U S T A W A - bip.kprm.gov.pl · konkursu oraz test psychologiczny opracowuje zespół konkursowy...

59
Projekt U S T A W A z dnia o zmianie ustawy o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury oraz niektórych innych ustaw 1) Art. 1. W ustawie z dnia 1 lipca 2005 r. o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury (Dz. U. Nr 169, poz. 1410 i Nr 264, poz. 2204) wprowadza się następujące zmiany: 1) w art. 2: a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu: „1a. Krajowe Centrum prowadzi aplikację sądowo-pro- kuratorską, o której mowa w art. 137 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm. 2) ) oraz art. 90 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206, z późn. zm. 3) ), zwaną dalej „aplikacją”, której celem jest uzyskanie niezbędnej wiedzy i praktycznego przygotowania do zajmowania stanowiska sędziego i prokuratora.”, b) ust. 2 otrzymuje brzmienie: „2. Zadania, o których mowa w ust. 1 i 1a, są realizowane w szczególności przez: 1) opracowywanie programów i organizowanie centralnych szkoleń i innych cyklicznych form doskonalenia zawodowego;

Transcript of U S T A W A - bip.kprm.gov.pl · konkursu oraz test psychologiczny opracowuje zespół konkursowy...

Projekt

U S T A W A

z dnia

o zmianie ustawy o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych

i Prokuratury oraz niektórych innych ustaw1)

Art. 1. W ustawie z dnia 1 lipca 2005 r. o Krajowym Centrum

Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury (Dz. U. Nr 169, poz. 1410

i Nr 264, poz. 2204) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 2:

a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:

„1a. Krajowe Centrum prowadzi aplikację sądowo-pro-

kuratorską, o której mowa w art. 137 ustawy z dnia

27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów

powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn.

zm.2)) oraz art. 90 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r.

o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206,

z późn. zm.3)), zwaną dalej „aplikacją”, której celem

jest uzyskanie niezbędnej wiedzy i praktycznego

przygotowania do zajmowania stanowiska sędziego

i prokuratora.”,

b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Zadania, o których mowa w ust. 1 i 1a, są

realizowane w szczególności przez:

1) opracowywanie programów i organizowanie

centralnych szkoleń i innych cyklicznych form

doskonalenia zawodowego;

2) koordynowanie działalności szkoleniowej sądów

i prokuratury;

3) przygotowywanie oraz organizowanie konferencji,

sympozjów, seminariów z poszczególnych

dziedzin prawa;

4) współpracę międzynarodową oraz współdziałanie

z wydziałami prawa uczelni wyższych,

instytucjami i placówkami naukowo-badawczymi

w zakresie działalności szkoleniowej oraz innych

form doskonalenia zawodowego;

5) opracowywanie programów zajęć seminaryjnych

i praktyk, które odbywają aplikanci sądowo-

prokuratorscy, zwani dalej „aplikantami”, oraz

podejmowanie działań organizacyjnych

związanych z ich realizacją, z uwzględnieniem

specjalizacji sądowej lub prokuratorskiej;

6) przygotowywanie i organizację egzaminów:

sędziowskiego i prokuratorskiego;

7) prowadzenie działalności wydawniczej związanej

z publikacją materiałów szkoleniowych;

8) wykonywanie innych zadań związanych z

doskonaleniem kadr sądów powszechnych i

prokuratury wskazanych przez Ministra

Sprawiedliwości.”;

2) art. 3 otrzymuje brzmienie:

„Art. 3. 1. W skład Krajowego Centrum wchodzą filie, jako

zamiejscowe jednostki organizacyjne Krajowego

Centrum.

2. Minister Sprawiedliwości, w drodze

rozporządzenia, nadaje statut Krajowemu

Centrum określający jego ustrój, organizację,

2

siedzibę, siedziby filii oraz symbole Krajowego

Centrum, mając na uwadze stworzenie

optymalnych warunków organizacyjnych do

prawidłowej realizacji zadań Krajowego

Centrum.”;

3) w art. 7 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Do zadań Rady należy:

1) ustalanie ogólnych kierunków działalności

Krajowego Centrum;

2) opracowywanie rocznych harmonogramów działal-

ności szkoleniowej Krajowego Centrum;

3) ustalanie rocznych planów wydawniczych Krajowego

Centrum;

4) ustalanie zasad rekrutacji na szkolenia;

5) opiniowanie regulaminu organizacyjnego Krajowego

Centrum;

6) opiniowanie regulaminu działalności szkoleniowej

Krajowego Centrum;

7) opiniowanie programów aplikacji;

8) zgłaszanie i opiniowanie kandydatów na wykła-

dowców.”;

4) w art. 9 ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. Minister Sprawiedliwości zawiesza w czynnościach

służbowych Dyrektora Krajowego Centrum, przeciwko

któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne na

zasadach określonych odpowiednio w ustawie – Prawo

o ustroju sądów powszechnych lub ustawie o

prokuraturze. Przepisy o obniżeniu wynagrodzenia

3

sędziego lub prokuratora na czas trwania zawieszenia w

czynnościach służbowych stosuje się odpowiednio.”;

5) art. 10 otrzymuje brzmienie:

„Art. 10. 1. Dyrektor kieruje Krajowym Centrum przy

pomocy zastępców, których powołuje i

odwołuje, na wniosek Dyrektora Krajowego

Centrum, Minister Sprawiedliwości.

2. Filią Krajowego Centrum kieruje jeden z

zastępców Dyrektora Krajowego Centrum.

Przepis art. 9 ust. 3 stosuje się.

3. Do zadań Dyrektora Krajowego Centrum

należy:

1) opracowywanie regulaminu organizacyj-

nego Krajowego Centrum;

2) ustalanie zakresu zadań zastępców

Dyrektora Krajowego Centrum;

3) sprawowanie bezpośredniego nadzoru nad

komórkami organizacyjnymi Krajowego

Centrum;

4) dokonywanie czynności w sprawach z

zakresu prawa pracy;

5) zapewnianie realizacji procesów dydak-

tycznych oraz opracowywanie regulaminu

działalności szkoleniowej Krajowego

Centrum;

6) realizowanie rocznych harmonogramów

działalności szkoleniowej Krajowego

Centrum;

7) realizowanie zadań związanych z

przygotowaniem i przeprowadzeniem

konkursu na aplikację, kolokwium w trakcie

4

aplikacji oraz egzaminu sędziowskiego i

prokuratorskiego;

8) wyznaczanie aplikantom pierwszego roku

konsultantów naukowych i patronów praktyk

oraz aplikantom drugiego i trzeciego roku

patronów koordynatorów i patronów

poszczególnych praktyk, w ramach

specjalizacji sądowej lub prokuratorskiej;

9) sporządzanie i przedstawianie Ministrowi

Sprawiedliwości corocznych sprawozdań

z działalności Krajowego Centrum;

10) realizowanie innych zadań wyznaczonych

przez Ministra Sprawiedliwości, związanych

z działalnością Krajowego Centrum.

4. Konsultantów naukowych powołuje Dyrektor

Krajowego Centrum spośród wykładowców

Krajowego Centrum.

5. Patronów, o których mowa w ust. 3 pkt 8,

powołuje Dyrektor Krajowego Centrum spośród

sędziów co najmniej sądu okręgowego oraz

prokuratorów co najmniej prokuratury

okręgowej. Patronom przysługuje

wynagrodzenie za sprawowanie patronatu.

6. Dyrektor Krajowego Centrum może powoływać

zespoły konsultacyjno-doradcze do realizacji

zadań Krajowego Centrum.”;

6) po art. 10 dodaje się art. 10a-10r w brzmieniu:

„Art. 10a. 1. Minister Sprawiedliwości zarządza, w

zależności od potrzeb kadrowych sądów

powszechnych i prokuratury, nabór na

5

aplikację, zwany dalej „naborem”, i wyznacza

limit miejsc na aplikację.

2. Nabór odbywa się w drodze:

1) konkursu;

2) badania predyspozycji kandydata na

aplikanta do zajmowania stanowiska

sędziego i prokuratora, zwanego dalej

„badaniem predyspozycji”.

3. W przypadku dużej liczby kandydatów na

aplikantów Minister Sprawiedliwości, na

wniosek Dyrektora Krajowego Centrum, może

zarządzić przeprowadzenie części preselek-

cyjnej konkursu, w postaci testu jednokrotnego

wyboru, zwanego dalej „testem preselek-

cyjnym”, i powierzyć jej przeprowadzenie

wskazanym sądom lub prokuraturom

apelacyjnym.

4. Konkurs i badania predyspozycji przeprowa-

dzają komisje konkursowe, powołane przez

Ministra Sprawiedliwości na wniosek

Dyrektora Krajowego Centrum.

5. Konkurs składa się z części pisemnej i ustnej.

6. Test preselekcyjny obejmuje ocenę wiedzy

z poszczególnych dziedzin prawa i nauk

pokrewnych. W sądach i prokuraturach,

którym powierzono przeprowadzenie tej części

konkursu, kandydaci na aplikantów rozwiązują

ten sam test preselekcyjny.

7. Przebieg testu preselekcyjnego nadzorują

komisje powoływane przez Ministra

Sprawiedliwości na wniosek Dyrektora

Krajowego Centrum. Przewodniczącymi

6

komisji są członkowie komisji konkursowych

wskazani przez Dyrektora Krajowego

Centrum.

8. W przypadku zarządzenia przeprowadzenia

testu preselekcyjnego, warunkiem dopusz-

czenia do części pisemnej konkursu jest

uzyskanie z testu minimum punktów,

określonego przez Ministra Sprawiedliwości.

9. Część pisemna konkursu składa się z:

1) testu wiedzy z poszczególnych dziedzin

prawa i nauk pokrewnych;

2) pracy pisemnej, będącej opracowaniem

wybranego tematu dotyczącego

szczegółowych zagadnień z

poszczególnych dziedzin prawa.

10. Warunkiem dopuszczenia do części ustnej

konkursu jest uzyskanie z pisemnej części

konkursu minimum punktów, określonego

przez Ministra Sprawiedliwości.

11. Część ustna konkursu obejmuje odpowiedzi

na pytania, zawarte w wylosowanym zestawie,

dotyczące wiedzy ogólnej oraz wiadomości

z zakresu poszczególnych dziedzin prawa

i nauk pokrewnych.

12. Badanie predyspozycji przeprowadza się

w formie testu psychologicznego.

13. Test preselekcyjny, tematy i test na część

pisemną konkursu, pytania na część ustną

konkursu oraz test psychologiczny opracowuje

zespół konkursowy powołany przez Dyrektora

Krajowego Centrum, zwany dalej „zespołem

7

konkursowym”. Tematy i testy są zatwierdzane

przez Ministra Sprawiedliwości.

14. Po przeprowadzeniu konkursu oraz

badania predyspozycji komisja konkursowa

sporządza listę kandydatów na aplikantów,

zwaną dalej „listą kwalifikacyjną”.

15. Warunkiem umieszczenia na liście

kwalifikacyjnej jest uzyskanie przez kandydata

na aplikanta określonego przez Ministra

Sprawiedliwości minimum punktów ze

wszystkich części konkursu oraz potwier-

dzenie predyspozycji kandydata do

zajmowania stanowiska sędziego lub

prokuratora. O miejscu na liście kwalifikacyjnej

decyduje suma uzyskanych punktów.

16. Dyrektor Krajowego Centrum, po przeprowa-

dzeniu konkursu, zwraca się do właściwego

organu Policji o nadesłanie informacji o każdej

osobie umieszczonej przez komisje

konkursowe na liście kwalifikacyjnej,

zawierającej istotne dla oceny spełniania

wymagania, o którym mowa w art. 10c pkt 2,

dane o:

1) zachowaniach świadczących o naruszeniu

przez nią porządku prawnego;

2) kontaktach ze środowiskami przestępczymi

lub grupami środowiskowymi patologii

społecznej i o charakterze tych kontaktów;

3) okolicznościach wskazujących na

uzależnienie od alkoholu, środków

odurzających lub substancji

psychotropowych.

8

17. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu

z ministrem właściwym do spraw

wewnętrznych określa, w drodze

rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb

uzyskiwania, sporządzania i przekazywania

przez organy Policji informacji o osobie

umieszczonej przez komisje konkursowe na

liście kwalifikacyjnej oraz wzór

kwestionariusza tej informacji, mając na

względzie charakter i zakres obowiązków

aplikanta oraz prawa i wolności chronione

konstytucyjnie.

Art. 10b. 1. Przed przystąpieniem do konkursu kandydat

na aplikanta uiszcza opłatę za udział w

konkursie. Opłata stanowi dochód budżetu

państwa.

2. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii

Dyrektora Krajowego Centrum określi, w

drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za

udział w konkursie – nie wyższą niż równo-

wartość minimalnego wynagrodzenia za

pracę, o którym mowa w ustawie z dnia 10

października 2002 r. o minimalnym

wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200,

poz. 1679, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z

2005 r. Nr 157, poz. 1314) – uwzględniając

konieczność prawidłowego i efektywnego

przeprowadzenia konkursu.

Art. 10c. Aplikantem sądowo-prokuratorskim może

zostać osoba, która:

1) posiada obywatelstwo polskie i pełną

zdolność do czynności prawnych;

2) posiada nieposzlakowaną opinię;

9

3) nie była karana za przestępstwo lub

przestępstwo skarbowe;

4) nie jest prowadzone przeciwko niej

postępowanie o przestępstwo ścigane z

oskarżenia publicznego lub przestępstwo

skarbowe;

5) ukończyła studia prawnicze w Rzeczy-

pospolitej Polskiej i uzyskała tytuł magistra

prawa lub zagraniczne uznane w Rzeczy-

pospolitej Polskiej;

6) została umieszczona na liście

kwalifikacyjnej.

Art. 10d. 1. Dyrektor Krajowego Centrum, po uzyskaniu

informacji, o których mowa w art. 10a ust. 16,

wydaje decyzję w sprawie przyjęcia na

aplikację.

2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje

odwołanie do Ministra Sprawiedliwości w

terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.

3. Rozpoznanie odwołania następuje bez zbędnej

zwłoki w terminie nie dłuższym niż 14 dni od

dnia wniesienia odwołania.

4. Termin do wniesienia skargi do wojewódzkiego

sądu administracyjnego wynosi 14 dni od dnia

doręczenia decyzji.

5. Przed podjęciem obowiązków aplikanta

aplikant składa ślubowanie wobec Dyrektora

Krajowego Centrum, według następującej roty:

„Ślubuję uroczyście, sumiennie wypełniać

obowiązki aplikanta Krajowego Centrum

Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i

Prokuratury, w postępowaniu kierować się

10

zasadami godności i uczciwości, dbać o dobre

imię Krajowego Centrum oraz dochować

tajemnicy państwowej, służbowej i zawodowej”;

składający może dodać na końcu zwrot: „Tak

mi dopomóż Bóg”.

Art. 10e. 1. Aplikacja trwa trzy lata i rozpoczyna się

z dniem 1 września danego roku, w którym

Minister Sprawiedliwości zarządził nabór.

2. Pierwszy rok aplikacji rozpoczyna się

z dniem 1 września i trwa do dnia 31 lipca roku

następnego. W tym czasie aplikanci odbywają

wspólne zajęcia seminaryjne w Krajowym

Centrum oraz praktyki zgodnie z programem

aplikacji.

3. W ostatnim miesiącu aplikacji aplikanci pierw-

szego roku zdają kolokwium z całości

materiału objętego programem aplikacji w

okresie poprzedzającym to kolokwium, przed

komisją powołaną przez Dyrektora Krajowego

Centrum w uzgodnieniu z Ministrem

Sprawiedliwości, zwaną dalej „komisją do

przeprowadzenia kolokwium”.

4. Kolokwium składa się z części pisemnej

i ustnej. Wyniki kolokwium ujmowane są

w systemie punktowym.

5. Warunkiem zdania kolokwium jest uzyskanie

minimum punktów określonego przez Ministra

Sprawiedliwości na wniosek Dyrektora

Krajowego Centrum.

6. W terminie 14 dni od dnia uzyskania wyników

kolokwium Dyrektor Krajowego Centrum

ogłasza listę klasyfikacyjną aplikantów.

11

7. O kolejności miejsca na liście klasyfikacyjnej

decyduje suma punktów uzyskanych przez

aplikanta z kolokwium. Przy równej liczbie

punktów uzyskanych przez dwóch lub więcej

aplikantów o kolejności miejsca na liście

klasyfikacyjnej decyduje suma punktów

uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich

praktyk i sprawdzianów w czasie aplikacji.

8. Aplikant, w kolejności miejsca na liście

klasyfikacyjnej, wybiera specjalizację sądową

lub prokuratorską w czasie dalszej aplikacji, w

ramach limitów dla poszczególnych

specjalizacji określonych przez Ministra

Sprawiedliwości.

9. Aplikant, który nie zdał kolokwium, może jeden

raz przystąpić do ponownego jego zdawania

przed komisją, o której mowa w ust. 3.

Kolokwium odbywa się w terminie

wyznaczonym przez Dyrektora Krajowego

Centrum, nie później jednak niż w ciągu

dwóch miesięcy od dnia zakończenia

kolokwium. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się

odpowiednio.

10. W terminie 7 dni od dnia uzyskania wyników

kolokwium, o którym mowa w ust. 9, Dyrektor

Krajowego Centrum ogłasza poprawkową listę

klasyfikacyjną. Przepisy ust. 7 i 8 stosuje się

odpowiednio, z tym że aplikant wybiera

specjalizację w czasie dalszej aplikacji

spośród miejsc, które pozostały w ramach

limitów dla poszczególnych specjalizacji.

11. Aplikanci drugiego i trzeciego roku aplikacji

odbywają w ramach specjalizacji sądowej lub

12

prokuratorskiej zajęcia seminaryjne w

Krajowym Centrum i praktyki zgodnie z

programem aplikacji odrębnym dla każdej z

tych specjalizacji.

12. Zajęcia seminaryjne i praktyki dla aplikantów,

o których mowa w ust. 11, rozpoczynają się

z dniem 1 września i trwają do dnia 31 lipca

roku następnego.

Art. 10f. 1. W ostatnim miesiącu aplikacji aplikanci

składają egzamin sędziowski lub prokuratorski,

stosownie do specjalizacji, o której mowa w art.

10e ust. 8. Egzaminy przeprowadzają komisje

powołane przez Ministra Sprawiedliwości na

wniosek Dyrektora Krajowego Centrum, zwane

dalej „komisjami egzaminacyjnymi”.

2. Egzamin sędziowski i prokuratorski składa się

z części pisemnej i ustnej.

3. Zadania praktyczne na część pisemną oraz

kazusy na część ustną egzaminu opracowuje

zespół powołany przez Ministra

Sprawiedliwości na wniosek Dyrektora

Krajowego Centrum, zwany dalej „zespołem

egzaminacyjnym”.

4. Dyrektor Krajowego Centrum może udzielić

aplikantowi zezwolenia na zdawanie egzaminu

w terminie późniejszym, jeżeli uzna, że

choroba, wypadek losowy lub inna wskazana i

udokumentowana przez aplikanta przyczyna

uniemożliwia przystąpienie do egzaminu w

terminie, o którym mowa w ust. 1.

5. Zezwolenia, o którym mowa w ust. 4, Dyrektor

Krajowego Centrum udziela na pisemny

13

wniosek aplikanta, złożony nie później niż

miesiąc od dnia ustania przyczyny

uzasadniającej nie przystąpienie do egzaminu.

6. Aplikant, który nie przystąpił do egzaminu

w wyznaczonym terminie i nie uzyskał

zezwolenia, o którym mowa w ust. 4, albo

odstąpił bez usprawiedliwienia od egzaminu

w czasie jego trwania, składa egzamin tylko

raz, według zasad, jak w przypadku negatywnej

oceny tego egzaminu.

7. Uprawnienie do zdawania egzaminu wygasa po

upływie dwóch lat od ukończenia aplikacji.

8. Dyrektor Krajowego Centrum, w terminie 14 dni

od dnia zakończenia egzaminu sędziowskiego

lub prokuratorskiego, sporządza i przekazuje

Ministrowi Sprawiedliwości końcową listę

klasyfikacyjną egzaminowanych aplikantów,

zwaną dalej „listą egzaminowanych

aplikantów”. Warunkiem umieszczenia na tej

liście jest pozytywny wynik egzaminu sędziow-

skiego lub prokuratorskiego.

9. Kolejność miejsca na liście egzaminowanych

aplikantów wyznacza suma punktów

uzyskanych przez aplikanta z kolokwium

i egzaminu sędziowskiego lub prokurator-

skiego. Przy równej liczbie punktów

uzyskanych przez dwóch lub więcej aplikantów

o kolejności miejsca na tej liście decyduje suma

punktów uzyskanych ze wszystkich praktyk i

sprawdzianów w czasie aplikacji.

10. Minister Sprawiedliwości, w kolejności miejsca

na liście egzaminowanych aplikantów,

przedstawia egzaminowanemu aplikantowi

14

propozycje pracy na stanowisku: asesora

sądowego, referendarza sądowego, asystenta

sędziego, zawodowego kuratora sądowego

albo asesora powszechnych jednostek

organizacyjnych prokuratury lub asystenta

prokuratora.

11. Aplikant, który nie zdał egzaminu, o którym

mowa w ust. 1, może jeden raz przystąpić do

ponownego jego składania, nie później jednak

niż w ciągu roku od dnia zakończenia

egzaminu poprzedniego. Egzamin poprawkowy

przeprowadzają komisje egzaminacyjne w

terminie wyznaczonym przez Ministra

Sprawiedliwości w uzgodnieniu z Dyrektorem

Krajowego Centrum. Przepisy ust. 2 i 3 oraz

ust. 8-10 stosuje się odpowiednio.

Art. 10g. Za udział w pracach zespołu konkursowego

i zespołu egzaminacyjnego oraz komisji konkur-

sowej, komisji do przeprowadzenia kolokwium

i komisji egzaminacyjnej członkom tych zespołów

i komisji przysługuje wynagrodzenie.

Art. 10h. Aplikant jest uprawniony do bezpłatnego

korzystania z bazy dydaktycznej i informatycznej

oraz wyposażenia i sprzętu Krajowego Centrum

dla pogłębiania wiedzy i doskonalenia swoich

umiejętności, na warunkach określonych przez

Dyrektora Krajowego Centrum.

Art. 10i. 1. Aplikant może brać udział w wykonywaniu

zadań naukowo-szkoleniowych nieobjętych

programem aplikacji, zlecanych przez

Dyrektora Krajowego Centrum w kraju lub za

granicą.

15

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1,

aplikantowi przysługuje dieta oraz zwrot

kosztów podróży i noclegów, na zasadach

określonych odpowiednio w przepisach

w sprawie wysokości oraz warunków ustalania

należności przysługujących pracownikom

zatrudnionym w państwowej lub samorządowej

jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży

służbowej na obszarze kraju albo w przepisach

w sprawie wysokości oraz warunków ustalania

należności przysługujących pracownikowi

zatrudnionemu w państwowej lub

samorządowej jednostce sfery budżetowej z

tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Art. 10j. Do obowiązków aplikanta należy:

1) uczestniczenie w przewidzianych programem

aplikacji zajęciach seminaryjnych prowa-

dzonych w Krajowym Centrum oraz w

praktykach odbywających się w sądach,

jednostkach organizacyjnych prokuratury

i innych instytucjach związanych z funkcjono-

waniem wymiaru sprawiedliwości;

2) samodzielne pogłębianie wiedzy prawniczej

i praktycznych umiejętności niezbędnych do

zajmowania stanowiska sędziego lub

prokuratora;

3) przystępowanie, w wyznaczonym terminie, do

sprawdzianów wiedzy oraz kolokwium,

przeprowadzanych w czasie aplikacji, a także

do egzaminu sędziowskiego lub prokurator-

skiego;

16

4) przestrzeganie regulaminu organizacyjnego

Krajowego Centrum oraz zarządzeń i poleceń

porządkowych Dyrektora Krajowego Centrum.

Art. 10k. 1. Dyrektor Krajowego Centrum zawiesza

aplikanta w jego prawach i obowiązkach,

jeżeli:

1) został zatrzymany z powodu schwytania

na gorącym uczynku popełnienia

przestępstwa;

2) prowadzone jest przeciwko niemu

postępowanie o umyślne przestępstwo

ścigane z oskarżenia publicznego lub

przestępstwo skarbowe;

3) w sprawie aplikanta jest prowadzone

postępowanie o częściowe bądź całkowite

ubezwłasnowolnienie.

2. Dyrektor Krajowego Centrum może zawiesić

aplikanta w jego prawach i obowiązkach,

jeżeli:

1) prowadzone jest przeciwko niemu

postępowanie o nieumyślne przestępstwo

ścigane z oskarżenia publicznego lub

przestępstwo skarbowe;

2) wniósł o to sam aplikant z powodu długotr-

wałej choroby lub z innych ważnych

przyczyn.

3. Na czas trwania zawieszenia Dyrektor

Krajowego Centrum może zarządzić

wstrzymanie wypłacania przyznanego

aplikantowi stypendium lub obniżenie do 50%

jego wysokości.

17

4. Zawieszenie ustaje, jeżeli postępowanie,

o którym mowa w ust. 1 pkt 2 oraz w ust. 2

pkt 1, zostało umorzone lub zakończyło się

uniewinnieniem.

5. W przypadkach, o których mowa w ust. 4,

aplikantowi wypłaca się zatrzymane stypen-

dium.

6. Zawieszenie, o którym mowa w ust.1 pkt 3

i ust. 2 pkt 2, trwa do czasu ustania przyczyny

zawieszenia, nie dłużej jednak niż do upływu

czasu aplikacji zawieszonego.

7. Od decyzji Dyrektora Krajowego Centrum

o zawieszeniu aplikantowi przysługuje,

w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia,

odwołanie do Ministra Sprawiedliwości.

8. Uchylenie zawieszenia w przypadku ustania

jego przyczyny, o której mowa w ust. 2 pkt 2,

następuje na wniosek aplikanta.

9. Warunkiem uchylenia zawieszenia jest

spełnianie przez aplikanta wymagań

określonych w art. 10c pkt 1-4. Przepis

art. 10a ust. 16 stosuje się odpowiednio.

10. Jeżeli od momentu zawieszenia nie upłynęło

więcej niż dwa lata, aplikant po uchyleniu

zawieszenia kontynuuje aplikację od etapu,

na którym została ona przerwana, jeżeli

pozwala na to ustalony program aplikacji. W

innym przypadku aplikant kontynuuje

aplikację od etapu i na warunkach

wyznaczonych przez Dyrektora Krajowego

Centrum.

18

Art. 10l. 1. Dyrektor Krajowego Centrum skreśla aplikanta

z listy aplikantów, jeżeli:

1) został prawomocnie skazany za umyślne

przestępstwo lub przestępstwo skarbowe;

2) przestał spełniać wymagania określone

w art. 10c pkt 1 i 2;

3) uzyskał negatywną ocenę z kolokwium

wyznaczonego w czasie aplikacji;

4) odmówił kontynuowania aplikacji w ramach

specjalizacji, o której mowa w art. 10e

ust. 8;

5) złożył pisemne oświadczenie o rezygnacji

z odbywania aplikacji;

6) rażąco naruszył obowiązki aplikanta;

7) w sposób rażący uchybił godności aplikanta

lub jego zachowanie godzi w dobre imię

Krajowego Centrum.

2. Dyrektor Krajowego Centrum może skreślić

aplikanta z listy aplikantów, jeżeli:

1) został prawomocnie skazany za

nieumyślne przestępstwo lub przestępstwo

skarbowe;

2) opuścił z przyczyn nieusprawiedliwionych

ponad 20% zajęć seminaryjnych lub

praktyk w danym roku szkoleniowym,

ujętych w programie aplikacji;

3) nie przystąpił w wyznaczonym terminie, bez

usprawiedliwienia, do co najmniej dwóch

sprawdzianów wiedzy przewidzianych

programem aplikacji;

4) został dwukrotnie ukarany karą nagany.

19

3. Przed skreśleniem aplikanta z listy aplikantów,

z przyczyn określonych w ust. 1 i 2, Dyrektor

Krajowego Centrum umożliwia aplikantowi

złożenie wyjaśnień oraz zapoznaje się z opinią

wskazanych przez niego pracowników i

aplikantów Krajowego Centrum.

4. Od decyzji Dyrektora Krajowego Centrum

o skreśleniu z listy aplikantów aplikantowi

przysługuje, w terminie 14 dni od dnia jej

doręczenia, odwołanie do Ministra

Sprawiedliwości.

Art. 10m. 1. Dyrektor Krajowego Centrum przyznaje

aplikantowi, na jego wniosek, stypendium na

czas aplikacji.

2. Okres aplikacji zalicza się aplikantowi do

wszelkich uprawnień pracowniczych

związanych ze stażem pracy, po zdaniu

egzaminu sędziowskiego lub prokuratorskiego.

3. Stypendium nie wypłaca się:

1) za dni nieusprawiedliwionej nieobecności

aplikanta na zajęciach seminaryjnych lub

praktykach, przy czym za dzień nieobec-

ności uważa się także nieobecność na

6 godzinach zajęć w poszczególnych

dniach, w okresie miesiąca kalen-

darzowego;

2) za dni usprawiedliwionej nieobecności

aplikanta z innych przyczyn niż zdrowotne,

jeżeli okres tej nieobecności trwa nieprzer-

wanie dłużej niż 7 dni zajęć seminaryjnych

lub praktyk albo przekracza 7 dni zajęć

seminaryjnych lub praktyk w miesiącu.

20

4. Aplikant, który pobierał stypendium, jest

obowiązany do jego zwrotu, jeżeli:

1) został skreślony z listy aplikantów;

2) uzyskał negatywny wynik z egzaminu

sędziowskiego lub prokuratorskiego albo nie

przystąpił do tego egzaminu;

3) odmówił podjęcia pracy w sądzie lub

prokuraturze na stanowisku: asesora

sądowego, referendarza sądowego,

asystenta sędziego, zawodowego kuratora

sądowego albo asesora powszechnych

jednostek organizacyjnych prokuratury lub

asystenta prokuratora, zaproponowanym

przez Ministra Sprawiedliwości, w oparciu

o kolejność miejsca na liście egzamino-

wanych aplikantów;

4) po podjęciu pracy na stanowisku, o którym

mowa w pkt 3, w okresie nie dłuższym niż

trzy lata od daty ukończenia aplikacji:

a) rozwiązał stosunek pracy,

b) rozwiązano z nim stosunek pracy, bez

wypowiedzenia z jego winy.

5. Stypendium podlega zwrotowi w wysokości

proporcjonalnej do czasu jego pobierania lub

czasu pracy na stanowisku, o którym mowa

w ust. 4 pkt 3, w okresie krótszym niż 3 lata od

dnia jej podjęcia.

6. Aplikant nie zwraca wypłaconego mu

stypendium, w przypadku:

1) skreślenia z listy aplikantów z przyczyn

zdrowotnych lub konieczności sprawowania

opieki nad dzieckiem do lat dwóch lub

21

dzieckiem szczególnej troski przez aplikanta

samotnie wychowującego dziecko;

2) niepodjęcia pracy lub rezygnacji z pracy na

stanowisku, o którym mowa w ust. 3,

z przyczyn zdrowotnych;

3) niepodjęcia pracy lub rezygnacji z pracy na

stanowisku, o którym mowa w ust. 4 pkt 3,

za zgodą Ministra Sprawiedliwości.

7. Decyzję w sprawie obowiązku zwrotu

stypendium wydaje Dyrektor Krajowego

Centrum.

8. W razie zmiany miejsca pracy w okresie,

o którym mowa w ust. 5, prezes sądu

apelacyjnego lub prokurator apelacyjny

właściwy ze względu na sąd lub prokuraturę, w

której osoba, która pobierała stypendium jest

zatrudniona przedstawia informację o tym

Dyrektorowi Krajowego Centrum.

9. Dyrektor Krajowego Centrum może,

w szczególnie uzasadnionych przypadkach,

umorzyć aplikantowi lub osobie, która pobierała

stypendium, w całości lub w części, należność

z tytułu zwrotu stypendium, po zasięgnięciu

opinii odpowiednio prezesa właściwego sądu

apelacyjnego lub prokuratora apelacyjnego,

o którym mowa w ust. 8.

10. Od decyzji Dyrektora Krajowego Centrum

w sprawie zwrotu stypendium lub umorzenia

należności z tytułu zwrotu stypendium, osobie,

która pobierała stypendium przysługuje

odwołanie do Ministra Sprawiedliwości w

terminie 14 dni od dnia jej doręczenia.

22

Art. 10n. 1. Aplikant nie może podejmować zatrudnienia

lub zajęcia, z wyjątkiem zatrudnienia na stano-

wisku dydaktycznym, naukowo-dydaktycznym

lub naukowym w łącznym wymiarze

nieprzekraczającym połowy wymiaru czasu

pracy pracowników zatrudnionych na tych

stanowiskach oraz zajęcia o charakterze

naukowym, dydaktycznym lub

publicystycznym, jeżeli wykonywanie tego

zatrudnienia lub zajęcia nie przeszkadza w

wykonywaniu obowiązków aplikanta.

2. O zamiarze podjęcia dodatkowego

zatrudnienia, o którym mowa w ust. 1, aplikant

jest obowiązany zawiadomić Dyrektora

Krajowego Centrum.

3. Dyrektor Krajowego Centrum może wyrazić

sprzeciw wobec zamiaru podjęcia przez

aplikanta dodatkowego zatrudnienia na stano-

wisku dydaktycznym, dydaktyczno-naukowym

lub naukowym, jeżeli uzna, że będzie to

przeszkadzało w wykonywaniu obowiązków

aplikanta.

Art. 10o. 1. Dyrektor Krajowego Centrum może przyznać

aplikantowi nagrodę za szczególne

osiągnięcia oraz za zadania wykonane, poza

jego obowiązkami, na rzecz Krajowego

Centrum.

2. Nagrodami są:

1) nagroda pieniężna w wysokości do 30%

kwoty przyznanego stypendium;

2) pochwała pisemna udzielona przez

Dyrektora Krajowego Centrum.

23

3. Informacja o nagrodzie zamieszczana jest

w aktach osobowych aplikanta.

Art. 10p. 1. Dyrektor Krajowego Centrum może ukarać

aplikanta karą porządkową za przewinienie

polegające na naruszeniu obowiązków lub

uchybieniu godności aplikanta.

2. Karami porządkowymi są:

1) upomnienie;

2) nagana.

3. Nie można ukarać aplikanta po upływie 30 dni

od powzięcia wiadomości o przewinieniu lub

trzech miesięcy od dnia jego popełnienia.

4. Przed ukaraniem karą porządkową aplikantowi

umożliwia się złożenie wyjaśnień.

5. Od decyzji o ukaraniu aplikantowi przysługuje,

w terminie 7 dni od dnia jej doręczenia,

odwołanie do Ministra Sprawiedliwości.

6. Odpis prawomocnej decyzji o ukaraniu karą

porządkową dołącza się do akt osobowych

aplikanta.

7. Po upływie roku od uprawomocnienia się

decyzji o ukaraniu karą porządkową Dyrektor

Krajowego Centrum zarządza usunięcie

odpisu decyzji z akt osobowych aplikanta,

jeżeli w tym czasie nie ukarano aplikanta inną

karą.

Art. 10r. Minister Sprawiedliwości określi, w drodze

rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania

konkursu dla kandydatów na aplikację, skład,

sposób powoływania członków zespołu

konkursowego i komisji konkursowej oraz

24

tryb ich postępowania – mając na uwadze

zakres wiedzy podlegającej sprawdzeniu w

trakcie konkursu, w tym części preselek-

cyjnej, pisemną i ustną formę

poszczególnych części konkursu, systemem

punktowy ocen konkursowych, a także ocenę

predyspozycji kandydata do zajmowania

stanowiska sędziego lub prokuratora;

2) organizację i przebieg aplikacji, w tym:

a) system punktowy oceny postępów

aplikanta w czasie aplikacji, a także

wyników kolokwium oraz egzaminu

sędziowskiego i prokuratorskiego,

b) szczegółowy tryb i warunki odbywania

aplikacji, w tym w ramach specjalizacji

sądowej lub prokuratorskiej,

c) szczegółowy tryb i warunki sprawowania

patronatu nad aplikantami – uwzględ-

niając zakres wiedzy teoretycznej i

praktyki niezbędnej do zajmowania stano-

wiska sędziego lub prokuratora, a także

specyfikę tych urzędów;

3) zakres, szczegółowe warunki i tryb

przeprowadzania egzaminu sędziowskiego

i prokuratorskiego, skład zespołu

egzaminacyjnego i komisji egzaminacyjnej,

sposób powoływania ich członków oraz tryb

ich postępowania – uwzględniając zakres

odbytej aplikacji w ramach specjalizacji

sądowej lub prokuratorskiej, pisemną i ustną

formę egzaminu, kwalifikacje członków

komisji egzaminacyjnej, a także mając na

uwadze konieczność zagwarantowania

25

właściwego poziomu organizacyjnego i

merytorycznego tych egzaminów oraz zabez-

pieczenia jednakowych warunków ich

składania przez wszystkich aplikantów;

4) wysokość oraz warunki i tryb wypłacania,

a także zwrotu stypendium, mając na uwadze

zapewnienie prawidłowego funkcjonowania

Krajowego Centrum; wysokość stypendium

nie może przekraczać 50% wynagrodzenia

zasadniczego w stawce podstawowej

sędziego sądu rejonowego;

5) wysokość wynagrodzenia członków zespołu

konkursowego i zespołu egzaminacyjnego,

w wymiarze nie większym niż miesięczne

wynagrodzenie zasadnicze sędziego sądu

okręgowego w pierwszej stawce awansowej

– uwzględniając zakres i nakład ich pracy

przy przygotowywaniu odpowiednio egzaminu

konkursowego oraz sędziowskiego i prokura-

torskiego;

6) wysokość wynagrodzenia członków komisji

konkursowej, komisji do przeprowadzenia

kolokwium oraz komisji egzaminacyjnej w

wymiarze nie większym niż miesięczne

wynagrodzenie zasadnicze sędziego sądu

okręgowego w pierwszej stawce awansowej

– uwzględniając zakres i nakład ich pracy

w czasie konkursu, kolokwium i egzaminów

oraz odrębności w ich przeprowadzaniu;

7) wysokość wynagrodzenia patronów, o których

mowa w art. 10 ust. 3 pkt 8, w wymiarze nie

większym niż 15% kwoty bazowej stano-

wiącej podstawę wynagrodzenia

26

zasadniczego sędziów i prokuratorów,

ustalonej w ustawie budżetowej na dany rok,

uwzględniając zakres i nakład ich pracy.”.

Art. 2. W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U.

z 2002 r. Nr 21, poz. 206, z późn. zm.3)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 24 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) stanu i rozwoju kadry prokuratorskiej oraz kierunków

szkolenia prokuratorów i asesorów.”;

2) w art. 52 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu

dodatkowego, wlicza się wszystkie okresy zatrudnienia

w prokuraturze lub sądzie na stanowiskach:

prokuratorów i sędziów, asesorów, w Prokuratorii

Generalnej Skarbu Państwa na stanowisku radcy

Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, a także okresy

wykonywania zawodu adwokata, radcy prawnego lub

zajmowania samodzielnego stanowiska w organach

władzy publicznej, z którym związana była praktyka

prawnicza, oraz inne okresy pracy, jeżeli z tytułu tego

zatrudnienia przysługiwał zwiększony wymiar urlopu.”;

3) w art. 76 ust. 3 otrzymuje brzmienie:

„3. Protokolantem może być prokurator lub asesor

wyznaczony przez przewodniczącego sądu dyscyplinar-

nego.”;

4) art. 90 otrzymuje brzmienie:

„Art. 90. 1. Aplikację sądowo-prokuratorską

przygotowującą kandydatów do zajmowania

27

stanowiska prokuratora, zwanych dalej

„aplikantami”, prowadzi się na zasadach

określonych w przepisach ustawy z dnia 1 lipca

z 2005 r. o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr

Sądów Powszechnych i Prokuratury (Dz. U. Nr

169, poz. 1410 i Nr 264, poz. 2204 oraz z 2006

r. Nr ..., poz. ...).

2. Minister Sprawiedliwości sprawuje nadzór

merytoryczny nad aplikacją, o której mowa

w ust. 1.

3. Aplikacja prokuratorska w wojskowych

jednostkach organizacyjnych prokuratury

polega na przygotowaniu aplikanta wojskowej

jednostki organizacyjnej prokuratury, zwanego

dalej „wojskowym aplikantem prokuratorskim”,

do należytego wykonywania obowiązków

prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej

prokuratury.”;

5) art. 91 otrzymuje brzmienie:

„Art. 91. 1. Wojskowym aplikantem prokuratorskim może

być tylko oficer pełniący zawodową służbę

wojskową na podstawie kontraktu na pełnienie

służby terminowej, który:

1) posiada obywatelstwo polskie i pełną

zdolność do czynności prawnych,

2) posiada nieposzlakowaną opinię,

3) nie był karany za przestępstwo lub

przestępstwo skarbowe,

4) ukończył studia prawnicze w Rzeczy-

pospolitej Polskiej i uzyskał tytuł magistra

28

prawa lub zagraniczne uznane w Rzeczy-

pospolitej Polskiej,

5) został umieszczony przez komisję

konkursową na liście kwalifikacyjnej, o

której mowa w ust. 9,

6) nie jest prowadzone przeciwko niemu

postępowanie o przestępstwo ścigane

z oskarżenia publicznego lub

przestępstwo skarbowe.

2. Naczelny Prokurator Wojskowy zarządza, w

zależności od potrzeb kadrowych wojskowych

jednostek organizacyjnych prokuratury, nabór

na aplikację i wyznacza limit miejsc na

aplikację.

3. Nabór odbywa się w drodze:

1) konkursu składającego się z części

pisemnej i ustnej,

2) badania predyspozycji kandydata do

zajmowania stanowiska prokuratora

wojskowej jednostki organizacyjnej

prokuratury, które przeprowadza się w

formie testu psychologicznego.

4. Konkurs przeprowadza komisja konkursowa

powołana przez Naczelnego Prokuratora

Wojskowego.

5. Część pisemna konkursu składa się z:

1) testu wiedzy z poszczególnych dziedzin

prawa i nauk pokrewnych,

2) pracy pisemnej, będącej opracowaniem

wybranego tematu dotyczącego

szczegółowych zagadnień z

poszczególnych dziedzin prawa.

29

6. Warunkiem dopuszczenia kandydata do części

ustnej konkursu jest uzyskanie z części

pisemnej konkursu minimum punktów

określonego przez Naczelnego Prokuratora

Wojskowego.

7. Część ustna konkursu obejmuje odpowiedzi na

pytania zawarte w wylosowanym przez

kandydata zestawie, dotyczącym wiedzy

ogólnej oraz wiadomości z zakresu

poszczególnych dziedzin prawa i nauk pokrew-

nych.

8. Tematy i test na część pisemną konkursu,

pytania na część ustną konkursu oraz test

psychologiczny opracowuje zespół konkursowy

powołany przez Naczelnego Prokuratora

Wojskowego.

9. Po przeprowadzeniu konkursu oraz badania

predyspozycji komisja konkursowa sporządza

listę kandydatów na wojskowych aplikantów

prokuratorskich, zwaną dalej „listą

kwalifikacyjną”.

10. Warunkiem umieszczenia na liście

kwalifikacyjnej jest uzyskanie przez kandydata

określonego przez Naczelnego Prokuratora

Wojskowego minimum punktów ze wszystkich

części konkursu oraz potwierdzenie predys-

pozycji kandydata do zajmowania stanowiska

prokuratora wojskowej jednostki organizacyjnej

prokuratury. O miejscu na liście kwalifikacyjnej

decyduje suma uzyskanych punktów.

11. Naczelny Prokurator Wojskowy, po przeprowa-

dzeniu konkursu, zwraca się do właściwego

organu Policji o nadesłanie informacji o każdej

30

osobie umieszczonej przez komisję

konkursową na liście kwalifikacyjnej, na

zasadach i w trybie dotyczącym kandydatów na

aplikantów sądowo-prokuratorskich.”;

6) po art. 91 dodaje się art. 91a-91d w brzmieniu:

„Art. 91a. 1. Przed przystąpieniem do konkursu kandydat

na wojskowego aplikanta prokuratorskiego

uiszcza opłatę za udział w konkursie. Opłata

stanowi dochód budżetu państwa.

2. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu

z Ministrem Obrony Narodowej określi, w

drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za

udział w konkursie, biorąc pod uwagę, że jest

ona równa opłacie za udział w konkursie w

toku naboru na aplikację sądowo-

prokuratorską.

Art. 91b. 1. Naczelny Prokurator Wojskowy, po uzyskaniu

informacji, o której mowa w art. 91 ust. 11,

wydaje decyzję w sprawie przyjęcia na

aplikację.

2. Od decyzji, o której mowa w ust. 1,

przysługuje odwołanie do Ministra

Sprawiedliwości w terminie 7 dni od dnia

doręczenia decyzji.

3. Rozpoznanie odwołania następuje bez

zbędnej zwłoki w terminie nie dłuższym niż 14

dni od dnia wniesienia odwołania.

4. Termin do wniesienia skargi do wojewódz-

kiego sądu administracyjnego wynosi 14 dni

od dnia doręczenia decyzji.

31

Art. 91c. 1. Kandydat na stanowisko wojskowego aplikanta

prokuratorskiego jest powoływany do

zawodowej służby wojskowej, pełnionej jako

służba kontraktowa na podstawie

dobrowolnego zgłoszenia się do tej służby, po

uprzednim zakwalifikowaniu się w drodze

konkursu na stanowisko wojskowego aplikanta

prokuratorskiego, odbyciu przeszkolenia

wojskowego, zdaniu egzaminu na oficera,

mianowaniu na stopień wojskowy

podporucznika (podporucznika marynarki)

i podpisaniu kontraktu na pełnienie służby

terminowej.

2. Do odbycia przeszkolenia, o którym mowa

w ust. 1, powołuje, na wniosek Naczelnego

Prokuratora Wojskowego, właściwy organ

uprawniony do powoływania do służby kandy-

dackiej na podstawie odrębnych przepisów,

określając miejsce szkolenia.

3. Rozkaz personalny o powołaniu do zawodowej

służby wojskowej kandydata na stanowisko

wojskowego aplikanta prokuratorskiego

wydaje na wniosek Naczelnego Prokuratora

Wojskowego, z dniem powołania na stano-

wisko, Szef Sztabu Generalnego Wojska

Polskiego.

4. Kontrakt na pełnienie służby terminowej na

stanowisko wojskowego aplikanta prokurator-

skiego zawiera Naczelny Prokurator

Wojskowy.

5. Przepisów ust. 1-3, w zakresie powoływania

do zawodowej służby wojskowej i mianowania

na stopień oficerski, nie stosuje się do kandy-

32

datów na stanowisko wojskowych aplikantów

prokuratorskich, którzy pełnią już zawodową

służbę wojskową.

6. W odniesieniu do zasad powoływania kandy-

datów na stanowiska wojskowych aplikantów

prokuratorskich do zawodowej służby

wojskowej i zawierania z nimi kontraktów na

jej pełnienie, w sprawach nieuregulowanych w

ustawie, stosuje się przepisy o służbie

wojskowej żołnierzy zawodowych.

Art. 91d. Na czas trwania aplikacji Naczelny Prokurator

Wojskowy wyznacza wojskowemu aplikantowi

prokuratorskiemu patrona spośród prokuratorów

wojskowych jednostek organizacyjnych

prokuratury. Patronom przysługuje

wynagrodzenie za sprawowanie patronatu.”;

7) art. 92 otrzymuje brzmienie:

„Art. 92. Przed objęciem obowiązków wojskowy aplikant

prokuratorski składa ślubowanie wobec

Naczelnego Prokuratora Wojskowego według

następującej roty: „Ślubuję uroczyście sumiennie

wypełniać obowiązki wojskowego aplikanta

prokuratorskiego, w postępowaniu kierować się

zasadami godności i uczciwości oraz dochować

tajemnicy państwowej i służbowej”; składający

ślubowanie może dodać zwrot: „Tak mi dopomóż

Bóg”.”;

8) po art. 92 dodaje się art. 92a-92d w brzmieniu:

„Art. 92a. Wojskowy aplikant prokuratorski odbywa

aplikację w wojskowej jednostce organizacyjnej

33

prokuratury oraz uczestniczy w zajęciach

seminaryjnych i praktykach dla aplikantów

sądowo-prokuratorskich odbywających aplikację

na zasadach określonych w art. 10e ust. 1-5, 9,

11 i 12 ustawy o Krajowym Centrum Szkolenia

Kadr Sądów Powszechnych i Prokuratury.

Art. 92b. Do obowiązków wojskowego aplikanta

prokuratorskiego należy:

1) uczestniczenie w przewidzianych

programem aplikacji zajęciach

seminaryjnych prowadzonych w Krajowym

Centrum Szkolenia Kadr Sądów

Powszechnych i Prokuratury, zwanego dalej

„Krajowym Centrum”, oraz w praktykach

odbywających się w jednostkach

organizacyjnych prokuratury, sądach i innych

instytucjach związanych z funkcjonowaniem

wymiaru sprawiedliwości,

2) samodzielne pogłębianie wiedzy prawniczej

i praktycznych umiejętności niezbędnych do

zajmowania stanowiska prokuratora

wojskowej jednostki organizacyjnej

prokuratury,

3) przystępowanie, w wyznaczonym terminie,

do sprawdzianów wiedzy oraz kolokwium,

przeprowadzanych w czasie aplikacji, a

także do egzaminu prokuratorskiego,

4) przestrzeganie regulaminu organizacyjnego

Krajowego Centrum oraz zarządzeń i

poleceń porządkowych Dyrektora Krajowego

Centrum.

34

Art. 92c. 1. Naczelny Prokurator Wojskowy zwalnia

wojskowego aplikanta prokuratorskiego ze

stanowiska, jeżeli:

1) został prawomocnie skazany za

umyślne przestępstwo lub przestępstwo

skarbowe,

2) przestał spełniać wymagania określone

w art. 91 ust. 1 pkt 1 i 2,

3) uzyskał negatywną ocenę z kolokwium

wyznaczonego w czasie aplikacji,

4) złożył pisemne oświadczenie o

rezygnacji z odbywania aplikacji,

5) rażąco naruszył obowiązki wojskowego

aplikanta prokuratorskiego,

6) w sposób rażący uchybił godności

wojskowego aplikanta prokuratorskiego

lub jego zachowanie godzi w dobre imię

Krajowego Centrum lub wojskowych

jednostek organizacyjnych prokuratury.

2. Naczelny Prokurator Wojskowy może zwolnić

wojskowego aplikanta prokuratorskiego ze

stanowiska, jeżeli:

1) został prawomocnie skazany za

nieumyślne przestępstwo lub

przestępstwo skarbowe,

2) opuścił z przyczyn nieusprawiedliwionych

ponad 20% zajęć seminaryjnych lub

praktyk w danym roku szkoleniowym,

ujętych w programie aplikacji,

3) nie przystąpił w wyznaczonym terminie,

bez usprawiedliwienia, do co najmniej

35

dwóch sprawdzianów wiedzy

przewidzianych programem aplikacji,

4) został dwukrotnie ukarany karą nagany.

3. Przed zwolnieniem wojskowego aplikanta

prokuratorskiego ze stanowiska, z przyczyn

określonych w ust. 1 i 2, Naczelny Prokurator

Wojskowy umożliwia wojskowemu aplikantowi

prokuratorskiemu złożenie wyjaśnień.

4. Od decyzji Naczelnego Prokuratora

Wojskowego o zwolnieniu ze stanowiska

wojskowemu aplikantowi prokuratorskiemu

przysługuje, w terminie 14 dni od dnia jej

doręczenia, odwołanie do Ministra

Sprawiedliwości.

Art. 92d. 1. Naczelny Prokurator Wojskowy może ukarać

wojskowego aplikanta prokuratorskiego karą

porządkową za przewinienie polegające na

naruszeniu obowiązków lub uchybieniu

godności wojskowego aplikanta prokurator-

skiego.

2. Karami porządkowymi są:

1) upomnienie,

2) nagana.

3. Nie można ukarać wojskowego aplikanta

prokuratorskiego po upływie 30 dni od dnia

powzięcia wiadomości o przewinieniu lub

trzech miesięcy od dnia jego popełnienia.

4. Przed ukaraniem karą porządkową

wojskowemu aplikantowi prokuratorskiemu

umożliwia się złożenie wyjaśnień.

5. Od decyzji o ukaraniu wojskowemu aplikantowi

prokuratorskiemu przysługuje, w terminie 7 dni

36

od dnia jej doręczenia, odwołanie do Ministra

Sprawiedliwości.

6. Odpis prawomocnej decyzji o ukaraniu karą

porządkową dołącza się do teczki akt

personalnych wojskowego aplikanta

prokuratorskiego.

7. Po upływie roku od uprawomocnienia się

decyzji o ukaraniu karą porządkową Naczelny

Prokurator Wojskowy zarządza usunięcie

odpisu decyzji z akt osobowych wojskowego

aplikanta prokuratorskiego, jeżeli w tym czasie

nie ukarano wymienionego inną karą.”;

10) art. 94 otrzymuje brzmienie:

„Art. 94. 1. W miesiącu poprzedzającym upływ okresu

aplikacji wojskowy aplikant prokuratorski składa

egzamin prokuratorski przed komisją

egzaminacyjną powołaną przez Prokuratora

Generalnego. W skład komisji wchodzi również

prokurator wojskowy będący przedstawicielem

Naczelnego Prokuratora Wojskowego.

2. Egzamin prokuratorski składa się z części

pisemnej i ustnej.

3. Zadania praktyczne na część pisemną oraz

kazusy na część ustną egzaminu prokurator-

skiego opracowuje zespół egzaminacyjny

powołany przez Prokuratora Generalnego. W

skład zespołu wchodzi prokurator wojskowy

będący przedstawicielem Naczelnego

Prokuratora Wojskowego.

4. Naczelny Prokurator Wojskowy może udzielić

wojskowemu aplikantowi prokuratorskiemu

37

zezwolenia na zdawanie egzaminu prokurator-

skiego w terminie późniejszym, jeżeli uzna, że

choroba, wypadek losowy lub inna wskazana

i udokumentowana przez wojskowego aplikanta

prokuratorskiego przyczyna uniemożliwia

przystąpienie do egzaminu prokuratorskiego w

terminie, o którym mowa w ust. 1.

5. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 4, Naczelny

Prokurator Wojskowy udziela na pisemny

wniosek wojskowego aplikanta prokurator-

skiego, złożony nie później niż miesiąc od daty

ustania przyczyny uzasadniającej

nieprzystąpienie do egzaminu prokurator-

skiego.

6. Wojskowy aplikant prokuratorski, który nie

przystąpił do egzaminu prokuratorskiego w

wyznaczonym terminie i nie uzyskał

zezwolenia, o którym mowa w ust. 4, albo

odstąpił bez usprawiedliwienia od egzaminu

prokuratorskiego w czasie jego trwania, składa

egzamin prokuratorski tylko raz, według zasad,

jak w przypadku negatywnej oceny egzaminu

prokuratorskiego.

7. Uprawnienie do zdawania egzaminu

prokuratorskiego wygasa po upływie okresu

kontraktu, o którym mowa w art. 91c ust. 4.

8. Wojskowy aplikant prokuratorski, który nie zdał

egzaminu prokuratorskiego, może jeden raz

przystąpić do ponownego jego składania, nie

później jednak niż w ciągu roku od dnia

zakończenia poprzedniego egzaminu

prokuratorskiego. Egzamin prokuratorski

poprawkowy przeprowadza komisja

38

egzaminacyjna, o której mowa w ust. 1, w

terminie wyznaczonym przez Prokuratora

Generalnego. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się

odpowiednio.

9. Po złożeniu egzaminu prokuratorskiego

wojskowy aplikant prokuratorski może być

powołany na stanowisko asesora wojskowej

jednostki organizacyjnej prokuratury.

10. W razie zwolnienia ze stanowiska,

nieprzystąpienia do egzaminu prokuratorskiego

lub uzyskania niedostatecznego wyniku

egzaminu prokuratorskiego, wojskowego

aplikanta prokuratorskiego zwalnia się z

zawodowej służby wojskowej.”;

11) po art. 94 dodaje się art. 94a w brzmieniu:

„Art. 94a. Za udział w pracach zespołu konkursowego

i zespołu egzaminacyjnego oraz komisji

konkursowej i komisji egzaminacyjnej członkom

tych zespołów i komisji przysługuje

wynagrodzenie. W przypadku gdy tematy, testy

i pytania, o których mowa w art. 91 ust. 8, a

także zadania i kazusy, o których mowa w art.

94 ust. 3, opracowują zespoły określone w

ustawie o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr

Sądów Powszechnych i Prokuratury albo gdy

konkurs lub egzamin przeprowadzają komisje

określone w tej ustawie, wynagrodzenie

przysługuje członkom tych zespołów i komisji

będących przedstawicielami Naczelnego

Prokuratora Wojskowego.”;

39

12) uchyla się art. 95 i 96;

13) art. 97 otrzymuje brzmienie:

„Art. 97. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z

Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze

rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania

konkursu dla kandydatów na aplikację, skład,

sposób powoływania członków zespołu

konkursowego i komisji konkursowej oraz

tryb ich postępowania – mając na uwadze

zakres wiedzy podlegającej sprawdzeniu w

trakcie konkursu, pisemną i ustną formę

poszczególnych części konkursu, system

punktowy ocen konkursowych, a także ocenę

predyspozycji kandydata do zajmowania

stanowiska prokuratora wojskowej jednostki

organizacyjnej prokuratury;

2) organizację i przebieg aplikacji, w tym:

a) system punktowy oceny postępów

wojskowego aplikanta prokuratorskiego

w czasie aplikacji, a także wyników

kolokwium oraz egzaminu prokurator-

skiego,

b) szczegółowy tryb i warunki odbywania

aplikacji,

c) szczegółowy tryb i warunki sprawowania

patronatu nad wojskowymi aplikantami

prokuratorskimi

– uwzględniając zakres wiedzy teoretycznej

i praktycznej niezbędnej do zajmowania

stanowiska prokuratora wojskowej jednostki

40

organizacyjnej prokuratury, a także specyfikę

tego urzędu;

3) zakres, szczegółowe warunki i tryb

przeprowadzania egzaminu prokuratorskiego,

skład zespołu egzaminacyjnego i komisji

egzaminacyjnej, sposób powoływania ich

członków oraz tryb ich postępowania –

uwzględniając zakres odbytej aplikacji,

pisemną i ustną formę egzaminu, kwalifikacje

członków komisji egzaminacyjnej, a także

mając na uwadze konieczność zagwaran-

towania właściwego poziomu

organizacyjnego i merytorycznego egzaminu

prokuratorskiego oraz zabezpieczenia

jednakowych warunków jego składania przez

wszystkich wojskowych aplikantów

prokuratorskich;

4) wysokość wynagrodzenia patronów, o których

mowa w art. 91d, biorąc pod uwagę, że jest

ona równa wynagrodzeniu patronów, o

których mowa w art. 10 ust. 3 pkt 8 ustawy

o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów

Powszechnych i Prokuratury;

5) wysokość wynagrodzenia członków zespołów

i komisji, o których mowa w art. 94a, biorąc

pod uwagę, że jest ona równa wynagrodzeniu

odpowiednio członków zespołów i komisji

określonych w ustawie o Krajowym Centrum

Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i

Prokuratury.”;

14) w art. 110 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

41

„1. Zwolnienie asesora lub aplikanta ze służby w

wojskowych jednostkach organizacyjnych prokuratury

następuje odpowiednio w przypadkach określonych w

art. 94 ust. 10 i w art. 100 ust. 3, a także gdy przepisy o

służbie wojskowej przewidują zwolnienie z zawodowej

lub okresowej służby wojskowej.”.

Art. 3. W ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów

wojskowych (Dz. U. Nr 117, poz. 753, z późn. zm.4)) wprowadza się

następujące zmiany:

1) w art. 49 § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Aplikantem w wojskowym sądzie garnizonowym,

zwanym dalej „aplikantem", może być żołnierz

zawodowy pełniący zawodową służbę wojskową na

podstawie kontraktu na pełnienie służby terminowej

i posiadający stopień podporucznika (podporucznika

marynarki), który:

1) posiada obywatelstwo polskie i pełną zdolność do

czynności prawnych,

2) posiada nieposzlakowaną opinię,

3) nie był karany za przestępstwo lub przestępstwo

skarbowe,

4) ukończył studia prawnicze w Rzeczypospolitej

Polskiej i uzyskał tytuł magistra prawa lub

zagraniczne uznane w Rzeczypospolitej Polskiej,

5) został umieszczony przez komisję konkursową na

liście kwalifikacyjnej,

6) nie jest prowadzone przeciwko niemu

postępowanie o przestępstwo ścigane z

oskarżenia publicznego lub przestępstwo

skarbowe.”;

42

2) art. 50 otrzymuje brzmienie:

„Art. 50. § 1. Minister Sprawiedliwości w uzgodnieniu z

Ministrem Obrony Narodowej zarządza, w

zależności od potrzeb kadrowych sądów

wojskowych, nabór na aplikację i wyznacza

limit miejsc na aplikację.

§ 2. Nabór odbywa się w drodze:

1) konkursu składającego się z części

pisemnej i ustnej,

2) badania predyspozycji kandydata do

zajmowania stanowiska sędziego sądu

wojskowego, które przeprowadza się w

formie testu psychologicznego.

§ 3. Konkurs przeprowadza komisja konkursowa

powołana przez dyrektora departamentu,

o którym mowa w art. 5 § 4.

§ 4. Część pisemna konkursu składa się z:

1) testu wiedzy z poszczególnych dziedzin

prawa i nauk pokrewnych,

2) pracy pisemnej, będącej opracowaniem

wybranego tematu dotyczącego

szczegółowych zagadnień z

poszczególnych dziedzin prawa.

§ 5. Warunkiem dopuszczenia kandydata do

części ustnej konkursu jest uzyskanie z

części pisemnej konkursu minimum punktów

określonego przez dyrektora departamentu, o

którym mowa w art. 5 § 4.

§ 6. Część ustna konkursu obejmuje odpowiedzi

na pytania zawarte w wylosowanym przez

kandydata zestawie, dotyczącym wiedzy

43

ogólnej oraz wiadomości z zakresu

poszczególnych dziedzin prawa i nauk

pokrewnych.

§ 7. Tematy i test na część pisemną konkursu,

pytania na część ustną konkursu oraz test

psychologiczny opracowuje zespół

konkursowy powołany przez Ministra

Sprawiedliwości.

§ 8. Po przeprowadzeniu konkursu oraz badania

predyspozycji komisja konkursowa sporządza

listę kandydatów na aplikantów, zwaną dalej

„listą kwalifikacyjną”.

§ 9. Warunkiem umieszczenia na liście

kwalifikacyjnej jest uzyskanie przez

kandydata określonego przez dyrektora

departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4,

minimum punktów ze wszystkich części

konkursu oraz potwierdzenie predyspozycji

kandydata do zajmowania stanowiska

sędziego sądu wojskowego. O miejscu na

liście kwalifikacyjnej decyduje suma

uzyskanych punktów.

§ 10. Dyrektor departamentu, o którym mowa

w art. 5 § 4, po przeprowadzeniu konkursu,

zwraca się do właściwego organu Policji

o nadesłanie informacji o każdej osobie

umieszczonej przez komisję konkursową na

liście kwalifikacyjnej, na zasadach i w trybie

dotyczącym kandydatów na aplikantów

sądowo-prokuratorskich.

§ 11. Po uzyskaniu informacji, o których mowa

w § 10, dyrektor departamentu, o którym

44

mowa w art. 5 § 4, przekazuje je wraz z listą

kwalifikacyjną Ministrowi Sprawiedliwości.

§ 12. Przed przystąpieniem do konkursu kandydat

na aplikanta uiszcza opłatę za udział w

konkursie. Opłata stanowi dochód budżetu

państwa.

§ 13. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu

z Ministrem Obrony Narodowej określi, w

drodze rozporządzenia, wysokość opłaty za

udział w konkursie, biorąc pod uwagę, że jest

ona równa opłacie za udział w konkursie

w toku naboru na aplikację sądowo-prokura-

torską.”;

3) art. 51 otrzymuje brzmienie:

„Art. 51. § 1. Aplikant odbywa aplikację w sądzie

wojskowym oraz uczestniczy w zajęciach

seminaryjnych i praktykach dla aplikantów

sądowo-prokuratorskich odbywających

aplikację na zasadach określonych w art. 10e

ust. 1-5, 9, 11 i 12 ustawy z dnia 1 lipca 2005

r. o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr

Sądów Powszechnych i Prokuratury (Dz. U.

Nr 169, poz. 1410 i Nr 264, poz. 2204 oraz z

2006 r. Nr ..., poz. ...).

§ 2. Przed objęciem obowiązków aplikant składa

ślubowanie wobec dyrektora departamentu,

o którym mowa w art. 5 § 4, według

następującej roty: „Ślubuję uroczyście

sumiennie wypełniać obowiązki wojskowego

aplikanta sądowego, w postępowaniu

kierować się zasadami godności i uczciwości

45

oraz dochować tajemnicy państwowej i

służbowej”; składający ślubowanie może

dodać zwrot: „Tak mi dopomóż Bóg”.

§ 3. Do obowiązków aplikanta należy:

1) uczestniczenie w przewidzianych

programem aplikacji zajęciach

seminaryjnych prowadzonych w

Krajowym Centrum Szkolenia Kadr

Sądów Powszechnych i Prokuratury,

zwanego dalej „Krajowym Centrum”, oraz

w praktykach odbywających się w sądach,

prokuraturach i innych instytucjach

związanych z funkcjonowaniem wymiaru

sprawiedliwości,

2) samodzielne pogłębianie wiedzy

prawniczej i praktycznych umiejętności

niezbędnych do zajmowania stanowiska

sędziego sądu wojskowego,

3) przystępowanie, w wyznaczonym

terminie, do sprawdzianów wiedzy oraz

kolokwium, przeprowadzanych w czasie

aplikacji, a także do egzaminu sędziows-

kiego,

4) przestrzeganie regulaminu

organizacyjnego Krajowego Centrum oraz

zarządzeń i poleceń porządkowych

Dyrektora Krajowego Centrum.

§ 4. Na czas trwania aplikacji dyrektor depar-

tamentu, o którym mowa w art. 5 § 4,

wyznacza aplikantowi patrona spośród

sędziów sądów wojskowych. Patronom

46

przysługuje wynagrodzenie za sprawowanie

patronatu.

§ 5. W miesiącu poprzedzającym upływ okresu

aplikacji aplikant składa egzamin sędziowski

przed komisją egzaminacyjną powołaną przez

Ministra Sprawiedliwości. W skład komisji

wchodzi sędzia wojskowy będący

przedstawicielem dyrektora departamentu, o

którym mowa w art. 5 § 4.

§ 6. Egzamin sędziowski składa się z części

pisemnej i ustnej.

§ 7. Zadania praktyczne na część pisemną oraz

kazusy na część ustną egzaminu sędziow-

skiego opracowuje zespół egzaminacyjny

powołany przez Ministra Sprawiedliwości.

W skład zespołu wchodzi sędzia wojskowy

będący przedstawicielem dyrektora depar-

tamentu, o którym mowa w art. 5 § 4.

§ 8. Dyrektor departamentu, o którym mowa

w art. 5 § 4, może udzielić aplikantowi

zezwolenia na zdawanie egzaminu sędziow-

skiego w terminie późniejszym, jeżeli uzna, że

choroba, wypadek losowy lub inna wskazana

i udokumentowana przez aplikanta przyczyna

uniemożliwia przystąpienie do egzaminu

sędziowskiego w terminie, o którym mowa

w § 5.

§ 9. Zezwolenie, o którym mowa w § 8, dyrektor

departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4,

udziela na pisemny wniosek aplikanta,

złożony nie później niż miesiąc od daty

ustania przyczyny uzasadniającej

nieprzystąpienie do egzaminu sędziowskiego.

47

§ 10. Aplikant, który nie przystąpił do egzaminu

sędziowskiego w wyznaczonym terminie i nie

uzyskał zezwolenia, o którym mowa w § 8,

albo odstąpił bez usprawiedliwienia od

egzaminu sędziowskiego w czasie jego

trwania, składa egzamin sędziowski tylko raz,

według zasad, jak w przypadku negatywnej

oceny egzaminu sędziowskiego.

§ 11. Uprawnienie do zdawania egzaminu sędziow-

skiego wygasa po upływie okresu kontraktu, o

którym mowa w art. 49 § 2.

§ 12. Aplikant, który nie zdał egzaminu sędziow-

skiego, może jeden raz przystąpić do

ponownego jego składania, nie później jednak

niż w ciągu roku od dnia zakończenia

egzaminu poprzedniego. Egzamin sędziowski

poprawkowy przeprowadza komisja

egzaminacyjna, o której mowa w § 5, w

terminie wyznaczonym przez Ministra

Sprawiedliwości. Przepisy § 6 i 7 stosuje się

odpowiednio.

§ 13. Po złożeniu egzaminu sędziowskiego aplikant

może być powołany na stanowisko asesora

w wojskowym sądzie garnizonowym.

§ 14. Za udział w pracach zespołu konkursowego

i zespołu egzaminacyjnego oraz komisji

konkursowej i komisji egzaminacyjnej

członkom tych zespołów i komisji przysługuje

wynagrodzenie. W przypadku gdy tematy,

testy i pytania, o których mowa w art. 50 § 7,

a także zadania i kazusy, o których mowa w

art. 51 § 7, opracowują zespoły określone w

ustawie o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr

48

Sądów Powszechnych i Prokuratury albo gdy

konkurs lub egzamin przeprowadzają komisje

określone w tej ustawie, wynagrodzenie

przysługuje członkom tych zespołów i komisji

będących przedstawicielami dyrektora depar-

tamentu, o którym mowa w art. 5 § 4.”;

4) art. 52 otrzymuje brzmienie:

„Art. 52. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z

Ministrem Obrony Narodowej określi, w drodze

rozporządzenia:

1) szczegółowe warunki i tryb przeprowadzania

konkursu dla kandydatów na aplikację, skład,

sposób powoływania członków zespołu

konkursowego i komisji konkursowej oraz tryb

ich postępowania – mając na uwadze zakres

wiedzy podlegającej sprawdzeniu w trakcie

konkursu, pisemną i ustną formę

poszczególnych części konkursu, system

punktowy ocen konkursowych, a także ocenę

predyspozycji kandydata do zajmowania

stanowiska sędziego sądu wojskowego,

2) organizację i przebieg aplikacji, w tym:

a) system punktowy oceny postępów

aplikanta w czasie aplikacji, a także

wyników kolokwium oraz egzaminu

sędziowskiego,

b) szczegółowy tryb i warunki odbywania

aplikacji,

c) szczegółowy tryb i warunki sprawowania

patronatu nad aplikantami

49

– uwzględniając zakres wiedzy teoretycznej

i praktycznej niezbędnej do zajmowania

stanowiska sędziego sądu wojskowego,

3) zakres, szczegółowe warunki i tryb

przeprowadzania egzaminu sędziowskiego,

skład zespołu egzaminacyjnego i komisji

egzaminacyjnej, sposób powoływania ich

członków oraz tryb ich postępowania –

uwzględniając zakres odbytej aplikacji,

pisemną i ustną formę egzaminu, kwalifikacje

członków komisji egzaminacyjnej, a także

mając na uwadze konieczność zagwaran-

towania właściwego poziomu

organizacyjnego i merytorycznego egzaminu

sędziowskiego oraz zabezpieczenia

jednakowych warunków jego składania przez

wszystkich aplikantów,

4) wysokość wynagrodzenia patronów, o których

mowa w art. 51 § 4, biorąc pod uwagę, że jest

ona równa wynagrodzeniu patronów, o

których mowa w art. 10 ust. 3 pkt 8 ustawy

o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów

Powszechnych i Prokuratury,

5) wysokość wynagrodzenia członków zespołów

i komisji, o których mowa w art. 51 § 14,

biorąc pod uwagę, że jest ona równa

wynagrodzeniu odpowiednio członków

zespołów i komisji określonych w ustawie o

Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów

Powszechnych i Prokuratury.”;

4) po art. 53 dodaje się art. 53a i 53b w brzmieniu:

50

„Art. 53a. § 1. Zwolnienie aplikanta z zawodowej służby

wojskowej następuje, jeżeli aplikant:

1) został prawomocnie skazany za umyślne

przestępstwo lub przestępstwo

skarbowe,

2) przestał spełniać wymagania określone

w art. 49 § 1 pkt 1 i 2,

3) zrzekł się stanowiska,

4) nie czyni postępów w toku aplikacji,

a w szczególności uzyskał negatywną

ocenę z kolokwium wyznaczonego

w czasie aplikacji,

5) nie przystąpił do egzaminu sędziow-

skiego,

6) został uznany orzeczeniem wojskowej

komisji lekarskiej za trwale niezdolnego

do pełnienia zawodowej służby

wojskowej,

7) rażąco naruszył obowiązki aplikanta,

8) w sposób rażący uchybił godności

aplikanta lub jego zachowanie godzi w

dobre imię Krajowego Centrum lub

sądów wojskowych.

§ 2. Zwolnienie aplikanta z zawodowej służby

wojskowej może nastąpić, jeżeli aplikant:

1) został prawomocnie skazany za

nieumyślne przestępstwo lub

przestępstwo skarbowe,

2) opuścił z przyczyn nieusprawiedliwionych

ponad 20% zajęć seminaryjnych lub

praktyk w danym roku szkoleniowym,

ujętych w programie aplikacji,

51

3) nie przystąpił w wyznaczonym terminie,

bez usprawiedliwienia, do co najmniej

dwóch sprawdzianów wiedzy

przewidzianych programem aplikacji,

4) został dwukrotnie ukarany karą nagany.

§ 3. Przed zwolnieniem, z przyczyn określonych

w § 1 i 2, aplikantowi umożliwia się złożenie

wyjaśnień.

Art. 53b. § 1. Dyrektor departamentu, o którym mowa

w art. 5 § 4, może ukarać aplikanta karą

porządkową za przewinienie polegające na

naruszeniu obowiązków lub uchybieniu

godności aplikanta.

§ 2. Karami porządkowymi są:

1) upomnienie,

2) nagana.

§ 3. Nie można ukarać aplikanta po upływie

30 dni od dnia powzięcia wiadomości

o przewinieniu lub trzech miesięcy od dnia

jego popełnienia.

§ 4. Przed ukaraniem karą porządkową

aplikantowi umożliwia się złożenie wyjaśnień.

§ 5. Od decyzji o ukaraniu aplikantowi

przysługuje, w terminie 7 dni od dnia jej

doręczenia, odwołanie do Ministra

Sprawiedliwości.

§ 6. Odpis prawomocnej decyzji o ukaraniu karą

porządkową dołącza się do teczki akt

personalnych aplikanta.

§ 7. Po upływie roku od uprawomocnienia się

decyzji o ukaraniu karą porządkową dyrektor

departamentu, o którym mowa w art. 5 § 4,

52

zarządza usunięcie odpisu decyzji z akt

osobowych aplikanta, jeżeli w tym czasie nie

ukarano wymienionego inną karą.”.

Art. 4. W ustawie z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów

i prokuratury (Dz. U. Nr 162, poz. 1125, z późn. zm.5)) w art. 3 ust. 3 otrzymuje

brzmienie:

„3. Od odbycia stażu urzędniczego zwolnione są osoby, które

ukończyły aplikację sądową, aplikację prokuratorską lub

aplikację sądowo-prokuratorską prowadzoną na zasadach

określonych w przepisach ustawy z dnia 1 lipca 2005 r.

o Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów i Prokuratury

(Dz. U. Nr 169, poz. 1410 i Nr 264, poz. 2204 oraz

z 2006 r. Nr ..., poz. ...).”.

Art. 5. W ustawie z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu

wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz zmianie niektórych ustaw

(Dz. U. Nr 110, poz. 1255, z późn. zm.6)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 5 w pkt 1 lit. a otrzymuje brzmienie:

„a) osoby zajmujące kierownicze stanowiska państwowe,

członkowie korpusu służby cywilnej, etatowi człon-

kowie samorządowych kolegiów odwoławczych i

kolegiów regionalnych izb obrachunkowych,

pracownicy Rządowego Centrum Legislacji, eksperci

Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej,

asesorzy prokuratorscy, funkcjonariusze Służby

Celnej,”;

2) w art. 9 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Limity zatrudnienia ustala się łącznie dla sędziów,

prokuratorów, asesorów prokuratorskich, o których

mowa w art. 5 pkt 1 lit. a i b.”.

53

Art. 6. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów

powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070, z późn. zm.7)) wprowadza się

następujące zmiany:

1) w art. 91 w § 1a pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) dla asesorów sądowych – w wysokości 1 667,70 zł.”;

2) w art. 92 § 2 otrzymuje brzmienie:

„§ 2. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu

dodatkowego, wlicza się wszystkie okresy

zatrudnienia w sądzie lub prokuraturze na stano-

wiskach: asesorów, sędziów i prokuratorów, w

Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa na stano-

wisku radcy, a także okresy wykonywania zawodu

adwokata, radcy prawnego lub zajmowania

samodzielnego stanowiska w organach władzy

publicznej, z którym związana była praktyka

prawnicza, oraz inne okresy pracy, jeżeli z tytułu

tego zatrudnienia przysługiwał zwiększony wymiar

urlopu.”;

3) w art. 134 § 1 otrzymuje brzmienie:

„§ 1. Minister Sprawiedliwości może mianować asesorem

sądowym osobę, która ukończyła aplikację sądową

lub prokuratorską bądź aplikację sądowo-

prokuratorską prowadzoną na zasadach określonych

w przepisach ustawy z dnia 1 lipca 2005 r. o

Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów i

Prokuratury (Dz. U. Nr 169, poz. 1410 i Nr 264,

poz. 2204 oraz z 2006 r. Nr ..., poz. ...) i zdała

egzamin sędziowski lub prokuratorski oraz spełnia

warunki określone w art. 61 § 1 pkt 1-4.”;

54

4) w dziale III tytuł rozdziału 2 otrzymuje brzmienie:

„Rozdział 2

Aplikacja sądowo-prokuratorska”;

5) art. 137 otrzymuje brzmienie:

„Art. 137. Aplikację sądowo-prokuratorską

przygotowującą kandydatów do zajmowania

stanowiska sędziego, zwanych dalej

„aplikantami”, prowadzi się na zasadach

określonych w przepisach ustawy, o której

mowa w art. 134 § 1.”;

6) uchyla się art. 138;

7) art. 139 otrzymuje brzmienie:

„Art. 139. Minister Sprawiedliwości sprawuje nadzór

merytoryczny nad aplikacją, o której mowa

w art. 137.”;

8) uchyla się art. 140;

9) w dziale III uchyla się rozdział 3;

10) art. 149 otrzymuje brzmienie:

„Art. 149. § 1. Na stanowisko referendarza sądowego może

być mianowany ten kto:

1) posiada obywatelstwo polskie i pełną

zdolność do czynności prawnych,

2) posiada nieposzlakowaną opinię,

55

3) ukończył studia prawnicze w Rzeczy-

pospolitej Polskiej i uzyskał tytuł magistra

prawa lub zagraniczne uznane w Rzeczy-

pospolitej Polskiej,

4) nie był karany za popełnienie

przestępstwa lub przestępstwa

skarbowego,

5) nie jest prowadzone przeciwko niemu

postępowanie o przestępstwo ścigane

z oskarżenia publicznego lub

przestępstwo skarbowe,

6) odbył aplikację referendarską i złożył

egzamin referendarski albo odbył

aplikację sądową lub prokuratorską bądź

aplikację sądowo-prokuratorską prowa-

dzoną na zasadach określonych w

przepisach ustawy, o której mowa w art.

134 § 1, aplikację notarialną, adwokacką

lub radcowską i złożył odpowiedni

egzamin albo złożył egzamin referen-

darski.

§ 2. Minister Sprawiedliwości może, w zależności

od potrzeb kadrowych sądów, zarządzić

nabór na aplikację referendarską w danym

roku.

§ 3. Aplikacja referendarska trwa rok i kończy się

egzaminem referendarskim.”;

11) uchyla się art. 153.

Art. 7. W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych (Dz. U.

Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.8)) w art. 5 w ust. 1:

56

1) pkt 5 otrzymuje brzmienie:

„5) odbył aplikację kuratorską lub aplikację sądowo-

prokuratorską prowadzoną na zasadach określonych

w przepisach ustawy z dnia 15 lipca 2005 r. o

Krajowym Centrum Szkolenia Kadr Sądów

Powszechnych i Prokuratury (Dz. U. Nr 169, poz.

1410 i Nr 264, poz. 2204 oraz z 2006 r. Nr ..., poz. ...)

i złożył odpowiedni egzamin.”;

2) uchyla się pkt 6.

Art. 8. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki

zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135,

z późn. zm.9)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 66 w ust. 1 dodaje się pkt 36 w brzmieniu:

„36) aplikanci Krajowego Centrum Szkolenia Kadr Sądów

Powszechnych i Prokuratury.”;

2) w art. 73 dodaje się pkt 18 w brzmieniu:

„18) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36, powstaje

z dniem przyznania stypendium, a wygasa z dniem

utraty prawa do jego pobierania.”;

3) w art. 75 dodaje się ust. 18 w brzmieniu:

„18. Osoby, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36,

zgłasza do ubezpieczenia zdrowotnego Krajowe

Centrum Szkolenia Kadr Sądów Powszechnych i

Prokuratury.”;

4) w art. 81 w ust. 8 dodaje się pkt 13 w brzmieniu:

57

„13) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36, jest

kwota odpowiadająca wysokości pobieranego stypen-

dium.”;

5) w art. 86 w ust. 1 dodaje się pkt 15 w brzmieniu:

„15) osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 36, opłaca

Krajowe Centrum Szkolenia Kadr Sądów

Powszechnych i Prokuratury.”;

6) w art. 87 w ust. 4 dodaje się pkt 3 w brzmieniu:

„3) osób wymienionych w art. 66 ust. 1 pkt 36 są opłacane

i ewidencjonowane w Zakładzie Ubezpieczeń Społecz-

nych.”.

Art. 9. Do osób będących w chwili wejścia w życie ustawy aplikantami

sądowymi, aplikantami powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury,

aplikantami wojskowych jednostek organizacyjnych prokuratury oraz

aplikantami w sądzie wojskowym stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 10. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

58

1 ) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze, ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów wojskowych, ustawę z dnia 18 grudnia 1998 r. o pracownikach sądów i prokuratury, ustawę z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz zmianie niektórych ustaw, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawę z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych oraz ustawę z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finan-sowanych ze środków publicznych.

2 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 188, poz. 1838 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 34, poz. 304, Nr 130, poz. 1376, Nr 185, poz. 1907 i Nr 273, poz. 2702 i 2703, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 131, poz. 1102, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1410, 1413 i 1417, Nr 178, poz. 1479 i Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 144, poz. 1044.

3 ) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 213, poz. 1802, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256, z 2005 r. Nr 130, poz. 1085, Nr 167, poz. 1398 i Nr 169, poz. 1410 i 1417 oraz z 2006 r. Nr 144, poz. 1044.

4 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 75, poz. 853, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 185, poz. 1907, z 2005 r. Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 144, poz. 1044 i Nr 191, poz. 1414.

5 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 98, poz. 1070, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256 oraz z 2005 r. Nr 10, poz. 71.

6 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 19, poz. 239, z 2001 r. Nr 85, poz. 924, Nr 100, poz. 1080 i Nr 154, poz. 1784 i 1799, z 2002 r. Nr 74, poz. 676, Nr 152, poz. 1267, Nr 213, poz. 1802 i Nr 214, poz. 1805, z 2003 r. Nr 149, poz. 1454, Nr 166, poz. 1609, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1939 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 240, poz. 2407 i Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 164, poz. 1365 i Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711.

7 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, Nr 213, poz. 1802 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 188, poz. 1838 i Nr 228, poz. 2256, z 2004 r. Nr 34, poz. 304, Nr 130, poz. 1376, Nr 185, poz. 1907 i Nr 237, poz. 2702 i 2703, z 2005 r. Nr 13, poz. 98, Nr 131, poz. 1102, Nr 167, poz. 1398, Nr 169, poz. 1410, 1413 i 1417, Nr 178, poz. 1479 i Nr 249, poz. 2104 oraz z 2006 r. Nr 144, poz. 1044.

8 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1787, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271 i Nr 213, poz. 1802, z 2003 r. Nr 228, poz. 2256 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1410.

9 ) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 94, poz. 788, Nr 132, poz. 1110, Nr 138, poz. 1154, Nr 157, poz. 1314, Nr 164, poz. 1366, Nr 169, poz. 1411 i Nr 179, poz. 1485 oraz z 2006 r. Nr 75, poz. 519, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 143, poz. 1030 i Nr 170, poz. 1217.

11/01zb