[Nr 105] Atlas genomu raka (TCGA) w nowotworach głowy i szyi
2
Wyniki: Spośród 646 szczepów E. coli 569 (88%) wykazywało wrażliwość na nitrofurantoinę. W 2002 r. 88% szczepów było wrażliwych na ten lek, w roku 2008 – 86%, a w roku 2010 – 88%. Zwraca uwagę spadek liczby szczepów wrażliwych w ostatnich latach. W roku 2011 stanowiły one 84% wyizolowanych szczepów, a w roku 2012 – 83%. Wnioski: 1. Ze względu na to, że E. coli stanowi najczęściej występujący czynnik etiologiczny zakażenia dróg moczowych, a ponad 80% szczepów wykazywało wrażliwość na nitrofurantoinę, lek ten może być stosowany w pierwszym etapie leczenia u chorych w Wielkopolskim Centrum Onkologii. 2. Spadek liczby szczepów wrażliwych na nitrofurantoinę w ostatnich dwóch latach powoduje, że konieczne jest stałe prowadzenie badań lekooporności wyhodowanych E. coli. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.104 [Nr 104] Rekonstrukcja twarzy – nosa zewnętrznego z wykorzystaniem systemu VistaFix – opis przypadku Bartosz Szybiak *, Piotr Pieńkowski, Jakub Pazdrowski, Ewa Majchrzak, Anna Wegner, Łukasz Łuczewski, Mateusz Szewczyk, Marcin Sówka, Paweł Golusiński, Wojciech Golusiński Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im.K. Marcinkowskiego w Poznaniu Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Celem pracy jest przedstawienie nowych możliwości rekonstrukcyjnych twarzy z użyciem alternatywnej dla chirurgii plastycznej metody VistaFix. Materiał i metody: Do Kliniki zgłosił się 55-letni mężczyzna z powodu rozległego guza jamy nosa. W badaniu KT stwierdzono guz wypełniający obustronnie jamy nosa, naciekający skórę, przegrodę chrzęstną nosa oraz częściowo lemiesz. Określono wysokie zaawansowanie narządowe guza: T4N1M0. Po wykonaniu biopsji rozpoznano raka płaskonabłonko- wego. Wyniki: Wykonano rozległy zabieg amputacji nosa z usunięciem guza nosa zewnętrznego naciekającego skórę grzbietu i nasady nosa, przegrodę chrzęstną nosa oraz częściowo kostną. Chory miał wdrożone leczenie uzupełniające. Otrzymał na okolicę loży po guzie nosa 60 Gy (30 dawek). Rekonstrukcję nosa zewnętrznego przy użyciu systemu VistaFix wykonano dwuetapowo. I etap: założono 3 implanty tytanowe – 1 w okolicy nasady nosa oraz 2 w okolicy dna przewodu nosowego obustronnie. II etap (po 8 miesiącach) odsłonięto kotwy tytanowe zintegrowane z kością i osadzono na nich łączniki wystające nad powierzchnię skóry. Następnie wykonano silikonową epitezę nosa, uzyskując bardzo dobry efekt kosmetyczny. Wnioski: W przypadkach rekonstrukcji struktur o złożonej budowie anatomicznej (np. nos, ucho, oczodół) silikonowa epiteza osadzona na implantach tytanowych jest bardzo dobrą alternatywą dla chirurgii plastycznej, dającą zadowalający efekt kosmetyczny i znacznie poprawiającą jakość życia chorego. Szczególnie winna być stosowana u chorych z rozpoznanym nowotworem złośliwym, ze względu na możliwość wystąpienia wznowy choroby nowotworowej. http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.105 [Nr 105] Atlas genomu raka (TCGA) w nowotworach głowy i szyi Bartosz Szybiak 1, *, Paweł Golusiński 1 , Maciej Wiznerowicz 2 , Wiktoria Suchorska 3 , Wojciech Golusiński 1 1 Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań 2 Zakład Diagnostyki i Immunologii Nowotworów, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań 3 Pracownia Radiobiologii, Zakład Fizyki Medycznej, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań *Prelegent Adres email: [email protected] Cel: Celem pracy jest systematyczne badanie całego spektrum zmian genomowych związanych z danym typem nowotworu. Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 279 chorych z wielu ośrodków Europy oraz USA (w tym 32 leczonych w Klinice Chirurgii Głowy i Szyi i Onkologii Laryngologicznej Wielopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu), u których rozpoznano raka płaskonabłonkowego lub czerniaka. Kwalifikowano tkankę nowotworową pobieraną z guza, zawierającą > 70% komórek nowotworowych, < 30% obszarów martwicy i stromy. 200 mg próbki mrożono w ciekłym azocie w czasie < 20 min od zabiegu chirurgicznego. Jednocześnie pobierano tkankę zdrową – krew obwodową, z której oznaczano prawidłowy genom. Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79 57
Transcript of [Nr 105] Atlas genomu raka (TCGA) w nowotworach głowy i szyi
![Page 1: [Nr 105] Atlas genomu raka (TCGA) w nowotworach głowy i szyi](https://reader042.fdocuments.pl/reader042/viewer/2022020619/575097ee1a28abbf6bd7bca2/html5/page/1.jpg)
Wyniki: Spośród 646 szczepówE. coli 569 (88%) wykazywało wrażliwość na nitrofurantoinę. W 2002 r. 88% szczepów byłowrażliwych na ten lek, w roku 2008 – 86%, a w roku 2010 – 88%. Zwraca uwagę spadek liczby szczepów wrażliwychw ostatnich latach. W roku 2011 stanowiły one 84% wyizolowanych szczepów, a w roku 2012 – 83%.
Wnioski:1. Ze względu na to, że E. coli stanowi najczęściej występujący czynnik etiologiczny zakażenia dróg moczowych, a ponad 80%
szczepów wykazywało wrażliwość na nitrofurantoinę, lek ten może być stosowany w pierwszym etapie leczenia u chorychw Wielkopolskim Centrum Onkologii.
2. Spadek liczby szczepów wrażliwych na nitrofurantoinę w ostatnich dwóch latach powoduje, że konieczne jest stałeprowadzenie badań lekooporności wyhodowanych E. coli.
http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.104
[Nr 104] Rekonstrukcja twarzy – nosa zewnętrznego z wykorzystaniem systemu VistaFix – opis przypadku
Bartosz Szybiak *, Piotr Pieńkowski, Jakub Pazdrowski, Ewa Majchrzak, Anna Wegner, Łukasz Łuczewski,Mateusz Szewczyk, Marcin Sówka, Paweł Golusiński, Wojciech Golusiński
Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im.K. Marcinkowskiego w PoznaniuWielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań
*PrelegentAdres email: [email protected]
Cel: Celem pracy jest przedstawienie nowych możliwości rekonstrukcyjnych twarzy z użyciem alternatywnej dla chirurgiiplastycznej metody VistaFix.
Materiał i metody: Do Kliniki zgłosił się 55-letni mężczyzna z powodu rozległego guza jamy nosa. W badaniu KTstwierdzono guz wypełniający obustronnie jamy nosa, naciekający skórę, przegrodę chrzęstną nosa oraz częściowo lemiesz.Określono wysokie zaawansowanie narządowe guza: T4N1M0. Po wykonaniu biopsji rozpoznano raka płaskonabłonko-wego.
Wyniki: Wykonano rozległy zabieg amputacji nosa z usunięciem guza nosa zewnętrznego naciekającego skórę grzbietu inasady nosa, przegrodę chrzęstną nosa oraz częściowo kostną. Chory miał wdrożone leczenie uzupełniające. Otrzymał naokolicę loży po guzie nosa 60 Gy (30 dawek). Rekonstrukcję nosa zewnętrznego przy użyciu systemu VistaFix wykonanodwuetapowo. I etap: założono 3 implanty tytanowe – 1 w okolicy nasady nosa oraz 2 w okolicy dna przewodu nosowegoobustronnie. II etap (po 8miesiącach) odsłonięto kotwy tytanowe zintegrowane z kością i osadzono na nich łączniki wystającenad powierzchnię skóry. Następnie wykonano silikonową epitezę nosa, uzyskując bardzo dobry efekt kosmetyczny.
Wnioski: W przypadkach rekonstrukcji struktur o złożonej budowie anatomicznej (np. nos, ucho, oczodół) silikonowaepiteza osadzona na implantach tytanowych jest bardzo dobrą alternatywą dla chirurgii plastycznej, dającą zadowalającyefekt kosmetyczny i znacznie poprawiającą jakość życia chorego. Szczególnie winna być stosowana u chorych z rozpoznanymnowotworem złośliwym, ze względu na możliwość wystąpienia wznowy choroby nowotworowej.
http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.105
[Nr 105] Atlas genomu raka (TCGA) w nowotworach głowy i szyi
Bartosz Szybiak 1,*, Paweł Golusiński 1, Maciej Wiznerowicz 2, Wiktoria Suchorska 3, Wojciech Golusiński 1
1Klinika Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii Laryngologicznej Uniwersytetu Medycznego im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu,Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań2Zakład Diagnostyki i Immunologii Nowotworów, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań3Pracownia Radiobiologii, Zakład Fizyki Medycznej, Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań
*PrelegentAdres email: [email protected]
Cel:Celem pracy jest systematyczne badanie całego spektrum zmian genomowych związanych z danym typem nowotworu.Materiał i metody: Badaniem objęto grupę 279 chorych z wielu ośrodków Europy oraz USA (w tym 32 leczonych wKlinice
Chirurgii Głowy i Szyi i Onkologii Laryngologicznej Wielopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu), u których rozpoznanoraka płaskonabłonkowego lub czerniaka. Kwalifikowano tkankę nowotworową pobieraną z guza, zawierającą > 70%komórek nowotworowych, < 30% obszarów martwicy i stromy. 200 mg próbki mrożono w ciekłym azocie w czasie < 20 minod zabiegu chirurgicznego. Jednocześnie pobierano tkankę zdrową – krew obwodową, z której oznaczano prawidłowy genom.
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–79 57
![Page 2: [Nr 105] Atlas genomu raka (TCGA) w nowotworach głowy i szyi](https://reader042.fdocuments.pl/reader042/viewer/2022020619/575097ee1a28abbf6bd7bca2/html5/page/2.jpg)
Wyniki: Wykonano analizę numerycznych zmian kopii DNA, w tym rearanżacji. Opracowano profile transkrypcyjne,modyfikacje epigenetyczne oraz zmienność sekwencji zarówno w tkance guza, jak i w tkankach prawidłowych. Zintegrowanaanaliza pozwoliła na określenie występowania zakresu zmian w genach supresorowych, takich jak np. CDKN2A (Cyclin-dependent kinase inhibitor 2A) czy RB1.
Wnioski: Stwierdzono wpływ istotnie zmutowanych genów na funkcjonalność genomu. Powtarzalne zmiany w genachsupresorowych skorelowano z cechami klinicznymi np. infekcją wirusa HPV. Potwierdzono wpływ zmutowanych genów –szczególnie w rejonie genów supresorowych – na procesy nowotworzenia.
http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.106
[Nr 106] Zastosowanie temsirolimusu u pacjentów z rozsianym rakiem nerki – doświadczenia własne
Anna Szafryna-Kliwicka
Szpital Kliniczny Przemienienia Pańskiego Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu
Adres email: [email protected]
Cel: Leczenie rozsianego raka nerki stanowi wyzwanie dla onkologów, w szczególności gdy dotyczy pacjentówz niekorzystnym rokowaniem wg skali MSKCC, u których nie wykonano nefrektomii, lub z postacią histologicznąniejasnokomórkową raka. Chorzy ci nie spełniają kryteriów włączenia do programu terapeutycznego „Leczenie raka nerki’’,co oznacza brak możliwości terapii systemowej. Celem pracy jest ocena przydatności zastosowania w tej grupie pacjentówtemsirolimusu.
Materiał i metody: Pacjenci (10) Kliniki Onkologii UMw Poznaniu leczeni temsirolimusem w latach 2011–2013. Populacjęprzeanalizowano pod kątem typu histopatologicznego nowotworu, pierwotnego stopnia zaawansowania klinicznego, faktuwykonania nefrektomii, rokowania wg skali MSKCC, umiejscowienia przerzutów odległych. Określono średni czas leczeniatemsirolimusem, efekt terapeutyczny oraz toksyczność leczenia.
Wyniki: W 9/10 badanych przypadków stwierdzono rozsiew raka jasnokomórkowego nerki. W sześciu przypadkachchoroba była pierwotnie uogólniona. U czterech pacjentów nie wykonano nefrektomii. U dwojga chorych stwierdzonopośrednie rokowanie wg skali MSKCC, w pozostałych przypadkach było ono niekorzystne. Przerzuty odległe umiejscowionebyły najczęściej w płucach, wątrobie i węzłach chłonnych śródpiersiowych oraz zaotrzewnowych. Mediana czasu leczeniatemsirolimusem wynosiła 26,9 tygodnia, przy czym u jednego z chorych czas terapii wyniósł 172 tygodnie (lek odstawionoz powodu toksyczności płucnej, a pacjent pozostaje w całkowitej remisji choroby). U dwóch kolejnych pacjentów leczenierozpoczęto odpowiednio przed 40 i 24 tygodniami i trwa ono do chwili obecnej. Niestety – u pozostałych siedmiu chorychmediana czasu leczenia wynosiła 4,7 tygodnia i zakończyło się ono niepowodzeniem pod postacią gwałtownej progresjichoroby i/lub pogorszenia stanu ogólnego. Zaobserwowane objawy oboczne w stopniu 3./4. wg CTCAE dotyczyły główniejamy ustnej (grzybica) oraz płuc (zapalenie śródmiąższowe).
Wnioski: Zastosowanie temsirolimusu wydaje się celowe u pacjentów z rozsianym rakiem nerki niekwalifikujących się doprogramu terapeutycznego „Leczenie raka nerki’’. Dla niektórych z nich stanowi ono szansę na uzyskanie długotrwałejstabilizacji choroby pomimo niekorzystnego rokowania. Nie są znane jednak czynniki predykcyjne korzystnej odpowiedzi nato leczenie. Wydaje się, że szybka ocena obrazowa (tzn. dokonywana po 6–8 tygodni) mogłaby stanowić post factum czynnikwyodrębniający tę grupę chorych.
http://dx.doi.org/10.1016/j.onko.2013.09.107
[Nr 107] Rola badania ultrasonograficznego w ocenie perforatorów naczyniowych w chirurgii rekonstrukcyjnej głowyi szyi
Łukasz Łuczewski
Wielkopolskie Centrum Onkologii, Poznań
Adres email: [email protected]
Cel: Celem pracy była ocena wyników przedoperacyjnego badania ultrasonograficznego perforatorów naczyniowychu chorych, u których wykonano operację usunięcia nowotworu złośliwego głowy i szyi wraz z rekonstrukcją z zastosowaniempłata udowego mikrounaczynionego typu ALT.
Materiał i metody: Materiał stanowili chorzy operowani w Klinice Chirurgii Głowy, Szyi i Onkologii LaryngologicznejWielkopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu w latach 2011–2013. Wykonano 32 operacje rekonstrukcyjnez zastosowaniem płata udowego mikrounaczynionego ALT. U wszystkich chorych przedoperacyjnie wykonano badanieultrasonograficzne uda. Dane otrzymane podczas badania ultrasonograficznego porównano z raportem chirurgicznym.
Zeszyty Naukowe WCO, Letters in Oncology Science 10S (2013) 1–7958
