Metody neurofizjologiczne w

pediatrii

Mgr Marzena Mańdziuk

REHABILITACJA

SPOŁECZNA

REHABILITACJA PEDAGOGICZNO-

-ZAWODOWA

REHABILITACJA

REHABILITACJA LECZNICZA

Stosowane metody terapii:

1. NDT-Bobath 2. Vojty 3. PNF 4. Integracji sensorycznej 5. Weroniki Sherborne 6. Petö 7. Metody wspomagające: hipoterapia, felinoterapia, dogoterapia

Pielęgnacja jako forma stymulacji:

- czuciowej - zmysłowej - ruchowej

Elementy pielęgnacji

noszenie i trzymanie małego dziecka

zmiana pieluchy

rozbieranie i ubieranie dziecka

kąpiel w wanience

Noszenie i trzymanie dziecka

Noszenie i trzymanie dziecka

Zmiana pieluchy

Zmiana pieluchy

Rozbieranie i ubieranie

Rozbieranie i ubieranie

Kąpiel dziecka

Trzymanie w kąpieli

„Przełamanie wzmożonego napięcia”

Ograniczone możliwości antygrawitacyjne dziecka z MPD

Napięcie proksymalne a napięcie dystalne

Wzorzec antygrawitacyjny i wzorzec prograwitacyjny u dzieci z MPD

Zachowania ruchowe u dzieci z MPD

Zaburzenia sterowania czynnością mm

Metoda NDT-Bobath

Metoda ta zapobiega utrwalaniu się patologicznych ruchów i stymuluje reakcje o

charakterze fizjologicznym.

Opiera się na dążeniu do opanowania kolejnych etapów

rozwoju naśladujących fizjologiczny proces dojrzewania

ruchowego dziecka.

Metoda NDT-Bobath

Punkty kluczowe

Są odpowiedzialne za układ posturalny, przebieg rozwoju i kontrolę wzorca ruchowego • Głowa • Szyja • Tułów • Obręcz barkowa i kończyny górne • Obręcz biodrowa i kończyny dolne

Ćwiczenia w wyższych pozycjach

Ta metoda rehabilitacji nie dopuszcza do utrwalenia się patologicznych ruchów i pobudza reakcje fizjologiczne. Poprzez ucisk na ściśle określone strefy tułowia i kończyn wywoływane są pożądane bodźce. Są one związane z dokładnie określoną pozycją wyjściową.

Metoda Vojty

Metoda Vojty

Metoda Vojty

Działanie metody Vojty: - stabilizuje napięcie w poszczególnych grupach

mięśni - oddech staje się głębszy i bardziej regularny - skóra jest lepiej ukrwiona - regulacja funkcji działania jelit - pobudza automatyzm opróżniania pęcherza

moczowego - odczucia ciepła, zimna i dotyku są silniejsze

Metoda PNF

- Złożone wzorce kompleksowych ruchów (kk górne, dolne, szyja i głowa)

- Ruch w kilku płaszczyznach - Poprawia efektywność chodu, kontrolę

posturalną - Stymuluje prawidłowy rozwój psychoruchowy - Normalizuje napięcie mm. - Zapobiega nieprawidłowym odruchom i

zniekształceniom stawów - Uczy nowych czynności ruchowych

Metoda PNF

Bazuje na silnej motywacji pacjenta do określonego celu i dobrym

kontakcie z pacjentem!!!

Metoda kierowanego nauczania Petö

Metoda ta służy usprawnianiu dzieci w wieku

przedszkolnym i szkolnym. Jej cechą charakterystyczną jest połączenie w jedną całość usprawniania psychopedagogicznego,

leczniczego oraz społecznego.

Metoda Petö

Usprawnianie polega na systematycznym pobudzaniu psychoruchowego rozwoju dziecka

zakresie:

- kontroli postawy i ruchów lokomocyjnych, - koordynacji wzrokowo-ruchowo-czuciowo-słuchowej - orientacji w czasie i przestrzeni oraz odczuwania własnego ciała - życia emocjonalnego, rozwoju osobowości i kontaktów społecznych - rozwoju mowy, porozumienia się gestem, - rysowania, czytania, pisania oraz rozwijania pojęć o otaczającym świecie.

Metoda Integracji sensorycznej

- rozpoznawanie, przyjmowanie, segregacja, eliminacja i porównywanie informacji przez mózg, aby odpowiedzieć reakcją ruchową

- poprawia zdolności motoryczne, umiejętności komunikacji, organizacji i koncentracji

- stymuluje rozwój - wspomaga koordynację wzrokowo-słuchowo-

ruchową

Metoda Weroniki Sherborne

System ćwiczeń („baraszkowanie”) naturalne potrzeby dziecka Podstawowe założenia metody to rozwijanie przez ruch : 1) Świadomości własnego ciała i usprawnienia ruchowego; 2) Świadomości przestrzeni i działania w niej; 3) Dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywania z nimi bliskiego kontaktu.

Udział w ćwiczeniach metodą W. Sherborne ma na celu:

• stworzyć dziecku okazję do poznania

własnego ciała, • usprawnienia motoryki, • poczucia swojej siły i sprawności • dziecko zyskuje zaufanie do siebie i

poczucie bezpieczeństwa.

Przykłady terapii

Rehabilitacja w wodzie metodą Halliwick

Każdy jest pływakiem! Pływanie to środek do osiągnięcia niezależności, nie cel sam w sobie. Równowaga zależy głównie od kształtu i gęstości ciała. Najważniejsze jest zapewnienie odpowiedniego wsparcia i asekuracji. Większość zajęć wymaga indywidualnej pracy instruktor - pływak. Nigdy nie używa się pomocy wypornościowych. Pływak aktywnie uczestniczy we wszystkich zajęciach.

Hipoterapia • korygowanie postawy ciała; • regulacja napięcia mięśniowego; • kontakt z przyrodą, działanie motywacyjne; • doskonalenie równowagi, koordynacji, orientacji

w przestrzeni, schematu własnego ciała, poczucia rytmu;

• stymulacja i normalizacja czucia powierzchniowego;

• zwiększenie poczucia własnej wartości, zmniejszenie zaburzeń emocjonalnych;

• rozwijanie pozytywnych kontaktów społecznych

Dogoterapia

Pomoce w usprawnianiu

Rotor

Balkonik rehabilitacyjny

LOKOMAT

Dziękuję za uwagę