Gdzie spędzimy wakacje? - poniedziałek

Zestaw „Gimnastyka ogrodnika”Niedaleko pada jabłko – zabawa z elementem rzutu: rodzic rozkłada szarfę (można wykorzystać sznurek lub sznurówkę) w jednym końcu pokoju (drzewo), dzieci ustawiają się w drugiej jej części. Dziecko otrzymuje woreczek (można napełnić skarpetę ryżem zawiązując gumką). Następnie rzucają woreczkiem w kierunku szarfy. Jeśli nie uda im się trafić, będą próbowały powtórzyć rzut Az do skutku.

Zbieramy owoce – zabawa orientacyjno-porządkowa: rodzic rozrzuca na dywanie klocki (owoce), dzieci spacerują między nimi, uważając, aby nie nadepnąć na nie. Na sygnał rodzica podnoszą z podłogi znajdujący się najbliżej klocek i zanoszą do koszyka, następnie wracają do spaceru. Zabawę należy powtórzyć kilkakrotnie tak by posprzątać klocki

.Spacer między grządkami – ćwiczenie równowagi: dzieci idą po równoważni (linie rozłożonej na podłodze), stawiając nogę za nogą, jak po wąskiej ścieżce między grządkami.

„Daleka wędrówka” – rodzic przygotowuje kartki z rysunkami przedstawiającymi las, łąkę i góry

Pokazuje je dzieciom i objaśnia, jak należy się poruszać, gdy uniesie w górę którąś z nich Kiedy podniesie kartkę z rysunkiem lasu, trzeba się poruszać jak w lesie – iść powoli, podnosić wysoko nogi, omijając wystające korzenie drzew Gdy podniesie kartkę z rysunkiem łąki, można biec Widząc kartkę z rysunkiem gór, należy iść bardzo wolno, naśladując ruchem wspinaczkę Następnie rodzic zwraca się do dzieci, które chodzą swobodnie po sali: Za chwilę wszyscy wyruszymy w daleką wędrówkę. Przed nami do pokonania łąka, las i góry. Gdy zobaczycie podniesioną karteczkę, na której jest las, przypomnijcie sobie, jak się poruszamy w lesie.

Wyszukiwanie nazw roślin i zwierząt, które rozpoczynają się określoną głoską rodzic prosi dzieci, aby usiadły Proponuje im zabawę polegającą na tym, że

trzeba podać własne imię, powiedzieć, jaką głoską się ono rozpoczyna, a następnie wymienić zwierzę i roślinę, których nazwy rozpoczynają się tą samą głoską, np Mam na imię Marta. Moje imię zaczyna się na „m”. Nazwa zwierzęcia na „m” – małpa, nazwa rośliny – mak Jeśli dziecko ma kłopoty z wyodrębnieniem pierwszej głoski imienia, rodzic wypowiada jego imię, akcentując lub wydłużając pierwszą głoskę

„Kto gdzie jedzie?” – łączenie w pary postaci i miejsc ich letniego wypoczynku (karta pracy) Dzieci na kartach pracy wskazują i nazywają środowiska przyrodnicze Na podstawie przedstawionych przedmiotów wnioskują, dokąd pojadą poszczególne postaci, i łączą je z odpowiednimi środowiskami Na zakończenie kolorują obrazki„Karty pracy” cz. 4, s. 48, kredki

wiec„Wakacje przedszkolaków” – nauka piosenki Wstępem do nauki utworu jest rozmowa o wakacjach Po wysłuchaniu piosenki dzieci odpowiadają na pytania dotyczące jej treści: Jak mają na imię dzieci występujące w piosence? Gdzie Zosia i Kuba wyjeżdżają na wakacje? Co będą robić w czasie wakacji? O jakich dzieciach mówi refren piosenki?. Następnie dzieci uczą się tekstu piosenki, powtarzając kolejne wersy za rodzicem Kiedy opanują słowa pierwszej zwrotki, mogą spróbować zaśpiewać ją z nagraniem W ten sam sposób uczą się refrenu i drugiej zwrotki

1 . Zosia wyjeżdża dziś z rodzicami,z piasku zbuduje zamek z wieżami .Pozbiera bursztyn, muszle, kamykii będzie słuchać morza muzyki .Ref .: A kto zostanie na wsi lub w mieście,temu pomysłów podsunę dwieście .Może na przykład podglądać mrówkę,pasikonika czy bożą krówkę .2 . Kuba wędruje z tatą hen, w góry,chce być wysoko jak białe chmury .Zaczną wędrówkę od małej górki,gdzie pod kamieniem żyją jaszczurki .Ref .: A kto zostanie na wsi lub w mieście,

temu pomysłów podsunę dwieście .Może na przykład uczyć się pływać,nurkować, skakać, owoce zrywać .

„Moje wakacje” – praca plastyczna – malowanie miejsca które by się chciało zoaczyć.

„Czym jedziemy na wakacje?” – rozpoznawanie odgłosów różnych pojazdów Na wstępie nauczyciel rodzic pyta dzieci, gdzie chciałyby pojechać latem, gdzie już były podczas wakacji i czym podróżowały rodzic prezentuje zagadki słuchowe Kończąc zabawę, rodzic pyta: Czym udajemy się w dalekie podróże? Jakimi pojazdami pokonujemy bliższe odległości?.

„Muszka w bursztynie” – wtorek

Gimnastyka ogrodnika – zabawy ruchowe . „Muszka w bursztynie” – wysłuchanie opowiadania H Zdzitowieckiej, poznanie historii bursztynu Zabawy badawcze z bursztynem, uporządkowanie wiedzy na temat jego właściwości „Skarby znad morza” – segregowanie zgromadzonych pamiątek „Domino” – przeliczanie i dorysowywanie oczek na kostkach domina(karta pracy) . „Jakie to jest?” – zabawa ruchowa .

Zestaw „Gimnastyka ogrodnika”Niedaleko pada jabłko – zabawa z elementem rzutu: rodzic rozkłada szarfę (można wykorzystać sznurek lub sznurówkę) w jednym końcu pokoju (drzewo), dzieci ustawiają się w drugiej jej części. Dziecko otrzymuje woreczek (można napełnić skarpetę ryżem zawiązując gumką). Następnie rzucają woreczkiem w kierunku szarfy. Jeśli nie uda im się trafić, będą próbowały powtórzyć rzut Az do skutku.

Zbieramy owoce – zabawa orientacyjno-porządkowa: rodzic rozrzuca na dywanie klocki (owoce), dzieci spacerują między nimi, uważając, aby nie nadepnąć na nie. Na sygnał rodzica podnoszą z podłogi znajdujący się najbliżej klocek i zanoszą do koszyka, następnie wracają do spaceru. Zabawę należy powtórzyć kilkakrotnie tak by posprzątać klocki

.Spacer między grządkami – ćwiczenie równowagi: dzieci idą po równoważni (linie rozłożonej na podłodze), stawiając nogę za nogą, jak po wąskiej ścieżce między grządkami.

• „Muszka w bursztynie” – wysłuchanie opowiadania H Zdzitowieckiej, poznanie historii powstania bursztynu Muszka w bursztynie

– Nigdzie nie ma takich ładnych kamyków jak nad morzem – powiedziała Hania, rozkładając na kocu swoje skarby.Były tam białe, różowe, szare, czerwone i czarne, i łaciate, a wszystkie okrągłe, równiutko obtoczone. Bo fale morskie przerzucają kamyki z miejsca na miejsce, ocierają jedne o drugie, aż zrobią się gładkie, bez ostrych krawędzi.– A ja mam inny, nie taki jak twoje, i leciutki – odezwał się Leszek, patrząc na rozłożone kamyki.– Pokaż, jaki? – spytała Hania.Leszek otworzył zaciśniętą piąstkę. Jego kamyk był kanciasty, chropowaty, z jednej strony jakby odłamany. I wła-śnie w tym miejscu był najładniejszy, bo i kolor miał ciemnopomarańczowy, i połysk, i taki był jakiś przezroczysty. Hania przyjrzała mu się uważnie.– Zobacz! Tam coś jest w środku! – zawołała. – Chyba jakaś malutka muszka… Chodź, pokażemy mamusi!– To bursztyn, i jaki ładny – powiedziała mama. – Zaraz się przekonamy, czy się nie mylę.Urwała kilka drobniutkich skrawków papieru i dotknęła ich potartym mocno o wełniany kostium bursztynem.Papierki przyczepiły się do bursztynu.– Ja też tak zrobię…Leszek potarł jeden z kamyków i przyłożył do papieru.– Nie łapie… – zmartwił się.– Bo kamień nie przyciąga papierków, tylko bursztyn – tłumaczyła matka.– A bursztyn to nie kamień?– Nie. Bursztyn to żywica, stwardniała żywica.Dzieci zdziwiły się.– Żywica? Taka jak na sośnie i na świerku?– A skąd ona się wzięła w morzu?

– I skąd w tym bursztynie znalazła się muszka?– Muszka? – zainteresowała się mama. – Ależ tak, widzę ją… Jaka szkoda, że ta muszka nie może nam opowiedzieć, co się tu działo przed wielu, wielu tysiącami lat…– A skąd ona mogłaby to wiedzieć? – zdziwiła się Hania.– Bo ona żyła przed tysiącami lat, kiedy nie było jeszcze ludzi na ziemi i kiedy nie było tu jeszcze morza…– A co było? – zapytał Leszek.– Były wielkie lasy, w których rosły przeróżne drzewa. Rosły też i sosny, dużo sosen… Między drzewami uwijałysię większe i mniejsze owady, a wśród nich i nasza mała muszka…– Ta sama, co w tym bursztynie?– Ta sama. Dostrzegła błyszczącą kroplę na sosnowej korze i pomknęła ku niej.Może to odrobina porannej rosy? Może słodki sok, który tak chętnie spijała z innych roślin?Zanurzyła trąbkę w złotej błyszczącej kropli. Musnęła ją przednimi łapkami…Co to? Coś trzyma i nie chce puścić… Zatrzepotała skrzydełkami… Teraz już i skrzydełka przylgnęły do niebezpiecznej kropli. Jeszcze troszkę, a muszka utonie w lepkiej, złotej żywicy, która wypłynęła ze zranionej sosnowej ga-łęzi. Ostrzeżone przygodą swej towarzyszki, inne muszki odleciały. Została tylko ta jedna, ale została na zawsze…– A co się potem stało?– Potem?... Cóż, potem może ta kropla żywicy z muszką zatopioną w środku spadła na ziemię. Może całą sosnęobaliła wichura. Nie wiemy. Wiemy tylko, że później, po wielu latach, dawny las zalało morze, że z tych dawnychsosen zostały tylko bryłki stwardniałej na kamień żywicy, a w jednej z tych bryłek nasza mała muszka. Jej towarzyszki zginęły bez śladu… Ona przetrwała tysiące lat.– Czy ta żywica to bursztyn? – spytał Leszek.– Tak. Po każdej burzy morze wyrzuca na brzeg duże i małe kawałki bursztynu. Jedne są jasne, żółtawe, innekoloru miodu albo jeszcze ciemniejsze. I często możemy w nich

zobaczyć zatopione muszki, pajączki albo kawałkimchu czy gałązki sprzed wielu tysięcy lat.Hanna Zdzitowiecka

Zatrzymuje się przy fragmencie zawierającym opis kamyka Leszka i pokazuje bursztyn Następnie prosi dzieci, by posłuchały, w jaki sposób mama Hani i Leszka sprawdziła, czy znaleziony przez chłopca kamyk jest bursztynem . Zapowiada, że takie doświadczenie przeprowadzą później na zajęciach .Po przeczytaniu całego opowiadania rodzic nawiązuje do historii powstawania bursztynu Wyjaśnia, że bursztyn, nazywany dawniej jantarem, to pochodząca z odległych czasów żywica drzew iglastych Tworzy on nieregularne bryłki o różnej barwie – od jasnożółtej do brunatnej, a ich przejrzystość zależy od zawartości drobnych pęcherzyków powietrza . Bryłki bursztynu zawierają niekiedy zatopione owady lub szczątki roślin .

• Zabawy badawcze z bursztynem, uporządkowanie wiedzy na temat jego właściwości .Część I„Kto wie?” – quiz rodzic zadaje pytania, słucha wypowiedzi dzieci, uzupełnia je ciekawostkami lub sam udziela odpowiedzi .– Bursztyn jest ciężki czy lekki?Bursztyn jest lekki . Dzięki temu od wieków używa się go do wyrobu biżuterii: naszyjników, wisiorów, kolczyków . Ozdoby te mogą być okazałe .– Czy bursztyn ma właściwości lecznicze?Tak się powszechnie uważa . Bursztyn zawiera kwas bursztynowy – substancję leczniczą .– Gdzie w Polsce można znaleźć bursztyny?W największych ilościach bursztyn występuje na wybrzeżach Morza Bałtyckiego .– Czy bursztyn pływa czy tonie?Bursztyn pływa w morskiej wodzie, która jest słona W chłodnych

miesiącach (marzec, listopad) pod wpływem falowania morza unosi się z dna, a fale wyrzucają go na plażę .– Jakie kolory mają bursztyny?Bursztyn może mieć różne barwy: od barwy białej poprzez wszystkie odcienie żółci i brązów do specyficznej czerwieni . Spotyka się również bursztyn o barwie niebieskawej, zielonkawej, a nawet czarnej .Część IIDoświadczenia z wykorzystaniem zgromadzonych okazów bursztynu .1 . Co sprawia, że bursztyn może przyciągać drobinki suchej trawy i skrawki papieru? Kiedy bursztyn przyciąga kawałeczki papieru? (doświadczenie do przeprowadzenia przez dzieci) .rodzic przygotowuje potrzebne pomoce: bursztyn, skrawki papieru, kawałek wełnianej tkaniny i prosi dzieci o wykonanie poleceń:– Zbliżcie bursztyn do skrawków papieru i zobaczcie, co się dzieje.– Potrzyjcie bursztyn kawałkiem wełnianej tkaniny (kilka razy) i zbliżcie do skrawków papieru.– Powiedzcie, co się stało po potarciu bursztynu wełnianą tkaniną.Dzieci wspólnie wyciągają wniosek, że bursztyn potarty kawałkiem wełnianej tkaniny przyciąga skrawki papieru . Rodzic wyjaśnia to zjawisko: Bryłki bursztynu pocierane wełną elektryzują się i przyciągają kawałeczki papieru.2 . Czy bursztyn się pali? (doświadczenie do przeprowadzenia przez rodzica)Rodzic spala kawałeczek bursztynu Dzieci obserwują przebieg doświadczenia, a następnie stwierdzają, że bursztyn pali się jasnym płomieniem, roztaczając przy tym przyjemną żywiczną woń .3 . Czy bursztyn jest twardy czy miękki? Czy w bursztynie łatwo można wyżłobić jakiś wzór? (doświadczenie do przeprowadzenia przez dzieci) .Dzieci sprawdzają za pomocą rylca lub pilniczka, czy na powierzchni bursztynu można coś „narysować” Dochodzą do

wniosku, że bursztyn jest dosyć miękki Rylec zostawia na jego powierzchni jasną rysę i drobne okruszkirodzic dodaje, że bursztyn łatwo poddaje się obróbce: możliwe jest jego szlifowanie, cięcie, rzeźbienie .

„Jakie to jest?” – rodzic podajedziecku małą piłeczkę i wyjaśnia, że piłeczkabędzie „zamieniać się” w przedmioty o różnych właściwościach np . Ten przedmiot jest:– bardzo ciężki,– delikatny,– mokry,– gorący.Dziecko, jak dostaje piłeczkę, chwyta ją w odpowiedni sposób, np naśladując podnoszenie czegoś ciężkiego lub przerzucanie z ręki do ręki czegoś gorącego

Opowieści muszli - � „Wakacje przedszkolaków” – utrwalenie piosenki . „Muszla” – wysłuchanie opowiadania J .A . Hockuby, układanie historyjki obrazkowej „Skarby znad morza”– zorganizowanie wystawy muszli, odnajdywanie różnic i podobieństw w ich wyglądzie, określenie dźwięków wydawanych przez muszle „Skąd się wzięły muszle?” – burza mózgów, swobodne wypowiedzi dzieci, rysowanie po śladzie na kartach pracy „Wyścigi rzędów” – ćwiczenia gimnastyczne z elementami odbić, rzutu i chwytu piłki . „Gipsowe muszelki” – odlewanie z gipsu muszli różnej wielkości, ozdabianie ich za pomocą farb, porównywanie liczebności zbiorów . „Na plaży” – zagadki dźwiękowe .

• „Wakacje przedszkolaków” – utrwalenie piosenki, rodzic powtarza z dziećmi słowa piosenki • „Muszla” – wysłuchanie opowiadania J .A . Hockuby, Muszla– Skąd się wzięłaś? – zapytało małą, kremową muszelkę okrągłe pudełko, które dzieliło z nią miejsce na półce.– Kiedyś mieszkałam w domu z szarego piasku – odpowiedziała muszelka. – Cała byłam zanurzona w wodzie,w której poruszały się dziwne, kolorowe istoty. Wyglądały zupełnie inaczej niż my, muszle. Zawsze chciałam wiedzieć, gdzie odpływają. Ale nie mogłam ruszyć się z miejsca. Aż któregoś dnia woda wokół mnie zaczęła się ko-łysać i jakaś siła podniosła mnie w górę.– Och, wyobrażam sobie, jak bardzo się bałaś! – wtrąciło się pudełko.– Bałam się, ale byłam bardzo ciekawa, co będzie dalej – powiedziała muszla.– I co było dalej? – niecierpliwił się jej słuchacz.– Szumiąca, ciemna woda unosiła mnie w górę – ciągnęła swoją opowieść muszla. – Trwało to bardzo długo.– Jak dobrze, że mnie tam nie było. Przemókłbym do suchej drzazgi! – wtrąciło pudełko.– W końcu znalazłam się w dziwnym miejscu. Był piasek, ale nie byłam zanurzona już w wodzie. Było bardzojasno. Ta jasność spływała z góry, chyba z wnętrza wielkiej, żółtej kuli.– Wiem, wiem, to pewnie była taka duża lampa, jak ta, która wisi w naszym pokoju – ucieszył się z odkrycia jej towarzysz.– Możliwe – zgodziła się muszla i opowiadała dalej. – Leżałam długo na piasku nieruchomo, aż zrobiło się zupełnie ciemno. Wtedy pojawiły się w górze kolorowe, błyszczące punkty. To było bardzo piękne. Wpatrywałam się w nie bardzo długo, aż do chwili, gdy zniknęły i znowu zrobiło się jasno. Wtedy pojawiła się dziwna istota, której nigdy nie widziałam wcześniej, podniosła

mnie i przyniosła tutaj – zakończyła swoją opowieść muszla.– Czasami z twojego wnętrza wydobywa się dziwny szum. Podoba mi się, ale robi mi się smutno, gdy go słucham.– Bo ja wtedy płaczę.– Dlaczego?– Nie wiem.Jadwiga Aleksandra Hockuba

Po zaprezentowaniu opowiadania rodzic rozpoczyna rozmowę dotyczącą treści utworu Zadaje dzieciom pytanie: W jaki sposób muszelka znalazła się na półce?. Dzieci opowiadają o przygodzie muszelki. Dziecko stara się wzbogacić swoje opowiadanie, dodając szczegóły.J.A. Hockuba, „Muszla” [w:] T. Dziurzyńska, H. Ratyńska, E. Stójowa „Na słoneczne i deszczowe dni”, WSiP, Warszawa 1998,

• „Skarby znad morza” – zorganizowanie wystawy muszli, odnajdywanie różnic i podobieństw w ich wyglądzie, określenie dźwięków wydawanych przez muszle. Rodzic zadaje pytania i uzupełnia lub koryguje odpowiedzi dzieci– Co to jest muszla?Muszla to wapienny szkielet zewnętrzny ślimaków i małży .– Czym się różnią muszle?Muszle różnią się kształtem, wielkością i kolorem Muszle ślimaków są jednoczęściowe, zwykle spiralnie skręcone, muszle małży zaś składają się z dwóch połówek połączonych wiązadłem .– Kto schował morze w muszelce?Rodzic prosi dzieci, by przyłożyły muszle do ucha i pyta: Jak myślicie, co tak szumi?. Można na chwilę włącza muzykę relaksacyjną z szumem morza . Dzieci odpowiadają, że tak szumi morze .

• „Skąd się wzięły muszle?” – burza mózgów, swobodne wypowiedzi dzieci, rysowanie po śladzie na kartach pracy. Rodzic zachęca dzieci do swobodnych wypowiedzi na temat pochodzenia muszli Po rozmowie dzieci wykonują zadania na

kartach pracy – rysują po śladzie ślimaki, muszlę i rozgwiazdę, starając się nie odrywać ołówka od kartki . „Karty pracy” cz. 4, s. 50

• „Na plaży” – zagadki dźwiękowe Dzieci słuchają nagrania, a następnie mówią, o czym opowiada muzyka,np Dzieci bawią się na plaży. Po chwili słychać, jak ktoś wchodzi do wody. Słychać też odgłosy skoków do wody.Gdzieś obok przepływa motorówka. Po kolejnym odtworzeniu nagrania nauczyciel pyta dzieci: Jakie odgłosysłyszymy najczęściej, gdy spędzamy wakacje nad morzem? W co się można bawić nad wodą?

Wsłuchaj się w leśną ciszę - środa�• „Dopasuj obrazek” –Dzieci wyszukują w wyklejance obrazki, nazywają je, głoskują nazwy i podają głoski, które słyszą w

wygłosie Następnie przyklejają obrazki nad właściwymi modelami wyrazowymi . „Karty pracy” cz. 4, s. 51

• „Ile głosów w lesie” – wysłuchanie wiersza W Badalskiej czytanego przez rodzica, wypowiedzi na temat zachowania się w lesie .

Ile głosów w lesie?Gdy się wsłuchasz w leśną ciszę,

tysiąc głosów możesz słyszeć:śpiewa wilga, komar bzyka,świerszczowa gra muzyka,

strumień nuci swą piosenkę,złota pszczoła leci z brzękiem,szumią drzewa, dzięcioł stuka,

kukułeczka w gąszczu kuka.Bąk kosmaty huczy basem,

mała żabka skrzeknie czasem,stuk! – o ziemię szyszka stuknie,

trzaśnie głośno gałąź sucha…Tysiąc głosów w lesie słyszy,

kto uważnie umie słuchać.Wiera Badalska

Po zaprezentowaniu wiersza rodzic pyta dzieci, czy zapamiętały, jakie odgłosy słychać w lesie Jeśli dzieci nie zapamiętały nazw ptaków i owadów, wypowiada pojedyncze słowa, np wilga…, a dzieci dopowiadają:śpiewa; bzyka…, a dzieci dopowiadają: komar Następnie rodzic zachęca dzieci do wypowiedzi na temat właściwego zachowania się w lesie .W. Badalska, „Ile głosów w lesie?” [w:] T. Dziurzyńska, H. Ratyńska, E. Stójowa, „Na słoneczne i deszczowe dni”, WSiP,Warszawa 1998, s. 52

• „Co nam daje las?”– wskazywanie jadalnych darów lasu Przed rozpoczęciem zajęć rodzic przedstawia: szyszki, kasztany, żołędzie, orzechy, borówki (mogą być w słoiczku, jako konfitura, ale wówczas należy pokazać dzieciom rysunek rośliny), igliwie, gałązki Rozkłada też obrazki przedstawiające grzyby jadalne i muchomora Następnie prosi dzieci, aby podzieliły zgromadzone przedmioty na dwie grupy – na jadalne dary lasu i te, których się nie je Każdy wybór powinien być przez dzieci uzasadniony . Przy okazji tej zabawy rodzic może zadać pytania: Które z tych darów są smakołykiem zwierząt? Jakieprzetwory można zrobić z leśnych owoców?

• „Leśne ludki” – ćwiczenia gimnastyczne z woreczkami .1 . Marsz z woreczkiem na głowie: wspięcie na palce – wdech, opad na pięty, ramiona wzdłuż ciała – wydech .2 . Marsz z woreczkiem na głowie, ręce na biodrach – zrzucenie woreczka przez skłon głowy do przodu .3 . Leżenie tyłem, woreczek między stopami, nogi wyprostowane leżą na podłodze Na sygnał (np klaśnięcie) dzieci podnoszą nogi z woreczkiem, wykonują zamach i rzucają woreczek za głowę .4 . Siad prosty Dzieci chwytają woreczek palcami prawej stopy i przenoszą go z prawej na lewą stronę i z lewej na prawą .5 . Marsz z woreczkiem na głowie . zamiast woreczka można napełnić skarpetę grochem, lub wykorzystać maskotkę

Szmaragdowe Morskie Oko – Piątek

• „Przeglądam się w tafli wody” –dzieci staje naprzeciwko rodzica, którywykonuje ruchy imitujące dowolną czynność, dziecko stara się je dokładnie naśladować, jakby było jego lustrzanym odbiciem .

• Ćwiczenia grafomotoryczne – rodzic daje dziecku przygotowane wcześniej kartki formatu A4 ze szlaczkami Następnie pokazuje prawidłowy kierunek kreślenia szlaczka Dzieci powtarzają jego ruchy, kreśląc szlaczek palcem w powietrzu, potem palcem po śladzie na kartce, a dopiero na koniec ołówkiem Podczas wykonywania ćwiczenia przez dzieci rodzic zwraca szczególną uwagę na prawidłowe trzymanie ołówka i właściwą postawę (proste plecy, głowa uniesiona nadstołem)

• „Legenda o Morskim Oku” – wysłuchanie legendy H . Zdzitowieckiej, omówienie treści utworu .

Legenda o Morskim Oku (wersja skrócona)Dawno, dawno temu za siedmioma górami, za siedmioma rzekami żył żeglarz, który wszystkie morza i oceanyprzepłynął w poszukiwaniu skarbu i bogactwa. A skarb ten potrzebny mu był, aby pomóc rodzicom.Wreszcie po wielu, wielu latach znalazł go – zebrał pełną złota i klejnotów szkatułę. A kiedy tak płynął i już zbli-żał się do wybrzeża, nagle wybuchła burza straszliwa.Nie minęło wiele czasu, a okręt strzaskany powoli zanurzył się w wodzie. Szkatułka pełna złota zniknęła w głębinie. Tylko sam żeglarz, uczepiony złamanego masztu, ocalał. Na nic zdały się jego trudy… Nie ma po co wracaćw rodzinne strony…Ze ściśniętym sercem poszedł żeglarz prosto przed siebie. Szedł, aż zagrodziły mu drogę góry sięgające nieba. Począł się na nie wspinać, aż stanął wreszcie na przełęczy, z której widok był na jezioro ze wszystkich stron skałamiotoczone, w blasku słonecznym mieniące się barwami szmaragdowymi, niczym morskie fale.A właśnie opodal na zielonej hali pasł młody juhas stado owiec.– Co to za jezioro? – spytał go żeglarz.– Morskie Oko.– Morskie Oko…?Zatrząsł się na tę nazwę żeglarz, bo mu skarb utracony przypominała i coś go ciągnęło do tej wody tajemniczej.– Chciałbym zejść na brzeg – powiedział, spoglądając na skały urwiska pod stopami.– A czemu by nie? Przed zachodem sprowadzę owce na dół, to ze mną pójdziecie – zachęcał juhas. – Samemu towam niebezpiecznie, bo drogi nie znacie.– Dobrze, poczekam – zgodził się żeglarz.

Kiedy słońce chyliło się już ku zachodowi, żeglarz z juhasem znaleźli się na dole. Siedli na tratwę, by się przeprawićna drugi brzeg. Właśnie dopływali do środka jeziora, gdy spokojne dotąd fale wzburzyły się, choć wiatru nie było.

– Pewnie tam, na morzu, burza być musi ogromna – powiedział juhas, rozglądając się niespokojnie. – Bo to wiecie, panie, powiadają, że się to nasze Morskie Oko pod ziemią z morzem łączy i nieraz nocą woda w nim przybiera i na brzeg resztki zatopionych okrętów wyrzuca.Żeglarz pochylił się nad wodą. Coś błysnęło nade dnem… Jakaś ryba nieryba dziwnego kształtu… W chwilę potemspieniona fala przewaliła się przez tratwę, zostawiając u stóp zatrwożonego wędrowca srebrną, misternie wykutąszkatułę, jego skarb, zatopiony przed wielu, wielu dniami w morskiej głębinie…Hanna Zdzitowiecka

Czytając legendę, rodzic robi pauzy i prosi, by dzieci zrobiły rysunki ilustrujące przeczytany fragment . Na rysunkach powinny się znaleźć: żeglarz, okręt, morze, szkatułka ze skarbami, burza na morzu, okręt tonący w morzu, juhas, owce pasące się na hali, jezioro otoczone górami, spieniona fala, szkatułka leżąca na tratwie Zadaniem dzieci jest dokładne zapamiętanie fragmentu, który był przez nie ilustrowany Po ukończeniu rysunków dzieci opowiadają treść przydzielonych im fragmentów legendy H. Zdzitowiecka, „Legenda o Morskim Oku” [w;] T. Dziurzyńska, H. Ratyńska, E. Stójowa „Na słoneczne i deszczowe dni”, WSiP, Warszawa 1998, s. 116–117

• Odszukanie Tatr na mapie Polski, wyodrębnienie faktów i elementów fantazji w tekście wysłuchanej legendyRodzic wyjaśnia dzieciom, że Morskie Oko to jezioro położone w Tatrach Pokazuje Tatry na mapie Polski Następnie jeszcze raz czyta dzieciom legendę i prosi, by wskazały te wydarzenia, które według nich mogły wydarzyć się naprawdę, oraz te, które zostały wymyślone Pokazując na mapie Polski góry i morze,

zadaje pytanie: Czy jest to możliwe, by szkatułka ze złotem sama odbyła tak długą podróż pod ziemią?.

• „Jaka to melodia?” – zabawa muzyczna, rozpoznawanie piosenek po wysłuchaniu krótkich fragmentów

• „Morskie skarby” – gra planszowa w „Kartach pracy” Dzieci rzucają kostką i pokonują trasę na planszy, przesuwając pionek o odpowiednią liczbę pól Osoba, która stanie na polu z obrazkiem, wykonuje proste ćwiczenia pokazane w legendzie obok planszy .„Karty pracy” cz. 4, s. 52–53, kostka, pionki

• „Pożegnanie” – wysłuchanie wiersza N Usenko z „Książki”, rozmowa dotycząca treści utworu rodzic czyta dzieciom wiersz, a następnie zachęca do udzielenia odpowiedzi na pytania:– Dlaczego w przedszkolu zrobiło się cicho?– Czego Kajtek nauczył się w przedszkolu? Czego przestał się bać?– Co w naszym przedszkolu zmieniło się w ciągu tego roku?– Co zmieniło się w naszej sali?– Czego w tym roku nauczyliście się w przedszkolu?– Jakie macie wspomnienia? Czy pamiętacie jakieś wspólne zabawy i uroczystości?– Co takiego wydarzyło się w przedszkolu, o czym chcielibyście opowiedzieć swoim kolegom?

CzerwiecNastępnie rodzic prosi dzieci o dokończenie zdań:Dobrze było być pięciolatkiem, bo…W tym roku najbardziej podobało mi się…Zadanie, które najbardziej lubię, to…Być dyżurnym to znaczy…Zabawa, którą poznałem w przedszkolu…Wycieczka, o której nie zapomnę…Lubię swoje przedszkole…