30 IX 2018 nr 187/2018

XXVI NIEDZIELA ZWYKŁA, Rok B, II „Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami”

Ewangelia: Jan powiedział do Jezusa: „Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto nie chodzi

z: nami, jak w Twoje imię wyrzucał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodził

z nami”. Lecz Jezus odrzekł: „Nie zabraniajcie mu, bo nikt, kto czyni cuda w imię

moje, nie będzie mógł zaraz źle mówić o Mnie. Kto bowiem nie jest przeciwko

nam, ten jest z nami. Kto wam poda kubek wody do picia, dlatego że należycie do

Chrystusa, zaprawdę powiadam wam, nie utraci swojej nagrody. Kto by się stał

powodem grzechu dla jednego z tych małych, którzy wierzą, temu byłoby lepiej

uwiązać kamień młyński u szyi i wrzucić go w morze. Jeśli twoja ręka jest dla

ciebie powodem grzechu, odetnij ją; lepiej jest dla ciebie ułomnym wejść do życia

wiecznego, niż z dwiemia rękami pójść do piekła w ogień nieugaszony. I jeśli

twoja noga jest dla ciebie powodem grzechu,

odetnij ją; lepiej jest dla ciebie chromym wejść

do życia, niż z dwiema nogami być wrzuconym

do piekła. Jeśli twoje oko jest dla ciebie

powodem grzechu, wyłup je; lepiej jest dla

ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego,

niż z dwojgiem oczu być wrzuconym do piekła,

gdzie robak ich nie umiera i ogień nie gaśnie”.

Mk 9,38-43.45.47-48

Zgorszenie

Chcąc nie chcąc, zawsze stajemy po czyjejś

stronie – działaniem lub bezczynnością, mówieniem lub milczeniem, uśmiechem

lub przez kamienną twarz. W konkretnych życiowych sytuacjach bezstronność nie

istnieje. Wybierając, opowiadamy się za dobrem lub złem, postępujemy szlachetnie

lub niegodziwie. Kiedyś nam wszystkim przyjdzie zdać sprawę ze swego życia.

Jezus przestrzega przed dramatem zgorszenia: gdy drugi człowiek staje się przeze

mnie gorszy, upada, zaczyna służyć złej sprawie. Mieć kogoś na sumieniu to

niezwykle gorzkie doświadczenie. Dlatego Ewangelia mówi o zdecydowanym

przeciwstawieniu się złu: odetnij się od tego, co cię prowadzi do zła i grzechu.

Panie, miej miłosierdzie nade mną i przebacz mi, jeśli dopuszczę się zła, stając się

dla kogoś powodem zgorszenia. Przepraszam dziś za wszelkie moje niegodziwe

słowa i złe myśli.

(Rozważania zaczerpnięte z „Ewangelia 2018”, O. Jarosław Krawiec OP, Edycja Świętego Pawła)

Cytat tygodnia:

„Bóg gwarantuje wszystko i wszystko musi się na nim oprzeć, a wtedy nic nie będzie trudne”

kard. Franciszek Macharski

TYŚ JEST PIOTR OPOKA I NA TEJ OPOCE ZBUDUJĘ MÓJ KOŚCIÓŁ

Kolejną kwestią naszej katolickiej wiary która budzi, nie mało sporów wśród

chrześcijan różnych wyznań jest prymat

papieża jako głowy Kościoła

Chrystusowego. Słyszymy nieraz z wielu

stron oskarżenia typu: Jak wy możecie

uznawać w jakimś papieżu zwierzchnika

wierzących i bezkrytycznie słuchać jego

nauk? Skąd wiara, że ten człowiek jest

namiestnikiem samego Pana na ziemi?

itp. opinie. Prawosławni twierdzą, że

Patriarsze Konstantynopola, należy się

taki sam prymat jak biskupowi Rzymu,

protestanci że jedynym zwierzchnikiem

Kościoła jest Chrystus i tak co wyznanie

to nowa herezja, a i niestety nawet wśród katolików, nie brakuje krytyków Prymatu

Piotra. Wróćmy więc do tego co mówi nam sam Chrystus Pan – przyjrzyjmy się

wpierw scenie w Cezarei Filipowej: „Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei

Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?»

A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za

Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie

uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».

Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie

objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie

powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję Kościół mój,

a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego;

cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi,

będzie rozwiązane w niebie».” (Mt 16, 13-19). Kolejnym fragmentem jest

rozmowa Zbawiciela z Piotrem po Zmartwychwstaniu: „A gdy spożyli śniadanie,

rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej

aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do

niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego:

«Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że

Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci:

«Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci

powiedział: «Czy kochasz Mnie?» i rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty

wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę,

zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie

chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze

i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią

uwielbi Boga. a wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»” (J 21, 15-

19). Jezus więc, jak widzimy przekazuje pełnie władzy Piotrowi – daje mu moc

wiązania i rozwiązywania, czyli wszystko co Apostoł postanowi będzie tak uznane

w niebie. Mało tego Chrystus nazywa Piotra skałą – czyli fundamentem, tym co

będzie „trzymać” i scalać Jego Kościół! Ilu z nas powie w tym miejscu no dobrze,

ale ten czy tamten papież to mi nie odpowiada, bo ma to i tamto na sumieniu,

a grzeszny tak samo jak my itp.. W takim momencie spójrzmy na ewangelicznego

Piotra, Pan powierza mu pełnie władzy, a przecież jeszcze niedawno tamten się Go

po trzykroć zaparł, stchórzył, uciekł. Źródła historyczne, stwierdzają

jednoznacznie, że rybacy z Galilei, do których Piotr bez wątpienia należał, nie byli

jakbyśmy to dziś stwierdzili „ludźmi świętymi, głębokiej wiary”, a to właśnie

spośród nich Pan powołuje pierwszego papieża i daje mu pełnie władzy na ziemi.

Pamiętajmy, że Bóg zna głębie ludzkiego serca i widzi nasze dobre cechy, których

ludzie ni jak nie potrafią dostrzec, powołuje takiego człowieka, bo wierzy że dobre

ziarno, które zasiał w sercu wyda stokrotny plon! „Paś owce Moje” - to wyraźne

przekazanie władzy nad owczarnią czyli Kościołem! Urząd ten został powierzony

przez Jezusa indywidualnie Piotrowi, pierwszemu z Apostołów, i ma być

przekazywany jego następcom. Tak ustanowił to Chrystus – czyli sam Bóg, a my

ciągle coś kombinujemy, wymyślamy, podważamy. Dlaczego szczególnie my

ludzie współcześni podważamy wszystko dookoła, nawet Boże prawa

i postanowienia? Ale nie odchodząc zbytnio od tematu naszych rozważań:

w Ewangeliach lista dwunastu Apostołów rozpoczyna się od Piotra: „Pierwszy -

Szymon, zwany Piotrem” (Mt 10,2; por. Mk 3,16; Łk 6,14). Dlatego już od samego

początku w Kościele utrwalił się obraz Piotra jako Apostoła, który mimo swej

ludzkiej ułomności został wyraźnie postawiony przez Chrystusa na pierwszym

miejscu wśród Dwunastu. Biskup Kościoła w Rzymie, jako następca św. Piotra,

jest Głową Kolegium Biskupów, Zastępcą Chrystusa i Pasterzem całego Kościoła

na ziemi. Nie jest to jedynie prymat honorowy, lecz także prymat jurysdykcji, czyli

pełnia władzy w podejmowaniu postanowień dotyczących Kościoła. Celem

prymatu jest jedność wiary i wspólnoty wszystkich wierzących. Następca Piotra

jest bowiem trwałym i widzialnym źródłem i fundamentem jedności zarówno

biskupów, jak i wiernych. Prymat różni się swoją istotą i sposobem sprawowania

od form rządzenia istniejących w innych ludzkich społecznościach. Nie jest to

urząd ani koordynujący, ani kierowniczy, ani tym bardziej polityczny. Papież, tak

jak wszyscy wierni, musi być uległy Słowu Bożemu. Nie podejmuje decyzji

samowolnie, ale wyraża wolę Boga, który przemawia do człowieka w Piśmie

Świętym, przeżywanym i interpretowanym przez Tradycję. „Następca Piotra jest

skałą, która przeciwstawiając się samowoli i konformizmowi, gwarantuje

bezwzględną wierność Słowu Bożemu” - czytamy w jednym z dokumentów

Kościoła. Papież więc, sprawuje prymat, czuwając nad głoszeniem słowa, nad

sprawowaniem sakramentów i liturgii, nad dyscypliną i życiem chrześcijańskim.

Jego decyzje jak wierzymy nie są jakimś jego prywatnym „widzi mi się” ale

głosem Boga na ziemi, który prowadzi go mocą Ducha Świętego. W tym sensie

sprawuje on najwyższy i powszechny urząd pasterza i nauczyciela. Funkcja

ta zakłada charyzmat szczególnej asystencji Ducha Świętego, która obejmuje

w pewnych przypadkach także przywilej nieomylności. Na tych płaszczyznach

powinniśmy zachować posłuszeństwo papieżowi. Prymat ma status władzy

najwyższej, to znaczy, że nie istnieje żadna ludzka

instancja, przed którą Biskup Rzymu byłby prawnie

zobowiązany zdawać sprawę z tego, jak

wykorzystuje otrzymany dar. Nie oznacza to

jednak, że papież ma władzę absolutną, gdyż

wsłuchuje się w głos Kościołów na całym świecie

i w zmysł wiary całego Ludu Bożego.

Z powyższymi prawdami katolik nie może

dyskutować, choć zapewne spotkamy tych, którzy

wyrażą swoje wątpliwości pamiętajmy

sprzeciwiając się papieżowi, którego wyznaczył

Kościołowi sam Duch Święty, sprzeciwiamy się

woli samego Boga. I nawet kiedy wydaje nam się

że papież się myli, zdajmy się na święte

posłuszeństwo - tak miłe Bogu i skończmy

z dyskutanctwem, wobec wszystkiego co ustanowił dla nas Stwórca, mając

w pamięci słowa Chrystusa: „I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek

zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie

rozwiązane w niebie”.

opracowanie: Patryk Zwardoń

----------------------------------------------------------------- 2 października - wspomnienie

świętych Aniołów Stróżów

Aniele Boży, Stróżu mój,

Ty zawsze przy mnie stój.

Rano, w wieczór, w dzień i w nocy

Bądź mi zawsze ku pomocy.

Strzeż duszy i ciała mego

I doprowadź mnie do żywota

wiecznego. Amen.

Chociaż może ta modlitwa kojarzy się z dzieciństwem i dziećmi, przekonanie o istnieniu i obecności Aniołów, w tym

również Aniołów Stróżów, jest jednym z ważnych elementów naszej wiary. Aniołowie są duchami stworzonymi przez Boga dla Jego chwały i pomocy ludziom. Ci, którym Bóg zleca opiekę nad ludźmi, są nazywani Aniołami Stróżami. Opieka ta trwa przez całe nasze ziemskie życie. Każdy z nas ma swojego, „osobnego” Anioła Stróża. Pismo Święte nie pozostawia wątpliwości co do istnienia aniołów, posłańców Bożych, którzy uczestniczą w dziejach zbawienia człowieka. Te czysto duchowe istoty pośredniczą między Bogiem, a ludźmi. Nauka o nich jest oparta przede wszystkim na dwóch fragmentach

Biblii. W psalmie 91 czytamy: „Niedola nie przystąpi do ciebie, a cios nie spotka twojego namiotu, bo swoim aniołom dał rozkaz o tobie, aby cię strzegli na wszystkich twych drogach. Na rękach będą cię nosili, abyś nie uraził swej stopy o kamień.”Natomiast św. Mateusz przekazuje nam w swojej Ewangelii m.in. takie słowa Jezusa: „Strzeżcie się, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.” Aniołowie byli obecni w nauczaniu Kościoła już od pierwszych wieków, w dziełach wybitnych myślicieli chrześcijańskich. W pismach ojców Kościoła naukę

o Aniołach Stróżach spotykamy już w pierwotnych dokumentach chrześcijaństwa. Św. Cyprian (+258) nazywa aniołów naszymi przyjaciółmi. Św. Bazyli (+ 379) widzi w nich naszych pedagogów. Św. Ambroży (+ 397) uważa ich za naszych pomocników. Św. Hieronim (+ ok. 420) twierdzi: „Tak wielka

jest godność duszy, że każda ma ku obronie Anioła Stróża”. Św. Bazyli idzie dalej, gdy pisze: „Niektórzy między aniołami są przełożonymi nad narodami, inni zaś dodani każdemu z wiernych”. Podobnie pisze św. Augustyn (+ 430): „Wielkim jest staranie, jakie ma Pan Bóg o ludzi. Wielką nam miłość okazał przez to, że powołał aniołów, aby nas strzegli”. Kult aniołów stróżów rozwinął się później w stosunku do kultu trzech znanych z imion archaniołów (Michał, Gabriel, Rafał). W roku 1608 Paweł V pozwolił obchodzić święto św. Aniołów Stróżów w pierwszy dzień zwykły po św. Michale. Na stałe do kalendarza liturgicznego dla całego Kościoła wprowadził je Klemens X w roku 1670. Żywą wiarą w Aniołów Stróżów wyróżniał się m.in. św. Ojciec Pio oraz św. Jan XXIII, który jeszcze jako nuncjusz apostolski przed każdym ważnym spotkaniem prosił swego Anioła Stróża o pomyślny przebieg rozmowy i jej dobre owoce. Niech dzisiejsze wspomnienie uświadomi nam, że Aniołowie Stróżowie realnie istnieją, opiekują się nami, chroniąc przed złem i prowadząc ku dobru, a wiara w nich nie jest zarezerwowana tylko dla dzieci. Nie zapominajmy o częstej modlitwie do naszych duchowych opiekunów.

Opracowanie: Wojciech Wrona

Kiedyś zapytano Ojca Pio, jak ważny jest dla niego Anioł Stróż. Pio odpowiedział:

„ Po Bogu i Matce Bożej, Anioł Stróż

jest dla mnie najbliższym

przyjacielem na ziemi.”

INTENCJE MSZALNE 01.10 – 07.10.2018r. Poniedziałek 01.10 6.30 1) + Teresa Kaśtura w dniu imienin z mężem Józefem 2) + ks. Stanisław Wincenciak w 40 rocz. śm. - OPNSPJ 17.00 + Teresa Franke z mężem Janem Wtorek 02.10 6.30 1) przez wstawiennictwo Św. Aniołów Stróżów w int. ofiarodawców i ich rodzin - OPNSPJ 2) + ks. Stanisław Wincenciak w 40 rocz. śm. – od rodziny Walaszków 17.00 + Józef Byrdy z synem Józefem i siostrą Heleną Środa 03.10 6.30 1) + Paweł Waligóra w 16 rocz. śm. 2) + Ks. Stanisław Wincenciak w 40 rocz. śm. - KR 17.00 + Teresa Kubica z mężem Józefem w 8 rocz. śm. Czwartek 04.10 6.30 1) + Franciszek Świerczek 2) + Jan Starsiak w 16 rocz. śm. z żoną Elżbietą 17.00 1) za zmarłych wypominanych w wypominkach rocznych 2) + Józef Kubica z rodzicami Marią i Wojciechem oraz ciocią Elżbietą Piątek 05.10 6.30 1) o bł. Boże i potrzebne łaski dla ks. Rafała w dniu urodzin, o dary Ducha Św. i opiekę Matki kapłanów - OPNSPJ 2) w int. ks. Rafała w dniu urodzin - KR 17.00 1) intencje pogrzebowe 2) + Paweł Waligóra w rocz. śm. z dziadkiem Eugeniuszem Sobota 06.10 6.30 1) o liczny udział w nabożeństwach różańcowych i opiekę M. Bożej nad wszystkimi odmawiającymi różaniec - KR 2) + Marek Górny z rodzicami 17.00 + Maria Kubica z rodzicami Niedziela 07.10 7.00 1) + Ryszard Ropa z synem Robertem 2) + Katarzyna Malina z mężem Wojciechem, synem, synową i zięciami 9.00 1) przez wstawiennictwo M. Bożej Różańcowej w int. parafii, naszych kapłanów oraz o pokój na świecie - OPNSPJ 2) + Anna Bysko w rocz. śm., Stanisław z dziećmi 3) + Franciszek Chojna z rodzicami 11.00 1) + Antonina Waluś 2) + Józef Kłosiewicz w 2 rocz. śm. 3) + Genowefa Kubica w 10 rocz. śm. z siostrą Haliną 16.00 + Antoni Kubica z żoną Walerią i wnuczką Urszulą

1. Dzisiejszego dnia przypada 26 niedziela zwykła. Z ewangelicznej wypowiedzi Jezusa: Kto bowiem nie jest przeciwko nam, ten jest z nami (Mk 9, 40) bije wspaniałomyślność i zdrowo pojęta tolerancja. To pytanie o nasza relację względem czyniących dobro, którzy jednak inaczej okazują swoją pobożność i wiarę. Duch Boży wieje ktorędy chce i uzdalnia ludzi do czynienia dobra. Otwórzmy się na Jego działanie w świecie. Zauważmy i doceńmy dobro będące owocem Jego natchnień, dokonywanych także przez innych ludzi.

2. Liturgiczne obchody tygodnia: a) w poniedziałek, 1 października - wspomnienie Św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy i doktora Kościoła. W tym dniu rozpoczynamy nabożeństwa różańcowe. Zachęcamy do codziennej modlitwy różańcowej dzieci i młodzież oraz dorosłych. W tym tygodniu najpierw różaniec, a potem msza św. W następnym tygodniu na odwrót. Od października msze popołudniowe odprawiane będą już o godz. 17.00 b) we wtorek, 2 października - wspomnienie Świętych Aniołów Stróżów, c) w czwartek, 4 października - wspomnienie Św. Franciszka z Asyżu – w tym dniu polecamy w naszej modlitwie papieża Franciszka modląc się o potrzebne łaski dla Piotra naszych czasów. d) w piątek, 5 października - wspomnienie Św. Faustyny Kowalskiej, dziewicy. e) poświęcenie różańca dzieciom kl. III w niedzielę 7 października na mszy o godz. 9.00 3. We wtorek zapraszamy kandydatów do bierzmowania na mszę wieczorną i po niej spotkanie organizacyjne przed przyjęciem sakramentu dojrzałości 4. W tym tygodniu przypadają: pierwszy czwartek, pierwszy piątek i pierwsza sobota miesiąca. Modlimy się w intencji pasterzy Kościoła, prosimy Boga o nowe powołania do służby w Kościele, wielbimy Najświętsze Serce Pana Jezusa i oddajemy cześć Najświętszej Maryi Pannie w znaku Jej Niepokalanego Serca. Spowiedź codziennie od 6.00 i dodatkowo w czwartek i piątek od 16.00. Chorych odwiedzimy w I piątek od godz.8.00. 5. Zapraszamy dzieci do zaangażowania przykościelnego. W tym tygodniu zachęcamy dzieci naszej parafii do spotkań w ramach Oazy Dzieci Bożych. Odbywać się one będą w soboty od godz. 10.00 do 11.30 w salkach na plebanii. Na spotkaniach bogaty program natury duchowej ubogacony o śpiewy i zabawy z nagrodami. Opieka pani Anny Stwora i kapłana. Zachęcamy dzieci i młodzież naszej parafii w każdą sobotę. 6. W przyszłą niedzielę, 7 października, składka przeznaczona jest na Seminarium Duchowne. 7. Zachęcamy do czytania gazet religijnych o ciekawej tematyce z różnych dziedzin. Dla dzieci Mały Gość Niedzielny z różańcem na październik. Strona internetowa: www. parafiarybarzowice.pl, e-mail: rybarzowice254@gmail.com

REDAKCJA: ks. proboszcz Władysław Urbańczyk, ks. Rafał, Patryk Zwardoń, Wojciech Wrona, Patryk Bartosik, Źródła: Kalendarz Liturgiczny, niedziela.pl,gość.pl,brewiarz.pl