Proroctwo Sofoniasza

7
Proroctwo Sofoniasza według św. Jana przekład ks. J. Wujka, wraz z tekstem łacińskim Vulgatam Clementinam

Transcript of Proroctwo Sofoniasza

Proroctwo

Sofoniasza

według św. Jana

przekład ks. J. Wujka, wraz z tekstem łacińskim Vulgatam Clementinam

1

TYTUŁ (1,1)

1

1 Słowo Pańskie, które się stało do

Sofoniasza, syna Chusa, syna Godoliasza,

syna Amariasza, syna Ezechiasza, za dni

Jozjasza, syna Ammona, króla judzkiego.

2. SĄD PAŃSKI (1,2-18).

2 Zbierając zbiorę wszystko z oblicza ziemi,

mówi Pan ; 3 zbierając człowieka i bydlę,

zbierając ptactwo powietrzne i ryby morskie,

a upadki będą bezbożnych; i wytracę ludzi z

oblicza ziemi, mówi Pan. 4 I wyciągnę rękę

moją na Judę i na wszystkich mieszkających

w Jeruzalem, i wytracę z miejsca tego ostatki

Baala i imiona sług kościelnych z kapłanami

; 5 i tych, którzy się kłaniają na dachach

wojsku niebieskiemu, i którzy kłaniają się i

przysięgają na Pana, i przysięgają na

Melchoma, 6 i którzy się odwraćają od Pana,

i którzy nie szukali Pana, i nie pytali się o

niego. 7 Milczcie przed obliczem Pana

Boga, bo blisko jest dzień Pański, bo

zgotował Pan ofiarę, poświęcił wezwanych

swoich. 8 I będzie : w dzień ofiary Pańskiej

na wiedzę książąt i synów królewskich, i

wszystkich, którzy się oblekli w odzienie

cudzoziemskie ; 9 i nawiedzę owego dnia

wszystkich, którzy hardo wchodzą na próg,

którzy napełniają dom Pana, Boga swego,

nieprawością i zdradą. 10 I będzie owego

dnia, mówi Pan, głos wołania od bramy

Rybnej, a wycie od Drugiej i skruszenie wiel

kie od pagórków. 11 Wyjcie, mieszkańcy

Stępy; umilkł wszystek lud Chanaanu,

wytraceni są wszyscy uwinięci w srebro. 12

I będzie czasu owego : będę szperał w

Jeruzalem ze świecami i nawiedzę mężów,

którzy przylgnęli do drożdży swoich, którzy

mówią w sercach swoich : "Nie uczyni Pan

dobrze i nie uczyni źle" 13 I będzie moc ich

na rozchwycenie, a domy ich na pustki ; i

zbudują domy, a nie będą mieszkać, i

zasadzą winnice, a nie będą pić wina z nich.

14 - Blisko jest dzień Pański wielki, bliski

jest i szybki bardzo ; głos dnia Pańskiego

gorzki, bgdzie tam utrapiony mocny. 15

1

1 Verbum Domini quod factum est ad

Sophoniam, filium Chusi, filii Godoliæ, filii

Amariæ, filii Ezeciæ, in diebus Josiæ, filii

Amon, regis Judæ.

2 Congregans congregabo omnia a facie

terræ, dicit Dominus : 3 congregans

hominem et pecus, congregans volatilia cæli

et pisces maris : et ruinæ impiorum erunt, et

disperdam homines a facie terræ, dicit

Dominus. 4 Et extendam manum meam

super Judam et super omnes habitantes

Jerusalem : et disperdam de loco hoc

reliquias Baal, et nomina ædituorum cum

sacerdotibus ; 5 et eos qui adorant super tecta

militiam cæli, et adorant et jurant in

Domino, et jurant in Melchom ; 6 et qui

avertuntur de post tergum Domini, et qui

non quæsierunt Dominum, nec

investigaverunt eum. 7 Silete a facie Domini

Dei, quia juxta est dies Domini : quia

præparavit Dominus hostiam ; sanctificavit

vocatos suos. 8 Et erit : in die hostiæ Domini,

visitabo super principes, et super filios regis,

et super omnes qui induti sunt veste

peregrina ; 9 et visitabo super omnem qui

arroganter ingreditur super limen in die illa,

qui complent domum Domini Dei sui

iniquitate et dolo. 10 Et erit in die illa, dicit

Dominus, vox clamoris a porta piscium, et

ululatus a Secunda, et contritio magna a

collibus. 11 Ululate, habitatores Pilæ :

conticuit omnis populus Chanaan,

disperierunt omnes involuti argento. 12 Et

erit in tempore illo : scrutabor Jerusalem in

lucernis, et visitabo super viros defixos in

fæcibus suis, qui dicunt in cordibus suis :

Non faciet bene Dominus, et non faciet male.

13 Et erit fortitudo eorum in direptionem, et

domus eorum in desertum : et ædificabunt

domos, et non habitabunt ; et plantabunt

vineas, et non bibent vinum earum. 14 Juxta

est dies Domini magnus : juxta est, et velox

nimis. Vox diei Domini amara : tribulabitur

2

Dniem gniewu będzie ów dzień, dniem

utrapienia i ucisku, dniem nieszezęścia i

nędzy,dniem ciemności i mroku, dniem

chmury i wichru, 16 dniem trąby i krzyku na

miasta obronne i na węgły wysokie. 17 I

utrapię ludzi, i będą chodzić jak ślepi, bo

zgrzeszyli Panu ; i będzie wylana krew ich

jak proch, a ciała ich jak gnój. 18 Ale i

srebro ich i złoto ich nie będzie ich mogło

wybawić w dzień gniewu Pańskiego ; w

ogniu żarliwości jego pożarta będzie

wszystka ziemia, bo dokonanie z pośpiechem

uczyni wszystkim mieszkającym na ziemi.

3. SĄD NAD NARODAMI (2,1-15).

2

1 Zejdźcie się, zgromadźcie się, narodzie

niemiły, 2 pierwej nim rozkaz urodzi dzień

jak proch mijający, pierwej nim przyjdzie na

was dzień gniewu Pańskiego. 3 Szukajcie

Pana, wszyscy cisi ziemi, którzyście sąd jego

czynili; szukajcie sprawiedliwóści, szukajcie

cichości, może się jakoś ukryjecie w dzień

zapalczywości Pańskiej. 4 Bo Gaza

zburzona będzie i Askalon w pustynię się

obróá, Azot w jasne południe wyrzucą i

Akkaron wykorzeniony będzie. 5 Biada

wam, którzy mieszkacie na sznurze morskim,

narodzie wytracający! Słowo Pańskie

przeciw wam, Chanaanie, ziemio Filistyńska,

i wytracę cię tak, iż nie będzie mieszkańca.

6 I będzie sznur morski na legowisko

pasterzy i na obory dla bydła. 7 I będzie

sznur należał do szczątku domu Judy, tam się

paść będą ; w domach Askalonu wieczorem

będą odpoczywać, bo ich nawiedzi Pan, Bóg

ich, i odwróci pojmanie ich. 8 Słyszałem

urąganie Moabu i bluźnierstwa synów

Ammona, które rzucali na lud mój i

rozwielmożyli się nad granicami ich. 9

Przeto żyję ja, mówi Pan zastępów, Bóg

Izraelów, że Moab jak Sodoma będzie, a

synowie Ammona jak Gomora, suchymi

cierniami i usypiskaml soli i pustynią aż na

wieki; szczątek ludu mego złupi ich i ostatek

narodu mego posiądzle ich. 10 To ich spotka

za pychę ich, że bluźnili i wynosili się ponad

ibi fortis. 15 Dies iræ dies illa, dies

tribulationis et angustiæ, dies calamitatis et

miseriæ, dies tenebrarum et caliginis, dies

nebulæ et turbinis, 16 dies tubæ et clangoris

super civitates munitas, et super angulos

excelsos. 17 Et tribulabo homines, et

ambulabunt ut cæci, quia Domino

peccaverunt ; et effundetur sanguis eorum

sicut humus, et corpora eorum sicut stercora.

18 Sed et argentum eorum et aurum eorum

non poterit liberare eos in die iræ Domini :

in igne zeli ejus devorabitur omnis terra,

quia consummationem cum festinatione

faciet cunctis habitantibus terram.

2

1 Convenite, congregamini, gens non

amabilis, 2 priusquam pariat jussio quasi

pulverem transeuntem diem, antequam

veniat super vos ira furoris Domini,

antequam veniat super vos dies indignationis

Domini. 3 Quærite Dominum, omnes

mansueti terræ, qui judicium ejus estis

operati ; quærite justum, quærite

mansuetum, si quomodo abscondamini in

die furoris Domini. 4 Quia Gaza destructa

erit, et Ascalon in desertum : Azotum in

meridie ejicient, et Accaron eradicabitur. 5

Væ qui habitatis funiculum maris, gens

perditorum ! verbum Domini super vos,

Chanaan, terra Philisthinorum ; et disperdam

te, ita ut non sit inhabitator. 6 Et erit

funiculus maris requies pastorum, et caulæ

pecorum ; 7 et erit funiculus ejus qui

remanserit de domo Juda : ibi pascentur, in

domibus Ascalonis ad vesperam requiescent,

quia visitabit eos Dominus Deus eorum, et

avertet captivitatem eorum. 8 Audivi

opprobrium Moab, et blasphemias filiorum

Ammon, quæ exprobraverunt populo meo,

et magnificati sunt super terminos eorum. 9

Propterea vivo ego, dicit Dominus

exercituum, Deus Israël, quia Moab ut

Sodoma erit, et filii Ammon quasi Gomorrha

: siccitas spinarum, et acervi salis, et

desertum usque in æternum : reliquiæ populi

mei diripient eos, et residui gentis meæ

3

lud Pana zastępów. 11 Straszny będzie Pan

nad nimi i zniszczy wszystkich bogów ziemi,

i będą się mu kłaniać mężowie z miejsca

swego, wszystkie wyspy narodów. 12 Lecz i

wy, Etiopowie, mieczem moim pobici

będziecie. 13 - I wyciągnie rękę swą na

północ, i wytraci Assura, i obróci Śliczną w

pustkowié i w bezdroże i jakby w pustynię.

15 I będą legać w pośrodku niej stada,

wszystkie zwierzęta narodów; i bąk, i jeż na

progach ich będą mieszkać, głos

śpiewającego w oknie, kruk ńa nadprożu, bo

zwątlę moc jego. 15 To jest miasto sławne,

siedzące bezpiecznie, które mówiło w sercu

swoim : "Ja jestem a oprócz mnie nie ma

więcej innego " Jak się stało pustynią,

legowiskiem zwierząt ! Każdy, kto

przechodzi przez nie, syknie i potrząśnie

ręką.

4. SAD NAD JEROZOLIMĄ (3,1-8).

3

1 Biada, drażniące i odkupione miasto,

gołębico! 2 Nie słuchało głosu i nie przyjęło

ćwiczenia, w Panu nie ufało, do Boga swego

się nie przybliżało. 3 Książęta jego wpośród

niego jak lwy ryczące, sędziowie jego - wilki

wieczorne, nie zostawiali niczego do rana. 4

Prorocy jego wściekli, mężowie zdradliwi,

kapłanl jego splugawili świątynię,

niesprawiedliwie działali przeciw zakonowi.

5 Pan sprawiedliwy wpośród niego, nie

uczyni nieprawości; rano, rano sąd swój

wyda na światło, a nie zatai się; a nieprawy

nie znał wstydu. 6 - Wytraciłem narody i

rozwaliły się węgły ieh; spustoszyłem ulice

ich, iż nie ma, kto by po nich chodził,

opustoszały miasta ich, że nie zostało

człowieka ani żadnego mieszkańca. 7

Mówiłem: "Przecież się mnie bać będziesz,

przyjmiesz ćwiczenie i nie zginie mieszkanie

jego dla tego wszystkiego, czym go

nawiedziłem." Wszakże rano wstawszy

pokazili wszystkie myśli swoje.

possidebunt illos. 10 Hoc eis eveniet pro

superbia sua, quia blasphemaverunt et

magnificati sunt super populum Domini

exercituum. 11 Horribilis Dominus super

eos, et attenuabit omnes deos terræ : et

adorabunt eum viri de loco suo, omnes

insulæ gentium. 12 Sed et vos, Æthiopes,

interfecti gladio meo eritis. 13 Et extendet

manum suam super aquilonem, et perdet

Assur, et ponet speciosam in solitudinem, et

in invium, et quasi desertum. 14 Et

accubabunt in medio ejus greges, omnes

bestiæ gentium ; et onocrotalus et ericius in

liminibus ejus morabuntur : vox cantantis in

fenestra, corvus in superliminari, quoniam

attenuabo robur ejus. 15 Hæc est civitas

gloriosa habitans in confidentia, quæ dicebat

in corde suo : Ego sum, et extra me non est

alia amplius : quomodo facta est in desertum

cubile bestiæ ? omnis qui transit per eam

sibilabit, et movebit manum suam.

3

1 Væ provocatrix, et redempta civitas,

columba ! 2 non audivit vocem, et non

suscepit disciplinam ; in Domino non est

confisa, ad Deum suum non appropinquavit.

3 Principes ejus in medio ejus quasi leones

rugientes ; judices ejus lupi vespere, non

relinquebant in mane. 4 Prophetæ ejus

vesani, viri infideles ; sacerdotes ejus

polluerunt sanctum, injuste egerunt contra

legem. 5 Dominus justus in medio ejus non

faciet iniquitatem ; mane, mane judicium

suum dabit in lucem, et non abscondetur ;

nescivit autem iniquus confusionem. 6

Disperdidi gentes, et dissipati sunt anguli

earum ; desertas feci vias eorum, dum non

est qui transeat ; desolatæ sunt civitates

eorum, non remanente viro, neque ullo

habitatore. 7 Dixi : Attamen timebis me,

suscipies disciplinam ; et non peribit

habitaculum ejus, propter omnia in quibus

visitavi eam : verumtamen diluculo

surgentes corruperunt omnes cogitationes

suas.

4

8 Przeto poczekaj mię, mówi Pan, w dzień

powstania mego na przyszły czas ; bo sąd

mój, abym zgromadził narody i zebrał

królestwa i wylał na nie rozgniewanie moje,

wszystek gniew zapalczywości; bo ogniem

żarliwości mojej pożarta będzie wszystka

ziemia.

5. OBIETNICE (3, 9-20).

9 Bo na ten czas przywrócę ludziom wargę

wybraną, aby wzywali wszyscy imienia

Pańskiego i służyli mu ramie niem jednym.

10 Zza rzek Etiopii stam tąd nabożni moi,

synowie rozproszonych moich, przyniosą mi

dar. 11 W ów dzień nie będziesz się

wstydzić z powodu wszystkich wynalazków

twoich, którymi grzeszyłoś przeciw mnie ;

bo wtedy odejmę spośród ciebie hardo

mówiących w pysze twojej i już nie będziesz

się więcej podnosić na górze świętej mojej.

12 I zostawię, wpośród ciebie lud ubogi i

nędzny, a będą mieć nadzieję w imieniu

Pańskim. 13 Resztki Izraela nie będą czynić

nieprawości ani mówić kłamstwa i nie

znajdzie się w ustach ich język zdradliwy; bo

oni paść się będą i leżeć, a nie będzie, kto by

przestraszył. 14 Chwal, córko Syjońska!

wykrzykuj, Izraelu! wesel się i raduj się ze

wszystkiego serca, córko Jeruzalem! 15

Uchylił Pan sąd nad tobą, odwrócił

nieprzyjaciół twoich, królem Izraela jest Pan

wpośród ciebie, nie będziesz się bać złego

więcej. 16 Owego dnia powiedzą do

Jeruzalem : "Nie bój się!" a Syjonowi:

"Niech nie słabną ręce twoje !" 17 Pan, Bóg

twój, wpośród ciebie mocny, on zbawi,

rozweseli się nad tobą radością, milczeć

będzie w miłości swej, radować się będzie z

ciebie w chwale. 18 Płochych, którzy od

zakonu byli odstąpili, zgromadzę bo z ciebie

byli, abyś więcej z po wodu ich nie miał

urągania. 19 Oto ja pobiję natenczas

wszystkich, którzy cię trapili i zbawię

kulawą, i tę, która była wyrzucona,

przywiodę ; i uczynię ich na chwałę i na

sławę we wszystkiej ziemi zelżywości ich.

8 Quapropter exspecta me, dicit Dominus, in

die resurrectionis meæ in futurum : quia

judicium meum ut congregem gentes, et

colligam regna, et effundam super eos

indignationem meam, omnem iram furoris

mei : in igne enim zeli mei devorabitur

omnis terra.

9 Quia tunc reddam populis labium electum,

ut invocent omnes in nomine Domini, et

serviant ei humero uno. 10 Ultra flumina

Æthiopiæ, inde supplices mei ; filii

dispersorum meorum deferent munus mihi.

11 In die illa non confunderis super cunctis

adinventionibus tuis, quibus prævaricata es

in me, quia tunc auferam de medio tui

magniloquos superbiæ tuæ, et non adjicies

exaltari amplius in monte sancto meo. 12 Et

derelinquam in medio tui populum pauperem

et egenum : et sperabunt in nomine Domini.

13 Reliquiæ Israël non facient iniquitatem,

nec loquentur mendacium, et non invenietur

in ore eorum lingua dolosa, quoniam ipsi

pascentur, et accubabunt, et non erit qui

exterreat. 14 Lauda, filia Sion ; jubila, Israël :

lætare, et exsulta in omni corde, filia

Jerusalem. 15 Abstulit Dominus judicium

tuum ; avertit inimicos tuos. Rex Israël

Dominus in medio tui : non timebis malum

ultra. 16 In die illa dicetur Jerusalem : Noli

timere ; Sion : Non dissolvantur manus tuæ.

17 Dominus Deus tuus in medio tui fortis,

ipse salvabit : gaudebit super te in lætitia,

silebit in dilectione sua, exsultabit super te

in laude. 18 Nugas, qui a lege recesserant,

congregabo, quia ex te erant : ut non ultra

habeas super eis opprobrium. 19 Ecce ego

interficiam omnes qui afflixerunt te in

tempore illo : et salvabo claudicantem, et

eam quæ ejecta fuerat congregabo : et

ponam eos in laudem, et in nomen, in omni

terra confusionis eorum,

5

20 Owego czasu, którego was przywiodę, i

owego czasu, którego was zgromadzę ; bo

was dam na chwałę i na sławę u wszystkich

narodów ziemi, gdy wrócę pojmanie wasze

przed oczyma waszymi, mówi Pan.

20 in tempore illo quo adducam vos, et in

tempore quo congregabo vos. Dabo enim

vos in nomen, et in laudem omnibus populis

terræ, cum convertero captivitatem vestram

coram oculis vestris, dicit Dominus.

6