Post on 10-Jan-2016
description
NIEPEŁNOSPRAWNE MASS MEDIA. PRZEDSIĘWZIĘCIA MEDIALNE KIEROWANE DO OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH, JAKO ŹRÓDŁO UŻYTECZNYCH INFORMACJI ORAZ WZORÓW ZACHOWAŃ.
mgr Paweł Rozmus
PRACA MAGISTERSKAnapisana pod kierunkiem
dr hab. Barbary Gąciarz – prof. nadzw.
Akademia Górniczo-Hutniczej w Krakowie
GŁÓWNE TEZYPodstawowe cele pracy to:
zdiagnozowanie, jak wygląda oferta polskich środków
masowego przekazu kierowana do osób
niepełnosprawnych oraz jaka jest zawartość tych
programów.
sprawdzenie, ile czasu tego rodzaju audycje zajmują w
całości programu oferowanego przez daną stację oraz czy
czas emisji tych treści daje szanse na ich dotarcie do
szerokiego grona odbiorców.
GŁÓWNE TEZY odpowiedź na pytanie: czy istnieje zainteresowanie
tego rodzaju produkcjami oraz czy jest sens tworzyć
taką hermetyczną ofertę programową, a jeśli tak,
to jaką te programy pełnią rzeczywistą funkcję wśród
niepełnosprawnych i jak są przez nich oceniane?
próba wyciągnięcia wniosków o skutkach jakie ma
zawartość analizowanych programów dla odbiorców
mediów (zarówno sprawnych i niepełnosprawnych).
GŁÓWNE TEZYStruktura pracy:
Rozdział 1: sytuacja osób niepełnosprawnych w
Polsce oraz zagadnienia związane z socjologicznym
ujmowaniem niepełnosprawności.
Rozdział 2: teorie użyteczne do analizy mass
mediów, charakterystyka głównych tendencji oraz
zjawisk związanych z rolą i oddziaływaniem środków
masowej komunikacji.
GŁÓWNE TEZYStruktura pracy:
Rozdział 3: Analiza zawartości i funkcji programów
telewizyjnych (McQuail) : W-skersi (TVP 1) Potrzebni
(TVPInfo), Anna Dymna: Spotkajmy się (TVP2), Zielone
drzwi (TVN).
Rozdział 4: oceny użyteczności tych programów i opinie
odbiorców na ich temat. Najistotniejsze funkcje, jakie
mogą one spełniać.
METODA BADAWCZA
Wykorzystane metody badawcze:
ilościowa oraz jakościowa analiza zawartości/treści
programów telewizyjnych (nakierowana na formę
prezentacji niepełnosprawności).
ankieta internetowa (www.e-ankiety.pl): pytania
o znajomość i użyteczność oferty medialnej kierowanej
do osób niepełnosprawnych, ocena atrakcyjności i roli
tego rodzaju przekazów.
Wypełniona przez 159 osób niepełnosprawnych.
SYNTEZA WNIOSKÓW oferowane programy związane z tematyką
niepełnosprawności są słabo rozpoznawalne i
oceniane raczej negatywnie przez widzów.
nadawcy (zarówno publiczni, jak i komercyjni) nie są
w stanie wyjść poza schemat balansowania między
dwoma (stereotypowymi) obrazami
niepełnosprawności.
Osoba budząca litość vs „super-kaleka”.
SYNTEZA WNIOSKÓW Dominujące funkcje programów, to przede wszystkim
mobilizowanie (niepełnosprawnych do aktywnego trybu życia
i reszty społeczeństwa do niesienia pomocy), a także wyjaśnianie
specyfiki niepełnosprawności i informowanie o tym, z czego mogą
skorzystać osoby niepełnosprawne.
Tematyka niepełnosprawności w mediach spychana jest na margines
i prezentowana w mało atrakcyjnej formie.
Media nie wykorzystują potencjału w walce ze stereotypami
(należy włączać te treści do głównego strumienia mediów).
WYKORZYSTANIE PRAKTYCZNE
systematyczne kompendium wiedzy związanej
z wpływem mediów na społeczeństwo oraz
konstruowaniem atrakcyjnych przekazów medialnych.
źródło rekomendacji, które powinny spowodować,
wyciągnięcie tematyki niepełnosprawności z
medialnego marginesu i ułatwić budowanie przekazów,
dających szansę uzyskania rzetelnej wiedzy o
niepełnosprawności.
DZIĘKUJĘ ZA UWAGĘ
e-mail: pawel.rozmus@uj.edu.pl