BIOGRAMY GOŚCI SŁUPSKIEJ WIOSNY LITERACKIEJ 2012BIOGRAMY GOŚCI SŁUPSKIEJ WIOSNY LITERACKIEJ 2012

Anna Dziewit-MellerAnna Dziewit-Meller

Anna Dziewit, Dziennikarka. Prowadziła programy telewizyjne i radiowe,między innymi w Radiu Zet, Chillizet i telewizji TVN. Od 4 lat poleca dobre książki w programie Dzień Dobry TVN. Jest liderką kobiecego zespołu Andy, gdzie gra na gitarze i śpiewa. Wspólnie z AgnieszkąDorotkiewicz napisała "Głośniej! Rozmowy z pisarkami" oraz "Teoria Trutnia i inne. Rozmowy z mężczyznami". Współpracowała z redakcjami "Gazety Wyborczej", "Polityki" i "Lampy" Ostatnio ukazała się reporterska książka - relacja z wielu lat jej podróży po Gruzji"Gaumardżos. Opowieści z Gruzji", którą napisała razem z Marcinem Mellerem.

Marcin Meller

Źródło: wikipedia

Marcin Meller (ur. 23 października 1968) – polski historyk, dziennikarz i prezenter telewizyjny.Pochodzi ze zasymilowanej rodziny żydowskiej, jest synem Stefana Mellera, byłego ambasadora RP w Paryżu i Rosji oraz byłego ministra spraw zagranicznych oraz wnukiem Adama Mellera, dyplomaty i działacza komunistycznego.Absolwent historii na Uniwersytecie Warszawskim.Przez wiele lat pracował jako reporter w tygodniku "Polityka", gdzie zajmował się tematyką międzynarodową, polityczną i obyczajową. Był działaczem NZS-u i organizatorem popularnych balów przebierańców u Architektów na Koszykowej. Był gospodarzem nadawanego przez TVN w latach 2000-2002 reality show "Agent". Od roku 2003 jest redaktorem naczelnym polskiej edycji miesięcznika "Playboy". Od września 2005 do czerwca 2008 razem z Kingą Rusin prowadził magazyn "Dzień Dobry TVN". Od listopada 2008 do stycznia 2009 prowadził na antenie TVN teleturniej "Kapitalny Pomysł". Od 24 stycznia 2009 na antenie TVN24 w każdą sobotę prowadzi magazyn kulturalny "Drugie śniadanie mistrzów". Od 7 kwietnia 2009 roku w radiu Roxy FM w każdą niedzielę prowadzi między 14:00 a 16:00 swój autorski program pt. "Mellina". Od kwietnia 2011 jest felietonistą Wprost.

2011: "Gaumardżos! Opowieści z Gruzji" - współautor z Anną Dziewit-Meller

Jacek Dehnel

Fot. Piotr Sunderland

Jacek Dehnel, ur. 1 V 1980 w Gdańsku. Absolwent Polonistyki na UW w ramach Kolegium MISH. Mieszka w Warszawie. Poeta, prozaik, tłumacz; zajmuje się również malarstwem i rysunkiem. Wydał sześć tomów wierszy: "Żywoty równoległe" (2004), "Wyprawa na południe" (2005), "Wiersze" (2006), "Brzytwa okamgnienia" (2007), "Ekran kontrolny" (2009), "Rubryki strat i zysków" (2011); dwa zbiory opowiadań: "Kolekcja" (1999) i "Rynek w Smyrnie" (2007), powieści "Lala" (2006) i "Saturn" (2011), cykl minipowieści "Balzakiana" (2008) i zbiór próz o fotografiach "Fotoplastikon" (2009), a także tom przekładów Ph. Larkina "Zebrane" (2008) i Karlisa Verdinsa "Niosłem ci kanapeczkę" (2009) oraz anglojęzyczną antologię "Six Polish Poets" (2009). Tłumaczył również wiersze m.in. W. H. Audena, G. Szirtesa, O. Mandelsztama oraz teksty tang A. Piazzolli. Publikował w wielu pismach literackich. Jego teksty były tłumaczone kilkanaście języków. Laureat wielu nagród i wyróżnień w konkursach literackich.Otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich (2005) i Paszport Polityki (2006), dwukrotnie nominowany do nagrody Nike. Przez cztery lata felietonista portalu Wirtualna Polska (dział "Książki"), od dwóch lat- "Polityki" (dział "Kawiarnia literacka").

Jacek FedorowiczJacek Fedorowicz

Fot. Łukasz Gagulski

Urodził się w przedwojennej Gdyni, w rodzinie warszawiaków działających w polskiej gospodarce morskiej. Jako siedmioletnie dziecko przeżył Powstanie Warszawskie. Ukończył studia na wydziale malarstwa ASP w Gdańsku (dyplom w 1960). Był jednym z założycieli (m.in. ze Zbigniewem Cybulskim i Bogumiłem Kobielą) gdańskiego, studenckiego teatru „Bim-Bom” (1954–1960) i należał do składu aktorskiego tego teatru (główna rola Dobrego Ducha w pierwszym programie). Jeszcze w czasie studiów rozpoczął współpracę z gdańskim radiem jako autor i aktor, zaś jako autor i rysownik-karykaturzysta z prasą w całym kraju (m.in. "Dookoła świata", "Po prostu", "Dziennik Bałtycki", "Szpilki", „Itd").

W drugiej połowie lat 60. występował w Telewizji Polskiej, gdzie współtworzył m.in. wraz z Jerzym Gruzą programy rozrywkowe „Poznajmy się”, „Małżeństwo doskonałe”, „Kariera” i „Runda”. W latach 70. był współautorem radiowego (Program III) magazynu satyrycznego „60 minut na godzinę”. Współprowadził pierwszy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu. W latach 60. i 70. często występował na estradzie, najpierw w kabarecie „Wagabunda”, potem w programie „Popierajmy się”, a później, do stanu wojennego, w indywidualnych wieczorach autorskich.Po wprowadzeniu stanu wojennego zerwał wszelkie kontakty z państwowymi środkami przekazu. Wraz z żoną, Anną, zaangażował się w pomoc internowanym. Występował głównie na terenach kościelnych, tam urządzał też wystawy swoich karykatur i prosolidarnościowych rysunków, występował z odczytami w ramach Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. Wtedy powstały audycje (audio i video) rozprowadzane na kasetach w tzw. drugim obiegu (emitowało je także Radio Wolna Europa). Jednym z jego pomysłów z tamtych czasów było ośmieszanie reżimowego dziennika telewizyjnego. W 1989 był współautorem audycji przedwyborczych Komitetu Obywatelskiego.Od 1989 kontynuuje występy na wieczorach autorskich. Od 1999 do 2011 publikował cotygodniowe felietony w "Gazecie Wyborczej”. W 2011 przeniósł się do Tygodnika „Wprost”, jako karykaturzysta. Dla TVP w okresie 1995 -2006 przygotowywał co tydzień program rozrywkowy „Dziennik Telewizyjny”. W latach 2010 -11 występował w wieloodcinkowym widowisku telewizyjnym „Laskowik & Malicki”

W 2009 otrzymał Złoty Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". W 2011r został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. .

Pozostałe nagrody:1968 – Złoty Ekran (wspólnie z Jerzym Gruzą)1968 – Nagroda Komitetu ds. Radia i Telewizji (wspólnie z Jerzym Gruzą)1975 – Złoty Mikrofon za radiowe programy rozrywkowe1976 – Nagroda Komitetu ds. Radia i Telewizji dla zespołu przygotowującego program 60 minut na godzinę1987 – Nagroda "Solidarności" za programy satyryczne rozprowadzane w drugim obiegu na kasetach video1994 – Nagroda Kisiela w kategorii publicystyki1996 – Wiktor '952000 – Grand Prix I Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku i nagroda za najlepszy program satyryczny (Dziennik

Telewizyjny).2001 – Wiktor 2000 w kategorii: osobowość telewizyjna roku2002 – Gwiazda Telewizji Polskiej statuetka wręczona z okazji 50-lecia TVP "za oryginalne rozrywkowe programy

telewizyjne"2002, 2003, 2004 – trzy kolejne nagrody na III,IV i V Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku za programy

telewizyjne („DTV” i jego wydania specjalne z publicznością)2005 – Superwiktor2005 – "Gwiazda Uśmiechu" – nagroda telewidzów na VI Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku2006 – Nagroda za całokształt pracy artystycznej przyznana na VII Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku

Wybrana filmografia:Do widzenia, do jutra (1960)Małżeństwo z rozsądku (1966)Lekarstwo na miłość (1966)Kochajmy Syrenki (1967), scenariusz i jedna z głównych rólPolowanie na muchy (1969)Motodrama (1971)Milion za Laurę (1971)Poszukiwany, poszukiwana (1972), scenariusz (ze Stanisławem Bareją) i dialogiNie ma róży bez ognia (1974), scenariusz (ze Stanisławem Bareją) i rola głównaOrkiestra niewidzialnych instrumentów (2010)

Książki:Porady estradowca dla kolegów dramatycznych (1974)W zasadzie takW zasadzie ciąg dalszy (1978)60 minut na godzinę (współautor)Felietony i dialogi (wydane poza cenzurą w kraju i przez wydawnictwo „Kontakt” w Paryżu)Dziełka wybrane (wydane poza cenzurą w Chicago 1988)Wielka encyklopedia kapitalizmu. Wydanie dla początkujących i polityków. Warszawa: Centrum im. Adama Smitha,

1997.PasTVisko. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2007Ja jako wykopalisko. Warszawa: Świat Książki, 2011

Roksana Jędrzejewska - Wróbel

Fot. Beata Walińska

Matka i gospodyni domowa, autorka ponad 20 książek dla dzieci, doktor literaturoznawstwa. Rozprawę doktorską pisała pod czujnym okiem prof. Stefana Chwina na Uniwersytecie Gdańskim. Poza tym - gdańszczanka, feministka, wegetarianka. Wielbicielka morza, tańca, roweru, podróży, jogi i dobrych ilustracji – nie tylko w swoich książkach. Lubi rozmawiać z ludźmi i opowiadać historie. Od lat pisuje wiersze dla dorosłych, których nie publikuje, ale za które otrzymała kilka nagród. Współpracowała z poradnikiem dla rodziców „Dziecko”, pismami dla dzieci „Świerszczyk” i „MIŚ” a także z redakcją dziecięcą Polskiego Radia i TVP. Jej pełna świń „Kamienica”, sfrustrowany „Gębolud”, autystyczny „Kosmita” oraz przewrotna historia „O słodkiej królewnie i pięknym księciu” nominowane były do tytułu Książki Roku polskiej sekcji IBBY. Jest laureatką wielu nagród, min. Za serię o Plastelinku oraz trylogię o ryjówce Florce (nagroda im. Kornela Makuszyńskiego). Opowieścią o pewnej niezależnej dziewczynce „Maleńkie królestwo królewny Aurelki” wygrała konkurs na Najlepszą Książkę Roku „Przecinek i kropka” 2009. Do tej nagrody nominowano rok później również jej „Siedmiu Wspaniałych”. Najbardziej jednak ucieszyła ją nominacja „Bzyka brzęka” – historii o dwóch muchach - do nagrody Zielonej Gąski im. Hermenegildy Kociubińskiej, ponieważ osoba Hermenegildy jest jej niezwykle bliska. Poza tą prestiżową nominacją otrzymała też brązowy medal „Gloria Artis”. Jest członkiem Polskiej Sekcji IBBY i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Natalia Usenko

Natalia Maria Usenko - ur. 12 sierpnia 1969 roku w Warszawie.Poetka, pisarka, tłumaczka z rosyjskiego i angielskiego, felietonistka, autorka ponad stu pięćdziesięciu książek dla dzieci /m.in. „Wierzbowa 13”, „Opowieści z Wierzbowej 13” „Wiersze dla mojej córeczki. Wiersze dla mojego synka”, „Niesmacznik”, „Małpa Wieczorna”, „Bardzo dziwne historie”, „Bajki o smokach i rycerzach”, „Czarodziej Snu”, „Kopnięte Królestwo”/.Pochodzi z rodziny o tradycjach literackich – jest już czwartym pokoleniem pisarzy, podobnie jak dziadek, Aleksander Klugman, oraz matka, Danuta Wawiłow, wspólnie z którą wydała wiele utworów dla najmłodszych. Wiersze i bajki zaczęła pisać w wieku przedszkolnym, debiutowała w wieku 14 lat przekładem zbioru baśni „Wilcza śpiewka”. Od wielu lat inspiracją wierszy, a także zadziornych i nieco niegrzecznych bajek, jest syn autorki, Kuba, oraz rozbrykana gromada „przyszywanych” synków i córeczek. Kiedy akurat nie nie pisze i nie prowadzi warsztatów poetyckich, wpada po uszy w jedną ze swoich pasji: śpiewa ballady ludowe z różnych stron świata, tańczy tańce etniczne, czyta grube książki, szyje patchworki, przesiaduje w kinie i produkuje kolorowe dziwnotwory na drutach. Albo ucieka z psem do lasu czy na łąki - byle dalej od cywilizacji.

Jolanta Nitkowska – Węglarz

Fot. Jan Maziejuk

dziennikarka, pisarka, reportażystka, bajkopisarka...Urodziła się 8 maja 1952 roku w Słupsku. Jest absolwentką polonistyki Uniwersytetu Gdańskiego i

dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego. Od trzydziestu pięciu lat znana jest jako dziennikarka, pisarka, pasjonatka tajemnic nadmorskiego regionu, autorka baśni dla dzieci, na podstawie których organizowane są liczne konkursy i przygotowywane przedstawienia teatralne dla dzieci. Jej książki są lekturami w wielu szkołach Słupska i okolic.

Przez 25 lat pracowała w redakcjach regionalnych gazet, m.in .w „Zbliżeniach” , „Głosie Slupskim”, „Konfrontacjach” drukowała również w Polityce, Przeglądzie Tygodniowym, Prawie i Życiu, Gazecie Wyborczej.

Specjalizuje się w historii Pomorza oraz problematyce stosunków polsko-niemieckich. Wielokrotnie była nagradzana przez gdański oddział Instytutu Pamięci Narodowej za reportaże historyczne. Z pasją ukazuje nieznane fakty i tajemnice związane z Pomorzem. Przedstawia losy ludzi, którzy zapisali się w historii środkowopomorskiej. Jest najpopularniejszą w regionie autorką baśni pomorskich.

Wydala 22 książkiWydala 22 książki m.in.: Baśnie regionu słupskiego, Szukajcie pomorskich skarbów, Tajemnicze Pomorze, Słupsk - miasto niezwykłe, Skarby słupskich mniszek, Królestwo zaczarowanych opowieści, Tajemnica kwiatowego zegara, Bursztynowa wróżka .Moje ulubione baśnie morskie i pomorskie, Dwanaście tańczących księżniczek. Słupskie bajki, baśnie i legendy.

Daniel Odija

Fot. Piotr Czerski

Daniel Odija (ur. 1974) – prozaik, dziennikarz. Mieszka w Słupsku. Autor zbioru opowiadań Szklana huta (2005) oraz powieści Ulica (2001), Tartak (2005), Niech to nie będzie sen (2008) i Kronika umarłych (2010). Tartak znalazł się finale Nagrody NIKE 2004, był także nominowany do Nagrody im. Józefa Mackiewicza. Niech to nie będzie sen w roku 2009 był nominowany do Europejskiej Nagrody Literackiej. Kronika umarłych przez Poznańskie Towarzystwo Wydawców Książek została uznana za „Książkę zimy 2009/2010” i była nominowana do Nagrody NIKE 2011.

Odija jest także autorem słuchowisk, komentarzy do filmów dokumentalnych, libretta do baletu „Sny o wolności” oraz współscenarzystą krótkometrażowego filmu fabularnego „Basia z Podlasia”, który otrzymał nagrodę publiczności na festiwalu Era Nowe Horyzonty 2011. Publikował m.in. w „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej”, „Playboyu” oraz antologiach literatury współczesnej. Jego książki ukazały się w przekładzie na język francuski, niemiecki i ukraiński.

Katarzyna Nazaruk

Fot. Paweł Nazaruk

Katarzyna Nazaruk, ur.14.02.1974r. w Słupsku, gdzie obecnie mieszka.

Absolwentka Filologii polskiej i Bibliotekoznawstwa w Pomorskiej Akademii Pedagogicznej w Słupsku oraz studiów podyplomowych Wizaż, stylizacje i technologie fryzjerskie w WSZU i E w Poznaniu. Stypendystka Prezydenta Słupska w dziedzinie kultury w roku 2011.

Debiutowała tomikiem poetyckim „Żona Beduina” w 2011r., który został przyjęty z dużym zainteresowaniem ze strony czytelników.

Wiele swoich wierszy publikowała na łamach „Akantu”, „Powiatu Słupskiego”, „Mrocznej Środkowo-Wschodniej Europy”.

Jest laureatką kilku konkursów poetyckich:-wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. M. Stryjewskiego w Lęborku-1992r.,-wyróżnienie w Międzynarodowym Konkursie Poetyckim Wąglany 1993 r.,-III miejsce w Międzynarodowym Konkursie Poetyckim Wąglany 2009r w kategorii „O złote gęsie pióro”,-I miejsce w I Konkursie Poetyckim dla Nauczycieli organizowanym przez Pedagogiczną Bibliotekę Wojewódzką w Słupsku w 2010r.,-II miejsce i wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie „Szuflada” 2011, organizowanym przez czasopismo Biblioteka w Szkole,--III miejsce w konkursie poetyckim ”Harmonia Dusz”, organizowanym przez Mariolę Platte, Krzysztofa P. Nowaka , Warmińsko-Mazurski Oddział SAP i grupę poetycką z Łodzi Centauro -2011, -wyróżnienie w XIV Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O ludzką twarz człowieka” Płock 2011.

Pracuje jako bibliotekarz i nauczyciel fryzjerstwa w słupskiej szkole ponadgimnazjalnej. Swoje pisarskie pasje na co dzień łączy z pracą edukacyjną. Katarzyna Nazaruk jest wnikliwą obserwatorką rzeczywistości, którą opisuje w swojej poezji.

ZAPRASZAMY NA SPOTKANIA AUTORSKIE