Nr 2/2008 ISSN 1428-5037

RATOWNIKINFORMATOR ZWIĄZKU ZAWODOWEGORATOWNIKÓW GÓRNICZYCH W POLSCE

Ciepłych i radosnych Świąt Bożego Narodzenia oraz Wszelkiej Pomyślnośći w Nowym Roku składa Zarząd Krajowy ZZRG w Polsce

Życzenia szczęścia górniczego, zdrowia, wszelkiej pomyślności oraz

bezpiecznej i spokojnej pracy.

Dla członków związku oraz wszystkich zatrudnionych

w górnictwie.

Z okazji Górniczego Święta50-lecie OSRG Jaworzno

Wesołych Świąt

W dniu 6 listopada 2008 roku Okrę-gowa Stacja Ratownictwa Górniczego w Jaworznie obchodziła jubileusz 50 – lecia istnienia. Po uroczystej mszy św. w kościele parafialnym pod wezwaniem Miło-sierdzia Bożego w Jaworznie - Borach, kon-celebrowanej przez ks. Stanisława Janickiego oraz Lucjana Bielasa wszyscy uczestnicy przenieśli się do sali na szyb Piłsudski przy ZG Sobieskim. W części oficjalnej uroczysto-ści dyrektor mgr inż. Zbigniew Kubica przed-stawił historię OSRG Jaworzno.

Tegoroczne obchody Barbórkowe rozpo-częto, jak co roku, uroczystą Mszą Świetą upamiętniającą ten ważny dla każdego gór-nika dzień. Gdy ta dobiegła końca, wszyscy udali się pod pomnik upamiętniający pole-głych w czasie akcji ratowników górniczych i poprzez złożenie wiązanek kwiatów oddali im cześć. W auli CSRG odbyła się Akademia, w trakcie której przedstawiciele władz państo-wych oraz miejskich, z Wojewodą Śląskim na czele, przekazali życzenia spokojnej oraz bez-piecznej pracy wszystkim górnikom.

Akademia Borbórkowa w CSRG

95-lecie K.S. BochniaHistoria ratownictwa górniczego w naj-

starszym zakładzie górniczym działającym na ziemiach polskich, wiąże się nieroze-rwalnie z zawodem jaki od wieków towa-rzyszy ludzkości. Nie znamy ani pierwszego poszkodowanego pracującego pod ziemią ani też tych niosących mu pomoc. Można się tylko domyślić, że były to działania spontanicznej samopomocy pracujących ze sobą górników.Potrzeba było kilka wieków zdobywania do-świadczeń, pogłębiania wiedzy o zagrożeniach i sposobach ich zwalczania, aby powstało zor-ganizowane ratownictwo górnicze.Pierwsze wzmianki o organizowaniu się w kopalniach początkowych form służb ratowni-czych sięgają roku 1889. 31 maja tegoż roku.Cesarsko-Królewski Urząd Górniczy

7 października 2008r. Okręgowa Stacja Ratownictwa Górniczego w Wodzisławiu Śl. obchodziła jubileusz 50-lecia swoje-go istnienia. Uroczystości rozpoczęła msza św. w kościele p/w Św. Stanisława w Mar-klowicach którą koncelebrował ksiądz dzie-kan Bogusław Płonka. Po mszy św. wszyscy uczestnicy w asyście pocztów sztandarowych z KSRG „Marcel”, MZK ZZRG w Polsce przy JSW S.A., OSRG Wodzisław oraz górniczej orkiestry dętej KWK „Marcel” defiladowym krokiem przemaszerowali do hali sportowej mieszczącej się przy Szkole Podstawowej nr 1 w Marklowicach gdzie miała miejsce druga cześć uroczystości.

Ciepłych i radosnych Świąt Bożego

Narodzenia oraz Wszelkiej Pomyślnośći

w Nowym Roku

składa Zarząd Krajowy ZZRG

w Polsce

Dokończenie na stronie 10

Dokończenie na stronie 10

Dokończenie na stronie 10

50-lecie OSRGWodzisław Śl.

Dokończenie na stronie 10

Najnowocześniejszy czterogodzinnyaparat roboczy

Aparat BioPak 240Revolution został tak zaprojektowany, by zmniejszyć koszty użytkowania,ułatwić konserwację i przygotowanie do użycia.Dzięki małym kosztom nabycia i minimalnym kosztom utrzymania, aparat BioPak 240R staje sięnajtańszym czterogodzinnym aparatem z obiegiem zamkniętym, dostępnym na rynku.Nie występują jakiekolwiek obowiązkowe przeglądy czy wymiany części.

Aparat wyróżnia się:

• Innowacyjnym i niespotykanym pochłaniaczem, systemem chłodzenia i intuicyjnym systemem monitorującym• Nie występuje obowiązek wysyłania aparatu ani jego części na obowiązkowe, płatne przeglądy w serwisie producenta aparatu• Lepszym i wygodniejszym użytkowaniem ze względu na doskonałą ergonomię• Najłatwiejszym użytkowaniem i konserwacją aparatu. Dzięki małej ilości części i podzespołów aparatu, przygotowanie zajmuje kilka chwil• Doskonałymi parametrami fizjologicznymi

Aparat ten to prawdziwa rewolucja wśród aparatów roboczych.

www.ntron.com

BioPack_reklama.indd 1 2008-10-13 22:38:35

RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008 strona 3

Biopak 240 R w trakcie testów na kopalniach Katowickiego Holdingu Węglowego S.A. „Kazimierz-Juliusz” już puka do drzwi i upomina się o swoje.Celem naszego działania było te-

stowanie aparatu Biopak 240R przez bezpośrednio zainteresowanych – ra-towników górniczych w kopalniach. Najpierw odbyło się spotkanie Dyrekto-ra KWK „Wujek” inż Krzysztofa Ku-raka z przedstawicielem firmy „Bioma-rine’ (Ntron), Jarosławem Michalskim. Firma „Biomarine” jest producentem nowego typu roboczego aparatu rege-neracyjnego Biopak 240. Stary ratownik, jakim jest dyrektor Kurak, zadawał sporo pytań. Poczynając od typowo roboczych, z pozycji pracującego w aparacie ratownika przez bezpieczeństwo pracy aż po zagadnie-nia ekonomiczne, jak na dyrektora przystało. Wynikiem tych rozmów była zgoda na przete-stowanie Biopak-a w warunkach dołowych, w trakcie ćwiczeń ratowniczych pod ziemią oraz w czasie seminarium dla zastępowych.

Prezentacja aparatu, poprzedzona krótkim rysem historycznym, wywołała dyskusję nad jego walorami. Atutami Biopak-a na pewno są: prosta konstrukcja i łatwa obsługa. Wady to wyprowadzenie węży oddechowych w po-zycji naramiennej. Musimy sobie jednak w tym miejscu powiedzieć, że niestety wszystkie dostępne na rynku aparaty, które mają zastąpić W-70 mają tę cechę. Także konieczność sto-sowania wkładów chłodzących w aparatach staje się koniecznością, ze względu na powta-rzające się coraz częściej akcje w trudnych warunkach mikroklimatu. Nie bez znaczenia dla zakładu pracy są zapewne koszty zakupu aparatów oraz koszty utrzymania ich w goto-wości do pracy.

Seminarium odbyło się 31 października, a 7 listopada odbyły się ćwiczenia ratownicze pod ziemią, w trakcie których zastęp ratowni-ków mógł na własnych kościach wypróbować Biopak-a. Plan ćwiczeń zakładał: wyjście z bazy dwóch zastępów w aparatach, dojście do ściany (ok. 800m), przejście przez ścianę wy-dobywczą, przetransportowanie po wyjściu ze ściany 4 rur podsadzkowych Ø185 na dystan-sie ok. 70m, powrót do bazy (ok. 1km). Wyj-ście z bazy poprzedziło badanie lekarskie.

Jeden zastęp był wyposażony w aparaty Biopak 240R, zgodnie z instrukcją wyposa-żonych we wkłady lodowe, drugi zastęp w aparaty W-70 uzbrojone w SAT-y z lodem. W ścianie temperatura dochodziła do 28 stopni Celsjusza a w miejscu transportu, przy wilgot-ności względnej ok. 90% temperatura wynosi-ła 31,5 stopni. Jak widać warunki nie należały do najłatwiejszych, a założone zadania miały na celu sprawdzić nowy typ aparatu w warun-kach pracy zbliżonych do akcji.

W czasie transportu doszło do uszkodzenia węża wydechowego w Biopaku.

Przyczyną było dociśnięcie węża transporto-waną rurą podsadzkową do króćca komory oddechowej i w konsekwencji jego przecięcie.

Po korekcie położenia aparatu na plecach przez popuszczenie pasów nośnych, drugi transport przebiegł bez przeszkód, co pokazuje, że apa-raty z wężami wyprowadzonymi w pozycji naramiennej nie są przeszkodą dla transportu nawet rury podsadzkowej. Niezbędne jest jed-nak szkolenie i trening. Po powrocie do bazy, po około 90 minutach, i zdjęciu aparatów ra-townicy wymieniali opinie o komforcie pracy w aparatach. Swoje opinie zawarli również w anonimowych ankietach, które wypełniali po wyjeździe w Kopalnianej Stacji Ratownictwa Górniczego. Informacje zawarte w tych ankie-tach podkreślają uproszczone kontrole ratow-nika, komfort oddychania w Biopak-u, wy-godę przy noszeniu , dobrą widoczność i nie parowanie maski twarzowej mimo fabryczne-go braku wycieraczki. Są również wskazywa-ne wady. Podstawowa to węże oddechowe na ramionach. I nie mówi się tylko o zagrożeniu tych węży w czasie transportu, ale również o tym, że utrudniają przejście niskich i wąskich odcinków wyrobisk.

Inne wskazówki dla producenta to: mała czytelność manometru z powodu umiesz-czenia na nim dwu skal oraz budzące obawy zabezpieczenie maski przed odpięciem się od łącznika oddechowego. Nasi koledzy sugerują również, że zastosowanie odpinanego prawego pasa nośnego, podobnie jak w aparacie W-70, ułatwiłoby pokonywanie trudnych odcinków, gdzie nie ma możliwości zdejmowania apara-tu przez głowę.

12 listopada odbyły się ćwiczenia po-wierzchniowe na KWK „Murcki”. W trakcie ćwiczeń testowano aparat Biopak w komorze ćwiczeń pokonując wszelkie przeszkody tam przygotowane. Niskie przejście oraz przełaz przeciwwybuchowy. Również ratownicy pra-cujący na zmianie popołudniowej i nocnej mieli możliwość przymiarki aparatu. Domino-wały wśród nich pozytywne opinie, podkreśla-jące komfort oddychania i wygodę w nosze-niu. Potwierdziły się uwagi co do gabarytów aparatu, które utrudniają niskie przejścia. Mechanicy aparatowi z zadowoleniem mówi-li o prostej, nieskomplikowanej konstrukcji i szybkiej obsłudze. Podkreślili zalety modu-łowej konstrukcji i niezależność funkcjono-wania od elektroniki. Właśnie elektronika jest elementem budzącym najwięcej kontrowersji i obaw. Przydałby się również test wytrzymało-ściowy obudowy. Niektórzy mają obawy czy tworzywo jest wystarczająco mocne, jak na warunki górnicze.

17 listopada na Ruchu „Śląsk” kopalni „Wujek” odbyły się ćwiczenia dołowe. Celem pracy zastępu była przebudowa tymczasowej tamy izolacyjnej. Warunki pracy jak przysta-ło na tę kopalnię były odbiegające od normy. 30 stopni Celsjusza i 90 % wilgotności. Ra-townicy ze „Śląska” również wskazywali na czytelność manometru i połączenie maski z

łącznikiem oddechowym. Te elementy rodziły obawy ratowników przed używaniem go w ak-cji. Praca w zaciśniętych, niskich wyrobiskach też sprawiała problemy w związku z trudno-ściami związanymi ze zdejmowaniem aparatu. Wszelkie uwagi przekazano przedstawicielo-wi firmy. Pracę na ćwiczeniach obserwowali również dr Słota i mgr Słota. Bracia i pracow-nicy naukowi Politechniki Śląskiej. Zajmują się pracą w warunkach trudnego mikroklima-tu. Obecnie pracują nad wpływem wszystkich aparatów, roboczych i ucieczkowych, na orga-nizm pracownika zmuszonego do korzystania z tych aparatów w różnych warunkach.

Przedstawiciel firmy „Ntron” przygotowuje się do rozmów z kolejnymi kopalniami Kato-wickiego Holdingu Węglowego S.A. i ustale-niem kalendarza kolejnych prezentacji.

W chwili składu kwartalnika dobiegają końca rozmowy i finalizowana jest umowa firmy Ntron z Zarządem kopalni „Kazimierz-Juliusz” mówiąca o testowaniu aparatu Bio-pak. Założeniem podstawowym umowy jest przeprowadzenie kilkunastu ćwiczeń w wy-robiskach dołowych i w komorze ćwiczeń na powierzchni. Celem zaś, jest zapoznanie się, w miarę możliwości, jak największej grupy ratowników z nowymi aparatami i warunkami pracy w tych aparatach oraz wyrażenie swoich opinii przez nich. Ćwiczenia będą się odbywać w terminie od 2 stycznia do 1 lipca 2009 r.

Mam nadzieję, że opinie i uwagi ratowni-ków wskazujące wady w aparacie i pokazu-jące drogi ich naprawy zostaną potraktowane poważnie przez producenta. Oczekujemy od firmy Ntron rzetelnej odpowiedzi na stawia-ne przez ratowników pytania i sugestie zmian konstrukcyjnych w aparatach.

Może to technologia z NASA, lecz do re-aliów polskiego górnictwa trzeba ją trochę dopasować.

Wszak najważniejszy jest człowiek.... Andy

strona 4 RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008

Z posiedzenia Podkomisji ds. Analizy nakładów finansowych na cele bhp w Kompanii Węglowej - Halemba

Podkomisja wypracowała zasady pełnienia dyżurów przez lekarzy w oddziałach i zakładach Kompanii Węglowej. Za-sady dotyczą zdolności lekarzy do zjazdu pod ziemię i udzie-lania pomocy oraz orzeczeń możliwie na stanowisku pracy. Lekarze dyżurując dla kopalń muszą przybywać szybko i być wolni od dyżurów w szpitalach. Umowy powinny być podpisywane na szczeblu firmy nie indywidualnie i dla gru-py zakładów górniczych, tak aby możliwe były zastępstwa i ciągłość zabezpieczenia medycznego.

Przewodniczący Luberta wniósł pod rozwagę przypadek z wybuchu metanu w Boryni w czerwcu br. Niedopuszczalne jest aby poszkodo-wani bez zaopatrzenia medycznego i bez zorganizowanej pomocy sa-modzielnie ewakuowali się ze strefy zagrożonej do wyjazdu. W przy-padkach zbiorowych trzeba wypracować model zbiorowej pomocy medycznej. Ustalono zestawy środków i sprzętu medycznego do dys-pozycji dyżurującego lekarza. Ujednolicenie połączone ze szkoleniem pozwoli lekarzom działać skutecznie w każdych okolicznościach.

Istotnym elementem kompleksowego i jednolitego systemy stały się zasady zestawu środków i sprzętu medycznego w dyspozycji oddziało-wych sanitariuszy. Przewodniczący Luberta podkreślił znaczenie szko-leń sanitariuszy uwzględniające ustawowe, sprzętowe i praktyczne za-sady udzielania pomocy przedmedycznej. Wskazał na dobre regulacje dotyczące ratowników górniczych i specjalistyczny kurs co dwa lata, a wziąwszy pod uwagę ustawę o ratownictwie medycznym kurs ok. 16 godzinny powinien odbywać się corocznie.

Podkomisja postanowiła omówione i przyjęte zasady przedstawić plenarnej Komisji Bezpieczeństwa KW S.A. z propozycją stosowania od nowego roku.

W sprawach różnych Przewodniczący Luberta wniósł o rekomenda-cję Podkomisji dla wniosków:

- Zastępowi dyżurujących zastępów ratowniczych z uwagi na specja-listyczne kursy przedmedyczne pełnią funkcję sanitariuszy uzupełnia-jących sanitariuszy oddziałowych.

- Zestawić ilościowo liczbę etatów w oddziałach bhp kopalni i do-stosować ją do potrzeb zakładu górniczego, aby zatrudnienie było ade-kwatne do zadań przypisanych typu służbom. ZZRG w Polsce uważa, że inspektorzy bhp nie znajdują czasu na kontrolowanie stanowisk pra-cy i doradztwo związane z planem ruchu zakładu i sztuką górniczą. Służby bhp nie mają szans wyjścia z biur pod ziemię. Liczba raportów, szkoleń i protokołów przekracza ich zasadnicze obowiązki.

- Ujednolicenie zasad adaptacji zawodowej dla nowo przyjętych pracowników. W trosce o jak najmniejszy udział nowo przyjętych w wypadkowości instruktaż nie może być krótszy od trzech miesięcy, a kurs młodszego górnika powinien nastąpić po 6-ciu miesiącach za-trudnienia. Zakłady górnicze muszą wprowadzić i ujednolicić zasady pól szkoleniowych pod ziemią dla praktykantów zasadniczych i tech-nicznych szkół zawodowych oraz dla stażystów po studiach o kierunku górniczym. W tym opracowaniu Zarząd Kompanii Węglowej powinien stwarzać warunki i zachęcać do dalszego kształcenia i podnoszenia kwalifikacji. Odchodzenie nowo przyjętych z górnictwa po pierwszej wypłacie nie jest błędem konstrukcji układu zbiorowego pracy i za-sad wynagrodzenia. Przedsiębiorcy w porozumieniu ze związkami za-wodowymi powinni znaleźć dodatkowe zachęty finansowe dla nowo przyjętych. Zmiana pokoleniowa w górnictwie musi mieć stabilne i perspektywiczne zasady.

- Działy bhp przejmą koszty materiałów i wynagrodzeń związanych z akcjami ratowniczym i pracami profilaktycznymi. Te zadania nie mogą

BHP w Kompanii WęglowejW listopadzie analiza bezpieczeństwa pracy w górnictwie

na każdym szczeblu zainteresowań osiągnęła zadowalającą liczbę spotkań. W dniu 13 listopada obradowała Komisja Bezpieczeństwa Pracy przy Wyższym Urzędzie Górniczym – notatkę z obrad i wniosek Przewodniczącego załączamy do artykułu.

W dniu 14 listopada spotkała się Podkomisja ds. analizy na-kładów finansowych na cele bhp w KW S.A. notatkę również załączamy do artykułu. W dniu 24 listopada zebrał się Zespół Trójstronny ds. bezpieczeństwa socjalnego górników. Podczas posiedzenia Zespołu dyskutowano wyłącznie o bezpieczeństwie pracy w górnictwie, więcej przeczytasz w osobnym artykule. Natomiast 27 listopada w Kompanii Węglowej odbyło się po-siedzenie Komisji ds. Problemów Bezpieczeństwa w KW. Wiele spotkań, wiele analiz i sporo powodów. Statystyki wypadkowo-ści są złe. Wzrosła wypadkowość śmiertelna oraz liczba urazów ciężkich. Statystycy biją na alarm. Trzeba zmienić system szkoleń. Zbyt wiele wypadków mieści się w przyczynach ludz-kich. Albo rutyna, albo błędy organizacyjne na stanowisku pra-cy. Wskazałem na ważną przyczynę. Wciąż niskie zatrudnienie powoduje, że często pracownicy przemieszczają się w czasie jednej dniówki do obsługi różnych urządzeń, a nawet w różne warunki pracy. Narażeni są na upadki, na zmianę mikroklimatu i dekoncentrują się.

Niepokojący jest wzrost liczby niebezpiecznych zdarzeń natu-ralnych. W blisko 70% ściany i przodki postępują w otoczeniu metanu i tąpań. Większość z nich postępuje z równoczesnym występowaniem obu zagrożeń. Praca załóg górniczych i ratow-ników koncentruje się, z jednej strony na planach wydobyw-czych, a z drugiej – na walce z zagrożeniami w ramach prac profilaktycznych.

Kompania Węglowa na usuwanie zagrożeń naturalnych wy-dała za 10-miesięcy br. kwotę 297 mln złotych. Główne zadania, to zwalczanie metanu, tąpań, pożarów i zagrożenia wybuchem pyłu węglowego. Ogółem nastąpił 16% wzrost nakładów na bezpieczeństwo pracy i zapobieganie zagrożeniom. Reasumu-jąc, należy zadać pytanie, czy wzrost ceny materiałów i usług dla górnictwa przy wzroście liczby zdarzeń i zagrożeń natural-nych pozwalają ocenić, że nakłady są odpowiednio wysokie? Kompania Węglowa deklaruje wzrost zatrudnienia, sprzyja ada-ptacji zawodowej dla nowoprzyjętych oraz zdobywaniu kwalifi-kacji i dalszemu kształceniu się pracowników. Przeprowadzane są szkolenia i konkursy bhp. Wniosłem również o analizę ob-łożeń w działach bhp, aby inspektorzy częściej pojawiali się w wyrobiskach dołowych. Generalnie dostrzegam niepozorowane działania. Oby przełożyły się na poprawę złych statystyk.

Szczęść BożePiotr Luberta

RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008 strona 5

Z posiedzenia Komisji Bezpie-czeństwa Pracy w Górnictwie

przy Wyższym Urzędzie Górniczym.

Nowy Prezes WUG - Piotr Litwa przyjął gratulacje od Przewodniczącego Komisji - Naczelnego Dyrektura GIG prof. Dubińskiego, który w imieniu Komisji życzył Prezeso-wi WUG stabilnej i owocnej Prezesury w odpowiedzialnej Instytucji. Prezes Litwa docenił rangę Komisji i zapowie-dział jej kontynuację, bo ceni sobie merytorykę i doradztwo na jakie może w tym gronie liczyć.

Cenną deklaracją była zapowiedź Wiceminister Gospodarki - Joanny Strzelec - Łobodzińskiej, że w najbliższym posiedzeniu Komisji weźmie udział osobiście, a na kolejne będzie delego-wała Dyrektora Departamentu Górnictwa w MG. Ta deklaracja podnosi rangę Komisji, a przede wszystkim informuje wszystkie strony na bieżąco. Oceniono stan bezpieczeństwa pracy w gór-nictwie za 10 miesięcy 2008r. Oraz działalność OUG i WUG w celu poprawy bezpieczeństwa pracy w górnictwie. Niepokojący jest wzrost liczby wypadków śmiertelnych i ciężkich. Pomimo spadku wydobycia wskaźniki statystyczne do 2008r. są gorsze. Przewodniczący Piotr Luberta wskazał na wzrost wybuchów i zapaleń metanu od 2002r. oraz wybuchów pyłu węglowego. Zagrożenie metanowe zbyt często nie jest opanowane zapobie-ganiem i pracami profilaktycznymi co potwierdzają zdarzenia zaistniałe w 2008r.

W przyczynach Przewodniczący wskazał na zaniechania, zbyt wczesne zaprzestanie działani profilaktycznych lub ich prowa-dzenie w sposób nieadekwatny do stanu zagrożenia. Interesują-ca na zakończenie tej analizy jest strategia Komisji Europejskiej, która nakazuje obniżenie wypadkowości o 25% - szkoda, że w strategii nie podano instrukcji do osiągnięcia celu. Po analizie wypadkowości przedsiębiorcy omówili działania i plany, które powinny wpłynąć na poprawę bezpieczeństwa pracy w górnic-twie. Padło wiele cennych już podjętych działań i deklaracji ja-kie będą lub są rozpatrywane. Obok szeregu inwestycji mówio-no o odtworzeniu kadry specjalistycznej o stworzeniu warunków do podnoszenia kwalifikacji i dalszego kształcenia. Cenne są zarządzenia ujednolicenia i wydłużenia adaptacji zawodowej dla wielu nowo przyjętych z odpowiednim instruktażami sta-nowiskowymi. Plany ruchu i dokumenty bezpieczeństwa oraz technologie zapobiegawcze muszą być udoskonalane. Brakuje rzetelnych ocen ryzyka zawodowego. Przewodniczący Luberta wskazał, że nie spółka węglowa, a kopalnia powinna tworzyć i realizować te dokumenty, chyba, że odpowiedzialność za bez-pieczeństwo i jego realizację spadną na głowy Prezesów Spółek Węglowych.

Przewodniczący Luberta ocenił obszerne raporty przedsiębior-ców jako obiecujące, dostrzegając że jeżeli będą realizowane i rozliczone będą musiały mieć pozytywny wpływ na stan bez-pieczeństwa. Podkreślił znaczenie służb bhp przedsiębiorców. Brakuje etatów w tych służbach. Inspektorzy są pozamykani w biurach przy raportach, protokołach i zleceniach inwestycyj-nych oraz rozliczeniach kosztów i szkoleń. Brakuje inspekcji i doradztwa zapobiegawczego na stanowiskach pracy.

Naradę zakończył raport Dyrektora Magiery o realizacji wnio-sków komisji powypadkowych powoływanych przez Prezesa WUG. Raport szeroko omówił przyczyny i powstałe na tej bazie wnioski. Niezrealizowane wnioski dotyczą szczególnie podję-tych i niezrealizowanych nowelizacji prawnych. W sprawach różnych Marek Uszko - Wiceprezes KW i Wacław Czerkawski podjęli temat poziomu procedur przetargowych i złych notyfi-kacji na towary i usługi dopuszczone do górnictwa. W dyskusji obok prozaicznej tasiemki do ochraniaczy i kosmicznej ceny za tasiemkę w pasmanterii, a jej ceną dla górnictwa o 1000% wyż-szą znalazły się argumenty zasadnicze.

Przetarg wygrał wentylator dopuszczony do pracy w atmosfe-rze wybuchowej, który podczas testu w Kopalni Doświadczal-nej Barbara stał się inicjatorem wybuchu. Certyfikaty są zatem wydawane bez szczegółowych badań i stwarzają ogromne nie-bezpieczeństwo. Przewodniczący Piotr Luberta złożył wniosek, który Komisja, Prezes WUG i GIG zaakceptowali bez uwag.

P. Luberta

obciążać funduszów płac i muszą mieć charakter nadzwyczajny na za-sadzie funduszu celowego, naliczanego z początkiem roku z podstawą średniej lat ubiegłych.

- Wypracować bezpieczne zasady notyfikacji, udzielania certyfika-tów i dopuszczeń materiałów i usług dla górnictwa, aby komisje prze-targowe miały pewność, że dopuszczone materiały i usługi zachowują wymagane normy bezpieczeństwa.

P. Luberta

Ratownicy w kopalniach

W każdej kopalni, zakładzie górni-czym, na każdej zmianie zatrudniane są zastępy ratowników. PO CO!

Nie tylko dlatego, że takie są wymogi prawa, lecz dla bezpieczeństwa zakładu oraz zatrud-nionych w nim górników. Zastępy ratownicze zatrudniane są przede wszystkim do prac pro-filaktycznych, które polegają na niedopuszcze-niu do powstania zagrożenia w kopalni. Praca ratowników, nieprzekładająca się w sposób bezpośredni na wielkość wydobycia czy dłu-gość wydrążonych wyrobisk, często postrze-gana jest przez kolegów z innych oddziałów i osoby dozoru jako mało potrzebna. Dopiero gdy dochodzi do powstania zagrożenia doce-niają posiadanie służb, które potrafią z ogrom-nym zaangażowaniem, nie bacząc na otacza-jące ich zagrożenie, pracować, wypełniać powierzone im obowiązki – ratowanie mienia lub życie ludzkie. Wtedy jesteśmy dostrzegani i doceniani. Nie można takich zjawisk uogól-niać, ponieważ wielu zarówno górników jak i osób dozoru z dyrektorami włącznie, widzi pracę ratowników górniczych na odzień. Na pytanie, po co są potrzebni ratownicy w kopal-ni „Kazimierz-Juliusz”, opowiedział naczelny inżynier.

Kopalnia „Kazimierz-Juliusz” prowadzi eks-ploatację grubego pokładu 510 systemem ścianowym warstwami równoległymi do uła-wicenia oraz systemem podbierkowym na całą grubość pokładu. Wydobycie prowadzi się w jednym rejonie wydobywczym. Węgiel pokła-du 510 jest bardzo skłonny do samozapalenia. Taki sposób eksploatacji generuje potencjalne zagrożenie pożarowe. Rola, jaką odgrywają ratownicy w neutralizacji tego zagrożenia jest nie do przecenienia. Dzięki bardzo dużemu zaangażowaniu, doświadczeniu oraz umiejęt-ności posługiwania się nowoczesnymi przy-rządami pomiarowymi, miejsca, w których rozpoczął się proces samo zagrzewania węgla, są na bieżąco lokalizowane i neutralizowane. Działania te są pozytywnie postrzegane przez górników, osoby dozoru ruchu oraz kierow-nictwo kopalni. Prestiż zawodu ratownika w KWK „Kazimierz-Juliusz” jest bardzo duży, o czym świadczy między innymi duża ilość kan-dydatów na ratowników spośród pracowników nowo przyjętych. Zarząd Kopalni i kierownic-two działu wentylacji jest otwarte na uwagi i sugestie członków drużyny ratowniczej w każ-dym temacie.

Rozmowę z Naczelnym Inżynierem kopal-ni Jackiem Matuszczykiem przeprowadził B. Kapusta.

strona 6 RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008

Ubezpieczenia ratowniczeOd września 2006 roku funkcjonuje ubezpieczenie od cał-

kowitej niezdolności do wykonywania obowiązków ratowni-ka górniczego.

Ubezpieczenie to zostało wynegocjowane przez ZZRG w Pol-sce z STU CIGNA dla członków ZZRG w Polsce będących ra-townikami górniczymi. Idea takiego ubezpieczenia miała na celu zabezpieczenie finansowe ratownika w momencie, gdy jego stan zdrowia wykluczy go z szeregów ratowniczych. Do ubezpiecze-nia może przystąpić każdy ratownik, który nie przekroczył 47 roku życia i opłaci składkę ubezpieczenia. Kwota odszkodowa-nia to 20.000 zł. przy składce miesięcznej 15 zł.

O odszkodowanie może ubiegać się ubezpieczony w momen-cie, gdy nie przejdzie badań ratowniczych w OBL-u w Bytomiu, na skutek poważnego zachorowania lub przebytego wypadku. W obecnej chwili objętych ubezpieczeniem jest ponad 500 ra-towników. W okresie dwóch lat funkcjonowania ubezpieczenia z odszkodowania skorzystało trzech ratowników.

M. Czyżycki

RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008 strona 7

Wojna Rządu ze związkami zawodowymi o emerytury pomosto-we a słoneczko Peru jeszcze lśni...

Rząd koalicji PO-PSL jedno-stronnie zdecydował się za-kończyć konsultacje społeczne do ustawy o emeryturach po-mostowych. Zakaz wstępu dla związkowców na Komisje Sej-mowe i odrzucane poprawki Posłów PIS i SLD świadczą o politycznej gilotynie dla praw do wcześniejszych emerytur. Co gorsza Rząd twierdzi, że ma rację, bo kierował się kryteriami

medycznymi, a w rzeczywistości posłuchał pracodawców ze szkodli-wymi stanowiskami pracy i politycznie oraz ekonomicznie ograniczył listę uprawnionych. Pracodawcy dzięki wsparciu Rządu zapłacą mniej-sze składki a budżet Państwa w mniejszym stopniu zasili ZUS na ob-sługę wcześniejszych emerytur. Kłamstwa Rządu mają na celu skłócić społeczeństwo fałszywą informacją że pracownicy nie uprawnieni do pomostówek dopłacą uprawnionym a przecież przez dziesiątki lat pracy każdy nazbiera na swoje świadczenie do końca życia. Rząd zapomi-na, że mówimy o pracownikach narażonych na choroby zawodowe i krótszy żywot. Poza tym obniżając podatki pracodawcom i najlepiej zarabiającym Rząd faktycznie obniża wpływy do budżetu i nie znajduje środków na wprowadzenie przedemerytalnego systemu.Mamy generalnie pracować do starości pomimo braku sił i potem utrzy-mywać się z głodowego świadczenia.W takich okolicznościach związki zawodowe i opozycyjne partie poli-tyczne wreszcie się zintegrowały. Data 5 listopada br. jest historyczna. Trzy reprezentatywne Centrale związkowe z wszystkimi związkami branżowymi postanowiły bez zwłoki przedstawić argumenty na ulicy. Pod Sejmem i Urzędem Rady Ministrów zabierali głos liderzy związ-kowi i posłowie PIS i SLD. Mieszanka zaiste wybuchowa. Lecz ponad 5 tyś uczestników demonstracji w zrozumieniu i zadowoleniu popierało wspólną walkę. Zapomnieli o podziałach politycznych działacze Soli-darności, OPZZ i Forum. Zapomnieli Poseł Cymański i Napieralski. Wielu górników i ratownicy górniczy solidarnie wspierali demonstrację w Warszawie spełniając obietnice poparcia złożone po otrzymaniu od-rębnej ustawy górniczej. Poza tym w dobrej a nie w haniebnej ustawie pomostowej brakuje drobnych regulacji o przeróbce mechanicznej wę-gla oraz o górnikach nie spełniających warunków do emerytury górni-czej np. z powodu rent chorobowych. Trzeba zdecydować czym była i jest służba wojskowa z poboru.Ratownicy górniczy zostali poproszeni przez OPPZZ o przyjęcie obo-wiązku w charakterze służb porządkowych demonstracji. W nagłej potrzebie zorganizowaliśmy udział 50 ratowników górniczych do za-szczytnego zadania. Niestety nie wyposażono nas w gaśnice. Ze zro-zumiałych względów stoczniowcy urozmaicili demonstrację licznymi fajerwerkami. Kolejarze i nauczyciele byli spokojniejsi, zaplanowali szereg własnych protestów.Od 10 lat kolejne Rządu nie potrafią spełnić obowiązku i obietnicy uzupełnienia systemu emerytalnego o regulacje przedemerytalne dla szczególnych stanowisk pracy. Obecni rozumieją częściowo, że trze-ba skrócić okresy pracy tam gdzie nie tylko występuje stres, pot i nie-bezpieczeństw ale przede wszystkim utrata zdrowia. Zachorowalność i skracanie życia na szczególnych stanowiskach są zbadanym i oczywi-stym argumentem. Niestety z politycznych i ekonomicznych względów projekt pomostowy jest konfrontacyjny i nie humanitarny. Projekt jest okrojony do skandalicznego minimum. Przecież nie może być łatwe społecznie wprowadzenie systemu skracającego pracę w kieracie za-ledwie o 5 lat. Nie łatwo również dlatego, że świadczenie pomostowe wyliczono na poziomie zasiłku socjalnego. Wreszcie nie łatwo, bo 800 tyś pracowników wyrzucono poza rozważania i uzasadnienie. Projekt ustawy pomostowej uderza w obecne prawa pracownicze i grupy za-wodowe, którym zdrowia brakuje na dotrwanie do wcześniejszej eme-

rytury a okres jej poboru jest znacznie krótszy. Rząd zapomina, że nasi „podmostowi” emeryci będą oglądać cudowną Irlandię Tuska i słonecz-ne Peru przykuci do szpitalnych łóżek. W kiepskich szpitalach z obsłu-gą niezadowolonych z wynagrodzenia pielęgniarek będą ewakuowani ze szpitali objętych strajkami. Zamiast podróży do ciepłych krajów na zasłużonej emeryturze będą oglądać świat zdrowych i bogackich w szpitalnych telewizorach za dwa złote na godzinę pod warunkiem, że im monet wystarczy, bo lekarstwa kupią najtańsze i tylko zastępcze. Nie wolno Im skutecznie przedłużyć żywota lecząc następstwa 40 let-niej pracy w złych warunkach.System emerytalny nie zniósł by finansowo ciężaru zbędnych istnień.Dlatego Rząd unika dialogu i fałszywie odrzuca związkowe argumenty. Walka ostra i coraz szerzej zakrojona rozpoczęła się. Koalicyjny Rząd dostał poważne ostrzeżenie.Zignorowanie tak uzasadnionej determinacji zaplanowanej na protesty i strajki będzie karkołomne dla władz. Nie ponowienie dialogu społecz-nego przed rozpatrywaniem ustawy pomostowej przez Senat wywoła brzemienne skutki dla pracodawców i Rządu.Kompromisem może być inicjatywa przedłużająca funkcjonowanie wcześniejszych emerytur branżowych. Kolejne dziesiątki tysięcy pra-cowników skorzystają z praw z jakich korzystali starsi współpracowni-cy dziękujący losowi, że zdołali osiągnąć prawa emerytalne bez lęku o prawa pomostowe i o nieuwzględnienie w ustawie.Pan Premier Tusk musi pamiętać, że słoneczko zachodzi. Oby obudził się z nadzieją, że słoneczko będzie lśniło na ścieżce trudnej kampanii Prezydenckiej.

P. Luberta

strona 8 RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008

Działania podejmowane w kopalniach KHW S.A. w celu po-prawy stanu bezpieczeństwa w 2008 r.

I. Działania mające na celu pozyskanie nowej, odpowiednio wykształconej kadry dla kopalń KHW

1. Nawiązanie współpracy ze szkołami kształcącymi w zawo-dach górniczych Katowicki Holding Węglowy SA , w celu przeciwdziałania powsta-waniu luki pokoleniowej już w 2002 roku podjął działania mające na celu reaktywację szkolnictwa zawodowego, kształcącego spe-cjalistów na potrzeby naszej spółki. Aktualnie kształcenie na po-trzeby spółki realizuje 5 szkół dziennych. W szkołach kształci się 860 uczniów w klasach o kierunkach: górnik, technik gór-nik, technik mechanik, technik elektronik, technik elek-tryk. Uczniowie odbywają zajęcia praktyczne w kopal-niach KHW S.A. oraz Podziemnym Ośrodku Szkolenia w KWK „Wujek”.

2. Przyznawanie stypendiów fundowanych uczniom i stu-dentom.Mając na uwadze zwiększenie atrakcyjności podejmowania na-uki w zawodach górniczych, Zarząd KHW SA podjął decyzję o przyznawaniu najlepszym uczniom szkół średnich kształcących w zawodach górniczych stypendiów fundowanych, w wysoko-ści 200 zł dla uczniów zasadniczych szkół zawodowych i 300 zł dla uczniów technikum. W celu zapewnienia stałego dopływu absolwentów szkół wyższych do kopalń, w 2002 r. podjęto współpracę z uczelniami wyższymi – Akademią Górniczo-Hutniczą w Krakowie oraz Politechnika Śląską w Gliwicach. W ramach zawartych porozumień studenci mają możliwość zapo-znania się z realiami pracy górniczej poprzez odbywanie praktyk w kopalniach.

II. Działania mające na celu lepsze przygotowanie pra-cowników nowozatrudnionych do wykonywania prac w zakładach górniczych

1. Wydłużenie okresu instruktażu ogólnego i stanowiskowe-goW celu należytego przygotowania pracowników do wykonywa-nia prac na stanowiskach dołowych przed ich dopuszczeniem do pracy, w dniu 30.01.2008 r. podjęto Uchwałę, zgodnie z którą instruktaż ogólny dla pracowników dołowych podejmujących pracę po raz pierwszy został wydłużony do 16 godzin, natomiast instruktaż stanowiskowy z 15 do 30 dni.

2. Wdrożenie procedury adaptacji zawodowejZakończone zostały prace związane z opracowaniem procedury adaptacji zawodowej pracowników nowoprzyjętych. Procedu-ra została przyjęta Uchwałą Zarządu KHW SA w październiku 2008 r. W ten sposób zainicjowane zostały działania, mające na celu dogłębne poznanie przez pracownika nowoprzyjętego za-kładu pracy, struktury organizacyjnej, kultury organizacyjnej, zasad funkcjonowania systemu motywacyjnego. Wdrożenie me-chanizmów adaptacyjnych umożliwi również nabycie przyzwy-czajeń i postaw preferowanych przez kierownictwo zakładów, szczególnie w obszarze ochrony życia i zdrowia (znajomość i stosowanie przepisów oraz zasad bhp).

Osobą odpowiedzialną za przebieg procesu adaptacji będzie starszy inspektor ds. adaptacji zawodowej podlegający bezpo-średnio Dyrektorowi ds. pracowniczych

3. Uruchomienie pola szkoleniowego w KWK „Wujek”W dniu 24.10.2008r. uruchomiono pole szkoleniowe w KWK „Wujek” na poziomie 370 m. Umożliwia to pełną realizację pro-gramu zajęć praktycznych, dla uczniów szkół kształcących w zawodach górniczych.

III. Działania mające na celu zwiększenie świadomości w za-kresie występujących zagrożeń, stosowanej profilaktyki oraz popularyzację nowych metod prewencji wypadkowej

1. Doskonalenie Systemu Zarządzania BezpieczeństwemW kopalniach KHW SA w 2002 r. został wdrożony i cer-tyfikowany, na zgodność z wymaganiami Polskiej Normy PN-N-18001:1999, System Zarządzania Bezpieczeństwem i Hi-gieną Pracy.

2. Wdrażanie nowoczesnych materiałów i środków multime-dialnych w procesie szkolenia załóg górniczych.

3. Organizacja szkoleń promujących nowe metody prewen-cji wypadkowejW 2008 r. zorganizowano kolejne seminaria szkoleniowe dla pracowników służb BHP oraz społecznych inspektorów prac.

4. Popularyzacja oceny ryzyka zawodowego w świetle euro-pejskiego konkursu dobrych praktyk. W 2008 r. Katowicki Holding Węglowy S.A. włą-czył się w „Europejską Kampanię na rzecz oceny ryzy-ka zawodowego” w ramach „Europejskiego Tygodnia Bezpieczeństwa” przeprowadzonej pod hasłem „Zdrowe i bezpieczne miejsce pracy. Dobre dla Ciebie – dobre dla firmy”. Konkurs został rozstrzygnięty 01.10.2008 r. Jury konkursowe wyłoniło w polskiej edycji konkursu następujących laureatów:I miejsce - Katowicki Holding Węglowy S.A. Kopalnia Węgla Kamiennego Wujek za wniosek pt. „Ocena ryzyka zawodowe-go zagrożeń naturalnych jako element procesu oceny ryzyka w KHW S.A. KWK Wujek”

II miejsce - Kopalnia Węgla Kamiennego Kazimierz - Juliusz Sp. z o.o. za wniosek pt. „Czynniki biologiczne w ocenie ryzyka zawodowego górnika”.

5. Organizacja konkursów popularyzujących tematykę bez-pieczeństwa pracy w kopalniach KHW S.A. We wszystkich kopalniach KHW SA po raz kolejny (od 7 lat) przeprowadzono konkursy o tematyce BHP.

IV. Działania mające na celu poprawę porządku i dyscypliny pracy.

1. Wdrożenie procedury mającej na celu zmniejszenie ab-sencji chorobowej.Zarząd KHW S.A. w maju 2008 r. podjął Uchwałę w której określono szczegółowe działania w stosunku do pracowników nieprawidłowo wykorzystujących zwolnienia lekarskie.

Działania podejmowane w kopalniach KHW S.A. w celu poprawy stanu bezpieczeństwa w 2008 r.

2. Wdrożenie projektu „Dyscyplina”We wrześniu 2008 r. podjęto działania mające na celu wdrożenie procedury mającej na celu podniesienie dyscypliny pracy. W ramach projektu planowane jest podniesienie rangi osób dozoru średniego, w szczególności kierowników oddział.

V. Działania o charakterze inwestycyjnym.1. Zasadniczy wpływ na obecny stan bezpieczeństwa pracy pod ziemią wywiera poziom technicznego uzbrojenia zakła-du górniczego, a zwłaszcza zastosowanych w nim maszyn i urządzeń.W celu poprawy bezpieczeństwa pracy na drogach transportu i odstawy urobku rozszerzano sieć dróg transportowych kolejek podwieszanych z napędem własnym oraz kolejek spągowych, wdrażano nowe urządzenia odstawy urobku. Na bieżąco pro-wadzone były zakupy nowych wozów osobowych do przewozu załóg, lokomotyw spalinowych, zwiększono zakupy części za-miennych do remontu lokomotyw i wozów osobowych itp. Przykładowe działania o charakterze inwestycyjnym obejmowały:uruchomienie nowych układów transportowych kolejek pod-wieszanych spalinowych, wydłużenie istniejących tras ukła-dów transportowych oddanie do eksploatacji nowych prze-nośników zgrzebłowych i taśmowych dla odstawy urobku oraz kruszarki kęsów uruchomienie układów transporto-wych przeznaczonych do zbrojenia i likwidacji ścian wy-posażonych w kolejki spągowe zębate wyposażenie ścian w nowe obudowy zmechanizowane zakup nowoczesnych centrali metanometrycznych wdrożenie nowoczesnych sys-temów sterowania i automatyki oraz systemów łączności i bezpieczeństwa na stanowiskach odstawy urobku

2. W celu poprawy bezpieczeństwa na drogach poruszania się załóg górniczych i ograniczenia wypadków związanych z potknięciem oraz poślizgnięciem, podejmowane były działa-nia o charakterze organizacyjnym i technicznym. Działania obejmowały uruchomienie nowych układów transportu prze-znaczonych do jazdy ludzi lub wydłużenie ich tras a także za-budowę pomostów ułatwiających poruszanie się pracowników. Zapewniło to bezpieczny i szybki transport załogi wykonującej pracę w odległych miejscach kopalni oraz poprawę stanu tech-nicznego dróg przejścia.

VI. Nakłady na cele i zadania związane z BHP w Katowickim Holdingu Węglowym S.A.

W tabeli przedstawiono dane dotyczące nakładów na cele BHP w latach 2005+2007 oraz I połowie 2008 r Wskaźnik W1 - na-kłady ponoszone na bhp, w przeliczeniu na 1 tonę węgla netto

Wskaźnik W2 - nakłady ponoszone na bhp, w przeliczeniu na 1 zatrudnionego

Wskaźnik W3 - procentowy udział kosztów poniesionych na profilaktykę bhp, w stosunku do kosztów ogólnych

W-ce Prezes Zarządu KHW S.A. ds. Pracy Waldemar Mróz

RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008 strona 9

Podziemne bezpieczeństwo Trzykrotnie trzecie miejsce w konkur-sie „Bezpieczna Ko-palnia”, certyfikat Zintegrowanego Sys-temu Zarządzania oraz liczne wyróż-nienia w konkursach bhp- kopalnia KWK Kazimierz Juliusz to miejsce, w którym bezpieczeństwo jest sprawą kluczową.

Zachowanie najwyż-szych standardów bez-

pieczeństwa pracy zatrudnionych pracowników jest podstawo-wym celem Zarządu Spółki ostatniej kopalni w Zagłębiu. Dzięki wspólnym wysiłkom pracowników KWK Kazimierz- Juliusz sp. z o.o. ostatnie poważne zdarzenie miało miejsce w 2000 r., co w obliczu charakteru pracy w kopalni jest wydarzeniem godnym uwagi. Liczne szkolenia mające na celu podniesienie kwalifikacji pra-cowników w zakresie bezpieczeństwa zaowocowały zajęciem trzeciego miejsca w trzech ostatnich, prestiżowych konkur-sach „BEZPIECZNA KOPALNIA”. Jednym z podstawowych warunków otrzymania nagrody jest brak wypadków ciężkich, zbiorowych i śmiertelnych przez okres 3 lat. Nagroda jest świa-dectwem zaangażowania pracowników w przestrzeganie zasad bhp.Kopalnia stara się stale wdrażać nowe rozwiązania techniczne, mające na celu poprawę bezpieczeństwa pracy. Rozwiązania wprowadzane przez pracowników znalazły uznanie wśród jury „Ogólnopolskiego Konkursu Poprawy Warunków Pracy”. Auto-rzy opracowań: „Zapora torowa wsteczna typu ZT-1 z napędem hydraulicznym”, „Kombajn chodnikowy typu AM-50z przysto-sowany do współpracy z kołowrotem bezpieczeństwa KBH-5” i ”Bezciągowe urządzenie do przesuwania napędów ścianowych przenośników zgrzebłowych PZS Śląsk-190/642/U i Rybnik-80/225/750/90 typu HUP-1”, otrzymali nagrodę zbiorową trze-ciego stopnia.

Wyróżnienie dla Prezesa Zarządu w konkursie ”Pracodawca Organizator Pracy Bezpiecznej” jest świadectwem aktywnego zaangażowania kierownictwa w bezpieczeństwo pracy.

Gwarancją dalszego rozwoju bezpieczeństwa pracy w KWK Kazimierz-Juliusz jest certyfikacja Zintegrowanego Systemu Zarządzania. Certyfikację systemu przeprowadziła Jednostka Certyfikująca Głównego Instytutu Górnictwa wydając certyfikat Nr QS/09/07, który potwierdził, że KWK Kazimierz-Juliusz Sp. z o.o. w Sosnowcu spełnia wymagania normami: PN-EN ISO 90 01:2001, PN-EN ISO 14001:2005 i PN-N-18001:2004. Audyt został przeprowadzony pod nadzorem przedstawicieli Polskiego Centrum Akredytacji z Warszawy.Kopalnia KWK Kazimierz-Juliusz sp. z o.o. jest przykładem, że bezpieczeństwo pracy może pozytywnie współgrać z generowa-niem zysku.

Prezes Zarządu KWK Kazimierz - „Juliusz” Zbigniew Kościelniak

50-lecie OSRG Jaworznostrona 10 RATOWNIK - GRUDZIEŃ 2008

V- ce prezes CSRG S.A. w Bytomiu mgr inż. Jan Syty odznaczył sztandar OSRG Jaworzno złotym medalem Centralnej Stacji Ratownictwa Górniczego. Po części oficjalnej brać górniczą zabawiali zaprzyjaźnieni gwar-kowie.

Marek Rybicki

Dokończenie ze strony 1

95-lecie K.S. BochniaDokończenie ze strony 1w Krakowie w swym okólniku polecił ko-palniom położonym w podległym sobie okręgu zaopatrzenie się w aparaty ratun-kowe umożliwiające oddychanie w gazach niezdatnych do życia. 25 stycznia 1906 roku ten sam Urząd wydaje zalecenie powołania w kopalniach oddziałów straży ratunkowej. Stacja ratownicza w bocheńskiej kopalni po-wstała w 1913 roku. W dniu dzisiejszym stan osobowy drużyny KSRG Przedsiębiorstwa Państwowego Kopalnia Soli Bochnia liczy 30 osób, w tym 5 specjalistów.

W strukturze organizacyjnej kopalni drużyna podlega Kierownikowi Ruchu Zakładu Gór-niczego Panu Tomaszowi Migdasowi. Kie-rownik Kopalnianej Stacji Ratownictwa Gór-niczego ma trzech zastępców, a są nimi mgr inż. Wiesław Kowalczyk, mgr inż. Waldemar Rachwał, mgr inż. Krzysztof Pytka.

Za pracę 3 mechaników sprzętu ratownicze-go (Marka Smagi, Piotra Gajka, Józefa Mał-ka) odpowiada Pierwszy Mechanik Mirosław Imiołek. Zastępowymi w drużynie są: Józef Małek, Marek Smaga, Robert Korta, Krzysz-tof Góra, Bogdan Ćwik, Piotr Gajek, Krzysz-tof Przybyłko, Władysław Jewuła, Wacław Surma. Specjalistami są mgr inż. Zdzisław Kobylecki, mgr inż. Antoni Cichostępski, mgr inż. Tomasz Migdas, mgr inż. Leszek Józefko i Pan Karol Rysak.

Ponadto podczas działań ratowniczych upraw-nienia do pełnienia funkcji Kierownika Akcji „na dole” posiadają: Pan Marek Rzepka, mgr inż. Krzysztof Hałas i Pan Krzysztof Topolski. Kierownikami Bazy Ratowniczej mogą być: mgr inż. Jerzy Michaldo, Bogumił Cierniak i Dariusz Niemiec.

D. Niemiec

Akademia Borbórkowa w CSRG

Dokończenie ze strony 1Pan Wojewoda podkreślił wagę pracy ra-

towników górniczych, dostrzegając w nich charyzmę oraz bezwzględne poświęcenie w czasie akcji nie tylko w kopalniach.

Na chwilę każdy górnik zapomniał o swych obowiązkach. To było ich święto, ich wyjątkowe chwile.

B. Kapusta Marek Rybicki

50-lecie OSRG Wodzisław Śl. w CSRGDokończenie ze strony 1Po odśpiewaniu hymnu górniczego, wszyst-kich przybyłych gości z Prezesem CSRG S.A. w Bytomiu mgr inż. Stanisławem Parolem na czele przywitał Dyrektor OSRG Wodzisław mgr inż. Jerzy Krótki. W swoim wystąpieniu nawiązał do historii powstania OSRG Wodzi-sław oraz poszczególnych etapów jej rozwoju, aż do dnia dzisiejszego. Podkreślił ogromne zasługi, wielkie zaangażowanie i wkład pra-cy jaki wnieśli jego poprzednicy w rozwój OSRG. Bardzo miłym akcentem uroczystości było odznaczenie OSRG Wodzisław Złotym Medalem Centralnej Stacji Ratownictwa Gór-niczego S.A. w Bytomiu. Każdy z uczestników uroczystości otrzymał pamiątkową odznakę z okazji jubileuszu oraz wydawnictwo poświe-cone jubileuszowi 50-lecia OSRG Wodzisław.Po części oficjalnej nieco zgłodniałym już uczestnikom uroczystości podano bardzo smaczny obiad po którym przyszedł czas na wspólne śpiewy i dowcipy za które był odpo-wiedzialny zespół „Hajer Kapela”.

Z Zespołu Trójstronnego poświęconego bezpieczeństwu pracy w górnictwie

Ni stąd ni zowąd nagle na sali zapanowały „egipskie ciemności”, które na samym począt-ku trochę niektórych zaskoczyły. Jak się chwi-lę później okazało była to sprawka Skarbnika który sam musiał się pofatygować na obchody jubileuszu OSRG, bo jak to przeważnie bywa zwyczajnie o nim zapomniano. Za ten niefortunny incydent co po niektórym Skarbnik troszkę skórę pogarbował. Jak to zwykle bywa i Skarbnikowi zabrakło pytań więc pożegnał się z wszystkimi naka-zując piwolejom beki z piwem czopować i uczestnikom podawać bo suche już gardła mają. Za te słowa zebrał z sali ogromne porcje oklasków.Rozbawieni uczestnicy już teraz przy kufel-ku złocistego trunku i wesołych rytmach ka-peli zaczęli naprawdę swojskie świętowanie. Wspominali stare dzieje, jak to OSRG zakła-dali, jak to ongiś fedrowali, ratowali itd., itp. i tak w miłej i przesympatycznej atmosferze trwało to, aż do późnych godzin wieczornych.

P.Pieczka , J.Krótki

Zgodnie z poprzednim ustaleniem Zespół Trójstronny ds. bezpieczeństwa socjalnego górników w dniu 27 listopada br. wyjątkowo zebrał się w Katowicach, w siedzibie Kompanii Węglowej. Tematami posiedzenia były: stan bezpieczeństwa w zakładach górniczych, choroby zawodowe i projekt ustawy prawo geologiczne i górnicze. Panią Wiceminister Gospodarki – J. Łobodzińską na wstępie przywitali transparentami „Przeróbkarze” nie zadowoleni z projektu ustawy o eme-ryturach pomostowych. Przypominam, że tej grupie zawodowej chce się wydłużyć karierę za-wodową o 5 lat pracy. Raport o stanie bezpieczeństwa rozpoczął Wyższy Urząd Górniczy. Obraz zestawień z tendencją wzrostową dla wypadków śmiertelnych, ciężkich i liczby niebezpiecznych zdarzeń i zagrożeń był jednoznaczny. Jest gorzej, choć wydobywamy znacznie mniej węgla. Prezesi Spółek Węglowych obok statystyk omówili nakłady finansowe na bezpieczną pracę i zaprezentowali ciekawe propozycje, które mają poprawić bezpieczeństwo. Nakłady finansowe generalnie skrytykowały Związki Zawodowe. Poplątanie działań związanych z profilaktyką i in-westycjami w sprzęt nie pozwoliło wyciągnąć odpowiednich wniosków. W ocenie Związkowej wskazałem, że wypadkowość wzrasta we wszystkich górnictwach na całym świecie. Wzrastają zagrożenia naturalne, a zapotrzebowanie na węgiel kamienny jest ogromne i perspektywiczne. Niestety wzrost wypadków dostrzegamy w górnictwach i kopalniach, gdzie są wprowadzane tanie koszty produkcji, bo zawsze odbywa się to kosztem bezpieczeństwa. Węgiel tanieje, bo kupujących interesuje cena, a nie bezpieczeństwo pracy. Polska na tle Kolumbii, Ukrainy, Indo-nezji, RPA i Chin wygląda przyzwoicie. Niestety w dziedzinie wentylacji i ochrony przed meta-nem i pożarami, przed tąpaniami i pyłem węglowym mamy wciąż wiele do zrobienia. Wskazane zagrożenia powinny stanowić kluczowe wydatki, by nastąpiła znaczna poprawa bhp. Wskazałem na potrzebę wprowadzenia nowej strategii zarządzania bezpieczeństwem aby była przejrzysta odpowiedzialność. To kopalnia, a nie Spółka, powinna sporządzać plan ruchu oraz dokument bezpieczeństwa i według tych dokumentów realizować roboty górnicze. Piony techniczne w Za-rządach Spółek Węglowych mają ogromny wpływ na Kierowników Ruchu Zakładu Górniczego, ale nie odpowiadają za swoje decyzje. Skrytykowałem Kierowników Ruchu Zakładów Górni-czych za to, że decyzje o podjęciu prac profilaktycznych często są spóźnione lub nie podjęte wcale. Ten element musi być doprecyzowany prawnie. Niestety wiele wniosków natury prawnej wciąż oczekuje na legislację. Szczególnie krytycznie wskazałem, że nie wyciąga się wniosków z katastrof górniczych i nadal obce firmy usługowe zatrudniane są w niebezpiecznych rejonach kopalń w otoczeniu zagrożeń naturalnych. Bulwersująca była nieobecność przedstawiciela Mini-sterstwa Środowiska, skoro ważnym punktem posiedzenia była dyskusja nad projektem ustawy prawo geologiczne i górnicze. Autor ustawy najwyraźniej stchórzył nie dając szans dyskusji na argumenty. Ustalono, że Prezesi spółek węglowych mają udostępnić związkom zawodo-wym szczegółową dokumentację z zakresu bezpieczeństwa pracy. Zespół Trójstronny wystąpi do Premiera o pilną konsultację dotyczącą projektu ustawy pgig. Wszystkie strony posiedzenia deklarowały traktować bezpieczeństwo priorytetowo. Zobaczymy jak się ustosunkują do luki pokoleniowej w ratownictwie górniczym.

Piotr Luberta

Roczna rzeczywista stopa procentowa wyliczona dla ca kowitego kosztu po yczki w kwocie 30 000 PLN na 60 miesi cy wynosi 17,60%. Nominalne oprocentowanie wynosi 15,12% p.a. Ca kowity koszt po yczki w skali roku zawarty jest w racie.Oferta po yczki gotówkowej dost pna przez infolini .

Podane raty zawieraj ca kowite miesi czne koszty po yczki (Kapita , Prowizje i Odsetki)

kwota po yczki 3 000 PLN 10 000 PLN 15 000 PLN 30 000 PLN

18 miesi cy 192,00 640,02 960,03 1920,0636 miesi cy 106,77 355,92 533,88 1067,7648 miesi cy 85,76 285,88 428,83 857,6660 miesi cy 73,34 244,49 366,73 733,47

* Dzwoni c pod numer infolinii prosz przygotowa dowód osobisty oraz kod promocji. Infolinia czynna od poniedzia ku do soboty w godzinach 9-21, w niedziel w godzinach 10-21.Koszt po czenia jest równy cenie jednego impulsu za po czenie lokalne. Koszt po czenia na numer stacjonarny - wed ug stawek operatora.

Sprawdź już teraz!

kod promocji: 34 193

Zadzwo by z o y wniosek:0 801 88 99 77 lub 022 314 01 50*

Z o enie wniosku bez konieczno ci wizytyw banku - drog telefoniczn !

Minimum formalno ci - bez por czycielii zabezpiecze .

Sta e oprocentowanie - niezale ne od kwotypo yczki.

Dost pna opcja ubezpieczenia sp aty po yczki. Wymagane dokumenty: kserokopia dowodu osobistego oraz za wiadczenie o wysoko ci dochodów.

atwy dost p do pieni dzy.

Oferta po yczki gotówkowej dla ratowników górniczych

strona 12 RATOWNIK - GRUDIEŃ 2008

Adres Redakcji i siedziby Centrali ZZRG w Polsce41-902 BYTOM, ul. Chorzowska 25tel./fax: (032) 386-99-68 e-mail: zarzadkrajowyzzrg@op.pl www.zzrg.org

Wydawca: ZZRG w Polsce Redaguje zespółRed. Naczelny: B. Kapusta; Asystent: S. HołyFotoreportaże udostępnioneSkład, łamanie i druk: EKOPROJEKTwww.ekoprojekt.net.plNumer zamknięto: 02.12.2008r.

Spotkanie Gwarków KWK ”Pniówek”

W dniu 22.11.2008r. odbyły się X Jubile-uszowe Gwarki Ratownicze.Zostały zorganizowane w kopalni Wielicz-ka na poziomie III w komorze Warszawa.Organizatorem Gwarków był Związek Za-wodowy Ratowników Górniczych w Polsce przy KWK „Pniówek”. W miłej atmosferze i przy oprawie artystycznej zespołu „Ku-faja” bawiło się około 240 uczestników. M.Giżyński

KARCZMA PIWNA W BUDRYKUXVI Ratownicza Karczma Piwna organizowana

przez Związek Zawodowy Ratowników Górniczych w Polsce przy KWK „Budryk” odbyła się 15 listopada 2008r. od godz. 16.00.

Jak co roku frekwencja dopisała bawiło się w sumie 150 osób. Jak zawsze do naszego biesiadowania przyłączyli się Maszyniści Wyciągowi z KWK „Budryk”. Na Karcz-mie Ratowniczej nie zabrakło znamienitych gości z Dy-rektorem KWK „Budryk” mgr inż. Piotrem Chmielem na czele oraz Naczelnym Inżynierem Kopalni, Dyrektorem ds. Pracowniczych, Naczelnym Inżynierem CSRG S.A.,

Przedstawicielami Zarządu Krajowego ZZRG w Polsce i MZK ZZRG w Polsce przy JSW S.A. oraz innych zacnych gości. Po przywitaniu wszystkich uczestników Karczmy i wprowadzeniu Sztandaru KSRG KWK „Budryk” zostały wręczone Sztylety Ratownicze ZZRG dla Członków ZZRG w Polsce przy KWK „Budryk” którzy odeszli na emeryturę lub odejdą w najbliższym cza-sie oraz medale „Zasłużony dla Ratownictwa i Związku Zawodowego”. Wszyscy ci co przybyli na Karczmę bez munduru górniczego zostali ostemplowani i zostali potraktowani po górniczemu za pomocą chercuwy i kilofa. Oficjalna część XVI Ratowniczej Karczmy Piwnej zakończyła się o godz. 20.30 a nieoficjalna część zakończyła się grubo po północy bo złocistego trunku nie mogło zabraknąć. Wszyscy już z niecierpliwością oczekują na kolejną wspólna zabawę. Taką możliwość Członkowie Związku będą mieli w dniu 10 lutego na Zabawie Karnawałowej, która również odbędzie się w P.U.S. w Ornontowicach – SERDECZNIE ZAPRASZAMY.

P. Wieczorek

Karczma Staszic28 listopada 2008 r. w Hotelu „Trojak” w Mysłowicach, odbyła się tradycyjna Karczma Piwna członków Naszego Związ-ku z KWK „Staszic”.Po uroczystym otwarciu i wręczeniu odzna-czeń oraz sztyletów ratowniczych zasłużonym, zabawę poprowadził niesamowity Kabaret „Świr”.Wszystkim Gwarkom, którzy stawili się w liczbie 130-stu, a w szczególności za-proszonym gościom serdecznie dziękujemy za aktywny udział w tej imprezie.

Tomasz Mrowiec

Karczma ZZRG w Polsce przy KWK „Wujek”Sobota 15 listopada była dniem, w którym odbyła się karczma Związku Zawodowego Ratowników Górniczych w Polsce przy KWK „Wujek”.

Bogatym nie jest ten kto posiada, lecz ten kto daje - Jan Paweł IISzanowni Państwo, Koledzy, Koleżanki, Przyjaciele …Składamy gorące podziękowania wszystkim osobom, które prze-kazały 1% swojego podatku dochodowego na rzecz rehabilitacji naszego syna Maćka.Maciek uległ poważnemu wypadkowi na koloniach letnich dwa lata temu. Dzięki waszej pomocy możemy skuteczniej walczyć o jego powrót z dalekiej podróży.Jesteśmy Wam bardzo wdzięczni, dziękujemy za wsparcie i soli-darność z nami w trudnej pracy.

Organizacja ta skupia ratowników górniczych i ich sympatyków na obu ruchach kopalni tj. Ruchu Wujek i Ruchu Śląsk. Na karczmie więc wynikł oczywisty podział na ławy - lewą Wujkową, prawą - Śląskową. Jak na karczmę przystało współ-zawodnictwo pomiędzy ławami przeplatane było chóralnym śpiewem i okraszane litrami piwa. O właściwą oprawę muzyczną zadbał Boguś Szula ze swoim kamratem czyli zespół Bayery, a karczmie prezesował Marek „Biesiadny” ze swymi kontrapunktami. Nadzór nad konkurencjami sprawowali wskazani przez prezesa goście, którzy chętnie zaglądają na ratownicze karczmy. I tak obecnością swą zaszczycili ratowników przedstawiciele KHW S.A., kierownictwa Kopalni oraz zaprzyjaźnieni partnerzy z uprzednich imprez m.in. bracia Widuchowscy z „Grupy Śląsk” i szefowie firm współpracujących z kopalniami i ratownikami na co dzień. Zgodnie z ustaleniem Zarządu Zakładowego na następnej Karczmie Związkowej spotkamy się za 2 lata bo za rok bę-dzie Biesiada na którą czekają z utęsknieniem żony naszych członków.

Andy