Pracownia Rysunku i Malarstwa dla studentów I roku Katedra ......konieczność przeprowadzenia...

Prof. Hubert Borys Pracownia Rysunku i Malarstwa dla studentów I roku Katedra Rysunku i Malarstwa

Przedmiot. Rysunek i malarstwo 5-letnie jednolite studia magisterskie

Kod przedmiotu. G/S/J/KO/01

Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie ogólne (podstawowe)

Typ przedmiotu. Obowiązkowy Kształcenie ogólne (podstawowe)

Metody nauczania (forma zajęć). 1. Ćwiczenia studyjne (zajęcia zespołowe i indywidualne stymulujące indywidualny rozwój

studenta w oparciu o rysunek studyjny). 2. Projekt indywidualny (zajęcia indywidualne pod opieką wykładowcy mające na celu realizację

indywidualnego projektu artystycznego). 3. Ćwiczenia warsztatowe (świadome posługiwanie się narzędziami rysunkowymi i malarskimi). 4. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (zajęcia grupowe i indywidualne mające na

celu pracę nad konkretnym zadaniem podczas jego realizacji). 5. Plener malarski (zajęcia indywidualne mające na celu obserwację wzajemnych relacji światła i

koloru w otwartej przestrzeni).

Język wykładowy. Polski, angielski

Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Hubert Borys mgr Arkadiusz Ruchomski

Rok I MGR II MGR III MGR IV MGR V MGR

Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS 4 4 – – – – – – – –

Ilość godzin w tygodniu 8 8 – – – – – – – –

Rodzaj zaliczenia ekm ekm – – – – – – – –

Legenda zal – zaliczony; zst – zaliczenie ze stopniem; egz – egzamin; ekm – egzamin komisyjny

Wymagania wstępne. Zdany egzamin wstępny na Wydział Grafiki.

Wymagania końcowe. 1. Świadome poruszanie się w obrębie warsztatu rysunkowego i malarskiego. 2. Umiejętność kreatywnego poszukiwania rozwiązań warsztatowych w zakresie rysunku i

malarstwa. 3. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas egzaminu komisyjnego zaliczającego

pierwszy rok studiów. 4. Zdolność do podjęcia dalszych studiów w pracowni specjalistycznej.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). W każdym tygodniu zajęć studenci otrzymują konkretne zadania malarskie i rysunkowe. W semestrze zimowym dominuje studium rysunkowe, w semestrze letnim studium malarskie. W korektach zwracamy uwagę na: • ogólną kompozycję rysunku. • oddanie podobieństawa proporcji, typu sylwetki, wieku, płci. • wykreowanie za pomocą środków rysunkowych i malarskich przestrzeni w obrazie. • wzbogacenie wiedzy o materii malarskiej i rysunkowej. • ćwiczenie światłocienia jako podstawowego środka oddania bryły i kształtu studiowanego

obiektu. • stopień skomplikowania studiów kolorystycznych (barwy dopełniające, tonacje barwne, tonacje

monochromatyczne. Udzielamy porad technologicznych w zakresie rysunku i technologii malarskich. Przeglądy okresowe odbywają się w połowie semestru oraz na końcu. Semestr kończy się przeglądem komisyjnym i wystawą końcową.

Kryteria oceny. 1. Ocena indywidualnego rozwoju studenta z uwzględnieniem frekwencji na zajęciach. 2. Ocena poprawności kreacyjnej i warsztatowej wszystkich ćwiczeń semestralnych wynikających

z programu pracowni. 3. Ocena indywidualnego zaangażowania studenta podczas zajęć. 4. Ocena uczestnictwa w śródsemestralnych i semestralnych przeglądach. 5. Ocena poziomu prezentacji własnej twórczości rysunkowej i malarskiej podczas publicznego

egzaminu komisyjnego zaliczającego pierwszy rok studiów. 6. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Komisyjne zaliczenie pierwszego roku. Ocena poziomu artystycznego i warsztatowego zestawu prac wykonanych podczas pierwszego i drugiego semestru studiów pod postacią prezentacji przed Komisją Wydziałową powołaną przez dziekana. Pozytywna ocena skutkuje zaliczeniem pierwszego i drugiego semestru studiów a w konsekwencji całego roku.

Literatura (piśmiennictwo). 1. W. Strzemiński, Wstęp do teorii widzenia. 2. H. Read, Sens sztuki. 3. H. Read, Kubizm.

4. H. Perruchot, Artyści o sztuce. 5. W. Kandinsky, Punkt, linia i płaszczyzna. 6. E. Delacroix, Dzienniki. 7. V. van Gogh, Listy do brata. 8. Sztuka świata. Praca zbiorowa. 9. W. Ślesiński, Techniki malarskie. 10. Anatomia dla plastyków.

Cel zajęć. 1. Rozwój artystyczny studenta poprzez naturalny proces kumulacji obserwacji, wrażeń i

umiejętności warsztatowych. 2. Wzmocnienie wyobraźni plastycznej. 3. Wykształcenie kryteriów samooceny własnej pracy poprzez dyskusję z pedagogiem i z

kolegami. 4. Przygotowanie do podjęcia decyzji, wyboru pracowni malarskiej, rysunkowej i specjalistycznej

na drugim roku studiów. W konsekwencji chcemy wykształcić studenta, który w odpowiedzialny sposób podejmuje studia na starszych latach, świadomie dokonując wyboru pracowni specjalistycznej i w ten sposób kształtując swoją dalszą drogę w edukacji i twórczości. Pracownia podstaw rysunku i malarstwa daje studentom bazę na podstawie której mogą budować w przyszłości swoje własne działania malarsko-rysunkowe.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. samodzielnego myślenia w obrębie działań związanych z podstawami malarstwa i rysunku; 2. świadomego wykorzystania podstawowych technik rysunkowych i malarskich; 3. rozwijania i pogłębiania umiejętności warsztatowych w obrębie rysunku studyjnego; 4. świadome czerpanie ze wzorców leżących u podstaw kreacji artystycznej; 5. obserwacji natury i wyciągania własnych wniosków dających możliwość poprawności kreacji w

zakresie rysunku studyjnego.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. podstaw warsztatowych rysunku i malarstwa; 2. tworzenie prac plastycznych o znaczącym stopniu oryginalności; 3. rozwiązywanie podstawowych problemów twórczych związanych z dziedziną malarstwa i

rysunku; 4. znajomości anatomii, teorii barwy i koloru, technologii rysunku i malarstwa.

Inne kompetencje (postawy) – student/ absolwent powinien być zdolny do: 1. integrowania wiedzy nabytej i umiejętnego jej osadzenia w konkretnych działaniach

artystycznych; 2. komunikowania się z zespołem przy pracy nad grupowymi projektami artystycznymi; 3. integracji w ramach wspólnie podejmowanych działań artystycznych i kulturalnych; 4. pierwszych prób w samodzielnym podejmowaniu działań twórczych; 5. prezentacji swojej twórczości podczas przeglądu komisyjnego pierwszego roku.

Wartościowanie efektów kształcenia w skali od 1 do 3. Umiejętności – 3

Wiedza – 2 Postawy – 1

Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • przeglądy okresowe – 10% • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 25% • końcowa prezentacja projektu – 25% • egzamin – 40%

Całkowity nakład pracy studenta potrzebny do osiągnięcia efektów kształcenia w punktach ECTS.

A – godziny kontaktowe, B – czas na lektury, C – czas na przygotowanie się do zajęć, D – czas na przygotowanie dokumentacji lub prezentacji multimedialnej, E – praktyki zawodowe.

Prerekwizyty. Znajomość podstawowych zagadnień związanych z technologią rysunku i malarstwa.

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych. 1. W pełni wyposażona pracownia malarska (25 stanowisk roboczych wyposażonych w sztalugi i

deski rysunkowe, 25 kubików, dostęp do bieżącej wody, 15 krzeseł lub stołków, podium dla modela, pomieszczenie „gospodarcze” do przechowywania rekwizytów wraz z zamykaną szafą).

2. Rekwizyty do aranżacji przestrzennej (stelaż, draperie, oświetlenie punktowe, itp.). 3. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami. 4. Przygotowane na potrzeby ekspozycji ściany pracowni lub innej przestrzeni ekspozycyjnej

(płyta spilśniona miękka pomalowana na biało, rurki montażowe do wieszania obrazów). 5. Możliwość redagowania (przy pomocy webmastera lub administratora) zawartości strony

internetowej pracowni w domenie asp.waw.pl

Całość ECTS A B C D E

8 7 1 0

Prof. Maciej Buszewicz Pracownia Projektowania Książki dla studentów II-V roku (dyplomująca) Katedra Książki i Ilustracji

Przedmiot. Projektowanie książki 5-letnie jednolite studia magisterskie

Kod przedmiotu. G/S/J/PG/KK/02

Kierunek. Grafika.

Specjalność. Kształcenie kierunkowe (Projektowanie graficzne)

Typ przedmiotu. Obowiązkowy Kształcenie kierunkowe

Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy i konwersatoryjny (zajęcia zespołowe obejmujące kurs przedmiotu). 2. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia indywidualne i grupowe doskonalące umiejętnościposługiwania

się warsztatem tradycyjnym i cyfrowym). 3. Dialog dydaktyczny – konwersatorium (indywidualne spotkania pozwalające na bliższe

poznanie intencji studentów i szczegółowe wyjaśnienie problemów związanych z realizacją zadań).

4. Ćwiczenia kreacyjne (zespołowe i indywidualne ćwiczenie umiejętności niezbędnych do tworzenia własnych dzieł artystycznych).

5. Seminarium magisterskie (cykl zajęć przygotowujących studentów do obrony pracy magisterskiej).

6. Projekt indywidualny (realizacja indywidualnego zadania połączona z jego pokazem publicznym).



Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – – – 7 7 10 10 18 18

Ilość godzin w tygodniu – – – – 8 8 8 8 8 8

Rodzaj zaliczenia – – – – egz egz egz egz egz ekm


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Maciej Buszewicz mgr Daniel Mizieliński

Wymagania wstępne. Zaliczony obowiązkowy przegląd komisyjny po pierwszym roku studiów.

Wymagania końcowe. 1. Umiejętność oryginalnej wypowiedzi artystycznej w obrębie szeroko pojętego projektowania

książki. 2. Kreatywne rozwiązywanie problemów z zakresu projektowania książki i komunikacjiwizualnej. 3. Wykonanie oraz publiczna obrona pracy magisterskiej (praca praktyczna i teoretyczna).

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Początkowe lata studiów powinien być poświęcony poznawaniu morfologii książki. Specyfice narracji, sposobom opowiadania historii, rozkładania napięć i stwarzania atmosfery. Zakładam konieczność przeprowadzenia szeregu zadań (7-8), każde do przeprowadzenia w ciągu miesiąca. Realizacja większości z nich opierać się będzie na wybranych tekstach literackich i gotowym materiale ikonograficznym, zebranym przez studentów. Ponadto przewiduję realizację dwóch dużych projektów, jeden na semestr, z opracowania graficznego wybranych tytułów, jeden z nich z założenia o typograficznym charakterze. Wszystkie „duże” projekty realizowane będą w formie ostatecznej, uwzględniającej wszelkie parametry drukarskie. Pracownia Projektowania Książek jest z założenia pracownią designerską, ale nie wykluczam możliwości wykorzystywania przez studentów prac powstałych w innych pracowniach, jak np. ich własnych rysunków lub ilustracji. Przemiana technologiczna, jaka dokonała się w ostatnich latach, eliminująca pośrednie etapy między projektem a jego techniczną realizacją, stwarza konieczność solidnej znajomości graficznych i edytorskich programów komputerowych i wiedzy w zakresie przygotowalni poligraficznej i druku offsetowego.

…„Studiowanie w tej pracowni polega przede wszystkim na odzyskiwaniu znaczenia litery jako obrazu. Nie idzie tu jedynie o quarkowe wprawki czy dobieranie fontów, ale o budowanie świadomości typograficznej. Jej przejawem w relacji obraz-literatura staje się typografika rozumiana jako powrót do źródeł obrazu. Dopiero z tego poziomu możliwa jest interpretacja tekstu czyli „praca pod włos słów”. A to wymaga szczególnej wrażliwości i wizualnego słuchu. Gdzieś na pograniczu widzialne/słyszalne zachodzą najważniejsze reakcje w procesie projektowania książki, która dla Buszewicza jest przedmiotem wyjątkowym i ponadczasowym. Według niego każdy wytwór artystyczny, graficzny, plastyczny jest tego typu przedmiotem, za pomocą którego autor komunikuje się z innym człowiekiem, bez konieczności bezpośredniego kontaktu. Jest to przedmiot do przekazywania informacji, myśli, nastrojów, klimatów i wielu innych rzeczy. Kontakt z autorem następuje za pomocą tego przedmiotu. Jeżeli sięgamy po książkę, która została wydana przykładowo w latach 30-tych, to osób, które nad nią pracowały, nie ma już na świecie, ale jesteśmy w bardzo bliskiej z nimi relacji za pomocą tego przedmiotu. I to dotyczy każdego dzieła artystycznego, w tym obrazu w muzeum czy ołtarza w kościele”…

Kryteria oceny. 1. Ocena werbalnej wypowiedzi studenta podczas dialogu i dyskusji dydaktycznej. 2. Ocena wypowiedzi artystycznej w określonej dziedzinie sztuki.

3. Ocena systematyczności i obowiązkowości. 4. Ocena poprawności i poziomu wykonania wszystkich zadań objętych programem pracowni. 5. Ocena umiejętności działania zespołowego. 6. Ocena uczestnictwa w seminarium magisterskim. 7. Ocena publicznej obrony pracy magisterskiej. 8. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Praca magisterska. Ocena poziomu artystycznego i merytorycznego pracy magisterskiej w postaci publicznej prezentacji i obrony jej części teoretycznej i praktycznej w obecności promotorów. Oceny dokonuje powołana przez Dziekana, Wydziałowa Komisja Dyplomowa, po zakończonej publicznej prezentacji, dyskusji, odczytaniu recenzji i tajnym głosowaniu. Pozytywna ocena skutkuje przyznaniem dyplomu magistra sztuki w dziedzinie sztuk pięknych, ze wskazaniem specjalizacji projektowanie graficzne.

Literatura (piśmiennictwo). Dobór odpowiednich lektur dobywa się poprzez samego zainteresowanego. Jest wynikiem samokształcenia studenta oraz miernikiem jego dojrzałości plastycznej i zainteresowań. Oprócz tego zalecamy wizyty na wystawach, w teatrze i kinie a także uczestnictwo w życiu kulturalnym własnego środowiska.

Cel zajęć. 1. Dostarczenie studentom pakietu wiedzy i umiejętności, tak aby po zakończeniu czteroletniego

kursu absolwent mógł samodzielnie tworzyć książki i wydawnictwa o wysokim poziomie edytorskim i artystycznym – stwierdzenie to dotyczy w równej mierze zagadnień natury artystycznej, jak i czysto warsztatowej.

2. Przyswojenie podstawowych zasad projektowania książki i przygotowanie jej do druku. 3. Traktowanie literatury jako źródła inspiracji do wszelkiego rodzaju poszukiwań artystycznych. 4. Nauka koncentracji, cierpliwości oraz precyzji. 5. Kształtowanie umiejętności posługiwania się narzędziem. 6. Właściwe zrozumienie zasad kierujących współczesnym językiem komunikacji przy

projektowaniu książki i innych form wydawniczych.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. tworzenia i realizacja własnych koncepcji twórczych w obrębie sztuki książki; 2. odpowiedzialnego posługiwania się warsztatem współczesnego grafika-projektanta; 3. samodzielnego myślenia w obrębie sztuki projektowania; 4. kreowania nowatorskich rozwiązań w obrębie projektowania graficznego ze szczególnym

uwzględnieniem sztuki projektowania książki; 5. posiadania własnych motywacji twórczych w połączeniu z otwartością na różne światopoglądy i

postawy twórcze; 6. Umiejętność werbalnego wyrażania się w mowie i piśmie w obrębie własnej specjalności.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. specjalizacji – projektowanie książki, typografia – a także zakresie w szeroko pojętych

zagadnieniach z zakresu kultury i sztuki; 2. teoretycznych zasad projektowania książek i innych form wydawniczych;

3. właściwych sposobów wykorzystania wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej projektowania książki;

4. historii i tradycji typografii i piśmiennictwa, oraz świadomego stosowanie tej wiedzy w działaniach projektowo-kreacyjnych;

5. samodzielnego określania i rozumienia wzorców leżących u podstaw kreacji artystycznej; 6. rozumienie relacji zachodzących pomiędzy praktycznymi a teoretycznymi aspektami

studiowania; 7. świadomego czerpania wiedzy z kręgu nowych technologii warsztatowych w obrębie

specjalności.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. integracji zdobytej wiedzy z praktyką zawodową; 2. krytycznej oceny twórczości własnej i różnorodnych działań artystycznych i kulturotwórczych; 3. podejmowanie kompleksowych działań artystycznych, także o charakterze interdyscyplinarnym; 4. wyszukiwanie i umiejętnego korzystania z informacji (literatura, internet, itp.); 5. komunikowania się w społeczeństwie, ze szczególnym uwzględnieniem inicjowania

zespołowych projektów o charakterze interdyscyplinarnym; 6. podjęcia studiów trzeciego stopnia w zakresie specjalizacji.

Wartościowanie efektów kształcenia w skali od 1 do 3. Umiejętności – 3 Wiedza – 3 Postawy – 3

Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych. Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • prezentacja – 15% • przeglądy okresowe – 15% • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 20% • końcowa prezentacja projektu – 50%



Prerekwizyty. Umiejętność obsługi podstawowych programów graficznych.

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych. 1. W pełni wyposażona sala wykładowa posiadająca stanowiska pracy dla 12-15 studentów (stoły

robocze, krzesła, odpowiednia ilość gniazdek elektrycznych, przewodowy lub bezprzewodowy dostęp do internetu).


70 45 5 10 5 5

2. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami. 3. Możliwość zaciemnienia pracowni podczas pokazu multimedialnego. 4. Przenośny komputer (z twardym dyskiem powyżej 100 GB i ponad 2GB pamięci RAM),

projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny, przenośny dysk twardy o pojemności 1 TB do archiwizacji prac studentów, drukarka laserowa z możliwością druku w kolorze.

5. Przygotowane na potrzeby ekspozycji ściany pracowni (płyta spilśniona miękka pomalowana na biało).

6. Zamykana na solidny zamek szafa. 7. Możliwość redagowania (przy pomocy webmastera lub administratora) zawartości strony


Mgr Paulina Buźniak Warsztaty komputerowe dla studentów I roku Katedra Multimediów

Przedmiot. Warsztaty komputerowe 5-letnie jednolite studia magisterskie

Kod przedmiotu. G/S/J/NU/03

Kierunek. Grafika

Specjalność. Nauczanie uzupełniające

Typ przedmiotu. Obowiązkowy Nauczanie uzupełniające

Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy (zajęcia zespołowe oparte na treściach obejmujących kurs przedmiotu) w

cyklu 8 spotkań w ciągu dwóch semestrów po 1 godz. 2. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia zespołowe i indywidualne ćwiczące umiejętności

prawidłowego i świadomego posługiwania się podstawowym oprogramowaniem graficznym). 3. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (zajęcia grupowe i indywidualne mające na

celu pracę nad konkretnym zadaniem podczas jego realizacji). 4. E-learning (zajęcia zespołowe i indywidualne z wykorzystaniem internetu i oprogramowania

graficznego).

Język wykładowy. Polski, angielski.

Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). mgr Paulina Buźniak

Wymagania wstępne.


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS 0 0 – – – – – – – –


Rodzaj zaliczenia zal zal – – – – – – – –


Zdany egzamin wstępny na Wydział Grafiki.

Wymagania końcowe. 1. Realizacja kompletu zadań zawartych w programie pracowni. 2. Zaliczenie pisemnego sprawdzianu – kolokwium.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Na zajęciach studenci zapoznają się z zagadnieniami cyfrowego przygotowania projektów graficznych i fotografii w formie wektorowej lub rastrowej. Omawia się zagadnienia metod wprowadzania obrazu do pamięci komputera, tworzenia od podstaw i przetwarzania obrazów, prezentacji prac na ekranie i w druku, archiwizacji prac. Zajęcia prowadzone są przy użyciu oprogramowania firmy Adobe (Illustrator, Photoshop, InDesign). Celem zajęć jest zdobycie umiejętności sprawnego posługiwania się programami komputerowymi wspomagającymi dwuwymiarowe projektowanie graficzne i fotografię, na poziomie umożliwiającym samodzielną pracę i świadomy wybór dalszego kierunku kształcenia. Dodatkowo ćwiczenia i konsultacje uwzględniają zapotrzebowanie na określone umiejętności wynikające z programu innych przedmiotów prowadzonych równolegle w ciągu roku akademickiego.

Kryteria oceny. 1. Ocena poziomu realizacji ćwiczeń semestralnych wynikających z programu pracowni. 2. Ocena zaangażowanie studenta w realizację programu pracowni. 3. Ocena udziału w obowiązkowych konsultacjach (udział w części wykładowej nie jest

obowiązkowy). 4. Ocena pracy pisemnej – kolokwium. 5. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Literatura (piśmiennictwo). Podręczniki z serii Real World, Wydawnictwo Peachpit Press (w języka angielskim). Wydanie polskie: Helion S.A.

Cel zajęć. 1. Zdobycie umiejętności sprawnego posługiwania się programami komputerowymi

wspomagającymi dwuwymiarowe projektowanie graficzne i fotografię, na poziomie umożliwiającym samodzielną pracę i świadomy wybór dalszego kierunku kształcenia.

2. Ćwiczenia i konsultacje uwzględniają zapotrzebowanie na określone umiejętności wynikające z programu innych przedmiotów prowadzonych równolegle w ciągu roku akademickiego.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. świadomego poruszania się w obrębie zagadnień warsztatowych związanych z grafiką

komputerową; 2. zastosowania odpowiedniego oprogramowania do realizacji konkretnych zadań projektowych i

twórczych; 3. opanowanie efektywnych technik samokształcenia w obrębie oprogramowania graficznego

mające na celu świadome poruszanie się w nowych technologiach obrazowania.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. podstaw poligrafii i grafiki komputerowej;

2. terminologii związanej z grafiką komputerową i wydawniczą; 3. praktycznego wykorzystania współczesnych środków technicznych w realizacji indywidualnych

i zespołowych projektów artystycznych.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. docierania do informacji mogących wzbogacić warsztat twórczy w obrębie wykorzystania

programów graficznych; 2. sumiennej i systematycznej pracy nad określonymi projektami i zadaniami; 3. efektywnego wykorzystania zdobytej wiedzy.

Wartościowanie efektów kształceniaw skali od 1 do 3. Umiejętności – 2 Wiedza – 3 Postawy – 1

Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • przeglądy okresowe – 20% • kolokwium – 30% • końcowa prezentacja projektu – 50%



Prerekwizyty. Umiejętność obsługi systemu operacyjnego MacOS i Windows.

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych. 1. W pełni wyposażona pracownia posiadająca stanowiska robocze dla 12-15 studentów

[stanowiska wyposażone w komputery (Apple, minimum 2GHz, minimum 2MB pamięci RAM), przewodowy lub bezprzewodowy dostęp do internetu).

2. Licencjonowane oprogramowanie Adobe Creative Suit (Illustrator, Photoshop, InDesign) dla każdego stanowiska roboczego.

3. Przenośny komputer (z twardym dyskiem powyżej 100 GB i ponad 2GB pamięci RAM), projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny.

4. Mikrofon Rode NTG-2 wraz z osłoną i tyczką i okablowaniem. 5. Kamera Sony HDR-AX2000. 6. Słuchawki studyjne AKG-A702. 7. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami. 8. Możliwość zaciemnienia pracowni podczas pokazu multimedialnego.


0 0 0 0 0 0

Dr hab. Agnieszka Cieślińska-Kawecka Pracownia Podstaw Grafiki Warsztatowej dla studentów I roku Katedra Grafiki Warsztatowej

Przedmiot. Podstawy Grafiki Warsztatowej 5-letnie jednolite studia magisterskie

Kod przedmiotu. G/S/J/GW/KK/04

Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie kierunkowe (Grafika warsztatowa)


Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy (zajęcia zespołowe omawiające zadania i uwarunkowania techniczne każdej

nowo poznanej techniki graficznej – w ramach wykładów przygotowana jest prezentacja historii danej techniki oraz ukazanie najnowszych osiągnięć artystycznych w grafice współczesnej danej techniki).

2. Wykład w formie prezentacji multimedialnej (zajęcia zespołowe przygotowane w oparciu o materiały z najnowszych międzynarodowych przeglądów graficznych, biennale, triennale, itp.).

3. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia zespołowe i indywidualne będące zestawem ćwiczeń warsztatowych związanych z poznaniem i wykonaniem prac w technikach: linorytu, suchorytu, akwaforty, akwatinty, odprysku).

4. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (indywidualne i zespołowe zajęcia ze studentami począwszy od pierwszego etapu jakim jest projekt aż do realizacji matrycy i wykonania odbitki graficznej).

5. Projekty indywidualne (indywidualne zadania realizowane w oparciu o poznawane podstawowe techniki graficzne).

Język wykładowy.


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – 5 5 – – – – – –

Ilość godzin w tygodniu – – 8 8 – – – – – –

Rodzaj zaliczenia – – egz egz – – – – – –


Polski, angielski

Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr hab. Agnieszka Cieślińska-Kawecka dr Wojciech Kubrakiewicz opieka techniczna – mgr Maciej Deja


Wymagania końcowe. 1. Umiejętność swobodnego posługiwania się warsztatem graficznym na podstawowym poziomie. 2. Umiejętne poruszanie się w obszarze klasycznych i współczesnych technik podstaw grafiki

artystycznej. 3. Przygotowanie studenta do podjęcia dalszych studiów w obrębie specjalizacji. 4. Realizacja kompletu zadań zawartych w programie pracowni. 5. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas egzaminu komisyjnego zaliczającego

pierwszy rok studiów.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Poznanie klasycznych technik graficznych w ich podstawowym wymiarze oraz ukazanie możliwości technicznych i artystycznych warsztatu graficznego, jest celem kształcenia studentów I Roku Pracowni Podstaw Grafiki Warsztatowej. Przygotowanie studentów w zakresie warsztatu graficznego, ma ułatwić podjęcie wyboru głównej specjalizacji w dalszym toku studiów a także rozwinąć możliwości plastyczne studenta. Każda nowo poznana technika jest szczegółowo omawiana i przedstawiana. Cykl wykładów prezentuje w sposób interesujący (pokaz multimedialny) historię danej techniki oraz jej rozwój, poprzez prezentację prac współczesnych artystów. Wykłady uzupełniane są informacjami o aktualnych imprezach i konkursach graficznych na świecie, typu biennale i triennale. Istotnym elementem wiedzy grafika jest także zapoznanie się z zasadami sygnowania prac, stanowienia nakładów i edycji. Studenci I roku w pierwszym semestrze przechodzą kurs ćwiczeń warsztatowych związanych z poznaniem i wykonaniem prac w technikach: linorytu, suchorytu, akwaforty, akwatinty, odprysku. W drugim semestrze praktykują poznane techniki, realizując zadania z użyciem koloru i dwóch matryc. Program I roku przewiduje tematy. Przygotowane zadania mają wprowadzić studenta w nowy obszar poznawanych technik graficznych, zwiększając z ćwiczenia na ćwiczenie świadomość używanych środków plastycznych. Studenci w I semestrze w zadaniach opartych na rzetelnej obserwacji, opisują rzeczywistość odpowiadając na tematy: studium przedmiotu, struktura, forma w przestrzeni, pejzaż, architektura, itp. W następnym semestrze wchodzą w etap indywidualnego kształtowania obserwowanej rzeczywistości, wyrażając ją w sposób abstrakcyjny czy umowny. Rozwiązują problemy plastyczne odpowiadając na tematy: światło i cień, blisko – daleko.

Przykładowe zadania dla studentów: Zadanie 1

Praca graficzna wykonana w technice druku wypukłego – opracowywanie matrycy odbywa się od czerni do bieli; zróżnicowanie materii i gradacji szarości za pomocą kierunku i charakteru cięcia. Tematy pracy do wyboru: zwierzę, forma, struktura Zadanie 2 Praca graficzna wykonana w technice trawionego druku wklęsłego. Akwaforta to pierwsza technika trawiona druku wklęsłego. Praca oparta na rysunku linearnym lub światłocieniowym. Operowanie kreską lub punktem o różnym charakterze i natężeniu Opracowanie linearne matrycy w technice akwaforty i płaszczyznowe w technice akwatinty. Rysunek pejzażu czy architektury wykonany zostanie akwafortą a następnie uzupełniony walorowo zróżnicowana płaszczyzną akwatinty. Tematy pracy jeden do wyboru: pejzaż, architektura Zadanie 3 Praca graficzna wykonana w technice akwatinty – technika druku wklęsłego. Płaszczyznowe przechodzenie od bieli do czerni. Budowanie przestrzeni za pomocą gradacji szarości przy równoczesnym zróżnicowaniu struktur poszczególnych płaszczyzn. Próba poszukiwania materii graficznej. Rozwiązania bardziej malarskie. Praca, w której nie tyle opisujemy pewną rzeczywistość co staramy się ją wyrazić w sposób plastyczny. Tematy pracy jeden do wyboru: blisko-daleko, światło-cień Zadanie 4 Praca graficzna wykonana w technice odprysku. Technika druku wklęsłego – technika trawiona, rodzaj uproszczonej akwatinty. Operowanie plamą, płaszczyzną, na białym tle. Opracowanie formy graficznej, znaku. Praca wynikająca z gestu. Tematy pracy do wyboru: zwierzę, przedmiot

Kryteria oceny. 1. Ocena uczestnictwa i aktywności podczas zajęć. 2. Ocena poziomu technicznego i warsztatowego ćwiczeń semestralnych. 3. Ocena indywidualnego zaangażowanie studenta w realizację programu pracowni. 4. Ocena aktywnego uczestnictwa w przeglądach śródsemestralnych i semestralnych. 5. Ocena całokształtu pracy studenta podczas komisyjnego przeglądu pierwszego roku. 6. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.


Literatura (piśmiennictwo). 1. Ales Krejca, Techniki sztuk graficznych. Podręcznik metod warsztatowych i historii grafiki, 2. Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, 1984 3. Walter Chamberlain, The Thames and Hudson Manual of Etching and Engraving, 4. Wydawnictwo T&H, 1992 5. Jordi Catafal, Clara Oliva, Techniki Graficzne, Wydawnictwo Arekady, 2002 6. Grafika artystyczna. Podręcznik warsztatowy, Wydział Grafiki ASP Poznań, 2007 7. Irena Jakimowicz, Pięć wieków grafiki polskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, 1997 8. Riva Castelman, Prints of the 20th Century, Wydawnictwo T&H, 1988 9. A. Grochala, A. Żakiewicz, Interpretacje. Tradycje warszawskiej grafiki warsztatowej, 10. ASP w Warszawie, 2008

11. Paul Coldwell, Perspective of printmaking, Wydawnictwo T&H, 2009 Katalogi konkursów i przeglądów graficznych.

Cel zajęć. Celem zajęć w pracowni podstaw grafiki warsztatowej jest: 1. Poznanie klasycznych technik graficznych w ich podstawowym wymiarze. 2. Ukazanie możliwości technicznych i artystycznych warsztatu graficznego. 3. Poszerzenie warsztatu artystycznego studenta i przygotowanie go do świadomego wyboru

przyszłej specjalizacji. 4. Świadome używanie środków plastycznych adekwatnie do zamierzonego efektu. 5. Umiejętność obserwacji natury co w konsekwencji prowadzić ma do świadomego opisywania

rzeczywistości za pomocą języka plastycznego. 6. Indywidualne kształtowanie obserwowanej rzeczywistości, wyrażając ją w sposób abstrakcyjny

czy umowny, rozwiązując problemy plastyczne typu: światło i cień, blisko-daleko, itp.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. samodzielnego myślenia twórczego w obrębie podstaw grafiki warsztatowej; 2. umiejętnego stosowania metod i środków graficznych w początkowym stadium realizacjach

artystycznych; 3. świadomego posługiwania się podstawowymi narzędziami warsztatowymi w zakresie podstaw

grafiki warsztatowej; 4. swobodnego korzystania z poznanych technik warsztatowych; 5. rozwijania i doskonalenia umiejętności warsztatowych.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. terminologii związanej z szeroko pojmowaną grafiką warsztatową; 2. teoretycznych podstaw grafiki warsztatowej; 3. teorii, historii i tradycji grafiki warsztatowej; 4. umiejętności osadzenia i konfrontacji własnego warsztatu graficznego do dalszego rozwoju

artystycznego; 5. możliwości wykorzystania i łączenia teoretycznych i praktycznych aspektów studiowania.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. docierania do podstawowych informacji koniecznych w procesie realizacji zadań w zakresie

grafiki warsztatowej; 2. krytycznej oceny własnych realizacji plastycznych; 3. współpracy w obrębie grupy przy wykonywaniu projektów zespołowych; 4. prezentacji swojej twórczości podczas przeglądu komisyjnego pierwszego roku; 5. kontynuowania studiów w obrębie specjalizacji.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %).

• rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 10% • przeglądy okresowe – 20% • końcowa prezentacja projektu – 30% • egzamin – 40%



Prerekwizyty. Nie są wymagane.

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych. 1. W pełni wyposażona pracownia graficzna (stoły robocze, krzesła, prasa graficzna do technik

metalowych, prasa graficzna do linorytu, gilotyna do blach graficznych, w pełni wyposażona kwaszarnia wraz z odpowiednią wentylacją, stanowiska do suszenia odbitek, itp.).

2. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami. 3. Komputer (z twardym dyskiem powyżej 100 GB i ponad 2GB pamięci RAM) z monitorem

LCD minimum 20 cali. 4. Przewodowy lub bezprzewodowy dostęp do internetu. 5. Przygotowane na potrzeby ekspozycji ściany pracowni (płyta spilśniona miękka pomalowana na

biało). 6. Zamykane tzw. „pomieszczenie gospodarcze” do przechowywania materiałów graficznych. 7. Szafki z szufladami do przechowywania papierów i prac studentów. 8. Możliwość redagowania (przy pomocy webmastera lub administratora) zawartości strony



10 8 1 1 0 0

Dr hab. Piotr Garlicki Pracownia Podstaw Projektowania Graficznego dla studentów I roku Katedra Komunikacji Wizualnej

Przedmiot. Podstawy projektowania graficznego 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie kierunkowe


Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy (zajęcia zespołowe omawiające ogólne założenia programowe pracowni). 2. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia zespołowe i indywidualne stanowiące zespół zadań do

realizacji podczas zajęć – godzin kontaktowych). 3. Ćwiczenia kreacyjne (zajęcia indywidualne mające na celu odkrywanie osobowościowych

predyspozycji i postaw twórczych studenta). 4. Projekty indywidualne (indywidualne zadania realizowane w oparciu o poznawane na zajęciach

metody obrazowania graficznego). 5. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (indywidualne i zespołowe omówienie

zagadnień związanych z językiem komunikacji wizualnej na przykładzie konkretnych zadań i ćwiczeń).

Język wykładowy. Polski

Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr hab. Piotr Garlicki


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS 5 5 5 5 – – – – – –

Ilość godzin w tygodniu 4 4 4 4 – – – – – –



mgr Paweł Osial


Wymagania końcowe. 1. Nabycie umiejętności świadomego posługiwanie się podstawowymi pojęciami z zakresu

podstaw projektowania graficznego. 2. Nabycie umiejętności kreatywnego używania dostępnych narzędzi warsztatowych (manualnych

i cyfrowych). 3. Realizacja kompletu zadań zawartych w programie pracowni. 4. Przygotowanie studenta do podjęcia dalszych studiów w obrębie specjalizacji projektowanie

graficzne. 5. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas egzaminu komisyjnego zaliczającego


Treści programowe nauczania (treść zajęć). Głównym celem realizowanym w pracowni jest nauka metod, dzięki którym student będzie potrafił kształtować myśl, a następnie nadawać jej formę plastyczną, w rezultacie przetwarzając ją w skończony projekt. Po skończeniu pierwszego roku studiów student powinien demonstrować pogłębione umiejętności posługiwania się podstawowymi elementami budującymi komunikat wizualny, takimi jak kompozycja, kształt, kontrast, skala czy rytm. Powinien także umieć obserwować oraz wykazywać umiejętność przechodzenia od analizy rzeczywistości do lapidarnego języka graficznego. Po ukończeniu drugiego roku studiów student powinien posiąść podstawową wiedzę z projektowania znaku graficznego (logo, logotyp) i zagadnień związanych z identyfikacją wizualną. Ponadto student powinien: • posiąść umiejętność modelowania wypowiedzi plastycznej za pomocą poznanych technik

artystycznych, • pogłębiać studia nad formą, kolorem, walorem czy przestrzenią, • opanować klasyczny warsztat twórczy (ołówek, pędzel, grafion), • pogłębiać wiedzę z takich dziedzin jak geometria wykreślna, perspektywa, budowa kompozycji

za pomocą elementów geometrycznych czy operowania kolorem, • opanować podstawowe zasady komponowania obrazu z tekstem, • kształtować wyobraźnię i umiejętność indywidualnej wypowiedzi artystycznej.

Kryteria oceny. 1. Ocena poprawności kreacyjnej i warsztatowej ćwiczeń zawartych w programie pracowni. 2. Ocena samodzielności oraz zaangażowania studenta w realizację poszczególnych ćwiczeń. 3. Ocena oryginalności indywidualnej wypowiedzi plastycznej. 4. Ocena całokształtu pracy studenta podczas komisyjnego przeglądu pierwszego roku. 5. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.


Literatura (piśmiennictwo). 1. Michael Evamy, Logo. Przewodnik dla projektantów, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008 2. Ambrowe/Haris, Layout. Zasady, kompozycja, zastosowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN,

2008 3. Robert Bringhurst, Elementarz stylu w typografii, Wydawnictwo d2d.pl, 2008 4. Quentin Newark, Design i grafika dzisiaj, ABE Dom Wydawniczy, 2006 5. Krzysztof i Agnieszka Dydo, PL21. Polski plakat 21 wieku, Galeria Plakatu Kraków, 2008 Czasopisma: 2+3D, Archive

Cel zajęć. Celem zajęć w pracowni podstaw projektowania graficznego jest zaznajomienie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi komunikacji wizualnej i projektowania graficznego. Szczegółowe cele kształcenia to: 1. Nauka metod, dzięki którym student będzie potrafił kształtować myśl a następnie nadawać jej

formę plastyczną, w rezultacie przetwarzając ją w skończony projekt. 2. Umiejętność posługiwania się podstawowymi elementami budującymi komunikat wizualny,

takimi jak kompozycja, kształt, kontrast, skala czy rytm. 3. Nauka obserwacji oraz przejścia od analizy rzeczywistości do lapidarnego języka graficznego. 4. Umiejętność modelowania wypowiedzi plastycznej za pomocą poznanych technik. W konsekwencji student kończący rok nauki w pracowni powinien być merytorycznie i warsztatowo w pełni przygotowany do podjęcia dalszych studiów zarówno w obrębie specjalizacji jak też i gotowy do realizacji zaawansowanych zadań kreacyjnych na wyższych latach.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. świadomego i odpowiedzialnego używania podstawowych narzędzi warsztatu grafika-

projektanta; 2. samodzielnego myślenia w rozwiązywaniu podstawowych problemów graficznych ze

szczególnym uwzględnieniem podstaw komunikatu wizualnego; 3. realizacji zadań zespołowych; 4. rozwijania umiejętności warsztatowych w obrębie projektowania graficznego wykorzystując w

równym stopniu techniki manualne i cyfrowe.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. sztuki i nauki przydatnej w rozwiązywaniu zagadnień z dziedziny projektowania graficznego; 2. najnowszych osiągnięć technologicznych mających związek z konkretną specjalnością; 3. teoretycznych podstaw kompozycji na płaszczyźnie; 4. fachowej terminologii związanej z szeroko pojmowaną grafiką projektową; 5. podstawowych informacji dotyczących historii i tradycji polskiej grafiki projektowej.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. wyszukiwania określonych informacji potrzebnych w pracy nad konkretnym projektem lub

zadaniem; 2. współdziałania w realizacji zadań zespołowych, także o charakterze interdyscyplinarnym; 3. konstruowanie precyzyjnego i zrozumiałego, werbalnego przekazu, dotyczącego twórczości

własnej oraz podstawowych zagadnień z dziedziny komunikacji wizualnej;

4. prezentacji swojej twórczości podczas przeglądu komisyjnego pierwszego roku; 5. kontynuowania studiów w obrębie specjalizacji projektowanie graficzne.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • przeglądy okresowe – 10% • prezentacja – 10% • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 30% • końcowa prezentacja projektu – 50%



Prerekwizyty. Zaliczony kurs obsługi komputerowych programów graficznych wraz z warsztatami komputerowymi.





5. Przygotowane na potrzeby ekspozycji ściany pracowni lub inna powierzchnia ekspozycyjna (płyta spilśniona miękka pomalowana na biało).

6. Zamykana na zamek szafa. 7. Możliwość redagowania (przy pomocy webmastera lub administratora) zawartości strony



20 10 10 0

Prof. Henryk Gostyński Pracownia Malarstwa dla studentów I i II roku Katedra Rysunku i Malarstwa

Przedmiot. Malarstwo 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład (zajęcia zespołowe o charakterze autorskim w formie prezentacji multimedialnej). 2. Konwersatorium – dialog i dyskusja dydaktyczna (zajęcia zespołowe i indywidualne z udziałem

wykładowcy). 3. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia zespołowe lub indywidualne wzbogacające warsztat malarski

studenta). 4. Ćwiczenia kreacyjne (zajęcia indywidualne mające na celu realizację przez studenta własnych

koncepcji artystycznych). 5. Projekt indywidualny (realizacja indywidualnego zadania noszącego cechy kreacji, połączona z

publicznym pokazem podczas dopuszczenia do dyplomu). 6. Seminarium niższe (zajęcia indywidualne przygotowujące studenta do publicznej prezentacji

własnej twórczości podczas dopuszczenia do dyplomu – absolutorium). 7. E-learning (zajęcia realizowane z wykorzystaniem sprzętu i oprogramowania komputerowego,

oraz internetu).



Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – 3 3 5 5 6 6 – –

Ilość godzin w tygodniu – – 8 8 8 8 8 8 – –

Rodzaj zaliczenia – – egz egz egz egz egz egz – –


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Henryk Gostyński dr Stanisław Wójcik

Wymagania wstępne Zaliczony komisyjny przegląd po pierwszym roku studiów.

Wymagania końcowe. 1. Publiczna prezentacja własnej twórczości malarskiej podczas wystawy kończącej każdorazowo

rok akademicki. 2. Prezentacja autorskiego tekstu dotyczącego własnej twórczości malarskiej.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). 1. Kształcenie od obserwacji do kreacji. 2. Analityczne i syntetyczne rozwiązywanie problemów malarskich (ćwiczenia w przestrzeni

otwartej i zamkniętej). 3. Osobiste postrzeganie świata, własne przeżycie rzeczywistości jako droga do poszukiwania

twórczego języka sztuki. 4. Operowanie elementami obrazu – przekształcanie, deformacja, destrukcja, interpretacja,

pogłębianie problemów dotyczących światła, materii, koloru. 5. Indywidualizacja widzenia, problemy transformacji, wykorzystanie przypadku w akcie

twórczym. 6. Posługiwania się środkami wyrazu artystycznego, rozwój świadomości artystycznej,

poszerzenie wyobraźni, uszanowanie indywidualnej wrażliwości studenta, formowanie nawyku korzystania z dorobku innych dziedzin sztuki, budowanie świadomości artystycznej.

7. Posługiwanie się wiedzą stanowiącą fundament twórczego działania w kreacji artystycznej. 8. Rozwijanie świadomości artystycznej, operowanie kolorem, materią, formą, jako elementami

budowy obrazu na płaszczyźnie i w przestrzeni.

Program pracowni główny nacisk kładzie na rozwój osobowości studenta a przede wszystkim, na jego świadomą kreację artystyczną, u podstaw której leży wnikliwa obserwacja otaczającej rzeczywistości, penetracja jej złożoności, relatywizm form, przestrzeń, materia i kolor. Poprzez dialog dydaktyczny, omawiający poszczególne prace i zadania, oraz dyskusje dotyczące współczesnego świata sztuki i osobistej z nim konfrontacji, przekładamy obraz rzeczywistości na język sztuki, wskazujemy i rozwijamy kreatywne cechy osobowości studenta.

Malarstwo jako… …materia deformowana i deformująca, kreowana i kreująca zarazem. Cogito marzyciela – marzenie tuszem czy raczej marzenie materią. W powstałym obrazie – świecie wyimaginowanym nie ma już papieru, tektury, farby – są nowe materie, należące do nowego świata, dla których nie ma nazw. Imaginacja ustanawia w nim nowe relacje między każdą parą atomów użytą w procesie twórczym, między światami – tym, który pozwala na poznawczy abstrakt i tym, który tworzy się w subiektywnym akcie wyobraźniowego poznania. Obraz – świat nie jest szczególnym wyrazem, unaocznieniem ogólnej prawdy, czy objawieniem prawidłowości tego świata, ani fizycznego, ani psychicznego, lecz tym co ogólne, nową rzeczywistością, inną materią, przestrzenią istniejącą zgodnie z logiką wewnętrzną, według osobistego, niesprawdzalnego kryterium prawdy. „Marzenie materią“, penetrowanie jej złożoności jest dla mnie szukaniem w dotykalnej konkretności obrazu, w

jego fizyczności, w tym co namalowane – przeciwwagi dla nieuchwytności świata, którego nie określa żadna wspólna reguła, świata, który na pozór daje się podejść ze wszystkich możliwych stron i punktów widzenia, przeprowadzonych przez kolejne rewolucje w dziedzinie myśli, techniki, moralności – a pozostaje nadal odporny na wszelką ingerencję. W XX wieku, w związku z zakwestionowaniem dotychczasowego wyobrażenia przestrzeni rozumianej jako pojemnik zawierający różne elementy, przed artystami stanęło zadanie skonstruowania jej własnej, nowej wizji. Malowanie obecnie nie polega na pokazywaniu określonego wydarzenia, rozgrywającego się w ramach wyznaczonego wcześniej obszaru. Używane przedmioty nie istnieją na danej z góry scenie, a mają zasugerować określoną koncepcję przestrzeni, bardzo często jest to przestrzeń wielowymiarowa, zmienna. Podobnie działo się w przypadku materii. Podziwiamy dawnych mistrzów za umiejętność przedstawiania różnorodnych powierzchni: gładkich, lub pomiętych, matowych lub błyszczących itd. Powierzchnie te mogli oni zaobserwować w otaczającej rzeczywistości i starali się oddać je wiernie w swoim malarstwie. Były one ważnym składnikiem złożoności świata widzianego w sztuce dwudziestowiecznej, zróżnicowanie materii przestało być faktem oczywistym. Zaczęto zadawać pytania o sens wielorakości materiałów, autentyczność lub pozorność ich wizualnego bogactwa. W związku z tym albo podkreślano zróżnicowanie albo próbowano je redukować, sprowadzać do pierwotnej jedności. Istotą działań artystycznych, szczególnie ich postaci ukształtowanej w XX wieku, jest przekraczanie granic, dążenie do ogarnięcia nowych obszarów lub uwzględnienia nowych aspektów. W dzisiejszym świecie, to, co nazywa się „obiektem, czy przedmiotem sztuki“, nie jest obrazem, rzeźbą, rysunkiem, filmem. To do jakiej dyscypliny przynależy, czy da się je w ogóle przyporządkować – nie ma większego znaczenia. Jest rodzajem instalacji, czy jak to teraz jest modne - jest multimedialne. Jest – ciągłym dialogiem, rozmową z widzem, rodzajem prowokowania, wymuszaniem reakcji. Odbiorca, często wchodzi w przestrzeń „obrazu“, staje się jej uczestnikiem, jednym ze składowych materii – materii życia. Materia pozostaje w centrum uwagi, ale nigdy nie jest ona czymś statycznym. Obraz jest przedmiotem materialnym, ale oznacza to też, że jest on poddawany działaniom sił, nad którymi malarz nie zawsze panuje. Praca marzenia sennego polega zawsze na deformacji tego, co przedstawiane: obraz senny jest zniszczony. Materia obrazu może obrócić się przeciwko sobie samej, walczyć z sobą i się wyniszczać, a wszystko to dzieje się bez kontroli malarza. Na pierwszy plan wychodzą autonomiczne, materialne procesy. Oczywiście artysta je inicjuje, dopuszcza do pewnych możliwości, ale później obraz jest pozostawiony samemu sobie, „maluje się sam”. Uważam, że malarstwo ma swoje własne życie i trzeba je tylko wydobyć z farby; dopuścić ją do głosu, pozwolić, by farba spływała i układała się sama. Związek twórcy z materią nie wydaje się ani stosunkiem pełnego podporządkowania, ani też pełnej władzy. Wyobraźnia powinna być w samym środku procesu twórczego. Konieczna jest jej ciągła gotowość, napięcie, musi natychmiast reagować na to, co ujawnia się na zewnątrz. Rzeczywistość obrazu bez przerwy narasta. Materia przelewa się, burzy, pęka – cierpi, rozprzestrzenia się lub trwa w bezruchu. Przypadek jest bardzo ważnym czynnikiem, który pobudza wyobraźnię. Niezależnie od tego, czy źródłem inspiracji jest obserwowany fragment świata czy nawarstwiona, zaskorupiała farba, istotny jest konkret malarski – coś realnego, dotykalnego, a nie wyobrażonego czy sugerowanego. Dzisiaj istotą sztuki jest przekraczanie granic. Dzieło trudno już przyporządkować tylko jednej dyscyplinie. Aby wyrazić pełnię artystycznej wizji studenci mojej pracowni mogą oprócz klasycznego warsztatu malarskiego, stosować rozwiązania z pogranicza dyscyplin sztuki, łączyć media. Poprzez indywidualne korekty i rozmowy omawiające poszczególne prace, a także dyskusje dotyczące współczesnego świata sztuki i osobistej z nim konfrontacji, chcę pomóc studentom w

przełożeniu ich percepcji rzeczywistości na język sztuki, wskazywać i rozwijać u nich charakterystyczne cechy ich osobowości.Celem kształcenia w prowadzonej przeze mnie pracowni jest nabycie umiejętności obserwacji, rozwój świadomości plastycznej, a co za tym idzie świadome konstruowanie przestrzeni obrazu i jego materii w oparciu o współczesne (kreacyjne a nie odtwórcze) studium z natury. Program pracowni główny nacisk kładzie na rozwój osobowości studenta i przede wszystkim, na jego świadomą kreację artystyczną, u podstaw której jest wnikliwa obserwacja otaczającej rzeczywistości, penetracja jej złożoności, relatywizm form, przestrzeń, materia, kolor. Studenci od II-go roku studiów mają sami stanowić o doborze najbardziej odpowiednich dla siebie środków wyrazu – mogą to być tradycyjne techniki malarskie, jak i współczesne media np.: aparat fotograficzny, kamera czy komputer (dające możliwość budowania przestrzeni wielowymiarowych). Kryteria oceny. 1. Ocena zaangażowania w realizację programu pracowni. 2. Ocena ćwiczeń semestralnych wynikających z programu pracowni. 3. Ocena prawidłowości przełożenia wskazań dialogu dydaktycznego na praktyczne efekty

nauczania. 4. Indywidualna ocena rozwoju artystycznego studenta. 5. Ocena aktywnego uczestnictwa w wystawach, plenerach, warsztatach twórczych. 6. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Praca magisterska. Pracownia nie jest pracownią dyplomującą, natomiast istnieje możliwość wykonania aneksu malarskiego do dyplomowej pracy magisterskiej. Aneks malarski jest indywidualnym projektem o wysokich walorach artystycznych i jest niezależny od właściwej pracy magisterskiej. O gotowości studenta do wykonania aneksu decyduje Komisja dyplomowa na wniosek prowadzącego pracownię. Ta sama Komisja dyplomowa dokonuje oceny aneksu podczas publicznej prezentacji w chwili obrony pracy magisterskiej.

Literatura (piśmiennictwo). Spis lektur uzupełniany jest na bieżąco w miarę pojawiania się nowych pozycji wydawniczych. 1. U. Eco, Historia brzydoty, Rebis, 2007. 2. U. Eco, Historia piękna, Rebis, 2005. 3. M. Gołaszewska, Estetyka współczesności, Wydawnictwo UJ, 2001. 4. J. Thompson, Jak czytać malarstwo współczesne (od Courbeta do Warhola), Universitas, 2006. 5. A. Wojciechowski, Polskie malarstwo współczesne, Interpress, 1977. Czasopisma o sztuce i strony internetowe: 1. Arteon, miesięcznik Poznań, www.arteon.pl 2. Artluk, miesięcznik Warszawa, www.artluk.com 3. Exit, kwartalnik Warszawa, www.exit.pl 4. Obieg, Warszawa, www.obieg.pl 5. Opcje, dwumiesięcznik Katowice, www.opcje.net.pl

Cel zajęć. Program pracowni obraca się wokół dwóch równoległych pojęć – wykształcenia własnej osobowości artystycznej, oraz poszukiwania indywidualnego języka wypowiedzi artystycznej w obrębie malarstwa. Zajęcia w pracowni przygotowują studenta do świadomego i odpowiedzialnego

uczestniczenia w życiu artystycznym. Kształcą poczucie estetyki, są nośnikiem i katalizatorem nowatorskich rozwiązań w zakresie sztuk pięknych, co w konsekwencji skutkuje: 1. Otwarciem na malarskie postrzeganie rzeczywistości (analiza i synteza). 2. Indywidualizacją widzenia twórczego. 3. Nabyciem umiejętności właściwego posługiwania się środkami wyrazu plastycznego. 4. Rozwijaniem świadomości artystycznej w operowaniu kolorem, materią, ze szczególnym

zwróceniem uwagi na interdyscyplinarność. Program nauczania ma charakter elastyczny i uzależniony jest od indywidualnych predyspozycji studenta. W miarę możliwości proponujemy wyróżniającym się studentom indywidualny tok studiowania.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. świadomej realizacji zadań kreacyjnych w oparciu o własne motywacje artystyczne; 2. posługiwania się w optymalny sposób różnorodnymi technikami malarskimi; 3. świadomego stosowania technik malarskich umiejętnie dobierając ich zakres do realizacji

konkretnych projektów artystycznych; 4. planowania oraz podejmowania i realizowania zadań zespołowych; 5. świadomego planowania i podejmowania działań artystycznych i kulturotwórczych; 6. świadomego poruszania się w obrębie działań interdyscyplinarnych, oraz współpracy przy ich

realizacji z członkami zespołu reprezentującymi inne dziedziny nauki.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. właściwych sposobów wykorzystania wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej malarstwa; 2. orientacji w zagadnieniach sztuki współczesnej – w tym własnych działań malarskich – w

kontekście tradycji i historii sztuki; 3. rozumienia podstawowych wzorców kulturowych leżących u podstaw kreacji artystycznej; 4. posiadania zbioru podstawowych informacji na temat funkcjonowania rynku sztuki w kraju i za

granicą.

Inne kompetencje (postawy) – student/ absolwent powinien być zdolny do: 1. świadomego i twórczego wykorzystywania zdobytej wiedzy praktycznej i teoretycznej; 2. podejmowania działań artystycznych i świadomego poruszania się w obrębie szeroko pojętej

dziedziny kultury i sztuki; 3. krytycznej oceny twórczości własnej, oraz do świadomego interpretowania zjawisk i trendów

zachodzących w sztuce współczesnej; 4. posiadania umiejętności funkcjonowania w społeczeństwie, ze szczególnym uwzględnieniem

integracji z zespołem przy podejmowaniu różnorodnych działań kulturotwórczych. 5. podjęcia studiów trzeciego stopnia w określonej specjalizacji.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • prezentacja – 25%

• przeglądy okresowe – 20% • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 30% • końcowa prezentacja projektu – 25%



Prerekwizyty. Znajomość podstawowych zagadnień związanych z technologią malarstwa i współczesnymi technikami obrazowania plastycznego.



2. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami. 3. Możliwość zaciemnienia pracowni podczas pokazu multimedialnego. 4. Projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny. 5. Przenośny komputer (z twardym dyskiem powyżej 100 GB i ponad 2GB pamięci RAM). 6. Przygotowane na potrzeby ekspozycji ściany pracowni (płyta spilśniona miękka pomalowana na

biało, rurki montażowe do wieszania obrazów). 7. Możliwość redagowania (przy pomocy webmastera lub administratora) zawartości strony



28 20 4 2 0 2

Dr Krzysztof Jabłonowski Pracownia Podstaw Fotografii dla studentów I i II roku Katedra Multimediów

Przedmiot. Podstawy fotografii 5-letnie jednolite studia magisterskie

Kod przedmiotu. G/S/J/PG/KP/07

Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie podstawowe

Typ przedmiotu. Obowiązkowy Kształcenie podstawowe

Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład i wykład monograficzny (zajęcia grupowe z udziałem wykładowcy połączone z

prezentacjami multimedialnymi dotyczącymi historii i współczesności fotografii). 2. Konwersatorium – dialog i dyskusja dydaktyczna (zajęcia indywidualne i grupowe ze

studentami mające na celu rozwijanie indywidualnych predyspozycji studentów w zakresie fotografii analogowej i cyfrowej).

3. Ćwiczenia studyjne (zajęcia ćwiczące zmysł obserwacji oraz umiejętność analitycznej i syntetycznej obserwacji).

4. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia indywidualne i grupowe ćwiczące umiejętności świadomego posługiwania się narzędziami i technologiami warsztatu fotograficznego).

5. Plener fotograficzny (plenerowe zajęcia indywidualne lub grupowe polegające na ćwiczeniu obserwacji w naturze).

6. Projekt indywidualny (realizacja indywidualnego projektu artystycznego pod opieką wykładowcy, połączona z publicznym pokazem po zakończeniu drugiego roku studiów).



Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS 1 1 1 1 – – – – – –


Rodzaj zaliczenia ekm ekm egz egz – – – – – –


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr hab. Krzysztof Jabłonowski dr Mariusz Filipowicz mgr Kacper Bartczak mgr Paulina Mirowska


Wymagania końcowe. 1. Umiejętność swobodnego posługiwania się podstawowymi pojęciami z zakresu warsztatu

fotograficznego. 2. Umiejętność swobodnego posługiwania się się sprzętem fotograficznym (fotografia analogowa i

cyfrowa). 3. Realizacja kompletu zadań zawartych w programie pracowni. 4. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas egzaminu komisyjnego zaliczającego


Treści programowe nauczania (treść zajęć). Pierwsze zajęcia składają się z serii wykładów dotyczących techniki i technologii fotografii, systematyki sprzętu i jego zastosowania, materiałów światłoczułych , pomiaru światła etc. Następuje wprowadzenie w techniczne i artystyczne aspekty fotografii analogowej i cyfrowej. Odbywają się wykłady na których dokonywana jest analiza zdjęć, pokazywane są przykłady umiejętnego wykorzystania światła zastanego oraz kreatywność w postrzeganiu rzeczywistości. W trakcie realizacji zadań prowadzone są indywidualne korekty, a także omawiane są bieżące problemy techniczne. W semestrze odbywają się obowiązkowe przeglądy, w trakcie których prace studentów poddawane są szczegółowej analizie. Oprócz oryginalności, zaangażowania w projekt, dużą wagę przykładam na jakość techniczną oraz estetykę podania prac. W trakcie roku akademickiego prowadzone są również dodatkowe warsztaty i spotkania autorskie dla wszystkich, chcących pogłębić swoją wiedzę. W tym roku zaprosiłem: prof. Andrzeja Pytlińskiego z wykładem z historii fotografii – Techniki szlechetne w dobie cyfryzacji. Gościł Paweł Żak z warsztatami z fotografii wielkoformatowej, Zenon Balcer z wykładem połączonym z warsztatami o fotografii ruchomej, warsztaty z technik szlachetnych prowadzone przez naszego doktoranta Rafała Warzechę, warsztat z techniki gumy przeprowadzony przez naszą absolwentkę Katarzynę Betlińska. Zorganizowany został konkurs na kalendarz 2012r oraz jego druk. Warto odnotować w tym miejscu fakt powstania profesjonalnego studia fotograficznego na Wydziale Grafiki. Zespół osób w którym czynnie uczestniczyłem złożył projekt dofinansowania który został zatwierdzony przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Kryteria oceny. 1. Ocena poziomu technicznego i warsztatowego ćwiczeń semestralnych. 2. Ocena zaangażowanie studenta w realizację programu pracowni. 3. Ocena wartości artystycznej, estetycznej i warsztatowej realizowanych zadań. 4. Ocena całokształtu pracy studenta podczas komisyjnego przeglądu pierwszego roku. 5. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Komisyjne zaliczenie pierwszego roku.

Ocena poziomu artystycznego i warsztatowego zestawu prac wykonanych podczas pierwszego i drugiego semestru studiów pod postacią prezentacji przed Komisją Wydziałową powołaną przez dziekana. Pozytywna ocena skutkuje zaliczeniem pierwszego i drugiego semestru studiów a w konsekwencji całego roku.

Literatura (piśmiennictwo). 1. Georgr Barr, Perfekcja w fotografii. Od inspiracji do obrazu, Wydawnictwo Helion, Gliwice

2010. 2. Charlotte Cotton, Fotografia jako sztuka współczesna, Wydawnictwo Universitas, Kraków

2010. 3. Torsten Andreas Hoffmann, Sztuka czarno-białej fotografii. Od inspiracji do obrazu,

Wydawnictwo Helion, Gliwice 2010. 4. Ian Jeffrey, Jak czytać fotografię, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2009. 5. Susan Sontag, O fotografii, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2011. Strony internetowe: 1. www.f5-ksiegarnia.pl 2. www.korex.net.pl 3. www.zpaf.pl 4. www.fotopolis.pl

Cel zajęć. 1. Rozwijanie świadomości plastycznej w oparciu o medium fotograficzne. 2. Posługiwanie się terminologią z zakresu fotografii. 3. Wypowiadanie się za pomocą fotografii oraz konsekwentne realizowanie poszczególnych

zadań. 4. Poznanie historycznych i współczesnych technik fotograficznych. 5. Poprawne komponowania obrazu fotograficznego. 6. Posługiwanie się obrazem monochromatycznym oraz praca z fotografią barwną. 7. Nabycie indywidualnych umiejętności postrzegania zjawisk i przekładania ich na język

plastyczny. 8. Kształcenie wyobraźni. 9. Analityczne i syntetyczne rozwiązywanie problemów twórczych.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. podstawowej analizy własnej twórczości; 2. projektowania i realizacji wstępnych projektów artystycznych; 3. świadomego posługiwania się podstawowymi narzędziami warsztatowymi w zakresie fotografii

analogowej i cyfrowej; 4. świadomego i kreatywnego wykorzystania wiedzy o podstawach fotografii; 5. obsługi analogowego i cyfrowego sprzętu fotograficznego w warunkach, studyjnych, plenerze,

itp. 6. zaplanowania i organizacji projektu zespołowego podczas realizacji sesji fotograficznej.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. ogólnych podstaw techniki i technologii warsztatu fotograficznego; 2. podstawowych zagadnień z historii fotografii; 3. możliwości osadzenia własnej twórczości w kontekście współczesnej fotografii;

4. możliwości technologicznych współczesnego warsztatu fotograficznego.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. integrowania nabytej wiedzy do podejmowanych własnych działaniach twórczych; 2. uczestniczenia w realizacji projektów zespołowych; 3. świadomego wypowiadania się na temat własnej twórczości (werbalna obrona dzieła); 4. adoptowania się do zmiennych warunków występujących podczas realizacji projektów

artystycznych; 5. prezentacji swojej twórczości podczas przeglądu komisyjnego pierwszego roku; 6. kontynuowania studiów w obrębie specjalizacji.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • przeglądy okresowe – 30% • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 30% • końcowa prezentacja projektu – 40%



Prerekwizyty. 1. Zaliczony kurs obsługi komputerowych programów graficznych wraz z warsztatami

komputerowymi. 2. Znajomość podstaw obsługi analogowego i cyfrowego sprzętu fotograficznego.

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych. 1. W pełni wyposażona pracownia posiadająca stanowiska robocze dla 12-15 studentów,

przewodowy lub bezprzewodowy dostęp do internetu, oświetlenie zgodne z odpowiednimi normami.

2. Licencjonowane oprogramowanie Adobe Creative Suit (Illustrator, Photoshop, InDesign 3. Przenośny komputer (z twardym dyskiem powyżej 100 GB i ponad 2GB pamięci RAM),

projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny. 4. W pełni wyposażona ciemnia fotograficzna (12-15 stanowiskk z powiększalnikami, zestawem

kuwet, maskownicami, odpowiednim oświetleniem, wentylacją, itp.). 5. Dwa wysokiej klasy cyfrowe aparaty fotograficzne i dwa wysokiej klasy fotograficzne aparaty

analogowe.


4 3 0 1 0

6. Materiały eksploatacyjne kupowane na bieżąco w miarę potrzeb. Odpowiednio wyposażone pomieszczenie (studio fotograficzne) wyposażone w: 1. Lampy ELINCHROM kompaktowe: 4x400Ws. 2. Lampy ELINCHROM generatorowe: 2x głowica do generatora 1200Ws (speed), Ring Flash

1500Ws do generatora, Generator Ranger RX Speed AS. 3. Modyfikatory oświetlenia Elinchrom: Okta 130 cm, Strip, 2x czasze 16 cm plus plastry miodu,

1x beauty dish, 2x parasolki białe, i inne. 4. Lampy ELFO kompaktowe: Elfo 4x500Ws, Elfo 1x250 Ws. 5. Modyfikatory oświetlenia Elfo: 2x softbox 100x100cm, softbox 50x90, 2x czasza 22 cm, 2x

wrota, 4x plastry miodu do czaszy, 10x filtry barwne, tubus. 6. Kilka statywów oświetleniowych w tym: duży i mały boom Manfrotto, 4x auto-pole. 7. Uchwyt do blendy, piesek itp. 8. Tła kartonowe. 9. Tła „gnieciuchy”. 10. Trzy blendy. 11. Zastawki styropianowe czarne 1,5x3m. 12. System wyzwalania bezprzewodowego PocketWizard Plus. 13. Flashmeter Sekonic L-758DR (bezprzewodowe testowe wyzwalanie błysku z systemem

PocketWizard). 14. Dwa profesjonalne statywy fotograficzne.

Prof. Wiktor Jędrzejec Pracownia Multimediów i Kreacji Artystycznej dla studentów II-IV roku (dyplomująca) Katedra Multimediów

Przedmiot. Multimedialna Kreacja Artystyczna 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie kierunkowe Projektowanie graficzne (Multimedia)


Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy (zajęcia zespołowe dotyczące historii filmu, storyboardu i dźwięku). 2. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia zespołowe i indywidualne dotyczące technik montażu obrazu i

dźwięku). 3. Ćwiczenia kreacyjne (zajęcia indywidualne stymulujące indywidualny rozwój artystyczny

studenta i jego cechy kreacyjne). 4. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (cykl zajęć dotyczących indywidualnych,

obowiązkowych przeglądów oraz zespołowego zaliczenia poszczególnych zadań). 5. Seminarium magisterskie (cykl zajęć przygotowujących studentów do obrony pracy

magisterskiej). 6. Projekt indywidualny (indywidualne zadanie zakończone realizacją połączoną z jego publiczną

prezentacją). 7. E-learning (zajęcia realizowane z wykorzystaniem sprzętu i oprogramowania komputerowego,

oraz internetu).


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – – – 7 7 10 10 18 18


Rodzaj zaliczenia – – – – zst zst zst zst zst ekm



Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Wiktor Jędrzejec dr Jakub Wróblewski

Wymagania wstępne. Zaliczony komisyjny przegląd po pierwszym roku studiów.

Wymagania końcowe. 1. Wykonanie kompletu zadań i ćwiczeń przewidzianych w programie pracowni cechujących się:

a. Oryginalnością wypowiedzi artystycznej przy świadomym korzystaniu z możliwości jakie daje współczesny warsztat graficzny.

b. Kreatywnym stosowaniem różnych metod analogowej i cyfrowej rejestracji obrazu i dźwięku.

c. Kreatywnym formowaniem przekazu artystycznego w obszarze działań multimedialnych. 2. Wykonanie oraz publiczna obrona własnej twórczości podczas komisyjnego, dyplomowego

egzaminu magisterskiego.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Najważniejszym zadaniem jest rozpoznanie, pielęgnowanie i rozwijanie wyobraźni każdego studenta. To wyobraźnia jest motorem sztuki. Kształtuje się poprzez ćwiczenie umiejętności, obserwacji i umiejętności notowania ołówkiem, pędzlem, aparatem fotograficznym i kamerą. Ważne jest kształtowanie osobowości poprzez pisanie scenariuszy, rysowanie storyboardów i twórcze ich rozwijanie w procesie realizacji. Ważną rolę odgrywa biegła znajomość sprzętu rejestrującego i programów komputerowych z programami montażowymi włącznie.

Program nauczania oparty jest na zadaniach, których celem jest zapoznanie studentów z szeroką panoramą różnorodnych, współczesnych zjawisk i praktyk artystycznych, wykorzystujących techniki audiowizualne oraz intermedialne. Ważnym elementem programu pracowni jest rozwinięcie umiejętności budowania komunikatu medialnego poprzez dźwięk.

Zadania są tak skonstruowane by już w pierwszym roku studiowania w pracowni student musiał wykonać projekt i o charakterze „zawodowym” i o charakterze „czysto artystycznym”. Podczas konsultacji prac audiowizualnych dbamy o to by prace realizowane były z zastosowaniem profesjonalnych narzędzi, materiały przetwarzane były i publikowane we właściwych formatach, prace wideo były zmontowane w jak najlepszy sposób, czytelny dla odbiorcy oraz podkreślający idee projektu. By możliwe stało się zrealizowanie takiego założenia korzystamy z pomocy profesjonalistów, którzy przez lata pracy osiągnęli wysoki poziom i bezcenne doświadczenie posługując się opisywanymi wyżej technikami pracy z obrazem ruchomym i dźwiękiem. Jako ważny punkt procesu edukacji w naszej pracowni przyjęliśmy włączenie zajęć ze sztuki montażu, pracy z dźwiękiem, jak również zapewniliśmy studentom wsparcie i fachową pomoc podczas realizacji zadań.

Staramy się by podczas realizacji swoich prac nasi studenci poznawali programy takie jak: Final Cut, Adobe Premiere, Adobe After Effects, oraz Adobe Flash. Bazując na własnych

doświadczeniach zawodowych zachęcamy studentów do poszerzenie wiedzy technicznej o podstawy programowania w środowisku obiektowym PD (PureData), Processing, lub Max MSP. Dzięki współpracy z projektem MSM (realizowany przez UMFC i ASP) mamy możliwość korzystania z pomocy fachowców pracujących z dźwiękiem eksperymentalnym oraz twórców posługujących się na co dzień interaktywnymi narzędziami, takimi jak sensory ruchu czy Arduino.

Dodatkowe formy zajęć: • Warsztaty Final Cut. • Zajęcia uczące pracy z dźwiękiem cyfrowym i analogowym. • Warsztaty Adobe Flash. • Warsztaty Adobe Premiere, Adobe After Effects. • Sztuka montażu – Avid (warsztaty).

Kryteria oceny. 1. Ocena systematyczności, obowiązkowości oraz aktywnego uczestnictwa w zajęciach (także

dodatkowych). 2. Ocena stopnia zaangażowania w realizację programu pracowni. 3. Ocena poziomu artystycznego i warsztatowego wykonywanych zadań. 4. Ocena finalnego efektu wykonywanych zadań. 5. Ocena uczestnictwa w seminarium magisterskim. 6. Ocena publicznej obrony pracy magisterskiej. 7. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Praca magisterska. Ocena poziomu artystycznego i merytorycznego pracy magisterskiej w postaci publicznej prezentacji i obrony jej części teoretycznej i praktycznej w obecności promotorów. Oceny dokonuje powołana przez Dziekana, Wydziałowa Komisja Dyplomowa, po zakończonej publicznej prezentacji, dyskusji, odczytaniu recenzji i tajnym głosowaniu. Pozytywna ocena skutkuje przyznaniem dyplomu magistra sztuki w dziedzinie sztuk pięknych, ze wskazaniem specjalizacji multimedia.

Literatura (piśmiennictwo). Lektury są zalecane z literatury, poezji, sztuki współczesnej, plastyki i muzyki. Zalecamy aktywny udział w życiu kulturalno-artystycznym. Teatr, film, koncerty, wystawy. Każdy student jest inny i my na tę inność zwracamy szczególną uwagę. Dobór lektur jest zatem dla każdego studenta inny.

Cel zajęć. Celem pracowni jest wychowanie oryginalnego artysty zdolnego do samodzielnego tworzenia własnej indywidualnej twórczości. Artysty zdolnego do twórczej pracy w zespole i umiejącego zrealizować zadania wynikające z potrzeb rynku. Świadomego artysty, dobrze orientującego się co się dzieje w sztuce współczesnej na świecie. Artysty, który zna swoją wartość i potrafi ją sprzedać.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. świadomego i umiejętnego kreowania estetycznego obrazu w obrębie działań multimedialnych; 2. analizowania własnej twórczości artystycznej zarówno w obrębie specjalizacji jak też i szeroko

pojmowanych działań kreacyjnych;

3. realizacji indywidualnych projektów artystycznych w oparciu o działania multimedialne; 4. umiejętnego wykorzystywania możliwości współczesnych środków obrazowania plastycznego; 5. podjęcia pracy zespołowej w zakresie sztuk interdyscyplinarnych; 6. zorganizowania publicznej prezentacji własnej twórczości (pokaz multimedialny, animacja).

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. wykonywanej dyscypliny artystycznej w nawiązaniu do kulturowego i historycznego kontekstu

sztuk pięknych; 2. podstaw warsztatowych w zakresie obróbki obrazu i dźwięku; 3. twórczego wykorzystania możliwości współczesnych środków obrazowania; 4. teoretycznych podstaw obróbki obrazu i dźwięku; 5. rozumienia współzależności zachodzących pomiędzy teoretycznymi a praktycznymi aspektami

studiowania w dziedzinie multimediów; 6. rozumienia wzorców leżących u podstaw kreacji artystycznej.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. podejmowaniu działań kreacyjnych; 2. krytycznej oceny własnej twórczości; 3. współdziałania przy wykonywaniu projektów zespołowych; 4. integracji środowiskowej w obrębie różnorodnych działań kulturalnych; 5. samodzielnego kształcenia i docierania do potrzebnych w działaniach twórczych informacji; 6. podjęcia studiów trzeciego stopnia w zakresie specjalizacji.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • prezentacja – 10% • egzamin – 20% • przeglądy okresowe – 20% • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 20% • końcowa prezentacja projektu – 30%



Prerekwizyty.


70 50 2 15 3 0

Zaliczony kurs obsługi komputerowych programów graficznych wraz z warsztatami komputerowymi ze szczególnym uwzględnieniem oprogramowania służącego do obróbki obrazu i dźwięku.



2. Licencjonowane oprogramowanie Apple Final Cut Pro 7, Soundtrack Pro, Motion, AfterEffects dla każdego stanowiska roboczego.

3. Projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny. 4. Mikrofon Rode NTG-2 wraz z osłoną i tyczką i okablowaniem. 5. Kamera Sony HDR-AX2000. 6. Materiały eksploatacyjne do kamery wideo. 7. Słuchawki studyjne AKG-A702. 8. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami. 9. Możliwość zaciemnienia pracowni podczas pokazu multimedialnego. 10. Pracownia przygotowana na potrzeby prezentacji multimedialnej.

Dr Ryszard Kajzer Pracownia Typografii dla studentów I roku Katedra Komunikacji Wizualnej

Przedmiot. Typografia 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie podstawowe.

Typ przedmiotu. Obowiązkowy Kształcenie podstawowe.

Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy (zajęcia zespołowe prezentujące ogólne założenia programowe pracowni). 2. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (zajęcia indywidualne i zespołowe

omawiające szczegółowo poszczególne zadania). 3. Projekt indywidualny (zajęcia indywidualne – praca nad konkretnymi zadaniami). 4. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia indywidualne i zespołowe wykorzystujące zarówno

oprogramowanie graficzne jak i tradycyjne metody składu tekstu – zajęcia w zecerni). 5. Ćwiczenia kreacyjne (zajęcia indywidualne mające na celu realizację zadań wynikających z

programu pracowni). 6. E-learning (zajęcia realizowane z wykorzystaniem internetu).

Język wykładowy. Polski, niemiecki, angielski

Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr Ryszard Kajzer dr Marcin Władyka


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS 1 1 1 1 – – – – – –





Wymagania końcowe. 1. Sprawne posługiwanie się warsztatem typograficznym. 2. Świadome podejmowanie zadań z zakresu projektowania typograficznego. 3. Realizacja kompletu zadań zawartych w programie pracowni. 4. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas egzaminu komisyjnego zaliczającego


Treści programowe nauczania (treść zajęć). Pracownia Typografii ma na celu kształcenie w kierunku poznania a w konsekwencji zrozumienia podstawowych prawach rządzących budową każdego działania plastycznego opartego o tekst i literę. Ćwiczenia mają na celu pogłębienie świadomości plastycznej studenta, rozwijajać jego sprawność manualną i motywować do indywidualnych postaw twórczych. Chcemy dać studentom możliwość poznania podstaw typografii opartych zarówno na tradycyjnym warsztacie typograficznym – zajęcia w zecerni – jak też i dotykamy problemów typografii wykonywanej przy użyciu współczesnych środków projektowania. Pragniemy wyposażyć studenta w pewien określony zasób wiedzy i informacji dzięki którym będzie mógł podjąć świadome i odpowiedzialne decyzje na starszych latach studiów, zarówno w obrębie specjalizacji, jak też i we wszelkiego rodzaju działaniach dotyczących tekstu i litery.

Poruszamy szczegółowe zagadnienia programowe takie jak: • Terminologia i technologia druku. • Projektowanie typografii • Zapis projektu w formie zrozumiałej dla poligrafa i drukarza. • Zasady składu tekstu w oparciu o zasady i specyfikę języka polskiego. • Estetyka druku – konwencje zmieniające się historycznie. • Historia pism typograficznych pozwalająca na orientację w fontach i ich świadome użycie.

Kryteria oceny. 1. Ocena poziomu artystyczno-warsztatowego poszczególnych ćwiczeń. 2. Ocena kolokwium pisemnego weryfikującego aktualny stan wiedzy teoretycznej studenta. 3. Ocena stopnia indywidualnego rozwoju studenta. 4. Ocena stopnia poziomu i zaawansowania w realizowane zadania podczas obowiązkowych

przeglądów śródsemestralnych, semestralnych i zaliczeniowych. 5. Ocena prezentacji własnej twórczości z zakresu programu pracowni prezentowanej podczas

komisyjnego zaliczenia pierwszego roku studiów. 6. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.


Literatura (piśmiennictwo).

1. Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, Czysty Warsztat, 2008 2. Bringhurst, Elementarz stylu w typografii, Wydawnictwo Design Plus, 2007 3. Tibor Szanto, Pismo i styl, Zakład Narodowy imienia Ossolińskch, 1968 4. Stefan Bernaciński, Liternictwo, WSiP, 1990 5. Albert Kapr, Walter Schiller, Gestalltung und Funkyion der Typografie, VEB Fachbuchverlag,

Leipzig, 1980

Cel zajęć. Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów z elementami warunkującymi postrzeganie i tworzenie znaków literniczych, kreowanie formy litery, tworzenie uporządkowanych układów i kompozycji typograficznych z uwzględnieniem konstrukcji i czytelności znaku i litery. W szczególności dotyczy to: 1. rozwijania świadomości grafika-projektanta przy pomocy języka wizualnego opartego o literę; 2. świadomego rozwiązywania problemów związanych z projektowaniem typograficznym; 3. sprawnego posługiwania się klasycznym (zecernia) i współczesnym warsztatem

typograficznym; 4. zwracania uwagi na wpływ epoki (współczesności) na pismo, jego styl i charakter; 5. wyrobienia wrażliwości i nawyku poprawnego projektowania z wykorzystaniem litery.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. tworzenia i realizacji własnych koncepcji artystycznych w zakresie podstaw typografii; 2. posługiwania się tradycyjnymi i współczesnymi narzędziami warsztatu artysty-typografa; 3. osadzenia elementów typografii w kontekście całościowych projektów graficznych; 4. kreowania i poruszania się w zróżnicowanych stylistycznie koncepcjach twórczych; 5. umiejętność pracy w zespole.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. graficznych realizacji z wykorzystaniem litery i warsztatu typograficznego; 2. podstawowych zagadnień z dziedziny kultury i historii sztuki w kontekście rozwoju

piśmiennictwa i liternictwa; 3. podstaw technologii stosowanych w typografii, druku tradycyjnym, druku cyfrowym i

projektowaniu graficznym; 4. nowych technologii wykorzystywanych w obrębie współczesnego projektowania

typograficznego; 5. świadomości relacji zachodzących pomiędzy teoretyczną a praktyczną stroną studiowania.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. podejmowania podstawowych, samodzielnych zadań twórczych; 2. gromadzenia, analizowania i wykorzystania informacji niezbędnych do realizacji własnych

koncepcji artystycznych w obrębie typografii; 3. efektywnego komunikowania się przy realizacji zadań zespołowych, ze szczególnym naciskiem

na podejmowanie działań interdyscyplinarnych; 4. prezentacji swojej twórczości podczas przeglądu komisyjnego pierwszego roku. 5. kontynuowania studiów w obrębie specjalizacji.

Wartościowanie efektów kształcenia w skali od 1 do 3. Umiejętności – 3

Wiedza – 2 Postawy – 1

Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 10% • przeglądy okresowe – 10% • kolokwium – 15% • końcowa prezentacja projektu – 30% • egzamin – 35%



Prerekwizyty. Zaliczony kurs podstawowej obsługi komputerowych programów graficznych.









4 3 0 1 0

Dr hab. Anna Klonowska Dr hab. Zdzisława Ludwiniak, prof. ASP Wprowadzenie do technik i technologii malarstwa i rysunku dla studentów I roku Katedra Rysunku i Malarstwa

Przedmiot. Wprowadzenie do technik i technologii malarstwa i rysunku 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). Ćwiczenia.


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). Dr hab. Anna Klonowska Dr hab. Zdzisława Ludwiniak, prof. ASP


Wymagania końcowe. 1. Świadome poruszanie się w obrębie technik warsztatowych rysunku i malarstwa.


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS 1 1 – – – – – – – –




2. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas egzaminu komisyjnego zaliczającego pierwszy rok studiów.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). 1. Celem zajęć jest nabycie wiedzy i doskonalenie umiejętności na temat współczesnych technik

malarskich, narzędzi i materiałów, umiejętne definiowanie pojęć z zakresu malarstwa współczesnego i stosowanie tej wiedzy w praktyce, zrozumienie relacji pomiędzy praktycznymi a teoretycznymi aspektami wypowiedzi artystycznej i świadomego wykorzystania wiedzy praktycznej w realizacji przedsięwzięć artystycznych.

Kryteria oceny. 1. Ocena indywidualnego rozwoju studenta z uwzględnieniem frekwencji na zajęciach. 2. Ocena poprawności kreacyjnej i warsztatowej wszystkich ćwiczeń semestralnych wynikających

z programu pracowni. 3. Ocena indywidualnego zaangażowania studenta podczas zajęć. 4. Ocena uczestnictwa w śródsemestralnych i semestralnych przeglądach. 5. Ocena poziomu prezentacji własnej twórczości rysunkowej i malarskiej podczas publicznego



Literatura (piśmiennictwo). Podręczniki: 1. W. Strzemiński, Wstęp do teorii widzenia. 2. H. Read, Sens sztuki. 3. H. Read, Kubizm. 4. H. Perruchot, Artyści o sztuce. 5. W. Kandinsky, Punkt, linia i płaszczyzna.

Cel zajęć. 1. Rozwój artystyczny studenta poprzez naturalny proces kumulacji umiejętności warsztatowych. 2. Wzmocnienie wyobraźni plastycznej. 3. Wykształcenie kryteriów samooceny własnej pracy poprzez dyskusję z pedagogiem i z

kolegami. Pracownia podstaw rysunku i malarstwa daje studentom bazę na podstawie której mogą budować w przyszłości swoje własne działania malarsko-rysunkowe.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. samodzielnego myślenia w obrębie działań związanych ze świadomym wykorzystaniem

technologii malarstwa i rysunku; 2. rozwijania i pogłębiania umiejętności warsztatowych w obrębie rysunku i malarstwa; 3. świadome czerpanie ze wzorców leżących u podstaw kreacji artystycznej;

4. obserwacji natury i wyciągania własnych wniosków dających możliwość poprawności kreacji w zakresie rysunku studyjnego.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. podstaw warsztatowych rysunku i malarstwa; 2. rozwiązywanie podstawowych problemów twórczych związanych z dziedziną malarstwa i

rysunku w oparciu o tradycyjne i współczesne technologie; 3. teorii barwy i koloru, technologii rysunku i malarstwa.

Inne kompetencje (postawy) – student/ absolwent powinien być zdolny do: 1. integrowania wiedzy nabytej i umiejętnego jej osadzenia w konkretnych działaniach

artystycznych; 2. pierwszych prób w samodzielnym podejmowaniu działań twórczych; 3. prezentacji swojej twórczości podczas przeglądu komisyjnego pierwszego roku.

Wartościowanie efektów w skali od 1 do 3. Umiejętności – 3 Wiedza – 2 Postawy – 1



• A – godziny kontaktowe, B – czas na lektury, C – czas na przygotowanie się do zajęć, D – czas na przygotowanie dokumentacji lub prezentacji multimedialnej, E – praktyki zawodowe.




2. Rekwizyty do aranżacji przestrzennej (stelaż, draperie, oświetlenie punktowe, itp.). 3. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami.


2 1 0 1 0 0

4. Przygotowane na potrzeby ekspozycji ściany pracowni lub innej przestrzeni ekspozycyjnej (płyta spilśniona miękka pomalowana na biało, rurki montażowe do wieszania obrazów).

5. Możliwość redagowania (przy pomocy webmastera lub administratora) zawartości strony internetowej pracowni w domenie asp.waw.pl

Dr hab. Rafał Kochański Pracownia Rysunku dla studentów II-IV roku Katedra Rysunku i Malarstwa

Przedmiot. Rysunek 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). Metody nauczania dotyczą przede wszystkim kompetencji warsztatowych i kreacyjnych w obszarze szeroko rozumianej plastyki i definicji obrazu. 1. Ćwiczenia warsztatowe, rozwijające umiejętności w obszarze różnych techniki oraz narzędzi

rysunkowych. 2. Ćwiczenia studyjne oparte na obserwacji modela lub martwej natury. 3. Ćwiczenia kreacyjne polegające na rozwijaniu umiejętności niezbędnych do tworzenia

własnych projektów artystycznych (zadania tematyczne). 4. Projekty indywidualne magisterskie (zajęcia o charakterze dyscyplinarnym lub

interdyscyplinarnym). 5. Praca w cyklach tematycznych w odniesieniu do problematyki wystaw i prezentacji. 6. Prezentacje multimedialne poświęcone rysunkowi i rysowaniu w obszarze sztuk pięknych,

zastosowaniu nowoczesnych technologi w rysunku, badaniom wizualnym. 7. Wykłady monograficzne zaproszonych artystów. 8. Dyskusja dydaktyczna jest niezbędnym środkiem do nawiązania więzi ze studentami, sposobem

kształtowania gustu artystycznego.


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – 3 3 6 6 6 6 – –




9. Dialog dydaktyczny jest podstawą edukacji artystycznej w pracowni. Każdy student jest niekwestionowaną indywidualnością i dlatego wymaga indywidualnego podejścia.

10. E-learning (zajęcia realizowane z wykorzystaniem sprzętu i oprogramowania komputerowego, oraz internetu).


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr hab. Rafał Kochański mgr Mai Nguyen Le


Wymagania końcowe. 1. Zaliczony obowiązkowy przegląd, każdorazowo po zakończeniu cyklu kształcenia w pracowni. 2. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas wystawy każdorazowo podsumowującej rok

akademicki.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Zajęcia w pracowni mają na celu wyrobienie u studenta umiejętności posługiwania się warsztatem rysunkowym w obszarze szeroko rozumianej kreacji. Zajęcia mają w zamierzeniu skłonić studenta do wnikliwego obserwowania wykonywanych przez niego rysunków i wybierania najtrafniejszych rozwiązań, a poprzez to poznawanie siebie samego jak i otaczającego świata. Z pewnością warunkiem powodzenia i satysfakcji artystycznej muszą być nieustanne poszukiwania oraz otwartość na eksprymentowanie. Student pogłębia umiejętności rysowania z natury. Rozwija rysunek studyjny w pracowni oraz równoglegle nabiera nawyku szkicowania w każdej wolnej chwili, także poza pracownią. Z czasem zaczyna się określać na drodze poszukiwania indywidualnego stylu, motywów obrazowania oraz techniki. Tworzy własny słownik form, t.j przedstwień mniej lub bardziej umownych, a w następstwie przy ich pomocy odnajduję się i doskonali w obszarze kreatywnego obrazowania. W naturalny sposób nabiera nawyku przetwarzania obrazu oraz nadawania mu cech indywidualnych poprzez światło, przestrzeń, skalę czy fakturę. Uczy się też pracować w tzw cyklach oraz mierzy z problemami ekspozycji w warunkach wystawowych. Zapoznaje się z metodami szeroko rozumianej adaptacji i transformacji sytuacyjnej w której jedynym słusznym kryterium jest nieskrępowana wyobrażnia. Praca ze studentami zakłada indywidualne podejście. Okresowy przegląd prac oraz bieżące korekty służyć mają naprowadzaniu w celu rozbudzenia świadomości. Wizerunek pracowni budować mają liczne pokazy, wystawy studentów. Także aktywność samych studentów we wspólnych dyskusjach. Przewidziane są wykłady na temat postaw artystycznych w obszarze sztuki, w tym w dyscyplinie rysunku.

Wybrane przykłady dla zadań i ćwiczeń: Ćwiczenie 1 Realizacja pracy nad cyklem graficzno-rysunkowym pt. „Walizka”. Każdy student pracuje wg. indywidualnych ustaleń co do szczegółów wykonania, formatu i założeń formalnych tematu, etc. Celem jest stworzenie autorskiego projektu, w którym rysunki-objekty, w kameralnym formacie

nawiązują do wspomnień autora. Ma to być pretekst do odbycia podrózy w głąb siebie. Kluczem jest przywołanie tzw. „przedmiotu magicznego” . Tytuł „Walizka” ma sprowokować do stworzenia dzieła o właściwości dużej mobilności. Tym samym w zamierzeniu rozwija wątek tropów intermedialnych a także perfomatywnych. Ćwiczenie 2 Instalacja przestrzenna w oparciu o motywy prac z poprzedniego semestru. Każdy student opracowuje koncepcję, która z założenia ma rozwijać wątki plastyczne podjęte wcześniej w zadaniu pt. „Walizka” . Opracowuje aranżację wystawy, poszukując związków między obrazem-przedmiotem, słowem i potencjalnym widzem. Ćwiczenie 3 Realizacja pracy nad cyklem graficzno-rysunkowym pt. „Historia jednego przedmiotu”, w oparciu o użycie szablonu, matryc stęplujących oraz swobodnych rysunków. Każdy student pracuje wg. indywidualnych ustaleń co do szczegółów wykonania, formatu i tematu, etc. Ćwiczenie 4 Instalacja przestrzenna w oparciu o motywy graficzno-rysunkowe prac z ćwiczenia nr.3 Każdy student pracuje wg. indywidualnych ustaleń co do szczegółów wykonania, formatu i kontekstu, etc. Opracowuje obiekty przestrzenne, które z założenia mają rozwijać wątki plastyczne podjęte w poprzednim semestrze w cyklu pt. „Historia jednego przedmiotu” poprzez wpisanie dwuwymiarowego obrazu w trzeci wymiar.

Kryteria oceny. Student oceniany jest na podstawie pracy realizowanej zgodnie z programem pracowni. Decydującą rolę odgrywa jego samodzielność, inwencja oraz poziom artystyczny wykonywanych zadań, a także regularne uczestnictwo w zajęciach oraz przeglądach okresowych. Na piątym roku, po dziesiątym semestrze studiów, student przystępuje do komisyjnego egzaminu dopuszczającego do obrony pracy dyplomowej (absolutorium). Wraz z koncepcją dyplomową student przedstawia dorobek w zakresie rysunku. Ocenie podlegają: 1. Poziom artystyczny i warsztatowy wykonanych prac rysunkowych. 2. Spójność koncepcji artystycznej zaprezentowanego cyklu rysunków. 3. Umiejętność werbalnej obrony swojej twórczości. 4. Poziom i jakość prezentacji skończonego dzieła. 5. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Praca magisterska. Pracownia nie jest pracownią dyplomującą, natomiast istnieje możliwość wykonania aneksu rysunkowego do dyplomowej pracy magisterskiej. Aneks rysunkowy jest indywidualnym projektem o wysokich walorach artystycznych i jest niezależny od właściwej pracy magisterskiej. O gotowości studenta do wykonania aneksu decyduje Komisja dyplomowa na wniosek prowadzącego pracownię. Ta sama Komisja dyplomowa dokonuje oceny aneksu podczas publicznej prezentacji w chwili obrony pracy magisterskiej.

Literatura (piśmiennictwo). Spis lektur uzupełniany jest na bieżąco w miarę pojawiania się nowych pozycji wydawniczych. Literatura jest dobierana indywidualnie pod kątem każdego studenta w zależności od jego zainteresowań, posiadanej wiedzy oraz kierunku w którym zmierza jego artystyczna kreacja. Zalecana jest ogólna orientacja w dziedzinie sztuki współczesnej, literatury, filmu, teatru oraz regularne odwiedzanie wystaw i pokazów artystycznych. 1. Rudolf Arnhem, Sztuka i percepcja wzrokowa.

2. Jan Młodkowski, Aktywność wizualna człowieka. 3. Hermann Weil, Symetria. 4. Yi Fu Tuan, Przestrzeń i miejsce. 5. Roland Barthes, Mit i znak. 6. Wasyl Kandyński, Punkt, linia a płaszczyzna. 7. Wasyl Kandyński, O duchowości w sztuce. 8. Władysław Strzeminski, Teoria widzenia.

Cel zajęć. Zajęcia w pracowni mają na celu wyrobienie u studenta umiejętności posługiwania się warsztatem rysunkowym. Mają zaszczepić nawyk myślenia analitycznego w procesie poznania możliwości różnorakich materiałów i narzędzi. Zajęcia mają w zamierzeniu skłonić studenta do wnikliwego obserwowania wykonywanych przez niego rysunków i wybierania najtrafniejszych rozwiązań, a przez to pobudzić wrażliwość oraz skłonić do poszukiwań własnego języka wypowiedzi. Celem przedmiotu jest rozwój świadomości i niezbędnych umiejętności w obszarze warsztatu rysunkowego. Rozbudzenie wyobrażni i wrażliwości plastycznej. Zdolność do swobodnej realizacji dzieła w określonej technice rysunkowej.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. analizowania własnej twórczości pod względem oceny najlepszych rozwiązań; 2. świadomego i konsekwentnego realizowania własnych koncepcji artystycznych; 3. świadomego dobierania odpowiednich i adekwatnych do realizowanego dzieła metody i środków wyrazu;

4. rozwijania umiejętności warsztatowych, oraz świadomego określenia własnej postawy artystycznej;

5. kreatywnego współdziałania z innymi osobami w ramach realizacji zadań i projektów zespołowych.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. tradycyjnych i współczesnych technik rysunkowych oraz innych realizacji plastycznych

opartych o szeroko pojmowany rysunek; 2. rozumienia relacji zachodzących pomiędzy teorią a praktyką w procesie studiowania; 3. widzenia i zastosowania obrazu w zmiennych warunkach oświetlenia, skali, aranżacji

wystawienniczej; 4. teorii widzenia formy, światła i przestrzeni; 5. rozumienia aspektów prawno-finansowych w odniesieniu do publicznej prezentacji własnej

twórczości.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. podejmowania świadomych działań artystycznych objętych programem i własną koncepcją

artystyczną; 2. krytycznej oceny własnych realizacji plastycznych i formułowania trafnych sądów; 3. samookreślenia się poprzez własne, artystyczne credo; 4. współpracy zespołowej przy realizacji projektów grupowych; 5. prezentowania szeroko rozumianej postawy humanistycznej; 6. podjęcia studiów trzeciego stopnia w określonej specjalizacji.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w%) • kolokwium – 10% • prezentacja – 10% • przeglądy okresowe – 20% • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 30% • końcowa prezentacja projektu – 30%



Prerekwizyty. Znajomość podstawowych zagadnień związanych z technikami rysunkowymi oraz posiadanie umiejętności w obrębie rysunku studyjnego.

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych (wspólne z pracownią malarską). 1. W pełni wyposażona pracownia malarska (25 stanowisk roboczych wyposażonych w sztalugi i



biało, rurki montażowe do ekspozycji przestrzennej, itp.). 7. Możliwość redagowania (przy pomocy webmastera lub administratora) zawartości strony



30 15 1 10 2 2

Dr hab. Grażyna LangePracownia Ilustracji dla studentów II-IV roku (dyplomująca) Katedra Książki i Ilustracji

Przedmiot. Ilustracja 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie kierunkowe Projektowanie graficzne (Ilustracja)


Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład (zajęcia zespołowe w formie prelekcji lub prezentacji autorskiej).2. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia indywidualne i zespołowe w formie krótkich wypowiedzi

literackich – aforyzm, przysłowie, limeryk lub bardziej złożonych – wiersz, poemat,opowiadanie, powieść, utwór sceniczny).

3. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (praca indywidualna i zespołowa zestudentami).

4. Ćwiczenia kreacyjne (zajęcia indywidualne i zespołowe polegające na realizowaniu własnychkoncepcji artystycznych).

5. Seminarium magisterskie (cykl zajęć indywidualnych przygotowujących studenta do obronypracy magisterskiej).

6. Projekt indywidualny (realizacja indywidualnego zadania połączona z jego pokazempublicznym).


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – – – 7 7 10 10 18 18




7. E-learning (zajęcia realizowane z wykorzystaniem sprzętu i oprogramowania komputerowego, oraz internetu).


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr hab. Grażyna Lange mgr Monika Hanulak


Wymagania końcowe. Wykonanie oraz publiczna obrona pracy magisterskiej (praca praktyczna i teoretyczna).

Treści programowe nauczania (treść zajęć). W indywidualnych rozmowach znajdujemy źródła i odniesienia ikonograficzne dla wybranych utworów literackich oraz ich bohaterów. Przywołujemy też pojęcia livre illustré i livre d’artiste, picture book dla dzieci i dorosłych, book trailer czy też gazetowej jednodniówki oraz przykłady twórczości mistrzów tego gatunku w Polsce i na świecie. Pytając o sens obrazu w książce, staramy się zrozumieć na czym polega jego siła zwłaszcza w dobie internetu. Wychodzi ona poza książkę i gazetę, przechodzi do plakatu, komiksu, story- i billboardów, animacji, book trailerów oraz stron internetowych, a w przyszłości także konstrukcji intelektualnej i wizualnej e-booków. Celem naszych ćwiczeń jest zrozumienie roli ilustratora jako wrażliwego tłumacza tych treści na obraz i określenie repertuaru środków, które bogata tradycja sztuki ilustracji w Polsce oraz dobrodziejstwa programów 2D i 3D stawiają nam do dyspozycji. Prowadzimy również uzupełniające wykłady z programów pozwalających na edycję własnych krojów pisma oraz spotkania z pisarzami i znanymi twórcami ilustracji w kraju i zagranicą. Zajmujemy się złożeniem słowa i obrazu w atrakcyjną formę edytorską, która łączy różne indywidualności i środki wyrazu w dobie powszechnej digitalizacji procesu twórczego. To długi proces poznawania osobistych predyspozycji studenta oraz specyfiki literackiego pierwowzoru, którego autorem bywa niejednokrotnie sam student. Przyswojenie podstawowych zasad projektowania książki i przygotowanie do druku jest wstępem do dialogu między pisarzem, twórcą obrazu, wydawcą oraz odbiorcą. Traktujemy literaturę jako źródło inspiracji a nie ograniczenie swobody artystycznej wypowiedzi. W ilustracji szukamy możliwości rozwoju własnej wizji artystycznej w konfrontacji z literaturą szeroko pojętą oraz jej oddziaływaniem na odbiorcę, którego światopogląd, wrażliwość i zmysł estetyczny kształtuje głównie kultura obrazkowa. Stąd dążenie do zwięzłego myślenia obrazem i kolorem, które pozwalają na wyważone użycie szczegółu w kompozycji i przekazie treści nie tylko literackich. Definiujemy odbiorcę książki, określamy problematykę i znajdujemy odpowiedni klimat, w którym kontekst historyczny, charakterystyka fizjonomiczna, kostiumowa i psychologiczna bohaterów odgrywają istotną rolę. Celem procesu dydaktycznego jest rozumienie książki jako całości, w której interpretacja graficzna, malarska, rysunkowa czy fotograficzna podpowiada pewien układ typograficzny, kompozycję rozkładówek, format i rytm obrazowej narracji. Posługujemy się metaforą, znakiem, antropomorfizacją, kontrastem, szukając nowych kontekstów i form wypowiedzi.

Szukamy też narracji w samych obrazach, tworząc własną opowieść wokół zadanego wizerunku lub pojęcia, co prowadzi często do projektów książek autorskich, w których studenci sami czuwają nad treścią, projektem i edycją.

Kryteria oceny. 1. Ocena samodzielnego, twórczego i terminowego wykonania postawionych zadań. 2. Ocena argumentacji i polemiki wokół własnej wizji, która często stawia trudne wyzwania

zarówno intelektualne jak i materiałowe (oryginalność rozwiązań oraz poczucie humoru w rozwiązywaniu trudnych problemów).

3. Ocena aktywności studenta poza obowiązkowymi zajęciami – uczestnictwo w konkursach, wystawach, festiwalach i sympozjach poświęconych sztuce ilustracji.

4. Ocena „portfolio” (student musi sam zaprojektować i wykonać makietę oraz na zakończenie własne portfolio. Musi także wymyślić sposób dotarcia ze swoim produktem do szerszego odbiorcy, wykorzystując serwisy społecznościowe, projektując własne strony internetowe, wlepki i organizując wystawy własnych prac w pracownianej Galerii Korytarz.

5. Indywidualna ocena artystycznego rozwoju studenta. 6. Ocena uczestnictwa w seminarium magisterskim. 7. Ocena publicznej obrony pracy magisterskiej. 8. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Praca magisterska. Ocena poziomu artystycznego i merytorycznego pracy magisterskiej w postaci publicznej prezentacji i obrony jej części teoretycznej i praktycznej w obecności promotorów. Oceny dokonuje powołana przez dziekana Wydziałowa Komisja Dyplomowa, po zakończonej publicznej prezentacji, dyskusji, odczytaniu recenzji i tajnym głosowaniu. Pozytywna ocena skutkuje przyznaniem dyplomu magistra sztuki w dziedzinie sztuk pięknych, ze wskazaniem specjalizacji projektowanie graficzne (ilustracja).

Literatura (piśmiennictwo). Spis lektur uzupełniany jest na bieżąco w miarę pojawiania się nowych pozycji wydawniczych. 1. Paul Arden, Cokolwiek myślisz, Insignis Media Kraków 2008. 2. Bruno Bettelheim, Cudowne i pożyteczne. O znaczeniach i wartościach baśni, (1977, The Uses

of Enchantment. The Meaning and Importance of Fairy Tales). 3. Jean-Jacques Courtine, Claudine Haroche, Historia twarzy. Wyrażanie i ukrywanie emocji od

XVI do początku XIX wieku, Wydawnictwo Słowo / obraz terytoria 2007. 4. Friedrich Friedl, Nicolaus Ott, Bernard Stein, Philipp Luidl, Typographie – when who how,

Könemann 1998. 5. Zygmunt Januszewski, Monika Hanulak, Uwaga! Spychacze!, katalog wystawy Młodej Polskiej

Ilustracji, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie 2009. 6. Jacek Mrowczyk, Niewielki słownik typograficzny, 2008. 7. Paul Ricoeur, Język, tekst, interpretacje, Wybór pism PIW 1989. 8. Bertrand Russel, Elementarz dobrego obywatela. Rysunki Franciszka Themerson, Bonobo

2006. 9. Krzysztof Teodor Toeplitz, Sztuka komiksu, Czytelnik 1985. 10. Punkt po punkcie. Śmiech, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Oddział Gdański, Wydawnictwo

Słowo / obraz terytoria 2005. 11. Znak – Znaczenie – Język. Materiały II Heterogenicznego. Sympozjum, Akademia Sztuk

Pięknych Warszawa 1994.

Cel zajęć. Celem zajęć w Pracowni ilustracji jest przygotowanie studentów zrozumienia, i w konsekwencji kreatywnej pracy ze słowem i obrazem. Student poprzez realizację konkretnych ćwiczeń i zadań (włącznie z magisterską pracą dyplomową) poznaje zasady poprawnego, estetycznego obrazowania w obrębie szeroko pojętej ilustracji. Stanowi to wstęp do zrozumienia wzajemnych zależności zachodzących pomiędzy autorem książki, jej wydawcą a ilustratorem. W osiągnięciu tego efektu studentowi ma pomóc cykl zagadnień zawartych w programie nauczania pracowni. Są to: 1. Przyswojenie podstawowych zasad projektowania książki i przygotowanie jej do druku. 2. Traktowanie literatury jako źródła inspiracji do wszelkiego rodzaju działań artystycznych. 3. Poszukiwanie możliwości rozwoju własnej wizji artystycznej w konfrontacji z szeroko pojętą

literaturą. 4. Dążenie do zwięzłego myślenia obrazem i kolorem, które pozwalają na wyważone użycie

szczegółu w kompozycji i przekazie nie tylko literackich treści.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. tworzenia, a w konsekwencji tego, świadomego realizowania własnych koncepcji artystycznych

w obrębie ilustracji i sztuki książki; 2. samodzielnego myślenia w obrębie kreacji artystycznej; 3. rozwijania i doskonalenia umiejętności warsztatowych w oparciu o techniki tradycyjne oraz o

możliwości jakie niosą ze sobą nowe sposoby obrazowania plastycznego; 4. zaplanowania i organizacji publicznej prezentacji własnej twórczości; 5. werbalnego wyrażania się na temat twórczości własnej, oraz podejmowania polemiki na tematy

dotyczące szeroko pojętej kultury.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. własnego warsztatu artystycznego, popartą orientacją w dziedzinie historii sztuki i kultury; 2. tworzenia prac artystycznych o wysokim stopniu oryginalności, opartych o wiedzę z różnych

dziedzin kultury, nauki i techniki; 3. świadomego czerpania z wiedzy praktycznej i teoretycznej nabytej podczas studiów; 4. świadomego wykorzystywania zdobytej wiedzy do własnego rozwoju artystycznego.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. świadomego komunikowania się w obrębie społeczności, ze szczególnym naciskiem na pracę

zespołową przy realizacji projektów interdyscyplinarnych; 2. prostego, werbalnego przekazu, w przystępny sposób tłumacząc i wyjaśniając aspekty

twórczości własnej oraz zagadnienia z zakresu szeroko pojętej kultury; 3. samodzielnego działania w podejmowaniu działań artystycznych i kulturotwórczych; 4. bycia kreatorem nowych trendów i tendencji mających wyznaczać kierunki w dziedzinie

ilustracji prasowej i książkowej; 5. podjęcia studiów trzeciego stopnia w zakresie specjalizacji.





Prerekwizyty. Zaliczony kurs obsługi komputerowych programów graficznych wraz z odbytymi warsztatami komputerowymi.




projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny, drukarka laserowa z możliwością druku w kolorze.


6. Zamykana na solidny zamek szafa lub tzw. „pomieszczenie gospodarcze” do przechowywania prac studentów i pracownianej literatury.

7. Kamera cyfrowa Sony Handycam HDR-CX550VE. 8. Możliwość redagowania (przy pomocy webmastera lub administratora) zawartości strony



70 45 5 10 5 5

Prof. Ryszard Ługowski Pracownia Rysunku dla studentów II-IV roku Katedra Rysunku i Malarstwa



Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). 1. Konwersatorium – dialog i dyskusja dydaktyczna (zajęcia indywidualne i grupowe ze

studentami mające na celu rozwijanie indywidualnych predyspozycji studentów w zakresierysunku).

2. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia indywidualne i grupowe ćwiczące umiejętności świadomegoposługiwania się narzędziami rysunkowymi).

3. Ćwiczenia studyjne (zajęcia ćwiczące zmysł obserwacji oraz umiejętność analitycznej isyntetycznej obserwacji).

4. Ćwiczenia kreacyjne (indywidualne i grupowe zajęcia mające na celu realizację przezstudentów własnych koncepcji artystycznych).

5. Projekt indywidualny (realizacja indywidualnego zadania rysunkowego połączona zpublicznym pokazem).


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni).


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – 3 3 6 6 6 6 – –




Prof. Ryszard Ługowski dr hab. Anna Klonowska


Wymagania końcowe. 1. Umiejętność oryginalnej, autorskiej wypowiedzi artystycznej w obrębie rysunku.2. Świadome stosowanie warsztatu rysunkowego we własnej wypowiedzi artystycznej.3. Zaliczenie połączone z oceną oryginalności wypowiedzi artystycznej na przeglądzie kończącym

każdy semestr studiów.4. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas wystawy każdorazowo podsumowującej rok

akademicki.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Nauka osobistego postrzeganie świata jako droga do poszukiwania twórczego języka sztuki. Wykształcenie umiejętności analitycznego i syntetycznego rozwiązywania problemów artystycznych. Twórcze podejście do materiału, przełamanie klasycznego paradygmatu sztuki. Nauka realizowania projektów na zadany temat – np: ,,gra jako forma szeroko rozumianej aktywności artystycznej”. W zależności od odpowiedzi studenta na zadany temat, pozostałe problemy stawiane są indywidualnie do możliwości i wrażliwości studenta. Dialog rysunku z przestrzenią, jako działanie w przestrzeni „realnej”. Dialog rysunku z obiektem. Dialog rysunku z filmem video. Dialog rysunku z działaniem performatywnym. Rysunek jako proces w czasie; dziennik, pamiętnik, zapis akcji. Budowa przestrzeni rysunkowej środkami niekonwencjonalnymi dla technik klasycznych rysunku. Społeczne treści przekazu obrazowego jako zaangażowanie artysty w dyskurs o współczesnym świecie. Praca na młodszych latach będzie prowadzona przede wszystkim w oparciu o obserwacje. Ćwiczenia z wykorzystaniem obecności modela: studium postaci, które może stać się portretem psychologicznym, studium postaci jako autorski komunikat, studium postaci jako pretekst do eksperymentów formalnych (collage, frottage, inne narzędzia – inne środki wyrazu), postać jako „konieczny“ element obrazu. Ćwiczenia będące próbą rozpoznania podstawowych elementów rysunkowego zapisu: linia, punkt, plama, płaszczyzna oraz kompozycja jako cel rysunkowych rozważań , wielość przestrzeni rysunku, energia rysunku, przypadek w rysunku. Ćwiczenia dotyczące możliwości użycia przedmiotu i jego wizerunku w akcie rysowania. Przedmiot zobaczony, przedmiot w zróżnicowanych układach przestrzennych (kompozycje wieloelementowe z natury, z wyobraźni, rysunki układu przestrzennego w negatywie itp.), przedmiot realny – obiekt. Ćwiczenia, które dotykać mogą wszelkich możliwych związków z pojęciem czasu, przemijania, przestrzeni. Starsze lata będą miały większą dowolność, ćwiczenia zadawane będą mogły być realizowane w innych technikach wywodzących się od szeroko rozumianego rysunku. Kształtowanie umiejętności łączenia najnowszych technik i mediów z tradycyjnym warsztatem artystycznym. Kształcenie umiejętności kreowania przestrzeni wizualnej z autonomicznym wykorzystaniem technologii cyfrowych: audio, wideo i fotograficznych. Poszukiwanie indywidualnych, pozarysunkowych środków wypowiedzi uzupełniających, dopełniających lub zastępujących rysunek. Nabycie umiejętności prowadzenia działań artystycznych na bazie rysunku w kontekście społecznym.

Kryteria oceny. 1. Ocena aktywnego uczestnictwa w procesie dydaktycznym. 2. Ocena poziomu realizacji obligatoryjnych ćwiczeń po konsultacji z prowadzącym zajęcia. 3. Ocena poziomu artystycznego i warsztatowego prac wykonanych przez studenta i osiągniętych

w nich rezultatów twórczych podczas przeglądów semestralnych. 4. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.


Literatura (piśmiennictwo). 1. Francois Julien, Pochwała nieokreśloności. Zapiski o myśli i estetyce, Wydawnictwo

Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2007 2. Jasiński Bogusław, Estetyka po estetyce, Ethos, Warszawa, 2008 3. Anna Ambroziakowa, Obraz i metanarracje, Instytut Kultury UJ, Kraków 4. Ewelina Nurczyńska-Fidelska, W świecie mediów, Rabit, Kraków 2001 5. Odo Marquard, Aesthetika i anasthetica. Rozważania filozoficzne, Oficyna Naukowa, Warszawa

2007 6. Volker Zotz, Historia filozofii buddyjskiej. Myśl filozoficzna, Wydawnictwo WAM, 7. Kraków 2007 8. Wilkoszewska Krystyna, Estetyka japońska. Wymiary przestrzeni. Antologia cz .1, Uniwesitas, 9. Kraków 2003 10. Adina Zemanek, Estetyka chińska. Antologia, Uniwesitas, Kraków 2008

Cel zajęć. Założenia programowe pracowni mają na celu wykształcenie świadomego artysty mogącego podejmować różnorodne zadania twórcze wraz z realizacją własnych, oryginalnych koncepcji artystycznych. Służy temu cykl zajęć, ćwiczeń, warsztatów i indywidualnej pracy studenta mający na celu: 1. Pobudzenie wrażliwości. 2. Pobudzenie umiejętności analitycznego myślenia. 3. Wytworzenie i świadome używanie warsztatu indywidualnej kreacji artystycznej. 4. Wykształcenie twórczej aktywności studenta w obszarze rysunku.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. analizowania własnej twórczości artystycznej pod kątem wykształcenia najbardziej

optymalnych rozwiązań twórczych; 2. pracy zespołowej ze szczególnym uwzględnieniem działań interdyscyplinarnych; 3. zorganizowania publicznej prezentacji własnej twórczości (wystawa); 4. twórczej polemiki; 5. kreatywnego stosowania tradycyjnych i współczesnych środków rysunkowych; 6. swobodnego wypowiadania się na temat teorii i historii rysunku.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. praktycznym, teoretycznym i metodologicznym rysunku; 2. samodzielnego kształtowania własnej osobowości twórczej w oparciu o zrozumienie związku

zachodzącego pomiędzy teoretycznymi a praktycznymi aspektami kreacji artystycznej; 3. znajomości różnych technik rysunkowych;

Inne kompetencje (postawy) – student/ absolwent powinien być zdolny do: 1. samodzielności w podejmowaniu świadomych decyzji w obrębie twórczości własnej; 2. oceny i prawidłowego definiowania zjawisk zachodzących w sztuce współczesnej; 3. współpracy w zakresie zespołów i grup twórczych; 4. wykształcenia, a w konsekwencji, realizacji różnorodnych koncepcji twórczych; 5. podjęcia studiów trzeciego stopnia w określonej specjalizacji.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • rozwój projektu prezentowany w trakcie ćwiczeń – 20% • przeglądy okresowe – 20% • końcowa prezentacja projektu – 20% • egzamin końcowy – 40%



Prerekwizyty. Znajomość podstawowych zagadnień związanych z technologią rysunku.



2. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami. 3. Możliwość zaciemnienia pracowni podczas pokazu multimedialnego. 4. Projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny. 5. Telewizor LCD 21 cali z wejściem USB przystosowany do montażu na ścianie.


30 15 1 10 2 2

6. Przenośny komputer (z twardym dyskiem powyżej 100 GB i ponad 2GB pamięci RAM). 7. Przygotowane na potrzeby ekspozycji ściany pracowni (płyta spilśniona miękka pomalowana na



Prof. Lech Majewski Pracownia Grafiki Wydawniczej i Projektowania Plakatu dla studentów II-IV roku (dyplomująca) Katedra Książki i Ilustracji

Przedmiot. Projektowanie książki 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika.

Specjalność. Kształcenie kierunkowe Projektowanie graficzne (Komunikacja wizualna).


Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy i konwersatoryjny (zajęcia zespołowe obejmujące kurs przedmiotu). 2. Dialog dydaktyczny – konwersatorium (indywidualne spotkania pozwalające na bliższe

poznanie intencji studentów i szczegółowe wyjaśnienie problemów związanych z realizacją zadań).

3. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia indywidualne i grupowe doskonalące umiejętnościposługiwania się warsztatem tradycyjnym i cyfrowym).

4. Ćwiczenia kreacyjne (zespołowe i indywidualne ćwiczenie umiejętności niezbędnych do tworzenia własnych dzieł artystycznych).




Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – – – 7 7 10 10 18 18




Język wykładowy. Polski, angielski, francuski

Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Lech Majewski mgr Justyna Czerniakowska


Wymagania końcowe. 1. Umiejętność oryginalnej wypowiedzi artystycznej w dziedzinie projektowania graficznego. 2. Umiejętność świadomego korzystania z warsztatu grafika-projektanta. 3. Kreatywne rozwiązywanie problemów z zakresu projektowania książki i komunikacjiwizualnej. 4. Wykonanie oraz publiczna obrona pracy magisterskiej (praca praktyczna i teoretyczna).

Treści programowe nauczania (treść zajęć). We współczesnej grafice projektowej ilość mediów i tectinologij ulega ciągłej zmianie i przewartościowaniuniu. Wychodząc z tradycji i głównych założeń naszej katedry i wydziału, w swoim programie nauczania przyznajemy priorytet kształceniu artystycznemu, oraz takiemu przygotowaniu zawodowemu, które pozwoli przyszłemu artyście grafikowi znależć dla siebie miejsce w różnych dziedzinach grafiki projektowej.

Przygotowanie zawodowe Na II, III i IV roku studenci otrzymują zadania pozwalające na zapoznanie się z problemami spotykanymi w grafice wydawniczej. Zwracamy uwagę na działania jednostkowe (plakat, okładka, ulotka, itp.) oraz kompleksowe, będące przyczynkiem do możliwości realizacji wydawnictw wielostronnicowych (folder, książka, czasopismo).

Kształtowanie osobowości artystycznej W pracy ze studentem liczy się dla nas przede wszystkim osobowość i na tej bazie staram się budować indywidualny dla każdego tok ksztatcenia. Zwracam uwagę na relację między zajęciami z projektowania graficznego a zajęciami ogólnoplastycznymi (rysunek, malarstwo, rzeźba, grafika warsztatowa, fotografia).

Rok V (dyplom) Studenci zgłaszają (do dyskusji i akceptacji) temat pracy dyplomowej. Temat zależny jest od predyspozycji i zainteresowań studenta, ale często też od możliwości realizacji zleconego tematu.

Rok II Zadanie I MUZYKA – projekt plakatu poświęconego wybranemu muzykowi instrumentaliście. Interpretacja języka muzycznego. Zadanie II KONTRASTY – (ciepły-zimny, słodki-gorzki, mały-duży, ładny-brzydki). Zadanie III GLOBAL CRISIS – międzynarodowy konkurs na plakat. Zadanie IV

AKADEMIA OTWARTA – plakat na wystawę końcoworoczną studentów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zadanie V POWER VS POVERTY – międzynarodowy konkurs na plakat.

Rok III Zadanie I POWER VS POVERTY – międzynarodowy konkurs na plakat. Zadanie II POLSCY EMIGRANCI WE FRANCJI – projekt plakatu. Zadanie IV KOLOR – interpretacja graficzna. Zadanie V GLOBAL CRISIS – międzynarodowy konkurs na plakat.

Rok IV Zadanie I GLOBAL CRISIS – międzynarodowy konkurs na plakat. Zadanie II POWER VS POVERTY – międzynarodowy konkurs na plakat. Zadanie III UCZUCIA I EMOCJE – zazdrość, nienawiść, wierność, miłość, współczucie, itd. – stworzenie koncepcji graficznej i interpretacji pojęcia. Zadanie IV AKADEMIA OTWARTA – plakat na wystawę końcoworoczną studentów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Zadanie V POLSCY EMIGRANCI WE FRANCJI – projekt plakatu.

Kryteria oceny. Ocena określana jest zgodnie z wartością artystyczną jego prac, umiejętnościami warsztatowymi studenta, oraz stopniem jego zaangażowania w wykonywane zadania i ćwiczenia i obejmuje: 1. Ocena poprawności i poziomu artystycznego wszystkich zadań i ćwiczeń objętych programem

pracowni. 2. Ocena poziomu wiedzy w zakresie tradycji i teorii komunikacji wizualnej i projektowania

graficznego. 3. Ocena systematyczności i uczestnictwa w zajęciach i okresowych przeglądach. 4. Ocena uczestnictwa w seminarium magisterskim. 5. Ocena publicznej obrony pracy magisterskiej. 6. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Praca magisterska. Ocena poziomu artystycznego i merytorycznego pracy magisterskiej w postaci publicznej prezentacji i obrony jej części teoretycznej i praktycznej w obecności promotorów. Oceny dokonuje powołana przez Dziekana, Wydziałowa Komisja Dyplomowa, po zakończonej publicznej prezentacji, dyskusji, odczytaniu recenzji i tajnym głosowaniu. Pozytywna ocena skutkuje przyznaniem dyplomu magistra sztuki w dziedzinie sztuk pięknych, ze wskazaniem specjalizacji grafika warsztatowa.

Literatura (piśmiennictwo). Są to publikacje związane z szeroko pojętą dziedziną projektowania graficznego oraz publikacje krytyczne dotyczące sztuki współczesnej do samodzielnego wyboru przez studenta. Ponadto zalecamy regularny kontakt z pismami specjalistycznymi dotyczącymi projektowania graficznego, takimi jak: Graphis, Novum, Etape, 2+3D, itp.

Cel zajęć. Celem zajęć w pracowni jest wykształcenie odpowiedzialnego artysty posługującego się językiem komunikacji wizualnej na bazie własnych wartości kreatywnych, będącego jednocześnie świadomym i odpowiedzialnym za kształtowanie estetyczne otoczenia twórcą. W szczególności dotyczy to: 1. Nauki cierpliwości i koncentracji przy wykonywaniu wszelkich działań projektowych. 2. Świadomego i kreatywnego operowania warsztatem współczesnego grafika-projektanta. 3. Otwarcia na nowe trendy i ideea artystyczne we współczesnym świecie. 4. Funkcjonowania w rzeczywistości zawodowej jako niezależny, kreatywny twórca właściwie

operujący językiem konumkacji wizualnej. 5. Wykształcenia wrażliwości na piękno i poszanowania dla wartości estetycznych.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. świadomego i kreatywnego tworzenia własnych, unikatowych koncepcji artystycznych w

dziedzinie szeroko pojętej komunikacji wizualnej; 2. samodzielnego i twórczego myślenia w obrębie działań wizualnych związanych z

projektowaniem dwuwymiarowym; 3. rozwijania umiejętności warsztatowych w oparciu o tradycyjne techniki projektowania z

uwzględnieniem możliwości, które niosą za sobą współczesne środki obrazowania graficznego; 4. właściwych sposobów wykorzystania wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej

projektowania graficznego; 5. rozumienia tradycji polskiej szkoły projektowania graficznego oraz polskiej szkoły

projektowania plakatu i wyciągania z tej wiedzy wniosków dla własnej kreacji; 6. teoretycznych zasad projektowania plakatu, książki i innych form wydawniczych; 7. posiadania własnych, twórczych motywacji w połączeniu z otwartością na odmienne poglądy i światopogląd.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. rozumienie relacji zachodzących pomiędzy teorią a praktyką, zarówno w procesie studiowania

jak i późniejszej pracy zawodowej; 2. tradycyjnego i współczesnego warsztatu grafika-projektanta; 3. tradycji i historii polskiego i światowego projektowania graficznego; 4. tworzenia prac o wybitnych walorach artystycznych w obrębie sztuki komunikacji wizualnej; 5. pewności komunikowania się na płaszczyźnie zawodowej w kontekście pracy zespołowej przy

projektowaniu i realizacji projektów interdyscyplinarnych.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. samodzielnego poszukiwania i w konsekwencji docierania do informacji niezbędnych w

realizacji własnych koncepcji artystycznych;

2. krytycznej oceny twórczości własnej, oraz orientacji w zagadnieniach związanych z szeroko pojętą kulturą;

3. krytycznej oceny twórczości własnej i różnorodnych działań artystycznych i kulturotwórczych; 4. podjęcia studiów trzeciego stopnia w zakresie specjalizacji.










6. Zamykana na solidny zamek szafa. 7. Możliwość redagowania (przy pomocy webmastera lub administratora) zawartości strony



70 45 5 10 5 5

Prof. Sławomir Marzec Pracownia Malarstwa dla studentów I-IV roku Katedra Rysunku i Malarstwa



Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). 1. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (indywidualne i zespołowe zajęcia ze

studentami podczas realizacji poszczególnych zadań kursowych, przeglądów prac, organizacjiwystawy, itp.).

2. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia zespołowe w formie warsztatów).3. Ćwiczenia studyjne (zajęcia zespołowe i indywidualne ćwiczące umiejętności obserwacji,

analizy i syntezy).4. Ćwiczenia kreacyjne (zajęcia indywidualne mające na celu realizację własnych koncepcji

artystycznych – próba autoreferatu określającego werbalnie własną twórczość).5. Projekt indywidualny (samodzielna, indywidualna praca studentów prowadząca do

ukształtowania własnej odpowiedzi na pytanie czym jest malarstwo).6. Plener (zajęcia zespołowe ćwiczące umiejętność obserwacji koloru w naturze).


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni).


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – 3 3 5 5 6 6 – –




Prof. Sławomir Marzec mgr Adam Walas


Wymagania końcowe. Publiczna prezentacja własnej twórczości malarskiej podczas wystawy kończącej każdorazowo rok akademicki.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Treści programowe Pracowni Malarstwa dla 2 - 4 roku Wydziału Grafiki ASP Warszawa: Program pracowni indywidualizowany jest do potrzeb konkretnego studenta - ma przygotować go do samodzielnych i świadomych wyborów oraz kreacji artystycznych, ma rozwinąć jego umiejętności warsztatowe oraz wrażliwość artystyczną. Niemniej wyróżnić należy trzy zasadnicze płaszczyzny działania: - praca z modela (martwa natura lub postać): student ma tu okazję rozwijać umiejętności i swojąwyobraźnie malarską; poszczególne martwe natury konstruowane są według kolejnychtradycyjnych problemów malarskich (kontrasty, tonacje, napięcia kierunkowe etc.)- dwa tematyczne zadania domowe w semestrze: mają one charakter konceptualny, lub teżprowokujący do nietypowych doświadczeń plastycznych (inne media, inny kontekst sztuki, innepodłoże dla obrazu etc.). Zadania te mają być przede wszystkim okazją do rozmów, w trakciektórych studenci prezentują kolejne pomysły i szkice, a przy tym pogłębiają rozumienie obrazu.- własne realizacje studentów: tu inicjatywa należy do studenta, na starszych latach ta opcja możewyeliminować pracę z natury; medium, konwencja i kontekst tych działań jest dowolnaPonadto w trakcie roku akademickiego organizowane są przeze mnie mini wykłady/seminariamające poszerzyć świadomość i rozumienie sztuki oraz jej powiązań z kulturą współczesną. Wmiarę możliwości staramy się organizować również doroczne parodniowe warsztaty wyjazdowe, zktórych każde kolejne poświęcone jest konkretnej formie, czy konwencji sztuki. W ostatnim rokuodbył się warsztat poświęcony performance. W jego trakcie były dwa wykłady poświęcone tejtematyce oraz zajęcia praktyczne (dwa zadania) zakończone prezentacją poszczególnych studentów.Pracownia organizuje także okazjonalne wykłady dla studentów całego wydziału („Sztuka aktualna,aktualność sztuki”), dając im możliwość poznania innych sposobu pojmowania sztuki i dyskusji naaktualne tematy. Do tej pory wzięli w nich udział Jarosław Suchan (MS2 Łódź), MarekGoździewski (CSW Warszawa), Krzysztof Jurecki (UŁ).

Kryteria oceny. 1. Ocena obowiązkowości w realizacji programu pracowni.2. Ocena publicznej prezentacji prac dokonywana podczas wystawy.3. Ocena zaangażowania w realizację zadań wynikających z programu pracowni (udział w

wykładach, warsztatach, plenerach, itp.).4. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Praca magisterska. Pracownia nie jest pracownią dyplomującą, natomiast istnieje możliwość wykonania aneksu malarskiego do dyplomowej pracy magisterskiej. Aneks malarski jest indywidualnym projektem o wysokich walorach artystycznych i jest niezależny od właściwej pracy magisterskiej. O gotowości studenta do wykonania aneksu decyduje Komisja dyplomowa na wniosek prowadzącego

pracownię. Ta sama Komisja dyplomowa dokonuje oceny aneksu podczas publicznej prezentacji w chwili obrony pracy magisterskiej.

Literatura (piśmiennictwo). 1. Lambert Wiesing, Widzialność obrazu, Tłum. K. Krzemieniowa, Oficyna Naukowa, Warszawa

2008 2. Pierre Bouedieu, Reguły sztuki, Tłum. A. Zawadzki, Universitas, Kraków 2007 3. Iwona Lorenc, Minima aesthetica, Wyd. Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2010 4. Zygmunt Bauman, Płynna nowoczesność, Tłum. T. Kunz, Wydawnictwo Literackie, Kraków

2006 5. Maciej Kociuba, Antropologia poznania obrazowego, Wyd. UMCS 2010, Lublin 6. Andrzej Leśniak, Obraz płynny, Universitas, Kraków 2010 7. Muzeum Sztuki. Antologia, Red. Maria Popczyk , wyd. Universitas, Kraków 2005 8. Grzegorz Dziamski, Sztuka po końcu sztuki, Galeria Arsenał, Poznań 2009 9. Redefinicja pojęcia sztuka, red. J. Dąbkowska – Zydroń, WSNHiD, Poznań 2006 10. Czas przestrzeni, red. K. Wilkoszewska, Universitas, Kraków 2008 11. Marcin Giżycki, Koniec i co dalej, wyd. słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2001 12. Odo Marquard, Aesthetica i anaesthetica, tłum. K. Krzemieniowa, Oficyna Naukowa,

Warszawa 2007 13. Hans Belting, Antropologia obrazu, tłum. M. Bryl, Universitas, Kraków 2007 14. Ian Jeffrey, Jak czytać fotografię, tłum. J. Jedliński, Universitas, Kraków 2009 15. David Hornung, Kolor, tłum. M. Brand, Wyd. Universitas, Kraków 2009 16. Agata Bielik-Robson, Romantyzm, niedokończony byt, wyd. Universitas, Kraków 2008

Cel zajęć. Wykształcenie twórczej i krytycznej świadomości i osobowości studenta, który byłby w stanie do samodzielnej pracy twórczej. Osobowości o szerokiej wrażliwości i wnikliwości. Posiadającej głęboką znajomość pytań i problemów współczesnej sztuki i kultury, ich wzajemnych dynamicznych zależności.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. determinacji i autodeterminacji w realizacji własnych projektów; 2. dyskusji i polemiki w obronie swoich racji; 3. wchodzenia w różnego rodzaju relacje w przedstawicielami innych dziedzin, w celu realizacji

interdyscyplinarnych, czy transdyscyplinarnych; 1. realizacji własnych malarskich koncepcji artystycznych.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. kształtowania swojej twórczej podmiotowości; 2. krytycyzmu zarówno wobec własnych predyspozycji, jak i otaczającego kulturowego środowiska;

3. komplementarności współczesnej teorii, krytyki i twórczości artystycznej; 4. możliwości nieustannego poszerzania swojej znajomości świata; 5. różnorodnych technik malarskich z uwzględnieniem współczesnych środków obrazowania

plastycznego;

Inne kompetencje (postawy) – student/ absolwent powinien być zdolny do:

1. definiowania własnej perspektywy analitycznej pomocnej indywidualnym wyborom, ekspresjom i działaniom artystycznym;

2. współpracy w szerszych zespołach twórczych, także przy projektowaniu działań interdyscyplinarnych;

3. twórczego i świadomego poruszania się w obrębie szeroko pojętych sztuk plastycznych; 4. podjęcia studiów trzeciego stopnia w określonej specjalizacji.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • prezentacja – 5% • przeglądy okresowe – 10% • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 15% • końcowa prezentacja projektu – 30% • egzamin – 40%



Prerekwizyty. Znajomość podstawowych zagadnień związanych z technologią malarstwa w kontekście malarstwa tradycyjnego jak też i współczesnych środków obrazowania.







28 15 1 8 2 2

Prof. Hieronim Neumann Pracownia Filmu Animowanego dla studentów II-IV roku (dyplomująca) Katedra Multimediów

Przedmiot. Film animowany 5-letnie studia magisterskie


Kierunek. Grafika

Specjalność Kształcenie kierunkowe Projektowanie graficzne (Film animowany)


Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy (zajęcia zespołowe w formie prezentacji lub prelekcji). 2. Ćwiczenia studyjne (prezentacje technik animacyjnych w powiązaniu z analizą klasycznych

pozycji filmowych, archiwalnych ćwiczeń i etiud studenckich). 3. Ćwiczenia warsztatowe (prezentacja wybranych programów komputerowych). 4. Ćwiczenia kreacyjne (rozwiązywanie zadań problemowych – omówienie tematu w grupie,

prezentacja i analiza projektów ćwiczeń; realizacja ćwiczenia; etiudy – proces animacji, montażu, udźwiękowienia – z korektą w trakcie realizacji),

5. Dialog dydaktyczny – konwersatorium (indywidualne spotkania pozwalające na bliższe poznanie intencji studentów i szczegółowe wyjaśnienie problemów związanych z realizacją zadań).



Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – – – 7 7 10 10 18 18






Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Hieronim Neumann dr Przemysław Adamski

Wymagania wstępne. Zaliczony obowiązkowy przegląd komisyjny po pierwszym roku studiów.

Wymagania końcowe. 1. Umiejętność oryginalnej i kreatywnej wypowiedzi artystycznej. 2. Umiejętność podjęcia i kontynuowania działań interdyscyplinarnych. 3. Realizacja projektowej i artystycznej animacji. 4. Wykonanie oraz publiczna obrona pracy magisterskiej (praca praktyczna i teoretyczna).

Treści programowe nauczania (treść zajęć). II rok studiów 1. Metamorfoza obiektu w oparciu o wybrane formy geometryczne. Stworzenie sugestii

przestrzeni przez płynną zmianę wielkości i kształtu poszczególnych form. Relacje pozytyw - negatyw.

2. Technika wycinankowa. 3. Cykl rysunkowy ilustrujący wybrany, charakterystyczny rodzaj chodu człowieka. 4. Technika rysunkowa 5. Studium ruchu w przestrzeni z użyciem postaci ludzkiej lub zwierzęcej. Wykorzystanie

zmiennej skali wielkości, skrótu perspektywicznego i deformacji związanej z punktem i kątem widzenia.

6. Action painting – ćwiczenie realizowane bezpośrednio pod kamerą uwzględnia improwizację, wyczucie ruchu, koloru i kompozycji.

7. Technika malarska. III rok studiów 1. Realizacja czołówki do wybranego filmu lub programu telewizyjnego. 2. Martwa natura – niekoniecznie martwa – zadanie polega na wprowadzeniu elementu ruchu i

anegdoty do tematu tradycyjnie statycznego. 3. One minute film – realizacjaminiatury filmowej (początek, rozwinięcie, pointa) nie

przekraczającej 60 sek. długości. IV rok studiów 1. Filmowy collage na jeden z podanych tematów:

Wiek XX Świat kobiet

2. Gra – Realizacja wariacji na temat wybranego rodzaju gry. Stworzenie layoutu i anegdoty opartej na określonych zasadach - mechanizmach typowych dla różnego rodzaju gier.

3. Realizacja miniatury filmowej posiadającej wyraźne elementy narracyjne i element pointy nieprzekraczającej 120 sek.

V rok studiów

Scenopis, opracowanie plastyczne i realizacja filmu dyplomowego. Pierwsze zadania mają charakter obowiązkowy i są klasyczną formą wprawek warsztatowych mających na celu opanowanie podstawowych umiejętności w zakresie realizacji animowanego obrazu, a także przedstawienie ogólnych zasad decydujacych o powodzeniu pracy nad animacją. Począwszy od drugiego semestru II roku studiów staramy się wprowadzać indywidualny tok nauczania uwzględniający partykularne predyspozycje i zainteresowania studentów. Od tego mentu przedstawione zadania mają charakter fakultatywny, a nadrzędnym celem staje się wypracowanie warsztatu niezbędnego do pracy nad filmem animowanym. Kładziemy nacisk na podstawowe aspekty tworzenia i produkcji obrazu ruchomego: • wyczucie czasu (zarówno w ujęciu fizycznego odwzorowania ruchu, jak i budowania

dramaturgii filmu), • wyczucie kompozycji kadru z uwzględnieniem powszechnie stosowanych proporcji

ekranowych, a przede wszystkim pod kątem budowania dynamiki ruchomego obrazu • wyczucie koloru i innych elementów plastycznych służących budowaniu określonych w

scenariuszu sytuacji (nastrój, suspens, narracja, choreografia, głębia obrazu, stosunek obiektu / bohatera do tła, etc.),

• przyswojenie podstawowych technik animacyjnych i poznanie podstawowych reguł warsztatowych rządzących każdą z nich: stabilizacja oświetlenia przy reprodukcji obrazu i przy budowaniu żywego planu, zasady ekspozycji fotograficznej i kalibrowanie sprzętu pod kątem wykorzystania w animacji, podstawowe efekty specjalne stosowane w filmie (w tym używanie greenboxa),

• praca na programie Adobe After Effects(w tym wykład inaugurujący zajęcia na II roku studiów), • zasady montażu obrazu ruchomego, • praca ze storyboardem

Kryteria oceny. 1. Ocena zasadności odpowiedzi na żądany temat. 2. Ocena adekwatność użytych środków wyrazu. 3. Ocena umiejętność wyrażenia ruchu i konsekwencja w budowaniu struktury ćwiczenia. 4. Ocena poprawności i poziomu wykonania wszystkich zadań objętych programem pracowni. 5. Ocena uczestnictwa w seminarium magisterskim. 6. Ocena publicznej obrony pracy magisterskiej. 7. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Praca magisterska. Ocena poziomu artystycznego i merytorycznego pracy magisterskiej w postaci publicznej prezentacji i obrony jej części teoretycznej i praktycznej w obecności promotorów. Oceny dokonuje powołana przez Dziekana, Wydziałowa Komisja Dyplomowa, po zakończonej publicznej prezentacji, dyskusji, odczytaniu recenzji i tajnym głosowaniu. Pozytywna ocena skutkuje przyznaniem dyplomu magistra sztuki w dziedzinie sztuk pięknych, ze wskazaniem specjalizacji projektowanie graficzne.

Literatura (piśmiennictwo). 1. Kwartalnik filmowy 19/20, Warszawa 1998 2. Benedyktowicz Zbigniew, Zbigniew Rybczyński – podróżnik do krainy niemożliwości, Warszawa

1993 3. Giżycki Marcin, Nie tylko Disney, Warszawa 2000

4. Płażewski Jerzy, Język filmu, Warszawa 2008

Cel zajęć. 1. Wprowadzenie w zasadnicze problemy animacji jakimi są czas i rytm, nauczanie podstaw

warsztatowych a później ich poszerzanie i wzbogacanie. 2. Świadome i kreatywne operowanie warsztatem animatora i filmowca. 3. Otwarcie na nowe trendy i ideea artystyczne we współczesnym świecie ze zwróceniem

szczególnej uwagi na zagadnienia dotyczące filmu i animacji. 4. Poznanie języka filmu animowanego. 5. Poznanie możliwości wyrazowych oraz technik realizacyjnych w obrębie animacji.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. kreowania i realizacji autorskich programów twórczych; 2. samodzielności w podejmowaniu decyzji artystycznych w obrębie własnych realizacji; 3. świadomego poruszania się w obrębie warsztatu animatora; 4. pracy zespołowej ze szczególnym uwzględnieniem projektowania i inicjowania działań

artystycznych; 5. rozumienia tradycji polskiej szkoły animacji i wyciągania z tej wiedzy wniosków do własnej

twórczości; 6. rozwijania umiejętności warsztatowych ze zwróceniem uwagi na współczesne środki

obrazowania plastycznego; 7. orientowania się na bieżąco we wszelkich nowościacj technicznych dotyczących współczesnej

animacji; 8. podejmowania i realizacji zdań interdyscyplinarnych.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. oceny i werbalnej – w mowie i piśmie – obrony własnej działań artystycznych; 2. świadomego poruszania się we wszelkich aspektach sztuki współczesnej z uwzględnieniem jej

tradycji oraz czynników kulturowych i światopoglądowych; 3. tradycji i historii polskiej animacji; 4. teoretycznych podstaw warsztatu animacji klasycznej i wykonanej przy użyciu oprogramowania

komputerowego; 5. tworzenia prac o wybitnych walorach artystycznych w obrębie sztuki komunikacji wizualnej; 6. praktycznej i teoretycznej w dziedzinie animacji i multimediów.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. samodzielnego projektowania a w konsekwencji tego do podejmowania różnorodnych działań

artystycznych; 2. inicjowania oraz umiejętność pracy w zespole przy realizacji zadań interdyscyplinarnych; 3. wyszukiwania i odpowiedniego gromadzenia informacji z danej dziedziny artystycznej; 4. integracji z innymi artystami i zespołami twórczymi przy realizowaniu własnych (w zakresie

specjalizacji) oraz interdyscyplinarnych projektów artystycznych; 5. podjęcia studiów trzeciego stopnia w zakresie specjalizacji.

Wartościowanie efektów kształcenia w skali od 1 do 3. Umiejętności – 3 Wiedza – 3

Postawy – 2




Prerekwizyty. Zaliczony kurs obsługi komputerowych programów graficznych wraz z warsztatami komputerowymi ze szczególnym uwzględnieniem oprogramowania służącego do obróbki obrazu i dźwięku.



2. Licencjonowane oprogramowanie Apple Final Cut Pro 7, Soundtrack Pro, Motion, AfterEffects dla każdego stanowiska roboczego.

3. Projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny. 4. Mikrofon Rode NTG-2 wraz z osłoną i tyczką i okablowaniem. 5. Kamera Sony HDR-AX2000. 6. Materiały eksploatacyjne do kamery wideo. 7. Słuchawki studyjne AKG-A702. 8. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami. 9. Możliwość zaciemnienia pracowni podczas pokazu multimedialnego. 10. Pracownia przygotowana na potrzeby prezentacji multimedialnej.


70 45 5 10 5 5

Prof. Andrzej Nowaczyk Pracownia Liternictwa dla studentów I-II roku Katedra Książki i Ilustracji

Przedmiot. Liternictwo 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie podstawowe

Typ przedmiotu. Obowiązkowy Kształcenie podstawowe

Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy (zajęcia zespołowe omawiające ogólne założenia programowe pracowni). 2. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia zespołowe i indywidualne stanowiące zespół zadań do

realizacji podczas zajęć – godzin kontaktowych). 3. Ćwiczenia kreacyjne (zajęcia indywidualne mające na celu odkrywanie osobowościowych

predyspozycji i postaw twórczych studenta). 4. Projekty indywidualne (indywidualne zadania realizowane w oparciu o poznawane na zajęciach

metody obrazowania graficznego). 5. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (indywidualne i zespołowe omówienie

zagadnień związanych z językiem komunikacji wizualnej na przykładzie konkretnych zadań i ćwiczeń).


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Andrzej Nowaczyk


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS 1 1 1 1 – – – – – –




dr Agnieszka Cieślikowska


Wymagania końcowe. 1. Nabycie umiejętności wypowiedzi artystycznej w obrębie liternictwa. 2. Nabycie umiejętność świadomego wykorzystania warsztatu twórczego grafika-projektanta. 3. Realizacja projektów w obrębie liternictwa, z uwzględnieniem reguł kreacji graficznej. 4. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas egzaminu komisyjnego zaliczającego


Treści programowe nauczania (treść zajęć). Kurs obejmuje kilka grup zagadnień poruszających problemy ogólnoplastyczne, takie jak: • Logika kompozycji, • Równowaga kompozycyjna, • Wzajemne relacje poszczególnych elementów kompozycji. A także zagadnienia: • Rytmu, • Kontrastu, • Akcentu, pozwalające na samodzielne tworzenie zamierzonych kompozycji.

Ponadto poruszane są problemy dotyczące projektowania litery, takie jak: • Ideogram litery, • Budowa litery klasycznej, • Historia litery, • Ewolucja obrazu litery na przestrzeni wieków i czynniki wpływające na zmianę jej kształtu. • Zasady budowy litery i układów literniczych, takie jak: proporcje, światło, rytm znaków tekstu. • Funkcja litery oraz jej relacja względem treści. • Kształtowanie umiejętności tworzenia kompozycji literniczych o określonym celu i nastroju. • Poszukiwanie nowych możliwości oddziaływania litery w grafice projektowej. • Projektowanie alfabetów oraz charakterystycznych układów literniczych.

Po skończonej w pracowni edukacji student powinien: • Zrozumieć literę tak, aby ją mądrze stosować, aranżować, komponować. • Rozwijać twórczą wyobraźnię. • Mieć wyrobioną wrażliwość na proporcje. • Nauczyć się koncentracji, cierpliwości oraz precyzji. • Kształtować umiejętności posługiwania się narzędziem.

Kryteria oceny. 1. Ocena terminowości realizacji poszczególnych ćwiczeń (opóźnienie w realizacji powoduje

obniżenie oceny). 2. Ocena poprawności wykonania wszystkich zadań objętych programem pracowni. 3. Ocena systematyczności i obowiązkowości (student może opuścić dwukrotnie zajęcia bez

usprawiedliwienia; trzecia nieusprawiedliwiona nieobecność może skutkować niezaliczeniem semestru lub obniżeniem oceny).

4. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.


Literatura (piśmiennictwo). 1. Bergström Bo, Komunikacja wizualna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2009 2. Bernaciński Stefan, Liternictwo, WSiP, Warszawa 1979 3. Frutiger Adrian, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwa DO i Optima, Warszawa 2005 4. Pokorna Miluse, Kaligrafia. Sztuka pisania, Wydawnictwo RM, Warszawa 2006 5. Woleński Jan, Technika liternictwa, Wydawnictwo PWE, Warszawa 1969 6. Zachrisson Bror, Studia nad czytelnością druku, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 7. Warszawa 1970

Cel zajęć. 1. Zrozumienie litery w taki sposób aby ją mądrze stosować, aranżować i komponować. 2. Świadome stosowanie litery z zachowaniem jej funkcji i charakteru adekwatnie do

zamierzonego przekazu graficznego. 3. Rozwijanie twórczej wyobraźni. 4. Wyrobienie wrażliwość na proporcje. 5. Nauka koncentracji, cierpliwości oraz precyzji. 6. Kształtowanie umiejętności posługiwania się narzędziem.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. posiadania własnych motywacji artystycznych nabytych w procesie kształcenia; 2. tworzenia i realizacji własnych koncepcji artystycznych w zakresie liternictwa; 3. podejmowania świadomych działań artystycznych i projektowych; 4. osadzenia litery i znaku w kontekście całościowych projektów graficznych; 5. pracy w zespole; 6. świadomego poruszania się w zakresie warsztatu współczesnego grafika-projektanta; 7. podejmowania samodzielnych działań twórczych.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. właściwego sposobu zachowań w obrębie wykorzystania wiedzy teoretycznej i praktycznej

dotyczącej obszaru liternictwa, typografii i projektowania graficznego; 1. śwaidomego rozumienia sztuki współczesnej – w tym własnych działań artystycznych w

kontekście tradycji i historii sztuki; 2. świadomego czerpania z informacji i wzorców wspomagających i rozwijających własne

działania twórcze w obrębie specjalizacji; 3. kreatywnego czerpania z nowych technologii warsztatowych w obrębie specjalności; 4. rozumienie współzależności zachodzących pomiędzy tradycyjnym a współczesnym warsztatem

twórczym w zakresie liternictwa i projektowania graficznego; 5. orientacji w podstawowych zagadnieniach z zakresu kultury i historii sztuki w kontekście

rozwoju piśmiennictwa i liternictwa.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. wykorzystywania zdobytej wiedzy praktycznej i teoretycznej do realizacji własnych zadań

artystycznych; 2. podejmowania działań artystycznych i świadomego poruszania się w obrębie szeroko pojętej

kultury; 3. odnalezienia się w rzeczywistości rynkowej, popartej własną świadomością artystyczną, z

wykorzystaniem wyobraźni, wiedzy i intuicji; 4. poszerzania swojej wiedzy i umiejętności poprzez proces ustawicznego samokształcenia z

wykorzystaniem e-learningu, literatury i internetu; 5. prezentacji swojej twórczości podczas wystawy kończącej rok akademicki; 6. podejmowanie samodzielnych zadań twórczych;


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). 1. prezentacja – 10% 2. przeglądy okresowe – 15% 3. rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 25% 4. końcowa prezentacja projektu – 40%



Prerekwizyty. Zaliczony kurs obsługi komputerowych programów graficznych wraz z warsztatami komputerowymi.




projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny, przenośny dysk twardy o


4 3 1 0

pojemności 1 TB do archiwizacji prac studentów, drukarka laserowa z możliwością druku w kolorze.




Prof. Paweł Nowak Pracownia Malarstwa dla studentów II-V roku Katedra Rysunku i Malarstwa



Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy (zajęcia zespołowe w formie prezentacji, prowadzone przez wykładowcę lub

asystenta). 2. Wykład monograficzny (zajęcia zespołowe w formie prezentacji z udziałem zaproszonych

artystów). 3. Dialog i dyskusja dydaktyczna (indywidualne i zespołowe zajęcia ze studentami podczas

realizacji poszczególnych zadań kursowych, przeglądów prac, organizacji wystawy, itp.). 4. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia zespołowe w formie warsztatów malarskich i konceptualnych). 5. Ćwiczenia studyjne (zajęcia zespołowe i indywidualne ćwiczące umiejętności obserwacji,

analizy i syntezy). 6. Ćwiczenia kreacyjne (zajęcia indywidualne mające na celu realizację własnych koncepcji

artystycznych – próba autoreferatu określającego werbalnie własną twórczość). 7. Projekt indywidualny (samodzielna, indywidualna praca studentów prowadząca do

ukształtowania własnej odpowiedzi na pytanie czym jest malarstwo). 8. E-learning (zajęcia realizowane z wykorzystaniem sprzętu i oprogramowania komputerowego,

oraz internetu).


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – 3 3 5 5 6 6 – –





Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Paweł Nowak dr Michał Chojecki


Wymagania końcowe. 1. Wykonanie kompletu zadań objętych programem pracowni. 2. Publiczna prezentacja własnej twórczości malarskiej podczas wystawy kończącej każdorazowo

rok akademicki.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). W programie pracowni kładziemy nacisk przede wszystkim na proces twórczy, jako autonomiczną drogę poszukiwania własnej osobowości artystycznej. Zadania stawiane studentom to przede wszystkim pytania, w których nie ma jednoznacznej odpowiedzi, a najważniejszy staje się wysiłek i praca podjęta przez każdego studenta w inny sposób w celu szukania rozwiązania zgodnego z własnym temperamentem, poglądami, osobowością, wiedzą, doświadczeniem, wyobraźnią talentem. Dużą wagę przykładamy do budowania u studentów samoświadomości, zarówno technicznej i technologicznej, jak i szerzej kulturowej. Malowanie jest impulsem do rozpoczęcia pracy, w wyniku której następuje uświadamianie. Przestrzegamy przed wymyślaniem siebie jako artysty. Namawiamy do poszukiwania, eksperymentowania z różnymi mediami i technikami w celu nie tylko odnalezienia, ale również nieustannego kształtowania siebie jako artysty współczesnego, osadzonego w konkretnych realiach czasu i miejsca, w którym żyjemy. W pracy ze studentami kładziemy duży nacisk na nieustanny proces formacyjny z pełnym przekonaniem, że tak jak świat niezmiennie zmienia się dookoła nas, tak również i my nie możemy poprzestać w poszukiwaniu aktualnych i adekwatnych form do opisania i współkształtowania naszej rzeczywistości przez sztukę. Nasz program ma przede wszystkim pobudzić i zainspirować do pracy. W tym celu poza zajęciami praktycznymi prowadzimy w pracowni cykle wykładów prezentujące różne postawy i poglądy artystyczne oraz światopoglądowe, organizujemy spotkania i warsztaty oraz wyjazdy plenerowe i integracyjne zarówno do ważnych ośrodków artystycznych (jak Berlin), jak i poza miasto. Tworzenie środowiska artystów-studentów wzajemnie się inspirujących i współpracujących jest jedną z najważniejszych zadań naszej metody dydaktycznej.

Zadania obowiązkowe. 1. Autobiografia. Wątki autobiograficzne i osobiste w malarstwie. 2. Dialog/interpretacja. Odniesienie do obecnego w sztuce lub jej historii tematu, wątku lub innego

dzieła. 3. Alfabet. Własna ikonografia, własny język. 4. Znaki, kształty, formy, znaczenia. 5. Co mnie wkurza, co mnie cieszy?

Zadania nieobowiązkowe. 1. Interwencja. Realizacja malarska w przestrzeni miejskiej. 2. Rośliny, zwierzęta, ludzie. 3. Wszystko na raz.

4. Forma otwarta. Co to znaczy?

Kryteria oceny. 1. Ocena jakości i poziomu warsztatowo-artystycznego prac podczas przeglądów śródsemestralnych i semestralnych.

2. Ocena publicznej prezentacji prac dokonywana podczas wystawy. 3. Ocena zaangażowania w realizację zadań wynikających z programu pracowni (udział w

wykładach, warsztatach, itp.). 4. Ocena twórczości malarskiej podczas publicznego pokazu na koniec roku akademickiego; 5. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Praca magisterska. Pracownia nie jest pracownią dyplomującą, natomiast istnieje możliwość wykonania aneksu malarskiego do dyplomowej pracy magisterskiej. Aneks malarski jest indywidualnym projektem o wysokich walorach artystycznych i jest niezależny od właściwej pracy magisterskiej. O gotowości studenta do wykonania aneksu decyduje Komisja dyplomowa na wniosek prowadzącego pracownię. Ta sama Komisja dyplomowa dokonuje oceny aneksu podczas publicznej prezentacji w chwili obrony pracy magisterskiej.

Literatura (piśmiennictwo). Z racji indywidualnego kształcenia studenta, spis lektur przygotowywany jest indywidualnie. Poza lekturami wskazana jest wiedza na temat dorobku artystycznego sztuki dawnej i najnowszej.

Cel zajęć. Program pracowni ma na celu wykształcenie świadomego artysty, podejmującego różnorodne działania twórcze, otwartego na różnorodne światopoglądy. Dotyczy to w szczególności: 1. Kształcenia i rozwijania obserwacji świata w postaci makro i mikro oraz zamianę tego typu

widzenia na język sztuki. 2. Poszukiwania formy wypowiedzi artystycznej adekwatnej do współczesności. 3. Określenia procesu tworzenia własnej osobowości artystycznej. 4. Wpojenia i uświadomienia wartości jakie niesie ze sobą sztuka. 5. Wyzwolenia pasji tworzenia.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. realizacji własnych malarskich koncepcji artystycznych; 2. samodzielnego myślenia w obrębie świadomego wykorzystania warsztatu twórczego; 3. realizacji zadań zespołowych w dziedzinie dyscyplinarnej i interdyscyplinarnej; 4. podejmowanie publicznych zadań związanych z szeroko pojętą dziedziną kultury; 5. werbalnej wypowiedzi w piśmie i słowie w dziedzinie malarstwa i sztuk pokrewnych.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. szeroko pojętej kultury i sztuki; 2. rozwiązywania zagadnień związanych z wykonywaną dziedziną sztuki ze szczególnym

uwzględnieniem malarstwa; 3. rozumienia wzajemnych relacji – kontekstów historycznego i kulturowego w obrębie sztuk

plastycznych; 4. różnorodnych technik malarskich z uwzględnieniem współczesnych środków obrazowania

plastycznego; 5. rozumienia wzorców leżących u podstaw kreacji artystycznej umożliwiających swobodę

wypowiedzi artystycznej.

Inne kompetencje (postawy) – student/ absolwent powinien być zdolny do: 1. integrowania zdobytej wiedzy do organizowania kompleksowych zadań o charakterze

multimedialnym i multidyscyplinarnym; 2. krytycznej oceny własnej i cudzej twórczości w obrębie szeroko pojmowanych działań

kulturalnych i kulturotwórczych; 3. twórczego i świadomego poruszania się w obrębie szeroko pojętych sztuk plastycznych; 4. inicjowania i wdrażania zespołowych projektów multimedialnych także o charakterze

interdyscyplinarnym; 5. prezentowania skomplikowanych zagadnień w przystępnej formie. 6. podjęcia studiów trzeciego stopnia w określonej specjalizacji.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • prezentacja – 15% • przeglądy okresowe – 25% • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 30% • końcowa prezentacja projektu – 30%



Prerekwizyty. Znajomość podstawowych zagadnień związanych z technologią malarstwa w kontekście malarstwa tradycyjnego jak też i współczesnych środków obrazowania.


28 15 1 10 1 1

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych (wspólne z pracownią rysunkową). 1. W pełni wyposażona pracownia malarska (25 stanowisk roboczych wyposażonych w sztalugi i





Dr hab. Dorota Optułowicz McQuaid, prof. ASP Pracownia Podstaw Grafiki Warsztatowej dla studentów I roku Katedra Grafiki Warsztatowej

Przedmiot. Podstawy Grafiki Warsztatowej 5-letnie jednolite studia magisterskie

Kod przedmiotu. G/N/1/GW/KK/19

Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie kierunkowe (Grafika warsztatowa)


Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład (omówienie zadań i uwarunkowań technicznych dla każdej nowo poznanej techniki

graficznej). 2. Ćwiczenia warsztatowe (nauka podstawowych technik graficznych). 3. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (indywidualne i zespołowe spotkania ze

studentami w trakcie realizacji konkretnych zadań). 4. Projekty indywidualne (indywidualne zadania realizowane w oparciu o poznawane podstawowe

techniki graficzne). 5. Prezentacja multimedialna (pokaz dotyczący współczesnej grafiki warsztatowej).


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr hab. Dorota Optułowicz McQuaid, prof. ASP mgr Maciej Deja (opieka techniczna)


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS 5 5 – – – – – – – –





Wymagania końcowe. 1. Prezentacja kompletu prac graficznych zgodnie z programem pracowni podczas przeglądów śródsemestralnych oraz każdorazowo po zakończeniu semestru.

2. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas egzaminu komisyjnego zaliczającego pierwszy rok studiów.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Zajęcia w pracowni podstaw grafiki warsztatowej dla studentów pierwszego roku studiów niestacjonarnych prowadzone są w formie wykładów i ćwiczeń. Celem zajęć jest zapoznanie studentów z możliwościami technicznymi i artystycznymi warsztatu graficznego. Tematem wykładów jest historia i rozwój technik graficznych, jak również przykłady współczesnych osiągnięć na polu grafiki artystycznej. W miarę możliwości studenci mają okazję uczestniczyć w dodatkowych wykładach i warsztatach odbywających się na Wydziale Grafiki. Wiedzę teoretyczną pogłębiają uczęszczając na wystawy i podczas lektury polecanej im literatury. W trakcie ćwiczeń studenci zaznajamiają się z poszczególnymi technikami graficznymi. Ich kolejność wynika ze stopnia trudności poznawanych technik. Zajęcia w semestrze zimowym rozpoczynają się od linorytu jako przykładu druku wypukłego. Następnie pojawia się druk wklęsły – akwaforta. Kolejnym zadaniem jest wzbogacenie akwaforty o akwatintę. Semestr letni rozpoczyna akwatinta wykonana metodą odprysku. Sucha igła i miękki werniks kończą zajęcia na pierwszym roku. W toku indywidualnych konsultacji ze studentami możliwe jest modyfikowanie programu w celu zapewnienia studentom optymalnego wsparcia w trakcie realizowanych zadań. Dialog i dyskusja mają na celu wzajemną konfrontację osiągnięć i doświadczeń, wyrabiają u studentów zdolność formułowania wypowiedzi w oparciu o dokonania plastyczne. Nadrzędnym celem jest zapewnienie studentom możliwości realizowania własnej, świadomej wypowiedzi artystycznej z pomocą wiedzy i umiejętności zdobytych podczas zajęć. Wiedza ta nie ogranicza się jedynie do znajomości technik graficznych, ale opiera się na wykorzystaniu doświadczeń zdobytych na wszystkich obszarach edukacji artystyczne, jak również nauk humanistycznych, znajomości zagadnień dotyczących kultury i wiedzy o współczesnym świecie. Kryterium oceny pracy uwzględnia zatem poziom techniczny, jak również artystyczny wykonanych grafik, systematyczność pracy oraz samodzielność w dokonywaniu wyborów, śmiałość podejmowanych decyzji i odwagę w działaniu.

Kryteria oceny. 1. Ocena poziomu technicznego i warsztatowego prac przedstawianych na przeglądach. 2. Ocena systematyczności w pracy. 3. Ocena uczestnictwa w przeglądach śródsemestralnych i semestralnych. 4. Ocena zaangażowanie studenta w realizację programu pracowni. 5. Ocena całokształtu pracy studenta podczas komisyjnego przeglądu pierwszego roku. 6. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.


Literatura (piśmiennictwo). 1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej, KAW, Warszawa, 2000. 2. I. Jakimowicz, Pięć wieków grafiki polskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, 1997. 3. A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne, Warszawa, 1975. 4. A. Krejca, Techniki sztuk graficznych, Warszawa, 1984. 5. J. Werner, Podstawy technologii malarstwa i grafiki, PWN, 1989.

Cel zajęć. Program nauczania w pracowni ma na celu pokazanie studentom pierwszego roku podstaw technologicznych i możliwości jakie daje grafika warsztatowa w swym tradycyjnym wymiarze. W szczególności dotyczy to: 1. Poznania podstawowych technik graficznych i możliwości ich twórczego wykorzystania. 2. Poznania podstaw teoretycznych grafiki warsztatowej. Ponadto chcemy przygotować studentów do podejmowania w pełni świadomych działań twórczych na dalszych latach studiów. Naszym celem jest przekazanie im przede wszystkim podstaw warsztatowych oraz rozwijanie i kształtowanie takich cech osobowościowych jak: 1. Świadomość artystyczna i wyobraźnia. 2. Umiejętność określania w przyszłości własnej drogi twórczej. Także jednym z naszych podstawowych zadań jest przygotowanie studenta do podjęcia dalszych studiów w obrębie specjalizacji.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. realizacji podstawowych działań w obrębie podstaw grafiki warsztatowej; 2. swobodnego korzystania z poznanych technik warsztatowych; 3. realizacji projektów zespołowych w obrębie grafiki warsztatowej i działań

interdyscyplinarnych; 4. organizowania publicznych prezentacji związanych z własną twórczością; 5. świadomego posługiwania się podstawowymi narzędziami warsztatowymi w zakresie grafiki

warsztatowej; 6. dalszego doskonalenia się w obrębie zagadnień związanych z grafiką warsztatową.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. terminologii związanej z szeroko pojmowaną grafiką warsztatową; 2. teoretycznych podstaw grafiki warsztatowej; 3. teorii, historii i tradycji grafiki warsztatowej; 4. tworzenia prac graficznych mających znamiona własnej kreacji; 5. możliwości wykorzystania i łączenia teoretycznych i praktycznych aspektów studiowania.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. podejmowania pierwszych prób w niezależnej pracy twórczej; 2. sumiennej i systematycznej pracy nad określonymi projektami i zadaniami; 3. realizacji projektów zespołowych o charakterze interdyscyplinarnym; 4. prezentacji swojej twórczości podczas przeglądu komisyjnego pierwszego roku; 5. kontynuowania studiów w obrębie specjalizacji.

Wartościowanie efektów kształcenia w skali od 1 do 3.

Umiejętności – 3 Wiedza – 2 Postawy – 1






metalowych, prasa graficzna do linorytu, gilotyna do blach graficznych, w pełni wyposażona kwaszarnia wraz z odpowiednią wentylacją, stanowiska do suszenia odbitek, itp.).






8 6 1 1 0

Dr hab. Błażej Ostoja Lniski Pracownia Litografii dla studentów I-V roku (dyplomująca) Katedra Grafiki Warsztatowej

Przedmiot. Litografia 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie kierunkowe Grafika warsztatowa (Litografia)

Typ przedmiotu. Obowiązkowy. Kształcenie kierunkowe.

Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy (zajęcia zespołowe mające na celu poszerzenie wiedzy ogólnej na temat

litografii i ukazujący możliwości wykorzystania tej techniki podczas zajęć w innych pracowniach).

2. Prezentacja (zajęcia zespołowe przybliżające problematykę związaną z przedmiotem oraz pokazujące studentom ewolucję litografii na przestrzeni lat – także w odniesieniu do aspektów kulturowych).

3. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (indywidualny i zbiorowy zespół zajęć wykonywanych w pracowni).

4. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia zespołowe i indywidualne ćwiczące umiejętność świadomego posługiwania się warsztatem graficznym w obrębie litografii).

5. Ćwiczenia kreacyjne (zajęcia zespołowe i indywidualne ćwiczące umiejętności niezbędne do świadomej realizacji własnych działań artystycznych).


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS 5 5 5 5 7 7 10 10 18 18

Ilość godzin w tygodniu 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8

Rodzaj zaliczenia ekm ekm egz egz egz egz egz egz egz ekm


6. Projekt indywidualny (realizacja cyklu zadań indywidualnych połączonych z publicznym pokazem).

7. Seminarium niższe (zajęcia indywidualne przygotowujące studenta do publicznej prezentacji własnej twórczości w obrębie specjalizacji podczas absolutorium).

8. E-learning (zajęcia realizowane z wykorzystaniem internetu).

Język wykładowy. Polski, angielski, francuski, włoski

Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Błażej Ostoja Lniski dr Magdalena Boffito (zajęcia dla I roku) mgr Paulina Buźniak mgr Robert Kurzaj

Wymagania wstępne. Zdany egzamin wstępny na pierwszy rok studiów magisterskich.

Wymagania końcowe. Wykonanie kompletu zadań objętych programem pracowni z zachowaniem wysokiej jakości kreacji, estetyki wykonania i poprawności warsztatowej.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Zajęcia w Pracowni Litografii są prowadzone dla studentów od pierwszego do piątego roku. Podstawową formą zajęć są ćwiczenia realizowane przez studenta w ciągu roku akademickiego poprzedzone wprowadzeniem w formie wykładów z technik graficznych (z naciskiem na techniki druku płaskiego – litografii) oraz wykładów teoretycznych poszerzających horyzonty intelektualne i możliwości kreacyjne. Wykłady z zakresu techniki mają za zadanie pokazać studentowi pełne spektrum możliwości technicznych warsztatu litograficznego, co ma swoje odbicie w jego świadomym doborze środków – dzięki ugruntowanej wiedzy, student może swobodniej poruszać się w sferze kreatywnej, a kształtowana materia graficzna odzwierciedla jego ekspresję i indywidualne podejście do tematu. Ćwiczenia mają różny charakter trudności w zależności od stopnia zaawansowania studenta, opierają się na korektach indywidualnych oraz grupowych. Podsumowanie indywidualnego postępu prac, także weryfikacja na tle działań twórczych innych studentów odbywa się po zrealizowaniu finalnego projektu, którego zwieńczeniem jest publikacja w formie wystawy końcoworocznej. Na podstawie ćwiczeń student powinien dać możliwie ścisłą i konsekwentną odpowiedź prezentując interpretację zadania w formie samodzielnego projektu cechującego się zrozumieniem, wysokim profesjonalizmem, wyczuciem formy, zarówno pod względem walorów intelektualnych, jak i pod kątem wybranych rozwiązań technicznych.

Przykładowe ćwiczenie: 1. Autoportret. 2. Ciało. 3. Twarz. 4. My Rzeczpospolita Litograficzna. 5. Harmonia piękna.

Niezależnie od ćwiczeń wszyscy studenci są zapraszani do wzięcia udziału w warsztatach, powadzonych przez osoby nie związane bezpośrednio z kręgiem Akademii i reprezentujące pokrewne dziedziny sztuki. Takim przykładem jest kooperacja z Domem Plenerowym – Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku i projekt ,,Crave” prowadzony przez specjalistkę sztuk performatywnych. Doświadczenie tego typu pomaga w wyjściu z kręgu znanych, oswojonych tematów, a także zachęca do poszerzania obszaru własnych poszukiwań, podejmowania ryzyka i eksperymentowania na rzecz działań nieobliczalnych, nieprzewidywalnych , ale też innowacyjnych. Wyjściu poza mury uczelni i poszerzeniu obszaru zainteresowań, również w aspekcie kulturowym, służą regularnie organizowane plenery polsko-włoskie w Dolomitach i współpraca z Manufakturą Graficzną w Vicenzie. Ośrodek w Vicenzie jest jednym z ważniejszych na mapie kulturowej Włoch, spotkanie z tradycją śródziemnomorską zarysowuje inny kontekst do działań polskich studentów, a współpraca z młodym pokoleniem artystów włoskich skupionych wokół Manufaktury Busato, reprezentujących krąg Akademii Sztuk Pięknych w Wenecji jest rodzajem pomostu przerzuconego pomiędzy Północą i Południem Europy.

Kryteria oceny. 1. Ocena poziomu artystycznego i warsztatowego. 2. Ocena zaangażowania w realizację programu pracowni oraz umiejętności efektywnego

wykorzystania wskazówek otrzymanych podczas zajęć, ćwiczeń i korekt. 3. Indywidualna ocena artystycznego rozwoju studenta. 4. Ocena uczestnictwa w okresowych i semestralnych przeglądach. 5. Ocena stopnia przyswojonej wiedzy teoretycznej w obrębie litografii. 6. Ocena publicznej prezentacji dzieła podczas wystaw podsumowujących rok akademicki. 7. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Literatura (piśmiennictwo). 1. Irena Tessaro-Kosimowa, Historia Litografii Warszawskiej, Warszawa 1973. 2. Magdalena Piotrowska, Władysław Winiecki – Wielki Wodewil, Warszawa 2010. 3. Francis Ponge, Ze wstępnych notatek do człowieka, pod redakcją M. Janion i S. Rośka, 4. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1984.

Cel zajęć. Udział w zajęciach ma na celu rozwijanie estetycznego widzenia rzeczywistości w oparciu o działania związane z tradycyjną grafiką artystyczną. W szczególności dotyczy to: 1. Rozwijania samokrytycyzmu i umiejętności samodzielnej oceny wyników, stałego

równoważenia dwóch stanowisk: subiektywnego i intuicyjnego z racjonalnym i analitycznym. 2. Wyrobienia umiejętności dyskutowania, precyzyjnego formułowania sądów i wypowiedzi na

temat zadań postawionych w pracowni, jak i zjawisk zachodzących w świecie – nie tylko w dziedzinie sztuk plastycznych.

3. Przygotowania do twórczego posługiwania się warsztatem graficznym (litografia) wzbogaconym o nowe doświadczenia i rozwiązania techniczne, które pozwolą na swobodne wyrażanie jego koncepcji twórczych.

4. Wychowanie świadomego artysty zdolnego do realizacji własnej, indywidualnej twórczości.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. analizowania własnej twórczości pod kątem osiągnięcia najlepszych rozwiązań twórczych; 2. posiadanie własnych, twórczych motywacji połączonych z otwartością na różne światopoglądy;

3. rozwijania umiejętności warsztatowych opartych o tradycyjny warsztat litograficzny jak i też wykorzystujący możliwości techniczne współczesnej grafiki artystycznej;

4. przeprowadzenia publicznej prezentacji własnej twórczości; 5. tworzenia nowych form obrazowania w zakresie litografii i pochodnych technik graficznych; 6. aranżowania w obrębie własnej twórczości elementów wynikających z historii sztuki i tradycji

warszawskiej grafiki warsztatowej.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. wykonywanej dyscypliny artystycznej a także w szeroko rozumianym obszarze sztuki i kultury; 2. poprawnego wykorzystywanie wzorców leżących u podstaw kreacji artystycznej; 3. rozumienie relacji zachodzących pomiędzy teoretycznymi a praktycznymi aspektami

studiowania w kontekście historii i tradycji grafiki artystycznej; 4. świadomego wykorzystywania wzorców lezących u podstaw teorii i historii sztuki ze

szczególnym zwróceniem uwagi na tradycje graficzne Wydziału Grafiki; 5. teoretycznych i metodologicznych definicji i zagadnień związanych z grafiką artystyczną.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. samodzielnego podejmowania działań artystycznych; 2. krytycznej oceny własnych realizacji plastycznych; 3. formułowania samodzielnych sądów; 4. współpracy z członkami zespołu przy wykonywaniu projektów zespołowych; 5. komunikowania się w społeczeństwie; 6. inicjowania zadań i pracy zespołowej podczas realizacji projektów artystycznych i kulturalnych.





Prerekwizyty. Znajomość podstawowych technik grafiki warsztatowej.


90 68 1 10 10 1

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych. 1. W pełni wyposażona pracownia graficzna (stoły robocze, krzesła, prasy litograficzne,

stanowiska do szlifowania kamieni litograficznych, suszarnia odbitek, itp.). 2. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami. 3. Komputer (z twardym dyskiem powyżej 100 GB i ponad 2GB pamięci RAM) z monitorem

LCD minimum 20 cali. 4. Przewodowy lub bezprzewodowy dostęp do internetu. 5. Przygotowane na potrzeby ekspozycji ściany pracowni lub innej przestrzeni ekspozycyjnej

(płyta spilśniona miękka pomalowana na biało). 6. Zamykane pomieszczenie do przechowywania materiałów graficznych. 7. Szafki z szufladami do przechowywania papierów i prac studentów. 8. Możliwość redagowania (przy pomocy webmastera lub administratora) zawartości strony


Dr Piotr Siwczuk Pracownia Rysunku i Malarstwa dla studentów I roku Katedra Rysunku i Malarstwa

Przedmiot. Rysunek i malarstwo 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). 1. Ćwiczenia studyjne (zajęcia zespołowe i indywidualne stymulujące indywidualny rozwój

studenta w oparciu o rysunek studyjny). 2. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia zespołowe i indywidualne ćwiczące umiejętności

prawidłowego i świadomego posługiwania się podstawowymi narzędziami rysunkowymi i malarskimi).

3. Projekt indywidualny (zajęcia indywidualne mające na celu samodzielną pracę studenta nad konkretnym zadaniem rysunkowym lub malarskim).

4. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (zajęcia zespołowe i indywidualne mające na celu indywidualny rozwój studenta poprzez: dyskusje, korekty „przy sztaludze”, indywidualne i zespołowe prezentacje prac studentów).

5. Plener malarski (zajęcia zespołowe mające na celu ćwiczenie obserwacji zmienności koloru w przestrzeni otwartej).



Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS 4 4 – – – – – – – –




Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr hab. Piotr Siwczuk dr Marcin Jurkiewicz


Wymagania końcowe. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas egzaminu komisyjnego zaliczającego pierwszy rok studiów.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). W ramach zajęć na pierwszym roku student pracuje przede wszystkim z modelem. Temat człowieka jest głęboko osadzony w tradycji edukacji artystycznej. Ciało ludzkie stanowi znakomitą kompilację piękna natury. Odnosząc się do niego student w trakcie dwóch semestrów dokonuje analitycznej wędrówki od prac początkowo skupionych na anatomicznych walorach obiektu po realizacje naznaczone dużą swobodą kreacyjną.

Przykładowe zadania. • indywidualny charakter modela – studium postaci oraz portret • człowiek i przestrzeń – aranżacja postaci ludzkiej w kontekście zaistniałego otoczenia pracowni

– problem światła i głębi • kontrasty – konfrontacja dwóch postaci (modeli) - próba przeniesienia na język plastyczny

różnic i skrajności występujących w zaistniałej sytuacji • ruch – szkice rejestrujące różne układy postaci – ćwiczenie poddane rygorowi czasu: od 5 minut

do kilku sekund; podobne ćwiczenie – zmienny układ postaci zapisany na jednej płaszczyźnie – efektem rysunek poszczególnych sekwencji ruchu nakładających się na siebie

• narracja – krótka historia opowiedziana w trzech do pięciu odsłonach – od konstrukcji do destrukcji

Podsumowaniem zajęć w pracowni jest obowiązkowy plener malarski odbywający się w domu plenerowym Akademii Sztuk Pięknych w Dłużewie. Organizowany jest również wiosenny plener (lub warsztaty rysunkowe) dla kilku szczególnie wyróżniających się studentów. Prowadząca plener: dr hab. Zdzisława Ludwiniak, prof. ASP.

Kryteria oceny. 1. Ocena zadań (rysunków i obrazów) będących odpowiedzią na przygotowaną w pracowni

aranżację przestrzenną. 2. Ocena zadań (ćwiczeń) domowych. 3. Ocena indywidualnego rozwoju studenta z uwzględnieniem frekwencji na zajęciach. 4. Ocena uczestnictwa w przeglądach śródsemestralnych i semestralnych. 5. Ocena poziomu prezentacji własnej twórczości rysunkowej i malarskiej podczas publicznego


Komisyjne zaliczenie pierwszego roku. Ocena poziomu artystycznego i warsztatowego zestawu prac wykonanych podczas pierwszego i drugiego semestru studiów pod postacią prezentacji przed Komisją Wydziałową powołaną przez

dziekana. Pozytywna ocena skutkuje zaliczeniem pierwszego i drugiego semestru studiów a w konsekwencji całego roku.

Literatura (piśmiennictwo). 1. Artyści o sztuce. Od Van Gogha do Picassa, Warszawa, 1969. 2. Jan Białostocki, Sztuka cenniejsza niż złoto, PWN Warszawa, 1991. 3. Wasilij Kandinsky, O duchowości w sztuce, Państwowa Galeria Sztuki w Łodzi, 1996. 4. Ludwik Losos, Techniki malarskie, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1991. 5. Maria Rzepińska, Historia koloru, Arkady, Warszawa, 1998. Aktualne periodyki poświęcone sztuce.

Cel zajęć. Program pracowni ma na celu przekazanie studentom podstawowej wiedzy i umiejętności z zakresu podstaw rysunku i malarstwa. W szczególności dotyczy to: 1. Wyrównania umiejętności warsztatowych w grupie. 2. Pokazania możliwości oryginalnego, indywidualnego zapisu plastycznego w ramach rysunku i

malarstwa, w odniesieniu do zadań wykonywanych w pracowni. 3. Przygotowania studenta do biegłego i pewnego poruszania się w obrębie rysunku i malarstwa, a

więc do przemyślanego korzystania z istniejących technik i technologii oraz podejmowania prób twórczego i technologicznego eksperymentu.

4. Gotowości studenta do podejmowania zaawansowanych problemów plastycznych na wyższych latach studiów.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. posiadania własnych twórczych motywacji w realizacji działań rysunkowych i malarskich; 2. swobodnego poruszania się w obrębie podstawowych technik rysunkowych i malarskich; 3. obserwacji natury i wyciągania własnych wniosków dających możliwość poprawności kreacji w

zakresie rysunku studyjnego; 4. swobodnego poruszania się w zakresie malarstwa w obrębie pracowni (wnętrze) oraz w

plenerze (przestrzeń); 5. werbalnej obrony swoich postaw twórczych; 6. samodzielnego myślenia w obrębie tematów podejmowanych we własnej pracy twórczej.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. podstaw warsztatu rysunkowego i malarskiego; 2. znajomości anatomii, teorii barwy i koloru, technologii rysunku i malarstwa; 3. podstaw historii rysunku i malarstwa, także w odniesieniu do współczesności; 4. oddziaływania aspektów kulturowo-historycznych na sztukę współczesną; 5. rozumienia relacji zachodzących pomiędzy praktyczną i teoretyczną stroną studiów.

Inne kompetencje (postawy) – student/ absolwent powinien być zdolny do: 1. świadomego wyboru pracowni specjalistycznej na starszych latach studiów; 2. docierania do pakietu informacji niezbędnych w dalszym kształtowaniu własnej postawy

twórczej; 3. komunikowania się w społeczeństwie w obrębie działań interdyscyplinarnych (wystawa

zbiorowa); 4. pierwszych prób w samodzielnym podejmowaniu działań twórczych;

5. efektywnego wykorzystania wyobraźni i intuicji w obrębie własnej kreacji; 6. prezentacji swojej twórczości podczas przeglądu komisyjnego pierwszego roku.








2. Rekwizyty do aranżacji przestrzennej (stelaż, draperie, oświetlenie punktowe, itp.). 3. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami. 4. Przygotowane na potrzeby ekspozycji ściany pracowni lub innej przestrzeni ekspozycyjnej

(płyta spilśniona miękka pomalowana na biało, rurki montażowe do wieszania obrazów). 5. Możliwość redagowania (przy pomocy webmastera lub administratora) zawartości strony



8 6 2 2

Prof. Piotr SmolnickiPracownia Grafiki Warsztatowej dla studentów II-V roku (dyplomująca) Katedra Grafiki Warsztatowej

Przedmiot. Grafika warsztatowa 5-letnie jednolite studia licencjackie


Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie kierunkowe Grafika warsztatowa


Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy i konwersatoryjny (zajęcia zespołowe i indywidualne mające charakter cykli

wykładów dotyczących specyficznej kultury grafiki warsztatowej).2. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia indywidualne i zespołowe doskonalące umiejętności

warsztatowe w obrębie szeroko pojętej grafiki artystycznej).3. Ćwiczenia kreacyjne (zajęcia zespołowe i indywidualne mające na celu realizowanie przez

studenta własnych koncepcji artystycznych).4. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (indywidualne i zespołowe, comiesięczne

zbiorowe przeglądy dorobku, dające studentom okazję do wzajemnej konfrontacji osiągnięć imobilizujące do wzmożenia zarówno ambicji, jak i wysiłku).

5. Seminarium magisterskie (cykl zajęć przygotowujących studentów do obrony pracymagisterskiej).

6. Projekt indywidualny (realizacja indywidualnego projektu artystycznego – magisterska pracadyplomowa).


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – – – 7 7 10 10 18 18





Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Piotr Smolnicki mgr Aleksandra Owczarek mgr Maciej Deja – pomoc techniczna mgr Zygmunt Księżakowski – pomoc techniczna


Wymagania końcowe. 1. Wykonanie kompletu zadań objętych programem pracowni. 2. Wykonanie oraz publiczna obrona magisterskiej pracy dyplomowej (praca praktyczna i

teoretyczna).

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Praca w pracowni w okresie magisterium obejmuje 5 semestrów. Dwa pierwsze semestry koncentrują się na dwu torowej pracy ze studentami. Pierwszy dotyczy poznawania nowych technik graficznych z którymi studenci dotychczas nie mieli do czynienia. Poznają techniki: • algrafię – tzw. offset, • serigrafie w postaci rysunku kreskowego oraz obrazu fotograficznego. • druk cyfrowy na papierze – opracowanie rysunku w różnych rozdzielczościach oraz pliku do

druku z plotera oraz do cyfrowego przygotowania matrycy offsetowej

Drugim równoległym torem pracy studentów jest poszukiwanie tematów wypowiedzi artystycznej zgodnej z zainteresowaniami intelektualnymi oraz językiem plastycznym a także odnalezienie i dopasowanie odpowiedniej techniki graficznej od podjętego problemu artystycznego. Wspólne poszukiwanie tematów polega na prezentacji filmów biograficznych i dokumentalnych o sztuce najnowszej, warsztatów artystycznych i technologicznych prezentacja oraz ocena najnowszych osiągnieć w sztukach graficznych. Semestr 3 i 4 to czas realizacji indywidualnie wybranych tematów i problemów artystycznych w formie cyklu graficznego lub serii, instalacji i multimedialnych działań w przestrzeni. Semestr 4 kończy się przeglądem dopuszczenia do dyplomu prezentacja serii graficznej oraz koncepcji graficznej i tematycznej pracy dyplomowej. Semestr 5 to praca nad realizacja grafiki dyplomowej w dowolnej ilości konsultacji pracy technicznej (warsztatowej) oraz koncepcyjno-artystycznej.

Kryteria oceny. 1. Ocena poziomu artystycznego i warsztatowego zadań przewidzianych w programie pracowni. 2. Ocena stopnia zaangażowania w realizację programu pracowni (udział w zajęciach,

konwersatoriach, warsztatach i obowiązkowych wykładach). 3. Ocena poziomu wiedzy w zakresie technologii grafiki warsztatowej. 4. Ocena systematyczności i uczestnictwa w okresowych przeglądach. 5. Ocena uczestnictwa w seminarium magisterskim. 6. Ocena poziomu publicznej obrony pracy magisterskiej.



Literatura (piśmiennictwo). 1. Maciej Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej, KAW, Warszawa, 2000. 2. Jordi Catafal, Clara Olivia, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa, 2004. 3. Irena Jakimowicz, Pięć wieków grafiki polskiej, Warszawa, 1997. 4. Andrzej Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne, Warszawa, 1975. 5. Ales Krejca, Techniki sztuk graficznych, Warszawa, 1984. 6. Terisio Pignatti, Historia rysunku, od Altamiry do Picassa, j.w., 2006. 7. Jerzy Werner, Podstawy technologii malarstwa i grafiki, PWN, 1989. 8. Grafika artystyczna – podręcznik warsztatowy, ASP w Poznaniu, 2007. 9. Halina Chrostowska, (album), ASP i KAW, Warszawa 2000.

Cel zajęć. Program nauczania w obrębie grafiki warsztatowej z jednej strony ma na celu wykształcenie samodzielnego i kreatywnego artysty grafika, a z drugiej odpowiedzialnego i wszechstronnego artysty umiejętnie funkcjonującego we współczesnym świecie. Dotyczy to zarówno umiejętności warsztatowych jak też i wiedzy teoretycznej. Podstawowe cele programowe to: 1. Pogłębianie wiedzy i umiejętności w zakresie zarówno tradycyjnych jak i współczesnych środków wyrazu charakterystycznych dla grafiki warsztatowej.

2. Swobodna kreacja artystyczna z użyciem technik i technologii właściwych sztuce graficznej. 3. Twórcze, kreatywne i umiejętne łączenie technik graficznych. 4. Pogłębianie świadomości, iż kreacja artystyczna jest równoprawnym narzędziem rozstrzygania

dylematów kultury, problemów estetycznych, humanistycznych i etycznych.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. świadomego realizowania własnych, twórczych koncepcji artystycznych w obrębie grafiki

warsztatowej jak też i pochodnych dziedzin sztuki; 2. samodzielnego myślenia w obrębie kreacji w dziedzinie grafiki warsztatowej; 3. wykształcenia własnych motywacji twórczych w połączeniu z otwartością na odmienne światopoglądy;

4. świadomego realizowania prac zespołowych, także podczas realizacji działań o charakterze interdyscyplinarnym;

5. werbalnego wyrażania się w mowie i piśmie na temat twórczości własnej i szeroko pojętych zagadnień z dziedziny kultury;

6. organizowania i przeprowadzania publicznych prezentacji związanych z własną twórczością (wystawy, prezentacje, itp.).

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie:

1. studiowanej specjalizacji, oraz w zakresie szeroko pojmowanej kultury i sztuki; 2. rozumienia kontekstu tradycji i kultury w odniesieniu do zjawisk zachodzących w sztuce

współczesnej ze szczególnym uwzględnieniem współczesnej grafiki warsztatowej; 3. możliwości warsztatowych tradycyjnego i cyfrowego warsztatu graficznego; 4. umiejętności tworzenia prac graficznych o wysokich walorach artystycznych; 5. docierania do informacji dotyczących nowych technologii druku; 6. funkcjonowania współczesnego rynku sztuki z naciskiem na aspekty związane z grafiką

warsztatową.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. aktywnego udziału w życiu kulturalnym własnego środowiska poprzez uczestnictwo w

wystawach, konkursach, itp.; 2. pewnego komunikowania się w społeczeństwie a w szczególności:

c. inicjowania i realizacji wspólnych projektów artystycznych, d. przewodniczenia realizacjom artystycznym, e. integracji z różnymi środowiskami twórczymi podczas realizacji wspólnych projektów

artystycznych; 6. inicjowania działań artystycznych w obrębie szeroko rozumianej grafiki warsztatowej; 7. umiejętnego i świadomego prezentowania własnej twórczości. 8. podjęcia studiów trzeciego stopnia w zakresie specjalizacji.





Prerekwizyty. 1. Znajomość podstaw technologii wykorzystywanych w grafice artystycznej. 2. Wiedza na temat historii i tradycji grafiki warsztatowej.


70 49 5 10 5 1


metalowych, prasa graficzna do linorytu, stanowisko do sitodruku i druku offsetowego gilotyna do blach graficznych; w pełni wyposażona kwaszarnia wraz z odpowiednią wentylacją, stanowiska do suszenia odbitek, itp.).





Dr hab. Jacek Staszewski, prof. ASP Pracownia Rysunku dla studentów II-IV roku Katedra Rysunku i Malarstwa



Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład i wykład monograficzny (zajęcia grupowe z udziałem wykładowcy i zaproszonych

artystów połączone z prezentacjami multimedialnymi dotyczącymi rysunku zawodowego iartystycznego – udział w wykładach jest nieobowiązkowy).

2. Konwersatorium – dialog i dyskusja dydaktyczna (zajęcia indywidualne i grupowe zestudentami mające na celu rozwijanie indywidualnych predyspozycji studentów w zakresierysunku i innych pokrewnych dziedzin twórczości artystycznej).

3. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia indywidualne i grupowe ćwiczące umiejętności świadomegoposługiwania się narzędziami rysunkowymi – także z użyciem multimediów).

4. Ćwiczenia studyjne (zajęcia ćwiczące zmysł obserwacji oraz umiejętność analitycznej isyntetycznej obserwacji).

5. Ćwiczenia kreacyjne (indywidualne i grupowe zajęcia mające na celu realizację przezstudentów własnych koncepcji artystycznych).

6. Projekt indywidualny (realizacja indywidualnego projektu artystycznego pod opiekąwykładowcy, połączona z publicznym pokazem po zakończeniu drugiego roku studiów).

7. Projekt zespołowy (udział w międzyuczelnianych warsztatach rysunkowych po zakończeniupierwszego roku studiów – udział w warsztatach jest nieobowiązkowy – oraz udział w wystawie


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – 3 3 6 6 6 6 – –




podsumowującej każdorazowo rok studiów). 8. E-learning (zajęcia realizowane z wykorzystaniem internetu – Podcast, iTunes U, itp.).


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr hab. Jacek Staszewski, prof. ASP mgr Aleksander Myjak


Wymagania końcowe. 1. Zaliczenie połączone z oceną oryginalności wypowiedzi artystycznej na przeglądzie kończącym

każdy semestr studiów. 2. Zaliczenie obowiązkowego zadania podsumowującego trzeci rok studiów. 3. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas wystawy każdorazowo podsumowującej rok

akademicki.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). …Rysować, narysować, obrysować, zarysować, porysować, dorysować, przerysować, rozrysować, wyrysować, zarysować… Te określenia funkcjonowały i funkcjonują ciągle w naszej świadomości. Zostały w niej ugruntowane jako prosty zapis ekspresji i informacji, jako pole wielorakich skojarzeń funkcjonujących w przestrzeni językowej, kulturowej i życiu codziennym. Rysunek pełnił i pełni nadal ważną rolę i trudno byłoby znaleźć dziś artystę, który potrafi się bez niego obejść. Jednakże innego rodzaju rozważania zajmują aktualnie artystów, kuratorów i krytyków. Dziś dyskutuje się głównie o zagadnieniach socjologicznych, o roli sztuki w systemie rynkowym, o jej zaangażowaniu społecznym czy też oddziaływaniu publicznym. Żyjemy w czasach, gdzie mieszają się ze sobą nie tylko rysunek i malarstwo, ale i fotografia, obiekty, film, performance. Artyści coraz częściej nie identyfikują się z jednym rodzajem sztuki, tylko wybierają to, co odpowiada każdorazowo ich koncepcji. Rysunek jako przedmiot studiów artystycznych wywodzi swe idee z przeświadczenia o jego nadrzędności w procesie twórczym, o pryncypialności jego środków wyrazu, czy wreszcie jego pomocniczej roli względem innych dyscyplin artystycznych. To wszystko jest prawdziwe i niezmiernie ważne, tak samo jak równie ważna jest jego autonomia. Poniższe treści programowe dotyczą głównie zajęć praktycznych wspomaganych cyklem wykładów, warsztatów rysunkowych i prezentacji mających na celu poszerzenie wiedzy studenta w dyscyplinie rysunku oraz w szeroko pojętej dziedzinie kultury i sztuki.

Zagadnienia programowe: Narzędzie i materiał. Rysunek wykonany różnymi narzędziami na różnych materiałach i z wykorzystaniem różnych formatów. Linia. Rysunek wykonany przy użyciu linii, ze zwróceniem uwagi na praktyczne zastosowanie jej różnorodnych rodzajów. Walor.

Rysunek wykonany z przewagą czerni, przewagą bieli, równowagą czerni i bieli. Kolor. Rysunek wykonany przy użyciu barwnej linii i barwnej płaszczyzny (poszukiwanie koloru w obrębie walorowego rysunku). Faktura. Obserwacja zmian wartości strukturalnych w zależności od użytego narzędzia rysunkowego i podłoża. Przestrzeń. Obserwacja zmian postrzegania rzeczywistości w kontekście takich zagadnień jak: pierwszy i drugi plan, odległość, wklęsłość i wypukłość, „głębia ostrości”. Format (rozmiar). Obserwacja zmian wartości strukturalnych rysunku w zależności od formatu podobrazia, sposobu zagospodarowania płaszczyzny rysunkowej (mały, duży). Format (kształt). Rysunek wykonany na różnych formatach takich jak koło, trójkąt, kwadrat, nieregularna płaszczyzna. Format (bryła). Rysunek wykonany na trójwymiarowym przedmiocie. Kontrast. Rysunek obrazujący zapis przeciwstawnych sobie pojęć. Narracja. Rysunek jako forma dialogu wewnętrznego lub zapis cyklu zdarzeń odbywających się w określonym czasie (dziennik, szkicownik, pamiętnik). Funkcja. Obserwacja zmian wartości rysunkowych w zależności od przypisanych mu funkcji – notatka, diagram, wykres, szkic. Przestrzeń. Rysunek wykonany w przestrzeni (wnętrze, przestrzeń miejska, plener) – instalacja, landart, performance, lightart. Kreacja. Rysunek wyrażający indywidualne postawy twórcze.

Dodatkowe formy zajęć: 1. Warsztaty rysunkowe. 2. Warsztaty rysunkowe plenerowe. 3. Warsztaty rysunkowe z udziałem zaproszonych artystów (rysunek artystyczny, komiks, rysunek

prasowy) 4. Wykład Historia rysunku. 5. Wykład Dziennik podróżny. 6. Wykład Rysunek współczesny. 7. Wykład monograficzny współczesnego artysty zajmującego się rysunkiem. 8. Organizacja i udział w wystawach rysunku (indywidualnych i zbiorowych).

Kryteria oceny. 1. Ocena indywidualnego rozwoju artystycznego studenta. 2. Ocena poziomu artystycznego i warsztatowego prac wykonanych przez studenta i osiągniętych

w nich rezultatów twórczych. 3. Ocena indywidualnego zaangażowania studenta w realizację programu pracowni.

4. Ocena umiejętności efektywnego przełożenia wskazówek otrzymywanych w toku kształcenia na jakość wykonywanych przez studenta prac.

5. Ocena poziomu podstawowej wiedzy z zakresu historii rysunku oraz zagadnień dotyczących sztuki współczesnej.

6. Ocena poziomu prezentacji własnej twórczości rysunkowej podczas publicznego dopuszczenia do obrony pracy dyplomowej (absolutorium).



Literatura (piśmiennictwo). Zajęcia z rysunku nie mają charakteru teoretycznego. Materiały, publikacje, katalogi, filmy, czasopisma, dobierane są do konkretnego tematu oraz profilu studenta i są niezwykle ważnym uzupełnieniem edukacji. Tym niemniej poniżej zamieszczam spis podstawowych lektur: 1. Baudrillard Jean, Spisek sztuki, Wydawnictwo SIC!, Warszawa 2006 2. Chalumeau Jean-Luc, Historia sztuki współczesnej – 50 pytań, Wydawnictwo Vizja Press&IT,

Warszawa 2007 3. Clark Kenneth, Akt, PWN, Warszawa 1998 4. Pignatti Terisio, Historia rysunku. Od Altamiry do Picassa, Wydawnictwo Arkady, Warszawa

2006 5. Strzemiński Władysław, Teoria widzenia, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1958 6. Teissig Karel, Techniki rysunku, Wydawnictwo AiF, Warszawa 1982 7. Katalog wystawy Oblicza rysunku, Wydawnictwo ASP, Warszawa, 2007 8. Katalog wystawy Oblicza rysunku 2011, Warszawa, 2011 9. Warsztaty rysunkowe „Harenda 2010”, ASP Kraków, Kraków 2010 10. Warsztaty rysunkowe „Harenda 2011”, ASP Kraków, Kraków 2011 Strony internetowe: 1. www.artforum.com 2. www.csw.art.pl 3. www.pracownia19.pl 4. www.drawingcenter.org 5. www.processing.org 6. www.obliczarysunku.pl 7. www.facebook.com (Pracownia Dziewiętnaście Rysunek)

Cel zajęć. Program nauczania ma na celu przygotowanie studentów do podjęcia wszelkiego rodzaju zadań wynikających z nabycia wiedzy i umiejętności w zakresie rysunku zawodowego, oraz przygotowanie do funkcjonowania jako samodzielny artysta. W szczególności dotyczy to: 1. Umiejscowienia rysunku, jego idei i formy artystycznej w tradycji i historii sztuki, oraz w

sztuce współczesnej.

2. Rozwoju świadomości artystycznej w obrębie własnych, rysunkowych działań kreacyjnych, z uwzględnieniem podstawowych zagadnień plastycznych takich jak światło, barwa, linia, faktura, bryła, struktura.

3. Rozumienia wartości plastycznych występujących w przedmiotach i zjawiskach otaczającej nas rzeczywistości.

4. Świadomego widzenia rzeczywistości, pogłębionego o umiejętność przełożenia widzenia trójwymiarowego na dwuwymiarowy obraz.

5. Wnikliwej i syntetycznej obserwacji ludzkiego ciała, przedmiotu i natury. 6. Kształcenia indywidualnej ekspresji rysunkowej zgodnie z osobistymi doświadczeniami,

potrzebami i umiejętnościami studenta. 7. Równomiernego rozwoju indywidualnej wypowiedzi artystycznej w obrębie technik

rysunkowych i pochodnych działań plastycznych. 8. Kształcenia otwartości na własne, indywidualne cechy kreatywne.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. świadomego i konsekwentnego budowania swojej osobowości twórczej w zakresie rysunku

zawodowego, studyjnego i kreacyjnego; 2. kreatywnego stosowania tradycyjnych i współczesnych środków rysunkowych ze zwróceniem

szczególnej uwagi na możliwość ich wspólnego użytkowania w obrębie pracy artystycznej; 3. tworzenia projektów multimedialnych opartych o rysunek; 4. nowatorskiego wykorzystania możliwości współczesnych środków obrazowania plastycznego; 5. planowania i koordynowania zespołowych przedsięwzięć artystycznych także o charakterze

interdyscyplinarnym; 6. odpowiedzialnego podejścia do prezentacji i wystąpień publicznych (wykład monograficzny,

wystawa własnej twórczości, udział w wystawie zbiorowej). 7. swobodnego wypowiadania się na temat teorii i historii rysunku; 8. swobodnego wypowiadania się na temat zagadnień dotyczących sztuki współczesnej.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. praktycznym, teoretycznym i metodologicznym rysunku w nawiązaniu do kulturowego i

historycznego kontekstu tej dziedziny w obrębie sztuk plastycznych; 2. rozumienia relacji zachodzących pomiędzy teoretycznymi a praktycznymi aspektami

wypowiedzi artystycznej; 3. znajomości różnorodnych technik rysunkowych; 4. świadomego wykorzystania wiedzy praktycznej w realizacji przedsięwzięć artystycznych i

kulturotwórczych; 5. współczesnych środków obrazowania plastycznego ze szczególnym uwzględnieniem

możliwości ich wykorzystania w obrębie działań rysunkowych, prawnych aspektów dotyczących zawodu artysty-plastyka.

Inne kompetencje (postawy) – student/ absolwent powinien być zdolny do: 1. samodzielnego i odpowiedzialnego podejmowania działań artystycznych z wykorzystaniem

szeroko pojętego rysunku; 2. współpracy przy wykonywaniu projektów zespołowych w obrębie różnego rodzaju działań

kulturalnych i kulturotwórczych; 3. krytycznej oceny własnej twórczości oraz wypowiadania się na tematy związane ze sztuką

współczesną;

4. podjęcia studiów trzeciego stopnia w określonej specjalizacji.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • prezentacja zadania w trakcie ćwiczeń – 20% • rozwój projektu prezentowany w trakcie ćwiczeń – 20% • przeglądy okresowe – 10% • końcowa prezentacja projektu – 30% • egzamin końcowy – 20%



Prerekwizyty. Znajomość podstawowych zagadnień związanych z technologią rysunku oraz umiejętność obsługi podstawowych programów graficznych służących do obróbki materiałów multimedialnych.

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych (wspólne z pracownią malarską). 1. W pełni wyposażona pracownia malarska (25 stanowisk roboczych wyposażonych w sztalugi i


2. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami. 3. Możliwość zaciemnienia pracowni podczas pokazu multimedialnego. 4. Projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny. 5. Telewizor LCD 21 cali z wejściem USB przystosowany do montażu na ścianie. 6. Przenośny komputer (z twardym dyskiem powyżej 100 GB i ponad 2GB pamięci RAM). 7. Przygotowane na potrzeby ekspozycji ściany pracowni (płyta spilśniona miękka pomalowana na




30 15 1 11 2 1

Prof. Krzysztof Trusz Pracownia Struktur Wizualnych dla studentów I-II roku Katedra Rysunku i Malarstwa

Przedmiot. Struktury wizualne 5-letnie jednolite studia magisterskie


Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład kursowy (zajęcia grupowe z udziałem wykładowcy połączone z prezentacjami

multimedialnymi dotyczącymi zagadnień związanych z szeroko pojętymi strukturami wizualnymi).

2. Konwersatorium – dialog i dyskusja dydaktyczna (zajęcia indywidualne i grupowe ze studentami mające na celu rozwijanie indywidualnych predyspozycji studentów w zakresie wzajemnych relacji zachodzących pomiędzy płaszczyzną a przestrzenią).

3. Ćwiczenia studyjne (zajęcia zespołowe i indywidualne stymulujące indywidualny rozwój studenta w oparciu o graficzne działania strukturalne na płaszczyźnie i w przestrzeni).

4. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia zespołowe i indywidualne ćwiczące umiejętności prawidłowego i świadomego posługiwania się podstawowymi narzędziami warsztatowymi).

5. Dialog i dyskusja dydaktyczna – konwersatorium (zajęcia grupowe i indywidualne mające na celu pracę nad konkretnym zadaniem podczas jego realizacji).

6. Projekt indywidualny (zajęcia indywidualne pod opieką wykładowcy mające na celu realizację indywidualnego projektu artystycznego).

Język wykładowy.


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS 1 1 1 1 – – – – – –




Polski, angielski

Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Krzysztof Trusz


Wymagania końcowe. 1. Świadome poruszanie się w obrębie zagadnień stanowiących treści nauczania w pracowni. 2. Świadome korzystanie z podstawowych technik kreacji wizualnej oraz świadome kształtowanie

płaszczyzny i przestrzeni. 3. Realizacja kompletu zadań wynikających z programu pracowni. 4. Publiczna prezentacja własnej twórczości podczas egzaminu komisyjnego zaliczającego


Treści programowe nauczania (treść zajęć). Studenci uczą się podstawowych praw współistnienia elementów plastycznych na płaszczyźnie oraz celowego operowania środkami wyrazu, podejmują próbę zmierzenia się z twórczą interpretacją rzeczywistości, realizując zadania na określony temat, z uwzględnieniem własnego temperamentu artystycznego. Ujmując zagadnienia w punktach, można je przedstawić tak: problemy związane z zestawianiem koloru i waloru barw przeciwstawnych, zapoznanie się z problemami kompozycji prostej, złożonej, statycznej i dynamicznej, umiejętność osiągania złudzenia przestrzeni i ruch na płaszczyźnie, umiejętność nadawania, za pomocą plastycznych środków wyrazu, innych znaczeń przedmiotom umiejętność wyrażania emocji za pomocą abstrakcyjnych znaków, kształcenie umiejętności analizowania, syntetyzowania, interpretowania zjawisk wizualnych, rozwijanie umiejętności badania zjawisk i rzeczy oraz odkrywanie praw, które nimi rządzą, kształcenie umiejętności twórczego postrzegania problemów wizualnych oraz optymalizacji i wyszukiwania jednorodnych elementów do ich realizacji, kształcenie umiejętności myślenia abstrakcyjnego, by za pomocą form abstrakcyjnych poszukiwać związków formalnych i procesów widzenia plastycznego. W większości ćwiczeń istotną częścią pracy i nauki jest robienie szkiców i zbieranie ich. Analiza pracy studenta jest wtedy pełna: od wstępnych pomysłów do realizacji ćwiczenia. Student ma możliwość kontrolowania swoich postępów na każdym etapie pracy. Szkice (dochodzenie do rozwiązania problemu) stanowią ważny element pracy, a potem wystawy. Otaczający nas świat niesie ogromną ilość wrażeń i informacji. Dziś trzeba świadomej analizy bodźców docierających do naszego umysłu, aby oddzielić rzeczy ważne od nieważnych. Nie wszystko jednak daje się opisać. Nie zawsze słowa potrafią oddać to co widzimy i czujemy. Nie zawsze potrafimy znaleźć odpowiednie określenia, obrazujące stan naszej osobowości. I tu, niezbędna jest, do zrozumienia rzeczywistości i nadania jej odpowiednich kształtów wrażliwość i intuicja. One pielęgnowane, pozwolą świadomie obserwować i kształtować w sposób kreatywny świat zewnętrzny. Pozwolą, aby świat wewnętrzny rozwijał się w sposób nieograniczony. Zajęcia w Pracowni Struktur Wizualnych mają wprowadzić studenta w zagadnienia związane z formą, fakturą, barwą, światłem, przestrzenią, ruchem, kompozycją. Zagadnienia te angażują się we wszystkie przejawy działań twórczych. Uświadamiają studentowi również to, jak wiele zjawisk plastycznych wzajemnie się przenika. Wykluczają bierną postawę wobec rzeczywistości. Zachęcają

do twórczej percepcji zjawisk i rzeczy. Działania wizualne uczą jak przejść od myślenia przedmiotowego do refleksyjnego postrzegania obiektu.

Kryteria oceny. 1. Ocena poziomu i stopnia realizacji poszczególnych ćwiczeń i zadań. 2. Ocena indywidualnego rozwoju studenta z uwzględnieniem aktywności na zajęciach. 3. Ocena artystycznego poziomu projektów, jak również dokonanych postępów i zaangażowania w

ich realizację. 4. Ocena uczestnictwa w okresowych i semestralnych przeglądach. 5. Ocena systematyczności i terminowości realizacji wykonania zadań. 6. Ocena prezentacji własnej twórczości z zakresu programu pracowni prezentowanej podczas

komisyjnego zaliczenia pierwszego roku studiów. 7. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Komisyjne zaliczenie pierwszego roku. Ocena poziomu artystycznego i warsztatowego zestawu prac wykonanych podczas pierwszego i drugiego semestru studiów pod postacią prezentacji przed Komisją Wydziałową powołaną przez Dziekana. Pozytywna ocena skutkuje zaliczeniem pierwszego i drugiego semestru studiów a w konsekwencji całego roku.

Literatura (piśmiennictwo). 1. J. Młodkowski, Aktywność wizualna człowieka, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2. Warszawa 1998 3. S. Popek, Barwy i psychika, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2008 4. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, 2005 5. Victor. I. Stoichita, Krótka historia cienia, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2001 6. Ernst H. Gombrich, Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawienia obrazowego, PIW 1981 7. Wasilij Kandinski, Punkt i Linia a płaszczyzna, PIW Warszawa, 1986 8. Joanna Sarzyńska-Putowska, Komunikacja wizualna, Kraków, 2002 9. Umberto Eco, Pejzaż semiotyczny, Warszawa PIW 1972 10. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1974 11. M. Rzepińska, Historia koloru, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 1973 12. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Optima, Warszawa 2004 Magazyny o sztuce i popularnonaukowe: Art, Art & Business, Art in America, Art News, Art Forum, Flash Art, Form + Communication Arts, Form, Format, Form + Function, Wydawnictwa Graphis, Imago, Magazyn Sztuki, Print, 2+3D

Cel zajęć. 1. Wprowadzenie studenta w zagadnienia związane z formą, fakturą, barwą, światłem,

przestrzenią, ruchem, kompozycją. 2. Uświadomienie studentowi tego, jak wiele zjawisk plastycznych wzajemnie się ze sobą

przenika. 3. Wpojenie aktywnej postawy wobec rzeczywistości. 4. Zachęta do twórczej percepcji zjawisk i rzeczy. 5. Nauczenie jak działania wizualne uczą przejścia od myślenia przedmiotowego do refleksyjnego

postrzegania obiektu.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. wykształcenia a w konsekwencji posiadania własnych motywacji artystycznych; 2. pracy w zespole; 3. świadomego posługiwania się narzędziami warsztatu grafika-projektanta; 4. świadomego poruszania się w obrębie warsztatu artystyczno-projektowego z wykorzystaniem

tradycyjnych i współczesnych technologii obrazowania w odniesieniu do obrazowania trójwymiarowego;

5. projektowania i realizacji wstępnych projektów artystycznych.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. realizacji prac artystycznych związanych ze swoją specjalnością; 2. świadomego i kreatywnego wykorzystywania nowych technologii w swoim warsztacie

zawodowym; 3. podstawowej terminologii dotyczącej szeroko pojętego projektowania na płaszczyźnie i w

przestrzeni; 4. rozumienia i osadzenia tradycji i historii sztuki w kontekście sztuki współczesnej.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. praktycznego wykorzystania zdobytej na zajęciach wiedzy teoretycznej; 2. krytycznej oceny twórczości własnej oraz odniesienia się do zjawisk i trendów istniejących w

sztuce współczesnej; 3. podejmowania samodzielnych, kreatywnych działań artystycznych na podstawowym poziomie; 4. prezentacji swojej twórczości podczas przeglądu komisyjnego pierwszego roku.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 10% • przeglądy okresowe – 20% • końcowa prezentacja projektu – 30% • egzamin – 40%



Prerekwizyty.


4 3 0 1 0

Zaliczony kurs podstawowej obsługi komputerowych programów graficznych.








Prof. Andrzej Węcławski Pracownia Grafiki Warsztatowej dla studentów II-V roku (dyplomująca) Katedra Grafiki Warsztatowej

Przedmiot. Grafika warsztatowa 5-letnie jednolite studia licencjackie


Kierunek. Grafika

Specjalność. Kształcenie kierunkowe Grafika warsztatowa


Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład (zajęcia zespołowe w formie prezentacji lub prelekcji). 2. Prezentacja (pokazy warsztatowe związane z realizowanymi zadaniami). 3. Prezentacja multimedialna (projekcje filmów o sztuce, omawianie pozycji książkowych i

katalogów z wystaw w ramach biblioteki pracowni). 4. Ćwiczenia warsztatowe (zajęcia indywidualne i zespołowe ćwiczące umiejętność posługiwania

się tradycyjnym i cyfrowym warsztatem graficznym). 5. Ćwiczenia kreacyjne (stymulowanie indywidualnego rozwoju artystycznego i kreacyjnych cech

studenta poprzez indywidualizację programu nauczania). 6. Dialog i dyskusja dydaktyczna (okresowe przeglądy i dyskusje na temat realizowanych prac). 7. Seminarium magisterskie (cykl zajęć przygotowujących studentów do obrony pracy

magisterskiej). 8. Projekt indywidualny (realizacja indywidualnego zadania połączona z jego pokazem

publicznym).


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – – – 7 7 10 10 18 18




Język wykładowy. Polski, niemiecki, angielski.

Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). prof. Andrzej Węcławski dr Mateusz Dąbrowski


Wymagania końcowe. 1. Umiejętność oryginalnej wypowiedzi artystycznej w dziedzinie projektowania graficznego. 2. Umiejętność świadomego korzystania z warsztatu grafika-projektanta. 3. Umiejętność kreacyjnego i twórczego łączenia tradycyjnych i cyfrowych technik warsztatu

graficznego. 4. Kreatywne rozwiązywanie problemów z zakresu projektowania książki i komunikacjiwizualnej. 5. Wykonanie oraz publiczna obrona pracy magisterskiej (praca praktyczna i teoretyczna).

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Program nauczania oparty jest o zasadę równowagi między kształceniem artystycznym i zawodowym. Zajęcia z grafiki warsztatowej mają, rozszerzać twórcze zainteresowania studenta, wzbogacać jego osobowość artystyczną, rozwijać wyobraźnię i zainteresowania sztuką. Ważnym elementem w programie pracowni jest przekazanie studentom wiedzy z zakresu technologii grafiki warsztatowej /technik druku cyfrowego, druku offsetowego, serigrafii jak też klasycznych technik graficznych/o Tylko wszechstronne wykształcenie zawodowe i humanistyczne może umożliwić adaptację do szybko zmieniającej się rzeczywistości społecznej i artystycznej. Podstawowym zadaniem jest przygotowanie studenta do twórczego posługiwania się złożonym technologicznie warsztatem graficznym, który pozwoli na swobodne wyrażanie jego koncepcji artystycznych. Swoboda w posługiwaniu się współczesnym warsztatem cyfrowym w połączeniu z wiedzą o tradycyjnych technologiach stanowi silny bodziec kreacyjny w procesie dydaktycznym i twórczym, poszerza znacznie jego zakres i stymuluje rozwój o nowe możliwości. Na tak rozumiany warsztat graficzny składają się urządzenia służące do pracy w technikach cyfrowych: skanery, tablety, plotery, drukarki, aparaty cyfrowe w połączeniu z elementami tradycyjnego warsztatu graficznego. Ta część programu będzie realizowana w ramach programu badawczego zatytułowanego Laboratorium druku cyfrowego (przygotowanego dla KBN). Celem laboratorium ma być stworzenie nowego modelu programowo-sprzętowego dla współczesnej pracowni graficznej łączącej w sobie elementy typowe dla tzw. świata nowych mediów z tradycją. Połączenie w procesie twórczym bardzo różnych elementów, tradycyjnych i nowoczesnych.

W ramach programu pracowni prowadzone będą ćwiczenia z użyciem różnych odmian druku wykonywanego przy pomocy urządzeń elektronicznych /pigmentowego, atramentowego, solwentowego/ w połączeniu z drukiem offsetowym, kolografią i serigrafią. Złożony charakter nauczania przedmiotu i jego szeroki zakres zmusza do szukania różnorodnych form przekazywania wiedzy. Program przewiduje organizowanie wykładów, zajęć, ćwiczeń i pokazów warsztatowych dotyczących całokształtu problematyki grafiki artystycznej. Program będzie obejmował podstawowe informacje technologiczne. Wprowadzenie do poprawnego posługiwania się sprzętem elektronicznym oraz rozwijanie umiejętności posługiwania się oprogramowaniem komputerowym dla celów grafiki warsztatowej. Informacje o technologii druku

cyfrowego, offsetowego, podstawy serigrafii. Przygotowanie matrycy cyfrowej, offsetowej, transfery między technikami. Przygotowanie projektów w druku wielkoformatowym, elementy fotografii, wykorzystanie jej w grafice artystycznej.

Program obejmuje również zespół zagadnień tematycznych i ćwiczeń praktycznych analizujących jak poprzez rozszerzenie warsztatu graficznego o nowe media cyfrowe zmienia się miejsce, rola i sposób oddziaływania grafiki warsztatowej: • jak zmienia się definicja grafiki, • problem i zastosowanie niematerialnej matrycy, • cyfrowa technologia – nowe możliwości kreacyjne, analiza samego procesu. (proces zapisu

cyfrowego jako źródło kreacji), • druk wielkoformatowy – miejsce dla grafiki w przestrzeni publicznej, nowe miejsce prezentacji

i komunikacji – grafika artystyczna w sieci internetowej użycie grafiki artystycznej do pokazów multimedialnych i instalacji graficznych.

Kryteria oceny. 1. Ocena poprawności wykonania i poziomu estetycznego wszystkich zadań i ćwiczeń objętych

programem pracowni podczas przeglądów śródsemestralnych i semestralnych. 2. Ocena zaangażowania w realizację zadań i projektów. 3. Indywidualna ocena artystycznego rozwoju studenta. 4. Ocena uczestnictwa w seminarium magisterskim. 5. Ocena publicznej obrony pracy magisterskiej. 6. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.


Literatura (piśmiennictwo). 1. Grafika artystyczna – podręcznik warsztatowy, ASP w Poznaniu 2007. 2. Harald Johnson, Drukowanie cyfrowe dla profesjonalistów, Wydawnictwo RM, Warszawa 2005. 3. Richard Noyce, Printmaking at the edge, A and C Black, London 2006. 4. Halina Chrostowska, ASP/KAW, Warszawa 2000 Katalogi z wystaw graficznych: 1. Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, 2. Triennale Grafiki Polskiej w Katowicach, 3. IMPRINT w Warszawie, 4. Biennale Grafiki Studenckiej w Poznaniu Strony internetowe: www.triennial.cracow.pl, www.imprint.com24.pl, www.pracownianr6.com, www.galeriatest.pl, www.polishprintmaking.com.

Cel zajęć. 1. Rozwijanie kreatywnej i artystycznej wrażliwości studenta, jego rozwój intelektualny. 2. Kształtowanie jego indywidualności artystycznej oraz przekazywanie wiedzy w zakresie

współczesnych środków wykorzystywanych w grafice artystycznej. 3. Przygotowanie studenta do twórczego posługiwania się złożonym technologicznie

współczesnym i tradycyjnym warsztatem graficznym. 4. Łączenie tradycyjnych technik graficznych z metodami druku cyfrowego i elementami nowych

mediów. 5. Rozwijanie umiejętności swobodnego wykorzystywania warsztatu graficznego do wyrażania

koncepcji artystycznych studenta. 6. Rozszerzenie twórczych zainteresowań studenta. 7. Wzbogacanie jego osobowości artystycznej. 8. Rozwijanie wyobraźni i zainteresowania sztuką.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. właściwego doboru metod i środków do realizacji graficznych projektów artystycznych; 2. rozwijania swoich umiejętności warsztatowych w obrębie grafiki warsztatowej; 3. określenia własnej, odrębnej postawy artystycznej; 4. podejmowania zadań zespołowych, także o charakterze interdyscyplinarnym; 5. świadomego posługiwania się tradycyjnym i współczesnym warsztatem artysty-grafika; 6. werbalnego wyrażania się w mowie i piśmie na temat swojej twórczości i szeroko pojętych

tematów związanych z kulturą i sztuką; 7. publicznej prezentacji własnej twórczości.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. studiowanej specjalizacji a także w zakresie szeroko pojętej kultury i sztuki; 1. podstawowych zagadnień metodologicznych i technologicznych z zakresu grafiki warsztatowej; 2. świadomego osadzenia własnej twórczości graficznej w tradycji i historii sztuki ze szczególnym

uwzględnieniem tradycji grafiki polskiej; 3. zrozumienia relacji zachodzących pomiędzy praktycznymi i teoretycznymi aspektami

studiowania; 4. orientacji w problematyce dotyczącej współczesnych technologii stosowanych w grafice

warsztatowej.

Inne kompetencje (postawy) – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. oceny poziomu realizacji własnych projektów artystycznych; 2. współpracy z zespołem przy realizowaniu projektów zespołowych; 3. twórczego wykorzystywania posiadanych wiadomości i informacji; 4. świadomego rozwiązywania problemów pojawiających się w trakcie realizacji projektów

artystycznych; 5. świadomego zainicjowania własnej drogi twórczej jako artysty-grafika; 6. podjęcia studiów trzeciego stopnia w obrębie specjalizacji.

Wartościowanie efektów kształcenia w skali od 1 do 3. Umiejętności – 3 Wiedza – 2

Postawy – 3

Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • przeglądy okresowe – 15% • rozwój projektu prezentowany w trakcie korekt – 15% • egzamin – 40% • końcowa prezentacja projektu – 30%



Prerekwizyty. Znajomość technologii podstawowych technik grafiki artystycznej.


metalowych, prasa graficzna do linorytu, gilotyna do blach graficznych; w pełni wyposażona kwaszarnia wraz z odpowiednią wentylacją, stanowiska do suszenia odbitek, itp.).



5. Ploter solventowy wraz z materiałami eksploatacyjnymi wraz z komputerem i oprogramowaniem służącym do jego obsługi.

6. Przewodowy lub bezprzewodowy dostęp do internetu. 7. Przygotowane na potrzeby ekspozycji ściany pracowni (płyta spilśniona miękka pomalowana na




70 45 5 14 5 5

Dr hab. Dorota Folga-Januszewska Teoria percepcji – teoria przestrzeni i barwy dla studentów II roku Zakład Teorii Wydziału Grafiki

Przedmiot. Słownik Sztuki Współczesnej 5-letnie jednolite studia magisterskie

Kod przedmiotu. G/S/J/NO/27

Kierunek. Grafika

Specjalność. Nauczanie ogólne (teoria)

Typ przedmiotu. Obowiązkowy Nauczanie ogólne (teoria)

Metody nauczania (forma zajęć). Wykład kursowy (zajęcia zbiorowe, będące systematycznym, autorskim kursem oparte na słowie i obrazie, także z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej).


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr hab. Dorota Folga-Januszewska

Wymagania wstępne. Zaaiczony pierwszy rok studiów.

Wymagania końcowe. Zdany egzamin.

Treści programowe nauczania (treść zajęć).


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 0 10

Punkty ECTS – – 1 1 – – – – – –

Ilość godzin w tygodniu – – 2 2 – – – – – –

Rodzaj zaliczenia – – zst egz – – – – – –


Studenci mają okazję zapoznać się z podstawowymi kierunkami, nurtami i tendencjami sztuki XX wieku. Posiądą znajomość podstawowych faktów z historii sztuki XX wieku. Zajęcia teoretyczne uzupełniane są zapoznawaniem studentów z aktualnymi wystawami poświęconymi sztuce nowoczesnej.

Kryteria oceny. 1. Ocena umiejętności problematyzowania zagadnień związanych z sztuką współczesną. 2. Systematyczność pracy i uczestnictwo w zajęciach. 3. Samodzielność w obrębie formułowania własnej wypowiedzi. 4. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Literatura (piśmiennictwo). 1. G. Berghaus, Futurism & Fascism. Between anarchist rebellion and fascist reaction 1909-1944,

Oxford 1996. 2. E. Gentile, The Struggle for Modernity. Nationalism, Futurism, and Fascism, Greenwood,

Westport 2003. 3. Wspomnienia – Albert Speer, przeł. [z niem.] Marek Fijałkowski [et al.],Warszawa : Wydaw.

Min. Obr. Narodowej, 1990. 4. Mirroring Evil. Nazi Imagery/Recent Art, ed. Norman L. Kleeblat, Rutgers University Press,

2001. 5. M. Leśniakowska, Wartopia. Antropologia (re-)konstrukcji, [w:] Opowiedziane inaczej,

Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk 2008 s. 164-193. 6. van Alphen Ernst, Zabawa w Holokaust, przeł. K. Bojarska, [w:] "Literatura na świecie", nr

1-2/2004, s. 217 – 243. 7. E. Jedlińska, Sztuka po Holocauście, Biblioteka Tygla Kultury, Łódź 2001. 8. Bałka - Jakubowicz, Wśród cieni… i sarenek (Z Mirosławem Bałką rozmawia Rafał

Jakubowicz), [w:] Mirosław Bałka. Winterreise, katalog, Galeria Starmach, Kraków 2003. 9. Józef Szajna i jego świat, B. Kowalska, A. Koecher-Hensel, Z. Taranienko, Zachęta, Hotel

Sztuki 2000. 10. I. Kowalczyk, Estetyzowanie Holokaustu? http://www.obieg.pl/artmix/4139 11. I. Kowalczyk: Od ołowianego żołnierzyka do polskiego toy artu, [w:] Matki–Polki, Chłopcy i

Cyborgi…Sztuka i feminizm w Polsce, Wyd. Galeria Miejska „Arsenał”, Poznań 2010. 12. P. Leszkowicz, Die Soldaten – czyli propozycja mojej wystawy dla Muzeum Wojska Polskiego w

Warszawie http://www.obieg.pl/felieton/19329 13. J Blake, Le tumulte noir: modernist art and popular entertainment in Jazz-Age Paris,

1900-1930, Penn State Press, 1999. 14. J. Rasula, Jazz as decal for European Avant-garde, http://jazzstudiesonline.org/?q=node/544 15. L. Majewski, Basquiat - nowojorska opowieść filmowa, Rebis Poznań 1997 16. K. Bojarska, Wszystko jest czarną dziewczyną http://www.dwutygodnik.com/artykul/2817-

wszystko-jest-czarna-dziewczyna.html 17. P. Strożek, Afromodernizm, Harlem Renaissance, Kara Walker, afrofuturyzm, „Tranzystor”,

2011 nr 2, s. 10-12. 18. Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej, red, Christoph Cox, Daniel Warner, wstęp do

wyd. pol. M. Libera, sot, Warszawa 2010. 19. Paul Miller aka DJ Spooky, Rhythm Science, MIT Press 2004. 20. P. Strożek, Rhythm Science Sound Unbound DJ Spooky'ego, czyli afrofuturystyczne

samplowanie kultury, „Lampa” 2011 nr 6.

http://jazzstudiesonline.org/?q=node/544

http://www.dwutygodnik.com/artykul/2817-wszystko-jest-czarna-dziewczyna.html

21. M. Biro, The Dada cyborg: visions of the new human in Weimar Berlin, University of Minnesota Press, 2009.

22. N. Kline, M. Clynes, Cyborgs and Space, „Astronautics” 1960. 23. D. Harraway, Manifest cyborga, przeł. S. Królak, E. Majewskia, „Przegląd Filozoficzno-

Literacki” 2003 nr 1. 24. D. Harraway, Zwierzęta laboratoryjne i ich ludzie, przeł A. Ostolski, „Krytyka Polityczna” 2008

nr 15. 25. I. Kowalczyk, „Life is a Story” Izabelli Gustowskiej – cyborgiczna opowieść o życiu http://

obieg.pl/recenzje/1113 26. W. Benjamin, Paryż stolica XIX w. http://bylecoq.w.interia.pl/text/paryz_stolica.htm [w: Pasaże] 27. B. Schulz, Sklepy cynamonowe (1934) 28. A. Breton, Manifest surrealizmu (1924) http://nowakrytyka.pl/spip.php?article203 29. [Numer poświęcony ciału w kulturze], „Dialog” 2006 nr 11. 30. I. Kowalczyk, Feminizm w sztuce polskich artystek , http://www.oska.org.pl/biuletyn/6/64.pdf 31. I. Kowalczyk, Co się dzieje na scenie współczesnej sztuki w Polsce? http://

www.magazyn.c22.eu/archiwum/nr_26/archiwum_nr26_tekst_5.htm 32. J. Butler, Uwikłani w płeć, Warszawa 2008. 33. A. Żmijewski, Drżące ciała. Rozmowy z artystami, Warszawa 2008. 34. Slavoj Żiżek, Do Lacana przez kulturę popularną, Warszawa 2003. 35. Bad painting – good Art, E. Badura-Triska, S. Neuburger, MUMOK, Wiedeń 2008. 36. E. Badurska-Triska, Kto zostaje złym malarzem, kiedy, dlaczego i w jakim sensie?, „Didaskalia”

2010 nr 95. 37. Urszula Czartoryska, Od pop artu do sztuki konceptualnej, Warszawa 1973. 38. M. Drągowska, D. Kuryłek, E. M. Tatar, Krótka historia Grupy Ładnie, Kraków 2008. 39. Marcin Maciejowski. Tak jest, red. L. Danilczyk, B. Leszczyńska-Cyganik, Karków 2010. 40. Maria Brewińska (red.), Wilhelm Sasnal. Lata walki / Anni di lotta / Years of Struggle, Zachęta

Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2007 41. Ch. Rojek, Celebrity, Reaktion Books, 2001. 42. P. Wombell, Starstruck, contemporary art and the cult of celebrity, New Art. Gallery Walsall,

2008. 43. P. Strożek, Charlie Chaplin – ikona awangardy, „Dialog” 2011 nr 9.

Cel zajęć. • Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z elementarną wiedzą, dotyczącą sztuki

współczesnej. Wiedza ta pozwala uzyskać umiejętność interpretacji sztuki XX i XXI w. z wielu perspektyw. Wiedza uzyskana na zajęciach pozwoli zrozumieć przemiany jakie zaszły w kulturze artystycznej od początku XX w. po dziś dzień w kontekście ważnych problemów polityczno-społecznych. Pozwoli zdobyć przede wszystkim umiejętność swobodnego poruszania się w obszarze zagadnień sztuki współczesnej i zrozumienia jej złożonej problematyki także w perspektywach nowych metodologii badawczych.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. zdobywanie wiedzy na temat przemian, jakie zaszły w sztuce od początków XX w. po dziś

dzień, 2. umiejętność rozróżniania poszczególnych koncepcji myśli awangardowej, 3. umiejętność analizy i interpretacji zjawisk w sztuce współczesnej,

http://obieg.pl/recenzje/1113

http://bylecoq.w.interia.pl/text/paryz_stolica.htm

http://nowakrytyka.pl/spip.php?article203

http://www.oska.org.pl/biuletyn/6/64.pdf

http://www.magazyn.c22.eu/archiwum/nr_26/archiwum_nr26_tekst_5.htm

4. umiejętność swobodnego poruszania się w obszarze zagadnień sztuki współczesnej i zrozumienia jej złożonej problematyki,

5. umiejętność dyskusji nad problemami współczesnej kultury, 6. udział w życiu kulturalnym.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. podstaw terminologii związanej z dziełami sztuki danej epoki; 2. syntetycznego obrazu sztuki omówionych podczas zajęć epok, kierunków, nurtów i tendencji; 3. podstawowego kanonu dzieł sztuki danej epoki oraz ich twórców; 4. podstawowych treści i motywów ikonograficznych; 5. podstawowych zagadnień myśli i piśmiennictwa o sztuce danej epoki.

Inne kompetencje (postawy) – student/ absolwent powinien być zdolny do: 1. wykorzystywania wyniesionej z zajęć wiedzy w odniesieniu do dzieł, z którymi spotyka się po

raz pierwszy, wykazując się najpierw spostrzegawczością podczas analizy, a następnie samodzielnością przy formułowaniu sądów; wykorzystywania w swej twórczości doświadczeń przeszłości.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych. • aktywność w dyskusji – 20% • esej/referat – 30% • egzamin pisemny – 50 %



Prerekwizyty. • Ogólna wiedza humanistyczna wynikająca z kształcenia w szkole oraz efekty kształcenia na

pierwszym, drugim i w trakcie trzeciego roku studiów.

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych. 1. W pełni wyposażona sala wykładowa posiadająca stanowiska robocze dla 12-15 studentów z

możliwością ustawienia w kwadrat lub prostokąt. 2. Przewodowy lub bezprzewodowy dostęp do internetu. 3. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami.

Możliwość zaciemnienia pracowni podczas pokazu multimedialnego.


4 2 1 1 0 0

4. Przenośny komputer (z twardym dyskiem powyżej 100 GB i ponad 2GB pamięci RAM), projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny.

5. Duża, biała tablica umieszczona w odpowiednim miejscu, kolorowe pisaki. 6. Tablica, kreda, marker.

Dr hab. Dorota Folga-Januszewska Teoria percepcji – teoria znaku dla studentów III roku Zakład Teorii Wydziału Grafiki



Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). Wykład kursowy (zajęcia zbiorowe, będące systematycznym, autorskim kursem oparte na słowie i obrazie, także z wykorzystaniem prezentacji multimedialnej).


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr hab. Dorota Folga-Januszewska

Wymagania wstępne. Zaaiczony drugi rok studiów.

Wymagania końcowe. Zdany egzamin.

Treści programowe nauczania (treść zajęć).


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 0 10

Punkty ECTS – – – – 1 1 – – – –

Ilość godzin w tygodniu – – – – 2 2 – – – –

Rodzaj zaliczenia – – – – zst egz – – – –


1. Przedstawienie semiotycznych teorii badań zjawisk kulturowych w aspekcie historyczno-porównawczym

2. Opis logicznych i semiotycznych narzędzi i metod analizy faktów kulturowych 3. Głównym celem wykładu jest przekazanie wiedzy teoretycznej i praktycznej dotyczącej natury i

funkcjonowania zjawisk kulturowych w aspekcie semiotycznym na przykładzie wielkich systemów kulturowych (judaizm, islam, hinduizm, buddyzm, taoizm, konfucjanizm, shintoizm) oraz współczesnych trendów związanych z kulturą masową, komercyjną i korporacyjną.

Kryteria oceny. 1. Ocena umiejętności problematyzowania zagadnień związanych z sztuką współczesną. 2. Systematyczność pracy i uczestnictwo w zajęciach. 3. Samodzielność w obrębie formułowania własnej wypowiedzi. 4. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Literatura (piśmiennictwo). 1. J. Pelc, Wstęp do semiotyki, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984. 2. R. Barthes, Imperium znaków. Przeł. A. Dziadek, Wydawnictwo KR, Warszawa 2004. 3. R. Barthes, Mitologie, Aletheia, Warszawa 2008. 4. R. Barthes, Podstawy semiologii, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2009. 5. U. Eco, Nieobecna struktura. Przeł. A. Weinsberg i P. Bravo, Wydawnictwo KR, Warszawa

2003. 6. U. Eco, Od drzewa do labiryntu. Studia historyczne o znaku i interpretacji, Aletheia, Warszawa

2009.

Cel zajęć. • Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z rozszerzoną wiedzą, dotyczącą sztuki

współczesnej. Pozwoli to zdobyć przede wszystkim umiejętność swobodnego poruszania się w obszarze zagadnień sztuki współczesnej i zrozumienia jej złożonej problematyki także w perspektywach nowych metodologii badawczych.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. twórczego i krytycznego postrzegania (krytyczna lektura i analiza tekstów naukowych wraz z

analizą dzieł sztuki), 2. analizy omawianych zagadnień oraz zdolności do refleksji nad własną postawą i twórczością

artystyczną w odniesieniu do problemów omawianych podczas kolejnych spotkań, 3. krytycznego odczytywania tekstów naukowych, a także – na ich podstawie – przygotowania i

prezentacji referatu.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. zagadnień związanych z problematyką zaanonsowaną w tytule zajęć, sformułowaną w

zależności od indywidualnych zainteresowań jego uczestników, oraz na podstawie lektury wybranych tekstów i materiałów audiowizualnych.

Inne kompetencje (postawy) – student/ absolwent powinien być zdolny do: 1. twórczego i krytycznego postrzegania oraz analizowania omawianych zagadnień, aktywnie

uczestniczyć w dyskusji, 2. refleksji nad własną postawą i twórczością artystyczną w odniesieniu do problemów

omawianych podczas kolejnych spotkań.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych. • aktywność w dyskusji – 20% • esej/referat – 30% • egzamin pisemny – 50 %



Prerekwizyty. • Ogólna wiedza humanistyczna wynikająca z kształcenia w szkole oraz efekty kształcenia na

pierwszym, drugim i w trakcie trzeciego roku studiów.

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych. 1. W pełni wyposażona sala wykładowa posiadająca stanowiska robocze dla 12-15 studentów z

możliwością ustawienia w kwadrat lub prostokąt. 2. Przewodowy lub bezprzewodowy dostęp do internetu. 3. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami.

Możliwość zaciemnienia pracowni podczas pokazu multimedialnego. 4. Przenośny komputer (z twardym dyskiem powyżej 100 GB i ponad 2GB pamięci RAM),

projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny. 5. Duża, biała tablica umieszczona w odpowiednim miejscu, kolorowe pisaki. 6. Tablica, kreda, marker.


4 2 1 1 0 0

Dr Adam Zdrodowski Wprowadzenie do terminologii sztuki współczesnej dla studentów I roku Zakład Teorii Wydziału Grafiki



Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). 1. Wykład (cykl wykładów poświęconych kulturze współczesnej w ujęciu interdyscyplinarynym, łączącym ważne zjawiska i tendencje w sztukach plastycznych, muzyce, teatrze, architekturze, tańcu, literaturze i filmie w ramach jednego problemowego hasła).

2. Dialog i dyskusja dydaktyczna (po wykładzie 15-20 minut dyskusji na temat poruszonego problemu).


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr Adam Zdrodowski

Wymagania wstępne. Zdane egzaminy na drugi rok studiów.

Wymagania końcowe.


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 0 10

Punkty ECTS 1 1 – – – – – – – –


Rodzaj zaliczenia zst egz – – – – – – – –


1. Umiejętność rozumienia problemów sztuki współćzesnej. 2. Umiejętność interpretacji ważnych zagadnień w sztuce współczesnej. 3. Uczestnictwo we współczesnym życiu kulturalnym.

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Wprowadzenie do terminologii sztuki współczesnej to zajęcia pomyślane jako prezentacja ogólnokulturowych zagadnień poświęconych sztuce XX i XXI w. w ujęciu interdyscyplinarnym. Wyróżnia je charakter „słownikowy”, dlatego też tematyka danych zajęć podporządkowana jest wybranym hasłom. W tym kontekście zajęcia będą przeglądem prac definiujących sztukę współczesną. Do egzaminu student sam dokonuje selekcji materiału podanego w poniższej bibliografii i filmografii. Wojna: 1. Czy wojna może być sztuką? Futurystyczne marzenia o Imperium nowoczesności. 2. Po Auschwitz. Pojęcie traumy wojennej w polskiej sztuce współczesnej. 3. „Sztuka nazistowska” i reprezentacje nazizmu w sztuce współczesnej. 4. Redefinicje wojny i męskości w polskiej sztuce współczesnej. Rasa: 1. Jazz wobec sztuk wizualnych. 2. Jean Michel Basquiat, narodziny street art. 3. Kara Walker (wyjście na wystawę). 4. Kultura didżejska. Od Bauhausu do dub i Dja Spooky’ego. Ciało: 1. Awangardowe kreacje człowieka-maszyny i rzeczywistość cyborgów. Ciało wobec technologii. 2. Forma człowieka. Figura manekina w sztuce współczesnej. 3. Ciało jako narzędzie eksperymentów artystycznych: od body art do Mariny Abramović. 4. Zagadnienie ciała w polskiej sztuce współczesnej. Popkultura: 1. Slavoj Żiżek – kultura popularna jako „sklepik z fantazjami”. 2. Good Art – Bad Art. Pojęcie kiczu w sztuce współczesnej. 3. Od pop-artu do „pop-banalistów”. 4. Świat celebrytów i sztuka współczesna. Komunizm a sztuka współczesna: 1. Utopie konstruktywistów. 2. Przyszłość projektowana przez komunizm. Walka o prymat bycia nowoczesnym w latach

Zimnej Wojny: nowoczesny design + kolonizacja kosmosu. 3. Kobiety i socrealizm [z okazji dnia kobiet]. 4. Happening w sztuce i Happeningiem w komunizm. 5. [wyjście na wystawę „Akademia Ruchu” w CSW] Wielkanoc: 1. [Z okazji Wielkiego Czwartku specjalne zajęcia: 5.04.2012] 2. Symbolika krzyża/ukrzyżowania w sztuce współczesnej. Artysta- Przestrzeń-Kurator-Biennale: 1. Wystawa jako dzieło sztuki. 2. „Manifesta Decade”. Biennale Manifesta. 3. Kultura biennale i wydarzenia biennalowe 2012 r. Nowe Media: 1. Video Art. 2. Interaktywność ekspozycji.

3. Net Art. Digital Art. Euro 2012: 1. [Z okazji nadchodzącego Euro 2012] 2. Futbol w sztuce współczesnej.

Kryteria oceny 1. Ocena umiejętności problematyzowania zagadnień związanych z sztuką współczesną. 2. Systematyczność pracy i uczestnictwo w zajęciach. 3. Samodzielność w obrębie formułowania własnej wypowiedzi. 4. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Literatura (piśmiennictwo). Bibliografia: 1. G. Berghaus, Futurism & Fascism. Between anarchist rebellion and fascist reaction 1909-1944,

Oxford 1996. 2. E. Gentile, The Struggle for Modernity. Nationalism, Futurism, and Fascism, Greenwood,

Westport 2003. 3. Wspomnienia – Albert Speer, przeł. [z niem.] Marek Fijałkowski [et al.],Warszawa : Wydaw.

Min. Obr. Narodowej, 1990. 4. Mirroring Evil. Nazi Imagery/Recent Art, ed. Norman L. Kleeblat, Rutgers University Press,

2001. 5. M. Leśniakowska, Wartopia. Antropologia (re-)konstrukcji, [w:] Opowiedziane inaczej,

Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Gdańsk 2008 s. 164-193. 6. van Alphen Ernst, Zabawa w Holokaust, przeł. K. Bojarska, [w:] "Literatura na świecie", nr

1-2/2004, s. 217 – 243. 7. E. Jedlińska, Sztuka po Holocauście, Biblioteka Tygla Kultury, Łódź 2001. 8. Bałka - Jakubowicz, Wśród cieni… i sarenek (Z Mirosławem Bałką rozmawia Rafał

Jakubowicz), [w:] Mirosław Bałka. Winterreise, katalog, Galeria Starmach, Kraków 2003. 9. Józef Szajna i jego świat, B. Kowalska, A. Koecher-Hensel, Z. Taranienko, Zachęta, Hotel

Sztuki 2000. 10. I. Kowalczyk, Estetyzowanie Holokaustu? http://www.obieg.pl/artmix/4139 11. I. Kowalczyk: Od ołowianego żołnierzyka do polskiego toy artu, [w:] Matki–Polki, Chłopcy i

Cyborgi…Sztuka i feminizm w Polsce, Wyd. Galeria Miejska „Arsenał”, Poznań 2010. 12. P. Leszkowicz, Die Soldaten – czyli propozycja mojej wystawy dla Muzeum Wojska Polskiego w

Warszawie http://www.obieg.pl/felieton/19329 13. J Blake, Le tumulte noir: modernist art and popular entertainment in Jazz-Age Paris,

1900-1930, Penn State Press, 1999. 14. J. Rasula, Jazz as decal for European Avant-garde, http://jazzstudiesonline.org/?q=node/544 15. L. Majewski, Basquiat - nowojorska opowieść filmowa, Rebis Poznań 1997 16. K. Bojarska, Wszystko jest czarną dziewczyną http://www.dwutygodnik.com/artykul/2817-

wszystko-jest-czarna-dziewczyna.html 17. P. Strożek, Afromodernizm, Harlem Renaissance, Kara Walker, afrofuturyzm, „Tranzystor”,

2011 nr 2, s. 10-12. 18. Kultura dźwięku. Teksty o muzyce nowoczesnej, red, Christoph Cox, Daniel Warner, wstęp do

wyd. pol. M. Libera, sot, Warszawa 2010. 19. Paul Miller aka DJ Spooky, Rhythm Science, MIT Press 2004. 20. P. Strożek, Rhythm Science Sound Unbound DJ Spooky'ego, czyli afrofuturystyczne

samplowanie kultury, „Lampa” 2011 nr 6.

http://jazzstudiesonline.org/?q=node/544

http://www.dwutygodnik.com/artykul/2817-wszystko-jest-czarna-dziewczyna.html

21. M. Biro, The Dada cyborg: visions of the new human in Weimar Berlin, University of Minnesota Press, 2009.

22. N. Kline, M. Clynes, Cyborgs and Space, „Astronautics” 1960. 23. D. Harraway, Manifest cyborga, przeł. S. Królak, E. Majewskia, „Przegląd Filozoficzno-

Literacki” 2003 nr 1. 24. D. Harraway, Zwierzęta laboratoryjne i ich ludzie, przeł A. Ostolski, „Krytyka Polityczna” 2008

nr 15. 25. I. Kowalczyk, „Life is a Story” Izabelli Gustowskiej – cyborgiczna opowieść o życiu http://

obieg.pl/recenzje/1113 26. W. Benjamin, Paryż stolica XIX w. http://bylecoq.w.interia.pl/text/paryz_stolica.htm [w: Pasaże] 27. B. Schulz, Sklepy cynamonowe (1934) 28. A. Breton, Manifest surrealizmu (1924) http://nowakrytyka.pl/spip.php?article203 29. [Numer poświęcony ciału w kulturze], „Dialog” 2006 nr 11. 30. I. Kowalczyk, Feminizm w sztuce polskich artystek , http://www.oska.org.pl/biuletyn/6/64.pdf 31. I. Kowalczyk, Co się dzieje na scenie współczesnej sztuki w Polsce? http://

www.magazyn.c22.eu/archiwum/nr_26/archiwum_nr26_tekst_5.htm 32. J. Butler, Uwikłani w płeć, Warszawa 2008. 33. A. Żmijewski, Drżące ciała. Rozmowy z artystami, Warszawa 2008. 34. Slavoj Żiżek, Do Lacana przez kulturę popularną, Warszawa 2003. 35. Bad painting – good Art, E. Badura-Triska, S. Neuburger, MUMOK, Wiedeń 2008. 36. E. Badurska-Triska, Kto zostaje złym malarzem, kiedy, dlaczego i w jakim sensie?, „Didaskalia”

2010 nr 95. 37. Urszula Czartoryska, Od pop artu do sztuki konceptualnej, Warszawa 1973. 38. M. Drągowska, D. Kuryłek, E. M. Tatar, Krótka historia Grupy Ładnie, Kraków 2008. 39. Marcin Maciejowski. Tak jest, red. L. Danilczyk, B. Leszczyńska-Cyganik, Karków 2010. 40. Maria Brewińska (red.), Wilhelm Sasnal. Lata walki / Anni di lotta / Years of Struggle, Zachęta

Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa, 2007 41. Ch. Rojek, Celebrity, Reaktion Books, 2001. 42. P. Wombell, Starstruck, contemporary art and the cult of celebrity, New Art. Gallery Walsall,

2008. 43. P. Strożek, Charlie Chaplin – ikona awangardy, „Dialog” 2011 nr 9. Filmografia: 1. Józef Szajna, Replika, [Barwny. 53 min] (1988) 2. Tadeusz Kantor, Wielopole Wielopole, [Barwny. 87 min] (1984) 3. Peter Cohen, Architektura zagłady, [2 godz.] (1989) 4. Aleka Polis, Wartopia (2007) [pokaz multimedialny] 5. Artur Żmijewski, 80064, format DVD, master DV, 9'20'', 2004 6. Artur Żmijewski, Berek, format DVD, master Betacam, 3'50'',1999 7. Artur Żmijewski, KRWP, format DVD, master Betacam, 7'30'', 2000 8. E. Bland, The Cry of Jazz [34 min.] (1959) 9. Tamra Davis, Jean Michel Basquiat, Radiant Child, (2010) 10. Christian Marclay, Telephones (1995) 11. DJ Spooky, Terra Nova (2009) 12. R. Scott, Blade Runner (1984) 13. H. Richter. Dreams that money could buy (1947) 14. G. Jacopeto, F. Prospero, Mondo cane (1962) 15. V. Acconci, Undertone (1972) 16. M. Abramović, Balkan Baroque (1997)

http://obieg.pl/recenzje/1113

http://bylecoq.w.interia.pl/text/paryz_stolica.htm

http://nowakrytyka.pl/spip.php?article203

http://www.oska.org.pl/biuletyn/6/64.pdf

http://www.magazyn.c22.eu/archiwum/nr_26/archiwum_nr26_tekst_5.htm

17. K. Kozyra, W sztuce marzenia stają się rzeczywistością (2006) 18. S. Żiżek, Z-boczona historia kina (2006) 19. Ch. Chaplin, Modern times (1936) 20. Ch. Workman, Superstar: The Life and Times of Andy Warhol (1990) 21. [filmy Oskara Dawickiego]

Cel zajęć. Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z elementarną wiedzą, dotyczącą sztuki współczesnej. Wiedza ta pozwala uzyskać umiejętność interpretacji sztuki XX i XXI w. z wielu perspektyw. Wiedza uzyskana na zajęciach pozwoli zrozumieć przemiany jakie zaszły w kulturze artystycznej od początku XX w. po dziś dzień w kontekście ważnych problemów polityczno-społecznych. Pozwoli zdobyć przede wszystkim umiejętność swobodnego poruszania się w obszarze zagadnień sztuki współczesnej i zrozumienia jej złożonej problematyki także w perspektywach nowych metofologii badawczych, takich jak postcolonial studies, gender studies, performance studies.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności, wiedza, kompetencje 1. zdobywanie wiedzy na temat przemian, jakie zaszły w sztuce od początków XX w. po dziś

dzień, 2. umiejętność rozróżniania poszczególnych koncepcji myśli awangardowej, 3. umiejętność analizy i interpretacji zjawisk w sztuce współczesnej, 4. umiejętność swobodnego poruszania się w obszarze zagadnień sztuki współczesnej i

zrozumienia jej złożonej problematyki, 5. umiejętność dyskusji nad problemami współczesnej kultury, 6. udział w życiu kulturalnym.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • Dyskusja dydaktyczna (przeglądy grupowe połączone z dyskusją) – 20% • Egzamin ustny związany z dyskusją na temat problemów w sztuce współczesnej – 80%





2 1 1 0


robocze, krzesła, przewodowy lub bezprzewodowy dostęp do internetu). 2. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami.


projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny.

Dr Adam Zdrodowski Literatura o sztuce dla studentów IV roku Zakład Teorii Wydziału Grafiki

Przedmiot. Literatura o sztuce 5-letnie jednolite studia magisterskie

Kod przedmiotu. G/N/2/NO/36

Kierunek. Grafika



Metody nauczania (forma zajęć). Seminarium lekturowe: zajęcia mają pomóc studentom w pracy nad częścią pisemną dyplomu. Zaczniemy od krótkiej wypowiedzi pisemnej, dzięki której dowiem się, jakie są zainteresowania artystyczne studentów, a także jak posługują się językiem. Podczas zajęć będziemy dyskutować na temat przeczytanych tekstów. Oprócz dyskusji zajęcia będą zawierały elementy wykładu, prezentacji i prezentacji multimedialnej (przygotowanej zarówno przez wykładowcę, jak przez studentów), a także dialogu dydaktycznego (korekta prac pisemnych).


Imię i nazwisko wykładowcy (także całego zespołu w danej pracowni). dr Adam Zdrodowski

Wymagania wstępne. Zdany egzamin wstępny na pierwszy rok studiów magisterskich.


Semestr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Punkty ECTS – – – – – – 2 2 – –

Ilość godzin w tygodniu – – – – – – 2 2 – –

Rodzaj zaliczenia – – – – – – zal egz – –


Wymagania końcowe. 1. Zaliczenie pisemnej pracy semestralnej. 2. Zaliczenie krótkiej prezentacji dokonanej podczas zajęć (fakultatywnie).

Treści programowe nauczania (treść zajęć). Zajęcia mają na celu pomóc studentom w napisaniu komentarza do pracy dyplomowej. Będziemy skupiać się na trzech kwestiach: 1. na poprawności językowej i spójności pisemnych wypowiedzi studentów; 2. na lekturze tekstów mogących zainspirować studentów i dostarczyć im kontekstu i niezbędnej

terminologii, które okażą się niezbędne, gdy zasiądą do pisania komentarzy do prac dyplomowych;

3. na analizie relacji między słowem a dziełem stworzonym w medium innym niż słowo.

Zagadnienia programowe: 1. Krótka wypowiedź pisemna studentów na temat ich projektów dyplomowych. 2. Zagadnienie ekfrazy (trzy wiersze o upadku Ikara. Analiza relacji między obrazem Breughela o

tekstami poetyckimi na jego temat: W.H.Auden, William Carlos Williams i Ernest Bryll). 3. Jak pisać o sztuce awangardowej? (na przykładzie książki Gertrudy Stein, Picasso). 4. Kwestie reprodukcji, powtórzenia i aury dzieła sztuki (Walter Benjamin, Dzieło sztuki w dobie

reprodukcji technicznej). 5. Dziedzictwo surrealizmu – projekcja filmów surrealistów (Rene Clair, Marcel Duchamp, Man

Ray, Germaine Dulac). 6. Dziedzictwo surrealizmu, c.d. – dyskusja wokół książki Agnieszki Taborskiej Spiskowcy

wyobraźni. Surrealizm). 7. Jak jest relacja między słowem a obrazem. Czym różni się proces powstawania dzieła

literackiego od procesu powstawania dzieła plastycznego (analiza wierszy Franka O’Hary, Dlaczego nie jestem malarzem i Johna Ashbery’ego – A imię jej „Ut pictura poesis”).

8. Dyskusja wokół definicji i aktualności zjawiska awangardy (David Lehman, Ostatnia awangarda).

9. Awangarda i kicz (Clement Greenberg, Awangarda i kicz, Milan Kundera – fragment powieści Nieznośna lekkość bytu).

10. Estetyka kamp (Susan Sontag, „Notatki o kampie”) 11. Słowo, obraz, znak. Literatura konkretna (Stanisław Dróżdż, Eugen Gomringer, Pierre Garnier,

Jenny Holzer). 12. Omówienie prac semestralnych.

Kryteria oceny. 1. Ocena pisemnej pracy semestralnej. 2. Ocena zaangażowania na zajęciach (obecność, lektura tekstów, udział w dyskusji). 3. Ocena poziomu publicznej prezentacji (przygotowanie prezentacji nie jest obowiązkowe). 4. Skala ocen określona jest według obowiązującej na Wydziale Grafiki skali punktacji.

Literatura (piśmiennictwo). 1. Walter Benjamin, Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej, (kserokopia/plik pdf). 2. Clement Greenberg, Awangarda i kicz, (kserokopia/plik pdf). 3. Literatura na Świecie, 11-12/2006 (numer pisma poświęcony literaturze konkretnej i wizualnej). 4. Piotr Sommer, O krok od nich. Przekłady z poetów amerykańskich, Biuro literackie, Wrocław

2006.

5. Susan Sontag, Notatki o kampie, (kserokopia/plik pdf). 6. Gertruda Stein, Picasso, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982. 7. Agnieszka Taborska, Spiskowcy wyobraźni. Surrealizm, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2007.

Cel zajęć. 1. Pobudzenie wrażliwości na kwestie związku między słowem a obrazem. 2. Doskonalenie umiejętności lokowania cudzej i własnej twórczości w odpowiednim kontekście. 3. Poznawanie terminologii z pogranicza sztuki, literatury i filozofii, przydatnej w pisaniu o

twórczości artystycznej. 4. Poszukiwanie własnego języka wypowiedzi, kreowanie własnego stylu w języku, jak najściślej

odpowiadającego naturze poczynań artystycznych studenta.

Zamierzone efekty kształcenia. Umiejętności – student/absolwent powinien być zdolny do: 1. napisania poprawnej, spójnej i oryginalnej pracy dotyczącej twórczości artystycznej studenta

bądź wybranego artysty/artystów.

Wiedza – student/absolwent powinien osiągnąć wiedzę w zakresie: 1. podstawowych pojęć opisujących relację między słowem a obrazem; 2. definiowania kluczowych zjawisk, prądów i tendencji we współczesnej humanistyce.

Inne kompetencje (postawy) – student/ absolwent powinien być zdolny do: 1. prowadzenia rzeczowej dyskusji na temat przeczytanych tekstów, obejrzanych filmów, wystaw

(a także na temat własnych projektów artystycznych); 2. budowania spójnej wypowiedzi (w mowie i w piśmie), popartej rzeczowymi argumentami.


Sposób sprawdzenia osiągnięcia efektów zamierzonych (ocena formująca i podsumowująca w %). • praca semestralna – 60% • udział w dyskusjach podczas seminarium – 20% • prezentacja – 20%



Prerekwizyty.


4 3 1 0

Student powinien posiadać wszechstronną wiedzę humanistyczną. Powinien też potrafić zastosować język tekstów teoretycznych do mówienia o własnej, i cudzej, praktyce artystycznej. Idealnie byłoby gdyby student odznaczał się dociekliwością i zapałem do dyskusji.

Wymagania dotyczące pomocy dydaktycznych. 1. W pełni wyposażona pracownia posiadająca stanowiska dla 20-25 studentów. 2. Odpowiednie oświetlenie dzienne i sztuczne stanowisk pracy zgodne z właściwymi normami.


projektor multimedialny, zainstalowany na stałe ekran prezentacyjny. 4. Sprzęt nagłaśniający zespolony z rzutnikiem.

Pracownia Rysunku i Malarstwa dla studentów I roku Katedra ......konieczność przeprowadzenia...

Documents

Transcript of Pracownia Rysunku i Malarstwa dla studentów I roku Katedra ......konieczność przeprowadzenia...