Zastosowanie brachyterapii w leczeniu nowotworów głowy i szyi
[Nr 113] Doświadczenia własne w chirurgii rekonstrukcyjnej u chorych z nowotworem głowy i szyi
2
patomorfologicznymi stanęło zadanie wiarygodnego określenia stanu HER2 zarówno metodą immunohistochemiczną (IHC), jak i fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ (FISH). W niektórych przypadkach ocena preparatów jest utrudniona, gdyż materiał nie jest reprezentatywny. Celem pracy była ocena wpływu modyfikacji metody FISH na wynik w trudnym diagnostycznie materiale histopatologicznym. Materiał i metody: Materiał stanowiły bloczki histopatologiczne pochodzące od 78 pacjentek z rakiem piersi. Materiał pochodził z biopsji gruboigłowej oraz z resekcji narządu pobranego chirurgicznie. Przeprowadzono oznaczenie amplifikacji genu HER2, wg standardowego protokołu FISH dla HER2 zalecanego przez producenta, tj. Abbott/Vysis. W przypadku materiałów niediagnostycznych w celu zwiększenia efektywności metody zastosowano modyfikacje metody FISH. Modyfikacje dotyczyły procesu wstępnego trawienia, trawienia enzymatycznego, zmiany temperatury oraz czasu denaturacji, jak również inkubacji w buforze posthybrydyzacyjnym. Wyniki: Zastosowane modyfikacje metody FISH przyczyniły się do oznaczenia statusu HER2 głównie w przypadkach pochodzących z materiałów uzyskanych z resekcji chirurgicznej guza. Stwierdzono, że modyfikacje, które dotyczą trawienia enzymatycznego oraz obróbki pohybrydyzacyjnej, dają największe efekty w ocenie preparatów histopatologicznych. Wnioski: Stwierdzono, że różnorakie czynniki, w tym utrwalenie i opracowanie materiału, mają wpływ na dużą zmienność jakości materiału histopatologicznego. Stwierdzono również, że niektóre materiały histopatologiczne nie nadają się do oceny statusu HER2 z zastosowaniem standardowego protokołu FISH. W takich przypadkach należy do każdego materiału podejść indywidualnie. Zastosować odpowiednią modyfikację metody FISH, co prowadzi do uzyskania wyniku, a tym samym do określenia właściwego leczenia dla pacjenta. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.112 [Nr 112] Rekonstrukcja górnego odcinka przewodu pokarmowego u chorej po operacji całkowitego usunięcia krtani z częścią szyjną przełyku – opis przypadku Jakub Pazdrowski *, Paweł Golusiński, Wojciech Golusiński Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Celem pracy jest przedstawienie nowej metody jednoczesnej rekonstrukcji górnego odcinka przewodu pokarmowego (części szyjnej przełyku i gardła dolnego). Materiał i metody: Chora lat 38 zgłosiła się do Kliniki Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w 4 miesiące po zabiegu całkowitego usunięcia krtani oraz części szyjnej przełyku z obustronną operacją układu chłonnego szyi celem rekonstrukcji górnego odcinka przewodu pokarmowego. Po wykonaniu badań diagnostycznych stwierdzono ubytek górnego odcinka przewodu pokarmowego na długości 7 cm (obejmującego duże obszary anatomiczne). Wykonano zabieg operacyjny składający się z 3 etapów: przygotowanie loży do odtworzenia górnego odcinka przewodu pokarmowego, pobranie wolnego płata z przedramienia, rekonstrukcja brakującego odcinka przewodu pokarmowego wolnym płatem z przedramienia z wykorzystaniem powięzi przedkręgosłupowej. Wyniki: W 40. dobie po operacji usunięto chorej dren Montgomerego i zalecono połykanie śliny drogą naturalną. W chwili obecnej chora jest w stanie ogólnym dobrym, odżywia się drogą naturalną. Wnioski: Możliwość jednoczesnej rekonstrukcji ubytków po operacjach nowotworów złośliwych głowy i szyi ma istotny wpływ na rozszerzenie kwalifikacji chorych do leczenia chirurgicznego, co skutkuje poprawą jakości życia i rokowania. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.113 [Nr 113] Doświadczenia własne w chirurgii rekonstrukcyjnej u chorych z nowotworem głowy i szyi Jakub Pazdrowski *, Paweł Golusiński, Łukasz Łuczewski, Tomasz Synowiec, Wojciech Golusiński Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Celem pracy jest przedstawienie wyników rekonstrukcji z zastosowaniem wolnych płatów po rozległych zabiegach onkologicznych w rejonie głowy i szyi w odniesieniu do krzywej uczenia (learning curve). Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79 61
Transcript of [Nr 113] Doświadczenia własne w chirurgii rekonstrukcyjnej u chorych z nowotworem głowy i szyi
![Page 1: [Nr 113] Doświadczenia własne w chirurgii rekonstrukcyjnej u chorych z nowotworem głowy i szyi](https://reader036.fdocuments.pl/reader036/viewer/2022081810/575098021a28abbf6bd86ab4/html5/thumbnails/1.jpg)
patomorfologicznymi stanęło zadanie wiarygodnego określenia stanu HER2 zarówno metodą immunohistochemiczną(IHC), jak i fluorescencyjnej hybrydyzacji in situ (FISH). W niektórych przypadkach ocena preparatów jest utrudniona, gdyżmateriał nie jest reprezentatywny. Celem pracy była ocena wpływu modyfikacji metody FISH na wynik w trudnymdiagnostycznie materiale histopatologicznym.
Materiał i metody: Materiał stanowiły bloczki histopatologiczne pochodzące od 78 pacjentek z rakiem piersi. Materiałpochodził z biopsji gruboigłowej oraz z resekcji narządu pobranego chirurgicznie. Przeprowadzono oznaczenie amplifikacjigenu HER2, wg standardowego protokołu FISH dla HER2 zalecanego przez producenta, tj. Abbott/Vysis. W przypadkumateriałów niediagnostycznych w celu zwiększenia efektywności metody zastosowano modyfikacje metody FISH.Modyfikacje dotyczyły procesu wstępnego trawienia, trawienia enzymatycznego, zmiany temperatury oraz czasu denaturacji,jak również inkubacji w buforze posthybrydyzacyjnym.
Wyniki: Zastosowane modyfikacje metody FISH przyczyniły się do oznaczenia statusu HER2 głównie w przypadkachpochodzących z materiałów uzyskanych z resekcji chirurgicznej guza. Stwierdzono, że modyfikacje, które dotyczą trawieniaenzymatycznego oraz obróbki pohybrydyzacyjnej, dają największe efekty w ocenie preparatów histopatologicznych.
Wnioski: Stwierdzono, że różnorakie czynniki, w tym utrwalenie i opracowanie materiału, mają wpływ na dużą zmiennośćjakości materiału histopatologicznego. Stwierdzono również, że niektóre materiały histopatologiczne nie nadają się do ocenystatusu HER2 z zastosowaniem standardowego protokołu FISH.W takich przypadkach należy do każdegomateriału podejśćindywidualnie. Zastosować odpowiednią modyfikację metody FISH, co prowadzi do uzyskania wyniku, a tym samym dookreślenia właściwego leczenia dla pacjenta.
http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.112
[Nr 112] Rekonstrukcja górnego odcinka przewodu pokarmowego u chorej po operacji całkowitego usunięcia krtani zczęścią szyjną przełyku – opis przypadku
Jakub Pazdrowski *, Paweł Golusiński, Wojciech Golusiński
Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie CentrumOnkologii, Poznań
*PrelegentAdres email: [email protected]
Cel: Celem pracy jest przedstawienie nowej metody jednoczesnej rekonstrukcji górnego odcinka przewodu pokarmowego(części szyjnej przełyku i gardła dolnego).
Materiał i metody: Chora lat 38 zgłosiła się do Kliniki Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej UniwersytetuMedycznego w Poznaniu w 4 miesiące po zabiegu całkowitego usunięcia krtani oraz części szyjnej przełyku z obustronnąoperacją układu chłonnego szyi celem rekonstrukcji górnego odcinka przewodu pokarmowego. Po wykonaniu badańdiagnostycznych stwierdzono ubytek górnego odcinka przewodu pokarmowego na długości 7 cm (obejmującego dużeobszary anatomiczne). Wykonano zabieg operacyjny składający się z 3 etapów: przygotowanie loży do odtworzenia górnegoodcinka przewodu pokarmowego, pobranie wolnego płata z przedramienia, rekonstrukcja brakującego odcinka przewodupokarmowego wolnym płatem z przedramienia z wykorzystaniem powięzi przedkręgosłupowej.
Wyniki:W40. dobie po operacji usunięto chorej drenMontgomerego i zalecono połykanie śliny drogą naturalną. W chwiliobecnej chora jest w stanie ogólnym dobrym, odżywia się drogą naturalną.
Wnioski: Możliwość jednoczesnej rekonstrukcji ubytków po operacjach nowotworów złośliwych głowy i szyi ma istotnywpływ na rozszerzenie kwalifikacji chorych do leczenia chirurgicznego, co skutkuje poprawą jakości życia i rokowania.
http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.113
[Nr 113] Doświadczenia własne w chirurgii rekonstrukcyjnej u chorych z nowotworem głowy i szyi
Jakub Pazdrowski *, Paweł Golusiński, Łukasz Łuczewski, Tomasz Synowiec, Wojciech Golusiński
Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie CentrumOnkologii, Poznań
*PrelegentAdres email: [email protected]
Cel: Celem pracy jest przedstawienie wyników rekonstrukcji z zastosowaniem wolnych płatów po rozległych zabiegachonkologicznych w rejonie głowy i szyi w odniesieniu do krzywej uczenia (learning curve).
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79 61
![Page 2: [Nr 113] Doświadczenia własne w chirurgii rekonstrukcyjnej u chorych z nowotworem głowy i szyi](https://reader036.fdocuments.pl/reader036/viewer/2022081810/575098021a28abbf6bd86ab4/html5/thumbnails/2.jpg)
Materiał i metody:Materiał stanowiło 40 chorych (31 M; 9 K) operowanych z powodu nowotworu złośliwego głowy i szyi(34 SCC, 3 BCC, 3 inne), z następczą rekonstrukcją płatem mikrounaczynionym w latach 2011–2013. Wykonano 29rekonstrukcji płatem przednio-bocznym uda (ALT), 9 rekonstrukcji płatem z przedramienia, 2 rekonstrukcje płatemstrzałkowym z wyspą skórną.
Wyniki: Przeżywalność wolnych płatów z zespoleniem naczyniowym w naszym materiale wynosi 90%. 4 niepowodzeniawystąpiły u chorych po przedoperacyjnej RT-CHM. Okres obserwacji w Poradni Przyklinicznej wynosi 2–36 miesięcy.
Wnioski: Na przestrzeni 3 lat od momentu wprowadzenia technik rekonstrukcyjnych z użyciem wolnych płatówz zespoleniem mikronaczyniowym zaobserwowano znaczącą poprawę efektu funkcjonalno-estetycznego oraz jakości życiachorych. Wykazano bezpośredni związek pomiędzy krzywą uczenia dotyczącą kwalifikacji chorych, doboru płatai modyfikacji techniki chirurgicznej a końcowym efektem funkcjonalno-estetycznym.
http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.114
[Nr 114] Rola lekarza dentysty w diagnostyce i leczeniu chorych z nowotworami głowy i szyi
Ewelina Golusińska, Hubert Kardach, Marcin Sówka *, Anna Wegner, Wojciech Golusiński
Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wielkopolskie CentrumOnkologii, Poznań
*PrelegentAdres email: [email protected]
Cel: Ocena roli lekarza dentysty w procesie leczniczym chorych z nowotworami złośliwymi głowy i szyi na podstawieanalizy dynamiki stanu zdrowotnego jamy ustnej przed oraz w trakcie skojarzonego leczenia onkologicznego.
Materiał i metody: Badanie przeprowadzono u 35 chorych leczonych w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i OnkologiiLaryngologicznej Wielkopolskiego Centrum Onkologii z powodu nowotworów złośliwych głowy i szyi. U pacjentówoceniano przestrzeganie zasad higieny oraz stan jamy ustnej na podstawie wskaźników API, OHI-S, stan zębów (PUW)i przyzębia na podstawie wskaźnika CPITN, stan błony śluzowej jamy ustnej wg WHO oraz stan stawów skroniowo--żuchwowych (wskaźnik Helkimo). Badania wykonano przed leczeniem i oraz 4 tygodnie od rozpoczęcia leczenia.
Wyniki: U wszystkich chorych wystąpiły powikłania wynikające z zastosowanego rodzaju leczenia. Higiena jamy ustnejuległa drastycznemu pogorszeniu podczas leczenia, co udowodniły przeprowadzone testy statystyczne (p < 0,05).Odnotowano pojawianie się w jamie ustnej objawów kserostomii oraz zjawisk związanych z pogorszeniem stanu uzębienia,tj. nowe ogniska próchnicy, próchnicę wtórną i bóle samoistne zębów. Nie stwierdzono progresji chorób przyzębia. Zmianyw stawie skroniowo-żuchwowym objawiały się patologicznymi dźwiękami przy rozwieraniu ust i ograniczonąmożliwością ichotwarcia.
Wnioski: Rola lekarza dentysty w interdyscyplinarnym zespole koordynującym leczenie chorych z nowotworami głowyi szyi jest bardzo istotna. Objęcie tych pacjentów stałą opieką stomatologiczną przed, w trakcie oraz po zakończeniuskojarzonej terapii przeciwnowotworowej może istotnie poprawić ich jakość życia.
http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.115
[Nr 115] Znaczenie Zespołu Interdyscyplinarnego w leczeniu chorych z rakiem płaskonabłonkowym krtani i gardładolnego
Marcin Sówka, Ewa Majchrzak, Anna Wegner *, Renata Uczułka
Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu.Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań
*PrelegentAdres email: [email protected]
Cel: Ocena pracy Zespołu Interdyscyplinarnego w procesie diagnostycznym i leczniczym chorych na nowotwory złośliwekrtani i gardła dolnego leczonych w Wielkopolskim Centrum Onkologii w latach 2007–2012.
Materiał i metody: Analizie poddano 558 chorych (84% mężczyzn, 16% kobiet) w wieku 38–82 lat leczonych w KliniceChirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu w latach 2007–2012 z powodunowotworu złośliwego krtani i gardła dolnego. Chorych podzielono na dwie grupy: a) kwalifikowani do leczenia bez udziałuZespołu Interdyscyplinarnego – 312 chorych (56%), b) kwalifikowani do leczenia w ramach pracy ZespołuInterdyscyplinarnego – 246 chorych (44%). Badając retrospektywnie ww. grupy chorych, oceniano: 1) średni czas potrzebny
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–7962
![Atlas ZabiegĂłw w Chirurgii Stomatologicznej [L. Kryst] (1991)](https://static.fdocuments.pl/doc/165x107/563db96a550346aa9a9d17ca/atlas-zabiegalw-w-chirurgii-stomatologicznej-l-kryst-1991.jpg)
