1

WYDARZENIA PROMUJĄCE CZYTELNICTWO

GAZETKA „SZKOLNE WIEŚCI” – NASZE ARTYKUŁY O KSIĄŻKACH

Priorytetowym zadaniem szkoły jest wszechstronny rozwój osobowości dziecka. W

szkole uczniowie powinni kształcić swoją osobowość i rozwijać zainteresowania, aby w ten

sposób mogli lepiej przygotować się do funkcjonowania w warunkach współczesnego świata.

Najważniejszym zadaniem nauczyciela jest dążenie do pobudzania naturalnej

ciekawości świata, która drzemie w dziecku, rozbudzanie jego zdolności i zainteresowań.

Należy zatem zwrócić uwagę na taką formę aktywności, która angażuje i rozwija całą

osobowość dziecka.

Jedną z najbardziej wszechstronnych form aktywizowania twórczości dzieci jest

redagowanie gazetki szkolnej. Gazetka szkolna jest także cennym narzędziem

wychowawczym, umożliwia ekspresję (wyrażanie własnych przeżyć i przemyśleń), wyzwala

emocje, uczy współpracy w grupie rówieśniczej, uczy umiejętności rozwiązywania

konfliktów.

Nasza gazetka internetowa „Szkolne wieści”, która ukazuje się od kilku miesięcy,

cieszy się sporą poczytnością wśród uczniów, nauczycieli, rodziców. Od nr 1/2016 ma w niej

miejsce stały kącik „Książkowe inspiracje – przeczytaliśmy, polecamy!” redagowany przez

piątoklasistów. W krótkich recenzjach dzieci zachęcają do przeczytania książek ze szkolnej

biblioteki zakupionych w ramach projektu „Książki naszych marzeń”. Robią to z humorem i

pasją, a sami jako czytelnicy i redaktorzy są najlepszym przykładem do naśladowania.

Wszelkie informacje na str. internetowej szkoły: Aktywna szkoła – gazetka…

nr 1/2016

- Ania Mokrzyc o książce M. Wojciechowskiej „Zwierzęta świata”

- Nikola Popek (ucz. ZSO 14 – G 24) o książce A. Maleszki „Magiczne drzewo. Gra”

2

Martyna Wojciechowska „Zwierzęta świata”

Autorka, znana podróżniczka, pisze o zwierzętach bardzo ciekawie.

Wszystkie je widziała (ma z nimi zdjęcia), wiele z nich głaskała, oczywiście te,

które się dały, „rozmawiała” z nimi. A zwierzaki są prawdziwie egzotyczne:

orangutan Happy, hipopotamica Jessica, słoniczka Fusi czy szczurek Balgir.

Każde ma swoją historię, niekiedy tragiczną, choć z happy endem. Fusi na

przykład urodziła się na terenie Parku Narodowego w Kenii. Pewnego dnia, gdy

wraz z mamą była przy wodopoju, pojawili się kłusownicy i zabili starą słonicę;

polowali na cenne kły – czyli ciosy słonia. Fusi udało się uciec, a potem

znaleziona przez strażników trafiła do sierocińca słoni, gdzie przebywa do dziś.

Straciła mamę i wolność, ocaliła życie.

Książka pachnie przyprawami, bo i o nich opowiada autorka: o anyżu,

gałce muszkatołowej, cynamonie czy pieprzu.

A jaki owoc smakuje wybornie, a cuchnie potwornie? To durian, którego nie

wolno wnosić np. na pokłady samolotów.

O tych i innych ciekawostkach przeczytacie w „Zwierzętach świata”, bo nie

tylko o zwierzętach pisze autorka. Polecam!

Ania M. kl.V

3

Andrzej Maleszka „Magiczne drzewo. Gra”

Niedawno wpadła mi w ręce książka, która zaciekawi każdego. To 5 tom

serii „Magiczne drzewo”. Kuki, główny bohater, ma swego sobowtóra, który

włamuje się do Galerii Globo. Szuka tajemniczej kostki do gry. A potem akcja

tylko przyspiesza i pełna jest niespodziewanych zwrotów i zawirowań: kostka

z potężną mocą, porwanie do twierdzy, pułapki skorpiona… Autor musi mieć

wielką wyobraźnię, by wymyślić coś tak trzymającego w napięciu, nieraz

śmiesznego, nieraz groźnego.

Jak każda książka tego autora, ta też opowiada o dziecięcej przyjaźni

i marzeniach.

Zapewniam, nie będziecie się nudzić.

Nikola Popek, kl. I AK

ZSO 14 – Gimnazjum 24

4

nr 2/2016

- Martynka Kot o książce G. Kasdepke „Kuba i Buba czyli awantura do kwadratu”

KSIĄŻKOWE INSPIRACJE – PRZECZYTALIŚMY, POLECAMY!

Książka „Kuba i Buba, czyli awantura do kwadratu” autorstwa G. Kasdepke jest

bardzo ciekawa i interesująca. Głównymi bohaterami są tytułowi Kuba i Buba. Są bliźniętami

bardzo do siebie podobnymi, a jednocześnie różnymi. Kuba jest grzecznym, mądrym i dobrze

wychowanym chłopcem, a Buba to jego całkowite przeciwieństwo. Bo Buba – to

dziewczynka, rozbrykana i nieposłuszna. Wybija szyby, bije się z chłopakami i potrafi

doprowadzić swoją nauczycielkę do szału. Kuba świetnie się uczy, Buba – raczej nie.

Rodzeństwo często kłóci się ze sobą, choć nie zawsze ma na to siły. Często wymyśla

przeróżne zabawy, np. grę w poznawanie synonimów.

W książce znajdziecie dużo ciekawych przepisów kulinarnych (z ilustracjami) i

pomysłów na przeróżne gry, te bardziej i mniej znane. Książka rozwesela i poprawia humor i

sprawia, że czytając ją mimo woli uśmiechamy się, a świat jest jakiś weselszy i bardziej

słoneczny, zaś ludzie dobrzy dla siebie.

Martynka K., kl. 5

5

nr 3/2016

- Ania Mokrzyc o „Mikołajku”

„Mikołajek” to książka, którą napisał francuski pisarz Gościnny, syn emigrantów z

Polski, natomiast zabawne ilustracje wykonał Sempe.

Mały łobuziak Mikołajek jest głównym bohaterem i jednocześnie narratorem każdego

z opowiadań. Bo to właśnie cykl odrębnych opowiadań, powiązanych ze sobą bohaterami, ale

różnych treściowo, składa się na całą lekturę i to między innymi różni książkę od

omawianych przez nas dotychczas na lekcjach.

Poznajemy różne, zabawne przygody Mikołajka i śmiejemy się z nich, bo trudno o

powagę czytając książkę. Mikołajkowi na przykład o mało co udało się zaadoptować psa,

nawet już nazwał go Reks i prawie przekonał do tego pomysłu mamę, ale odnalazł się

prawowity właściciel. Innym razem postanawia, za namową kolegi, iść na wagary, ale wypad

ten wcale nie należał do udanych. Mikołajek chciał też uciec z domu (bo wylał butelkę

atramentu na nowy dywan i mama go okrzyczała), ale i tak musiał wrócić. Chłopiec palił też

cygaro, a ta przygoda z kolei zakończyła się zakazem dla taty palenia fajki w domu.

Dlaczego? Przeczytajcie sami.

Śmiałam się, kiedy Mikołajek z kolegami uczą nowego ucznia w klasie (Anglika

zresztą) nowych słów, a on i tak najszybciej uczy się… przezwisk.

Kogo rozbawią, tak jak mnie, perypetie Mikołajka, może sięgnąć po następne

przygody naszego bohatera opisane w kolejnych książkach – „Rekreacje Mikołajka”, „Nowe

przygody Mikołajka” i inne.

Zapraszam do lektury, bo warto!

Ania Mokrzyc, kl. 5

6

nr 3/2016

- Oliwka Olech o „Małym Księciu”

„A oto mój sekret. Jest bardzo prosty: dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze

jest niewidoczne dla oczu.” Chyba każdy nie ma problemu z rozpoznaniem tego cytatu – to

oczywiście słowa Małego Księcia. Tytułowy bohater wyrusza w podróż po planetach w

poszukiwaniu prawdziwego przyjaciela. Nie odnajduje go w Królu, bo ten w każdym widzi

swego poddanego. Próżny z kolei chciał słyszeć same pochwały i komplementy. Bankier

zajęty liczeniem, sam nie wiedział czego, na Małego Księcia nie zwracał uwagi. A kolejną,

siódmą planetą była Ziemia. Czy tu nasz bohater spotkał przyjaciela? „Szukać należy

sercem.”

Książka bardzo mi się podobała. Jest mądra i wcale to nie taka bajeczka dla dzieci, jak

początkowo myślałam. A dodatkowo – jest napisana w formie komiksu, co dla mnie było

ułatwieniem w zrozumieniu treści. Kolorowe ilustracje przyciągają wzrok.

Dlaczego Mały Książę bał się baobabów? Czego szukał w ogrodzie pełnym róż?

Dlaczego „świat łez jest taki tajemniczy”? Przeczytajcie, sami znajdziecie odpowiedzi.

Oliwia, kl. 5