Polityka makroekonomiczna i stałe kursy walutowe.

Stałe kursy walutowe i podaż pieniądza;

Polityka pieniężna i fiskalna przy stałych kursach walutowych;

Ucieczka kapitału i kryzysy walutowe

Interwencja sterylizowana

Bilans banku centralnego

Aktywa Pasywa aktywa zagraniczne (rezerwy walutowe)

płynne rezerwy banków

aktywa krajowe (papiery wartościowe i udzielone bankom kredyty)

gotówka w obiegu

Aktywa i pasywa BC i podaż pieniądza

Kupno aktywów jest płacone przelewem BC lub gotówką, co zwiększa rezerwy banków lub gotówkę w obiegu i wobec tego podaż pieniądza krajowego rośnie.

Sprzedaż aktywów jest płacona przelewem na rzecz BC, co zmniejsza rezerwy banków lub płacone gotówką co zmniejsza gotówkę w obiegu, wobec tego podaż pieniądza krajowego maleje.

Interwencja na rynku walutowym i zasób pieniądza

M0 = F*Z + AK

jeśli F*Z > 0 zaś AK = 0 to:

M0 = F*Z

M = M0

Stałe kursy walutowe i interwencje BC

sterylizacja:

jeśli np.: F*Z > 0 zaś AK = - F*Z to M0 = 0

Równowaga na rynku aktywów i stałe kursy walutowe

Rynek jest w równowadze jeśli spełniony jest parytet stóp procentowych:

r = r* + e0 / e

przy stałych kursach e0 / e = 0

a więc; r= r*

Bank Centralny musi dostosować ilość pieniądza tak, by stopa r = r*:

MS / P = L (r*, Y)

Równowaga na rynku aktywów i stałe kursy walutowe cd.

Jeśli np.: rośnie Y powodując wzrost popytu na pieniądz, co wywołuje wzrost r i wzrost presji na aprecjację kursu e;

Bank musi interweniować kupując aktywa zagraniczne, co zwiększa podaż M i obniża r

Polityka fiskalna w systemie stałych kursów walutowych

1: Y < YP : G 2: Y r napływ kapitału ( Bb> 0) zgodnie z parytetem stóp procentowych presja na e BC musi interweniować kupuje dewizy M LM1

LM2 ( r BP Y ) 3 (Y = YP) Polityka fiskalna bardzo skuteczna.

Y

BP r*

IS1

1

2

Y1 YP

IS2

LM2

3

r LM1

Polityka pieniężna przy stałych kursach walutowych

1 (Y1 < YP) M r (r < r*) zgodnie z parytetem stóp procentowych odpływ kapitału i jednocześnie BP < 0 presja na e BC musi interweniować (sprzedaje dewizy) M powrót do 1. Polityka pieniężna nieskuteczna.

Y

BP r*

IS

1

Y1 YP

LM2 LM1 r

Polityka kursowa

1: Y1 < YP : e IS1 IS2 napływ kapitału i BP > 0 presja na e interwencja BC (skup dewiz) M (LM1

LM2 3. Polityka kursowa skuteczna w krótkim okresie.

Y

BP r*

IS1

1

2

Y1 YP

IS2

LM2

3

r LM1

Zmiana oczekiwań kursowych

Zmiana oczekiwań: e01 < e0

2 : oczekiwana deprecjacja zgodnie z parytetem stóp procentowych powoduje: BP1 BP2 2: deficyt BP (równowaga wewnętrzna nadal w 1) BC interweniuje (sprzedaż dewiz) M (LM1

LM2) 2 ( r , Y )

Y

BP1 r*

2

YP

IS

LM1

1

r LM2

BP2

Kryzysy finansowe i ucieczka kapitału.

W sytuacji, gdy BC nie ma dostatecznych zasobów rezerw walutowych by utrzymać stały kurs walutowy następuje kryzys walutowy;Inwestorzy mogą oczekiwać, że utrzymanie kursu jest niemożliwe i oczekują dewaluacji;Oczekiwania wynikają najczęściej z nadmiernie ekspansywnej polityki rządowej (fiskalnej) oraz wadliwości krajowego systemu gospodarczego (np.. słabości sektora finansowego )

Kryzysy finansowe i ucieczka kapitału cd.

Następuje wzmożona ucieczka od aktywów krajowych, wymiana ich na zagraniczne i szybsza utrata reszty rezerw;

Ucieczka kapitału ogranicza popyt krajowy;

BC ogranicza podaż pieniądza chcąc podnieść dochodowość aktywów krajowych

W rezultacie wysoka stopa procentowa, niższy popyt krajowy powoduje spadek produkcji i wzrost bezrobocia

Długookresowe efekty polityki fiskalnej

Jeśli polityka fiskalna spowodowała wzrost produktu ponad poziom potencjalny płace i ceny w dłuższym okresie rosną.

Wzrost poziomu cen obniża realny kurs walutowy e P*/P (nominalny kurs stały): NX maleje obniżając popyt co zmniejsza produkcję (linia IS „cofa się”) aż osiągnie ona poziom potencjalny.

Długookresowe efekty polityki fiskalnej cd.

Wzrost cen zmniejsza realną podaż pieniądza M/P (linia LM „cofa się”).Ponieważ wzrost cen jest proporcjonalny do wzrostu M realna podaż pieniądza wraca do poziomu wyjściowego. W rezultacie produkt stabilizuje się na poziomie potencjalnym zaś realny zasób pieniądza na poziomie wyjściowym; kurs nominalny stały ale realny obniżył się wskutek wzrostu cen krajowych ( eP*/P)

Długookresowe skutki polityki kursowej

W przypadku dewaluacji jeśli wzrost produktu jest większy od potencjalnego następuje wzrost cen proporcjonalny do dewaluacji, co całkowicie niweluje jej skutki (IS, LM wracają do pozycji wyjściowych); produkt na poziomie potencjalnym; kurs nominalny wyższy zgodnie z dewaluacją nominalną ale realny eP*/P wraca do poziomu wyjściowego wskutek wzrostu cen krajowych.

Kursy stałe i niedoskonała substytucyjność aktywówJeśli aktywa krajowe są bardziej ryzykowne, wówczas:r = r *+ e0/e + - premia za ryzykoprzy czym, premia zależy dodatnio od zasobu obligacji krajowych B minus obligacje w posiadaniu BC = AK

= (B – AK)W tej sytuacji krótkookresowa polityka pieniężna może być w pewnym zakresie skuteczna

Niedoskonałą substytucyjność aktywów i interwencja sterylizowana

wzrost oczekiwań deprecjacji -> odpływ kapitału -> presja na wzrost e -> BC sprzedaje dewizy -> spadek M ->wzrost r spadek Y -> aby temu przeciwdziałać BC sterylizuje kupując aktywa krajowe, a więc AK rośnie a także rośnie M -> powrót M do wyjściowego poziomu, a co za tym idzie także r spada i wraca do pierwotnego poziomu : interwencja sterylizowana skuteczna.(r = r *+ e0/e + )

Podsumowanie systemu stałych kursów walutowych.

Zmiany w bilansie BC odzwierciedlają zmiany podaży pieniądza: zakup krajowych lub zagranicznych aktywów zwiększa podaż pieniądza i odwrotnie.

W przypadku, gdy oczekuje się stałego kursu e: stopy dochodowości aktywów krajowych równają się zagranicznym (przy założeniu doskonałej ich substytucyjności.

Polityka pieniężna jest nieskuteczna i nie ma wpływu na produkcję i zatrudnienie.

Polityka fiskalna jest skuteczna w krótkim okresie i to bardziej niż w gospodarce zamkniętej.

Skuteczna jest w krótkim okresie także polityka kursowa.

W długim okresie żadna polityka nie jest w stanie powiększyć na trwale produkcji ponad poziom potencjalny.

Kryzys walutowy pojawia się, kiedy BC nie ma dostatecznych rezerw walutowych dla utrzymania stałego kursu walutowego na istniejącym poziomie.

Ucieczka kapitału występuje w sytuacji, kiedy inwestorzy przewidują, że BC nie będzie w stanie utrzymać stałego kursu na istniejącym poziomie. Kryzysy mogą występować jako rezultat samo spełniających się oczekiwań.

Krajowe i zagraniczne aktywa mogą nie być doskonałymi substytutami, co umożliwia pewien zakres swobody krótkookresowej polityki pieniężnej w systemie stałych lub względnie stałych kursów walutowych.