Teoria poszukiwania doznań Marvina Zuckermana (1)
description
Transcript of Teoria poszukiwania doznań Marvina Zuckermana (1)
1
Teoria poszukiwania doznań Marvina Zuckermana (1)
Postulat: istnieją indywidualne różnice w optymalnym poziomie stymulacji, osiągnięcie tego poziomu jest warunkiem pozytywnego stanu emocjonalnego
Na różnice w optymalnym poziomie stymulacji wpływają czynniki sytuacyjne i konstytucjonalne
Cecha wyrażająca tendencję do poszukiwania/unikania stymulacji – poszukiwanie doznań (sensation seeking)
Źródłem stymulacji jest nie tyle wartość fizyczna bodźców, ale ich znaczenie uwarunkowane indywidualnym doświadczeniem
„Poszukiwanie doznań to cecha zdefiniowana przez poszukiwanie zróżnicowanych, nowych, złożonych i intensywnych wrażeń i doświadczeń oraz gotowość do podejmowania ryzyka fizycznego, społecznego, prawnego i finansowego w celu dostarczenia sobie tego typu doświadczeń” (Zuckerman, 1994)
2
Cztery czynniki wchodzące w skład poszukiwania pobudzenia Poszukiwanie grozy i przygód Poszukiwanie przeżyć Rozhamowanie Podatność na nudę
Biologiczne podstawy poszukiwania doznań Poszukiwacze doznań – typowy chronicznie niski poziom aktywacji
pewnych ośrodków nerwowych Osoby unikające doznań – chronicznie podwyższony poziom
aktywacji pewnych ośrodków nerwowych Rozhamowanie koreluje ujemnie z poziomem oksydazy
monoaminowej, amplituda potencjałów wywołanych, także z aktywnością niektórych hormonów płciowych
Współczynnik odziedziczalności – od 0,2 do 0,6 Odwołanie do optymalnego poziom aktywności układów
katecholaminowych (CSA)
Teoria poszukiwania doznań Marvina Zuckermana (2)
3
Teoria poszukiwania doznań Marvina Zuckermana (3)
Uwagi krytyczne Badania nie wykazały fizjologicznej czy też
biochemicznej specyficzności poszczególnych składników poszukiwania pobudzenia
Te same korelaty biologiczne są typowe dla poszukiwania doznań, ale także dla innych cech
Koncepcja aktywności układów katecholaminowych funkcjonujących jako całość jest empirycznie nieuzasadniona
Nieuwzględnienie roli środowiska, zwłaszcza kontekstu społecznego, w wyjaśnianiu genezy tego wymiaru, szczególnie jego specyficznych składników
4
Regulacyjna Teoria Temperamentu (1) RTT opiera się na przekonaniu, że cechy
temperamentu odnoszą się przede wszystkim do formalnych cech zachowania, w odróżnieniu od treści tego zachowania
Pierwotna forma RTTFormalna charakterystyka zachowania sprowadza się
do dwóch aspektów: energetycznego i czasowegoAspekt energetyczny
reaktywność – determinuje charakterystyczną dla danej jednostki wielkość (intensywność) reakcji
Aktywność – przejawia się w ilości i zakresie podejmowanych działań o określonej wartości symulacyjnej
Aspekt czasowy – m.in. ruchliwość zachowania, rozumiana jako zdolność szybkiej zmiany zachowania adekwatnie do zmian w otoczeniu
5
Regulacyjna Teoria Temperamentu (2) Druga faza rozwoju RTT - sześć zasadniczych cech
temperamentu Żwawość Perseweratywność Wrażliwość sensoryczna Reaktywność emocjonalna Wytrzymałość Aktywność
Badania nad dziedziczeniem wyodrębnionych cech temperamenty – ok. 40% wariancji wyjaśniane jest przez czynnik genetyczny
W ramach RTT nie postuluje się żadnych specyficznych dla poszczególnych cech mechanizmów neurofizjologicznych czy też biochemicznych, ale wskazuje się, że cechy temperamentu uwarunkowane są specyficzną dla jednostki konfiguracją systemów nerwowych i hormonalnych
6
Funkcjonalne znaczenie cech temperamentu zgodnie z teorią RTT
Gdy jednostka ma możliwość regulacji wartości stymulacyjnej własnych działań i sytuacji poprzez wybór stylu działania odpowiadającego jej poziomowi reaktywności, nie ma różnic w poziomie efektywności wykonywanych czynności między jednostkami o dużej i małej reaktywności
W sytuacji o bardzo dużej wartości stymulacyjnej, jednostki wysoko reaktywne mają obniżoną efektywność (o ile nie mogą obniżyć stymulacji)
W sytuacji o bardzo małej wartości stymulacyjnej, jednostki nisko reaktywne mają obniżoną efektywność (o ile nie mogą stymulacji podwyższyć)
Kiedy istnieje możliwość wyboru sytuacji i form zachowania o określonej wartości stymulacyjnej, osoby nisko i wysoko reaktywne wybierają inne sytuacje i zachowania
W wyjątkowych sytuacjach różnice w poziomie efektywności mogą się nie ujawnić, ale występują one w zakresie podniesionych kosztów psychologicznych lub psychicznych
7
Związek temperamentu ze stresem Cechy temperamentu maja charakter specyficzny,
bo są obecne, zanim jeszcze pojawi się stresor czy wywołany min stan stresu
Cechy temperamentu mają status moderatorów w odniesieniu do stresorów i do konsekwencji stresuWysoki poziom aktywacji obniża się tolerancja na
wydarzenia o znacznej intensywności (wzmacnianie bodźców)
Niski poziom aktywacji obniża się tolerancja na wydarzenia o niskiej intensywności (tłumienie bodźców)
Pojęcie temperamentalnego czynnika ryzyka