Zastosowanie ICT w dystrybucji e-commercemichalska-dudek.pl/pliki/E-T3_2019.pdf · →W przypadku...
85
Uniwersytet Ekonomiczny we WrocławiuKatedra Marketingu i Zarządzania Gospodarką Turystyczną Dr hab. Izabela Michalska-Dudek, prof. UE E-TURYSTYKA Zastosowanie ICT w dystrybucji – e-commerce Wykład III rok stacjonarne studia I stopnia na kierunku Turystyka
Transcript of Zastosowanie ICT w dystrybucji e-commercemichalska-dudek.pl/pliki/E-T3_2019.pdf · →W przypadku...
Uniwersytet Ekonomiczny we WrocławiuKatedra Marketingu i Zarządzania Gospodarką Turystyczną
Dr hab. Izabela Michalska-Dudek, prof. UE
E-TURYSTYKA
Zastosowanie ICT w dystrybucji – e-commerce
Wykład
III rok stacjonarne studia I stopnia na kierunku Turystyka
Potencjał wzrostu sprzedaży e-commerce
2014-2021
wzrost sprzedaż rynku e-commerce w ciągu 8 lat o
365%
Według prognoz e-commerce dla B2C:
→będzie miał już blisko 2miliardy kupujących online
→ stosunek udziałówsprzedaży online do offlineosiągnie poziom 13,7%
→ wartość całego rynku
globalnego dla B2C wyniesie3453 miliardów dolarów!
Branża e-commerce wPolsce rozwija się bardzodynamicznie.
W 2017 roku z 26,5mln polskich internautów aż14,3 mln zrobiło zakupyonline. Współtworzyli onirynek wart blisko 40 mld zł.
Odzież, dodatki, akcesoria, książki, płyty, filmyoraz bilety do kina/teatru są najpopularniejszymikategoriami produktów wśród osób kupującychonline na przestrzeni ostatnich 12 miesięcy.
To podróże, bilety do kina/ teatru, książki,płyty i filmy (obok kosmetyków/perfum,artykułów dziecięcych i multimediów) są takżeproduktami wymienianymi najczęściej jako te, którebadani zamierzają kupić w przyszłości.
E-konsumenci średnio miesięcznie przeznaczylina odzież, buty, książki oraz bilety do kina iteatru odpowiednio 224 zł, 299 zł, 99 zł i 68 zł.We wszystkich przypadkach było to więcej niż wzeszłym roku. Ankietowani wskazali również wyższekwoty, jeśli chodzi o wydatki na sprzęt RTV i AGD (632zł) oraz urządzenia mobilne (362 zł).
Kupujący online mają generalnie bardzodobrą opinię o zakupach przez Internet. Cowięcej opinia ta ulega polepszeniu.Są one przede wszystkim postrzegane jako:→nieskomplikowane i wygodne,→ tańsze i zajmujące mniej czasu, niż
kupowanie w sklepach tradycyjnych.
W tegorocznym pomiarze szczególnejpoprawie uległa percepcja bezpieczeństwazakupów online oraz ich łatwości i wygody.
Ponad połowa (54%) badanych w tej grupiedeklaruje robienie zakupów online na polskichstronach internetowych, a zakupy nazagranicznych serwisach robi niemal ¼ badanych(23%).
Wśród ogółu użytkowników zakupów zarównona polskich, jak i zagranicznych stronachinternetowych można zauważyć przewagę osób zwyższym wykształceniem.
Komputer przenośny to niezmiennienajpopularniejsze urządzenie wykorzystywane przezrespondentów w procesie zakupów online. Kolejnymiwymienianymi niemal na równi są komputerstacjonarny oraz telefon komórkowy/smartfon.
Najczęstszymi problemami, z którymi badanistykają się podczas zakupów za pomocą urządzeńmobilnych są:→niedostosowanie stron i serwisów do
używanych urządzeń→niewygodne formularze na stronach
internetowych.Badani w różnym wieku odmiennie
postrzegają pojawiające się w procesie zakupówtrudności. Osobom najmłodszym częściejprzeszkadza brak aplikacji mobilnych, zaś osobypo 50-tce skarżą się na konieczność wykonaniapodczas zakupów zbyt dużej liczby operacji.
Czynnikami najsilniej zachęcającymirespondentów do zakupów online są:→ ich całodobowa dostępność (element wskazany
aż przez 87% odpowiadających)→wygoda rozumiana jako: brak konieczności
jechania do sklepu oraz jako nieograniczony czasna wybór poszukiwanego produktu.
Zdecydowanie preferowanym przez kupującychsposobem dostawy jest dostawa kurierembezpośrednio do domu lub pracy (78% wskazańwśród osób deklarujących robienie zakupów online).
Jest to nie tylko najbardziej pożądana imotywująca do zakupów forma dostawy, ale takżenajczęściej wybierana przez osoby kupujące wInternecie (75% wskazań).
W opinii badanych dwie firmy kurierskieosiągają zdecydowanie lepsze wyniki, niżkonkurenci. Marki DPD i DHL to te, z usług którychkupujący online korzystają najczęściej. Osoby, któretak chętnie korzystają z usług dostawy bezpośredniodo domu lub pracy często chciałyby, aby zakupioneprzez nich towary zostały wniesione do domuprzez kuriera. Taką preferowaną możliwośćzaznacza aż 66% spośród robiących zakupy online.
Ponad połowa kupujących online (57%)deklaruje, że formą zwrotu najbardziej zachęcającąich do e-zakupów jest możliwość darmowegoodesłania produktu kurierem (door-to-door). Jestto preferowana opcja niezależnie od płci czywykształcenia badanych.
Internauci zapytani o formy płatności, którenajbardziej zachęcają ich do zakupów przez internetzdecydowanie i w większości wybierają możliwośćszybkiego przelewu przez serwis płatności(opcja wskazana przez 68% kupujących).
Jest to forma płatności szczególniepreferowana przez osoby z wyższym wykształceniemoraz w wieku 25–34 lata. Serwisem płatności, zktórego kupujący online korzystają najczęściej jestPayU (65% spośród tych, którzy robią zakupy onlinei korzystają z szybkiego przelewu przez serwispłatności).
Jeśli chodzi o problemy napotykane przezkonsumentów podczas zakupów online, są onenajczęściej związane z trzema obszarami:→długim oczekiwaniem na dostawę,→natrętnymi reklamami produktów już wcześniej
obejrzanych przez kupujących;→wysokimi kosztami dostawy.
Są to elementy wskazywane najczęściej przezwszystkich kupujących, ale jednocześnie widoczniemniej problematyczne dla osób najstarszych, które owiele rzadziej wskazują jakiekolwiek problemypodczas procesu zakupowego.
Trzy najważniejsze elementy wpływającena decyzje internautów o wyborze konkretnegomiejsca, gdzie dokonują zakupu online to:→atrakcyjna cena produktu,→niskie koszty przesyłki/dostawy,→wcześniejsze pozytywne doświadczenia
kupujących.
Najczęściej wymienianymi źródłami informacjiwykorzystywanymi przy e-zakupach są:→ strony serwisów, na których produkt został
zakupiony,→ strony sklepów internetowych,→ wyszukiwarka www.
Efekt ROPO (research online, purchase offline) jestsilnie obecny w przypadku obuwia, co jest związane zdynamicznym rozwojem sklepów internetowych z tejbranży, a także produktów trwałych, takich jak meble iwystrój wnętrz, sprzęt RTV AGD, samochody,materiały budowlane lub sprzęt komputerowy.
EFEKT ROPO (RESEARCH ONLINE, PURCHASE OFFLINE)
Odwrócony efekt ROPO dotyczy przede wszystkimubrań (w tym ubrań sportowych) i obuwia, atakże sprzętu elektronicznego: sprzętu RTV/AGDoraz telefonów, tabletów wraz z akcesoriamiGSM.
ODWRÓCONY EFEKT ROPO (RESEARCH ONLINE, PURCHASE OFFLINE)
Marka Allegro jest zdecydowanym lideremserwisów e-handlu w świadomości internautów.Uzyskała ona aż 76% wskazań spontanicznych wśródwszystkich badanych.
Kolejną marką najczęściej wymienianą przezrespondentów jest OLX z 28% poziomem wskazań.Relatywnie dobre wyniki kolejnych dwóch marek –Zalando i Ebay, które są spontanicznie wskazywaneprzez odpowiednio 13% i 12% wszystkich badanychinternautów.
Respondentów poproszono o spontanicznewskazanie serwisów, w których można zakupićprodukty z konkretnych kategorii usług/produktów.→W przypadku odzieży najpopularniejsze okazały się
Allegro (38%), Zalando (25%) oraz Bonprix(11%).
→Najczęściej wymienianym serwisem internetowymsprzedającym artykuły spożywcze jest Tesco(18% badanych).
→Apteki internetowe są słabo rozpoznawalnąkategorią wśród respondentów. Najsilniejszą markąw tej grupie serwisów jest marka Dbam o Zdrowiewskazana przez 7% badanych osób.
→ W kategorii drogerii/perfumerii internetowych
aż 3 marki uzyskały zbliżony najwyższy poziomwskazań spontanicznych. Są to Rossmann (11%),Sephora (10%) oraz Douglas (10%).→ W kategorii serwisów internetowych
sprzedających sprzęt RTV i AGD najczęściejwymieniane są Allegro (26%) oraz Media Markt(18%) i RTV Euro AGD (17%).→ Liderami spontanicznej znajomości serwisów
internetowych sprzedających multimedia wformie elektronicznej (aplikacje, e-booki itp.) sąEmpik (17%), Allegro (11%) oraz Merlin (4%).
Według danych Bisnode w ciągu ostatnich 5lat liczba sklepów internetowych wzrosła o 34%, aw 2018 roku liczba sklepów internetowychzarejestrowanych na polskim rynkuprzekraczała 29,1 tysiąca.
RYNEK POLSKICH SKLEPÓW INTERNETOWYCH
Twisto kilkukrotnie przeanalizowano ponad 100parametrów każdego ze 100 wybranych sklepówinternetowych
„Koszyk roku 2018”
Jakie są polskie sklepy
internetowe?
99% sklepów umieściło koszyk wprawym, górnym rogu strony;95% sklepów jest dopasowanychdo urządzeń mobilnych;94% sklepów ma certyfikat SSL(zapewniający szyfrowanepołączenie);77% sklepów ma dobrze widocznepowiadomienie o dodaniuproduktów do koszyka;
„Koszyk roku 2018”
Jakie są polskie sklepy
internetowe?
10 sklepów, które uzyskały najwięcej punktów
https://www.youtube.com/watch?v=2kxiJrXTPj8
https://www.youtube.com/watch?v=eym947zoJYQ
Pomysł na e-biznes;Charakterystyka klienta: B2C oraz B2B;Zamawianie jedzenia on-line → trendy
wśród Polaków;Budowanie marki;Usługi dodatkowe (flota dostawców,aplikacje mobilne, funkcja „gdzie jestmoje jedzenie”, drony);Korzyści z wykorzystania rozwiązańmobilnych.
OD ELEKTRONICZNEJ GOSPODARKI DO E-BIZNESU I E-COMMERCE
Rozwój nowoczesnych technologiiteleinformatycznych, a w szczególności Internetu,doprowadził do powstania nowego rynkuwymiany informacji oraz ewolucji w myśleniu ohandlu towarami i usługami. Stał się impulsem dlanowego wymiaru prowadzenia działalnościgospodarczej, tzw. „e-biznesu”.
W literaturze przedmiotu terminy „e-biznes”,„e-commerce” i „e-gospodarka” używane sąbardzo często zamiennie, choć należy zauważyć, iżzakres „e-gospodarki” jest szerszy.
OD ELEKTRONICZNEJ GOSPODARKI DO E-BIZNESU
Elektroniczna gospodarka definiowanajest jako:
„wirtualna arena, na której prowadzona jest działalność, przeprowadzane są transakcje, dochodzi do tworzenia i wymiany wartości i
gdzie dojrzewają bezpośrednie kontakty pomiędzy jej uczestnikami”.
ELEKTRONICZNA GOSPODARKA
Elektroniczny biznes jest częścią gospodarkielektronicznej, natomiast e-handel można traktowaćjako podzbiór e-biznesu.
Można przyjąć ogólne założenie, że e-biznesobejmuje wszystkie problemy dotyczące zakupui sprzedaży towarów i usług dostępnych zapośrednictwem sieci.
ELEKTRONICZNY BIZNES
Z pojęciem biznesu elektronicznego łączą sięzarówno bardziej ogólne zagadnienia, takie jakhandel elektroniczny (e-commerce) orazelektroniczne przedsiębiorstwo (e-enterprise), jakrównież bardziej szczegółowe, takie jak: e-bankingczy e-learning.
ELEKTRONICZNY BIZNES
DEFINICJA BIZNESU ELEKTRONICZNEGO I POJĘĆ POKREWNYCH
E-biznes to:
każde przedsięwzięcie internetowe, które przekształca zależności biznesowe,
niezależnie od tego, czy będą to relacje business-to-consumer, business-to-business, powiązania w zakresie przedsiębiorstw (intra-
business) czy pomiędzy konsumentami (consumer-to-consumer).
Biznes elektroniczny, inaczej określany e-biznesem, jest potocznie definiowany jako
model prowadzenia biznesu opierający się na szeroko rozumianych rozwiązaniach
teleinformatycznych, w szczególności na aplikacjach internetowych.
Z koncepcją e-biznesu najbliżej wydaje sięzwiązany handel elektroniczny, który także jestróżnie definiowany.
OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej iRozwoju) określa go jako:
biznes prowadzony w sieciach komputerowych, takich jak Internet, z
uwzględnieniem pokrewnej infrastruktury.Z kolei WTO (Światowa Organizacja Handlu)
traktuje handel elektroniczny jako:produkcję, reklamę, sprzedaż i dystrybucję
produktów poprzez sieci teleinformatyczne.
DEFINICJA HANDLU ELEKTRONICZNEGO
INTERNET JAKO ŚRODOWISKO DO PROWADZENIA BIZNESU ELEKTRONICZNEGO
Internet stanowi specyficzne mediumkomunikacji, a do jego podstawowych cechodróżniających go od innych kanałów komunikacjimożemy zaliczyć:- dwukierunkowość oddziaływania (użytkownikmoże być jednocześnie nadawcą i odbiorcą),- indywidualizację przekazu (zmiana jego treści wzależności od indywidualnych potrzeb i zainteresowańklienta),- multimedialność i interaktywność (zdolnośćprzenoszenia sygnału w różnych formach, od tekstuprzez mowę i obraz aż po audiowizualność;
INTERNET JAKO ŚRODOWISKO DO PROWADZENIA BIZNESU ELEKTRONICZNEGO
- elastyczność czasową (dostępność komunikacji okażdej możliwej porze, przez całą dobę),- stałe ulepszanie oferowanych usług (dokładnyopis produktu, wykorzystywanie płatnościelektronicznych, skrócenie czasu realizacji zamówień),- bardzo szeroki zasięg oddziaływania (główniedzięki istnieniu na różnorodnych platformachmedialnych, np. telekomunikacyjnej, telewizyjnej),- selektywność (szczególna umiejętność dotarcia zwłaściwym komunikatem do osób o pożądanychcechach).
RELACJE POMIĘDZY PODMIOTAMI W BIZNESIE ELEKTRONICZNYM
Do podstawowych powiązań e-biznesowychnależą:→ B2B (business-to-business) – model transakcji
handlowych pomiędzy firmami, w obrębie jednej firmyoraz pomiędzy jej oddziałami. Istotny w przypadkukonieczności utrzymywania stałych kontaktów z innymipodmiotami. Transakcje B2B obejmują także tworzeniesieci handlowych, przygotowania ofert i zamówień,potwierdzenia zamówień, płatności, realizacjitransakcji, wystawienia dokumentów, a takżemarketingu. Rynek transakcji B2B służy jako narzędzieintegracji łańcuchów dostaw i przeznaczony jest dlaproducentów, hurtowników i dystrybutorów.
B2C (business-to-consumer) – model transakcjihandlowych pomiędzy firmami a końcowymikonsumentami. Stroną inicjującą transakcje jestprzedsiębiorstwo, którego podstawowym zadaniemjest pozyskanie i utrzymanie klienta. Wyrazem relacjiB2C jest detaliczny handel elektroniczny, dlategokluczową rolę odgrywają: sieć sprzedaży w Internecie,opracowanie systemu zabezpieczenia danych klientaoraz płatności. B2C uwzględnia również dostawęproduktu lub usługi oraz szeroko rozumiane usługi iwsparcie posprzedażowe (np. gwarancje).
RELACJE POMIĘDZY PODMIOTAMI W BIZNESIE ELEKTRONICZNYM
C2C (consumer-to-consumer) – model transakcjimiędzy konsumentami. To wszystkie działania mającena celu wymianę usług, produktów lub informacji woparciu o relację sprzedażową między podmiotaminiebiznesowymi, np. „zwykłymi” użytkownikamiInternetu.
RELACJE POMIĘDZY PODMIOTAMI W BIZNESIE ELEKTRONICZNYM
B2P (business-to-public) – model transakcji międzyfirmą a jej otoczeniem. Często ujmowany jako e-marketing, dlatego do jego głównych zadań zaliczamy:kreowanie i promocję wizerunku przedsiębiorstwa,reklamę jego produktów, tworzenie i zacieśnianie więziz otoczeniem.
G2B (government-to-business) – relacja instytucjepubliczne – przedsiębiorstwo. Dotyczy kontaktówpomiędzy przedsiębiorstwami a jednostkami rządowymii administracyjnymi na różnych poziomach: lokalnym,regionalnym i krajowym. Obejmuje m.in. udostępnianiedokumentów, deklaracji czy danych statystycznych.
RELACJE POMIĘDZY PODMIOTAMI W BIZNESIE ELEKTRONICZNYM
A2B (application-to-business) – oznacza rodzajprowadzenia działalności biznesowej opierającej sięnp. na wynajmowaniu programów lub usługinformatycznych firmom, dzierżawę sprzętu (np.serwerów) za pośrednictwem Internetu.
RELACJE POMIĘDZY PODMIOTAMI W BIZNESIE ELEKTRONICZNYM
Przedstawione przykłady relacji biznesowychnie wyczerpują w pełni listy możliwych powiązańpodmiotów funkcjonujących w Internecie. Rynekelektroniczny ciągle tworzy nowe sieci zależnościmiędzy swoimi uczestnikami, np.:- G2C (government-to-citizen),- C2G (citizen-to-government),- C2P (customer-to-public),- B2E (business-to-employee),- G2E (government-to-employee),- P2P (people-to-people) i wiele innych.
RELACJE POMIĘDZY PODMIOTAMI W BIZNESIE ELEKTRONICZNYM
MODELE BIZNESU ELEKTRONICZNEGO
Model e-biznesowy określa sposób, w jakikażda firma, która posługuje się w swojejdziałalności Internetem, chce zapewnić sobiezyski z działalności w sieci. Składa się na niegozespół działań związanych bezpośrednio z siecią iwykraczający poza ten obszar.
Można spotkać wiele klasyfikacji modeli e-biznesu.Jednym z kryteriów ich podziału można uznać sposóbwykorzystania Internetu do prowadzeniadziałalności gospodarczej. Możemy wyróżnić:- modele przeniesione – rodzaje biznesówprzeniesione ze świata rzeczywistego w celu ułatwieniai usprawnienia procesów biznesowych, np. sklepyinternetowe, które dzięki sieci są czynne 24h/dobę,oferując często większy wybór towarów,- modele innowacyjne – rodzaje biznesów, które niemogłyby istnieć bez Internetu, np. wyszukiwarki lub te,które wykorzystując postęp technologiczny,odpowiadają na potrzeby klientów i zdobywająprzewagę konkurencyjną.
MODELE BIZNESU ELEKTRONICZNEGO
Innym punktem wyjścia w klasyfikacji modelibiznesowych w Internecie jest także podział nacztery komponenty:- zawartość lub treść (content),- handel (commerce),- kontekst (context),- wymiana informacji (connection).
MODELE BIZNESU ELEKTRONICZNEGO
Komponent zawartości obejmuje treścicyfrowe, np. wiadomości on-line, ściąganie muzykiczy filmów. Znajdziemy tutaj tradycyjnychwydawców i media oraz liczne nowe firmy typuHost-Service-Providers (YouTube) oraz serwisyPeer-to-Peer3 (Napster, Freenet).
Drugi z komponentów – handel – dotyczyszeroko rozumianej sprzedaży elektronicznej wraz zczynnościami z nią związanymi, np. obejmujenawiązywanie kontaktów i pomoc w negocjowaniuoraz zawieraniu umów. Obecne są tutaj platformyhandlowe, e-sklepy i e-malle (Amazon), a takżeserwisy aukcyjne (e-Bay, Allegro) oraz samiproducenci dóbr i usług.
Komponent kontekstu dotyczy klasyfikacji isystematyzacji informacji (z licznych, różnorodnychźródeł) zindywidualizowanych pod kątem potrzebdanego klienta. Najważniejsi w tym segmencie sąoperatorzy wyszukiwarek i katalogów (Google,Yahoo!, MSN), którzy umożliwiają proste izaawansowane wyszukiwanie haseł orazindeksowanie zasobów Internetu odpowiednio dooczekiwań użytkownika.
Z kolei komponent wymiany informacjito przede wszystkim serwisy społecznościowe(Facebook, Instagram, Twitter) i wiele usług z nimizwiązanych, np. usługi wymiany opinii o produktachi usługach czy fora hobbystyczne.
SKLEP INTERNETOWY (e-shop) – jeden znajbardziej podstawowych i najpopularniejszychmodeli. Wykorzystywany jest do sprzedaży towarówczy usług firm za pośrednictwem sieci Internet. Dokorzyści wynikających z jego zastosowania zaliczamyredukcję kosztów operacyjnych, niższe ceny, większegrono klientów oraz dodatkowy rynek zbytu towarówi usług.
MODELE E-BIZNESOWE
AUKCJA ELEKTRONICZNA (e-auction) –podstawową funkcją tego modelu jest mechanizmprowadzenia licytacji. Daje ona możliwośćzgromadzenia dużej liczby licytujących bez potrzebyprzemieszczania się.
MODELE E-BIZNESOWE
ELEKTRONICZNE CENTRUM HANDLOWE (e-mall) – jest odmianą sklepu internetowego. Składasię z dużej liczby elektronicznych sklepów(prowadzonych niezależnie). Łączy je jednakowametoda płatności czy dostawy towarów.
MODELE E-BIZNESOWE
DOSTAWCA USŁUG ŁAŃCUCHA WARTOŚCI(value-chain service provider) – polega nadostarczeniu przez firmę specjalnych usług złańcucha wartości, takich jak: prace badawczo-rozwojowe, obsługa logistyki, serwis pogwarancyjnyczy elektroniczne płatności. Celem jest stworzeniewartości dla nabywcy przy założeniu, że wartość maprzewyższyć poniesione koszty.
MODELE E-BIZNESOWE
PLATFORMA WSPÓŁPRACY (collaborationplatform) – polega na kooperacji między firmamidzięki dostarczaniu sobie wzajemnie narzędzi iśrodowiska informatycznego. Najczęściejprowadzona jest przez niezależną firmęwynajmującą ją innym podmiotom gospodarczym.Taka platforma umożliwia, bez budowy własnychrozwiązań informatycznych, w miarę łatwe wejściena rynek e-biznesowy.
MODELE E-BIZNESOWE
BROKER INFORMACJI (information brokerage) –polega na oferowaniu przez firmę usługwyszukiwania i dostarczania informacji (danych).Broker jest pośrednikiem pomiędzy zasobamiinformacyjnymi a ludźmi i organizacjami, którzyinformacji potrzebują.
UDOSTĘPNIANIE APLIKACJI PRZEZ INTERNET(application service provider) – polega na oferowaniuprzez firmę oprogramowania dostępnego wInternecie przy jednoczesnym pobieraniu opłat zajego użytkowanie.
MODELE E-BIZNESOWE
WIRTUALNA SPOŁECZNOŚĆ (virtual community)– tworzą ją grupy podmiotów skupione naokreślonym temacie lub sektorze rynku. Poprzezdodawanie i wymianę informacji między członkamigrupy tworzą oni wartość dodaną. Wirtualnaspołeczność umożliwia interakcje międzyużytkownikami sieci, z których każdy możepublikować lub komentować treści, zatem granicamiędzy twórcą a odbiorcą się zaciera.
MODELE E-BIZNESOWE
MODEL REKLAMOWY (advertising model) – polegana udostępnianiu treści reklamowych w celuprzyciągnięcia nowych klientów. Opłaty pobierane sąod podmiotów, które są zainteresowaneumieszczeniem reklam na takim portalu. Dużymwyzwaniem dla właściciela tego typu firmy jestpozyskanie i utrzymanie stałych czytelników serwisu,którzy przeglądając jego zawartość, przechodząmiędzy stronami i powodują wyświetlanie się nowychreklam oraz regularne udostępnianie informacjiprzyciągających użytkowników. Ten model e-biznesufunkcjonuje najsprawniej, jeśli serwis posiada bardzodużą liczbę odwiedzających albo ma wąskąspecjalizację.
MODELE E-BIZNESOWE
PORTAL (general portal) – jest to serwis informacyjnyposzerzony o różnorodne funkcje internetowe.Zazwyczaj portal zawiera informacje będąceprzedmiotem zainteresowania szerokiego gronaodbiorców (np. dział aktualności) oraz mechanizmywyszukiwania informacji. Najczęściej jest poszerzony oróżnorodne funkcje internetowe (np. bezpłatną pocztęelektroniczną).
WORTAL (vortal) – serwis internetowy, którydostarcza szczegółowych informacji z konkretnej(jednej) dziedziny. Może być poświęcony np. ekonomii,kulturze, klubowi sportowemu czy e-commerce;-)
MODELE E-BIZNESOWE
DO DOCZYTANIA
Co powinniście Państwo zapamiętać z dzisiejszego wykładu:
Charakterystyka rynku e-commerce w Polsce i na świecie
Portret e-konsumenta w Polsce
Cechy sklepów internetowych
Case study: Pizzaportal.pl
E-gospodarka, E-biznes, E-commerce
Relacje pomiędzy podmiotami w biznesie elektronicznym
Modele biznesu elektronicznego
Dziękuję za uwagę
