Diagnoza wstępna dzieckarozpoczynającegonaukę w klasie 1.Materiały dla ucznia

dostępna w sklepie internetowym

1

Barbara Ochmańska

„Wiem wi ęcej. Diagnoza przedszkolna dziecka w ostatnim roku wychowania przedszkolnego.

Materiały dla nauczyciela”

Materiały dla nauczyciela

1. O diagnozie „Wiem więcej…” 2. Zadania nauczyciela związane z diagnozą przedszkolną 3. Czas przeprowadzania diagnozy 4. Sposób przeprowadzenia diagnozy przedszkolnej 5. Charakterystyka dziecka pięcioletniego i sześcioletniego 6. Charakterystyka dziecka kończącego przedszkole i rozpoczynającego naukę w szkole podstawowej 7. Punktacja zadań i interpretacja wyników diagnozy 8. Arkusz diagnozy przedszkolnej 9. Zestawienie wyników diagnozy grupy 10. Przekazywanie wyników obserwacji rodzicom/opiekunom 11. Kwestionariusz dla rodziców 12. Wykorzystanie wyników diagnozy przedszkolnej do planowania dalszego wspomagania i korygowania rozwoju dziecka

� Karta indywidualnych potrzeb dziecka � Plan działań wspierających � Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny � Kwestionariusz do rozpoznawania zdolności dziecka

13. Bibliografia 14. Notatki Materiały dla dziecka

1. Pomoce do przeprowadzenia diagnozy wraz załącznikami: � Próba 1 (jesień) � Próba 2 (wiosna)

2. Arkusz diagnozy przedszkolnej 3. Kwestionariusz dla rodziców

2

I. O diagnozie „Wiem więcej…”

Wiem więcej. Diagnoza przedszkolna dziecka w ostatnim roku wychowania

przedszkolnego to osobna broszura z materiałami dla dziecka. Przeznaczona jest przede wszystkim dla

dzieci, które –głównie w wyniku decyzji rodziców – ponownie uczęszczają do grupy sześciolatków

lub oddziału przedszkolnego. Diagnoza pozwoli nauczycielowi na pozyskanie szczegółowych

informacji na temat poziomu wiedzy i umiejętności dziecka w stosunku do wymagań aktualnej

podstawy programowej.

Publikacja zawiera dwa arkusze diagnostyczne (dwie próby, pomoce do przeprowadzenia

diagnozy) z zadaniami dla dzieci, wzbogaconymi przyjazną, czytelną grafiką wraz z potrzebnymi

załącznikami. Opracowane są one wokół tematyki jesiennej i wiosennej, aby dziecko mogło w sposób

całościowy, spiralnie, pracować na przygotowanymi zadaniami diagnostycznymi. Oba arkusze są

podobnie skonstruowane, dotyczą tych samych obszarów podstawy programowej oraz związanych z

nimi wiadomości i umiejętności dziecka, ujętymi w szczegółowy sposób w przygotowanych zadaniach

diagnozy. II próba zawiera zadania o większym stopniu trudności.

W broszurze zamieszczony jest Arkusz diagnozy przedszkolnej, słuŜący do

usystematyzowania wyników uzyskanych przez dziecko. Uwzględnia on diagnozowanie poziomu

umiejętności i wiedzy w następujących obszarach:

• umiejętności emocjonalne i społeczne

• wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne

• czynności samoobsługowe, nawyki higieniczne i kulturalne

• wspomaganie rozwoju mowy

• wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej

• bezpieczeństwo własne oraz innych

• rozwój umysłowy poprzez zabawy konstrukcyjne

• wychowanie przez sztukę

• czynności intelektualne – poznawanie i rozumienie siebie oraz swojego otoczenia

• rozwój intelektualny wraz z edukacją matematyczną

• rozumienie istoty zjawisk atmosferycznych

• poszanowanie roślin i zwierząt

• gotowość do nauki czytania i pisania: percepcja wzrokowa, słuchowa i manualna

• myślenie twórcze.

Ostatnią częścią broszury jest Kwestionariusz dla rodziców. Uzyskane dzięki ankiecie

informacje pozwolą na określenie upodobań dziecka, jego roli w rodzinie, opinii rodziców/opiekunów

oraz oczekiwań w stosunku do nauczyciela. Ułatwi to budowanie dobrych relacji między

3

rodzicami/opiekunami a nauczycielem oraz stworzy odpowiednie warunki do wspólnego planowania

dalszego rozwoju dziecka.

II. Zadania nauczyciela związane z diagnozą przedszkolną

Dzieci rozwijają się w róŜnym tempie, dlatego ich rozwój nie zawsze przebiega w sposób

harmonijny. Przeprowadzenie zatem diagnozy swoich podopiecznych, rozpoznanie aktualnego,

indywidualnego poziomu wiedzy i umiejętności kaŜdego dziecka, to dla kaŜdego nauczyciela punkt

wyjścia do pracy w przedszkolu czy szkole.

Obowiązujące akty prawne – Ustawa o systemie oświaty i rozporządzenia Ministra

Edukacji Narodowej – nakładają na nauczyciela następujące obowiązki związane z diagnozą

przedszkolną:

• wybór programu wychowania przedszkolnego, modyfikowanie programu innych autorów lub

opracowanie własnego (ma on m.in. zawierać propozycję metody diagnozowania oraz uwzględniać

indywidualizację pracy z dziećmi, w zaleŜności od ich moŜliwości i potrzeb);

• prowadzenie obserwacji pedagogicznych mających na celu poznanie moŜliwości i potrzeb

rozwojowych dzieci, dokumentowanie tych obserwacji, przeprowadzenie analizy gotowości dziecka

do podjęcia nauki w szkole oraz opracowanie indywidualnego programu wspomagania i korygowania

rozwoju dziecka;

• zgromadzenie informacji, które mogą pomóc pracownikom poradni psychologiczno-pedagogicznej,

do której zostanie skierowane dziecko w razie potrzeby pogłębionej diagnozy związanej ze

specjalnymi potrzebami edukacyjnymi;

• przekazanie rodzicom informacji o gotowości dziecka do podęcia nauki w szkole podstawowej

według określonego wzoru;

• udzielanie dziecku pomocy psychologiczno-pedagogicznej, polegającej na rozpoznawaniu i

zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia (dziecka), a takŜe

rozpoznawaniu jego moŜliwości psychofizycznych.

Nauczyciel przedszkola podczas przeprowadzania diagnozy powinien być obiektywny, nie

kierować się własnymi przekonaniami i emocjami, unikać interpretowania i oceniania w trakcie

obserwacji. Jego powierzchowne i stronnicze spostrzeŜenia mogą zafałszować obraz wiedzy i

umiejętności dziecka, co spowoduje niedokładność i niekompletność diagnozy. Ma być uwaŜnym i

spostrzegawczym obserwatorem, rejestrować wszystkie istotne szczegóły dotyczące zachowania

dziecka, np. jego postawę ciała, mimikę, umiejętność radzenia sobie z zadaniami.

4

W codziennej pracy nauczyciel korzysta z techniki obserwacji. KaŜdą obserwację, czyli

zbieranie danych na bazie spostrzeŜeń, naleŜy prowadzić rzetelnie, w fotograficzny, bardziej lub mniej

usystematyzowany sposób.

III. Czas przeprowadzania diagnozy

Diagnoza składa się z dwóch prób:

• I – „Jesień”.

Jest to diagnoza wstępna i powinna być przeprowadzona w październiku, by dać dzieciom

szansę na zaadoptowanie się w warunkach przedszkolnych. Da ona rzeczywisty obraz

poziomu wiedzy i umiejętności dziecka. Traktując kaŜde dziecko w indywidualny sposób,

pozwoli zaplanować jego dalszy rozwój i zwróci uwagę na jego specjalne potrzeby

edukacyjne.

• II – „Wiosna”.

Diagnoza ta powinna być przeprowadzona w kwietniu. Da ona obraz poziomu gotowości

dziecka do rozpoczęcia nauki w szkole oraz pozwoli na ewaluację działań podjętych w celu

wyrównania specjalnych potrzeb edukacyjnych dziecka. Wtedy rodzice będą mogli spokojnie

podjąć decyzję o jego dalszej edukacji.

W styczniu, między pierwszą i drugą diagnozą, nauczyciel powinien dokonać weryfikacji działań

podjętych wobec poszczególnych dzieci, by dostosować je do aktualnych potrzeb.

IV. Sposób przeprowadzenia diagnozy przedszkolnej

Podczas przeprowadzania diagnozy przedszkolnej, nauczyciel powinien pamiętać, Ŝe:

• Badanie diagnostyczne powinno być rozłoŜone w czasie poprzez wyodrębnienie poszczególnych

zadań z całej diagnozy, tak aby dziecko nie odczuwało zmęczenia lub znuŜenia wykonywanymi

czynnościami.

• Zadania nie muszę być wykonywane według kolejności zaproponowanej w diagnozie. Nauczyciel

moŜe je sam dostosować, na przykład do tematyki danego dnia lub tygodnia zajęć w przedszkolu.

• Próby diagnostyczne zostały skonstruowane tak, aby moŜna je było przeprowadzać zarówno

indywidualnie z kaŜdym dzieckiem, jak i z całą grupą.

5

• NaleŜy zadbać o otoczenie dziecka w czasie wykonywania zadań, gwarantując mu odpowiednie

warunki przy wykonywaniu poszczególnych poleceń – spokój, cisza, Ŝyczliwa atmosfera, dobra

komunikacja dwustronna między nauczycielem i dzieckiem, poczucie bezpieczeństwa i

akceptacja.

• Praca nad przygotowanymi poleceniami ma być dla przedszkolaka przyjemnością, powinna

kojarzyć się z dobrą zabawą, a nie przykrą koniecznością lub pracą pod presją czasu.

• Osoba przeprowadzająca diagnozę stara się kierować do dziecka polecenia w sposób zrozumiały i

zwracać się do niego głosem o ciepłym zabarwieniu. Polecenia mają być jasne, wyraźne i krótkie.

Jeśli zajdzie taka konieczność, naleŜy je powtórzyć.

• NaleŜy wcześniej przygotować miejsce pracy dziecka i zadbać o materiały potrzebne do

wykonania poszczególnych zadań, tj. nagrania głosów zwierząt (kota, psa, koguta), nagrania

odgłosów padającego deszczu, pociągu, drzwi, lejącej się z kranu wody, samochodu, nagranie

Czterech pór roku – Jesień i Wiosna A. Vivaldiego, dwa utwory muzyczne (w tym hymn Polski)

oraz klocki, kredki, ołówek, klej, noŜyczki, czyste kartki papieru.

• Rozmowa z dzieckiem i obserwacja jego zachowania podczas wykonywania zadań są waŜnymi

elementami badania. PosłuŜą one nauczycielowi do określenia poziomu rozwoju mowy dziecka,

budowy wypowiedzi, zasobu słownictwa i wiedzy, umiejętności radzenia sobie z emocjami w

sytuacjach trudnych, pozwolą ocenić zdolność koncentracji, skupienie uwagi, tempo pracy,

rozumienie poleceń itp.

• Nauczyciel podczas przeprowadzania diagnozy przedszkolnej (próby I lub II) zapisuje, w sposób

systematyczny i rzetelny, wyniki badania diagnostycznego w Arkuszu diagnozy przedszkolnej.

Wszystkie prace wykonane przez dziecko poza „kartą” próby diagnostycznej, nauczyciel dołącza

do dokumentacji dziecka.

V. Charakterystyka dziecka pięcioletniego i sześcioletniego

W celu trafnego przeprowadzenia diagnozy, warto się zapoznać z charakterystyką rozwoju dziecka

pięcio- i sześcioletniego o prawidłowej normie rozwojowej dla tego wieku, przedstawioną w pracach

M. śebrowskiej1 i B. Janiszewskiej2. PoniŜsze zestawienie moŜe być pomocą i punktem odniesienia

dla osoby interpretującej wyniki uzyskane w badaniach diagnostycznych poszczególnych dzieci.

1 M. Żebrowska (red.) Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1972.

2 B. Janiszewska, Co z tą dojrzałością szkolną, „Meritum”, nr 1, 2009.

6

Pięciolatek Sześciolatek Rozwój emocjonalny

� Zachowuje się spontanicznie i wyraziście, nie panuje nad swoją ekspresją.

� Coraz rzadziej obraŜa się, złości i płacze, poniewaŜ zaczyna liczyć się z rówieśnikami i coraz częściej chce się z nimi bawić.

� Potrafi przewidzieć reakcje dorosłych. � Jego emocje są silne, gwałtowne, krótkotrwałe,

zmienne (od śmiechu po płacz i odwrotnie), trudne do opanowania przez dziecko.

� Zaczyna przejmować się uczuciami innych: pociesza, pomaga, współczuje.

� Ma mniej dojrzały układ nerwowy niŜ siedmiolatek.

� Dostosowuje natęŜenie emocji do siły i znaczenia jej przyczyny.

� Umie kierować swoimi uczuciami i uzewnętrzniać je.

Rozwój społeczny � Potrafi bawić się wspólnie w grupie. � Mimo róŜnych trudności w funkcjonowaniu w

grupie, zwykle ma juŜ swojego najlepszego przyjaciela.

� Bawi się z dziećmi tej samej płci.

� Jest w stanie rozstać się z najbliŜszymi mu osobami na co najmniej kilka godzin.

� Umie współpracować i bawić się z innymi dziećmi, podporządkować się zasadom panującym w grupie, podejmować róŜne inicjatywy.

� Jego zabawy są bardziej dojrzałe; organizowane są często w kilkuosobowych grupach, z podziałem na role i funkcje.

� Powoli wzrasta poziom antagonizmu pomiędzy chłopcami a dziewczynkami.

� Potrafi nawiązywać kontakty zarówno z rówieśnikami, jak i osobami dorosłymi.

� Matka przestaje być dla niego autorytetem; często obwinia ją za swoje niepowodzenia.

� Staje się niegrzeczny i zbuntowany. Dla zasady nie chce wykonywać poleceń. Odruchowo odpowiada „nie”, dyskutuje i kłóci się z rodzicami.

� Chce udowadniać swoje racje. � Zdarza mu się kłamać i nie chce przyznać się do

winy. Rozwój fizyczny

� Lubi ruch, jest aktywny: biega, skacze, wspina się. � Nie usiedzi długo na jednym miejscu. Często

zmienia pozycję, podpiera się, kładzie na stoliku. � Woli pracować, leŜąc na podłodze niŜ w pozycji

siedzącej. � Ma niezbyt trwały kościec i jeszcze słaby

nadgarstek oraz słabe mięśnie. � Ma rozwiniętą koordynację ruchową i wzrokowo-

ruchową. � Nie potrafi odkładać zaspokajania potrzeb

biologicznych. � Czasami staje się marudny z powodu zmęczenia i

głodu. � Nie uświadamia sobie, Ŝe źle widzi i słyszy.

� Jest ruchliwy, Ŝywiołowy, sprawny fizycznie, gotowy na nowe wyzwania.

� Powoli staje się bardziej odporny na zmęczenie związane z dłuŜszym przebywaniem w jednej pozycji.

� Jest bardziej odporny na choroby. � Przechodzi pierwszy etap kostnienia nadgarstka,

ruchy dłoni są bardziej odporne na męczenie. � Ma wciąŜ silne napięcie mięśniowe rąk, palców,

nadgarstka, przedramienia, barków. � Ma lepszą koordynację ruchów.

Rozwój intelektualny � Cechuje go uwaga mimowolna, krótkotrwała,

niepodzielna. � Ma pamięć mimowolną, krótkotrwałą,

mechaniczną. � Spostrzega na obrazku do kilkunastu elementów. � RóŜnicuje kształty, litery drukowane i cyfry oraz

podstawowe figury geometryczne.

� Nadal ma uwagę mimowolną, a jej czas jest ciągle krótki ( ok.15 minut).

� Nie skupia się na wykonywaniu kilku czynności jednocześnie.

� Przy silnej koncentracji uwagi odczuwa zmęczenie.

� Ma pamięć mechaniczną, powinien często

7

� Dostrzega od 5 do 8 róŜnic pomiędzy podobnymi obrazkami.

� Konstruuje proste budowle według wzoru. � Ma duŜe trudności z przyswajaniem wiadomości

dotyczących czasu i przestrzeni. � Klasyfikuje przedmioty według dwóch lub ????

cech charakterystycznych oraz porównuje je pod kątem róŜnic i podobieństw.

� Myśli w sposób skojarzeniowy i Ŝyczeniowy (według niego jest to myślenie prawdziwe).

� Lubi słuchać, kiedy mu się czyta. � Rozumie czytany tekst. � Tworzy i odtwarza proste rymy i rytmy. � Dzieli zdanie na trzy-, czterowyrazowe części. � Dzieli wyraz na dwie, trzy sylaby. � Prawidłowo trzyma ołówek. � Odwzorowuje linie poziome, pionowe, ukośne

oraz proste szlaczki. � Rysuje, maluje farbami, lepi z plasteliny zgodnie z

podanym tematem. � Przelicza zbiór składający się z około 10

elementów. � Rozumie pojęcia: więcej, mniej, tyle samo. � Prawidłowo wymawia głoski, nazywa przedmioty

i sytuacje. � Wypowiada się zdaniami, rozumie treść poleceń. � Pyta o nieznane słowa.

utrwalać i powtarzać nowe treści, wykorzystują róŜne zmysły.

� Dzięki dojrzewaniu receptorów zmysłów, ma lepszą ostrość wzroku i lepszą zdolność odbioru bodźców słuchowych.

� Ma lepsze wzrokowo-słuchowe spostrzeganie analityczno-syntetyczne.

� Nie ma ukształtowanej odwracalności myślenia oraz uformowanych pojęć czasowych.

� Myśli przede wszystkim w sposób przedoperacyjny, konkretno- -wyobraŜeniowy.

� Potrafi dzielić zdania na wyrazy. � Dokonuje analizy i syntezy wyrazu. � Ma płynne i szybkie ruchy rąk. � Ma jeszcze kłopoty z oceną stosunków

przestrzennych: prawo, lewo, obok, za. � Jego mowa powinna być w pełni wykształcona.

Wszystkie głoski powinny brzmieć prawidłowo. � Wypowiada się sensownie, poprawnie pod

względem gramatycznym i artykulacyjnym. Potrafi tworzyć zdania współrzędnie i podrzędnie złoŜone. Wykorzystuje mowę potoczną, zaleŜną i niezaleŜną.

� Wykazuje się duŜą aktywnością poznawczą, chęcią do nauki,

� Jest bardzo ciekawy świata.

VI. Charakterystyka dziecka kończącego przedszkole i rozpoczynającego naukę w szkole

podstawowej

Sylwetkę absolwenta przedszkola dokładnie przedstawia Podstawa programowa wychowania

przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych

form wychowania przedszkolnego. Jasno określa ona cele, które mają być realizowane we

wszystkich obszarach działalności edukacyjnej przedszkola. W kaŜdym z obszarów podane są

umiejętności i wiadomości, którymi powinny wykazywać się dzieci pod koniec wychowania

przedszkolnego. NajwaŜniejsze z nich zostały uwzględnione w obu przygotowanych próbach

diagnostycznych. Zgodnie z wymaganiami Podstawy, absolwent przedszkola rozpoczynający

naukę w szkole podstawowej:

� obdarza uwagą dzieci i dorosłych, aby rozumieć to, co mówią i czego oczekują; grzecznie zwraca się do innych w domu, w przedszkolu, na ulicy;

� przestrzega reguł obowiązujących w społeczności dziecięcej (stara się współdziałać w zabawach i w sytuacjach zadaniowych) oraz w świecie dorosłych;

� w miarę samodzielnie radzi sobie w sytuacjach Ŝyciowych i próbuje przewidywać skutki swoich zachowań;

8

� umie się przedstawić: podaje swoje imię, nazwisko i adres zamieszkania; wie, komu moŜna podawać takie informacje;

� samodzielnie korzysta z toalety; � samodzielnie ubiera się i rozbiera, dba o osobiste rzeczy; � utrzymuje porządek w swoim otoczeniu; � właściwie zachowuje się przy stole podczas posiłków, nakrywa do stołu i sprząta po sobie; � zwraca się bezpośrednio do rozmówcy, stara się mówić poprawnie pod względem artykulacyjnym,

gramatycznym, fleksyjnym i składniowym; � mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji; � uwaŜnie słucha, pyta o niezrozumiałe fakty i formułuje dłuŜsze wypowiedzi o waŜnych sprawach; � przewiduje, w miarę swoich moŜliwości, jakie będą skutki czynności manipulacyjnych na

przedmiotach (wnioskowanie o wprowadzanych i obserwowanych zmianach); � grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje) i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te

obiekty są podobne, a te są inne; � stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się moŜe zdarzyć; � dba o swoje zdrowie; zaczyna orientować się w zasadach zdrowego Ŝywienia; � jest sprawne fizycznie lub jest sprawne w miarę swoich moŜliwości, jeŜeli jest dzieckiem mniej

sprawnym ruchowo; � uczestniczy w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na

boisku, w sali gimnastycznej; � wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagroŜenia i gdzie moŜna otrzymać pomoc, umie o nią

poprosić; � orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i korzystaniu ze środków transportu; � próbuje samodzielnie i bezpiecznie organizować sobie czas wolny w przedszkolu i w domu; ma

rozeznanie, gdzie moŜna się bezpiecznie bawić, a gdzie nie; � wie, jak naleŜy się zachować na uroczystościach, np. na koncercie, festynie, przedstawieniu, w teatrze,

w kinie; � śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe; chętnie uczestniczy w

zbiorowym śpiewie, w tańcach i muzykowaniu; � dostrzega zmiany dynamiki, tempa i wysokości dźwięku utworu muzycznego, wyraŜa je, pląsając lub

tańcząc; � w skupieniu słucha muzyki, w tym takŜe muzyki powaŜnej; � umie wypowiadać się w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych, stosując róŜne techniki

plastyczne i posługując się elementarnymi środkami wyrazu (takimi jak kształt i barwa); � wznosi konstrukcje z klocków i tworzy kompozycje z róŜnorodnych materiałów (np. przyrodniczych),

ma poczucie sprawstwa („potrafię to zrobić”) i odczuwa radość z wykonanej pracy; � uŜywa właściwie prostych narzędzi podczas majsterkowania; � interesuje się urządzeniami technicznymi (np. uŜywanymi w gospodarstwie domowym), próbuje

zrozumieć, jak one działają i zachowuje ostroŜność przy korzystaniu z nich; � rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku;

podejmuje rozsądne decyzje i nie naraŜa się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody, np. nie stoi pod drzewem w czasie burzy, nie zdejmuje czapki w mroźną pogodę;

� wymienia rośliny i zwierzęta Ŝyjące w róŜnych środowiskach przyrodniczych, np. na polu, na łące, w lesie;

� liczy obiekty i rozróŜnia błędne liczenie od poprawnego; � podaje wynik dodawania i odejmowania, pomagając sobie liczeniem na palcach lub na innych

zbiorach zastępczych; � ustala równoliczność dwóch zbiorów, a takŜe posługuje się liczebnikami porządkowymi; � rozróŜnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala połoŜenie obiektów w stosunku do własnej

osoby, a takŜe w odniesieniu do innych obiektów; � wie, na czym polega pomiar długości i zna proste sposoby mierzenia: krokami, stopa za stopą; � zna stałe następstwo dni i nocy, pór roku, dni tygodnia, miesięcy w roku; � potrafi określić kierunki oraz miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kółko w

lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek, zaczynając od lewej strony kartki;

9

� potrafi uwaŜnie patrzeć (organizuje pole spostrzeŜeniowe), aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach;

� dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania;

� interesuje się czytaniem i pisaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania; � słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich; interesuje się ksiąŜkami; � układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, dzieli wyrazy na sylaby; wyodrębnia głoski w słowach

o prostej budowie fonetycznej; � wymienia imiona i nazwiska osób bliskich, wie, gdzie pracują, czym się zajmują; � zna nazwę miejscowości, w której mieszka, zna waŜniejsze instytucje i orientuje się w rolach

społecznych pełnionych przez waŜne osoby, np. policjanta, straŜaka; � wie, jakiej jest narodowości, Ŝe mieszka w Polsce, a stolicą Polski jest Warszawa; � nazywa godło i flagę państwową, zna polski hymn i wie, Ŝe Polska naleŜy do Unii

Europejskiej3.

VII. Punktacja zadań i interpretacja wyniku diagnozy

Za poszczególne zadania przewidziane w Pomocy do przeprowadzenia diagnozy w zakresie róŜnych

umiejętności zgodnych z obszarami zawartymi w Podstawie programowej wychowania

przedszkolnego dla przedszkoli, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych oraz innych

form wychowania przedszkolnego nauczyciel moŜe przyznać następującą liczbę punktów:

� Kształtowanie umiejętności emocjonalnych i społecznych dziecka – 8 pkt

� Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne – 3 pkt

� Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych; wdraŜanie

dzieci do utrzymania ładu i porządku – 8 pkt

� Wspomaganie rozwoju mowy dzieci – 7 pkt

� Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci – 6 pkt

� WdraŜanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych – 5 pkt

� Wspomaganie rozwoju umysłowego poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań

technicznych – 4 pkt

� Wychowanie przez sztukę – 12 pkt

� Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i

rozumieniu siebie i swojego otoczenia – 7 pkt

� Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną – 14 pkt

� Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagroŜeń – 4 pkt

� Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt – 3 pkt

� Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania: 3 Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23.12.2008 w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz

kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2009 r. nr 4, poz.17).

10

percepcja wzrokowa – 14 pkt

percepcja słuchowa – 14 pkt

sprawność manualna – 5 pkt

� Myślenie twórcze – 5 pkt

Aby dokonać interpretacji wyników i określić stopień poziomu wiedzy i umiejętności (diagnoza

wstępna – próba I) oraz poziomu gotowości do nauki w szkole (próba II), trzeba zsumować liczbę

punktów uzyskanych przez dziecko w poszczególnych zadaniach Pomocy do przeprowadzenia

diagnozy, z punktami przyznanymi mu w efekcie obserwacji, eksperymentów diagnostycznych oraz

analizy wytworów jego działania. Wyniki naleŜy zapisać w Arkuszu diagnozy przedszkolnej. Dzięki

tym działaniom informacje o dziecku będą miały charakter holistyczny, obejmujący róŜne sfery jego

funkcjonowania i w rezultacie pozwolą stworzyć najbardziej wiarygodny, spójny, całościowy obraz

koncepcji diagnostycznej danego ucznia.

Pomocą w określeniu poziomu wiedzy i umiejętności dziecka słuŜy poniŜsza tabela. NaleŜy odszukać

w niej odpowiedni wynik.

Liczba punktów

Przedział procentowy

Poziom wiedzy i umiejętności oraz gotowości

dziecka

Interpretacja wyniku przeprowadzonej diagnozy

od 87 do 114 100–76 bardzo dobry Dziecko jest gotowe do podjęcia nauki w szkole.

od 58 do 86 75–51 dobry Dziecko moŜna uznać za gotowe do podjęcia nauki w szkole. NaleŜy jednak podjąć działania wspierające rozwój dziecka i korygujące obszary deficytów zauwaŜonych podczas diagnozy, w których wykryto poszczególne trudności.

poniŜej 57 poniŜej 51 słaby Dziecko nie jest jeszcze gotowe do podjęcia nauki w szkole. Wymaga specjalistycznych badań w poradni psychologiczno-pedagogicznej lub u innych specjalistów. NaleŜy podjąć adekwatne działania terapeutyczne do zaleceń zawartych w opiniach i orzeczeniach wydanych przez specjalistów.

W rzeczywistości wyniki dzieci będą bardzo zróŜnicowane. Podczas ich interpretacji naleŜy brać pod

uwagę równieŜ to, czy zadania zaplanowane w diagnozie dziecko wykonywało samodzielnie, czy teŜ

przy częściowej lub całkowitej pomocy nauczyciela.

11

VIII. Arkusz diagnozy przedszkolnej

Karta słuŜy do zapisywania wyników uzyskanych przez dzieci. PomoŜe to nauczycielowi po ich

dokładnej analizie oraz obserwacji w codziennych sytuacjach zadaniowych na określenie aktualnego

poziomu wiedzy i umiejętności w zakresie poszczególnych sfer rozwoju:

• emocjonalnej

• społecznej

• fizycznej i poznawczej.

W tabeli Arkusza diagnozy przedszkolnej dziecka wskazane zostały obszary badanych umiejętności,

szczegółowe umiejętności i wiadomości wraz z numerem zadania znajdującym się w poszczególnych

próbach diagnostycznych. Została określona punktacja za poprawne i samodzielne wykonanie zadań.

PoniŜszy arkusz znajduje się teŜ w Broszurze dla dziecka.

Arkusz diagnozy przedszkolnej

Lp. Nr zadania z pomocy do

przeprowadzenia diagnozy

Umiejętności

Próba

jesień wiosna

Liczba pkt Liczba pkt

Kształtowanie umiejętności emocjonalnych i społecznych dziecka

1./1 pkt Potrafi zgodnie bawić się i uczyć.

2./1 pkt Radzi sobie w nowych i trudnych sytuacjach.

3./1 pkt Ma pozytywne relacje z dziećmi i dorosłymi.

4./1 pkt 1. Grzecznie zwraca się do innych, np. w domu, w przedszkolu, na ulicy.

5./1 pkt 2. Podaje swoje imię i nazwisko.

6./1 pkt 2. Zna swój adres zamieszkania.

7./1 pkt 2. Wie, jaki zawód wykonują jego rodzice.

8./1 pkt 2. Wie, komu moŜna podawać swoje dane, np. adres

zamieszkania.

Razem pkt

Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne

1./1 pkt 33. Nazywa godło i flagę państwową.

2./1 pkt 33. Zna polski hymn.

3./1 pkt 33. Wie, Ŝe Polska naleŜy do Unii Europejskiej.

Razem pkt

Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych. WdraŜanie dzieci do

utrzymania ładu i porządku

12

1./1 pkt Umie poprawnie umyć się i wytrzeć.

2./1 pkt Samodzielnie korzysta z toalety.

3./1 pkt Samodzielnie ubiera się i rozbiera.

4./1pkt Dba o rzeczy osobiste.

5./1 pkt Utrzymuje porządek w swoim otoczeniu.

6./1 pkt 3. Właściwie zachowuje się przy stole podczas posiłków.

7./2 pkt 3. Umie nakryć do stołu.

Razem pkt

Wspomaganie rozwoju mowy dzieci

1./1 pkt 4. Mówi poprawnie pod względem artykulacyjnym.

2./1 pkt 4. Stosuje poprawne formy gramatyczne.

3./1 pkt 4. Mówi płynnie, niezbyt głośno, dostosowując ton głosu do sytuacji.

4./1 pkt UwaŜnie słucha.

5./1 pkt W zrozumiały sposób mówi o swoich potrzebach i decyzjach.

6./1 pkt Rozumie polecenia nauczyciela.

7./1 pkt Potrafi zadawać pytania w celu uzyskania informacji.

Razem pkt

Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci

1./3 pkt 10. Dba o swoje zdrowie, orientuje się w zasadach zdrowego Ŝywienia.

2./2 pkt Jest sprawne fizycznie lub jest sprawne w miarę swoich moŜliwości (np. gdy dziecko jest mniej sprawne fizycznie).

3./1 pkt Uczestniczy w zajęciach ruchowych, w zabawach i grach w ogrodzie przedszkolnym, w parku, na boisku, w sali gimnastycznej.

Razem pkt

WdraŜanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych

1./1 pkt 11. Wie, jak trzeba zachować się w sytuacji zagroŜenia.

2./1 pkt 11. Umie poprosić o pomoc w sytuacjach zagroŜenia.

3./1 pkt 11. Orientuje się w bezpiecznym poruszaniu się po drogach i korzystaniu ze środków transportu.

4./1 pkt 11. Ma rozeznanie, gdzie moŜna się bezpiecznie bawić.

5./1 pkt Samodzielnie i bezpiecznie organizuje sobie czas wolny w przedszkolu.

Razem pkt

Wspomaganie rozwoju umysłowego poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań technicznych

1./1 pkt Wznosi konstrukcje z klocków.

13

2./1 pkt Tworzy kompozycje z róŜnorodnych materiałów (np. przyrodniczych).

3./2 pkt 12. Zachowuje ostroŜność przy korzystaniu z urządzeń technicznych.

Razem pkt

Wychowanie przez sztukę

1./1 pkt Wie, jak naleŜy się zachować na uroczystościach, np. na koncercie, festynie, przedstawieniu, w teatrze, w kinie.

2./2 pkt Odgrywa role w zabawach parateatralnych, posługując się mową, mimiką, gestem i ruchem.

3./2 pkt Śpiewa piosenki z dziecięcego repertuaru oraz łatwe piosenki ludowe.

4./1 pkt Uczestniczy w zbiorowym śpiewie.

5./1 pkt Dostrzega zmiany dynamiki.

6./1 pkt Dostrzega zmiany wysokości.

7./1 pkt 13. W skupieniu słucha muzyki, w tym takŜe muzyki powaŜnej.

8./3 pkt 14. Umie się wypowiadać w róŜnych technikach plastycznych i przy uŜyciu elementarnych środków wyrazu (takich jak kształt i barwa) w postaci prostych kompozycji i form konstrukcyjnych.

Razem pkt

Wspieranie dzieci w rozwijaniu czynności intelektualnych, które stosują w poznawaniu i rozumieniu

siebie i swojego otoczenia

1./3 pkt 5. 6. 7.

Grupuje obiekty w sensowny sposób (klasyfikuje) i formułuje uogólnienia typu: to do tego pasuje, te obiekty są podobne, a te są inne.

2./2 pkt 8. Stara się łączyć przyczynę ze skutkiem i próbuje przewidywać, co się moŜe zdarzyć.

3./2 pkt 9. Wnioskuje o wprowadzanych i obserwowanych zmianach.

Razem pkt

Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną

1./1 pkt 16. Liczy obiekty.

2./1 pkt 16. RozróŜnia błędne liczenie od poprawnego.

3./3 pkt 17. Posługuje się liczebnikami porządkowymi.

4./2 pkt 17. Ustala równoliczność dwóch zbiorów.

5./3 pkt 18. RozróŜnia stronę lewą i prawą, określa kierunki i ustala połoŜenie obiektów w stosunku do własnej osoby, a takŜe w odniesieniu do innych obiektów.

6./2 pkt 19. Wie, na czym polega pomiar długości i zna proste sposoby mierzenia.

7./2 pkt 20. Zna stałe następstwo pór roku.

14

Razem pkt

Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagroŜeń

1./2 pkt 21. Podejmuje rozsądne decyzje i nie naraŜa się na niebezpieczeństwo wynikające z pogody, np. ubiera się stosownie do pogody.

2./2 pkt Rozpoznaje i nazywa zjawiska atmosferyczne charakterystyczne dla poszczególnych pór roku.

Razem pkt

Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt

1./3 pkt 15. Wymienia rośliny i zwierzęta Ŝyjące w róŜnych środowiskach przyrodniczych, np. na polu, na łące, w lesie.

Razem pkt

Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania

I. Percepcja wzrokowa

1./2 pkt 30. Układa obrazek z części.

2./2 pkt Potrafi uwaŜnie patrzeć (organizuje pole spostrzeŜeniowe), aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach.

3./1 pkt 32. Rozpoznaje kolory.

4./1 pkt 32. Rozpoznaje kształty.

5./3 pkt 31. Wskazuje 6 i więcej elementów, którymi róŜnią się obrazki.

6./1 pkt 23. Potrafi określić kierunki oraz miejsca na kartce papieru.

7./2 pkt 23. Rozumie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek, zaczynając od lewej strony kartki.

8./2 pkt 22. Dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania i nauki pisania.

Razem pkt

II. Percepcja słuchowa

1./2 pkt 29. Rozpoznaje odgłosy z najbliŜszego otoczenia.

2./1 pkt 27. Potrafi powtórzyć usłyszany rytm, wyraz.

3./1pkt Powtarza krótkie wierszyki i rymowanki.

4./1 pkt 25. Układa krótkie zdania.

5./1pkt 25. Wyodrębnia wyrazy w zdaniu.

6./3 pkt 26.

Dokonuje analizy i syntezy sylabowej wyrazu.

7./3 pkt 28. Wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej.

8./2 pkt Słucha np. opowiadań, baśni i rozmawia o nich.

15

Razem pkt

III. Sprawność manualna

1./1 pkt Dysponuje sprawnością rąk, prawidłowo trzyma przybory.

2./1 pkt Stosuje odpowiedni nacisk dłoni podczas rysowania.

3./1 pkt Posługuje się zawsze tą samą ręką przy rysowaniu i innych czynnościach.

4./1 pkt 23. Rysuje proste wzory, np. szlaczki.

5./1 pkt 24. Sprawnie posługuje się noŜyczkami.

Razem pkt

My ślenie twórcze

1./5 pkt 34. Proponuje oryginalne rozwiązania.

Razem pkt

Zalecane obszary umiejętności do wspomagania rozwoju dziecka:

…………………………………………………………………………………………………..…………………………………………………………………………………………………..……………………………………………...………………………………………………………………………………………………………………………………………………………..…………………………………………………………………………………………………..……………………………………………………………………………………………

……..…………………………………………………………………………………………………..…………………………………………………………………………………………………..………………………………

…………………………………….. Podpis nauczyciela

IX. Zestawienie wyników diagnozy grupy

Proponowane obserwacje pedagogiczne obejmują zakres istotnych wiadomości i umiejętności z

róŜnych obszarów edukacyjnych, określonych w podstawie programowej wychowania

przedszkolnego.

Po przeprowadzeniu indywidualnych obserwacji dzieci, nauczyciel zapisuje wyniki w przygotowanej

tabeli. Na podstawie wypełnionej tabeli zbiorczej, zamieszczonej w niniejszej broszurze, otrzyma

zestawienie wyników indywidualnych dla wszystkich dzieci oraz wynik grupy w zakresie kaŜdego z

badanych obszarów. Pozna mocne i słabe strony grupy oraz uzyska czytelną informację, na co naleŜy

zwrócić uwagę podczas codziennej pracy z dziećmi i jakie działania wspomagające podjąć, by dobrze

przygotować je do uzyskania gotowości do podjęcia nauki w szkole.

Arkusz zbiorczy całej grupy

16

Umiejętności

Obszar nr 1 Kształtowanie umiejętności emocjonalnych i społecznych dziecka

Obszar nr 2 Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne

Obszar nr 3 Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych

Obszar nr 4 Wspomaganie rozwoju mowy dzieci

Obszar nr 5 Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci

Obszar nr 6 WdraŜanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych

Obszar nr 7 Wspomaganie rozwoju umysłowemu poprzez zabawy konstrukcyjne, budzenie zainteresowań techniczny te

Obszar nr 8 Wychowanie przez sztukę

Obszar nr 9 Wspieranie dzieci w rozwijano czynności intelektualnych

Obszar nr 10 Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną

Obszar nr 11 Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zajwisk atmosferycznych i unikaniu zagroŜeń

Obszar nr 12 Wychowanie dla poszanowania roślin i zwierząt

Obszar nr 13 Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania – percepcja wzrokowa

Obszar nr 13 Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania – percepcja słuchowa

Obszar nr 13 Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania – sprawność manualna

Obszar nr 14 Myśli twórczo

Maksymalna liczba punktów 117

8 3 8 7 6 5 4 10 7 14 4 3 14 14 5 5 Liczba punktów uzyskanych przez dziecko

Wynik procentowy dziecka

Lp.

Imię i nazwisko

dziecka

17

Liczba punktów uzyskanych przez grupę

Procentowy wynik uzyskany przez grupę

X. Przekazywanie wyników obserwacji rodzicom/opiekunom

W procesie diagnozy niezwykle waŜna jest współpraca nauczyciela z rodzicami/opiekunami dziecka.

Są oni cennym źródłem wiedzy o dziecku, jego rozwoju i środowisku, w którym funkcjonuje.

Komunikacja pomiędzy nauczycielem a rodzicami/opiekunami powinna być dwustronna, regularna,

oparta na partnerstwie i wzajemnej wymianie informacji. Rodziców/opiekunów naleŜy włączać w

działania przedszkola/szkoły nie tylko okazjonalnie, ale takŜe w podejmowanie decyzji i planowanie

wspomagania wszechstronnego rozwoju dziecka.

Wyniki diagnozy wstępnej i końcowej powinny być omówione z rodzicami/opiekunami dziecka.

Dlatego warto:

• Dobrze przygotować spotkanie z rodzicem/opiekunem i zadbać o czas oraz właściwe miejsce

rozmowy.

• Stworzyć miłą atmosferę spotkania, która będzie sprzyjać poczuciu zaufania i bezpieczeństwa.

• Organizować kontakty z rodzicami/opiekunami, bez udziału dzieci, w sposób dobrowolny.

• Poinformować rodzica/opiekuna o tym, co będzie celem spotkania i jak długo będzie ono

trwało.

• Na wstępie spotkania przypomnieć pozytywne doświadczenia i osiągnięcia dziecka.

• Stosować ogólne zasady przekazywania informacji zwrotnej. NaleŜy opisywać sytuacje,

zachowanie, unikając oceniania dziecka.

• Dokonać rzetelnego, aktualnego i precyzyjnego opisu wyników diagnozy.

• Skupić się na spostrzeŜeniach, bez oceniania i wyciągania daleko idących wniosków.

• Wysłuchać rodziców.

• Nie dawać dobrych rad, ale dzielić się pomysłami. Dobrze, jeśli rodzic sam prosi o uwagi i

proponuje rozwiązania pomocne we wspomaganiu dziecka w rozwoju.

18

• Rozmówca – rodzic/opiekun – ma wynieść maksymalną korzyść z rozmowy i uzyskać

informacje, które spoŜytkuje w wychowaniu i nauczaniu swojego dziecka.

XI. Kwestionariusz dla rodziców

Jednym z narzędzi diagnostycznych, wzbogacających wiedzę o środowisku rodzinnym dziecka, jego

dotychczasowym rozwoju, przebytych chorobach, relacjach z domownikami i rówieśnikami,

ulubionych zajęciach i zainteresowaniach oraz oczekiwaniach rodziców wobec przedszkola/szkoły jest

poniŜszy kwestionariusz opracowany w formie ankiety dla rodziców. Zamieszczony został równieŜ w

Broszurze dla dziecka, jako jej ostatnia część.

Kwestionariusz dla rodziców

INSTRUKCJA:

Kwestionariusz wypełnia nauczyciel podczas rozmowy z rodzicem/opiekunem dziecka lub po jej

przeprowadzeniu. Odpowiedź zaznacza krzyŜykiem w pustym kwadraciku lub dopisuje informację w

odpowiednim miejscu. NaleŜy pamiętać o zapewnieniu przyjaznych warunków wywiadu, stworzeniu Ŝyczliwej

atmosfery, sprzyjającej uzyskaniu rzetelnych i szczerych odpowiedzi.

Imię i nazwisko dziecka…………………………………………………………..

Data przeprowadzenia wywiadu………………………………………………….

Wywiad przeprowadzony z:

matką

ojcem

obojgiem rodziców

opiekunem dziecka

1. Rodzina:

pełna

niepełna (samotna matka, samotny ojciec – rozwód, separacja, śmierć

19

jednego z małŜonków)

zrekonstruowana (kolejne małŜeństwo, rodzeństwo przyrodnie)

zastępcza lub adopcyjna

2. Rodzeństwo:

siostra – wiek …………………………………………………………….

brat – wiek………………………………………………………………..

3. Warunki mieszkaniowe:

dziecko ma swój pokój

dziecko dzieli pokój z rodzeństwem

dziecko ma wspólny pokój z innymi członkami rodziny

4. Warunki materialne rodziny moŜna określić jako:

bardzo dobre dobre wystarczające złe

5. Najwięcej czasu dziecko spędza z :

obojgiem rodziców

matką

ojcem

dziadkami

starszym rodzeństwem

opiekunką

inną osobą (z kim?) ………………………………………………………

6. W domu najwięcej bawi się z:

obojgiem rodziców

matką

ojcem

innymi dorosłymi

innymi dziećmi

20

samo

7. Jak dziecko lubi być nazywane? ………………………………………………….

8. Czy łatwo rozstaje się z bliskimi (np. mamą, tatą)?

Tak Nie

9. Czy dziecko jest?

pogodne

spokojne

ruchliwe

odwaŜne

lękliwe

10. W zdenerwowaniu lub w złości dziecko:

płacze

wycofuje się

bije innych

rzuca się na ziemię

jest spokojne

krzyczy

11. W kontaktach z innymi dziecko:

jest uległe

współdziała

narzuca swoje zdanie

jest obojętne

jest troskliwe

nie podejmuje próby

12. Czy dziecko miało lub ma problemy zdrowotne?

w czasie ciąŜy

(jakie?) ……………………………………………………………………………

przebyte powaŜne choroby

21

(jakie?) ……………………………………………………………………………

zabiegi chirurgiczne

(jakie?) ……………………………………………………………………………

aktualne przewlekłe choroby

(jakie?) …………………………………………………………………………… Czy dziecko zaŜywa regularnie lekarstwa? (Jakie?)……………………………. ……………………………………………………………………………………. Czy dziecko je wszystkie potrawy? …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………. Tak Nie

Jakie? …………………………………………………………………………… Dlaczego?……………………………………………………………………

13. Czy dziecko korzysta z pomocy specjalistów?

Tak

Jakich? …………………………………………………………………………… ....................................................................................................................................................... Nie

14. Czy dziecko uczęszczało wcześniej do Ŝłobka?

Tak Nie

15. Czy dziecko objęte było wcześniej wychowaniem przedszkolnym?

Tak

Od kiedy? …………………………………………………………………………

Nie

16. Czy dziecko radzi sobie z czynnościami samoobsługowymi:

− spoŜywaniem posiłków Tak Nie

− potrzebami fizjologicznymi Tak Nie

− ubieraniem się Tak Nie

17. Czy dziecko potrafi skupić uwagę na jednej czynności przez dłuŜszy czas?

Tak Nie

18. Czy dziecko potrafi zasygnalizować innym osobom, gdy ma problem?

22

Tak Nie

19. Czy dziecko potrafi poprosić o pomoc?

Tak Nie

W jakich sytuacjach?............................................................................................... ……………………………………………………………………………………

20. Czy dziecko ma swoje zainteresowania, hobby, któremu chętnie poświęca wolny czas?

Tak

Jakie? …………………………………………………………………………… ................................................................................................................................. Nie

21. Czy dziecko przejawia zdolności w jakimś kierunku?

Tak

Jakie? …………………………………………………………………………… ..................................................................................................................................................... Nie

22. Czy dziecko ma jakieś trudności (np. w zapamiętywaniu rymowanek, wypowiadaniu się, słabo widzi, źle słyszy)?

Tak

Jakie? …………………………………………………………………………… Nie

23. Jakie korzyści dla rozwoju Pani/ Pana dziecka moŜe dać mu pobyt w naszym przedszkolu?

………………………………………………………………………………………………….. …………………………………………………………………………………………………. 24. Inne uwagi lub informacje o dziecku:

…………………………………………………………………………………………………

……….............................. …………………………

(podpis rodzica/ opiekuna) (podpis nauczyciela)

30

XIII. Bibliografia

1. Eby J., Smutny J. F., Jak kształcić uzdolnienia dzieci i młodzieŜy?, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1998.

2. Janiszewska B., Ocena dojrzałości szkolnej. Arkusz oceny dojrzałości. Metody badania dojrzałości. Pomoce do badań, Seventh Sea, Warszawa 2006.

3. Janiszewska B., Co z tą dojrzałością szkolną, „Meritum” nr 1, 2009.

4. Koźniewska E., Diagnoza przedszkolna, Ośrodek Rozwoju Edukacji, Warszawa 2010.

5. Nęcka E., Inteligencja: geneza – struktura – funkcje, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2003.

6. Podniesienie efektywności kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Materiały szkoleniowe, cz. I i II, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Warszawa, 2010.

7. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2009 r., nr 4, poz. 17).

8. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 08 czerwca 2009 r. w sprawie dopuszczania do uŜytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów nauczania oraz dopuszczania do uŜytku szkolnego podręczników (Dz.U. nr 89, poz.730).

9. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 maja 2010 r. w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków szkolnych ( Dz.U. nr 97, poz. 624).

10. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych (Dz.U. nr 228, poz. 1491).

11. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. nr 228, poz. 1487).

12. Specjalne potrzeby edukacyjne dzieci i młodzieŜy. Praca zespołu nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem w przedszkolach, szkołach i placówkach, Ministerstwo Edukacji Narodowej, Warszawa 2011.

13. Stryjkowski W., Stryjkowska J., Pielachowski J., Kompetencje nauczyciela szkoły współczesnej, Wydawnictwo eMPi2 , Poznań 2003..

14. Ustawa z dnia 19 marca 2009 o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 56, poz.458)

15. Waloszek D., Funkcje przedszkola wobec dziecka. Diagnoza i jej znaczenie w planowaniu pracy z dziećmi w przedszkolu, Zielona Góra 1992.

16. śebrowska M. (red.), Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieŜy, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1972.

31

XIV. Notatki