Gra z czasem (1)

Zazwyczaj wiemy, kiedy miały miejsca ważne wydarzenia.

Potrafimy podać rok. A jeśli trzeba jeszcze określić dzień

i miesiąc? I odpowiedzieć, czy John Baildon został ojcem

przed, czy po powrocie Blandowskiego z Australii do Gliwic?

Poniższy scenariusz zawiera opis Gry z czasem, znakomitej

zabawy ułatwiającej przyswojenie faktów z historii miasta

oraz poznanie ważnych dla Gliwic postaci.

13 – 15 LAT 90 MINUT

CELE

Po zajęciach uczestnicy potrafią wymienić imiona i nazwiska znanych gliwiczan oraz

znają ich dorobek. Wiedzą też, w którym stuleciu te osoby żyły. Wiedzą, czym jest oś

czasu i prawidłowo umieszczają na niej wydarzenia.

METODY

asymilacji wiedzy: pogadanka,

waloryzacyjne: metoda ekspresyjna,

samodzielnego dochodzenia do wiedzy: gra dydaktyczna.

Formy organizacyjne pracy: grupowa, indywidualna.

CO PRZYGOTOWAĆ WCZEŚNIEJ?

Karty gry – należy je wydrukować dwustronnie na kartkach formatu A4, najlepiej

na twardszym papierze, np. 160 g/m2. (załącznik)

Kilka dni przed zajęciami rozdajemy uczestnikom karteczki z nazwiskami znanych

gliwiczan. Prosimy, aby dowiedzieli się czegoś o tych postaciach (kiedy te osoby

żyły, jaki jest ich związek z Gliwicami, czym się wsławiły). Młodzież nie powinna

zapisywać tych informacji. Jeśli nazwisk jest za mało dla grupy, pozwalamy

niektórym pracować dwójkami.

Sławni gliwiczanie: John Baildon, Horst Bienek, Wolfgang Bittner, Jerzy Buzek,

Oscar Caro, Eugen Goldstein, Johann Friedrich Holtzhausen, Wilhelm

Hegenscheidt, Salomon Huldschinsky, Teodor Erdmann Kalide, August Kiss, Artur

Kochmann, Julian Kornhauser, Jerzy Lewczyński, Włodzimierz Lubański, Gustaw

Neumann, Wojciech Pszoniak, Tadeusz Różewicz, Zofia Rydet, Marcin Strzoda,

Artur Schiller, Wincenty Szpaltowski, Oscar Troplowitz, Stanisław Sojka, Adam

Zagajewski, Jerzy Ziętek.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1. Uczestnicy zajęć siadają w kole, najlepiej na podłodze. Zapowiadamy, że

dzisiejsze zajęcia to gra. Jej tematem będą znani gliwiczanie. Zanim

przedstawimy zasady, pytamy:

Padną teraz zapewne nazwiska z rozdanych wcześniej karteczek.

2. Rozdajemy karty uczestnikom. Każdy otrzymuje kartę z takim nazwiskiem,

z jakim wcześniej dostał karteczkę (w ramach przygotowania do zajęć). Zostanie

nam jedna karta - Wilhelm von Blandowski. Kładziemy ją pośrodku. Uczestnicy

umieszczają karty przed sobą w taki sposób, aby widoczna była strona bez daty

(czyli zdjęciem ku górze). Nie wolno odwracać kart.

3. Umieszczona na środku karta będzie punktem wyjścia do wystawiania kolejnych

kart i tworzenia osi czasu. Odwracamy ją i pokazujemy wszystkim uczestnikom

umieszczoną na niej datę. Prosimy jedną osobę o podejście i odczytanie tekstu

na karcie.

4. Rozpoczyna dowolny gracz. Czyta głośno zdarzenie opisane na jego karcie. Jego

zadanie polega na zadecydowaniu, czy dane wydarzenie miało miejsce przed czy

po tym opisanym na leżącej pośrodku karcie. Adekwatnie – umieszcza swoją kartę

po lewej bądź po prawej stronie karty startowej.

5. Weryfikujemy przyporządkowanie karty poprzez odwrócenie jej na drugą stronę,

Czy znacie jakąś sławną osobę, która urodziła się bądź tworzyła w Gliwicach?

datą ku górze. Prawidłowo umieszczona karta pozostaje na stole tworząc oś

czasu, a gracz tym samym pozbywa się swojej karty. Zanim wróci na miejsce,

odczytuje informacje zamieszczone na karcie.

Jeśli karta została umieszczona błędnie, gracz wraca z nią na swoje miejsce,

kładzie ją znów datą ku dołowi.

Czynność ta jest powtarzana przez kolejnych graczy. Gdy na środku są już dwie

karty, a potem jeszcze więcej, decydować trzeba o umieszczeniu kolejnej przed,

po lub pomiędzy kartami. Zawsze kierujemy się zasadą chronologii.

6. Gdy już wszyscy spróbują dołożyć swoje karty, wracamy do błędnych odpowiedzi.

Ci gracze próbują jeszcze raz. Jeśli i tym razem nie uda im się prawidłowo

przyporządkować kart, odczytują teksty z tyłu kart i kładą je na właściwym

miejscu.

Zwycięzcami gry są wszyscy, którym udało się za pierwszym razem prawidłowo

uzupełnić oś czasu o swoją kartę.

CO JESZCZE MOŻEMY ZROBIĆ?

Grę możemy skrócić. Gracze dobierają się w pary i każdej wręczmy jedną kartę.

Pracują razem. Mniejsza liczba kart to krótszy czas gry. I znaczne jej ułatwienie,

ponieważ w miarę jak przybywa kart, gra robi się coraz trudniejsza.

Młodzież może też grać bez wcześniejszego przygotowania. Wtedy karty tasujemy

i rozdajemy losowo, a uczestnicy określają datę danego zdarzenia np. za pomocą

dedukcji.

Grafika na pierwszej stronie pochodzi ze strony

https://pixabay.com/pl/zegar-czas-listy-obserwowanych-moda-407101/ Licencja: CC0 Public Domain