1. Ogólna charakterystyka grupy osoby z wykształceniem ...€¦ · mapa ryzyka zakaŻeŃ...

MAPA RYZYKA ZAKAŻEŃ KRWIOPOCHODNYCH W SALONACH USŁUGOWYCH

WARSZAWA, 2015/2016 NARODOWY INSTYTUT ZDROWIA PUBLICZNEGO – PAŃSTWOWY ZAKŁAD HIGIENY WE WSPÓŁPRACY Z PAŃSTWOWĄ INSPEKCJĄ SANITARNĄ

PRACOWNICY SALONÓW FRYZJERSKICH I WYKONUJĄCYCH USŁUGI GOLENIA

1. Ogólna charakterystyka grupy

Prawie 40% pracowników zakładów fryzjerskich to osoby w przedziale wiekowym

26 – 35lat, najmniej ankietowanych było w wieku 18 – 25lat (tabela1.). 90.5%

respondentów stanowiły kobiety (tabela 2.). Ponad 50% usługodawców stanowiły

osoby z wykształceniem zawodowym. Dokładne dane prezentuje tabela 3. Średni

czas pracy wynosił 18.3 lat, natomiast maksymalny 49 lat (tabela 4.).

Tabela 1.: Wiek pracowników wszystkich salonów fryzjerskich włączonych do badania (total) oraz salonów z woj. warmińsko – mazurskiego.

Zmienna Kategoria Total Warmińsko-mazurskie p-value

Wiek poniżej 18 r.ż. 0 (0.0%) 0 (0.0%) 0.233

18-25 lat 33 (6.5%) 1 (4.8%)

26-35 lat 232 (45.6%) 8 (38.1%)

36-45 lat 182 (35.8%) 7 (33.3%)

46-55 lat 40 (7.9%) 2 (9.5%)

56 lat i więcej 22 (4.3%) 3 (14.3%)

Brak danych 10 1

Tabela 2.: Struktura płci pracowników wszystkich salonów fryzjerskich włączonych do badania

(total) oraz salonów z woj. warmińsko – mazurskiego.


Płeć Kobieta 474 (92.8%) 19 (90.5%) 0.658

Mężczyzna 37 (7.2%) 2 (9.5%)

Brak danych 8 1

Tabela 3.: Wykształcenie pracowników wszystkich salonów fryzjerskich włączonych do badania



Wykształcenie Podstawowe 4 (0.8%) 2 (9.5%) 0.042

Zawodowe 246 (48.4%) 11 (52.4%)

Średnie 191 (37.6%) 6 (28.6%)

Policealne 33 (6.5%) 2 (9.5%)

Wyższe licencjackie 19 (3.7%) 0 (0.0%)

Wyższe magisterskie 15 (3.0%) 0 (0.0%)

Brak danych 11 1



Tabela 4.: Staż pracy pracowników wszystkich salonów fryzjerskich włączonych do badania (total)

oraz salonów z woj. warmińsko – mazurskiego.

Zmienn

a Kategoria N

Średni

a SD

Mi

n

Ma

x

Median

a

QI.25

.

QIII.75

.

Brak

i

p.valu

e

Staż

pracy

Warmińsk

o-

mazurskie

19 18.3 11.

8 2.0

49.

0 12.0 11.0 25.0 3 0.000

Total 49

7 16.3 9.5 1.0

55.

0 15.0 10.0 20.0 22

2. Prewencja zakażeń

Ponad 95% respondentów używało rękawiczek jednorazowych, natomiast 13.3%

- jednorazowych maszynek do golenia (ryc.1). Wszyscy pracownicy wykonujący

usługę golenia brzytwą, zadeklarowali że korzystali z jednorazowych maszynek do

golenia, ostrzy brzytew oraz żyletek (ryc.2.).

100% pracowników zakładów fryzjerskich oraz wykonujących golenie

zadeklarowało posiadanie pojemnika do dezynfekcji i stosowanie płynów do

dezynfekcji. Cały personel zakładów wykonujących usługi golenia brzytwą

zaznaczył, że sterylizacja nie była wykonywana.

Sprzęt wykorzystywany w zakładach był przechowywany w prawidłowych

warunkach – tak zadeklarowało 80% respondentów, natomiast 33.3%, że był on

przechowywany z zachowanym terminem ważności (ryc.3.). We wszystkich

zakładach ściany znajdujące się przy zlewach były wykonane ze zmywalnych

materiałów. 100% pracowników stwierdziło, że materiał z którego były wykonane

meble umożliwiał ich mycie i dezynfekcję.

85% zakładów było wyposażonych w zlew z baterią i dozownikiem z mydłem

i środkiem dezynfekcyjnym, a 76.5% respondentów zadeklarowało posiadanie

pomieszczenia lub wydzielonego miejsca na odpady (ryc.4.).

Połowa respondentów zadeklarowała, że odpady zanieczyszczone krwią

gromadziła w oznakowanych pojemnikach (ryc.5), natomiast 25% ankietowanych



składowało odpady o ostrych końcówkach w nieprzekłuwalnych pojemnikach

(ryc.6). 95% pracowników miało czyste i krótkie paznokcie (ryc.7.), natomiast 20%

personelu posiadało biżuterię na dłoniach (ryc.8.).

Wszyscy pracownicy wykonujący usługi golenia zadeklarowani, że ręce przed

przystąpieniem do zabiegu, powinny być umyte oraz zdezynfekowane (ryc.9.). Ten

sam odsetek osób stwierdził, że ostrza stosowane do golenia powinny być

jednorazowe sterylne. 100% pracowników zaznaczyło, że zużyte ostrza dezynfekuje

oraz wyrzuca do śmieci komunalnych (ryc.11.).

Ryc. 1.: Korzystanie ze sprzętu jednorazowego użytku przez pracowników zakładów kosmetycznych.



Ryc. 2.: Korzystanie ze sprzętu jednorazowego użytku przez pracowników wykonujących golenie brzytwą.

Ryc. 3.: Warunki przechowywania sterylnego sprzętu.



Ryc. 4.: Wyposażenie zakładów.

Ryc. 5.: Postępowanie z odpadami zanieczyszczonymi krwią.



Ryc. 6.: Postępowanie z odpadami o ostrych końcówkach.

Ryc. 7.: Stan dłoni i paznokci pracowników.



Ryc. 8.: Biżuteria na dłoniach pracowników.



Ryc. 9.: Wymagania dotyczące dłoni według pracowników wykonujących golenie brzytwą.

Ryc. 10.: Wymagania dotyczące ostrza służącego do golenia



Ryc. 11.: Postępowanie pracowników ze zużytymi ostrzami.

3. Wiedza na temat ryzyka zakażeń i czynników etiologicznych przy

wykonywaniu usług

Podczas zabiegu strzyżenia włosów, zdaniem pracowników mogą być

przenoszone zakażenia bakteryjne i grzybicze – tak zadeklarowało 90.5%

respondentów. 85% pracowników uważa, że mogą to być choroby wirusowe, a 76.2%

- pasożytnicze (ryc.12.). 95.2% ankietowanych stwierdziło, że proces dezynfekcji

niszczy wirusy, bakterie i grzyby (ryc.13.).

Nożyczki przez zabiegiem strzyżenia włosów, powinny być poddane

dezynfekcji – tak uważają wszyscy pracownicy. 19% personelu twierdzi, że powinny

przejść sterylizację, a 50% mycie woda z mydłem (ryc.14.). Wszyscy pracownicy

zadeklarowali, że podczas zabiegu golenia brzytwą mogą być przenoszone

zakażenia wirusowe, bakteryjne, grzybicze oraz pasożytnicze. Ten sam odsetek

personelu zaznaczył, że te drobnoustroje są niszczone poprzez proces sterylizacji.

Rycina 15. Prezentuje zdanie pracowników na temat niszczenia

drobnoustrojów podczas dezynfekcji. Według ankietowanych (100%) niszczone są w

tym procesie wirusy, bakterie i grzyby.



Metody takie jak: dezynfekcja, używanie jednorazowego sprzętu, higiena

rąk, zmywanie powierzchni oraz mycie narzędzi zdaniem wszystkich pracowników

wykonujących zabiegi golenia zabezpieczają przed przenoszeniem zakażeń

wirusowych (ryc.16.).

Ryc. 12.: Zakażenia przenoszone zdaniem pracowników podczas strzyżenia włosów.



Ryc. 13.: Drobnoustroje niszczone poprzez proces dezynfekcji.

Ryc. 14.: Wymagania dotyczące nożyczek przed przystąpieniem do zabiegu strzyżenia.



Ryc. 15.: Drobnoustroje niszczone przez proces dezynfekcji.

Ryc. 16.: Metody zabezpieczające przez przenoszeniem zakażeń wirusowych.

4. Źródła wiedzy

Ponad 75% respondentów odbyło szkolenie z zakresu dezynfekcji i sterylizacji, a

47.4% z profilaktyki zakażeń krwiopochodnych (ryc.17.). Pracownicy zakładów



fryzjerskich, nigdy nie pytali klientów o zakażenie wirusem HIV, natomiast połowa

ankietowanych pytała o HCV (ryc.18.).

Wszyscy pracownicy wykonujący golenie odbyli szkolenie z zakresu sterylizacji i

dezynfekcji oraz postępowania poekspozycyjnego. Żaden pracownik nie przeszedł

szkolenia z profilaktyki zakażeń krwiopochodnych (ryc.19.). Źródłem wiedzy dla

wszystkich pracowników wykonujących usługi golenia był internet, kursy dla

kosmetyczek oraz ulotki i kampanie społeczne (ryc.20.).

Ryc. 17.: Szkolenia odbyte przez pracowników salonów fryzjerskich.



Ryc. 18.: Zakażenia o jakie pytano w zakładach fryzjerskich.

Ryc. 19.: Szkolenia odbyte przez pracowników wykonujących usługi golenia.



Ryc. 20.: Źródła wiedzy pracowników na temat zakażeń krwiopochodnych, dezynfekcji, sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego.



5. Profilaktyka poekspozycyjna

Ponad 70% pracowników podczas strzyżenia zraniło się nożyczkami (ryc.21.).

Wszyscy pracownicy przemyli ranę wodą z mydłem oraz użyli spirytusu lub wody

utlenionej (ryc.22.). Każdy pracownik po zakłuciu zmienił szczotkę/grzebień oraz

nożyczki na czyste. 100% ankietowanych deklaruje, że była w zakładzie kontrola.

Żaden pracownik nie zranił się, przy wykonywaniu golenia.

Ryc. 21.: Zakłucie się nożyczkami przez pracowników.



Ryc. 22.: Postępowanie pracowników po zakłuciu.

6. Infrastruktura

Ponad 90% zakładów posiadało gabinet zabiegowy. 60% respondentów

zadeklarowało, że posiada miejsce do przechowywania pojemników na odpady.

Dokładne dane prezentuje rycina 23. Prawie 10% zakładów posiada oddzielną

łazienkę z toaleta dla personelu (ryc.24.).

Wszystkie zakłady posiadały umywalkę z ciepłą i zimną wodą. W 95% zakładów

był dozownik mydłem w płynie, pojemnik z ręcznikami jednorazowego użytku oraz

pojemnik na zużyte ręczniki (ryc.25.). Żaden zakład nie posiadał myjki

ultradźwiękowej oraz autoklawu (ryc.26.). 76.2% zakładów mieści się

w wyodrębnionej części budynku lub lokalu (ryc.27.).

27.3% pracowników nie wykonuje sterylizacji (ryc.28). W każdym zakładzie

wykonywane jest mycie i dezynfekcja (ryc.29.).




Ryc. 24.: Posiadanie oddzielnej łazienki z toaletą dla personelu.




Ryc. 26.: Wyposażenie zakładów



Ryc. 27.: Lokalizacja zakładu

Ryc. 28.: Warunki sterylizacji



Ryc. 29.: Warunki mycia i dezynfekcji



PRACOWNICY SALONÓW KOSMETYCZNYCH I WYKONUJĄCY MAKIJAŻ

PERMANENTNY

Ogólna charakterystyka grupy

Najwięcej pracowników było w wieku 26 – 35lat (41,5%), natomiast najmniej

(4,9%) w przedziale 18 – 25 lat (tabela 5.). Płeć żeńska stanowiła 100% pracowników

(tab.6.). Tabela 7. Prezentuje wykształcenie. Najwięcej pracowników posiadało

wykształcenie wyższe magisterskie (31,7%) oraz policealne (29,3%). Średni czas

pracy wynosił 9,3 lata. Maksymalnie wynosił on 29lat, a minimalnie 2 (tabela 8.).

Tabela 5.: Wiek pracowników salonów kosmetycznych włączonych do badania (total) oraz salonów z

woj. warmińsko – mazurskiego.


Wiek poniżej 18 r.ż. 3 (0.4%) 0 (0.0%) 0.475

18-25 lat 65 (8.0%) 2 (4.9%)

26-35 lat 384 (47.3%) 17 (41.5%)

36-45 lat 241 (29.7%) 14 (34.1%)

46-55 lat 94 (11.6%) 8 (19.5%)

56 lat i więcej 25 (3.1%) 0 (0.0%)

Brak danych 12 2

Tabela 6.: Płeć pracowników salonów kosmetycznych włączonych do badania (total) oraz salonów z

woj. warmińsko – mazurskiego.


Płeć Kobieta 804 (99.4%) 41 (100.0%) 1.000

Mężczyzna 5 (0.6%) 0 (0.0%)

Brak danych 15 2

Tabela 7.: Wykształcenie pracowników salonów kosmetycznych włączonych do badania (total) oraz

salonów z woj. warmińsko – mazurskiego.



Zawodowe 18 (2.2%) 0 (0.0%)

Średnie 173 (21.5%) 7 (17.1%)

Policealne 271 (33.6%) 12 (29.3%)






Brak danych 18 2

Tabela 8.: Staż pracy pracowników salonów kosmetycznych włączonych do badania (total) oraz

salonów z woj. warmińsko – mazurskiego.

Zmienn

a Kategoria N

Średni

a SD

Mi

n

Ma

x

Median

a

QI.25

.

QIII.75

.

Brak

i

p.valu

e

Staż

pracy

Warmińsko

-mazurskie 40 9.3

6.

1 2.0

29.

0 8.0 5.0 12.2 3 0.234

Total 79

2 10.5

7.

9 0.5

44.

0 8.0 5.0 15.0 32


Wszyscy pracownicy używają jednorazowych podkładów medycznych. 84.6%

personelu stosuje jednorazowe igły do makijażu permanentnego, a 84.6%

jednorazowe rękawiczki diagnostyczne (ryc.30.). Pracownicy zakładów wykonujący

makijaż permanentny używali najczęściej jednorazowych maseczek (93%) oraz

rękawiczek diagnostycznych (95.5%). Dane prezentuje rycina 31.

25% respondentów używało myjki ultradźwiękowej, zaś ponad 35% autoklawu

(ryc.32). Pracownicy wykonujący makijaż permanentny zadeklarowali, że używali

myjki ultradźwiękowej (23.1%) oraz autoklawu (30.8%) ryc.33. Rycina 34.

prezentuje narzędzia poddawane sterylizacji. Ponad 90% respondentów sterylizuje

cążki oraz pęsety. 9.5% ankietowanych zaznaczyło, że poddaje sterylizacji pilniki,

a 71.4% nożyczki.

Wszyscy pracownicy zakładów kosmetycznych oraz zakładów oferujących usługi

makijażu permanentnego zadeklarowali, że używają płynów do dezynfekcji. Duże

powierzchnie są myte i dezynfekowane - tak twierdzi 88.4% pracowników zakładów

kosmetycznych. Cały personel deklaruje mycie i dezynfekcję małych powierzchni

(ryc.35.). 23.1% pracowników zakładów oferujących makijaż permanentny twierdzi,

że nie wykonuje mycia i dezynfekcji powierzchni (ryc.36.).



97.6% respondentów przechowuje sterylny sprzęt i narzędzia w prawidłowych

warunkach. 100% ankietowanych robi to z zachowanie terminu ważności (ryc.37.).

Wszyscy pracownicy zadeklarowali, że powierzchnie znajdujące się przy zlewach

i umywalkach są łatwo zmywalne odporne na działanie wilgoci, a materiały z jakich

wykonane są meble w salonie umożliwiają ich mycie i dezynfekcję. Rycina 38.

prezentuje wyposażenie zakładów. Wszystkie zakłady posiadają między innymi zlew

z baterią i dozownikami z mydłem i środkiem dezynfekcyjnym oraz pomieszczenie

lub wydzielone miejsce na odpady.

W zakładach kosmetycznych dezynfekcja wykonywana jest we własnym zakresie

– tak odpowiedziało 93% respondentów (ryc.39.). 23.1% pracowników salonów

oferujących makijaż permanentny zaznaczyło, że dezynfekcja nie jest wykonywana

(ryc.40.). Sterylizacja w zakładach kosmetycznych jest wykonywana w ramach

umowy z podmiotem zewnętrznym – tak zaznaczyło 79.1% respondentów, natomiast

21.4% wykonuje ten proces we własnym zakresie (ryc.41.).

46.2% pracowników wykonujących makijaż permanentny zadeklarowało, że

sterylizacja nie jest wykonywana (ryc.42.). Żaden pracownik nie wyrzuca igieł

bezpośrednio do śmieci komunalnych. 5.1% gromadziło je w nieprzekłuwalnych

pojemnikach i wyrzucało do śmieci komunalnych. 92.5% respondentów

zadeklarowało, że gromadziło igły w nieprzekłuwalnych pojemnikach i przekazuje

firmie utylizującej odpady medyczne (rycina 43.). Odpady takie jak np.: zużyte

waciki, gaziki, rękawiczki były wyrzucane przez pracowników zakładów

kosmetycznych do śmieci komunalnych – tak zaznaczyło 18.6% ankietowanych.

90.5% pracowników zadeklarowało, że odpady są odbierane przez przedsiębiorstwo

zajmujące się odpadami medycznymi. Dokładne dane prezentuje rycina 44.

Wszyscy pracownicy oferujący makijaż permanentny deklaruje, że odpady są

odbierane przez przedsiębiorstwo zajmujące się odpadami medycznymi, natomiast

8.3% stwierdziło że wyrzuca je do śmieci komunalnych (ryc.45.). 100% pracowników

wyrzuca igły do nieprzekłuwalnych pojemników i przekazuje firmie utylizującej

odpady medyczne (ryc.46.). 97.6% pracowników zakładów kosmetycznych gromadzi

odpady zanieczyszczone krwią w oznakowanych pojemnikach (ryc.47.). Odpady o



ostrych końcówkach są wyrzucane do oznakowanego pojemnika - tak deklaruje

95.2% pracowników (ryc.48.). Wszyscy pracownicy mają czyste i krótkie paznokcie,

a 9.8% posiada biżuterię na dłoniach.

Ryc. 30.: Sprzęt jednorazowy stosowany w zakładach kosmetycznych.



Ryc. 31.: Sprzęt jednorazowy stosowany w zakładach oferujących makijaż permanentny.

Ryc. 32.: Sprzęt stosowany w salonach kosmetycznych



Ryc. 33.: Sprzęt stosowany przez pracowników wykonujących makijaż permanentny.

Ryc. 34.: Narzędzia poddawane procesowi sterylizacji w zakładach kosmetycznych



Ryc. 35.: Mycie i dezynfekcja powierzchni w zakładach kosmetycznych.

Ryc. 36.: Mycie i dezynfekcja powierzchni w salonach wykonujących makijaż permanentny.



Ryc. 37.: Warunki przechowywania sterylnego sprzętu i narzędzi.




Ryc. 39.: Warunki dezynfekcji narzędzi



Ryc. 40.: Warunki dezynfekcji w zakładach oferujących makijaż permanentny

Ryc. 41.: Warunki sterylizacji w zakładach kosmetycznych.



Ryc. 42.: Warunki sterylizacji w zakładach oferujących makijaż permanentny.

Ryc. 43.: Postępowanie pracowników ze zużytymi igłami.



Ryc. 44.: Postępowanie z odpadami

Ryc. 45.: Postępowanie z odpadami w zakładach oferujących makijaż permanentny.



Ryc. 46.: Postępowanie ze zużytymi igłami.

Ryc. 47.: Postępowanie z odpadami zanieczyszczonymi krwią w zakładach kosmetycznych



Ryc. 48.: Postępowanie z odpadami o ostrych końcówkach.


wykonywaniu usług

Zdaniem pracowników zakładów kosmetycznych, poprzez wykonywanie

zabiegów mogą być przenoszone zakażenia wirusowe, bakteryjne, grzybicze - tak

uważa 100% respondentów (ryc.49.). Wszyscy pracownicy zaznaczyli, że proces

sterylizacji niszczy bakterie, wirusy i grzyby (ryc.50.). Proces dezynfekcji zdaniem

88.4% osób niszczy grzyby, natomiast 67.4% uważa, że podczas tego procesu

niszczone są pasożyty (ryc.51.). Zdaniem wszystkich pracowników zakładów

kosmetycznych, przed przenoszeniem zakażeń wirusowych zabezpiecza

sterylizacja, używanie jednorazowego sprzętu oraz higiena rąk (ryc.52.).

Wszyscy pracownicy zmieniali rękawiczki po każdym kliencie oraz gdy uległy one

uszkodzeniu. 76.2% robiło to każdorazowo po przerwie w zabiegu (ryc.53.). Każdy

ankietowany stwierdził, że ręce przed wykonywanym zabiegiem powinny być umyte

i zdezynfekowane. 97.7% osób zaznaczyło, że igły używane do zabiegów powinny

być jednorazowe sterylne (ryc. 54.).



Zdaniem pracowników wykonujących makijaż permanentny, podczas zabiegów

może dojść do zakażenia wirusowego oraz bakteryjnego – tak uważają wszyscy

respondenci (ryc.55.). 100% ankietowanych zaznaczyło, że proces sterylizacji

niszczy bakterie, wirusy, grzyby oraz pasożyty. 92.3% osób stwierdziło, że

dezynfekcja niszczy wirusy, grzyby i bakterie, zaś 100% zaznaczyło, że niszczone są

pasożyty (ryc.56.). Zdaniem wszystkich pracowników wykonujących makijaż

permanentny, metodami które zapobiegają przenoszeniu się zakażeń wirusowych

są: sterylizacja, używanie jednorazowego sprzętu, zmywanie powierzchni oraz

mycie narzędzi (ryc.57.).

Wszyscy pracownicy wykonujący makijaż permanentny zmieniają rękawiczki po

każdym przygotowaniu warsztatu pracy, po każdym kliencie, każdorazowo po

dotknięciu przedmiotów niezwiązanych bezpośrednio z wykonywanym zabiegiem

oraz gdy uległy one uszkodzeniu (ryc.58.). 100% respondentów stwierdziło, że ręce

przed rozpoczęciem zabiegu powinny być umyte oraz zdezynfekowane.

Igły stosowane do zabiegów makijażu permanentnego mogą być wielorazowe

sterylizowane – tak stwierdziło 7.7% pracowników (ryc.59.).

Ryc. 49.: Zakażenia przenoszone podczas zabiegów zdaniem personelu.



Ryc. 50.: Drobnoustroje niszczone poprzez proces sterylizacji.



Ryc. 51.: Drobnoustroje niszczone przez proces dezynfekcji.

Ryc. 52.: Metody zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń wirusowych

Ryc. 53.: Sytuacje w których personel zmienia rękawiczki.



Ryc. 54.: Wymagania dotyczące igieł używanych w zakładach kosmetycznych.

Ryc. 55.: Zakażenia jakie mogą być przenoszone podczas wykonywania makijażu permanentnego.



Ryc. 56.: Drobnoustroje niszczone poprzez dezynfekcję.

Ryc. 57.: Metody zapobiegające przenoszeniu się zakażeń wirusowych podczas wykonywania makijażu permanentnego.




Ryc.59.: Wymagania dotyczące igieł wykorzystywane w makijażu permanentnym.



3. Źródła zdobywanej wiedzy

76.7% pracowników zakładów kosmetycznych odbyło szkolenie z zakresu

dezynfekcji i sterylizacji. Ten sam odsetek osób odbył szkolenie z postępowania

poekspozycyjnego (ryc. 60.) Najczęstszym źródłem wiedzy na temat sterylizacji,

dezynfekcji, postępowania poekspozycyjnego oraz profilaktyki zakażeń

krwiopochodnych były kursy dla kosmetyczek – korzystało z nich 86% osób

(ryc.61.).

92.3% pracowników wykonujących makijaż permanentny odbyło szkolenie z

zakresu postępowania poekspozycyjnego, a 76.9% z profilaktyki zakażeń

krwiopochodnych (ryc.62.). Wszyscy pracownicy zadeklarowali, że wiedzę na temat

sterylizacji, dezynfekcji, postępowania poekspozycyjnego oraz profilaktyki zakażeń

krwiopochodnych czerpali z kursów dla kosmetyczek, a 30.8% nie poszerzało wiedzy

z tego obszaru (ryc.63.).

Ryc. 60.: Szkolenia odbyte przez pracowników zakładów kosmetycznych.



Ryc. 61.: Źródła wiedzy pracowników zakładów kosmetycznych.

Ryc. 62.: Szkolenia odbyte przez pracowników wykonujących makijaż permanentny.



Ryc. 63.:Źródła wiedzy pracowników wykonujących makijaż permanentny na temat sterylizacji, dezynfekcji, postępowania poekspozycyjnego oraz profilaktyki zakażeń krwiopochodnych.


14% pracowników zakładów kosmetycznych ukłuło się igłą. Ponad 80%

pracowników umyło ranę wodą z mydłem oraz zdezynfekowało. 50% ankietowanych

wykonało badanie krwi (ryc.64.). Wszyscy pracownicy przed kolejnym nakłuciem

zmienili rękawiczki oraz igłę na czystą. Wśród pracowników wykonujących makijaż

permanentny, nikt nie zakłuł się igła podczas wykonywania zabiegu.



Ryc. 64.: Postępowanie pracowników po zakłuciu igłą.

5. Infrastruktura

Każdy zakład posiadał gabinet zabiegowy. W ponad 40% zakładów znajdowała

się samodzielna toaleta i łazienka (ryc.65.). 25,6% zakładów posiadało oddzielną

łazienkę z toaletą dla personelu. 90.2% zakładów była zlokalizowana w wydzielonej

części budynków lub lokali (ryc.66.).

Każdy gabinet zabiegowy był wyposażony między innymi w umywalkę z ciepłą

i zimną wodą, pojemnik na odpady medyczne, dozownik z mydłem w płynie. Dane

prezentuje rycina 67. Ponad 90% zakładów posiadało pojemniki na odpady o ostrych

końcówkach oraz pojemniki do dezynfekcji narzędzi (ryc.68.).

Mycie i dezynfekcja narzędzi wielorazowych odbywa się najczęściej (73.2%) w

pomieszczeniu zabiegowym z dodatkowym zlewem co najmniej jednokomorowym

(ryc. 69.). Sterylizacja wykonywana jest w ramach umowy z podmiotem

zewnętrznym – tak deklaruje 76.2% ankietowanych, natomiast 21.4% twierdzi że

proces ten wykonuje we własnym zakresie (ryc.70.).



Ryc. 65.: Pomieszczenia w zakładach kosmetycznych.




Ryc. 67.: Wyposażenie gabinetu zabiegowego.




Ryc. 69.:Wykonywanie mycia i dezynfekcji narzędzi wielorazowych.

Ryc. 70.: Wykonywanie sterylizacji w zakładach kosmetycznych.



PRACOWNICY STUDIÓW TATUAŻU I PIERCINGU

Ogólna charakterystyka grupy

Ponad 40% respondentów stanowiły osoby w grupie wiekowej 36 – 45lat (tabela

9.). 75% ankietowanych stanowiła płeć męska (tabela 10.). Najwięcej osób

posiadało wykształcenie wyższe magisterskie (33.3%). Dane prezentuje rycina 11.

Średni staż pracy wynosił 8,1lat. Maksymalny staż pracy to 20 lat, a minimalny 1

rok (tabela 12.).

Tabela 9.: Wiek pracowników zakładów tatuażu oraz wykonujących piercing włączonych do badania



Wiek poniżej 18 r.ż. 1 (0.4%) 0 (0.0%) 0.432

18-25 lat 20 (8.2%) 2 (16.7%)

26-35 lat 114 (46.5%) 4 (33.3%)

36-45 lat 97 (39.6%) 5 (41.7%)

46-55 lat 10 (4.1%) 1 (8.3%)

56 lat i więcej 3 (1.2%) 0 (0.0%)

Brak danych 11 1

Tabela 10.: Struktura płci pracowników zakładów tatuażu oraz wykonujących piercing włączonych

do badania (total) oraz salonów z woj. warmińsko – mazurskiego.


Płeć Kobieta 61 (25.0%) 3 (25.0%) 1.000

Mężczyzna 183 (75.0%) 9 (75.0%)

Brak danych 12 1

Tabela 11.: Wykształcenie pracowników zakładów tatuażu oraz wykonujących piercing włączonych

do badania (total) oraz salonów z woj. warmińsko – mazurskiego.



Zawodowe 43 (17.7%) 2 (16.7%)

Średnie 125 (51.4%) 3 (25.0%)

Policealne 22 (9.1%) 0 (0.0%)






Brak danych 13 1

Tabela 12.: Staż pracy pracowników zakładów tatuażu oraz wykonujących piercing włączonych do

badania (total) oraz salonów z woj. warmińsko – mazurskiego.

Zmienn

a Kategoria N

Średni

a SD

Mi

n

Ma

x

Median

a

QI.25

.

QIII.75

.

Brak

i

p.valu

e

Staż

pracy

Warmińsko

-mazurskie 12 8.1

6.

0 1.0

20.

0 6.0 3.8 11.2 1 0.099

Total 24

1 9.5

6.

0 0.5

30.

0 8.0 5.0 14.0 15


Wszyscy pracownicy wykorzystują jednorazowe igły do tatuowania, kubeczki na

farbę, folie, maszynki do golenia oraz osłony na kabel. Dokładne dane prezentuje

rycina 71. Żaden pracownik, nie zaznaczył, że w zakładzie używany jest

sterylizator (ryc.72.). Wszyscy pracownicy wykonujący piercing wykorzystują

jednorazowe igły wenflonowe oraz jałowe rękawiczki. Więcej danych prezentuje

rycina 73.

75% ankietowanych wykorzystuje autoklaw, zaś 50% myjkę ultradźwiękową

(ryc.74.). Proces dezynfekcji wykonywany jest we własnym zakresie - tak

deklaruje 63.6% pracowników studiów tatuażu (ryc.75.), natomiast 100% osób

wykonujących piercing wykonuje sterylizację we własnym zakresie (ryc.76.).

Wszyscy pracownicy salonów tatuażu korzystali z płynów do dezynfekcji. Temu

procesowi były poddawane małe i duże powierzchnie – tak twierdzi 100%

respondentów, a 9.1% że ten proces nie był wykonywany (ryc.77.).

Każdy pracownik wykonujący piercing zaznaczył, że korzystał z płynów do

dezynfekcji. 100% respondentów wykonywało ten proces na małych

powierzchniach, natomiast dezynfekcja dużych powierzchni była wykonywana

przez 75% pracowników (ryc.78.). Wszyscy pracownicy przechowywali narzędzia

w prawidłowych warunkach oraz z zachowaniem terminu ważności. W 92.3%

zakładów materiały z których były wykonane meble umożliwiały ich mycie



i dezynfekcję, natomiast wszystkie zakłady posiadały zmywalne ściany w okolicach

zlewów i umywalek, które były odporne na działanie wilgoci i środków

dezynfekcyjnych.

Rycina 79. Prezentuje wyposażenie zakładów. W każdym zakładzie, znajdował

się zlew z baterią i dozownikami z mydłem i ze środkiem dezynfekcyjnym oraz

miejsce do przechowywania i przygotowywania roboczych preparatów myjąco –

dezynfekcyjnych i środków czystości. W każdym zakładzie odpady zanieczyszczone

krwią były wyrzucane do oznakowanych pojemników, zaś odpady o ostrych

końcówkach były wyrzucane do nierzekłuwalnych pojemników.

100% respondentów posiadało krótkie i czyste paznokcie, natomiast 23.1%

pracowników posiadał biżuterię na dłoniach. Wszyscy pracownicy studiów tatuażu

deklarują, że odpady są odbierane przez przedsiębiorstwo zajmujące się odpadami

medycznymi (ryc.80.). Zużyte igły (ryc.81.) przez wszystkich pracowników były

wyrzucane do nieprzekłuwalnego pojemnika i przekazywane firmie utylizującej

odpady medyczne, zaś 9.1% respondentów po wrzuceniu igieł do pojemnika

wyrzucał je do śmieci komunalnych. 100% pracowników wykonujących piercing

zadeklarowało, że odpady są odbierane przez przedsiębiorstwo zajmujące się

odpadami medycznymi. 25% zużyte igły sterylizuje. Ten sam odsetek osób je

dezynfekuje. 75% respondentów wyrzuca zużyte igły do nieprzekłuwalnych

pojemników i przekazuje je firmie utylizującej odpady medyczne (ryc.82).



Ryc. 71.: Sprzęt jednorazowy wykorzystywany w salonach tatuażu.

Ryc. 72.: Sprzęt używany w zakładach



Ryc. 73.: Jednorazowy sprzęt wykorzystywany przez osoby wykonujące piercing.

Ryc. 74.: Sprzęt wykorzystywany w zakładzie oferującym usługi piercingu.



Ryc. 75.: Dezynfekcja w salonie tatuażu.

Ryc. 76.: Dezynfekcja w salonach oferujących usługi piercingu.



Ryc. 77.: Powierzchnie objęte procesem dezynfekcji.

Ryc. 78.: Powierzchnie objęte procesem mycia i dezynfekcji w zakładach oferujących piercing.



Ryc. 80.: Postępowanie z odpadami w salonach tatuażu.






wykonywaniu usług

Zdaniem wszystkich respondentów, podczas wykonywania tatuażu mogą być

przenoszone zakażenia wirusowe i bakteryjne (ryc.83.). Proces sterylizacji niszczy

wirusy, bakterie i grzyby – tak deklaruje 100% ankietowanych wykonujących tatuaż

(ryc.84.). Według wszystkich ankietowanych dezynfekcja niszczy wirusy oraz

bakterie. 72.7% osób wykonujących tatuaż, uważa że dezynfekcja niszczy pasożyty

(ryc.85). Sterylizacja, używanie jednorazowego sprzętu, higiena rąk oraz zmywanie

powierzchni – zdaniem 100% ankietowanych te metody zapobiegają przenoszeniu

zakażeń wirusowych (ryc. 86.).

Rękawiczki przez wszystkich w salonach tatuażu były zmieniane w sytuacjach

takich jak np.: gdy uległy uszkodzeniu, po każdorazowym przygotowaniu warsztatu

pracy, po każdym kliencie. Dokładne dane prezentuje rycina 87. 100%

ankietowanych uważa, ze ręce przed wykonywaniem zabiegu powinny być umyte i

poddane dezynfekcji, natomiast igły wykorzystywane do tatuażu jednorazowe



sterylne. Podczas zabiegów piercingu mogą być przenoszone zakażenia wirusowe,

bakteryjne oraz pasożytnicze – tak odpowiedziało 100% pracowników (ryc.88.).

Sterylizacja, zdaniem wszystkich pracowników niszczy wirusy, bakterie i grzyby

(ryc.89.). 75% respondentów uważa, że dezynfekcja niszczy bakterie. Ten sam

odsetek pracowników wskazuje na wirusy i grzyby. Dokładne dane prezentuje

rycina 90.

Sterylizacja, używanie jednorazowego sprzętu, higiena rąk – te metody zdaniem

wszystkich pracowników wykonujących piercing zapobiegają przenoszeniu zakażeń

wirusowych (ryc.91.). 75% osób wykonujących pircing zmienia rękawiczki po

każdym przygotowaniu warsztatu pracy, natomiast 25% robi to na koniec pracy.

Dane prezentuje rycina 92. Wszyscy pracownicy uważają, że ręce przed

wykonywaniem zabiegu powinny być umyte oraz poddane dezynfekcji. 25%

ankietowanych zaznaczyła, że powinny być one poddane sterylizacji (ryc.93.).

Rycina 94 prezentuje zdanie pracowników na temat wymagań dotyczących igieł

wykorzystywanych do modyfikacji ciała. 100% respondentów uważa, że powinny to

być igły jednorazowe sterylne. 25% zaznaczyło, że mogą to być igły wielorazowe

myte.



Ryc. 83.: Zakażenia przenoszone podczas wykonywania tatuażu.

Ryc. 84.: Drobnoustroje niszczone podczas sterylizacji.



Ryc. 85.: Drobnoustroje niszczone poprzez dezynfekcję.

Ryc. 86.: Metody zabezpieczające przed przenoszeniem zakażeń wirusowych.



Ryc. 87.: Sytuacje w których zmieniane są rękawiczki.



Ryc. 88.: Zakażenia przenoszone podczas zabiegów piecingu.

Ryc. 89.: Drobnoustroje niszczone poprzez proces sterylizacji.



Ryc. 90.: Drobnoustroje niszczone poprzez dezynfekcję

Ryc.91 .: Metody zapobiegające przenoszeniu zakażeń wirusowych.




Ryc. 93.: Wymagania dotyczące rąk przed wykonywaniem zabiegów.



Ryc. 94.: Wymagania dotyczące igieł używanych w salonach.

3. Źródła zdobywanej wiedzy

72.7% ankietowanych odbyło szkolenie z zakresu profilaktyki zakażeń

krwiopochodnych. Ten sam odsetek pracowników przeszedł szkolenie z dezynfekcji

i sterylizacji oraz postępowania poekspozycyjnego (ryc.95.). Rycina 96. prezentuje

źródła wiedzy pracowników wykonujących tatuaż na temat postępowania

poekspozycyjnego, sterylizacji, dezynfekcji oraz zakażeń krwiopochodnych.

Najwięcej osób (90.9%) czerpało ją od innych osób z branży oraz internetu.

75% pracowników wykonujących piercing odbyło szkolenie z zakresu zakażeń

krwiopochodnych. Ten sam odsetek ankietowanych przeszedł szkolenie z

postępowania poekspozycyjnego, sterylizacji, dezynfekcji (ryc.97.). Rycina 98

prezentuje źródła wiedzy na temat postępowania poekspozycyjnego, sterylizacji,

dezynfekcji oraz zakażeń krwiopochodnych. Najczęściej wykorzystywany był

internet, podręczniki medyczne oraz kursy dla kosmetyczek.



Ryc. 95.: Szkolenia odbyte przez pracowników

Ryc. 96.: Źródła wiedzy na temat postępowania poekspozycyjnego, sterylizacji, dezynfekcji oraz zakażeń krwiopochodnych.



Ryc. 97.: Szkolenia odbyte przez pracowników wykonujących piercing.

Ryc. 98.: Źródła wiedzy na temat postępowania poekspozycyjnego, sterylizacji, dezynfekcji oraz zakażeń krwiopochodnych.


9.1% pracowników wykonujących tatuaż, zakłuło się igłą. Rycina 99. Prezentuje

postępowanie po tym incydencie. Wszyscy pracownicy zdezynfekowali ranę oraz



zrobili badanie krwi. Każdy pracownik przed przystąpieniem do kolejnego nakłucia

ciała zmienił rękawiczki oraz igłę na czyste. Żaden pracownik wykonujący piercing,

nie zakłuł się igłą.

Ryc. 99.: Postępowanie pracowników po zakłuciu

5. Infrastruktura

Każdy zakład posiadał gabinet zabiegowy. 58.3% zakładów posiadało pokój

socjalny i samodzielną łazienkę z toaletą, natomiast 84.6% - poczekalnię (ryc.100.).

38.5% zakładów posiadało oddzielną łazienkę z toaletą dla personelu. 76.9%

zakładów była zlokalizowana w wydzielonej części budynku lub lokalu (ryc.101.).

92.3% zakładów posiadały umywalkę z ciepłą i zimną wodą. Ten sam odsetek

posiadał pojemnik na zużyte ręczniki. Dane prezentuje rycina 102.

Wszystkie studia tatuażu posiadały pojemniki na odpady o ostrych końcówkach.

W ponad 30% zakładów znajdowały się myjki ultradźwiękowe (ryc.103.). Mycie i

dezynfekcja narzędzi wielorazowych najczęściej (46.2%) odbywała się w

pomieszczeniach zabiegowych z dodatkowym zlewem co najmniej



jednokomorowym (ryc.104.). Sterylizacja narzędzi wielorazowych w ponad 55%

zakładów odbywała się we własnym zakresie. 30,8% ankietowanych stwierdziło, że

ten proces nie jest wykonywany (ryc.105.).

Ryc. 100.: Pomieszczenia znajdujące się w zakładzie.




Ryc. 102.: Wyposażenie gabinetu zabiegowego



Ryc. 103.: Sprzęt w gabinecie zabiegowym.

Ryc. 104.: Warunki mycia i dezynfekcji narzędzi wielorazowych



Ryc. 105.: Warunki sterylizacji narzędzi wielorazowych.

1. Ogólna charakterystyka grupy osoby z wykształceniem ...€¦ · mapa ryzyka zakaŻeŃ...

Documents

Transcript of 1. Ogólna charakterystyka grupy osoby z wykształceniem ...€¦ · mapa ryzyka zakaŻeŃ...