Columbia Kwiecień 2014

KWIECIEN 2014KWIECIEN 2014´

COLUMBIACOLUMBIARYCERZE KOLUMBA

Święty Jan Paweł II Wielki

April 14 P 4_16 FINAL_Mar E 12 4/17/14 10:37 AM

RYCERZE KOLUMBA

Columbiak w i e C i e ń 2 0 1 4 ♦ T o m 9 4 ♦ N u m e r 4

A R t y K u ł y

Przekroczyć Próg ŚwiętościWywiad z postulatorem procesu kanonizacyjnego św.Jana Pawła II.zesPół coluMBII

Pięć zasadniczych koncepcji Papieża Jana Pawła IIWraz z kanonizacją Karola Wojtyły Kościół potwierdzawizję człowieka i rodziny skoncentrowanej na Chrystusie.MIchelle k. BoRRas

współpracownicy w winnicy chrystusaPapież Jan Paweł II często przekazywał duszpasterskie naukiRycerzom Kolumba i wyrażał wdzięczność za ich przyjaźń.zesPół coluMBII

5

D Z I A Ł Y

Budując lepszy ŚwiatOsobistym świadectwem i niezmo-żoną troską o rodzinę święty JanPaweł II przypominał o godnościczłowieka.naJwyższy RyceRz caRl a. anDeRson

uczyć się wiary, żyć w wierzeWychowany w wierze i ukształto-wany w społeczeństwie wierzącychKarol Wojtyła mógł zanieść świadec-two ojcostwa w świat.naJwyższy kaPelanaRcyBIskuP wIllIaM e. loRI

Dobry ojciecJan Paweł II niezawodnie wskazuje ro-dzinom drogę przez pole minowe do-minującej kultury.RanDy haIn

2

Nowo wybrany papież Jan Paweł II wita świat 16 października 1978 rokuz głównego balkonu Bazyliki Świętego Piotra. Pierwszy polski papież zostaniekanonizowany 27 kwietnia wraz z papieżem Janem XXIII w Niedzielę Mi-łosierdzia Bożego.

11

3

13

18

Śladami Świętego Jana Pawła IIDzięki Narodowemu Sanktuarium Świętego Jana Pawła IIw Waszyngtonie Rycerze Kolumba będą chronić duchowedziedzictwo papieża.alton J. PelowskI

Dobry Papież Jan i RycerzeWraz z kanonizacją papieża Jana XXIII Zakon przypominao bliskich relacjach z tym wizjonerskim papieżem.JosePh PRonechen

Miejsce narodzin nowej ewangelizacjiDla Jana Pawła II wiara i walka jego rodaków w NowejHucie były zwiastunem nowej wiosny dla chrześcijaństwa.kRzysztof MazuR

19

23

27

1 ♦ C o l u m b i a ♦ k w i e C i e ń 2 0 1 4

CN

S ph

oto/

Cat

holic

Pre

ss P

hoto

April 14 P 4_16 JC_Mar E 12 4/16/14 10:55 PM Page 1

BuDuJąc LePSZy ŚWIAT

k w i e c i e ń 2 0 1 4 ♦ c o l u m b i a ♦ 2

Orędownik ludzkiej miłościOsobistym świadectwem i niezmożoną troską o rodzinęświęty Jan Paweł II przypominał o godności człowieka

Najwyższy Rycerz carl A. Anderson

W TyM MIeSIącu przeżywamy ka-nonizację bł. Jana Pawła II. Przed latyudzieliłem wywiadu postulatorowi pro-cesu kanonizacyjnego. Opublikowanogo w czasopiśmie „Totus Tuus”. Po-zwolę sobie przywołać jego fragmenty.

28 czerwca 2005 roku uczestniczyłPan wraz ze swoją żoną Dorian w cere-monii otwarcia procesu beatyfikacyjnegoSługi Bożego Jana Pawła II.Wielokrotnie rozmawiali pań-stwo z papieżem podczas pry-watnych audiencji. Czy cośszczególnego zapadło państwuw pamięci z tych spotkań?

Wraz z Dorian uczestniczy-liśmy w Mszy świętej pogrze-bowej Jana Pawła II.Patrzyliśmy na plac, na któ-rym powiewały transparenty„Santo Subito!” („Święty natych-miast!”) i przyjęliśmy tę modlitwę jakonaszą własną, tak więc wraz z wie-loma przyjaciółmi chcieliśmy braćudział w otwarciu procesu wyniesie-nia na ołtarze Jana Pawła II.

Każde osobiste spotkanie z JanemPawłem II było przeżyciem, bo miał onniesamowitą ciekawość świata. chciałznać najnowsze informacje o zmienia-jących się sytuacjach, co trzeba zrobići szczególnie jak jako papież mógłbypomóc. Jednocześnie dopytywał częstoo osoby, które znał – o ich zdrowie, o ich rodziny, o wyzwania zawodowe.Był duszpasterzem Kościoła powszech-nego i jednocześnie duszpasterzem in-dywidualnych osób i rodzin.

Pewnego razu pojechaliśmy, by po-błogosławił obraz Jezusa Miłosiernego,który potem peregrynował między ra-dami Rycerzy Kolumba. Papieżowiniezwykle zależało, by szerzyć to nabo-żeństwo na całym świecie, a my chcie-liśmy być z nim bardziej zjednoczeniwłączając się w tę modlitwę.

Podczas jednej z naszych ostatnichwizyt Ojciec Święty miał już duże

trudności z mówieniem, więc naszarozmowa była raczej jednostronna.Pożegnaliśmy się i otrzymaliśmy bło-gosławieństwo. Gdy doszliśmy dodrzwi, odwróciłem się, by ostatecz-nie się pożegnać, a on siedząc kreśliłznak krzyża. Nawet choroba nie byław stanie uniemożliwić mu nawiązy-wania kontaktu z innymi. To byłprzebłysk tego, co świat późniejmógł zobaczyć w ostatnich dniachjego ziemskiego życia.

„Kochać ludzką miłość: SpuściznaJana Pawła II na temat małżeństwa i rodziny” – to był temat 25. Międzyna-rodowego Kongresu zorganizowanegoprzez Papieski Instytut Studiów nad

Małżeństwem i Rodziną przy Uniwersy-tecie Laterańskim. W jaki sposób pod-chodzi pan jako Najwyższy RycerzRycerzy Kolumba do przekazywaniatego dziedzictwa?

Sformułowanie „kochać ludzką mi-łość” wyjątkowo dobrze oddaje dzie-dzictwo Jana Pawła II, bo bardziej niżktokolwiek inny w naszych czasachbył orędownikiem ludzkiej miłości.

Wiedział, że bez miłości ludz-kie życie pozostaje niezrozu-miałe i że każda osoba maprzypisaną tak ogromną god-ność, że tylko odpowiedź mi-łości jest warta osobyludzkiej.

Nauczanie Jana Pawła IIw tym temacie jest tak bo-gate, a do tego całościowe,że zasługuje na wiele lat

badań uczonych i intelektualistów.Jako Rycerze Kolumba mamy bar-

dziej praktyczne podejście – dbamy o to, by wzmacniać katolickie rodzinyi wspólnoty parafialne poprzez dziełamiłosierdzia, jedności i braterstwa.

Dorobek duszpasterski Jana Pawła IIw zakresie rodziny i małżeństw jestproroczym kluczem do przyszłościsilnych katolickich wspólnot. Wzię-liśmy do serca jego wezwanie donowej ewangelizacji, w której rola ro-dziny oraz świeckich ma centralneznaczenie dla dobra Kościoła w przy-szłości.

Jan Paweł II pozostanie dla nas du-chowym ojcem na długie lata.

Vivat Jesus!

Wiedział, że bez miłości ludzkie życie pozostaje niezrozumiałe i

że tylko odpowiedź miłości jest warta osoby ludzkiej.


UCZYĆ SIĘ WIARY, ŻYĆ W WIERZE


Duchowe ojcostwo św. Jana Pawła II

Wychowany w wierze i ukształtowany w społeczeństwie wierzących Karol Wojtyła mógł zanieść świadectwo ojcostwa w świat

Najwyższy Kapelan Arcybiskup William E. Lori

PRZED LATY, gdy posługiwałem u kar-dynała Jamesa Hickeya jako sekretarz,miałem zaszczyt uczestniczyć w porannejMszy świętej odprawianej przez papieżaJana Pawła II w kaplicy Pałacu Apostol-skiego. Po niej papież uścisnął każdemuz nas dłoń i nastąpiło wspólne pamiąt-kowe zdjęcie. Ze wszystkich zdjęć z Janem Pawłem II to jest moim ulubio-nym. Papież klepie mnie na nim po ra-mieniu, roześmiany jak ojciec dumny zeswego syna. Tak stałem się kolejną osobą,która odczuła duchowe ojcostwoJana Pawła II.

PROMIENIOWANIE OJCOSTWA Papież Jan Paweł II był wzoremdla wielu księży – nie tylko dlamnie. Jego duchowe ojcostwo,którym promieniował na Ko-ściół, było źródłem inspiracji dlacałego pokolenia kapłanów. Przy-ciągała ich nie tylko błyskotli-wość, żywotność i charyzmapapieża, ale nawet bardziej jego wiara, siławewnętrzna i ojcowska miłość. W prze-kazie słowa i własnym przykładem JanPaweł II był uosobieniem miłości, którąojciec promieniuje na swoją rodzinę, mi-łości ojca duchowego czy księdza – miło-ści, którą obdarzać powinien wiernych i cały Kościół.

W pięknej adhortacji zatytułowanejPastores dabo vobis (Dam wam pasterzy)Jan Paweł II opisuje na czym polega du-chowy wymiar kapłaństwa. Tak jak Jezusswoje życie oddał dla Kościoła, tak rów-nież księża muszą „być żertwą ofiarną dlaKościoła (…) będącego Ciałem i Oblu-bienicą Chrystusa” (PDV 23). Stąd się

bierze celibat księży, który wcale nie jestnakierowany na samotność czy odseparo-wanie. Wręcz odwrotnie, celibat jest bliskiradości małżonków, którzy energię orazczas, pomimo cierpień czy trudności, od-dają swym ukochanym i potomstwu.Kiedy ksiądz oddaje swój czas wiernym,którym służy, nawet jeśli przez to cierpi i męczy się, to Bóg widzi przecież, że taposługa przynosi owoce.

Często przywołuje się więź, jaką miałJan Paweł II ze swoim ojcem, mężczyzną

niezachwianej wiary i cnót. Matka przy-szłego papieża zmarła, gdy miał osiemlat, więc w kluczowych latach rozwojumłodzieńczego Karol Wojtyła opierał sięna kochającym go ojcu. Porucznik Woj-tyła wpoił u syna fascynację historią, li-teraturą i zamiłowanie do aktywnościfizycznej. Ale – co najważniejsze – roz-winął potrzebę głębokiego przeżywaniawiary i modlitwy, by mógł stać się czło-wiekiem, jakim Bóg chciał by się stał.Później, już jako papież, Karol Wojtyłanapisał o przykładzie modlitewnym ojcajako o swoim „pierwszym seminarium”(Dar i Tajemnica).

Gdy powołanie kapłańskie zaczęło

dojrzewać w sercu Wojtyły, znalazł onduchowego ojca w osobie kardynałaAdama Stefana Sapiehy. Podczas okupa-cji niemieckiej tajne kształcenie klery-ków odbywało się w zakamarkachrezydencji księdza kardynała. Tam KarolWojtyła odkrył niebanalną wiarę orazniebywałą hardość Sapiehy w radzeniusobie w tak skrajnych okolicznościach.

Zapamiętał jego przykład na całeżycie.

Jan Paweł II – nie tylko jakomłody ksiądz, ale również jakobiskup i papież – wracał wielokroćdo osoby i mądrości swego ducho-wego ojca. Od początku kapłań-stwa patronował młodzieży,zabierając ich na wędrówki po gó-rach i jazdę na nartach, grając w teatrze studenckim, dzieląc siępięknem i zamiłowaniem do pol-skiej kultury, zachęcając do stawia-

nia poważnych życiowych pytań.Wreszcie, zachęcał ich, by odkrywali w sobie radość i godność dzieci Bożych.

Władze komunistyczne zgodziły sięna powołanie Wojtyły na arcybiskupakrakowskiego, bo był dla nich intelek-tualistą, marzycielem, poetom i misty-kiem. Owszem, był nim – ale był teżkimś innym. Jako arcybiskup i kardynałpokazał też swoje zdolności przywódcze,gdy na wzór Dobrego Pasterza prowadziłswoje wierne owce przez niebezpieczeń-stwa. Niczym mądry ojciec wiedział, jakporadzić sobie z komunistycznym reżi-mem, by chronić prawa narodu i wol-ność dla Kościoła.

Jan Paweł II był uosobieniem miłości, którą ojciec promieniuje

na swoją rodzinę, miłości ojca duchowego czy księdza – miłości,

którą obdarzać powinien wiernych i cały Kościół.


Ofiarowane w jedności z Papieżem

Franciszkiem

UCZyĆ SIĘ WIARy, ŻyĆ W WIERZE

kw i e c i eń 2 0 1 4 ♦ co lumb i a ♦ 4

INTENCJE MODLITEWNE OJCA ŚWIĘTEGO

KATOLIK MIESIĄCA

OGóLNA: Aby rządzący promo-wali ochronę świata stworzonegoi sprawiedliwy podział dóbr i za-sobów naturalnych.

MISyJNA: Aby zmartwych-wstały Pan napełnił nadzieją sercaosób doświadczanych przez ból ichorobę.

POPE FRANCIS: CNS photo/Paul Haring — BLESSED ZENON: Photo courtesy of the Redemptorist General Archive, Rome (www.cssr.com)

OJCOWSKA POSTAĆ DLACAŁEGO ŚWIATA W 1978 roku, gdy został wybrany pa-pieżem, Jan Paweł II stał się opiekunemdla znacznie większej rzeszy wiernych.Gdy powrócił do Polski po kilku miesią-cach, zaniósł swojej ojczyźnie przesłanienadziei, godności ludzkiej i wolności –tej, do której oswobodził nas Chrystus –po czym z tym posłaniem ruszył w świat.Jedną z pierwszych innowacji duszpa-sterskich Wojtyły był Światowy DzieńMłodzieży. Niektórzy jego doradcyostrzegali go, że to idea skazana naklęskę, ale papież się uparł. Nic nie byłow stanie powstrzymać go przed rozbu-dzaniem umysłów i serc młodych, tak

jak to swego czasu robił jego własny oj-ciec, prowadząc go na ścieżki wiary,mądrości i ludzkiej dojrzałości. Młodziodpowiedzieli z zapałem, przybywająctłumnie, na przekór przewidywaniomo niepowodzeniu tego pomysłu. I wy-daje się, że im starszy i słabszy był JanPaweł II, tym więcej młodych kochałogo. Któż może zapomnieć to wieczorneczuwanie modlitewne na Placu Świę-tego Piotra, gdy papież poprosił: „Po-zwólcie mi odejść do domu Ojca”.

Gdy przeżywamy kanonizację JanaPawła II, miejmy go też w pamięci pro-mieniującego duchowym ojcostwem.W jego posłudze rodzinom uczył nasposzukiwania źródła tego ojcostwa w

Bogu Ojcu, którego Jezus nauczył nasprzyzywać wprost „Abba, Ojcze” (Mk14:36; zob. Rz 8:15, Gal 4:6). JanPaweł II wskazywał jak ojcowie orazmatki współpracują i uzupełniają sięnawzajem w tworzeniu stabilnegodomu i w ukierunkowaniu dzieci nadrogę wiary, wiedzy i miłości. Zawszemówił on o ojcostwie, o macierzyń-stwie i o rodzinie jako powołaniu domiłości, posługi i ofiary.

Jako Rycerze Kolumba, jako ojcowierodzin, jako księża – ojcowie duchowi,zanośmy prośby za wstawiennictwemśw.Jana Pawła II, byśmy stali się dosko-nali, tak jak doskonały jest Ojciec naszw niebie (Mt 5:48).♦

Błogosławiony Zenobiusz Kowalik

(1903-1941)

ZENOBIUSZ KOWALIK urodził się18 sierpnia 1903 roku pod Tarnopo-lem w ubogiej chłopskiej rodzinie.Czuł w sobie powołanie i w 1926 rokuwstąpił do Zakonu Redemptorystów.Przed przyjęciem święceń w Ukraiń-skim Kościele Grekokatolickim w1932 roku, studiował w Belgii filozofięi teologię. Na swoim prymicyjnym ob-razku zamieścił prorocze słowa: „Jezu,przyjmij mnie jako żertwę w Twejświętej Ofierze Ciała i Krwi”.

Przez siedem lat z powodzeniemprowadził na Ukrainie misje nawraca-nia prawosławnych na unię z Rzy-mem. Gdy Sowieci weszli w granicepolskie w 1939 roku, ksiądz Kowalikotwarcie potępił ateistyczny reżim, agdy przyjaciele prosili go o wstrze-mięźliwość, mówił: „Gotowym przy-jąć śmierć, ale nie wyprę się własnegosumienia”. Gromadził coraz większetłumy, a na ostatniej homilii w sierp-niu 1940 roku słuchało go dziesięć ty-sięcy wiernych.

Cztery miesiące później ksiądz Ko-walik został aresztowany przezNKWD i osadzony we lwowskim wię-

zieniu na Brygidkach, gdzie przezsześć miesięcy poddawany był tortu-rom na przesłuchaniach. W jego celi4,2 na 3,5 metra stłoczono 32 więź-niów, którym posługiwał, słuchającspowiedzi i prowadząc modlitwy.Dzięki niezwykłemu poczuciu hu-moru, podtrzymywał stan ducha osa-dzonych, opowiadając im zabawnehistorie.

Po zajęciu Lwowa przez hitlerow-skie Niemcy w 1941 roku odkrytociało księdza Kowalika ukrzyżowanena ścianie. Wraz z biskupem Mikoła-jem Czarneckim i 22 innymi męczen-nikami, Zenobiusz Kowalik zostałwyniesiony na ołtarze przez papieżaJana Pawła II we Lwowie w dniu 22czerwca 2001 roku.♦



CN

S ph

oto/

Nan

cy W

iech

ec

Jan Paweł II, trzeci najdłużej urzędujący papież w historii, jesttakże jednym z najbardziej lubianych. Nieoficjalny proces jego

kanonizacji rozpoczął się niemal natychmiast, wraz ze spontanicz-nymi okrzykami tłumów „Santo subito!” („Święty natychmiast!”)podczas jego pogrzebu, który miał miejsce 8 kwietnia 2005 roku.Oficjalny proces rozpoczął się natomiast miesiąc później, kiedy wdniu 13 maja papież Benedykt XVI uchylił tradycyjny pięcioletniokres oczekiwania.

Osobą, którą wybrano do prowadzenia procesu kanonicz-nego wymaganego przez Kościół, był ks. Sławomir Oder. Uro-dzony w Chełmży, w Polsce i wyświęcony na kapłana wkrótcepo upadku komunizmu w 1989 roku, ks. Oder spędził więk-szość swego kapłaństwa w Rzymie. Jest on autorem „DlaczegoŚwięty: Życie i Wiara Jana Pawła II oraz Proces Kanonizacji”(Rizzoli, 2010).

Zespół Columbii rozmawiał niedawno z ks. Oderem o świętościi dziedzictwie pierwszego polskiego papieża. Oryginalny wywiadzostał przeprowadzony w języku polskim z pomocą pracownikówRycerzy Kolumba.

Columbia: Jakie znaczenie ma kanonizacja Jana Pawła ii dladzisiejszego Kościoła i dla Nowej Ewangelizacji?

Ks. Prał. sławomir odEr: Każdy święty jest darem dla Ko-ścioła. Jan Paweł II zwykł mówić, że święty w Kościele ma byćtym, który zawstydza i tym, który pociesza, dodaje otuchy. Za-wstydza, bo pokazuje, jak daleko jesteśmy jeszcze na naszej drodzedo świętości, a pociesza, ponieważ mówi, że żadna droga nie jestzbyt daleka, by do tej świętości dojść.

Jan Paweł II zachwycił mnie tym, w jaki sposób realizował swoją

miłość do Chrystusa poprzez konkretną miłość i oddanie swojegożycia Kościołowi. Tak więc z całą pewnością my kapłani mamyprzepiękny wzór kapłaństwa do naśladowania. Ale z drugiej stronywydaje mi się, że osobowość Jana Pawła II była bardzo bogata. Byłczłowiekiem na miarę renesansu, człowiekiem o głębi intelektual-nej, o wszechstronnych zainteresowaniach. Można znaleźć w nimprzykład dla ludzi szukających prawdy, dla ludzi szukających dia-logu, dla ludzi sprawujących władzę. Także osoby chore i starszeznajdą w nim przykład odpowiedzi na to szczególne powołanie,którym jest droga cierpienia, droga choroby, droga starości jakookazja do wypowiedzenia swojego „oto jestem” Chrystusowi. Takżewydaje mi się, że kanonizacja Jana Pawła II będzie dla wielu ludziumocnieniem w wierze i konkretną wskazówką, w jaki sposób rea-lizować to powołanie do świętości.

Pamiętajmy, że Jan Paweł II jest również papieżem, który po-przez swój długi pontyfikat zrealizował wiele postulatów i idei So-boru Watykańskiego II. Dlatego też jego kanonizacja z całąpewnością na nowo postawi w centrum zainteresowania Kościołaproblem życia Soborem Watykańskim II.

Columbia: Jakie znaczenie będzie miała kanonizacja dla pol-skiego społeczeństwa?

Ks. Prał. sławomir odEr: Jan Paweł II miał wspaniałą zdolnośćsyntezy. Był pasterzem Kościoła powszechnego i nie pozostawałnigdy uwięziony w jakimś getcie myślenia nacjonalistycznego czytylko narodowościowego. Miał spojrzenie uniwersalne, po-wszechne. Niemniej jednak nigdy nie zapominał o tym, skąd po-chodzi, jakie są jego korzenie, jakie nosi w sobie wartości, którewyniósł z domu i z polskiej kultury. Dlatego dla nas Polaków jest

PrzekroczyćPróg

ŚwiętościWywiad z postulatorem procesu kanonizacyjnego św. Jana Pawła II

zespół Columbii



Papież Jan Paweł II modli się w trak-cie Mszy św. w St. Louis 27 stycznia1999 roku podczas swojej ostatniejwizyty w Stanach Zjednoczonych.



SKIIN

G: C

NS

photo fro

m th

e Va

tican

–YO

UNG P

EOPL

E: Vivian

e Riviè

re/R

oger-V

iolle

t –BO

OK

& FA

MILY

: Archiva

l Collection of A

dam B

ujak

to szczególna okazja, żeby spojrzeć na naszą tożsamość i historię z perspektywy chrześcijaństwa i Kościoła.

Columbia: Papież benedykt zniósł wymóg oczekiwania pię-ciu lat na otwarcie procesu beatyfikacyjnego i Jan Paweł ii zostałkanonizowany stosunkowo szybko. Jak ksiądz odpowiada oso-bom, które mówią, że proces trwał zbyt szybko?

Ks. Prał. sławomir oder: Okres pięciu lat to jest okres, któryprawo kanoniczne wyznaczyło jako okres weryfikacji tzw. „opiniiświętości” (fama sanctitatis). I w przypadku Jana Pawła II nie byłożadnych wątpliwości co do tego, że ta opinia świętości istnieje,jest głęboko ugruntowana w świadomości Kościoła i w ogóle w społeczeństwie. W związku z tym Ojciec Święty Benedykt dys-pensował od tych pięciu lat. Natomiast wszystkie inne przepisyzwiązane z prowadzeniem procesu kanonicznego miały być ściśleprzestrzegane. Także nie można mówić o jakiejkolwiek formie po-błażliwości w procesie beatyfikacyjnym Jana Pawła II.

A pamiętajmy, że elementem, który niejako wyznacza rytm pro-cesu kanonicznego, poza czasem słuchania świadectw i zbieraniadokumentacji, jest przede wszystkim znak od Pana Boga w postacicudów. Ten znak otrzymaliśmy na samym początku procesu ka-nonizacyjnego. Tylko kilka tygodni po jego rozpoczęciu uzyska-liśmy sygnał o uzdrowieniu siostry Marie Simon-Pierre z chorobyParkinsona. A dokładnie w dniu beatyfikacji została uzdrowiona

kobieta z Kostaryki, która była chora na tętniaka mózgu. [Obacudowne uzdrowienia zostały przypisane wstawiennictwu JanaPawła II]. A więc niejako Pan Bóg dał znak, żeby iść dalej.

Columbia: Jan Paweł ii podkreślał naukę soboru watykań-skiego ii o powszechnym powołaniu do świętości i kanonizowałwięcej świętych niż wszyscy jego poprzednicy z poprzednichtrzech stuleci razem wzięci. Co jego proces kanonizacyjny ujawniłna temat jego osobistej świętości i heroiczności cnót?

Ks. Prał. sławomir oder: Jan Paweł II poprzez te beatyfikacjei kanonizacje wyraził, że Kościół jest w stanie wzbudzać świętychi inspirować do świętości. Jaki byłby cel Kościoła, gdyby synowiei córki Kościoła, żywiąc się słowem Chrystusa i sakramentami, niestawali się świętymi?

Tym co nas najbardziej dotknęło w jego świętości osobistej toprzede wszystkim zwykłość tej świętości. On każdą rzecz, każdąchwilę przeżywał z niezwykłą intensywnością. To co mnie osobiściebardzo dotknęło w moim spotkaniu z Janem Pawłem II to głębiajego modlitwy, wymiar mistyczny obecny w jego życiu. I ta mis-tyka, to nie było oderwanie od świata, to nie były wizje, uniesienia.To była zdolność życia w obecności Boga, przeżywania każdegogestu, każdej decyzji, każdego wyboru właśnie w odniesieniu doBoga, do Chrystusa. To był ciągły dialog z Bogiem, dialog miłości,który dokonywał się w jego codziennym życiu, w spotkaniach z

Od lewej, zgodnie z ruchemwskazówek zegara: Papież JanPaweł II (w środku, w czerwo-nych butach) modli się z grupąnarciarzy przed zjazdem z góryw 1984 roku. • Ojciec Świętyprzejeżdża wśród ogromnegotłumu podczas wizyty na Uni-wersytecie Santo Tomas w Ma-nili na Filipinach, gdzieodwiedził Światowy Dzień Mło-dzieży w 1995 roku. • KardynałWojtyła otoczony grupą młodychwiernych przed wyjazdem doRzymu w późnych latach siedem-dziesiątych ubiegłego stulecia. •Wojtyła stoi na zewnątrz z mod-litewnikiem w ręku. • MłodyWojtyła widoczny jest na zdjęciuz rodzicami jako niemowlę.



AP P

hoto

/Alb

erto

Mar

quez

ludźmi, w podejmowanych decyzjach, wyborach osobistych. Drugim elementem, który mnie uderzył, to było ubóstwo Jana

Pawła II. On naprawdę był człowiekiem Bożym. Żył bardzoskromnie, bardzo ubogo, ponieważ był człowiekiem wolnym. Tajego wolność wynika z jego relacji z Bogiem. On sam zresztąmówił, że człowiek, który stoi wobec Boga, jest wolny. Był onwolny od siebie samego, od przywiązania do dóbr materialnych.Stąd wynikała jego zdolność do głoszenia Ewangelii bez obawy, bezjakichkolwiek kompromisów. On oddał siebie samego innym, Ko-ściołowi do samego końca.

Columbia: Kiedy po raz pierwszy Karol Wojtyła zapoznał sięz kardynałem Ratzingerem, późniejszym papieżem benedyk-tem XVi, zarówno osobiście jak i w zakresie jego prac? Jakiwpływ miał Ratzinger i jego myśl na Karola Wojtyłę?

Ks. pRał. słaWomiR odeR: Karol Wojtyła został mianowanykardynałem przez Pawła VI w 1967 roku. Natomiast kardynałRatzinger otrzymał kapelusz kardynalski w 1977 roku, na rokprzed śmiercią Pawła VI. Pomimo, iż obaj uczestniczyli w So-borze Watykańskim II, ich pierwsze spotkanie nastąpiło dopierona konklawe po śmierci Pawła VI. I to tam, rozmawiając o przy-szłości Kościoła, który miał być prowadzony przez następcęPawła VI, spotkali i zapoznali się i tam nastąpiło między nimispontaniczne zbliżenie. Po śmierci Jana Pawła I, Jan Paweł II

jako papież pragnął mieć obok siebie młodego kardynała Rat-zingera jako swoje wsparcie teologiczne i dogmatyczne, jako pre-fekta Kongregacji Nauki Wiary.

Trudno w tej chwili powiedzieć, jak ich myślenie wpływało nasiebie nawzajem. Z całą pewnością ich myśli i ich wizja Kościołabyły bardzo zbieżne. Ich odczytanie wyzwań, przed którymi stawałKościół po Soborze Watykańskim II, było bardzo podobne. Po-wiedziałbym więc raczej o wzajemnym przenikaniu się i syntezieich myśli, która dokonywała się w ramach ich codziennej współ-pracy dla dobra Kościoła.

Columbia: W jaki sposób Jan paweł ii stworzył swoją „teologięciała”? i jak doszedł do podjęcia decyzji o rozpoczęciu papieskiegoinstytutu Jana pawła ii dla studiów nad małżeństwem i Rodziną?

Ks. pRał. słaWomiR odeR: Jego „teologia ciała” wytworzyła sięz jego zainteresowań o charakterze filozoficznym i antropologicz-nym, ale przede wszystkim na płaszczyźnie duszpasterskiej. Jakomłody kapłan w Krakowie Karol Wojtyła był odpowiedzialny zaduszpasterstwo młodych i ludzi związanych ze służbą zdrowia. Jegoduszpasterstwo akademickie przy kościele św. Floriana, jego waka-cje na Mazurach, rekolekcje dla narzeczonych były tym miejscem,gdzie krystalizowała się jego myśl dotycząca „teologii ciała”. Owocetamtych doświadczeń zostały później spisane w „Miłości i Odpo-wiedzialności” (1960). Jako papież rozwinął on dalej odczytanie



Od góry, zgodnie z ruchem wskazówekzegara: Papież Jan Paweł II celebrujeMszę świętą w Bazylice Matki Bożejz Guadalupe w Meksyku w 1999roku. • Jan Paweł II wita kardynałaJosepha Ratzingera, późniejszego pa-pieża Benedykta XVI w Watykanie w 2004 roku. • Ojciec Święty kładzieodręcznie napisaną modlitwę przyŚcianie Płaczu w Jerozolimie podczasswojej wizyty w Ziemi Świętej w trak-cie Jubileuszu Roku 2000. • Papieżwychodzi z tipi Pierwotnych Narodóww Fort Simpson w Północno-Zachod-nich Terytoriach Kanady w 1987 roku.

GUA

DALU

PE: G

iann

i Gia

nsan

ti/Sy

gma/

Cor

bis

–RA

TZIN

GER

: CN

S ph

oto/

Cat

holic

Pre

ss P

hoto

–W

ESTE

RN W

ALL:

Ser

vizio

Fot

ogra

fico/

L’O

sser

vato

re R

oman

o



TEEP

EE: A

rturo M

ari/L

’Oss

erva

tore

Rom

anovia

Knigh

ts of C

olum

bus Multim

edia Archive

–MOTH

ER TER

ESA: C

NS ph

oto by

Artu

ro M

ari

prawdy o człowieku, którą objawił Jezus Chrystus. W szczególnysposób wiąże się to z pierwszym cyklem katechez środowych(1979-1980) dotyczących właśnie „teologii ciała”.

Z tych właśnie istotnych zainteresowań Wojtyły wyłonił się Pa-pieski Instytut Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeństwem i Ro-dzinną, który został założony w 1981 roku. Z całą pewnością jestto instytut bardzo prężnie działający, bardzo aktualny. Pamiętajmy,że problem rodziny był dla Jana Pawła II problemem fundamen-talnym. I jego przesłanie dla rodzin stanowi niejako odpowiedź natę rzeczywistość, której jesteśmy świadkiem, tzn. kryzys społe-czeństwa, który w szczególny sposób przejawia się poprzez kryzysrodziny. Nauczanie Jana Pawła II, które jest niejako zachowanew dziedzictwie Instytutu Jana Pawła II dla Studiów nad Małżeń-stwem i Rodziną jest odpowiedzią na ten kryzys.

Jan Paweł II był również twórcą Papieskiej Rady ds. Rodziny. Toon podpisał dekret tworzący ten urząd 9 maja 1981 roku. Chciałon osobiście ogłosić decyzję o powołaniu zarówno instytutu, jak i rady w czasie audiencji 13 maja 1981 roku. Jak pamiętamy jestto data zamachu na jego życie. Można więc powiedzieć, że ta walkaJana Pawła II o prawdę o człowieku, o prawdę o małżeństwie i ro-dzinie została niejako przypieczętowana i przelał za nią krew. Ja od-czytuje to jako symboliczny znak.

Columbia: Jakie były, w księdza prałata ocenie, najważniejszelub szczególne cechy pontyfikatu Jana Pawła ii, jednego z naj-dłuższych w historii Kościoła?

Ks. Prał. sławomir oder: Jego pontyfikat jest przede wszystkimrecepcją nauczania Soboru Watykańskiego II. Jan Paweł II był wier-nym synem Kościoła, który określili Ojcowie Soboru. Kościoła,który stanął wobec wyzwań nowoczesności. Kościoła, który nie jestw defensywie, ale Kościoła, który ma do zaproponowania światuprzesłanie radości i nadziei.

Pontyfikat Jana Pawła II zaznaczył się od samego początkuotwartością ewangeliczną na współczesny świat. Jego homilia inau-guracyjna zawierała programową proklamację: „Nie bójcie się!Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi”. To jest Kościół nielęka-jący się i nieżyjący w defensywie, ale śmiało niosący orędzie ewan-geliczne wszystkim zagubionym. Wydaje mi się, że takim mocnymelementem podkreślającym nadzieję, była jego zdolność dialoguz młodymi ludźmi, która znalazła swój wyraz poprzez ustanowie-nie Światowych Dni Młodzieży.

Powiedziałbym więc, że to był pontyfikat bardzo radosny,otwarty, twórczy. Jednocześnie pontyfikat konkretnie patrzącyw oczy człowiekowi współczesnemu, który także cierpi, nie znaj-duje odpowiedzi na wszystkie swoje pytania w samym sobie. A więc był to pontyfikat prawdy o człowieku, prawdy, którą ob-jawił Chrystus jedyny Zbawiciel i Odkupiciel człowieka.

Columbia: Jaki wpływ miał Jan Paweł ii na swoich następ-ców? w jaki sposób papieże benedykt i Franciszek budowalina osiągnięciach Jana Pawła ii?

Ks. Prał. sławomir oder: Z całą pewnością zarówno Benedyktjak i Franciszek żyli przez wiele lat, patrząc na Jana Pawła II. PapieżBenedykt wielokrotnie mówił o swoim podziwie dla Jana Pawła II,dla jego świętości osobistej, dla jego pobożności, dla jego otwartościewangelicznej, dla jego zdolności stawiania czoła wyzwaniom

świata. Papież Franciszek z kolei podkreślił, w jaki sposób poboż-ność maryjna wpłynęła na jego osobistą pobożność, w jaki sposóbświętość Jana Pawła II inspirowała także jego wybory i jego prag-nienie doskonałości.

Wydaje mi się, że w tej sekwencji trzech papieży widzimy ciągleten Kościół, który chce zanieść Chrystusa „na peryferie”, by użyćsformułowania Ojca Świętego Franciszka. Jan Paweł II musiał sięzmierzyć z peryferiami o charakterze geopolitycznym: podziałemświata na wschód i na zachód, demokracje a reżimy, ateizm woju-jący a tradycję chrześcijańską. Papież Benedykt niósł Ewangelię naperyferie intelektualne świata. Wyzwania kultury laickiej, ateizmuw jego nowych postaciach, relatywizmu. Natomiast papież Fran-ciszek dalej idzie drogą ewangelizowania peryferii egzystencjalnych,którymi dzisiaj są ludzie ubodzy, emigranci, ludzie z marginesu.

Z całą pewnością istnieje ciągłość, ciągłość miłości Chrystusa,która wyraża się posługą Piotrową.

Columbia: Jak, w księdza prałata ocenie, katolicy będą po-strzegali świętego Jana Pawła ii za 100 lat lub nawet za 500lat? Jakie będzie jego dziedzictwo?

Ks. Prał. sławomir oder: Papież Benedykt XVI uczynił nie-zwykły dar Kościołowi, nie poddając się naciskom, by ogłosić JanaPawła II błogosławionym czy świętym przez aklamację. Poprzezprzeprowadzenie postępowania kanonicznego to popularne prze-świadczenie zostało zobiektywizowane. Ono nie jest już tylko zwią-zane z uczuciami, z sympatią, ale elementy, które świadczą o jegoświętości i o wielkości jego życia zostały wydobyte na światłodzienne. Także dla historii proces zostanie jako punkt odniesienia.

Myślę, że będziemy postrzegać go jako papieża, który żył i reali-zował Sobór Watykański II. W Polsce będziemy go postrzegać jakojednego z największych, jeśli nie największego Polaka. Jan Paweł IIsam kiedyś powiedział, że chciałby być wspominany jako papież życiai papież rodzin. Myślę, że właśnie tak Jan Paweł II będzie postrzegany,jako obrońca godności, który przekazał głębokie przesłanie dotycząceprawdy o człowieku, o rodzinie i życiu. Nie będzie to tylko zwykłyhumanizm, ale raczej humanizm chrześcijański, ponieważ JanPaweł II odczytywał prawdę o człowieku przez pryzmat wcieleniaSłowa Bożego, Jezusa Chrystusa. To jest wielkie przesłanie JanaPawła II: pozytywne spojrzenie na człowieka, objawienie prawdy ojego godności i wielkości poprzez pryzmat spotkania z Chrystusem.

Columbia: Co oznacza być naśladowcą Świętego Jana Pawła iii jego duchowości?

Ks. Prał. sławomir oder: Najbardziej charakterystyczna rysaświętości Jana Pawła II to jego zjednoczenie z Chrystusem, to jegozdolność patrzenia na drugiego człowieka przez pryzmat Chrystusa.W czasie trwania procesu beatyfikacyjnego wielokrotnie słysza-łem od osób, które spotkały Jana Pawła II: miał on zdolność pat-rzenia na każdego człowieka – wierzącego i niewierzącego,świętego i grzesznika – jako na obraz i podobieństwo Boga.

Być naśladowcą świętego Jana Pawła II to przede wszystkim byćgłęboko zakorzenionym w miłości Boga i patrzeć na drugiego czło-wieka, na przyjaciół jak i na adwersarzy, jako stworzonych na obrazi podobieństwo Boga. Właśnie poszukując tego, co dobre, pięknei szlachetne w człowieku, można budować nowy humanizm,można budować przyszłość człowieka.♦



Dziesiątki tysięcy ludzi spodziewanych jest 27 kwietnia naPlacu Świętego Piotra w Rzymie, aby świętować kanonizację

papieża Jana XXIII, który rozpoczął Sobór Watykański II i wraz z nim „syna” soboru, który pozostawił niezatarty ślad w naszychczasach, papieża Jan Pawła II.

Nie tak dawno temu, gdy Jan Paweł II umierał w kwietniu2005 roku, tysiące młodych ludzi zebrało się w tym samymmiejscu na czuwaniu modlitewnym – świadectwie miłości dopapieża, którego miłosierdzia doświadczyli. Miliony przybyły naMszę pogrzebową 8 kwietnia, dziękując Bogu za dar tego czło-wieka. Tego dnia tłum wykrzykiwał tak głośno, że było go sły-chać na szczycie Góry Janikulum w Rzymie: „Il Grande!”(„Wielki!”) oraz „Santo subito!” („Święty natychmiast!”). Takiscenariusz nie miał miejsca od czasu pogrzebu papieża GrzegorzaWielkiego w 604 roku.

W Święto Miłosierdzia Bożego – święto, które sam Jan Paweł IIpodarował Kościołowi – ta spontaniczna aklamacja stanie się rze-czywistością. Polski papież, który wychowywał się wśród najgor-szych okropności XX wieku będzie publicznie uznany daremmiłosierdzia Bożego naszych czasów.

Podczas gdy tłumy ponownie wypełnią Plac Świętego Piotra,zapełniając boczne ulice i Via della Conciliazione – szeroką alejęprowadzącą do Tybru, będziemy mogli poświęcić chwilę, abyprzypomnieć sobie, co Jan Paweł II dał Kościołowi i światu.Jeden z najdłuższych i najbogatszych w nauki pontyfikatów, jegodwudziestosześcioletni okres papiestwa przyniósł już obfiteowoce. Ale te owoce przetrwają tylko wtedy, gdy podobnie jakMaryja, chrześcijanie zapamiętają dary Boga i rozważą je w swo-ich sercach (zob. Łk 2,19).

Starsi pamiętają dzień, w którym Karol Wojtyła po raz pierw-szy pojawił się na balkonie Bazyliki Świętego Piotra jako radosnywybuch nowej energii z szeroko otwartymi ramionami goto-wymi objąć cały świat. Pamiętają oni poruszające wezwanie,które wypowiedział on podczas swojej inauguracyjnej Mszyświętej: „Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystu-sowi!” Wszyscy pozostali niezależnie od wieku, którzy słuchalihomilii lub czytali dzieła tego nieustraszonego pastora i teologawiedzą, że był on jak mądry zarządca Pisma Świętego, który na-kreślał nowe spojrzenie na Kościół i świat ze skarbca TradycjiKościoła (zob. Mt 13:52).

Destylacja kluczowych postępów teologicznych Jana Pawła IImoże wydawać się nieco abstrakcyjna, do momentu gdy uświa-

domimy sobie, że dla Jana Pawła II chrześcijańskie myślenie byłonierozerwalnie związane z żywą wiarą chrześcijańską. Ten głębokoduszpasterski filozof i teolog wzywał do radykalnej odnowy wiary,która świadczyłaby o prawdzie Jezusa Chrystusa w naszych cza-sach. Wzywał do świadectwa, którego kult, słowa i istnienie emi-towałyby Ewangelię do świata zagłębionego w potrzebie. I był ondokładnie tym, co głosił.

Każda próba przedstawienia zasadniczych koncepcji nowegoświętego będzie zawsze niekompletna. Wraz z emerytowanym pa-pieżem Benedyktem XVI i papieżem Franciszkiem w dalszymciągu odkrywamy co Bóg przekazał swojemu Kościołowi w po-staci „Jana Pawła Wielkiego”. Niemniej jednak możemy rozpo-znać niektóre z tych skarbów, które ten wielki nauczyciel i pasterzprzekazał Kościołowi i światu.

1. Ponownie skoncentrował Kościół na „Chrystusie, Odkupi-cielu człowieka”, a więc pokazał drogę do „odpowiedniej an-tropologii”.

Podobnie jak jego życie, wszystkie najważniejsze ewolucjeJana Pawła II na temat stanowiska Kościoła były zakotwiczonew najprostszym i najstarszym chrześcijańskim wyznaniu wiary.Zdecydowanie nowoczesne, spektakularne potwierdzenie tejstarożytnej wiary rozpoczyna jego pierwszą encyklikę: „JezusChrystus, Odkupiciel człowieka, jest centrum wszechświata i his-torii” (Redemptor Hominis, 1). Pierwszy paragraf Redemptor Ho-minis celowo przywołuje początek Manifestu Komunistycznego,dosadnie zaprzeczając marksistowskiemu, stworzonemu przezczłowieka, autodestrukcyjnemu zbawieniu poprzez gwałtownąrewolucję. Społeczeństwo nie zostaje uzdrowione ani przez so-cjalizm, ani przez „rynek”, które podporządkowują dobro osobyfunkcjom mechanizmu społecznego. Jest ono wyłącznie uzdra-wiane przez Syna Jednorodnego Boga, który narodził się z Maryi dwa tysiące lat temu, aby stać się naszym towarzyszemna drodze naszego życia i pokazać nam miłość Ojca (zob. JanPaweł II, „Modlitwa na obchody Wielkiego Jubileuszu”).

Jan Paweł II miał bezpośrednie doświadczenie z destrukcyj-nymi ideologiami, które nie rozumiały człowieka. Był niewzru-szenie przekonany, że „tajemnica człowieka wyjaśnia się dopierow tejemnicy Słowa Wcielonego (...) Chrystus (...) już w samymobjawieniu tajemnicy Ojca i Jego miłości objawia w pełni czło-wieka samemu człowiekowi i okazuje mu najwyższe jego powo-łanie” (Sobór Watykański II, Gaudium et spes, 22).

Pięć Zasadniczych Koncepcji Papieża Jana Pawła II

Wraz z kanonizacją Karola Wojtyły Kościół potwierdza wizję człowieka i rodziny skoncentrowanej na Chrystusie

Michelle K. Borras



2. Dał nam teologię ludzkiej miłości.W swojej pierwszej encyklice Jan Paweł II napisał, że „czło-

wiek pozostaje dla siebie istotą niezrozumiałą, jego życie jestpozbawione sensu, jeśli nie objawi mu się Miłość, jeśli niespotka się z Miłością” (Redemptor Hominis, 10). W świetleSłowa Wcielonego, które objawiło miłość Ojca i obdarowałonas Duchem zaczynamy rozumieć dlaczego: sam Bóg jest nie-kończącą się komunią, doskonałym darem siebie, wspólną ra-dością. Ponieważ człowiek stworzony został na podobieństwoBoga, „nie może on inaczej odnaleźć się w pełni, jak tylko poprzezbezinteresowny dar z siebie samego. Jest to (...) głęboki paradoksludzkiego bytowania” (Jan Paweł II, List do rodzin, 11; zob.Gaudium et spes, 24).

Jako młody ksiądz pracujący z małżeństwami, przyszły papieżnauczył się „miłowania ludzkiej mi-łości” (zob. Przekroczyć próg na-dziei). W trakcie całego swojegopontyfikatu odważnie rozwijał teo-logię ludzkiej miłości w wielu swo-ich naukach. Nauczał, że ludzkieciało ma „ślubne znaczenie”. W na-szej różnicy seksualnej (tzn. istnie-jącej jedynie jako mężczyzna lubkobieta, którzy razem tworzą obrazBoga), możemy od razu dostrzecoznaki fundamentalnego ludzkiegopowołania do miłości.

3. Sformułował „zbawczą misjęrodziny”.

Teologia ludzkiej miłości JanaPawła II osiągnęłą wyżyny w po-wstaniu teologii małżeństwa i ro-dziny. Zajmie pokolenia, aby w pełni rozwinąć je w życiu Ko-ścioła. Pełna i owocna komunia męż-czyzny i kobiety pokazuje światupełną i owocną komunię, która jestw Bogu. To jeszcze nie wszystko. Rodzina ma tak istotną misję,że dzięki niej ludzkość przetrwa lub przez nią zginie.

Po prostu stając się tym, czym jest – to znaczy „wspólnotą życiai miłości” – rodzina staje się „zbawioną i zbawiającą wspólnotą”w sercu misji Kościoła. „Rodzina” – pisał Jan Paweł II – „mamisję strzeżenia, objawiania i przekazywania miłości, będącejżywym odbiciem i rzeczywistym udzielaniem się miłości Bożejludzkości oraz miłości Chrystusa Pana Kościołowi, Jego oblu-bienicy (...) Rodzino, stań się tym, czym jesteś!” (Familiaris con-sortio, 17; zob. 70).

4. Nieustannie bronił godności osoby ludzkiej.Rodzina jest miejscem, w którym osoba ludzka powinna być

przyjęta z miłością, bez względu na swoje umiejętności czy nie-pełnosprawności, swój wiek lub swoją „wydajność”. Tymsamym Jan Paweł II, papież rodziny był także proroczym gło-sem głoszącym nienaruszalność godności każdego ludzkiegożycia: narodzonego lub nienarodzonego, bogatych i biednych,

zdrowych i chorych, uciskanych lub wolnych. Napisał on w swojej encyklice Evangelium Vitae – „Ewangelia miłości Bogado człowieka, Ewangelia godności osoby ludzkiej i Ewangeliażycia stanowią jedną i niepodzielną Ewangelię” (2).

Ta Ewangelia skłoniła Jana Pawła II, aby wypowiadać sięw szczególności w imieniu najbardziej bezbronnych: nienaro-dzonych dzieci i osób w podeszłym wieku. Ale także doprowa-dziła go do zakwestionowania niesprawiedliwych praktykekonomicznych, przypominając pracownikom o ich godności,upominając dyktatorów i wołając o pokój, będąc przekonanym,że „odpowiedzią na obawy, które ogarniają ludzką egzystencjępod koniec XX wieku jest wspólny wysiłek, w celu budowaniacywilizacji miłości” (Przemówienie w ONZ, 1995).

5. W swoim cierpieniu, powierzyłnas miłosierdziu Bożemu.

Na początku swojego pontyfikatuJan Paweł II napisał encyklikę natemat Boga Ojca zatytułowanąDives in Misericordia (O Bożym Mi-łosierdziu). W pewnym sensie, tytułten odnosić się może do całego jegożycia i pontyfikatu, zwłaszcza dojego wieloletnich zmagań z chorobąParkinsona i jego śmierci w 2005roku. Ten papież, który był takwielkim mówcą na zakończenienauczał nas najlepiej swoim milcze-niem: W Kościele, który istniejedzięki poświęceniu się swego Pana,Jan Paweł II stał się cierpiącym i wkońcu milczącym świadkiem miło-ści Chrystusa „do samego końca”(zob. J 13,1).

Papież oddał Miłosierdziu Bo-żemu ostatnie słowo w swoim życiu.Po powierzeniu każdego i wszyst-kiego w ręce Najświętszej Maryi

Panny, napisał w swoim testamencie: „Ja (...) proszę o mod-litwy, aby Miłosierdzie Boże okazało się większe od mojej sła-bości i niegodności: U Pana bowiem jest łaskawość i obfite u Niego odkupienie ( Ps 130,7 )”.

Jeśli nie przypomnimy sobie nic innego, kiedy obserwowaćbędziemy ogromne tłumy, które wypełnią Plac Świętego Piotraw dniu 27 kwietnia – tak jak miało to miejsce na niezapomnia-nym pogrzebie Jana Pawła II, tylko teraz bez cienia smutku –pamiętajmy tę łaskę. Ostatecznie jest to tajemnica miłości Boga,która widoczna jest w każdej koncepcji wielkiego papieża, w rze-czywistości w całym jego życiu. Wszystko to, co Jan Paweł IIoddał Kościołowi i światu, który tak bardzo umiłował było – i jest – wyrazem tych słów: Bóg będąc bogatym w miłosierdzieoddał się światu w postaci Syna Jego Jedynego.♦

MICHELLE K. BORRAS jest teologiem na stażu w Sanktua-rium Jana Pawła II w Waszyngtonie i dyrektorem KatolickiegoSerwisu Informacyjnego Zakonu.

CN

S fil

e ph

oto

Karol Wojtyła jako biskup pomocniczy, a późniejarcybiskup Krakowa w latach sześćdziesiątych byłowocnym pisarzem.


13 ♦ C o l u m b i a ♦ k W i e C i e ń 2 0 1 4

WspółpracownicyW WINNICY CHRYSTUSA

Papież Jan Paweł II często przekazywał duszpasterskie nauki Rycerzom Kolumba i wyrażał wdzięczność za ich przyjaźń

Zespół Columbii



1978 Zakon finansuje koszt transmisjitelewizyjnej inauguracji pontyfikatu pa-pieża Jana Pawła II oraz funduje film o pierwszej podróży apostolskiej papieżado Meksyku.

1979 W październiku, Zakon współ-pracuje z Konferencją Biskupów Amery-kańskich by zabezpieczyć finansowaniefilmu rejestrującego całą pielgrzymkę pa-pieża Jana Pawła II do Stanów Zjedno-czonych.

1981 Zakon Rycerzy Kolumba usta-nawia fundusz Vicarius Christi w wyso-kości 10 milionów dolarów, którego

dochody są przekazywane na papieskiecele charytatywne.

1983 Zakon pomaga finansowo papie-żowi wspierając budżet Międzynarodo-wego Centrum KonferencyjnegoMłodzieży w Rzymie (San Lorenzo Inter-national Youth Center).

1984 Rada Najwyższa zatwierdza spe-cjalną składkę od kanadyjskich członkówZakonu w wysokości 1 dolara od osoby,która pomaga Konferencji Biskupów Ka-nadyjskich pokryć wydatki związane z wi-zytą Jana Pawła II.

1985 Zakon dostarcza funduszy dlaCentrum Telewizji Watykańskiej (CTV)na zakup mobilnego studia produkcji te-lewizyjnej, pozwalającego CTV na doku-mentowanie wystąpień i spotkań JanaPawła II, które mogą być wykorzystywaneprzez światowe media. Dostarcza on rów-nież fundusze na produkcje innych pro-gramów związanych z papieskimipodróżami, wystąpieniami i innymi ak-tywnościami.

1985 Na życzenie papieża wyrażone po-przez Fabrykę Św. Piotra, Zakon otrzy-muje możliwość renowacji całej fasadyBazyliki Św. Piotra, której nie odnawianoprzez ponad 350 lat.

Podczas trwającego 26 lat pontyfikatu papież Jan Paweł II zwracał się wielokrotniedo Rycerzy Kolumba, także przekazując im słowa uznania i wsparcie. Jego przemó-

wienia kierowane do Rady Dyrektorów Rycerzy Kolumba oraz przesłania na DorocznąNajwyższą Konwencję na rożne sposoby podkreślały rolę Zakonu współpracującego z Misją Kościoła na rzecz szerzenia Ewangelii i budowy cywilizacji miłości.

Rycerze ściśle współpracowali z Janem Pawłem II podczas Jego pontyfikatu, na przy-kład mając swój udział w sponsorowaniu Mszy świętej jaką papież odprawił na torzewyścigowym Aqueduct Racetrack w Nowym Jorku w 1995 roku. Pomagali także przyinnych podróżach apostolskich, wsparli renowację fasady Bazyliki Św. Piotra i moder-nizację watykańskiego wyposażenia telekomunikacyjnego. Poniższe strony zawierająkalendarium oraz zdjęcia, podkreślają te i inne znaczące wyniki współpracy pomiędzyRycerzami Kolumba a Janem Pawłem II.

Przywołując te główne zdarzenia będące znakiem solidarności z papieżem pamiętamytakże, że ta jedność Zakonu z Janem Pawłem II opiera się na duszpasterskiej pracy Ko-ścioła. Podczas prywatnej audiencji z dyrektorami w październiku 1988 roku OjciecŚwięty powiedział, „Największą radością i pocieszeniem serca papieża jest rezultat tegowszystkiego co wy (Rycerze) czynicie by bronić chrześcijańskiej rodziny i prawa dożycia od poczęcia do naturalnej śmierci oraz dla promocji ewangelizacji, katolickiejedukacji, życia parafii i powołań do kapłaństwa i życia duchownego”.

Dzisiaj przyjaźń z Janem Pawłem II trwa nadal poprzez świętych obcowanie jako, żeZakon pragnie kontynuować pracę na rzecz budowania kultury życia i cywilizacji miłości.

Kiedy myślę o RycerzachKolumba, z radością przpo-minam sobie o głębokimdziedzictwa wiary, brater-stwa i służby oraz o świetla-nym przykładzie katolickichświeckich zaangażowanychw misję Kościoła”.

— Przesłanie na 101 Najwyższą Konwencję, Columbus, Ohio, 21 lipca 1983 r.

„

Dziesiątki tysięcy pielgrzymów wy-pełniło 1 maja 2011 roku PlacŚwiętego Piotra w Watykanie wtrakcie Mszy beatyfikacyjnej JanaPawła II. Gobelin przedstawiającywizerunek zmarłego papieża wisina fasadzie bazyliki, która zostałaodrestaurowana w 1980 roku przywsparciu Rycerzy Kolumba.



1986 Papież Jan Paweł II przekazuje doMuzeum Rycerzy Kolumba w NewHaven, Conn., miedziany krzyż, któryod roku 1614 znajdował się w ramionachrzeźby Chrystusa widniejącej na szczyciefasady Bazyliki Św. Piotra. Dar ten zostałwręczony w podziękowaniu za współ-pracę Zakonu przy restauracji fasady orazprzy pracach z tym związanych.

1989 Rycerze Kolumba zabezpieczająfundusze na publikację zatytułowaną„Papież Przemawia do Kościoła Amerykań-skiego” stanowiącą zbiór papieskich wystą-pień do katolików w StanachZjednoczonych w latach 1979-88.

1990 Zakon opracowuje i dystrybuujeprzewodnik naukowy do adhortacji apos-tolskiej z 1989 roku zatytułowanej Chris-tifideles Laici zajmującej się powołaniemi misją świeckich.

1991 W sierpniu ogłoszono programmodlitewny skupiający się na replicekrzyża (Orderwide Quincentennial PrayerService), którą papież Jan Paweł II poda-rował biskupom obu Ameryk w 1984roku w Republice Dominikańskiej.

1995 W dniu 5 października, papieżJan Paweł II błogosławi nową siedzibęMisji Stałego Obserwatora przy ONZ w Nowym Jorku, która została ufundo-wana przez Zakon. Rycerze i diecezjaBrooklyn byli współgospodarzami papie-skiej Mszy na torze wyścigowym Aque-duct Racetrack w dniu 6 października.

1996 Zakon publikuje przewodnik nau-kowy do encykliki Jana Pawła II Evange-lium Vitae (Ewangelia Życia).

L’O

sser

vato

re R

oman

o via

Kni

ghts

of C

olum

bus

Mul

timed

ia A

rchi

ve

Finasowanie, naprawa i utrzymanie fasady Bazy-liki Św. Piotra oraz ogrom-nych rzeźb stojącychponad nią jest jeszcze jed-nym symbolem ofiarnegoducha waszej szacownejorganizacji, waszego odda-nia i wierności następcyśw. Piotra”.

— Przemówienie Jana Pawła IIpodczas ceremonii kończącej renowację fasady Bazyliki Św. Piotra,23 lutego 1987 r.

„

Biorąc pod uwagę świadec-two waszego Zakonu wtrosce o ubogich, upośle-dzonych a w szczególnościnienarodzonych jestemprzekonany, że Rycerze Kolumba będą nadalwspierać starania Kościołana rzecz promowania „kultury życia” (zob. Cente-simus Annus, 39)”.

— Przesłanie na 109 NajwyższąKonwencję, St. Louis, 4 lipca 1991 r.

„U góry: Papież Jan Paweł II spotyka się z byłym Najwyższym Rycerzem Virgilem C.Dechantem i Najwyższymi Funkcjonariuszami w Waszyngtonie w dniu 7 października1979 roku. • Powyżej: Ojciec Święty błogosławi wóz transmisyjny ufundowany przezZakon dla Centrum Telewizji Watykańskiej w dniu 6 listopada 1995 roku.



1997 Najwyższy Rycerz Virgil C. De-chant wraz z żoną reprezentują Zakonna Międzynarodowej Konferencji o Ro-dzinnie w Rio de Janeiro. W konferencjiuczestniczył Jan Paweł II.

1997 Jan Paweł II przyjmuje Funkcjo-nariuszy Rady Najwyższej na audiencji wdniu 11 grudnia. Aby uhonorować 50rocznicę kapłaństwa Jana Pawła II, Ryce-rze ofiarują modlitwy.

1998 Zakon zabezpiecza fundusze nakonferencje biskupów Kuby w celu wspo-możenia w wydatkach związanych z wi-zytą Jana Pawła II na Kubie.

1998 Papież przyjmuje Radę Dyrekto-rów na audiencji w dniu 15 października.Błogosławi mozaikę Matki Bożej z Gwa-delupy, zleconą Rycerzom Kolumba przezWatykańskie Studia Mozaiki.

1999 W styczniu Zakon ogłasza finan-sowanie renowacji 17 wiecznego Ma-derno Atrium oraz Drzwi Świętych

w Bazylice Św. Piotra. Jest to dar dla Pa-pieża i uniwersalnego Kościoła na rok ju-bileuszowy 2000.

2000 21 maja Papież Jan Paweł II kano-nizuje 25 meksykańskich męczenników,ofiary religijnych prześladowań z lat 20.Sześciu kanonizowanych księży byłoczłonkami Rycerzy Kolumba.

2000 Zakon finansuje transmisję papie-skiej wizyty do Ziemi Świętej w marcu.

2001 W dniu 29 kwietnia Jan Paweł IIbeatyfikuje Carlos’a Manuel Rodri-guez’a, członka Rycerzy Kolumba w Pu-erto Rico.

2002 Jako znak solidarności z PapieżemZakon powołuje w marcu fundusz Pacemin Terris w wysokości 2 milionów dola-rów. Dochody przekazywanej są na pro-mowanie pokojowych inicjatyw w ZiemiŚwiętej i pomoc dla Patriarchy Łaciń-skiego wspierającego chrześcijańską spo-łeczność tamże.

PREV

IOUS

SPR

EAD: CNS ph

oto/Pa

ul Haring –TH

IS PAG

E: L

’Oss

erva

tore

Rom

ano via

Knigh

ts of C

olum

bus Multim

edia Archive

Papież Jan Paweł II celebruje Mszę świętą 6 października 1995 roku na obiekcie Aque-duct Racetrack w nowojorskiej dzielnicy Queens, w trakcie swojej wizyty w StanachZjednoczonych.

W społeczeństwie które pilnie potrzebuje odkryć na nowo oblicze człowie-czeństwa, cichy przykładmężczyzn których życiekształtują cnoty wiary, jedności, wierności, ciężkiejpracy i prawdziwe zainteresowanie bliźnim,może być niezwykle skutecznym świadectwemEwangelii.

„Historia Rycerzy Ko-lumba pokazuje jak nie-wielka grupa mężczyznzainspirowana chrześcijań-ską wiarą i potrzebą dobro-czynności była w staniezainspirować cały ruchprzynoszący wielkie owocedla Bożego królestwa naziemi”.

— Przesłanie na 117 NajwyższąKonwencję, St. Paul-Minneapolis, 21 maja 1999 r.

„



2002 Najwyższy Rycerz Carl A. Ander-son zostaje przyjęty na prywatnej audien-cji u Jana Pawła II w dniu 26 kwietniapodczas której rozmawiają oni o procesiekanonizacyjnym założyciela Zakonu,księdza Michaela McGivney’a.

2002 Na Boże Narodzenie Zakon współ-pracuje z Papieską Radą ds. Środków Spo-łecznego Przekazu przy produkcji wideotransmisji 24-godzinnego programu tele-wizyjnego poświęconego Bożemu Naro-dzeniu, obchodzonemu po raz 25 podczaspontyfikatu Jana Pawła II.

2003 W odpowiedzi na wezwanie pa-pieża by wspierać powołania, Zakon roz-poczyna program skupiony wokół 40-tegodorocznego Światowego Dnia Modlitw o Powołania odbywającego się 11 maja.

2003 W październiku, Zakon rozpo-czyna roczny Program Modlitewny Bo-żego Miłosierdzia w intencji Jana Pawła IIoraz kapłanów. Program ten posługuje sięobrazem Bożego Miłosierdzia pobłogosła-wionym przez papieża.

2003 We wrześniu, Zakon specjalnymwydaniem Columbii rozpoczyna uroczys-tości związane z 25-tą rocznicą pontyfi-katu papieża Jana Pawła II.

2003 W związku z rozpoczęciem rokuakademickiego Rada Najwyższa wręczyła4 tysiącom seminarzystów egzemplarzespecjalnego wydania książki Jana Pawła II„Dar i Tajemnica”. Książka ta upamiętnia50 lecie kapłaństwa Ojca Świętego obcho-dzone w 1996 roku.

2005 Najwyższy Rycerz Anderson, ByłyNajwyższy Rycerz Dechant, ich żony orazhrabia Enrico Demajo (dyrektor rzym-skiego biura Zakonu) reprezentują Ryce-rzy Kolumba podczas pogrzebu papieżaJana Pawła II w dniu 8 kwietnia.

2011 W dniu 2 sierpnia, cztery miesiącepo beatyfikacji Jana Pawła II, NajwyższyRycerza ogłasza plan Zakonu związany zotwarciem sanktuarium w WaszyngtonieDC, poświęconemu dziedzictwu błogo-sławionego Jana Pawła II.♦

Servizi

o Fo

togr

afico/

L’O

sser

vato

re R

oman

o –TO

P: L

’Oss

erva

tore

Rom

ano

via K

nigh

ts o

f Colum

bus Multim

edia A

rchive

— C

OAT

OF AR

MS:

Vatican

.va

W zmienionych warunkachdzisiejszego Kościoła i społeczeństwa, wizja księdzaMcGivney’a pozostaje taksamo ważną jak zawsze (…)Będąc przykładem katolic-kich mężczyzn, mężów i ojców, dając świadectwo miłości do Kościoła i wierno-ści Jego nauczania Rycerze w znaczny sposób przyczynilisię do wewnętrznej odnowyKościoła i Jego ewangelicznejmisji. Jestem szczególniewdzięczny za wsparcie, jakiego Rycerze udzielili naforum publicznym w kwes-tiach wolności edukacji,prawdy o małżeństwie i życiurodzinnym oraz potrzebie re-spektowania godności i prawakażdego człowieka od poczę-cia aż do naturalnej śmierci”.

— Przesłanie na 121 Najwyższą Kon-wencje, Waszyngton 25 lipca 2003 r.

„

Po lewej: Papież Jan Paweł IIprzyjmuje płaskorzeźbę przed-stawiającą księdza Michaela J.McGivney od Najwyższego Ry-cerza Carla A. Andersona w2002 roku. • Poniżej: PapieżJan Paweł II błogosławi obrazMiłosierdzia Bożego podczasspotkania z Najwyższym Ryce-rzem Andersonem, jego żonąDoriana oraz dr StanisławemGrygielem w 2003 roku. Nazdjęciu widoczny jest także (polewej) ówczesny biskup Stani-sław Dziwisz, sekretarz papieża.



Strategia dla katolickich rodzinJan Paweł II niezawodnie wskazuje rodzinom drogę przez pole minowe dominującej kultury

Randy Hain

DOBRY OJCIEC

dalszych artykułów i materiałów źródłowych dla katolików i ich rodzin szukaj na www.dobryojciec.org.

Serv

izio

Foto

graf

ico/

L’O

sser

vato

re R

oman

o

Kiedy w 2006 roku wraz żoną i dwoma synami zostaliśmyprzyjęci na łono Kościoła katolickiego, wydawało nam

się, że sytuacja nas przerasta. Znaliśmy wielu księży, diakonówi pomocnych parafian, ale częściej wsparcie i wskazówki du-chowe czerpaliśmy z dorobku papieża Jana Pawła II.

Rolę szczególnie doniosłą w naszym życiu miała adhorta-cja Familiaris Consortio, poświęcona rodzinie w obliczu wy-zwań świata. Z neoficką żarliwością wraz z żoną chcieliśmyczegoś więcej niż po prostu słuchać kazań – chcieliśmy za-sadniczej zmiany w życiu.Łączyło się to z odrzuce-niem wartości konsumpcyj-nego świata i dostoso-waniem do kościelnej wizjimałżeństwa oraz rodziny.

Nasze wysiłki oparliśmyna strategii klarownie wyło-żonej w Familiaris Consor-tio. Nauczyliśmy się z tejadhortacji czterech prawd,które znacząco przewarto-ściowały nasze życie ro-dzinne.

Nasze małżeństwo jest sa-kramentem przymierza.Kochamy się nawzajem głę-boko, ale akceptujemy, że małżeństwo nie jest po prostuwspólnotą przeżywania pozytywnych emocji. Powołani jes-teśmy stać się żertwą ofiarną jak Chrystus wobec swej Ob-lubienicy – Kościoła. Jan Paweł II tak to ujął: „Mocą Chrztu(...) intymna wspólnota życia i miłości małżeńskiej ustano-wiona przez Stwórcę, doznaje uwznioślenia i włączenia w miłość oblubieńczą Chrystusa, utrwalona i wzmocnionajego mocą zbawczą”. Przez sakramentalny charakter małżeń-stwa kobieta i mężczyzna „są stałym przypomnieniem dlaKościoła tego, co dokonało się na Krzyżu” (FC 13).

Otwarci na nowe życie. Przed przejściem na katolicyzmwpisywaliśmy się w nurt bezkrytycznego podejścia dowspółczesnej kultury. Lektura Familiaris Consortio i zasię-ganie o radę w konfesjonale pomogło nam zrozumieć, żeantykoncepcja jest wymierzona w Boży plan naszego mał-żeństwa, a w dzieleniu się nawzajem małżeńską intymnościąprzekreśla wzajemny szacunek, zaufanie i gotowość byciaobdarowanym nowym życiem.

Jan Paweł II definiuje to tak: „Naturalny odruch, którywyraża obopólny, całkowity dar małżonków, zastąpionyzostaje buntem – antykoncepcja narzuca negację (...); stądpochodzi nie tylko czynne odrzucenie otwarcia się nażycie, ale również sfałszowanie wewnętrznej prawdy miło-ści małżeńskiej, powołanej do całkowitego osobowegodaru” (FC 32).

Mamy obowiązek wychować dzieci w wierze. „Rodzicezostali ustanowieni przez samego Boga pierwszymi i głów-

nymi wychowawcami dzieci”,podkreślał Jan Paweł II (FC40). Stanowią – jak to nazwałSobór Watykański II – „kościółdomowy”, który „tak jak Ko-ściół powszechny potrzebujestałej i dogłębnej ewangelizacji”(FC 51). Tak więc „przyszłośćkrzewienia dobrej nowiny w dużej mierze zależy od życiaEwangelią w domu” (FC 52).Te słowa Jana Pawła II są co-dziennym wyzwaniem. Przeno-szą nacisk misyjny na życiemiłością w rodzinie, na to, cosię dzieje w naszych własnychdomach.

Rodzina niech się modli wspólnie. Przystępowanie do sa-kramentów i niezaniedbywanie modlitwy osobistej są klu-czowe w duchowym rozwoju rodziny. Znów spójrzmy, cogłosił Jan Paweł II: „Rodzice chrześcijańscy mają zadanie wy-chowania dzieci w modlitwie, wprowadzania ich krok pokroku w odkrywanie tajemnicy Boga i tego, że można z nimsam na sam rozmawiać” (FC 60).

Będziemy doceniać również inne wymiary życia rodzin-nego wraz z zakorzenianiem się w wierze katolickiej. Prze-mawiają do nas wieki Tradycji, Pisma Świętego i przykładuświętych – w tym świętego Jana Pawła II, który wstawia sięza spójnością i świętością w naszych rodzinach. Jego wnikli-wość oświetla małżeństwom i rodzinom drogę, żywieni na-dzieją oraz zapowiedzią wiecznej radości.♦

RANDY HAIN należy do Rady nr 13217 im. św. Piotra Chanelw Roswell w Georgii; jest autorem książek o przenikaniu się pracy,życia i wiary.



Wdorocznym raporcie z 2 sierpnia 2011, dokładnie czterymiesiące po beatyfikacji błogosławionego Jana Pawła

II, Najwyższy Rycerz Carl A. Anderson ogłosił, że Zakon stwo-rzy w Waszyngtonie D.C. sanktuarium. Umiejscowiono je naterenie dawnego Centrum Kulturalnego im. Jana Pawła II,które otwarto w 2001 roku jako inicjatywę Archidiecezji De-troit. Sanktuarium będzie chronić spuściznę jaką pozostawiłKościołowi i społeczeństwu JanPaweł II.

„Sanktuarium stwarza okazję,dając nam przywilej chronieniaJego dziedzictwa, kontynuowaniaJego misji oraz formacji przy-szłych pokoleń katolików,” po-wiedział Najwyższy Rycerz. „Wtym sanktuarium, Rycerze Ko-lumba będą strzec tego dzie-dzictwa przez całe lata i dekady”.

Kardynał Donald W. Wuerl z Waszyngtonu zadeklarowałwsparcie inicjatywy i już w sierp-niu 2011 roku przeznaczył przestrzeń na sanktuarium archi-diecezjalne. 11 marca 2014, podczas spotkania Konferencji Bis-kupów Amerykańskich, zadekretowano to miejsce jakosanktuarium narodowe. Począwszy od 27 kwietnia, dnia kanoni-zacji Jana Pawła II przyjmie ono oficjalną nazwę Narodowego San-ktuarium Świętego Jana Pawła II.

Ponieważ Sanktuarium Błogosławionego Jana Pawła II po-wstało prawie trzy lata temu, pielgrzymi przybywają tu na spe-cjalne wydarzenia i czasowe wystawy dotyczące np. konklawe iwyboru papieża Franciszka. W ostatnich miesiącach, podczasgdy na drugim piętrze wystawiano ekspozycję „Nie Lękajcie Się:Życie i Dziedzictwo Błogosławionego Jana Pawła II,” na pozio-mach niższych trwały prace konstrukcyjne i renowacyjne. Tu napowierzchni 16 tysięcy stóp kwadratowych powstanie stała eks-pozycja prezentująca życie i nauczanie Jana Pawła II.

Oprócz wystawy stałej, której otwarcie planowane jest jeszczew tym roku, istnieje też projekt przebudowy parteru na kościół

oraz przeorganizowanie obecnie istniejącej kaplicy na kaplicęrelikwiarza Jana Pawła II. Kościół i kaplicę przyozdobią mozaikizaprojektowane przez jezuitę, ojca Marko Ivana Rupnika, sło-weńskiego artystę i teologa znanego z wybitnego stylu i pracznajdujących się w wielu katolickich budowlach. Jego praceznajdziemy między innymi w watykańskiej kaplicy Redempto-ris Mater oraz w Sanktuarium Matki Bożej w Lourds. Głów-

nym obiektem wystawionym w kaplicy relikwiarza będzie am-pułka z krwią błogosławionegoJana Pawła II, która została po-wierzona Rycerzom Kolumbaprzez kardynała Stanisława Dzi-wisza, arcybiskupa Krakowa i wieloletniego, osobistego sekre-tarza Jana Pawła II.

Otwarcie kościoła i kaplicy pla-nowane jest na rok 2015, kiedy toteż zostaną podjęte dalsze krokiwyznaczające plan rozwoju du-chowego, intelektualnego i wspól-notowego życia sanktuarium.

Aby dowiedzieć się więcej natemat misji i celów tej doniosłej inicjatywy rozmawialiśmy z Naj-wyższym Rycerzem Andersonem. Oto co nam powiedział:

Columbia: Dlaczego to takie ważne, że mamy narodowe san-ktuarium poświęcone św. Janowi Pawłowi ii?

NaJwyższy RyCeRz: Historia może zapisać Jana Pawła II jakopapieża tysiąclecia oraz jednego z największych papieży w historiiKościoła katolickiego. Oczywiście, zważywszy ilość wizyt w Sta-nach Zjednoczonych i Ameryce Północnej, był także najwięk-szym papieżem w historii Stanów Zjednoczonych. Historycymówią również o tym, że Jan Paweł II zmienił oblicze Europy –poprzez wyzwolenie Polski i innych krajów zza żelaznej kutyny.Wspominają też o jego wielu szczególnie ważnych wizytach doAmeryki Łacińskiej, Afryki i Azji.

Ale najcenniejszym jest jego nauczanie i duchowe świadectwokatolika, kapłana, biskupa i papieża. Tak więc przyszłe pokolenia

CN

S ph

oto/

Nan

cy W

iech

ec

SLadami SWiEtego Jana Pawła II

´c

´

Dzięki Narodowemu Sanktuarium Świętego Jana Pawła II w Waszyngtonie Rycerze Kolumba będą chronić duchowe dziedzictwo papieża

Alton J. Pelowski



Phot

o by

Mat

thew

Bar

rick

zapytają: „Kim był Jan Paweł II? Co to znaczy mieć do niegonabożeństwo? Co to znaczy iść jego śladem po chrześcijańskiedrodze życia?” Sanktuarium Św. Jana Pawła II to sposób na toby pomóc pielgrzymom odpowiedzieć na powyższe pytania i za-chować jego dziedzictwo.

Columbia: Jaka jest duchowa motywacja decyzji aby większykościół stał się częścią główną sanktuarium, a obecna kaplicaprzeznaczona została na kaplicę relikwiarza?

NaJwyższy RyCeRz: Celem każdej pielgrzymki jest spotkaniektóre zmienia życie człowieka. Historycznie rzecz biorąc, pielg-rzymki do sanktuariów zawsze były bardzo ważne w dziejach ka-tolicyzmu w Europie, na Bliskim Wschodzie czy w Ziemi Świętej.Jan Paweł II nie chciałby zapewne aby celem pielgrzymki stałosię spotkanie z nim, lecz spotkanie z Panem. Tak więc uznaliśmy,że głównym miejscem powinno być to miejsce które umożliwiaspotkanie z Bogiem w Eucharystii. Dlatego właśnie wielki kościółbędzie miał Przenajświętszy Sakrament a kaplica zostanie prze-znaczona dla kultu relikwii św. Jana Pawła II. Podążamy więc zanauczaniem Jana Pawła II, świadectwem i duchowością prowa-dzącymi nas do Pana.

Columbia: Dlaczego Rycerze Kolumba są odpowiednimistróżami i kustoszami dziedzictwa Jana Pawła ii?

NaJwyższy RyCeRz: Jest wiele powodów. Po pierwsze, Ryce-

rze wiedzą, że ksiądz McGivney był bardzo zaangażowany w umacnianie rodziny i chrześcijańskiego życia rodzinnego. I wiemy też, że Jan Paweł II z powodu olbrzymiego znaczeniaJego nauczania i posługi uważany jest za „papieża rodzin”. I podobnie, tak jak Jan Paweł II, także ksiądz McGivney byłbardzo zainteresowany rolą świeckich. Prawie 100 lat przed So-borem Watykańskim II założył organizację wspierającą powo-łanie osób świeckich. Trzeci powód to taki, że RycerzeKolumba mieli szczególną relację z Janem Pawłem II. Współ-pracowaliśmy przy wielu projektach i dla licznych odbiorców.Mogliśmy towarzyszyć mu przy jego zasadniczych inicjatywachduszpasterskich jak na przykład w kwestiach podjęcia nowejewangelizacji, Ecclesia in America, czy zagadnieniach praw czło-wieka i demokracji.

Columbia: Które z wielu zagadnień wzięto pod uwagę przyprojektowaniu stałej ekspozycji dotyczącej życia i nauczaniaJana Pawła ii?

NaJwyższy RyCeRz: Intencją stałej ekspozycji jest to aby to„muzeum” stało się częścią doświadczenia pielgrzymkowego. Tonie jest tylko okazja do tego by zobaczyć przedmioty czy intere-sujące fotografie, ale także aby lepiej poznać Jana Pawła II. Poz-nać jego misję i działanie, jak również jego życie wewnętrzne,duchowe, modlitewne – wszystko to co pozwoliło mu stać sięwielkim świętym, którego my możemy lepiej naśladować.

Młodzi ludzie zwiedzają tymczasową wystawę zatytułowaną „Nie lękajcie się: Życie i Dziedzictwo Błogosławionego Jana Pawła II” w Sanktuarium Błogosławionego Jana Pawła II 21 stycznia. • Na sąsiedniej stronie: Sanktuarium Błogosławionego Jana Pawła II –wkrótce znane jako Narodowe Sanktuarium Świętego Jana Pawła II – znajduje się w północno-wschodniej części Waszyngtonu na tereniebyłego Centrum Kulturalnego im. Jana Pawła II.



Columbia: Czy misja tworzenia Sanktuarium Jana Pawła iiróżni się czy czerpie z Centrum Kulturalnego Papieża JanaPawła ii?

NaJwyżSzy RyCeRz: Centrum Kulturalne Jana Pawła II, którew znacznej mierze wspierali Rycerzy Kolumba było przewidzianejako centrum dla Ameryki Północnej. Można tu było studiowaći lepiej zrozumieć nauczanie i życie papieża, uważanego za jed-nego z największych w historii. Czy przewidzieliśmy, że Kościółogłosi go świętym tak szybko? Nie wiem. Ale teraz gdy jest ka-nonizowany, centrum w naturalny sposób przekształca się w toczym powinno być, a więc nie jest to już tylko intelektualne za-plecze służące zgłębianiu wiedzy ale także duchowe centrum na-bożeństwa, ewangelizacji i nawrócenia niezliczonych katolików,chrześcijan i być może nawet osób spoza chrześcijaństwa. Tegomiejsca nie tworzymy na najbliższy sezon, lecz dla przyszłychpokoleń.

Columbia: Jakich grup pielgrzymkowych można spodziewaćsię w Sanktuarium Świętego Jana Pawła ii?

NaJwyżSzy RyCeRz: Rzecz jasna, myślę, że każdy katolik bę-dzie tu mile widziany i z pewnością skorzysta z pielgrzymki dosanktuarium. Każdy amerykański katolik odczuł wpływ tegowielkiego papieża. Wielu zaś nie będących katolikami czy nawet

Phot

o by

Mat

thew

Bar

rick

“Totus Tuus”

Po lewej: Grupa młodzieży z Freeport w stanie Illinois, przebywającaw Waszyngtonie na Marszu dla Życia, zwiedza Sanktuarium Błogo-sławionego Jana Pawła II podczas specjalnych uroczystości 21 stycznia.



i niewierzących, których obchodzą prawa człowieka, godnośćczłowieka, współpraca między narodami, redukcja konfliktówna świecie, poznając pracę i misję tego świętego, będzie mogłodowiedzieć się tu wielu nowych rzeczy.

Columbia: Sanktuarium Jana Pawła ii znajduje się w pobliżuwielu innych ważnych katolickich obiektów także wspieranychprzez Rycerzy Kolumba. Czy te miejsca i ich lokalizacja mogątakże wpisać się w życie sanktuarium?

NaJwyżSzy RyCeRz: Myślę, że możemy mieć nadzieję na part-nerstwo pomiędzy sanktuarium a istniejącymi instytucjami ka-tolickimi w waszyngtonie. na przykład z pewnością zaistniejewspółpraca z instytutem studiów nad Małżeństwem i rodzinąim. Jana Pawła ii, który jest szkołą wyższą teologiczną poświę-coną studiom nad nauczaniem Jana Pawła ii. sanktuarium bę-dzie także udostępniało materiały źródłowe dla całych pokoleńmłodych katolickich naukowców i studentów katolickiego Uni-wersytetu ameryki. a biorąc pod uwagę wielkie oddanie jakiemiał dla Maryi, Jan Paweł ii, wyraźną będzie też synergia po-między narodowym sanktuarium św. Jana Pawła ii a bazylikąnarodową niepokalanego Poczęcia.

działanie rycerzy kolumba przy rozwoju katolickiego Uni-wersytetu ameryki trwało przez ponad wiek, narodowegosanktuarium niepokalanego Poczęcia przez ponad pół wieku,a instytutu im. Jana Pawła ii przez więcej niż ćwierćwiecze.teraz więc, zaczynamy nową inicjatywę, która jak inne wymie-nione stanowić będzie wkład rycerzy kolumba na rzecz przy-szłych pokoleń.♦

PRAY

ER C

ARD

PHO

TO: G

rzeg

orz

Gal

azka

–M

IDDL

E RI

GH

T: P

hoto

by

Mat

thew

Bar

rick

–TO

P RI

GH

T: P

hoto

by

John

Whi

tman

F

Po lewej: Diagram przedstawia tematyczną wędrówkę, którąprzejdą pielgrzymi podczas zwiedzania przyszłej stałej wystawy natemat życia i nauki Jana Pawła II, której otwarcie planowane jestjeszcze w tym roku. • Poniżej: Patrick E. Kelly (z lewej), dyrektorSanktuarium Błogosławionego Jana Pawła II, oprowadza RadęDyrektorów Rycerzy Kolumba po sanktuarium w trakcie renowa-cji. • Młodzi pielgrzymi zwiedzając tymczasową wystawę zapo-znają się z informacjami na temat wczesnego okresu życia KarolaWojtyły oraz historii odkrycia przez niego swojego powołania.

rada naJwyższa Oraz narodowe sanktuariumświętego Jana Pawła ii wyprodukowały nowy obrazek

modlitewny (nr 4983P) z prośbą o wstawiennictwo świętego JanaPawła ii. te obrazki modlitewne do-stępne są w opakowaniach po 100 sztuk w cenie 3 dolary za opako-wanie. Można zamówić obrazki przywykorzystaniu formularza zamówieńznajdującego się na stronie interneto-wej zakonu, www.kofc.org/pl.

Obrazki MOdlitewne świętegO Jana Pawła ii



Kiedy błogosławiony Jan XXIII został wybrany 261. biskupemRzymu 28 października 1958 roku zastępując Piusa XII, wielu

uważało, że będzie to papież przejściowy, bardziej jako uprzejmydziadek lub prosty i spokojny proboszcz. Ten skromny człowiek po-chodzenia chłopskiego, miał ciepłą osobowość i pieszczotliwie na-zywano go „Il Papa Buono” („Dobry Papież”). Podczas pierwszychŚwiąt Bożego Narodzenia swojego pontyfikatu, papież Jan odwie-dził dzieci chore na polio a także więź-niów w Rzymie, mówiąc: „Niemogliście przyjść do mnie, więc japrzyszedłem do was”.

Jednakże miesiąc później 77-letnipapież zaskoczył niezliczone rzeszezarówno katolików jak i niekatoli-ków, ogłaszając intencje zwołania his-torycznego soboru, który miałwywrzeć głęboki wpływ na przyszłośćKościoła.

W trakcie krótkiego, ale dynamicz-nego pontyfikatu, rozwinęła się rów-nież przyjaźń pomiędzy DobrymPapieżem Janem i Rycerzami Ko-lumba. W maju 1959 roku Jan XXIIIbył pierwszym papieżem, który odwie-dził centrum rekreacyjne Rycerzy Ko-lumba w Rzymie, kiedy przybył doOratorium Świętego Piotra, w pobliżuWatykanu.

Jakiś czas później, przypominającsobie prywatną audiencję u Ojca Świętego Jana z 10 kwietnia 1961roku, Najwyższy Rycerz Luke E. Hart opowiadał jak Ojciec Świętypowiedział, że słyszał o inicjatywach Zakonu w czasie swojej mło-dości i później był naocznym świadkiem „owoców, które ich cha-rytatywna działalność wytworzyła w Oratorium Św. Piotra”. Tapraca – powiedział papież – „była jak kwiat amerykańskiego miło-sierdzia przeszczepiona i kwitnąca w pobliżu bazyliki i grobu KsięciaApostołów Św. Piotra”.

„POWIEW NOWOŚCI”Jako młody ksiądz o imieniu Angelo Giuseppe Roncalli, przyszłypapież Jan XXIII został wcielony do Korpusu Medycznego WłoskiejArmii gdzie służył jako kapelan opiekujący się rannymi żołnierzami.Wezwany do Watykanu w 1925 roku został delegatem apostolskimw Bułgarii w wieku 43 lat. Później służył przez dekadę jako delegatapostolski w Turcji i Grecji, a następnie przez osiem lat jako nun-

cjusz apostolski we Francji przed obję-ciem stanowiska patriarchy Wenecji w 1953 roku.

Dzięki doświadczeniu w watykań-skiej dyplomacji „Jan rozumiał po-tężne zmiany, które zachodziły;niebezpieczeństwa, przed którymi stałświat oraz tragiczne skutki II wojnyświatowej” – powiedział pisarz i teologMatthew Bunson, czołowy autorytetw dziedzinie papiestwa i Kościoła –„Jan został wybrany w 1958 roku w czasie ogromnego przewrotu spo-łecznego. Rozumiał, że musi działaćszybko, aby poradzić sobie z istnieją-cymi wyzwaniami”.

I wykonał potężny krok, ogłaszajączamiar zwołania Soboru Watykań-skiego II zaledwie rok później. Bunsonnazywa Jana XXIII „prorokiem swoichczasów w przewidywaniu potrzebyKościoła by komunikować się ze

współczesnym światem w sposób, w który świat mógłby zrozu-mieć”. Z perspektywy czasu – dodał Bunson – był to „genialny spo-sób oczekiwania na nową ewangelizację”.

Papież Jan Paweł II szczególnie skomentował to podejście dosprawy 3 września 2000 roku w swojej homilii podczas beatyfikacjiJana XXIII: „powiew nowości, który wprowadził z pewnością niedotyczył doktryny, ale raczej sposobu na jej wytłumaczenie; jegostyl mówienia i działania był nowy, tak samo jak jego przyjazne po-

Dobry Papiez Jan i Rycerze

Wraz z kanonizacją papieża Jana XXIII Zakon przypomina o bliskich relacjach z tym wizjonerskim papieżem

Joseph Pronechen

Foto

graf

ia F

elic

i via

Kni

ghts

of C

olum

bus

Mul

timed

ia A

rchi

ve

.



dejście do zwykłych ludzi i do możnych tego świata. Chrześcijanieusłyszeli powołanie do głoszenia Ewangelii z odnowioną odwagą i większą uwagą na „znaki czasów”.

Ale miały też miejsce niezamierzone nieporozumienia. Niektórzyinterpretatorzy, uważali, że zwołanie przez papieża Jana Soboru Wa-tykańskiego II oznaczało, że miał on negatywną opinię na tematKościoła. Wręcz przeciwnie, „Jan XXIII widział Kościół jako silny,i żywy” – wyjaśniał Bunson – „Ale chciał się upewnić, aby był wstanie komunikować światu rozwiązania w taki sposób, by współ-czesny świat mógł je zrozumieć”.

Podczas gdy jego pontyfikat był w pełnym rozkwicie, znacząceprace Jana XXIII wciąż trwały. Pracował on nad internacjonaliza-cją Kolegium Kardynalskiego, spodziewając się dalszego rozwojuKościoła w Azji i Afryce, który był wizytówką pontyfikatu JanaPawła II. Ponadto papież opublikował osiem encyklik, w tymPacem in Terris (1963) na temat ustanowienia pokoju, pierwsząskierowana do „wszystkich ludzi dobrej woli”, a nie tylko do ka-tolików; Mater et Magistra (1961) na temat znaczenia pracy, prawpracowników, własności prywatnej oraz zasady solidarności i sub-sydiarności; oraz innych na temat różańca, pokuty i na temat św.Jana Vianney.

„Papież Jan obdarzony był nadmierną ilością zdrowego rozsądku”– powiedział Bunson – „Wychowywał się w rodzinie chłopów i za-wsze miał praktyczne spojrzenie na sprawy. Nigdy nie stracił tej pro-

stoty. Postrzegał siebie, przywołując tu opis Benedykta XVI, jakoskromnego pracownika winnicy”.

PRZYJACIEL RYCERZYW 1959 roku ponad 600 dzieci witało uśmiechniętego papieża JanaXXIII w Oratorium Świętego Piotra. Ksiądz przewodniczący po-witał go i szczególnie podziękował Zakonowi za prowadzenie ośrod-ków wypoczynkowych i udzielenie wsparcia finansowegoprogramom Oratorium. Raport z tego spotkania wspomina, że Oj-ciec Święty był szczególnie zadowolony z tej wizyty gdyż papież Pius XI nie był w stanie odwiedzić ośrodka od 1924 roku, kiedy tocentrum rekreacji zostało założone.

Jan XXIII nie mógł przyjąć zaproszenia Zakonu by uczestniczyćw poświęceniu Narodowego Sanktuarium Niepokalanego Poczęciaw Waszyngtonie, w późniejszym czasie tego samego roku. Pochwaliłjednak wsparcie Zakonu dla kilku inicjatyw mających miejsce w tym okresie, m. in. otwarcie Biblioteki im. Papieża Piusa XII wSt. Louis i budowę dzwonnicy sanktuarium, zwanej Wieżą Ry-cerską. List wysłany przez Sekretarz Stanu Watykanu, stwierdzał:„Raport z tych chwalebnych osiągnięć przyniósł wiele radości i po-ciechy papieskiemu sercu. Ojciec Święty prosił mnie, abym wyraziłszczere uznanie i gorącą wdzięczność”.

Podobnie w 1962 roku Jan XXIII wspominał Zakon w liściedo kardynała Richarda Cushinga z Bostonu, w którym wymieniał

Foto

graf

ia F

elic

i via

Kni

ghts

of C

olum

bus

Mul

timed

ia A

rchi

ve

Papież Jan XXIII przyjmuje Najwyższego Kapelana biskupa Charlesa P. Greco (z przodu, w środku), Najwyższego Rycerza Luke E. Harta(trzeci z prawej), hrabiego Enrico P. Galeazzi, przedstawiciela Rycerzy Kolumba w Rzymie (czwarty z prawej) oraz członków Rady Naj-wyższej podczas posiedzenia Rady Dyrektorów Zakonu w kwietniu 1961 roku.

April 14 P 4_16 JC_Mar E 12 4/17/14 12:31 AM Page 24


TOP

LEFT

: Fot

ogra

fia F

elic

i via

Kni

ghts

of C

olum

bus

Mul

timed

ia A

rchi

ve

Rycerzy Kolumba oraz podkreślał ich wkład w pomoc Kościołowi.„Spośród wszystkich organizacji, które wykazują się hojnością

i niesłabnącym poświęceniem dla Wikariusza Chrystusa w ciąguostatnich lat, Rycerze Kolumba niewątpliwie zaliczają się do naj-bardziej godnych pochwały” – napisał papież Jan, który rokwcześniej podzielił się podobnymi spostrzeżeniami podczas 25 minutowej audiencji z członkami zarządu Zakonu i ich żo-nami. Najwyższy Rycerz Hart napisał następujące słowa natemat tej audiencji: „Jego Świątobliwość rozpoczął swoje prze-mówienie do nas poprzez skierowanie do Rycerzy Kolumba frag-mentu z Nowego Testamentu: „Niech widzą wasze dobreuczynki, tak aby mogli chwalić Ojca waszego, który jest w nie-bie”. Rycerze Kolumba – powiedział on – byli zawsze wierni tejbiblijnej adhortacji legitymując się wspaniałą gamą osiągnięć, z których mogą być dumni”.

Hart zauważył ponadto, że jakiś czas po spotkaniu z zarządem,na prywatnej audiencji z nim samym i Najwyższym Kapelanem,biskupem Charlesem Greco, Jan XXIII wyraził wdzięczność za wy-siłki Zakonu, aby umieścić słowa „z Bogiem” w amerykańskiejprzysiędze wierności sztandarowi „Pledge of Allegiance” tak, aby„około 30 milionów dzieci na początek każdego dnia w szkole,uznawało istnienie Boga i ich zależność od Opatrzności Bożej”.

Niestrudzone wsparcie Zakonu było bardzo widoczne podczastych audiencji. Hart przekazał papieżowi sumę 50 000 dolarów napowiększenie i poprawę infrastruktury Radia Watykańskiego.Kiedy zarząd dowiedział się później, że koszt nowego centrum na-dawczego wynosić będzie 120 000 dolarów, dodatkowe 70 000dolarów zostało szybko przesłane na ten cel.

OBEJMUJĄC CAŁY ŚWIAT Rycerze często wspierali Ojca Świętego nie tylko materialnie, alerównież duchowo. Podczas spotkania w 1961 roku, Najwyższy Ry-cerz Hart przedstawił papieżowi duchowy bukiet od Giermków Ko-lumba Ameryki Północnej wypełniony ponad pół milionemduchowych ofiar w jego intencji. Ta tradycja ofiarowywania ducho-wego bukietu kontynuowana była później, kiedy Papież poprosił o

modlitwę za powodzenie Soboru Watykańskiego II.Jan XXIII zmarł 3 czerwca 1963 roku, i nie był świadkiem za-

kończenia Soboru. Jednak podczas swego krótkiego pontyfikatuwywarł ogromny i trwały wpływ na Kościół.

„Nigdy wcześniej nie było tak powszechnego poczucia straty,jak miało to miejsce, gdy świat obiegła wiadomość o śmierci pa-pieża Jana XXIII” – powiedział Najwyższy Rycerz Hart w oficjal-nym oświadczeniu – „Pomimo tego, że jego rządy trwały mniej

U góry z lewej: Papież Jan XXIII odczytuje list od małej dziew-czynki podczas wizyty Ojca Świętego w Oratorium ŚwiętegoPiotra 10 maja 1959 roku. Zakon przeznaczał i nadal przeka-zuje środki na wspieranie programów oratorium i opiekowaniesię kilkoma boiskami sportowymi w Rzymie. • Powyżej: Papieżprzewodzi modlitwie wśród tych, którzy zgromadzili się w orato-rium podczas jego wizyty.



Attu

alita

Gio

rdan

i via

Kni

ghts

of C

olum

bus

Mul

timed

ia A

rchi

ve

niż pięć lat, jego ciepło i uprzejmość połączone z głębią i szerokimzasięgiem jego wizji pobudziły wyobraźnię i uczucia nie tylko ka-tolików, ale także niekatolików, a nawet niewierzących. Był ondla wszystkich ludzi przykładem wszystkiego, co jest dobre w człowieku”.

Z pewnością Jan XXIII będzie zapamiętany jako ten, który zwo-łał Sobór Watykański II. Również będzie pamitany za jego nau-czanie społeczne. W sierpniu 2013 roku na 131. Konwencji RadyNajwyższej Zakon uhonorował papieża Jana postanawiając „żyćzgodnie z wezwaniem Pacem in Terris, poprzez kontynuację po-mocy ubogim i niepełnosprawnym wśród nas i stawanie w obronieżycia od naturalnego poczęcia do naturalnej śmierci; oraz (...) służyćKościołowi zgodnie z tradycją Soboru Watykańskiego II jako przy-wódcy świeccy, działając jako zaczyn Kościoła w świecie”.

Ze względu na osobistą świętość i radosne świadectwo EwangeliiJan XXIII zostanie wyniesiony do chwały ołtarzy i wprowadzony w

poczet świętych Kościoła.Kiedy papież Jan Paweł II beatyfikował Jana XXIII w 2000 roku,

wspomniał swojego poprzednika tymi słowami: „Każdy pamiętawizerunek uśmiechniętej twarzy papieża Jana i dwóch rozpostartychramion obejmujących cały świat. Wiele osób zostało pozyskanychdzięki prostocie jego serca połączonej z szerokim doświadczeniem zludzmi i ich sprawami”!

Był on człowiekiem pokoju, „który był w stanie przekazywać spo-kój” – zauważył papież Franciszek z okazji 50 – tej rocznicy śmierciswojego poprzednika – „W istocie rzeczy, papież Jan przekazywałspokój, poniewż jego umysł był spokojny - pozwolił on DuchowiŚwiętemu stworzyć pokój w nim samym”.

Papieżu św. Janie XXIII, módl się za nami!♦

JOSEPH PRONECHEN jest dziennikarzem i pisarzem zatrud-nionym w „National Catholic Register” należącym do sieci EWTN.



Data kanonizacji Jana Pawła II wyznaczona na 27 kwietniajest symboliczna z kilku powodów. Przede wszystkim jest

to druga Niedziela Wielkanocy, która w trakcie Wielkiego Ju-bileuszu Roku 2000 została ustanowiona Niedzielą MiłosierdziaBożego. W homilii wygłoszonej w trakcie kanonizacji św. Fau-styny Kowalskiej, Apostołki Bożego Miłosierdzia i pierwszejświętej Nowego Tysiąclecia, pa-pież Jan Paweł II zachęcał swo-ich słuchaczy, by modlili sięsłowami świętej Faustyny:„Jezu, ufam Tobie!”.

Kiedy po długim okresie cier-pienia papież ostatecznie od-szedł do Domu Ojca, miało tomiejsce właśnie w wigilię Nie-dzieli Bożego Miłosierdzia2005 roku. Nie ma wątpliwo-ści, że z uwagi na znaczenie tegoświęta dla Jana Pawła II równieżw tym dniu Benedykt XVIustanowił datę jego beatyfikacjiw 2011 roku.

W 1982 roku, w pierwsząrocznicę zamachu na swoje życie, Jan Paweł II wypowiedziałsłynne zdanie: „Proste zbiegi okoliczności nie istnieją w pla-nach Bożej Opatrzności”. To zdanie można także przytoczyćw kontekście daty jego kanonizacji. 27 kwietnia to bowiemrocznica wydarzenia, które miało ogromne znaczenie dla JanaPawła II i Kościoła w Polsce. Tego dnia w 1960 roku doszłodo „walki o krzyż” w Nowej Hucie, gdzie młody biskup po-mocniczy Karol Wojtyła pełnił swoją posługę. Dla przyszłegopapieża wydarzenia tego dnia będą symbolizowały początekNowej Ewangelizacji.

KOMuNIzM I KRzyżNowa Huta, najbardziej na wschód wysunięta dzielnica Kra-kowa, została zaprojektowana jako nowe miasto po II wojnie

światowej. W centrum tego gwałtownie rozwijającego sięmiejsca znajdowała się Huta im. Lenina, ponury labirynt me-talowych pomostów, ceglanych wieży i masywnych pieców –symbol potęgi przemysłowej związku Radzieckiego.

Decyzja, by wybudować Nową Hutę w bezpośredniej bliskościśredniowiecznego miasta Krakowa wynikała ze świadomej polityki

władz komunistycznych. Kra-ków przez wieki był intelektual-nym i kulturalnym centrumPolski, głównie ze względu nasześciuset letnią działalnośćuniwersytetu Jagiellońskiego.Budowa ogromnej huty miałana celu przemienić to akade-mickie miasto w typowe miastorobotnicze, które będzie ucieleś-niało ideologię komunistyczną.zgodnie z propagandą władzymieszkańcy Nowej Huty mieliporzucić dotychczasowy świato-pogląd katolicki. W jednej z po-wojennych gazet czytamy, żemieszkańców powinno się „wy-

rwać ze szpon kleru i reakcji” i nauczyć miłości do komunizmu.W ten sposób miał zostać wykuty „nowy człowiek”.

Oczywiście Nowa Huta w tamtym czasie była bardzo wygod-nym miejscem do życia. znajdowało się w niej kino i teatr, po-dobnie jak kluby sportowe, biblioteki i szkoły. Jednak władzekomunistyczne demonstracyjnie nie przewidziały miejsca dlajednego budynku: kościoła. Pomimo tego, że większość miesz-kańców w dalszym ciągu stanowili katoliccy chłopi z okolicz-nych wsi, Nowa Huta została zaprojektowana jako „pierwszekomunistyczne miasto bez Boga”.

Przez wiele lat jej mieszkańcy starali się otrzymać od władzypozwolenie na budowę upragnionego kościoła. W następ-stwie „odwilży” Października ‘56 roku komuniści w końcuwydali pozwolenie na jego budowę na jednym z placów

Miejsce narodzinNowej Ewangelizacji

Dla Jana Pawła II wiara i walka jego rodaków w Nowej Hucie były zwiastunemnowej wiosny dla chrześcijaństwa

Krzysztof Mazur



Jerz

y Ri

dan/

Foto

nova

/Eas

t New

s

w centrum miasta. Mieszkańcy natychmiast postawili tamdrewniany krzyż, a plac w ten sposób stał się centrum życiareligijnego Nowej Huty. Regularnie organizowano przy nimmodlitwy, jak i okazjonalne Msze święte. Kościół jednak niepowstawał. Przez kolejne lata mieszkańcy walczyli o uzyska-nie wszystkich niezbędnych pozwoleń na budowę. W mię-dzyczasie władza jednak zdecydowała, że zamiast kościoła natym placu powstanie szkoła. Jednocześnie nakazano, by usu-nąć krzyż.

Wczesnym rankiem 27 kwietnia 1960 r. grupa pracownikówosłaniana przez uzbrojonych funkcjonariuszy przybyła namiejsce, by zburzyć Krzyż Nowohucki. Grupa kobiet odczytałaintencje robotników. Rozpoczęły protest, uzbrojone jedynie wwózki na zakupy, miotły, cegły i butelki. Chwilę później, gdynocna zmiana robotników opuściła hutę, ponad tysiąc męż-czyzn uzbrojonych w łopaty, kilofy i inne narzędzia zaczęło po-dążać w kierunku krzyża. W spontanicznym akcieobywatelskiego nieposłuszeństwa ponad 5000 robotników i mieszkańców Nowej Huty nagle zebrało się na placu.

Po kilku godzinach ta pokojowa manifestacja przerodziła sięw regularną walkę uliczną z wojskiem, milicją oraz siłami spe-cjalnymi. Trwająca kilka dni „walka o krzyż” doprowadziła dokrwawych represji: zginęło kilkanaście osób, a kilkaset zostałorannych; ponad 500 manifestantów zostało tymczasowo aresz-towanych, a 87 z nich dostało wyroki wieloletniego więzienia;wielu innych straciło pracę. Jednak protest nie poszedł namarne. Krzyż pozostał na swoim miejscu i dumnie górował nad„miastem bez Boga”.

BisKuP WoJTyła i NoWa EWaNGElizaCJaW „obronie krzyża” w Nowej Hucie ważną rolę odegrał biskupKarol Wojtyła. zaledwie dwa lata wcześniej arcybiskup KrakowaEugeniusz Baziak znalazł się w ogniu krytyki z powodu nominacjiWojtyły na biskupa pomocniczego. Wielu krakowskich księży kry-tykowało tę decyzję, ponieważ młody ksiądz Wojtyła był niedo-świadczony, nie miał także rodzinnych koneksji w kręgachkrakowskiej elity. arcybiskup Baziak bronił jednak swojej decyzjiargumentując, że chciał mieć biskupa „do harówki, a nie doozdoby”. Co więcej, ksiądz Wojtyła był „wyszkolony w kwestiachrobotniczych” i znał teoretyczne podstawy komunizmu. Taki czło-wiek, zamknął temat arcybiskup Baziak, był szczególnie cenny dlaKościoła w Krakowie.

Wyświęcony 28 września 1958 roku biskup Wojtyła pracowałna tym trudnym terenie z wielkim poświęceniem. od początkumocno wspierał starania, by wybudować kościół w Nowej Hucie.Po „walkach o krzyż” bronił poszkodowanych w wyniku komu-nistycznych represji. Regularnie organizował również pasterki podgołym niebem, pomimo siarczystego mrozu.

Papież Paweł Vi został wybrany w czerwcu 1963 roku. Kilkamiesięcy później mianował Wojtyłę na nowego arcybiskupa Kra-kowa. Trzy dni po zakończeniu soboru Watykańskiego ii, w grud-niu 1965 roku, papież przekazał arcybiskupowi Wojtyle kamień z grobu św. Piotra. Powiedział wtedy: „zabierz ten kamień do Pol-ski. i wybuduj na nim kościół w Nowej Hucie”.

Dzięki niezwykłej wytrwałości wiernych pierwszy kościół w Nowej Hucie ostatecznie powstał w 1977 roku. Gdy kardynałWojtyła podróżował do Rzymu na konklawe, które wybrało go pa-

Powyżej : Wraz z ówczesnym kardynałem Wojtyłą, pracownicy kładą kamień węgielny – kamień z grobu św. Piotra przekazany polskiemukardynałowi przez papieża Pawła VI – pod budowę Kościoła Arka Pana w Nowej Hucie w 1969 roku. • Sąsiednia strona: Polscy wiernizbierają się przy krzyżu w Nowej Hucie pod Krakowem w 1960 roku. Duży drewniany krzyż wzniesiony został na placu miejskim w 1956 roku i służył jako miejsce kultu do momentu wybudowania kościoła.



pieżem w październiku 1978 roku, zabrał ze sobą kawałek drewnianegokrzyża z Nowej Huty.

W trakcie swojej pierwszej pielgrzymki do ojczyzny w czerwcu następ-nego roku, komuniści nie pozwolili Janowi Pawłowi II odwiedzić kościoław Nowej Hucie. W zamian odprawił Mszę świętą w średniowiecznymklasztorze cystersów znajdującym się w Mogile, wsi leżącej obok NowejHuty. Od XIII wieku ten klasztor słynął z relikwii drzewa krzyża świętego.

W swojej homilii wygłoszonej w Mogile 9 czerwca 1979 roku papieżstwierdził, że dzieje Nowej Huty są „napisane poprzez krzyż”, najpierwpoprzez ten stary krzyż w Mogile, a następnie przez współczesny krzyż po-stawiony w centrum miasta. Jan Paweł II zauważył, że nawet w obliczuszybko zmieniających się czasów i postępu cywilizacyjnego „ta podstawowaprawda o życiu ducha ludzkiego, która wyraża się poprzez krzyż, nie od-chodzi w przeszłość, nie dezaktualizuje się, nie staje się wczorajsza”.

Dodał: „Tam, gdzie stawia się krzyż, powstaje znak, że dotarła już DobraNowina o zbawieniu człowieka przez Miłość. (…) Rozpoczęła się nowaewangelizacja, jak gdyby druga, a przecież ta sama co pierwsza. Krzyż trwa,choć zmienia się świat”.

W trakcie tej homilii Jan Paweł II prawdopodobnie po raz pierwszyużył określenia „nowa ewangelizacja”. Tak narodziła się idea, która głę-boko wpłynęła na jego pontyfikat, jak i na Kościół powszechny. W tymsamym przemówieniu wygłoszonym w Mogile dwukrotnie powtórzyłrównież zdanie: „Od krzyża w Nowej Hucie zaczęła się nowa ewangeli-zacja, ewangelizacja drugiego Millennium. Kościoły również są jej świad-kiem i sprawdzianem”.

ŚWIADECTWO żYCIA CHRZEŚCIJAńSKIEGOWydaje się, że dla Jana Pawła II wydarzenia w Nowej Hucie były symbo-lem przywracania znaczenia Ewangelii w społeczeństwach tradycyjniechrześcijańskich. Zwłaszcza w tych, które w efekcie postępującej sekula-ryzacji zatraciły doświadczenie Pana Boga. W tym kontekście należy od-czytywać sens, dla którego Boża Opaczność połączyła datę kanonizacjiJana Pawła II z datą „obrony krzyża w Nowej Hucie” w 1960 roku.

Podobnie jak przed pięcioma dekadami, tak i dziś krzyż jest w pewnymsensie usuwany z życia politycznego, akademickiego, kulturalnego, ro-dzinnego, mass-mediów. Chrześcijaństwo jest coraz bardziej marginalizo-wane. Dlatego Nowa Ewangelizacja, „nowa wiosna Kościoła”, zależy odnaszej gotowości, by rozpocząć naszą osobistą „obronę krzyża” w miejs-cach, w których żyjemy.

W swojej encyklice Redemptoris Missio Jan Paweł II stwierdził, że„świadectwo życia chrześcijańskiego jest pierwszą i niezastąpionąformą misji” (RM 42). To świadectwo wymaga nie tylko zajęcia „od-ważnego i profetycznego stanowiska wobec korupcji świata politycz-nego”, ale również praktykowania pokory, dobroczynności względembiednych, słabych i cierpiących, wreszcie „naśladowania prostoty życiaChrystusa” (RM 43).

To zadanie Nowej Ewangelizacji, wezwanie do dawania świadectważycia chrześcijańskiego, jest z pewnością trudne i wymagające. Jednakinspirowani przez Jana Pawła II oraz mieszkańców Nowej Huty my rów-nież musimy mieć odwagę, by walczyć o krzyż we wszystkich sferachnaszego życia.♦

KRZYSZTOF MAZUR jest członkiem Rady nr 15128 im. MatkiBożej Miłosierdzia z Ostrej Bramy w Krakowie.

OFFICIAL APRIL 1, 2014:To owners of Knights of Columbus insurance policies and persons

responsible for payment of premiums on such policies: Notice is herebygiven that in accordance with the provisions of Section 84 of the Lawsof the Order, payment of insurance premiums due on a monthly basisto the Knights of Columbus by check made payable to Knights of Co-lumbus and mailed to same at PO Box 1492, NEW HAVEN, CT06506-1492, before the expiration of the grace period set forth in thepolicy. In Canada: Knights of Columbus, Place d’Armes Station, P.O.Box 220, Montreal, QC H2Y 3G7

ALL MANUSCRIPTS, PHOTOS, ARTWORK, EDITORIAL MAT-TER, AND ADVERTISING INQUIRIES SHOULD BE MAILED TO:COLUMBIA, PO BOX 1670, NEW HAVEN, CT 06507-0901. REJEC-TED MATERIAL WILL BE RETURNED IF ACCOMPANIED BY ASELF-ADDRESSED ENVELOPE AND RETURN POSTAGE. PURCHA-SED MATERIAL WILL NOT BE RETURNED. OPINIONS BY WRI-TERS ARE THEIR OWN AND DO NOT NECESSARILY REPRESENTTHE VIEWS OF THE KNIGHTS OF COLUMBUS.

SUBSCRIPTION RATES — IN THE U.S.: 1 YEAR, $6; 2 YEARS,$11; 3 YEARS, $15. FOR OTHER COUNTRIES ADD $2 PER YEAR.EXCEPT FOR CANADIAN SUBSCRIPTIONS, PAYMENT IN U.S.CURRENCY ONLY. SEND ORDERS AND CHECKS TO: ACCOUN-TING DEPARTMENT, PO BOX 1670, NEW HAVEN, CT 06507-0901.

COLUMBIA (ISSN 0010-1869/USPS #123-740) IS PUBLISHEDMONTHLY BY THE KNIGHTS OF COLUMBUS, 1 COLUMBUSPLAZA, NEW HAVEN, CT 06510-3326. PHONE: 203-752-4000,www.kofc.org. PRODUCED IN USA. COPYRIGHT © 2014 BYKNIGHTS OF COLUMBUS. ALL RIGHTS RESERVED. REPRO-DUCTION IN WHOLE OR IN PART WITHOUT PERMISSIONIS PROHIBITED.

PERIODICALS POSTAGE PAID AT NEW HAVEN, CT ANDADDITIONAL MAILING OFFICES. POSTMASTER: SEND AD-DRESS CHANGES TO COLUMBIA, MEMBERSHIP DEPAR-TMENT, PO BOX 1670, NEW HAVEN, CT 06507-0901.

CANADIAN POSTMASTER — PUBLICATIONS MAIL AG-REEMENT NO. 1473549. RETURN UNDELIVERABLE CANA-DIAN ADDRESSES TO: KNIGHTS OF COLUMBUS, 50MACINTOSH BOULEVARD, CONCORD, ONTARIO L4K 4P3

PHILIPPINES — FOR PHILIPPINES SECOND-CLASS MAILAT THE MANILA CENTRAL POST OFFICE. SEND RETURNCOPIES TO KCFAPI, FRATERNAL SERVICES DEPARTMENT,PO BOX 1511, MANILA.

!

Wst

ąpić

do

Gui

ld’u

Ks.

McG

ivne

y’a

Pros

zę za

pisz

mni

e do

Gui

ld’u

Ks.

McG

ivne

y’a:

IMIĘ

I N

AZW

ISK

O:

ADR

ES:

MIA

STO

:K

OD

PO

CZ

TOW

Y:

Pros

zę u

zupe

łnić

pow

yższ

ą in

form

ację

i pr

zesła

ć do

: The

Fat

her M

cGiv

ney

Gui

ld, 1

Col

umbu

s Pla

za,

New

Hav

en, C

T 0

6510

-332

6, U

SA

Lub

zgło

sić si

ę on

line

pod

linki

em: w

ww.

fath

erm

cgiv

ney.o

rg

04/14


Aby ZostAć PRZedstAwIonym w dZIAle “RyceRZe w AKcJI”, PRosZę PRZesłAć ZdJęcIe wRAZ Z oPIsem Z dZIAłAlnoścI swoJeJ

RAdy Pod AdRes: columbIA, 1 columbus PlAZA, new HAven, ct 06510-3326 lub nA e-mAIl: [email protected].

Rycerze Stopnia Patriotycznego z okolic Toledo,w stanie Ohio, przyglądają się jak ówczesnybiskup Toledo Leonard P. Blair błogosławi po-mnik Jana Pawła II w połowie 2011 roku. Po-mnik znajduje się przy Kościele podwezwaniem św. Wojciecha i św. Jadwigi, tra-dycyjnej polskiej parafii. Rycerze zorganizowaliwartę honorową podczas błogosławieństwa,które odbyło się z okazji beatyfikacji zmarłegopapieża. W grudniu 2013 roku arcybiskupBlair, członek rady nr 11405 im. Katedry Św.Józefa w Hartford, w stanie Connecticut, zostałnominowany głową archidiecezji Hartford,która jest domem Rady Najwyższej.

Kontynuacja dziedzictwa

św. Jana Pawła IIRycerze Kolumba mieli szczególną relację z papieżem Janem Pawłem II podczas jegodługiego pontyfikatu. Rycerze dumni są z kontynuowania dziedzictwa, nauk i miłościJana Pawła II we wszystkich zakątkachświata, w których Zakon jest obecnie ak-tywny.


RYCERZE KOLUMBA

Laur

ie S

teve

ns B

ertk

e/C

atho

lic C

hron

icle

, Dio

cese

of T

oled

o

April 14 P 4_16 FINAL_Mar E 12 4/17/14 10:32 AM Page 30

utRzymuJmy wiaRę żywą

„Świadom wielkichtRudnoŚci –

pRzyJmuJę”pamiętam, że już jako dziecko nauczyłem się

w domu rodzinnym modlić i ufać bogu. pamię-tam środowisko mojej parafii w wadowicach i parafię pod wezwaniem św. stanisława kostkina dębnikach w krakowie, gdzie otrzymałempodstawowe przygotowanie do życia chrześcijań-skiego. nie mogę też zapomnieć przeżyć z czasówwojny i lat pracy w fabryce.

moje powołanie do kapłaństwa dojrzało osta-tecznie w okresie ii wojny światowej, gdy polskabyła pod okupacją. tragedia wojny nadała szcze-gólne zabarwienie procesowi dojrzewania tej ży-ciowej decyzji. w takim kontekście coraz jaśniejszastawała się we mnie świadomość, że bóg chce,abym został kapłanem! ze wzruszeniem wspomi-nam ten moment mojego życia, gdy rankiem 1 lis-topada 1946 r. przyjąłem święcenia kapłańskie.

kiedy 16 października 1978 r., po wyborze nastolicę piotrową, zadano mi pytanie: „czy przyj-mujesz?”, odpowiedziałem: «w posłuszeństwiewiary wobec chrystusa, mojego pana, zawierza-jąc matce chrystusa i kościoła — świadomwielkich trudności — przyjmuję”. od tamtejpory staram się spełniać to zadanie, czerpiąc każ-dego dnia światło i siły z wiary, która wiąże mniez chrystusem.

Jan paweł ii15 Światowe Dni Młodzieży, Rzym. 15 sierpnia 2000 r.

Róbmy wszystko co możemy aby wspieRać powołania. wasze modlitwy i wspaRcie są bezcenne.

CN

S ph

oto

from

L’O

sser

vato

re R

oman

o, A

rturo

Mar

i


Columbia Kwiecień 2014

Documents

Transcript of Columbia Kwiecień 2014