Programy naucznia Agroekonomia III rok -...

1

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W TARNOWIE

INSTYTUT ADMINISTRACYJNO-EKONOMICZNY

PROGRAM STUDIÓW DLA KIERUNKU – EKONOMIA

Specjalność: Agroekonomia

TRYB - STACJONARNY

SEMESTR V i VI

Rok akademicki 2008/2009

2

CELE KSZTAŁCENIA Sześciosemestralne studia licencjackie na kierunku Ekonomia prowadzone są w systemie

stacjonarnym i niestacjonarnym. Studia kończą się obroną pracy dyplomowej. Absolwenci uzyskują

tytuł zawodowy licencjata.

Studia te obejmują treści kształcenia: 1) ogólnego – geografia ekonomiczna, socjologia,

historia gospodarcza, informatyka, języki obce, wf.; 2) podstawowego – matematyka, statystyka

opisowa, ekonometria, mikro – i makroekonomia, zarządzanie, marketing, rachunkowość,

międzynarodowe stosunki gospodarcze i prawo; 3) kierunkowego - polityka społeczna, polityka

gospodarcza, analiza ekonomiczna, finanse publiczne, rynki finansowe, ekonomia integracji

europejskiej i gospodarka regionalna.

W ramach kształcenia specjalistycznego już po pierwszym roku studiów student może

wybrać jedną z dwóch specjalności: Agroekonomia lub Rachunkowość i finanse.

W ramach Agroekonomii studenci zdobywają wiedzę m.in. z zakresu techniki i technologii

produkcji roślinnej i zwierzęcej, ekonomiki i organizacji gospodarstw, rachunkowości gospodarstw

rolnych, agrobiznesu w Polsce i UE, polityki rolnej i strukturalnej, przedsiębiorczości rolniczej i

pozarolniczej, zarządzania projektami unijnymi, doradztwa w agrobiznesie, spółdzielczości

wiejskiej, agroturystyki, bankowości spółdzielczej, marketingu produktów rolno – spożywczych,

komunikacji interpersonalnej i ochrony środowiska.

W ramach specjalności Rachunkowość i finanse studenci zdobywają wiedzę m.in. z zakresu

prowadzenia rachunkowości w małych, średnich i dużych przedsiębiorstwach, analizy i projekcji

finansowej w firmie, sporządzania raportów finansowych, rachunkowości zarządczej, finansów

przedsiębiorstw, finansów publicznych, systemu podatkowego w Polsce i UE, zasad

funkcjonowania systemu bankowego, ubezpieczeń gospodarczych i społecznych, funduszy

emerytalnych, funkcjonowania rynków finansowych, doradztwa rachunkowego, wyceny majątku i

metod wyceny projektów gospodarczych oraz zasad funkcjonowania funduszy strukturalnych

polityki strukturalnej UE.

Ponadto studenci zobowiązani są do odbycia 6 tygodniowej praktyki zawodowej którą mogą

odbyć w kraju bądź za granicą (USA, Irlandia, Wielka Brytania).

SYLWETKA ABSOLWENTA

Absolwent kierunku Ekonomia posiada wszechstronną wiedzę ekonomiczną oraz jest

przygotowany do wykonywania zawodu ekonomisty - specjalisty w dziedzinie gospodarowania

zasobami finansowymi, ludzkimi i materialnymi. Jest on przygotowany do przeprowadzania analiz

ekonomicznych i finansowych wspierających podejmowanie racjonalnych decyzji osadzonych w

teorii gospodarki rynkowej. Dodatkowo osoby kończące specjalność Agroekonomia są

3

przygotowane do pracy i zarządzania w przedsiębiorstwach sektora gospodarki żywnościowej oraz

organizacjach i instytucjach (publicznych i pozarządowych) - głównie na stanowiskach

wykonawczych - w kraju i za granicą.

Absolwenci specjalności Rachunkowość i finanse posiadają wiedzę z zakresu

rachunkowości i finansów przedsiębiorstw instytucji publicznych i finansowych, organizacji

pozarządowych, banków oraz są przygotowani do podjęcia w nich pracy na stanowiskach

pomocniczych.

Absolwent kierunku Ekonomia posiada również niezbędną wiedzę i umiejętności do

samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. Umie poruszać się swobodnie w

europejskiej przestrzeni społeczno-gospodarczej, zna język obcy na poziomie biegłości B2

Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy. Treści kształcenia w zakresie

technologii informacyjnej pozwalają mu na uzyskanie Europejskiego Certyfikatu Umiejętności

Komputerowej (ECDL – European Computer Driving Licence).

Dyplom ukończenia studiów licencjackich umożliwia absolwentom podjęcie studiów II

stopnia i zdobycie tytułu magistra.

4

SZCZEGÓŁOWY OPIS PRZEDMIOTÓW (TREŚCI KSZTAŁCENIA)

Nazwa kursu Seminarium Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 4 pkt. semestr V i 4 pkt. semestr VI Rodzaj kursu Obowiązkowy Okres (rok akad/semestr)

III rok/ semestr V i VI

Typ zajęć/liczba godzin

L. – 30 godz. semestr V i L. – 30 godz. – semestr VI

Koordynator Prowadzący Starsi wykładowcy i profesorzy PWSZ Sposób zaliczenia L – zaliczenie z oceną semestr Vi VI Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEbrak JĘZYK WYKŁADOWYPolski

Cele dydaktyczne/efekty kształcenia

Głównym celem seminarium jest przygotowanie studentów do wystąpień publicznych, w tym do obrony pracy dyplomowej oraz do napisania pracy licencjackiej.

Skrócony opis kursu Studenci realizują cel poprzez wygłaszanie samodzielnie przygotowanych referatów, ocenianych wg wcześniej przyjętych kryteriów. Po każdym referacie odbywa się dyskusja dotycząca poruszanych problemów. Student przedstawia kolejne etapy pisania pracy licencjackiej.

Pełny opis kursu - Przedstawienie celu, zakresu i metodyki pracy licencjackiej. - Dobór i wykorzystanie literatury. - Przygotowanie referatu nt. kolejnych etapów pisania pracy. - Umiejętność opisu tabel, wykresów, rysunków oraz robienia

przypisów w pracy. - Zapoznanie się z wymogami obowiązującymi przy obronie. - Umiejętność wygłoszenia krótkiego streszczenia-

przedstawienia pracy.licencjackiej.

Literatura Lelusz H., 200, Metodyka pisania prac dyplomowych o tematyce ekonomicznej. Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego. Majchrzak J., 1995. Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych: poradnik pisania prac promocyjnych oraz innych opracowań naukowych wraz z przygotowaniem ich do obrony lub publikacji. Akademia Ekonomiczna w Poznaniu. Zróżnicowana wg tematów referatów. Literatura niezbędna do przygotowania wystąpień.

5

Nazwa kursu Ochrona Środowiska Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok studiów Punkty ECTS 2 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


W – 15 godz., Ćw. – 15 godz.

Koordynator Prof. dr hab. Czesława Jasiewicz Prowadzący Prof. dr hab. Czesława Jasiewicz Sposób zaliczenia W. – Egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEZnajomość podstawowych zagadnień z zakresu ochrony środowiska JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Celem przedmiotu jest poszerzenie wiedzy z zakresu ochrony środowiska glebowego oraz zapoznanie z problematyką gospodarki odpadami w Polsce.

Skrócony opis kursu Rodzaje zagrożeń: degradacja chemiczna, fizyczna, biologiczna, hydrotechniczna gleby, dewastacja. Rekultywacja i kierunki zagospodarowania. Regulacje prawne.

Pełny opis kursu Wykłady: Zagrożenia środowiska przyrodniczego. Podstawowe informacje o środowisku. Udział nawożenia w zakwaszeniu gleb w Polsce. Środowiskowe i zdrowotne skutki nawożenia. Nawozy jako źródło zanieczyszczenia gleb metalami ciężkimi. Kryteria oceny gleb zanieczyszczonych metalami ciężkimi. Ćwiczenia: Ochrona środowiska w świetle prawodawstwa UE. Ochrona środowiska a programy rolno-środowiskowe. Wpływ rolnictwa na środowisko. Ochrona wód a Dyrektywa azotanowa.

Literatura 1. Piotr Ilnicki "Polskie rolnictwo a ochrona środowiska". Wyd. AR Poznań. 2004.

2. Stanisław Bieszczad, Jerzy Sobota. "Zagrożenia, ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczo-rolniczego". Wyd. AR Wrocław. 1999.

3. Julian P. Kluczek. "Wybrane zagadnienia z ochrony środowiska" Wyd. ATR Bydgoszcz. 1999.

Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3

6

Nazwa kursu Standardy ekologiczne UE w przemyśle rolno-spożywczym Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok studiów Punkty ECTS 2 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


W – 15 godz., Ćw. – 15 godz.

Koordynator Prof. dr hab. Czesława Jasiewicz Prowadzący Prof. dr hab. Czesława Jasiewicz Sposób zaliczenia W – Egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEZnajomość podstawowych zagadnień dotyczących UE JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Zapoznanie słuchaczy z funkcjonowaniem regulacji prawnych dotyczące bezpieczeństwa żywnościowego i zdrowotnego na poziomie światowym, Unii Europejskiej i krajowym

Skrócony opis kursu Krótkie wprowadzenie dotyczące rozwoju przemysłu rolno-spożywczego w Polsce i UE. Ustawodawstwo żywnościowe dotyczące bezpieczeństwa zdrowotnego i systemów jego zapewnienia.

Pełny opis kursu Wykłady: Podstawowe informacje dotyczące stanu przemysłu rolno-spożywczego w Polsce. Regulacje prawne dotyczące bezpieczeństwa żywnościowego i zdrowotnego na poziomie światowym, Unii Europejskiej i krajowym. Charakterystyka wybranych metod i systemów zapewnienia jakości i zarządzania jakością: „Dobra praktyka produkcyjna (GMP)”, „Dobra praktyka higieniczna (GHP)”, „Analiza zagrożeń i krytyczny punkt kontrolny (HACCP)”. Zarządzanie jakością w przemyśle rolno-spożywczym wg norm ISO serii 9000 i 1400. Praktyka zarządzania bezpieczeństwem zdrowotnym w produkcji żywności przez system HACCP. Ćwiczenia: Przykłady wdrożenia ustawodawstwa w zakresie bezpieczeństwa i higieny żywności w Polsce i wybranych krajach UE. Doświadczenia Czech we wdrażaniu ustawodawstwa w zakresie bezpieczeństwa i higieny żywności. Doświadczenia Węgier w procesie modernizacji i usuwania zaniedbań w zakładach mięsa i mleka. Sytuacja w przemyśle przetwórstwa mleka w Bułgarii. Estońskie doświadczenia we wdrażaniu i egzekwowaniu przepisów dotyczących bezpieczeństwa żywności.

Literatura 1. Kijowski J., Sikora T (red.). Zarządzanie jakością i

7

bezpieczeństwem żywności. Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, W-wa, 2003.

2. Kołożyn-Krajewska D. (red.) Higiena produkcji żywności, Wydawnictwo SGGW, W-wa, 2003.

3. Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. O warunkach zdrowotnych żywności i żywienia i późniejsze zmiany.

4. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 w sprawie wymagań higieniczno-sanitarnych zakładów i wymagań dotyczących higieny w procesie produkcji.

5. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie warunków sanitarnych i higienicznych w obrocie środkami spożywczymi sprzedawanymi luzem.

6. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 stycznia 2003 w sprawie szczegółowego zakresu i metod wewnętrznej kontroli jakości zdrowotnej żywności i przestrzegania zasad higieny w procesie produkcji …,

7. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 grudnia 2002 w sprawie wymagań sanitarnych dotyczących środków transportu żywności, substancji pomagających w przetwarzaniu.

8. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 grudnia 2002 w sprawie wymagań higienicznych i sanitarnych obowiązujących w handlu obwoźnym środkami spożywczymi oraz wykazu artykułów , które nie mogą być wprowadzane do handlu obwoźnego.


8

Nazwa kursu Organizacja i zarządzanie gospodarstwem rolnym Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ / III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


W – 30 godz., Ćw. – 15 godz.

Koordynator Dr inż. Leszek Kuczek Prowadzący Dr inż. Leszek Kuczek Sposób zaliczenia W – egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNENiezbędna wiedza z makroekonomii i rachunkowości JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Opanowanie przez słuchaczy podstawowych pojęć dotyczących elementów składowych gospodarstwa rolnego i ekonomika produkcji rolniczej, nabycie umiejętności prowadzenia gospodarstwa rolnego

Skrócony opis kursu Problematyka przedmiotu: elementy składowe gospodarstwa i jego otoczenie, powiązanie działów i gałęzi w gospodarstwie, organizacja produkcji roślinnej i zwierzęcej, rachunek kosztów, typy gospodarstw, nadwyżka bezpośrednia.

Pełny opis kursu WYKŁADY 1. Wprowadzenie do ekonomiki produkcji: czynniki produkcji,

pojęcie gospodarstwa, czynniki kształtujące organizację gospodarstwa.

2. Wprowadzenie do ekonomiki produkcji: czynniki produkcji, pojęcie gospodarstwa, czynniki kształtujące organizację gospodarstwa.

3. Mierniki i wskaźniki charakteryzujące typ gospodarstwa rolniczego (wg kryteriów UE).

4. Metodyka obliczania nadwyżki bezpośredniej (pełnej i niepełnej) i kosztów jednostkowych dla gałęzi produkcji, rachunki pomocnicze - koszty wykonania prac, wycena produktów obrotu wewnętrznego.

5. Sposoby przywracania równowagi ekonomicznej w gospodarstwie - racjonalizacja produkcji.

6. Charakterystyka rynku środków produkcji rolniczej - relacje cen środków produkcji do produktów rolnych.

7. Charakterystyka rynków gałęzi produkcji roślinnej (zboża, ziemniaki, buraki).

8. Kalkulacje opłacalności produkcji. 9. Metody analizy gospodarstwa. 10. System FADN. 11. Ekonomiczna wielkość gospodarstwa.

9

12. Podatki w gospodarstwie rolnym – dopłaty. 13. Kategorie dochodów i produkcji. 14. Aktualne problemy zarzadzania gospodarstwem. ĆWICZENIA 1. Określenie powiązania czynników i warunków produkcji z

organizacją gospodarstwa rolniczego. 2. Łączny wpływ warunków przyrodniczych i ekonomicznych na

strukturę gałęzi produkcji roślinnej i zwierzęcej. 3. Interpretacja wskaźników charakteryzujących typ gospodarstwa -

opis sytuacyjny. 4. Przykłady obliczania nadwyżki bezpośredniej pełnej i niepełnej. 5. Rachunki pomocnicze w kalkulacji kosztów - koszt 1 KWh,

koszt 1 godziny pracy maszyny, koszt 1 kg NPK, wycena produktów nietowarowych.

6. Podejmowanie decyzji produkcyjnych na podstawie relacji cen środków produkcji do cen produktów rolnych.

7. Wskaźniki analizy produkcji roślinnej. 8. Wskaźniki analizy produkcji zwierzęcej. 9. Ocena siły roboczej w gospodarstwie. 10. Ocena wyposażenia gospodarstwa w środki trwałe. 11. Zastosowanie kosztów w zarządzaniu gospodarstwem. 12. Obliczanie nadwyżki bezpośredniej i ekonomicznej wielkości

gospodarstwa. Literatura 1. Ziętara W.: Ekonomika i organizacja przedsiębiorstwa rolnego.

FAPA, Warszawa, 2003; 2. Kapusta F.; Teoria Agrobiznesu. Wyd. Akademii Ekonomicznej,

Wrocław, 1998. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3

10

Nazwa kursu Ekonomika produkcji Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


W – 30 godz., Ćw. – 15 godz.

Koordynator Dr inż. Leszek Kuczek Prowadzący Dr inż. Leszek Kuczek Sposób zaliczenia W. – egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNENiezbędna wiedza z makroekonomii i rachunkowości JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Opanowanie podstawowych pojęć dotyczących produkcji przemysłowej i rolniczej oraz nabycie umiejętności podejmowania decyzji produkcyjnych.

Skrócony opis kursu Podział procesu produkcji, parametry procesu produkcji i pracy, wydajność i produktowość, oddziaływanie na pracownika materialnego środowiska pracy, systemy produkcji, asortyment i rytmiczność produkcji, planowanie i sterowanie produkcją, koszty produkcji, opłacalność produkcji.

Pełny opis kursu WYKŁADY: 1. Pojęcie produkcji, procesu produkcji, procesu pracy i procesu

technologicznego. 2. Parametry procesu pracy (czas, przestrzeń, ruch, wysiłek,

uciążliwość 3. Wydajność i pracochłonność produkcji oraz czynniki je

kształtujące 4. Formy i odmiany organizacji produkcji 5. Materialne środowisko pracy, wysiłek podczas pracy i przerwy w

pracy 6. Metody pomiaru czasu roboczego 7. Normy pracy i koszty pracy 8. Ustalenie normy pracy i wyrobu dla przedsiębiorstwa

przemysłowego i systemów produkcji 9. Zasady budowy cykli operacyjnych i koszty cykli 10. Rytmiczność i asortyment produkcji 11. Zdolność produkcyjna maszyn i urządzeń i koszty eksploatacji 12. Organizacja i planowanie przestrzeni produkcyjnej 13. Planowanie produkcji w przedsiębiorstwie i sterowanie produkcją14. Zarządzanie produkcją poprzez zarządzanie kosztami ĆWICZENIA: 1. Cechy produkcji, system produkcyjny, funkcje produkcji,

11

podział procesu produkcji na elementy składowe 2. Czynniki procesu technologicznego. Pojęcie pracochłonności i

wydajności 3. Czynniki kształtujące wydajność techniczną pracy i mierniki

pracochłonności 4. Formy i odmiany organizacji produkcji i koszty produkcji 5. Wysiłek pracownika i czas przerw w pracy - zasady ustalania

przerw w pracy 6. Wpływ materialnego środowiska pracy na wydajność pracy

pracownika 7. Techniki pomiaru czasu roboczego dla potrzeb normowania pracy8. Klasyfikacja czasu roboczego i czasu normowanego. Ustalenie

normy obsługi 9. Ustalenie normy pracy, koszty wykonania prac 10. Ustalenie normy pracy i wyrobu dla przedsiębiorstwa

przemysłowego i systemów produkcji 11. Zasady budowy cykli operacyjnych i ich wpływ na wydajność

pracy 12. Ustalenie wielkości masy przewozowej, ilości środków

transportowych i mierników transportu, koszty transportu 13. Mierniki produkcji rytmicznej 14. Ustalenie i analiza asortymentu produkcji 15. Zasady planowania produkcji i sterowanie produkcją

Literatura 1. Dębski S., Ekonomika i organizacja przedsiębiorstw. WSziP, W-wa 2002 r. cz.I i II; Bednarski i inni, Analiza ekonomiczna przedsiębiorstwa. Wyd. AE, Wrocław 1998 r.

2. Durlik I.; Inżynieria zarzadzania. Strategia i projektowanie systemów produkcyjnych. Planet Agencja Wydawnicza, Wydanie S, W-wa, 2000

3. Kowal E.; Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii. PWN, W-wa, Poznań, 2002


12

Nazwa kursu Marketing Produktów Rolno-Spożywczych

Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 3 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


W – 15 godz., Ćw. – 15 godz.

Koordynator Dr inż. Marta Domagalska-Grędys Prowadzący Dr inż. Marta Domagalska-Grędys Sposób zaliczenia W – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEpodstawy marketingu JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Celem kursu jest zapoznanie słuchaczy ze specjalistycznym marketingiem produktów rolno-spożywczych. Efektem jest umiejętność stosowania różnych narzędzi marketingowych na analizowanych rynkach przez absolwentów z uwzględnieniem gospodarstwa rolniczego, przedsiębiorstwa rolno-spożywczego. Absolwenci nabywają umiejętności analiz makroekonomicznych, popytu i podaży poszczególnych rynków rolno-spożywczych

Skrócony opis kursu Kurs w nawiązaniu do ogólnych teorii marketingu uzupełnia wiedzę nt produktu żywnościowego, rolnego, cen, dystrybucji i promocji. Analizy z uwzględnieniem elastyczności cen, dochodu popytu, podaży pozwalają określić mechanizmy rynkowe decydujące o zysku producentów. Kurs przewiduje charakterystykę głównych rynków rolno-spożywczych i teorii wyjaśniających zachowania konsumentów żywności.

Pełny opis kursu 1. Uwarunkowania kształtowania się rynku rolno-spożywczego.2. Specyfika produktu rolno-spożywczego. Innowacyjność. 3. Analizy rynków rolno-spożywczych: 1. Rynek zbóż 2. Rynek mięsa i przetworów 3. Rynek owoców i warzyw 4. Rynek cukru 5. Rynek mięsa i przetworów. 4. Prognozowanie cen, spożycia, produkcji rolno-spożywczej. 5. Handel zagraniczny produktami rolno-spożywczymi. 6. 6. Konsument żywności. Teorie wyjaśniające zachowanie się

konsumentów. Literatura Literatura podstawowa:

1. Ph. Kotler (1999): Marketing. Gebethner & Ska. 2. Sznajder M. Przepióra A. I in. 1997: Marketing Produktów

13

rolno-spożywczych. Poznań. 3. Praca zbiorowa pod red. M.Adamowicza 2003: Marketing w

strategiach rozwoju sektora rolno-spożywczego. SGGW.Warszawa.

4. St.Kaczmarczyk 2005: Marketing w przedsiębiorstwie, Wydawnictwo ODDK Gdańsk.

5. Raporty rynkowe poszczególnych rynków rolnych Wydawnictwo IEiGŻ Warszawa: Owoce i warzywa, jaja, handel zagraniczny produktami spożywczymi (zaktualiz.wydania)

6. Rocznik statystyczny rolnictwa i obszarów wiejskich, GUS(zaktualiz.wydanie )

7. Czasopisma: Przemysł spożywczy –miesięcznik

Literatura pomocnicza: 1. Cholewicka-Gożdzik K. red. nauk. Marketing w agrobiznesie.

Materiały dla studentów Akademii Rolniczych. FAPA. Warszawa 1997.

2. Garbarski L., Rutkowki I., Wrzosek W. 1996: Marketing : punkt zwrotny nowoczesnej firmy. Warszawa.

3. Garbarski L. 1999: Zarządzanie marketingowe małym i średnim przedsiębiorstwem. Warszawa.

4. Figiel S. 2001: Marketing w agrobiznesie. [T.] 1, Marketing towarów rolnych / Szczepan Figiel, Wojciech Kozłowski, Stanisław Pilarski. Olsztyn.

5. Kos C., Szwacka-Salmonowicz J. 1997: Marketing produktów żywnościowych. PWRiL. Warszawa.

6. Mazurek-Łopacińska K. (pod red.) 2002: Badania marketingowe: podstawowe metody i obszary zastosowań. Wrocław.

7. Żmija J., Strzelczak L. (1996): Podstawy ekonomii rynku i marketingu w gospodarce żywnościowej. AR Kraków

8. Wojciecha Wrzoska (praca zb.) 2004 : Strategie marketingowe. Warszawa.


14

Nazwa kursu Marketing usług Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 3 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


W – 15 godz., Ćw. – 15 godz.

Koordynator Dr inż. Marta Domagalska-Grędys Prowadzący Dr inż. Marta Domagalska-Grędys Sposób zaliczenia W – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEZnajomość podstaw marketingu JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Celem kursu jest zapoznanie studentów z możliwościami wykorzystania marketingu w działalności usługowo-handlowej przede wszystkim MŚP oraz instytucji non profit. Słuchacze uczestnicząc w zajęciach nabywają wiedzę i praktykę w rozwiązywaniu specyficznych problemów dla firm zajmujących się m.in. doradztwem, edukacją, turystyką, sportem, handlem, bankowością, usługami finansowymi odnoszących się elementów marketingu 7P tj. m.in. usługi (produktu) personelu, obsługi, reklamacji, dystrybucji, promocji.

Skrócony opis kursu Biorąc pod uwagę znaczenie we współczesnej gospodarce przedsiębiorstw usługowych, ich możliwości i specyfikę wpływające na ich efektywność i pozycję rynkową wpisują się one w program niezbędnych przedmiotów kształcenia ekonomicznego. Kurs pozwala zrozumień i praktycznie wykorzystać podstawową różnicę między marketingiem produktów a marketingiem usług. Słuchacze włączają się w analizę różnych przypadków (case study), wypracowują praktyczne rozwiązania (do 5 zdań) odnośnie różnicowania usług, obsługi, kształtowania reklamy, poprawy technik sprzedaży, dystrybucji. Kurs pozwala także na poznanie metod oceny jakości usług, włączając aktywnie studentów do pomiaru jakości usług świadczonych m.in. na terenie szkoły (ksero, gastronomicznych, bibliotekarskich, nauki języków obcych). Zajęcia mają dostosowują program do aktualnych wymagań rynku usług z udziałem słuchaczy, którzy mimowolnie wykorzystują wiedzę, wrażliwość i tworzą w krytycznych debatach(grupowo)-„ idealną usługę”.

Pełny opis kursu-Ćwiczenia

1. Wprowadzenie do metodyki analiz usług z wykorzystaniem case study. 1h

2. Typy i budowa casów w oparciu o przykładowe problemy firm usługowych 1h

15

3. Produkt usługowy, określenie przejawów materialności usług w przedsiębiorstwie usługowym metodą audytu.1h

4. Case study różnych firm usługowych: 4h - Finansowych (organizacja stanowisk pracy), - Edukacyjnych (znaczenie personelu), - Doradczych (promocja, dystrybucja) , - Turystycznych (problem natężenia i spadku popytu w ciągu

roku, jakość usług). 5. Opracowanie misji firmy usługowej na wybranych przykładach

firm usługowych. 1h 6. Proces i jego znaczenie w firmie usługowej. 1h 7. Opracowanie strategii firm usługowych działających na terenie

PWSZ. 1h 8. Plan marketingowy w działalności usługowej (wprowadzenie,

realizacja, prezentacja grupowa). 3h Wykłady 1. Usługi w teorii ekonomii. Rola i funkcje sektora usług w

gospodarce narodowej. Pojęcie rynku usług i jego cechy 2h 2. Charakterystyka marketingu usług. 2h 3. Marketing usług a marketing partnerski. 1h 4. Opracowanie misji firmy usługowej. 1h 5. Segmentacja rynku usług.1h 6. Plasowanie i różnicowanie usług. 1h 7. Marketing mix 2h 8. Plan marketingowy w działalności usługowej. 1h 9. Firma usługowa zorientowana na klienta. Jakość usług. 2h 10. Marketing w wybranych organizacjach niekomercyjnych. 2h

Literatura podstawowa:

1. Payne A 1998: Marketing usług. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.

2. Mazur J.2002: Zarządzanie marketingiem usług. Difin.Warszawa.

3. Rogoziński K 2000: Nowy marketing usług. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu

Literatura uzupełniająca

1. Czuba M. 2001 Marketing usług. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Tara.

2. Flejterski St. (red), Panasiuk A.(red), Perenc J.(red), Ros G.(red)2008: Współczesna ekonomika usług. PWN

3. Krzyżanowska M 2000: Marketing usług organizacji niekomercyjnych. Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości i Zarządzania im. L. Koźmińskiego w Warszawie

4. Kotler Ph. (1999): Marketing. Gebethner & Ska. 5. Mazurek-Łopacińska K. (pod red.) 2002: Badania marketingowe:

podstawowe metody i obszary zastosowań. Wrocław. 6. Styś A.1996( Praca zbiorowa):Marketing usług. Wyd. AE we

Wrocławiu. Uwagi 1

Uwagi 2

Uwagi 3

16

Nazwa kursu Planowanie organizacji i urządzenia gospodarstwa rolnego Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


W. – 15 , Ćw. – 20 godz., L. – 10 godz.

Koordynator Dr inż. Jarosław Mikołajczyk Prowadzący Dr inż. Jarosław Mikołajczyk Sposób zaliczenia W. – zaliczenie z oceną, Ćw. + L – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia



Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z praktycznymi zagadnieniami związanymi w wykonywaniem planów organizacyjnych i urządzeniowych w gospodarstwach rolniczych oraz zapoznanie z metodyką przygotowania wniosków o fundusze zewnętrzne.

Skrócony opis kursu Studenci podczas ćwiczeń wykonują biznes plan przejmowanego gospodarstwa rolnego. Dla założonych rozmiarów gospodarstwa i dostępnych czynników produkcji opracowują plan organizacyjny gospodarstwa rolniczego. Na bazie przygotowanego planu studenci wykonują biznes plan a następnie wypełniają wnioski o dofinansowanie planowanych działań inwestycyjnych.

Pełny opis kursu 1. Zajęcia wprowadzające. Budowa założeń modelu gospodarstwa. 2. Określenie zapotrzebowania na pasze dla zwierząt gospodarskich3. Szacowanie powierzchni wyżywieniowej własnej gospodarstwa 4. Obliczanie dochodów bezpośrednich dla działalności produkcji

roślinnej 5. Obliczanie dochodu surowego w produkcji zwierzęcej 6. Obliczanie dochodu bezpośredniego dla działalności produkcji

zwierzęcej 7. Ustalenie ograniczeń dla działalności produkcji roślinnej i

zwierzęcej 8. Wybór działalności i ustalenie programu produkcji 9. Rachunek wyników gospodarstwa 10. Rachunek przepływów pieniężnych 11. Wypełnianie wniosków o dofinansowanie działalności

inwestycyjnej (zajęcia na komputerach) 12. Zaliczenie przedmiotu

Literatura 1. Klepacki B., Ekonomika i organizacja rolnictwa. 2. Filar E., Skrzypek J., Biznes plan. POLTEXT, Warszawa. 1999. 3. Normatywy żywienia zwierząt (dowolne). 4. Normatywy techniczno-rolnicze (dowolne)

17

5. www.arimr.gov.pl Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3

18

Nazwa kursu Polityka i finanse UE Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


W - 15 godz., Ćw. 20 godz., L – 10 godz.

Koordynator dr hab. inż. Józef Kania Prowadzący dr hab. inż. Józef Kania Sposób zaliczenia W – zaliczenie z oceną, Ćw. + L – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEbrak JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Nabycie przez studentów wiedzy o podstawach funkcjonowania Unii Europejskiej, budżecie UE oraz o polityce rolnej i polityce strukturalnej i ich finansowaniu

Skrócony opis kursu Tematyka wykładów obejmuje cztery obszary wiedzy tj.: 1) Podstawy funkcjonowania Unii Europejskiej: historia UE, instytucje UE, podstawy prawne, zasady jednolitego rynku; 2) Budżet UE; zasady sporządzania budżetu, źródła dochodów, wydatki, perspektywa finansowa 2007-2013; 3) Wspólna Polityka Rolna: cele, zasady, zasada wzajemnej zgodności, ewolucja reformy WPR, organizacja rynków rolnych, dopłaty bezpośrednie, finansowanie WPR; 4) polityka regionalna UE: programy przedakcesyjne, fundusze strukturalne, plany i programy operacyjne w tym Program Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013 i pozostałe programy operacyjne.

Pełny opis kursu Plan wykładów: 1) Historia UE: historia integracji, traktaty rzymskie, etapy

rozszerzenia Wspólnoty Europejskiej, Jednolity Akt Europejski, Traktat z Maastricht, Traktat amsterdamski, rozszerzenie UE na wchód, Traktat nicejski, Konstytucja dla Europy (1 godz.)

2) Instytucje Wspólnot Europejskich: Rada Europejska, Rada UE, Komisja Europejska, Parlament Europejski, Trybunał Sprawiedliwości, Trybunał Obrachunkowy, Komitet Społeczno-Ekonomiczny, Komitet Regionów (1 godz.)

3) Podstawy prawne funkcjonowania UE: inicjatywa legislacyjna, organ decyzyjny - Rada UE, uprawnienia Parlamentu Europejskiego w procesie decyzyjnym, instrumenty prawne UE (1 godz.)

19

4) Jednolity rynek UE: zasady, swobodny przespływ towarów, usług, osób i kapitału, jednolity rynek a rozszerzenie o nowych członków (1 godz.)

5) Budżet UE: zasady sporządzania budżetu, źródła dochodów budżetowych, wydatki budżetu, rozdział środków budżetowych, perspektywa finansowa 2007-2013, budżet UE w roku 2008 (3 godz.)

6) Wspólna Polityka Rolna UE i jej reformy: cele i zasady WPR, Ewolucja WPR, prawne instrumenty interwencji rolnej, Agenda 2000; Reforma WPR: Luksemburg - 2003, Health Check - 2008 oraz WPR w latach 2014-2020 - polskie priorytety; Finansowanie WPR (1 godz.)

7) Dopłaty bezpośrednie w rolnictwie: rola dopłat w polityce rolnej UE, systemy dopłat w UE, zasady przyznawania płatności do gruntów rolnych w Polsce, poziom dopłat w latach 2004-2013 (1 godz.)

8) Zasada wzajemnej zgodności (cross-compliance) (1 godz.)

9) Fundusze Strukturalne w UE: charakterystyka i zmiany w funduszach oraz ich budżet w latach 2007-2013, podział środków strukturalnych, inicjatywy wspólnotowe (1 godz.)

10) Polityka regionalna UE: ewolucja polityki regionalnej, stare i nowe cele polityki strukturalnej, polityka regionalna UE na rzecz rozwoju obszarów wiejskich (1 godz.)

11) Program Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013: oś 1 (gospodarcza) - poprawa konkurencyjności sektora rolnego i leśnego, oś 2 (środowiskowa) - poprawa środowiska naturalnego i obszarów wiejskich, oś 3 (społeczna) - jakość życia na obszarach wiejskich i różnicowanie gospodarki wiejskiej, oś 4 - Leader (1 godz.)

12) Programy operacyjne i fundusze w Polsce na rzecz rozwoju obszarów wiejskich w latach 2007-2013: Małopolski Regionalny Program Operacyjny, PO Infrastruktura i Środowisko (1 godz.)

13) PO Innowacyjna Gospodarka, PO Kapitał ludzki (1 godz.)

Plan ćwiczeń: 1. Dopłaty bezpośrednie – wypełnianie wniosków dla

różnych typów gospodarstw 2. Dopłaty bezpośrednie – wypełnianie wniosków i

wyliczanie wielkości dopłat 3. Minimalne wymagania wzajemnej zgodności dla

gospodarstw rolnych 4. Minimalne wymagania wzajemnej zgodności dla

gospodarstw rolnych – wypełnianie list kontrolnych 5. Ułatwienie startu młodym rolnikom – kryteria dostępu i

wniosek 6. Renty strukturalne – kryteria dostępu i wniosek

20

7. Modernizacja gospodarstwa – kryteria dostępu i wniosek 8. Zwiększenie wartości dodanej – kryteria dostępu i

wniosek 9. ONW zasady i program wsparcia 10. Różnicowanie w kierunku działalności nierolniczej –

zasady, wniosek 11. Tworzenie i rozwój mikroprzedsiębiorstw – zasady,

wniosek 12. Infrastruktura techniczna wsi – przykłady wniosków i

ocena ekonomiczna inwestycji 13. Zaliczenie ćwiczeń

Literatura Oręziak L. 2004. Finanse UE. PWN, Warszawa

Kania J. (red.), 1998. Podstawy intergracji europejskiej w aspekcie rozwoju obszarów wiejskich. AR, Kraków Małuszyńska E., Gruchman B. (red.), 2006. Kompendium wiedzy o Unii Europejskiej, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa Pietrzyk J., 2006. Polityka regionalna UE i regiony w państwach członkowskich. Wyd. PWN, Warszawa Program rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013, www.minrol.gov.pl System wdrażania środków UE w okresie 2007-2013, www.fundusze strukturalne.gov.pl

Uwagi 1 (wypełnia się w przypadku wprowadzania zmian) Uwagi 2 Uwagi 3

21

Nazwa kursu Agrobiznes w UE Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu Do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


W. – 15 godz., Ćw. – 20 godz., L. – 10 godz.

Koordynator Prof. dr hab. Czesław Nowak Prowadzący Prof. dr hab. Czesław Nowak Sposób zaliczenia W – egzamin, Ćw. + L.– zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEznajomości języka obcego angielskiego lub niemieckiego lub francuskiego w stopniu umożliwiającym korzystanie obcojęzycznych źródeł inf. o agrobiznesie w wybranych państwach UE; wiadomości z Rolnictwa światowego (I r.)

JĘZYK WYKŁADOWY polski Cele dydaktyczne/efekty kształcenia

Nabycie umiejętności samodzielnego poszukiwania informacji o funkcjonowaniu agrobiznesu w UE; doświadczeniach wybranych państw UE i możliwości ich wykorzystania w realizacji programów wspierających rozwój obszarów wiejskich własnego regionu

Skrócony opis kursu Podstawowe pojęcia: obszary wiejskie wg def. polskiej i UE; Wspólna Polityka Rolna, Raport Oxfam, cele Strategii Lizbońskiej, związki organizacje rolników UE, wybrane rynki rolno-spożywcze UE

Pełny opis kursu Przedmiot obejmuje przedstawienie i analizę warunków funkcjonowania agrobiznesu w Unii Europejskiej, a więc zarówno rolnictwa jak i przedsiębiorstw sektora rolno – spożywczego oraz przedsiębiorczości na obszarach wiejskich. Przedstawiane są problemy, doświadczenia, przykłady z poszczególnych państw „15” jak i nowych członków, czyli „10” oraz „2” tzn. Rumunii i Bułgarii. Szczególna uwaga poświęcana jest potrzebie znajomości zasad funkcjonowania agrobiznesu w warunkach realizacji Wspólnej Polityki Rolnej, rosnącej roli pozarolniczych źródeł dochodów mieszkańców obszarów wiejskich i wykorzystywaniu w tym celu zasobów gospodarstwa, innowacyjności gospodarki w aspekcie realizacji celów Strategii Lizbońskiej; kierunkom rozwoju aplikacyjności doświadczeń innych państw członkowskich w regionie Małopolski, a także źródłom informacji o sytuacji w rolnictwie i problemach wsi UE-27

Literatura Podstawowa: Wydawnictwa UKIE; www: Eurostat, Parlament Europejski; wydawnictwa Fundacji Programów Pomocy dla Rolnictwa FAPA/ FAMMU

22

Pomocnicza: Rzeczpospolita – strony Ekonomia Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3

23

Nazwa kursu Finanse banków Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu Do wyboru Okres (rok akademicki/semestr)

III rok, semestr V


W – 15 godz., Ćw. – 20 godz., L. – 10 godz.

Koordynator Dr hab. Józefa Gniewek Prowadzący Dr hab. Józefa Gniewek Sposób zaliczenia W – egzamin, Ćw. + L.– zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia



Znajomość i zrozumienie składników bankowego sprawozdania finansowego. Umiejętność analizy i oceny finansowej banków przy zastosowaniu podstawowych metod badawczych.

Skrócony opis kursu Finansów banków obejmują poszukiwanie i selekcję materiałów analitycznych służących analizie finansowej oraz przeprowadzenie analizy finansowej i zastosowanie wybranych metod planowania finansowego w banku.

Pełny opis kursu Plan przedmiotu 1. Wstępna analiza sprawozdań finansowych banku

1.1. Kryteria poszukiwania i wyboru materiału analitycznego

1.2. Wstępna analiza bilansu banku komercyjnego i banku spółdzielczego

1.2.1. Struktura i dynamika aktywów 1.2.2. Struktura i dynamika pasywów

1.3. Analiza rachunku zysków i strat 1.3.1. Układ analityczny rachunku zysków i strat 1.3.2. Analiza dynamiki i struktury rachunku zysków

i strat 1.3.3. Przychody i zyski a koszty banku

1.4. Analiza rachunku przepływów pieniężnych 1.5. Analiza zestawienia zmian w kapitale (funduszu)

własnym 2. Analiza wskaźnikowa

2.1. Ogólna charakterystyka i klasyfikacja wskaźników 2.2. Wskaźniki adekwatności kapitałowej 2.3. Wskaźniki płynności 2.4. Wskaźniki jakości aktywów i pasywów 2.5. Wskaźniki rentowności 2.6. Wskaźniki efektywności wykorzystania zasobów

24

2.7. Wskaźniki rynku giełdowego 3. Elementy zarządzania i planowania finansowego

3.1. Kalkulowanie cen nowych produktów 3.2. Kapitał, odsetki, marża 3.3. budżetowanie kosztów działania 3.4. Wewnętrzny rozrachunek w banku 3.5. Koszt kapitału własnego 3.6. Metodologia oceny efektywności produktów 3.7. Ocena działalności oddziałów i wewnętrzny

rozrachunek oddziałów 3.8. Ocena efektywności klienta 3.9. Plan finansowy banku 3.10. Koszty stałe i zmienne w banku

Literatura 1. A. Kopiński, Analiza finansowa banku, Polskie

Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2008. 2. W. Wąsowski, Ekonomika i finanse banku komercyjnego,

Difin, Warszawa 2004. Literatura dodatkowa: 3. W. Bień, H. Sokół, Ocena sytuacji finansowej banku

komercyjnego, Difin, Warszawa 1998. 4. J. Świderski, Finanse banku komercyjnego, Biblioteka

Menedżera i Bankowca, Warszawa 1998. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3

25

Nazwa kursu Podstawy komunikowania

Kod kursu

Kod ERASMUSA

Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny

Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok

Punkty ECTS 4

Rodzaj kursu Do wyboru

Okres (rok akad/semestr) III rok, semestr V


W. -15 godz., Ćw. – 20 godz., L. - 10 godz.

Koordynator dr inż. Krystyna Vinohradnik

Prowadzący dr inż. Krystyna Vinohradnik

Sposób zaliczenia W. – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną

Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNE brak

JĘZYK WYKŁADOWY polski

CELE DYDAKTYCZNE EFEKTY KSZTAŁCENIA

Student nabywa umiejętności swobodnego komunikowania się interpersonalnego. Nabywa także wiedzę dotyczącą systemów komunikowania w organizacjach, komunikowania społecznego i publicznego.

SKRÓCONY OPIS KURSU Treści kształcenia zawierają wiedzę teoretyczną oraz kształcenie umiejętności praktycznego wykorzystania tej wiedzy. Treści przekazywane w formie wykładów: istota sposoby, formy i typy komunikowania się; komponenty i modele komunikacyjne; systemy komunikowania społecznego – publicznego, w organizacji, politycznego. W czasie ćwiczeń: kształcenie umiejętności korzystania wiedzy teoretycznej – głównie są autoprezentacja, percepcja, perswazja i odpowiedzialność społeczna; asertywne podejście do rozwiązywania konfliktów; projektowanie programów publicystycznych i przemówień perswazyjnych.

26

Pełny opis kursu Wykłady: Istota procesu komunikowania (1h); Sposoby porozumiewania się (1h); Formy komunikowania (1h); Typy komunikowania (2h); Komponenty i modele komunikacyjne (2h); Systemy komunikowania – komunikowanie publiczne, polityczne, komunikowanie w organizacji (2h); Wymiary komunikowania w organizacji (1h); Bariery skutecznego komunikowania (1h); Percepcja i jej usprawnianie (1h); Asertywność (1h); Odpowiedzialność społeczna (1h); Konflikty – i ich rozwiązywanie (1h).

Ćwiczenia i laboratoria: Autoprezentacja (2); Budowanie zrozumiałych komunikatów (2); Percepcja i aktywne słuchanie – trening umiejętności słuchania (2); Rozumienie komunikatów – trening parafrazowania (2); Praca w grupie – budowanie konsensusu (2); Role społeczne – odgrywanie ról (2); Kontakt z klientem – elementy współpracy (2); Trening umiejętności zadawania pytań (2); Krytyka – trening umiejętności odpowiedzi na krytykę (2); Trening umiejętności rozwiązywania konfliktów (2); Samoocena asertywności i działań odpowiedzialnych (2) Projektowanie i prezentacja wystąpień perswazyjnych (4); Projektowanie i prezentacja programów publicystycznych (4).

Literatura Dobek-Ostrowska B., 2004. Podstawy komunikowania społecznego. ASTRUM Wrocław. Dobek-Ostrowska B., 1997. Współczesne systemy komunikowania. UW Wrocław. Stankiewicz J., 1999. Komunikowanie się w organizacji. ASTRUM Wrocław. Dobek-Ostrowska B., 1993. Wprowadzenie do zagadnień komunikacji społecznej. WON Wrocław. Mikułowski Pomorski J., 1996. Komunikowanie interpersonalne. Wyd. OBP.


27

Nazwa kursu Negocjacje w biznesie

Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


W. – 15 godz., Ćw. – 20 godz. L. – 10 godz.

Koordynator dr inż. Krystyna Vinohradnik Prowadzący dr inż. Krystyna Vinohradnik Sposób zaliczenia W. – zaliczenie z oceną, Ćw.+ L – zaliczenie z oceną

Poziom kursu Studia pierwszego stopnia WYMAGANIA WSTĘPNE Podstawowa wiedza i umiejętności komunikowania

interpersonalnego



Student nabywa podstawowe informacje o rodzajach, stylach, zasadach i technikach negocjacji oraz umiejętności ich wykorzystania w praktyce negocjowania.

Skrócony opis kursu Treści kształcenia zawierają wiedzę teoretyczną oraz kształcenie umiejętności praktycznego wykorzystania tej wiedzy. Treści przekazywane w formie wykładów: istota, pojęcia, definicje negocjacji; strategie, style, zasady i techniki negocjacji; umiejętności społeczne w procesach negocjacyjnych.

W czasie ćwiczeń: kształcenie umiejętności korzystania wiedzy teoretycznej – głównie są tworzenie i podział ról w zespołach negocjacyjnych; trening umiejętności rozpoznawania stylów negocjowania; trening negocjacjo biznesowych, grupowych, dyskusji plenarnych; rozmowy z klientem; zachowań asertywnych w negocjacjach; technik prezentacji publicznych i perswazyjnych.

Pełny opis kursu Wykłady: Negocjacje – definicje, pojęcia, istota (1); Style negocjowania – kryteria rozróżniania stylu (1); Zasady negocjowania w poszczególnych stylach (1); Komunikacja w negocjacjach – perswazja, konwersacja (1), zachowania niewerbalne, zasady poprawnego komunikowania (2); Trudne sytuacje w negocjacjach – trudny partner, manipulacje, erystyka, analiza transakcyjna, konflikt (2);

28

Teoria gier w negocjacjach – gry o sumie zerowej, gry o sumie niezerowej, gry symulacyjne (1); Fazy negocjacji – przygotowanie do negocjacji, otwarcie rozmów, przedstawienie propozycji, kontrakt końcowy (2); Zespół negocjacyjny – role i zadania (1); Błędy popełniane w negocjacjach (1); Cechy dobrego negocjatora (1); Sztuka przemawiania a sukces w negocjacjach (1)

Ćwiczenia+ laboratoria: Odgrywanie ról – negocjator, mediator Style negocjowania – ustalanie zasad negocjowania w poszczególnych stylach Negocjacje bezpośrednie i pośrednie – ocena zalet i wad Trening sztuki prowadzenia sporów Trening radzenia sobie z trudnymi sytuacjami i konfliktem w negocjacjach Trening asertywności w negocjacjach Podejście do klienta – różne typy klientów Rozmowy telefoniczne – typy, zasady, ocena Negocjacje biznesowe – techniki pracy indywidualnej, grupowej, techniki przemawiania w dyskusji plenarnej

Literatura Nęcki Z., 2001. Negocjacje w biznesie. Wyd. PSB Kraków. Czarnowska M.M., 2003. Podstawy negocjacji i komunikacji. Wyd. WSH Warszawa. Dąbrowski P., 1988. Praktyczna teoria negocjacji. Warszawa. Kamiński J., 2005. Negocjowanie. Wyd. Poltext. Watkins M., 2005. Sztuka negocjacji. Wyd. Helion. Aslet D., 1994. Jak przemawiać publicznie. Wyd. Czytelnik Warszawa.


29

Nazwa kursu Doradztwo w agrobiznesie Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu Obowiązkowy Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


W. - 15 godz., Ćw. - 20 godz., L. – 10 godz.

Koordynator dr hab. inż. Józef Kania Prowadzący dr hab. inż. Józef Kania Sposób zaliczenia W. – egzamin, Ćw. + L. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia



Celem nauczania przedmiotu jest nabycie przez studentów podstawowych umiejętności metodycznych w pracy doradczej oraz w pracy informacyjnej, jakie powinni posiadać doradcy, chcąc skutecznie konkurować na rynku produktów i usług doradczych. Jest to obok wiedzy fachowej drugi niezbędny czynnik wzrostu efektywności ich pracy.

Skrócony opis kursu Tematyka przedmiotu obejmuje: definicje doradztwa, cele i zadania doradztwa w gospodarce rynkowej, współczesne modele doradztwa, teoretyczne podstawy doradztwa – adaptacja i dyfuzja innowacji, percepcja, elementy procesu komunikowania się, efektywność pracy doradczej, modele podejmowania decyzji, formy doradztwa i ich efektywność, nowoczesne metody oraz techniki pracy doradczej oraz przykłady pomocy doradczej w zakresie aplikacji o środki WPR UE.

Pełny opis kursu Plan wykładów: 14) Doradztwo – definicja, rola, cele, zadania w nauczaniu

doradztwa oraz wyzwania dla doradztwa w Polsce (2 godz.)

15) Rola Doradztwa w Systemie Wiedzy i Informacji Rolniczej, modele powiązań nauki i doradztwa (2 godz.)

16) Teoretyczne podstawy doradztwa rolniczego, metody wpływania na zachowanie ludzkie (2 godz.)

17) Teoria dyfuzji innowacji: innowacyjność i innowacje w rolnictwie, proces wdrażania, kategorie osób adaptujących, proces upowszechniania, aspekty wdrażania i upowszechniania innowacji (2 godz.)

18) Formy i metody doradztwa; Modele doradztwa indywidualnego, właściwe i niewłaściwe zachowania doradcy podczas rozmowy (2 godz.)

19) Metody doradztwa grupowego i masowego oraz ich

30

zalety i wady (2 godz.) 20) Rodzaje doradztwa rolniczego w UE (2 godz.) 21) Organizacja doradztwa rolniczego w Polsce (1 godz.) Plan ćwiczeń i laboratoriów: 1) Analiza SWOT i jej praktyczne zastosowanie w pracy

doradczej (2 godz.) 2) Technika grup nominalnych - identyfikacja

problemów doradczych oraz ustalenie priorytetów (4 godz.)

3) Technika burzy mózgów - ustalenie celów pierwszoplanowych, średniookresowych i długookresowych (4 godz.)

4) Analiza i testowanie na przykładach innych metod i technik doradczych (odgrywanie ról, metoda delficka) (4 godz.)

5) Wypełnianie wniosków o dopłaty bezpośrednie oraz wyliczanie standardowej nadwyżki bezpośredniej i żywotności ekonomicznej gospodarstw z wykorzystaniem generatora wniosków (8 godz.)

6) Wypełnianie wniosków dla wybranych działań w ramach PROW 2007-2013 (7 godz.)

7) Zaliczenie ćwiczeń (1 godz.)

Literatura 1. Ban van den A.W., H.S. Hawkins 1997. Doradztwo rolnicze (przekład z j. ang. J. Kania, A. Michalik), Wydawn. MSDR zs. w AR, Kraków 2. Kania J., 2007. Doradztwo rolnicze w Polsce w świetle potrzeb i doświadczeń zagranicznych. Zeszyty Naukowe AR, seria Rozprawy z. 318 3. Bolland H. 1995. Podstawy komunikowania w doradztwie. Wydawn. CDiEwR, Poznań 1996 4. Nęcki Z. 1992. Komunikowanie interpersonalne. Wydawn. Ossolineum, Wrocław 5. Zagadnienia Doradztwa Rolniczego, kwartalnik, wyd. CDRRiOW Poznań 6. Wieś i Doradztwo, kwartalnik, wyd. MSDR zs. w AR, Kraków


31

Nazwa kursu Business English (język obcy 2) Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ studia stacjonarne/ III rok Punkty ECTS 1pkt. semestr V i 1 pkt. semestr VI Rodzaj kursu Do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V i VI


L. – 30 godz. semestr V i L. – 30 godz. semestr VI

Koordynator mgr Chwistek Jadwiga Prowadzący mgr Chwistek Jadwiga Sposób zaliczenia L – semestr V – zaliczenie z oceną, L – semestr VI –

zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEStudent musi mieć zaliczenie z lektoratu języka angielskiego / co najmniej 120 godzin lektoratu /

JĘZYK WYKŁADOWYJęzyk angielski z elementami języka polskiego Cele dydaktyczne/efekty kształcenia

Celem kursu jest doskonalenie kompetencji językowych na poziomie B2 w zakresie czytania ze zrozumieniem, pisania, słuchania ze zrozumieniem oraz mówienia zagadnień związanych z językiem kierunkowym, jak również poszerzanie zasobu słownictwa, włączając słownictwo z zakresu ekonomii oraz dziedzin pokrewnych, zgodnych ze specjalnością studiów. Osoba ta powinna porozumiewać się ustnie dzięki strategiom komunikacyjnym, formułować jasne, dobrze zbudowane wypowiedzi szczegółowe, podejmować swobodne wypowiedzi ustne i dyskusje na tematy ogólne oraz specjalistyczne ( zgodne z kierunkiem studiów ). Potrafi samodzielnie zredagować wypowiedzi pisemne różnego typu, sprawnie posługując się regułami organizacji wypowiedzi, łącznikami oraz wskaźnikami zespolenia tekstu.

Skrócony opis kursu Zajęcia obejmują ćwiczenia związane ze zrozumieniem tekstów czytanych, słuchanych, różnego typu, oraz o różnych stopniach sformalizowania, obejmujące słownictwo i struktury z zakresu ekonomii i administracji. W trakcie zajęć studenci ćwiczą mówienie poruszając problemy związane z kierunkiem i specjalnością studiów, porozumiewają się płynnie i spontanicznie używając słownictwa dostosowanego do tematu rozmowy i stosując konstrukcje właściwe dla gramatyki języka angielskiego.

Pełny opis kursu Zakres leksykalno – tematyczny: - słownictwo związane z działaniami matematycznymi - słownictwo związane z ekonomią i marketingiem oraz

prawem karnym i administracyjnym - słownictwo związane z technologią i produkcją

zwierząt i roślin

32

- osoby w biznesie i marketingu - nazewnictwo maszyn rolniczych i urządzeń

gospodarczych - turystyka – słownictwo sytuacyjne - ochrona środowiska – słownictwo - organizacja biura – słownictwo - język sytuacji: zakładanie firmy, szukanie pracy,

przyjmowanie pracownika, negocjacje, reklamacje - pisanie listów formalnych - wypełnianie kwestionariuszy, przygotowywanie

ankiet

Literatura a) literatura podstawowa: Redman S.: English Vocabulary in Use, Cambridge University Press, 2003 Smith, T.:Market Leader - Business Law, Longman,2000 Brieger, N: Test your professional English, Pearson Education, 2006 Benson, C.:Careers in Conservation, Creative Paperbacks, 1994 b) literatura uzupełniająca:

wybrane ćwiczenia z innych podręczników wprowadzające słownictwo kierunkowe


33

Nazwa kursu Technologie w przetwórstwie rolno-spożywczym Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 1 Rodzaj kursu Do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr V


L. – 30 godz.

Koordynator dr inż. Zbigniew Daniel Prowadzący dr inż. Zbigniew Daniel Sposób zaliczenia L. -zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia



Celem przedmiotu jest zapoznanie się z liniami technologicznymi stosowanymi w przemyśle rolno-spożywczym. Zapoznają się z czynnościami i zabiegami w różnych gałęziach przetwórstwa oraz poznają maszyny do realizacji tych procesów.

Skrócony opis kursu Fizyczne właściwości materiałów biologicznych. Czyszczenie i sortowanie materiałów i surowców. Mycie surowców, rozdrabnianie ciał stałych, mieszanie i aglomeracja, mechaniczne rozdzielanie układów niejednorodnych, ogrzewanie, chłodzenie, odparowanie i suszenie, formowanie i ekstradowanie, linie technologiczne w przemyśle

Pełny opis kursu 1. Fizyczne właściwości materiałów biologicznych. Definicje ważniejszych pojęć, właściwości wykorzystywane w procesach rozdzielczych. Właściwości i cechy rozdzielcze: - aerodynamiczne, geometryczne, charakterystyki masowe, powierzchniowe, elektryczne, optyczne, hydrodynamiczne, - współczynnik tarcia, sprężystość i inne cechy wytrzymałościowe, - reologiczne, - twardość, szklistość, - biologiczne: mleka, warzyw, ziemniaków, zbóż i innych – 4 godz. 2. Czyszczenie i sortowanie materiałów i surowców – 2 godz.3. Mycie surowców – 1 godz. 4. Rozdrabnianie ciał stałych - 2 godz. 5. Mieszanie i aglomeracja – 2 godz. 6. Mechaniczne rozdzielanie układów niejednorodnych - 1 godz.

34

7. Ogrzewanie, chłodzenie, odparowanie, suszenie - 2 godz. 8. Formowanie i ekstrudowanie – 1 godz. Tematy od 2 do 8 realizowane będą częściowo w oparciu o przygotowywane referaty na zadany temat. 9. Linie technologiczne w przemyśle: A. mięsnym – 2 godz. B. tłuszczowym (rośliny oleiste) – 2 godz. C. owocowo-warzywnym – 2 godz. D. cukrowniczym – 2 godz. E. skrobiowym – 2 godz. F. zbożowym – 2 godz. G.. mleczarskim – 3 godz. W ramach tematu 9 studenci będą dobierać maszyny i zabiegi do realizacji konkretnej linii technologicznej.

Literatura 1) Technologia przetwórstwa mięsa. Olszewski A. 2007. ISBN 8320433653

2) Mleczarstwo- tom I i II. Ziajka S. 2008. Wydawnictwo UWM. ISBN 978-83-7299-536-0

3) Marks N. Czyszczenie i sortowanie materiałów ziarnistych. - http://www.wa.ur.krakow.pl/images/stories/ktrs/czyszczenie_i_sortowanie/

4) Dłużewski M. Technologia żywności. Uwagi 1 Uwagi 2 Uwagi 3

35

Nazwa kursu Metody wyceny projektów gospodarczych Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr VI


Ćw. – 30 godz.

Koordynator Mgr inż. Kazimierz Barwacz Prowadzący Mgr inż. Kazimierz Barwacz Sposób zaliczenia Ćw. – zaliczenie z oceną


WYMAGANIA WSTĘPNEPodstawowa wiedza z zakresu ekonomii (mikro i makro), nauk o zarządzaniu i podstaw rachunkowości. Umiejętności logicznego myślenia ze szczególnym uwzględnieniem relacji przyczynowo – skutkowych.

JĘZYK WYKŁADOWYpolski Cele dydaktyczne/efekty kształcenia

Zdobycie wiedzy teoretycznej i praktycznej w zakresie stosowania metod oceny projektów gospodarczych, ze szczególnym uwzględnieniem następujących aspektów: • ryzyko nieuzyskania planowanych efektów lub

przekroczenia wydatków, • czas w jakim uzyska się planowane efekty, • inflację • aspekty pozaekonomiczne.

Skrócony opis kursu 1. Omówienie typologii projektów gospodarczych 2. Rola analizy ekonomicznej, ze szczególnym

uwzględnieniem analizy finansowej. 3. Metody oceny projektów gospodarczych. 4. Ocena ekonomiczna przedsięwzięć gospodarczych. 5. Omówienie szczegółowe rodzajów strumieni

pieniężnych.

Pełny opis kursu 1. Miejsce nauki o zarządzaniu projektami na tle ogólnej definicji zarządzania.

2. Typologia projektów w różnych układach. 3. Finansowanie projektów inwestycyjnych – w różnych

konfiguracjach. 4. Analiza kosztu kapitału. 5. Cykl życia projektu inwestycyjnego 6. Podstawowe rodzaje metod i narzędzi oceny

przedsięwzięć gospodarczych. 7. Wady i zalety poszczególnych rodzajów metod oceny

przedsięwzięć gospodarczych.

36

8. Zakres analizy ekonomicznej w przedsiębiorstwie. 9. Omówienie podstawowych elementów wchodzących

w skład analizy finansowej: 10. Analiza wskaźnikowa. 11. Wpływ ryzyka na decyzje inwestycyjne. 12. Metody oceny projektów gospodarczych z

uwzględnieniem ryzyka. 13. Znajomość założeń analizy progu rentowności i

wrażliwości. 14. Interpretacja dźwigni operacyjnej i finansowej. 15. Ocena ekonomiczna przedsięwzięć gospodarczych. 16. Analiza wartości dodanej. 17. Dodatkowe efekty generowane przez projekt 18. Omówienie szczegółowe rodzajów strumieni

pieniężnych. 19. Płaszczyzny analizy strumieni pieniężnych.

Literatura Literatura obowiązkowa: 1. Hazel J. Johnson, Ocena projektów inwestycyjnych :

maksymalizacja wartości przedsiębiorstwa Warszawa : Liber, 2000

2. Manikowski, Z. Tarapata Metody oceny projektów gospodarczych Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Warszawie, Warszawa 2001

3. Pod red. R. Borowieckiego, Efektywność przedsięwzięć rozwojowych, Warszawa 1995.

Literatura uzupełniająca: 1. J. Czekaj, Z. Dresler, Zarządzanie finansami

przedsiębiorstw, Warszawa 1998. 2. William F. Samuelson, Stephen G. Marks, Ekonomia

menedżerska, PWE Warszawa 1999. 3. M. Sierpińska, T. Jachna, Ocena przedsiębiorstwa wg

standardów światowych, PWE, Warszawa 1994. 4. Metodykę oceny przemysłowych projektów

inwestycyjnych oraz przygotowania tzw. Feasibility Study (studium wykonalności) zawiera m.in.: W. Behrens, P.M. Hawranek: Poradnik przygotowania przemysłowych studiów Feasibility. Wydanie poprawione i rozszerzone, UNIDO, Warszawa 1993.

5. Lucjan Czechowski, Krystyna Dziworska, Teresa Gostkowska-Drzewicka, Anna Górczyńska, Elżbieta Ostrowska, Projekty inwestycyjne. Finansowanie, metody i procedury oceny, ODDK, Gdańsk 1996.

6. Adam Stabryła . Podstawy Zarządzania Firmą ANTYKWA, Kluczbork, 2001.


37

Nazwa kursu Prawo handlowe Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu Do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr VI


Ćw. – 30 godz.

Koordynator Prowadzący Sposób zaliczenia Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia



W wyniku procesu kształcenia student powinien umieć: - wskazywać charakterystyczne cechy obrotu gospodarczego, - znać podstawowe zasady i regulacje prawa handlowego i wykorzystać je w praktyce, - rozróżniać formy organizacyjno-prawne przedsiębiorców i wskazywać ich podstawowe cechy, - znać procedury związane z podejmowaniem działalności gospodarczej.

Skrócony opis kursu Celem przedmiotu jest wyjaśnienie podstawowych zasad, funkcji i regulacji prawa handlowego oraz możliwości wykorzystania ich w praktyce. Kurs obejmuje zagadnienia dotyczące podejmowania działalności gospodarczej przez przedsiębiorców oraz podstawy prawne ich działalności w świetle obowiązujących aktów prawnych: (kodeksu spółek handlowych, kodeksu cywilnego, ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i ustawy o KRS).

Pełny opis kursu Pojęcie prawa handlowego i jego miejsce w systemie obowiązującego prawa. Prawne metody regulacji obrotu gospodarczego. Źródła prawa handlowego. Podejmowanie i prowadzenie działalności gospodarczej. Swoboda gospodarcza i prawne warunki jej ograniczania (koncesje, licencje, działalność regulowana, zezwolenia, zgody). Zasady rejestrowania przedsiębiorców i skutki wpisów (ewidencja działalności gospodarczej, KRS). Pojęcia: działalności gospodarczej, przedsiębiorcy, przedsiębiorstwa, konsumenta. Wewnętrzne i zewnętrzne formy zorganizowania przedsiębiorców. Mikro mali i średni przedsiębiorcy. Oznaczenie przedsiębiorcy i jego reprezentacja. Pojęcie firmy, funkcje i zasady prawa firmowego. Prokura, jej zakres, rodzaje i sposób ustanawiania.

38

Przedsiębiorca jednoosobowy. Pojęcie i klasyfikacja spółek. Cechy spółek osobowych i kapitałowych. Sposób tworzenia, organizacji i zasady działania następujących spółek: spółka cywilna, spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna. Europejska Spółka Akcyjna. Łączenie, podział i przekształcanie spółek. Ochrona obrotu gospodarczego.

Literatura Podstawowa: Kidyba A. Prawo handlowe (najnowsze wydanie); Kodeks Spółek Handlowych Pomocnicza: Kruczalak K. Zarys prawa handlowego,(najnowsze wydania) Kodeks cywilny, ustawa o swobodzie działalności gospodarczej.


39

Nazwa kursu Zarządzanie marketingowe firmą Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/agroekonomia/III rok Punkty ECTS 4 Rodzaj kursu Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr VI


W. – 15 godz., Ćw. – 15 godz.

Koordynator mgr Dorota Koptiew Prowadzący mgr Dorota Koptiew Sposób zaliczenia W. – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną.


WYMAGANIA WSTĘPNEZnajomość podstawowych zagadnień marketingu JĘZYK WYKŁADOWYpolski


W wyniku procesu kształcenia student powinien umieć: definiować pojęcie zarządzania marketingowego, rozumieć istotę realizacji procesu zarządzania marketingiem, określać i klasyfikować źródła informacji marketingowej, dokonywać analizy sytuacji marketingowej, opracowywać założenia planu marketingowego, określać rolę zarządzania komunikacją marketingową

Skrócony opis kursu Przedmiot służyć ma zapoznaniu studenta z procesem

zarządzania marketingowego i jego rolą w firmie. Szczególną uwagę poświęca omówieniu roli informacji i źródeł jej pozyskiwania. Omawia także etapy analizy marketingowej, procesu strategicznego planowania marketingowego i podejmowania decyzji związanych z zarządzaniem produktem, ceną, dystrybucją i komunikacją marketingową.

Pełny opis kursu Istota i funkcje zarządzania marketingowego: - rola marketingu w firmie - strategiczny charakter marketingu - organizacja marketingu w firmie - zmiany w tradycyjnej koncepcji marketingowej

System informacji marketingowej: - źródła informacji marketingowej - organizacja systemu informacji marketingowej - funkcje i zawartość systemu informacji

marketingowej Marketingowa strategia przedsiębiorstwa:

- strategiczne analizy w przedsiębiorstwie (m. in.: SWOT, BCG, Ansoffa, cyklu życia produktu)

40

- rola strategii w zarządzaniu - typy strategii marketingowych - formułowanie i wybór strategii

Strategiczny plan marketingowy - znaczenie i organizacja strategicznego planowania

marketingowego - misja firmy - cele i programy działania - wdrażanie planu marketingowego - kontrola marketingu

Zarządzanie komunikacją marketingową - istota i rola komunikacji marketingowej - narzędzia komunikacji - proces komunikacji - komunikacja przez reklamę

Globalne strategie marketingowe - euromarketing - rodzaje globalnych strategii marketingowych - ograniczenia reklamy globalnej

Literatura Podstawowa: Frąckiewicz E., Karwowski J., Karwowski M., Rudawska E., 2004. Zarządzanie marketingowe. PWE Warszawa Lambin J., 2001. Strategiczne zarządzanie marketingowe. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa Pomocnicza: Knecht Z., 2005 Zarządzanie i planowanie marketingowe. C.H. BECK Pomykalski A., 2005. Zarządzanie i planowanie marketingowe.PWN


41

Nazwa kursu Ekonomia ochrony środowiska Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 3 Rodzaj kursu Do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr VI


W. – 15 godz., Ćw. – 15 godz.

Koordynator dr Marcin Łuszczyk Prowadzący dr Marcin Łuszczyk Sposób zaliczenia W. – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEpodstawowe zagadnienia z mikro- i makroekonomii oraz wybrane zagadnienia z geografii ekonomicznej – funkcje i znaczenie środowiska geograficznego


Celem jest ukazanie studentom ekonomicznego aspektu ochrony środowiska naturalnego, wskazanie ekologicznych barier rozwoju społeczno-gospodarczego oraz ukształtowanie świadomości ekologicznej.

Skrócony opis kursu Tematyka zajęć obejmuje wybrane zagadnienia z ekonomii środowiska przyrodniczego. W szczególności zwrócona jest uwaga na: zasady rozwoju zrównoważonego i trwałego, teoretyczne aspekty efektywności wykorzystania zasobów naturalnych, ekonomiczne i prawne instrumenty ochrony środowiska oraz zasady jej finansowania.

Pełny opis kursu W trakcie pierwszych wykładów omawiane są podstawowe pojęcia związane z ekonomiką ochrony środowiska, zasady zrównoważonego i trwałego rozwoju oraz problem ekologicznych barier rozwoju społeczno-gospodarczego. Następne wykłady koncentrują się wokół teoretycznych aspektów przedmiotu, w tym m. in.: występowania negatywnych efektów zewnętrznych powodujących zakłócenia w funkcjonowaniu rynku, zasad internalizacji kosztów zewnętrznych, twierdzenie Coase’a i podatku Pigou. W dalszej części zajęć przedstawiane są założenia polityki i prawo ochrony środowiska oraz niezbędne działania proekologiczne w Polsce i UE. Na tej podbudowanie szczegółowo analizowane są dostępne prawne i ekonomiczne instrumenty polityki ekologicznej państwa oraz zasady finansowania i instytucje związane z systemem finansowania ochrony środowiska w Polsce. Ostatnia część wykładów związana jest z analizą strat środowiskowych wynikających z działalności gospodarczej człowieka, wpływem stanu środowiska na kształtowanie się podstawowych wskaźników

42

makroekonomicznych, ekonomiczną wyceną środowiska naturalnego oraz elementami rachunku sozoekonomicznego.

Literatura 1. B. Fiedor: Podstawy ekonomii środowiska i zasobów naturalnych, C.H. Beck, Warszawa 2002

2. T. Żylicz: Ekonomia środowiska i zasobów naturalnych, PWE, Warszawa 2004

3. B. Poskrobko (red.): Zarządzanie środowiskiem, PWE, Warszawa 2007

4. K. Górka, B. Poskrobko, W. Radecki: Ochrona środowiska, PWE, Warszawa 2001


43

Nazwa kursu Systemy komputerowe w ekonomii Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok studiów Punkty ECTS 3 Rodzaj kursu Do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr VI


W.-15 godz., Ćw.-15 godz.

Koordynator Prowadzący Sposób zaliczenia W. – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEMakroekonomia, Mikroekonomia JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Celem wykładu jest przegląd i charakterystyka generacji systemów informatycznych funkcjonujących we współczesnym życiu gospodarczym

Skrócony opis kursu Zaprezentowanie podstawowych typów systemów informacyjnych, przegląd systemów klasy MRP/ERP oraz ich znaczenia we współczesnej gospodarce.

Pełny opis kursu Wykład: • Systemy informacyjne zarządzania – wstęp i

charakterystyka • Systemy informowania kierownictwa • Systemy wspomagania decyzji • Systemy eksperckie • Zintegrowane systemy informacyjne zarządzania klasy

MRP/MRPII/ERP • Zintegrowane systemy informacyjne zarządzania klasy

CRM • Rynek oprogramowania dla zarządzania w Polsce • Systemy informacyjne gospodarki elektronicznej • Zarządzanie bezpieczeństwem systemu informatycznego • Ekonomiczne aspekty komputeryzacji Ćwiczenia: Praktyczne zapoznanie się z programami:

• zakładanie i obsługa sklepu internetowego • obsługa systemu wspomagania decyzji • analiza funkcjonowania i zasady eksploatacji systemu

transakcyjnego dla zarządzania (Kadry/Płace) • analiza funkcjonowania i zasady eksploatacji pakietu

oprogramowania dla zarządzania firmy INSERT

44

• obsługa systemu eksperckiego • obsługa systemu klasy CRM

Publiczna prezentacja samodzielnie opracowanego projektu zaliczeniowego ilustrowana prezentacją komputerową z wykorzystaniem rzutnika elektronicznego. Dyskusja zalet i wad każdego projektu.

Literatura 1. Kisielnicki Jerzy, Sroka Henryk, „Systemy informacyjne biznesu”, Wyd. Placet, Warszawa 2001

2. Flakiewicz Wiesław, „Systemy informacyjne w zarządzaniu”, Wyd. C.H.Beck Warszawa 2002

3. Unold Jacek, „Systemy informacyjne marketingu”, Wyd. AE Wrocław, 2001

4. Zieliński J., „Inteligentne systemy w zarządzaniu. Teoria i praktyka” PWN, Warszawa 2000

5. Ryszard Knosala, Roman Łężniak „Analiza możliwości zastosowania Idei CRM dla małych przedsiębiorstw”, w „Komputerowo Zintegrowane zarządzanie” tom 2, pod red. Ryszarda Knosali, Wydawnictwa Naukowo-techniczne Warszawa 2002

6. Bartczak D.I.: Model jeszcze niekompletny. Raport ComputerWorld, CRM zarządzanie relacjami z klientem, kwiecień 2001

7. Kolbusz Edward, Nowakowski A., „Informatyka w zarządzaniu. Metody i systemy”, Wyd. Zachodniopomorskiej Szkoły Biznesu, Szczecin 1999

8. Mulawka Jan J., “Systemy ekspertowe”, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1996


45

Nazwa kursu Spółdzielczość Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 2 Rodzaj kursu Do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr VI


W. – 15 godz., Ćw. – 15 godz.

Koordynator dr inż. Stanisław Legutko Prowadzący dr inż. Stanisław Legutko Sposób zaliczenia W. – zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEOgólne podstawy pracy zespołowej JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Celem zajęć jest zrozumienie mechanizmów spółdzielczości zarówno w Polsce jak i na świecie ze szczególnym uwzględnieniem grup producenckich.

Skrócony opis kursu Przedmiotem wykładu będą zagadnienia wstępne dotyczące spółdzielczości oraz spółdzielczość rolnicza w Polsce i na świecie. Przedstawiona również będzie tematyka grup producenckich.

Pełny opis kursu 1. Spółdzielczość - zagadnienia wstępne 1.1. Pojęcie i cechy spółdzielczości 1.2. Wybrane zagadnienia z prawa spółdzielczego 2. Spółdzielczość rolnicza w Polsce i na świecie 2.1. Spółdzielczość rolnicza w Polsce - okres zaborów i II Rzeczpospolitej 2.2. Spółdzielczość rolnicza w Polsce – lata wojny i PRL 2.3. Spółdzielczość rolnicza w Polsce – przemiany w spółdzielczości wiejskiej po 1989r. 2.4. Spółdzielczość rolnicza w Polsce - strategia rozwoju polskiej spółdzielczości 2.5. Międzynarodowy Ruch Spółdzielczy: • światowe i europejskie organizacje spółdzielcze • miejsce spółdzielczości wiejskiej w gospodarce UE 3. Grupy producentów rolnych 3.1. Czym jest grupa producentów rolnych 3.2. Jak utworzyć i zarejestrować grupę producentów

rolnych 3.3. Regulacje prawne dotyczące grup producentów

rolnych

46

3.4. Prawa i obowiązki zarządu oraz członków grup producenckich

3.5. Marketing w grupie producentów rolnych 3.6. Grupy producentów rolnych w świetle prawa UE

Literatura Brzozowski B., 2003. Spółdzielczość wiejska (wybrane zagadnienia) wyd. 2., Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Krakowie Brzozowski B., 2005. Spółdzielczość wiejska w aktywizacji środowisk lokalnych na tle jej współczesnych problemów, MSDR, Kraków Skawińska E., 1997. Spółdzielczość wiejska w warunkach integracji rynku produktów żywnościowych Polski i Unii Europejskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń Żynel M., 2004. Spółdzielczość wiejska na Podlasiu, Wydawnictwo WSE, Białystok Boguta W., 2000. Agrobiznes. Spółdzielczość wiejska, WSiP, Warszawa Wiatrak A.P., 2003. Spółdzielczość wiejska w gospodarce rynkowej (uwarunkowania działania i zmian), Wyd. Spółdzielcze, Warszawa Boczar K., Szelążek T., Wala F., 1993. Spółdzielczość wiejska w okresie przełomu, Fundacja im. Friedricha Eberta, Warszawa Lemanowicz M., 1997. Spółdzielczość alternatywna jako nowa forma aktywizacji społeczności lokalnych, (w:) Przedsiębiorstwa i instytucje rynku rolnego, Wydawnictwo SGGW, Warszawa


47

Nazwa kursu Ekonomika turystyki Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 2 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr VI


W. – 15 godz., Ćw. – 15 godz.

Koordynator Dr inż. Stanisław Legutko Prowadzący Dr inż. Stanisław Legutko Sposób zaliczenia W. – Zaliczenie z oceną, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEPodstawy ekonomiki JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Celem zajęć jest poznanie podstawowych zasad dotyczących ekonomiki turystyki wiejskiej i agroturystyki.

Skrócony opis kursu Przedmiotem wykładu będą zagadnienia dotyczące turystyki wiejskiej jako formy przedsiębiorczości z uwzględnieniem uwarunkowań opłacalności ekonomicznych.

Pełny opis kursu 1. Turystyka wiejska i jej znaczenie w Europie. Polityka turystyczna UE.

2. Produkt turystyki wiejskiej i jego tworzenie. Jak zdobywać rynek dla agroturystyki.

3. Analiza otoczenia marketingowego w turystyce wiejskiej i agroturystyce; znaczenie rynku docelowego. Analiza SWOT.

4. Makroekonomiczna teoria popytu i podaży w turystyce wiejskiej. Rodzaje strategii działania.

5. Grupy celowe w agroturystyce. Grupy celowe w ujęciu socjologicznym.

6. Wymagania dla bazy noclegowej; kategoryzacja wiejskiej bazy noclegowej.

7. Koncepcja zarządzania obszarami wiejskimi pod kątem turystyki wiejskiej.

8. Zarządzanie dystrybucją usług turystycznych.

48

Literatura Bartoszewicz W., Buczak T., Łaciak J., Pajdało B., Skalska T., 1998. Turystyka polska 1997, UKFiT, Warszawa Lijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J., 2002. Geografia turystyki Polski, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa Majewski J., Janik W., L., Kośmicki E.. Źródła i warunki turystyki wiejskiej jako formy turystyki alternatywnej Zaręba D., 2000. Ekoturystyka – wyzwania i nadzieje, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Burzyński T., Łabaj M., 2003. Turystyka rekreacyjna oraz turystyka specjalistyczna, MriRW, Warszawa Gaworecki W., 2003. Turystyka, PWE, Warszawa Kościelnik J., Turystyka wiejska formą turystyki alternatywnej [w:] Turystyka i rekreacja jako czynnik podnoszenia atrakcyjności i konkurencyjności regionu / red. nauk. Danuta Dudkiewicz, Franciszek Midura, Elżbieta Wysocka .-Warszawa, 2006. s.417-426 Sikora J., 1999. Organizacja ruchu turystycznego na wsi, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne S.A., Warszawa Redakcja zbiorowa, 2005. Agroturystyka i usługi towarzyszące, MSDR, Kraków Pender L., Sharpley R., 2008. Zarządzanie turystyką, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa


49

Nazwa kursu Agroturystyka Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 3 Rodzaj kursu Obowiązkowy Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr VI


W. – 15 godz., Ćw. – 15 godz.

Koordynator Dr inż. Stanisław Legutko Prowadzący Dr inż. Stanisław Legutko Sposób zaliczenia W. – egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEOgólne zagadnienia dotyczące turystyki JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Celem programu szkoleniowego jest przekazanie wiedzy o możliwościach rozwoju turystyki wiejskiej, a w szczególności agroturystyki, jako czynnik lokalnej aktywizacji gospodarczej oraz ukazanie możliwości profesjonalnego prowadzenia usług w tym zakresie.

Skrócony opis kursu Przedmiotem wykładu będą zagadnienia z zakresu: podstaw agroturystyki oraz agroturystyki w UE, zagrody wiejskiej, kategoryzacji, wybrane zagadnienia dotyczące ochrony środowiska przyrodniczego, krajoznawstwa i dziedzictwa kulturowego, turystyka aktywna – rodzaje turystyki aktywnej, tworzenie produktu markowego, żywienie w agroturystyce ze szczególnym uwzględnieniem higieny przyrządzania potraw, marketing w zakresie usług agroturystycznych, funkcjonowanie lokalnych organizacji rozwoju turystyki.

Pełny opis kursu Wykłady - 15, Ćwiczenia - 15. 1. Podstawy agroturystyki (2 godz.) 1.1 Uwarunkowania działalności agroturystycznej 1.2 Czynniki rozwoju turystyki wiejskiej i agroturystyki 1.3 Turystyka wiejska jako forma przedsiębiorczości 1.4 Produkt turystyki wiejskiej i jego tworzenie 2. Agroturystyka w Unii Europejskiej (3 godz.) 2.1. Turystyka i jej znaczenie w Europie 2.2. Polityka turystyczna Unii Europejskiej 2.3. Agroturystyka – szansą rozwoju polskiej wsi 2.4. Jak zdobywać rynek dla agroturystyki 3. Zagroda wiejska (4 godz.) 3.1. Oczekiwania turystów

50

3.2. Zagospodarowanie zagrody wiejskiej dla usług agroturystycznych 3.3. Grupy celowe w agroturystyce 4. Kategoryzacja (2 godz.) 4.1. Systemy klasyfikacji i kategoryzacji wiejskiej bazy noclegowej i żywieniowej 4.2. Wymagania dla bazy noclegowej 5. Wybrane zagadnienia dotyczące ochrony środowiska przyrodniczego (3 godz.) 5.1. Zanieczyszczenie i ochrona atmosfery 5.2. Zanieczyszczenie i ochrona wód 5.3. Zagrożenia i ochrona gleb 5.4. Ochrona przyrody 6. Krajoznawstwo i dziedzictwo kulturowe (4 godz.) 6.1. Pojęcie kultury 6.2. Elementy kultury ludowej 6.3. Wykorzystanie kultury ludowej w agroturystyce 6.4. Regionalizm i agroturystyka 6.5. Relacje elementów kultury ludowej i turystyki 6.6. Relacje elementów kultury ludowej i regionalnej ze współczesną kulturą globalną i kulturą masową 6.7. Regionalistyka polska 7. Turystyka aktywna – rodzaje turystyki aktywnej, tworzenie produktu markowego. (4 godz.) 7.1. Turystyka jeździecka 7.2. Turystyka rowerowa 7.3. Turystyka kajakowa 7.4. Żeglarstwo 7.5. Wędkarstwo 7.6. Narciarstwo 7.7. Turystyka piesza 8. Żywienie w agroturystyce ze szczególnym uwzględnieniem higieny przyrządzania potraw (3 godz.) 8.1. Podstawy prawidłowego przyrządzania potraw i posiłków 8.2. Przepisy dotyczące bezpieczeństwa, ochrony zdrowia, zabezpieczeń związanych z przyjmowaniem turystów 8.3. Żywienie w agroturystyce 9. Marketing w zakresie usług agroturystycznych(3 godz.) 9.1. Podstawy organizacyjno-prawne działalności agroturystycznej 9.2. Podstawy marketingu usług agroturystycznych 10. Funkcjonowanie lokalnych organizacji rozwoju turystyki (2 godz.) 10.1. Główne zadania lokalnej grupy marketingowej

51

10.2. Formy prawne grup marketingowych 10.3. Pomoc finansowa

Literatura Bartoszewicz W., Buczak T., Łaciak J., Pajdało B., Skalska T., 1998. Turystyka polska 1997, UKFiT, Warszawa Kmita E., 1994. Agroturystyka jako szansa aktywizacji społeczno-gospodarczej środowisk wiejskich, Zagadnienia Doradztwa Rolniczego nr 2/1994 Lijewski T., Mikułowski B., Wyrzykowski J., 2002. Geografia turystyki Polski, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa Majewski J., Janik W., L., Kośmicki E.. Źródła i warunki turystyki wiejskiej jako formy turystyki alternatywnej Nowicki M., 1993. Strategia ekorozwoju Polski, Warszawa. Raport 1998: Stan i kierunki rozwoju polskiej turystyki w latach 1997-1999, UKFiT, Warszawa Kruczek Z., Sacha S., 2000. Geografia atrakcji turystycznych Polski, Proksenia, Kraków Zaręba D., 2000. Ekoturystyka – wyzwania i nadzieje, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa Burzyński T., Łabaj M., 2003. Turystyka rekreacyjna oraz turystyka specjalistyczna, MriRW, Warszawa Dębniewska M., Tkaczuk M., 1997. Agroturystyka, Poltext, Warszawa Gaworecki W., 2003. Turystyka, PWE, Warszawa Kościelnik J., Turystyka wiejska formą turystyki alternatywnej [w:] Turystyka i rekreacja jako czynnik podnoszenia atrakcyjności i konkurencyjności regionu / red. nauk. Danuta Dudkiewicz, Franciszek Midura, Elżbieta Wysocka .-Warszawa, 2006. s.417-426 Sikora J., 1999. Organizacja ruchu turystycznego na wsi, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne S.A., Warszawa Redakcja zbiorowa, 2005. Agroturystyka i usługi towarzyszące, MSDR, Kraków


52

Nazwa kursu Przedsiębiorczość Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III Rok Punkty ECTS 5 Rodzaj kursu Obowiązkowy Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr VI


W. – 15 godz., Ćw. – 25 godz., L. – 5 godz.

Koordynator Dr inż. Jarosław Mikołajczyk Prowadzący Wykłady - Dr inż. Jarosław Mikołajczyk

Ćwiczenia – Mgr inż.Barbara Partyńska-Brzegowy Sposób zaliczenia W. – egzamin, Ćw. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEBrak JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zasadami rozpoczynania i prowadzenia działalności gospodarczej na małą skalę.

Skrócony opis kursu W trakcie wykładów i ćwiczeń studenci zostaną zapoznani z podstawowymi pojęciami związanymi z przedsiębiorczością. Szczegółowo zostanie omówiony proces rozpoczęcia działalności gospodarczej wraz z jej planowaniem. Studenci zapoznani zostaną także z elementami dotyczącymi oceny działalności przedsiębiorstwa oraz źródłami finansowania inwestycji.

Pełny opis kursu 1. Zajęcia organizacyjne i wprowadzające. Istota przedsiębiorczości (2 h)

2. Wzorce zachowań przedsiębiorczych (1 h) 3. Formy organizacyjno-prawne przedsiębiorstw (1 h) 4. Małe i średnie przedsiębiorstwa (1 h) 5. Proces rozpoczęcia działalności gospodarczej

(koncepcja) (1 h) 6. Proces rozpoczęcia działalności gospodarczej a

środowisko zewnętrzne (1 h) 7. Rozpoczęcie działalności gospodarczej (1 h) 8. Planowanie działalności gospodarczej (2 h) 9. Kryteria oceny inwestycji (1 h) 10. Analiza wskaźnikowa w ocenie kondycji

przedsiębiorstwa (2 h) 11. Wsparcie przedsiębiorczości z funduszy

strukturalnych w latach 2007-2013 (2 h) Podczas ćwiczeń m.in. studenci przygotowują profesjonalne biznes plany krok po kroku dla wymyślonych przedsiębiorstw zlokalizowanych na obszarach wiejskich w konkretnych

53

gminach. Studenci uczą się określać sytuację organizacyjną, marketingową oraz finansową firmy

Literatura Literatura podstawowa: Piasecki B., 2001, Ekonomika i zarządzanie małą firmą,

Wydawnictwo naukowe PWN Warszawa – Łódź Hamilton W.H. i inni, 1995, Przedsiębiorczość w

agrobiznesie, Małopolskie Stowarzyszenie Doradztwa Rolniczego Kraków

Literatura pomocnicza: Lichtorski J., 2001, Podstawy nauki o przedsiębiorstwie,

Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Żmija J., 1999, Przedsiębiorczość w agrobiznesie a rozwój

obszarów wiejskich w Regionie Małopolski, Akademia Rolnicza w Krakowie

Hamilton W.H. i inni, 1995, Przedsiębiorczość w agrobiznesie - ćwiczenia, Małopolskie Stowarzyszenie Doradztwa Rolniczego Kraków

Oraz strony internetowe www.mf.gov.pl www.msp.money.pl


54

Nazwa kursu Ochrona własności intelektualnej Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia /Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 1 Rodzaj kursu obowiązkowy Okres (rok akad/semestr)

Rok III sem.

Typ zajęć/liczba godzin W. – 15 godz. Koordynator Prowadzący Sposób zaliczenia W. - egzamin Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNE JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Student zna i rozumie podstawowe pojęcia z zakresu ochrony własności intelektualnej.

Skrócony opis kursu Pojęcie własności intelektualnej; Prawo autorskie w tym ochrona prawna programów komputerowych; Ochrona baz danych; Problemy prawne związane z używaniem Internetu; Prawo własności przemysłowej w tym: wynalazki i patenty; wzory użytkowe i prawa ochronne na wzory użytkowe; wzory przemysłowe i prawa z rejestracji wzorów przemysłowych. Znaki towarowe i oznaczenia geograficzne. Topografie układów scalonych.

Pełny opis kursu Pojęcie własności intelektualnej. Prawo autorskie, w tym ochrona prawna programów komputerowych. Ochrona baz danych. Problemy prawne związane z używaniem Internetu. Prawo własności przemysłowej, w tym: wynalazki i patenty; wzory użytkowe i prawa ochronne na wzory użytkowe; wzory przemysłowe i prawa z rejestracji wzorów przemysłowych. Znaki towarowe i oznaczenia geograficzne. Topografie układów scalonych

Literatura Literatura podstawowa: 1. Komentarz ustawy o prawie autorskim i prawach

pokrewnych, praca zbiorowa, (najnowsze wydanie); 2. R. Golat, Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa

1999; 3. Internet – problemy prawne, praca zbiorowa, (najnowsze

wydanie); 4. J. Barta, R. Markiewicz, Komentarz do ustawy o ochronie

baz danych, (najnowsze wydanie); 5. E. Góra, M. Kotula, Prawo własności przemysłowej,

(najnowsze wydanie). Literatura uzupełniająca: 1. R. Golat, Prawo autorskie, pytania, kazusy, tablice.

Uwagi 1

55

Nazwa kursu Rolnictwo światowe Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 3 Rodzaj kursu Do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok/semestr VI


W – 15 godz., L. – 15 godz.

Koordynator Prof. dr hab. Czesław Nowak Prowadzący Prof. dr hab. Czesław Nowak Sposób zaliczenia W – egzamin, L. – zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNE brak JĘZYK WYKŁADOWYpolski


Przedmiot ma przygotować studentów do zrozumienia procesów zachodzących w rolnictwie na całym świecie. Stąd uwaga poświęcona jest nie tyle temu co dzieje się w relacjach Polska – UE, ale z jednej strony rolnictwu w krajach rozwijających się, a z drugiej np. w USA, Australii.

Skrócony opis kursu Przedstawiane zagadnienia to m.in. liczba ludności na świecie - szczególnie w Afryce i Azji - udział rolnictwa w zatrudnieniu i PKB w krajach rozwijających się; rolnictwo i problemy mieszkańców wsi w działalności takich instytucji międzynarodowych jak ONZ - FAO, WTO, OECD, NAFTA; rolnictwo wybranych państw świata.

Pełny opis kursu Najważniejsze prezentowane zagadnienia to m.in. gwałtowny wzrost ludności na świecie szczególnie w Afryce i Azji, demografia a urbanizacja na poszczególnych kontynentach, zatrudnienie w rolnictwie na świecie, udział rolnictwa w zatrudnieniu i PKB w krajach rozwijających się i w krajach bogatych; rolnictwo i problemy mieszkańców wsi w działalności takich instytucji międzynarodowych jak ONZ - FAO, WTO, OECD, NAFTA; rolnictwo zrównoważone w programach międzynarodowych; konsekwencje subsydiów rolnictwa krajów bogatych dla krajów rozwijających się; cechy rolnictwa wybranych państw świata (w tym: USA, Brazylia, Australia); trendy wydatków na żywność mieszkańców Chin, Indii, USA, Szwajcarii; konsekwencje zmian zapotrzebowania na żywność w Chinach dla rynków rolno-spożywczych Europy; biopaliwa na świecie. Na wykładach przedstawiane są także zagadnienia dotyczące wybranych produktów rolnych na świecie, takich jak ryż, kawa, herbata, ziarno kakaowe, trzcina cukrowa, soja, korek – wiodący producenci. Inne przedstawiane zagadnienia to głód na świecie, otyłość na świecie; problem niedoboru wody

56

w krajach rozwijających się. Na ćwiczeniach studenci prezentują analizę udziału rolnictwa w gospodarce (nie tylko żywności) wybranego przez siebie dowolnego państwa świata lub dowolnego problemu związanego z agrobiznesem na świecie.

Literatura Literatura podstawowa: WTO, FAO – strony internetowe; USDA, FAS – publikacje Departamentu Rolnictwa USA; Rzeczpospolita – str.: Ekonomia; Wydawnictwa Instytutu Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Literatura pomocnicza: GUS: Rocznik statystyki międzynarodowej; The Economist: Świat w liczbach


57

Nazwa kursu Komputerowe wspomaganie produkcji zwierzęcej Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 3 Rodzaj kursu do wyboru Okres (rok akad/semestr)

III rok, semestr VI


W. – 15 godz., L. – 15 godz.

Koordynator dr inż. Zbigniew Daniel Prowadzący dr inż. Zbigniew Daniel Sposób zaliczenia wykład-egzamin; ćwiczenia-zaliczenie z oceną Poziom kursu Studia pierwszego stopnia

WYMAGANIA WSTĘPNEObowiązkowy przedmiot z II roku Technologie w produkcji zwierzęcej, ogólna znajomość obsługi komputerów i programów komputerowych.


Studenci zapoznają się z możliwościami wspomagania produkcji zwierzęcej przy zastosowaniu technik komputerowych. Nabywają umiejętności korzystania z programów komputerowych do zarządzania stadem, układania dawek paszowych itp.

Skrócony opis kursu Przedmiot obejmuje zagadnienia związane z komputerowymi technikami wspomagania produkcji zwierzęcej. Są to programy do planowani żywienia zwierząt gospodarskich, prowadzenia prac hodowlanych, a także bazy danych sprzętu rolniczego i cen płodów rolnych i środków do produkcji w formie elektronicznej. W ramach przedmiotu omawiane są także układy zautomatyzowania systemów doju oraz sterowania mikroklimatem budynków inwentarskich.

Pełny opis kursu Wykłady 1. Zasady układania dawek paszowych w systemach

DLG i INRA . 2. Programy komputerowe do układania dawek

paszowych – struktura programów – bazy danych pasz – ceny produktów i kalkulacja kosztów produkcji pasz.

3. Programy komputerowe do zarządzania stadem bydła – np. Dairy Plan; Afifarm; Paszak

4. Dodatkowe aplikacje w programach do zarządzania stadem – wykrywanie rui, kontrola stanu zdrowotnego, sterowanie żywieniem w stacji paszowej .

5. Automatyzacja procesu doju – roboty udojowe, systemy ACR, pomiary ilości mleka jego temperatury i przewodności .

58

6. Elektroniczne urządzenia do wykrywania stanów zapalnych wymienia, pomiarów grubości tkanki tłuszczowej, elektroniczna identyfikacja zwierząt.

7. Elektroniczne układy sterowania mikroklimatem w budynkach inwentarskich.

8. Informacja elektroniczna dla producentów rolnych – bazy danych maszyn, ceny produktów rolniczych i środków produkcji w wersji elektronicznej.

Ćwiczenia 1. Prezentacje programów komputerowych do

zarządzania stadem i układania dawek paszowych. 2. Nauka obsługiwania programów do wspomagania

produkcji zwierzęcej /układanie dawek paszowych, interpretacja zestawień i wskaźników produkcyjnych uzyskanych z programów.

3. Obsługa baz danych sprzętu rolniczego, przegląd internetowych źródeł informacji o cenach produktów rolniczych i środków produkcji.

Literatura Podstawy żywienia zwierząt - red. M. Dymnicka, J. L. Sokół. SGGW. 2001. Dojarka mechaniczna – budowa, użytkowanie i aspekty rynkowe urządzeń do pozyskiwania mleka surowego – Kupczyk A; Mastyj A; Daniel Z; Gaworski M – Pro Agricola Sp. z o.o. 2003. ISBN 83-917877-0-2 Strony internetowe producentów sprzętu dojarskiego np. DeLaval, Westfalia, Fullwood itp.


59

Nazwa kursu Etyka w biznesie

Kod kursu Kod ERASMUSA Jednostka Instytut Administracyjno-Ekonomiczny Kier/spec/rok Ekonomia/Agroekonomia/ III rok Punkty ECTS 1 Rodzaj kursu Do wyboru Okres (rok akademicki semestr)

III rok, semestr VI

Typ zajęć/liczba godzin L. – 30 godz.

Koordynator dr inż. Krystyna Vinohradnik

Prowadzący dr inż. Krystyna Vinohradnik

Sposób zaliczenia L. – zaliczenie z oceną

Poziom kursu Studia pierwszego stopnia WYMAGANIA WSTĘPNE Podstawowa wiedza komunikacji społecznej


Cele dydaktyczne/ efekty kształcenia

Student nabywa wiedzę z zakresu terminologii etycznej, podejścia etycznego do szeroko rozumianej działalności biznesowej, dokonywania wyborów etycznych w różnych sytuacjach gospodarczych i rynkowych.

Skrócony opis kursu Treści kształcenia zawierają wiedzę teoretyczną oraz kształcenie umiejętności praktycznego wykorzystania tej wiedzy. Zajęcia laboratoryjne prowadzone będą w formie dyskusji i debat związanych każdorazowo z prezentowanym tematem wiodącym.

Pełny opis kursu Laboratorium:

Podstawowe pojęcia – postawa moralna, moralność, norma moralna, morale, etos, etyka (2) Podział nauki o moralności (1) Początki systemów moralnych – starożytność, etyka w największych religiach (2) Podstawowe nurty, twierdzenia i teorie etyczne (2) Rodowód etyczny biznesu – uwarunkowania etyki biznesu (1) Etyka biznesu - jej przedmiot i funkcje, etapy rozwoju (2) Polskie tradycje etyki biznesu (2) Etyka w działalności gospodarczej – poziomy etyki biznesu (czynniki zewnętrzne i wewnętrzne), etyka na poziomie jednostki (2) Problemy etyczne biznesu (1) Odpowiedzialność etyczna i społeczna firmy – kodeks etyczny firmy, kodeks etyczny menedżera (2). Konflikt między odpowiedzialnością społeczną a lojalnością

60

wobec firmy (1). Etyka w zarządzaniu firmą – partycypacja pracownicza w zarządzaniu i jej etyczne uzasadnienie (2). Etyka a działalność konkurencyjna (2) Etyczne aspekty transformacji gospodarczej w Polsce (2) Społeczna powinność biznesu, zasady podziału dóbr w kontekście ekonomii i etyki (2) Wolność gospodarcza a odpowiedzialność gospodarcza (2) Etyczna przestrzeń biznesu w przyszłości (2)

Literatura Borkowska M., 2002. Etyka w biznesie. Wyd. TN KUL. Filek J., 2004. Wprowadzenie do etyki biznesu. Wyd. AE Kraków. Galata S., 2007. Biznes w przestrzeni etycznej. Wyd. Difin Warszawa. Kietliński K., Reyes V.M., Oleksyn T., 2005. Etyka w biznesie i zarządzaniu. Wyd. Oficyna Ekonomiczna Kraków.


Programy naucznia Agroekonomia III rok -...

Documents

Transcript of Programy naucznia Agroekonomia III rok -...