Aby dać mu fach do ręki, ojciec wysłał go do Warszawy, do zakładu krawieckiego. Tu w 1883 ukończył Warszawską Szkołę Niedzielno-Robotniczą. Dla uzyskania miana czeladnika przedstawił komisji uszyty przez siebie frak, który podobno "nieźle leżał". Jako osiemnastolatek przyłączył się do wędrownej trupy aktorskiej.

W latach 1888 – 1893 dzięki protekcji ojca znalazł zatrudnienie jako niskiej rangi funkcjonariusz Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, pracując m.in. w Rogowie i Lipcach.

TU MIESZKAŁ NASZ ARTYSTA

Muzeum Reymonta w Lipcach

W 1890 związał się z adeptem wiedzy tajemnej, niejakim Puszowem i wyjechał z nim do Niemiec szerzyć spirytyzm. Próbował odbyć nowicjat w klasztorze na Jasnej Górze. Znowu wylądował na stacji

kolejowej.

W 1894r. wziął udział w pielgrzymce do

Częstochowy, po czym ogłosił

reportaż z niej w „Tygodniku

Ilustrowanym”. W lipcu wyjechał z

warszawskim lekarzem i okultystą

Józefem Drzewieckim do Londynu na

kongres Towarzystwa Teozoficznego.

1900- Podczas pobytu w Zakopanem nawiązał

romans z Wandą Szczukową. Przerwała go

katastrofa kolejowa w pobliżu Warszawy w

dniu 13 lipca , w której pisarz uległ

poważnym obrażeniom . Na koszt Kolei

Warszawsko-Wiedeńskiej wyjechał na

kurację do Wenecji , później przebywał w

klinikach Wiednia , Krakowa i Berlina. W

1901 r. sąd przyznał mu jednorazowe

odszkodowanie w wysokości 38500 rubli.

1909- Autorowi Chłopów przyznano Nagrodę im.Lewentala. Societe France-Pologne wydało na jego cześć uroczysty bankiet 12 maja w Paryżu.

1902- Wydano tom nowel „Przed świtem”. Reymontowie wyjechali do Francji , gdzie w Paryżu i bretańskiej miejscowości Beg Meilpisarz pracował i nad „Chłopami”, wysłająckolejne odcinki do „Tygodnika Ilustrowanego”. Od tej pory dużo czasu spędził za granicą, przeważnie we Francji i Włoszech, odwiedzał także Warszawę i Zakopane.

1917- Pisarz otrzymał od Akademii Umiejętności w Krakowie Nagrodę im. Mikołaja Reja za „Chłopów”.

1918- Krakowska Akademia Umiejętności oficjalnie wysunęła kandydaturę Reymonta do Nagrody Nobla

KOŚCIÓŁ KARMELITÓW NA PIASKU

Reymont wyjechał do Stanów

Zjednoczonych jako delegat Polskiego Komitetu Narodowego. Nawiązał tam

kontakty z ośrodkami polonijnymi i

prowadził akcję propagandową wśród

emigracji w Nowym Jorku , Chicago , W Pensylwanii i na polskich farmach.

1920- Pisarz ponownie wyjechał do Ameryki (tym razem jako członek delegacji Ministerstwa Skarbu) w celu uzyskania poparcia dla pożyczki narodowej. Po powrocie jego stan zdrowia pogorszył się (chorował na serce na tle reumatycznym). Zakupił do poznańskiego Urzędu Osadniczego zniszczony przez wojnę majątek Kołaczkowo w pobliżu Wrześni . Zwykle spędzał tam lato , na zimę przenosząc się do Warszawy.

GRÓB REYMONTA NA CMENTARZU POWIĄZKOWYM W WARSZAWIE

SERCE WŁADYSŁAWA REYMONTA W KOŚCIELE PW. ŚW. KRZYŻA W WARSZAWIE

1925- Władysław Reymont zmarł 5 grudnia w Warszawie. Uroczysty pogrzeb Reymonta na koszt państwa odbył się 9 XII z udziałem prezydenta Stanisława Wojciechowskiego, rządu i korpusu dyplomatycznego. Mowę żałobną w katedrze Św. Jana wygłosił bp Antoni Szlagowski, przed Zamkiem Królewskim – min. Grabski. Zwłoki Reymonta pochowane zostały na cmentarzu Powązkowskim, zapoczątkowując tu Aleję Zasłużonych. Nad trumną przemawiali: A. Grzymała-Siedlecki, Leopold Staff, Jarosław Iwaszkiewicz i W. Witos. Pomnik grobowy zaprojektował inż. Konstanty Sylwin Jakimowicz, medalion na płycie pomnika – Leon Szacsznajder. Urna z sercem Reymonta zamurowana została w kościele Św. Krzyża w Warszawie.

Wyk. Grzegorz Łukasiak, Klaudia Celej, Emilia Mróz, Wojciech Łukasiak, Weronika Mróz i Bartłomiej Pietrzak