Teatry Szczecińskie

TEATRYSZCZECIŃSKIE

Opiekun: p. Beata Stelter

Anna Serwach-GłombskaNatalia WójcikKatarzyna WaisŁukasz SmalecDawid BartkowiakSzymon Macieja

N a s z a e k i p a

Przygotowując różne materiały do naszego

projektu, spotkaliśmy się m.in. z p.Anną

Augustynowicz (reżyser artystyczny w Teatrze

Współczesnym) i przeprowadziliśmy z nią wywiad; sporządziliśmy

ankiety uliczne; robiliśmy zdjęcia szczecińskim

teatrom i obejrzeliśmy „Toksyny” oraz „Mały

Rodzinny Interes”.

TOKSYNYToksyny jest to spektakl teatru telewizji wyreżyserowany przez Annę Augustynowicz w 2003 roku. Akcja toczy się w podziemnych garażach, które wydają się opustoszałe, szare i ponure. Jedynym kolorystycznym akcentem w tym pomieszczeniu są żółte pasy ostrzegawcze. Nie ma tu

prawie żadnych przedmiotów, jest tylko pustka. Panuje tu prawie absolutna cisza, słychać tylko rozmowę. Rozmowa ta wydaje się być

monologiem. Jednak w rzeczywistości jest to rozmowa, w której dorosły mężczyzna wyrzuca z siebie wszystkie negatywne uczucia, myśli, żali się, odczuwa chęć zemszczenia się na osobie, która spowodowała ten smutek,

to poczucie bezradności. Ta znienawidzona osoba leży teraz przy nim unieruchomiona w bagażniku z przytkniętym pistoletem do głowy.

W spektaklu grają między innymi: Wojciech Brzeziński, Krzysztof Czeczot i Borys Szyc.

Spektakl był dla nas dosyć trudny do zrozumienia. Polecamy go raczej dla dojrzalszej publiczności.

MAŁY RODZINNY INTERES

Mały Rodzinny InteresKomedia wyreżyserowana przez Annę Augustynowicz, oparta na sztuce Alana

Ayckbourna, opowiada o rodzinnej firmie. Nowy dyrektor w przedsiębiorstwie, Jack McCracken (Paweł Niciejewski), jest człowiekiem uczciwym, unika oszustw i

przekrętów. Wkrótce dowiaduje się o paradoksalnym zachowaniu jego rodziny, która, wbrew twardym zasadom Jacka, mija się z prawem. Początkowo są to drobne

kłamstwa – ukradzione spinacze z biura, kradzież towarów ze sklepu.Później jednak wychodzą na jaw większe oszustwa. Bohater odkrywa, że w firmie panuje korupcja, ktoś działa na niekorzyść rodzinnemu interesowi. Później sam maskuje rodzinne przekręty, zaczyna zagłębiać się w fałsze. Nawet ten uczciwy

człowiek staje się oszustem.Sztuka przedstawia obraz zachowania, z którym możemy się spotkać na co dzień.Spektakl spodobał się naszej grupie, ponieważ został przedstawiony według nas w przejrzysty sposób. „Mały Rodzinny Interes” niesie ze sobą też pewien morał – Nie

wszystko jest takie, jakie się wydaje. Sztuka przedstawia obraz zachowania, z którym możemy się spotkać na co dzień.

Wywiad z p. Anną Augustynowicz

Zadaliśmy p.Augustynowicz kilka pytań. Uważamy, że najciekawszym z nich było:

Ma Pani swoich ulubionych aktorów?

Z pewnością odpowiedź na to pytanie nie należała do najłatwiejszych. P.

Augustynowicz powiedziała, że pracuje się jej z niektórymi aktorami lepiej, z niektórymi gorzej, lecz w pracy nie

może tego okazywać i przy obsadzaniu ról musi obiektywnie patrzeć na

umiejętności aktorów.

A jak lubi Pani spędzać czas wolny?

Pani reżyser lubi sobie poczytać, pojeździć na wycieczki. Czasami lubi w ogóle nic nie robić. Lubi

ugotować coś dobrego dla swojej rodziny. W ogóle, najczęściej jak ma wolny czas, to spędza go ze

swoją rodziną.

Czy ma Pani swoją ulubioną sztukę teatralną?

Dla p. Augustynowicz ulubioną sztuką jest zawsze ta, którą robi aktualnie.

Mówi, że inaczej nie mogłaby jej przygotowywać, jeśli nie byłaby nią

zainteresowana, nie potrafiłaby zarazić swoją energią aktorów, z

którymi współpracuje.

O TEATRACH

Siedziba teatru znajduje się w budynku Muzeum Narodowego na Wałach Chrobrego. Teatr składa się z: dużej sceny, Małego Teatru i Malarni.

W 1950 roku część budynku muzeum na Wałach Chrobrego zaadaptowano tymczasowo na potrzeby sztuki scenicznej. Powstałe w ten sposób miejsce nazwano Teatrem Współczesnym, co dało początek jego działalności. Pierwszym dyrektorem teatru w roku 1975 został Maciej Englert. Anna Augustynowicz, dyrektor artystyczny Teatru Współczesnego od 1992r., przez 20 lat stworzyła w Szczecinie teatr rozpoznawalny w Polsce, cieszący się zainteresowaniem i uznaniem krytyki. Rozwinęła swój własny, charakterystyczny i niepowtarzalny język interpretacji scenicznej.

Teatr Współczesny

Modernistyczny w stylu budynek Teatru Polskiego mieści się przy ulicy Swarożyca 5. Dzieli się na Dużą Scenę, Małą Scenę oraz Czarny Kot Rudy. Zbudowano go ok. roku 1920. Po wojnie, w latach 1945 - 1946 mieściło się w nim kino "Bałtyk", gdzie odbywały się koncerty i mecze bokserskie. Od 1946 r. stal się siedzibą Teatru Polskiego. Pierwszym dyrektorem naczelnym i artystycznym (1949-1950) był Z. Sawan-Nowakowski. Obecnie (od 1994 r.)dyrektorem teatru jest Adam Opatowicz. Teatr Polski zdobył wiele nagród, były to m.in. Nagroda Bursztynowego Pierścienia za spektakle– „Ślub”, „Gąska”, „Stacyjka Zdrój”, „Igraszki z diabłem” czy I Nagroda dla „Latającego Cyrku Monty Pythona” na XII Konkursie Teatrów Ogródkowych w Warszawie.

Teatr Polski

Adam Opatowicz, dyrektor

Olga Adamska, jedna z najbardziej rozpoznawalnych aktorek Teatru Polskiego

Teatr Lalek Pleciuga składa się z Dużej Sceny, Sali Kameralnej, Sali Prób, dwóch sal edukacyjnych oraz sali konferencyjnej.Na mapie kulturalnej Szczecina prężnie funkcjonuje już od 1953 r. Teatr Lalek w 1957 r. zmienił nazwę z „Rusałka” na „Pleciuga”, a w 1958 r. zarząd nad teatrem przejęła Miejska Rada Narodowa Szczecina. Teatr zasłynął w 1964 r. dzięki widowisku Włodzimierza Dobromilskiego „Mysie Ptysie”., emitowanym przez Telewizję Polską. Od 1996 roku teatr jest współgospodarzem Ogólnopolskiego Przeglądu Teatrów Małych Form Kontrapunkt. Od 1994 r. opiekę nad teatrem przejął Urząd Miasta Szczecin. Teatr od 1998 r. wydaje gazetkę teatralną „Gabit”.

Dyrektor Naczelny i Artystyczny (od 1993 r.)Zbigniew Niecikowski

Teatr Pleciuga

Stara siedziba Pleciugi, ul. Kaszubska - rozbiórka

Nowa siedziba Teatru od maja 2009 r.

Teatr Kana znajduje się przy Placu Świętych Piotra i Pawła 4. Istnieje od 1979 roku założony przez Zygmunta Duczyńskiego (zmarł 15.03.06.). Początkowo zespół działał jako teatr studencki, potem stopniowo uzyskiwał coraz większą dojrzałość artystyczną i samodzielność organizacyjną. Przełomowe dla istnienia teatru znaczenie miały dwa przedstawienia na podstawie twórczości Wieniedikta Jerofiejewa "Moskwa-Pietuszki" (1989) i "Noc" (1993) - oba spektakle prezentowane były wielokrotnie na renomowanych światowych scenach.

Teatr Kana

NASI ULUBIEŃCY

Absolwentka Akademii Teatralnej w Warszawie .

Role z obecnego repertuaru:

- Anita McCracken : „Mały rodzinny interes”

- Wiedźma : „Makbet”

- Fanny : „Migrena”

- Faustyna : „Idiotki” Nagrody:

- Nagroda Specjalna Zarządu Głównego Artystów Scen Polskich w Łodzi

- Nagroda Magnolii

Małgorzata Klara

Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi.

Role dyplomowe: Marianna w "Świętoszku" Moliera w reż. Michała Staszczaka i Wika w "Kto otworzy drzwi" Nedy Neżdany w reż. Dariusza Starczewskiego.

Role z obecnego repertuaru:

- Tina Huston : „Mały rodzinny interes”

- Heroina : „Cięte historie”

- Helenka : „Białe baloniki”

- Rozyna : „Nocleg w Apeninach”

- Klara : „Zemsta”

- Hanka : „Moralność pani Dulskiej”

Kinga Piąty

Ukończył 4-letnie Studio Wokalno-Aktorskie w Teatrze Muzycznym w GdyniDyrektor Artystyczny Teatru Kameralnego Szczecińskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.

Role z aktualnego repertuaru:

- Stanley Gardner : „Mayday”

- Kot Behemot : „Mistrz i Małgorzata”

- George Pigden : „Okno na parlament”

- Stanley Gardner : „Mayday 2”

- Biskup polowy : „Gazeta spada zawsze papierem do góry”

Nagrody:

- Nagroda publiczności za debiut na deskach Teatru Polskiego

- Bursztynowy Pierścień za rolę Gorringe’a w „Czarnej Komedii”

- Bursztynowy Pierścień za rolę Onego w „Ławeczce”

- Bursztynowy Pierścień dla najlepszego aktora Teatrów szczecińskich

Michał Janicki

Uczęszczał do IX LO w Szczecinie

Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie

Role:

- Bruno : „Eine Kleine”

- Jasiek : „Wesele”

- Papkin : „Zemsta”

- Antonio : „Nocleg w Apeninach”

Nagrody:

- Srebrna Ostroga dla młodego talentu ze szczecińskich teatrów

Wojciech Sandach

BADANIE DOTYCZĄCE

POZNANIA OPINII PREFERENCJI DOTYCZĄCYCH

TEATRÓW

Ogólne informacje o badaniuliczba respondentów ogółem– 110 osóbczas badania – kwiecień-maj 2012struktura badanych osób: ,a)według stanu cywilnego: 49% – panna/kawaler;

40% osób była w związku małżeńskim, 6% – wdowa/wdowiec; 5% – rozwiedziony/a

b)według zawodu wykonywanego: 8% – rencista, emeryt; 33% – uczeń, student; 10% – pracownik fizyczny, 42% – pracownik umysłowy; 3% – pracuje na własny rachunek; 4% – nie pracuje.

Struktura badanych według płci

kobieta; 64%

mężczyzna; 36%

Struktura badanych według wieku

poniżej 20 lat; 23%

21-30 lat; 23%

31-40 lat; 24%

41-50 lat; 15%

powyżej 50 lat; 15%

Analiza wyników

liczba badanych osób - 110

Jak często chodzi Pan(i) do teatru?

2-3 razy w miesiącu; 5%

raz w miesiącu;

6%

kilka razy w roku; 35%raz w roku; 15%

rzadziej niż raz w roku;

22%

w ogóle nie chodzę; 16%

Czy wyraża Pan(i) zgodę na konsumpcję w trakcie przedstawienia?

jestem przychylny;

16%

jestem przeciwny; 76%

nie mam zdania; 7%

Czy chciał(a)by Pan(i) mieć możliwość robienia zdjęć z aktorami po przedstawieniu?

jestem przychylny;

60%

jestem przeciwny;

16%

nie mam zdania; 24%

Analiza wyników

liczba badanych osób – 94 osoby. Są to osoby, które uczęszczają do

teatrów

Nazwa teatru, do którego badane osoby najczęściej uczęszczają

Teatr Współczesny

Teatr Polski

Teatr Lalek Pleciuga

Teatr Kana

Teatr Kameralny

Piwnica przy Krypcie

Teatr Krypta

0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70%

63%

62%

21%

5%

2%

1%

1%

Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie dwóch odpowiedzi

Źródła informacji o spektaklach

Internet

prasa

afisze

w teatrze (telefon, wizyta)

0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%

50%

41%

26%

19%

14%

5%

5%

Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie trzech odpowiedzi

W jaki sposób najczęściej kupuje Pan(i) bilet do teatru?


w kasie, w przedsprzedaży

w kasie, bezpośrednio przed spektaklem

otrzymany jako prezent, ze szkoły, z zakładu pracy

poprzez Internet

0% 10% 20% 30% 40% 50%

44%

41%

27%

17%

Z kim najczęściej uczęszcza Pan(i) do teatru?


znajomi, przyjaciele

współmałżonek, partner

dzieci

szkoła, zakład pracy

sam(a)

rodzice

rodzeństwo, dziadkowie

0% 5% 10%15%20%25%30%35%40%45%50%

44%

38%

17%

17%

11%

6%

4%

Jaki rodzaj przedstawienia najczęściej Pan(i) wybiera?


jest mi obojętne

komedia

bajka

dramat

spektakl muzyczny

tragedia

romans

inne

0% 10% 20% 30% 40% 50% 60% 70%

26%

60%

15%

15%

9%

5%

5%

1%

Jaka są według Pana(i) ceny biletów do teatrów?

odpowiednie; 31%

wysokie; 52%

bardzo wysokie; 6%

zdecydowanie za wysokie; 11%

Odpowiedzi 59 respondentów

Analiza wyników

Co wpływa na wybór przez Pana(ią) przedstawienia teatralnego

Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie trzech odpowiedzi

pozytywne recenzje, opinie w mediach

tematyka sztuki

znany, lubiany autor

znany, lubiany aktor

dogodny wolny czas

opinia znajomych

możliwość nabycia tańszych biletów

zapowiedzi, reklamy, ulotki

znany, lubiany reżyser

0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%

49%

46%

31%

29%

22%

15%

14%

12%

3%

Średnia ocen stanu siedziby teatrów w Szczecinie

obsługa

siedzenia na widowni

toalety

szatnia

scena

3.6 3.65 3.7 3.75 3.8 3.85 3.9 3.95

3.9

3.8

3.7

3.7

3.7

Respondenci oceniali w skali od 5 – bardzo dobrze do 1 – bardzo źle

Jakie czynniki utrudniają Panu(i) częste chodzenie do teatru?

drogie bilety

brak czasu

zmęczenie po pracy,szkole

brak ciekawych propozycji

niekorzystna sytuacja materialna

brak informacji o przedstawieniach

wybór wypoczynku przed telewizorem

problemy z dojazdem

niedogodne godziny przedstawień

0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%

55%

37%

32%

20%

18%

11%

9%

8%

4%

Respondenci mieli możliwość wyboru maksymalnie trzech odpowiedziOdpowiedziało 76 respondentów, w tym 17 osób nie chodziło w ogóle do teatrów

Co dzięki temu projektowi zyskaliśmy?

1. Poprawiliśmy umiejętności

interpersonalne

2. Rozwinęliśmy interakcje między sobą

3. Udoskonaliliśmy umiejętności dyskusji

oraz planowanie czasu

4. Dowiedzieliśmy się wielu ciekawych

rzeczy o naszych szczecińskich teatrach

Pragniemy podziękować każdemu z Was, za to że tak licznie się tu zebraliście.Jest to dla nas bardzo ważne i mamy nadzieję że choć trochę zachęciliśmy Was do rozpoczęcia wielkiej przygody z teatrami.Nie możemy zapomnieć również o naszej opiekun p. Stelter. Dziękujemy

Podziękowania

Prezentację rozpoczęliśmy od informacji o bardziej znanych teatrach szczecińskich. Poszukiwanie ich było dość żmudne, doceńcie to.Kolejnym punktem był wywiad z słynną reżyser Anną Augustynowicz, okazało się że w tym przypadku woda sodowa nie uderzyła do głowy słynnej reżyserce.Dalej mogliście obserwować naszych ulubionych aktorów. Pod koniec zapoznaliśmy Was z wynikami naszej sądy ulicznej, jakże trudnej do przeprowadzenia gdy ludzie śpieszą się na „ważne spotkania”.

Podsumowanie

Teatry Szczecińskie

Documents

Transcript of Teatry Szczecińskie