N e o e & f f l N I K f c Γ Ρ Δ Μ Μ Δ Τ λ Ε Β Δ Ο Μ Α Δ Ι ...
Entalpia swobodna reakcji chemicznej (1) · 2013-08-09 · Równowaga chemiczna (9) Co powinniśmy...
Transcript of Entalpia swobodna reakcji chemicznej (1) · 2013-08-09 · Równowaga chemiczna (9) Co powinniśmy...
1
Chem. Fiz. TCH II/06 1
Entalpia swobodna reakcji chemicznej (1)
Dla reakcji: A = M (znane są liczne przypadki, choćby izomeryzacja)
Jeżeli dojdzie do infinitezymalnej zmiany składu mieszaniny reakcyj-nej , czyli postępu reakcji, dξ, tak że dnA= –dξ, zaś dnM= dξ, to:
dG = µAdnA + µMdnM = –µAdξ + µMdξ = (µM – µA)dξ
To entalpią swobodną reakcji nazywamy pochodną: AM
TPr
GG µµξ
−=
∂∂
=∆,
Na przykład, jeśli nA,0= 3, zaś postęp reakcji wyniósł ξ=1,8, to nA=1,2, zaśnB=1,8.Postęp reakcji mierzymy po prostu w molach.Tak zdefiniowana entalpia swobodna reakcji jest różnicą potencjałów chemicznych produktów i substratów dla danego składu mieszaniny reakcyjnej.
2
Chem. Fiz. TCH II/06 2
Entalpia swobodna reakcji chemicznej (2)
Zależnie od składu mieszani-ny reakcyjnej możemy ocze-kiwać samorzutnego przebie-gu reakcji w prawo, w lewo (samorzutnie przebiega reak-cja przeciwna) lub pozosta-wania przez nią w równowa-dze.
3
Chem. Fiz. TCH II/06 3
Entalpia swobodna reakcji chemicznej (3)
Reakcje egzoergiczne: wytwarzające pracę (mogące napędzać inne procesy lub dostarczające pracy nie objętościowej), gdy
∆G<0. Np. reakcja w ogniwie galwanicznym.
Reakcje endoergiczne: zużywające pracę (wykorzystujące inne procesy, potrzebujące pracy nie objętościowej), gdy ∆G>0. Np.
reakcja wymuszona w elektrolizerze.
4
Chem. Fiz. TCH II/06 4
Równowaga chemiczna (1)
Dla reakcji: A = M, gdy A i M są gazami doskonałymi,
gdzie Q jest jedną z możliwych (najprostszą ) postaci ilorazu reakcji.
( )00 /ln PPRT AAA += µµ oraz ( )00 /ln PPRT MMM += µµ
QRTGPPPPRTG r
A
MAMAMr ln
//ln 0
0
000 +∆=+−=−=∆ µµµµ
0,
0,
0AtwMtwr GGG ∆−∆=∆
Pierwsze równanie pokazane i dyskutowane było na slajdach Entalpia swobodna a lotność gazów (1) i Potencjał chemiczny mieszanin gazowych (1) wykładu nr 5.Iloraz reakcji – patrz slajd Iloraz reakcji, wykład 4.Wzór na ∆G0
r był już omawiany (w postaci ogólnej) na wykładzie 4, slajd Entalpia swobodna (4).
5
Chem. Fiz. TCH II/06 5
Równowaga chemiczna (2)
0ln0 =+∆ rr QRTG
W stanie równowagi, ∆G = 0, zatem
Równowagowy iloraz reakcji, Qr nazywamy stałą równowagi reakcji i oznaczamy symbolem K . Jej definicja jest identyczna jak
ilorazu reakcji, lecz podstawione do wzoru ciśnienia (lotności, stężenia, aktywności, itd.) nie są dowolne, lecz odpowiadają
składowi równowagowemu mieszaniny reakcyjnej.
Pr KRTG ln0 −=∆ 0,
0,
//PPPP
KrówA
rówMP =
rówA
rówMxP x
xKK
,
,==
Stała jest tu zdefiniowana za pomocą ciśnień (prężności) równowagowych, stąd dodajemy jej indeks P.Gaz doskonały spełnia prawo Daltona, jeżeli więc w mieszaninie nie ma innych składników poza A i M (np. rozcieńczającego je gazu, nie biorącego udział w reakcji), to KP=Kx.
6
Chem. Fiz. TCH II/06 6
Równowaga chemiczna (3)
Dla gazu doskonałego zatem, entalpia swobodna reakcji A = M
powinna zmieniać się liniowo:
jednak zmienia się inaczej:
Rzeczywisty przebieg spowodowany jest wkładem entalpii swobodnej mieszania
składników gazowych: )lnln( MMAAmiesz xxxxnRTG +=∆
7
Chem. Fiz. TCH II/06 7
Entalpia swobodna mieszania (1)
{ }{ })/ln(
)/ln(00
00
PPRTn
PPRTn
nnG
MM
AA
MMAAp
+
++
=+=
µ
µ
µµstan początkowy: PA = PM = P
mieszanie
stan końcowy: PA+ PM = P
PA PM
T = const.
{ }{ })/ln(
)/ln(00
00
PPRTn
PPRTnG
MMM
AAAk
+
++=
µ
µ
)lnln()/ln()/ln(
MMAA
MMAA
pkmiesz
xxxxnRTPPRTnPPRTn
GGG
+=+
=−=∆
n = nA + nB
PA= xAP; PM= xMP
Gazy A i M nie reagują tutaj ze sobą.Ostatnie przekształcenie wynika po prostu z prawa Daltona, patrz slajd Gaz doskonały(2), wykład 5. W powyższym przykładzie PA i PB maleją, mimo, że całkowite ciśnienie nie ulega zmianie. Sprawdź, jak zmienia się entalpia swobodna, gdy mieszamy 2 jednakowe objętości gazu doskonałego o różnych ciśnieniach i połączymy oba zbiorniki. Wtedy zmiana G jest sumą udziału pochodzącego od mieszania i od zmiany ciśnień.Przypominam, że entalpia swobodna zmienia się w każdym procesie, ale tylko w izobarycznym możemy ją utożsamić z pracą nie objętościową.
8
Chem. Fiz. TCH II/06 8
Entalpia swobodna mieszania (2)
Term odynam icz ne funkcje m ies z ania
-0,8-0,4
00,40,8
0 0,25 0,5 0,75 1ułamek molowy A, x A
∆S miesz/nR
∆Gmiesz/nRT
∆Hmiesz = ∆Gmiesz + T∆S miesz
0)lnln(,,
>+−=∆=
∂∆∂
− MMAAmiesznnP
miesz xxxxnRST
G
MA
Jak wynika ze wzoru, ∆Gmiesz musi być ujemne, jako że ułamki molowe x<1.Na podobnej zasadzie ∆Smiesz musi być dodatnie. Jeśli ∆Hmiesz jest równe zeru, to mieszanie jest procesem napędzanym wyłącznie entropowo. Zmiana entropii układu wystarcza, ponieważ ciepło z otoczeniem wymieniane nie jest.
9
Chem. Fiz. TCH II/06 9
Równowaga chemiczna (4)
;;; ; ξνξνξνξν ddnddnddnddn NNMMBBAA ==−=−=
Przypadek ogólny. Dla reakcji: νAA + νBB + ... = νMM + νNN + ...
lub ogólnie: ξν ddn YY ±=
wtedy: ξνµµ ddndGY
YYY
YY
== ∑∑ zaś: ∑=
∂∂
=∆Y
YYTP
rGG νµξ ,
podstawiając: YYY aRT ln0 += µµ otrzymamy: QRTGG rr ln0 +∆=∆
gdzie: ∑ ∆=∆Y
YtwYr GG 0,
0 ν oraz: ∏=Y
YYaQ ν
Uwaga: współczynniki νY dla substratów są ujemne.
10
Chem. Fiz. TCH II/06 10
Równowaga chemiczna (5)
Przypadek ogólny. Dla reakcji: νAA + νBB + ... = νMM + νNN + ...
zauważmy, że (uwzględniając znaki νY):0
,0
,0
,0
,0
,0
BtwBAtwANtwNMtwMY
YtwYr GGGGGG ∆−∆−∆+∆=∆=∆ ∑ ννννν
zaś druga część równania: ∑+∆=∆Y
YYrr aRTGG ln0 ν
∑ ∑ ∑ ∏===Y Y Y Y
YYYYYYYY aRTaRTaRTaRT νννν lnlnlnln
ponownie, uwzględniając znaki νY:
Qaaaaaaaaa
BA
NMBANMY
BA
NMBANM
YY === −−∏ νν
ννννννν
Rozwinięcie pierwszej części równania jest identyczne z równaniem podawanym na wykładzie 4, slajd Entalpia swobodna (4).Uwaga: Wielokrotność a logarytmu z X jest logarytmem z Xpodniesionego do potęgi a (Xa).
Suma logarytmów jest logarytmem z iloczynu składników.
11
Chem. Fiz. TCH II/06 11
Równowaga chemiczna (6)
W stanie równowagi:
0=∆ rG 0ln0 =+∆ KRTGr KRTGr ln0 −=∆
( ) RSRTHRTSTHRTG rrrrRr eeeeK //// 0000 ∆∆−∆−∆−∆− ===
Do ostatniego równania można także dojść wychodząc z rozkładu Boltzmanna
12
Chem. Fiz. TCH II/06 12
Prawo działania mas
Dla reakcji: νAA + νBB + ... = νMM + νNN + ...
pozostającej w stanie równowagi, wielkość K, zwana termodynamiczną stałą równowagi tej reakcji
jest wielkością charakterystyczną dla reakcji i stałą w danej temperaturze.
BA
NMY
rówBrówA
rówNrówM
YrówYrów aa
aaaQK νν
ννν === ∏
(znane też jako prawo Guldberga – Waagego)
13
Chem. Fiz. TCH II/06 13
Równowaga chemiczna (7)
Co oznacza symbol a we wzorach:
BA
NMY
BA
NM
YY aa
aaaQ νν
ννν == ∏ BA
NMY
rówBrówA
rówNrówM
YrówYrów aa
aaaQK νν
ννν === ∏
Nadal bez formalnego jej definiowania, wielkość tę nazwiemy aktywnością
Właściwie wszędzie powinno być aY/a0Y, aby iloraz reakcji i stała
równowagi były wielkościami bezwymiarowymi!
Raz jeszcze podkreślam różnicę między Q a Qr, czyli K.
14
Chem. Fiz. TCH II/06 14
Równowaga chemiczna (8)
Co powinniśmy wiedzieć o aktywnościach:
aktywność jest „skorygowanym stężeniem” podobnie jak lotność„skorygowanym ciśnieniem” (wyrażana w jednostkach stężenia);a0 oznacza aktywność standardową (w stanie standardowym);aktywność standardowa (niezależnie od sposobu definiowaniastanu standardowego) wynosi 1;stanem standardowym czystych ciał stałych i cieczy jest ich ter-modynamicznie trwała postać w danej temperaturze pod ciśnie-niem standardowym.
15
Chem. Fiz. TCH II/06 15
Równowaga chemiczna (9)
Co powinniśmy wiedzieć o aktywnościach (c.d.):
dla cieczy: aY = γYxY, gdzie γY jest współczynnikiem aktywnościreagenta Y;dla gazów za a/a0 podstawiamy f/P0 i także mamy do czynieniaz termodynamiczną stałą równowagi;dla gazu doskonałego za a/a0 podstawiamy P/P0 .
Współczynniki aktywności można różnie definiować; xY oznacza ułamek molowy.
16
Chem. Fiz. TCH II/06 16
Wnioski z prawadziałania mas
.constaaaaaK
BA
NMY
rówBrówA
rówNrówM
YrówY === ∏ νν
ννν
Jeżeli zwiększymy aktywności (stężenia, lotności, ciśnienia ...)substratów reakcji znajdującej się w równowadze, ta zacznie prze-biegać w prawo, aby zmniejszyć licznik, zwiększyć mianowniki zachować stałość K;
Jeżeli zwiększymy aktywności produktów reakcji znajdującej sięw równowadze, to przechylimy równowagę reakcji w lewo;
Jeżeli zmniejszymy aktywności substratów ...
Jeżeli zmniejszymy aktywności produktów ...
Wymienione wnioski wskazują co się stanie, jeśli reakcję pozostającą w równowadze „wybijemy” z tego stanu, bowiem w danej temperaturze stałość Kmusi być zachowana. Zajmiemy się teraz wpływem parametrów przebiegu reakcji, tzn. ogólnego ciśnienia i temperatury na stan równowagi (skład równowagowy). Przypominam, że stała równowagi nie zależy od ciśnienia, choć zależy od temperatury.
17
Chem. Fiz. TCH II/06 17
Reguła przekoryLe Chateliera (1)
Jeżeli układ w którym zachodzi reakcja chemiczna pozostającąw stanie równowagi zostaje poddany działaniu czynnika
zaburzającego (P, T), to zachodzą w nim takie zmiany, jakie mogą zminimalizować działanie tego czynnika.
Temperatura: podwyższenie temperatury cofa (przesuwa w lewo) równowagę reakcji egzotermicznych, zaś w prawo – reakcji
endotermicznych.
Ciśnienie: wywiera wpływ jedynie na stan równowagi reakcji,w których zmienia się liczba moli reagentów gazowych.
Do wniosków wypływających z reguły przekory można też dojść na drodze ścisłej analizy prawa działania mas. Jednak jest ona cenną (i bezbłędną) wskazówką jakościową dla przewidywania wpływu ciśnienia i temperatury, a także doskonałym narzędziem jakościowej weryfikacji poprawności wynikówobliczonych na drodze ścisłej, które nie mogą prowadzić do wniosków sprzecznych z tą regułą.Katalizatory nie wywierają wpływu na stałą równowagi, a jedynie na szybkość dochodzenia do stanu równowagi !!!
18
Chem. Fiz. TCH II/06 18
Reguła przekoryLe Chateliera (2)
Reguła powiada: w reakcjach przebiegających ze zwiększeniem liczby moli reagentów gazowych, wzrost ciśnienia prowadzi do przesunięcia
stanu równowagi w lewo, jego obniżenie zaś – w prawo.
Wpływ ciśnienia na reakcję dysocjacji:A 2B
stan początkowy, Pp zaburzenie, P2>Ppodpowiedź układu,
P2>Pk>Pp
Cząsteczek A powstało 2 razy mniej niż znikło cząsteczek B. W sumie liczba cząsteczek zmalała, zatem ciśnienie także zmalało. Stan równowagi został jednak przesunięty w lewo. Nowa równowaga faworyzuje substraty w stosunku do poprzedniej.
19
Chem. Fiz. TCH II/06 19
Wpływ ciśnienia na dysocjację w fazie gaz. (1)
Załóżmy, że A i M są gazami doskonałymi. Wtedy:
A 2M nn
nnnn
nnn M
MA
AA 21
21
=+−
=−
=α
ciśnienie cząstkowe
ułamek molowy, x
w stanie równowagi
zmiana do stanu równowagi
początkowo
2nαn(1–α)
+2αn–αn
0n
MA0
2
0
20
/)/(
PPP
PPPPK
A
M
A
M ==
α
α
+
−
1
1
α
α
+1
2
Pα
α
+
−
1
1P
α
α
+1
2
( )( ) ( )
( )( )
02
2
0
2
0
2
2
2
14
114
1114
PP
PP
PPPK
αα
ααα
αααα
−
=−+
=−+
+=
20
Chem. Fiz. TCH II/06 20
Wpływ ciśnienia na dysocjację w fazie gaz. (2)
A 2M
041
1
KPP+
=α
0
0,2
0,4
0,6
0,8
1
0 4 8 12 16
P/P0
stop
ień
dyso
cjac
ji, α
K=10
K=1
K=0,1
czyste M
czyste A
Im większe K, tym większy stopień dysocjacji. Im większe P, tym mniejszy stopień dysocjacji.
21
Chem. Fiz. TCH II/06 21
Zależność entalpii swobodnej od temperatury
Równanie Gibbsa – Helmholtza:
STG
P
−=
∂∂
THG
TG
P
−=
∂∂
TH
TG
TG
P
−=−
∂∂
−
∂∂=−
∂∂=+
∂∂=
∂∂
TG
TG
TTG
TG
TTdTdG
TG
TTG
T PPPP
11112
21
TH
TG
THG
TTG
T P
−=
−−=
∂∂
2TH
TG
T P
−=
∂∂
Równanie G – H (ułatwia zapamiętanie).
22
Chem. Fiz. TCH II/06 22
Wpływ temperatury na stałą równowagi (1)
Równanie van’t Hoffa:
Jacobus Henricus van’t Hoff
RTGK r
0
ln ∆−=
( )dT
TGdRdT
Kd r /1ln 0∆−=
różniczkującwzględem T
otrzymujemy:
a używając równania G – H: ( )2
00 /TH
dTTGd rr ∆
−=∆
otrzymujemy: 2
0lnRT
HdT
Kd r∆=
a ponieważ: otrzymujemyrównoważnie:2
1)/1(TdT
Td−=
RH
TdKd r
0
)/1(ln ∆
−=
Van’t Hoff otrzymał jako pierwszy nagrodę Nobla z chemii w 1901.Różniczkując pierwsze równanie względem T używamy zwykłych pochodnych, tak ∆G0
r jak i K zależą tylko od temperatury, a nie zależą od ciśnienia.
23
Chem. Fiz. TCH II/06 23
Wpływ temperatury na stałą równowagi (2)
Równanie van’t Hoffa (scałkowane):
2
0lnRT
HdT
Kd r∆= dT
RTHKd r
2
0
ln ∆= ∫∫
∆=
2
1
2
1
2
0
lnT
T
rT
T
dTRT
HKd
−
∆−=
∆==− ∫ 2
12
2
0
2
0
1
212
111lnlnln2
1TTR
HdTTR
HKKKK r
T
T
r
Identyczne wyrażenie otrzymamy wychodząc z drugiej postaci równania van’t Hoffa
24
Chem. Fiz. TCH II/06 24
Zależności pomiędzystałymi równowagi (1)
Stałymi równowagi w pełnym znaczeniu są jedynie termodynamiczne stałe równowagi, zdefiniowane jako:
oznacza gdzie ; 0aaaaK
YrówY
Y∏= ν oznacza gdzie ; 0PfffK
YrówY
Y∏= ν
Stosowane także i często nazywane stałymi równowagi wyrażenia:
oznacza gdzie ; 0ccccK
YrówYc
Y∏= ν oznacza gdzie ; 0PPPPK
YrówYP
Y∏= ν
Są jedynie przybliżeniami (poza KP dla gazu doskonałego samemu jednak będącego tylko przybliżonym modelem) i raczej powinny być
nazywane równowagowymi ilorazami stężeń, ciśnień, itp.)
25
Chem. Fiz. TCH II/06 25
Zależności pomiędzystałymi równowagi (2)
Uwzględniając aY = γYxY (stężenia wyraźmy jako ułamki molowe):
( ) ( ) ( )∏∏∏ ===Y
xrówYY
rówYY
rówYrówY KKxxK YYYYγ
νννν γγ
gdzie Kx i Kγ są odpowiednimi ilorazami równowagowymi.
Dla substancji gazowych zapisać można:
( ) ( ) ( )∏∏∏ ===Y
PrówYY
rówYY
rówYrówY KKPPK YYYYφ
νννν φφ
a także:0
lim→
=P
PKK co oznacza: 1lim0
=→PKφ
Symbolem φ oznaczamy współczynnik lotności, patrz slajd Entalpia swobodna a lotność gazów (2) w wykładzie 5.Zakładanie że Kφ, a zwłaszcza Kγ=1 jest uproszczeniem i nie odzwierciedla dokładnie termodynamiki danej reakcji.
26
Chem. Fiz. TCH II/06 26
Zależności pomiędzystałymi równowagi (3)
Dla reakcji w fazie gazowej istnieją dalsze możliwości wyrażania KP:ν∆
⋅= 0P
RTKK cP bowiem: cRTV
nRTP == gdzie c jest w mol/m3
300 mol/m
0224,011
≅=mV
c BANMY
Y νννννν −−+==∆ ∑∆ν dotyczy wyłącznie reagentów gazowych
Podobnie, jeśli uwzględnimy prawo Daltona:ν∆
⋅= 0P
PKK xP
ν∆
⋅=
∑Y
YnP nP
PKK 0
gdzie: P oznacza całkowite ciśnienie równowagowe ∏=
YYn
YnK ν nY to liczby moli gazóww stanie równowagi
27
Chem. Fiz. TCH II/06 27
Szczególne przypadki stałych równowagi (1)
Iloczyn jonowy wody:K 298 temp. w10 14
3
−== −+ OHOHw aaK
Stałe kwasowości Ka i zasadowości Kb:
(aq)A(aq)OHO(c)HHA(aq) 32−+ +=+(aq)OHHA(aq)O(c)H(aq)A 2
−− +=+
(dla sprzężonej pary kwas-zasada)
HA
OHAa a
aaK
+−
= 3
−
−=
A
OHHAb a
aaKwba KKK =⋅
Pojęcie pK: pK = –log KK298temp.w14==+ wba pKpKpK
(aq)OH(aq)OHO(c)2H 32−+ +=
Iloczyn jonowy wody zwany jest także stałą autodysocjacji lub autoprotolizywody.Oczywiście dotyczy to układów kwasowo zasadowych w roztworach wodnych (definicja kwasów i zasad wg Brønsteda).
28
Chem. Fiz. TCH II/06 28
Szczególne przypadki stałych równowagi (2)
Iloczyn rozpuszczalności:
(aq)yA(aq)xM(s)AM xyyx
−+ +=
yA
xMsp aaK ⋅=
Związek z rozpuszczalnością s wyrażoną w mol/dm3:
yxyxsp syxK +⋅⋅=
29
Chem. Fiz. TCH II/06 29
Szczególne przypadki stałych równowagi (3)
Stałe tworzenia oraz trwałości (nietrwałości) kompleksów:
OHLO)M(HLM 21n2 +=+ −
OHLO)M(HLLO)M(H 222n21n2 +=+ −−
OHMLLO)LM(H 2n1n2 +=+−
Stałe tworzenia (dla kolejnych reakcji):[ ][ ] [ ]LO)M(H
LO)M(Hn2
1n21 ⋅
= −K [ ][ ] [ ]LO)M(H
LO)M(H1n2
22n22 ⋅
=−
−K [ ][ ] [ ]LO)LM(H
ML1n2
n
⋅=
−nK
Zazwyczaj: K1 < K2 < ... < Kn
30
Chem. Fiz. TCH II/06 30
Szczególne przypadki stałych równowagi (4)
Stałe tworzenia oraz trwałości (nietrwałości) kompleksów:
OHLO)M(HLM 21n2 +=+ −
OHLO)M(HLLO)M(H 222n21n2 +=+ −−
OHMLLO)LM(H 2n1n2 +=+−
Stałe trwałości (łączne dla wszystkich reakcji do danego stopnia):
11 K=β[ ][ ] [ ] 212
n2
22n22 LO)M(H
LO)M(H KK=⋅
= −β [ ][ ] [ ] nn KKK ...
LO)M(HML
21nn2
n =⋅
=β
Można się także spotkać z pojęciem stałych nietrwałości, które są odwrotnościami stałych β. Ogólnie panuje dość duże zamieszanie terminologiczne
31
Chem. Fiz. TCH II/06 31
Prężność rozkładowa (1)Prężnością rozkładową (lub ciśnieniem rozkładowym) nazywamy prężność cząstkową gazowego produktu rozkładu danej substancji
znajdującego się w równowadze z tą substancją.Jeżeli w danej temperaturze ciśnienie parcjalne produktu rozkładu jest wyższe od ciśnienia rozkładowego, reakcja
rozkładu nie zachodzi (lub się cofa), jeśli niższe – zachodzi.
Przykład: Jakie ciśnienie powstanie i jaki ułamek substancji stałej się rozłoży, jeśli do sztywnego zbiornika o pojemności 2 dm3 włoży-my 20 g czystej kredy (CaCO3), ewakuujemy go i ogrzejemy do tem-peratury 800oC?
32
Chem. Fiz. TCH II/06 32
Prężność rozkładowa (2)Rozwiązanie:1. Z danych termodynamicznych dla produktów i substratu reakcji
znajduję ∆G0298=130051 J, co daje K298=1,6452·10-23. Jak widać,
w temperaturze otoczenia CaCO3 jest trwały termodynamicznie.2. Obliczam (przy zmiennym ∆CP) wartość ∆H0
1073 (169000 J), co w porównaniu z ∆H0
298 (177886 J) nie jest zbyt dużą różnicą. Zakładam stałe ∆H0=173500 J.
3. Z równania van’t Hoffa obliczam K1073= K298·e50,54706=0,14744. Dla reakcji CaCO3(s) = CaO(s) + CO2(g), KP=PCO2/P0. Daje to
PCO2=14933Pa, oraz 3,35·10-3 mola CO2.5. Rozłożyła się taka sama liczba moli CaCO3, co stanowi 1,67%
jego początkowej ilości (0,2 mola). 6. Uwaga! Dokładne obliczenie ∆G0
1073 daje K1073=0,3282, ciśnienie PCO2=33245 Pa i 3,73% rozkładu CaCO3.
33
Chem. Fiz. TCH II/06 33
Prężność rozkładowa (3)
Dla reakcji:
A(s) + B(g) = AB(s), dla której1
0
−
=
PPK B
P
gdzie: PB jest prężnością rozkładową związku AB
nA nAB
34
Chem. Fiz. TCH II/06 34
Prężność rozkładowa (4)Dla reakcji:
A(s) + B(g) = AB(s)AB(s) + B(g) = AB2(s)
1
01
1
−
=
PPK B
P
gdzie: PB1 jest prężnością rozkładową związku AB, zaś PB2 –
związku AB2
nAnAB
1
02
2
−
=
PPK B
P
nAB2