Slajd 4,5

Tworzywo, z którego wykonuje się panele elewacyjne sidingu, to modyfikowane PVC, wzbogacane podczas produkcji między innymi dwutlenkiem tytanu, plastyfikatorami i stabilizatorami, co zwiększa wytrzymałość elementów, zapewnia trwałość ich koloru i odporność na czynniki atmosferyczne - mróz, słońce i deszcz. Wytrzymałość zawdzięczają panele także warstwowej budowie, są to bowiem dwie zespalane na gorąco warstwy materiału. Zewnętrzna jest barwiona na rozmaite kolory, najczęściej jasne, pastelowe, a jej powierzchnia - tłoczona we wzory przypominające słoje drewna czy wióry drzewne. Wewnętrzna warstwa konstrukcyjna najczęściej jest szara, choć może mieć też podobną barwę jak zewnętrzna.

Slajd 6

Elewacja w systemie

Jedną z największych zalet sidingu jest łatwość i szybkość wykonywania elewacji. To zasługa samej technologii, jak również tego, że siding kupuje się jako kompletny system. W zestawie oprócz paneli znajdują się też różnego typu łączniki i listwy ułatwiające montaż elewacji i wykończenie narożników, okapu, ościeży czy wykuszy okiennych, a także dodatkowe akcesoria, na przykład kratki wentylacyjne. Elementy mają gotowe otwory, przez które wbija się gwoździe mocujące je do rusztu. Panele są lekkie i łatwe do przycinania, montaż jest więc łatwy - nie trwa długo i nie jest męczący.

Slajd 7,8

Razem z ociepleniem Panele mocuje się do rusztu z listew drewnianych (sosnowych, świerkowych, jodłowych) przytwierdzonych do muru kołkami rozporowymi. W domach drewnianych oblicówkę można też mocować bezpośrednio do ścian. Jak widać, elewacje takie nie wymagają żadnych mokrych robót, prace wykończeniowe można więc prowadzić niezależnie od pory roku i temperatury na zewnątrz. Odnawianie w ten sposób starych elewacji jest ponadto doskonałą okazją do docieplenia budynku. Pomiędzy elementami rusztu układa się wtedy materiał termoizolacyjny: styropian, albo wełnę mineralną, którą dodatkowo zabezpiecza się od strony zewnętrznej wiatroizolacją.

Slajd 9

Monta ż

Montaż elementów systemowych wydaje się tak prosty, że trudno przy nim popełnić błędy. Niekiedy jednak się zdarzają, przede wszystkim gdy zaniedba się wymagania związane z rozszerzalnością termiczną paneli. Warto więc postarać się o dobre wykonawstwo zgodne z zaleceniami producenta, zwłaszcza że uzyskanie pełnej gwarancji na siding często jest od tego uzależnione.

Slajd 10

Wygoda i ekonomia Siding jest trwałym materiałem, czego dowodem są nawet 50-letnie gwarancje udzielane nań przez producentów. Podczas użytkowania nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych: ani malowania, ani konserwowania żadnymi preparatami. Gdy elewacja jest już gotowa, panele trzeba umyć wodą z dodatkiem detergentu i środków antystatycznych, aby ograniczyć osiadanie na nich kurzu (niektórzy producenci zalecają własne preparaty). I jest to jedyny zabieg, jaki co jakiś czas należy powtarzać, by mieć czystą i ładną elewację. Prostsze niż w wypadku innych rodzajów elewacji są także ewentualne naprawy sidingu. Jeśli któryś z paneli zostanie uszkodzony, można go bez kłopotu wymontować i wymienić na nowy. Można też - gdy przeprowadza się rozbudowę domu lub przebudowę ścian zewnętrznych - zdemontować całą elewację, a po wykonaniu robót ułożyć ją na nowo. Uwaga! Przeglądając warunki gwarancji, zwróćmy uwagę, czy producent zobowiązuje się, że w razie potrzeby wymiany uszkodzonego panelu zapewni nowy element w tym samym kolorze co reszta elewacji.

Slajd 11

Błędy przy układaniu sidingu

Brak wiatroizolacji (zdjęcie 1). Zadaniem wiatroizolacji jest ochrona budynku przed napływem zimna i wilgoci z

zewnątrz. Okładzina elewacyjna nie spełnia tego zadania. Przez nieszczelności na styku paneli wody opadowe

wciskane są przez wiatr pod powierzchnię sidingu zagrażając trwałości drewnopochodnych płyt poszycia.

Slajd 12

Montaż papy zamiast wiatroizolacji (zdjęcie 2). Wiatroizolacja, oprócz ochrony budynku przed napływem

zimna i wilgoci zapewnia oddychanie ścianom zewnętrznym, tj. umożliwia wyprowadzenie ze ścian wilgoci na

zewnątrz. Tej funkcji nie spełnia papa, która co prawda chroni budynek przed zimnem i wilgocią, ale jednocześnie

zatrzymuje parę wodną w ścianach. To doprowadzić może do zagrzybienia drewnianej konstrukcji budynku i

zawilgocenia izolacji cieplnej, a tym samym do pozbawienia jej właściwości izolacyjnych.

Slajd 13

Montaż na listwach w przypadku braku dodatkowej izolacji cieplnej(zdjęcie 3). Powyższe

rozwiązanie może być traktowane jako błędne, z powodu niepotrzebnie ponoszonych kosztów.

Siding mocuje się na listwach wówczas, gdy elewację dodatkowo dociepla się styropianem lub wełną. W pierwszym

przypadku listwy i styropian należy mocować do poszycia pokrytego wiatroizolacją. Natomiast w drugim przypadku

listwy i wełnę mocuje się bezpośrednio do poszycia pokrywając całość wiatroizolacją przez montażem sidingu.

Slajd 14

Klejenie na stykach (zdjęcie 4). Przy zmianach temperatury siding podlega skurczom lub rozszerzaniu się. Zatem, połączeń sidingu nie należy kleić lub uszczelniać jakimikolwiek masami. Powyższe, jak w przypadku mocowania sidingu na sztywno, ogranicza możliwość przesuwu paneli.

Slajd 15

Mocowanie na sztywno. Siding ze względu na właściwości rozszerzania się podczas zmian temperatury musi

zachować możliwość przesuwu. Stąd poważnym błędem przy montażu sidingu jest:

• wbicie gwoździ do końca, bez pozostawienia 1,5 mm odstępu między łepkiem a materiałem. • bicie gwoździ po brzegach, a nie po środku otworu mocującego (rysunek 1), • bicie gwoździ bezpośrednio przez panel sidingu

(rysunek 2), • brak luzu w kanałach listew wykończeniowych

slajd 16

Montaż paneli w kolejnych rządach bez przesunięcia zakładów względem siebie lub montaż z

zakładkami w jednej linii pionowej(rysunek 3).Panele winne tworzyć wspólną, zespoloną wzajemnie

płaszczyznę. Daje to lepszy efekt względu na estetykę, a także uniemożliwia poderwania okładziny przez wiatr.

Dodatkowo wadą sidingu jest to że nie jest odporny na działanie ognia.

Nie jest materiałem naturalnym, ale jego imitacją.