Teoria bezwzględności - Beata Pawlikowska - ebook

BEATA PAWLIKOWSKABEATA

PAW

LIKOW

SKA

Teoria bezwzględności, czyli jak uniknąć końca świata

Teoria bezwzględności,

czyli jak uniknąć końca świata

TA KSIĄŻKA NA ZAWSZE ZMIENI SPOSÓB, W JAKI PATRZYSZ NA ŚWIAT, CYWILIZACJĘ I WŁASNE ŻYCIE

Czy nastąpi koniec świata?... Czy mamy na to wpływ?Czy możemy go uniknąć?

Słynna polska podróżniczka wyrusza w podróż przez historię ludzkości.

oraz ponaddwudziestoletniego doświadczenia wynikającego z podróżowania i poznawania świata.

Podczas moich podróży przewędrowałam przez całą historię ludzkości. Mieszkałam w dżungli w osadzie Indian uważanych za ostatnich ludzi z epoki

kamienia łupanego. Poznałam tajemnice amazońskich szamanów, spotkałam Buszmenów, Aborygenów, potomków starożytnych cywilizacji Majów i Inków.

Spotkałam ludzi na każdym możliwym szczeblu rozwoju cywilizacyjnego

aż po kamienne domy w Tybecie, pałace gwiazd z Hollywood i drapacze chmur w największych metropoliach świata.

Wszędzie szukałam Prawdy. Uniwersalnej prawdy o nas, ludziach. Ta prawda to właśnie teoria bezwzględności.

Beata Pawlikowska

PATRONI MEDIALNI:

Pawlikowska_TEORIA03.indd 1 12-07-23 14:09

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragmentpełnej wersji całej publikacji.

Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj.

Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnierozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przezNetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym możnanabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji. Zabronione sąjakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgodyNetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu.

Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepieinternetowym Bookarnia Online.

http://e-ksiazka24.pl/ebooki/teoria_bezwzglednosci_p34411.xml

http://e-ksiazka24.pl


http://e-ksiazka24.pl/nota_prawna.xml?pid=143524


Teoria bezwzględności

Beata Pawlikowska

Teoria bezwzględności,czyli jak uniknąć końca świata

Spis treściCzęść pierwsza: Cyrk osobliwości

Trzy wymiary podróżowania � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 8O pieskach i antybohaterach� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 15Cyrk osobliwości � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 22Czynnik X� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 33Meksyk i Peru � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �42Świat uczestniczący � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �44O żyrafach i różach� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 49Brzoskwinia, czyli wierzchołek lodowca� � � � � � � � � � � 53Zasada Przenikalności � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 58Blaski i diamenty� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 69

Część druga: Wielka podróżMiasto Meksyk � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 78Do Amazonii � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �84Ja z lepszego świata � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 89Jej wysokość Europa � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �94Pierwsza myśl� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �100Dżungla aż do krwi� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �108Opowieść o jaguarze� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 112Ludzie prymitywni � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 119

Część trzecia: Krótka historia naszej cywilizacjiEwa i Adam � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �126Deszcz � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �133W dżungli miasta � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �140Ewolucyjna forma skały � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 149Kiedy wszystko było wszystkim � � � � � � � � � � � � � � � � � 155Dziecko natury � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �164Dzbanek miodu � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 168Henryk i życie w czasach strachu� � � � � � � � � � � � � � � � 174

Złoty łańcuch� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 185Świat Jakuba i świat Henryka, czyli jak doszło do końca świata � � � � � � � � � � � � � � � � � 187Świat według Leona � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �192Banany w wehikule czasu � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �199Hanna, córka Piotra � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �208Naszym przeznaczeniem było wątpić – dygresja � � 216Wiatr we włosach � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �220

Część czwarta: Kilka prostych prawd o dzieciństwie, czyli psychologia stosowana

Wewnętrzne drzwi, czyli wstęp � � � � � � � � � � � � � � � � �224Fałszywy kod � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �226Tajemna piwnica � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �232Od anoreksji do nimfomanii � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �236

Część piąta: Dokończenie krótkiej historii naszej cywilizacji

Szczęście � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �248W poszukiwaniu ulgi � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �253Jest ich więcej� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �260

Część szósta: Koniec świata według MajówO kapłanach i fizykach � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �266Kalendarz Majów � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �272Huragan i Wędrowiec � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 276Dzień 0�0�0�0�0�� 285Uzależnione myślenie� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �290Prawda i fałsz � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �298Teoria bezwględności – pierwszy element � � � � � � � �305Przestrzeń publiczna � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 311Prawda uniwersalna � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � 318Teoria bezwględności � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �328

Cyrkosobliwości

C z ę ś ćp i e r w s z a

8

rozdział 1

Widziałam to wszędzie dookoła� Na sawannie afrykańskiej i na stepie Mongolii, w zielonej gęstwinie dżungli amazońskiej, na statku na

Ukajali, na polu ryżowym, w buddyjskiej świątyni i na szlaku przez Himalaje, w australijskim buszu i w górach Tasmanii, na karaibskiej plaży i na polskiej łące�

Zatrzymywałam się, chłonęłam świat i miałam wrażenie, że im dalej jestem od miast zachodniej cywilizacji, tym łatwiej jest oddychać� Spojrzałam wstecz na wszystko, co zostało za mną� Betonowe miasto, ulica, szum samochodów, lśnienie reklam� Metaliczne stukanie monet i suchy sze-lest banknotów� Śpieszące się kroki� Stukanie kas, hałas za-trzaskiwanych drzwi, furkotanie żaluzji� Telefon i internet, czyli niewidzialny łańcuch trzymający ludzi w gotowości i oczekiwaniu� Lawina akcji reklamowych, które agresywnie atakują wszystkie zmysły�

Trzy wymiary podróżowania

Część I� Cyrk osobliwości

9

Zaczęłam dostrzegać dziwne prawidłowości w każdym ze światów, które poznawałam� Przez minione ponad dwa-dzieścia lat przebyłam nie tylko setki tysięcy kilometrów w przestrzeni na kilku kontynentach, ale także przewę-drowałam własnymi stopami przez całą historię ludzko-ści� Mieszkałam w dżungli w osadzie Indian uważanych za ostatnich ludzi z epoki kamienia łupanego� Poznałam tajemnice amazońskich szamanów, byłam przez nich le-czona i uczona� Dotarłam do wioski Buszmenów, których zestaw genów jest identyczny jak u pierwszych ludzi, któ-rzy dwa miliony lat temu pojawili się w Afryce� Spotkałam Aborygenów, potomków starożytnych cywilizacji Majów i Inków, wędrowałam po bezdrożach Australii, obu Ameryk, Afryki i Azji� Spotkałam ludzi na każdym możliwym szcze-blu rozwoju cywilizacyjnego – od Indian w szałasach z liści palmowych przez lepianki Masajów aż po kamienne domy w Tybecie, pałace gwiazd z Hollywood i drapacze chmur w największych metropoliach świata�

Wszędzie szukałam Prawdy� Uniwersalnej prawdy o nas, ludziach� Szukałam rzeczy, które najlepiej nas określają, ale także takich, które stanowią niepodważalną wartość� Uczyłam się oddzielać iluzję i fałsz od tego, co jest wiarygod-ne i prawdziwe� Obserwowałam, pisałam, wyciągałam wnio-ski� Dlaczego ludzie poszli taką, a nie inną drogą rozwoju cywilizacyjnego? Dlaczego nasz świat jest taki, jaki jest? Dlaczego istnieją w nim rzeczy złe i dlaczego wciąż toczą się wojny? Jak to możliwe, że w XXI wieku obok nowoczesnych wynalazków, pięknych idei i przekonania o wyższości i mą-drości naszego świata, wciąż na Ziemi ludzie strzelają do


10

siebie z karabinów, umierają z głodu albo są zabijani przez fale tsunami, powodzie i tragiczne trzęsienia ziemi?��

Czy nasz świat jest okrutnym chaosem rządzonym przez szalone przypadki? Kim są ludzie sprawujący wła-dzę i podejmujący decyzje wpływające na los ludzkości? Jak ma się do tego potężna siła natury, która utrzymuje przy życiu rośliny i zwierzęta, i dzięki której istnieją różne gatunki, łącznie z ludźmi?�� Czy istnieje jakaś wspólna ce-cha pomiędzy wielkimi instytucjami finansowymi a wiel-kimi oceanami? Jedne i drugie mają bezpośredni wpływ na życie ludzi� Przypływy i odpływy są tak samo ważne jak wznoszące się i opadające kursy walut� Czy świat naturalny i świat sztucznie stworzony są sobie przeciwstawne, czy wprost przeciwnie, uzupełniają siebie i są swoim lustrza-nym odbiciem?

Najbardziej zaskakiwały mnie zderzenia prawdy ist-niejącej i prawdy głoszonej, czyli krzycząca rozbieżność pomiędzy jakąś teorią a uprawianą praktyką� Wszystko to odbywało się oczywiście wśród ludzi, było przez nich wy-myślone, wykonane i stworzone, i zawsze skierowane do innych osób� Podkreślam to, bo łatwiej byłoby zrozumieć gdyby na naszej planecie pojawiły się istoty z kosmosu, które posługując się innym światopoglądem i sposobem myśle-nia potrafiły skłonić Ziemian do różnych destrukcyjnych zachowań, stosując niemożliwą do przeniknięcia naszym umysłem manipulację albo hipnozę� Tymczasem ja jako człowiek byłam i jestem świadkiem takich procesów dzie-jących się we współczesnym świecie� Zawsze mnie to zdu-miewało� Jak to możliwe, że w niektórych sferach jesteśmy


11

dzisiaj na poziomie jaskiniowców, ale nikogo to nie tylko nie dziwi, jest nawet milcząco akceptowane?

Spotykałam różnych ludzi� Hinduskich joginów o wy-chudzonych ciałach i Amerykanów tak otyłych, że nie mieścili się w fotelach samochodów� Uradowanych bie-daków z brazylijskiej wioski i szarych ze smutku bogaczy z Londynu� Muskularnych i zwinnych wojowników znad Orinoko i zmęczonych nadgodzinami pracowników kor-poracji� Mnichów buddyjskich, którzy oddają się spokojnej medytacji i agentów sprzedaży w wiecznym stresie i pościgu za klientami� Rybaków, którzy o świcie wracają z sieciami pełnymi ryb, i żebraków, którzy stoją w kurzu miasta licząc na jałmużnę�

Szukałam ludzi, którzy są szczęśliwi� I wtedy zawsze pytałam siebie: dlaczego ten człowiek jest szczęśliwy, a inny nie? Gdyby zamienić miejscami szczęśliwego myśliwego z dżungli amazońskiej i umordowanego życiem kierow-nika działu w trakcie rozwodu, to czy ten pierwszy stałby się nieszczęśliwy, a drugi zyskałby szczęście? A jeśli nie, to dlaczego?��

Podczas podróży zawsze robiłam też pewien ekspe-ryment� Wcielałam się w życie każdej spotykanej osoby� Robiłam to właściwie przez całe życie, nawet wtedy, kie-dy byłam dzieckiem� Wyobrażałam sobie, że jestem kimś innym� Czytałam książki podróżnicze i stawałam się bohaterem każdej z nich� To ja wędrowałam przez śniegi Alaski i tropikalne puszcze� Czułam na ustach zimne płat-ki śniegu i smak egzotycznych owoców� Słyszałam łopot


12

skrzydeł papugi i wąchałam słodkie lilie na Madagaskarze� To było ćwiczenie z wyobraźni, ale czułam je bardzo, bar-dzo realnie�

Kiedy zaczęłam podróżować, na każdego spotkanego człowieka też patrzyłam jak na bohatera jego własnej histo-rii, jego własnej opowieści o życiu� I wyobrażałam sobie, że jestem nim� Obserwowałam go tak, jakbym czytała książ-kę� I znów ja byłam jej bohaterem� Czułam jego głód, ból, zmartwienie, przeżywałam jego radość, spokój, zamyślenie� Byłam nim� Patrzyłam na świat jego oczami� Czułam do-tyk tkaniny na jego skórze� Czułam jego spuchnięte palce� Czułam jak na jego twarz pryskają ziarna piasku spod kopyt wielbłąda� Czułam jego samotność w wielkim mieście albo pełną zadowolenia pewność siebie�

Nie przestawałam być sobą� Tyle tylko, że moje „ja” ule-gało na chwilę zawieszeniu� Nie grałam żadnej roli jak aktor wcielający się w postać� Ja po prostu wnikałam w emocje, ciało i umysł każdego napotkanego człowieka� Wchodziłam w niego, tak jakbym była w stanie wślizgnąć się w cudze ciało i poczuć to, kim jest jego właściciel� Robiłam to za-wsze i wciąż to robię� Nie jest to działanie zaplanowane ani wyuczone� Jest to po prostu jeszcze jeden wymiar i sposób podróżowania, docierania do prawdy, poszerzania wiedzy o świecie i ludziach�

Nawet kiedy siedzę w samochodzie na skrzyżowaniu i widzę na pasie obok innego kierowcę, natychmiast prze-noszę się myślami i wchodzę w jego ciało� Patrzę na światła jego oczami� Czuję jego energię, wiem jak się zachowuje


13

po wyjściu z samochodu, wiem jakim gestem przekręca klucz w zamku, jaki ma wyraz twarzy kiedy budzi się rano� Wiem jak reaguje na stres i kiedy krzyczy, wiem jak bardzo potrafi się cieszyć, a co leży poza jego umiejętnością po-strzegania i przeżywania� Nie wpływam w żaden sposób na jego umysł, ale jestem w stanie przez chwilę nim być� Na chwilę tak krótką i długą jednocześnie, że nie zatrzymuję go i nie odrywam od zajęć, ale wystarczającą, żeby być nim całkowicie, wraz z pełnym kompletem emocji i informacji na jego temat, łącznie z tym co on wie o sobie i tym czego nie wie, oraz tym, co ja wiem o nim, a on nie zdaje sobie z tego sprawy�

Robię to, bo szukam Prawdy� Byłam tysiącami różnych osób� Każda scena jest zapisana w mojej pamięci z kilku źródeł – mojego własnego przeżywania i moich emocji oraz emocji tych, którzy w tym zdarzeniu uczestniczyli, a ja zarejestrowałam ich obecność i zamieniłam się z nimi na moment miejscami�

Jestem sobą, a jednocześnie jestem człowiekiem, na któ-rego patrzę� Widzę siebie patrzącą na niego i jednocześnie patrzę na siebie jego oczami� Czuję swoje emocje z tym związane, ale jednocześnie na innym poziomie odczuwania czuję też to, co czuje on�

To fantastyczna przygoda� Dzięki temu podróżowałam nie tylko fizycznie przez świat rozłożony w poziomie pod moimi stopami� Nie tylko pionowo w czasie, odwiedzając plemiona żyjące zgodnie z tradycjami sprzed dwudziestu tysięcy lat� Podróżuję także przez umysły tych, którzy stają


14

na mojej drodze� Dzięki temu przez kilkadziesiąt lat zbiera-łam doświadczenia, drobne i pozornie nieznaczące wraże-nia, obrazy, odczucia, emocje, okruchy prawd i wniosków, które pewnego dnia zaczęły układać się w jasną, przejrzystą, harmonijną całość� Wiem, że nie wiem wszystkiego� Ale to co wiem, pozwala mi rozumieć świat i wyjaśnić jego początek oraz koniec�

15

Wychowałam się w mieście i uważałam, że jest to naturalne środowisko człowieka� Dom, szkoła, sklep, dyskoteka i biblioteka, chodnik i drzewa,

które z niego wyrastają� Samochody, telewizja, lodówka, kurczaki w plastikowych torebkach, zupa w proszku i zimna butelka coli z bąbelkami� Łąka kojarzyła mi się z pijawka-mi, a las z grzybami, które się suszy i robi się z nich sos do kaszy gryczanej�

Nie dziwiło mnie to, że kwiaty rosną w klombach albo w doniczkach, a słonia można zobaczyć w zoo� W szkole wytłumaczono mi jak jest skonstruowany sejm i senat, więc rozumiałam co to jest polityka i czemu służy� W telewizji oglądałam różnych ważnych panów w garniturach� Mieli białe kołnierzyki i krawaty, otaczała ich grupa mniej zna-czących osób, które otwierały drzwi, podsuwały mikro-fony i krzesła� Jasno więc widziałam, że świat dzieli się na

O pieskach i antybohaterach

rozdział 2


16

Ważnych i Nieważnych� Ważni mieli władzę i podejmowali decyzje o losie Nieważnych� Byli raczej nietykalni i nawet jeżeli robili coś jawnie głupiego, nie można ich było prze-nieść z grupy Ważnych do Nieważnych�

Było to fascynujące doświadczenie� Ważny Polityk zwo-ływał konferencję prasową� Spóźniał się godzinę, ale wszy-scy czekali� Pod drzwiami pokazywano kłębiących się foto-reporterów i dziennikarzy� Potem Polityk wchodził na salę, wszyscy milkli i słuchali jego słów� Zadawano mu mnóstwo pytań� On odpowiadał, a następnego dnia fragmenty jego wypowiedzi zamieszczano na pierwszych stronach gazet� Cytowano go w radiu i telewizji� Wyciągnęłam z tego prosty wniosek, że jeśli wszyscy tak czekają na to, co ma do powie-dzenia, najwyraźniej jest to niesłychanie mądry człowiek, którego wiedza i wewnętrzna jasność rozświetla mroki co-dzienności dla innych ludzi� Jest dla nich zwierzchnikiem, dyrektorem, przewodnikiem, ponieważ jest mądrzejszy, lepszy, uczciwy i wiarygodny�

Było to logiczne� Wszyscy wokół podkreślali, że żyjemy w epoce demokracji, a więc ludzie sprawujący władzę zostali wybrani przez głosujących podczas wolnych wyborów� Jeżeli wygrał głosami większości, to znaczy, że jest najlepszy wśród najlepszych� Bo przecież tylko najlepsi zgłaszają się do rzą-dzenia� Tacy, którzy mają wiedzę i doświadczenie, a także są w stanie dostrzec to, czego zwykli obywatele nie widzą�

Przez pewien czas żyłam w błogiej nieświadomości� Potem zapragnęłam wzrastać w ich mądrości i zaczęłam słuchać tego, co mówią� To był szok� Usłyszałam agresywne


17

słowa pełne nienawiści� Najczęściej powtarzało się „mu-simy” i „nie wolno”� Nagle dostrzegłam grupy skupiające różnych polityków� Przypominały stada psów różnych ga-tunków� Kiedy jeden zaczynał szczekać, natychmiast szcze-kaniem i warczeniem odpowiadały mu inne� W zgiełku nie było słychać konkretnych słów, ale zdaje się, że właśnie o to chodziło� Ważne było to kto głośniej szczeka, a nie to co chce tym szczekaniem wyrazić�

Zauważyłam też, że dziennikarze i fotoreporterzy zgro-madzeni pod urzędami polityków lubią ten hałas� Odniosłam nawet dziwne wrażenie, że jest im on potrzebny, tak jak grubasowi jest potrzebny kolejny hamburger z frytkami� Przychodzili na konferencje prasowe i posiedzenia partii, żeby ze zgiełku i wzajemnego obszczekiwania wyszarpnąć jakiś ochłap, nad którym będą mogli spędzić czas� Rzucali te ochłapy na pierwsze strony gazet, do dzienników tele-wizyjnych i dyskutowali nad tym kto co powiedział i jak zareagowała na to przeciwna partia� Była to niekończąca się rozgrywka diabelskich szachów� Kiedy jeden ze szcze-kających piesków zrobił jakiś ruch na planszy, dziennikarze podłączali go do mikrofonów i rzucali na niego światła, co wywoływało wściekłe ujadanie innych psów na szachowni-cy� I znów było o czym pisać i donosić w wiadomościach�

Dziennikarze twierdzili, że w ten sposób kontrolują polityków, ale odniosłam wrażenie, że wszyscy grają w tej samej drużynie� Politycy dostarczają mięso, a dziennikarze publikują to mięso w swoich mediach, dzięki czemu mają


18

pracę i zajęcie� Gdyby było inaczej, puste szczekanie dawno straciłoby sens, bo nikt by się nim po prostu nie zajmował�

Pomyślałam wtedy, że prawdopodobnie jest w tym jakaś mądrość, której ja nie rozumiem� Postanowiłam więc nie zajmować się polityką�

Byłam już na tyle świadomą osobą, że szukałam czegoś, co stanowiłoby Wartość� Chodziło o taką rzecz lub pojęcie, które jest niepodważalne w swojej mądrości i jest czymś, na czym zawsze można się oprzeć w chwilach zwątpienia, słabości albo rozterki� Coś, co stanowi wartość samo w sobie i dlatego nie podlega wartościowaniu�

Jeśli nie Wielka Polityka i Władza, to co? Oczywiście, w takim razie rozsądne wydało mi się sięgnięcie do Wielkiej Religii� Gdzie indziej jeśli nie tam znajdę Prawdę, Spokój i Mądrość?��

Poszłam do kościoła� Potem do drugiego� Do trzeciego, czwartego i piątego� Księża byli bardzo smutni i poważni� Podczas mszy deklamowali sztywnymi głosami coś, czego nie rozumiałam� Echo odbijało się od zimnych murów, krą-żyło nad głowami równie smutnych i poważnych ludzi�

Poszłam na ślub, podczas którego ksiądz recytował grobowym głosem złowróżbne zdania� Towarzyszyła mu smutna muzyka�

Wszyscy w kościele mówili chórem: „nie jestem godzien, zgrzeszyłem, moja bardzo wielka wina, zmiłuj się, ocal mnie,


19

zbaw mnie”� Czy ja naprawdę jestem taka zła? – zapyta-łam samą siebie� Czy ja naprawdę jestem niegodna? No nie, właściwie wydaje mi się, że ja jestem jak najbardziej godna tego, żeby w moim życiu zdarzały się dobre rzeczy� Czy muszę wciąż błagać o przebaczenie? No chyba raczej niekoniecznie� Co było, to było, przeszłość już zdarzyła się i odeszła� Teraz żyję teraźniejszością� Dlaczego mam się czuć winna tego, że jestem człowiekiem? Raczej wydaje mi się, że to jest powód do radości� Poza tym zdaje mi się, że bóg stworzył człowieka na swoje podobieństwo, więc dlaczego miałabym żałować tego, że jestem człowiekiem? Jeśli jestem człowiekiem, to znaczy, że jestem taka jak bóg – bo on sam tego chciał�

Ale czy w takim razie kościół to jest bóg, czy ludzie, którzy go zbudowali? Zawsze się nad tym zastanawiałam patrząc na figury Jezusa� To on był tutaj najważniejszy� To on stworzył zestaw pojęć, za którymi my podążamy� Nie rozumiem dlaczego jesteśmy owieczkami, ale niech bę-dzie� Owieczki stłoczone w stadzie zawsze mi się kojarzyły z bezmyślnością i beczeniem� Nie z jasnością promiennego serca ani radością z przebywania blisko boga� No ale jak już wspomniałam wcześniej, pewne sprawy w swojej doskona-łości były dla mnie zbyt trudne do pojęcia�

Prawdę mówiąc zawsze dziwiła mnie jedna rzecz, co prawdopodobnie wynika z mojej nieznajomości historii i Pisma Świętego� Nie wiem dlaczego zawsze mi się wy-dawało, że Jezus Chrystus żył, potem został schwytany, skazany na śmierć i w końcu ukrzyżowany, ale po trzech


20

dniach zmartwychwstał, wyszedł z grobu i wstąpił do nieba w chwale, jako zwycięzca�

I dlatego zawsze uważałam go za bohatera� Miał mnó-stwo odwagi, żeby głosić prawdy, w które szczerze wierzył� Nawet kiedy wiedział, że grozi mu niebezpieczeństwo, nie przestał pomagać ludziom i korzystać ze swoich umiejęt-ności� Nawet kiedy został złapany i postawiony przed sąd, wciąż trwał przy swojej Prawdzie� Do końca pozostał sobą� Nie kłamał, żeby się wykpić od wyroku, nie próbował nikogo przekupić, przekonać ani nikim manipulować� Był po pro-stu sobą� Nawet wtedy kiedy przybijano go gwoździami do krzyża� Nie wyrzekł się swojej wiary ani swoich przekonań� To niesamowite, że pozostał do końca wierny sobie i temu, w co wierzył� I dlatego spotkała go nagroda� To znaczy tak mi się wydawało� Właśnie dlatego został przywrócony do życia, żeby żyć wiecznie� I dlatego miał być dla nas wzorem – jako człowiek, który zwyciężył własny strach, nie poddał się, bo Prawda, którą głosił i w którą wierzył z całych sił, była ważniejsza nawet od śmierci�

To jest prawdziwy bohater� Zwycięzca� Człowiek, który przeszedł na stronę Dobra i Miłości, i był gotów za nie oddać życie�

To jest wspaniałe, piękne, to jest dowód na to, że istnieją niepodważalne wartości, którym można bez wahania za-wierzyć swoje życie� Jezus Chrystus jest pozytywnym bo-haterem� Jest wcieleniem radości, dobra, szczęścia i miłości, które głosił� Wyobrażam sobie, że jego plakat mógłby wisieć na każdych drzwiach, dlatego że ktoś taki daje nadzieję


21

i jest dobrym, kochającym nauczycielem� Ludzie potrzebują takiego dobrego, pozytywnego mistrza, który z uśmiechem mówi: Zobaczcie, warto być sobą� Warto zawsze kierować się dobrem i miłością� Wtedy zwyciężamy�

Kocham takiego boga� Jestem mu wierna i zawsze będę go wspierać�

No i właśnie tutaj mam dylemat, bo w każdym kościele, gdzie szukałam mojego dobrego, kochającego boga, spoty-kałam antybohatera� Wisiał na krzyżu zakrwawiony, umę-czony, z koroną cierniową na głowie, smutny, pełen bólu i cierpienia� To on jest symbolem tego wszystkiego, w co mam wierzyć?�� Ale przecież to, że został skazany na śmierć i ukrzyżowany, to wcale nie jest koniec tej historii! Przecież on bardzo niedługo potem ożył i uśmiechał się, był zado-wolony i szczęśliwy, bo wiedział, że to on jest zwycięzcą� Dlaczego ludzie nie pozwalają mu zejść z krzyża?��

Dlaczego w kościele zatrzymano Jezusa w najbardziej bolesnym i przykrym dla niego momencie? Dlaczego mamy podziwiać i kochać go za to, że cierpi, a nie za to, że odniósł największy sukces świata i ożył?��

Hm, pomyślałam, to musi być bardzo skomplikowane� Byłam w końcu tylko blondynką z niewielkiego miasta na północy Polski� To jasne, że sprawy wielkiego świata są tak złożone, że nie mieszczą się w mojej małej głowie�

Nic więc nie mówiłam� Patrzyłam tylko, słuchałam i z całych sił starałam się pojąć o co chodzi�

22

Coraz wyraźniej dostrzegałam ze zdumieniem, że żyję w świecie osobliwości�

To, że ktoś został wybrany w wyborach, wcale nie znaczy, że jest mądrzejszy od innych� To oznacza tyl-ko tyle, że posiadł umiejętność wygrywania w wyborach, w czym wspiera go grupa zaufanych osób� A to z kolei ozna-cza, że ludzie, którzy dzierżą władzę, niekoniecznie potrafią mądrze rządzić i znają się na tym, czym się zajmują� Dotyczy to nie tylko polityki, ale także wysokich stanowisk w in-nych branżach – dyrektorów organizacji, fabryk, czasopism� Rzadko można było spotkać w tej roli doświadczonego fa-chowca z pasją� Znacznie częściej – osobę bez kompetencji i wiedzy� Czy to nie jest dziwne?��

Jeżeli ktoś jest umieszczony na okładce błyszczącej ga-zety, to wcale nie znaczy, że jest wzorem do naśladowania�

Cyrk osobliwości

rozdział 3


23

To raczej oznacza, że właściciel czasopisma chce je sprzedać, więc na okładce umieszcza fotografię osoby, która kompute-rowo zostanie upiększona, żeby zachęcić klientów do kupna� To oznacza, że wymierna wartość pieniądza stoi znacznie wyżej od wartości ludzkich� Nie chodzi oczywiście o to, żeby na każdej okładce umieszczać zdjęcie przysłowiowego Jana Pawła II, ale wiedząc o tym, że ludzie odczytują osoby z okładek jako autorytety, promować na nich prostą ludzką mądrość, radość, pozytywne emocje, czyli takie wartości, które pomagają żyć� Porządkują chaos� Wskazują na światło w końcu drogi� Dlaczego zamiast tego pisma pokazują na okładkach sensacyjne rozwody, przyjęcia i aktorów z seriali? Czy to nie jest dziwne?��

Jeżeli w telewizji pojawia się reklama zapewniająca, że dany produkt jest najlepszy, to wcale nie znaczy, że jest on najlepszy! To tylko oznacza, że jego producent w taki sposób próbuje go sprzedać�

Przecież to jest jawne, oczywiste i jasne dla wszyst-kich kłamstwo! Dlaczego nikt nie protestuje?�� Dlaczego w naszym świecie wymyśla się reklamy, które w absolutnie jawny sposób posługują się kłamstwem i nikt się na to nie zżyma?�� Gdyby zapytać widza czy wierzy w to, że dany bank naprawdę się o niego troszczy albo w to, że firma udzielająca pożyczek chce mu pomóc w życiu, albo w to, że ten proszek do prania jest lepszy od innych, to idę o zakład, że odpowiedziałby:

– Skąd! Wiadomo, że oni tylko tak mówią, żeby zachęcić�

– To nie jest prawda?


24

– Jasne że nie! Telewizja kłamie�

Niektóre reklamy posługują się mniej jawną manipula-cją� Na przykład płacą celebrycie za odczytanie kilku zdań, sugerujących jego osobisty związek z produktem albo fir-mą� Widz podświadomie dokonuje przełożenia sympatii do ulubionego aktora na konto w banku�

Nie byłoby w tym właściwie niczego złego, gdyby był to tylko sposób na zwrócenie uwagi na wysoką jakość swoich usług� Rzecz jednak w tym, że celem reklamy jest zwabienie jak największej liczby klientów, żeby odebrać ich konku-rencji� Nie po to, żeby zaoferować im najlepszy produkt� Tylko po to, żeby zarobić na transakcjach� Jakość produktu czy usługi nie ma najmniejszego znaczenia� Prawie każdy w reklamie używa jej jako argumentu, ale w rzeczywistości chodzi tylko o zwiększenie sprzedaży�

To też jest dla wszystkich oczywiste, ale jednak wciąż wszędzie dookoła wiszą reklamy, brzmią reklamy, wyświe-tlają się i grają�

Znajomy architekt opowiadał mi, że brał niedawno kredyt� Zadzwonił do trzech banków, które intensywnie reklamują swoje „najlepsze, proste, tanie i dostępne w su-per promocji” usługi� W każdym z banków telefon odebrał bardzo sympatyczny i budzący zaufanie pracownik�

– Tak, mamy teraz specjalną promocję – potwierdził� – Zero procent, pół na pół, ćwierć za ćwierć, hop siup, rach ciach�


25

– No właśnie – ucieszył się pan Piotr� – Bo wie pan, ja nie mam dużo czasu, chciałbym to sprawnie załatwić�

– Mamy przyspieszone procedury, mniej formalności, wszystko dla naszego klienta�

– To świetnie, świetnie� A jak z moją zdolnością kredytową?

– Pana zdolność? Wyśmienicie, nie będzie żadnych pro-blemów, zapraszamy na podpisanie umowy�

Serdeczny pan z infolinii poinformował, że jego sprawę przejmuje agent sprzedaży X�

Pan Piotr uradowany zebrał wymagane dokumenty i umówił się na spotkania z agentami w trzech bankach�

W pierwszym banku kazano uzupełnić dokumentacje o zaświadczenia z innych banków, wyciągi z kont i ZUS-u� Po trzech tygodniach oczekiwania agent pośredniczący w uzyskaniu kredytu kręcąc głową powiedział, że to nie wystarczy i że trzeba przynieść następne zaświadczenia�

W drugim banku obiecano mu kredyt po dwóch tygo-dniach jeśli przyniesie uzupełniające dokumenty� Pan Piotr zebrał wymagane zaświadczenia i posłusznie przyniósł je do banku� Wtedy dowiedział się, że ponieważ jest strasz-nie dużo chętnych, jego wniosek zostanie rozpatrzony nie wcześniej niż za miesiąc�

W trzecim banku agent z surową miną przedstawił mu tak wiele warunków i wymagań, że pan Piotr zrezygnował�


26

Zanim wyszedł, powiedział jednak:– W reklamie mówiliście, że to jest łatwy do uzyskania

i tani kredyt�– Proszę pana, ja nie układam reklam – odrzekł agent,

patrząc na niego z pomieszaniem współczucia i rezerwy�– No ale przecież pan pracuje w tym banku, więc jest

pan w pewien sposób elementem tej reklamy! – Nie, proszę pana� Reklamę wymyśla dział marketingu� On

zajmuje się reklamowaniem sprzedaży i jest rozliczany z tego ilu klientów przyjdzie do banku� Ja zajmuję się sprawdzaniem zdolności kredytowej� Jestem rozliczany z tego, że klient jest w stanie oddać bankowi to, co od niego pożyczył�

Pan Piotr milczał� Nagle uświadomił sobie, że zo-stał oszukany przez wszystkie trzy banki, do których się zwrócił�

– To po co mówicie w reklamie, że kredyt będzie szybki i łatwy? – zapytał w końcu bezradnie�

– Dział marketingu nie udziela kredytów – powtórzył agent� – Dział marketingu wymyśla hasło, które będzie się ludziom podobało� To wszystko� Czy wyobraża pan sobie taki bank, który dawałby kredyty wszystkim i od razu?

– No nie wiem… – zawahał się pan Piotr� – Ten bank byłby pierwszym bankrutem w Polsce�

Architekt westchnął� Spakował teczkę i skierował się do wyjścia� Musiał przecież zająć się zdobywaniem kolejnych zaświadczeń, potwierdzeń i dokumentów dla pozostałych banków, które być może w końcu zgodzą się udzielić mu pożyczki�


27

Reklama to dział przemysłu� Niezależnie od tego jaki produkt firma ma do sprzedania, zleca działowi marketingu opracowanie reklamy� Wygląda to tak:

1� Badanie produktu – znalezienie grupy docelowej, czyli ustalenie kto chciałby taki produkt kupić

2� Badanie rynku – sprawdzenie czy istnieją podobne pro-dukty, do kogo są skierowane i z czym się kojarzą

3� Badanie grupy docelowej, czyli potencjalnych klientów – kim są, w jakim wieku, czym się zajmują, jakie mają hobby, co robią po pracy, jakimi jeżdżą samochodami itd� Im lepiej poznamy potencjalnego klienta, tym lepiej stworzymy dla niego atrakcyjną ofertę

4� Badanie produktu wewnątrz grupy docelowej – czyli test zrobiony z prawdziwymi ludźmi, przedstawicielami grupy, do której będzie kierowany produkt� Jakich słów używają? Z czym kojarzy im się produkt? Jak opisaliby idealny produkt?

5� Badanie osobowości grupy docelowej, czyli rozmowa o życiu� O czym marzą? Jakie mają plany? Co jest dla nich ważne? Co uważają za wartość?

6� Ustalenie świadomych oczekiwań klienta – np� w przy-padku banku możliwość dokonywania transakcji przez internet, małe opłaty początkowe�


28

7� Ustalenie podświadomych oczekiwań i uwarunkowań klienta, np� chcę być wolny, chcę się cieszyć, chcę mieć spokój, nie lubię się stresować, nie lubię się śpieszyć

8� Utworzenie hasła odpowiadającego świadomym i pod-świadomym oczekiwaniom grupy docelowej�

Jeżeli bank chce skierować swoją ofertę do młodych ludzi, dział marketingu wymyśla reklamę skonstruowaną ze słów i pojęć, jakich nastolatki używały podczas badań, dodając jednocześnie subtelną obietnicę dostarczenia tego, o czym najbardziej marzą�

Jeżeli najczęściej powtarzanymi słowami podczas badań są: „Chcę się bawić, chcę być wolny, korzystać z życia”, to re-klama będzie brzmiała mniej więcej tak: „Baw się, korzystaj z życia i wolności dzięki nowemu kontu w banku X”�

Jeżeli produkt jest skierowany do kobiet po czterdziestce, które podczas badań mówiły, że chciałyby mieć więcej czasu dla siebie, skarżyły się na ciężką pracę, stres, pośpiech i na to, że właściwie nie mają nic z życia, reklama będzie brzmiała mniej więcej tak: „Moja kawa, moje marzenia, mój czas”�

Zwróćcie uwagę na to, że nie chodzi o utworzenie PRODUKTU, będącego odpowiedzią na potrzeby grupy docelowej, a jedynie o utworzenie HASŁA, które będzie promowało jakiś produkt�

Chodzi o działanie na podświadomość�


29

Gdyby zapytać kobietę czy wierzy w to, że filiżanka kawy da jej więcej pewności siebie i uwolni od stresu i pośpiechu, odrzekłaby, że to jasne, że nie� I nie chodzi o to, żeby fili-żanka kawy uwolniła ją od stresu, tylko o to, żeby podczas zakupów w sklepie kupiła ten gatunek kawy�

Tę samą technikę stosuje się w też w innych sferach życia, wszędzie tam, gdzie celem jest zdobycie pieniędzy, władzy albo innych korzyści� Na tej reklamowej zasadzie manipulacji działa też polityka�

Partia zleca przeprowadzenie badań wśród reprezen-tatywnej grupy społeczeństwa� Ludziom zadaje się proste pytania: czego oczekują od polityków, co ich denerwuje, za co ich cenią, jaki ich zdaniem jest ideał polityka�

Ludzie odpowiadają: polityk powinien być wiarygodny i uczciwy, dotrzymywać słowa, nie zajmować się kłótniami, mieć rzetelny program naprawy państwa� Powinien być nieprzekupny, mówić prawdę i ciężko pracować�

Na podstawie tych wypowiedzi partia przygotowuje hasła, którymi będzie się posługiwała podczas kampanii wyborczej, i kluczowe słowa, które często będą padały podczas przemówień� Nieważne jest to jaki jest program tej partii, jakie są jej prawdziwe cele, czy jej członkowie są rzeczywiście wiarygodni, rzetelni i uczciwi� To nie ma najmniejszego znaczenia� Ważne jest to, co partia usta-mi swoich przywódców mówi o sobie� To jest działanie na podświadomość wyborcy�


30

Partia ustala: mówimy, że jesteśmy rzetelni i uczciwi, mówimy, że mamy najlepszy program naprawy kraju, mó-wimy, że chcemy ciężko pracować dla Polski�

W konsekwencji powodzenie wyborów i zdobycie władzy zależy tylko od tego czy dany polityk potrafi przekonywują-co MÓWIĆ o tym jaki jest� Jeżeli sto razy powtórzy w prze-mówieniach, na plakatach i billboardach „Jestem uczciwy, najlepszy, wiem co robię”, to nawet jeśli nie jest uczciwy, najlepszy i nie wie co robi, ludzie będą na niego głosowali, bo podświadomie zostali przekonani�

Proste� I kłamliwe aż do bólu� To czysta manipulacja dla zarobienia pieniędzy albo zdobycia władzy� To mani-pulowanie marzeniami, pragnieniami, potrzebami ludzi po to, żeby zwiększyć przychody firmy, organizacji albo jednostki�

Myślę, że dawno temu reklama została wynaleziona po to, żeby zwrócić uwagę na wyjątkowy produkt� Później stopniowo stawała się coraz bardziej masowym narzędziem, aż w końcu przestała pełnić te pierwotną funkcję infor-macyjną� Teraz reklama służy walce z konkurencją i jest zlecana nie dlatego, że powstał nowy produkt, ale po to, żeby kodować ludziom w podświadomości nazwę firmy�

Proces tworzenia kampanii reklamowej nie wygląda tak: mamy nowy produkt → chcemy go polecić klientom → zlecamy reklamę�


31

Tylko tak: spada nam sprzedaż → konkurencja przej-muje rynek → musimy walczyć o klienta → sprawdźmy czego klient dziś potrzebuje → zlećmy reklamę jakiegoś produktu�

Chodzi o to, żeby sprzedać „jakiś produkt” używając chwytliwego hasła� Zarobić na sprzedaży� We współczesnym świecie reklama nie jest uczciwą informacją, ale narzędziem do zarobienia pieniędzy�

W przypadku żywności reklama jest czasem dodatkowo pierwszym krokiem do jeszcze bardziej manipulacyjnych technik� Kiedy pyta się potencjalnych klientów o to jaki powinien być smak, odpowiadają: „Mocny, intensywny, dobry, sprawiający przyjemność”�

Wtedy specjaliści od reklamy mówią: dodajcie więcej cukru albo soli, to smak będzie się WYDAWAŁ bardziej pełny� Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie to, że nadmiar cukru i soli są szkodliwe, wywołują choroby i uzależniają� Tak samo jak alkohol albo papierosy�

Soki dla dzieci są specjalnie dodatkowo bardzo mocno słodzone cukrem po to, żeby dziecko miało wrażenie in-tensywnego smaku i żeby uzależniło się od picia swojego ulubionego napoju�

Hamburgery, hot dogi, zupy w proszku i inne szybkie po-trawy zwane fast-foodem zawierają bardzo dużo soli, która wzmaga ich smak, wywołuje miażdżycę i uzależnia�


32

Wszyscy o tym wiedzą�

Nie jestem specjalistą od reklamy, więc to co napisałam, to tylko moje spostrzeżenia i wnioski wyciągnięte z obser-wacji i rozmów�

Wiem, że nie piszę o niczym nowym i nie odkrywam Ameryki� I o to właśnie chodzi� Jeżeli wszyscy wiedzą, że to jest kłamstwo, manipulacja, żerowanie na ludzkiej naiw-ności i podświadomości, nakłanianie ludzi do niezdrowych nawyków i doprowadzanie ich do choroby, to DLACZEGO WSZYSCY SIĘ NA TO ZGADZAJĄ?

Dlaczego jest to w naszym świecie rzecz ogólnie akceptowana?

Dlaczego?

Czynnik X

Ludzie lubią jeść kurczaki� Dlatego powstały fermy ho-dowlane, gdzie stosuje się bezlitośnie okrutne sposo-by zwiększenia produkcji� Tysiące kurczaków pakuje

się do ciasnej hali� Są genetycznie zmienione tak, żeby jak najszybciej przybierały na wadze� Dlatego masowo umierają na atak serca zanim osiągną wiek i wielkość kwalifikujące je do rzeźni� Tym, które żyją, obcina się końcówki dziobów, bo zestresowane tłokiem ptaki z rozpaczy zaczynają wal-czyć� Mają tak mało miejsca, że nie mogą się swobodnie ruszać, więc kiedy robią się coraz większe, łamią się pod nimi zbyt słabe nogi� Ludzie pracujący w rzeźniach zabijają tysiące kurczaków i indyków na godzinę� Ale zanim przyj-dzie śmierć, kurczaki są wieszane za nogi na metalowych hakach, a potem głowy zanurzane w wodzie pod napięciem, żeby je ogłuszyć� Potem przychodzi ostrze, które podcina gardło� Dookoła leje się krew�

Te kurczaki są najtańsze�

rozdział 4


34

Na billboardach przy ulicy reklamują się sklepy, które zachęcają klientów tym, że mają najtańsze produkty� Ale zaraz, jak to? Przecież wszyscy wiedzą, że taki kurczak prze-żył piekło za życia, został nafaszerowany antybiotykami i sztucznymi karmami� Wszyscy o tym wiedzą� A jednak wciąż istnieją fermy, rzeźnie i sklepy, które takie kurczaki sprzedają� Najdziwniejsze jest to, że istnieją ludzie, któ-rzy je kupują i matki, które dają je do zjedzenia swoim dzieciom!

W szkole dziwiło mnie to, że moja wartość jest wyzna-czana przez oceny, jakie zdobywam� Wystarczyło umiejęt-nie ściągnąć zadanie domowe z matematyki, dostać piątkę i od razu człowiek był świetnym uczniem! Ale przecież tak naprawdę ja wcale nie byłam dobra z matematyki� Jak więc to jest możliwe, że nauczyciel, który w szkole jest symbolem i wzorem mądrości, wcale nie zdaje sobie z tego sprawy?��

Kiedy przygotowywałam się do egzaminu na prawo jaz-dy, instruktor nauczył mnie jak parkować tyłem na placu ćwiczeń� Na jezdni były narysowane białe linie, stały słupki, wystarczyło zapamiętać jak ruszać kierownicą na widok słupka albo odpowiedniej linii i samochód idealnie mieścił się na miejscu parkingowym�

– Ale proszę pana – miałam ochotę powiedzieć� – Przecież nauczył mnie pan parkować tylko w tym jednym miejscu, bo normalnie na ulicy nie ma tych słupków i białej farby, więc w codziennym życiu nie będę potrafiła tego zrobić! To tak, jakbym wcale nie miała prawa jazdy!


35

Ale nic nie mówiłam� Przecież on jest dyplomowanym instruktorem� Kiedy ćwiczyliśmy zmianę biegów i jazdę po mieście, kładł mi rękę na kolanie� Widać jest to jeden z elementów instruktażu�

Ciągle mnie coś zdumiewało� Zdumiewające było też to, że nikt inny się nie dziwił� Wyciągnęłam z tego wniosek, że być może brakuje mi jakiejś wiedzy albo mądrości, żeby pojąć to, co się dzieje na świecie�

Ciągle miałam wrażenie, że prawdopodobnie umyka mi coś ważnego, co pozwoliłoby dostrzec w świecie mą-drość, słuszność i racjonalność� Inni ludzie dookoła mnie wydawali się spokojni� Ja przeżywałam szok i zdumienie słysząc sprzeczne komunikaty w telewizji, a oni bez po-śpiechu kończyli jeść kolację� Pewnego razu niektóre moje przypuszczenia zostały potwierdzone�

Kiedy widziałam w telewizyjnych wiadomościach re-portaż z otwarcia najbardziej nowoczesnego lotniska na świecie, które kosztowało czterdzieści miliardów dolarów, a kilka minut później relację z ogarniętego wojną Sudanu, gdzie dzieci umierają z głodu, myślałam:

– Jak to jest możliwe? Przecież wystarczyłoby te czter-dzieści miliardów dolarów przeznaczyć na jedzenie dla głodujących dzieci� A lotnisko zbudować później�

To była dla mnie wielka zagadka� Całymi dniami usiło-wałam rozgryźć zasadę, na jakiej działa świat� Byłam prze-konana, że musi istnieć jakiś nieznany Czynnik X, o którego


36

istnieniu nie mam pojęcia i dlatego właśnie dziwią mnie rzeczy, które dla innych są normalne i zrozumiałe�

Szukałam ludzi, którzy też się dziwią� Myślałam, że fajnie byłoby dziwić się razem� Ale nie znalazłam� Postanowiłam więc poprosić o wyjaśnienie tych, którzy się nie dziwili�

– Podobno na świecie ludzie codziennie umierają z gło-du – zagaiłam nieśmiało�

– Tak – przytaknęli, a ktoś lepiej poinformowany do-dał: – Codziennie z głodu umiera szesnaście tysięcy dzieci� Jedno dziecko co pięć sekund�

– To straszne – zgodziliśmy się� – A wiecie, że co piąte dziecko w Polsce jest niedoży-

wione? – dorzucił ktoś� – To straszne – potwierdziliśmy� – W dwudziestym pierwszym wieku! To niesamowite!– To niesamowite – pokiwaliśmy głowami�

Zapadła krótka cisza�

– A wiecie, że w tym roku Polska kupi nowy okręt woj-skowy i wyda na zbrojenia pięć miliardów? – podsunęłam, cytując wiadomość z poprzedniego dnia�

– Mówisz tylko o remontach i uzupełnianiu sprzętu wojskowego – sprostował ktoś� – Do tego dodaj myśliwce F-16, które mamy kupić od Amerykanów�

– Wreszcie porządny sprzęt – dorzucił ktoś inny� – Nowoczesny, szybki, wielozadaniowy�

– Trzy i pół miliarda złotych�– Warto tyle dać za te maszyny�

Niniejsza darmowa publikacja zawiera jedynie fragmentpełnej wersji całej publikacji.

Aby przeczytać ten tytuł w pełnej wersji kliknij tutaj.

Niniejsza publikacja może być kopiowana, oraz dowolnierozprowadzana tylko i wyłącznie w formie dostarczonej przezNetPress Digital Sp. z o.o., operatora sklepu na którym możnanabyć niniejszy tytuł w pełnej wersji. Zabronione sąjakiekolwiek zmiany w zawartości publikacji bez pisemnej zgodyNetPress oraz wydawcy niniejszej publikacji. Zabrania się jej od-sprzedaży, zgodnie z regulaminem serwisu.

Pełna wersja niniejszej publikacji jest do nabycia w sklepieinternetowym Bookarnia Online.




http://e-ksiazka24.pl/nota_prawna.xml?pid=143524


Teoria bezwzględności - Beata Pawlikowska - ebook

Documents

Transcript of Teoria bezwzględności - Beata Pawlikowska - ebook