10/2

018

2 Aktualności

W dniu 14.09.2018 r. na bazie łukowskiego PKS stanęła drewniana rzeźba przedstawiająca Św. Krzysztofa z dzieciątkiem Jezus. Uroczystość rozpoczęła się Mszą Św. w intencji pracowni-ków i emerytów PKS w Łukowie S.A. oraz ich rodzin, odprawio-ną przez ks. prałata Antoniego Pietruszkę w łukowskiej Kolegia-cie. Słowa homilii wygłosił ks. Zbigniew Dudek - duszpasterz wszystkich PKS w Polsce.

Po Mszy św. nastąpiło poświęcenie rzeźby patrona trans-portowców oraz podróżujących. Powstanie tej figury zainicjowali emeryci PKS w Łukowie S.A. z pomocą Prezesa Zarządu PKS Tomasza Madonia i pracowników Spółki. Rzeźbę wykonał łu-kowski artysta Robert Sadło. N. Chmiel

Święty Krzysztof błogosławi podróżnym

W dniu 15 września 2018 r. w Wierzchowisku, w czasie Święta Dnia Budowlanych i Europejskiego Roku Inżynierów Budownictwa, Bogdan Kucharski, właściciel i Prezes Zarządu łukowskiej firmy „DROGBUD”, został odznaczony Srebrną Odznaką Honorową Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa, za zasługi na rzecz rozwoju drogownictwa. Odznakę wręczyli: wiceminister Inwestycji i Rozwoju Artur Soboń oraz Prezes Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa Zbigniew Kledyński.

Bogdan Kucharski jest członkiem Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa w Lublinie, która zrzesza ok. 6.100 Inżynierów Budownictwa, pełniących samodzielnie funkcje techniczne w różnych branżach budownictwa. Do LIIB należy od początku jej powstania, a obecnie pełni funkcję członka Okręgowej Rady Izby.

Bogdan Kucharski, właściciel firmy „DROGBUD”, jest pierwszym łukowianinem, który otrzymał to wysokie odznaczenie przyznawane przez Prezydium Krajowej Rady PIIB.

zPa

DROGBUD wyróżniony

Drugi od lewej Bogdan Kucharski

Bogdan Kucharski odbiera Srebrną Odznakę HonorowąPolskiej Izby Inżynierów Budownictwa

10/20183Aktualności

14 października 2018 r. 6.58 17.45Kartka z kalendarza

Święty Jan Ogilvie,prezbiter i męczennik

Jan urodził się w Keith (północna Szkocja) w 1579 r. w protestanckiej rodzinie szlacheckiej. W wieku 15 lat został wysłany do Europy na naukę, którą rozpoczął we Francji, skąd w 1595 r. przeniósł się do Leu-ven (obecnie Belgia), a potem do Ratyzbony i Ołomuńca. Zdobyta wiedza filozoficzna i teologiczna spowodowała nawrócenie na katolicyzm. W 1599 r. wstąpił w Brnie do jezuitów. Od 1607 r. był wykładowcą w Wiedniu. Święcenia kapłańskie otrzymał w Paryżu w 1610 r. Starał się o to, by wyjechać na misje do rodzinnej Szkocji. W 1613 r. na-stąpił wyjazd, mimo, że podczas panowania Jakuba I Stuarta trwały w Anglii prześlado-wania katolików. W przebraniu żołnierza dostał się do Leith. Odprawiał Msze św. na terenie wschodniej Szkocji. Po 11 miesią-cach działalności został aresztowany. Jan był torturowany. Odmówił poddania się duchowej jurysdykcji króla, uznając jedynie prymat papieża.

Nawracanie protestantów na wiarę katolicką uznano za zdradę stanu i 10 marca

1615 r. Jan został skazany na karę śmierci przez powieszenie. Egzekucję wykonano w dniu ogłoszenia wyroku w Glasgow, gdy Jan Ogilvie miał 36 lat. Został pochowany w zbiorowej mogile.

Beatyfikował go papież Pius XI, a kanonizował w 1976 r. papież Paweł VI.

Święta Małgorzata Maria Alacoque, dziewicaMałgorzata urodziła się 22 lipca

1647 r. w Burgundii (Francja). Jej ojciec był notariuszem i sędzią. Zmarł, gdy Mał-gorzata miała 8 lat. Oddano ją do kolegium klarysek w Charolles. Ciężka choroba zmu-siła ją do powrotu do domu.

Dopiero 25 maja 1671 r., kiedy miała 24 lata, wstąpiła do Sióstr Nawiedzenia (wizytek) w Paray-le-Monial. Zakon ten założyli św. Franciszek Salezy i św. Joanna Chantal, a przez 40 lat kierownictwo du-chowe nad nim miał św. Wincenty a Paulo. Małgorzata otrzymała habit zakonny w 1671 r. Wyróżniała się wśród sióstr dwa razy piastując urząd asystentki przełożonej oraz była mistrzynią nowicjuszek.

Małgorzata była mistyczką - od 21 grudnia 1674 r. przez ponad półtora roku Pan Jezus w wielu objawieniach przedstawiał jej Swe Serce, kochające ludzi i spragnione ich miłości. Chrystus żądał od Małgorzaty, by często przystępowała do Komunii św., a przede wszystkim, by przyjmowała ją w pierwsze piątki miesiąca. Polecał także, aby w każdą noc z czwartku na pierwszy piątek uczestniczyła w Jego śmiertelnym konaniu w Ogrójcu między godziną 23 a 24.

W związku z otrzymanym orędziem i poleceniem, aby ustanowiono święto czczące Jego Najświętsze Serce oraz przy-stępowano przez 9 miesięcy do pierwszo-piątkowej Komunii św. wynagradzającej, Małgorzata doznała wielu przykrości i sprzeciwów. Nawet jej przełożona nie wierzyła w prawdziwość objawień. Dopiero w 1683 r., gdy wybrano nową przełożoną, Małgorzata mogła rozpocząć rozpowszech-nianie Bożego przesłania. Od 1686 r. obcho-dziła święto Najświętszego Serca Jezusa. Z jej inicjatywy wybudowano w Paray-le--Monial kaplicę poświęconą Sercu Jezusa.

Małgorzata zmarła w wieku 43 lat 17 października 1690 r. Beatyfikował ją Pius IX w 1864 r., a kanonizował Benedykt XV w 1920 r. A.W.

Wieczór uwielbieniaw łukowskiej Kolegiacie

W parafii Przemienienia Pańskiego w Łukowie od-był się wieczór uwielbienia Boga wraz z Maryją i ojcem Pio. Do udziału w modlitwie zaprosiła Grupa Modlitwy Świętego Ojca Pio i ksiądz Robert Ponikowski. W spot-kaniu tym udział wziął zespół Guadalupe z Lublina.

Modlitewne spotkanie odbyło się w niedzielę 30 września. Było to swoiste podsumowanie tego, co przez kilkanaście wcześniejszych dni działo się w Łukowskiej Kolegiacie. Grupa Modlitwy Świętego Ojca Pio wraz ze swoim duszpasterzem ks. Robertem Ponikowskim przy-gotowywała się do wspomnienia liturgicznego swego patrona. Bezpośrednie przygotowanie stanowiło triduum modlitewne w planie którego był m. in. film dokumental-ny o ojcu Pio, Eucharystie, różaniec za dusze w czyśćcu, droga krzyżowa i Msza święta z ucałowaniem relikwii. Ukoronowaniem tych wydarzeń w parafii Przemienienia Pańskiego było uwielbienie Boga wraz z Maryją i ojcem Pio jakie poprowadził znany w Polsce i na świecie ze-spół chrześcijański Guadalupe. To wydarzenie odbyło się w niedzielę, 30 września. Najpierw odbyła się Msza Święta o godzinie 17.00 z oprawą prowadzoną przez zespół, a później adoracja Najświętszego Sakramentu i modlitwa uwielbienia.

Zespół „Guadalupe” powstał w 2013 r. w Lubli-nie, jako owoc spotkań skupionych wokół Matki Bożej z Guadalupe, patronki życia. Misją zespołu jest uwiel-bienie Boga razem z Maryją oraz krzewienie kultu Matki Bożej z Guadalupe. W skład zespołu wchodzą dzieci, młodzież i dorośli. Przez kilka lat swej działalności wydali już 8 płyt z muzyką chrześcijańską.

Kup [MSz]

Pierwszy półmaraton w Łukowie113 biegaczy przebiegło 21 kilometrów. Wzięli oni udział w pierwszym

łukowskim półmaratonie pod nazwą Jata 21 Serc, który odbył się 7 X br. Do udziału w imprezie zaprosiły Fundacja Cegiełkowo Pasja i Pomoc oraz Biegacze Pomagacze. Połowa wpisowego została przeznaczona na wsparcie podpieczonych Fundacji.

Pierwszy w Łukowie Półmaraton Jata 21 Serc wzbudził duże zainte-resowanie. Zapisało się na niego 140 osób. Bieg ukończyło 113. Biegacze mieli do pokonania 21 kilometrów. Trasa wiodła leśnymi ścieżkami. Start i meta znajdowały się nad zalewem Zimna Woda. Biegacze wystartowali o godzinie 10.00. Na trasie biegaczom dla bezpieczeństwa towarzyszyli cykliści z Rowerowego Łukowa.

Po godzinie i 11 minutach na mecie półmaratonu pojawił się jako pierwszy Jakub Nowak, natomiast pierwszą kobietą była Izabela Trza-skalska. AKup/DJ

Konwencja wyborcza3 października 2018 r. w restauracji „Bursztynowa” w Łukowie,

odbyła się Konwencja wyborcza Stowarzyszenia „Przymierze dla Ziemi Łukowskiej”, która przebiegła ph. „Dobry program, rzetelne wykonanie”. Udział wzięli członkowie stowarzyszenia, kandydaci na wójtów gmin: Piotr Chaber w Serokomli, Krzysztof Szczęśniak w Wojcieszkowie i Kinga Szerszeń w Woli Mysłowskiej oraz kandydaci na radnych w tych gminach, a także kandydaci na radnych do rady miasta i powiatu łukowskiego i Maciej Nurzyński kandydat na burmistrza Łukowa.

Konwent prowadzili: Justyna Gruba i Krzysztof Konstanty. Na wstępie głos zabrał Janusz Kozioł prezes Stowarzyszenia, który szczegółowo omówił realizację programu dla Powiatu Łukowskiego w latach 2014-2018. Prezes wysoko ocenił osiągnięcia programowe we wszystkich dziedzinach działalności samorządowej, które plasują Powiat Łukowski w czołówce województwa lubelskiego. Przedstawił także program działania na przyszłą kadencję samorządową. Następnie odbyła się prezentacja wszystkich kan-dydatów startujących w wyborach samorządowych 21.10.2018 r.

Przebieg konwentu ubogacił muzycznie duet zespołu „Tango”. zPa

10/2

018

4 AktualnościNowy kościół w ZembrachW piękną słoneczną sobotę 6 października 2018 r. w Zemb-

rach gmina Trzebieszów odbyło się historyczne wydarzenie - poświęcenie nowego kościoła w parafii pw. Najświętszej Marii Panny Królowej Polski. Uroczystościom przewodniczył biskup ordynariusz siedlecki Kazimierz Gurda.

Ceremonie rozpoczęły się w starym drewnianym kościele, zbudowanym jeszcze przed wojną. Przybyłych powitał ks. kan. Ireneusz Głowacki - proboszcz parafii Zembry oraz przedstawicie-le parafian. W czasie powitania podkreślano, że poświęcenie nowej świątyni w Zembrach wpisało się w obchody 100-lecia odzyskania niepodległości przez Polskę, a także jubileusz 200-lecia istnienia diecezji siedleckiej. Jako komentator, uroczystości prowadził ks. dr Jacek Sereda - diecezjalny duszpasterz rodzin. Ksiądz proboszcz Ireneusz Głowacki poprosił biskupa Kazimierza Gurdę o poświęcenie nowej świątyni i przewodniczenie Eucharystii.

Zebrani przeszli w procesji ze starego kościoła do nowej świątyni. Klucze do nowego kościoła przekazał Księdzu Biskupowi i Księdzu Proboszczowi architekt Andrzej Sotkowski, który przy-pomniał o początkach projektowania i budowy nowego kościoła.

We wnętrzu świątyni nastąpiło pobłogosławienie kościoła i namaszczenie ołtarza oraz fragmentów ścian olejem świętym, zapalenie światła świec i lamp oraz okadzenie świątyni i wiernych. Dym kadzidła unosił się w kolorowym świetle płynącym z cen-tralnego witraża nad głównym ołtarzem, jak fizyczna emanacja modlitwy zebranych w kościele wiernych.

Eucharystii, w nowym kościele w Zembrach, przewodniczył bp Kazimierz Gurda. W homilii pasterz diecezji siedleckiej mówił, jak duże znaczenie mają dla wierzących ołtarz, ambona i taberna-kulum. - Ambona to słowo Boga, które buduje naszą wiarę. Taber-nakulum to miejsce obecności Boga, pokarmu duchowego, a także miejsce adoracji. Ołtarz w świątyni chrześcijańskiej znajduje się w centrum. To tutaj Jezus składa siebie w ofierze za nas. To my razem z Jezusem oddajemy siebie Bogu. Ta ofiara zostaje przyjęta, bo jest z nami Jezus - mówił w homilii bp Gurda. Pasterz Kościoła siedleckiego dodał, że Eucharystia buduje jedność między nami. - Niech nowy kościół będzie miejscem ważnym, cennym i świętym. Gromadźcie się tutaj, aby słuchać słowa i czerpać siły. Bądźcie blisko ambony i ołtarza - podkreślił Ksiądz Biskup.

Na uroczystość w Zembrach przybyło około 70 kapłanów, przedstawiciele samorządu i parlamentu, m.in. senator Stanisław Gogacz, poseł Krzysztof Głuchowski, marszałek województwa lubelskiego Sławomir Sosnowski, wójt gminy Trzebieszów Mi-rosław Szekalis, radni gminni i powiatowi. W nabożeństwie brało udział wielu parafian, fundatorów i gości.

Budowa nowej świątyni była wielkim dziełem całej parafii z Księdzem Proboszczem na czele. Dzieło wsparło także liczne grono sponsorów, wśród których na pierwszym miejscu wymienić należy Polikarpa Maciejczyka oraz Marka i Jana Zdanowskich, właścicieli firmy Wierzejki, która wspólnie z parafianami przy-gotowała poczęstunek dla uczestników uroczystości. kum

Zarząd Oddziału Rejonowego PCK w Łukowiei Łukowskie Towarzystwo Regionalne

im. Jana Stanisława MajewskiegoZ A P R A S Z A J Ą

Szanownych Honorowych Dawców Krwina

Spotkanie Honorowych Dawców Krwiz terenu powiatu łukowskiego

z okazji DNI HONOROWEGO DAWSTWA KRWI,które odbędzie się w dniu 17 listopada 2018 r.

w auli I LO im. Tadeusza Kościuszkiw Łukowie, ul. Cieszkowizna

Rozpocznie się o godz. 16°° Mszą św. w kościeleparafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Łukowie

Zmiana imienia SP Trzebieszów1 marca 2018 r. na wniosek szkoły i lokalnej społeczności

Rada Gminy Trzebieszów podjęła uchwałę o zmianie imienia Szkoły Podstawowej im. 5 Dywizji WP w Trzebieszowie.

Od 1 września 2018 r. Szkoła Podstawowa w Trzebieszowie nosi imię Króla Władysława Jagiełły. Uroczystość związana z na-daniem nowego imienia odbyła się 27 września 2018 r.

Wśród gości przybyłych na uroczystość znaleźli się: Lubelski Wicekurator Oświaty Eugeniusz Pelak, Wójt Gminy Trzebieszów Mirosław Szekalis, ks. kan. Ryszard Kozieł proboszcz tutejszej parafii, Ewa Domańska dyrektor Gminnego Zespołu Szkół i Przed-szkoli, a także emerytowani nauczyciele i dyrektorzy szkół z rejonu gminy Trzebieszów. Zaproszeni goście oraz cała społeczność szkoły uczestniczyli w uroczystej akademii przygotowanej przez uczniów i nauczycieli. W trakcie apelu przedstawiono historię patrona i miej-scowości, recytowano wiersze i odegrano sceny z udziałem króla Władysława Jagiełły i jego żony królowej Jadwigi, a uroczystość uświetnił występ chóru szkolnego. Głos zabrali: Dyrektor Szkoły Jarosław Makosz oraz zaproszeni goście. W trakcie uroczystości obecny był sztandar Gimnazjum im. Króla Władysława Jagiełły - dzisiaj sztandar oddziałów gimnazjalnych. Do 31 sierpnia szkoła nosiła imię 5 Dywizji Piechoty Wojska Polskiego, a przed II wojną światową - Józefa Piłsudskiego. Społeczność szkoły jako nowego patrona wybrała Króla Władysława Jagiełłę ze względu na jego wielkie zasługi dla Polski i naszego regionu. Trwale w pamięci Po-laków zapisała się bitwa pod Grunwaldem, symbol potęgi państwa Jagiellonów. W młodości wychował się w obyczajach pogańskich na Litwie, kiedy w jego ręku była już władza wielkoksiążęca, zainteresował się szczególnie sąsiednim Królestwem Polskim. W zamian za koronę polską obiecał przyjęcie chrztu, odzyskanie utraconych ziem polskich i przyłączenie do Polski ziem litewsko--ruskich. Potwierdził swoje zobowiązania, wystawiając w 1385 roku dokument w Krewie. Na początku 1386 roku przyjął chrzest w obrządku łacińskim, na którym otrzymał imię Władysław. Następnie pojął za żonę królową Jadwigę i został koronowany na króla Polski. Równocześnie z tymi wydarzeniami rozpoczął się proces chrystianizacji Litwy. Król przez całe swoje życie zmagał się z zakonem krzyżackim, za pomocą dyplomacji i oręża. Stoczył z nim kilka wojen i musiał walczyć z propagandą krzyżacką, która przedstawiała króla i Polskę jako fałszywych chrześcijan. Często Władysława Jagiełłę kojarzy się z analfabetyzmem, a król umiał czytać i pisać po rusku, możliwe, że znał też łacinę. Władca rozu-miał znaczenie oświaty, wspierał Akademię Krakowską. Duże są też zasługi Jagiełły dla Trzebieszowa, podniósł on znacznie rangę miejscowości tworząc i uposażając parafię w 1430 roku, nadał jej dwa łany ziemi i przywileje. Król zmarł w nocy z 31 maja na 1 czerwca 1434 r. Jan Długosz słynny polski kronikarz tak opisał władcę: „Ów król w ludziach widział cnoty, a przychylnością, a nie nienawiścią mierzył czyny i zasługi. Małą rzeczą czynił ludzi odważnymi, odważnych bohaterami gotowymi do największych dzieł i poświęceń”. S. Smolak

10/20185Aktualności

Nowe symbole miejskie Łukowa18 września, w sali konferencyjnej im. Jana Pawła II

odbyła się LVI sesja Rady Miasta Łuków. Jak powiedział bur-mistrz Dariusz Szustek: …”stoimy dzisiaj w obliczu wydarzenia historycznego…”, a było to związane z tym, że radni zajmowali się projektem uchwały w sprawie ustanowienia i zasad używa-nia symboli Miasta Łuków oraz zasad nadawania, wręczania i noszenia Odznaki Honorowej za Zasługi dla Łukowa.

Przed rozpoczęciem obrad, medale za całokształt działalności społecznej, ufundowane przez marszałka woj. lubelskiego i radnego Sejmiku Woj. Lubelskiego Marka Kopcia z okazji 100-lecia odzy-skania przez Polskę niepodległości otrzymali: Leonard Baranowski, Zygmunt Celiński, Marcin Mateńko, Jan Janusz Jastrzębski senior i jego syn oraz Mieczysław Sulej.

Symbol miejski, który kojarzą wszyscy najlepiej to herb miasta. Do tej pory w Łukowie obowiązywał herb zatwierdzony w 1920 r., który był zaktualizowany w 2003 r. Wstępne prace nad projektem nowego herbu Łukowa rozpoczęły się już w 2008 roku. Wtedy ich opracowaniem zajął się dr hab. Henryk Seroka, wykładowca UMCS w Lublinie, znawca heraldyki. W 2011 roku powstał projekt, który zyskał akceptację Komisji Heraldycznej. Ale nic więcej z nim nie zrobiono - łukowskie rady nie zajmowały się tematem. Dopiero w kwietniu 2017 roku radny Piotr Płudowski spytał na sesji, czy w związku z tym, że powstaje nowy Statut Miasta nie należy na nowo określić jak ma wyglądać herb Łu-kowa. Burmistrz Dariusz Szustek stwierdził, że jeżeli jest taka potrzeba, to do tematu można powrócić. Ponownie nawiązano więc współpracę z dr hab. Henrykiem Seroką, który opracował nowe propozycje herbu, flagi, sztandaru, pieczęci urzędowej oraz łańcuchów dla przewodniczącego rady i burmistrza. Wzory te zostały zaakceptowane najpierw przez Komisję, następnie przez ministra MSWiA oraz Kancelarię Prezydenta.

Jak wyjaśniał radnym dr hab. H. Seroka, dotychczasowy herb Łukowa nie był zgodny z obowiązującymi zasadami heraldyki. - Herb używany do dzisiaj nie mógł zyskać akceptacji urzędowej i ministerialnej oraz akceptacji komisji heraldycznej z uwagi na kształty i barwy niedźwiedzia. Owszem są one naturalne (brązo-we), ale heraldyka musi operować konkretnymi, heraldycznymi barwami. Zastrzeżenia były też do kształtu tarczy oraz kilku in-nych mankamentów”. Nadmienił, że opracowując nowe symbole miasta analizował dokumenty archiwalne pod kątem przywilejów królewskich i nawiązywał do czasów Jagiellonów. Po wykładzie profesora przyszedł czas na dyskusję. Głos zabrał tylko radny Mariusz Chudek, który stwierdził, że herbu nie powinno się zmie-niać. Poinformował radnych, że z toczonych przez niego rozmów z mieszkańcami wynika, iż są oni przeciwni zmianie „łukowskiego niedźwiadka”.. …”Ja nie widzę powodów do zmiany herbu na nowy, bo uważam go za brzydszy od obowiązującego” dodał rad-ny Chudek. Zapowiedział też, że będzie przeciwny tej uchwale. I rzeczywiście - tylko on zagłosował przeciw. Pozostałych 18 rad-nych obecnych na sesji zagłosowało „za” projektem uchwały w sprawie zmiany symboli miejskich. Także w sprawie insygniów miejskich swoje zastrzeżenia zgłosił M. Chudek, mówiąc …”To jest niepotrzebne. Uważam, że insygnia dla burmistrza i przewodniczą-cego Rady Miasta to tylko pompowanie mocarstwowych nastrojów w mieście.” Ostatecznie, przy jednym głosie przeciwko i 18 „za” radni uchwalili uchwałę.

Podczas sesji radni przyjęli również uchwałę w sprawie ustanowienia, zasad nadawania, wręczania oraz noszenia Odzna-ki Honorowej za Zasługi dla Łukowa. Jak stwierdził M. Chudek „Ludzi zasłużonych dla miasta warto honorować”.

Na zakończenie sesji głos zabrał burmistrz, który podzię-kował radnym, dr hab. H. Seroce, Marcinowi Mateńko, który konsultował z dr hab. H. Seroką zmiany symboli miejskich oraz Waldemarowi Siurkowi, który koordynował całość prac związa-nych z ustanowieniem nowych symboli miasta Łuków. Ala

57 Sesja Rady Miasta27 września br., w Sali Konferencyjnej im. Jana Pawła II,

odbyła się ostatnia sesja Rady Miasta obecnej kadencji. Głównymi punktami obrad były m.in.: nadanie nazw kilku ulicom i rondu, zmiany w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, informacje o wykonaniu budżetu w 1-półroczu, o przygotowaniu placówek oświatowych do nowego roku szkolnego, o oświad-czeniach majątkowych radnych oraz kierowników jednostek organizacyjnych Miasta.

Na początku sesji burmistrz Dariusz Szustek pogratulował łukowskim kickbokserom sukcesów na niedawno zakończonych Mistrzostwach Świata we włoskim Jesolo, przekazując okolicz-nościowe upominki: Marcie Pawlikowskiej, Maciejowi Mości-ckiemu, Amelii Wasilewskiej, Natalii Zarzyckiej oraz trenerowi Zenonowi Pawlikowskiemu. Potem przedstawił informację z działań podejmowanych w okresie od 53-sesji RM. Z obszerną informacją można zapoznać się na stronie internetowej. Natomiast burmistrz zapoznał radnych z najważniejszymi działaniami, wśród których były m.in.: liczne imprezy organizowane przez ŁOK i OSiR, budowa ul. Polnej, opracowanie dokumentacji na przebudowę ulic Słonecznej, Kondrackiego, Browarnej i Laskow-skiego, termoizolacja SP Nr 5, rewitalizacja otoczenia Zalewu Zimna Woda, opracowanie dokumentacji na przebudowę krytej pływalni „Delfinek”, przygotowanie do budowy strzelnicy, przy finansowym wsparciu MON. To ostatnie zadanie ma być realizo-wane do czerwca 2020 r. za kwotę ok. 2,6 mln zł.

16 radnych opowiedziało się za nadaniem rondu na skrzy-żowaniu ul. Jana Pawła II i ks. Popiełuszki nazwy bpa Ignacego Świrskiego. Inicjatorem takiej uchwały był wiceprzewodniczący RM Zygmunt Celiński, który podziękował radnym za poparcie jego wniosku. 12 radnych poparło wniosek o nadanie ścieżce rowerowej wzdłuż Krzny nazwy Bulwar 100-lecia Niepodle-głości. Dłużej natomiast dyskutowano nad nazwaniem nowego, trzeciego odcinka małej obwodnicy łukowskiej od ul. Świderskiej do ul. Radzyńskiej. Sugerowano nazwę Króla Władysława II Jagiełły. O przedstawienie dokonań króla Władysława II Jagiełły poproszono historyka-mediewistę dr Marka Okonia. Za nazwą Aleja Króla Władysława Jagiełły opowiedziało się 14 radnych, a pięciu pozostałych proponowało opuszczenie w nazwie słowa „króla” argumentując, iż nazwa jest zbyt długa, a prawie wszyscy wiedzą kim był W. Jagiełło.

Radni dokonali sześć zmian w miejscowym planie zago-spodarowania przestrzennego w związku z planowanymi wkrótce inwestycjami. W punkcie zapytania i interpelacje radnych Zyg-munt Celiński wyraził uznanie za przebudowę ul. ks. Popiełusz-ki, przy której powstało wiele miejsc parkingowych; Ryszard Smolarz w imieniu osób starszych apelował o ustawienie ławe-czek wzdłuż ul. Międzyrzeckiej; Leonard Baranowski prosił o zmuszenie prezesa PKS, aby Dworzec Autobusowy, położony w centrum miasta, nie straszył, a także postawił pytanie, dlaczego z łukowskiego szpitala odchodzą dobrzy lekarze i pielęgniarki; Ewa Rybicka-Sicińska pytała, kiedy ruszy w Łukowie program wymiany starych pieców na nowe, bardziej ekologiczne; Maria Pszczółkowska upominała się o szybszą i całościową przebu-dowę ul. Kondrackiego i Rurowej; Przemysław Suchodolski pytał o ustawienie wiaty na przystanku przy KRUSIE oraz czy w noc sylwestrową nie można byłoby zorganizować imprezy plenerowej pn. „Roztańczony Park”: Marek Czernecki prosił o szybsze dokończenie prac drogowych na Os. Sienkiewicza; Piotr Płudowski pytał, dlaczego turniej tenisowy zorganizowa-no na obiekcie komercyjnym, a nie na kortach OSIR; Mariusz Chudek dopytywał się, kiedy skonkretyzuje się budowa ronda na skrzyżowaniu Al. Króla W. Jagiełły z drogą krajową w kierunku Radzynia. (om)

10/2

018

6 Wieści z Powiatu„Rzeźbiarze dla Niepodległej”plener rzeźbiarski w Muzeum

Regionalnym w ŁukowieW dniu 14 września 2018 r. na dziedzińcu Muzeum Regio-

nalnego w Łukowie odbył się plener rzeźbiarski pn. „Rzeźbiarze dla Niepodległej” z okazji 100 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości. Zorganizowany przez placówkę muzealną oraz Stowarzyszenie Twórców Ludowych oddział w Łukowie plener był jedną z okazji do uczczenia 100 rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości, a także był ważnym wydarzeniem kulturalnym, służącym rozwojowi i promocji twórczości ludowej, w tym sztuki rzeźbienia na terenie powiatu łukowskiego.

W plenerze licznie wzięli udział twórcy z Łukowskiego Ośrodka Rzeźby Ludowej, zarówno z Łukowa jak i Adamowa oraz Woli Gułowskiej. Spod ich dłuta wyszedł m.in. Józef Piłsud-ski, Ignacy Paderewski, Wincenty Witos, a także godło Polski na tle dwóch map, które przedstawiają powierzchnię naszego kraju dawniej i dziś. Pracy artystów przyglądały się m.in. przedszkolaki z łukowskich przedszkoli, uczniowie z łukowskiej „czwórki”, Zespołu Placówek w Łukowie oraz uczestnicy Warsztatów Terapii Zajęciowej.

Jednocześnie Muzeum Regionalne w Łukowie zaprasza dzie-ci i młodzież w wieku 10 – 18 lat do udziału w zajęciach „szkółki rzeźbiarskiej”. Zajęcia będą się odbywały od miesiąca paździer-nika w piątki o godzinie 16:00. Szczegółowych informacji można uzyskać bezpośrednio w gmachu Muzeum (telefon: 25 798 27 16) lub w pracowni rzeźbiarskiej. Udział w szkółce jest bezpłatny.

Dożynki Diecezjalno-Powiatowe 2018W sobotę 8 września Wola Gułowska była gospodarzem

dożynek diecezjalno-powiatowych. Tego dnia przypadł tradycyjny coroczny odpust Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, popularnie zwany Matki Bożej „Siewnej”. Od godz. 10 przed Sanktuarium Matki Bożej - Patronki Żołnierzy Września rozpoczęły się występy artystyczne, wykłady oraz prezentacja wieńców dożynkowych, których przybyło niespełna 40. Zebrani pielgrzymi mieli możliwość obejrzenia widowiska „Okrężne u sołtysów” przygotowanego przez Zespół Obrzędowy „Zawsze Razem”. O godz. 12 rozpoczęła się Msza Św. której przewodniczył ks. biskup Kazimierz Gurda. Or-dynariusza siedleckiego przywitali starostowie dożynek Barbara i Krzysztof Komarowie z Żurawca (gm. Adamów), którzy na co dzień prowadzą gospodarstwo o profilu sadowniczym. W homilii celebrans odniósł się do trudu rolników i ich szczególnego miejsca w strukturze społecznej Podlasia.

Po nabożeństwie uczestnicy udali się w korowodzie z wień-cami dożynkowymi na przyklasztorne błonia, gdzie odbyła się dalsza część uroczystości. Część oficjalną otworzył dyrektor Domu Kultury Karol Ponikowski, który powitał wszystkie gminy i instytucje uczestniczące w dożynkach. Przybyłych gości w swych przemówieniach powitali także gospodarze dożynek starosta łu-kowski Janusz Kozioł i wójt gminy Adamów Sławomir Skwarek. Następnie starostowie dożynek Państwo Komarowie dokonali symbolicznego przekazania chleba dożynkowego gospodarzom staroście Januszowi Koziołowi, wicestaroście Włodzimierzowi Wolskiemu i wójtowi Sławomirowi Skwarkowi, którzy rozdzielili go wśród uczestników dożynek. W okolicznościowych przemó-wieniach głos zabrali poseł Krzysztof Głuchowski, wicemarszałek województwa Grzegorz Kapusta nawiązując do aktualnej sytuacji polskiego rolnictwa. W podobnym tonie wybrzmiało również od-czytane przesłanie do uczestników dożynek od premiera Mateusza Morawieckiego i wojewody Przemysława Czarnka. W konkursie na najpiękniejszy wieniec dożynkowy I miejsce zajął wieniec reprezentujący gminę Stoczek Łukowski, wykonany przez OSP w Starej Róży. II miejsce zajął wieniec reprezentujący gminę Serokomla wykonany przez mieszkańców wsi Wola Bukowska, a III miejsce - wieniec reprezentujący gminę Adamów. Pozostałe delegacje wieńcowe reprezentujące gminę Łuków, Krzywda, Stanin oraz Miasto Stoczek Łukowski otrzymały wyróżnienia.

Część oficjalną zakończyło wręczenie wyróżnień dla zasłu-żonych rolników z terenu Powiatu Łukowskiego. Okolicznościowe dyplomy i statuetki otrzymało 21 rolników.

Na placu dożynkowym stoiska promocyjne przygotowały Gminy z terenu Powiatu Łukowskiego, Muzeum Regionalne w Łu-kowie, Muzeum Henryka Sienkiewicza w Woli Okrzejskiej, LGD „Razem ku lepszej przyszłości” oraz instytucje rolnicze.

W części artystycznej wystąpili: ZPiT Ziemi Łukowskiej „Łukowiacy, zespół „Modry Len” z Adamowa, duet Paulina Gro-chowska i Karol Drozd oraz gwiazda wieczoru zespół „Defis”. Wszyscy bawili się do północy z zespołem „Craters” i DJ Norbim.

Organizatorami tegorocznych dożynek byli: Powiat Łukow-ski, Gmina Adamów, Dom Kultury - Pomnik Czynu Bojowego Kleeberczyków w Woli Gułowskiej oraz parafia Wola Gułowska.

Sejmowa Komisja Mniejszości Narodowych i Etnicznych z wizytą

w Muzeum Regionalnym w ŁukowieNa zaproszenie Posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej

Krzysztofa Głuchowskiego na terenie powiatu łukowskiego goś-ciła grupa parlamentarzystów pracujących w Komisji Mniejszości Narodowych i Etnicznych. Delegacja sejmowa odwiedziła min. Muzeum Czynu Bojowego Kleeberczyków w Woli Gułowskiej, miejsce mordu ofiar przemocy hitlerowskiej w Józefowie, Woj-skowy Cmentarz Wojenny przy ul. Strzelniczej, pomnik żydowski przy ul. Warszawskiej, a także odwiedziła Muzeum Regionalne w Łukowie. Głównym punktem wizyty w łukowskiej placówce było zobaczenie wystawy stałej poświęconej ludności żydowskiej pt. ,,Tu mieszkaliśmy – historia łukowskich żydów”, dużym zainte-resowaniem cieszyła się również wystawa ,,Łukowskie amonity” oraz ,,Łukowski Ośrodek Rzeźby Ludowej”.

Jak można przeczytać na stronie sejmowej do zakresu dzia-łania Komisji należą sprawy związane z utrzymaniem dziedzictwa kulturowego mniejszości narodowych, etnicznych i językowych oraz ochrony ich praw, a także realizacją zasady równego trak-towania osób bez względu na ich pochodzenie etniczne i rasowe oraz narodowość.

10/20187Wieści Gminne

Jarmark Geologiczny w dniu 2 września rozpoczął trzydnio-wą „Międzynarodową konferencję naukową powiązaną z jarmar-kiem w oparciu o osobliwości przyrody nieożywionej tj. amonity”.

Jarmark był wydarzeniem geoedukacyjnym, otwartym dla wszystkich. Każdy kto przyszedł, znalazł dla siebie interesujące propozycje. Uwagę starszych uczestników Jarmarku skoncentro-wały prelekcje: Poczet polskich dinozaurów, W błękicie jurajskiego morza, a także na temat geocachingu – gry terenowej polegającej na poszukiwaniu skrytek, która została opracowana także na tere-nie Gminy Łuków. Geoart, czyli „szlak” keszy w Gminie Łuków nosi nazwę „W krainie amonita”. Młodsi z wielką pasją brali udział w miniwykopaliskach paleontologicznych, warsztatach ar-tystycznych, ceramicznych, czy wypalania obrazków pirografem.

Tematem wszystkich warsztatów był amonit. Nie mniejszym zainteresowaniem cieszył się także pokaz mody ekologicznej z wy-korzystaniem amonita, a także konkursy z wiedzy o łukowskich amonitach, z walorów geologicznych i przyrodniczych Gminy Łu-ków oraz z rozpoznawania odgłosów zwierząt leśnych i domowych, w których nagrodami były rzeźby z motywem amonita. Najmłodsi uczestniczyli chętnie w licznych zabawach, konkursach i grach prowadzonych podczas Jarmarku. Wystawy skał i minerałów, ekspozycje prezentujące świat wymarłych organizmów wzbudzały zainteresowanie i starszych i młodszych.

Międzynarodowa konferencja, odbywająca się podczas dwóch kolejnych dni, w której uczestniczyli geologowie z kraju i z zagranicy, władze lokalne, przedsiębiorcy, przedstawiciele świata nauki, nauczyciele oraz uczniowie, ma duże znaczenia dla rozwoju geoturystycznego Gminy Łuków. Poruszane bowiem podczas niej zagadnienia dotyczyły m. in. walorów geologicznych Gminy – w pierwszej kolejności amonitów, które znane są wśród geologów na całym świecie dzięki bardzo dobrze zachowanym muszlom żyjących w nich zwierząt; szans jakie daje ich wykorzy-stanie, a także przykładów przedsięwzięć geologicznych w innych rejonach kraju. Ważnym elementem konferencji była wizyta na krze jurajskiej w Gołaszynie, gdzie organizatorzy przygotowali odkrywkę. Ze wstępnych badań osadów jurajskich przeprowa-dzonych w odkrywce podczas konferencji wynika nowa, nieznana

Geologicznie w Gminie Łuków

dotąd wiedza na temat kry. Odsłoniły się bowiem osady, które jak się okazało, są starsze od tych znanych do tej pory. Osobą, która pierwsza badała nową odkrywkę był profesor Uniwersytetu War-szawskiego – Andrzej Wierzbowski. Według niego nowa wiedza zwiększy atrakcyjność miejsca, należy więc myśleć o pokazaniu tych atrakcji ludziom, o zrobieniu odsłonięcia, w którym można byłoby te skały zobaczyć, a także o zorganizowaniu centrum edukacyjnego, w którym będzie można zapoznać się z geologią. To zwiększy zainteresowanie całym terenem. Inny z uczestników konferencji dr hab. Włodzimierz Mizerski prof. PIG-PIB, wice-przewodniczący Polskiego Towarzystwa Geologicznego zwraca uwagę na to, że nowo odnalezione skały, starsze są od znanych dotychczas i wskazują na to, że jest tu nie tylko kra jurajska, ale triasowo-jurajska. Prof. Mizerski widzi w tym odkryciu duże szanse na promocję gminy Łuków i sugeruje zbudowanie tu naukowego parku rozrywki.

Uczestnicy konferencji udali się także do rezerwatu przyro-dy Jata, w którym zobaczyli jodły w ich najdalszym północnym zasięgu, a także poznali historię wplecioną w knieje jednego z najstarszych obszarów chronionych w Polsce.

Projekt „Międzynarodowa konferencja naukowa powiązana z jarmarkiem w oparciu o osobliwości przyrody nieożywionej tj. amonity” był realizowany przez Gminę Łuków. Współfinan-sowany jest w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” w ramach działania „Wsparcie dla rozwoju lokalnego w ramach inicjatywy LEADER” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014 – 2020 w zakresie 4.8 Promowa-nie obszaru objętego LSR, w tym produktów lub usług lokalnych.

Patronat medialny nad wydarzeniem objęli Informacyjna Agencja Samorządowa, Telewizja Master, portal Podlasie24.pl i Katolickie Radio Podlasie.

Fot. Lokalna Grupa Działania „Razem ku Lepszej Przyszło-ści”, Gmina Łuków.

10/2

018

8 Rozmowa Gazety

O wesołym staruszkuSeks mu niezmiennie zaprząta głowę.Ostatnio zmienia laski łokciowe.

MikrorolnictwoDwie grządki na działce maI liczy wydajność z ha.

Układ partyjnyJest lewica, jest prawica,Środek coraz mniej zachwyca.

Z dietetykiOd jaj robionych wolęKurze – z cholesterolem.

EkstraktFraszka w dwóch wersachSmak życia streszcza.

Janusz Sipkowski

Przeciętny mieszkaniec Łuko-wa kojarzy PUIK z firmą odbierającą śmieci i dostarczającą wodę. Proszę krótko przedstawić PUIK, którego jest Pan od niedawna prezesem?

Przedsiębiorstwo jest najwięk-szą spółką komunalną w Łukowie, bez której trudno jest wyobrazić sobie funkcjonowanie miasta. Tego rodza-ju spółki muszą istnieć w każdym mieście. Mieszkańcy muszą mieć dostarczaną dobrej jakości wodę, odbierane systematycznie różne ścieki (kanalizacja) i śmieci. Ważną rolę spełnia oczyszczalnia zanieczyszczo-nej wody. Tam, gdzie realizowane są te wszystkie działania, może funkcjonować także życie gospodarcze. Widać to dobrze na przykładzie strefy ekonomicznej. Tam, gdzie nie ma kanalizacji, nie powstanie żadne nowe przedsiębiorstwo. Kiedy parę lat temu powstała kanalizacja przy ul. Ła-piguz, od razu zaczęły powstawać przy niej różne firmy.

Czy nasza woda, dostarczana przez PUIK, nadaje się do picia?

Owszem. Naszą wodę możemy pić prosto z kranu i jest ona znacznie lepszej jakości niż te kupowane w plastikowych butelkach. Przy naszej firmie funkcjonuje specjalistyczne laboratorium i systematycz-nie kontrolujemy jakość wody.

Od kilku lat jest segregacja śmieci. Wielu mieszkańców rzeczywiście je segre-guje, ale nie zawsze dowierza, iż one są dalej traktowane w podobny sposób suge-rując, że zrzuca się je do przysłowiowego jednego worka, czyli na wysypisko.

W rzeczywistości jest tak, że nasza firma musi dostosować się do ściśle okre-ślonych regulacji. Obecny system wymusza segregację. Wszystkie śmieci z Łukowa są wywożone do regionalnego składowiska w Adamkach koło Radzynia. Nie jest to dla nas korzystne ze względu na dużą odle-głość, ale decyzje o lokalizacji regionalnych składowisk podjęto w Lublinie przeszło dziesięć lat temu. Nasze śmieci w Adam-kach są segregowane na określone frakcje. Część śmieci wykorzystuje się dalej (recy-kling), a pozostałe odpowiednio składuje.

Skoro składowisko w Adamkach jest daleko, to na ile wzrosły koszty usuwania śmieci z Łukowa?

O dziwo od czterech lat nie wzrosły nasze koszty związane z usuwaniem śmieci. Minimalizujemy koszty, ale i segregacja śmieci przynosi pożądane efekty. Myślimy także, aby określone frakcje mogły być przetwarzane w Łukowie, bez konieczności przewożenia do Adamek. Chcemy wywal-czyć taką opcję w kolejnych planach woje-

wódzkich. Chodzi nam przede wszystkim o odpady biodegradowalne.

Nadal sporo śmieci widzi się w na-szych podłukowskich lasach oraz przy-drożnych rowach. Czy istnieje jakiś sposób z dotarciem do naszych mieszkańców, aby ograniczyć wspomniane zjawisko?

Koniecznie musi postępować proces edukacji proekologicznej naszych miesz-kańców. Jeśli będziemy rzetelnie podcho-dzić do segregacji śmieci, to i koszty ich utylizacji będą niższe. Dziwię się, że nadal są zaśmiecane lasy, bo każdy obywatel uiszcza tzw. „opłatę śmieciową”. Dziś każde śmieci są przez nas zabierane. Każdy też może oddać je nam do punku zbierania odpadów na ul. Świderską.

Czy odbierane są przez PUIK odpady ponadgabarytowe?

Dwa razy do roku inicjujemy takie akcje. Wcześniej zbieramy informacje, jakie przedmioty i skąd musimy wywieźć. Takie akcje robimy na wiosnę i jesień. Właśnie obecnie zbieramy zapisy na odpady wiel-kogabarytowe, np. stare wersalki, lodówki czy inne przedmioty.

PUIK odbiera także ścieki. Jaki jest obecnie stan naszej oczyszczalni?

Ćwierć wieku temu była to w miarę nowoczesna oczyszczalnia. Nasza oczysz-czalnia ciągle pracuje, ale jej urządzenia coraz częściej ulegają degradacji. Ścieki bada specjalistyczne laboratorium i nadal nie są groźne dla otoczenia. Mieszkańcy Międzyrzeca czy Białej nie mogą więc narzekać na Łuków.

Nasza oczyszczalnia powstała w la-tach 70-tych i stosowane są nadal stare tech-nologie. Wielkim problemem jest spora usterkowość urządzeń, które się tam znaj-dują. Koszty napraw są spore, gdyż wiele urządzeń się już nie produkuje. Wiele takich części dorabiamy na zamówienie. Stąd nasza oczyszczalnia nie jest tak wydajna, jak mogłaby być.

Pojawiła się jednak nadzieja, że już wkrótce powstanie nowoczesna oczyszczal-nia, na miarę XXI stulecia?

Owszem. Pozyskaliśmy ok. 50 mln zł na modernizację systemu kanalizacyjnego i unowocześnienie oczyszczalni. Są to nie tylko środ-ki unijne, ale pochodzą również z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska. To zadanie zostało już rozpoczęte. Na modernizację kana-lizacji miejskiej przeznaczymy ok. 10 mln, a resztę na oczyszczalnię. Oczyszczalnia zostanie gruntownie zmodernizowana do końca 2022 r. Obecnie został ogłoszony przetarg na modernizację oczyszczalni, który

rozstrzygniemy w końcu października.Jak to będzie z modernizacją oczysz-

czalni, skoro musi ona pracować także na bieżąco?

Będzie to dla nas i firmy modernizu-jącej oczyszczalnię poważne wyzwanie. Oczyszczalnia musi cały czas pracować, stąd będzie spora trudność w realizacji tego zadania. Myślę, że w ciągu najbliższych czterech lat uda się nam zmodernizować oczyszczalnię w Łukowie na miarę XXI wieku.

Nadal w Łukowie do sieci kanaliza-cyjnej spuszczane są niebezpieczne ścieki. Czy istnieje możliwość ograniczenia tego procederu?

Do naszych kratek kanalizacyjnych spuszczane są nielegalnie ścieki. Niektóre z tych substancji są szkodliwe dla środowi-ska. Jest to problem dla wszystkich służb miejskich.

Dziękuję za rozmowę.

W Łukowie powstanie nowoczesna oczyszczalniaZ Marcinem Mateńko, prezesem przedsiębiorstwa PUIK, rozmawia Marek Okoń

10/20189Aktualności

Premier Mateusz Morawiecki ustalił termin wyborów sa-morządowych na 21 października, zaś druga tura odbędzie się 4 listopada, jeśli kandydaci na wójta, burmistrza i prezydenta dużych miast nie uzyskają minimum 50 % głosów w pierwszej. W okresie PRL nie było wyborów do samorządów. Pierwsze takie wybory odbyły się w 1990 r. na poziomie podstawowym (do rad gmin i miast). W 1998 r. po raz pierwszy wybieraliśmy radnych do kolejnych szczebli samorządów, tzn. do rad powiatów i sejmików wojewódzkich. Początkowo wójtów, burmistrzów i prezydentów miast wybierały rady gmin lub miast. Po zmianie ordynacji wy-borczej gospodarzy gmin i miast wybierają mieszkańcy tych gmin i miast. Natomiast starostów i marszałków województw nadal wybierają członkowie rad powiatów i sejmików wojewódzkich.

W tegorocznych wyborach na burmistrza Łukowa ubiegać się będą czterej kandydaci: Henryk Lipiec KWW Razem Ponad Podziałami (lat 58), Maciej Nurzyński KW Przymierze dla Ziemi Łukowskiej (lat 36), Piotr Płudowski KW Alternatywa dla Łukowa (lat 44) oraz Dariusz Szustek PiS (lat 53). Na burmistrza Stoczka kandydują: Andrzej Kot KW Porozumienia Jarosława Gowina (lat 46), Artur Piskorz KW A. Piskorza „Stoczek Dobro Wspólne” (lat 48) oraz Marcin Sentkiewicz PiS (lat 36).

Na wójtów w poszczególnych gminach kandydują: gm. ADAMÓW - Robert Baran KWW „Nasza Gmina” (lat 46) i Karol Ponikowski PiS (lat 38); gm. KRZYWDA - Jerzy Kędra KWW „Najlepszy” (lat 58), Beata Skwarek PiS (lat 43) i Krzysztof Warda KWW K.Wardy (lat 45); gm. ŁUKÓW - Mariusz Osiak KWW „Twój Dom - Twoja Gmina” (lat 47); gm. SEROKOMLA - Hubert Adameczek PiS (lat 33); Piotr Chaber KW Przymie-rze dla Ziemi Łukowskiej (lat 56) i Krzysztof Stępniak KWW K. Stępniaka (lat 57); gm. STANIN - Jadwiga Grudzień KWW „Razem w Przyszłość” (lat 53), Krzysztof Kazana PSL (lat 39) i Paweł Pasik PiS (lat 33); gm. STOCZEK - Daniel Chudek KWW D. Chudka (lat 36) i Marek Czub KWW „Dla Dobra Gminy” (lat 50); gm. TRZEBIESZÓW - Tadeusz Brzozowski KW Porozumienie Jarosława Gowina (lat 60), Małgorzata Kurowska KWW M. Kurowskiej (lat 53) i Mirosław Szekalis PiS (lat 58); gm. WOJCIESZKÓW - Agnieszka Cieślak PiS (lat 48), Grze-gorz Gruba KWW G. Gruby (lat 57), Małgorzata Kulikowska KWW „Dla Dobra Gminy Wojcieszków” (lat 30) i Krzysztof Szczęśniak KW Przymierze dla Ziemi Łukowskiej (lat 54); gm. WOLA MYSŁOWSKA - Ryszard Konieczny PSL (lat 54), Zofia Mikusek PiS (lat 31) i Kinga Szerszeń KW Przymierze dla Ziemi Łukowskiej (lat 39).

Do 23 osobowej Rady Powiatu zgłoszono 123 kandydatów, reprezentujących cztery komitety wyborcze: Przymierze dla Ziemi Łukowskiej, PSL, PiS i Kukiz’15. Nasz powiat podzielony jest na cztery okręgi; Nr 1 (miasto Łuków), Nr 2 (gminy Łuków i Trzebie-szów), Nr 3 (gminy Adamów, Krzywda, Serokomla i Wojcieszków), Nr 4 (gminy Stoczek, Stanin, Wola Mysłowska i miasto Stoczek).

Przymierze wystawiło m.in. następujących kandydatów: Ka-rol Ciołek, Michał Zarzycki, Jarosław Kokoszkiewicz, Joanna Kapitaniuk, Zbigniew Zemło (okręg Nr 1); Krzysztof Kazana, Lucjan Szekalis, Mariusz Burdach (Nr 2), Janusz Wylotek, Wojciech Czerniec, Aneta Mazur (Nr 3), Władysław Mika, Tadeusz Kopeć, Przemysław Rosa (Nr 4); PSL: Tomasz Sych, Jerzy Kamiński, Maria Posiadała (Nr 1), Krzysztof Fornal, Krzysztof Woliński, Stanisław Mądry (Nr 2), Henryk Tymosz, Grzegorz Osial, Agnieszka Lemieszek, Tadeusz Warda, Ka-zimierz Dzido (Nr 3), Leszek Świętochowski, Tomasz Kruk, Grzegorz Kocielnik, Elżbieta Lendzion (Nr 4); PIS: Władysław Karaś, Marcin Mateńka, Józef Płudowski (Nr 1), Andrzej Soć-ko, Jacek Krzyszczak, Kazimierz Mamiński, Józef Głuchowski (Nr 2), Włodzimierz Wolski, Dariusz Orzeł, Danuta Bosek (Nr 3), Andrzej Wisiński, Krzysztof Gajowy, Jacek Czerniec (Nr 4); Kukiz’15: Zygmunt Piekarski, Maria Rycak, Tomasz

Kruczyński, Monika Cabaj (Nr 1), Dariusz Krzęcio, Ewa Gryz (Nr 2), Radosław Kwaśniewski, Józef Cąkała, Ryszard Gajow-nik (Nr 3), Adam Bieniek, Wiesław Grudzień, Michalak Paweł, Jolanta Rosa (Nr 4).

Rada Miasta Łuków będzie się składać z 21 radnych. Obec-na ordynacja wyborcza zmieniła zasady wybierania do rad miast, liczących ponad 20 tysięcy mieszkańców, z jednomandatowych okręgów na wielomandatowe (wybory proporcjonalne). Dlatego w Łukowie utworzono trzy okręgi wyborcze, z których do Rady Miasta dostanie się po siedmiu radnych. Niekoniecznie będą to osoby z najwyższą ilością głosów, bo mandaty w poszczególnych okręgach dzieli się proporcjonalnie wg wyników uzyskanych przez poszczególne komitety wyborcze.

W Łukowie wystartują cztery komitety, wystawiając 106 kandydatów na radnych. PiS rekomenduje m.in. następujące osoby: Dariusz Szustek, Andrzej Skwarek, Agnieszka Pawlik, Zygmunt Celiński, Leonard Baranowski (okręg Nr 1), Artur Gałach, Jarosław Okliński, Andrzej Tomasiak, Robert Do-łęga, Barbara Suchodolska (Nr 2), Krzysztof Jodełka, Ewa Rybicka-Sicinska, Henryk Soćko, Przemysław Suchodolski, Edward Leśniak (Nr 3); KWW Alternatywa dla Łukowa: Maria Pszczółkowska, Zbigniew Orłowski, Marek Kożuchowski, Wiesław Oskroba (Nr 1), Piotr Płudowski, Paweł Krasuski, Bartosz Grabowski (Nr 2), Arkadiusz Pogonowski, Katarzyna Skwarek, Marcin Gomółka (Nr 3); KW Przymierze dla Ziemi Łukowskiej: Maciej Nurzyński, Grażyna Kołodziej, Jerzy Ku-śmierczak, Anna Przeździak (Nr 1), Przemysław Wereszczyński, Ryszard Smolarz, Sławomir Makarczuk, Jadwiga Kurowska (Nr 2), Krzysztof Okliński, Marek Czernecki, Artur Gawroński, Stanisław Puch, Izabela Zabłocka (Nr 3); KWW „Razem Ponad Podziałami”: Mariusz Chudek, Ireneusz Goławski, Władysław Świętochowski (Nr 1), Grzegorz Gomoła, Ryszard Wałachow-ski, Zygmunt Turski, Władysława Ostrowska (Nr 2), Henryk Lipiec, Mateusz Popławski, Katarzyna Szczuchniak-Goławska, Anna Tymińska (Nr 3).

Do 33 osobowego Sejmiku Wojewódzkiego z naszego powiatu w okręgu Nr 3 kandydują następujące osoby: z PSL - Marek Kopeć z Sarnowa (lat 58) i Bernarda Machniak z Dąbia (lat 53); z PiS – Sławomir Skwarek z Adamowa (lat 54) i Ryszard Szczygieł z Łukowa (lat 40); z KWW Kukiz’15 - Marcin Cabaj z Łukowa (lat 40) i Grażyna Jóźwiak z Jadwisina (lat 62); KWW PO-Nowoczesna Koalicja Obywatelska Krzysztof Tymoszuk z Łukowa (lat 64); KWW SLD Lewica Razem Bożena Denidiuk z Adamowa (lat 61); KWW Jedność Narodu-Współnota - Antoni Wysokiński z Jakusz (lat 57), Wojciech Mateńka z Łukowa (lat 43), Klaudia Mickiewicz z Nowego Stanina (lat 18) i Aneta Kędzierska-Ginter z Biard (lat 37).

Na koniec kilka osobistych refleksji. Przed wielu laty byłem w okresie wyborczym w Bawarii. Mój przyjaciel, nauczyciel historii i filozofii z Freising, przekonał mnie, że takie samorzą-dowe wybory różnią się znacznie od parlamentarnych, bo lepiej znamy kandydatów i powinniśmy opowiedzieć się nie za ugrupowaniem, ale konkretnym człowiekiem, który będzie nas reprezentował. Wprawdzie sympatyzujemy z jakimś ugrupowa-niem, ale być może w innym komitecie wyborczym jest ktoś, kto jest bardziej godny poparcia.

Nie wspierajmy ludzi, którzy kandydują jedynie ze względu na rządzę sprawowania władzy i korzyści materialne. Jeśli nie jesteśmy zadowoleni z obecnych samorządów, to być może warto poprzeć innych ludzi, aby odsunąć lokalne kliki i sitwy. Taką okazję mamy tylko raz na cztery lata. Skorzystajmy ze swoich uprawnień i potraktujmy poważnie zbliżające się wybory samorządowe promując ludzi uczciwych oraz kompetentnych.

oprac. M. Okoń

Wybory samorządowe 2018

10/2

018

10 RozmaitościOtyłość, to jedna z postępujących

liczebnie, przewlekłych „chorób” cywiliza-cyjnych, która często wynika z niekontrolo-wanego stylu życia, w tym odżywiania się, obejmuje ok. 20 % ludzi.

Otyłość, to nadmierne nagromadzenie się tkanki tłuszczowej, której komórki raz powstałe nie giną, tylko okresowo kurczą się. Początkowo jest to nadwaga, a potem już otyłość różnego stopnia i typu. Wyni-ka to z nieprawidłowego odżywiania się, skąpej aktywności ruchowej, a często w połączeniu z czynnikami psychicznymi, genetycznymi i hormonalnymi. Zasadniczą jednak przyczyną jest nadmierne spożywa-nie wysokokalorycznych pokarmów, przy małej aktywności fizycznej. Nadmiernie odkładający się tłuszcz nie powstaje z po-wietrza, lecz ze spożywanych produktów. Początkowo rubensowskie kształty sylwetki cieszą, uważane są za okaz zdrowia, lecz potem stają się przyczyną wielu nieszczęść: obciążenie krążenia, „wysiadanie” stawów

kończyn dolnych, rozwijają się choroby metaboliczne, jak np. cukrzyca.

Niektóre osoby otyłe usprawiedliwia-ją swój dyskomfort życiowy czynnikami genetycznymi, czy też hormonalnymi. Owszem, w niektórych okresach życia mają one wpływ, jak np. w klimakterium, ale należy wziąć to pod uwagę i nie przejadać się. Co do teorii genetycznej, to są tylko sporadyczne przypadki, gdyż obserwuje się otyłe potomstwo u szczupłych rodziców, jak też prawidłowe sylwetki u otyłych.

Ogólnie mówiąc otyłość dla człowie-ka jest wielkim obciążeniem, wywołującym długotrwałe niesprawności życiowe i wiele groźnych chorób, dlatego trzeba jej zapo-biegać i „leczyć”. W pierwszym okresie może wystarczyć dyscyplina odżywiania ze wzmożoną aktywnością ruchową. Nie-które osoby przyjmują leki na zmniejszenie apetytu, ale nie zastąpią one higienicznego, kontrolowanego odżywiania się. Należy

Otyłość wciąż groźna spożywać tyle ile organizm zdoła na bieżąco zużytkować, aby nie przybywać na wadze, nie zaokrąglać się.

Jeśli metody zachowawcze leczenia otyłości nie powiodą się, wówczas modne stają się różne metody operacyjne, polega-jące na zmniejszeniu pojemności żołądka, szczególnie u osób z otyłością olbrzymią, powyżej 120 kilogramów, w wieku od 18 do 65 lat.

Tego typu operacje wykonywane są m.in. w II Klinice Chirurgii Ogólnej, Ga-stroenterologicznej i Nowotworów Układu Pokarmowego SPSK 1 w Lublinie. Są to t.zw. operacje bariatryczne, wykonywane także laparoskopowo.

Dla ratowania zdrowia, warto sko-rzystać z takiej możliwości leczenia, ale najtańszą metodą jest „dyscyplina pokarmo-wa”, bezpieczna i oszczędna, którą należy stosować już w młodym wieku, najlepiej ze wzmożoną aktywnością ruchową.

oprac. Z. Pasik

16 września 2018 r. w kościele parafii pw. NMP Matki Kościoła w Łukowie, odbył się szósty, ostatni w tym roku koncert w ramach „VI Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Organowej i Kameralnej w Łukowie”, którego organizatorem był Burmistrz Łukowa i Łukowski Ośrodek Kultury, zaś dyrektorem artystycznym dr Mateusz Rzewuski.

Koncert rozpoczął Anders Uibo, światowej sławy organista z Estonii, który na organach zagrał kilka typowych utworów orga-nowych. Prof. Anders Uibo ukończył Konserwatorium w Tallinie oraz Wyższą Szkołę Muzyki w Lubece w klasie organów. Jest pedagogiem na Estońskiej Akademii Muzyki i Teatru, kompo-zytorem, działającym w Estonii i w innych krajach Europy, Azji i Ameryki. Wykonał ponad 1000 recitali, napisał wiele utworów na organy, chór, orkiestrę oraz instrumenty solowe. Artysta nagrał ponad 30 płyt CD. Został nagrodzony wieloma odznaczeniami i wyróżnieniami.

W drugiej części koncertu wystąpił chór „Schola Cantorum Misericordis Christi”, którego założycielem i dyrygentem jest dr Piotr Karwowski. Chór powstał w 1996 r. jako Młodzieżowy Chór Parafii pw. Chrystusa Miłosiernego w Białej Podlaskiej. Liczy 90 osób, w wieku 7 do 25 lat.

Chór koncertował w wielu miastach Polski i za granicą, uczestniczył w wielu Kongresach Chórów. W swoim dorobku artystycznym ma nagrania dziesięciu płyt CD oraz cykl audycji ra-diowych. Jest jednym z najlepszych chórów parafialnych w Polsce.

Na koncercie chór zaprezentował się w pięknych strojach i wykonał wiele melodyjnych utworów, w większości liturgicznych, otrzymując mocne brawa, po których bisował.

Koncertu wysłuchało ok. 250 osób. Na koniec, dyrygent i or-ganista otrzymali podziękowania, kwiaty i upominki ufundowane przez Urząd Miasta Łuków, zaś wszyscy słuchacze otrzymali płyty CD z nagraniami utworów organowych dr Mateusza Rzewuskiego, nagranych w Katedrze Św. Krzyża w Orleanie we Francji. Zapo-wiedziano także kontynuację koncertów festiwalowych w roku przyszłym. zdjęcia T. Kanadys, tekst Z. Pasik

Ostatni koncert festiwalowy

Koncert prowadził dr Mateusz Rzewuski

10/201811Aktualności

Kiedy Polacy zaczęli wybijać się na Niepodległość w 1918 r., łukowskie elity, wychowane w okresie zaborów na wartościach patriotycznych i chrześcijańskich, dostrzegające ogromną rolę oświaty dla kolejnych pokoleń, powołały do życia szkołę, mającą przekazywać wartości, kształtować charaktery i dawać solidną wiedzę.

W sobotę i niedzielę 29-30 IX 2018 r. zorganizowano obcho-dy 100-lecia Gimnazjum i Liceum im. T. Kościuszki w Łukowie, połączone z kolejnym Zjazdem Absolwentów. Na te uroczystości przybyli absolwenci z całego kraju, a także z zagranicy. Warto pod-kreślić, iż tę renomowaną placówkę oświatową ukończyło ponad 11600 osób. Wielu absolwentów odegrało znaczącą rolę w życiu społecznym, gospodarczym i kulturalnym kraju.

Uroczystości rozpoczęła Msza św., koncelebrowana przez 12 kapłanów-absolwentów, pod przewodnictwem bpa Henryka Tomasika, odprawiana w intencji żyjących i zmarłych pedagogów, absolwentów i uczniów szkoły. Wszystkich zgromadzonych w koś-ciele pw. Podwyższenia Krzyża Św. przywitał serdecznie proboszcz ks. kan. Andrzej Kieliszek podkreślając, że cieszy się z takiego sąsiedztwa, które jest owocne dla obydwu stron. Podczas liturgii oprawę muzyczną zapewnił szkolny chór „Lutnia” pod dyrekcją Agnieszki Łukasik.

W homilii bp Henryk powiedział m.in., że chrześcijaństwo to religia spotkania Boga z człowiekiem. Ta bliska relacja określana jest jako przymierze. Nowy Testament mocno promuje wiarę opartą na miłości. Nasza uroczystość włącza się w obchody 100-lecia Nie-podległości. Wspominamy bohaterów powstań, osoby umacniające ducha narodu, przede wszystkim twórców kultury. To oni krzepili serca i dawali nadzieję na odrodzenie Polski, tak jak wielki syn Ziemi Łukowskiej H. Sienkiewicz. Nasi wieszczowie nawoływali do kształtowania człowieczeństwa, jak np. C.K. Norwid. Polskie rodziny i parafie w okresie zaborów kształtowały nie tylko pa-

triotyzm, ale i człowieczeństwo. Nasi podlascy biskupi i kapłani zapłacili za to wysoka cenę. Łukowska szkoła kontynuowała te wielkie tradycje. Dziś dziękujemy za naszych wychowawców, którzy kształtowali nie tylko nasze charaktery, ale też dojrzałe chrześcijaństwo. Zwracając się do absolwentów apelował, aby dobro było istotą wszystkich ich spotkań i relacji.

Po Mszy św. wszyscy uczestnicy zebrali się przed kościołem na pamiątkowe zdjęcie, a potem udali się na cmentarz, aby złożyć kwiaty i zapalić znicze na mogiłach nauczycieli i pracowników szkoły. Po powrocie z cmentarza nastąpiły spotkania klasowe poszczególnych roczników w dawnym gmachu szkoły (poklasz-tornym). Najstarszym absolwentem był m.in. Ryszard Grafik (matura 1951), nasz kolega redakcyjny.

Po południu w nowej auli odbyła się część oficjalna jubi-leuszu. Wprowadzono trzy sztandary szkoły z różnych okresów jej działalności. Po odśpiewaniu hymnu państwowego Grzegorz Rzymowski, dyrektor I LO, wprowadził w 100-letnie dzieje i teraźniejszość łukowskiej placówki, a następnie powitał gości, wśród których byli m.in.: poseł Krzysztof Głuchowski, marszałek woj. lubelskiego Sławomir Sosnowski, wicedyr. Urzędu Woje-wódzkiego Małgorzata Bogusz, wicekurator oświaty Ryszard Golec, starosta Janusz Kozioł, radny wojewódzki Marek Kopeć, sekretarz m. Łuków Ryszard Szczygieł.

Chwilą ciszy uczczono zmarłych pedagogów i absolwentów, a następnie udekorowano specjalnymi medalami emerytowanych dyrektorów i nauczycieli I LO. Kilkoro gości przemawiało, podkre-ślając wysoki poziom szkoły, niepowtarzalny jej klimat, wielopoko-leniowość, a także kontakty z trzema zagranicznymi placówkami: niemiecką Hibernianschule, białoruską Szkołą Średnią Nr 18 w Brześciu oraz łotewską im. J. Piłsudskiego w Dyneburgu. Wśród przemawiających gości był Eckart Fuckert, dyr. Hibernianschu-le, który od ponad 20 lat owocnie współpracuje z „Kościuszką”, organizując wspólne pobyty młodzieży z obydwu krajów wraz z koncertami połączonych chórów w Polsce i Niemczech. Nasz gość wygłosił przemówienie w języku polskim, co spotkało się z aplauzem zgromadzonych.

Pięknym akordem uroczystości była wspaniała część arty-styczna w wykonaniu młodzieży szkolnej. Starano się wprowadzić w klimat „Kościuszki” na przestrzeni dziejów. Była prezentacja archiwalnych zdjęć, okolicznościowe tańce i śpiewy. Nikt ze zgro-madzonych nie nudził się, a na zakończenie występu nagrodzono uczniów gromkimi brawami i wymuszono bisowanie.

Nad organizacją uroczystości jubileuszowych pracował przez rok ok. 50-osobowy komitet. Przygotowano nie tylko część arty-styczną, ale wydano piękny album i spis wszystkich absolwentów szkoły. Uroczystości zakończyło odsłonięcie i poświęcenie pamiąt-kowej tablicy na potężnym głazie narzutowym przed frontonem szkoły. Wieczorem blisko 500 osób bawiło się na Balu Absolwen-tów. tekst i zdjęcia M. Okoń

100-lecie Gimnazjum i Liceum im. T. Kościuszki w Łukowiedokończenie ze str. 1

Najstarsi absolwenci z pierwszym sztandarem szkoły

Spotkanie absolwentów z wychowawcą klasy

Absolwenci odwiedzają groby nauczycieli szkoły

10/2

018

12Aktualności

Spotkanie klasowe najstarszych absolwentów

Dyr. Grzegorz Rzymowski otwiera uroczystość

Emerytowani nauczyciele otrzymują pamiątkowe medale

Uczestnicy uroczystości

Młodzież szkolna w części artystycznej

Zakończenie uroczystej akademii

Bp Henryk Tomasik poświęca pamiątkową tablicę

Głaz narzutowy z pamiątkową tablicą 100-lecia szkoły

10/2018Wybory Samorządowe

13

10/2

018

14Aktualności

Jak każdego roku, w rocznicę napaści Rosji Sowieckiej na Polskę 17 września 1939 r., przy Krzyżu Katyńskim na cmentarzu św. Rocha w Łukowie, odbyła się podniosła uroczystość patrio-tyczno-religijna pamięci Polaków pomordowanych na wschodzie w czasie II wojny światowej, których symbolem jest Katyń i pogrom

Polaków na Wołyniu. Uroczystość 17 wrze-śnia 2018 r. odbyła się w roku szczególnym, bo w roku obchodów 100 rocznicy odzyskania Niepodległości Polski.

Początek uroczy-stości ogłoszono sygna-turką znajdującą się na dzwonnicy cmentarnej, a orkiestra dęta odegrała hymn państwowy.

Uroczystość otwo-rzył Prezes Łukowskiego Towarzystwa Regional-nego (ŁTR) im. Jana Stanisława Majewskiego w Łukowie Zbigniew Pasik, który w swoim sło-wie wstępnym powiedział

m.in., że miesiąc wrzesień stał się miesiącem wielu tragicznych dla Polski rocznic. 1 września zapisał się wybuchem II wojny świa-towej i już 4 i 7 września Łuków przeżył bombardowania. Były zniszczenia, zginęło wiele osób. 17 września tego roku w niedzielę o świcie podstępnie wkroczyły do Polski wojska Armii Czerwonej. Po kilku miesiącach wiosną 1940 r. dokonano w Katyniu zbrod-niczego mordu, strzałami w tył głowy tysięcy polskich oficerów. Kolejną zbrodnią były mordy na Wołyniu. Upłynęło wiele czasu, wyrosły nowe pokolenia, ale o tych zbrodniach nie wolno zapo-mnieć. Dlatego staraniem naszego Towarzystwa został ustawiony symbol tych zbrodni „Krzyż Katyński”, symbol kaźni „Golgoty Wschodu”, ku przestrodze następnych pokoleń.

Do tych zbrodni doszła katastrofa prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r. Przy Krzyżu Katyńskim umieszczono makietę skrzydła samolotowego z tablicą 96 nazwisk osób, które zginęły w tej katastrofie w drodze do Katynia.

Po słowie wstępnym Prezes przywitał przybyłych na uroczy-stość: przedstawicieli senatora RP Stanisława Gogacza - Edwarda Leśniaka i Ryszarda Szczygła, przedstawicieli biura posła RP Krzysztofa Głuchowskiego - Andrzeja Komorowskiego, z-cę dyrektora Biura Organizacji Kadr i Budżetu Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego - Małgorzatę Bogusz, radnego Sejmiku Woj. Lubelskiego - Marka Kopcia, przedstawicieli władz samorzą-

dowych: starostę Janusza Kozioła, sekretarza powiatu Jerzego Siwca, przewod. Rady Miasta Łuków Krzysztofa Jodełkę, wiceprzewod. Rady Miasta Zygmunta Celińskiego, burmi-strza Łukowa Dariusza Szustka, sekretarza miasta Ryszarda Szczygła, wójta gminy Łuków Mariusza Osiaka, z-cę wójta gminy Trzebieszów Jacka Krzyszczaka, przedstawicielkę łukowskie-

Uroczystość Katyńska

Uczestnicy uroczystości

Z. Pasik otwiera uroczystość

Ks. kan. Andrzej Kieliszek odprawia Mszę śwętą

Prelekcję wygłasza Ryszard Grafik

Poczty sztandarowe instytucji

Szkolne poczty sztandarowe

10/201815

Aktualnościgo biznesu Zofię Żuk, kombatantów, żołnierzy AK, policję, księży, or-kiestrę dętą Łukowskiego Tow. Muzycznego im. A. Próchniewicza z ka-pelmistrzem Tadeuszem Bochmanem, 22 poczty sztandarowe, młodzież szkolną z wychowaw-cami, harcerzy, pracow-ników instytucji i orga-nizacji społeczno-poli-tycznych, społeczność miasta Łuków i Ziemi Łukowskiej oraz wszyst-kich przybyłych na uro-czystość.

Po wystąpieniu Prezesa ŁTR i powitaniach odprawiona została Msza św. w inten-cji Ojczyzny i pomordowanych na Wschodzie w czasie II wojny światowej, celebrowana przez ks. kan. Andrzeja Kieliszka - pro-boszcza parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Łukowie, który także wygłosił patriotyczną homilię.

Po Mszy św. okolicznościową prelekcję pt. „Ku przestrodze potomnym” wygłosił Ryszard Grafik. Następnie zabierali głos A. Komorowski w imieniu posła K. Głuchowskiego oraz starosta łukowski J. Kozioł w imieniu przedstawicieli samorządów, pod-kreślając patriotyczną wartość takich uroczystości.

Z kolei Andrzej Wojtuś, mistrz harmonijki ustnej, zagrał utwór muzyczny „Modlitwa obozowa”, po czym, przy akompa-niamencie orkiestry dętej, nastąpiło składanie wieńców i wiąza-nek oraz zapalenie zniczy pod Krzyżem Katyńskim. Następnie Jan Janusz Jastrzębski przedstawił krótkie refleksje katyńskie. W czasie uroczystości wartę honorową przy Krzyżu pełnili harcerze z łukowskiego hufca ZHP.

Władze Powiatu składają kwiaty i zapalają znicze

Przedsiębiorcy Stow. Ziemi Łukowskiej składają kwiaty

Uroczystość uświetniła Łukowska Orkiestra Dęta

Przemawia starosta Janusz Kozioł

Wieńce przed Krzyżem Katyńskim

Władze Miasta Łuków składają kwiaty

fot. AKup/DJ

Udostępnione były karty z „Krzyżem Katyńskim” wyda-ne jako pamiątka 20 rocznicy ustawienia go na cmentarzu św. Rocha w Łukowie dzięki wsparciu Urzędu Miasta, Starostwa Powiatowego i Urzędu Gminy Łuków.

Na uroczystości mało było młodzieży szkolnej i mieszkańców miasta pomimo licznych ogłoszeń. Obecni byli, jak zwykle, zapro-szeni goście i liczne poczty sztandarowe. Uroczystość odbyła się przy pięknej pogodzie, a jej podniosły charakter udzielił się wszyst-kim obecnym. zdj. R. Szczygieł, tekst R. Grafik

fot. Z. Pasik

10/2

018

16Wybory Samorządowe

Dlaczego walczy Pan o mandat burmistrza?- Jako radny widziałem jak załatwia się sprawy miasta i jego

mieszkańców. Doszedłem do wniosku, że potrzebna jest zmiana gospodarza, by lepiej niż dotychczas reprezentować interesy łu-kowian i lepiej zarządzać miastem.

W mieście jest wiele osób, których irytują kolejki do leka-rzy, bariery architektoniczne czy trudności w przemieszczaniu się po mieście. Czy sugerując zmiany w zarządzaniu Łukowem myślał Pan o seniorach?

- Tak, bo w Łukowie mamy kilka tysięcy ludzi starszych, a z oferty Uniwersytetu Trzeciego Wieku korzysta zaledwie kilkadziesiąt osób. Podobną proporcję widzę przy analizie ofert poszczególnych klubów seniorów czy nawet Łukowskiej Rady Seniorów. To świadczy, że miasto ma bardzo skromne propozycje dla starszych. Stąd w moim programie postuluję utworzenie Cen-trum Aktywnego Seniora - miejsca, w którym można się spotykać i realizować własne zamierzenia. Tam też można by organizować spotkania międzypokoleniowe.

A co oprócz spotkań i rozrywki? Jak zminimalizować codzienne kłopoty seniorów, jak np. wysokie krawężniki, na które ciężko wjechać wózkiem inwalidzkim?

- Jedną z propozycji, która ma ulżyć w codziennych trudach jest zorganizowanie w Łukowie komunikacji miejskiej. Byłaby ona dla wszystkich, ale grupa starszych mieszkańców Łukowa, zamieszkująca obrzeża miasta, jest szczególnym adresatem po-mysłu. Wiem doskonale jak dużo problemów sprawia starszym dostanie się do centrum. Jeśli chodzi o korzystniejsze rozwiązania infrastrukturalne, to trzeba dokonać przeglądu miejsc, które wska-zują członkowie Łukowskiej Rady Seniorów. W miarę możliwości i posiadanych pieniędzy muszą być one poprawiane.

Komunikacja miejska byłaby przydatna również uczniom zmierzającym do szkół z osiedli na Nowym Łukowie, o ile cała młodzież nie wyjedzie z miasta, bo demografia jest niepokojąca. Ma Pan jakiś pomysł dla młodych?

- Żeby młodzi ludzie nie wyjeżdżali z miasta muszą się w nim dobrze czuć. Muszą znaleźć satysfakcjonującą pracę, mieć

gdzie zamieszkać z założoną rodziną i zapewnić dzieciom właściwą opiekę oraz edukację. Na początek chcę skupić się na opiece. Dla młodych osób, posiadających dzieci, proponuję wybudowanie żłob-ka na 70 miejsc na pograniczu osiedli Chącińskiego i Klimeckiego, w miejscu gdzie stoi nieczynna kotłownia PEC. Jeżeli okazało by się że potrzeba więcej podobnych placówek, pojawiłyby się też w innych częściach miasta.

Młodzi ludzie potrzebują mieszkań, a w Łukowie są one bardzo drogie i jest ich mało. Co Pan proponuje?

- Miasto, poza lokalami komunalnymi nie buduje i nie sprzedaje mieszkań, więc nie będę obiecywał, że będę rozdawał mieszkania. Poprawy sytuacji mieszkaniowej upatruję w obniżeniu cen za działki budowlane i cen za lokale sprzedawane na wolnym rynku. Doprowadzi do tego konsekwentna polityka miasta polega-jąca na zwiększeniu konkurencji pomiędzy deweloperami. Potrzeba zainicjować proces scalenia gruntów, które na planie zagospodaro-wania przestrzennego Łukowa są przeznaczone pod budownictwo. Rozdrobnienie własnościowe działek i brak ich uzbrojenia nie pozwalają na sprzedaż gruntów miastu. W mojej ocenie barierą utrudniającą prace ku scaleniom i budowie infrastruktury jest silne lobby deweloperskie, któremu zależy na utrzymaniu w Łukowie wysokiej ceny mieszkań.

Porozmawiajmy jeszcze o Radzie Seniorów. Jest to organ doradczy burmistrza. Tymczasem przez rok Łukowska Rada Seniorów nie zajmowała się opiniowaniem czegokolwiek, bo jej na to nie pozwolono. Jak według Pana powinna wyglądać współpraca burmistrza z taką radą?

- Zupełnie inaczej niż teraz. Radni-seniorzy powinni być informowani o projektach uchwał i muszą mieć prawo wypowia-dania się na sesjach. Gdy wyborcy zdecydują powierzyć mi mandat burmistrza, będę korzystał z opinii Łukowskiej Rady Seniorów w wielu sprawach. Teraz jej działalność to przykład mało poważnego traktowania seniorów. Oni nie mają nawet swojego stałego miejsca spotkań. Centrum Aktywnego Seniora z mego programu wybor-czego, to właśnie miejsce m.in. dla Łukowskiej Rady Seniorów.

Redakcja NGŁ

Dla seniorów i dla młodychWywiad z Piotrem Płudowskim, kandydatem na burmistrza Łukowa

Piotr Płudowski, rocznik 1974, łukowianin od kilku poko-leń. Z wykształcenia pedagog - nauczyciel geografii i przedmiotu edukacja dla bezpieczeństwa w Zespole Szkół Nr 2 im. Aleksan-dra Świętochowskiego w Łukowie. Ukończył studia na Uniwer-sytecie Warszawskim i dwa kierunki studiów podyplomowych na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach.

Piotr Płudowski - kandydat na Burmistrza ŁukowaNauczycielem

jest od ponad 20 lat. Przeszło 10 lat dodat-kowo prowadzi samo-dzielnie działalność gospodarczą związaną z edukacją, kształcąc w swej szkole jazdy kandydatów na kie-rowców.

Cztery lata temu zdobył mandat radne-go Rady Miasta z listy Alternatywy dla Łu-kowa.

Ponadto chętnie angażuje się w akcje charytatywne, m.in. ze stowarzyszeniem Na-sze Dziedzictwo.

W 2018 roku otrzymał tytuł „Człowieka Roku Ziemi Łu-kowskiej”. Prywatnie miłośnik zabytkowych motocykli. Pasję swoją dzieli z żoną Joanną. Tata dwójki dzieci - nastoletniego syna Karola i malutkiej córeczki Agaty.

10/201817

Wybory Samorządowe

10/2

018

18 Historia

Od 1997 roku spotykamy się przy Krzyżu Katyńskim na cmentarzu św. Rocha w Łukowie, w rocznicę napaści Rosji Sowieckiej na Polskę 17 września 1939 r. W tym roku przypada wiele rocznic ważnych wydarzeń historycznych jak 100 rocznica Odzyskania Niepodległości Polski w 1918 r. po 123 latach niewoli, 104 rocznica wybuchu I wojny światowej i 79 rocznica wybu-chu II wojny światowej, 74 rocznica Akcji „Burza” i Powstania Warszawskiego, 78 rocznica Zbrodni Katyńskiej oraz 75 rocznica pogromu Polaków na Wołyniu. Należy ciągle wspominać te i inne wydarzenia historyczne, bowiem „Ojczyzna to pamięć i groby, narody tracąc pamięć, tracą życie”. Odzyskanie niepodległości wiąże się nierozerwalnie z I wojną światową.

1 sierpnia 1914 r. wybuchła I wojna światowa. Do jej wy-buchu doprowadziły konflikty między mocarstwami europejskimi o strefy wpływów ekonomicznych i politycznych oraz niemiecka polityka o rozszerzeniu przestrzeni życiowej czyli terytorial-nej. Iskrą, która doprowadziła do wybuchu I wojny światowej, było zabójstwo następcy tronu austro-węgierskiego, arcyksięcia Franciszka Ferdynanda i jego żony Zofii w dniu 28 czerwca 1914 r. w Sarajewie przez serbskiego studenta Gawryło Principa.

Po raz pierwszy od 1795 r. konflikt objął państwa zaborcze Polski – Rosję, Austrię i Niemcy (dawne Prusy), które znalazły się w przeciwnych obozach. Była to wojna, która przyniosła Polsce niepodległość. W tej wojnie ostatni raz na tak wielką skalę walczyło setki tysięcy Polaków w armiach zaborczych przeciwko sobie. Polak strzelał do Polaka. Była to cena jaką naród polski, rozdzielony kordonami granicznymi państw zaborczych, płacił za dokonane rozbiory.

Wojna trwała 4 lata i 3 miesiące. Udział w walkach wzięło 33 państwa. Walczyło około 30 mln żołnierzy. Starty w ludziach wyniosły do 10 mln zabitych, 20 mln rannych. W walkach użyto po raz pierwszy czołgi (tanki), gaz trujący i samoloty. Sławą okryły się Legiony Polskie Józefa Piłsudskiego. W wyniku wojny rozpadły się cesarstwa Austro-Węgierskie i Niemieckie. Na gruzach carskiej Rosji po Rewolucji Październikowej powstałą Rosja Sowiecka – państwo bolszewików. Należy nadmienić, że w Łukowie w 1918 r. oddziałem Legionistów dowodził por. Eugeniusz Kwiatkowski m.in. późniejszy premier i budowniczy Gdyni i Centralnego Ośrodka Przemysłowego (COP).

Nowy ład powojenny w Europie ustalił Traktat Wersalski. Powołano Ligę Narodów, która miała czuwać nad ustaleniami traktatu, rozwiązywać powstałe konflikty i stać na straży pokoju. Tak się złożyło, że Polacy, jeszcze kilka lat po wojnie, musieli wal-czyć o swoje granice – Powstanie Wielkopolskie, obrona Lwowa i „Orlęta Lwowskie”, 3 powstania Śląskie. W 1920 r. doszła wojna polsko-bolszewicka. Przez cały okres dwudziestolecia Niepodległej Polski Niemcy i Rosja nigdy nie pogodziły się z jej istnieniem. Począwszy od traktatu w Rapallo po pakt o nieagresji w 1939 r. Od 1933 r., gdy władzę w Niemczech objął Hitler, Niemcy wyzwoliły się z ograniczeń Traktatowych w zakresie zbrojeń i liczebności wojsk. Hitler widząc bezradność Ligi Narodów wysuwał coraz nowsze żądania terytorialne. Miał ułatwione zadanie, ponieważ Anglia i Francja ratując pokój za wszelką cenę wykazały całkowita kapitulację przed bezprawiem i przemocą niemiecką. Dowodem był tutaj układ monachijski, gdzie podpisano częściowy rozbiór Czechosłowacji bez udziału zainteresowanych. W 1938 r. Niemcy dokonały anschlussu Austrii. W marcu 1939 r. Niemcy utworzyli protektorat Czech i Moraw, zajęli Kłajpedę oraz utworzono pod-ległe Niemcom Państwo Słowackie. Wobec Polski wysunięto żądania włączenia Gdańska do Rzeszy i przeprowadzenia ekste-rytorialnej autostrady i linii kolejowej łączącej Niemcy z Prusami Wschodnimi.

23 sierpnia 1939 r. w Moskwie Ministrowie Spraw Zagranicznych Niemiec Ribbentrop i Rosji Mołotow podpisali

pakt o nieagresji. Zaś w tajnym protokóle ustalono czwarty rozbiór Polski. W dniu 31 sierpnia Niemcy dokonali prowokacji gliwickiej, a 1 września 1939 r. wybuchła II wojna światowa. Wojska nie-mieckie wkroczyły do Polski o świcie bez wypowiedzenia wojny, z trzech stron z północy, zachodu i południa. Polska podjęła walkę pomimo olbrzymiej dysproporcji sił w ludziach i uzbrojeniu na korzyść Niemiec, które rzuciły na Polskę niemal wszystkie swoje siły tj. 1,8 mln żołnierzy w tym 14 dywizji pancernych i zmotoryzo-wanych, 6 tys. dział i moździerzy, 4,5 tys. dział przeciwpancernych, 2,7 tys. czołgów i 2 tys. samolotów. Polskie armie pierwszego rzutu liczyły 840 tys. żołnierzy, w tym 1 brygada zmotoryzowana, 8 brygad kawalerii, 2,4 tys. dział, 266 czołgów i ok. 400 samolotów.

17 września ze wschodu wkroczyły o świcie, bez wypowie-dzenia wojny, wojska sowieckie. Polska znalazła się w kleszczach. 3 września wypowiedziały wojnę Niemcom Anglia i Francja, ale nie zaatakowały pomimo ogromnej przewagi w ludziach, a w uzbrojeniu: czterokrotnej w artylerii, w czołgach i całkowitej w lotnictwie. Nie chciano umierać za Gdańsk. Polska broniła się. Siedem dni walczyło Westerplatte, toczono krwawe walki i bitwy nad Bzurą, pod Mokrą i Tomaszowem Lubelskim, Warszawa broniła się do 28 września, Modlin do 29 września, Hel do 2 października. Przez 5 dni do 5 października 1939 r. walczyła na Ziemi Łukowskiej Samodzielna Grupa Operacyjna „Polesie” gen. Franciszka Kleeberga. Na mocy układu Ribbentrop-Mołotow Niemcy zagarnęli 187.870 km2, a Sowieci 200.130 km2. Polski opór opóźnił uderzenie Niemców na Francję i inne kraje o 8 miesięcy. Polska nie podpisała aktu kapitulacji, dzięki postanowieniom Konstytucji Kwietniowej z 1935 r., zachowała ciągłość państwo-wą, na wychodźstwie działały rządy polskie we Francji i potem w Anglii. Walczyła polska armia na lądzie, w powietrzu, na morzu.

Powojenną organizację świata ustalili przywódcy Stanów Zjednoczonych, Rosji i Anglii na konferencjach w Teheranie, Jałcie i Poczdamie. Ponadto w Poczdamie uregulowano m.in. sprawę Niemiec, granic zachodnich Polski i władz oraz powołano Międzynarodowy Trybunał Wojskowy do osądzania zbrodniarzy wojennych w Norymberdze. Po wojnie powstał nowy podział świa-ta na dwa bloki polityczno-militarne Stany Zjednoczone i Rosja Sowiecka, trwające do końca lat 80-tych XX w.

W czasie II wojny światowej Ziemie Polskie poddane zosta-ły wyniszczającej okupacji niemieckiej i sowieckiej. Głównymi celami okupantów była likwidacja polskiej inteligencji i warstwy przywódczej narodu. Obaj okupanci stosowali te same metody jak: egzekucje, katownie, więzienia, obozy koncentracyjne i łagry, pacyfikacje, łapanki na przymusowe roboty, wywózki, wysied-lenia, deportacje m.in. na Sybir, do Kazachstanu czy z Reichu do Generalnej Guberni. Oba systemy narzuciły Polakom system przymusowej pracy niewolniczej i wyniszczającej. Mordowano na niespotykaną skalę. Wobec Żydów, Cyganów, a w dalszej kolej-ności wobec Słowian zastosowano masową likwidację. Można tu wymienić ludobójstwo niemieckie: egzekucje – Palmiry, katownie Gestapo – Pawiak, Aleje Szucha, Zamek Lubelski i Pod Zegarem, obozy koncentracyjne i zagłady – Oświęcim, Stutthof, Dachau, Majdanek, kl. Warschau, Treblinka itd. Ludobójstwo sowieckie to masowe mordy w więzieniach, łagrach, obozach, w rejonie Peczory i Workuty, Kołyma. Sprzymierzeńcami śmierci były głód, zimno i wyniszczająca praca. Po napaści Niemiec na Rosję w czerwcu 1941 r. Rosja z agresora stała się krajem sprzymierzonym – alian-ckim. Uwolniono wówczas tysiące polskich więźniów i zesłańców. Powstałą Armia Polska pod dowództwem gen. W. Andersa. Później po zerwaniu stosunków dyplomatycznych z rządem polskim w Londynie (po wykryciu grobów w Katyniu), Stalin organizował nowy ludowy rząd i armię polską. Zabranie Ziem Polskich na wschodzie uzgodnił z Anglią i Stanami Zjednoczonymi, a pozostałą część Polski miał mieć pod swoją kontrolą po wojnie. I tak Polska,

Ku przestrodzePrelekcja Ryszarda Grafika na Uroczystości Katyńskiej w dniu 17.09.2018 r.

10/201819Historia

czwarta siła zbrojna po USA, Rosji i Anglii, która walczyła od początku do końca wojny, miała największą armię podziemną wal-czącą z Niemcami (np. Akcja „Burza”, Powstanie Warszawskie), Polska, która poniosła największe straty ludzkie i materialne, która militarnie wyszła z wojny zwycięsko, został przegrana politycznie, terytorialnie okrojona i oddana pod panowanie komunistom.

W wyniku agresji sowieckiej wzięto do niewoli 200 tys. żoł-nierzy i podoficerów polskich i ok. 15 tys. oficerów. Szeregowych i podoficerów w części przekazano Niemcom, w części skierowano do pracy przymusowej w łagrach, a w części zwolniono. Oficerów zatrzymano w trzech obozach NKWD. Aresztowane osoby cywilne osadzono w więzieniach na Ukrainie i Białorusi.

Decyzją Biura Politycznego KCWKPB z 5 marca 1940 r. 21.768 obywateli polskich – jeńców wojennych oficerów i osób cywilnych z tak zwanej listy katyńskiej rozstrzelano bez sądu. Decyzję na wniosek szefa NKWD Ławrentija Berii podpisali Stalin, Woroszyłow, Mołotow, Mikołajan, za byli Kalimin i Kaganowicz. Z obozu w Kozielsku wymordowano w Katyniu 4410 oficerów, z obozu Starobielsk w Piatichatkach na przedmieściu Charkowa 3739 oficerów, z obozu w Ostaszkowie w Miednoje k/Tweru 6314 oficerów. Więźniów cywilów z zachodniej Ukrainy zamordowano 3435 osób w różnych miejscach, w tym w Bykowni, więźniów z za-chodniej Białorusi zamordowano 3870 osób najprawdopodobniej w Kuropatach. Zbrodni tej dokonano w kwietniu i maju 1940 r. Z trzech obozów oszczędzono 395 oficerów, których umieszczono w Griazowcu. Wymordowano elitę narodu polskiego – około 45 % korpusu oficerskiego Wojska Polskiego, policjantów, podoficerów, żandarmów i straży granicznej. Zginęli profesorowie wyższych uczelni, nauczyciele, lekarze, prawnicy, duchowni, inżynierowie, urzędnicy itd. Zginęło 12 generałów, 1 kontradmirał, 1 kobieta ppor. Janina Lewandowska. Było też ludobójstwo ukraińskie, gdzie zamordowano około 120 tys. Polaków w latach 1939-45. Główny atak przypadł na Św. Piotra i Pawła w niedzielę 11 lipca 1943 r. Jednocześnie w ponad 100 miejscowościach dokonano straszliwej rzezi Polaków na Wołyniu przez oddziały Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA). W lipcu tego roku napadnięto na 530 polskich wsi i osad, zabijając 17 tys. ludzi. Zbrodni dokonywano z wielkim okrucieństwem. Badacze wymieniają 136 metod zadawania śmierci i cierpień. Według Ewy i Władysława Siemiaszków na Wołyniu zginęło co najmniej 60 tys. Polaków z 1150 osad wiejskich. Przywódcami byli Stepan Bandera, płk Andrij Melnykow, Taras Bulba. Członków OUN-UPA nazywano banderowcami, melnykow-cami i bulbowcami. Większość dowódców i agitatorów ukraińskich była wykształcona w polskich gimnazjach i na polskich uczelniach.

Akcja „Burza” Armii Krajowej polegała na wzmożo-nych działaniach nękających i dywersyjno-sabotażowych na tyłach wycofujących się wojsk niemieckich. W 1944 roku w Generalnej Guberni siły niemieckie wraz z Ostlegionem zło-żonym z Turkmenów, Armeńczyków, Azerów i Uzbeków oraz z Ostrupen – ochotniczymi wojskami nacjonalistów rosyjskich, ukraińskich, litewskich i łotewskich oraz dywizjami zapasowymi Wehrmachtu wynosiły ok. 1 mln ludzi. Ponadto Armia Krajowa miała przeciwko sobie wojska niemieckie wycofujące się z frontu.

Jako pierwsza w ramach „Burzy” znalazła się w boju 27 Wołyńska Dywizja Piechoty AK, która od stycznia 1944 r. w ciężkich bojach w sile ok. 7 tys. ludzi przeszła szlak bojowy z Wołynia na Lubelszczyznę w czerwcu 1944 r. tracąc w ciężkich walkach połowę ludzi. Na Lubelszczyźnie po uzupełnieniu stanu dywizji do 4,5 tys. ludzi w boju wyszła z okrążenia w lasach par-czewskich, a następnie wyzwoliła m.in. Lubartów, Firlej, Kock, Kozłówkę, Kamionkę i Michów.

O wyzwolenie Wilna walczyło 7 tys. ludzi, a Lwowa 5 tys. Walczyły wszystkie okręgi AK. W województwach stani-sławowskim, tarnopolskim oraz poleskim walczyło do 10 tys. żołnierzy AK, a w okręgach wileńskim i nowogrodzkim 18 tys. Na Lubelszczyźnie (bez 27 Dyw.) 6 tys. żołnierzy. Wyzwolono samodzielnie lub wspólnie z Sowietami 11 miast, w tym 7 dużych

jak Lublin, Chełm, Puławy, Dęblin. Zadano Niemcom znaczne straty w ludziach i sprzęcie. Nawet w wyzwoleniu Poznania wzięło udział 2 tys. żołnierzy AK. W Akcji „Burza” w boju znalazło się ok. 100 tys. ludzi. Stoczono szereg bitew, potyczek, wykonano setki akcji sabotażowo-dywersyjnych, uderzano na siły niemieckie, będące w odwrocie, na linie komunikacyjne, drogowe i kolejo-we, na urzędy, więzienia, posterunki, uniemożliwiano Niemcom wysadzanie obiektów (np. Kraków, Gdynia), rabunek mienia, chroniono ludność polską przed UPA i Niemcami, wyzwolono samodzielnie i we współdziałaniu z Sowietami lub innymi forma-cjami partyzanckimi setki miast, osad i wiosek. W nagrodę za to w głąb Związku Sowieckiego wywieziono około 50 tys. żołnierzy AK. Nigdy nie dowiemy się ilu ich zginęło w czasie „Burzy”. oce-nia się, że w walkach „Burzy” poległo od lipca 1944 r. do lutego 1945 r. 10 tys. ludzi (nie wliczając Powstania Warszawskiego). Powstanie Warszawskie było największą bitwą w czasie „Burzy”. Trwało 63 dni. Powstańcy i ludność cywilna wykazali niezwykły chart ducha, woli walki i poświęcenia. W czasie powstania Niemcy dopuścili się okrucieństw i mordów na wielką skalę. Powstanie było przewidziane na 3 dni walki przez 4 tys. żołnierzy, a żywność przygotowano na 7 dni. Przecież Warszawę miał wyzwolić nasz sprzymierzeniec. Stało się inaczej. Warszawa gdyby nie walczyła i tak była przewidziana do zagłady jako miasto-twierdza.

Warszawa została opanowana w 100 dni po upadku po-wstania. Data wyzwolenia to 17 stycznia 1945 r. Tyle czasu dał Stalin Hitlerowi na niszczenie Warszawy. W Powstaniu uległo zniszczeniu 20 % przedwojennej zabudowy. Drugie tyle Niemcy wysadzili w powietrze lub spalili miotaczami ognia. Niszczono wówczas dom po domu, ulicę po ulicy, całe dzielnice. Z Warszawy wywieźli ponad 40 tys. wagonów towarowych zrabowanego mienia narodowego. Powstańcy poszli do niewoli. Ludność ewakuowano do Pruszkowa i dalej do obozów koncentracyjnych, na roboty do Niemiec, a gross na tereny ościennych województw w Generalnej Guberni. Straty ludzkie i materialne były ogromne, ale winę za skutki ponoszą przywódcy wielkich mocarstw.

Papież św. Jan Paweł II w Warszawie w 1979 r. powiedział „Stolica Polski, która w 1944 r. zdecydowała się na nierówną walkę, została opuszczona przez sprzymierzone potęgi”. Piękną kartę napisała młodzież polska. W powstaniu zasłynęły harcerskie bataliony „Zośka”, „Parasol”, „Pięść”, „Czata”.

Zbrodnie popełnione wobec Polski są ogromne i nie zo-stały osądzone. Cały powojenny ład w świecie łącznie z Kartą Atlantycką, aktem założenia ONZ, wynikami prac Trybunału Norymberskiego, zbudowany został na trupach polskich patriotów i przy udziale ich katów. Winnymi popełnionych zbrodni były ideologie i politycznie ukierunkowane totalitaryzmy oraz ruchy skrajnie nacjonalistyczne.

Powyższe rocznice dowodzą jak do zbrodni, zniszczeń, śmierci i kalectwa milionów ludzi, łamania praw międzynarodo-wych i traktatów oraz zniewolenia całych narodów doprowadzają totalitaryzmy, jeśli daje się im przyzwolenie.

Należy pamiętać, że wolność nie jest zadana raz na zawsze. Dzisiejszy świat jest pełen konfliktów i lokalnych wojen np.: Bliski Wschód - Syria, aneksja Krymu przez Rosję, wojna na Ukrainie. Europa Zachodnia przyzwoliła, a szczególnie Niemcy, na najazd islamskich emigrantów i ma dzisiaj poważny kłopot. Była i jest wstrząsana terroryzmem, a w imię poprawności politycznej często prawda o tych wydarzeniach jest ukrywana. Ostatnio Europa pod naciskiem Stanów Zjednoczonych jakby zrozumiała istniejące niebezpieczeństwo ze strony Rosji na wschodniej flance. W Polsce stacjonują rotacyjnie wojska amerykańskie, czy międzynarodowe brygady, które rozmieszczone są w państwach bałtyckich na Litwie, Łotwie, Estonii i w Rumunii. Dzisiejsze czasy to deficyt prawdy, są poważne próby pisania nowej zafałszowanej historii np. II wojny światowej, a już Józef Piłsudski przestrzegał, że „historię swoją piszcie sami, bo inaczej napiszą ją za was inni i będzie źle”.

Za uwagę dziękuję.

10/2

018

20 AktualnościPlenerowa wystawa z IPN

17 września 2018 r. na Placu Solidarności i Wolności w Łukowie, ustawiono plenerową wystawę pt. „Ojcowie Niepodległości”, przypominającą o stuleciu odrodzenia państwa polskiego oraz o sześciu najważniejszych postaciach, które przyczyniły się do odzyskania niepodległości przez Polskę, wśród nich są: Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Ignacy Jan Paderewski, Wincenty Witos, Wojciech Korfanty i Ignacy Daszyński.

Plansze wielkoformatowych zdjęć zawierają również biogramy postaci oraz fotografie archiwalne. Są też plansze zawierające m.in. mapę Polski z lat 1918 – 1923, a także przedruki czołowych stron Monitora Polskiego z pierwszych dni niepodległości.

Wystawę, której autorami są: dr Zofia Fendrych i Mateusz Lipka, przygotował szczeciński oddział IPN. Odbywa ona podróż do polskich miast.

Organizatorami ustawienia wystawy w Łukowie jest Burmistrz Łukowa i Łukowski Ośrodek Kultury.

Wystawa cieszy się dużym zainteresowaniem Łukowian. zPa

Zlot Polskiego Czerwonego KrzyżaW dniach 14-16 września 2018 r. odbył się coroczny,

V Zlot PCK, który przebiegł na terenie Ośrodka Szkoleniowo--Wypoczynkowego „WODNIK” w Firleju.

Zlot zgromadził ok. 130 osób - pracowników struktur czer-wonokrzyskich oraz działaczy społecznych PCK z Rejonowych Oddziałów PCK z województwa lubelskiego.

Zlot prowadził dyrektor Lubelskiego Oddziału Okręgowego PCK Maciej Budka oraz Jerzy Bisek - prezes Zarządu Oddziału Okręgowego PCK w Lublinie.

W ramach programu podsumowano działalność PCK na Lu-belszczyźnie oraz omówiono aktualne formy działalności. Odbyły się także warsztaty problemowe, dyskusja m.in. dotycząca krwio-dawstwa, w której uczestniczyła dyrektor Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa w Lublinie - dr Elżbieta Puacz.

Ostatniego dnia dyrektor Maciej Budka przedstawił organi-zację obchodów 100-lecia istnienia PCK na Lubelszczyźnie.

Na Zlocie Zarząd Oddziału Rejonowego PCK w Łukowie reprezentowali: Zbigniew Pasik - prezes oraz Marek Pikulski - członek Komisji Rewizyjnej OR PCK w Łukowie. zPa

Papież na Litwie, Łotwie i w Estonii22-25 września br. papież Franciszek odbył podróż apo-

stolską do krajów nadbałtyckich. Wizyta na Litwę przebiegała pod hasłem Jezus Chrystus – nasza nadzieja, na Łotwę Okaż, że jesteś matką, zaś do Estonii Obudź moje serce. Papież przez dwa dni przebywał na Litwie, gdzie nawiedził Wilno i Kowno, jeden dzień spędził na Łotwie, w jej stolicy Rydze oraz sanktuarium maryjnym w Agłomie, zaś podróż apostolską zakończył w Talli-nie, stolicy Estonii. O ile katolicy wyraźnie dominują na Litwie, chociaż młodzież jest tam coraz bardziej obojętna religijnie, to na Łotwie katolicy stanowią wyraźną mniejszość, gdyż przeważa w tym kraju luteranizm i prawosławie, zaś w Estonii najwięcej jest ateistów, a w 9 katolickich parafiach skupionych jest zaledwie 6 tys. wiernych. Mimo tych uwarunkowań, Ojciec Św. w każdym z tych państw był życzliwie przyjmowany.

W Wilnie papież spotkał się z prezydent Dalią Grybauskaite i władzami Litwy. Nawiedził sanktuarium Miłosierdzia Bożego, gdzie odmówił z wiernymi Koronkę, a także udał się na modlitwę do Ostrej Bramy, składając przed wizerunkiem Maryi papieski różaniec. Następnie na placu przed wileńską katedrą św. Stanisława odbyło się spotkanie z młodzieżą. Potem Franciszek modlił się w katedrze przed relikwiami św. Kazimierza, patrona Litwy. W ko-lejnym dniu odwiedził Kowno, gdzie w parku miejskim celebrował Mszę św. dla blisko 100 tys. osób. Papież wezwał Litwinów do zachowania swojego dziedzictwa i wierności Chrystusowi.

W kowieńskiej katedrze pw. św. Piotra i Pawła spotkał się z duchowieństwem. Wezwał kapłanów, aby stawali się troskliwymi ojcami, dbającymi o duchowy rozwój Litwinów, zaś zakonnice do duchowego macierzyństwa i roztaczania wokół miłości, aby Litwini czuli się, że ktoś o nich się troszczy.

W Rydze Franciszek spotkał się z władzami Łotwy, uczestni-czył w nabożeństwie ekumenicznym w luterańskiej katedrze oraz modlił się w katolickiej katedrze. Późnym popołudniem odprawił Mszę św. w sanktuarium w Agłomie. Tutaj Ojciec Św. apelował o międzypokoleniową solidarność oraz aby młodzi nie opuszczali swojej ojczyzny.

W estońskim Tallinie spotkał się z władzami i celebrował Mszę św. polową dla niewielkiej grupy wiernych. W homilii Franciszek wezwał Estończyków, aby odważnie chcieli wejść na ścieżki wiary chrześcijańskiej. Estonia, to obok Czech, najbardziej zeświecczony kraj Europy.

Papież Franciszk w Ostrej Bramie

oprac. M. Okoń

10/201821Aktualności

W dniach 15-22 września br. odbyły się Mistrzostwa Świata Kadetów i Juniorów we włoskim Lido di Jesolo. Świetnie spi-sali się podopieczni łukowskiego trenera Zenona Pawlikowskiego z KSW Łuków. Najlepiej wypadła Marta Pawlikowska, która zdobyła srebrny medal w kategorii do 48 kg juniorów w formule full contact. Podczas takiej walki ciosy i kopnięcia zada-wane są z pełną siłą. W tej samej formule, w

Medaliści Mistrzostw Świata w kickboxingu

kategorii do 81 kg juniorów, brązowy medal wywalczył Maciej Mościcki.

Podczas wspomnianych zawodów tre-ner Pawlikowski pełnił także rolę opiekuna kadry narodowej w formule light contact kadetów. Jego podopieczni zdobyli w sumie aż sześć medali (srebrny i pięć brązowych). Na poprzednich mistrzostwach w Dublinie w 2016 r. Polacy wywalczyli trzy medale (srebrny i dwa brązowe). (om)

Dożynkiw Gminie Krzywda

Rolnicy z gminy Krzywda podzię-kowali za plony 2 września br. Podczas dożynek, które odbyły się na terenie miej-scowego OSiR, ogłoszono wyniki konkursu wieńców, wyróżniający się rolnicy odebrali podziękowania za swoją pracę, a na scenie zaprezentowali się lokalni artyści. Zgodnie z tradycją dożynki rozpoczęła polowa Msza św., której przewodniczyli proboszczowie parafii w Radoryżu Kościelnym - ks. kan. Mieczysław Milczarczyk i w Okrzei - ks. kan. Sylwester Borkowski, wspierani przez proboszcza parafii w Hucie Dąbrowej ks. kan. Jarosława Kisielińskiego. Księża poświęcili wieńce dożynkowe i bochen chleba, wypieczony z tegorocznych zbóż, który starostowie - Iwona Krawczyk z Huty Dąbrowej i Grzegorz Goławski z Nowego Patoka, przekazali uroczyście wójtowi Je-rzemu Kędrze.

Wręczono także podziękowania od wójta i Rady Gminy Krzywda dla wyróżnia-jących się rolników oraz medali i specjal-nych statuetek przyznanych przez spółdziel-nie mleczarskie z Michowa, Radzynia i Ryk najbardziej efektywnym producentom mleka.

Nieodłączną ozdobą dożynek są co roku misternie wykonane wieńce. Jurorzy najwyżej ocenili wieniec z Krzywdy, drugie miejsce zajął Wielgolas, a trze-cie - Nowy Patok. Łącznie w konkursie wzięło udział 13 kompozycji, a oprócz tego miejscowe koła gospodyń wiejskich przy-gotowały 18 stoisk promocyjnych.

W części artystycznej prezentowały się: Ludowy Zespół „Wrzeciono” i Dzie-cięcy Zespół Regionalny „Kropelki Rosy” z Łukowa oraz ZPiT „Łukowiacy”.

Zabawie towarzyszyła akcja poboru krwi. Dar życia przekazało 33 dawców.

Promocja Gminy

Wyróżnienie dla starosty4 października 2018 r. w sali konferencyjnej im. Jana Pawła II w Łukowie

odbyła się XXXV sesja Rady Powiatu Łukowskiego - ostatnia w tej kadencji.Podczas obrad radni przyjęli kilka informacji, w tym: informację Starosty

z działalności Zarządu Powiatu w okresie od XXXIII sesji Rady Powiatu Łukowskiego; informację o aktualnych problemach w rolnictwie złożoną przez: Powiatowy Zespół Doradztwa Rolniczego w Łukowie, Powiatowy Inspektorat Weterynarii w Łukowie, Biuro Powiatowe ARiMR w Łukowie, Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa, Lubelską Izbę Rolniczą, Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie Zarząd Zlewni w Białej Podlaskiej oraz informację o stanie elementów środowiska oraz o działaniach kontrolnych na terenie powiatu łukowskiego w 2017 roku. Radni zapoznali się także z: informacją o realizacji zadań z zakresu kultury, kultury fizycznej i sportu w powiecie łukowskim od stycznia do września 2018 r.; informacją o stanie realizacji zadań oświatowych powiatu łukowskiego w roku szkolnym 2017/2018, wynikach egzaminów maturalnych w całej sesji 2018 r., wynikach egzaminów zawodowych w sesji egzaminacyjnej roku 2017/2018 oraz o realizacji zadań z zakresu profilaktyki uzależnień w szkołach i placówkach oświatowych Powiatu Łukowskiego w drugim semestrze roku szkolnego 2017/2018. W tym punkcie, wiceprzewodniczący Karol Ciołek zwrócił uwagę, że potrzebne są dodatkowe pieniądze dla Zespołu Szkół Nr 2 w Łukowie, gdyż w budynku, gdzie odbywały się zajęcia prak-tyczne, doszło do uszkodzenia sufitu. Tymczasowo Zarząd Powiatu przeznaczył 30 tys. na przygotowanie sal do zajęć praktycznych w głównym budynku szkoły. Powstaje jed-nak pytanie: czy uszkodzony sufit można naprawić, czy lepiej będzie wybudować nowy budynek dydaktyczny na zajęcia praktyczne. Komisja oświaty stanęła na stanowisku, że w przyszłorocznym budżecie należy zabezpieczyć pieniądze na budowę nowego budynku.

Podczas czwartkowej sesji radni podjęli też uchwały dotyczące m.in. zmian w budżecie i w Wieloletniej Prognozie Finansowej oraz w sprawie rocznego programu współpracy powiatu z organizacjami pozarządowymi. Po zrealizowaniu porządku obrad, V-tą kadencję Rady Powiatu podsumował przewodniczący Tadeusz Brzozowski.

Po tym, członkowie prezydium rady wspólnie ze starostą Januszem Koziołem wrę-czyli radnym pamiątkowe albumy. Za czteroletnią współpracę z Radą Powiatu dziękowali również komendant KP PSP Tomasz Majewski oraz komendant KPP Leszek Misiak.

Podczas ostatnich obrad tej kadencji Rady Powiatu starosta Janusz Kozioł odebrał honorową statuetkę i tytuł „Samorządowiec 20-lecia” - jest to nagroda za pracę na rzecz samorządu powiatowego. Wręczył mu ją wiceprezes Związku Powiatów Polskich starosta powiatu opolskiego Zenon Rodzik. Starosta Janusz Kozioł dziękując za wyróż-nienie zaznaczył, że jest to nagroda dla wszystkich, którzy od 20 lat pracowali i pracują na rzecz powiatu łukowskiego. A. Wiśniewska

Foto-Video „AS”Andrzej Szczygielskiul. Stawki 2/3, 21-400 Łuków

tel. kom. 0 603 93 26 25• zdjęcia plenerowe• śluby i inne uroczystości• jako nieliczni w regioniestosujemy w pełni cyfrowyzapis i montaż filmów video

Przechodniu!Jeśli nadjeżdża jakikolwiek pojazd, ustąp mu, gdyż przy

zderzeniu z nimnie masz szans.

10/2

018

22 AktualnościSTAROSTA ŁUKOWSKI Łuków, dnia 04.09.2018 r.

G. 6810.73.2018DECYZJA

Na podstawie art. 1, art. 2 i art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz.U. 2016, poz. 703), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2017, poz.1257 z późn.zm.),

orzekamuznać za mienie gromadzkie nieruchomości położone w Jakuszach, gmina Trzebieszów, oznaczone w ewidencji gruntów i budynków obrębu 0005 Jakusze jako działki: nr 204 o pow.0,0419 ha, nr 240 o pow. 1,4364 ha, nr 245 o pow. 0,2995 ha, nr 327 o pow. 0,4156, nr 328 o pow. 0,1733 ha, nr 461 o pow. 2,1869 ha, nr 644 o pow. 0,0982 ha.

UzasadnienieWójt Gminy Trzebieszów wnioskiem z dnia 23.05.2018., znak: ITBR.6870.5.2018.MS zwrócił się do Starosty Łukowskie-

go o ustalenie czy działki o numerach ewidencyjnych 204, 240, 245, 327, 328, 461, 644, położone w Jakuszach, stanowiły mienie gromadzkie w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych.

Zgodnie z art.8 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, starosta wydaje decyzję o ustaleniu, które spośród nieruchomości, o których mowa w art. 1 ust.2 i ust.3 powołanej wyżej ustawy stanowią mienie gromadzkie.

Decyzję o uznaniu za mienie gromadzkie wydaje się biorąc pod uwagę stan nieruchomości istniejący w dacie wejścia w życie ustawy z dnia 25.06.1963r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, tj. w dniu 5 lipca 1963 r. Decyzja ma cha-rakter deklaratoryjny, co oznacza, że rozstrzygnięcie w niej podjęte w oparciu o art. 8 ust. 1 powołanej ustawy potwierdza stan prawny nieruchomości istniejący w dniu wejścia w życie ustawy.

Rozpatrując przedmiotowy wniosek organ ustalił co następuje. Działki objęte wnioskiem położone w obrębie ewi-dencyjnym Jakusze w rejestrze do założenia ewidencji gruntów Gromady Trzebieszów, wsi Jakusze, sporządzonym dnia 15.04.1966 r. wpisane zostały pod poz. rejestrową nr 1, dla których jako władającego gruntem początkowo wpisano „Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Trzebieszowie”, później wykreślono i wpis brzmiał „ Urząd Gminy w Trzebie-szowie-place gromadzkie”, wykazane są jako nieużytki, grunty leśne i grunt orny. W operacie pomiarowym do założenia ewidencji gruntów wpisanym pod numerem Nr 55/11/8/64, w protokole ustalenia stanu władania gruntami na obszarze wsi Jakusze, widnieje wpis „P.G.R.N w Trzebieszowie (place gromadzkie)”. W pierworysie przyjętym dnia 11 lutego 1939 r. sporządzonym do scalenia gruntów działki te zapisano jako kopalnia żwiru, woda, grzebowisko, plac gminny, plac ludowy, cmentarz wojenny, kopalnia piasku. Aktualnie w ewidencji gruntów widnieje zapis właściciel nieustalony, władający „Gmina Trzebieszów”. Działki te, jak wynika z oświadczeń świadków, (protokoły przesłuchań w aktach sprawy), od zawsze jak pa-miętają, wskazując już na lata pięćdziesiąte i sześćdziesiąte XX wieku, stanowiły ogólnodostępne dobro służące wszystkim mieszkańcom wsi, jako kopalnia piasku i gliny oraz grzebowisko jak również wodopój.

Rozstrzygnięcie przedmiotowej sprawy może nastąpić w oparciu o przepisy ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. (t.j. Dz.U. z 2016, poz. 703). Zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy starosta wydaje decyzję o ustaleniu czy grunty objęte wnioskiem stanowią mienie gromadzkie. Oprócz wspólnot gruntowych określonych w art. 1 ww. ustawy, zagospodarowaniu w trybie i na zasadach określonych w ustawie podlegają także nieruchomości rolne, leśne i obszary wodne stanowiące mienie gromadzkie w rozumieniu przepisów o zarządzie takim mieniem, jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy były faktycznie użytkowane wspólnie przez mieszkańców wsi. Definicja mienia gromadzkiego, którego dotyczy ustawa o zago-spodarowaniu wspólnot gruntowych znajduje się w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1962 r. w sprawie zarządu mieniem gromadzkim oraz trybu jego zbywania (Dz.U. z 1962 r. nr 64, poz. 303). I tak zgodnie z §1 przez mienie gromadzkie należy rozumieć mienie, które do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 25.09.1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych (Dz.U. nr 43, poz. 191) stanowiło majątek daw-nych gromad jako majątek gromadzki, dobro gromady oraz inne prawa majątkowe, zaś przez dawne gromady - należy rozumieć gromady istniejące do dnia wejścia w życie powołanych przepisów ustawy.

Gromady pod rządami ustawy z dnia 23.03.1933 r. o częściowej zmianie samorządu terytorialnego nie były jednost-kami samorządu terytorialnego posiadały jednak osobowość prawną i były podmiotami majątku i dobra gromadzkiego. Ustawa z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej w art. 1 wprowadziła system jednolitej władzy państwowej, powołała rady narodowe jako organy tejże władzy i zniosła związki samorządu terytorialnego (art. 32 ust. 2). Majątek dotychczasowych związków samorządu terytorialnego z mocy prawa stał się majątkiem państwa (art. 32, ust. 2). Jednakże skutki prawne takiego rozwiązania nie dotyczyły majątku dawnych gromad. Dla omawianej kwestii skutki prawne wyniknęły z ustawy z dnia 25.09.1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych. W miejsce dotychczasowych gmin i gromad utworzono nowe gromady jako jednostki podziału administracyj-nego wsi, zaś gromadzkie rady narodowe stały się organami władzy państwowej w gromadach. W wydanym na podstawie delegacji wynikającej z ww ustawy rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10.06.1957 r. w sprawie zbywania nieruchomości wchodzących w skład majątku i dobra dawnych gromad (Dz.U. Nr 49, poz. 237) majątek i dobro gromadzkie traktowano jako własność państwa.

Grunty objęte wnioskiem jak wynika z oświadczeń mieszkańców wsi Jakusze miały i mają charakter użyteczności publicznej. Stan taki istniał w dacie wejścia w życie ustawy z dnia 29.06.1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, tj. w dniu 5 lipca 1963 r., stąd też biorąc powyższe pod uwagę należało orzec jak w sentencji.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 i ust. 6 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych decyzja niniejsza ma charakter deklaratoryjny i potwierdza jedynie stan prawny nieruchomości istniejący w dniu wejścia w życie powołanej wyżej ustawy. Decyzję podaje się do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości oraz ogłasza wywieszając w Urzędzie Gminy oraz w Starostwie Powiatowym przez okres 14 dni, a także zamieszcza się w Biu-letynie Informacji Publicznej gminy i powiatu oraz w prasie lokalnej.

10/201823Aktualności

PouczenieOd decyzji niniejszej służy odwołanie do Wojewody Lubelskiego za pośrednictwem Starosty Łukowskiego w terminie

14 dni od daty jej doręczenia. Zgodnie z art.49 kpa doręczenie uważa się za dokonane po upływie 14 dni od dnia publicz-nego ogłoszenia.

Decyzja niniejsza podlega podaniu do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w sołectwie Jakusze oraz poprzez wywieszenie na okres 14 dni na tablicach ogłoszeń Urzędu Gminy Trzebieszów oraz w Starostwie Powiatowym w Łukowie, a także zamieszcza się ją w Biuletynie Informacji Publicznej Gminy Trzebieszów i Starostwa Powiatowego w Łukowie.

Na podstawie art. 127a K.p.a. w trakcie biegu terminu do wniesienia odwołania strona może zrzec się prawa do wnie-sienia odwołania w formie oświadczenia złożonego wobec organu administracji publicznej, który wydał decyzję. Z dniem doręczenia organowi administracji publicznej oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania przez ostatnią ze stron postępowania, decyzja staje się ostateczna i prawomocna.

Otrzymują:1. Wójt Gminy Trzebieszów ( 2 egzemplarze),2. Sołtys Wsi Jakusze,3. Ewidencja gruntów w/m - po uprawomocnieniu,4. a/a ( 2 egzemplarze).

30 września 2018 r. odbyła się uroczy-stość 72 rocznicy Akcji „Mitropa” w Szania-wach Matysach i w Szaniawach Poniatach.

Uroczystość rozpoczęto Mszą świętą w kościele pw. NMP Nieustającej Pomocy w Szaniawach Matysach w intencji Oj-czyzny i poległych żołnierzy AK-Wolność i Niezawisłość, w tym za akcję „Mitropa”. Mszy św. przewodniczył i wygłosił patrio-tyczną homilię ks. płk Marek Pietrusiak.

Po Mszy św. uczestnicy przemieścili się pod pomnik Pamięci Żołnierzy AK WiN Obwodu Łuków i Radzyń Podlaski w Szaniawach Poniatach.

Na początku uroczystości odegrano hymn państwowy przez orkiestrę wojsko-wą z Siedlec pod batutą plut. Michała Kryńskiego i dowództwem kpt. Dariusza Kaczmarskiego a wójt Gminy Trzebieszów Mirosław Szekalis w imieniu organizato-rów powitał wszystkich uczestników.

Rys historyczny o bohaterach akcji „Mitropa” odczytał Andrzej Nurzyński z Komitetu Pamięci Żołnierzy AK-WiN, w którym m.in. nadmienił, że kilkudziesięciu żołnierzy oddziału WiN-u pod dowództwem por. Tadeusza Marczuka ps. „Kurzawa” 3 X 1946 r. zatrzymało specjalny pociąg sowiecki „Mitropa” kursujący na trasie Moskwa-Warszawa-Berlin i bez żadnego wystrzału rozbrojono i pozbawiono mun-durów (rozebrano do spodni i bielizny) ponad 200 żołnierzy Armii Czerwonej, w tym pięciu generałów i kilku wysokiej rangi funkcjonariuszy NKWD, jadących na naradę wojskową do Warszawy. Wobec ogromnej kompromitacji Armii Czerwonej zorganizowano duże siły NKWD, KBW, MO i UB i po pościgu doszło w Kiełbaskach

5 X do walnej bitwy. Otoczone oddziały por. Kurzawy i Franciszka Michaluka „Polnego” rozbito, poległo 50 żołnierzy NKWD przy niedużych stratach oddziałów WiN-u. Por. „Kurzawa” ranny dostał się do niewoli. Przeszedł ciężkie tortury, był więziony w oddziale psychiatrycznym stracił zdrowie. Zmarł w wieku 49 lat. Wydarzenie to opisał Jan Kołkowicz w „Tryptyku Podlaskim”.

Następnie przystąpiono do składania wieńców i wiązanek kwiatów pod pomni-kiem. Po tym ppor. Maciej Szwejkowski z 41 Bazy Lotnictwa Szkolnego w Dęblinie poprowadził apel pamięci, a Kompania Re-prezentacyjna Sił Powietrznych 4 Skrzydła Lotnictwa Szkolnego z Dęblina pod do-wództwem por. Macieja Morczyka oddała salwę honorową. Orkiestra dęta zagrała śpij kolego i wiązankę pieśni wojskowych.

Wręczenie odznaczeń „Za Zasługi dla ŚZŻAK” osobom zasłużonym dokonali Wiesław Studziński i Elżbieta Lipiń-ska z zarządu ŚZŻAK Okręg Warszawa Wschód. Otrzymali je: ks. prałat płk. Sła-womir Żarski - dziekan dekanatu mińskie-go, Ronald Werelich - krewny ostatniego żołnierza wyklętego chor. Antoniego Dołęgi „Znicza”, „Kulawego Antka”, Andrzej Bakiera i Karol Przesmycki - projektant i wykonawca krzyża na pomniku Pamięci Żołnierzy AK-WiN.

Były przemówienia okolicznościowe i część artystyczna w wykonaniu uczniów Szkoły Podstawowej w Szaniawach Ma-tysach i chóru ze Szkoły Podstawowej w Trzebieszowie. Na zakończenie zaproszono wszystkich uczestników na poczęstunek.

72 rocznica akcji Mitropa W uroczystości, obok osób już wy-mienionych, uczestniczyły rodziny uczest-ników akcji „Mitropa”, przedstawiciel wojewody lubelskiego senator RP Stani-sław Gogacz, władze samorządowe i ad-ministracyjne powiatowe i miejskie z Łu-kowa, gminne z Trzebieszowa i Huszlewa, przedstawiciel posła na sejm RP Krzysztofa Głuchowskiego, członkowie Kół ŚZŻAK z Trzebieszowa, Łukowa, Domanic, Opocz-nik, Garwolina i Wodynia, z okręgu AK Warszawa Wschód, przedstawiciele Związ-ków Zawodowych NSZZ „Solidarność”, dyrekcje, nauczyciele z uczniami szkół podstawowych w Szaniawach Matysach i w Trzebieszowie, uczestnicy rajdów ro-werowych i pozostali goście, mieszkańcy gminy Trzebieszów i okolicy, media, poczty sztandarowe m.in. Wojska Polskiego, kom-batanckie, OSP.

Uroczystości głównej towarzyszyła impreza III Rajdu Rowerowego szlakiem żołnierzy AK-WiN Obwodu Łuków, któ-rego inicjatorem jest Konstanty Strus - ho-norowy obywatel gminy Trzebieszów, na trasach: Kiełbaski - Szaniawy (grupa sied-lecka 50 km), Trzebieszów Drugi - Celiny - Dębowierzchy - Szaniawy Poniaty (20 km).

Współorganizatorami uroczystości byli Wójt Gminy Trzebieszów i Komitet Obchodów Pamięci Żołnierzy AK-WiN.

Uroczystość sprawnie poprowadził sekretarz Gminy Trzebieszów i członek Koła ŚZŻAK Łuków Sławomir Smolak.

Dzisiaj w wolnej Ojczyźnie pamięć o bohaterach tamtych lat trwa, czego dowo-dem są coroczne obchody akcji „Mitropa”.

oprac. R. Grafik

10/2

018

24 Rozmaitości

Katechizmpolskiego dziecka– Kto ty jesteś?– Polak mały.– Jaki znak twój?– Orzeł biały.– Gdzie ty mieszkasz?– Między swemi.– W jakim kraju?– W polskiej ziemi.– Czem ta ziemia?– Mą ojczyzną.– Czem zdobyta?– Krwią i blizną.– Czy ją kochasz?– Kocham szczerze.– A w co wierzysz?– W Polskę wierzę.– Coś ty dla niej?– Wdzięczne dziecię.– Coś jej winien?– Oddać życie.

Władysław Bełza

Ilekroć podejmujemy się refleksji o Akcji Katolickiej, to musimy mieć na uwadze jej papieskie pochodzenie, bo-wiem została ona założona na początku XX wieku przez Papieża Piusa X. Jego następcy, szczególnie Pius XI, zatroszczyli się o jej dynamiczny rozwój i nadali ramy organizacyjne.

Na powstanie Akcji Katolickiej miało wpływ wiele czynników, lecz decydującym było ożywienie świeckich chrześcijan na początku XX wieku. Jedni szukali dowar-tościowania w Kościele, inni zaś opuszczali Kościół, a nawet go zwalczali. Aktywność świeckich (zarówna ta pozytywna, jak i ne-gatywna) nie uszła uwadze Piusa X. Zamysł i modlitwa, pozwoliły Papieżowi dostrzec w ich zachowaniu wołanie o zaintereso-wanie się nimi, prośbę o pomoc, błaganie o formacje i wsparcie w szukaniu przez nich miejsca w Kościele. Zrozumiał także, że świeckim trzeba przywrócić miejsce, które mieli w pierwotnym Kościele i umożliwić aktywny udział w dziele ewangelizacji i duszpasterstwie. Organizację, która mia-ła spełnić oczekiwania świeckich nazwał Akcją Katolicką.

Według następcy Piusa X, Piusa XI, zwanego „Duszą Akcji Katolickiej” organizacja ta:…jest udziałem świeckich w apostolstwie hierarchicznym Kościoła Katolickiego dla obrony zasad religijnych i moralnych, celem odnowienia życia katolickiego w rodzinie i społeczeństwie. Powołana do istnienia Akcja Katolicka od początku stała się urzędem świeckich w Kościele, który działa z mandatu hierar-chii, w jedności z nią i angażuje się w misję Kościoła.

Aby z rozumieć sedno Akc j i Katolickiej, należy odwołać się do tych miejsc w Dziejach Apostolskich i Listach św. Pawła, w których autorzy zwracają uwa-gę na świeckich pomagających Apostołom w głoszeniu Ewangelii. Wyjaśniając sens Akcji Katolickiej, w liście do kard. Adolfa Bertrama, Pius XI napisał, że chodzi tu o sprawę nie obcą już czasom apostolskim, gdyż św. Paweł w liście do Filipian (…) wspomina o „swych pomocnikach”…

Papież nawiązując w tym liście do czasów apostolskich wyjaśnia, że Akcja Katolicka, jako organizacja gromadzi świeckich, którzy mają być pomocnikami w hierarchii w ewangelizacji jak pierwsi chrześcijanie. Gdy powstawała Akcja Katolicka, świeckim w Kościele pozostała tylko milcząca obecność, a całą odpowie-dzialność za Kościół wzięła hierarchia. Pokutuje to do dziś, gdyż dla wielu chrześ-cijan Kościół jest tożsamy z hierarchią. Pius X zrozumiał, że tak być nie może i powo-łując Akcję Katolicką podjął się wielkiego dzieła uaktywniania świeckich w Kościele, przywracania im, przy pomocy hierarchii, właściwego miejsca. Dążył także do zbli-żenia świeckich z kapłanami, co z kolei

nadaje jej charakter organizacji katolickiej, w ścisłym tego słowa znaczeniu.

Dla Akcji Katolickiej kluczowe są role Biskupa Ordynariusza w diecezji oraz Proboszcza w parafii. Bez ich decyzji nie może być tej organizacji w diecezji ani w parafii. To ją odróżnia od wszystkich stowarzyszeń, wspólnot, grup, czy bractw religijnych.

Gdy Akcja Katolicka w Polsce dzia-łała, w latach międzywojennych kard. Aleksander Kakowski, Ordynariusz Warszawski, w liście do proboszczów napisał: powinniście niezwłocznie poznać zasady Akcji Katolickiej, pokochać je, i wprowadzić w życie, bo w parafiach obok was będą ludzie świeccy, jako prawdziwi apostołowie Chrystusa. Słowa listu są nadal aktualne, bo biskupi i kapłani, po-winni mieć wiedzę o Akcji Katolickiej. Nie tylko dlatego, że podejmują decyzję o jej obecności ale, aby wiedzieli, jakie jest jej miejsce wśród innych wspólnot i formowali członków w duchu jej charyzmatu i misji, czyli w duchu katolickim.

Kościół widzi w członkach Stowarzy-szenia „wikariuszy świeckich w parafii” zaś w kapłanie sługę, posłusznego Ojcu Świętemu i Biskupowi Ordynariuszowi. Dlatego też, chyba tak jak formacji potrze-bują członkowie Akcji Katolickiej, tak nie mniej ważna wydaje się potrzeba formacji kapłanów i ich asystentów. W tej sprawie jest jeszcze dużo do zrobienia.

Gdy Akcja Katolicka powstawała w Kościele Powszechnym, Polski nie było jeszcze na mapach świata, dlatego nie mogła ona powstać i u nas. Po odzyskaniu nie-podległości biskupi zaprosili świeckich do pracy w Kościele w tzw. Lidze Katolickiej. Po pewnym czasie Episkopat podjął prace nad powołaniem Akcji Katolickiej. Stało się tak za sprawą listu napisanego przez kard. Pietro Gasparri, sekretarza Stolicy Apostolskiej do kard. Augusta Hlonda, który zasugerował, by Ligę Katolicką prze-kształcić w Akcję Katolicką, gdyż pragnie tego Pius XI.

Gdy Ojciec Święty otrzymał wiado-mość, że jego prośba została spełniona, Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej prze-słał w 1931 r. podziękowanie, w którym m.in. zostało napisane …Ojciec Święty Biskupom Polski winszuje, że biorą udział w jego staraniach o Akcję Katolicką, ona bowiem jest konieczna i winna być w życie wprowadzona.

W 1932 r. sam Papież Pius XI napi-sał do biskupów: Nikomu obecnie nie jest tajnym, jak bardzo Akcja Katolicka leży nam na sercu, nie przestajemy zalecać ją biskupom całego świata. Akcję Katolicką uważamy za niezbędną.

Przed II wojną światową Akcja Katolicka skupiła w Polsce ok. 750 tys.

członków. Ten rozmach był możliwy tylko dlatego, że w jej rozwój zaangażowali się najważniejsi hierarchowie w Episkopacie.

Po wojnie Akcja Katolicka przestała istnieć, gdyż władze komunistyczne wydały w 1949 r. dekret nakazujący rozwiązanie wszystkich organizacji kościelnych. Taki stan trwał do 1989 r. W czasie tych 40 lat, gdy Akcja Katolicka nie mogła istnieć, kapłani podejmowali w parafiach prace ze świeckimi. W roku 1993 biskupi polscy uda-li się z wizytą Ad Limina Apostolorum. Jak to było w zwyczaju Jan Paweł II najpierw wysłuchał relacji biskupa sprawozdawcy, a potem powiedział: ...Zmienia się oblicze Polski, trzeba by polscy katolicy z nowym zaangażowaniem przyjęli Chrystusowe zaproszenie, „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię”, by zajęli w Kościele swoje miejsce, jakie przysługuje im na mocy Sakramentów: Chrztu i Bierzmowania. Niezastąpionym środkiem formacji apo-stolskiej świeckich są organizacje i stowa-rzyszenia. Wśród nich szczególne miejsce zajmuje Akcja Katolicka, która kiedyś w Polsce była tak żywa i przyniosła wiele owoców. Trzeba więc, aby na nowo odżyła, Bez niej bowiem infrastruktura zrzeszeń katolickich w Polsce byłaby niepełna.

Słowa Papieża były wezwaniem do przywrócenia w Polsce Akcji Katolickiej. Dlatego też po powrocie z Rzymu, biskupi podjęli działania, aby reaktywować Akcję Katolicką w Polsce, która została uwieńczo-na sukcesem 2 maja 1996 r. Od tego dnia Akcja Katolicka na nowo zaistniała wśród zrzeszeń religijnych w Polsce i istnieje do dzisiaj. (cdn.) oprac. S. Chromińska

Geneza Akcji Katolickiej

10/201825Rozmaitości

Szczere wyrazy współczuciaPaństwu Alicji i Andrzejowi Wiśniewskimz powodu śmierci Mamy - Teściowej

składająCzłonkowie Redakcji

Nowej Gazety Łukowskiej

KatyńW Katyniu w czasie wojny, Polskich oficerów wymordowano. W tył głowy im strzelano. Żołnierze sami sobie doły kopali od kul do nich wpadali.

Niektórzy jeszcze żyli,Gorąco się modlili,Orzełek przy mundurze ściskali,Do niego się przytulali1 tak za Ojczyznę umierali.Ziemia się jeszcze ruszała,Gdy ich przysypywała.

Zwiedzając to miejsceŻal nam serce ściskaA z oczu się łza wyciska,A potem płynie strużkami,Że nie ma ich z nami.

Jest to wzruszające,I bardzo tajemniczeŻe tacy młodzi ludzieMusieli oddać swoje życie.

Nie mieści się nam Polakom w głowieI przechodzi nas mrowie,Każdego to wzruszaI serce porusza.

Mordercy wiele lat się ukrywali.Na Niemców to składaliTajemnicą otulili,Przed światem „niewinni” byli.

Nigdy się do tego nie przyznaliI nikogo się nie baliRodzin nie przeprosiliI tacy dumni byli.

Katyń to ogromny las-cmentarz.Tu zbędny jest komentarz.Na naszych rodakachWyrosły i szumią smutno drzewa.

Gdzieś wysoko ptaszek im śpiewa, Kwitnie polny i leśny kwiat,A pod nimi,Na obczyźnie w Rosji, w KatyniuCzeka przynajmniej na przeprosiny,Nasz rodak, ukochany brat.

Nie ma pomnikaAni na nim imienia.Minęło tyle latI nic się nie zmienia.

Zwiedzając to miejsceChłód cię pieściŻal w sercu się nie mieściOdczuwa się obecność tych dusz,Które chcą nam coś powiedzieć,Teraz-już.

Tyle tysięcy zbrodniPopełnili ci dranie.Powinni się przyznać, przeprosić.Wszyscy już przecież wiemy,Ze zrobili to Rosjanie.

To wszystko zrozumieć, przeżyćTo wielka sztuka,A dla nas udręka.My, Polacy, to wszystko czujemyI z żalu serce nam pęka.

Regina KachniarzWólka Zastawska

Złota Polska JesieńNasza złota polska jesieńMa w sobie urok i czar.Te jej kolory złota,To wielki dla nas dar.

Jest taka romantyczna,Wzrusza nasBo jest taka śliczna.A tych ptaków trele,Zapach kwiatów,Przeżywamy jak mszę w kościele.

Jesień - to słodziutka gruszkaI promienie słońcaSchowane w jabłuszka.

Listki w kolorze złota spadają,Owoce w sadach dojrzewają,Czerwone malinyUroki jesieni dodają.Piękne chryzantemy groby upiększają.

Gospodyni w sadzie znikaBo jesienią latoW słoiki zamyka.

W lesie grzyby zbieramyPełny koszyk ich mamy.Ich aromatNa zimę zachowamy.

Rolnicy plon zbierają,Kasztany spadają,Słoneczko kolorem złota grzejeChłodny wiatr już wieje.

Nasza polska złota jesieńJest w kolorze złota.Jest śliczna i najbogatsza,Bo to „Złota Polska Jesień”!

Zachwycajmy się jej urodą,Bo to za nasz trud jest nagrodą!

Regina Kachniarz Wólka Zastawska

Kalendarium1773 - Sejm Rozbiorowy powołał Komisję

Edukacji Narodowej, pierwszą w Europie władzę oświatową.

1864 - Urodził się Stefan Żeromski, pisarz, publicysta, społecznik. Autor nowel, powieści, nowel historycznych, dramatów, prozy poetyckiej i publi-cystyki społecznej.

1947 – Amerykanin Chuck Yeager na samo-locie Bell X-1 jako pierwszy pilot przekroczył barierę dźwięku

1964 - Pastor Martin Luther King został ogłoszony laureatem Pokojowej Nagrody Nobla.

1966 - W Gorzowie Wielkopolskim od-notowano krajowe październikowe maksimum temperatury (+28,7 °C).

1966 - W pobliżu wsi Kletno w Sudetach odkryto Jaskinię Niedźwiedzią.

1978 - W Watykanie rozpoczęło się kon-klawe po nagłej śmierci Jana Pawła I, które 2 dni później wybrało na papieża arcybiskupa metropolitę krakowskiego, kardynała Karola Wojtyłę.

1987 - Doszło do krachu na Wall Street.1992 - Naczelny archiwista państwowy

Rosji Rudolf Pichoja przekazał pre-zydentowi Lechowi Wałęsie kopie dokumentów dotyczących zbrodni katyńskiej.

2012 - Austriak Felix Baumgartner ustano-wił rekord świata skacząc ze spado-chronem z wysokości około 39 km nad pustynią w Nowym Meksyku.

A.W.

Zakończyła się modernizacja świet-lico-strażnicy OSP Drożdżak w gminie Krzywda. Uroczyste podsumowanie in-westycji odbyło się 23 września, wraz z otwarciem nowego placu zabaw.

Strażnica w Drożdżaku ma nowe tynki, elewację, posadzki i dach, a także

nową, automatyczną bramę. - Ten ostatni element jest szczególnie ważny ze względu na planowany zakup nowego samochodu ratowniczo-gaśniczego.

Ponadto plac przy budynku został utwardzony i wyłożony kostką, a obok powstał ogrodzony plac zabaw. Wszystko kosztowało około 100 tys. zł. 10 tysięcy na wymianę bramy wjazdowej OSP Drożdżak otrzymała z Ministerstwa Spraw Wewnętrz-nych i Administracji, kolejne 15 tys. gmina pozyskała za pośrednictwem Lokalnej Grupy Działania „Razem ku lepszej przy-szłości” z unijnego Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich, a resztę wyłożyła z własnego budżetu. Promocja Gminy

Nowa strażnica i plac zabaw w Drożdżaku

10/2

018

26 Informator Miejski

„Nowa Gazeta Łukowska”miesięcznik społeczno - kulturalny

(Ns Rej. Pr 63/01).Wydawca:

Łukowskie Towarzystwo Regionalneim. J.S. MajewskiegoPrezes Towarzystwa:

Zbigniew Pasik

Adres Redakcji:21-400 Łuków, ul. Czerwonego Krzyża 4/9, I piętro, tel./fax 25 798 6696, tel. kom. 607 785 489.E-mail: gazetangl@o2.plStrona www: gazetangl.cba.plZespół redakcyjny NGŁ: Ryszard Grafik, Justyna Lecyk, Marek Okoń (red. naczelny), Zbigniew Pasik, Ryszard Szczygieł (red. techniczny) Alicja Wiśniewska (zastępca red. naczelnego).Współpracownicy: Maria Milaniuk, Sławomir Śledź, Andrzej Wiśniewski.Fotoreporterzy: Grzegorz Lipiński, Andrzej Szczygielski, Grzegorz Zarzycki.

Druk:Drukarnia „Nowator”Stok Lacki k/ Siedlec,ul. Siedlecka 192tel. 25 644 3191

Redaktor wydania - Zbigniew PasikNumer zamknięto 10 października 2018 r.

Za treść zamieszczanych ogłoszeń Redakcja nie pono-si odpowiedzialności. Materiałów nie zamówionych Redakcja nie zwraca, a w przypadku zakwalifiko-wania ich do druku zastrzega sobie prawo zmiany tytułów i dokonywania skrótów.

ADAMÓW * KRZYWDA * ŁUKÓW * SEROKOMLA * STANINSTOCZEK ŁUKOWSKI * TRZEBIESZÓW * WOJCIESZKÓW * WOLA MYSŁOWSKA

ISSN 1234-7558Czasopismo Towarzystwa Regionalnego im. J.S. Majewskiego w Łukowie

Kościoły:pw. Przem. Pańskiego: 6.30, 7.00,18.00NMP Matki Kościoła: 6.30, 7.00, 18.00 Podw. Krzyża Św.: 6.00, 6.30, 7.00, 7.30, 18.00; 16.00 (pierwszy piątek m-ca dla dzieci)św. Brata Alberta: 7.00,18.00

Msze Święte w kościołachi kaplicach Łukowa

NIEDZIELE I ŚWIĘTA

DNI POWSZEDNIEKościół paraf. Przemienienia Pańskiego:7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 17.00, 20.00Kościół paraf. Podwyższenia Krzyża Św.:6.30, 8.30, 10.00, 11.30, 13.00, 18.00Kościół paraf. pw. NMP Matki Kościoła:7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 16.00, 18.00Kaplica Sióstr Nazaretanek: 8.00

Kościół parafialny pw. Św. Brata Alberta7.00, 9.00, 10.30, 12.00, 18.00

14.10. Nd Małgorzaty, Alana, Kaliksta (Dzień Edukacji Narodowej)15.10. Po Teresy, Aurelii16.10. Wt Jadwigi, Ambrożego, Gawła17.10. Śr Ignacego, Małgorzaty, Lucyny18.10. Cz Łukasza, Hanny, Juliana19.10. Pt Izaaka, Jana, Pawła20.10. So Ireny, Marii, Witalisa21.10. Nd Jakuba, Celiny, Urszuli22.10. Po Św. Jana Pawła II, Filipa23.10. Wt Marleny, Józefa, Seweryna24.10. Śr Marcina, Alojzego, Arlety25.10. Cz Darii, Ingi, Kryspina26.10. Pt Bonawentury, Lucjana27.10. So Iwony, Antoniny, Sabiny28.10. Nd Tadeusza, Szymona29.10. Po Wioletty, Narcyza, Euzebii30.10. Wt Edmunda, Przemysława31.10. Śr Alfonsa, Krzysztofa, Urbana01.11. Cz Wszystkich Świętych Juliana, Łukasza02.11. Pt Dzień Zaduszny, Bohdana03.11. So Huberta, Sylwii, Marcina04.11. Nd Karola, Franciszka, Olgierda05.11. Po Sławomira, Elżbiety06.11. Wt Leonarda, Feliksa, Krystyny07.11. Śr Antoniego, Ernesta, Rufusa08.11. Cz Hadriana, Klaudiusza, Sewera09.11. Pt Teodora, Elżbiety, Joanny10.11. So Andrzeja, Elżbiety, Leny11.11. Nd Marcina, Bartłomieja, Leny (Święto Niepodległości)12.11. Po Renaty, Witolda, Jozafata13.11. Wt Liwii, Augustyna, Wincentego14.11. Śr Rogera, Serafina, Emilii15.11. Cz Alberta, Józefa, Leopolda16.11. Pt Edmunda, Gertrudy17.11. So Elżbiety, Salomei, Grzegorza18.11. Nd Karoliny, Klaudyny, Romana

Kalendarz

Ważniejsze telefony:Powiatowe Centrum Powiadamiania Ratunkowego - 112Policja - 797-6210 997Straż pożarna - 798-2088 998Pogotowie ratunkowe - 798-2999 999Pogotowie energetyczne - 991Pogotowie gazowe - 992Pogotowie ciepłownicze - 993Pogotowie kanalizacyjne - 798-2371Pogotowie wodociągowe - 798-2597Policyjny Telefon Zaufania 798-6733Informacja PKS - 798-2240Postój Taxi - 798-00-22; 798-2222Błękitna Linia tp 19-393Biuro numerów tp 118-913Zarząd Dróg Miejskich 25 798 2735

Odeszli do wieczności

Kursy walut w NBP (sprzedaż)

10 IX 2018 3,76 4,36 17 IX 2018 3,73 4,35 24 IX 2018 3,70 4,34 1 X 2018 3,73 4,32 8 X 2018 3,77 4,34

$ euro

05.09. Dąbrowski Andrzej ................... l. 7705.09. Kopijek Dariusz ........................ l. 6107.09. Goławska Danuta ...................... l. 6212.09. Łukasik Krystyna ...................... l. 7912.09. Tomasiak Zbigniew ................... l. 8413.09. Bródka Genowefa ...................... l. 8516.09. Dek Józef ................................... l. 7417.09. Przegaliński Michał ................... l. 7618.09. Śledź Józef ................................ l. 8919.09. Bącik Tomasz ............................ l. 3919.09. Mojzych Sławomir .................... l. 5720.09. Brzozowska Marianna ............... l. 8020.09. Zarzycka Zofia .......................... l. 7821.09. Łubian Helena ........................... l. 7922.09. Kur Barbara ............................... l. 8024.09. Mrozowski Jan .......................... l. 8325.09. Lipińska Krystyna ..................... l. 8627.09. Sierpień Jadwiga ....................... l. 6228.09. Szczygielski Tadeusz ................. l. 8903.10. Kiryła Marianna ........................ l. 8703.10. Rola Sławomir ........................... l. 5303.10. Gasperowicz Michał .................. l. 4004.10. Marton Józef .............................. l. 8104.10. Niedziółka Henryk .................... l. 6805.10. Nurzyński Krzysztof ................. l. 5605.10. Pankowska Grażyna .................. l. 6305.10. Proch Stanisław ......................... l. 6406.10. Ignaciuk Paweł .......................... l. 2606.10. Kiergielewicz Eugenia .............. l. 9106.10. Nurzyńska Helena ..................... l. 9307.10. Łukasik Wiktor .......................... l. 8908.10. Pastor-Pieniążek Barbara .......... l. 72

USC informuje wrzesień Urodzenia 75 Zgony 42 Małżeństwa 34

APEL do Mieszkańców Miasta Łuków

Miejski Ośrodek Pomocy Społecz-nej w Łukowie zwraca się z apelem do mieszkańców miasta Łuków o zwracanie uwagi w swoim otoczeniu na potrzeby osób szczególnie zagrożonych warunkami atmosferycznymi. Osoby starsze, samotne, niepełnosprawne, bezdomne często nie są w stanie zadbać o własne bezpieczeństwo, dlatego tut. Ośrodek podejmuje szereg działań, aby zapewnić im pomoc.

Czujność i wrażliwość wobec po-trzebujących pomoże nam zadbać o ich bezpieczeństwo. Apelujemy o zgłaszanie do tut. Ośrodka osób zagrożonych warunkami atmosferycznymi. Informacje o osobach potrzebujących można zgłaszać osobiście w siedzibie Ośrodka.

Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w Łukowie ul. Zdanowskiego 15 w se-kretariacie ( pokój nr 5 ) lub telefonicznie (025)798-03-32, od poniedziałku do piątku w godz. 7.30-15.30.Kierownik i pracownicy MOPS w Łukowie

10/201827

Rozmaitości

Wyprzedaż publikacji w biurze NGŁ, Łuków ul. Czerwonego Krzyża 4/9

11 września 2018 r. przedstawiciele byłej Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Łukbutu, w osobach: Bogdan Szyszkowski (przewodniczący), Marian Zborowski (wiceprze-wodniczący) oraz Józef Płudowski, Waldemar Baniak i Jan Sokołek (członkowie) przekazali na ręce dyrektora Muzeum Regionalnego w Łukowie Mariusza Burdacha sztandar tej organizacji. Uroczyste przekazanie sztandaru odbyło się w sali Muzeum, w obecności działaczy „Solidarności”, w tym Witolda Stępniewskiego - przewodniczącego struktury powiatowej NSZZ „Solidarność” Region Mazowsze i zainteresowanych osób.

Akt przekazania oraz opis sztandaru przedstawił Józef Płudowski, a historię sztandaru odczytał Marian Zborowski.

Sztandar NSZZ „Solidarność” Łukbutu, powstał wówczas jako wyraz determinacji członków NSZZ „Solidarność” do wy-kazania, że przynależność do związku zawodowego niezależnego od władz totalitarnego państwa, jako przemyślana decyzja, której celem było upodmiotowienie pracownika - robotnika - człowieka. Ludzie pragnęli poszanowania naturalnego prawa do wolności zrzeszania się w wybranym przez siebie związku zawodowym. Dlatego jedną z pierwszych decyzji KZ NSZZ „Solidarność” w ŁŻŚ „Łukbut” było zawieszenie w biurach i halach krzyży, poświęconych wcześniej na uroczystej Mszy św. w kościele par. Przemienienia Pańskiego w Łukowie.

Po „Łukbucie” pozostały tylko wspomnienia i sztandar

Członkowie Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” Łukbutu prezentują sztandarGłównym organizatorem tego wspaniałego przedsięwzię-

cia był Przewodniczący KZ NSZZ Bogdan Szyszkowski, który w pierwszych dniach stanu wojennego był internowany, a po formalnym zdelegalizowaniu NSZZ „Solidarność” nie uznawany przez władze jako przewodniczący.

Sztandar został zrealizowany w warunkach nielegalnego działania Związku. Niezbędne fundusze na ten cel zbierane były w sposób tajny, w ukryciu przed władzą i Służbą Bezpieczeństwa.

Mimo wysokiego zagrożenia represjami fundusze zostały zebrane. W zbiórkę niezbędnych pieniędzy zaangażowało się wielu pracowników we wszystkich oddziałach. Ludzie mieli świadomość, że ewentualna „wpadka” groziła konsekwencjami. Zaufanie „dar-czyńców” i zbierających było olbrzymie. Zbiórka trwała długo. W tych konspiracyjnych warunkach sztandar został wykonany. Zatwierdzenia i przyjęcia sztandaru dokonano na II Walnym Zebraniu Delegatów NSZZ „Solidarność” w ŁZPS „Łukbut” w kwietniu 1989 r., już w warunkach legalnego działania Związku. Poświęcenie sztandaru nastąpiła w czasie Mszy św. w kościele par. Przemienienia Pańskiego w Łukowie 3 Maja 1989 r.

Za przekazany sztandar dyrektor Muzeum Mariusz Burdach serdecznie podziękował i oświadczył, że sztandar ten będzie miał godne miejsce w zasobach Muzeum Regionalnego w Łukowie.

zdj. i oprac Z. Pasik