Gliwickie memo

Dzieci lubią grać. Zresztą… nie tylko one. Te zajęcia to nic

innego jak gra. Gliwickie memo sprawia, że nazwy miejsc

wpadają do głowy mimochodem i zostają w pamięci na

długo. A że miejsca te są ważne dla historii i kultury

Gliwic, gra staje się doskonałym narzędziem do

prowadzenia zajęć z edukacji regionalnej.

PRZEDSZKOLAKI 30 - 40 MINUT

CELE

Po zajęciach dzieci potrafią rozpoznać i nazwać co najmniej kilka ważnych dla miasta

budynków, znają ich funkcje.

METODY

czynne: gra dydaktyczna, metoda ćwiczeń (pamięciowa, powtarzanie treści)

oglądowe: oglądanie ilustracji,

słowne: rozmowa. Formy organizacyjne pracy: grupowa.

CO PRZYGOTOWAĆ WCZEŚNIEJ?

Komplet kart do gry. Należy je wydrukować z załącznika, co najmniej w formacie

A4, przyciąć tak, aby karty były kwadratowe. Papier, na którym będziemy

drukować powinien być sztywny. Ewentualnie można karty zalaminować.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Zanim rozpoczniemy grę, dzieci muszą poznać budynki przedstawione na kartach,

ich historię i funkcję. Wstępem może być pytanie o to, jakie według dzieci są

najbardziej charakterystyczne miejsca w Gliwicach.

2. Pokazując dzieciom kolejne obrazki, opowiadamy o miejscach na nich

przedstawionych. Pomocne może być poniższe zestawienie:

RATUSZ

Znajduje się na samym środku gliwickiego rynku. Na szczycie

budynku umieszczono gałkę z iglicą. Przy przebudowie w 2002 r.

otworzono gałkę i znaleziono w niej szereg pamiątek

z przeszłości, w tym kronikę miejską.

URZĄD MIEJSKI

To jeden z najokazalszych budynków w mieście. Zbudowano go

jako „Haus Oberschlesien”, najnowocześniejszy hotel w tej części

Europy. Teraz jest siedzibą władz miasta.

ZAMEK PIASTOWSKI

Jeden z najstarszych obiektów w mieście (XIV w.). Pełnił różne

funkcje: był arsenałem, więzieniem, folwarkiem. Teraz jest tam

siedziba muzeum.

RADIOSTACJA

Zbudowana z drewna w 1935 r. Ma 111 m wysokości. Wieża ciągle

„pracuje” – są na niej zamontowane różne anteny, np.

obsługujące Centrum Ratownictwa Gliwice.

WILLA CARO

Mieszkał w niej kiedyś bogaty gliwicki przemysłowiec. Teraz w jej

wnętrzach jest muzeum.

GLIWICKI TEATR MUZYCZNY

Działa w Gliwicach od 2001 r. Warto wybrać się do teatru na

spektakl, szczególnie podczas organizowanych corocznie

Dziecięcych Spotkań Teatralnych.

RUINY TEATRU MIEJSKIEGO

Teatr Miejski „Victoria” został zbudowany w 1890 r. Był wtedy

najładniejszy i największy w regionie. Niestety w 1945 r. został

spalony. Mimo że nie został odbudowany, w jego ruinach

odbywają się różne wydarzenia kulturalne.

PORT I KANAŁ GLIWICKI

Kanał łączy nasze miasto z rzeką Odrą, ma nieco ponad 40 km

długości. W porcie przeładowywane są towary. Stary port w

Gliwicach znajdował się w centrum miasta.

PALMIARNIA MIEJSKA

W palmiarni można nie tylko zobaczyć palmy i kaktusy, ale

i terraria z gadami oraz wielkie akwaria.

KOŚCIÓŁ PW. PODWYŻSZENIA KRZYŻA ŚWIĘTEGO

To tutaj, w przykościelnym klasztorze, w sierpniu 1683 r.

zatrzymał się król Jan III Sobieski. Spało mu się chyba niezbyt

wygodnie, o czym napisał w liście do królowej Marysieńki.

NOWE GLIWICE

Kiedyś były tu tereny Kopalni Węgla Kamiennego Gliwice. Budynki

odnowiono, a w jednym z nich można obejrzeć bardzo ciekawą

ekspozycję Oddziału Odlewnictwa Artystycznego Muzeum w

Gliwicach.

MIEJSKA BIBLIOTEKA PUBLICZNA W GLIWICACH

Przy ulicy Tadeusza Kościuszki znajduje się główna siedziba

gliwickiej biblioteki. Jej filie można jednak znaleźć w całym

mieście.

Po przedstawieniu każdego obiektu zachęcamy dzieci do głośnego powtórzenia

jego nazwy. Jeśli jest długa, skracamy ją do jednego słowa (np. kościół,

biblioteka).

3. Teraz pora na przygotowanie gry i poznanie jej zasad.

Gliwickie memo ćwiczy pamięć wzrokową i poprzez zabawę pozwala łatwo

przyswoić wiedzę.

a) Dzieci siadają w kole. 24 plansze mieszamy i układamy pośrodku na podłodze

obrazkami do dołu, w 4 rzędach po 6 obrazków.

b) Uczestnicy kolejno odkrywają po 2 dowolne obrazki, za każdym razem

nazywając przedstawione na nich obiekty. Jeśli dziecku uda się znaleźć parę

(dwie takie same ilustracje), zabiera je z podłogi. Jeśli obrazki są różne,

odkłada je zakryte w to samo miejsce. Prowadzący zwraca szczególną uwagę

na prawidłowe rozpoznawanie przez dzieci obiektów i nazywanie ich.

c) Gra toczy się do momentu, aż wszystkie karty zostaną zabrane z podłogi.

d) W tej grze wygrywa cała grupa, o ile uda jej się odnaleźć wszystkie pary

i prawidłowo nazwać budynki na nich przedstawione.

4. Jeśli dzieci w grupie jest mniej niż 24 lub dokładnie tyle, na zakończenie możemy

przeprowadzić szybką i prostą zabawę, która pozwoli przedszkolakom trochę się

poruszać. Każdemu uczestnikowi wręczamy jeden obrazek. Zadaniem dzieci jest

odnalezienie pary, czyli osoby z taką samą ilustracją. Zabawa będzie trudniejsza,

jeśli przyczepimy obrazki na plecach dzieci – wtedy będą musiały pytać

i dociekać, jaki same mają obrazek, a dopiero potem szukać osoby z taką samą

ilustracją.

Gdy już dzieci odnajdą swoje pary, sprawdzamy poprawność wykonania zadania

i każdą dwójkę prosimy o nazwanie budynku przedstawionego na ilustracjach,

które otrzymały.

5. Na koniec pytamy:

Słuchając propozycji dzieci, może warto zaplanować spacer albo małą wycieczkę?

CO JESZCZE MOŻEMY ZROBIĆ?

Jeśli plansze przygotowaliśmy starannie, mogą nam posłużyć wiele, wiele razy.

Gliwickie memo może być grą, do której dzieci będą wracać przy okazji innych

zajęć dotyczących regionu.

Które poznane dzisiaj miejsce dzieci chciałyby odwiedzić?