" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
1
astał nowy rok szkolny. Jest to już kolejny rok funkcjonowania
Szkoły Filialnej SOSzW w Wyszkowie na terenie Domu Pomocy
Społecznej dla dzieci "Fiszor" w Gaju. Nasza działalność ingeruje w
wiele dziedzin życia jego mieszkańców, którzy są jednoczenie uczniami i
absolwentami naszej placówki. W miarę rozwoju kadry pedagogicznej,
otwartości Siostry Dyrektor i jej pracowników na proponowane formy
aktywności szeroko rozwija się wzajemna współpraca. Jak dotychczas
chętnie wspólnie uczestniczyliśmy w uroczystościach i imprezach
okolicznościowych upamiętniających wydarzenia religijne, edukacyjne,
kulturalne. Tym samym kształtujemy w naszych podopiecznych postawę
otwartości, ciekawości, chęci integracji, prezentowania swoich umiejętności,
empatii we wzajemnych kontaktach.
Pochłonięci codziennymi obowiązkami nie zwracamy szczególnej uwagi
na to co dzieje się wokół nas. A dzieje się tak dużo. Wielu z nas aktywnie
działa, angażuje się w sprawy ważne, rozwijające nie tylko ciało, ale i
wnętrze naszych uczniów. Proponowana przez nas forma Gazetki szkolnej
ma na celu przybliżyć, zrozumieć i ujednolicić kierunek wzajemnego
oddziaływania w perspektywie dobra innego człowieka, człowieka
niepełnosprawnego intelektualnie.
Mamy nadzieję, że i ta forma współpracy okaże się również owocna w
skutkach. Liczymy na pozytywny odbiór naszej inicjatywy.
Zapraszamy do lektury
N
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
2
GDY POZNAM , TO ZROZUMIEM...
Mózgowe porażenie dziecięce Mózgowe porażenie dziecięce (łac. paralysis
cerebralis infantum) to zespół zaburzeń
neurologicznych, przewlekłych i
niepostępujących zaburzeń ośrodkowego
układu nerwowego (zwłaszcza ośrodkowego
neuronu ruchowego) stanowiących najczęstszą
przyczynę niepełnosprawności u dzieci. MPD
to patologia, której przyczyną jest uszkodzenie
mózgu, które zaistnieć może w rożnych
stadiach rozwoju płodu. Dotyczą one
zazwyczaj okresu prenatalnego,
okołoporodowego i noworodkowego.
Gdy płód znajduje się jeszcze w łonie matki,
jego rozwijający się mózg może ulec
uszkodzeniom na skutek: niedrożności naczyń
krwionośnych, zaburzeń rozwoju układu
nerwowego, zaburzeń genetycznych (aberracje
chromosomalne), infekcji
wewnątrzmacicznych, takich jak
toksoplazmoza, różyczka, cytomegalia, WZW,
kiła, wirusy opryszczkowe, grypa, świnka i
zakażeń wrodzonych, zatruć ciążowych, ciąża
mnoga, konflikt serologiczny, dotyczący grupy
krwi i czynnika Rh, wad układu rodnego
kobiety, poronienia zagrażającego, plamień i
krwawień z dróg rodnych podczas ciąży,
stosowania przez matkę leków (gentamycyna,
streptomycyna) i używek podczas ciąży,
encefalopatii niedotleniowo-niedokrwiennej,
uszkodzenia komórki jajowej/plemnika na
skutek promieniowania jonizującego,
niedoborów witaminowych i mineralnych, w
tym kwasu foliowego, cynku i miedzi,
niedoborów białka, pozaustrojowe
zapłodnienie, działanie promieni RTG.
W okresie okołoporodowym głównymi
przyczynami uszkodzenia mózgu są:
wcześniactwo – z uwagi na niedojrzałość
mózgu i innych narządów, krwawienia
śródczaszkowe u noworodka,
hiperbilirubinemia u dziecka – za wysoki
poziom bilirubiny we krwi , urazy i infekcje
okołoporodowe, urazy biochemiczne,
patologie łożyska: przodujące, odklejenie się
łożyska, przedwczesne odejście wód
płodowych, niedokrwienie i niedotlenienie
okołoporodowe związane z bezdechem
dziecka, niedodmą, nieprawidłowy przebieg
porodu (np. powikłania w wyniku krwotoków,
wypadnięcie pępowiny, poród kleszczowy, z
zastosowaniem próżnociągu, anomalie
łożyska, toniczne i długotrwałe skurcze
macicy, ułożenie pośladkowe płodu, „szybki
uliczny poród”), zastosowanie narkozy.
Po porodzie także może dojść do pewnych
zaburzeń, mogących stać się przyczyną MPD.
Dotyczą one zarówno pierwszych chwil życia,
jak i początkowych miesięcy, czy też lat.
Problemem może być wówczas: zapalenie
opon mózgowo-rdzeniowych i/lub zapalenie
mózgu, infekcje wirusowe i bakteryjne u
dziecka, zatory i zakrzepy w naczyniach
mózgowych, mała masa urodzeniowa, wylewy
śródczaszkowe u dziecka, toksyczne działanie
leków, zamartwica, encefalopatia,
wodogłowie, drgawki gorączkowe, urazy
mechaniczne w wyniku wypadków lub
maltretowania dziecka, hiperbilirubinemia,
hipoglikemia objawowa, zatrucia, stan po
przytopieniu.
Objawy MPD
Wczesne objawy tego zaburzenia obejmują:
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
3
nieprawidłowe napięcie mięśniowe w
obrębie kończyn
nieprawidłowa postawa tułowia w okresie
niemowlęcym
opóźnione osiąganie rozwojowych kamieni
milowych, np. brak unoszenia główki,
wiotkość tułowia, brak zdolności
raczkowania na dłoniach i kolanach, chód
na palcach, scyzorykowe ułożenie nóżek
itd.
spowolniony przyrost obwodu głowy lub
małogłowie
problemy z karmieniem i przyjmowaniem
pokarmów (zaburzone ssanie, powolne
karmienie, wymioty)
nieprawidłowy chód
asymetryczna czynność przed
ukończeniem roku życia
przetrwałe lub zaburzone odruchy okresu
noworodkowego lub niemowlęcego
zaburzenia współtowarzyszące w zakresie
czynności narządu mowy, zmysłu wzroku,
słuchu, dotyku, zaburzenia snu, padaczka
Postacie MPD
Można wyróżnić cztery postacie MPD w
zależności od obszaru uszkodzenia:
Porażenie połowicze (hemiplegia).
Zaburzenie postawy, ruchów i napięcia
mięśniowego dotyczy jednej strony ciała:
prawej lub lewej. Jedna strona jest słabsza.
Charakteryzuje się specyficznym
spastycznym (zgięciowym) ustawieniem
ręki i nogi. Czasami po stronie zaburzonej
występują trudności z czuciem, dotykiem,
ciężarem; mogą być także ograniczenia w
polu widzenia.
Porażenie obustronne (diplegia). Obejmuje
najczęściej kończyny dolne. Ręce są dość
sprawne, choć precyzyjne ruchy: pisanie,
szycie, majsterkowanie mogą sprawiać
trudności. Chodzenie jest bardzo
utrudnione; dzieci poruszają się
charakterystycznie, na palcach, z
przywiedzionymi kolanami; czasami
chorzy muszą sobie pomagać balkonikiem
albo kulami.
Porażenie czterokończynowe
(quadriplegia). Zaburzenia postawy i
ruchów dotyczą całego ciała: głowy,
tułowia i kończyn. Dzieci mają zazwyczaj
duże trudności z utrzymaniem głowy oraz
z kontrolą mięśni okoruchowych (nie
mogą dowolnie fiksować wzroku); mogą
też występować trudności w gryzieniu,
połykaniu i wykonywaniu ruchów
artykulacyjnych, z powodu porażenia
mięśni języka, gardła, warg. Dzieci nie
utrzymują postawy pionowej, w zależności
od zaburzenia mogą tylko leżeć, pełzać
albo siedzieć.
Do rzadziej spotykanych należy postać
pozapiramidowa mpd. Najbardziej
charakterystyczną cechą są ruchy
mimowolne, zwłaszcza obejmujące
mięśnie twarzy, artykulacyjne i całej
głowy.
W innej postaci zwanej móżdżkową, cechą
wyróżniającą jest tzw. drżenie zamiarowe:
przy próbie wykonywania ruchu (np.
sięgania) występuje drżenie kończyny. W
niektórych postaciach długo utrzymującym
się objawem jest wiotkość mięśniowa.
Bywają też liczne postacie mieszane. Pamiętać
jednak należy, że obraz funkcjonowania
każdego dziecka i przebieg jego rozwoju jest
inny.
Leczenie MPD
Mózgowe porażenie dziecięce jest
zaburzeniem niewyleczalnym. Terapia opiera
się na łagodzeniu dyskomfortów wynikających
z objawów, a także rehabilitacji ruchowej.
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
4
Rehabilitacja ruchowa dzieci z mózgowym
porażeniem ma na celu: ograniczenie
negatywnych skutków spowodowanych
unieruchomieniem, uaktywnienie nerwowo-
mięśniowe porażonych części ciała,
usprawnienie części zdrowych, aby w
maksymalnym stopniu przejęły funkcje
kompensacyjne, oraz wyrobienie ważnych
umiejętności życiowych. Leczenie wymaga
zaangażowanie ze strony wielu specjalistów.
Stawia się głównie na poprawienie komfortu
fizycznego i psychicznego dziecka,
zwiększenie jego własnych możliwości,
łagodzenie nieprzyjemnych objawów,
zapobieganie powikłaniom (przykurczom,
zapaleniom płuc, odleżynom, odparzeniom,
zaburzeniom mowy, obniżeniu nastroju,
bólowi związanego ze skurczem mięśni).
Farmakoterapia opiera się na leczeniu
schorzeń współistniejących, takich jak
padaczka i nadpobudliwość psychoruchowa.
Stosuje się wówczas leki przeciwdrgawkowe i
uspokajające. Dużą rolę odgrywa też terapia
przeciwbólowa, przez stosowanie leków
przeciwbólowych i rozkurczających.
Istnieje też opcja leczenia chirurgicznego
powstałych przykurczów i urazów.
Nieoceniona jednak w przypadku MPD jest
rehabilitacja ruchowa. Jej sposób dobiera się w
zależności od rodzaju i prowadzi przez całe
życie. Do najczęściej stosowanych terapii
zalicza się:
metoda Bobath (jest metodą ćwiczeń
czynnych, rehabilitanci uczą prawidłowo
układać dziecko, właściwie zmieniać
pozycję. Najważniejsze, żeby prawidłowe
odruchy zostały "zapisane" w mózgu
dziecka)
metoda Petö (jest metodą czynnego
usprawniania, dzieci pracują w grupach,
wykonując rytmiczne ćwiczenia na
polecenie tzw. dyrygenta. Wymagane są
specjalne meble ze szczebelkami, które
pomagają wznieść się dziecku do góry.
Metoda stosowana jest u dzieci, które
rozumieją polecenia. Ćwiczenia
wykonywane są zawsze w tej samej
sekwencji, co ma ułatwić ich
zapamiętywanie.)
metoda Domana (oparta jest jedynie na
ćwiczeniach biernych)
metoda Vojty (dotyczy dzieci z tzw. grupy
ryzyka. Jest również oparta na ćwiczeniach
biernych. Należy uciskać odpowiednie
punkty na ciele dziecka, a ono broniąc się
przed bólem - ucieka, wykonuje ruchy
ciała, zmienia pozycje)
metoda skafandra kosmicznego (założenie
skafandra normalizuje napięcie mięśniowe,
jednak koszty tej terapii, w porównaniu z
efektami, są niewspółmiernie wysokie)
metoda W. Sherborne (system nastawiony
na rozwijanie poprzez wykorzystanie
ćwiczeń i zabaw ruchowych)
hipoterapia, dogoterapia (terapia z
udziałem konia, psa - obecność zwierząt
wpływa łagodząco i stymulująco na dzieci,
dzięki czemu przyspiesza ich rozwój).
Bibliografia: Krystyna Kubicka, Wanda Kawalec,
Pediatria wyd. 3, Wydawnictwo Lekarskie PZWL,
Warszawa, 2006 r.
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
5
SŁOWO O SZKOLNYCH FORMACH TERAPII
Jedną z form terapii prowadzonej w
szkole są Programy Aktywności „Świadomość
Ciała, Kontakt i Komunikacja” Marianny i
Christophera Knillów oraz „Dotyk
i komunikacja” - Christophera Knilla.
Programy Aktywności mogą być stosowane
w pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi z
zaburzeniami w rozwoju ruchowym,
poznawczym i społecznym.
Celem proponowanych w Programach
Knillów aktywności jest rozwój kontaktów
społecznych, zachęcenie do ruchu i zabawy
oraz rozwijanie umiejętności komunikacji
dziecka z drugim człowiekiem.
Programy Aktywności opierają się na
poznawaniu i doświadczaniu przez dziecko
różnych rodzajów aktywności, takich jak
kołysanie, wymachiwanie rękoma, zginanie
i rozprostowywanie rąk, pocieranie dłoni,
zaciskanie i otwieranie dłoni, itd. i
dostosowanie tych ruchów do
akompaniamentu z CD. Zdaniem autorów
rozwój kontaktu i komunikacji jest znacznie
ważniejszy niż sam ruch i jego wykonywanie.
Aktywność może być realizowana w różny
sposób, w zależności od specyficznych potrzeb
dziecka i jego możliwości ruchowych. Do
programów dołączone są płyty ze specjalnie
skomponowaną muzyką.
Wszystkim ruchom (aktywnościom)
dziecka towarzyszy opracowany specjalny
akompaniament muzyczny z prostą linią
melodyczną i łatwym do odtworzenia rytmem.
Jest on wspomagany głosem osoby
prowadzącej. Lektor podaje kolejne polecenia
rytmicznym mówieniem dostosowanym do
wykonywanych czynności. Wszystko to ma
skoncentrować uwagę dziecka na wybranych
aktywnościach. Dzięki słuchaniu specjalnego
tonu (sygnaturki), na początku i na końcu
każdego programu, dziecko stopniowo uczy się
rozpoznawać sytuację, a to przygotowuje do
łączenia jej z określoną aktywnością. Prawie
wszystkie programy kończy krótka relaksacja.
Zajęcia przebiegają w ten sposób, że
nauczyciel siedzi z dzieckiem na materacu
(wskazane jest by siedzieli przed lustrem). Z
odtwarzacza głośno i wyraźnie słychać kolejne
komendy, które nauczyciel wykonuje wspólnie
z dzieckiem lub o ile to możliwe dziecko
wykonuje samodzielnie (wszystko zależy od
indywidualnych możliwości każdego dziecka).
Do każdej komendy dostosowany jest inny
podkład muzyczny. Przez cały czas trwania
programu nauczyciel wzmacnia swoim głosem
kolejne komendy oraz wspomaga ucznia w
wykonywaniu zadań.
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
6
IMPREZY Z KALENDARZA
"Nieprzetarty szlak"
W dniu 20.09.2012 r. na terenie DPS dla
Dzieci "Fiszor" w Gaju odbyła się impreza
plenerowa o charakterze integracyjnym.
Brali w niej udział uczniowie naszej szkoły
i mieszkańcy DPS-u, a także zaproszeni
wolontariusze z Gimnazjum Publicznego w
Zabrodziu. Założeniem imprezy była wspólna
zabawa terenowa, podczas której nasi
uczniowie i mieszkańcy domu mogli
sprawdzić własne możliwości i zaprezentować
swoje umiejętności podczas specjalnie
przygotowanych gier i konkurencji
sportowych, przy wsparciu zaprzyjaźnionych
wolontariuszy. Jak zwyczaj nakazuje
utrwalenie przyjacielskich więzi dokonuje się
podczas biesiady przy ognisku i wesołej
zabawie, która również miała swój wyraz.
Całość imprezy mogła się odbyć dzięki chęci
współpracy i wsparciu naszych działań przez
Siostrę Dyrektor DPS "Fiszor".
"Dzień Treningowy Aktywności Motorycznej Olimpiad Specjalnych"
Polska - Mazowieckie
Impreza ta zazwyczaj na długo zapisuje się
w pamięci uczestników, jak i dopingujących.
W tym roku po raz kolejny stworzyliśmy
okazję do spotkania i radości ze wspólnych
sukcesów sportowych. W dniu 20.10.2012 r.
zorganizowany przez Sekcję "Fiszor" Trening
Aktywności Motorycznej na Hali sportowej
WOSIR dał szanse startującym w
konkurencjach do wykazania się na szerokim
forum swoją siłą woli i dążeniem do
indywidualnego sukcesu. Każdy start
wzbudzał silne emocje i wolę zwycięstwa. Ale
impreza ta nie była by tak pozytywnie
postrzegana i doceniana, gdyby nie silne
wsparcie ze strony wielu instytucji, osób
prywatnych, zawsze chętnych do pracy
wolontariuszy. Zawsze też możemy liczyć na
wsparcie i opiekę naszych Sióstr oraz
rodziców.
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
7
"Dzień Pracownika Socjalnego"
Co roku staramy się stworzyć okazję do
docenienia trudu wszystkich Pracowników
Domu Pomocy Społecznej, którzy na co dzień
świadczą ciężką pracę w formie opieki nad
jego mieszkańcami. Jak przyjęło się od kilku
lat, tak i w dniu 22.11.2012 r. miało ono
charakter spotkania przy kawie, kawałku
słodyczy i poruszającym filmie, w dobrym
towarzystwie. Chwila wytchnienia i
przyjemnej atmosfery jest choć namiastką
podziękowania składanego na ręce
Pracowników Domu. Tak więc chcielibyśmy
jeszcze raz skierować do Państwa życzenia:
"Powodzenia w życiu osobistym,
satysfakcji z wykonywanego zawodu"
Kadra Pedagogiczna i Uczniowie
Szkoły Filialnej
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
8
"Dzień Edukacji Narodowej"
Uczczenie Dnia Edukacji Narodowej miało
miejsce na sali widowiskowej DPS-u w dniu
23.10.2012 r. Zaprezentowana inscenizacja
była wychwalaniem umiejętności uczniów,
którzy w odświętnych strojach dumnie zasiedli
w szkolnych ławkach. Jednakże występ
naszych koleżanek z terapii zajęciowej
wykazujących talent kabaretowy wzbudził
podziw i radość do łez. Scenki z życia szarego
nauczyciela, sponiewieranego trudami pracy
spotkały się z pozytywnym odbiorem widowni.
Stworzona tym samym atmosfera zacieśniła
więzi i podkreśliła ważność integracji naszych
środowisk.
Z OSTATNIEJ CHWILI
Od kilku lat na terenie naszej szkoły działa Rada Rodziców, która ma na celu reprezentowanie
wszystkich uczniów szkoły oraz podejmowanie działań zmierzających do doskonalenia statutowej
działalności szkoły, a także zapewnienia współpracy opiekunów ze szkołą w doskonaleniu organizacji
nauczania i pracy wychowawczo – opiekuńczej w szkole i środowisku.
30 listopada odbyło się pierwsze w tym roku szkolnym plenarne zebranie opiekunów naszych
uczniów. Głównym celem zebrania były wybory składu Rady Rodziców. Zgłoszono kandydatury s.
Cherubiny, która wyraziła zgodę na bycie przewodniczącą Rady Rodziców oraz s. Michaeli, która
została zastępcą. Funkcję opiekuna Rady Rodziców pełni K. Skoczeń.
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
9
DZIAŁALNOŚĆ DYDAKTYCZNO - KULTURALANA
WYCIECZKI
"Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu"
Dnia 1 października 2012 r. uczniowie
wybrali się na szkolną wycieczkę do Muzeum
Rolnictwa im. Ks. Krzysztofa Kluka w
Ciechanowcu.
Głównym celem wycieczki było zwiedzenie
pierwszego w Polsce Muzeum Pisanki,
posiadające ponad 1000 eksponatów z całego
świata. Na terenie muzeum zobaczyli także
bogaty w eksponaty skansen, młyn wodny,
ekspozycję tradycji zielarskich z postacią
Szeptuchy przygotowującej mieszanki
aromatycznych ziół. Uczestnicy wycieczki
mieli także okazję podziwiać dużą ilość
spichlerzy i oryginalnie zdobione, ręcznie
wykonane, najstarsze w okolicy ule, tworzące
pokaźną pasiekę. Dodać należy, że uroki tego
miejsca przedstawiała przemiła pani
przewodnik, której z zainteresowaniem
słuchali nasi uczniowie. Wycieczka okazała się
bardzo oryginalna tematycznie i pozostawiła
po sobie miłe wrażenie.
Teatr "Pastorałaka"
Dnia 09 października uczniowie szkoły
mieli okazję wyjazdu do Teatru „Baj” jednego
z najstarszych teatrów lalkowych w Polsce.
Przedstawienie pt. „Pastorałka” które oglądali
to opowieść o Betlejemskiej Nocy snuta z
perspektywy zwierząt: Woła i Osła oraz
Diabła, który ze wszystkich sił nie chce
dopuścić do cudu Bożego Narodzenia. Pełna
humoru i dowcipnych dialogów przedstawiona
historia, intryguje jakby była słyszana po raz
pierwszy. Współcześnie zaprojektowana
scenografia i lalki dodają tej scenicznej
opowieści lekkości a zarazem podkreślają jej
uniwersalny wymiar i wieczną aktualność.
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
10
ZAJĘCIA OTWARTE
"Muzykoterapia"
Od września roku szkolnego 2012/2013, w
każdy piątek odbywają się zajęcia
muzykoterapii metodą Mobilnej Rekreacji
Muzycznej. Celem tak prowadzonych zajęć
jest aktywizacja ucznia poprzez dźwięk,
muzykę, która jest wyzwalaczem i
katalizatorem przeżyć i emocji. Muzykoterapia
redukuje napięcia, poprawia samopoczucie,
pewność siebie. Rozbudza wrażliwość i
aktywność najbardziej izolujących się,
zamkniętych w sobie uczestników. Po
zajęciach uczniowie mają poczucie mile
spędzonego czasu, czują się wypoczęci i
zrelaksowani.
"Sylwoterapia"
Sylwoterapia polega na pobudzeniu
witalnych sił organizmu, poprzez bezpośredni
kontakt z drzewami i krzewami.
Tak też dobrane do zajęć zostały gatunki
drzew, uwzględniając ich dobroczynny wpływ
i potrzeby indywidualne uczestników. Podczas
nich wykorzystywane są różnorodne elementy
drzewa, tj. pień, kora, gałązki, liście, kwiaty,
owoce, aromatyczne napary dostarczając
uczniom olbrzymią różnorodność wrażeń
wielozmysłowych. Zajęcia odbywają się w
każdy piątek i dotychczas spotkały się z
pozytywnym zainteresowaniem ich
uczestników. W wyraźny sposób rozbudzają
ich wrażliwość, zainteresowanie, uwagę,
aktywność własną, a także większe rozumienie
świata przyrody.
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
11
ZAJĘCIA POZALEKCYJNE
"Koło informatyczne"
Uczniowie chętnie uczestniczą w zajęciach
kółka informatycznego. Celem zajęć jest
rozwijanie zainteresowań techniką
komputerową i wpajanie podstawowych
zasad posługiwania się komputerem, a
także doskonalenie innych funkcji, np.
ćwiczenie spostrzegawczości wzrokowej.
Wiedza, jaką przekazuje nauczyciel skupia
się na ukazywaniu zastosowania
komputera w różnych dziedzinach życia.
Taka forma pracy z dziećmi umożliwia
wzbogacenie i doskonalenie wiadomości
zdobytych na zajęciach edukacyjnych.
"Koło kulinarne"
Jest to już czwarty rok funkcjonowania
koła kulinarnego w ramach, którego nasi
uczniowie mają okazję do rozwijania
swoich umiejętności w zakresie
samoobsługi, aktywnie spędzają czas
wolny oraz kształtują nawyki zdrowego
odżywiania. Głównym celem powołania do
życia koła kulinarnego było również
stworzenie okazji do tego, aby uczestnicy
zajęć spędzali ten czas w przyjaznej i
radosnej atmosferze. Zajęcia odbywają się
w każdy piątek od godziny 13:00. Podczas
zajęć pieczemy ciasta, robimy placki
różnego rodzaju, sałatki, zapiekanki i wiele
innych.
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
12
"Koło przyrodnicze"
Celem prowadzonych zajęć jest
rozbudzenie w uczniu zainteresowania
światem, jego różnorodnością, bogactwem i
pięknem. Uczeń ma możliwość poznawania i
przyjrzenia się bliżej budowie wielu gatunków
roślin i zwierząt. Środowisko naturalne
stanowiąc nieodłączny element naszego życia
stanowi bardzo dobrą podwalinę do rozwoju i
kształtowania właściwych nawyków. W tym
też celu została założona hodowla świerszcza
domowego, gdzie uczniowie mogą uczyć się
systematycznej opieki nad świerszczami,
poznać ich środowisko i potrzeby.
W CO SIE BAWIMY ?
Bardzo ciekawą, a zarazem prostą
formą zabawy, która może wypełniać czas
wolny dziecka w rodzince są zabawy
paluszkowe. Ich celem jest nawiązywanie
miłego, fizycznego kontaktu z dzieckiem.
Wpływają one pozytywnie na rozwój
dziecka i jego kontakt z drugą osobą.
Charakterystyczne dla tych zabaw jest to,
że to dorośli mówią i ilustrują ruchem treść
rymowanek. Pokazują dzieciom ruchy rąk,
palców i wykonują je na ciele dziecka.
Podczas wykonywania tych samych
ruchów można stosować różne słowa i
odwrotnie.
O to propozycja kilku takich zabaw.
Rodzinka
(dotykamy kolejno paluszków dziecka, zaczynając od kciuka)
Ten duży - to dziadziuś
A obok – babunia
Ten w środku - to tatuś.
A przy nim - mamunia.
A to jest - dziecinka mała
A to - moja rączka cała!
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
13
Bocian i szpak
A to było tak: - dziecko leży na brzuchu lub siedzi zwrócone do nas plecami
bociana drapał szpak, - lekko drapiemy je po jednej łopatce
a potem była zmiana
i szpak drapał bociana. - mocniej drapiemy je po drugiej
Co wynika z tej zmiany?
Kto był bardziej podrapany?
A potem też i tak: - lekko stukamy w plecy dziecka
bociana dziobał szpak,
a potem była zmiana
i szpak dziobał bociana. - stukamy w plecy w innym miejscu
Potem były jeszcze trzy zmiany. - stukamy w plecy w trzech dowolnych
miejscach
Ile razy szpak był dziobany?
„Lata osa koło nosa”
Lata osa koło nosa, - wewnętrzną stroną dłoni pocieramy nos
Lata mucha koło ucha, - pocieramy uszy
Lata pszczoła koło czoła, - pocieramy czoło
Lata bąk koło rąk, - pocieramy dłonie o siebie
Przeleciał kruk, dziobem w bok stuk, stuk. - palcem wskazującym uderzamy w bok
A on wstał i krzyknął: auauaua.
MIŁEJ ZABAWY!
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
14
"NA DOBRANOC, DOBRY WIECZÓR"
- bajka terapeutyczna
Bajki są ulubioną lekturą dzieci, ale
sięgają po nie także dorośli. Rzeczywistość
kreowana w bajkach jest zgodna z
myśleniem dziecka, pomaga mu zrozumieć
świat i siebie, wprowadza porządek i ład w
jego życie, buduje poczucie
bezpieczeństwa, zmusza do poszukiwania
nowych rozwiązań.
Jedną z metod redukujących lęk u
dzieci są baśnie i bajki. Bajki
relaksacyjne posługują się wizualizacją w
celu wywołania odprężenia i uspokojenia.
Akcja bajek toczy się w miejscu dobrze
dziecku znanym, opisywanym jako
spokojne, przyjazne i bezpieczne. Bajka
ma wyraźny schemat, bohater opowiadania
obserwuje i doświadcza wszystkimi
zmysłami miejsca, gdzie odpoczywa.
Powinna trwać około 3-7 minut i zawierać
specyficzne wydarzenia, którym przypisuje
się silne działania oczyszczające,
uwalniające od napięć i negatywnych
emocji.
Przed opowiadaniem bajki osoba
prowadząca wprowadza dzieci w stan
rozluźnienia, mówiąc: „teraz posłuchamy
bajki”, „usiądź wygodnie”, „posłuchaj
swojego oddechu”, „możesz przymknąć
oczy”. Osoba opowiadająca bajkę
relaksacyjną sama musi być odprężona, nie
może odczuwać napięcia, rytmicznie i
cichym głosem podaje tekst. Przerwy
powinny być tak długie, jak wypowiadana
myśl. Dobrze jeśli słowom towarzyszy
uspakajająca muzyka. Muzykoterapia
dodatkowo wzmocni efekt relaksacji.
Bajka relaksacyjna
Oddziaływanie: odprężenie, relaks.
"Niedźwiadek"
Mały niedźwiadek szedł wolno przez las. Czuł ogarniające go zmęczenie, nóżki zrobiły się
jakieś ciężkie i nie chciały odrywać się od ziemi. Rozglądał się dookoła, szukając miejsca do
odpoczynku. Drzewa rosły tutaj rzadziej, słońce coraz swobodniej przeciskało się przez
konary drzew, oświetlając wszystko dookoła.
Chyba niedaleko jest jakaś polanka, tam sobie odpocznę - pomyślał miś.
I rzeczywiście, po chwili jego oczom ukazała się mała łączka otoczona ze wszystkich stron
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
15
drzewami. Stanął na jej skraju i znieruchomiał z zachwytu: niskie krzewy, trawa, kwiaty jak
kolorowy dywan rozkładały się u jego stóp. Na środku łączki zajączki, króliczki, ba, nawet
myszki wygrzewały się w promieniach słońca. Spojrzał na niebo. Było bezchmurne, słońce
jakby wiedziało, że zwierzęta oczekują na jego promienie, bo świeciło bardzo mocno. Miś
wystawił pyszczek do słońca i poczuł, jak przyjemne ciepło obejmuje najpierw jego głowę, a
potem całe ciało. Usłyszał lekki szum wiatru i brzęczenie owadów, które unosiły się nad
kwiatami. Głęboko odetchnął. W nos wkręcał się delikatny zapach trawy i kwiatów.
Tutaj jest wspaniałe miejsce do odpoczynku - pomyślał, po czym położył się wygodnie na
trawie, jak na kocyku, łapki podłożył sobie pod głowę. Zamknął oczy. Odpoczywał. Oddychał
miarowo i spokojnie. Zrobił głęboki wdech, wciągnął powietrze przez nos, a po chwili
wypuścił je. Powtórzył to jeszcze raz. Czuł, jak z każdym wydechem pozbywa się zmęczenia.
Był teraz przyjemnie rozluźniony, poczuł się ciężki i bezwładny. Jego głowa, brzuszek i nóżki
były jak z ołowiu. Wtulił się w trawkę jak w kołderkę. Było mu bardzo wygodnie. Oddychał
równo i miarowo, jego klatka piersiowa spokojnie w rytm wdechu i wydechu unosiła się i
opadała, tak jak fale morskie, kiedy wolno i leniwie przybijają do brzegu. Poczuł się teraz tak
dobrze ! Delikatny wiaterek przesuwał się po całym jego ciele, rozpoczynając od czubka
głowy aż po koniuszki łapek, zabierając z niego zmęczenie i napięcie. Robił to raz i drugi,
powtarzał wiele razy. Promienie słońca przyjemnie ogrzewały. Miś odpoczywał. Po chwili
zasnął, a razem z nim zajączki, króliczki i nawet małe myszki. Zrobiło się tak cicho, że nie
słychać było nawet brzęczenia pszczół. Słońce wolno szło po niebie.
Nagle, nie wiadomo skąd, pojawiły się małe chmurki, rozpoczęły zabawę
w chowanego, biegały po całym niebie, zagradzały drogę promyczkom, które płynęły na
ziemię. Wiatr zaczął silniej dmuchać, łączka budziła się ze snu. Zabrzęczały pszczółki, które
znowu zabrały się do zbierania miodu z kwiatów, ptaszki rozpoczęły swe trele, a motyle
rozpościerając skrzydełka, unosiły się nad roślinkami. Wtem jeden z nich, taki najmniejszy
motylek usiadł na nosku niedźwiadka i w rezultacie niechcący go przebudził. Miś leniwie
otworzył oczy. Przetarł je łapkami. Ziewnął raz i drugi, przeciągnął się. Wiaterek tymczasem
nagle zawirował, zatańczył i chłodnym powietrzem orzeźwił go. Najpierw dotknął jego łap.
Wniknęła w nie ożywcza siła, miś poczuł, jakby zanurzył je w chłodnym strumyku. Ten
przyjemny, orzeźwiający dotyk przenikał coraz wyżej i wyżej, jak prysznic ogarnął ciało,
dając energię, przepełniając siłą. Miś pomachał łapkami, główką, nóżkami.
Wstał, otrzepał futerko, poczuł się odprężony i wypoczęty. Wiaterek wzmagał się, coraz
silniej, tańcząc po łące i zachęcając wszystkich do zabawy. W jego rytm pochylały się trawy,
kwiatki, a nawet krzewy ruszały swymi gałązkami jak ramionami.
Cudownie wypocząłem - pomyślał miś. - Jutro na pewno tutaj powrócę, ale teraz już pora
wracać do domu. Czeka tam przecież na mnie mama i przepyszny podwieczorek. W tym
momencie pogłaskał się po brzuszku i ruszył energicznie, podskakując w rytm podmuchów,
w kierunku swego domu.
" Szkolne echo " Nr 1
Gazetka szkolna / Grudzień 2012
16
Na zbliżające się Święta
pragniemy złożyć życzenia
przeżywania Bożego Narodzenia
w zdrowiu, radości
i ciepłej rodzinnej atmosferze.
Kolejny zaś Nowy Rok
niech będzie czasem pokoju
oraz realizacji osobistych zamierzeń.
WESOŁYCH ŚWIĄT
I SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU!
Informacje szkolne
Przypominamy, że w Szkole Filialnej w Gaju zajęcia odbywają się w godzinach 8:00 – 16:00
Organizacja zajęć dla uczniów szkoły podstawowej, gimnazjum oraz szkoły przysposabiającej
do pracy odbywa się według tygodniowego rozkładu zajęć w godz. 8:00 – 12:05 oraz 13:00 –
15:25
Podobnie zajęcia w zespołach rewalidacyjno – wychowawczych odbywają się od 8:00 do
12:00 oraz od 12:00 do 16:00, w trakcie przerwy obiadowej nauczyciele uczestniczą w
doskonaleniu samoobsługi uczniów w rodzinkach
O wszelkich zmianach w organizacji zajęć wynikających z organizacji różnych imprez
szkolnych oraz pozaszkolnych, udziału nauczycieli w szkoleniach bądź w radach
pedagogicznych informujemy na bieżąco.
Nauczyciele redagujący gazetkę: Edyta Walaszek, Katarzyna Skoczeń, Hanna Cichocka
Top Related