ARGENTOMETRIA

Oznaczanie chlorków metodą Mohra

Metoda Mohra polega na bezpośrednim miareczkowaniu obojętnego roztworu zawierającego chlorki mianowanym roztworem AgNO3 w obecności jonów chromianowych . Podczas miareczkowania zachodzi najpierw reakcja strącania białego osadu AgCl, a następnie, w punkcie końcowym, reakcja strącania brunatnoczerwonego Ag2CrO4.

Odczynniki:

• Mianowany roztwór AgNO3 (ok. 0,1 M)

• 5% roztwór K2CrO4

Sprzęt:

• Kolba miarowa o pojemności 250 mL

• Kolba stożkowa o pojemności 250 mL

• Zlewka o pojemności 250 mL

• Cylinder miarowy

• Pipeta jednomiarowa o pojemności 25 mL

Wykonanie:

Otrzymaną w kolbie miarowej próbkę dopełnić wodą destylowaną do kreski i dokładnie wymieszać. Odpipetować do kolby stożkowej 25 mL roztworu próbki, po czym rozcieńczyć do ok. 100 mL wodą destylowaną. Tak przygotowaną próbkę miareczkować mianowanym roztworem AgNO3

wobec 4-5 kropel roztworu K2CrO4, do pojawienia się brunatnego osadu.

Oznaczenie wykonać co najmniej trzy razy.

Wyniki i obliczenia:

Ilość chlorków w otrzymanej próbce wyznacza się z następującego wzoru:

gdzie:

- masa chlorków [g]

- objętość zużytego AgNO3 [mL]

- stężenie roztworu AgNO3 [mol·L-1]

- masa milimolowa Cl- [g·mmol-1]- współmierność kolby z pipetą, W=10

Wynik oblicza się jako średnią arytmetyczną z trzech zgodnych (test Q-Dixona) wyników miareczkowania, uzyskanych dla kolejnych próbek.

Wynik należy podać jako średnią ± przedział ufności (przyjąć poziom istotności równy α=0,05), pamiętając o właściwej ilości cyfr znaczących.