Szkolne echo Nr 1 - osw.wyszkow.com.pl fileto patologia, której przyczyną jest uszkodzenie mózgu,...

" Szkolne echo " Nr 1

Gazetka szkolna / Grudzień 2012

1

astał nowy rok szkolny. Jest to już kolejny rok funkcjonowania

Szkoły Filialnej SOSzW w Wyszkowie na terenie Domu Pomocy

Społecznej dla dzieci "Fiszor" w Gaju. Nasza działalność ingeruje w

wiele dziedzin życia jego mieszkańców, którzy są jednoczenie uczniami i

absolwentami naszej placówki. W miarę rozwoju kadry pedagogicznej,

otwartości Siostry Dyrektor i jej pracowników na proponowane formy

aktywności szeroko rozwija się wzajemna współpraca. Jak dotychczas

chętnie wspólnie uczestniczyliśmy w uroczystościach i imprezach

okolicznościowych upamiętniających wydarzenia religijne, edukacyjne,

kulturalne. Tym samym kształtujemy w naszych podopiecznych postawę

otwartości, ciekawości, chęci integracji, prezentowania swoich umiejętności,

empatii we wzajemnych kontaktach.

Pochłonięci codziennymi obowiązkami nie zwracamy szczególnej uwagi

na to co dzieje się wokół nas. A dzieje się tak dużo. Wielu z nas aktywnie

działa, angażuje się w sprawy ważne, rozwijające nie tylko ciało, ale i

wnętrze naszych uczniów. Proponowana przez nas forma Gazetki szkolnej

ma na celu przybliżyć, zrozumieć i ujednolicić kierunek wzajemnego

oddziaływania w perspektywie dobra innego człowieka, człowieka

niepełnosprawnego intelektualnie.

Mamy nadzieję, że i ta forma współpracy okaże się również owocna w

skutkach. Liczymy na pozytywny odbiór naszej inicjatywy.

Zapraszamy do lektury

N



2

GDY POZNAM , TO ZROZUMIEM...

Mózgowe porażenie dziecięce Mózgowe porażenie dziecięce (łac. paralysis

cerebralis infantum) to zespół zaburzeń

neurologicznych, przewlekłych i

niepostępujących zaburzeń ośrodkowego

układu nerwowego (zwłaszcza ośrodkowego

neuronu ruchowego) stanowiących najczęstszą

przyczynę niepełnosprawności u dzieci. MPD

to patologia, której przyczyną jest uszkodzenie

mózgu, które zaistnieć może w rożnych

stadiach rozwoju płodu. Dotyczą one

zazwyczaj okresu prenatalnego,

okołoporodowego i noworodkowego.

Gdy płód znajduje się jeszcze w łonie matki,

jego rozwijający się mózg może ulec

uszkodzeniom na skutek: niedrożności naczyń

krwionośnych, zaburzeń rozwoju układu

nerwowego, zaburzeń genetycznych (aberracje

chromosomalne), infekcji

wewnątrzmacicznych, takich jak

toksoplazmoza, różyczka, cytomegalia, WZW,

kiła, wirusy opryszczkowe, grypa, świnka i

zakażeń wrodzonych, zatruć ciążowych, ciąża

mnoga, konflikt serologiczny, dotyczący grupy

krwi i czynnika Rh, wad układu rodnego

kobiety, poronienia zagrażającego, plamień i

krwawień z dróg rodnych podczas ciąży,

stosowania przez matkę leków (gentamycyna,

streptomycyna) i używek podczas ciąży,

encefalopatii niedotleniowo-niedokrwiennej,

uszkodzenia komórki jajowej/plemnika na

skutek promieniowania jonizującego,

niedoborów witaminowych i mineralnych, w

tym kwasu foliowego, cynku i miedzi,

niedoborów białka, pozaustrojowe

zapłodnienie, działanie promieni RTG.

W okresie okołoporodowym głównymi

przyczynami uszkodzenia mózgu są:

wcześniactwo – z uwagi na niedojrzałość

mózgu i innych narządów, krwawienia

śródczaszkowe u noworodka,

hiperbilirubinemia u dziecka – za wysoki

poziom bilirubiny we krwi , urazy i infekcje

okołoporodowe, urazy biochemiczne,

patologie łożyska: przodujące, odklejenie się

łożyska, przedwczesne odejście wód

płodowych, niedokrwienie i niedotlenienie

okołoporodowe związane z bezdechem

dziecka, niedodmą, nieprawidłowy przebieg

porodu (np. powikłania w wyniku krwotoków,

wypadnięcie pępowiny, poród kleszczowy, z

zastosowaniem próżnociągu, anomalie

łożyska, toniczne i długotrwałe skurcze

macicy, ułożenie pośladkowe płodu, „szybki

uliczny poród”), zastosowanie narkozy.

Po porodzie także może dojść do pewnych

zaburzeń, mogących stać się przyczyną MPD.

Dotyczą one zarówno pierwszych chwil życia,

jak i początkowych miesięcy, czy też lat.

Problemem może być wówczas: zapalenie

opon mózgowo-rdzeniowych i/lub zapalenie

mózgu, infekcje wirusowe i bakteryjne u

dziecka, zatory i zakrzepy w naczyniach

mózgowych, mała masa urodzeniowa, wylewy

śródczaszkowe u dziecka, toksyczne działanie

leków, zamartwica, encefalopatia,

wodogłowie, drgawki gorączkowe, urazy

mechaniczne w wyniku wypadków lub

maltretowania dziecka, hiperbilirubinemia,

hipoglikemia objawowa, zatrucia, stan po

przytopieniu.

Objawy MPD

Wczesne objawy tego zaburzenia obejmują:



3

nieprawidłowe napięcie mięśniowe w

obrębie kończyn

nieprawidłowa postawa tułowia w okresie

niemowlęcym

opóźnione osiąganie rozwojowych kamieni

milowych, np. brak unoszenia główki,

wiotkość tułowia, brak zdolności

raczkowania na dłoniach i kolanach, chód

na palcach, scyzorykowe ułożenie nóżek

itd.

spowolniony przyrost obwodu głowy lub

małogłowie

problemy z karmieniem i przyjmowaniem

pokarmów (zaburzone ssanie, powolne

karmienie, wymioty)

nieprawidłowy chód

asymetryczna czynność przed

ukończeniem roku życia

przetrwałe lub zaburzone odruchy okresu

noworodkowego lub niemowlęcego

zaburzenia współtowarzyszące w zakresie

czynności narządu mowy, zmysłu wzroku,

słuchu, dotyku, zaburzenia snu, padaczka

Postacie MPD

Można wyróżnić cztery postacie MPD w

zależności od obszaru uszkodzenia:

Porażenie połowicze (hemiplegia).

Zaburzenie postawy, ruchów i napięcia

mięśniowego dotyczy jednej strony ciała:

prawej lub lewej. Jedna strona jest słabsza.

Charakteryzuje się specyficznym

spastycznym (zgięciowym) ustawieniem

ręki i nogi. Czasami po stronie zaburzonej

występują trudności z czuciem, dotykiem,

ciężarem; mogą być także ograniczenia w

polu widzenia.

Porażenie obustronne (diplegia). Obejmuje

najczęściej kończyny dolne. Ręce są dość

sprawne, choć precyzyjne ruchy: pisanie,

szycie, majsterkowanie mogą sprawiać

trudności. Chodzenie jest bardzo

utrudnione; dzieci poruszają się

charakterystycznie, na palcach, z

przywiedzionymi kolanami; czasami

chorzy muszą sobie pomagać balkonikiem

albo kulami.

Porażenie czterokończynowe

(quadriplegia). Zaburzenia postawy i

ruchów dotyczą całego ciała: głowy,

tułowia i kończyn. Dzieci mają zazwyczaj

duże trudności z utrzymaniem głowy oraz

z kontrolą mięśni okoruchowych (nie

mogą dowolnie fiksować wzroku); mogą

też występować trudności w gryzieniu,

połykaniu i wykonywaniu ruchów

artykulacyjnych, z powodu porażenia

mięśni języka, gardła, warg. Dzieci nie

utrzymują postawy pionowej, w zależności

od zaburzenia mogą tylko leżeć, pełzać

albo siedzieć.

Do rzadziej spotykanych należy postać

pozapiramidowa mpd. Najbardziej

charakterystyczną cechą są ruchy

mimowolne, zwłaszcza obejmujące

mięśnie twarzy, artykulacyjne i całej

głowy.

W innej postaci zwanej móżdżkową, cechą

wyróżniającą jest tzw. drżenie zamiarowe:

przy próbie wykonywania ruchu (np.

sięgania) występuje drżenie kończyny. W

niektórych postaciach długo utrzymującym

się objawem jest wiotkość mięśniowa.

Bywają też liczne postacie mieszane. Pamiętać

jednak należy, że obraz funkcjonowania

każdego dziecka i przebieg jego rozwoju jest

inny.

Leczenie MPD

Mózgowe porażenie dziecięce jest

zaburzeniem niewyleczalnym. Terapia opiera

się na łagodzeniu dyskomfortów wynikających

z objawów, a także rehabilitacji ruchowej.



4

Rehabilitacja ruchowa dzieci z mózgowym

porażeniem ma na celu: ograniczenie

negatywnych skutków spowodowanych

unieruchomieniem, uaktywnienie nerwowo-

mięśniowe porażonych części ciała,

usprawnienie części zdrowych, aby w

maksymalnym stopniu przejęły funkcje

kompensacyjne, oraz wyrobienie ważnych

umiejętności życiowych. Leczenie wymaga

zaangażowanie ze strony wielu specjalistów.

Stawia się głównie na poprawienie komfortu

fizycznego i psychicznego dziecka,

zwiększenie jego własnych możliwości,

łagodzenie nieprzyjemnych objawów,

zapobieganie powikłaniom (przykurczom,

zapaleniom płuc, odleżynom, odparzeniom,

zaburzeniom mowy, obniżeniu nastroju,

bólowi związanego ze skurczem mięśni).

Farmakoterapia opiera się na leczeniu

schorzeń współistniejących, takich jak

padaczka i nadpobudliwość psychoruchowa.

Stosuje się wówczas leki przeciwdrgawkowe i

uspokajające. Dużą rolę odgrywa też terapia

przeciwbólowa, przez stosowanie leków

przeciwbólowych i rozkurczających.

Istnieje też opcja leczenia chirurgicznego

powstałych przykurczów i urazów.

Nieoceniona jednak w przypadku MPD jest

rehabilitacja ruchowa. Jej sposób dobiera się w

zależności od rodzaju i prowadzi przez całe

życie. Do najczęściej stosowanych terapii

zalicza się:

metoda Bobath (jest metodą ćwiczeń

czynnych, rehabilitanci uczą prawidłowo

układać dziecko, właściwie zmieniać

pozycję. Najważniejsze, żeby prawidłowe

odruchy zostały "zapisane" w mózgu

dziecka)

metoda Petö (jest metodą czynnego

usprawniania, dzieci pracują w grupach,

wykonując rytmiczne ćwiczenia na

polecenie tzw. dyrygenta. Wymagane są

specjalne meble ze szczebelkami, które

pomagają wznieść się dziecku do góry.

Metoda stosowana jest u dzieci, które

rozumieją polecenia. Ćwiczenia

wykonywane są zawsze w tej samej

sekwencji, co ma ułatwić ich

zapamiętywanie.)

metoda Domana (oparta jest jedynie na

ćwiczeniach biernych)

metoda Vojty (dotyczy dzieci z tzw. grupy

ryzyka. Jest również oparta na ćwiczeniach

biernych. Należy uciskać odpowiednie

punkty na ciele dziecka, a ono broniąc się

przed bólem - ucieka, wykonuje ruchy

ciała, zmienia pozycje)

metoda skafandra kosmicznego (założenie

skafandra normalizuje napięcie mięśniowe,

jednak koszty tej terapii, w porównaniu z

efektami, są niewspółmiernie wysokie)

metoda W. Sherborne (system nastawiony

na rozwijanie poprzez wykorzystanie

ćwiczeń i zabaw ruchowych)

hipoterapia, dogoterapia (terapia z

udziałem konia, psa - obecność zwierząt

wpływa łagodząco i stymulująco na dzieci,

dzięki czemu przyspiesza ich rozwój).

Bibliografia: Krystyna Kubicka, Wanda Kawalec,

Pediatria wyd. 3, Wydawnictwo Lekarskie PZWL,

Warszawa, 2006 r.



5

SŁOWO O SZKOLNYCH FORMACH TERAPII

Jedną z form terapii prowadzonej w

szkole są Programy Aktywności „Świadomość

Ciała, Kontakt i Komunikacja” Marianny i

Christophera Knillów oraz „Dotyk

i komunikacja” - Christophera Knilla.

Programy Aktywności mogą być stosowane

w pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi z

zaburzeniami w rozwoju ruchowym,

poznawczym i społecznym.

Celem proponowanych w Programach

Knillów aktywności jest rozwój kontaktów

społecznych, zachęcenie do ruchu i zabawy

oraz rozwijanie umiejętności komunikacji

dziecka z drugim człowiekiem.

Programy Aktywności opierają się na

poznawaniu i doświadczaniu przez dziecko

różnych rodzajów aktywności, takich jak

kołysanie, wymachiwanie rękoma, zginanie

i rozprostowywanie rąk, pocieranie dłoni,

zaciskanie i otwieranie dłoni, itd. i

dostosowanie tych ruchów do

akompaniamentu z CD. Zdaniem autorów

rozwój kontaktu i komunikacji jest znacznie

ważniejszy niż sam ruch i jego wykonywanie.

Aktywność może być realizowana w różny

sposób, w zależności od specyficznych potrzeb

dziecka i jego możliwości ruchowych. Do

programów dołączone są płyty ze specjalnie

skomponowaną muzyką.

Wszystkim ruchom (aktywnościom)

dziecka towarzyszy opracowany specjalny

akompaniament muzyczny z prostą linią

melodyczną i łatwym do odtworzenia rytmem.

Jest on wspomagany głosem osoby

prowadzącej. Lektor podaje kolejne polecenia

rytmicznym mówieniem dostosowanym do

wykonywanych czynności. Wszystko to ma

skoncentrować uwagę dziecka na wybranych

aktywnościach. Dzięki słuchaniu specjalnego

tonu (sygnaturki), na początku i na końcu

każdego programu, dziecko stopniowo uczy się

rozpoznawać sytuację, a to przygotowuje do

łączenia jej z określoną aktywnością. Prawie

wszystkie programy kończy krótka relaksacja.

Zajęcia przebiegają w ten sposób, że

nauczyciel siedzi z dzieckiem na materacu

(wskazane jest by siedzieli przed lustrem). Z

odtwarzacza głośno i wyraźnie słychać kolejne

komendy, które nauczyciel wykonuje wspólnie

z dzieckiem lub o ile to możliwe dziecko

wykonuje samodzielnie (wszystko zależy od

indywidualnych możliwości każdego dziecka).

Do każdej komendy dostosowany jest inny

podkład muzyczny. Przez cały czas trwania

programu nauczyciel wzmacnia swoim głosem

kolejne komendy oraz wspomaga ucznia w

wykonywaniu zadań.



6

IMPREZY Z KALENDARZA

"Nieprzetarty szlak"

W dniu 20.09.2012 r. na terenie DPS dla

Dzieci "Fiszor" w Gaju odbyła się impreza

plenerowa o charakterze integracyjnym.

Brali w niej udział uczniowie naszej szkoły

i mieszkańcy DPS-u, a także zaproszeni

wolontariusze z Gimnazjum Publicznego w

Zabrodziu. Założeniem imprezy była wspólna

zabawa terenowa, podczas której nasi

uczniowie i mieszkańcy domu mogli

sprawdzić własne możliwości i zaprezentować

swoje umiejętności podczas specjalnie

przygotowanych gier i konkurencji

sportowych, przy wsparciu zaprzyjaźnionych

wolontariuszy. Jak zwyczaj nakazuje

utrwalenie przyjacielskich więzi dokonuje się

podczas biesiady przy ognisku i wesołej

zabawie, która również miała swój wyraz.

Całość imprezy mogła się odbyć dzięki chęci

współpracy i wsparciu naszych działań przez

Siostrę Dyrektor DPS "Fiszor".

"Dzień Treningowy Aktywności Motorycznej Olimpiad Specjalnych"

Polska - Mazowieckie

Impreza ta zazwyczaj na długo zapisuje się

w pamięci uczestników, jak i dopingujących.

W tym roku po raz kolejny stworzyliśmy

okazję do spotkania i radości ze wspólnych

sukcesów sportowych. W dniu 20.10.2012 r.

zorganizowany przez Sekcję "Fiszor" Trening

Aktywności Motorycznej na Hali sportowej

WOSIR dał szanse startującym w

konkurencjach do wykazania się na szerokim

forum swoją siłą woli i dążeniem do

indywidualnego sukcesu. Każdy start

wzbudzał silne emocje i wolę zwycięstwa. Ale

impreza ta nie była by tak pozytywnie

postrzegana i doceniana, gdyby nie silne

wsparcie ze strony wielu instytucji, osób

prywatnych, zawsze chętnych do pracy

wolontariuszy. Zawsze też możemy liczyć na

wsparcie i opiekę naszych Sióstr oraz

rodziców.



7

"Dzień Pracownika Socjalnego"

Co roku staramy się stworzyć okazję do

docenienia trudu wszystkich Pracowników

Domu Pomocy Społecznej, którzy na co dzień

świadczą ciężką pracę w formie opieki nad

jego mieszkańcami. Jak przyjęło się od kilku

lat, tak i w dniu 22.11.2012 r. miało ono

charakter spotkania przy kawie, kawałku

słodyczy i poruszającym filmie, w dobrym

towarzystwie. Chwila wytchnienia i

przyjemnej atmosfery jest choć namiastką

podziękowania składanego na ręce

Pracowników Domu. Tak więc chcielibyśmy

jeszcze raz skierować do Państwa życzenia:

"Powodzenia w życiu osobistym,

satysfakcji z wykonywanego zawodu"

Kadra Pedagogiczna i Uczniowie

Szkoły Filialnej



8

"Dzień Edukacji Narodowej"

Uczczenie Dnia Edukacji Narodowej miało

miejsce na sali widowiskowej DPS-u w dniu

23.10.2012 r. Zaprezentowana inscenizacja

była wychwalaniem umiejętności uczniów,

którzy w odświętnych strojach dumnie zasiedli

w szkolnych ławkach. Jednakże występ

naszych koleżanek z terapii zajęciowej

wykazujących talent kabaretowy wzbudził

podziw i radość do łez. Scenki z życia szarego

nauczyciela, sponiewieranego trudami pracy

spotkały się z pozytywnym odbiorem widowni.

Stworzona tym samym atmosfera zacieśniła

więzi i podkreśliła ważność integracji naszych

środowisk.

Z OSTATNIEJ CHWILI

Od kilku lat na terenie naszej szkoły działa Rada Rodziców, która ma na celu reprezentowanie

wszystkich uczniów szkoły oraz podejmowanie działań zmierzających do doskonalenia statutowej

działalności szkoły, a także zapewnienia współpracy opiekunów ze szkołą w doskonaleniu organizacji

nauczania i pracy wychowawczo – opiekuńczej w szkole i środowisku.

30 listopada odbyło się pierwsze w tym roku szkolnym plenarne zebranie opiekunów naszych

uczniów. Głównym celem zebrania były wybory składu Rady Rodziców. Zgłoszono kandydatury s.

Cherubiny, która wyraziła zgodę na bycie przewodniczącą Rady Rodziców oraz s. Michaeli, która

została zastępcą. Funkcję opiekuna Rady Rodziców pełni K. Skoczeń.



9

DZIAŁALNOŚĆ DYDAKTYCZNO - KULTURALANA

WYCIECZKI

"Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu"

Dnia 1 października 2012 r. uczniowie

wybrali się na szkolną wycieczkę do Muzeum

Rolnictwa im. Ks. Krzysztofa Kluka w

Ciechanowcu.

Głównym celem wycieczki było zwiedzenie

pierwszego w Polsce Muzeum Pisanki,

posiadające ponad 1000 eksponatów z całego

świata. Na terenie muzeum zobaczyli także

bogaty w eksponaty skansen, młyn wodny,

ekspozycję tradycji zielarskich z postacią

Szeptuchy przygotowującej mieszanki

aromatycznych ziół. Uczestnicy wycieczki

mieli także okazję podziwiać dużą ilość

spichlerzy i oryginalnie zdobione, ręcznie

wykonane, najstarsze w okolicy ule, tworzące

pokaźną pasiekę. Dodać należy, że uroki tego

miejsca przedstawiała przemiła pani

przewodnik, której z zainteresowaniem

słuchali nasi uczniowie. Wycieczka okazała się

bardzo oryginalna tematycznie i pozostawiła

po sobie miłe wrażenie.

Teatr "Pastorałaka"

Dnia 09 października uczniowie szkoły

mieli okazję wyjazdu do Teatru „Baj” jednego

z najstarszych teatrów lalkowych w Polsce.

Przedstawienie pt. „Pastorałka” które oglądali

to opowieść o Betlejemskiej Nocy snuta z

perspektywy zwierząt: Woła i Osła oraz

Diabła, który ze wszystkich sił nie chce

dopuścić do cudu Bożego Narodzenia. Pełna

humoru i dowcipnych dialogów przedstawiona

historia, intryguje jakby była słyszana po raz

pierwszy. Współcześnie zaprojektowana

scenografia i lalki dodają tej scenicznej

opowieści lekkości a zarazem podkreślają jej

uniwersalny wymiar i wieczną aktualność.



10

ZAJĘCIA OTWARTE

"Muzykoterapia"

Od września roku szkolnego 2012/2013, w

każdy piątek odbywają się zajęcia

muzykoterapii metodą Mobilnej Rekreacji

Muzycznej. Celem tak prowadzonych zajęć

jest aktywizacja ucznia poprzez dźwięk,

muzykę, która jest wyzwalaczem i

katalizatorem przeżyć i emocji. Muzykoterapia

redukuje napięcia, poprawia samopoczucie,

pewność siebie. Rozbudza wrażliwość i

aktywność najbardziej izolujących się,

zamkniętych w sobie uczestników. Po

zajęciach uczniowie mają poczucie mile

spędzonego czasu, czują się wypoczęci i

zrelaksowani.

"Sylwoterapia"

Sylwoterapia polega na pobudzeniu

witalnych sił organizmu, poprzez bezpośredni

kontakt z drzewami i krzewami.

Tak też dobrane do zajęć zostały gatunki

drzew, uwzględniając ich dobroczynny wpływ

i potrzeby indywidualne uczestników. Podczas

nich wykorzystywane są różnorodne elementy

drzewa, tj. pień, kora, gałązki, liście, kwiaty,

owoce, aromatyczne napary dostarczając

uczniom olbrzymią różnorodność wrażeń

wielozmysłowych. Zajęcia odbywają się w

każdy piątek i dotychczas spotkały się z

pozytywnym zainteresowaniem ich

uczestników. W wyraźny sposób rozbudzają

ich wrażliwość, zainteresowanie, uwagę,

aktywność własną, a także większe rozumienie

świata przyrody.



11

ZAJĘCIA POZALEKCYJNE

"Koło informatyczne"

Uczniowie chętnie uczestniczą w zajęciach

kółka informatycznego. Celem zajęć jest

rozwijanie zainteresowań techniką

komputerową i wpajanie podstawowych

zasad posługiwania się komputerem, a

także doskonalenie innych funkcji, np.

ćwiczenie spostrzegawczości wzrokowej.

Wiedza, jaką przekazuje nauczyciel skupia

się na ukazywaniu zastosowania

komputera w różnych dziedzinach życia.

Taka forma pracy z dziećmi umożliwia

wzbogacenie i doskonalenie wiadomości

zdobytych na zajęciach edukacyjnych.

"Koło kulinarne"

Jest to już czwarty rok funkcjonowania

koła kulinarnego w ramach, którego nasi

uczniowie mają okazję do rozwijania

swoich umiejętności w zakresie

samoobsługi, aktywnie spędzają czas

wolny oraz kształtują nawyki zdrowego

odżywiania. Głównym celem powołania do

życia koła kulinarnego było również

stworzenie okazji do tego, aby uczestnicy

zajęć spędzali ten czas w przyjaznej i

radosnej atmosferze. Zajęcia odbywają się

w każdy piątek od godziny 13:00. Podczas

zajęć pieczemy ciasta, robimy placki

różnego rodzaju, sałatki, zapiekanki i wiele

innych.



12

"Koło przyrodnicze"

Celem prowadzonych zajęć jest

rozbudzenie w uczniu zainteresowania

światem, jego różnorodnością, bogactwem i

pięknem. Uczeń ma możliwość poznawania i

przyjrzenia się bliżej budowie wielu gatunków

roślin i zwierząt. Środowisko naturalne

stanowiąc nieodłączny element naszego życia

stanowi bardzo dobrą podwalinę do rozwoju i

kształtowania właściwych nawyków. W tym

też celu została założona hodowla świerszcza

domowego, gdzie uczniowie mogą uczyć się

systematycznej opieki nad świerszczami,

poznać ich środowisko i potrzeby.

W CO SIE BAWIMY ?

Bardzo ciekawą, a zarazem prostą

formą zabawy, która może wypełniać czas

wolny dziecka w rodzince są zabawy

paluszkowe. Ich celem jest nawiązywanie

miłego, fizycznego kontaktu z dzieckiem.

Wpływają one pozytywnie na rozwój

dziecka i jego kontakt z drugą osobą.

Charakterystyczne dla tych zabaw jest to,

że to dorośli mówią i ilustrują ruchem treść

rymowanek. Pokazują dzieciom ruchy rąk,

palców i wykonują je na ciele dziecka.

Podczas wykonywania tych samych

ruchów można stosować różne słowa i

odwrotnie.

O to propozycja kilku takich zabaw.

Rodzinka

(dotykamy kolejno paluszków dziecka, zaczynając od kciuka)

Ten duży - to dziadziuś

A obok – babunia

Ten w środku - to tatuś.

A przy nim - mamunia.

A to jest - dziecinka mała

A to - moja rączka cała!



13

Bocian i szpak

A to było tak: - dziecko leży na brzuchu lub siedzi zwrócone do nas plecami

bociana drapał szpak, - lekko drapiemy je po jednej łopatce

a potem była zmiana

i szpak drapał bociana. - mocniej drapiemy je po drugiej

Co wynika z tej zmiany?

Kto był bardziej podrapany?

A potem też i tak: - lekko stukamy w plecy dziecka

bociana dziobał szpak,

a potem była zmiana

i szpak dziobał bociana. - stukamy w plecy w innym miejscu

Potem były jeszcze trzy zmiany. - stukamy w plecy w trzech dowolnych

miejscach

Ile razy szpak był dziobany?

„Lata osa koło nosa”

Lata osa koło nosa, - wewnętrzną stroną dłoni pocieramy nos

Lata mucha koło ucha, - pocieramy uszy

Lata pszczoła koło czoła, - pocieramy czoło

Lata bąk koło rąk, - pocieramy dłonie o siebie

Przeleciał kruk, dziobem w bok stuk, stuk. - palcem wskazującym uderzamy w bok

A on wstał i krzyknął: auauaua.

MIŁEJ ZABAWY!



14

"NA DOBRANOC, DOBRY WIECZÓR"

- bajka terapeutyczna

Bajki są ulubioną lekturą dzieci, ale

sięgają po nie także dorośli. Rzeczywistość

kreowana w bajkach jest zgodna z

myśleniem dziecka, pomaga mu zrozumieć

świat i siebie, wprowadza porządek i ład w

jego życie, buduje poczucie

bezpieczeństwa, zmusza do poszukiwania

nowych rozwiązań.

Jedną z metod redukujących lęk u

dzieci są baśnie i bajki. Bajki

relaksacyjne posługują się wizualizacją w

celu wywołania odprężenia i uspokojenia.

Akcja bajek toczy się w miejscu dobrze

dziecku znanym, opisywanym jako

spokojne, przyjazne i bezpieczne. Bajka

ma wyraźny schemat, bohater opowiadania

obserwuje i doświadcza wszystkimi

zmysłami miejsca, gdzie odpoczywa.

Powinna trwać około 3-7 minut i zawierać

specyficzne wydarzenia, którym przypisuje

się silne działania oczyszczające,

uwalniające od napięć i negatywnych

emocji.

Przed opowiadaniem bajki osoba

prowadząca wprowadza dzieci w stan

rozluźnienia, mówiąc: „teraz posłuchamy

bajki”, „usiądź wygodnie”, „posłuchaj

swojego oddechu”, „możesz przymknąć

oczy”. Osoba opowiadająca bajkę

relaksacyjną sama musi być odprężona, nie

może odczuwać napięcia, rytmicznie i

cichym głosem podaje tekst. Przerwy

powinny być tak długie, jak wypowiadana

myśl. Dobrze jeśli słowom towarzyszy

uspakajająca muzyka. Muzykoterapia

dodatkowo wzmocni efekt relaksacji.

Bajka relaksacyjna

Oddziaływanie: odprężenie, relaks.

"Niedźwiadek"

Mały niedźwiadek szedł wolno przez las. Czuł ogarniające go zmęczenie, nóżki zrobiły się

jakieś ciężkie i nie chciały odrywać się od ziemi. Rozglądał się dookoła, szukając miejsca do

odpoczynku. Drzewa rosły tutaj rzadziej, słońce coraz swobodniej przeciskało się przez

konary drzew, oświetlając wszystko dookoła.

Chyba niedaleko jest jakaś polanka, tam sobie odpocznę - pomyślał miś.

I rzeczywiście, po chwili jego oczom ukazała się mała łączka otoczona ze wszystkich stron



15

drzewami. Stanął na jej skraju i znieruchomiał z zachwytu: niskie krzewy, trawa, kwiaty jak

kolorowy dywan rozkładały się u jego stóp. Na środku łączki zajączki, króliczki, ba, nawet

myszki wygrzewały się w promieniach słońca. Spojrzał na niebo. Było bezchmurne, słońce

jakby wiedziało, że zwierzęta oczekują na jego promienie, bo świeciło bardzo mocno. Miś

wystawił pyszczek do słońca i poczuł, jak przyjemne ciepło obejmuje najpierw jego głowę, a

potem całe ciało. Usłyszał lekki szum wiatru i brzęczenie owadów, które unosiły się nad

kwiatami. Głęboko odetchnął. W nos wkręcał się delikatny zapach trawy i kwiatów.

Tutaj jest wspaniałe miejsce do odpoczynku - pomyślał, po czym położył się wygodnie na

trawie, jak na kocyku, łapki podłożył sobie pod głowę. Zamknął oczy. Odpoczywał. Oddychał

miarowo i spokojnie. Zrobił głęboki wdech, wciągnął powietrze przez nos, a po chwili

wypuścił je. Powtórzył to jeszcze raz. Czuł, jak z każdym wydechem pozbywa się zmęczenia.

Był teraz przyjemnie rozluźniony, poczuł się ciężki i bezwładny. Jego głowa, brzuszek i nóżki

były jak z ołowiu. Wtulił się w trawkę jak w kołderkę. Było mu bardzo wygodnie. Oddychał

równo i miarowo, jego klatka piersiowa spokojnie w rytm wdechu i wydechu unosiła się i

opadała, tak jak fale morskie, kiedy wolno i leniwie przybijają do brzegu. Poczuł się teraz tak

dobrze ! Delikatny wiaterek przesuwał się po całym jego ciele, rozpoczynając od czubka

głowy aż po koniuszki łapek, zabierając z niego zmęczenie i napięcie. Robił to raz i drugi,

powtarzał wiele razy. Promienie słońca przyjemnie ogrzewały. Miś odpoczywał. Po chwili

zasnął, a razem z nim zajączki, króliczki i nawet małe myszki. Zrobiło się tak cicho, że nie

słychać było nawet brzęczenia pszczół. Słońce wolno szło po niebie.

Nagle, nie wiadomo skąd, pojawiły się małe chmurki, rozpoczęły zabawę

w chowanego, biegały po całym niebie, zagradzały drogę promyczkom, które płynęły na

ziemię. Wiatr zaczął silniej dmuchać, łączka budziła się ze snu. Zabrzęczały pszczółki, które

znowu zabrały się do zbierania miodu z kwiatów, ptaszki rozpoczęły swe trele, a motyle

rozpościerając skrzydełka, unosiły się nad roślinkami. Wtem jeden z nich, taki najmniejszy

motylek usiadł na nosku niedźwiadka i w rezultacie niechcący go przebudził. Miś leniwie

otworzył oczy. Przetarł je łapkami. Ziewnął raz i drugi, przeciągnął się. Wiaterek tymczasem

nagle zawirował, zatańczył i chłodnym powietrzem orzeźwił go. Najpierw dotknął jego łap.

Wniknęła w nie ożywcza siła, miś poczuł, jakby zanurzył je w chłodnym strumyku. Ten

przyjemny, orzeźwiający dotyk przenikał coraz wyżej i wyżej, jak prysznic ogarnął ciało,

dając energię, przepełniając siłą. Miś pomachał łapkami, główką, nóżkami.

Wstał, otrzepał futerko, poczuł się odprężony i wypoczęty. Wiaterek wzmagał się, coraz

silniej, tańcząc po łące i zachęcając wszystkich do zabawy. W jego rytm pochylały się trawy,

kwiatki, a nawet krzewy ruszały swymi gałązkami jak ramionami.

Cudownie wypocząłem - pomyślał miś. - Jutro na pewno tutaj powrócę, ale teraz już pora

wracać do domu. Czeka tam przecież na mnie mama i przepyszny podwieczorek. W tym

momencie pogłaskał się po brzuszku i ruszył energicznie, podskakując w rytm podmuchów,

w kierunku swego domu.



16

Na zbliżające się Święta

pragniemy złożyć życzenia

przeżywania Bożego Narodzenia

w zdrowiu, radości

i ciepłej rodzinnej atmosferze.

Kolejny zaś Nowy Rok

niech będzie czasem pokoju

oraz realizacji osobistych zamierzeń.

WESOŁYCH ŚWIĄT

I SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU!

Informacje szkolne

Przypominamy, że w Szkole Filialnej w Gaju zajęcia odbywają się w godzinach 8:00 – 16:00

Organizacja zajęć dla uczniów szkoły podstawowej, gimnazjum oraz szkoły przysposabiającej

do pracy odbywa się według tygodniowego rozkładu zajęć w godz. 8:00 – 12:05 oraz 13:00 –

15:25

Podobnie zajęcia w zespołach rewalidacyjno – wychowawczych odbywają się od 8:00 do

12:00 oraz od 12:00 do 16:00, w trakcie przerwy obiadowej nauczyciele uczestniczą w

doskonaleniu samoobsługi uczniów w rodzinkach

O wszelkich zmianach w organizacji zajęć wynikających z organizacji różnych imprez

szkolnych oraz pozaszkolnych, udziału nauczycieli w szkoleniach bądź w radach

pedagogicznych informujemy na bieżąco.

Nauczyciele redagujący gazetkę: Edyta Walaszek, Katarzyna Skoczeń, Hanna Cichocka

Szkolne echo Nr 1 - osw.wyszkow.com.pl fileto patologia, której przyczyną jest uszkodzenie mózgu,...

Documents

Transcript of Szkolne echo Nr 1 - osw.wyszkow.com.pl fileto patologia, której przyczyną jest uszkodzenie mózgu,...