Współcześni. Zrozumieć niezrozumiałe. Edukacja artystyczna w społeczeństwie.

Współcześni Zrozumieć niezrozumiałe. Edukacja artystyczna w społeczeństwie.

Zadanie dofinansowane z środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

2010

W ramach projektu został zorganizowany cykl spotkań autorskich oraz warsztatów artystycz-

nych związanych z obszarem designu oraz sztuki multimedialnej. Podstawę merytoryczną zada-

nia stanowiła otwarta w październiku 2009 r. Galeria Sztuki Nowoczesnej w Muzeum Okręgowym

im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy, prezentująca najistotniejsze nurty, kierunki oraz

tendencje w polskiej sztuce XX oraz XXI wieku.

Prezentacje autorskie oraz warsztaty stały się sposobnością dla mieszkańców Bydgoszczy do

spotkania z uznanymi i cenionymi w naszym kraju artystami oraz bezpośredniego kontaktu z

najnowszymi zjawiskami w polskiej sztuce współczesnej. Tegoroczny projekt, w zamierzeniach

organizatorów, ma być początkiem szeroko rozumianej promocji Galerii Sztuki Nowoczesnej w

kontekście nurtów i przeobrażeń artystycznych przełomu XX i XXI wieku.

Galeria Sztuki Nowoczesnej jest pokazem wybranych, najbardziej reprezentacyjnych dzieł

w kolekcji bydgoskiego muzeum. Zaproponowany układ ekspozycji ma charakter chronologiczno-

-problemowy i odzwierciedla konkretne kierunki, nurty oraz postawy twórcze w sztuce pol-

skiej ostatnich stu lat, m.in. krąg artystów École de Paris, awangardowe ugrupowania dwu-

dziestolecia międzywojennego (Rytm, Bractwo św. Łukasza, Formiści Polscy, Zwornik, Komitet

Paryski), koloryzm, abstrakcję ekspresyjną i malarstwo materii, ekspresję geometryczną

i towarzyszącą jej refleksją konceptualną, nową figurację, fotorealizm, nurt surrealistycz-

no-metaforyczny oraz sztukę krytyczną. Pokaz zapoznaje z realizacjami z dziedziny malar-

stwa, rzeźby, fotografii artystycznej i nowych mediów twórców, których nazwiska na trwałe

zapisały się w historii sztuki. Wśród autorów prac odnajdziemy m.in.: Jacka Malczewskiego,

Tadeusza Makowskiego, Melę Muter, Stanisława Ignacego Witkiewicza, Bolesława Cybisa, Piotra

Potworowskiego, Jana Cybisa, Jerzego Nowosielskiego, Henryka Stażewskiego, Tadeusza Kanto-

ra, Tadeusza Brzozowskiego, Jadwigę Maziarską, Stanisława Fijałkowskiego, Jana Tarasina,

Jana Berdyszaka, Marka Sobczyka, Jarosława Modzelewskiego, Jacka Srokę, Leona Tarasewicza,

Stanisława Horno-Popławskiego, Stanisława Gierowskiego, Izabellę Gustowską, Zbigniewa Li-

berę, Józefa Robakowskiego i Zofię Kulik.

W ramach projektu „Współcześni” odbyło się 5 spotkań autorskich: z Agnieszką Lasotą, Domini-

kiem Lejmanem, Anną Magą, Leną Dulą oraz Justyną Wicenty i Izabellą Gustowską; prezentacja

prac studentów z Pracowni Grafiki Multimedialnej Zakładu Grafiki na Wydziale Sztuk Pięknych

UMK w Toruniu oraz trzy warsztaty: z zakresu fotografii otworkowej poprowadzone przez Marka

Noniewicza oraz dwa z zakresu designu poprowadzone przez Pawła Grunerta i Tomasza Rygalika.

2 3

Galeria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8, fot. Wojciech Woźniak

Multimedia

Prezentacja prac studentów z Pracowni Grafiki Multimedialnej Zakładu Grafiki na Wydziale Sztuk Pięknych UMK w Toruniu16 kwietnia 2010 rokuGaleria Sztuki Nowoczesnej 01

4

Nowoczesne środki przekazu artystycznego w twórczości graficznej

Katedra Grafiki zaczęła funkcjonować w maju 1946 roku, na nowo powstałym Wydziale Sztuk

Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W wyniku reorganizacji w 1969 roku,

zmieniona została struktura organizacyjna Wydziału Sztuk Pięknych. Katedrę Grafiki przemia-

nowano na Zakład Grafiki. Zmieniające się realia lat 90-tych miały wpływ także na kształt

Zakładu Grafiki. Zwiększające się limity przyjęć na pierwszy rok studiów przy niezmiennej

a nawet rosnącej atrakcyjności graficznej specjalności, dały początek zmianom polegającym

głównie na rozszerzeniu oferty dydaktycznej.

Z inicjatywy prof. Sławomira Janiaka w 1993 roku powstała nowa, obok grafiki warsztatowej,

specjalność dyplomującą - projektowanie graficzne. W miejsce zlikwidowanego kierunku arty-

styczno-pedagogicznego w 1996 roku powołano nowy kierunek studiów - Grafika. Uruchomiona

została ponownie pracownia litografii. W 2002 roku rozpoczęto organizowanie pracowni gra-

fiki multimedialnej.

Pracownia realizuje program dydaktyczny w oparciu o tradycyjny warsztat graficzny oraz media

elektroniczne i ukierunkowana jest na twórcze przeszukiwanie wspólnych obszarów cyfrowych

mediów, tradycyjnych technik graficznych oraz unikatowych metod druku.

W chwili obecnej zajęcia w pracowni grafiki multimedialnej prowadzą: prof. zw. Leszek Kil-

jański (kierownik Zakładu), dr hab. Zdzisław Mackiewicz oraz dr Izabella Rutkowska.

Strona internetowa pracowni: www.grafika.umk.pl/?pracownia-grafiki-multimedialnej,24

Paulina Jarosz - z cyklu Symbioza

Daniel Witek - bez tytułu

Anna Caban - z cyklu Stworzenia

Spotkanie z Agnieszką Lasotą

15 maja 2010 rokuGaleria Sztuki Nowoczesnej

Cykl Meble z Pamięcią, został wyróżniony na Międzynarodowym Festiwalu Designu DMY 2008

w Berlinie, a w 2009 roku uznane przez włoski tygodnik L’espresso jako jeden z dziesięciu

najciekawszych projektów targów mediolańskich.

Artystka o projekcie: Odnalezione elementy starych mebli traktuję jak muzealne obiekty -

w ich opłakanym stanie pieczołowicie zamykam je w szklanym meblu - gablocie. Zamiast restau-

rować, zabezpieczam je w ich obecnym stanie. Pokazuję je takimi, jakimi są, przywracając

w nowej formie ich dawne funkcje. Dzięki technice możliwa się staje podróż w przeszłość.

Chwilami, za pomocą elektrycznej polaryzacji, szkło zmieniam na matowe przesłaniając za-

wartość wnętrza. Korzystam z projekcji, która przedstawia wspomnienie - obraz mebla z jego

świetności. Wtedy rzucany na mebel slajd z obrazem z przeszłości staje się ostry i czytelny.

Stary mebel znów promienieje dawną świetnością.

Agnieszka Lasota ukończyła wydział Architektury Wnętrz na Warszawskiej Akademii Sztuk Pięk-

nych (1996r) oraz podyplomowe studia w Istituto Europeo di Design w Mediolanie (2006r).

Po studiach pracowała jako architekt wnętrz . Poza pracą projektanta przez 6 lat związana

z magazynem Twój Styl gdzie prowadziła dział wnętrz. Od roku 1999 na zaproszenie międzyna-

rodowej stacji telewizyjnej Fashion TV, tworzyła sieć o wnętrz nazwie Fashion Bar. Autorka

unikatowych mebli i wielu prac z pogranicza sztuki i designu.

Ostatnio w swojej twórczości eksperymentuje „z pracą z procesem” metodą opracowaną przez

psychologa Arnolda Mindella.

Meble z pamięcią

02

8

Stół z cyklu „Meble z pamięcią”, fot. Agnieszka Lasota

Szafka z cyklu „Meble z pamięcią”, fot. Wojciech WoźniakSpotkanie z Agnieszką Lasotą i prezentacja cyklu „Meble z pamięcią”,

fot. Wojciech Woźniak

Spotkanie z Dominikiem Lejmanem

12 czerwca 2010 rokuGaleria Sztuki Nowoczesnej

Dominik Lejman (ur. 5 marca w 1969 roku w Gdańsku) zajmuje się malarstwem, które łączy

z projekcjami wideo, realizuje wideofreski i prace w formie wielkoformatowych fototapet.

W latach 1989-1993 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku na

Wydziale Malarstwa i Grafiki, w latach 1993-95 w Royal College of Art w Londynie. Jest au-

torem licznych wystaw indywidualnych oraz projektów publicznych realizowanych m.in. w Nowym

Jorku, Londynie oraz Berlinie. Brał udział w wielu ekspozycjach zbiorowych m.in.: Biennale

Architektury w Wenecji w 2004 r. Jest laureatem wielu polskich i zagranicznych nagród, m.in.

Paszportu “Polityki” w 2001 r. Stypendysta m.in. RCA, Fundacji Kościuszkowskiej, Trust for

Mutual Understanding, Location 1 w Nowym Jorku oraz Ministerstwa Kultury RP. Obecnie pro-

wadzi II Pracownię Malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu.

Dominik Lejman chętnie posługuje się figurą „zapalonego światła w kinie”. Kiedy

w sali projekcyjnej zapalą się światła, wciąż jesteśmy w przestrzeni spektaklu – tyle

że spektakl się skończył i zostaliśmy sami; oglądamy samych siebie. Ekran, który w za-

łożeniu powinien pełnić rolę przezroczystego okna, za którym rozwija się iluzja, od-

zyskuje nagle swoją niemą podmiotowość pustej powierzchni – która gotowa jest przy-

jąć każdą treść, lecz sama jest (tylko/aż) przestrzenią. Lejman większość prac buduje

w oparciu o projekcje wideo i niemal zawsze wyświetla je w jasnych pomieszczeniach,

w pełnym świetle stosownym raczej do eksponowania obrazów niż pokazywania filmów (…)

Stach Szabłowski, fragment artykułu: „Ornament i spektakl czyli zapalone światło w kinie”

03

POProjekcja

12

Dominik Lejman, „Łyżwiarze”, 2003, freski wideo

Dominik Lejman, „Pokażcie Sobie Znak Pokoju”, 2006, freski wideo

Spotkanie z Dominikiem Lejmanem, fot. Wojciech Woźniak

Warsztaty z zakresu design prowadził Paweł Grunert

2 – 4 września 2010 rokuZbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2

Paweł Grunert (ur. w 1965 roku w Warszawie), studiował na Wydziale Architektury Wnętrz

warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 1990 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem za pra-

cę zatytułowaną „Moje krzesła” w Pracowni Mebla, gdzie w latach 1990-1991 był asystentem,

następnie w latach 1993-1994 w Pracowni Form Wizualnych. Zrealizował kilka dużych wystaw

indywidualnych, m.in. „Dom” (1993), „Obiekty” (1995), Pokaz w Fabryce” (1997), „Meblarium

1” (2002), „Galeria Opera” (2003). Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych w kraju

i za granicą, był laureatem konkursów designerskich. Zaprojektował i stworzył kilkadziesiąt

mebli-obiektów, rzeźb i aranżacji przestrzennych. Jego prace - rzeźby, obiekty i meble uni-

katowe - znajdują się w zbiorach prywatnych i muzealnych w kraju i za granicą.

Warsztaty, poświęcone twórczym i niekonwencjonalnym metodom projektowania mebli, stanowić

będą próbę odpowiedzi na najistotniejsze pytania dotyczące designu: Czy istnieje granica

między rzeźbą a meblem? W jakim stopniu mebel może zmienić się w dekorację? Czym są eko-me-

ble? Funkcjonalizm - przekleństwo czy istota dobrego designu? W jaki sposób związki trady-

cyjnych form mogą zrodzić nowe meble? Czy natura może stanowić dobry wzór dla projektanta?

Te, i wiele, wiele innych zagadnień, pomoże uczestnikom warsztatów poznać podstawowe zasady

sztuki projektowania i spojrzeć na design w nowy twórczy sposób.

Meblarium

16

Warsztaty „Meblarium” z Pawłem Grunerem, fot. Wojciech Woźniak

fot. Mateusz Soliński



Spotkanie z Anną Magą11 września 2010 rokuGaleria Sztuki Nowoczesnej

Anna Maga, historyk sztuki (dyplom na Uniwersytecie Warszawskim w 1981). Od zakończenia

studiów związana z Ośrodkiem Wzornictwa Nowoczesnego Muzeum Narodowego w Warszawie, którym

kieruje od 1993 roku. Interesuje się historią polskiego wzornictwa – szczególnie meblami

i szkłem. Jest współautorką wielu wystaw organizowanych przez Ośrodek Wzornictwa Nowocze-

snego, m. in.: „Spółdzielnia Artystów Ład 1926 – 1996” i „Rzeczy pospolite. Polskie produkty

1899 – 1999”.

Ośrodek Wzornictwa Nowoczesnego w Muzeum Narodowym w Warszawie posiada największą w Pol-

sce kolekcję - ponad 23 000 obiektów - sztuki dekoracyjnej, użytkowej i wzorniczej, są to

przede wszystkim prace rodzimych projektantów, powstałe po 1918 r. Duży zbiór mebli, tkanin

drukowanych, szkła, ceramiki, zabawek oraz przedmiotów z metalu, biżuterii, odzieży i jej

akcesoriów ma w większości charakter unikatowy. Wiele obiektów należących do kolekcji sta-

nowią prototypy.

04

PolskiewzorictwoCzy projekty sprzed lat są nadal atrakcyjne?

20

Spotkanie z Anną Magą




Warsztaty z zakresu fotografii otworkowej poprowadził Marek Noniewicz

20 – 26 września 2010 rokuGaleria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8Pałac Młodzieży, ul. Jagiellońska 27

Marek Noniewicz (ur.1971 w Sulechowie) absolwent Studium Fotografii Akademii Sztuk Pięknych

w Poznaniu 1999, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu 1997 - kierunek biologia oraz

Konserwatorium w Ostrawie (Czechy) 1995 - kierunek fotografia artystyczna. Technolog na Ka-

tedrze Fotografii Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu 1997-2001r. Od 2001 prowadzi autorskie

warsztaty fotograficzne, członek rzeczywisty Związku Polskich Artystów Fotografii (2004).

Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w latach 2008/2009, stypendysta Pre-

zydenta Miasta Bydgoszczy 2009/2010.

Dla pokolenia nowego milenium, pojęcia takie jak klisza fotograficzna czy negatyw to już

historia i to bardzo abstrakcyjna. Jednak dla twórców z czasu owego technicznego przeło-

mu, fotografia oparta na procesach fotochemicznych okazuje się mieć niezwykłą wartość. (…)

W obszarze mojej aktywności znajduję się głównie fotografia. Jestem przekonany że sposób

zapisu odzwierciedla proces myślenia o obrazie; stąd też częściej sięgam po dawne techniki,

starając się ożywić mit próbuję znaleźć dla niego współczesny kontekst. Możliwe że dotykam

utopii. Wielki format kondensuje energię zapisu, a fotografia otworkowa poszerza granice

percepcji. Nieodwracalność i nieustanne przeobrażenia procesów srebrowych, są w jakiś spo-

sób tożsame ze zmiennością świata przyrody. To, co staram się rejestrować, to przebieg tych

zmian.

Marek Noniewicz

Powolność zdarzeń

24





Warsztaty „Powolność zdarzeń” z Markiem Noniewiczem

Spotkanie z Leną Dulą28 października 2010 rokuGaleria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8

Lena Dula, aktywna animatorka kultury, prezes Stowarzyszenia A KuKu Sztuka, dyrektorka

Międzynarodowego Festiwalu Form Multimedialnych: Transvizualia. Od lat aktywnie działa na

polu kultury i sztuki, realizując liczne projekty promujące głównie kulturę alternatywną.

Specjalizuje się w tworzeniu projektów interdyscyplinarnych. Studiowała filologię polską na

Uniwersytecie Gdańskim oraz produkcją filmową i telewizyjną w PWSFTViT.

TRANSVIZUALIA to największy w Polsce północnej, istniejący od 2007 roku, festiwal sztuki

multimedialnej, który skupia się na prezentowaniu związków między muzyką i dźwiękami a ob-

razem. Wydarzenie wydobywa energetyczny i emocjonalny potencjał zawarty w mediach; skupia

się na dynamice multimediów w poszukiwaniu nowych perspektyw, kontekstów i interpretacji.

Festiwal anektuje przede wszystkim liczne przestrzenie na terenie Gdyni. Wydarzenia towa-

rzyszące odbywają się w obszarze Trójmiasta. TRANSVIZUALIA nie mają jednej, z góry przyjętej

struktury - co roku organizatorzy dodają (lub redukują) poszczególne moduły. Ważny element

programowy stanowi prezentacja szerokiego spektrum alternatywnych form muzycznych i wizual-

nych. Poza KONKURSEM realizowane są następujące moduły programowe: TV-LIVEACTS czyli scena

muzyczna z udziałem gwiazd muzyki alternatywnej, TV LAB – bogata sekcja warsztatowa, spe-

cjalna strefa projektów audio-wizualnych TRANSSPACES, alternatywny program filmowy i pokazy

sztuki video zebrane w sekcji KINOROTACJE.

05

PolskiewzorictwoTrans multimedia i synteza sztuk

28

fot. Mateusz Dobersztyn



Spotkanie z Leną Dulą oraz Justyną Wicenty

Warsztaty z zakresu designu poprowadził Tomasz Rygalik

24 – 26 września 2010 rokuZbiory Archeologiczne, ul. Mennica 2

Tomek Rygalik (ur. 1976 r. w Łodzi) studiował Architekturę i Urbanistykę na Politechnice

Łódzkiej, a potem Industrial Design na Pratt Institute w Nowym Jorku. Pracował dla wielu

firm projektowych w Nowym Jorku. Był konsultantem takich marek jak Kodak, Polaroid, MTV,

Uniliver czy DuPont. Obecnie jest pracownikiem naukowym Royal College of Art w Londynie.

Prowadzi również własne studio projektowe w Londynie i Łodzi. Współpracuje między innymi

z Moroso, Artek, Iker, Noti, Heal’s, ABR. i Ideal Standard. Prowadzi też pracownie projek-

towania PG13 na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jego prace prezentowane były na wielu

wystawach, m.in. w Berlinie, Londynie, Mediolanie, Monachium, Nowym Jorku, Tokio oraz Wa-

lencji. Jest laureatem kilku nagród projektowych m.in. Rosenthal Design Award (2004), BSI

Enviromental Design Award (2005), British Council Design Award (2005). Wraz z holenderskim

projektantem Jorre van Astem są zwycięzcami brytyjskiej edycji Bombay Sapphire Martini Glass

Competition 2005.

Celem warsztatów jest próba analizy otaczającej nas kultury materialnej i tego, co po sobie

pozostawia. Uczestnicy zajęć, wykorzystując potencjał tkwiący w meblach o różnym pochodze-

niu i historii zmodyfikują je. Stosując twórczą dekonstrukcję stworzą zaskakujące realiza-

cje projektowe. Eksperyment pozwoli na poznanie subtelności oblicza przedmiotów codziennego

użytku.

Bękart

32




Warsztaty „Bękart”

Spotkanie z Izabellą Gustowską

8 grudnia 2010 rokuGaleria Sztuki Nowoczesnej, ul. Mennica 8

Izabella Gustowska – artystka intermedialna (grafika, instalacja, video, video-perfor-

mance), profesor poznańskiego Uniwersytetu Artystycznego, wraz z ast. Ramanem Tratsiukiem

prowadzi Pracownię Działań Performatywnych i Multimedialnych na Wydziale Komunikacji

Multimedialnej

Izabella Gustowska jest jedną z głównych artystek sztuki video w polskiej kulturze wizu-

alnej. To znana część historii, spójrzmy jednak na jej ukrytą część, tą niewypowiedzianą,

tak jak słowa są szeptem na granicy artykulacji w jej halucynujących widza przestrzeniach

multimedialnych. Artystka jest jedną z przedstawicielek we współczesnej sztuce tendencji

związanej z afirmacją humanizmu i podmiotowości. Stało się tak jakby wbrew jej środkom wy-

razu czyli tzw. nowym mediom wizualnym i elektronicznym, telewizyjnym ekranom i projekcjom,

które przez wielu krytyków współczesnej kultury są oskarżane o dehumanizujące i alienujące

działanie. Kamera wideo w jej sztuce zamienia codzienność na poezję codzienności, umiesz-

cza rzeczywistość zewnętrzną we wnętrzu życia psychicznego. W ten sposób działa przeciwko

dystansujacemu efektowi technologii wizualnych. Za pomocą narzędzi “mass mediów” artystka

uprawia poetycką intymistykę i dokonuje psychicznej introspekcji, nie tylko samej siebie.

Jej projekcje mają w sobie otwarcie na fantazje i egzystencje innego. Dokonywana za pomocą

kamery wideo introspekcja psychiki afirmuje złożoność podmiotowości i jest próbą jej huma-

nistycznej obrony.

Paweł Leszkowicz, Kobiecość, media i nieświadomość: Feminizacja/humanizacja nowych mediów

w sztuce Izabelli Gustowskiej (fragment)

36

Przypadki Izy G.

06

fot. Monika Kosteczko-Grajek

Spotkanie z Izabellą Gustowską, fot. Monika Kosteczko-Grajek

Izabella Gustowska, Róża – Miłość, 2005

Izabella Gustowska, SHE - Stara Rzeźnia - Poznań 2008

Patroni medialni:

Współcześni. Zrozumieć niezrozumiałe. Edukacja artystyczna w społeczeństwie.

Education

Transcript of Współcześni. Zrozumieć niezrozumiałe. Edukacja artystyczna w społeczeństwie.