GENEZA – NATCHNIENIE – KANON

INFORMACJE PODSTAWOWEBiblia – (gr. biblos – zapisana karta, zwój,

księga, nawiązanie do miasta Biblos) zbiór ksiąg ST i NT, które stanowią kanon biblijny.

Pojęcie Pisma Świętego wprowadził w IV w. św. Atanazy – łac. Scriptura Sacra.

Pismo Święte – objawione słowo Boże; dzieje i orędzie zbawienia utrwalone przez świętych autorów na piśmie pod natchnieniem Ducha Świętego

OBJAWIENIEUkazanie się Boga ludziom i ofiarowanie im

siebie samego oraz odwiecznych zamiarów swej woli dotyczących ich zbawienia, aby uczynić ich uczestnikami Bożych dobrodziejstw.

Objawienie zawarte w Biblii to objawienie nadprzyrodzone - Bóg udziela człowiekowi pomocy w przyjęciu tego objawienia, gdyż przekracza ono możliwości ludzkiego rozumu.

Jest to objawienie historyczne, które dokonało się etapami. Jego pełnią jest Jezus Chrystus.

Ma charakter publiczny i społeczny a zakończyło się wraz ze śmiercią ostatniego apostoła.

AUTORSTWO BIBLII

Występuje mnogość rodzajów literackich, stylów językowych a nawet warstw redakcji – wielość autorów.

Bóg i człowiek – prawdziwymi autorami Biblii.

Trudność w ustaleniu autorstwa niektórych ksiąg.

Veri auctores – natchnienie.

NATCHNIONY CHARAKTER BIBLIINatchniony charakter Biblii jest charyzmatem

lub darem Ducha Świętego, który działa w osobach piszących święte księgi i odbija się w prawdziwości tych ostatnich.

Natchnienie w Biblii

2P 1,20-21

2Tm 3,16

Człowiek narzędziem w rękach Boga - wolność

KANON PISMA ŚWIĘTEGOGr. Kanon – miara, wytyczna, reguła, lista.Kanon – zbiór natchnionych przez Boga ksiąg

przyjętych przez Kościół i uznanych przezeń za nieomylną regułę wiary i moralności z racji ich Boskiego pochodzenia.

ST – 46 ksiąg

NT – 27 ksiąg

KRYTERIA WŁĄCZENIA DO KANONU

*Kanon ma na celu identyfikację i określenie dla wierzących serii ksiąg, które Kościół przyjął i odczytał jako Słowo Boże.

1)rozpoznanie w księgach prawowitej reguły wiary

2)wyraźny charakter apostolski

3) zwyczajowe używanie w ramach kultu.

HISTORIA POWSTANIA KANONU STJudaizm – Prawo Torah, Prorocy Nebiim,

Pisma Ketubim.Od III w. BC tłumaczenie na grekę –

Septuaginta.Dodatkowo w Septuagincie dodano: Jdt, Tb,

Mdr, Syr, Ba, Mch i dodatki do Est i Dn.Zakres pism z Septuaginty przejął św.

Hieronim pisząc Wulgatę.M. Luter odwołał się do kanonu hebrajskiego.Katolicy – 46 a protestanci 39 ksiąg ST.

HISTORIA POWSTANIA KANONU NT

Najstarszy spis – kanon Muratoriego ok. 200 AD – Rzym (22 pisma bez Hbr i 4 listów katolickich).

Codex z Claromontanus – kodeks z Clermont zawierał inne pisma np. Pasterz Hermasa.

39. List Wielkanocny rozesłany przez Atanazego (367 r. AD) i spis kanonu z synodu w Rzymiez 382 r. za Damazego I pokrywają się z dzisiejszym kanonem.

Sobór Trydencki (1545 - 1563)określił kanon na 46 ST i 27 NT

BUDOWA KANONU - STPięcioksiąg: Rdz, Wj, Kpł, Lb, Pwt.

Historyczne: Joz, Sdz, Rt, 1-2 Sm, 1-2 Krl, 1-2 Krn, Ezd, Ne, Tb, Jdt, Est, 1-2 Mch.

Mądrościowe: Hi, Ps, Prz, Koh, Pnp, Mdr, Syr.

Prorockie

-więksi: Iz, Jr, Lm, Ba, Ez, Dn.

-mniejsi: Oz, Jl, Am, Ab, Jon, Mi, Na, Ha, So, Ag, Za, Ml

BUDOWA KANONU - NTEwangelie: Mt, Mk, Łk, J.

Dzieje Apostolskie

Listy-Corpus Paulinum: Rz, 1Kor, 2Kor, Ga, Ef, Flp,

Kol, 1Tes, 2Tes, 1Tm, 2Tm, Tt, Flm.-Listy katolickie: Jk, 1P, 2P, 1J, 2J, 3J Jud, Hbr

Apokalipsa

KSIĘGI NIEKANONICZNEKsięgi deuterokanoniczne – księgi Pisma

Świętego odrzucone przez rabinów żydowskich w 90 r. AD a przyjęte przez chrześcijan. Odrzucone przez protestantów. Są to: Tb, Jdt, Mdr, Syr, Ba, 1-2 Mch.

Apokryfy – pisma żydowskie i chrześcijańskie, które roszczą sobie prawo do Boskiego autorstwa ale w rzeczywistości nie są pismami natchnionymi.