Opracowanie: Joanna Kucfir

PLIKI GRAFICZNE

Ilustracje mogą być pamiętane jako pliki

graficzne o różnych formatach. Można wyróżnić

formaty, służące do pamiętania bitmap,

akceptowane przez większość edytorów grafiki,

oraz formaty, typowe dla grafiki wektorowej,

związane z konkretnym programem.

FORMAT PLIKU

W informatyce to ustalony standard zapisuinformacji w pliku danego typu. Sposóbzakodowania informacji lub danych zależy odzastosowanej aplikacji.

Przykładowo, do najczęściej stosowanychformatów plików do zapisu grafiki należą BMP,GIF, JPEG, PNG. Często format pliku jestokreślany przez jego rozszerzenie.

BMP

Jest to podstawowy format systemu Windows.

Obraz zapisany w formacie BMP jest grafiką

bitmapową, pozbawioną jakiejkolwiek kompresji.

Obrazy mogą być zapisane w palecie 1-, 4-, 8- lub 24-bitowej. Piksele są zapisywane bez żadnej kompresji

z tego powodu rozmiary plików są bardzo duże.

Pojęcie to w przybliżeniu oznacza ilość pamięci

wykorzystanej do zapisania różnych barw w palecie.

Paleta kolorów określa nasycenie podstawowych

kolorów RGB. Trybu RGB używamy do wyświetlania

grafik przeznaczonych do wyświetlania na ekranie

Grafika rastrowa -

reprezentacja obrazu za

pomocą siatki rastrowej

czyli pionowo-poziomej

siatki odpowiednio

kolorowanych pikseli na

monitorze komputera,

drukarce lub innym

urządzeniu wyjściowym.

GRAFIKA BITMAPOWA

KOLOR

1 bit - kolor czarnobiały,

8 bitów - pseudokolor (256 kolorów),

16 bitów - kolor pełny (32768 kolorów),

24 bity - kolor wierny, prawdziwy (16.8 M barw),

32 i 48 bitów - spotyka się w zastosowaniach

profesjonalnych.

Model barw

pozwalający na

uzyskiwanie nowych

kolorów w wyniku

mieszania ze sobą

trzech barw

podstawowych

o odpowiedniej

intensywności.

Każdy piksel może

przybrać jeden

z 255 odcieni koloru

czerwonego (R),

zielonego (G) i

niebieskiego (B)

Modelu CMYK używa

się do grafik

wydrukowanych na

papierze, a nie

wyświetlanych na

ekranie monitora.

Poszczególne kolory

trybu CMYK są

przeciwieństwem

kolorów RGB: Cyan,

Magenta, Yellow i aby

uzyskać odpowiedni

kontrast BlacK.

Nasycenie poszczególnych kolorów w trybie

CMYK opisuje się w procentach (0-100)

JPG, JPEG

Jest skrótem od organizacji, która po raz pierwszyprzedstawiła jego definicję, Joint Photographic ExpertsGroup. Jego podstawową zaletą jest duży stopieńkompresji - nawet 150%. Jednak kompresja ta jest stratna,oznacza to, że po otworzeniu pliku JPEG otrzymamyobraz o jakości gorszej od oryginału.

Pogorszenie jakości jest wprost proporcjonalne dostopnia kompresji. Format JPEG pozwala na zapisaniepełnej gamy kolorów RGB. Wadą tego formatu jest to, żenie można w nim zachować animacji, ani też zdefiniowaćkolorów “przezroczystych”.

Rozszerzenie: *.jpe, *.jpg, *.jpeg

Przykłady kompresji JPEG

20:1 200:1

Zalety:

• bardzo dobre współczynniki

kompresji

• możliwość dobierania

współczynnika kompresji

• bardzo duża popularność

metody

Wady:

• lepszy współczynnik

kompresji oznacza

pogorszenie jakości obrazu

• istnieją lepsze algorytmy

Obraz bitowy

1,37 MB

Obraz JPEG

36,0 KB

JPEG 2000

Jest to nowsza wersja starszego formatu jpg. Format

ten powstał przy współpracy Uniwersity of British Columbia

i firmy Image Power.

JPEG 2000 to następca powszechnie stosowanego

JPEG, oparty jest on na technologii Wawelet.

Format ten zapewnia lepszą jakość obrazu i zapewnia

kompresję wysokiego stopnia, umożliwia on także

zapisanie i odczytanie wszystkich ważnych składowych

obrazu, redukując zniekształcenia lepiej niż format jpeg.

Przykłady kompresji JPEG2000

20:1 200:1

Format GIF(Graphics Interchange Format)

Jest dość szeroko stosowany. Został stworzony nazamówienie CompuServe INC. W 1987 roku (GIF87a).Format GIF był opracowany, z myślą o przesyłaniu naduże odległości za pomocą urządzeń transmisyjnych.

Powoduje on stopniowe wyświetlanie linii poziomychobrazka (co ósmej, co czwartej, co drugiej i pozostałych).Dzięki czemu można się zorientować, co się na nimznajduje bez konieczności oczekiwania, aż wczyta sięcały.

Rozszerzenie: *.gif

GIF

Zalety: umożliwia zapis w jednym pliku wielu obrazów GIF

w celu późniejszym ich prezentacji w postaci animacji, możliwość ustawienia dla każdego piksela

przezroczystości (jedynie dwie wariancje - albo jest, albo nie jest przezroczysty),

obsługiwany przez większość dobrych programów,

Wady: nie obsługuje trybów o 24-bitowych kolorze.

Porównanie formatów JPEG i GIF

Rys. 1 - obrazek JPG o słabej jakości prezentuje się zupełnie dobrze jako miniaturka, zajmuje jednak aż 7 355 KB

Rys. 2 - ten sam obrazek zapisany w formacie GIF jest praktycznie takiej samej jakości, lecz zajmuje znacznie mniej: 6 762 KB

Rys. 1

Rys. 2

Format PNG

Format PNG (Portable Network Graphics) zostałopracowany jako następca GIF w 1995 roku, poogłoszeniu przez Unisys oraz CompuServe roszczeńpatentowych dotyczących kompresji LZW używanej wformatach GIF oraz TIFF.

Grupa ekspertów poleca metodę PNG, jakoalternatywę dla formatu GIF, dla którego stosowaniaproducenci oprogramowania muszą posiadać licencję.

Specyficzna budowa PNG spowodowała, żenadaje się on znacznie lepiej do użytkowania w sieci niżinne istniejące formaty (m.in. GIF, JPEG).

Rozszerzenie: *.png

Przy użyciu 24-bitowej kompresji PNG,

wzdłuż krawędzi pojawiają się

zniekształcenia "schodkowe". Pogarsza

to znacznie jakość zdjęcia, a

oszczędność pamięci o 53%, nie jest robi zbyt dużego wrażenia

Efekt ziarnistości jest jeszcze wyraźniejszy

przy zastosowaniu 256 kolorów (8-bitowa

kompresja). Dodatkowo, na obszarach o

jednorodnych kolorach, pojawiają się punkty

o odmiennych barwach. Rozmiar pliku

zmniejszony jest o 77%, ale obraz zyskuje wygląd plakatowy.

Zalety:

umiejętność zapisu grafiki truecolor (aż do 48 bitów na piksel) oraz grafiki grayscale (aż do 16 bitów na piksel),

uwzględnianie współczynnika przezroczystości (alpha channel) na każdy piksel,

efektywna, bezstratna kompresja (o ok. 10-30 proc. bardziej wydajna niż stosowana w GIF-ie).

Wady:

Efekt ziarnistości przy dużej kompresji.

RAW (z ang. surowy) – ogólne określenie formatów zapisu danych bez nagłówków.

W fotografii cyfrowej rejestracja zdjęć w formacie RAW pozwala na zachowanie najwyższej jakości obrazu oferowanej przez aparat dając możliwość dokładnej obróbki pliku na komputerze.

Format RAW charakteryzuje się dużym zakresem tonalnym, brakiem kompresji stratnej i zawiera zazwyczaj 12 lub 14 bitów na piksel (w odróżnieniu od 8-bitowych plików JPEG).

ROZSZERZENIE NAZWY PLIKU

Producenci i wspierane przez nich formaty RAW

Hasselblad .3fr Kodak .dcs .dcr .drf .k25 .kdc .tif

Sony .arw .srf .sr2 Casio .bay

Canon .crw .cr2 Phase_One .cap .tif .iiq .eip

Adobe .dng Epson .erf

Imacon .fff Mamiya .mef

Leaf .mos Minolta .mrw

Nikon .nef .nrw Olympus .orf

Pentax .ptx .pef .dng Logitech .pxn

Red .r3d Fuji .raf

Panasonic .raw .rw2 Leica .raw .dng

Rawzor .rwz Sigma .x3f

Kompresja danych - polega na zmianie

sposobu zapisu informacji w taki sposób, abyzmniejszyć redundancję czyli nadmiarowość wstosunku do tego, co konieczne, nie zmieniającprzy tym przenoszonych informacji. Innymisłowy chodzi o wyrażenie tego samego zestawuinformacji, lecz za pomocą mniejszej liczbybitów.

Kompresja znajduje zastosowanie

wszędzie tam, gdzie przetwarzane są spore

ilości danych – między innymi w multimediach

(dźwięk i obraz), przy przesyle danych

(modemy), a także ich archiwizowaniu (np.

składowanie danych geograficznych).

Wyróżnia się dwa typy kompresji:

bezstratną - w której z postaci skompresowanej

można odzyskać identyczną postać

pierwotną,

stratną - w której takie odzyskanie jest niemożliwe,

Kompresja bezstratna (lossless compression) jestmetodą przedstawiania danej informacji w postacizawierającej mniejszą liczbę bitów tak, aby całąinformację można było z tej postaci dokładnie odtworzyć.Najczęściej stosowane metody kompresji bezstratnejdzielą się na słownikowe i statyczne, przy czym wielemetod korzysta z obydwu technik.

Metoda słownikowa polega na zamianie częstopowtarzającego się w danych źródłowych słowa(ciągu znaków) na specjalne, krótsze słowo, wmetodzie statystycznej zaś – używa się mniejszejliczby bitów dla częściej występujących symboli.

Kompresja stratna (loosy compression) opiera

się na zmniejszeniu liczby bitów niezbędnych do

wyrażenia danej informacji w sposób nie gwarantujący

odtworzenia informacji identycznej z oryginalną.

Metoda ta jest możliwa dzięki odrzuceniu przez

zmysły najmniej istotnych danych o dźwięku, obrazie,

pozostawiając dane o wyższej wartości, potrzebne do

rozpoznania informacji. W tym celu wykorzystywane

są specjalne modele psychozmysłowe.

ZASTOSOWANIE KOMPRESJI STRATNEJ

Metoda stratna wykorzystywana jest do kompresji:

obrazu (np. format JPEG, kompresja fraktalna),

obrazu ruchomego (DivX, MPEG, Real Video),

dźwięku (MP3, OGG Vorbis, Real Audio).

FORMATY PLIKÓWzwiązane z różnymi programami rozszerzenia nazw plików

zawierających obraz utworzony w podanych niżej programach graficznych:

• cdr – edytor grafiki wektorowej Corel DRAW;

• wmf – cliparty w pakiecie Office – standard pamiętania grafiki wektorowej w środowisku Windows;

• drw – edytor grafiki wektorowej Micrografix - Windows Draw;

• ppf – edytor grafiki Micrografix - Picture Publisher;

• lgw – animacje w Edytorze Obrazów programu Komeniusz Logo;

• cpt – mapy bitowe programu Corel Photo Point.

ŹRÓDŁA INFORMACJI

http://www.sympozjum.amen.pl/2001/teksty/doc135.html

http://www.admin.cad.pl/html/formaty

http://www.idg.pl/artykuly

http://www.komputerswiat.pl/leksykon

http://www.sign.net.pl

http://komputery.interia.pl/por/

http://www.gnu.org/philosophy/gif.pl.html

http://www.sciaga.pl

http://www.wikipedia.pl

http://pjwstk.com/mul/Fraktale.doc