2

akcesoria i sprzęt medyczny

� wyposażenie gabinetów lekarskich i ratownictwa medycznego� apteczki pierwszej pomocy: dla sportowców, samochodowe, motocyklowe� zestawy reanimacyjne, defibrylatory, fantomy

kontakt: 694 371 837, 516 169 078, 576 169 082sklep@twoja-apteczka.pl, www.twoja-apteczka.pl

www.ratownictwo.win.plkompedium wiedzy z dziedziny pierwszej pomocy przedmedycznej

konkurencyjne ceny szeroki wybór szybka realizacja

www.ratownictwo.win.plkompedium wiedzy z dziedziny pierwszej pomocy przedmedycznejpierwszej pomocy przedmedycznej

Zaprasza do Salonu przy ul. Hynka 2A, Warszawa OkęcieGodziny otwarcia: pon.-pt. 8.00-19.00, sob. 9.00-15.00

tel./fax. 22 868-01-21www.motortest.com.pl

4

Wst

ępPo

dsta

wy

Pier

wsz

ej P

omoc

y

Podstawy Pierwszej Pomocy w trosceo Twoje

“Podstawy Pierwszej Pomocy” City-News w trosce o Twoje bezpieczeństwo

Broszura powstała we współpracy:

Adres wydawcy:ul. Traktorzystów 6702-495 WarszawaKontakt:tel. 22 203 54 75redakcja@ecitynews.pl

Dział reklamy:tel. 22 203 55 45fax. 22 203 58 02reklama@ecitynews.pl Wydawca:News-Media Marek Szczawiński

Redakcja:Małgorzata Zalesińskagosia@ecitynews.plIlustracje:Jeremiasz BremerSkład:Karol Szczawiński

Oświadczenie: Wydawca oraz redaktor niniejszego opracowania nie ponoszą odpowiedzialności za szkody, mogące w jakikolwiek sposób być związane z materiałem zawartym w tej broszurze.

Życie poszkodowanego zależy zazwyczaj od skutecznej pierwszej pomocy udzielonej przez świadków na miejscu zdarzenia.

Pamiętajmy, że najważniejsze są pierwsze minuty, bo to dzięki naszym działaniom możemy zapobiec kalectwu lub śmierci osoby poszkodowanej. Dlatego powinniśmy jak najszybciej wdrożyć pierwszą pomoc. Aby zrobić to skutecznie niezbędna jest wiedza zarówno teoretyczna jak i praktyczna. Nasza broszura pomoże Wam nabyć wiedzę w zakresie pierwszej pomocy. Opiszemy w niej podstawowe zabiegi resuscytacyjne ratujące życie przy zatrzymaniu krążenia, jak i pierwszą pomoc przy zadławieniach czy omdleniach – zdarzeniach tak częstych podczas nadchodzących upałów.

Co roku u tysięcy osób dochodzi do nagłego zatrzymania krążenia (NZK) z powodu zaburzeń pracy serca. Wiele z nich można uratować wczesnym wdrożeniem RKO przez świadków zdarzenia przed przyjazdem pogotowia ratunkowego.

To dzięki szybkiej i sprawnej reakcji świadków da się zwiększyć szanse na przeżycie nawet do 75%. Pierwsza pomoc w takich sytuacjach jest niezbędna a co więcej naprawdę prosta. Pierwszych krokiem zdobywania wiedzy niech będzie przeczytanie tej broszury, a kolejnym zapisanie się na kurs, gdzie zdobędziemy praktyczne umiejętności i poczujemy się pewniej, do czego już teraz wszystkich gorąco zachęcamy.

5

Łańcuch przeżycia

Łańcuch przeżycia to następujące po sobie czynności, które wykonywane wg ustalonej sekwencji działania zwiększają szanse na przeżycie. Warto pamiętać, że każdy łańcuch jest tak silny jak jego najsłabsze ogniwo.Postępowanie według łańcucha przeżycia jest wyjątkowo ważne, ponieważ od nagłego zdarzenia do przybycia służb ratowniczych upływa najczęściej więcej niż 10 minut. W tym czasie szanse przeżycia ofiar zależą od wdrożenia przez świadków zdarzenia 3 pierwszych ogniw łańcucha przeżycia.

30:2

Wczesne rozpoznanie i wezwanie pomocy.Pierwszym ogniwem jest rozpoznanie stanu poszkodowanego, na które składa się ocena stanu świadomości oraz oddechu. Przy stwierdzeniu niepokojących objawów następnym krokiem jest natychmiastowe wezwanie pomocy.W UE numerem alarmowym jest 112, a w Polsce 999 (numer pogotowia ratunkowego).

Wczesne rozpoczęcie RKO.Po wezwaniu pomocy trzeba jak najszybciej przejść do ucisków klatki piersiowej i oddechów ratowniczych. Czynności te powinny być wykonywane do powrotu spontanicznego oddechu lub do przyjazdu wykwalifikowanych służb medycznych.Nawet nieumiejętna resuscytacja jest nieporównywalnie lepsza od bezczynnego oczekiwania na karetkę pogotowia! Wczesne podjęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) przez świadków zdarzenia może nawet potroić szansę przeżycia osób, u których doszło do nagłego zatrzymania krążenia.

Szybkie wdrożenie zaawansowanych zabiegów resuscytacyjnych i odpowiednia opieka poresuscytacyjna.Personel medyczny podda poszkodowanego zaawansowanym zabiegom resuscytacyjnym z użyciem leków, przetransportuje do szpitala gdzie poszkodowany otrzyma fachową pomoc do czasu powrotu do zdowia.

Wczesna defibrylacjaW większości przypadków NZK jest spowodowane zaburzeniem pracy serca, określanej jako „migotanie komór”. Defibrylator jest skutecznym sposobem leczenia tego rytmu. Prąd przepływający przez mięsień sercowy zwiększa szansę na przywrócenie prawidłowej pracy serca. AED jest proste w użyciu i wystarczy słuchać jego poleceń oraz zwrócić szczególna uwagę na swoje bezpieczeństwo. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa w połączeniu z defibrylacją, wykonana w ciągu 3-5 minut od zatrzymania krążenia, zwiększa szansę na przeżycie nawet do 75%.

6

BLS

- Pos

taw

owe

zabi

egi r

esus

cyta

cyjn

e

BLS - Podstawowe zabiegi resuscytacyjne

Ocena bezpieczeństwaNa miejscu zdarzenia powinniśmy zacząć od oceny własnego bezpieczeństwa. Ostrożnie sprawdzamy czy nam i poszko-dowanemu nic nie zagraża.Trzeba uważać np. na ruch uliczny, ulat-niający się gaz, prąd elektryczny, ogień itp. Jest to szczególnie ważne ponieważ bezpieczeństwo ratownika jest podstawą rozpoczęcia następnych czynności, jeśli nie upewnimy się czy nic nam nie zagraża potencjalnie możemy stać się drugim poszkodowanym, wtedy nie dość, że sami nie będziemy już mogli udzielić pomocy, ale także trzeba będzie udzielić jej nam.

Ocena przytomnościOstrożnie chwytamy za ramiona poszko-dowanego i potrząsamy patrząc na jeo twarz i pytamy „Czy wszystko w porząd-ku?”

A. jeśli reaguje:- pozostawiamy poszkodowanego w pozycji zastanej;- regularnie (co 1 min.) kontrolujemy jego oddech;- staramy się nawiązać rozmowę, dowie-dzieć co się stało.

B. jeśli nie reaguje- wołamy o pomoc.

7

Oceń bezpieczeństwo

Oceń przytomność

Wołajo pomoc

Udrożnijdrogi oddechowe

Wołanie o pomocZapewniamy sobie pomoc osób, które są w pobliżu. Prosimy, aby ktoś z nami został, bo możliwe, że będzie nam potrzebny.Wydajemy konkretne polecenia, do kon-kretnych osób, wskazując na nie. W tłumie zwracamy się do wybranej osoby.Jeśli jesteśmy sami krzyczymy głośno aby zwrócić na siebie uwagę, gdy w pobliżu nikogo nie ma nie zostawiamy poszko-dowanego samego tylko przechodzimy do oceny oddechu i ew. sami wzywamy pogotowie.

Udrożnianie dróg oddechowychPoszkodowany może mieć niedrożne drogi oddechowe np. przez zapadające się podniebienie miękkie. Aby je udrożnić i sprawdzić oddech wykonujemy ręko-czyn „czoło-żuchwa”:A. Kładziemy jedną rękę na czoło, a dwa palce drugiej dłoni(wskazujący i środko-wy) na żuchwę; B. Delikatnie odchylamy głowę do tyłu unosząc bródkę.

8

Ocenaoddechu

Ocena oddechuUtrzymując udrożnione drogi oddechowe sprawdzamy, za pomocą trzech zmysłów czy poszkodowany oddycha:

WZROK – zobacz ruchy klatki piersiowej, SŁUCH – usłysz szmer powietrza, DOTYK – poczuj strumień powietrza na swoim policzku.

Wszystkie te czynności jednocześnie przy sprawdzaniu nie powinny trwać dłużej niż 10 sek.!

Wezwanie pomocyJak najszybciej wzywamy wykwalifi kowaną pomoc:

I. Jeśli nie udało nam się zapewnić sobie po-mocy osób trzecich sami wzywamy karetkę dzwoniąc na 999(jeśli będzie to konieczne zostawiamy poszkodowanego i udajemy się do miejsca, z którego wezwiemy pomoc).

II. Jeśli jest ktoś z nami prosimy go o wezwanie karetki pogotowia, mówiąc, że poszkodowany jest nieprzytomny i nie oddycha. Każemy mu także przekazać gdzie się znajdujemy, aby karetka mogła nas znaleźć. Każemy także przynieść AED o ile jest dostępne.

Wzywając pomoc zawsze musimy podać następujące informacje:

A. Swoje imię i nazwisko oraz numer telefonu z którego dzwonimy

B. Dokładne miejsce zdarzenia

C. Rodzaj zdarzenia (np. wypadek samochodowy, upadek z drabiny, potrącenie itp.)

D. Ilość poszkodowanych (czy są dzieci, kobiety w ciąży)

E. Ich stan ogólny (rany, złamania, czy oddychają itp.)

F. Możliwe dodatkowe zagrożenia (wyciek paliwa, substancji toksycznych itp.)

Nigdy pierwszy nie odkładaj słuchawki !!!

Nie należy mylić prawidłowego oddechu z oddechem agonalnym dlatego musimy wyczuć min. 2 oddechy w ciągu tych 10 sek, aby uznać, że poszkodowany oddy-cha prawidłowo.

W miejscach publicznych (np. supermarket czy lotnisko) AED coraz częściej jest dostępne, mo-żemy zapytać o nie ochronę lub w informacji.

9

Wezwaniepomocy

Uciskiklatki piersiowej

Oddechyratownicze

Uciski klatki piersiowejPoszkodowany musi leżeć na plecach na twardej powierzchni:A. Kładziemy nadgarstek jednej ręki na środku klatki piersiowej poszkodowane-go, dokładając nadgarstek drugiej ręki, splatamy palce;B. Nachylamy się nad poszkodowanym trzymając proste ręce w łokciach; C. Uciskamy na głębokość 4-5 cm z czę-stością 100/min;D. Wykonujemy 30 uciśnięć.

Oddechy ratowniczePo 30 uciskach musimy wykonać 2 wde-chy ratownicze. A. Ponownie udrażniamy drogi odde-chowe, tym razem palcami dłoni z czoła zaciskamy nos poszkodowanego, drugą ręką nadal unosimy bródkę, tak aby usta były otwarte; B. Bierzemy normalny wdech i dokładnie obejmujemy swoimi ustami usta poszko-dowanego(tak aby powietrze nie wydo-stawało się na zewnątrz); C. Wykonujemy spokojny oddech trwają-cy 1 sek. i jeśli to możliwe patrzymy czy klatka piersiowa się unosi; D. Utrzymując drożność dróg oddecho-wych odsuwamy swoje usta i puszczamy nos-czas wydechu; E. Wszystko powtarzamy drugi raz.

Wykonujemy naprzemiennie 30 uciśnięć i 2 oddechy ratownicze, do czasu przy-bycia wykwali� kowanej pomocy lub jeśli nie będziemy w stanie prowadzić RKO z powodu wyczerpania � zycznego lub gdy poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać. 

Jeśli pierwszy oddech nie spowodował uniesienia klatki piersiowej mimo udrożnienia dróg oddechowych kontrolujemy czy w jamie ustnej nie ma ciała obcego.

Gdy nie jesteśmy w stanie lub nie chcemy wykonywać oddechów (np. z powodu braku maseczki) podejmujemy tylkouciski klatki piersiowej z częstotliwością 100/min.

10

De� brylacja jest kluczowym ogniwem łańcucha przeżycia i jest jedną z niewielu interwencji o udowodnionej skuteczności w poprawieniu wyników przeżycia po zatrzymaniu krążenia w mechanizmie migotania komór i częstoskurczu komorowym.

W warunkach pozaszpitalnych najczęściej do zatrzymania krążenia dochodzi w mechanizmie migotania komór, które jeśli nie zostanie szybko przerwane doprowadzi do śmierci. Jedyną szansą przerwania migotania komór jest natychmiastowa podjęcie resuscytacji i jak najszybsza defi brylacja. W wielu przypadkach nagłego zatrzymania akcji serca możliwe jest przywrócenie prawidłowej akcji serca poprzez wczesną defi brylację.

AED – Automatyczny Defi brylator Zewnętrzny(AED - Automated External Defi brillator)Z wyglądu jest to pudełko przypominające małą walizkę. Dzięki technologii po przyklejeniu do klatki piersiowej ofi ary dwóch elektrod (pod prawym obojczykiem i na lewym boku poniżej serca) defi brylator sam analizuje rytm i wydaje polecenia.

Użycie AED

Aby jednak prawidłowo i bez ryzyka przeprowadzić reanimację, potrzebna jest wiedza na temat zasad udzielania pierwszej pomocy. 

U dzieci 1-8 lat należy stosować elektrody pediatryczne lub AED przystosowany do dzieci (w przypadku braku takiego można używać  modelu dla dorosłych).U dzieci do 1 roku życia nie zaleca się defi brylacji. 

Użycie defi brylatora:A. Po otwarciu urządzenie włączy się samo lub trze ba nacisnąć przycisk WŁĄCZ.B. AED po włączeniu poprzez komunikaty głosowe i rysunki pomaga nam prowadzić akcję ratunko wą.C. Gdy jest z nami druga osoba, niech ona prowadzi RKO w czasie, gdy my włączamy AED.D. Odsłaniamy klatkę piersiową poszkodowanego w celu naklejenia elektrod: należy zdjąć ubranie, biżuterię, wszystkie plastry i inne materiały znajdujące się na klatce piersiowej;E. Podłączenie i naklejenie elektrod: jedna elektroda poniżej lewej pachy, druga-poniżej prawego obojczyka wzdłuż mostka (na elektrodach dodatkowo są rysunki);

11

I. De� brylacja zalecana Ponownie upewniamy się, że nikt nie doty-ka poszkodowanego i wciskamy przycisk defi brylacji

AED następnie wyda polecenie przejścia do ucisków klatki piersiowej – po 2 min każe nam przerwać i ponownie oceni rytm oraz określi czy defi brylacja jest konieczna.

Nowoczesne defi brylatory pilnują także czy uciski klatki piersiowej są skuteczne, tzn. czy są robione z odpowiednią szybko-ścią (100/min) i na odpowiednią głębo-kość (4-5cm). Jeśli coś robimy źle AED każe nam to poprawić.

Przerywanie RKO powinno mieć miejsce tylko wtedy, kiedy wymaga tego analiza rytmu oraz gdy konieczna jest defi brylacja.

II. De� brylacja niezalecana postępujemy zgodnie z poleceniami AED.

Jeżeli poszkodowany zacznie prawidłowo oddychać, przerywamy RKO, ale nie odkle-jamy elektrod.

Analizując rytm serca poszkodowanego AED podejmuje decyzje czy powinno nastąpić wyładowanie-wykonując defi brylacje, czy nie należy tego robić lecz natychmiastowo wrócić do resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

F. Upewniamy się, że nikt nie dotyka poszkodowanego!

Nie wolno dotykać poszkodo- wanego podczas analizy rytmu (nie bę-dzie on prawidłowo odczytany), ładowa-nia ani wyładowania!!

Jeżeli poszkodowany ma wszczepiony rozrusznik serca, który widać pod skórą na klatce piersiowej poniżej obojczyka, elektrody należy przykleić obok lub poniżej rozrusznika, nie wolno naklejać na rozrusznik!

Mokrą klatkę piersiową należy wytrzeć ręcznikiem (znajdziemy w wyposażeniu AED).

Przed wykonaniem defi brylacji należy odsunąć źródło tlenu od poszkodowanego.

Jeżeli owłosiona klatka piersiowa mogłaby utrudnić naklejenie elektrod należy ją ogolić (jeżeli golarka nie jest natychmiast dostępna nie powinno się opóźniać defi brylacji).

Dodatkowe wyposażenie defibrylatora to:» nożyczki – służą do rozcinania ubrania» maska ochronna/rękawiczki – potrzebna do sztucznego oddychania» ręcznik – do wytarcia mokrej klatki pier-siowej» maszynkę do golenia – do wygolenia owłosionej klatki piersiowej

Użycie AED

12

Pozy

cja

bezp

iecz

na

Pozycja bezpieczna

Układamy poszkodowanego na plecach z wyprostowanymi nogami i klękamy przy nim.Sprawdzamy czy poszkodowany nie ma przy sobie niebezpiecznych ostrych przedmiotów, które podczas przewraca-nia mogłyby zrobić mu krzywdę. Jeśli ma okulary – zdejmujemy je.Rękę znajdującą się po naszej stronie zginamy w łokciu pod kątem prostym do tułowia.

Drugą rękę poszkodowanego przekładamy na skos przez klatkę piersiową, tak by grzbiet jego dłoni przylegał do policzka po naszej stronie.

Chwytamy rannego za udo nogi dalszej od nas, podciągamy jego kolano do góry, a następnie jedną ręką, podtrzymując rękę poszkodowanego, ciągniemy jego udo ku sobie, tak by obrócić ciało w swoją stronę.

Ustawiamy leżącą wyżej nogę, tak aby zarówno kolano jak i biodro były zgięte pod kątem prostym.Udrożniamy drogi oddechowe i upewniamy się, że poszkodowany oddycha.

Ułożenie w tej pozycji zapewnia drożność dróg oddechowych, zapobiega zapa-daniu się języka oraz ułatwia wydostanie się treści pokarmowej z jamy ustnej (np. gdy poszkodowany wymiotuje).

13

Inne zdarzenia

ZadławieniaJeżeli poszkodowany jest przytomny i kaszle próbujemy go uspokoić i dalej zachęcamy do kaszlu, kiedy sam kaszel nie jest skuteczny uderzamy pięć razy nadgarstkiem między łopatki poszkodo-wanego: stajemy za poszkodowanym, pochylamy go do przodu, jedną ręką przytrzymujemy jego klatkę piersiową, nasadą drugiej dłoni uderzamy między łopatki. Powtarzamy do pięciu razy.Jeśli to także nie pomoże stosujemy tzw. chwyt Heimlicha: stajemy za poszko-dowanym i obejmujemy go rękami w okolicy nadbrzusza, zwiniętą w pięść dłoń przyciskamy nad pępkiem i wykonujemyenergiczny ruch do siebie i ku górze. Uciski wykonujemy pięć razy.Pięć uderzeń w okolicę międzyłopatkową i pięć ucisków nadbrzusza wykonujemy naprzemiennie. Jeśli u poszkodowanego dojdzie do utraty oddechu wezywamy pogoto-wie i natychmiast rozpoczynamy RKO.

Drgawki, napad padaczkowyTypowy napad przebiega z utratą przytom-ności, napięciem mięśni całego ciała, a następnie uogólnionymi, bezwładnymi ruchami kończyn i głowy. Trwa zazwyczaj około 3 minut. Jeżeli po 2–3 minutach atak nie mija trzeba wezwać pogotowie.

Pierwsza pomoc:nie wsuwamy choremu niczego twardego do ust, nie otwieramy na siłę szczęk; nie krępujemy ruchów chorego, ale staramy się zapobiec ewentualnym urazom – asekurujemy głowę; odsuwamy niebezpiecz-ne i gorące przedmioty z otoczenia poszko-dowanego; nie podajemy leków ani płynów; rozpinamy ubranie - aby ułatwić oddychanie.

Po napadzie może dojść do mimowolnego oddania moczu lub kału – dla komfortu poszkodowanego należy go okryć.

Najczęściej po kilku minutach drgawki ustępują, chory odzyskuje przytom-ność, ale zazwyczaj zapada w sen ponapadowy - przez około godzinę na-stępuje stan ograniczonej świadomo-ści, po napadzie - układamy chorego na boku, w pozycji bezpiecznej - taka pozycja chroni przed zakrztuszeniem, po napadzie należy zostać przy chorym tak długo, aż jego stan wróci do normy; po ataku osoba może mieć problem z logicznym kontaktem, mówieniem, kojarzeniem faktów i samodzielnym chodzeniem, wiec powinniśmy spokoj-nie, wytłumaczyć co się stało i pomóc usiąść lub dojść do łóżka i pozwolić odpocząć.

HipotermiaObjawy: niska temperatura ciała, dreszcze, zaburzenia świadomości, bóle kończyn, płytki oddech, możliwa utrata przytomności, zawroty głowy.Pierwsza pomoc: natychmiast wzywamy pogotowie ratunkowe, usuwamy poszkodowa-nego z zimnego pomieszczenia, zdejmujemy mokre ubranie, osuszamy poszkodowanego, okrywamy kocem, osłaniamy od wiatru.

Porażenia słoneczne, udarObjawy: przyspieszony oddech; czerwona, gorąca, spocona skóra; osłabienie; nudności i wymioty; zawroty głowy; uczucie kołatania serca, dreszcze; gorączka; czasem utrata przy-tomności.Pierwsza pomoc: wzywamy pogotowie ratunkowe przenosimy poszkodowanego do cienia, układamy w pozycji półsiedzącej z nogami uniesionymi lekko do góry, luzujemy ubranie; pod pachy i pachwinę stosujemy zimne okłady; wietrzymy pomieszczenie.

OparzeniaPierwsza pomoc:I stopnia: oparzone miejsce schładzać zimną wodą do ustąpienia bólu. Nie wolno natłuszczać, ani stosować spirytusu na opa-rzenia.Zdejmujemy biżuterię i ubranie z miejsca oparzenia - nie zdejmujemy ubrania w przypadku przywarcia do skóry.II stopnia: jeśli powierzchnia oparzenia nie jest duża, postępujemy jak w oparzeniu I stopnia, dokładając jedynie opatrunek.Nie wolno przebijać pęcherzy z płynem! Przy dużych powierzchniach należy skonsultować się z lekarzem.III stopień: należy niezwłocznie udać się do lekarza.

Objawy:I stopnia: bolesne zaczerwienienie naskórkaII stopnia: żółte pęcherze z płynem surowiczym, skóra blado-różowa.III stopnia: zwęglenie, skóra biała z czarnymi strupami, nie bolesna – im głębsze oparzenie tym mniejsze czucie.

OmdlenieUkładamy poszkodowanego na plecach z uniesionymi nogami, rozpinamy ubranie, zapewnij dostęp świeżego powietrza. Jeśli po upływie minuty poszkodowany nie odzyska przytomności wzywamy pogotowie ratunkowe.

Mamy nadzieję, że lektura tej broszury przybliżyła Ci zagadnienia związane z pierwszą pomocą, a zdobyta wiedza pozwoli trzeźwo zachować się w sytuacji zagrożenia ludzkiego życia. Jednocześnie zachęcamy do zwiększania świadomości poprzez uczestnictwo w kursie doskonalącym umiejętności praktyczne.

Zachęcamy do lektury cyklicznych artykułów na temat pierwszej pomocy w magazynie miejskim City-News.więcej informacji o nas i naszej działalności znajdziesz na www.ecitynews.pl

tel. (22) 828 13 120 603 065 111 0 502 421 977 faks/tel. (22) 828 13 11www.casus.biz

• Nie ma znaczenia, czy o�ara wypadku była ubezpieczona, czy nie! Odszkodowanie należy się jej już z tytułu Ubezpieczenia od Odpowiedzialności Cywilnej (tzw. OC) sprawcy wypadku.

• Pasażerowi poszkodowanemu w wypadku należy się odszkodowanie, nawet jeżeli jechał w samochodzie sprawcy. Roszczenia mogą dotyczyć nawet wypadku drogowego sprzed 10 lat.

• Dziecku do 13 roku życia – mimo, że wtargnęło na jezdnię powodując wypadek – należy się odszkodowanie, ponieważ według prawa nie ponosi ono odpowiedzialności za swoje czyny.

• Więcej informacji na www.casus.biz

Miałeś wypadek? Zadzwoń. Zapewniamy profesjonalną pomoc prawną. Nic nie ryzykujesz. Nasze wynagrodzenie stanowi jedynie prowizja od wywalczonej dla Ciebie kwoty.

TEGO NIE DOWIESZ SIĘ OD FIRMY UBEZPIECZENIOWEJ