1

TEMATYKA TYGODNIA: „Wielkanoc” (5-, 6-latki); Piątek 10.04.2020R. „Wielkanocne zwyczaje”

1. Zabawy wprowadzające:

1.1. Karta pracy, cz. 3, s. 78: Rysowanie po śladach, bez odrywania kredki od kartki. Kolorowanie rysunku jajek.

1.2. Zagadka fonetyczna - Co znalazło się na świątecznym stole?: Rodzic wypowiada nazwę obrazka głoskami lub sylabami, a dziecko podaje rozwiązanie zagadki, czyli pełną nazwę elementu święconki, np. b-a-r-a-n-e-k baranek; s-ó-l sól; b-a-b-k-a babka, sz-y-n-k-a szynka; pi-san-ki pisanki; kieł-ba-sa kiełbasa, itd.

2

UWAGA!!! Pamiętajmy, żeby głoskami wymawiać nazwy, które brzmią tak samo, jak ich zapis, np. sól, a trudniejsze nazwy, gdzie pojawiają się zmiękczenia, czy ubezdźwięcznienia, wypowiadajmy z podziałem na sylaby. 1.3. Ułożenie historyjki obrazkowej: Przyjrzyj się obrazkom i opowiedz historyjkę zgodnie z kolejnością zdarzeń. Podczas opisywania używaj słów: Najpierw…, Następnie…, Później…, Na końcu… .

3

1.4. Zabawa ruchowa z wykorzystaniem rymowanki (według Małgorzaty Markowskiej – POWTÓRZENIE ): Dzieci stają przed rodzicem i ćwiczą pod dyktando wypowiadanej przez niego rymowanki. Ręce w przód, ręce w gorę, i podskokiem aż pod chmurę. Ręce w dół, ręce w bok, nogi wykonują skok. (Wykonują podskok obunóż w miejscu). Wszyscy ćwiczą bez wyjątku, (Maszerują w miejscu). zaczynamy od początku. (Maszerują w miejscu). 1.5. Zabawa paluszkowa „Wielkanocne baby” ( na podstawie wiersza Katarzyny Tomiak-Zaremby)

Wersja dla dziewczynek: Mama z (imię dziecka) na Wielkanoc baby wypiekały . Mąkę, cukier, jajka i masło do miski wkładały. - dziecko i mama zaciskają dłonie w pięści i układają je na przemian jedna na drugiej: raz dłoń mamy, raz dziecka

Ubijały, ucierały… ubijały, ucierały… . - zaciśniętymi w pięści dłońmi, ułożonymi jak wyżej, zataczają przed sobą kręgi

Jeszcze garść rodzynek do ciasta dodały. - dziecko trzyma rozłożone dłonie, a mama uderza w nie delikatnie opuszkami palców

Wszystko razem wymieszały i do formy masę wlały. - mama układa dłonie w kształt „miseczki”, a dziecko miesza w niej palcem wskazującym

Wersja dla chłopców: Mama z (imię dziecka) na Wielkanoc baby wypiekali. Mąkę, cukier, jajka i masło do miski wkładali. - dziecko i mama zaciskają dłonie w pięści i układają je na przemian jedna na drugiej: raz dłoń mamy, raz dziecka

Ubijali, ucierali… ubijali, ucierali… . - zaciśniętymi w pięści dłońmi, ułożonymi jak wyżej, zataczają przed sobą kręgi

Jeszcze garść rodzynek do ciasta dodali. - dziecko trzyma rozłożone dłonie, a mama uderza w nie delikatnie opuszkami palców

Wszystko razem wymieszali i do formy masę wlali. - mama układa dłonie w kształt „miseczki”, a dziecko miesza w niej palcem wskazującym

1.6. Kolorowanie rysunku koszyczka wielkanocnego. NIEZBĘDNIK: wyprawka, karta K, kredki, mazaki (s.3)

4

5

2. Zajęcia 1 –Zabawy dydaktyczne rozwijające słownictwo pn. „Zwyczaje wielkanocne”:

2.1. Pogadanka na temat wielkanocnych zwyczajów:

oglądanie krótkiego filmu pt.: Edukacja zdalna - Poznajemy: WIELKANOCNE ZWYCZAJE: https://www.youtube.com/watch?v=E1j3X7cfHYk

wypowiadanie się dziecka na temat: Jakie zwyczaje wielkanocne zapamiętałeś? Wymień je, proszę. 2.2. słuchanie wiersza Władysława Broniewskiego „Śmigus”:

Śmigus! Dyngus! Na uciechę z kubła wodę lej ze śmiechem! Jak nie kubła, to ze dzbana, Staropolski to obyczaj, żebyś wiedział i nie krzyczał, gdy w Wielkanoc, w drugie święto, będziesz kurtkę miała zmokniętą. śmigus-dyngus dziś od rana!

- Rozmowa na temat wiersza. − Co to jest śmigus-dyngus? − Co to znaczy staropolski obyczaj? − Kiedy obchodzi się śmigus-dyngus? - Wyjaśnienie, jak rozumiany był ten zwyczaj dawniej:

Kiedyś były to dwa różne obyczaje wielkanocne. Jednym z nich był dyngus, który polegał na tym, że młodzież chodziła po domach i zbierała datki w postaci jajek, wędlin, ciast itp. Śmigus natomiast miał odmienny charakter i polegał na uderzeniu na szczęście rózgą wierzbową z baziami. Rózga ta była wcześniej święcona w Niedzielę Palmową.

- Wypowiedzi dzieci: zwracanie uwagi, na czym polega śmigus-dyngus i w jaki sposób tradycja ta jest kultywowana w miastach i na wsiach. Uświadomienie konsekwencji przesadnego oblewania się wodą oraz robienia tego w nieodpowiednich miejscach. 2.3. Zabawa ruchowa – Śmigus-dyngus: Dzieci maszerują wokół rodzica podczas recytacji przez niego wiersza Władysława Broniewskiego Śmigus. Na słowo: Śmigus – klaszczą w ręce, a na słowo: Dyngus – tupią. Rodzic może wtrącać słowa: śmigus i dyngus, w dowolnym momencie recytacji, żeby było zabawniej. Po skończonej recytacji dziecko i rodzic naśladują polewanie się wodą.

6

2.4. Znajdź pisankę, która trafi do koszyka. Następnie odczytaj sylaby z pól, które doprowadziły Cię do pisanki.

7

* 2.5. Ćwiczenia w czytaniu – wykreślanka (zadanie z gwiazdką): Odgadnij nazwy rysunków znajdujących się na dole ilustracji (s.7) i mających związek w Wielkanocą. Spróbuj zapisać te nazwy drukowanymi literami nad obrazkami lub poproś rodzica o ich zapisanie. Następnie postaraj się odnaleźć wszystkie nazwy w wykreślance. Powodzenia!!!

8

3. Zajęcia 2 - Ćwiczenia gimnastyczne – nietypowe ćwiczenia różnych części ciała pt. : „Prima - aprilisowa gimnastyka” POWTÓRKA 1. Gimnastyka dla oczu (głowa jest nieruchoma):

energiczne zamykanie i otwieranie powiek,

patrzenie jednym okiem, a następnie drugim (możliwa pomoc w postaci przysłaniania najpierw jednego, a potem drugiego oka),

powolne przenoszenie spojrzenia najpierw w jedną stronę, patrzenie przed siebie i w druga stronę

patrzenie na sufit, przed siebie i w dół 2. Gimnastyka dla uszu (ważna organizacja bezpiecznej przestrzeni): Dziecko staje w miejscu, zamyka oczy, wyciąga przed siebie ręce. Rodzic generuje dźwięk, np. dzwoni dzwoneczkiem, kluczami. Dziecko podąża za źródłem dźwięku. 3. Gimnastyka dla języka: Dziecko trzyma w ręce małe lusterko i wykonuje językiem ruchy zgodne z treścią wiersza Izabali Jackowskiej pt.: „Język sportowiec”

Język giętki, język zwinny… Biega, skacze i figluje,

czasem sobie podskakuje. Dotknie tutaj, dotknie tam, bardzo sprawny język mam.

Już do nosa unieść umiem

i wahadło naśladuję. Zrobię rurkę i łyżeczkę,

napracuję się troszeczkę.

Mój języczek zmienia kształty, czasem trochę jest uparty. Jest szeroki, wąski, długi,

lubi tańczyć ługi- bugi.

Aż się czasem dziwię sobie, ile sztuczek tutaj robię!

To nie bajki moi mili…

To, co wszystko opisuję,

w swym lusterku podpatruję.

9

4. Gimnastyka dla nosa: Dziecko wykonuje wdech nosem z jednoczesnym uniesieniem ramion do góry (z przodu lub z boku ciała), a następnie wydech ustami, z opuszczeniem ramion w dół. W przerwie „marszczy” nos jak zajączek, a następnie „kica” swobodnie po podłodze. 5. Gimnastyka dla policzków: Dziecko zmienia się w „baranka”, przeżuwającego świeżą trawę – jego „pyszczek” staje się coraz bardziej pełny. Gdy policzki są już maksymalnie wydęte, uczestnicy zabawy naciskają palcami wskazującymi na policzki, wypuszczając nagromadzone powietrze. 6. Gimnastyka dla rąk: Dziecko zamienia się w gęś. Spaceruje po podłodze z rękami ułożonymi za plecami I wyciągniętą jak najwyżej szyją. Kiedy usłyszy klaśnięcie, zatrzymuje się w miejscu i przestępuje z nogi na nogę, jednocześnie wymachując rozłożonymi ramionami w górę i w dół (jak skrzydłami). 7. Gimnastyka dla nóg: Dziecko zmienia się w pisklę o porusza się na nogach ugiętych w kolanach z rękami na biodrach i ze ściągniętymi łopatkami. 8. Gimnastyka buzi: Dziecko zgniata kawałek kartki/ gazety w kulkę – jajeczko. Przyjmuje pozycję czworaczą z ugiętymi rękami w łokciach i dmucha na jajeczko, które turla się po podłodze.

4. Zabawy na zakończenie dnia:

4.1. Zabawa przy piosence „Koszyczek dobrych życzeń”, połączona z grą na instrumentach niekonwencjonalnych (drewnianych łyżkach).--> POWTÓRKA!!! Cel: utrwalenie piosenki.; Zwrotka I – instrumentacja. Dziecko gra na drewnianych łyżkach: Przygrywka – kołysanie się Siedzi biały, cukrowy baranek - na łyżkach w rytmie melodii piosenki, w wielkanocnym koszyku, - j. w. a z barankiem gromada pisanek - na łyżkach rytmie ósemek, – dużo śmiechu i krzyku. - dwukrotne pocieranie o siebie łyżek Dwie kiełbaski pachnące są, - na łyżkach w rytmie melodii piosenki, sól i pieprz, by był pyszny smak. - j. w. Dziwi się biały baranek: „O! - lekko uderza łyżkami o uda w rytm melodii Kto to wszystko będzie jadł?” - j. w Refren – element ruchu do piosenki. Mama, tata, siostra, brat - maszerują wokół swoich koszyczków w lewą stronę (jedno obejście), – każdy coś z koszyczka zjadł, - maszerują wokół swoich koszyczków w prawą stronę (jedno obejście), a to taki jest koszyczek pełen dobrych życzeń. - zatrzymanie Gdy marzenia spełnić chcesz, - powoli przechodzą do przysiadu, koszyczki trzymają w dłoniach, coś z koszyczka szybko bierz! - powoli unoszą koszyczki przed sobą, na wysokość głowy, I życz szczęścia, pomyślności, - powoli przechodzą do pozycji stojącej,

10

a na święta dużo gości! - powoli przechodzą do przysiadu, stawiają koszyczki przed sobą, na słowo gości wykonują wyprost z równoczesnym uniesieniem rąk w górę.

II i III zwrotka tak samo jak podczas zwrotki pierwszej. Refren tak samo jak za pierwszym razem. 4.2. Wypełnianie kart pracy:

Karta pracy, cz. 3, s. 79: Rysowanie szlaczków po śladach, a potem – samodzielnie. Ozdabianie rysunków jajek według wzoru (rytmu) z poprzedniej karty.

Karta pracy, cz. 3, s. 80: Rysowanie pisanki po śladzie. Rysowanie po śladach rysunków spirali.

Przyjemnej pracy życzą p. Karolina, p. Mirka i p. Dorota.

Dodatkowe zadanie na weekend – „Bystre oczko” (s.11) - zapisz i dodaj

11

- 7

- 6

- 5

- 3

- 2

- 3

- 2

- 4

- 0

- 1

ZAPISZ DZIAŁANIA I OBLICZ WYNIK.