Fr aktalne własności separacji faz BCC / FCC w stopach Fe-Au
Podstawy filtracji i separacji - Zakład Wysokich Napięć...
Transcript of Podstawy filtracji i separacji - Zakład Wysokich Napięć...
Podstawy
filtracji
ii
separacji
Wstęp
Całkowita emisja głównych zanieczyszczeń powietrza w Polsce
Wyszczególnienie1995 2000 2005 2008
[Gg] (tys. ton)
SO2 2 376 1 511 1 245 999
NOx wyrażone w NO2 1 120 844 875 831x 2
CO2 377 448 320 738 318 128 323 831
CO 4 547 3 472 2 521 2 674
Pyły 1 308 464 430 421
źródło: Rocznik statystyczny 2010
Całkowita emisja SO2, NOx i pyłów według źródeł zanieczyszczeń
Wyszczególnienie
SO2 NOx ⇒ NO2 pyły
1995 2008 1995 2008 2000 2008
[Gg] [Gg] [%] [Gg] [Gg] [%] [Gg] [Gg] [%]
OGÓŁEM 2 376 999 100,0 1 120 831 100,0 464 421 100,0
Źródła stacjonarne:
energetyka zawodowa 1223 448 44,9 377 226 27,2 64 24 5,7
energetyka przemysłowa 384 192 19,2 111 84 10,1 19 9 2,0
technologie przemysłowe 200 24 2,4 103 48 5,8 72 58 13,8
inne źródła (kotłownie,
domy, rolnictwo itp.)527 333 33,3 115 122 14,7 248 249 59,1
Źródła mobilne 42 2 0,2 414 350 42,2 61 82 19,4
źródło: Rocznik statystyczny 2010
Emisja i redukcja przemysłowych zanieczyszczeń powietrza
Wyszczególnienie 2000 2009
Zakłady szczególnie uciążliwe dla czystości powietrza
w tym wyposażone w urządzenia do redukcji zanieczyszczeń:
pyłowych
gazowych
1 725
1 353
235
1 725
1 204
245
Emisja zanieczyszczeń [tys. ton]:Emisja zanieczyszczeń [tys. ton]:
pyłowych
gazowych (bez CO2)
181
2 083
62
1 591
Zanieczyszczenia zatrzymane w urządzeniach do redukcji
zanieczyszczeń [tys. ton]:
pyłowe
gazowe
17 970
(99,0%)
1 620
(43,7%)
18 093
(99,7%)
2 136
(57,3%)
źródło: Rocznik statystyczny 2010
Skutki zanieczyszczeń powietrza:
• schorzenia układu oddechowego i alergie,
• korozja metali i materiałów budowlanych – kwaśne deszcze,
• powstawanie dziury ozonowej,
• powstawanie efektu cieplarnianego,
• zaburzają procesy fotosyntezy i oddychania,• zaburzają procesy fotosyntezy i oddychania,
• wtórnie skażają wody i glebę,
• zwiększają zawartość niepożądanych związków w wodzie pitnej,
• podnoszą kwasowość wody pitnej co z kolei powoduje
wypłukiwanie z instalacji innych toksycznych związków.
Charakterystyka węgli wydobywanych w Polsce
Rodzaj węglaWartość opałowa [MJ/kg]
Zawartość popiołu
[%]
Zawartość siarki
[%]
Zawartość wody*
[%]
kamienny 18,4 – 23,5 20 – 27 0,6 – 1,5 5 – 20
Wartość opałowa czystego węgla 33,2 MJ/kg
kamienny 18,4 – 23,5 20 – 27 0,6 – 1,5 5 – 20
brunatny 8 – 3,2 5,8 – 20 0,25 – 0,78 42 – 54
* Wilgotność higroskopijna (pozostająca po wysuszeniu)
Skład chemiczny popiołów z węgli wydobywanych w Polsce
Substancja Średnia zawartość
SiO2 40%
Al2O3 25%
Fe3O3 15%
CaO 7,5%
MgO 1,5%
SO3 11%
Podział urządzeń odpylających:1) Odpylacze działające na zasadzie wykorzystywania zjawiska
bezwładności ziaren pyłu: a) komory osadcze, b) cyklony mokre i suche, c) odpylacze wirnikowe suche i mokre, d) odpylacze labiryntowe suche i mokre.
2) Odpylacze działające na zasadzie filtracji: a) filtry tkaninowe, b) masy filtracyjne.
3) Odpylacze elektrostatyczne: a) suche, b) mokre.
Najprostszym urządzeniem odpylającym wykorzystującym siłę grawitacji jest komora osadcza.
Jej skuteczność zależy od czasu przebywania ziarna pyłu w komorze.
W cyklonach gaz jest doprowadzony stycznie do powierzchni cylindrycznego zbiornika, wskutek czego w cyklonie powstaje ruch wirowy.
Ziarna pyłu pod wpływem siły odśrodkowej zostają odrzucone na zewnętrzne ścianki i zsuwają się do zbiornika pyłu na dole.
W cyklonach mokrych zwilżana jest zewnętrzna W cyklonach mokrych zwilżana jest zewnętrzna ściana cyklonu, co utrudnia wtórne porywanie wydzielonych ziaren pyłu.
Można również zraszać strumień mokrego gazu, aby zwiększyć masę cząsteczek pyłu, dzięki czemu wzrastają siły bezwładności działającena cząsteczkę pyłu.
Zasada działania filtra tkaninowego
1 – wlot zapylonego powietrza,
2 – wylot odpylonego powietrza,
3 – worki tkaninowe,
4 – zsyp do zbiornika pyłu.
Metody oczyszczania tkanin filtracyjnych
Rodzaj włókienDopuszczalna
temperatura pracy [°C]
Odporność
kwasy zasady
Wełna 100 + –
Bawełna 100 – + +
Poliamid 120 – + +
PCV 100 + + + + +
Teflon 270 + + + + + +
Poliester 170 + + 0
Polipropylen 120 + + + + +
Włókno szklane 450 + 0
Włókna metalowe 500
Skuteczność zatrzymywania mikroelementów w odpylaczach
PierwiastekProcent wydzielania w:
elektrofiltrze filtrze tkaninowym
Arsen 98,43 99,94
Kobalt 99,79 99,95
Chrom 99,80 99,70
Rtęć 60,00 67,14
Mangan 94,23 99,94
Nikiel 96,33 99,83
Selen 97,16 98,52
Uran 99,50 99,93
Wanad 99,91 99,95
Cynk 99,73 99,93
ELEKTROFILTRY
Zalety elektrofiltrów :
• można budować elektrofiltry o dowolnie wysokiej sprawności
i dla dowolnie dużego przepływu spalin,
• bardzo mały opór hydrauliczny,
• niewielkie zużycie energii elektrycznej (0,05–0,3 kWh/1000m3),• niewielkie zużycie energii elektrycznej (0,05–0,3 kWh/1000m3),
• praca w szerokim zakresie temperatur i ciśnień,
• praca w szerokim zakresie średnicy pyłu oraz koncentracji pyłu
w oczyszczanych gazach,
• pełna automatyzacja procesu oczyszczania.
Wady elektrofiltrów :
• duże wymiary urządzenia,
• wysoka cena urządzenia,
• do konserwacji niezbędny wykwalifikowany personel,
• niska skuteczność dla pyłów wysokorezystywnych • niska skuteczność dla pyłów wysokorezystywnych
(powyżej 200 MΩ cm).
Zastosowanie elektrofiltrów:
• odpylanie spalin z kotłów opalanych pyłem węglowym,
• strącanie pyłu węgla kamiennego i brunatnego w suszarniach
węgla,
• odpylanie gazów odlotowych pieców cementowniczych oraz • odpylanie gazów odlotowych pieców cementowniczych oraz
młynów cementu i kamienia,
• oczyszczanie gazów piecowych z hutnictwa,
• odsmalanie i odoliwianie gazów palnych,
• oczyszczanie gazów w procesie produkcji kwasu siarkowego.
Rys historyczny:
1821 – strącanie dymu w metalowej rurze (M. Hohlfeld),
1884 – odpylanie maszyną elektrostatyczną gazów z huty ołowiu
(Olivier-Lodge),
1908 – budowa elektrofiltru rurowego z zastosowaniem
transformatora z prostownikiem mechanicznym w fabryce transformatora z prostownikiem mechanicznym w fabryce
H2SO4 (F. G. Cottrell),
1912 – budowa elektrofiltru płaskiego z wyraźnym ulotem
(E. Möller),
1931 – odkrycie formuły Deutscha,
1951 – zastosowanie prostowników selenowych,
1956 – zastosowanie kondycjonowania gazów odlotowych
w cementowniach przy produkcji cementu metodą suchą,
1960 – zastosowanie prostowników krzemowych,
1980 – zastosowanie mikroprocesorów do sterowania pracą
zasilaczy elektrofiltrów,
1982 – pierwszy elektrofiltr z elektrodami zbiorczymi 1982 – pierwszy elektrofiltr z elektrodami zbiorczymi
o powierzchni 100 000m2,
1987 – zastosowanie zasilaczy impulsowych do zasilania
elektrofiltrów (firma FLS),
1990 – pierwsze zasilacze z zastosowaniem wysokiej
częstotliwości (ABB).
Odpylanie – realizowanie różnych procesówfizycznych, dzięki
którym następuje strącenie cząstek pyłu ze strumienia
przepływającego gazu.
Elektrostatyczne odpylanie wyróżnia się wysoką sprawnością
ponieważ energia przekazywana jest bezpośrednio na cząstki
pyłu, nie wpływając na cząsteczki przepływającego gazu.
Zasada działania
Ładowanie cząstek pyłu
Początkowe natężenie pola elektrycznego dla wyładowania ulotowego
[ ]10 1 −
+= cmkV
R
BAE
δδ
gdzie:
δTn
b
⋅=δ
δ – gęstość powietrza,
b – ciśnienie atmosferyczne [kPa],
n – stała gazowa; dla suchego powietrza 287,05 [J kg-1 K-1],
T – temperatura powietrza [K],
A, B – współczynniki doświadczalne zależne
od układu elektrod, rodzaju gazu i biegunowości wyładowania,
R – promień krzywizny [cm].
Przykładowe wartości współczynnika A i B dla promieni krzywizny
elektrody ulotowej w granicach 0,37 - 1,16 mm.
ulot dodatniej biegunowości A = 33,7 B = 0,242ulot dodatniej biegunowości A = 33,7 B = 0,242
ulot ujemnej biegunowości A = 31,02 B = 0,308
ulot prądu zmiennego A = 33,7 B = 0,264
Początkowe natężenia pola E0 dla wyładowania ulotowego ujemnej
biegunowości w różnych ośrodkach gazowych.
Promień krzywizny
[mm]
E0 [kV cm-1]
H2 Powietrze CO2H2 Powietrze CO2
0,1 3,40 5,63 5,90
0,075 3,10 4,90 5,26
0,05 2,80 4,20 4,50
0,04 2,50 3,76 4,20
Mechanizmy ładowania cząsteczek:
• elektryzacja w strefie wyładowania ulotowego,
• przez dyfuzję elektronów,
• przeztarciei styk z naładowaną elektrodą napięciową.• przeztarciei styk z naładowaną elektrodą napięciową.
Ładowanie w strefie
ulotu ujemnego
Siły działające na elektron w jednostajnym polu elektrycznym,
w pobliżu przewodzącej, naładowanej cząsteczki
Siła wywołana oddziaływaniem zewnętrznego pola
elektrycznego o natężeniu E0
Siła wywołana oddziaływaniem zewnętrznego pola
elektrycznego o natężeniu E0
θεε
εθ τ coser
R2
2
3
r
R21Ee)t,,r(F /t
3
3
21
23
3
00r
+−+= −
E0 – natężenie zewnętrznego pola elektrycznego [V m-1],
R – promień cząsteczki [m],
r – odległość elektronu od środka cząsteczki [m],
ε1 – przenikalność elektryczna cząsteczki [F m-1],
ε2 – przenikalność elektryczna otoczenia cząsteczki [F m-1],
τ – stała czasowa ładowania cząsteczki [s], τ = ε1/σ1,
σ1 – konduktywność cząsteczki [S m-1]
θ – kąt między składową promieniową siły, a osią linii zewnętrznego pola elektrycznego [rad].
Siła przyciągania elektronu do cząsteczki naelektryzowanej
polem elektronu – siła odbicia zwierciadlanego ładunku
Siła przyciągania elektronu do cząsteczki naelektryzowanej
polem elektronu – siła odbicia zwierciadlanego ładunku
)e1()Rr(r
)Rr2(R
4
e)t,r(F /t
2223
223
2
2
reτ
πε−−
−−=
Siła wzajemnego oddziaływania ładunków jednoimiennych
– określona prawem Coulomba
Siła wzajemnego oddziaływania ładunków jednoimiennych
– określona prawem Coulomba
22
cr4
eQ)r(F
πε−=
Wypadkowa siła działająca na elektron w jednostajnym polu
elektrycznym, w pobliżu przewodzącej, naładowanej cząsteczki
22
/t2223
223
2
2/t
3
3
21
23
3
0er4
eQ)e1(
)Rr(r
)Rr2(R
4
ecose
r
R2
2
3
r
R21Ee)t,,r(F
πεπεθ
εεεθ ττ −−
−−+
+−+= −−
Dla cząsteczek dobrze przewodzących (τ ≈ 0)
22
/t2223
223
2
2/t
3
3
21
23
3
0er4
eQ)e1(
)Rr(r
)Rr2(R
4
ecose
r
R2
2
3
r
R21Ee)t,,r(F
πεπεθ
εεεθ ττ −−
−−+
+−+= −−
≈ 0 ≈ 1
22
2223
223
2
2
3
3
0 4)(
)2(
4cos
21),(
r
eQ
Rrr
RrRe
r
REerFe πεπε
θθ −−
−+
+=
Dla cząsteczek słabo przewodzących (τ >> t)
22
/t2223
223
2
2/t
3
3
21
23
3
0er4
eQ)e1(
)Rr(r
)Rr2(R
4
ecose
r
R2
2
3
r
R21Ee)t,,r(F
πεπεθ
εεεθ ττ −−
−−+
+−+= −−
≈ 1 ≈ 0
22
3
3
21
23
3
0 4cos
2
2
321),(
r
eQ
r
R
r
REerFe πε
θεε
εθ −
+−+=
Ładowanie cząsteczek w polu wyładowania ulotowego
Proces ładowania cząstki przebiega tak długo, dopóki polewłasne nagromadzonych ładunków nie zrównoważyzewnętrznego pola elektrycznego.
Ładunek, przy którymproces gromadzenia ustaje nosi nazwęładunku granicznego.
Dla cząsteczek dobrze przewodzących (τ ≈ 0)
wartość ładunku zgromadzonego w czasie
)e1(ER12)t(Q /t0
22
τεπ −−=
Ładunek graniczny
02
2gr ER12Q επ=
Dla cząsteczek słabo przewodzących (τ >> t)
wartość ładunku zgromadzonego w czasie
)e1(ER2
12)t(Q /t0
2
21
21 τ
εεεεπ −−
+=
Ładunek graniczny
02
21
21gr ER
212Q
εεεεπ
+=
Porównanie ładunków granicznych dla cząsteczek
o dużej konduktywności
i małej konduktywności
02
2112 ERQgr επ=
02
21
212 2
12 ERQgr εεεεπ
+=
εr1 = (2 - 5) ⇒ Qgr1 > Qgr2
Ładowanie
przez dyfuzję elektronów
Ilość ładunków zgromadzonych na cząsteczce
wskutek ruchów cieplnych elektronów
+= tTk
eNvR
e
TkRn
B
B
22
21ln
π
R – promień cząsteczki [m],
kB – stała Boltzmana [J K-1],
T – temperatura [°K],
– średnia kwadratowa prędkość jonów w teorii kinetyczno molekularnej [m s-1],
N – koncentracja jonów [m-3],
t – czas [s].
2v
Ładunek zgromadzony wskutek dyfuzji
na cząsteczkach o różnych średnicach
R t [s]
[µm] 10-3 10-2 10-1 1 10
Q ⋅10-18 [C]
0,1 0,48 1,12 1,76 2,4 3,04
1 11,2 17,6 24,0 30,4 36,8
10 176,0 241,6 308,8 374,4 440,0
Porównanie ładunków zgromadzonych w polu wyładowania ulotowego i wskutek dyfuzji wg. H. J. Lowe i H. D. Lukasa
Promień
cząsteczki
[µm]
Ładunek zgromadzony wskutek
elektryzacji [·10-18 C]
Ilość ładunków zgromadzonych
wskutek ruchów cieplnych [·10-18 C]
czas ładowania [s] czas ładowania [s]
[µm]0,01 0,1 1 ∞ 0,01 0,1 1 10
0,1 0,11 0,30 0,38 0,40 0,48 1,12 1,76 2,40
1,0 11,5 32,0 39,0 40,0 11,2 17,6 24,0 30,4
10,0 1 152 3 200 3 904 4 000 117 240 304 368
Ładowanie
przez tarcie i styk z naładowaną przez tarcie i styk z naładowaną
elektrodą napięciową
Przy zetknięciu dwóch różnych metali występuje przepływ
elektronów między przewodnikami w celu zrównania
poziomówFermiego w obu materiałach. Elektrony z ciała
A o większej pracy wyjścia przechodzą do ciała B o
mniejszej pracy wyjścia. W związku z tym ciało B
uzyskuje względem A potencjał ujemny. Przepływ
elektronów trwa do momentu zrównania się poziomów
Fermiego w obu metalach.
Ładunek uzyskany przez styk zależy głównie od:
• składu chemicznego, stanu fizycznego oraz struktury krystalicznej stykających się ciał,
• rodzaju i ilości zanieczyszczeń znajdujących się na powierzchni styku,powierzchni styku,
• wielkości powierzchni styku,
• warunków atmosferycznych,
• tarcia
Przyczyną intensyfikacji elektryzacji materiałów przy ich pocieraniu jest:
• zwiększenie powierzchni styku,
• wzrost ruchliwości nośników ładunku związany ze wzrostem temperatury powierzchni trących o siebie wzrostem temperatury powierzchni trących o siebie materiałów,
• oczyszczanie powierzchni styku poprzez zdzieranie warstw nalotowych
Na cząsteczki pyłu w polu elektrycznymdziałają siły:
F1 – siła ciągu gazu,
F2 – siła ciężkości,
F3 – siła wiatru elektrycznego,
F – siła działania pola na ładunek cząsteczki,F4 – siła działania pola na ładunek cząsteczki,
F5 – siła wywołana polaryzacją cząsteczki,
F6 – siła oporu ośrodka gazowego.
F1 – siła ciągu gazu,
Określona prędkością strumienia gazów.
0,4 – 3 m/s (1,5 – 11 km/h)
Działa wzdłuż kierunku przepływu gazu i stara się wynieść Działa wzdłuż kierunku przepływu gazu i stara się wynieść
cząsteczkę na zewnątrz pola elektrycznego.
F2 – siła ciężkości
R – promień częsteczki,
)(3
40
32 γγπ −= RF
R – promień częsteczki,
γ - ciężar właściwy cząstki,
γ0 - ciężar właściwy ośrodka gazowego.
Ze względu na niewielkie wymiary cząsteczek osiąga niewielkie
wartości.
F3 – siła wiatru elektrycznego
σ - powierzchniowa gęstość ładunków,
2
3 2
επσ==
dS
dFpels
σ - powierzchniowa gęstość ładunków,
ε2 - stała dielektryczna ośrodka gazowego.
Prędkość wiatru 0,5 – 1 m/s.
Powoduje wyrównanie koncentracji jonów – ułatwia
elektrofiltrację. Dociera około 3cm od elektrody osadczej.
Ma znaczenie przy prędkościach gazu poniżej 1 m/s.
F4 – siła działania pola na ładunek cząstki
qg – ładunek graniczny cząstki,
zg EqF =4
qg – ładunek graniczny cząstki,
Ez – natężenie pola w punkcie położenia cząstki.
Poza warstwą ulotu działa w kierunku elektrody zbiorczej.
Podstawowa siła określająca działanie elektrofiltru.
Po podstawieniu wartości ładunku granicznego
2
1
14 )
2
121( REEF zu−
−+=εε
ε1 – stała dielektryczna materiału cząstki,
Eu – natężenie pola w punkcie ładowania cząsteczki,
Ez – natężenie pola w punkcie położenia cząstki.
F5 – siła wywołana polaryzacją cząstki
x – odległość danego punktu pola Ezx w osi prostopadłej do osi
dx
dEERF zx
z2
1
2
235 −
−=εε
x – odległość danego punktu pola Ezx w osi prostopadłej do osi
drutu ulotowego,
ε2 - stała dielektryczna ośrodka gazowego.
Działa na cząstki nie naładowane w polu nierównomiernym,
skierowana w stronę rosnącego natężenia (do drutu ulotowego).
Powoduje obrastanie drutu ulotowego szczególnie w rejonach
o małym natężeniu ulotu.
Wartości sił działających w polu elektrostatycznym na cząstkę o promieniu R = 0,1 mm,
1 – siła wywołana polaryzacją cząsteczki,
2 – siła pola elektrycznego.2 – siła pola elektrycznego.
F6 – siła oporu ośrodka gazowego
δ – gęstość ośrodkagazowego,
µδω 226 2
1RF =
δ – gęstość ośrodkagazowego,
ω – prędkość cząsteczki,
r – średnica cząsteczki,
µ – współczynnik dynamicznej lepkości ośrodka gazowego,
zależny od prędkości cząstek, ich wymiarów, gęstości i lepkości
gazu.
Osadzanie cząstek pyłu
Prędkość osadzania cząstek w polu elektrofiltru
dla cząstek o promieniu R > 2µm
−−+
=s
cmREE
wzu
c πµεε
6
)21
21(1
1
µ – współczynnik dynamicznej lepkości ośrodka gazowego.
dla cząstek o promieniu R≤ 2 µm
sc πµ6
=s
cmREw z
c πµ3
106
Promień cząstki
r [µm]
Prędkość poruszania się cząstki
wc [cm s-1]
Ez = 1,5 kV cm-1 Ez = 3,0 kV cm-1
0,2 1,2 2,5
Prędkość poruszania się cząstek w polu elektrycznym
wyładowania ulotowego
0,2 1,2 2,5
0,5 1,3 3,0
1 1,5 6,0
5 7,5 30,0
10 15,0 60,0
Wyniki dla powietrza (µ = 1,81⋅10-4 g cm-1s-1, t = 20°C)
Na cząsteczki pyłu po zetknięciu z elektrodą osadczą
działają siły:
F1 – siła ciągu gazu,
F2 – siła ciężkości,
F – siła wiatru elektrycznego,F3 – siła wiatru elektrycznego,
F4 – siła działania pola na ładunek cząsteczki,
F5 – siła wywołana polaryzacją cząsteczki,
F6 – siła oporu ośrodka gazowego,
F7 – siła wywołana zwierciadlanym odbiciem ładunku,
F8 – siły pochodzenia mechanicznego.
F7 – siła wywołana zwierciadlanym odbiciem ładunku
2
2
7 d
QF =
F8 – siły pochodzenia mechanicznego
Siły van der Waalsa - Cząsteczka posiadająca chwilowy moment
dipolowy może go wzbudzić w cząsteczce sąsiadującej, wskutek
czegoobiecząsteczkimogą się nawzajemchwilowo przyciągać lubczegoobiecząsteczkimogą się nawzajemchwilowo przyciągać lub
odpychać.
Adhezja - łączenie się ze sobą powierzchniowych warstwciał
fizycznych.
Kohezja - ogólna nazwa zjawiska stawiania oporu przez ciała
fizyczne, poddawane rozdzielaniu na części.
F4 – siła działania pola na ładunek cząsteczki,
F5 – siła wywołana polaryzacją cząsteczki,
F7 – siła wywołana zwierciadlanym odbiciem ładunku,
F8 ≈ 0
FFFF +−= 754 FFFF +−=
QEF z=4 2
2
7 d
QF =
Działa głównie na duże cząstki
Działa głównie na małe cząstki
Sprawność elektrofiltru
równanie ogólne:
1
21g
g−=η
g1 – koncentracja pyłu w gazie przed elektrofiltrem [g/m3],
g2 – koncentracja pyłu w gazie za elektrofiltrem [g/m3].
1g
równanie Deutscha:
ne−−=1η
dla elektrofiltru płaskiego:
w – prędkość osiadania [cm/s],
υη h
Lw
e−=1
w – prędkość osiadania [cm/s],
L – długość pola elektrycznego [cm],
h – odstęp między elektrodą osadczą a ulotowymi [cm],
υ – prędkość gazu [cm/s].
Wpływ pr ędkości gazu na skuteczność odpylania:
efekt Magnusa
KONDYCJONOWANIE SPALIN W ELEKTROCIEPŁOWNI KRAKÓW S.A.
W 1992r. spalono 265 074 t węgla o średniej zawartości następujących parametrów:
- popiołu - 25,1% - siarki - 0,77% - wartość opałowa – 20,5 MJ/kg
Kondycjonowanie spalin poprzez wprowadzenie „śladowych” ilości SO3 do spalin przed doprowadzeniem ich do elektrofiltra.
Obniżenie rezystywności z 1,3x1012 do 4,3x1011 Ω·cm.
Wpływ zawartości wapna i wody na rezystywność pyłu
Aglomerator cząstek INDIGO Technologies
Redukuje emisję cząsteczek o średnicy poniżej 2,5µm
Strzepywacze elektrod zbiorczych i ulotowych
Zasilacze
elektrofiltrówelektrofiltrów
Impulsowy zasilacz elektrofiltru we współpracy
z zasilaczem napięcia stałego (podkładu)
Zespół prostownikowy firmy BELOSz szafą sterowniczą
Zespoły prostownikowe firmy BELOS
prąd wyjściowy śr. 100 – 2000 mA
napięcie wyjściowe 80 – 134 kV
REGULATOR NAPIĘCIA ELEKTROFILTRU ESP-R7
• kontrola parametrów / alarmowanie,
• wykrywanie i sygnalizacja zwarć,
• wykrywanie uszkodzenia tyrystora,• wykrywanie uszkodzenia tyrystora,
• wykrywanie i przerywanie wyładowań łukowych i iskrowych,
• możliwość zadania maksymalnej częstości przeskoków,
• możliwość wyboru programów sterowania:
- sterowanie ręczne,
- automatyczna regulacja napięcia zasilania w zależności od
częstotliwości przeskoków,
- sterowanie quasi impulsowe,
- sterowanie quasi impulsowe z podkładem,
- sterowanie energooszczędne z pyłomierzem,
- automatyczne detekcja ulotu wstecznego.
• pomiar charakterystyki prądowo-napięciowej komory,
• wykrywanie ulotu wstecznego i ograniczanie prądu elektrofiltru
po wykryciu ulotu wstecznego,
• sterowanie pracą silników strzepywaczy,
• samoczynne próby załączenia zespołu w zadanych odstępach czasu
w przypadku zwarcia długotrwałego.
Częstotliwość 50kHz;
Moc do 120kW (100kV/1200mA;
70kV/1700mA);
Sprawność > 95%
Ciężar < 500kg
SIR (Switched Integrated Rectifier)Zasilacz wysokiej częstotliwości
IGBT
Sepa ra to r y
e lek t ros ta t ycznee lek t ros ta t yczne
Urządzenia do separacji elektrostatycznej wykorzystują
różnice w parametrach elektrycznych rozdzielanych
cząsteczek, takich jak: przenikalność elektryczna,
konduktywność, lub wielkość zgromadzonego ładunku
Separator bębnowy
Ziarna są ładowane w strefie wyładowania ulotowego.
Następnie spadają na uziemiony bęben. Przywierają do
niego wskutek oddziaływania pola elektrycznego.
Cząsteczki o większej konduktywności ulegają
szybkiemu rozładowaniu i są odpychane od bębna.
Cząsteczki o mniejszej konduktywności pozostają
przyciągnięte do bębna i są z niego usuwane za pomocą
zgarniacza mechanicznego.
Separator bębnowy kaskadowy
Separator dyskowy
Cząsteczki spadają na wirujący dysk i siłą odśrodkową
wyrzucane są w zjonizowaną wyładowaniemulotowym
przestrzeń, gdzie gromadzą ładunek.
Elektrody o potencjale dodatnimmodyfikują rozkład
pola elektrycznego, tak aby uzyskać maksymalną
skuteczność separowania.