Porady Jedziemy w plener Zamek Książ · w tłumnym okresie letnim – odczekanie, aż w kadrze...

DIGITAL FOTO VIDEO88

»Porady Jedziemy w plener

Położony na przedmieściach Wałbrzycha Książ jest trze-cim pod względem wielkości zamkiem w Polsce – właśnie po Wawelu i Malborku. Nad

tymi większymi i bardziej znanymi budowlami ma on jednak kilka przewag. Po pierwsze, jest mniej popularny, co oznacza, że łatwiej będzie nam znaleźć kadry bez kręcących się tury-stów. Po drugie, zamek jest wyjątkowo przy-jazny dla fotografów i miłośników filmowania. Po wniesieniu niewielkiej, dodatkowej opłaty dozwolone jest używanie wewnątrz aparatu (6 zł), kamery filmowej (9 zł) oraz korzystanie ze statywu. Więcej, bo 200 zł, zapłacą zawo-dowcy chcący w pięknych wnętrzach uwiecz-nić ślub lub inną imprezę okolicznościową. Istotna informacja – jeśli ktoś chciałby tutaj zrobić poważniejszą sesję, cena zależy wów-czas od sposobu komercyjnego wykorzysta-nia zdjęć i stopnia, w jakim ekipa przeszka-dza w normalnej eksploatacji zamku. Można nawet zarezerwować budowlę praktycznie wyłącznie dla siebie, ale nie jest to tanie: kil-kudniowa wizyta dwudziestoosobowej ekipy z dużą ilością sprzętu oświetleniowego to wy-datek rzędu wielu tysięcy złotych.

Trzecim atutem budowli, której początki sięgają XIII wieku, jest możliwość indywi-dualnego zwiedzania. Owszem, wycieczka

W tym miesiącu zapraszamy do wspaniałego zamku. Pod względem atrakcyjności zarówno samej bryły, jak i wnętrz położony tuż koło Wałbrzycha Książ nie ma się czego wstydzić nawet w zestawieniu z Malborkiem czy Wawelem. A jest od nich bardziej przyjazny dla fotografów!

EWA PRUS, PIOTR DĘBEK

ZamekKsiąż

DIGITAL FOTO VIDEO 89

Książ

Aparat Canon EOS 400D Obiektyw Canon EF 70–200 f/4 L USM Ogniskowa 70 mmPrzysłona f/8Czas 1/60 s

ISO 100 -1/3EV Av



Aparat Canon EOS 350D Obiektyw Tamron SP 17–35 f/2,8–4 Di LDOgniskowa 35 mmPrzysłona f/10Czas 0,5 s

ISO 1600 -1/3EV Av

Aparat Canon EOS 350D Obiektyw Tamron SP 17–35 f/2,8–4 Di LD Ogniskowa 17 mmPrzysłona f/10Czas 0,6 s

ISO 1600 -1/3EV Av

Aparat Canon EOS 350D Obiektyw Sigma EX 10–20 f/4–5,6 DC HSM Ogniskowa 10 mmPrzysłona f/9Czas 2 s

ISO 100 -1/3EV Av

Apartamenty książęce Henryka XV zajmują północ-no-wschodni narożnik zamku. Najlepiej fotografować je po południu, tak by ostre światło nie wpadało przez okna.

Zamek to nie tylko salony. Wiele ciekawych motywów można znaleźć na zamkowych korytarzach. Przeciętna kolumna może dać efektowną kompozycję.

Sala Maksymiliana jest największą z zamkowych sal. To zdjęcie wykonano po południu, tuż przed zamknięciem zamku, co pozwoliło zrównoważyć światło za oknem z lampami we wnętrzu.

KsiążAparat Canon EOS 400D Obiektyw Sigma EX 10–20 f/4–5,6 DC HSMOgniskowa 10 mmPrzysłona f/8Czas 1.6 – 1/2 s

ISO 100 0 EV M

z przewodnikiem (9–11 zł ulgowy i 12–14 zł normalny, w zależności od trasy) jest interesująca i dostarcza wielu ciekawych informacji oraz pozwala zrozumieć prze-znaczenie i funkcję poszczególnych części zabytku. Jednak fotografowanie w trakcie zbiorowego oprowadzania do wygodnych nie należy. Rozstawienie statywu, wybra-nie niestandardowego punktu widzenia czy eksperymenty z ekspozycją są dość trudne do wykonania w tłumie. Z punktu widzenia fotografa amatora możliwość samodziel-nego wędrowania przez korytarze, tarasy i sale jest kluczowa, jeśli myślimy o intere-sujących zdjęciach. Po wykupieniu biletu (8 zł ulgowy, 12 zł normalny) możemy swo-bodnie i we własnym tempie poruszać się po obszarze udostępnionym do zwiedzania. Warto przejść trasę z przewodnikiem, żeby wiedzieć, co fotografujemy, ale na właściwą sesję lepiej wybrać wariant indywidualny, który da nam dość czasu na zastanowienie się nad optymalną kompozycją, rozstawie-nie sprzętu oraz – co szczególnie istotne w tłumnym okresie letnim – odczekanie, aż w kadrze nie będzie turystów.

» HISTORIA W ZASIĘGU RĘKIZamek jest niezwykle malowniczy, ale też zróżnicowany. Choć został wzniesiony w śre-dniowieczu, później kilkakrotnie go przebudo-wano i w efekcie dzisiaj stanowi konglomerat stylów. Mieszanka ta jest jednak bardzo gu-stowna. Szczególnie widowiskowe są sale barokowe – zwłaszcza Sala Maksymiliana – oraz sąsiadujące z nią salony Biały i Zielony, które same warte są sesji. Na drugim piętrze znajdziemy bardziej stonowane pomiesz-czenia – apartamenty książęce Henryka XV, gdzie szczególną uwagę trzeba zwrócić na kasetonowe sufity (ale patrzymy też pod nogi – na bardzo ozdobną w niektórych salach mozaikę pałacową). Długie korytarze i liczne kamienne schody to raj zarówno dla miłośni-ka architektury, jak i osób poszukujących cie-kawych scenografii do portretów.

Także otoczenie jest bardzo interesu-jące. W sezonie letnim udostępnione są tarasy z fontannami, rzeźbami, ozdobny-mi krzewami i widokiem zarówno na sam zamek, jak i na otaczające go lasy. Bilet wstępu do zamku pozwala także na zwie-dzanie tarasów (ewentualnie możemy ku-

pić osobny bilet tylko na otoczenie pałacu za 5 złotych). Wokół zamku rozciągają się lasy, przez które przepływa, wijąc się, rzeka Pełcznica, a na pobliskim wzgórzu (pół go-dziny spacerem) są ruiny starego zamku.

Nieopodal znajduje się też Stado Ogierów – stadnina koni, do której dojście zajmie nam dziesięć minut. Stadninę można zwiedzać (bilet wstępu 2 zł ulgowy i 3 zł normalny) i fo-tografować do woli. Udostępnione są m.in. stajnie i zabytkowa powozownia. Rano ko-nie wypuszczane są na okoliczne łąki, co też stwarza sporo ciekawych okazji do zdjęć.

» SPOSÓB NA WNĘTRZAWiemy już, co fotografować. Teraz więc pozostaje pytanie – jak? Zamek wieczorem jest ładnie i równomiernie iluminowany, ale czasem oświetlenie bywa włączane zbyt późno i zanim lampy uzyskają pełną moc, światło zastane jest zbyt słabe, by zrówno-ważyć reflektory. Wieczorne ujęcia to w du-żej mierze loteria – efekty zależą od tego, czy światła będą włączone we właściwym momencie. Jeśli mamy pecha, można ra-tować się kilkoma ekspozycjami i później-

Ta panorama Zielonego Salonu wymagała wykonania dwóch serii po 18 zdjęć każda: mocniej i słabiej naświetlonych. Zdjęcia zostały połączone z użyciem Hugina, a następnie wykonano „ręczny HDR”. W rzeczywistości salon ten ma zwykły, prostokątny kształt; osiągnięty tutaj efekt jest wprawdzie niezupełnie zgodny z realnym stanem architektonicz-nym budynku, ale za to świetnie oddaje pałacowy przepych.



Aparat Canon EOS 400D Obiektyw Sigma EX 10–20 f/4–5,6 DC HSM Ogniskowa 16 mmPrzysłona f/9Czas 2 – 25 s

ISO 100 -1/3 EV Av

Aparat Canon EOS 400D Obiektyw Sigma EX 10–20 f/4–5,6 DC HSM Ogniskowa 10 mmPrzysłona f/10Czas 1/6 – 2,5 s

ISO 100 -2–2 EV Av

„Nocne” fotografie zamku należy robić natychmiast po zapaleniu lamp podświetlających front, kiedy na dworze jest jeszcze sporo naturalnego światła. Ponieważ lampy te świecą dość mocno, i tak trzeba wykonać co najmniej dwa różnie naświetlone ujęcia, by je później połączyć w jedno.

szym sklejeniem ich do HDR-a (tak właśnie powstało prezentowane w tym artykule nocne ujęcie zamku).

Także w środku może przydać się umie-jętność składania HDR-ów, ale jeśli źle wy-bierzemy czas, nawet ona nie wystarczy. Kluczowe jest wybranie momentu, w którym fotografujemy poszczególne sale. I tak np. Salę Maksymiliana musimy fotografować na wprost okien – nie można przejść za barier-kę. Najkorzystniej więc wygląda ona późnym popołudniem, gdy słabnące światło dnia rów-noważy się z blaskiem żyrandoli. Z kolei baro-kowe sale na południowej ścianie lepiej wła-śnie fotografować w dzień, nawet w południe, bo mamy wtedy okna za plecami – słońce oświetla równomiernie pomieszczenie i zapa-lenie kandelabrów tylko dodaje nastroju, a nie powoduje pojawienia się cieni.

Z pewnością zwrócimy uwagę na ozdob-ne sufity. Jak je uchwycić? Pomieszczenia są wysokie, ale jednak wcale nie aż tak, by móc objąć dużą część sklepienia standardowym obiektywem zamocowanym na statywie. Korzystanie ze statywu przy skierowaniu obiektywu pionowo w górę nie jest zresztą zbyt wygodne – użytkownicy kompaktów z odchylanym ekranem LCD mają tu nieco łatwiej, ale kadrowanie i tak nie jest proste. My poradziliśmy sobie, kładąc aparat po prostu na podłodze i ustawiając go wzdłuż klepek parkietu lub linii łączenia płyt podło-gi. W ten sposób nawet kompaktem o dość wąskim polu widzenia da się zarejestrować spory fragment sufitu. Jeśli obawiamy się, że kładąc aparat, porysujemy ekran, można

wcześniej na ziemi rozłożyć chustkę lub na-wet kurtkę – ta ostatnia poprzez podkładanie np. rękawów pozwoli kontrolować pozycję aparatu. Trzeba jedynie pamiętać, by do wy-zwolenia migawki użyć pilota lub wężyka.

» KLASYCZNE PUNKTY WIDOKOWE

Zamek jest położony na wysokiej skale po-środku doliny. Jak można się domyślić, na jej zboczach znajdują się punkty widokowe. Najbardziej znany znajduje się na południe od zamku, około 10 minut spacerem od bra-my głównej. To tutaj wykonana została część widokówek. Istnieje jednak mniej popularny punkt widokowy, który pozwala podziwiać północną część budowli. By do niego dojść, powinniśmy z parkingu przed bramą skręcić w prawo i przez około 300 metrów trzymać się muru po lewej ręce. Gdy mur skręca na południe, my odbijamy w drugą stronę i wspinamy się na niewysokie wzgórze z ru-inami baszty, skąd rozpościera się panorama na północną ścianę zamku.

Niestety, oba miejsca widokowe stają się coraz mniej przyjazne dla fotografów. Rosną-ce zarówno na południowym, jak i północnym zboczu doliny drzewa sprawiają, że trudno skomponować kadr bez gałęzi i gałązek na pierwszym planie. Wprawdzie nadal da się z obu punktów wykonać atrakcyjne ujęcie, ale w coraz większym stopniu możliwość ta staje się zarezerwowana dla osób wysokich lub dys-ponujących odpowiednio dużym statywem. To zresztą jeden z argumentów, by wycieczki do Książa nie odkładać na następne lata.

Książ

Sala Maksymiliana sfotografowana z balkoniku na drugim piętrze. Aby na zdjęciu nie znalazły się barierki, trzeba było przytwierdzić aparat do balustrady Super Clampem, zamiast używać tradycyjnego statywu. Wykonano trzy różne ekspozycje, które połączone dały taki właśnie efekt.

» KIEDY PRZYJECHAĆZamek Książ jest atrakcyjnym miejscem do fotografowania przez cały rok, choć inne są atrakcje latem, a inne zimą. Dlaczego po-rośnięty lasem mieszanym Książański Park Krajobrazowy warto odwiedzić w trakcie złotej polskiej jesieni, tłumaczyć nie trzeba. W listopadzie i zimą mamy natomiast oka-zję wykonać bardzo atrakcyjne zdjęcia naj-piękniejszych barokowych sal, zwłaszcza Sali Maksymiliana. Krótki dzień sprawia, że już około godziny 16.00 światło na zewnątrz równoważy oświetlenie tych pomieszczeń wspaniałymi żyrandolami. Możemy wów-czas wykonać ujęcia, na których okna nie będą wypalone, lecz nastrojowo granatowe, a wnętrza barwne i jasne (same żyrando-le oczywiście się prześwietlą – jeśli nam to

przeszkadza, pomoże tylko wykonanie kilku ekspozycji i złożenie ich w HDR). Na wy-cieczkę warto wybrać się w weekend, kiedy zamek dostępny jest dla zwiedzających do godziny 16.00 (w dni powszednie do 15.00). Najkorzystniejszą pogodę stanowić będzie wówczas niebo wypełnione ciężkimi chmu-rami, jeszcze bardziej przyspieszające zani-kanie naturalnego światła dnia.

Lato natomiast świetnie nadaje się do ujęć przedstawiających zamek z zewnątrz. Fasada zamku skierowana jest jednak na wschód, co rodzi pewne problemy. O ile jesienno-zimowy krótki łuk, jaki zatacza na niebie słońce, zaczyna się za bardzo na po-łudnie, by oświetlić równo cały front budow-li, o tyle w letni poranek mamy szanse na boczne światło sięgające nawet baszty na północno-wschodnim narożniku. Dłuższy

dzień da nam też więcej czasu na zwiedza-nie samego parku, włącznie z położonymi w południowej części ruinami starego zam-ku, a także przełomami Pełcznicy.

» NIEZBĘDNY SPRZĘTNajważniejszym elementem wyposażenia będzie dobry statyw. Wprawdzie zdjęcia na zewnątrz da się wykonać z ręki, ale i tutaj nie zaszkodzi ustawić bez pośpiechu kadr i upewnić się, że trzyma on pion i poziom. Statyw powinien być wysoki, dzięki czemu mniejsze będą deformacje geometryczne przy fotografowaniu wysokich sal. Tym razem przyda się także głowica panoramiczna, a nie kulowa.Ta pierwsza ułatwi kontrolę geometrii na zdjęciach oraz usprawni przygotowywanie panoram – także tych „zwiększających” kąt widzenia obiektywu. Nie od rzeczy będzie



również montowana na aparacie poziomica.Obiektyw o jak najszerszym polu widze-

nia przyda się zarówno do szerokich ujęć we wnętrzach, jak i ogólnych widoków ca-

łego zamku. Bez trudu znajdziemy zastoso-wanie również dla średniego teleobiektywu, dzięki któremu uchwycimy interesujące detale. Jasność „szkieł” nie ma znaczenia – zapewne raczej będziemy się starali uzy-skać dużą głębię ostrości, a więc mocno przymknąć przysłonę.

Spory handicap będą mieli użytkownicy kompaktów z odchylanym wyświetlaczem, nieco mniejszy – właściciele lustrzanek z funkcją podglądu obrazu na żywo na LCD. Te opcje znajdą zastosowanie przy ustawianiu aparatu w nietypowych pozy-cjach – przy fotografowaniu wspaniałych sufitów, których uchwycenie wymaga zej-ścia do poziomu podłogi nawet wówczas, gdy dysponujemy szerokokątnymi obiek-tywami. Odchylany wyświetlacz ułatwi ustalenie prostego kadru.


ISO 100 -1/3EV Av

Ogniskowa 10 mm to za mało, by wygodnie objąć półkopułę przy Holu Kasetonowym. Fotograf musiał zejść pół piętra schodami i Super Clampem przypiąć aparat do barierki schodów.

DIGITAL FOTO VIDEO 95

KsiążAparat Canon EOS 350D Obiektyw Sigma EX 10–20 f/4–5,6 DC HSM Ogniskowa 10 mmPrzysłona f/9Czas 2 s

ISO 100 -1/3EV Av

Wiele sal zamkowych ma wspaniale zdobione sufity. Żeby zrobić takie zdjęcie, najlepiej położyć aparat na podłodze, podkładając coś miękkiego, co umożliwi utrzymanie sprzętu w wybranej pozycji.

» JEDZIEMY, JEMY I ŚPIMYDojazd do zamku Książ jest prosty – należy kierować się na Wałbrzych i z ulicy Wro-cławskiej przed Szczawienkiem skręcić na zachód w ulicę Piastów Śląskich. Z War-szawy to nieco ponad 400 kilometrów, z Gdańska – 500, Krakowa – 330, Poznania – 220, a z Wrocławia 80 kilometrów. Niezłe są też połączenia kolejowe – wówczas naj-lepiej wysiąść na dworcu Wałbrzych Miasto i wziąć taksówkę (ok. 20 zł).

W trakcie kilkudniowej sesji najwygod-niej jest zamieszkać... na terenie zamku. Taka możliwość nie jest wcale zastrzeżona wyłącznie dla VIP-ów. Hotel usytuowany jest nie w samym zamku, ale w budynkach stanowiących podzamcze. Za 300 zł za dobę (cena za pokój trzyosobowy, wliczo-ne śniadanie) możemy nocować w połowie drogi między budynkiem bramy a samym

zamkiem, zaledwie 50 metrów od główne-go wejścia. Kompleks hotelowy na terenie podzamcza jest zresztą dość rozbudowany. Rezerwacji można dokonać przez Internet, korzystając z głównej strony o zamku Książ – www.ksiaz.walbrzych.pl. To zresztą też do-bre miejsce do uzyskania informacji o szyko-wanych na terenie zamku imprezach.

Zielona Góra

JeleniaGóra

Legnica

Wałbrzych

Wrocław

Opole�


»Porady Jedziemy w plenerAparat Canon EOS 350D Obiektyw Sigma EX 10–20 f/4–5,6 DC HSM Ogniskowa 10 mmPrzysłona f/11Czas 1/80 s

ISO 200 -1 EV Av


ISO 100 -1/3EV Av

Zachodnia fasada zamku jest zupełnie inna niż wschodnia. Jeśli ktoś ma ochotę na zdjęcia straszliwego zamczyska, powinien podejść od strony ogrodów i mocno podnieść obiektyw do góry – powierzchnia za zamkiem jest zbyt mała, by można było się wystarczająco cofnąć.

Alternatywą jest nocleg w jednym z hoteli lub pensjona-tów w pobliskim Wałbrzychu. Jest to rozwiązanie tańsze, ale ma swoje minusy. To wprawdzie tylko pół godziny jazdy sa-mochodem od zamku (dojeżdżają tu też autobusy), jednak tracimy wówczas swobodę, pozwalającą nam z łatwością pierwszą sesję wykonać jeszcze przed wschodem słońca, a na ostatnią wyjść o błękitnej godzinie.

W dolnej kondygnacji samego zamku znajduje się Karczma Rycerska, gdzie można zjeść niedrogi obiad (ok. 20 zł), napić się herbaty czy kupić batonika. Bo-gatsze menu i bardziej wykwintne dania znajdziemy w dwóch znajdujących się na terenie kompleksu restau-racjach. Polecamy zwłaszcza restaurację Brama (www.mirjan.pl), gdzie obiad można zjeść od ok. 40 zł. Na tere-nie pobliskiej stadniny znajduje się z kolei Pub Hubertus, specjalizujący się w kuchni staropolskiej. Więcej barów i restauracji znajduje się w pobliskim Wałbrzychu.

» TROPEM PROFESJONALISTÓWWarto wiedzieć, że zamek gości też profesjonalne ekipy fotograficzne i filmowe: kręcone tu były filmy i reklamów-ki dla międzynarodowych firm oraz duże sesje zdjęciowe. Jest to bardzo wdzięczne miejsce dla miłośników zdjęć, a jednocześnie nie tak tłoczne, jak bardziej znane pałace i zamki. Dzięki zróżnicowanej architekturze i malownicze-mu położeniu znajdziemy tu inspiracje do niejednej sesji. Zawodowcy doceniają uroki Książa – doceńmy i my! �

Podwórko o efektownych murach sfotografowano przez otwarte okno Holu Modrzewiowego. Ta wąska „studnia” nigdy nie jest dobrze oświetlona, lepiej więc ograniczyć kadr do jej dolnej części. Jeśli wybierzemy się tam w pochmurny dzień, unikniemy problemów z nierównym oświetleniem.

Porady Jedziemy w plener Zamek Książ · w tłumnym okresie letnim – odczekanie, aż w kadrze...

Documents

Transcript of Porady Jedziemy w plener Zamek Książ · w tłumnym okresie letnim – odczekanie, aż w kadrze...