The growth influence on optical properties of GaAsSb/GaAs ...piosit/eka/wyklad_1.pdf · Pomoce...
Transcript of The growth influence on optical properties of GaAsSb/GaAs ...piosit/eka/wyklad_1.pdf · Pomoce...
Podstawy fizyki Wykład 1
Dr Piotr Sitarek
Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr
Moja strona domowa:
if.pwr.edu.pl/~piosit
informacje do wykładu:
Dydaktyka/Elektronika 1 Miejsce konsultacji: pokój 37/4, budynek A-1
Użyteczne informacje
Plan kursu
1. Pomiary i wielkości fizyczne. Rachunek wektorowy
2. Kinematyka punktu materialnego
3. Zasady dynamiki Newtona. Równania ruchu
4. Układy nieinercjalne. Siły bezwładności
5. Zasada zachowania pędu. Zderzenia ciał
6. Druga zasada dynamiki dla ruchu obrotowego
7. Zasada zachowania momentu pędu
8. Drgania harmoniczne
9. Fale mechaniczne
10. Kinetyczna teoria gazów. Elementy termodynamiki
11. Elementy optyki geometrycznej – odbicie, załamanie
światła
12. Elementy optyki falowej – dyfrakcja, interferencja światła
13. Elementy szczególnej teorii względności
Literatura
Wykład
D. Halliday, R. Resnick, J.Walker: Podstawy Fizyki, tomy 1-2, 4, Wydawnictwa
Naukowe PWN, Warszawa 2003.
I.W. Sawieliew, Wykłady z Fizyki tom1 i 2 , Wydawnictwa Naukowe PWN,
Warszawa, 2003.
K.Sierański, P.Sitarek, K.Jezierski, Repetytorium. Wzory i prawa z
objaśnieniami, Oficyna Wydawnicza Scripta, 2002.
K.Sierański, K.Jezierski, B.Kołodka, Wzory i prawa z objaśnieniami, cz. 1,
Oficyna Wydawnicza Scripta, 2005.
K.Sierański, K.Jezierski, B.Kołodka, Wzory i prawa z objaśnieniami, cz. 2,
Oficyna Wydawnicza Scripta, 2006.
K.Sierański, J.Szatkowski, Wzory i prawa z objaśnieniami, cz. 3, Oficyna
Wydawnicza Scripta, 2008.
H. D. Young, R. A. Freedman, Sear’s & Zemansky’s University Physics with
Modern Physics, Addison-Wesley Publishing Company, 2000.
Witryna dydaktyczna Instytutu Fizyki PWr http://www.if.pwr.wroc.pl/dydaktyka.
zawiera materiały dydaktyczne
Literatura (cd)
Ćwiczenia
J.Walker, Podstawy fizyki. Zbiór zadań, Wydawnictwa Naukowe PWN,
Warszawa 2005.
K.Jezierski, B.Kołodka, K.Sierański, Zadania z rozwiązaniami, Oficyna
Wydawnicza Scripta.
K.Jezierski, K.Sierański, I.Szlufarska, Repetytorium. Zadania z rozwiązaniami,
Oficyna Wydawnicza Scripta, 2003.
Pomoce dydaktyczne
Politechnika Wrocławska na swoim kanale internetowym YouTube udostępniła kurs Fizyka 1. Wykłady i doświadczenia zostały przeprowadzone przez dr hab. Ewę Popko z Instytutu Fizyki Wydziału Podstawowych Problemów Techniki. Na cały cykl składają się 82 odcinki wykładów oraz 16 odcinków doświadczeń, omawiających szereg kluczowych zagadnień z kursu Fizyka 1. Więcej informacji na stronie:
http://www.portal.pwr.wroc.pl/2200170,241.dhtml
Pomiary i wielkości fizyczne
Np. D.Halliday, R.Resnick, J.Walker, Podstawy fizyki (PWN) H. D. Young, R. A. Freedman, Sear’s & Zemansky’s University Physics with Modern Physics, Addison-Wesley Publishing Company, 2000. K.Sierański, P.Sitarek, K.Jezierski, Repetytorium … (Scripta)
Fizyka to nauka eksperymentalna
Fizycy (i inni obserwatorzy) obserwują naturę i starają się znajdować schematy
i zasady, które do tych zjawisk się odnoszą. Te schematy nazywamy teoriami
fizycznymi.
Pomiary i wielkości fizyczne
Rozwiązywanie problemów fizycznych – metodologia.
1. Zidentyfikowanie problemu – znalezienie zasad fizycznych, które mają miejsce
2. Opisanie problemu – szkice, równania
3. Rozwiązanie – matematyczne
4. Sprawdzenie wyniku pod kątem fizycznym
Pomiary i wielkości fizyczne
Model wyidealizowany
- uproszczona wersja systemu fizycznego
Np. rzut piłką baseball’ową
piłka obraca się, ma skomplikowany kształt
kierunek ruchu
siła grawitacji (zależna od wysokości)
siła oporu
piłka traktowana jako punkt materialny
brak siły oporu
stała siła grawitacji
Pomiary i wielkości fizyczne
Eksperyment fizyczny wymaga pomiarów, których wynik opisujemy
zwykle liczbami – wielkości fizyczne (np. waga, wzrost).
Niektóre wielkości fizyczne są tak podstawowe, że możemy tylko
opisać jak je mierzyć, np. pomiar :
- długości
- czasu
Inne wielkości zależą od wielkości podstawowych, np. prędkość.
Aby pomiar był wiarygodny, niezbędne jest aby był powtarzalny
niezależnie od miejsca pomiaru.
Od 1960 roku obowiązuje Międzynarodowy System Miar i Wag (SI
– z j. francuskiego).
Pomiary i wielkości fizyczne
Definicje jednostek podstawowych wielkości fizycznych
ewoluowały poprzez wieki.
Metr
w 1791 była to 1/10 000 000 poniższej długości
Aktualnie jest to odległość jaką pokonuje światło w próżni przez
1/299 792,458 sekundy.
m znany wszechświat 1026
odległość od Słońca 1011
średnica Ziemi 107
człowiek i otoczenie 1
czerwona krwinka 10-5
promień atomu 10-10
promień jądra atomowego 10-14
Pomiary i wielkości fizyczne
Sekunda
Między 1889 a 1967 była to część tzw. dnia słonecznego, czyli
czasu gdy Słońce osiąga najwyższy punkt na niebie.
Od 1967 roku 1 sekunda jest to 9 192 631 770 cykli promieniowania
mikrofalowego cezu – tzw. zegar atomowy.
Pomiary i wielkości fizyczne
Kilogram
walec platynowo-irydowy
lub węgiel C12, którego masa wynosi 12 atomowych jednostek masy: 1u = 1,660 538 86 10-27kg
kg znany wszechświat 1053
nasza galaktyka 2 1041
Słońce 2 1030
Księżyc 7 1022
liniowiec 7 107
słoń 3 103
winogrono 3 10-3
cząsteczka penicyliny 5 10-17
atom uranu 4 10-25
elektron 9 10-31
Rachunek wektorowy
Np. K.Sierański, K.Jezierski, B.Kołodka, Wzory …, cz. 1, (Scripta, 2005)
Skalar to wielkość, do opisu której wystarczy podanie liczby rzeczywistej. Tak
jest w przypadku masy ciała, czasu, temperatury, pracy, energii, ładunku
elektrycznego i wielu innych wielkości fizycznych.
Wektor to wielkość, którą opisujemy podając liczbę i kierunek w przestrzeni.
Przykładem fizycznych wielkości wektorowych są prędkość i siła. W ich
przypadku nie wystarcza podanie ich wartości, konieczne jest podanie kierunku
prędkości (ruchu ciała) oraz kierunku siły.
W układzie współrzędnych wektor można opisać za pomocą trzech liczb
nazywanych składowymi wektora.
Tensor to wielkość, do opisania której podajemy macierz współczynników, tak
jak w przypadku momentu bezwładności. W przestrzennym układzie
współrzędnych (3–wym.) tensor to 9 liczb nazywanych współczynnikami
(wektor – 3 liczby, skalar – 1 liczba).
Wielkości fizyczne ze względu na ich własności matematyczne dzielimy na:
Rachunek wektorowy
Rachunek wektorowy
Rachunek wektorowy
Rachunek wektorowy
Rachunek wektorowy
własności
Rachunek wektorowy
Rachunek wektorowy
Rachunek wektorowy
Kinematyka
Ruch prostoliniowy
• Położenie i przemieszczenie
• Prędkość średnia i chwilowa
• Przyspieszenie
• Spadek swobodny
Ruch w dwóch i trzech wymiarach
• Rzut ukośny
• Ruch jednostajny po okręgu
Np. D.Halliday, R.Resnick, J.Walker, Podstawy fizyki (PWN) K.Sierański, P.Sitarek, K.Jezierski, Repetytorium … (Scripta)
Założenia:
- ruch odbywa się tylko wzdłuż linii prostej (pionowej lub poziomej),
- interesuje nas sam ruch i jego zmiany a nie ich przyczyny,
- poruszające się ciało traktujemy jak obiekt punktowy, czyli obdarzony masą lecz bez rozmiaru.
Ruch prostoliniowy
Położenie i przemieszczenie
- położenie ciała, współrzędna punktu w jakim się ono znajduje liczone od określonego punktu odniesienia – np. początku osi,
- przemieszczenie Dx – zmiana położenia pomiędzy danymi punktami
Ruch prostoliniowy
kierunek ujemny
kierunek dodatni
2 1x x xD
Ruch prostoliniowy
Prędkość średnia
nachylenie prostej
2 1
2 1
sr
x xxv
t t t
D D
całkowita droga przebyta przez ciało
czas potrzebny na przebycie odcinka drogi
Ruch prostoliniowy
Prędkość chwilowa – prędkość poruszania się ciała w danej chwili,
0
dlim
dt
x xv
t tD
D
D
dla
dla
Czas [s]
Po
łoże
nie
[m
]
24m 4m4m/s
8s 3s
xv
t
D
D
Przyspieszenie – określa jak zmienia się prędkość ciała.
Ruch prostoliniowy
Analogicznie jak w przypadku prędkości, można określić przyspieszenie średnie
oraz przyspieszenie chwilowe (przyspieszenie)
Ruch prostoliniowy
2 1
2 1
sr
v vva
t t t
D D
2
2
d d d d
d d d d
v x xv
t t t t a
Ruch prostoliniowy
Przyspieszenie stałe
- Najczęściej będziemy się spotykać ze stałym przyspieszeniem (opóźnieniem).
- Gdy przyspieszenie chwilowe i średnie są równe, można zapisać
Gdzie przez v0 oznaczyliśmy prędkość w chwili t = 0. Przekształcając powyższe, mamy
0
0sr
v va a
t
0v v at
Spadek swobodny (rzut pionowy)
Gdy rzucimy ciało do góry, to po pewnym czasie zacznie ono spadać. Tak podczas wznoszenia jak i opadania ciało porusza się z przyspieszeniem, które nazywamy
przyspieszeniem ziemskim.
Nie zależy ono od własności
przedmiotu (masa, kształt, itd.) – gdy
zaniedbamy wpływ powietrza.
Ruch prostoliniowy
29,8 m/sg
Ruch prostoliniowy
Rzut pionowy w górę
Ruch prostoliniowy
Rzut pionowy w dół
Ruch prostoliniowy
Ruch prostoliniowy jednostajnie zmienny
Ruch prostoliniowy
Graficzne wyznaczanie drogi
Ruch jednostajny
Ruch jednostajnie zmienny
Ruch w dwóch i trzech wymiarach
Założenia:
- tor ruchu nie musi być linią prostą,
- ciągle interesuje nas sam ruch i jego zmiany a nie ich przyczyny,
- poruszające się ciało traktujemy jak obiekt punktowy, czyli obdarzony masą lecz bez rozmiaru
Ruch w dwóch i trzech wymiarach
Położenie
Wektor położenia (wektor wodzący) – wektor łączący punkt, w którym znajduje się cząstka z punktem odniesienia (np. początek układu współrzędnych)
ˆ ˆ ˆi j kr x y z
Ruch w dwóch i trzech wymiarach
Przemieszczenie
Gdy wektory położenia cząstki w pewnym przedziale czasu zmienia się od r1 do r2, to przemieszczenie cząstki w tym przedziale czasu wynosi
2 1r r rD
położenie początkowe
położenie końcowe tor ruchu cząstki
2 2 2 1 1 1
2 1 2 1 2 1
ˆ ˆ ˆ ˆ ˆ ˆ( i j k) ( i j k)
ˆ ˆ ˆ( )i ( ) j ( )k
r x y z x y z
x x y y z z
D
Ruch w dwóch i trzech wymiarach
Przyspieszenie średnie
2 1sr
v v va
t t
D
D D
zmiana prędkości
przedział czasu
Przyspieszenia chwilowe d
d
va
t
dd d; ;
d d d
yx zx y z
vv va a a
t t t
tor
styczna dd dd ˆ ˆ ˆ ˆ ˆ ˆ( i j k) i j k
d d d d
yx zx y z
vv va v v v
t t t t
Ruch w dwóch i trzech wymiarach
Rzut poziomy w polu grawitacyjnym
Ruch w dwóch i trzech wymiarach
Rzut poziomy w polu grawitacyjnym – obliczenia
Ruch w dwóch i trzech wymiarach
Rzut ukośny w polu grawitacyjnym
Ruch w dwóch i trzech wymiarach
Rzut ukośny w polu grawitacyjnym - obliczenia
Ruch w dwóch i trzech wymiarach
Rzut ukośny w polu grawitacyjnym – tor ruchu
Ruch po okręgu
Ruch jednostajny po okręgu
- ruch odbywa się po okręgu lub kołowym łuku z prędkością o stałej wartości,
- choć wartość prędkości się nie zmienia, ruch cząstki jest ruchem przyspieszonym
2 RT
v
okres obiegu
promień okręgu
Ruch po okręgu
Wielkości kątowe – prędkość kątowa
d
dt
Ruch po okręgu
Wielkości kątowe – przyspieszenie kątowe
2
2
d d
d dt t
d
ds
va
t
Ruch po okręgu
Przyspieszenie dośrodkowe (normalne)
Ruch po okręgu
Wielkości liniowe a kątowe
Dziękuję za uwagę!