PAR. RZYM.-KAT. PW. ŚW. TRÓJCY W PRZYTOCZNEJ www.parafiaprzytoczna.pl – 1 –

Z Ż Y C I A P A R A F I I P W . Ś W I Ę T E J T R Ó J C Y W P R Z Y T O C Z N E J

N R 1 ( 4 9 ) M A J 2 0 0 7 R O K V

I Ja ciebie nie potępiam. Idź i od tej chwilinie grzesz więcej!

MYŚL MIESIĄCAGdy Chrystus przyjdzie

sądzić żywych iumarłych, to Jego Matkana progu nowego życia

będzie odbieraławestchnienie Rodzinyludzkiej: O łaskawa, o

litościwa, o słodkaPanno Maryjo...

Stefan kard. Wyszyński

KALENDARIUM2 maja – Św. Atanazegobiskupa – wspomnienie

3 maja – NajświętszejMaryi Panny, KrólowejPolski – uroczystość

4 maja – Św. FlorianaMęczennika - wspomnienie

6 maja – Św. ApostołówFilipa i Jakuba – święto

8 maja – Św. Stanisławabiskupa – uroczystość

14 maja – Św. MaciejaApostoła – święto

16 maja – Św. AndrzejaBoboli – święto

20 maja –Wniebowstąpienia Pańskie -Uroczystość

24 maja – NajświętszejMaryi PannyWspomożycielki Wiernych– wspomnienie

26 maja – Św. FilipaNereusza – wspomnienie

27 maja – Zesłanie DuchaŚwiętego – Uroczystość

28 maja – NajświętszejMaryi Panny, MatkiKościoła – święto

31 maja – NawiedzenieNMP - święto

Minęło niemal 90 lat, od kiedy w Fatimietrojgu pastuszków objawiła się MatkaBoża. Objawienia fatimskie należą donajbardziej znanych objawień maryjnychw historii, a ich głównym przesłaniem jestkonieczność nawrócenia i modlitwyo pokój. 90 rocznica objawień obchodzonajest pod hasłem „I Ja ciebie nie potępiam.Idź i od tej chwili nie grzesz więcej!”

Objawienie z Fatimy w istocie swojej jestkontynuacją ewangelicznego wezwania donawrócenia i pokuty. Ogłaszając koniecznośćpokuty, Pani Fatimska wzywa do modlitwy,do odmawiania różańca, który, tak jak"modlitwa Jezusa" ("Jezusie, Synu Boży,zmiłuj się nade mną, bo jestemgrzesznikiem") na Wschodzie, stał się"modlitwą Maryi" na Zachodzie. Różaniec,ta modlitwa z Maryją w samym sercuKościoła, obejmująca tajemnicę naszegozbawienia, ma moc wyzwalania, jest potężnąbronią w walce z mocami ciemności."Odmawiajcie różaniec i czyńcie pokutę" topolecenie Matki Bożej z Fatimy, skierowanepoprzez trójkę małych dzieci do ludzkości,powtarza się zresztą w różnych miejscachobjawień Matki Zbawiciela, poczynając odLourdes i La Salette.O czym trzeba mówić, kiedy rozważa siętreść Twego fatimskiego orędzia?Najpierw i przede wszystkim trzeba mówićo tym, że to orędzie jest skierowane do mnie!

Nie jest apelem do "kogoś" - jest skierowane dokonkretnego mnie. Nie mówi "o jakichśśrodkach" - wskazuje na konkretne rzeczy, któremuszą stać się treścią mojego życia. Nie odwołujesię do "kiedyś", ale do mojego "tu i teraz".Po pierwsze: Maryja wzywa do wyrzeczenia,umartwienia i pokuty, w dwóch intencjach:wynagradzającej i o nawrócenie grzeszników.Po drugie: Różaniec. Modlitwa różańcowa,o którą prosi Pani z Fatimy, nie jest prośbąo zwykły Różaniec. Ma to być modlitwa skupionana tym samym celu, co codzienne umartwienie - naprzebłaganiu za grzechy i błaganiu o nawróceniegrzeszników. Po trzecie: Zaangażowanie się postronie Boga, dobra i prawdy. Nigdy nieprzyczyniać się do zwycięstwa dobra przezposługiwanie się złymi środkami. Trzeba wziąć doręki broń wskazaną przez Maryję. Może wyda sięona nieproporcjonalna do potęgi zła, może nawetnaiwna. A jednak nią właśnie mam się posłużyć:pokutą, Różańcem, poświęceniem... To wymagawielkiego zaufania Maryi. Po czwarte:zawierzenie Matce Bożej. Oddanie sterów mojegożycia w Jej ręce, pozwolenie Jej, by Ona samaprowadziła mnie przez życie, sama rozkładałaprzede mną krajobrazy zdarzeń. W praktyce takiezawierzenie okazuje się bardzo trudne. Dlatego aktzawierzenia musi być wypowiedziany w duchudziecięcej ufności. Dlatego trzeba go ponawiaćcodziennie, a nawet częściej, jeśli pojawia siępokusa zajęcia na powrót "swojego miejsca"i odsunięcia Maryi. Po piąte: Nabożeństwo doNiepokalanego Serca Maryi. W pierwsze sobotyprzez pięć miesięcy przyjąć Komunię św.,odmówić Różaniec, rozważając tajemniceróżańcowe przez piętnaście minut towarzyszyćMatce Bożej i udać się do spowiedzi w intencjizadośćuczynienia. Ta może odbyć się innego dnia,o tyle, o ile przy przyjmowaniu Komunii św. jestsię w stanie łaski.13 maja w Nowej Niedrzwicy świętowaćbędziemy 90 rocznice objawień, ale będziemy teżi uczyć się na nowo zawierzania Maryi,podejmowania drogi nawrócenia i modlitwy zagrzeszników. Zachęcam z całego serca każdego,kto kocha Boga i Jego Matkę: niech przyjdzie bypodjąć wezwanie Maryi i włączyć się doprzemiany świata za Jej wstawiennictwem.

SJK

PAR. RZYM.-KAT. PW. ŚW. TRÓJCY W PRZYTOCZNEJ www.parafiaprzytoczna.pl – 2 –

Wywiad z…. Nadzwyczajnym Szafarzem Najświętszego Sakramentu p. Wojciechem Kudlińskim

Nieść Chrystusa innym29 marca br. w Świebodzinie Ks. Biskup AdamDyczkowski podczas uroczystej Mszy św. ustanowiłnowych nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. Wśródnich znalazł się również Pan. Co trzeba uczynić, abyzostać nadzwyczajnym szafarzem Komunii św.?Jak każdy inny kandydat, wziąłem udział w specjalnym kursietrwającym od lutego do końca marca w Zielonej Górze. Był tocykl wykładów m.in. na temat liturgii, świętowania niedzieli,udziału świeckich w Kościele, modlitwy, duszpasterstwachorych, posługi nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. –zakończony egzaminem.Kto może zostać nadzwyczajnym szafarzem?Według postanowienia Konferencji Episkopatu Polski,nadzwyczajnym szafarzem Komunii św. może zostaćmężczyzna w wieku 25-65 lat, wyróżniający się dojrzałościąw wierze, zdrową pobożnością, wzorowym życiem moralnym,cieszący się poważaniem duchowieństwa i wiernych,aktywnie uczestniczący w życiu parafialnym. Taką posługęmogą również pełnić siostry zakonne. Udziela jej się na rok,a później przedłuża na wniosek proboszcza danej parafii –najczęściej również na rok, ale jest możliwość na kilka lat.Jakich sakramentów może udzielać nadzwyczajnyszafarz?Czasem spotykam się z pytaniem, czy nadzwyczajny szafarzmoże spowiadać. Otóż jak sama nazwa wskazuje, jest toposługa związana z udzielaniem Komunii świętej wsytuacjach nadzwyczajnych, czyli np. podczas Mszy św., gdyjest dużo osób i nie ma wystarczającej ilości księży, przez comsza mogłaby się przedłużyć bądź udzielanie Komunii św.chorym, do których ksiądz nie może wystarczająco częstodotrzeć. Nadzwyczajny szafarz może również wystawićNajświętszy Sakrament do adoracji, nie kończy się onajednak błogosławieństwem. Innych sakramentów (zawyjątkiem chrztu w sytuacjach zagrożenia życia, którego

Kandydaci na szafarzy w kościele p.w. Św. MichałaArchanioła w Świebodzinie

może udzielić każdy) nadzwyczajny szafarz Komuniiśw. nie może udzielać.Co Pan czuł, gdy po raz pierwszy udzielałKomunii św.?Tego nie da się wyrazić słowami, to trzeba samemudoświadczyć. Na pewno jest to wielkie przeżycie –świadomość, że w rękach trzyma się Ciało PanaJezusa, Boga samego...A jak Pana najbliżsi przyjęli to, że udziela PanKomunii św.?O to właściwe trzeba by ich zapytać... Myślę, że mojarodzina, jak i przyjaciele, w pewien sposób są dumni,że ktoś im bliski otrzymał taką możliwość – niesienia(i to w dosłowny sposób) Chrystusa ludziom. Zresztąja sam na razie jeszcze ciągle przyzwyczajam się dotej myśli o ile w ogóle kiedykolwiek można się dotego przyzwyczaić.

Strażakom z Ochotniczej Straży

Pożarnej w Przytocznej składamy

podziękowania za wierną służbę

przy Grobie Pana Jezusa,

a z racji Patronalnego Święta

św. Floriana składamy życzenia

wielu Bożych łask

oraz wstawiennictwa świętego

Patrona by w chwilach zagrożenia

ludzkiego życia umieli służyć

pomocą w każdej chwili.

Proboszcz wraz z Parafianami

PAR. RZYM.-KAT. PW. ŚW. TRÓJCY W PRZYTOCZNEJ www.parafiaprzytoczna.pl – 3 –

Rzeka ŻyciaRzeki są jednym z wielu elementów

krajobrazu. Można śmiało powiedzieć, żeożywiają krajobraz i sprawiają, że nie jest onstatyczny ale nabiera cech dynamicznych dziękizmieniającemu bieg i kierunek nurtowi.

Geograficznie rzecz biorąc rzeka jestciekiem wodnym spływającym wyraźniewykształconym korytem po powierzchni Ziemi lubpodziemnymi korytarzami jaskiniowymi. Rzekęmożna podzielić na konkretne odcinki i są to:źródło, bieg górny, bieg środkowy i dolny orazujście.

Życie każdego człowieka, a szczególnie nasludzi wiary można przyrównać do płynącej rzeki.Ludzkie życie zaczyna się w momencie poczęciai rozwija się przez 9 miesięcy w łonie matki aż doporodu. Te dwa elementy, poczęcie i poród sąjakby źródłem rzeki ludzkiego życia. Następujewtedy bardzo ważna chwila w życiu chrześcijanina,a mianowicie poprzez sakrament chrztu zostajemyuwolnieni od grzechu pierworodnego i włączeni dowspólnoty Kościoła. Jest to inicjacjachrześcijańska nadająca określony kierunek rzecenaszego życia – kierunek ku zbawianiu. Jezusprzecież wyraźnie powiedział :„Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony;a kto nie uwierzy, będzie potępiony.” (Mk 16, 16).

Tuż za źródłem rzeka zaczyna swój bieg górnycharakteryzujący się szybkim i częstozmieniającym kierunek nurtem. Jest to niejakomłodość człowieka ze swoimi szybko mijającymidniami i latami. Często buntownicza i zmieniającaswoje poglądy na życie, co wywołuje wzlotyi upadki na podobieństwo górskiej rzekirozbijającej swe wody o głazy i spadającejszumnymi wodospadami. W tym okresie życiaczłowieka ogromną rolę odgrywają rodzice orazwychowawcy i ich przykład ludzi wiary, który jakbywycisza burzliwe życie młodego człowieka.I w tym okresie w nurt rzeki życia wpadająożywcze wody dopływu jakim jest sakramentbierzmowania. Daje on moc i siłę do życiazgodnie z wiarą oraz do jej wyznawania i obrony.Bardzo trafne są w tym miejscu słowa prorokaEzechiela „I dam wam serce nowe i duchanowego tchnę do waszego wnętrza, odbiorę wamserce kamienne a dam wam serce z ciała. Duchamojego chcę tchnąć w was…”

Bieg górny rzeki powoli przechodzi w biegśrodkowy, który jest już bardziej spokojny, a jejkoryto poszerza się i dostojnie kluczy popowierzchni wyżyn i nizin. W tym odcinku rzekę

zasilają liczne dopływy, które możnaprzyrównać do kolejnych sakramentówwchodzących w życie człowieka. Wiemy, żesakramenty to widzialne znaki niewidocznejłaski Chrystusa, który w ten sposób prowadzinas i umacnia w drodze do zbawienia. W tymśrodowym biegu życie człowieka najczęściejzakładamy rodziny a niektórzy z nas otrzymująpowołanie do kapłaństwa Przez cały ten czastowarzyszy nam Jezus przez stały dopływ łaskiuświęcającej i przez Ducha Świętegodarzącego nas wszelkimi potrzebnymitalentami.

W pewnym momencie bieg środkowynaszego życia przechodzi w bieg dolny, gdzierzeka płynie już bardzo leniwie i dostojnie,zmierzając powoli ku ujściu. Jest to analogiado pięknego okresu naszego życia a miano-wicie starości i wpadnięcia w ostateczności do„oceanu wieczności” – w ramiona kochającegoBoga Ojca.

Przez całe jednak życie musimy korzystaćumiejętnie z dobrodziejstw sakramentuEucharystii i pokuty (sakramentu pojednania)oraz żywić się ciałem Chrystusa w KomuniiŚwiętej. Jedynie to może obronić rzekęnaszego życia przed wyschnięciem.I o jeszcze jednym sakramencie należypamiętać i nie bać się go. Myślę tuo sakramencie namaszczenia chorych, którymoże nas uzdrowić lub bezpiecznieprzeprawić przez granicę śmierci do krainywieczności.Zakończeniem tego artykułu niech będą dwaostatnie wersy wiersza P. Pellegrino „Granica”

„Na granicy śmiercinie ma śmierci,JEST ŻYCIE!”

A.G.

PAR. RZYM.-KAT. PW. ŚW. TRÓJCY W PRZYTOCZNEJ www.parafiaprzytoczna.pl – 4 –

PAR. RZYM.-KAT. PW. ŚW. TRÓJCY W PRZYTOCZNEJ www.parafiaprzytoczna.pl – 5 –

1. W miesiącu maju przeżywamy nabożeństwa majowe.Nabożeństwa majowe odprawiane są codziennie po mszyśw. W niedzielę o godz. 1730.

2. 13 maja w Nowej Niedrzwicy o godz. 1000 odbywać siębędą parafialne uroczystości z okazji 90 rocznicyobjawień Matki Bożej w Fatimie.

3. W dniach 14 - 16 maja przypadają kwartalne dnimodlitw o urodzaje i błogosławieństwo w pracy.W tych dniach będziemy się również modlić o darpracy dla bezrobotnych. Na nabożeństwach gromadzićsię będziemy przy krzyżach przydrożnych:W poniedziałek przy krzyżu na ul. Głównej koło bloków.We wtorek przy krzyżu na ul. Głównej koło stadionuW środę przy krzyżu na ul. Pocztowej.

4. 19 maja w Rokitnie Pielgrzymka naszego dekanatu doMatki Cierpliwie Słuchającej.

5. 20 maja w Przytocznej dzieci z klas II przystąpią doI Komunii Świętej.

6. 24 maja młodzież z klas I szkoły średniej w Rokitnieprzystąpi do sakramentu Bierzmowania

7. W piątek 18 maja rozpoczyna się nowenna do Ducha św.

8. 27 maja Uroczystość Zesłania Ducha Świętego

Sakramentu Chrztu św. udzielono:1. Martyna Chodzińska c. Marzeny i Krzysztofa2. Patrycja Białecka c. Sławomiry i Zbigniewa3. Bartosz Czerwonka s. Anny i Sylwestra4. Julia Tymek c. Marty i Sławomira

Związek małżeński zawarli:1. Wojciech Busz i Anna Drzewińska

Pożegnaliśmy:1. Zenobia Komorowska zm. 02.04. pogrzeb odbył się

04.04.2007r.2. Janina Strug zm. 04.04. pogrzeb odbył się 10.04.2007r.3. Genowefa Nowak zm. 02.04. pogrzeb odbył się

04.04.2007r.

NauczanieBenedykta XVI

„Oto, wielka tajemnica wiary!”. Tym wyrażeniem, ogłoszonymnatychmiast po słowach konsekracji, kapłan głosi sprawowanemisterium i odsłania swój zachwyt nad substancjalnąprzemianą chleba i wina w Ciało i Krew Pana Jezusa,rzeczywistością, która przekracza wszelkie ludzkiezrozumienie. W istocie Eucharystia jest w całym tego słowaznaczeniu „tajemnicą wiary”, „streszczeniem i podsumo-waniem całej naszej wiary” Wiara Kościoła jest istotowo wiarąeucharystyczną i karmi się ona w szczególny sposób przystole Eucharystii. Wiara i sakramenty to dwa uzupełniające sięaspekty życia kościelnego. Wzbudzona przez głoszenie słowaBożego, dzięki łasce wiara karmi się i wzrasta w spotkaniu zezmartwychwstałym Panem, które realizuje się w sakra-mentach: „Wiara wyraża się w obrzędzie a obrzęd zwiększai umacnia wiarę”. Dlatego też sakrament Ołtarza pozostajezawsze w centrum życia Kościoła; „dzięki Eucharystii, Kościółodradza się ciągle na nowo!” Im żywsza jest wiaraeucharystyczna w Ludzie Bożym, tym głębsze jest jegouczestnictwo w życiu kościelnym poprzez świadomeprzylgnięcie do misji, jaką Chrystus powierzył swoim uczniom.Świadczy o tym sama historia Kościoła. Każda wielka reformawiąże się, w jakiś sposób, z odkryciem w wierze obecnościeucharystycznej Pana wśród swego ludu.

Adhortacja apostolska "Sacramentum caritas"

Czasami życie traci swój blask …Staje się szare i monotonne … sam nie wiesz, dokąd masz pójść.

Codzienne gonitwy stają coraz bardziej uciążliwe…Szkoła– dom –praca – egzaminy- rodzina- przyjaciele (…)

Nagle to wszystko zaczyna tracić swój blask.Codzienne spotkania z przyjaciółmi już nie są

takie radosne jak dawniej.Szkoła– egzaminy – poprawki …

czasami masz już tego po prostu dość!Siedzisz nad książkami, a nic nie wchodzi …

myślami jesteś wciąż daleko …Ciągle zastanawiasz się, czego Ci tak brak, …

za czym lub, za kim tak wciąż tęsknisz.Niezrozumiała pustka przepełnia Twe serce, a łzy nagle same

zaczynają lecieć strumieniami.Idziesz wtedy do najlepszego przyjaciela

wypłakujesz mu się na ramieniu …Lecz to znowu nie to… wcale nie jest Ci lepiej.

Zniechęcony po całym dniu idziesz do Kościoła …wpatrujesz się w najcenniejszy

Skarb-tabernakulum…Czasami nie trzeba zbyt wiele mówić … wystarczy po prostu być.

Wtedy nagle czujesz, że radość ogarnia Twe serce i Jego też,że w końcu trafiłeś,

że przyszedłeś, że może Cię przytulić, że może dać Ci toczego potrzebujesz…

Gwiazdeczka

PAR. RZYM.-KAT. PW. ŚW. TRÓJCY W PRZYTOCZNEJ www.parafiaprzytoczna.pl – 6 –

Pismo parafialne Parafii Rzymsko Katolickiej pw. Świętej Trójcy w Przytocznej. Redakcja Gazetki: Stowarzyszenie Rodzin Katolickich, GrupaModlitewno - Ewangelizacyjna św. Łukasza. Adres: Parafia rzym.-kat. pw. Świętej Trójcy, ul. Jeziorna 8, 66-340 Przytoczna, telefon.: 7493492 – ks. proboszcz, 7493041 –ks. wikary. Kancelaria parafialna czynna we wtorek i czwartek w godz. 1600 - 1700 oraz w sobotę w godz. 1100 - 1200. Nauka przed chrztem dla rodziców ichrzestnych w każdą trzecią niedzielę miesiąca po Mszy świętej o godzinie 1200.

ZATRZYMAJ SIĘ NA CHWILE…

...i przeżyj duchowe odrodzenie!

„Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajciew myśli dawnych rzeczy. Oto ja dokonuję rzeczy nowej –pojawia się właśnie!” (Ks. Izajasza 43, 18-19).

Często podczas smętnej, ponurej zimy, gdy mamy dośćchłodów i długich wieczorów spędzonych najczęściejw czterech ścianach z pilotem w ręku, z niecierpliwościąoczekujemy oznak życia w przyrodzie. Wiemy przecież, żew każdym bezlistnym konarze drzew i każdej zakopanejw zmarzniętej ziemi cebulce, ukryte jest piękno życiai cudowne kolory wiosny, oczekującej na swój czas. Gdytylko zaczynają zielenić się drzewa, a słońce coraz mocniejprzygrzewa, zaczynamy „wiosenne przebudzenie”, któreoprócz biologicznego powinno mieć jeszcze inny wymiar.My, jako istoty Boże potrzebujemy również odnowy duchai serca. Nadeszła najwyższa pora dla tych, którzy „zgubilioddech” i chowają się gdzieś w ciemnych, niedostępnychzakamarkach, aby wyszli z ukrycia, zbudzili się ze smętnegobytowania, rozpoczęli nową wiosnę i powstali ku słońcu, kuodrodzeniu, ku nadziei w tym śmiertelnie zmęczonymi zagonionym świecie.

Święto Zmartwychwstania za nami, ale Bóg wypisał je nakażdym rozwiniętym listku, w każdym ciepłym promieniusłońca, woni świeżego powietrza, szumie strumyka,dźwięcznym świergocie ptaków i tysiącu innych cudownychrzeczy będących Jego dziełem . Wpisał je także w ciebie, wtwoje „sprawy serca” – wyznaj więc swoje słabości, pozwólodejść goryczy i zniechęceniu. Teraz wiosną nadchodzi czasdziałania, odnów zatem swoje serce, gdyż i ono potrzebujeczasem gruntownych porządków, aby pozbyć się starychspraw i by być gotowe na przyjęcie radości. Zdecyduj się nawiosnę, bo tylko w tym, co nowe i świeże można odnaleźćzadowolenie. Zobacz, jak Stwórca dokonuje rzeczy nowych!Jego plany dla ciebie rozwijają się jak wiosenna zieleńnowych, rozkwitających życiem liści!

„Panie! To Ty działając przez wiosenne słońce i ciepłodokonujesz cudu. Ile razy podziwiając uroki świeżej wiosny,pełni zachwytu i wdzięczności dochodzimy do wniosku, żeoto kolejny raz życie wyśpiewuje swoje zwycięstwo?Każdego roku zdumiewamy się, dziękujemy i jesteśmyświadkami tego powtarzającego się, cudownego misterium.Pochylając się nad każdym nowym pączkiem, pytamy siebie,dlaczego życie umiera i odradza się na nowo? Wszystkopowtarza się cyklicznie, a ta pełna życia zieleń jest znakiemnieskończoności, którą Ty jesteś.

Boże wieczności, który pozwalasz wszystkiemuodradzać się na nowo! Daj nam ogień radości, by tak, jakświeża wiosna rozpalił w nas wdzięczność za życie! Stwórzwokół nas ciepłą aurę wrażliwości i otwartości, pozwalającąuchwycić subtelne przesłania docierające do nas od samejnatury, byśmy umieli oddzielić suche gałęzie od tych, którepotrafią zakorzenić się w sercu”.

(kropka.)

Eucharystyczny savoir-vivr (7)Dzieci na Mszy św.

Sprawa jest niewątpliwie delikatna. Generalnie są dwieszkoły: pierwsza – "róbta co chceta" i druga – diametralnieprzeciwna, oparta o musztrę i dyscyplinę. Obie skrajnościsą nie do przyjęcia i idzie właśnie o znalezienie owego"złotego środka".Powiedzmy jasno: skoro dziecko potrafi uczyć się jużw przedszkolu obcych języków, pracy w grupie i umie byćw związku z tym w określonym czasie zdyscyplinowane,skupione – nie wolno w świątyni rezygnować ze stawianiamilusińskim wymagań, które pozwalają wiernymw skupieniu uczestniczyć w Eucharystii, a i samemudziecku jak najwięcej skorzystać z nabożeństwa. Naszczęście są ośrodki, w których można pokazać, że owooczekiwanie jest możliwe do realizacji.Przygotowanie dziecka do wejścia w sacrum musi sięodbywać stopniowo, z całą cierpliwością, przywykorzystaniu wszelkich dostępnych środków. W domurodzinnym będą to rozmowy, serdeczne katechezy,katolickie programy telewizyjne i radiowe, czasopisma dladzieci, a później regularna katecheza – przede wszystkimzaś piękny, osobisty przykład rodziców. W świątyni mogąbyć z kolei specjalne miejsca dla dzieci (także tychnajmłodszych), kazania dla nich, podejmowanie przezmalców różnych czynności podczas liturgii,wykorzystujących i śpiew, i ruch, i spontaniczność małychchrześcijan.Ten wątek zakończę pewną anegdotką, znaną dobrze naGórnym Śląsku:Spotyka się dwóch górników po pracy, którzy chwalą sięwyczynami swoich synów:– Wiesz, jak mój Zeflik potrafi już kląć?– A ile ma lat? – pyta kolega.– No, już cztery!– A modlić się umie? – pyta dociekliwie kolega.– Coś ty – takie małe dziecko?!I o to mniej więcej chodzi, kochani rodzice i wychowawcy.

(www.katolik.pl ks. Aleksander Radecki)