Projekt Systemowy pn. „Kształcenie zawodowe pielęgniarek … · 2013-06-17 · Indywidualne...

Bez

płat

ne s

tudi

a dl

a pi

elęg

niar

ek, p

ielę

gnia

rzy

i poł

ożny

ch

Ost

atni

nab

ór w

rok

u ak

adem

icki

m 2

013/

2014

ww

w.s

tudi

apom

osto

we.

mz.

gov.

pl

2

Wykaz miast, w których znajduje się 71 uczelnirealizujących studia pomostowe w ramach Projektu.

Projekt Systemowy pn. „Kształcenie zawodowe pielęgniarek i położnych w ramach studiów pomostowych” współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

3

Szanowni Państwo,

Genezy Projektu Systemowego pn. Kształcenie zawodowe pielęgniarek i po-łożnych w ramach studiów pomostowych należy szukać w okresie przed przystą-pieniem Polski do Unii Europejskiej.

W 2002 roku eksperci państw członkowskich Unii Europejskiej przeprowa-dzili przegląd programów kształcenia pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych w Polsce stwierdzając, że programy te, realizowane na poziomie szkoły średniej, nie spełniały wymogów unijnych w zakresie wymaganej liczby godziny kształce-nia zawodowego. Stąd pomysł studiów pomostowych, które - jako studia płatne - rozpoczęły się w 2004 roku.

W 2007 roku w Ministerstwie Zdrowia rozpoczęto prace nad opracowaniem założeń Projektu, a potem sam proces jego uruchomienia, dofinansowującego ze środków unijnych kształcenie pomostowe pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych, w efekcie czego mogą oni studiować bezpłatnie, zdobywając dyplom licencjata wyższej uczelni.

Zakładamy, że co najmniej 34 tysiące pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych w Polsce będzie mogło skorzystać z możliwości ukończenia studiów dofinanso-wanych przez Unię Europejską.

Pielęgniarki, pielęgniarze, położne i położni, którzy do Projektu przystąpili, w trakcie studiów aktualizują swoją wiedzę i umiejętności, wykorzystując to po-tem w pracy, podnosząc jakość świadczonych usług. Dobry pracodawca umie to dostrzec i docenić. Z zaangażowania obu stron - pracodawcy i podnoszącego kwalifikacje pracownika - w proces doskonalenia kadr pielęgniarskich i położni-czych największe korzyści odnosi pacjent.

Świadczenia zdrowotne udzielane przez pielęgniarkę, pielęgniarza, położną i położnego zgodnie z najnowszym, aktualnym stanem wiedzy medycznej są przykładem dobrych praktyk zawodowych.

Z przyjemnością prezentuję Państwu broszurę przybliżającą realizowany Pro-jekt, poprzez pryzmat wypowiedzi jego Absolwentek i ich Pracodawców.

Beata CholewkaDyrektor Departamentu Pielęgniarek i Położnych

w Ministerstwie ZdrowiaKierownik Projektu

Jesteśmy dumni z Projektu i sukcesów Absolwentów

Projekt Systemowy pn. „Kształcenie zawodowe pielęgniarek i położnych w ramach studiów pomostowych”

4

Pierwszy nabór w ramach Projektu został uru-chomiony w 2008 r. Nasz Projekt stanowi jeden z największych w kraju projektów realizowanych w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Realizowany ze środków Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, należy do tematów priorytetowych w pracach Ministerstwa Zdrowia, ze względu na społeczną wagę i wielkość pod względem organi-zacyjnym i finansowym. Środki na jego realizację to kwota około 180 milionów złotych.

Studia pomostowe dla pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych uzupełniają liczbę godzin kształcenia do poziomu wymaganego w UE, ale też dając absolwentom tytuł zawodowy licencjata pielęgniarstwa lub położnic-twa, podnoszą poziom wykształcenia ze średniego - do poziomu wykształcenia wyższego. Ukończenie tych stu-diów pozwala pielęgniarkom, pielęgniarzom i położnym polskim na mobilność zawodową w obszarze państw Unii Europejskiej. Po odbyciu studiów istnieje możliwość zdobycia tytułu magistra na studiach II stopnia.

Realizacja Projektu

Minęliśmy półmetek kształcenia zawodowego pielę-gniarek, pielęgniarzy i położnych na studiach pomosto-wych i śmiało możemy powiedzieć, że Projekt cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem społecznym. Sta-

nowi to dla nas uzasadniony powód do dumy, potwier-dzając profesjonalizm pielęgniarek, pielęgniarzy i po-łożnych, wyrażający się w chęci podnoszenia własnych kwalifikacji zawodowych i uzupełnienia liczby godzin kształcenia do poziomu wynikającego z przepisów pra-wa wspólnotowego Unii Europejskiej.

Do tej pory w Projekcie wzięło udział 71 z 73 uczel-ni z całej Polski, posiadających akredytację Ministra Zdrowia na realizację kształcenia na kierunkach pielę-gniarstwo i położnictwo. Od początku Projektu do dnia 31 października 2012 r. studia pomostowe rozpoczęły 30 772 osoby, a ukończyło studia - z tytułem licencjata pielęgniarstwa lub położnictwa - 22 738 osób, w tym 286 mężczyzn, uzyskując kwalifikacje, które - bez żad-nych dodatkowych warunków - mogą zostać uznane we wszystkich krajach Unii Europejskiej.

Po ocenie w ramach Projektu, że czas kształce-nia absolwentów liceów medycznych jest zbyt długi w stosunku ich do wiedzy, umiejętności i doświadczenia zawodowego, Minister Zdrowia wystąpił z wnioskiem o jego skrócenie. Komisja Europejska i państwa człon-kowskie w 2010 roku wniosek zaakceptowały. Miało to znaczący wpływ na zwiększenie wskaźnika Projektu z 24 tysięcy do co najmniej 34 tysięcy pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych mogących otrzymać wsparcie w ramach posiadanych środków finansowych.

Umożliwiło to zaplanowanie jeszcze jednego na-boru na studia pomostowe współfinansowane z Euro-pejskiego Funduszu Społecznego na rok akademicki 2013/2014.

Droga do sukcesu

5

Nagroda

Realizowany przez nas Projekt Systemowy pn. Kształ-cenie zawodowe pielęgniarek i położnych w ramach studiów pomostowych w Konkursie na Najlepiej Zarządzany Projekt działania 2.3.Programu Opera-cyjnego Kapitał Ludzki w 2011 roku zajął I miejsce.

Współautorzy sukcesu

Nie osiągnęlibyśmy takich wyników bez ścisłego, wzorcowego współdziałania z Instytucją Wdrażającą - Departamentem Funduszy Europejskich w Minister-stwie Zdrowia, a także bez udanej i dobrej współpracy z uczelniami z całej Polski, kształcącymi pielęgniarki, pielęgniarzy, położne i położnych na studiach pomosto-wych w ramach tego Projektu.

Co studia pomostowe dały absolwentom?

Projekt dał olbrzymią szansę kilkudziesięciu tysiącom pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych na bezpłatne uzupełnienie wykształcenia i podniesienia go zarazem z poziomu średniego do poziomu wykształcenia wyż-szego.

Prowadząc Projekt, cały czas monitorujemy stopień osiągnięcia założonych wyników. W tym celu absol-wenci studiów pomostowych kształceni w jego ramach poddawani są badaniom ankietowym.

W badaniu przeprowadzonym w okresie od lipca 2009 r. do 30 września 2012 r. uczestniczyło 12 570 osób, które ukończyły studia do 30.09.2012 r.

Wyniki badań wykazują, że dla 96,18% badanych podstawową korzyścią płynącą z uczestnictwa w Pro-jekcie jest podniesienie kwalifikacji zawodowych,

u 88,63% badanych osób zwiększyła się motywacja do rozwoju kariery zawodowej oraz dalszego uzupełniania kwalifikacji zawodowych.

Wśród znaczącej większości, bo aż u 91,26% absol-wentów studiów, wzrosła samoocena i pewność siebie w sytuacjach na gruncie zawodowym. Wykazują oni większą niż dotąd samodzielność zawodową, przez co ich pozycja w zespole terapeutycznym stała się silniejsza.

U 80,84% absolwentów zwiększył się poziom świa-domości wpływu na jakość opieki świadczonej na rzecz społeczeństwa, co ma związek z wyższymi kwalifika-cjami i wykorzystywaniem zaktualizowanej wiedzy i metod przez pielęgniarki, pielęgniarzy i położnych.

Aż 98,38% absolwentów informacje o studiach pomostowych uzyskało z materiałów informacyjno--promocyjnych w ramach Projektu. Dla niemal jednej trzeciej, bo 32,23% badanych, ukończenie studiów otworzyło możliwość awansu zawodowego i stworzyło większą możliwość uzyskania gratyfikacji finansowej.

Indywidualne historie sukcesu

Ostatecznym beneficjentem – właściwym adresatem naszego Projektu jest kadra zawodowa pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych.

Jak oni – absolwenci - oceniają swój udział w Projek-cie Systemowym pn. Kształcenie zawodowe pielęgnia-rek i położnych w ramach studiów pomostowych? Dla-czego podjęli studia? Jak pogodzili je z pracą zawodową i obowiązkami rodzinnymi? Czy warto było studiować? Czy chcą kontynuować naukę?

Niech odpowiedzią na te pytania będą pojedyncze historie uczestników studiów pomostowych. Przeczyta-cie Państwo o tym na kolejnych stronach.

Beata Cholewka


6

„Nic dwa razy się nie zdarza…”

8 Dlaczego zdecydowała się Pani na podjęcie studiów pomostowych w ra-mach Projektu?

7 Dlaczego? To proste: pojawiła się szansa, wyzwanie, a ja natychmiast na nie zareagowałam. Chciałam poszerzyć swoje horyzonty myślowe, wzbogacić wiedzę o najnowsze osiągnięcia medycz-ne, zwłaszcza w innych specjalnościach pielęgniarskich, a także w zakresie dzie-dzin humanistycznych (psychologia, pe-dagogika).

Zależało mi na tym, by ucząc się i po-znając nowych ludzi, łączyć pożyteczne z przyjemnym.

8 Skąd dowiedziała się Pani o możli-wości ukończenia studiów pomostowych w ramach Projektu?

7 Już od dawna mówiło się o wyrów-nywaniu szans w pielęgniarstwie euro-

pejskim, a o Projekcie było głośno w mediach, pojawiły się wydrukowane na tę okoliczność plakaty.

Niebagatelną rolę odegrał tu samorząd zawodowy - tak było w moim przypadku.

8 Czy w trakcie studiów pomosto-wych mogła Pani liczyć na wsparcie ka-dry kierowniczej i środowiska zawodo-wego?

7 Zdecydowanie tak. Kadra kierow-nicza i środowisko zawodowe było mi bardzo przychylne, za co jestem nie-zmiernie wdzięczna. Umożliwiono mi pracę na oddziale w systemie nie kolidu-jącym z harmonogramem zajęć na uczel-ni, a na czas egzaminów udzielono mi pełnopłatnego urlopu szkoleniowego. To bardzo ważne, bo nie musiałam korzy-stać np. z urlopu wypoczynkowego, za-chowując go na okres wakacji.

Agnieszka Renata Kurbiel, absolwentka Wydziału Zdrowia i Nauk Medycznych Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Mo-drzewskiego. Pracuje na stanowisku starszej pielęgniarki w Oddziale Dermatologii w Szpitalu Specjali-stycznym im. Ludwika Rydygiera w Krakowie Sp. z o.o.

Uczestniczę w pracy samorządowej, jestem delegatką na Zjazd Okręgo-wy. Pełnię funkcję Pełnomocnika Małopolskiej Okręgowej Izby Pielęgniarek i Położnych w swoim szpitalu. Jestem też członkiem Zespołu Redakcyjnego periodyku zawodowego „Ad vocem” wydawanego przez MOIPiP. Piszę wier-sze, gram na gitarze, śpiewam. Moją pasją jest literatura i psychologia. Uwiel-biam zwierzęta i spacery po lesie. Jestem mężatką, mamą Magdaleny - stu-dentki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

7

8 Co może Pani powiedzieć oso-bom, które wahają się z podjęciem decy-zji?

7 Przede wszystkim chciałabym im uświadomić, że „nic dwa razy się nie zdarza”- jak pisała nasza noblist-ka - Wisława Szymborska. Mam w pa-mięci dalszy ciąg jej wiersza, gdzie pisze o ulotności życia i przemijaniu: „choćbyśmy uczniami byli najtępszymi w szkole świata, nie będziemy repetować żadnej zimy ani lata”.

Chciałabym powiedzieć, że napraw-dę warto skorzystać z okazji, jaką stwa-rzają Ministerstwo Zdrowia i Unia Euro-pejska, bo ich patronat podnosi prestiż studiów pomostowych.

8 Jak udało się Pani pogodzić obo-wiązki zawodowe z zajęciami, nauką i obowiązkami rodzinnymi?

7 Z pewnością nie będę oryginalna mówiąc, że bez wsparcia i pomocy naj-bliższych w ogóle nie byłoby to możliwe. Mąż i córka przejęli na siebie część domo-wych obowiązków i mocno mnie dopingo-wali, zwłaszcza w okresie sesji. W czasie tych kilkunastu miesięcy, wszystko szło normalnym trybem i nic nie ucierpiało: ani rodzina, ani dom, ani praca. To dla mnie ogromna satysfakcja i poczucie, że „razem można więcej”. Bardzo im za to dziękuję. Myślę, że są ze mnie dumni i cieszą się moim sukcesem, który w moim odczuciu jest naszym wspólnym osiągnięciem.

8 W jaki sposób wiedza zdobyta pod-czas udziału w Projekcie została lub może zostać wykorzystana przez Panią na rzecz zdrowia pacjenta?

7 To bardzo ważne pytanie. Zada-wałam je sobie wielokrotnie przystępując do pisania pracy licencjackiej. Zaplano-wałam, że będzie nowatorska i użytecz-na. Chciałam, by pacjenci, z którymi pra-

cuję, mający schorzenia dermatologiczne i towarzyszące im problemy psycholo-giczne, mogli liczyć na kompleksową, holistyczną opiekę pielęgniarską.

Ważne jest, by nauczyć chorych nie tylko zabiegów pielęgnacyjnych skóry, zmiany opatrunków, ale także sposobów radzenia sobie ze stresem, zasad prawi-dłowego żywienia, regularnego trybu ży-cia. Edukując pacjentów, wykorzystuję zdobytą wiedzę, głównie z zakresu psy-chologii i promocji zdrowia.

8 Co dało Pani ukończenie studiów pomostowych w ramach Projektu i czy było warto podjąć studia?

7 Oprócz tytułu zawodowego licen-cjata pielęgniarstwa i dyplomu z wyróżnie-niem, osiągnęłam też satysfakcję i poczucie siły. Utwierdziłam się w prze-konaniu, że „chcieć to móc”. Poznałam środowisko akademickie, jego atmosferę,

zyskałam wielu znajomych. Dla takich ko-rzyści naprawdę warto było podjąć to wy-zwanie.

8 Czy po ukończeniu studiów po-mostowych myśli Pani o kontynuowaniu nauki na studiach magisterskich lub pod-noszeniu kwalifikacji zawodowych w ra-mach kształcenia podyplomowego?

7 Póki co pozostaję wierna projek-tom unijnym, a jeden z nich: „Z gospo-darki do edukacji” zainteresował mnie szczególnie. Realizuję studia podyplomo-we dające uprawnienia pedagogiczne (nauczyciel przedmiotów zawodowych w zakresie opieki medycznej). Tu świet-nie można łączyć pedagogikę z pielę-gniarstwem. Właśnie przygotowuję pracę dyplomową, by wkrótce ją obronić.

Co do studiów magisterskich – nie mówię „nie”, przecież… NIC DWA RAZY SIĘ NIE ZDARZA… (śmiech).

Projekt w opinii pracodawcyDr n. med. Zofia Foryś – Dyrektor ds. Pielęgniarstwa i Jakości Szpitala Specjalistycznego

im. L. Rydygiera sp. z o.o. w Krakowie

4 Jak Pani wspiera osoby podejmujące studia pomostowe zatrudnione w Szpitalu?3 Szpital im. Ludwika Rydygiera w Krakowie to jeden z czterech największych szpitali

w Małopolsce, wysoko oceniany pod względem jakości świadczonych usług, dzięki ogromnej pracy całego bardzo dobrze wyszkolonego zespołu pracowników. Dyrekcja Szpitala stara się tworzyć odpowiedni klimat i możliwości dla rozwoju zawodowego miedzy innymi poprzez przyznawanie urlopu szkoleniowego na czas zajęć i przygotowania się do egzaminu końcowe-go. Trud związany z podnoszeniem kwalifikacji jest także gratyfikowany finansowo.

4 Jakie znaczenie ma ten Projekt dla Państwa zakładu ochrony zdrowia? 3 Realizowany poprzez Departament Pielęgniarek i Położnych projekt studiów licencjac-

kich umożliwia pielęgniarkom uzupełnienie wykształcenia bez ponoszenia nakładów finanso-wych przez nie same, ale także przez zakład pracy. Ukończenie studiów licencjackich przekłada się na bardziej efektywną i odpowiedzialną pracę zawodową pielęgniarek. Wyższe kwalifikacje personelu dają gwarancję lepszej jakości opieki sprawowanej przez pielęgniarki, są także brane pod uwagę przy kontraktowaniu świadczeń przez NFZ.


8

Dlaczego nie skorzystać…?


7 W ramach rozwoju zawodowego i osobistego chciałam podwyższyć swo-je kwalifikacje zawodowe, poszerzyć i pogłębić wiedzę. Dostępność studiów dofinansowanych ze środków Unii Eu-ropejskiej przyspieszyła moją decyzję o podjęciu nauki.


7 Pracuję w systemie zmianowym. Dodatkowo jestem zatrudniona w gabi-necie okulistycznym w charakterze in-strumentariuszki. Bez wsparcia i pomocy ze strony kierownictwa – oddziałowej - Pani Elżbiety Marduły, koleżanek, które

zamieniały się ze mną dyżurami, niewie-le mogłabym zdziałać. Mój grafik pracy był podporządkowany programowi stu-diów.


7 Studia pomostowe dają możli-wość zdobycia najnowocześniejszej wie-dzy, dalszego rozwoju zawodowego oraz umożliwiają kontynuację nauki na stu-diach magisterskich. To szansa wszech-stronnego rozwoju.


7 Rodzina i przyjaciele podno-sili mnie na duchu w trudnych chwi-lach, trzymali kciuki za powodzenie.

Dorota Jadwiga Zierkiewicz, absol-wentka studiów pomostowych na kie-runku Pielęgniarstwo w Wyższej Szkole Medycznej LZDZ w Legnicy. Pracuje w Dolnośląskim Centrum Onkologii we Wrocławiu, w oddziale chirurgii onkolo-gicznej, na stanowisku starszej pielę-gniarki dyplomowanej.

Ukończyłam: studia magisterskie z socjologii na Uniwersytecie Wrocław-skim, studia podyplomowe „Menedżer Ochrony Zdrowia”, a w tym roku uzy-skałam magisterium z pielęgniarstwa na Uniwersytecie Medycznym we Wro-cławiu. Odbyłam praktyki zagraniczne w Niemczech i we Francji. Ukończyłam wiele kursów kwalifikacyjnych i specjalistycznych.

Jestem m.in. autorką artykułów „Gdy człowiek dowiaduje się o choro-bie…”, „Ostatni etap życia – umieranie i śmierć”, a także współautorką arty-kułu „Bliżej siebie – dalej od narkotyków”, które ukazały się w biuletynie „W cieniu czepka”.

9

Bardzo im za to dziękuję. Nie było łatwo. Studia kosztowały mnie wie-le wyrzeczeń. Ale było warto! Osią-gnęłam najwyższe wyniki w nauce w toku studiów. Tym bardziej czuję satys-fakcję z podjętej decyzji.


7 Studiowanie pielęgniarstwa dało mi dużo radości, satysfakcji, posze-rzyło moją wiedzę i rozbudziło chęć dalszego kształcenia. Obecnie jestem w takcie realizowania specjalizacji. W tym roku ukończyłam studia magister-skie na Uniwersytecie Medycznym im. Piastów Śląskich we Wrocławiu na kierun-ku Pielęgniarstwo z wynikiem bardzo do-brym. Szczególnie pragnę podziękować prof. dr. hab. Rafałowi Matkowskiemu i dr. n. med. Radosławowi Tarkowskiemu, którzy wierzyli we mnie i wspierali, a także motywowali mnie do stałego poszerzania i doskonalenia wiedzy oraz zdobywania nowych umiejętności zawodowych.

8 Czy ukończenie studiów pomo-stowych spowodowało zmiany w Pani życiu zawodowym?

7 Wcześniej ukończyłam socjo-logię i studia podyplomowe. Chciałam spożytkować wiedzę socjologiczną i medyczną dla wyjaśnienia związków pomiędzy pielęgnowaniem a czynnikami społecznymi. Pozwoliło to nadać wyż-szą efektywność moim działaniom dzięki rozpoznawaniu potrzeb jednostki oraz grupy. Wyższe kwalifikacje dają gwaran-cję wyższej jakości opieki sprawowanej przeze mnie.

Obecnie współpracuję z ośrodkiem kształcenia pielęgniarek i położnych - Eu-ropejskim Centrum Kształcenia Podyplo-mowego – dr n. med. Izabelli i Bartosza

Uchmanowiczów. Otrzymałam także propozycję otwarcia przewodu doktor-skiego.

8 Czy dzięki odbytym studiom po-mostowym jest Pani pewniejsza siebie w sytuacjach zawodowych i ma Pani więk-sze poczucie swojej wartości na gruncie społecznym?

7 Motywacja i wiara, że „nie ma rze-czy niemożliwych” pozwoliła mi sprostać wyzwaniu. Rodzina i przyjaciele cieszą się moim sukcesem i są ze mnie dumni. Ich życzliwość, troska, pomoc, wsparcie,

wyrozumiałość i zaangażowanie dodały mi sił. Oprócz uzyskania tytułu i dyplomu z wyróżnieniem, osiągnęłam satysfakcję. Uzupełnienie wykształcenia pozwala na zdobycie nowej wiedzy, podniesienie kwalifikacji zawodowych, co przekłada się na bardziej efektywną i odpowie-dzialną pracę. Moje świadczenia pie-lęgniarskie będą bardziej profesjonalne i wykonywane z większą pewnością sie-bie. Pracuję na oddziale chirurgii onkolo-gicznej, a tu trafność decyzji i czas na jej podjęcie ma istotne znaczenie.

Projekt w opinii pracodawcy4 Jakie znaczenie ma Projekt dla Państwa Zakładu?

Mgr Elżbieta Garwacka-Czachor, Naczelna Pielęgniarka Dolnośląskiego Centrum Onkolo-gii we Wrocławiu

3 Bezsporny jest fakt, że dzięki Projektowi tysiące polskich pielęgniarek i położnych mogło podnieść swoje kwalifikacje, również w naszym Centrum 25 Pań skorzystało z tej szansy. Za-kład zyskał wykwalifikowaną kadrę, a pielęgniarki i położne podwyżkę, czasami awans, zawsze większą pewność siebie i satysfakcję. To niezwykle cenne nie tylko dla rozwoju osobistego, ale również dla rozwoju naszej firmy.

4 Jak Zakład wspiera osoby podejmujące studia pomostowe?

Mgr Władysława Głowacz, Przełożona Pielęgniarek Dolnośląskiego Centrum Onkologii we Wrocławiu

3 Bezcennym fundamentem tego ośrodka są ludzie oraz piękna tradycja pielęgniarstwa. Kompetentna troska o pacjenta to nie tylko szczególne predyspozycje zawodowe pracowników, jej źródła należy szukać także w wysokich kwalifikacjach.

Cieszymy się, że istnieją możliwości podnoszenia kwalifikacji zawodowych w ramach unij-nych funduszy na kształcenie, które nie wymaga nakładów finansowych od pielęgniarek.

Z dumą pragnę zaakcentować, że wysoki poziom wiedzy naszej kadry zaowocował zdo-byciem dwukrotnie tytułu „Pielęgniarka Roku” oraz trzykrotnym miejscem na podium dla woj. dolnośląskiego.

Jeżeli do tego dodam jeszcze, że pacjenci szanują i kochają pielęgniarki i położne zatrud-nione w naszym Centrum, za trud dnia codziennego, życzliwość i wielkie serce. To czy ja, jako przełożona pielęgniarek, mogę sobie coś piękniejszego wymarzyć?


10

Stałem się profesjonalistą w swojej dziedzinie

8 Należy Pan do nielicznej w Polsce grupy mężczyzn wykonujących zawód pielęgniarza. Pielęgniarstwo, przynaj-mniej do tej pory, było postrzegane w Polsce jako typowo kobieca profesja. Jak to się stało, że pracuje Pan w szpitalu?

7 Wynika to z chęci pomagania in-nym ludziom, a praca w szpitalu była - według mnie - najlepszym miejscem, aby to realizować, natomiast zawód pie-lęgniarza najbardziej mi do tego pasował.

8 Nie żałuje Pan tej decyzji? 7 Nie żałuję, gdyż praca ta daje mi

wiele satysfakcji i jestem z niej bardzo zadowolony.

8 Dlaczego zdecydował się Pan na podjęcie studiów pomostowych w ra-mach Projektu?

7 Podjęcie studiów pomostowych w ramach projektu współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego dało mi możliwość podniesienia wiedzy zawodowej przy relatywnie niskich kosz-tach kształcenia.

8 Skąd dowiedział się Pan o możli-wości ukończenia studiów pomostowych w ramach Projektu?

7 O możliwości ukończenia studiów w ramach Projektu dowiedziałem się z prasy specjalistycznej dla pielęgniarek.

Wojciech Rusiniak, absolwent kie-runku pielęgniarstwo w Collegium Ma-zovia - Innowacyjnej Szkoły Wyższej w Siedlcach. Pracuje na stanowisku pie-lęgniarza oddziałowego w Oddziale Ne-frologii ze Stacją Dializ w Samodzielnym Publicznym Zakładzie Opieki Zdrowot-nej w Sokołowie Podlaskim.

Po ukończeniu Liceum Medycznego w Sokołowie Podlaskim, podjąłem pracę w Stacji Dializ w SPZOZ Sokołów Podlaski i od 16 lat pracuję tam jako pielęgniarz. Ukończyłem także studia licencjackie na kierunku finanse i ra-chunkowość przedsiębiorstw w Wyższej Szkole Finansów i Zarządzania w Siedlcach oraz studia magisterskie na kierunku marketing i zarządzanie na Akademii Podlaskiej w Siedlcach. W 2010 roku ukończyłem studia licencjac-kie z pielęgniarstwa w Collegium Mazovia - Innowacyjnej Szkole Wyższej w Siedlcach. Po studiach odbyłem kurs specjalistyczny z pielęgniarstwa ne-frologicznego z dializoterapią. Od marca 2011 roku pełnię obowiązki pielę-gniarza oddziałowego w Oddziale Nefrologii ze Stacją Dializ w SPZOZ Soko-łów Podlaski. Od lat moje hobby to komputery. Lubię podróżować i czytać dobre książki.

11

Zamierzałem uzupełnić swoje wykształ-cenie medyczne, a uruchomiony Projekt przyspieszył moją decyzję.

8 Czy w Pana środowisku studia po-mostowe w ramach Projektu cieszą się zainteresowaniem?

7 Projekt realizowany jest przez Collegium Mazovia - Innowacyjną Szkołę Wyższą, przedtem Wyższą Szko-łę Finansów i Zarządzania w Siedlcach. Instytucja, o której wspomniałem, znaj-duje się około 30 km od mojego miej-sca pracy i zamieszkania, dlatego ja i moje koleżanki byliśmy bardzo za-interesowani podjęciem tych studiów. Dużą zaletą jest możliwość połączenia pracy z nauką, toteż wiele osób podej-muje i chce podjąć naukę na studiach pomostowych.

8 Czy mógł Pan liczyć na wsparcie środowiska zawodowego?

7 Kadra kierownicza i środowisko zawodowe wspierało mnie w trakcie stu-diowania. W tym miejscu - korzystając z okazji - bardzo chciałbym podziękować moim koleżankom, które wykazały dużo zrozumienia, ciepłe słowa kieruję także do ówczesnej Pielęgniarki Oddziałowej (obecnie Naczelnej), która tak dopaso-wywała moje dyżury, by nie kolidowały z zajęciami w szkole.

8 Co może Pan powiedzieć osobom, które wahają się z podjęciem decyzji?

7 Powinny studiować, gdyż nie po-noszą kosztów nauki, mają możliwość podniesienia kwalifikacji i uzyskania nowej wiedzy, a zdobyte wykształcenie będzie uznawane w krajach Unii Euro-pejskiej.

8 Rodzina, praca, nauka - jak udało się Panu to wszystko ze sobą pogodzić?

7 Było trudno, ale przy wsparciu ro-dziny i koleżanek z pracy było to możli-we do pogodzenia.

8 W jaki sposób wiedza zdobyta podczas udziału w Projekcie została lub może zostać wykorzystana przez Pana na rzecz zdrowia pacjenta?

7 Wiedza ta pozwala mi podnieść jakość opieki nad zdrowiem pacjenta. Nauczyciele akademiccy to profesjonali-ści, dzięki nim zapoznałem się z nowymi standardami opieki nad pacjentem, ale nie tylko. Zauważyłem, jak wiele pozy-tywnych zmian nastąpiło w pielęgniar-stwie. Śmiało mogę więc powiedzieć, że

stałem się profesjonalistą w swojej dzie-dzinie.

8 Czy gdyby Pan miał pokryć koszt studiów pomostowych z własnych środ-ków, wziąłby Pan w nich udział?

7 Zapewne nie wziąłbym udziału w tych studiach, gdyż wiązałoby się to z dużymi nakładami finansowymi.

8 Czy warto było podjąć studia?7 Oczywiście, że warto! Studia te

dały mi możliwość zdobycia wiedzy i podniesienia wykształcenia zawodowe-go oraz kontynuowania nauki na studiach drugiego stopnia - magisterskich.

Projekt w opinii pracodawcyMarta Lech, Naczelna Pielęgniarka w Samodzielnym Publicznym Zespole Opieki

Zdrowotnej w Sokołowie Podlaskim

4 Jakie znaczenie ma Projekt dla Państwa Zakładu?3 SPZOZ w Sokołowie Podlaskim w swoich strukturach posiada szpital powiatowy, przy-

chodnię specjalistyczną, przychodnię rejonową, gminne i wiejskie ośrodki zdrowia, w których pracuje 270 pielęgniarek, w tym 1 pielęgniarz - Pan Wojciech Rusiniak - i 26 położnych.

Projekt cieszy się dużym zainteresowaniem wśród personelu naszego zakładu i jest odpowie-dzią na potrzeby środowiska zawodowego w regionie. Pielęgniarki, pielęgniarze oraz położne i położni mogą uzupełniać wykształcenie do poziomu europejskiego bez nakładów finansowych ze swojej strony. Uzyskanie tytułu licencjata pielęgniarstwa lub położnictwa daje możliwość dalszego podniesienia kwalifikacji na studiach drugiego stopnia - magisterskich. Wyższe kwalifi-kacje zawodowe personelu pielęgniarskiego i położniczego dają naszemu Zakładowi gwarancję wysokiej jakości sprawowanej opieki nad pacjentami.

4 Jak Pani, jako Naczelna Pielęgniarka, wspiera osoby podejmujące studia pomostowe?3 Staram się - wspólnie z Dyrekcją Zakładu - aby w naszej placówce tworzyć dobry kli-

mat i zapewniać warunki do podejmowania studiów między innymi poprzez: zawieranie umów z Uczelnią na realizowanie praktyk studenckich, udzielanie urlopów szkoleniowych, wyrażanie zgody na zmiany w grafiku dyżurów studiującym koleżankom i kolegom, gratyfikacje finansowe dla pracowników, którzy ukończyli studia.


12

W każdej z nas jest niedosyt nauki


7 Decyzję o podjęciu studiów po-mostowych podjęłam dość dawno, kie-rowała mną chęć podniesienia swoich kwalifikacji oraz satysfakcja osobista. Myślę, że w każdym z nas jest niedosyt nauki. Zmiany zachodzące w pielęgniar-stwie, mobilizują do ciągłego kształcenia. Umożliwienie przez WSBiP studiowania pielęgniarstwa w moim mieście w ra-mach Projektu Europejskiego jest bardzo znaczące dla wielu pielęgniarek, ponie-waż są to studia nieodpłatne.

8 Czy w trakcie studiów pomosto-wych mogła Pani liczyć na wsparcie ka-

dry kierowniczej i środowiska zawodo-wego?

7 Oczywiście, ja pracuję w prywat-nej spółce. Pani dr n. med. Dorota Ma-ciąg – pielęgniarka oddziałowa dopin-guje każdą z nas. Mamy także wsparcie od Ordynatora oddziału - Pana doktora Macieja Maliszewskiego, a Pan Prezes spółki - dr hab. nauk med. Stanisław Bar-tuś wręcz namawia do podnoszenia kwa-lifikacji zawodowych przez pielęgniarki. Pozostali współpracownicy, lekarze i pie-lęgniarki, pracujący wraz ze mną, chętnie służą swoją wiedzą i pomocą.


Mirosława Zarzycka, absolwentka studiów pomostowych na kierunku pie-lęgniarstwo w Wyższej Szkole Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Święto-krzyskim. Pracuje w G.V.M CARINT sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie, zatrud-niona na stanowisku pielęgniarki, zastęp-czyni pielęgniarki oddziałowej w Cen-trum Kardiologii Inwazyjnej Angiologii i Elektroterapii w Ostrowcu Świętokrzy-skim.

Ukończyłam Liceum Medyczne w Starachowicach. Od 1983 r. pracuję w zawodzie pielęgniarki. Ukończyłam Studium Pedagogiczne w Kielcach oraz kursy zawodowe: dla pielęgniarek i opiekunek domowych, krwiodaw-stwa, interpretacji zapisu EKG, języka niemieckiego. Moje hobby to; literatura piękna, psychologia. Uwielbiam kontakt z przyrodą. Angażuję się w sprawy społeczne.

Mam 18-letnią córkę Martę oraz psa. Za największe życiowe osiągnięcie uważam ukończenie studiów licencjackich, które otworzyły mi drogę do dal-szego kształcenia oraz satysfakcjonującą pracę.

13

7 Koleżanki, które jeszcze nie zde-cydowały się studiować, nie powinny obawiać się trudności, a na pewno nie-jedna z nas przeżywa dylematy. Studia przewracają ustabilizowane życie do-mowe, ale czas nauki przemija bardzo szybko. Chciałabym zachęcić koleżanki do tej formy studiowania, każdy wiek jest dobry na podjęcie nauki. W naszym za-wodzie uczymy się całe życie. Poprzez kształcenie jesteśmy partnerami w pracy z lekarzami, a nie tylko podmiotem wyko-nującym polecenia.


7 Początkowo było trudno: praca, dom - lecz dość szybko zajęcia zsynchro-nizowały się. Mogłam liczyć na wsparcie oraz pomoc najbliższych.

8 W jaki sposób wiedza zdobyta

podczas udziału w Projekcie została lub może zostać wykorzystana przez Panią na rzecz zdrowia pacjenta?

7 Ważnym czynnikiem w naszym zawodzie jest edukacja pacjentów doty-cząca: zdrowego stylu życia, prewencji powikłań w jednostkach chorobowych, jak również radzenia sobie i innym w sytuacjach trudnych. Dzięki wiedzy, jaką uzyskałam na studiach, w pełni mogę służyć pacjentom oraz ich rodzi-nom w tej kwestii. Priorytetem w pracy pielęgniarki jest świadczenie usług na rzecz pacjenta o jak najwyższym standar-dzie. Pacjent powinien być usatysfakcjo-nowany jakością naszych usług. Studia realizowane w ramach Projektu bardzo mi w tym pomogły.

8 Co dało Pani ukończenie studiów pomostowych w ramach Projektu i czy było warto je podjąć?

7 Kończąc studia pomostowe, pod-niosłam kwalifikacje zawodowe. Posze-rzyłam swoją wiedzę, poznałam nowo-czesne metody procesu pielęgnowania chorych. Warto było podjąć studia, po-zwoliły mi one podnieść prestiż zawo-dowy, poznałam nowe koleżanki. Teraz namawiam niezdecydowane koleżanki gdyż atmosfera panująca na uczelni jest bardzo przyjazna i ciepła.

8 Czy ukończenie studiów pomosto-wych spowodowało zmiany w Pani życiu zawodowym?

7 Ukończenie studiów pomostowych w ramach Projektu dofinansowanego

z Europejskiego Funduszu Społecznego; uzyskanie tytułu licencjata pielęgniarstwa otworzyło mi drogę do dalszego kształce-nia. Obecnie ukończyłam studia drugiego stopnia, uzyskałam tytuł magistra pielę-gniarstwa na UJK w Kielcach. Idąc za cio-sem, dowiedziałam się o kolejnym projek-cie współfinansowanym z Europejskiego Funduszu Społecznego, organizowanym przez WSBiP w Ostrowcu Świętokrzyskim i obecnie jestem słuchaczką podyplomo-wych studiów,,Organizacja i zarządzanie w ochronie zdrowia”.

Projekt w opinii pracodawcyDr n. med. Dorota Maciąg, Pielęgniarka Oddziałowa Centrum Kardiologii Inwazyjnej

i Angiologii w Ostrowcu Świętokrzyskim

4 Jak Pani, jako Pielęgniarka Oddziałowa, wspiera w swojej placówce osoby podejmujące studia pomostowe?

3 W oddziale wykonuje się wiele wysokospecjalistycznych procedur diagnostyczno–tera-peutycznych z zakresu kardiologii inwazyjnej, elektroterapii oraz wszczepienia stymulatorów serca. Ośrodek funkcjonuje od 1 kwietnia 2008 r.

Zarząd „Spółki” motywuje i wspiera pielęgniarki, podejmujące trud uzupełnienia kwalifika-cji w ramach studiów pomostowych. G.V.M. Carint współpracuje z WSBiP w Ostrowcu Św. i jest placówką kształcenia praktycznego.

Ukończenie studiów I stopnia rozbudza świadomość zawodową, wiele pielęgniarek podjęło studia II stopnia, inne rozpoczęły pielęgniarskie specjalizacje kliniczne, oraz studia podyplomo-we z zakresu zarządzania w ochronie zdrowia. Jestem dumna, że moje koleżanki we właściwy sposób wykorzystują daną im szansę rozwoju zawodowego.

Anita Smolińska, Dyrektor Zarządzający G.V.M. Carint Sp. z o.o.

4 Jakie znaczenie ma Projekt dla Państwa Zakładu?3 Podnoszenie przez pielęgniarki kwalifikacji zawodowych wpływa na poprawę jako-

ści udzielanych świadczeń zdrowotnych pacjentom leczonym w naszej firmie. Medycyna, a zwłaszcza kardiologia, ciągle się rozwija, opracowywane są nowsze metody leczenia, stan-dardy postępowania i opieki nad pacjentem. Jako pracodawca dbamy, aby nasi pracownicy mogli kształcić się i doskonalić wraz z rozwojem medycyny. Kompetentna i wyszkolona kadra to najważniejszy element strategii rozwoju Spółki.


14

Studiować można w każdym wieku...


7 Obowiązkiem położnej jest ciągłe podnoszenie kwalifikacji zawodowych. Zdobyta wiedza pozwala sprawować opiekę nad pacjentką zgodną z najwyż-szymi standardami i najnowszą wiedzą medyczną. W moim przypadku podję-cie studiów pomostowych wiązało się z pogłębieniem wiedzy z położnictwa i ginekologii.

8 Skąd dowiedziała się Pani o moż-liwości ukończenia studiów pomosto-wych w ramach Projektu?

7 O możliwości ukończenia studiów pomostowych w ramach Projektu dowie-działam się z informacji na stronie Mini-sterstwa Zdrowia oraz od koleżanek.


7 Od chwili podjęcia studiów mia-łam wsparcie Dyrekcji szpitala, w formie udzielenia mi urlopu szkoleniowego oraz zwrotu kosztów dojazdu. Pomoc okazała mi także Naczelna Pielęgniarka, która jest przychylna personelowi podnoszącemu kwalifikacje zawodowe.

Małgorzata Bierzanowska, absol-wentka studiów pomostowych kierunku położnictwo w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej im. Stanisława Woj-ciechowskiego w Kaliszu. Pracuje na sta-nowisku położnej oddziałowej oddziału ginekologiczno-położniczego w Szpitalu Wojewódzkim im. Jana Pawła II w Beł-chatowie.

Ukończyłam Medyczne Studium Zawodowe w Pabianicach w 1982 r.W trakcie pracy zawodowej jako położna podnosiłam swoje kwalifikacje

zawodowe. Uzyskałam tytuł magistra w zakresie zarządzania i marketingu na Politechnice Łódzkiej, ukończyłam kurs Szkoły Rodzenia, kurs kwalifikacyjny z organizacji i zarządzania w służbie zdrowia oraz wiele innych kursów do-skonalących.

Jestem zastępcą Rzecznika Odpowiedzialności Zawodowej w OIPiP w Ło-dzi. Zainteresowania: książka psychologiczna, sport. Mama dorosłych dzieci: Tomasz, absolwent architektury i Katarzyna, studentka lingwistyki stosowanej angielsko-francuskiej.

15

8 Co może Pani powiedzieć oso-bom, które wahają się przed podjęciem decyzji?

7 Chcę zapewnić, że wszelkie trud-ności są do pokonania. Chciałabym zachęcić do podjęcia studiów pomosto-wych wszystkie koleżanki bez względu na staż pracy. Jestem przykładem tego, że studiować można w każdym wieku. Samorealizacja, jaką jest zdobycie wie-dzy medycznej, daje satysfakcję, podnosi rangę naszego zawodu oraz wpływa na większy profesjonalizm zespołu terapeu-tycznego.

8 W jaki sposób wiedza zdobyta podczas udziału w Projekcie została lub może zostać wykorzystana przez Panią na rzecz zdrowia pacjenta?

7 Jestem Położną Oddziałową i od mojej wiedzy, doświadczenia i profesjo-nalnego kierowania zespołem zależy po-ziom opieki nad pacjentką. Położnictwo i ginekologia rozwijają się, a profesjonalna kadra wykładowców na uczelni przeka-zała nam najnowszą wiedzę z tej dziedzi-ny medycyny. Ja z kolei mogę przekazać to dalej - położnym w oddziale.

8 Czy Pani zdaniem ukończenie stu-diów pomostowych w ramach Projektu ma wpływ na zwiększenie poziomu jako-ści opieki nad pacjentami?

7 Uzyskanie najnowszej wiedzy me-dycznej zawsze wpływa na jakość opie-ki nad pacjentami. Obecnie większość pacjentów trafiających do szpitala po-siada pewien zakres wiedzy medycznej o swojej chorobie, a w przypadku pa-cjentek na naszym oddziale - o prze-biegu ciąży, porodu czy innych jed-nostek ginekologicznych. Współpraca z dobrze poinformowaną pacjentką w przebiegu procesu pielęgnacyjnego jest łatwiejsza i przynosi lepsze efekty.

Moim zdaniem każdy rodzaj szkolenia personelu medycznego wpływa na pod-wyższenie poziomu jakości opieki nad pacjentami.


7 Ukończenie kolejnych studiów dało mi ogromną satysfakcję i podnie-

sienie kwalifikacji zawodowych. Każ-de nowe wyzwanie życiowe zwięk-sza pewność siebie i utwierdza nas w przekonaniu, że warto inwestować w siebie. Ważne też są nowe kontakty z koleżankami, dające możliwość wymia-ny doświadczeń zawodowych. Wszystko to sprawia, iż mówię z przekonaniem - że warto było podjąć studia...

Projekt w opinii pracodawcy

Lepsze wykształcenie wyższy poziom świadczeń

Anna Krystek, Naczelna Pielęgniarka w Szpitalu Wojewódzkim im. Jana Pawła II w Bełchatowie

4 Jak Pani, jako Naczelna Pielęgniarka wspiera osoby podejmujące studia pomostowe w ramach Projektu?

3 Szpital Wojewódzki im. Jana Pawła II w Bełchatowie jest najważniejszą placówką me-dyczną na południu regionu łódzkiego; każdego roku hospitalizujemy ponad 30 tysięcy pa-cjentów; a nasze przychodnie specjalistyczne udzielają ponad 100 tysięcy porad. Pomagamy chorym od 25 lat.

Wspólnie z Dyrekcją Szpitala staramy się umożliwić jak największej grupie pielęgniarek i położnych skorzystanie z możliwości uzupełnienia swoich kwalifikacji zawodowych. Pielę-gniarkom i położnym, które skorzystają z projektu studiów pomostowych, dostosowujemy har-monogram pracy do zjazdów. Absolwentom studiów przyznajemy gratyfikacje finansowe.

Zatrudniamy ponad 500 pielęgniarek i 40 położnych, które prawo do wykonywania za-wodu nabyły kończąc szkoły przed rokiem 2000. Przystąpienie naszego kraju do Unii Europej-skiej otworzyło nowe możliwości zawodowe, ale również uwidoczniło różnice w systemach kształcenia. Projekt Systemowy „Kształcenie zawodowe pielęgniarek i położnych w ramach studiów pomostowych” jest działaniem wyczekiwanym i bardzo potrzebnym. Umożliwił wy-równanie szans, nie obciążając finansowo zainteresowanych, tj. pielęgniarek i położnych. W naszym szpitalu z możliwości podniesienia kwalifikacji zawodowych skorzystało już 100 pielęgniarek i 5 położnych, a wśród nich pani Małgorzata Bierzanowska. Zdobycie wyższego wykształcenia przez nasz personel gwarantuje udzielanie świadczeń na najwyższym poziomie. Rozumienie potrzeby podnoszenia kwalifikacji przez pielęgniarki i położne naszego Szpitala umożliwiło uzyskanie certyfikatu „Szpital bez bólu ” oraz ISO 2009.


16

Była to dobra decyzja


7 Z dwóch podstawowych powo-dów: wewnętrznej potrzeby rozwoju oraz chęci podniesienia kompetencji za-wodowych.

8 Skąd dowiedziała się Pani o moż-liwości ukończenia studiów pomosto-wych w ramach Projektu?

7 Dowiedziałam się o tym od kole-żanki, także pielęgniarki. Wspólnie do-stałyśmy się na studia i razem przeżyły-śmy tę przygodę.

8 Czy w Pani środowisku studia po-mostowe w ramach Projektu cieszą się zainteresowaniem?

7 Liczne grono koleżanek - pielę-gniarek, poznanych na egzaminie wstęp-

nym i podczas studiów, świadczy o tym, że ta forma kształcenia jest popularna i chętnie podejmowana przez pracują-ce już w zawodzie pielęgniarki. Także w szpitalu, w którym pracuję, jest wiele osób, które bądź studiowały, bądź wła-śnie studiują.


7 Nie w każdej kwestii. Nie było ła-two, choć udało się zorganizować czas na korzystanie z zajęć dydaktycznych na uczelni. Udzielono mi też urlopu szkole-niowego w wymiarze 5 dni roboczych.


Beata Godlewska, absolwentka stu-diów pomostowych kierunku pielęgniar-stwo Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Pracuje w Zakładzie Psychoterapii Szpitala Uni-wersyteckiego w Krakowie na stanowi-sku starszej pielęgniarki.

Jestem absolwentką Medycznego Studium Zawodowego nr 1 w Krakowie (staż pracy w zawodzie - 12 lat). W 2007 roku ukończyłam kurs kwalifikacyj-ny z pielęgniarstwa psychiatrycznego i odbyłam szkolenie dla terapeutów za-jęciowych. W 2010 r. ukończyłam 3-letni kurs Systemowej Terapii Rodzin. Obecnie jestem studentką studiów II stopnia na kierunku Pedagogika Rodzi-ny. Uczestniczę w licznych konferencjach pielęgniarskich i psychiatrycznych. Interesuję się literaturą kobiecą, poezją, decoupage’em oraz psychologią ro-dziny. Uprawiam turystykę pieszą i tańczę flamenco. Jestem mężatką, mamą trójki dzieci. Piszę wiersze – jeden w załączeniu

Pamięć Spoglądam na Ciebie

we wspomnieniu moimtam jesteś na zawsze

jakim mogłeś być

17

7 Zachęcam wszystkie niezdecydo-wane koleżanki. Na tych studiach każda pielęgniarka znajdzie coś interesującego, zarówno w wymiarze osobistym, jak i za-wodowym. Możliwość uaktualnienia wie-dzy o najnowszych osiągnięciach w pielę-gniarstwie, zmiana podejścia do pełnionej roli i poszerzenie zawodowych kompe-tencji - to wszystko daje niespodziewaną radość, pewność, siłę i satysfakcję.


7 Wymagało to dużego nakładu pra-cy, zaangażowania i wielu kompromisów (zwłaszcza ze strony rodziny i koleża-nek w pracy). Była to dobra decyzja i na pewno rozwijający mnie rok. Ostatecznie mówi się, że pielęgniarki są mistrzyniami organizacji. Myślę, że każda z nas ma odrobinę wolnego czasu, by ciekawie go wykorzystać. Ja wybrałam studiowanie. Wierzę, że przy dobrej woli i staraniu można pogodzić obowiązki, zaintere-sowania i dążenia, jakoś poukładać te wszystkie klocki.

8 W jaki sposób wiedza zdobyta pod-czas udziału w Projekcie została lub może zostać wykorzystana przez Panią na rzecz zdrowia pacjenta?

7 Doceniam szczególnie zajęcia doty-czące promocji zdrowia tj. programy profi-laktyczne nt. zdrowia psychicznego czy zdrowia rodziny, szczególnie te dotyczące zasad i problemów komunikacji interper-sonalnej, pełnionych ról społecznych, ale również zasad zdrowego stylu życia itp.

8 Czy gdyby Pani miała pokryć koszt studiów pomostowych z własnych środ-ków, wzięłaby Pani w nich udział?

7 W obecnej sytuacji finanso-wej mojej rodziny, po części wynika-

jącej z moich niskich zarobków jako pielęgniarki, muszę szczerze przy-znać, że nie. Dlatego doceniam i czu-ję wdzięczność za szansę skorzystania z Projektu. Myślę, że dla wielu pielęgnia-rek aspekt finansowy jest największą trud-nością przy podejmowaniu takiej decyzji. Jednak pomoc w postaci dofinansowania studiów pierwszego stopnia buduje moty-wację i otwiera drogę ku kolejnym formom kształcenia (studiom II stopnia, studiom podyplomowym), na które łatwiej się zde-cydować, nawet ze świadomością koniecz-ności samodzielnego pokrycia ich kosztów (tak jak w przypadku moich obecnych stu-diów).


7 Tak, studia na pewno warto było podjąć, ukończenie ich sprawiło mi ogromną radość i satysfakcję. Niezwy-kle miło i kształcąco wspominam proces pisania i obrony pracy licencjackiej, po-znanie wielu sympatycznych koleżanek owocuje do dziś interesującymi i ciepły-mi relacjami. Jestem także pewniejsza siebie w sytuacjach zawodowych oraz mam większe poczucie swojej wartości na gruncie społecznym. Z większą od-wagą, ale też spokojem, sięgam po nowe wyzwania, przedstawiam pomysły i reali-zuję projekty, nie tylko zawodowe, ale również artystyczne.

Projekt w opinii pracodawcyMaria Szymaczek, Naczelna Pielęgniarka w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie

4 Jakie znaczenie ma Projekt dla Szpitala?3 Projekt systemowy pn. „Kształcenie zawodowe pielęgniarek i położnych w ramach

studiów pomostowych” dla pielęgniarek/pielęgniarzy i położnych ma ogromne znaczenie. Doceniamy możliwość większego dostępu do systemu kształcenia i podnoszenia kwalifikacji zawodowych naszych pracowników, do czego w dużej mierze przyczynia się Projekt. W Szpi-talu Uniwersyteckim w Krakowie zatrudniamy pielęgniarki/pielęgniarzy oraz położne o bar-dzo wysokim poziomie przygotowania zawodowego świadome tego, że zdobywanie wiedzy i ciągłe doskonalenie zawodowe jest wymogiem koniecznym dla dalszego, profesjonalnego po-ruszania się w systemie ochrony zdrowia.

4 Jak Pani, jako Naczelna Pielęgniarka, wspiera osoby podejmujące studia pomostowe?3 Podjęcie nauki w ramach Projektu realizowanego przez Ministerstwo Zdrowia wymaga

od zaangażowanych osób samodyscypliny i często wielu wyrzeczeń. Studia wyższe to nie tyl-ko udział w wykładach czy ćwiczeniach, ale przede wszystkim realizacja programu poprzez samokształcenie. Osoby podejmujące ten trud są doceniane przez Dyrekcję Szpitala Uniwersy-teckiego w Krakowie. Naszym studentom zapewniamy możliwość korzystania z urlopów szkole-niowych, a także realizację zajęć stażowych w oddziałach klinicznych naszego szpitala. Umoż-liwiamy też naszym studentom prezentację ich dorobku naukowego, w tym prac licencjackich w ramach comiesięcznych spotkań Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego w szpitalu.


18

Wkrótce magisterium

8 Co skłoniło Panią do podjęcia studiów pomostowych w ramach Pro-jektu?

7 Decydując się na studia licencjac-kie pomostowe, kierowałam się chęcią poszerzenia kwalifikacji zawodowych. W tym czasie pełniłam obowiązki pielę-gniarki oddziałowej i uznałam wręcz, że ukończenie licencjatu to mój obowiązek. Z perspektywy czasu mogę powiedzieć, że była to bardzo dobra decyzja. Dziś je-stem na studiach magisterskich pielęgniar-skich, a po ich ukończeniu zamierzam rozpocząć specjalizację w dziedzinie pie-lęgniarstwa.

8 Czy uzyskała Pani wsparcie ze strony pracodawcy?

7 Bez wsparcia pracodawcy ukończe-nie studiów pomostowych nie byłoby moż-liwe, ponieważ pracując w systemie jedno-zmianowym nie mogłabym pogodzić nauki z pracą. Uzyskałam zgodę na podnoszenie kwalifikacji tj. urlop szkoleniowy oraz zwolnienie z obowiązku świadczenia pra-cy na czas obowiązkowych zajęć. Dodat-kowo jestem bardzo zadowolona, ponie-waż ukończyłam studia licencjackie w ramach Projektu Systemowego, co było dla mnie bardzo ważne, bo moje studia nie obciążały domowego budżetu, a dodam tylko, że moja córka też studiuje.

Renata Bieńczak, pielęgniarka oddziałowa Zakładu Radiologii Ogólnej, Zabiegowej i Neuroradio-logii w Akademickim Szpitalu Kli-nicznym we Wrocławiu – absol-wentka studiów pomostowych Akademii Medycznej, obecnie Uni-wersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu.

Jestem absolwentką Liceum Medycznego w Świdnicy z 1985 roku. Ukoń-czyłam kilka kursów dokształcających, kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pie-lęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej terapii oraz kurs „Nowoczesny personel medyczny Dolnego Śląska”.

Ukończenie pomostowych studiów licencjackich oraz rozpoczęcie magi-sterskich, uważam za swój obowiązek jako kadry zarządzającej. Są to kolejne etapy na drodze doskonalenia zawodowego.

Prywatnie uwielbiam kino i teatr. Mam 22-letnią, trochę szaloną, ale naj-ukochańszą córkę, która jest studentką Akademii Sztuk Pięknych. Marzę, aby mieć trochę więcej czasu dla siebie.

19

Piotr Pobrotyn, Dyrektor Akademickiego Szpitala Klinicznego we Wrocławiu

4 Panie Dyrektorze, w jaki sposób prowadzona jest polityka do-skonalenia zawodowego pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych zatrud-nionych w szpitalu, którym Pan kieruje?

3 Szpital zatrudnia blisko 900 pielęgniarek i położnych. Jest to ol-brzymi potencjał kadrowy oraz intelektualny.

10-lecie istnienia szpitala oznacza, że jesteśmy placówką młodą, która ciągle się rozwija i wyznacza priorytety. Jednym z nich jest przy-jęta polityka doskonalenia zawodowego pielęgniarek i położnych. Jej wyrazem jest m.in. powołanie Ośrodka Kształcenia z propozycją skiero-waną do tego środowiska.

Wspieramy pielęgniarki, pielęgniarzy, położne i położnych podej-mujących kształcenie przez udzielanie urlopów szkoleniowych oraz zwalnianie z obowiązku świadczenia pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w czasie obowiązkowych zajęć.

W 2011 r. chęć podnoszenia kwalifikacji zgłosiło 197 osób, a zgodę uzyskały 182 osoby. Wspieramy personel, ale i motywujemy, przykład - kolejna edycja Programu Motywującego Rozwój Zawo-dowy Pielęgniarek i Położnych z nagrodami finansowymi o łącznej wartości 30 tys. zł.

4 Jakie miejsce w tej polityce znalazło się dla studiów pomosto-

wych? 3 W naszym szpitalu funkcjonuje zakładowy, wieloletni plan

szkoleń. Pielęgniarki i położne oddziałowe planują - wraz z podle-głym personelem - rozwój zawodowy kadry pielęgniarskiej na danym oddziale. Zadaniem kadry zarządzającej jest sprostanie wymaganiom kwalifikacyjnym wynikającym z wytycznych NFZ, z Rozporządzenia Ministra Zdrowia o czynnościach wykonywanych samodzielnie przez pielęgniarkę lub położną bez zlecenia lekarza oraz tym, związanym ze specyfiką opieki nad pacjentem.

Plan szkoleń jest więc indywidualny dla każdego oddziału. Cieszy mnie duże zainteresowanie pielęgniarek i położnych różnymi formami podnoszenia kwalifikacji w tym także zainteresowanie studiami pomo-stowymi.

4 Jak szpital docenia i wykorzystuje potencjał absolwentek stu-diów licencjackich?

3 Pozyskując pielęgniarki, pielęgniarzy, położne i położnych z wyższym wykształceniem mam świadomość, że wzrasta jakość opieki pielęgniarskiej. Obecnie w szpitalu zatrudnionych jest 106 pielęgnia-rek, pielęgniarzy i położnych z wykształceniem magisterskim (12%) oraz 95 specjalistek w dziedzinach pielęgniarstwa (11%). Uzyskują one gratyfikację finansową z tytułu posiadanych kwalifikacji. Ukończenie studiów pomostowych i uzyskanie tytułu licencjata pielęgniarstwa lub położnictwa upoważnia pielęgniarkę, pielęgniarza, położnego i położną do wnioskowania o zmianę stanowiska, co skutkuje wzrostem wyna-grodzenia.

Bardzo cenię pielęgniarki, pielęgniarzy i położne zatrudnione w na-szym szpitalu, podziwiam za ogromne zaangażowanie w podnoszenie kwalifikacji. Dziękuję im za pracę na rzecz pacjentów i szpitala.

Dorota Milecka, z-ca Dyrektora ds. Pielęgniarstwa w Akademickim Szpitalu Klinicznym we Wrocławiu

4 W jaki sposób personel wykorzystuje potencjał, jaki niosą studia licencjackie pomostowe?

3 Obecnie w szpitalu pracuje 171 pielęgniarek i położnych z ty-tułem licencjata, z czego 108 uzyskało tytuł w ramach studiów pomo-stowych - w tym 39 osób uzyskało ten tytuł w ramach Projektu Sys-temowego, dofinansowanego z Europejskiego Funduszu Społecznego realizowanego przez Departament Pielęgniarek i Położnych w Minister-stwie Zdrowia.

Z pewnością ukończenie studiów pomostowych powoduje większą motywację pracowników do kontynuacji nauki, bardzo często są to stu-dia magisterskie, specjalizacje w dziedzinach pielęgniarstwa. Zjawisko to bardziej widoczne jest wśród kadry zarządzającej. Ukończenie stu-diów licencjackich znacząco pobudza apetyt na edukację. Z rozmów z pielęgniarkami i położnymi wynika, że ukończenie studiów licencjac-kich jest dla nich spełnieniem obowiązku ciągłego doskonalenia zawo-dowego.

Obserwuję także większą aktywność pielęgniarek w prezentowaniu własnych prac licencjackich na konferencjach i publikowaniu ich na łamach, np. biuletynu Samorządu Zawodowego „W Cieniu Czepka”.


Wzrost apetytu na edukację


20

Skorzystałam z szansy: „To tylko rok”

Edyta Stach, położna, absol-wentka studiów pomostowych Wyższej Szkoły Nauk Stosowanych w Rudzie Śląskiej, uzyskała tytuł li-cencjata położnictwa, a także „rubi-nowy czepek” - Nagrodę Absolwen-ta Roku.

Tytuł położnej otrzymałam po ukończeniu Medycznego Studium Zawo-dowego w Bytomiu. Pracuję w zawodzie już (i dopiero) 10 lat. W tym czasie rozwijam się zawodowo. Ukończyłam kursy krwiodawstwa, opieki paliatyw-nej. Jestem przeszkolona do wykonywania i interpretacji zapisu EKG. Dumna jestem, że zdobyłam tytuł licencjata położnictwa.

Mam szczęśliwą rodzinę, kochanego męża, dorosłą już córkę i 16-letnie-go syna.

Praca daje mi satysfakcję, ale zawsze z utęsknieniem czekam na wakacje w górach. Zdobywanie tatrzańskich szczytów pozwala mi fizycznie i psy-chicznie odpocząć i „naładować akumulatory” na cały następny rok.

8 W roku akademickim 2009/2010 skorzystałam z możliwości studiowania położnictwa w ramach Projektu. Propo-zycja, którą poznałam dzięki pismom branżowym, była atrakcyjna, ponieważ mogłam niewielkim kosztem zdobyć wyższe wykształcenie. Wspomniałam o tym w domu. I właśnie tu uzyskałam największe wsparcie. To argument męża, że zwiększę swoją atrakcyjność na tak

trudnym dla położnych rynku pracy, po-mógł mi podjąć decyzję o rozpoczęciu studiów licencjackich. Pomyśleliśmy, że to tylko rok, wspólnie zorganizujemy dom tak, by nikt nie czuł się zaniedbany.

8 Tylko rok - to był czas, kiedy pra-cowałam na pełny etat, prowadziłam nor-malny dom, w weekendy jeździłam na uczelnię, wolny czas poświęcałam na od-

21


Wzrost kwalifikacji to awans i wyższa jakość pracy

Jerzy Szafranowicz, Dyrektor SPZOZ Zespołu Szpitali Miejskich w Chorzowie

4 Panie Dyrektorze! W jaki sposób prowadzona jest polityka doskonalenia zawodowego pielęgniarek i położnych zatrudnionych w szpitalu, którym Pan kieruje?

3 Zespół Szpitali Miejskich zatrudnia 280 pielęgniarek i położnych. Profesjonalizacja za-wodu pielęgniarki i położnej, poszerzający się zakres samodzielności i odpowiedzialności za-wodowej wymaga coraz wyższego poziomu wiedzy i kwalifikacji zawodowych. Jako Dyrektor, mam obowiązek ułatwić pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych, a w dobie prze-mian w ochronie zdrowia, pielęgniarka, położna ma obowiązek stałego aktualizowania swojej wiedzy oraz prawo do doskonalenia zawodowego. Z dużym zainteresowaniem i podziwem patrzę, jak panie pielęgniarki i położne są zainteresowane nabywaniem nowych kwalifikacji i umiejętności, ich uzupełnianiem lub podwyższaniem. Doskonalenie zawodowe pracowników służy rozwojowi osobistemu każdego z nich, ale też podnosi prestiż szpitala. Zwiększa konku-rencję na rynku usług medycznych.

Pielęgniarki i położne, które podjęły kształcenie, otrzymują pomoc w oddelegowaniu na zajęcia (10 dni), zgodę na realizację praktyk stażowych oraz umożliwienie prowadzenia badań do prac licencjackich i magisterskich.

4 Jakie miejsce w tej polityce znalazło się dla studiów pomostowych?

3 Do chwili obecnej studia pomostowe ukończyło 60 osób, a studia magisterskie 15osób.Około 25 osób jest w trakcie studiów licencjackich i magisterskich. Zarządzająca kadra

pielęgniarek i położnych co roku opracowuje plany szkoleń indywidualnie dla potrzeb każde-go oddziału. Panie pielęgniarki i położne korzystają z bogatej oferty kursów specjalizacyjnych, kwalifikacyjnych, doskonalących organizowanych przez Okręgową Izbę Pielęgniarek i Położ-nych w Katowicach.

4 Jak szpital docenia i wykorzystuje potencjał absolwentek studiów licencjackich?

3 Wzrost wiedzy i umiejętności to wyższa jakość usług pielęgniarskich w opiece nad pa-cjentem i jego rodziną. To uzyskanie Certyfikatu ISO, sprostanie wymaganiom Narodowego Funduszu Zdrowia podczas kontraktowania świadczeń zdrowotnych. Serdecznie dziękuję pie-lęgniarkom i położnym za ich zaangażowanie w pracę.

bycie obowiązkowych praktyk studenc-kich i miałam kilka miesięcy na napisanie pracy licencjackiej. Bez akceptacji i wspar-cia całej rodziny nie poradziłabym sobie.

Nie zawsze było łatwo bez mojej fi-zycznej obecności w domu. Dzieci i mąż byli jednak dumni z mamy - studentki, która uczyła się nocą, by zaliczyć kolejne zajęcia i zdać egzaminy. „Tylko rok” trwania studiów powoduje, że czas po-między egzaminami i zaliczeniami jest bardzo krótki, nie ma więc czasu bez intensywnej nauki.

Kiedy już obroniłam moją pracę i uzyskałam tytuł licencjata, przyszedł czas na refleksję.

8 Czy było warto? Tak, na pewno. Przede wszystkim mam ogromną satys-fakcję z ukończenia wyższych studiów, uznanie ze strony rodziny i przyjaciół. Jestem dumna ze zdobytej wiedzy i świa-doma ogromu tej jeszcze nie zdobytej. Dziś nie obawiam się tak bardzo o moją przyszłość zawodową, wiem, że jestem naprawdę wyszkolonym fachowcem, choć oczywiście nadal się uczę. Świado-ma swej wartości i wiedzy, zawsze pa-miętam, że jestem pełnoprawnym człon-kiem zespołu terapeutycznego, mam samodzielny, ważny zawód, lekarz jest moim współpracownikiem, a wykonywa-nie jego zleceń - jednym z wielu elemen-tów mojej pracy.

8 Tylko rok, a tyle zmienił w moim życiu, sprawił, że czuję się spełniona. Może kiedyś satysfakcja mentalna zamie-ni się na profit finansowy? Czy ktoś doce-ni ogrom pracy, jaki polskie położne i pielęgniarki wkładają w samodoskona-lenie?


22

Poszerzanie wiedzy to moralny obowiązek

8 Co skłoniło Panią do podjęcia stu-diów w ramach Projektu?

7 W dobie nowoczesnej technologii i dynamicznego rozwoju nauk medycz-nych trudno opierać się na wiedzy zdo-bytej w przeszłości, jej uzupełnianie i poszerzanie jest nie tylko obowiązkiem ustawowym, ale i powinnością moralną każdej pielęgniarki. Planując swoją ścież-kę rozwoju zawodowego zawsze brałam pod uwagę ukończenie studiów pomo-stowych licencjackich, następnie studiów magisterskich. Niewątpliwie możliwość podwyższania kwalifikacji w ramach pro-

jektu unijnego, gwarantującego bezpłat-ne nauczanie, była dla mnie dodatko-wym bodźcem motywującym. Wiedza, którą zdobyłam, zweryfikowała i wzbo-gaciła moje doświadczenie zawodowe, udoskonaliła i dostarczyła mi nowych narzędzi i umiejętności do pracy z pa-cjentami, ich rodzinami, a także do pracy w zespole terapeutycznym. Jako pielę-gniarka oddziałowa czuję się zobowiąza-na do modelowania pożądanych zacho-wań swoich współpracowników, ale także sama odczuwam potrzebę ciągłego doskonalenia siebie.

Gabriela Rudzińska pielęgniarka oddziałowa Oddziału Neurochirur-gicznego w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Olsztynie.

Po ukończeniu Liceum Medycznego Pielęgniarstwa w Olsztynie w roku 1983 podjęłam pracę w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Olszty-nie na Oddziale Neurochirurgicznym i pozostałam wierna tej decyzji do dnia dzisiejszego.

Od początku świadomie planowałam kierunki rozwoju swojej ścieżki za-wodowej. Na etapie początkowym najważniejsze było dla mnie uzyskanie tytułu specjalisty z dziedziny pielęgniarstwa chirurgicznego. Piastując funkcję pielęgniarki oddziałowej, za niezbędne uznałam ukończenie licencjatu z za-kresu Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw.

Z kolei studia pomostowe otworzyły mi drogę do dalszego kształcenia i rozwoju naukowego, obecnie jestem słuchaczką II roku studiów magister-skich na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.

Od lat angażuję się w prace na rzecz samorządu zawodowego. Jestem członkiem Okręgowej Rady Pielęgniarek i Położnych oraz Przewodniczącą Komisji Konkursowej w OIPiP w Olsztynie. Moje hobby to: podróże i sport.

23

Irena Kierzkowska, Dyrektor Wojewódzkiego Szpitala Specjali-stycznego w Olsztynie

4 Pani Dyrektor, w jaki sposób prowadzona jest polityka dosko-nalenia zawodowego pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych zatrudnio-nych w szpitalu, którym Pani kieruje?

3 Myślę, że w sposób planowy i uporządkowany, co jest zasługą niewątpliwie dobrego managementu ds. pielęgniarstwa. Przede wszyst-kim określiliśmy jasne zasady doskonalenia zawodowego pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych na trzech poziomach. W każdym roku przy-gotowywane są plany szkoleń dla poszczególnych poziomów szkoleń, na podstawie potrzeb zgłaszanych przez same pielęgniarki, pielęgniarzy i położne, jak i wynikających z potrzeby rozwoju naszego szpitala, do-skonalenia jakości i bezpieczeństwa pacjentów. Mamy też dobry sys-tem motywacyjny polegający na wprowadzaniu dodatku finansowego dla osób podnoszących swoje kwalifikacje. Wypłacamy dodatki absol-wentom studiów magisterskich i osobom uzyskującym tytuł specjalisty. Ponadto szpital partycypuje w kosztach szkoleń w postaci częściowego bądź całkowitego dofinansowania oraz udzielenia urlopu szkoleniowe-go. Warto podkreślić, że polityka doskonalenia zawodowego pielęgnia-rek, pielęgniarzy i położnych jest zgodna ze strategią naszego Szpitala, ukierunkowaną głównie na rozwój.

4 Jakie miejsce w tej polityce znalazło się dla studiów pomosto-wych?

3 W 2004 roku w Olsztynie rozpoczęto kształcenie na poziomie licencjackim w ramach Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Rok później pielęgniarki i pielęgniarze mogli skorzystać z kształcenia w ra-mach studiów pomostowych. Był to bardzo ważny moment w życiu za-wodowym wielu pielęgniarek i pielęgniarzy naszego Szpitala. 74 osoby skończyły studia licencjackie w toku kształcenia pomostowego, 17 osób jest w trakcie, co stanowi ok. 20% zatrudnionego personelu pielęgniarek i położnych. Jest to ewidentny dowód na to, że stworzyliśmy warunki i atmosferę sprzyjającą edukacji i że zatrudniamy bardzo ambitny per-sonel.

4 Jak szpital docenia i wykorzystuje potencjał absolwentek stu-

diów licencjackich?3 Doceniamy to finansowo, wcześniej wspomniałam o dodat-

kach wypłacanych w ramach systemu motywacyjnego. Jednak przede wszystkim doceniamy wiedzę, umiejętności, szersze spojrzenie na pro-

fesję pielęgniarki, pielęgniarza na ich rolę w procesie leczenia. Większe zaangażowanie w wykonywany zawód, co bezpośrednio przekłada się na lepszą jakość świadczonych usług pielęgniarek, pielęgniarzy i po-łożnych, oraz wieloaspektowa aktywność zawodowa są również dla Szpitala bardzo cenne.

Hanna Taraszkiewicz, z-ca Dyrektora ds. pielęgniarstwa w Woje-wódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Olsztynie

4 W jaki sposób personel wykorzystuje potencjał, jaki niosą studia licencjackie pomostowe?

3 Świadomość potrzeby rozwoju zawodowego naszych pielęgnia-rek i położnych jest bardzo duża.

Obecnie w szpitalu pracuje ponad 400 pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych, w tym 86 posiadających tytuł specjalisty w dziedzinie pie-lęgniarstwa, 60 posiadających tytuł mgr pielęgniarstwa oraz 96 pielę-gniarek i położnych posiadających tytuł licencjata. Jest to ogromny po-tencjał wiedzy, który pielęgniarki wykorzystują na rzecz doskonalenia jakości opieki. Ukończenie studiów licencjackich pomostowych dla 43 osób stało się przepustką do dalszego kształcenia w ramach studiów pie-lęgniarskich drugiego stopnia, umożliwiając tym samym dalszy rozwój zawodowy, ale również stało się dla nich punktem zwrotnym w karierze zawodowej. Uzyskanie wykształcenia wyższego to spełnienie wymagań kwalifikacyjnych na stanowiska kierownicze, a tym samym możliwość sprawowania zadań na stanowisku pielęgniarki oddziałowej czy przeło-żonej pielęgniarek.

Ponadto szpital nasz od wielu lat stanowi bazę dydaktyczną dla róż-nych form kształcenia zawodowego przed- i podyplomowego lekarzy, pielęgniarek, położnych, ratowników medycznych, fizjoterapeutów. Pielęgniarki, pielęgniarze i położne w ramach współpracy z Wydziałem Medycznym Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, szkołami wyższy-mi oraz innymi instytucjami, prowadzą ze studentami zajęcia dydak-tyczne. Uzyskanie wykształcenia wyższego zwiększa szansę na dołą-czenie do tej zacnej grupy.

Tak więc rozwój zawodowy naszych pielęgniarek, pielęgniarzy i położnych ma wpływ na poziom opieki medycznej w Szpitalu oraz po-ziom kwalifikacji przyszłych kadr medycznych naszego Regionu. Wpły-wa też na ich sytuację materialną oraz daje satysfakcję z samorealizacji.


Zatrudniamy bardzo ambitny personel...


WYDAWCAMinisterstwo Zdrowia

ul. Miodowa 1500-952 Warszawatel. centrali: 22 634 96 00www.mz.gov.pl

Departament Pielęgniarek i PołożnychWydział Wdrażania Projektu Systemowego

ul. Długa 38/4000-238 Warszawatel. 22 53 00 207faks 22 831 21 [email protected]

www.studiapomostowe.mz.gov.pl

Warszawa, grudzień 2012

Materiały do broszury zostały opracowane przez pracowników Wydziału Wdrażania Projektu Systemowego w Departamencie Pielęgniarek i Położnych Ministerstwa Zdrowia.

Projekt Systemowy pn. „Kształcenie zawodowe pielęgniarek … · 2013-06-17 · Indywidualne...

Documents

Transcript of Projekt Systemowy pn. „Kształcenie zawodowe pielęgniarek … · 2013-06-17 · Indywidualne...