1

Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 2 poziom rozszerzony

Podstawa opracowania: rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania

przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dzienniku Ustaw RP, Nr 4, z dnia 15 stycznia 2009)

Uwaga: Realizacja podstawy programowej z fizyki na poziomie rozszerzonym na IV etapie edukacyjnym (liceum) zakłada opanowanie przez ucznia treści

nauczania przewidzianych na III etapie edukacyjnym (gimnazjum) i na poziomie podstawowym IV etapu edyukacyjnego. Mimo, że treści te zasadniczo nie

są wymienione w poniższym zestawieniu ich opanowanie jest niezbędne i może podlegać ocenie.

Cele kształcenia – wymagania ogólne

I. Znajomość i umiejętność wykorzystania pojęć i praw fizyki do wyjaśniania procesów i zjawisk w przyrodzie. II. Analiza tekstów popularnonaukowych i ocena ich treści. III. Wykorzystanie i przetwarzanie informacji zapisanych w postaci tekstu, tabel, wykresów, schematów i rysunków. IV. Budowa prostych modeli fizycznych i matematycznych do opisu zjawisk.

V. Planowanie i wykonywanie prostych doświadczeń i analiza ich wyników.

Wymagania szczegółowe

Ocena Wymagania PP

dopuszający dostateczny dobry bardzo dobry celujący Uczeń

Ruch punktu materialnego

wskazuje wielkości skalarne i wektorowe, zna

1.1) rozróżnia wielkości cechy wektora i ich zapis,

wektorowe od skalarnych, wykonuje i zapisuje

wykonuje działania na działania na wektorach,

wektorach oblicza ich wartości (kąty 30°, 45°, 60°, 90°)

wykonuje i zapisuje działania na wektorach, oblicza ich wartości

2

stosuje w rozwiązywaniu

stosuje w rozwiązywaniu zadań równania ruchu s(t), opisuje ruch ciał w ró żnych

1.2) opisuje ruch w różnych zadań równania ruchu s(t), x(t), v(t) w różnych układach odniesienia w

układach odniesienia x(t), v(t) w ró żnych układach odniesienia dla sytuacjach nietypowych

układach odniesienia ruchów o ró żnym czasie (ruchy krzywoliniowe)

trwania

1.3) oblicza prędkości stosuje w rozwiązywaniu

względne dla ruchów wzdłuż zadań prędkość wypadkową

prostej i względną

1.4) wykorzystuje związki

pomiędzy położeniem, rozwiązuje zadania

rozwiązuje zadania

prędkością i rachunkowe, doświadczalne rozumie ograniczenia ocenia trafność przyjętych

rachunkowe i problemowe

przyspieszeniem w ruchu i problemowe przyjętych modeli modeli obliczeniowych,

wykorzystując znane

jednostajnym i jednostajnie wykorzystując znane obliczeniowych dokonuje ich korekty

zmiennym do obliczania parametry ruchu parametry ruchu

parametrów ruchu

1.5) rysuje i interpretuje rozwiązuje zadania

związane w wykresami

wykresy zależności

zależności od czasu

parametrów ruchu od czasu

parametrów ruchu

rozwiązuje zadania

rachunkowe i problemowe rozwiązuje zadania

1.6) oblicza parametry ruchu dotyczące ruchu doświadczalne dotyczące rozumie ograniczenia

podczas spadku swobodnego prostoliniowego w polu ruchu prostoliniowego w przyjętego modelu

i rzutu pionowego grawitacyjnym polu grawitacyjnym obliczeniowego

jednorodnym, zapisuje jednorodnym

równania ruchu

3

stosuje I zasadę dynamiki

interpretuje I zasadę

1.7) opisuje swobodny ruch dynamiki jako zasadę proponuje doświadczenia wyjaśnia jednoznaczność

ciał wykorzystując pierwszą do rozwiązywania zadań bezwładności i postulat weryfikujące słuszność I wyjaśnia ewolucję pojęcia pojęć masa grawitacyjna i

zasadę dynamiki Newtona rachunkowych i istnienia inercjalnego zasady dynamiki Newtowa inercjalny układ odniesienia bezwładna

problemowych układu odniesienia

stosuje II zasadę dynamiki

Newtona do rozwiązywania stosuje II zasadę dynamiki

zadań rachunkowych i stosuje II zasadę dynamiki wykorzystuje II zasadę

Newtona do rozwiązywania

1.8) wyjaśnia ruch ciał na problemowych dla układów Newtona do rozwiązywania zadań rachunkowych, dynamiki do rozwiązywania stosuje w rozwiązywaniu

podstawie drugiej zasady złożonych z nie wiecej niż zadań rachunkowych i doświadczalnych i złożonych, nietypowych zadań dynamiczne równanie

dwóch ciał, wykorzystuje w problemowych dla układów zadań rachunkowych, ruchu dla zmiennych

dynamiki Newtona problemowych dla układów

zadaniach dynamiczne złożonych z dowolnej problemowych i parametrów

złożonych z dowolnej

równanie ruchu ciał, stosuje liczby ciał doświadczalnych

liczby ciał

uogólnion ą postać drugiej

zasady dynamiki Newtona

stosuje III zasadę dynamiki stosuje III zasadę dynamiki

stosuje III zasadę dynamiki

Newtona do rozwiązywania

Newtona do rozwiązywania Newtona do rozwiązywania

1.9) stosuje trzecią zasadę zadań rachunkowych, rozumie ograniczenia III wyjaśnia znaczenie

dynamiki do opisu zadań rachunkowych i zadań rachunkowych i doświadczalnych i zasady dynamiki Newtona fudamentalnych praw

problemowych dla układów problemowych dla układów

zachowanie się ciał problemowych dla układów (siły bezwładności) przyrody

złożonych z nie więcej niż złożonych z dowolnej

złożonych z dowolnej

trzech ciał liczby ciał

liczby ciał

4

stosuje zasadę zachowania

1.10) wykorzystuje zasadę

pędu w rozwiązywaniu wyjaśnia działanie zasady

zadań rachunkowych i stosuje zasadę zachowania rozwiązuje zadania

zachowania pędu do problemowych, wyjaśnia pędu w rozwiązywaniu rozwiązuje graficznie zachowanie pędu dla

obliczania prędkości ciał obliczeniowe i problemowe prędkości przyświetlnych,

zjawisko odrzutu, podaje zadań doświadczalnych, zadania dotyczące zderzeń

podczas zderzeń sprężystych przykłady wyjaśnia zastosowania niecentralnych dotyczące zderzeń wyjaśnia znaczenie

i niesprężystych i zjawisko zjawisk/doświadczeń zjawiska odrzutu niecentralnych fudamentalnych praw

odrzutu dotycząch zasady przyrody

zachowania pędu

1.11) wyjaśnia ró żnicę

zna pojęcie nieinercjalnego

między opisem ruchu ciał w

układach inercjalnych i układu odniesienia i sił rozwiązuje zadania interpretuje I zasadę rozumie ograniczenia wyjaśnia związki

bezwładności, rozwiązuje

nieinercjalnych, posługuje doświadczalne w dynamiki Newtona jako wynikajace z przyjętych nieinercjalnych układów

zadania rachunkowe i

się siłami bezwładności do nieinercjalnym układzie postulat istnienia układu modeli układów odniesienia z Ogóln ą Teorią

problemowe i

opisu ruchu w nieinercjanym układzie odniesienia inercjalnego, inercjalnych Względności

nieinercjalnym układzie

odniesienia

odniesienia

posługuje się pojęciem

posługuje się pojęciem posługuje się pojęciem

tarcia do rozwiązywania

tarcia do rozwiązywania zadań rachunkowych,

tarcia do rozwiązywania

stosuje w rozwiązywaniu

1.12) posługuje się pojęciem zadań rachunkowych i doświadczalnych i ocenia trafność przyjętych

zadań rachunkowych i zadań dynamiczne równanie

siły tarcia do wyjaśniania problemowych dla układów problemowych dla układów modeli obliczeniowych,

problemowych dla układów ruchu dla zmiennych

ruchu ciał złożonych z nie więcej niż złożonych z dowolnej dokonuje ich korekty

złożonych z dowolnej parametrów

dwóch ciał, zapisuje

liczby ciał liczby ciał, rozumie

dynamiczne równanie ruchu ograniczenia przyjętych

modeli obliczeniowych

5

analizuje siły działające analizuje siły działające

wzdłuż prostych

1.13) składa i rozkłada siły wzdłuż prostych

nierównoległych, oblicza

działające wzdłuż prostych nierównoległych, oblicza

nierównoległych wartości sił wypadkowych i wartości sił wypadkowych i

składowych ( kąty 30°, 45°, składowych

60°, 90°)

zna i stosuje dynamiczny

1.14) oblicza parametry warunek ruchu

stosuje prarametry ruchu po

jednostajnego po okręgu,

rozwiązuje złożone,

ruchu jednostajnego po okręgu do rozwiązywnia proponuje doświadczenia,

stosuje prarametry ruchu po nietypowe zadania

okręgu, opisuje wektory zadań rachunkowych i w których badane s ą

prędkości i przyspieszenia okręgu (także prędkość doświadczalch i parametry ruchu po okręgu

związane z ruchem

katową) do rozwiązywnia jednostajnym po okręgu

dośrodkowego problemowych

zadań rachunkowych i

problemowych

rozwiązuje zadania

1.15) analizuje ruch ciał w rachunkowe i problemowe zapisuje dowolny ruch na

związane z rzutem rozumie ograniczenia i analizuje odstępstwa od płaszczyźnie ruch jako

dwóch wymiarach na

poziomym, zapisuje modelu rzutu poziomego przyjętego modelu złożenie ruchów

przykładzie rzutu poziomego

dynamiczne równania ruchu jednowymiarowych

w dwóch wymiarach

Energia mechaniczna

stosuje definicję pracy, oblicza pracę wykonywaną

związek pracy ze zmianą

stosuje pojęcie pracy i

przez zmienną siłę,

energii mechanicznej, oblicza/szacuje pracę na

mocy do rozwiązywania

3.1) oblicza pracę siły na

rozwiązuje złożone,

definicję mocy do podstawie wykresów F(x),

złożonych, nietypowych

danej drodze

nietypowe zadania

rozwiązywania zadań P(t)

zadań rachunkowych i

rachunkowe, problemowe i

problemowych i

problemowych

doświadczalne

rachunkowych

6

rozumie pojęcie energii

3.2) oblicza wartość energii kinetycznej i potencjalnej, wyprowadza wzory

posługuje się pojęciami

rozumie, że energia zależnościowe na energię

kinetycznej i potencjalnej energii kinetycznej i

mechaniczna jest kinetyczną i potencjalną w

ciał w jednorodnym polu

potencjalnej w

wielkością względną polu grawitacyjnym

grawitacyjnym

rozwiązywaniu zadań

jednorodnym

rachunkowych i

stosuje zasadę zachowania stosuje zasadę zachowania

wskazuje siły zachowawcze wyjaśnia działanie zasady

energii mechanicznej w w przyrodzie, wyjaśnia

3.3) wykorzystuje zasadę energii mechanicznej do

zachowania energii dla

polu grawitacyjnym znaczenie tego pojęcia,

zachownia energii jednorodnym do rozwiązywania zadań rozumie przybliżenie

prędkości przyświetlnych,

mechanicznej do obliczania rachunkowych,

posługuje się energią

rozwiązywania zadań otrzymanych rozwiązań

parametrów ruchu rachunkowych i doświadczalnych i wynikające z założonego kinetyczną dla prędkości

problemowych

przyświetlnych

problemowych modelu obliczniowego

korzysta z definicji mocy do wykorzystuje pojęcie

3.4) oblicza moc urządzeń, rozwiązywania zadań sprawności urządzeń w analizuje pracę urządzeń w

uwzględniając ich problemowych i rozwiązywaniu zadań celu jej optymalizacji

sprawność rachunkowych i

rachunkowych

problemowych

stosuje zasadę zachowania stosuje zasadę zachowania

stosuje zasadę zachowania wykorzystuje zasady

3.5) stosuje zasadę wyjaśnia pojęcie zderzenia

pędu i energii w zachowania pędu i energii

zachowania energii oraz pędu i energii w pędu i energii w rozwiązywaniu zadań do rozwiązywania

idealnie sprężystego i rozwiązywaniu zadań rozwiązywaniu zadań

zasadę zachowania pędu do rachunkowych, złożonych, nietypowych

opisu zderzeń spręzystych i niesprężystego, wskazuje rachunkowych i rachunkowych, doświadczalnych i zadań rachunkowych,

niesprężystych przykłady takich zjawisk problemowych dla zderzeń problemowych dla zderzeń problemowych dla zderzeń problemowych i

centralnych niecentralnych niecentralnych doświadczalnych

7

Mechanika bryły sztywnej

2.1) rozró żnia pojęcie punkt posługuje się pojęciem

bryła sztywna i punkt

materialny, bryła sztywna, materalny, wskazuje

zna granice ich

przykłady zastosowania

stosowalności

tych moeli obliczeniowych

oblicza moment stosuje twierdzienie

2.2) rozró żnia pojęcia: masa bezwładności bryły na

Steinera (na podstawie

i moment bezwładności podstawie definicji i

zapisanego równania)

podanych wzorów

oblicza wypadkowy oblicza wypadkowy

moment sił na podstawie

2.3) oblicza momenty sił moment sił na podstawie

definicji (nie więcej niż

definicji

dwie siły)

rozwiązuje zadania stosuje prawa statyki do analizuje statyczne układy

2.4) analizuje równowagę rachunkowe i problemowe z rozwiązywania złożonych, mechaniczne (belki)

brył sztywnych, w zapisuje warunki zakresu statyki, oblicza oblicza wartość sił reakcji nietypowych zadań obciążone siłami

przypadku gdy siły leżą w równowagi bryły sztywnej wartość sił reakcji na na podporach belek rachunkowych, zaczepionymi, obciążeniem

jednej płaszczyźnie podporach belek (jeden problemowych i ciągłym, zewnętrznymi

kierunek działania sił) doświadczalnych momentami sił

2.5) wyznacza położenie wyznacza położenie środka wyznacza środek masy

odró żnia pojęcia środek wyznacza doświadczalnie

masy ukadu punktów układów punktów i brył

środka masy

masy i środek ciężkości środek masy brył

materialnych jednorodnych

2.6) opisuje ruch obrotowy wykorzystuje w

rozwiązywanych zadaniach

bryły sztywnej względem osi

związki pomiedzy

przechodzącej przez środek stosuje do rozwiązywania

parametrami kliniowymi i

masy zadań problemowych i

kątowymi ruchu

rachunkowych II zasadę

8

dynamiki dla ruchu

stosuje do rozwiązywania

wykorzystuje prawa

obrotowego dla pojedyńczej

mechaniki do

bryły sztywnej, posługuje zadań problemowych i

rozwiązywania złożonych,

rachunkowych II zasadę proponuje dwa sposoby

parametrami

2.7) analizuje ruch obrotowy nietypowych zadań

dynamiki dla ruchu sprawdzania słuszności II analizuje złożone, zmienne

charakteryzującymi ruch

bryły sztywnej pod rachunkowych,

obrotowego i postępowego zasady dynamiki dla ruchu ruchy obrotowe brył

obrotowy (jednostajny lub

wpływem momentu sił problemowych i

zmienny) dla układów zło żonych, obrotowego

doświadczalnych

analizuje zjawisko toczenia

związanych z ruchem

się ciał

postępowym i obrotowym

rowiązuje zadania

problemowe i rachunkowe z analizuje rolę zasady

stosuje zasadę zachowania wykorzystaniem związku zachowania momentu pędu

rowiązuje zadania proponuje sposoby pomiędzy zmianą

2.8) stosuje zasadę momentu pędu, podaje w ruchu planet/gwiazd, w

problemowe i rachunkowe z doświadczlnej weryfikacji momentem siły a zmianą

zachowania momentu pędu przykłady ewolicji gwiazd, w fizyce

wykorzystaniem zasady zasady zachowania momentu pędu, analzuje

do analizy ruchu doświadczeń/sytuacji, w atomowej, wyjaśnia

zachowania momentu pędu momentu pędu rolę zasady zachowania

których jest ona spełniona znaczenie fudamentalnych

momentu pędu w ruchu

praw przyrody

planet/gwiazd po orbitach

kołowych

stosuje zasadę zachownia

stosuję energię i jej

przemiany do

2.9) uwzględnia energię energii mechanicznej dla

oblicza pracę na podstawie rozwiązywania złożonych,

kinetyczną ruchu ruchu postepowego i brotu stosuje zasadę zachowania

zmiany energii nietypowych zadań

obrotowego w bilansie względem osi energii mechanicznej

mechanicznej rachunkowych,

energii przechodzącej przez środek

problemowych i

masy

doświadczalnych

Ruch harmoniczny i fale mechaniczne

6.1) analizuje ruch pod podaje dwie definicje ruchu

harmonicznego (odwołanie

wpływem sił sprężystych,

do siły i wychylenia),

podaje przykłady takiego

interpretuje pojęcia:

ruchu

wychylenie, faza drgań

9

6.2) oblicza energię

oblicza energię potencjalną

uzasadnia wzór na energię

sprężystości, rysuje i potencjalną sprężystości, rysuje wykresy E(t)

potencjalną sprężystości

interpretuje wykresy E(x) interpretuje wykresy E(t)

wyjaśnia model wahadła oblicza okres drgań wyjaśnia zjawisko

matematycznego, oblicza wahadeł (matematyczne i

6.3) oblicza okres drgań izochronizmu drgań, analizuje ruch odważników

okres drgań ciężarka na sprężyste) w różnych analizuje drgania wahadła

ciężarka na sprężynie i wyprowadza wzór na okres zawieszonych na układach

sprężynie i wahadła sytuacjach ( zmiana siły fizycznego

wahadła matematycznego drgań wahadła sprężyn

matematycznego (na grawitacji, układ

matematycznego

powierzchni ziemi) nieinercjalny)

6.4) interpretuje wykresy interpretuje wykresy rysuje wykresy x(t), v(t),

a(t) i wykorzystuje je do

analizuje krzywe Lissajous,

zależności położenia, zależności położenia,

rozwiązywania zadań

zapisuje równania dla

prędkości i przyspieszenie w prędkości i przyspieszenie

rachunkowych i

wybranych przypadków

ruchu harmonicznym w ruchu harmonicznym

problemowych

6.5) opisuje drgania odróżnia drgania własne i

wymuszone drgania wymuszone

podaje określenie zjawiska planuje i samodzielnie

6.6) opisuje zjawisko rezonansu i jego warunek,

analizuje wykorzystanie

wykonuje dwa

rezonansu mechanicznego na wskazuje na zastosowania

zjawiska rezonansu w

doświadczenia obrazujące

wybranych przykładach zjawiska i jako negatywne

instrumentach muzycznych

zjawisko rezonansu

skutki

6.7) stosuje zasadę stosuje zasadę zachowania

zachowania energii w ruchu

energii mechanicznej do

mechanicznym, opisuje

rozwiązywania zadań

przemiany energii

problemowych i

kinetycznej i potencjalnej w

rachunkowych

tym ruchu

10

zna i stosuje określenie fali

6.8) stosuje w obliczeniach mechanicznej i jej stosuje pojęcie natężenia

związek pomiędzy parametry do dokonuje klasyfikacji fal: fali, poziomu natężenia fali zapisuje i wykorzystuje w

parametrami fali: długością, rozwiązywania zadań podłużne, poprzeczne, w rozwiązywaniu zadań rozwiązywanych zadaniach

częstotliwością, okresem, rachunkowych, zna pojęcia: płaskie, kuliste/koliste rachunkowych i równanie fali płaskiej

prędkością powierzchnia falowa, problemowych

promień fali

6.9) opisuje załamanie fali zna i stosuje prawo wyjaśnia zjawisko odbicia i uzasadnia prawo załamania

załamania na podstawie

podaje zasadę Fermata odwołują się do zasady

na granicy ośrodków załamania i odbicia fali

zasady Huygensa

Fermata

wyjaśnia zjawisko

6.10) opisuje zjawisko interferencji, podaje analizuje obraz

interferencji, wyznacza warunki wzmocnienia i i do faz fal spotykających posługuje się określeniami: analizuje zjawisko

interferencyjny fal

długość fali na podstawie wygaszenia odwołując się się fazy zgodne/przeciwne dudnienia

mechanicznych

obrazu interferencyjnego do ró żnicy dróg przebytych

przez falę

6.11) wyjaśnia zjawisko wyjaśnia mechanizm

ugięcia w oparciu o zasadę wyjaśnia zasadę Huygensa rozchodzenia się fali na

Huygensa podstawie zasady Huygensa

analizuje powstawanie fali

stojącej w strunach, analizuje na podstawie

6.12) opisuje fale stojące i

prętach, słupach powietrza, omawia doświadczenia z

podaje określenie fali zebranych materiałów

ich związek z falami oblicza częstotliwość drgań rurą Kundta i aparatem

stojącej działanie rury Kundta i

biegnącymi przeciwbieżnie własnych struny, słupa Quinckego

aparatu Quinkego

powietrza, pręta odwołuje

się do zjawiska rezonansu

11

6.13) opisuje efekt Dopplera analizuje zjawisko fal

proponuje doświadczenie

w przypadku poruszającego analizuje zjawisko uzasadnia wzory opisujące opisuje zastosowania infra-

akustycznych (zakres demonstrujące zjawisko

się źródła i nieruchomego Dopplera, stosuje wzory zjawisko Dopplera i ultradźwięków

słyszalności) Dopplera

obserwatora

Grawitacja

4.1) wykorzystuje prawo stosuje prawo

powszechnego ciążenia do powszechnego ciążenia dla analizuje wartość siły

obliczania siły oddziaływań układów złożonych z nie odróżnia siłę grawitacji od

…dla układów złożonych

grawitacyjnych pomiędzy więcej niż trzech mas siły ciężkości ciężkości w różnych

masami punktowymi i punktowych lub sferycznie punkach na Ziemi

sferycznie symetrycznymi symetrycznych

4.2) rysuje linie pola zna pojęcia: pole określa granice

grawitacyjnego, rozróżnia grawitacyjne centralne i rysuje je dla pola

stosowalności modelu pola

pole jednorodne od pola jednorodne, linie pola centralnego i jednorodnego,

jednorodnego i centralnego

centralnego grawitacyjnego,

4.3) oblicza wartość i

kierunek pola zna i stosuje pojęcie stosuje zasadę superpozycji

grawitacyjnego na zewnątrz natężenia pola pól dla dwóch mas .. dla układów złożonych

ciała sferycznie grawitacyjnego sferycznie symetrycznych

symetrycznego

4.4) wyprowadza związek stosuje związek pomiędzy odróżnia pojęcia: wyjaśnia ró żnicę pomiędzy

pomiędzy przyspieszeniem

przyspieszeniem

zna pojęcie przyspieszenia przyspieszenie ziemskie i pojęciami przyspieszenie

grawitacyjnym na grawitacyjnego grawitacyjnym a przyspieszenie grawitacyjne grawitacyjne i natężenie

powierzchni planety a jej parametrami opisującymi

Ziemi pola grawitacyjnego

masą i promieniem

ciało niebieskie

4.5) oblicza zmiany energii zna pojęcie energii

stosuje zasadę zachowania

wiąże zmiany energii

potencjalnej grawitacji i mechanicznej z wykonaną wyprowadza wzór na wyjaśnia zachowawczy

potencjalnej grawitacji i stosuje je w polu energii mechanicznej, pracą, rozumie pojecie energię potencjalną charakter pola

wiąże je z pracą lub zmianą oblicza energię satelity na

grawitacyjnym układ związany i energia grawitacji grawitacyjnego

energii kinetycznej jednorodnym i centralnym orbicie wiązania układu

12

4.6) wyjaśnia pojęcie zna i stosuje pojęcia zapisuje warunek oblicza energię całkowitą analizuje zagadnienie

pierwszej i drugiej prędkości wyjaśnia znaczenia pojęć projektowania trajektorii

kosmicznej, oblicza ich pierwszej i drugiej orbitowania dla dowolnego satelity, wyprowadza wzory prędkości kosmicznych lotów kosmicznych -

wartości dla różnych ciał prędkości kosmicznej satelity na prędkości kosmiczne jakościowo

4.7) oblicza okres obiegu oblicza okres obiegu wskazuje zastosowania

satelitów wokół Ziemi satelitów Ziemi sztucznych satelitów

4.8) oblicza okresy obiegu

planet i ich średnie zna i stosuje III prawo

wyprowadza III prawo

wyprowadza i stosuje III

odległości od gwiazdy,

prawo Keplera w postaci

Keplera dla orbit kołowych

Keplera dla orbit kołowych

wykorzystując trzecie prawo uogólnionej

Keplera dla orbit kołowych

4.9) oblicza masę ciała oblicza masę ciała oblicza masę ciała

niebieskiego na podstawie

niebieskiego na podstawie

niebieskiego na podstawie

obserwacji ruchu jego

obserwacji ruchu jego

obserwacji ruchu jego

satelity w sytuacjach

satelity w sytuacjach

satelity

typowych

problemowych

Termodynamika

stosuje równanie

wyjaśnia model gazu

5.1) wyjaśnia założenia doskonałego, zna granice

rozumie pojęcie modelu

Clapeyrona, równanie stanu zna dowody potwierdzające

gazu doskonałego i stosuje stosowalności modelu gazu wyprowadza równanie

matematycznego, wskazuje

równanie gazu doskonałego gazu doskonałego, rozumie doskonałego, stosuje do

słuszność kinetyczno- inne modele obliczeniowe

różnicę pomiędzy opisem cząsteczkowej teorii Clapeyrona

do wyznaczania parametrów obliczeń pojęcie mola, masy dla gazów, porównuje je z

mikroskopowym i budowy materii

gazu makroskopowym molowej/cząsteczkowej, modelem gazu doskonałego

liczby Avogadro

stosuje prawa przemian

planuje doświadczenia

5.2) opisuje przemianę przedstawia przemiany

stosuje prawa przemian potwierdzające słuszność

gazowych w sytuacjach oblicza parametry gazu na

izotermiczną, izobaryczną i gazowe na wykresach p(V), gazowych w sytuacjach praw przemian gazowych,

typowych (izotermiczna, podstawie wykresów

izochoryczną izobaryczna, izochoryczna) V(T), p(T) problemowych analizuje przebieg izoterm

van der Waalsa,

5.3) interpretuje wykresy interpretuje przemiany interpretuje różne typy

ilustrujące przemiany gazu gazowe na wykresach p(V),

wykresów

doskonałego

V(T), p(T)

13

5.4) opisuje związek stosuje związek pomiędzy

wyjaśnia różnicę i jej wyjaśnia zasadę

temperaturą w skali

pomiędzy temperaturą w przyczyny zależności E(T) ekwipartycji energii dla

Kelwina za średnią energią

skali Kelwina a średnią dla gazu doskonałego i gazów, posługuj ę się

energią kinetyczną cząstek kinetyczną cząstek gazu innych ciał pojęciem stopień swobody

doskonałego

5.5) stosuje pierwszą zasadę wskazuje ró żne formy … do obliczenia pracy i

termodynamiki, odróżnia przekazu energii, stosuje

przekaz energii w formie

ciepła w nietypowych

pierwszą zasadę

pracy od przekazu w formie przemianach gazowych

ciepła termodynamiki,

5.6) oblicza zmianę energii

wewnętrznej w przemianach

izobarycznej i izochorycznej

oraz pracę w przemianie

izobarycznej i stosuje je w sytuacjach

typowych do obliczania

wyprowadza związek

zna pojęcie ciepła zmiany energii wewnętrznej

pomiędzy ciepłem

molowego i pobranego ciepła, oblicza

molowym dla procesu

pracę w procesach stosuje pojęcie ciepła

5.7) posługuje się pojęciem

izobarycznego i

gazowych molowego do obliczeń w

ciepła molowego w

izochorycznego,

nietypowych przemianach

przemianach gazowych

wyprowadza wzory

gazowych

określające wartości ciepłe

molowych dla różnych

gazów

5.8) analizuje pierwszą interpretuje pierwszą zasadę zna pojęcie perpetuum

wyjaśnia znaczenie

zasadę termodynamiki jako termodynamiki jako zasadę

fundamentalnych praw

mobile pierwszego rodzaju

zasadę zachowania energii zachowania energii

przyrody

wyjaśnia probabilistyczny ….termodynamiczna

interpretuje drugą zasadę

charakter II zasady

5.9) interpretuje drugą

….entropia; procesy strzałka czasu, wyjaśnia

termodynamiki (ciepło-

termodynamiki, zna pojęcie

zasadę termodynamiki odwracalne i nieodwracalne znaczenie fundamentalnych

praca) perpetuum mobile drugiego praw przyrody

rodzaju

14

5.10) analizuje

przedstawione cykle i ilościowo; oblicza

oblicza sprawność analizuje cykl chłodziarki,

termodynamiczne, oblicza analizuje cykle dowolnego oblicza jego sprawność, analizuje złożone cykle

parametry gazu, ciepło,

sprawność silników termodynamiczne złożone z termodynamicznego cyklu, analizuje cykl pracy trzech termodynamiczne w

cieplnych w oparciu o izoprzemian - jakościowo pracę, analizuje cykl analizuje pracę silnika rzeczywistych silników sytuacjach problemowych

Carnota i jego sprawność

wymienione ciepło i

czterosuwowego cieplnych

wykonaną pracę

5.11) odróżnia wrzenia od odróżnia proces wrzenia od analizuje wpływ ciśnienia

parowania

analizuje diagram fazowy

procesu parowania - obraz na temperaturę wrzenia-

powierzchniowego, analizuje

różnych substancji (także

mikroskopowy i obraz mikroskopowy i

wpływ ciśnienia na

makroskopowy makroskopowy

anomalie wody)

temperaturę wrzenia cieczy

wykorzystuje pojęcie ciepła

5.12) wykorzystuje pojęcie właściwego i ciepła …. dla większej liczby ciał,

ciepła właściwego oraz przemiany fazowej do

interpretuje bilans cieplny …t(ciepła)

ciepła przemiany fazowej w analizie bilansu cieplnego

na wykresie t(czasu),

analizie bilansu cieplnego dla dwóch

wymieniających energie ciał

Wymagania przekrojowe

12.1) przedstawia jednostki przedstawia jednostki ocenia trafność

zna jednostki wielkości

wielkości fizycznych wielkości fizycznych przeprowadza analizę

fizycznych wymienionych

w

otrzymanego wzoru na

wymienionych w PP, opisuje wymienionych w PP, wymiarową złożonych

PP stosowane w

podstawie analizy

ich związek z jednostkami opisuje ich związek z wzorów fizycznych

przeszłości, przelicza je na

wymiarowej

podstawowymi jednostkami podstawowymi

podstawie definicji

12.2) samodzielnie samodzielnie wykonuje

analizuje otrzymany wykres

ocenia zgodność

wykresy na podstawie zaznacza niepewność

wykonuje poprawne ze względu na niepewność

otrzymanego wykresu z

informacji słownych, pomiaru

wykresy pomiaru

modelem teoretycznym

równa ń, tabel

15

12.3) przeprowadza złożone

przeprowadza złożone

obliczenia liczbowe obliczenia liczbowe

posługując się kalkulatorem posługując się kalkulatorem

12.4) interpoluje, ocenia interpoluje, ocenia ocenia zgodność

orientacyjnie wartość

uzyskanych szacunków z

orientacyjnie wartość

ocenia uzyskane dane

pośrednią miedzy danymi w modelem obliczeniowym,

pośrednią miedzy danymi w tabeli i za pomocą wykresu szacunkowe dokonuje korekty modelu

tabeli i za pomocą wykresu szcuje z tabel i wykresów obliczeniowego

12.5) dopasowuje prostą dopasowuje prostą y=ax+b

y=ax+b do wykresu i ocenia do wykresu, oblicza ocenia trafność

trafność postępowania, wartości współczynników dopasowania prostej

oblicza wartości a,b

rozumie pojęcie

niepewnosci pomiaru i zna stosuje podstawowe zasady

12.6) opisuje podstawowe jej przyczyny, stosuje analizuje problem

zasady niepewności pomiaru podstawowe zasady niepewności pomiaru dla minimalizacji niepewności

pomiarów złożonych

niepewności pomiaru dla

pomiarów prostych

12.7) szacuje wartość

spodziewanego wyniku szacuje wartość wyniku ocenia trafność dobranej krytycznie ocenia wartość

obliczeń, krytycznie ocenia

obliczeń metody szacowania otrzymanego wyniku

realność otrzymanego

wyniku

12.8) przedstawia własnymi przedstawia własnymi

przetwarza informacje krytycznie ocenia trafność

słowami główne tezy

wykorzystując informacje z

słowami tezy poznanego

poznanego artykułu

poznanego artykułu

poznanego artykułu

artykułu popularno-

popularno-naukowego z

popularno-naukowego z

popularno-naukowego z

naukowego z dziedziny

dziedziny fizyki lub

dziedziny fizyki lub

dziedziny fizyki lub

fizyki lub astronomii

astronomii

astronomii astronomii

16

Wymagania doświadczalne

przeprowadza doświadczenia polegające na wykonaniu pomiarów, opisie i analizie wyników oraz jeśli to możliwe, wykonaniu i interpretacji wykresów dotyczących

13.1) ruchu prostoliniowego wyznacza wartość wykazuje doświadczalnie,

jednostajnego i jednostajnie

optymalizuje metodę

prędkości średniej że ruch jest jednostajny

zmiennego

badanie ruchu wahadła badanie ruchu wahadła badanie ruchu wahadła

13.2) ruchu wahadła matematycznego, różne sprężystego - różne fizycznego (podane wzory) optymalizuje metodę

zastosowania zastosowania - różne zastosowania

wyznacza ciepło właściwe

uwzględnia wpływ strat uwzględnia niepewność

proponuje inne metody

13.3) ciepła właściwego na podstawie bilansu optymalizuje metodę wyznaczania ciepła

energii do otoczenia. pomiaru cieplnego. właściwego

bada falę stojącą na strunie, bada zależność wartości Sprężynie - wyznacza

prędkości rozchodzenia się

13.6) drgań struny częstotliwość drgań, optymalizuje metodę

prędkość rozchodzenia się

fali od parametrów struny i jej naciągu

fali

17

Sposoby sprawdzania edukacyjnych osiągnięć uczniów z fizyki

Sposoby oceniania: 1. Odpowiedzi ustne. 2. Oceniana będzie praca ucznia w czasie procesu uczenia: jego praca w grupie uczniowskiej podczas planowania i wykonywania doświadczeń,

rozwiązywania zadań rachunkowych i problemowych, udział w zbiorowej dyskusji. 3. Ocenie mogą podlegać prace lub prezentacje przygotowane na podstawie dostępnych źródeł informacji. 4. Testy wyboru jednostopniowe i wielostopniowe (nauczycielskie lub standaryzowane). 5. Sprawdziany zbudowane z pytań zamkniętych lub otwartych teoretycznych, problemowych i rachunkowych.

6. Kartkówki z trzech ostatnich tematów.

7. Karty pracy

8. Testy w kursach e-lerning 9. Badanie wyników nauczania oraz mała matura (klasy drugie) i matura próbna (klasy trzecie)

W przypadku nieobecności ucznia na sprawdzianie lub kartkówce w dzienniku lekcyjnym w miejscu oceny wpisuje się "0" . Ocena śródroczna i roczna nie jest średnią z ocen bieżących. Wynika ona z głębokiej analizy wszystkich otrzymanych ocen ze szczególnym zwróceniem uwagi

na postęp edukacyjny ucznia.

Ocena roczna jest ustalana w oparciu o oceny zdobyte w całym roku szkolnym.

Warunki i tryb uzyskania wyższej niż przewidywana roczna ocena klasyfikacyjna z zajęć edukacyjnych określa Statut Szkoły § 44 p. 8-9.

18