Proroctwo

Habakuka

według św. Jana

przekład ks. J. Wujka, wraz z tekstem łacińskim Vulgatam Clementinam

1

TYTUŁ (1,1)

1

1 Brzemię, które widział Habakuk prorok.

2. PRZEWROTNOŚĆ I UCISK, A BOŻA

ODPŁATA (1,2 - 2,5).

2 Dokądże, Panie, wołać będę, a nie

wysłuchasz? krzyczeć będę do ciebie, gwałt

cierpiąc, a nie wybawisz? 3 Czemuż

ukazałeś mi nieprawość i trud, i żebym

pattzał na łup i niesprawiedliwość przede

mną? I stał się swar i przeciwieństwo

potężniejsze. 4 Dlatego podarty jest zakon i

nie przyszedł aż do końca sąd ; ponieważ

bezbożny przemaga przeciw

sprawiedliwemu, dlatego wychodzi sąd

przewrotny. 5 Spojrzyjcie między narody, a

przypatrzcie, się, dziwujcie się i zdumiejcie

się ; bo stało się dzieło za dni waszych,

któremu nilct wierzyć nie będzie, gdy będą o

nim opowiadać. 6 Bo oto ja wzbudzę

Chaldejczyków, naród gorzki a prędki, idący

po szerokości ziemi, aby posiąść mieszkania

nie swoje. 7 Straszny i ogrommy jest, od

niego samego sąd i brzemię jego wyjdzie. 8

Lżejsze niż pantery konie jego, a prędsze niż

wilki wieczorne, rozbiegną się jezdni jego ;

bo jezdni jego z daleka przyjdą latać, będą

jak orzeł spieszący się na żer. 9 Wszyscy na

łupiestwo przyjdą, twarze ich - wiatr palący:

i zgromadzi jak piasek pojmanle. 10 A on

nad królatni triumfować będzie, a tyrani

błaznami u niego będą; ten się będzie śmiał z

każdej twierdzy i usypie wał, i weźmie ją.

11 Wtedy się odmieni duch, i przekro czy, i

upadnie; ta jest moc jego od boga jego. 12

Czy nie ty jesteś od początku, Panie, Boże

mój, Święty mój? a nie umrzemy! Panie, na

sąd postawiłeś go, i mocnego na karanie

ugruntowałeś go. 13 Czyste są oczy twoje,

.abyś nie patrzył na zło, a patrzeć na

nieprawość nie będziesz mógł. Czemuż

patrzysz na nieprawość czyniących, a

milczysz, gdy bezbożny pożera

sprawiedliwszego od siebie? 14 I uczynisz

ludzi jak ryby morskie i jak płaz nie mający

wodza. 15 Wszystko wędą podniósł, wy i ął

1

1 Onus quod vidit Habacuc propheta.

2 Usquequo, Domine, clamabo, et non

exaudies ? vociferabor ad te, vim patiens, et

non salvabis ? 3 Quare ostendisti mihi

iniquitatem et laborem, videre prædam et

injustitiam contra me ? Et factum est

judicium, et contradictio potentior. 4 Propter

hoc lacerata est lex, et non pervenit usque ad

finem judicium ; quia impius prævalet

adversus justum, propterea egreditur

judicium perversum. 5 Aspicite in gentibus,

et videte ; admiramini, et obstupescite : quia

opus factum est in diebus vestris, quod nemo

credet cum narrabitur. 6 Quia ecce ego

suscitabo Chaldæos, gentem amaram et

velocem, ambulantem super latitudinem

terræ, ut possideat tabernacula non sua. 7

Horribilis et terribilis est : ex semetipsa

judicium et onus ejus egredietur. 8 Leviores

pardis equi ejus, et velociores lupis

vespertinis : et diffundentur equites ejus :

equites namque ejus de longe venient ;

volabunt quasi aquila festinans ad

comedendum. 9 Omnes ad prædam venient,

facies eorum ventus urens ; et congregabit

quasi arenam captivitatem. 10 Et ipse de

regibus triumphabit, et tyranni ridiculi ejus

erunt ; ipse super omnem munitionem

ridebit, et comportabit aggerem, et capiet

eam. 11 Tunc mutabitur spiritus, et

pertransibit, et corruet : hæc est fortitudo

ejus dei sui. 12 Numquid non tu a principio,

Domine, Deus meus, sancte meus, et non

moriemur ? Domine, in judicium posuisti

eum, et fortem, ut corriperes, fundasti eum.

13 Mundi sunt oculi tui, ne videas malum, et

respicere ad iniquitatem non poteris. Quare

respicis super iniqua agentes, et taces

devorante impio justiorem se ? 14 Et facies

homines quasi pisces maris, et quasi reptile

non habens principem. 15 Totum in hamo

sublevavit, traxit illud in sagena sua, et

2

je niewodem swoim i zgromadził w sieć

swoją. Dlatego się weselić i radować będzie,

16 dlatego będzie ofiarował niewodowi

swemu i złoży ofiarę sieci swej ; bo przez nie

utył dział jego i pokarm jego wyborny. 17

Dlatego tedy rozszerzył niewód swój i

ustawicznie zabijać narodów nie przestanie.

2

1 Na straży mojej stać będę i zatrzymam się

w twierdzy, a. przypatrzę się, żeby ujrzeć, co

mi powiedzą, i co mam odpowiedzieć

oskarżającemu mnie. 3 I odpowiedział mi

Pan, i rzekł : "Napisz wldzenie a wyraźnie

przedłóż je na tablicach, żeby prędko

przebiegł; kto je czytać będzie. 4 Bo jeszcze

widzenie daleko i ukaże się na końcu, a nie

skłamie. Jeśliby od wlekał, oczekiwaj go, bo

na pewno przyjdzie, a nie omieszka. 4 Oto

kto niedowiarkiem jest, nie będzie prosta

dusza jego w nim samym; a sprawiedliwy

przez wiarę swą żyć będzie. 5 A jak wino

zdradza pijącego, tak będzkie mąż pyszny, i

me będzie miał chwały; rozszerzył on jak

otchłań duszę swoją, a sam jest jak śmierć i

nie napełnia się, i zbierze do siebie wszystkie

narody, i zgromadzi koło siebie wszystkich

ludzi "

3. BIADA WYSTĘPNEMU NARODOWI

(2,6-20).

6 Czy ci wszyscy nie podchwycą o nim

przypowieści i przysłów z zagadek o nim? I

powiedzą : "Biada temu, kto rozmnaża nie

swoje - dokądże? - obciąża przeciw sobie

gęste błoto!" 7 Czy nie powstaną nagle,

którzy cię kąsać będą, i wzbudzeni będą

szarpiący cię, i będziesz im na łupiestwo ? 8

Ponieważ ty.łupiłeś liczne narody, złupią cię

wszyscy, którzy zostaną z narodów, dla krwi

człowieczej i dla krzywdy ziemi, miasta i

wszystkich mieszkających w nim. 9 Biada

temu, który niecny zysk gromadzi dla domu

swego, aby było na wysokośei gniazdo jego,

a mniema, że się wybawl z ręki jego! 10

Umyśliłeś zawstydzenie dla domu twego,

wytępiłeś narodów wiele, i zgrzeszyła dusza

congregavit in rete suum. Super hoc

lætabitur, et exsultabit. 16 Propterea

immolabit sagenæ suæ, et sacrificabit reti

suo, quia in ipsis incrassata est pars ejus, et

cibus ejus electus. 17 Propter hoc ergo

expandit sagenam suam, et semper

interficere gentes non parcet.

2

1 Super custodiam meam stabo, et figam

gradum super munitionem : et contemplabor

ut videam quid dicatur mihi, et quid

respondeam ad arguentem me. 2 Et

respondit mihi Dominus, et dixit : Scribe

visum, et explana eum super tabulas, ut

percurrat qui legerit eum. 3 Quia adhuc visus

procul ; et apparebit in finem, et non

mentietur : si moram fecerit, exspecta illum,

quia veniens veniet, et non tardabit. 4 Ecce

qui incredulus est, non erit recta anima ejus

in semetipso ; justus autem in fide sua vivet.

5 Et quomodo vinum potantem decipit, sic

erit vir superbus, et non decorabitur : qui

dilatavit quasi infernus animam suam, et

ipse quasi mors, et non adimpletur : et

congregabit ad se omnes gentes, et

coacervabit ad se omnes populos.

6 Numquid non omnes isti super eum

parabolam sument, et loquelam ænigmatum

ejus, et dicetur : Væ ei qui multiplicat non

sua ? usquequo et aggravat contra se densum

lutum ? 7 Numquid non repente consurgent

qui mordeant te, et suscitabuntur lacerantes

te, et eris in rapinam eis ? 8 Quia tu spoliasti

gentes multas, spoliabunt te omnes qui

reliqui fuerint de populis, propter sanguinem

hominis, et iniquitatem terræ, civitatis, et

omnium habitantium in ea. 9 Væ qui

congregat avaritiam malam domui suæ, ut sit

in excelso nidus ejus, et liberari se putat de

manu mali ! 10 Cogitasti confusionem domui

tuæ ; concidisti populos multos, et peccavit

anima tua. 11 Quia lapis de pariete clamabit,

3

twoja. 11 Bo kamień ze ściany wołać będzie,

i drzewo, które jest między spojeniami

budynków odpowie. 12 Biada temu, kto

buduje miasto krwią i gotuje miasto

nieprawością ! 13 Czy to nie jest od Pana

zastępów? Bo będą pracować ludzie w

wlelkim ogniu,a narody na próżno i ustaną.

14 Bo się napełni ziemia, abý poznall chwałę

Pańską, jak wody okrywające morze. 15

Biada temu, który daje napój przyjacielowi

swemu wpuszczaląc żółć swoją i upajając,

aby oglądać nagość jego! 16 Napełniłeś się

sromotą zamIast sławy, pij też ty i bądź

odurzony; ogarnie cię kubek prawicy

Pańskiej i sromotne wymioty na chwałę

twoją. 17 Albowiem nieprawość Libanu

okryje cię i spustoszenie bydła odstraszy ich,

dla krwi ludzi i krzywdy ziemi i miasta i

wszystkich mieszkających w nim. 18 - Co

pomoże rzeźba, że ją wyrzeźbił twórca jej,

posąg i obraz fałszywy? gdyż miał nadzieję

w tworze twórca jego, tak że uczynił

bałwany nieme. Biada temu, który mówi

drewnu : "Ocuć się!" - kamieniowi

milezącemu : "Wstań !" Czy ten będzie mógł

pouczyć ? Oto jest on okryty złotem i

srebrem, a ducha żadnego nie ma we

wnętrznościach jego. 20 Ale Pan jest w

kościele swym świętym: niech milczy przed

obliczem jego wszystka ziemia.

4. PIEŚŃ HARAKUKA (3,1-19).

3

l Modlitwa Habakuka proroka za

niewiadomości. 2 Panie, słyszałem wíeść o

tobie i uląkłem się. Panie, dzieło twoje; w

pośrodku lat ożyw je. W pośrodku lat

oznajmisz ; gdy się rozgniewasz, wspomnisz

na miłosierdzie. 3 - Bóg od południa

przvjdzie, a Święty z góry Faran. Okryła

niebiosa chwała jego, a wysławiania jego

pełna jest ziemia. 4 Blask jego jak światło

będzie, rogi w ręku jego: tam jest zakryta

moc jego. 5 Przed obliczem jego pójdzie

śmierć, i wyjdzie diabeł przed nogami jego.

6 - Stanął i zmierzył ziemię, spojrzał i

rozwiązał narody i skruszone są góry

odwieczne, zniżyły się pagórki świata przed

et lignum, quod inter juncturas ædificiorum

est, respondebit. 12 Væ qui ædificat

civitatem in sanguinibus, et præparat urbem

in iniquitate ! 13 Numquid non hæc sunt a

Domino exercituum ? laborabunt enim

populi in multo igne, et gentes in vacuum, et

deficient. 14 Quia replebitur terra, ut

cognoscant gloriam Domini, quasi aquæ

operientes mare. 15 Væ qui potum dat amico

suo mittens fel suum, et inebrians ut aspiciat

nuditatem ejus ! 16 Repletus es ignominia

pro gloria ; bibe tu quoque, et consopire.

Circumdabit te calix dexteræ Domini, et

vomitus ignominiæ super gloriam tuam. 17

Quia iniquitas Libani operiet te, et vastitas

animalium deterrebit eos de sanguinibus

hominum, et iniquitate terræ, et civitatis, et

omnium habitantium in ea. 18 Quid prodest

sculptile, quia sculpsit illud fictor suus,

conflatile, et imaginem falsam ? quia

speravit in figmento fictor ejus, ut faceret

simulacra muta. 19 Væ qui dicit ligno :

Expergiscere ; Surge, lapidi tacenti !

Numquid ipse docere poterit ? ecce iste

coopertus est auro et argento, et omnis

spiritus non est in visceribus ejus. 20

Dominus autem in templo sancto suo : sileat

a facie ejus omnis terra !

3

1 Oratio Habacuc prophetæ, pro ignorantiis.

2 Domine, audivi auditionem tuam, et timui.

Domine, opus tuum, in medio annorum

vivifica illud ; in medio annorum notum

facies : cum iratus fueris, misericordiæ

recordaberis. 3 Deus ab austro veniet, et

Sanctus de monte Pharan : operuit cælos

gloria ejus, et laudis ejus plena est terra. 4

Splendor ejus ut lux erit, cornua in manibus

ejus : ibi abscondita est fortitudo ejus. 5

Ante faciem ejus ibit mors, et egredietur

diabolus ante pedes ejus. 6 Stetit, et mensus

est terram ; aspexit, et dissolvit gentes, et

contriti sunt montes sæculi : incurvati sunt

colles mundi ab itineribus æternitatis ejus. 7

4

drogami wieczności jego. 7 Dla nieprawości

widziałem namioty Etiopii, strwożą się skóry

ziemi Madian. 8 Czyż na rzeki rozgniewałeś

się, Panie? albo na rzeki zapalczywość

twoja? albo na morze rozgniewanie twoje,

który wsiądziesz na konie twoje, a wozy

twoje są zbawieniem? 9 Na pewno

wzbudzisz łuk twój, przysięgi, które dałeś

pokoleniom. 10 Rzeki przerwiesz ziemi ;

ujrzały cię i bolały góry, nawałność wód

przeminęła, głębia wydała głos swój,

wysokość podniosła ręce swoje. 11 Słońce i

księżyc stanęły w mieszkaniu swoim, w

światłości strzał twoich, pójdą w blasku

błyskającej się włóczni twojej. 12 - W

zagniewaniu podepcesz ziémię, w

zapalezywości uczynisz zdumiałymi narody.

13 Wyszedłeś na zbawienie ludu twego, na

zbawienie z pomazańcem twoim. Zbiłeś

głowę z domu bezbożnego, obnáżyłeś grunt

jego aż do szyi. 14 Przekląłeś berła jego,

głowę wojowników jego, przychodzą cych

jak wicher, aby mię rozproszyć ; radość ich

jak tego, który pożera ubogiego w skrytości.

15 Uczyniłeś w morzu drogę koniom twoim,

na błocie wód wielkich. 16 Usłyszałem, i

wzruszył się żywot mój, od głosu zadrżały

wargi moje. Niech wejdzie zgnilizna w kości

moje i pode mną niech się rozmnoży, abym

odpoczął w dzień utrapienia, abym wstąpił

do ludu naszego przepasane go. 17 -

Albowiem figa nie zakwitnie i nie będzie

owoców w winnicach. Zawiedzie owoc

oliwy i pola nie dadzą żywności, owca

będzie odcięta z owczarni i nie będzie bydła

u żłobów. 18 - A ja będę się w Panu radował

i będę się weselił w Bogu, Jezusie moim. 19

Bóg, Pan, jest mocą moją, i uczyni nogi moje

jakby jeleni, i powysokościach molch

poprowadzi Inzę, zwycięzca, psalmy

śpiewającego.

Pro iniquitate vidi tentoria Æthiopiæ ;

turbabuntur pelles terræ Madian. 8 Numquid

in fluminibus iratus es, Domine ? aut in

fluminibus furor tuus ? vel in mari

indignatio tua ? Qui ascendes super equos

tuos, et quadrigæ tuæ salvatio. 9 Suscitans

suscitabis arcum tuum, juramenta tribubus

quæ locutus es ; fluvios scindes terræ. 10

Viderunt te, et doluerunt montes ; gurges

aquarum transiit : dedit abyssus vocem suam

; altitudo manus suas levavit. 11 Sol et luna

steterunt in habitaculo suo : in luce

sagittarum tuarum ibunt, in splendore

fulgurantis hastæ tuæ. 12 In fremitu

conculcabis terram ; in furore obstupefacies

gentes. 13 Egressus es in salutem populi tui,

in salutem cum christo tuo : percussisti caput

de domo impii, denudasti fundamentum ejus

usque ad collum. 14 Maledixisti sceptris ejus,

capiti bellatorum ejus, venientibus ut turbo

ad dispergendum me : exsultatio eorum,

sicut ejus qui devorat pauperem in

abscondito. 15 Viam fecisti in mari equis

tuis, in luto aquarum multarum. 16 Audivi,

et conturbatus est venter meus ; a voce

contremuerunt labia mea. Ingrediatur

putredo in ossibus meis, et subter me scateat

: ut requiescam in die tribulationis, ut

ascendam ad populum accinctum nostrum.

17 Ficus enim non florebit, et non erit

germen in vineis ; mentietur opus olivæ, et

arva non afferent cibum : abscindetur de

ovili pecus, et non erit armentum in

præsepibus. 18 Ego autem in Domino

gaudebo ; et exsultabo in Deo Jesu meo. 19

Deus Dominus fortitudo mea, et ponet pedes

meos quasi cervorum : et super excelsa mea

deducet me victor in psalmis canentem.

5