Normatywny model udziału społeczeństwa w sprawach ......organizmach żywych, [w:] Medycyna...
Transcript of Normatywny model udziału społeczeństwa w sprawach ......organizmach żywych, [w:] Medycyna...
1
UNIWERSYTET W BIAŁYMSTOKU
WYDZIAŁ PRAWA
Martyna Kropiewnicka
Normatywny model udziału społeczeństwa w
sprawach dotyczących organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych
Praca doktorska napisana
pod kierunkiem dr hab Ewy Katarzyny Czech prof UwB
Białystok 2018
2
Spis treści
Wstęp7
I Założenia koncepcyjne i historyczna ewolucja normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMOhellip17
11 Uwagi wstępne17
12 Ewolucja prawa krajowego w zakresie tworzenia normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych - rys historyczny19
13 Podstawowe założenia konstrukcji normatywnego modelu udziału
społeczeństwa w sprawach GMO27
14 Uwagi końcowehelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip44
II Udział społeczeństwa w ochronie środowiska jako podstawa do tworzenia
struktury normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących GMO Analiza udziału społeczeństwa w ochronie środowiska na
gruncie prawa międzynarodowego prawa Unii Europejskiej i prawa
krajowegohellip47
21 Uwagi wstępnehelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip47
22 Koncepcja udziału społeczeństwa w ochronie środowiska na gruncie
prawa międzynarodowego49
23 Podstawy funkcjonowania modelu udziału społeczeństwa w ochronie
środowiska na gruncie prawa Unii Europejskiej62
24 Gwarancje udziału społeczeństwa w ochronie środowiska w świetle
Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r ze szczegoacutelnym uwzględnieniem prawa
jednostki do środowiska oraz prawa do informacji o
środowisku71
25 Dostęp do informacji o środowisku na gruncie ustawy o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko jako jeden z filaroacutew
udziału społeczeństwa w ochronie środowiskahelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip79
3
26 Udział społeczeństwa w postępowaniach z zakresu ochrony środowiska na
gruncie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko jako istotny przejaw partycypacji społecznej w ochronie środowiska i
szczegoacutelny rodzaj procedury administracyjnejhelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip90
27 Rola i pozycja prawna organizacji ekologicznych w postępowaniach
wymagających udziału społeczeństwahelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip103
28 Uwagi końcowehelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip123
III Założenia normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych133
31 Uwagi wstępne133
32 Przepisy prawa międzynarodowego w sprawach dotyczących GMO jako
podstawa ustalenia istnienia normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach dotyczących GMO w prawie krajowymhelliphelliphelliphelliphelliphellip137
33 Ramy prawne udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących organizmoacutew
genetycznie zmodyfikowanych stworzone na gruncie przepisoacutew prawa Unii
Europejskiej ndash dyrektywy unijne jako wyznaczniki normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach GMO149
34 Uwagi końcowe161
IV Dostęp do informacji o środowisku jako zasadniczy element
normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach GMO ndash formy
realizacji konstytucyjnego prawa do informacji o środowisku165
41 Uwagi wstępne165
42 Spoacutejność przepisoacutew z zakresu dostępu do informacji o ochronie
środowiska w tym w sprawach dotyczących organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych jako gwarant istnienia podstaw do funkcjonowania
normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach GMO168
43 Problematyka rejestracji odmian roślin genetycznie modyfikowanych na
gruncie ustawy z dnia 28 stycznia 2013 r o nasiennictwie ndash skuteczność
4
pozyskiwania przez społeczeństwo informacji o uprawach genetycznie
modyfikowanych186
44 Znakowanie produktoacutew GMO w strukturze normatywnego modelu udziału
społeczeństwa w sprawach GMO194
45 Uwagi końcowehelliphelliphelliphelliphellip197
V Udział społeczeństwa w postępowaniach administracyjnych w sprawach
dotyczących organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych na gruncie prawa
krajowego ndash specyfika postępowań z punktu widzenia konieczności
zapewnienia w prawie krajowym skuteczności stosowania przepisoacutew z
zakresu udziału społeczeństwa w ochronie środowiska204
51 Uwagi wstępne204
52 Problematyka postępowań administracyjnych w sprawach dotyczących
organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych ndash charakter prawny i wpływ na
skuteczność realizacji normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach dotyczących GMO210
53 Organizacje ekologiczne w postępowaniach administracyjnych w
sprawach dotyczących organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych jako
reprezentant społeczeństwa posiadający efektywne instrumenty prawne w
postępowaniach z udziałem społeczeństwa - uwarunkowania
prawne255
54 Rola Komisji do spraw GMM i GMO w strukturze normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach GMO261
55 Uwagi końcowehelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip269
Zakończenie282
Bibliografiahelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphelliphellip291
5
Wykaz skroacutetoacutew
GMO organizmy genetycznie zmodyfikowane
GMM mikroorganizmy genetycznie zmodyfikowane
GM genetycznie modyfikowany
LMO żywe modyfikowane organizmy
NSA Naczelny Sąd Administracyjny
OOŚ ocena oddziaływania na środowisko
TK Trybunał Konstytucyjny
TFUE Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejkiej
UE Unia Europejska
WSA Wojewoacutedzki Sąd Administracyjny
umogz ustawa z 22 czerwca 2001 r o mikroorganizmach i
organizmach genetycznie zmodyfikowanych
(DzU tj z 2017 r poz 2134 z poacuteźn zm)
uuiś ustawa z dnia 3 października 2008 r o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko
(DzU tj z 2017 r poz 1405 z poacuteźn zm)
poś ustawia z dnia 27 kwietnia 2001 r Prawo ochrony
środowiska (DzU tj z 2017 r poz 519
z poacuteźn zm)
kpa ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r - Kodeks
postępowania administracyjnego
(DzU tj z 2017 r poz 1257 z poacuteźn zm)
Konstytucja Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r (Dz U z 1997 r Nr 78 poz 483
z poacuteźn zm)
6
un ustawa z dnia 9 listopada 2013 r o nasiennictwie
(Dz U tj z 2017 r poz 633 z poacuteźn zm)
ppsa ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r prawo o
postępowaniu przed sądami administracyjnymi
(Dz U tj z 2017 r poz 1369 z poacuteźn zm)
7
WSTĘP
Wiek XXI charakteryzuje silne nastawienie gospodarki na przyspieszenie i
ułatwienie produkcji roacuteżnego rodzaju towaroacutew i usług Dzieje się tak roacutewnież w
dziedzinie produkcji żywności i gospodarczego wykorzystywania roślin zwięrząt
grzyboacutew i bakterii Rozwoacutej nauki i technologii w znacznym stopniu przyczynił się
do urzeczywistnienia tych zamierzeń poprzez genetyczne modyfikacje
organizmoacutew ktoacutere pozwalają w swobodny sposoacuteb kierować procesami
wytwarzania i produkcji a tym samym dynamicznie wpływać na rozwoacutej
gospodarki1
Dziedziną nauki ktoacutera zajmuje się genetycznie modyfikowanymi
organizmami2 jest biotechnologia - dyscyplina nauk technicznych
wykorzystująca procesy biologiczne na skalę przemysłową3 Bezsprzecznie
biotechnologia jest dziś jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin nauki i
gospodarki4 Dynamiczny postęp wiąże się jednocześnie z obawami co do
bezpieczeństwa stosowania nowoczesnych metod dla zdrowia i życia ludzi i
zwierząt a także środowiska Temat ten budzi wiele kontrowersji a świat
podzielony jest na dwie grupy państw ktoacutere od wielu lat z przekonaniem stosują
GMO (przedstawicielem tej opcji są min Stany Zjednoczone5) i państw ktoacutere
podchodzą do stosowania GMO z rezerwą i ostrożnością w obawie przed
niesprecyzowanymi do tej pory konsekwencjami stosowania GMO (są to przede
wszystkim państwa Unii Europejskiej6)
7
1 A Jurkiewicz Genetyczne modyfikacje organizmoacutew ndash biotechnologiczny eksperyment na
organizmach żywych [w] Medycyna ogoacutelna i nauki o zdrowiu 2012 Tom 18 nr 3 s 237-241 2 dalej zwane bdquoGMOrdquo
3 W świetle Konwencji o roacuteżnorodności biologicznej (DzU 2002 nr 184 poz 1532)
biotechnologia to zastosowanie technologiczne ktoacutere używa systemoacutew biologicznych
organizmoacutew żywych lub ich składnikoacutew żeby wytwarzać lub modyfikować produkty lub procesy
w określonym zastosowaniu 4 Por T Twardowski Rozwoacutej biotechnologii Projekt rozwiązań prawnych dotyczących
stosowania genetycznie zmodyfikowanych organizmoacutew Poznań 1997 s 20 5 M Talik Wspoacutelnotowy system śledzenia i znakowania GMO Prawo i Środowisko nr 306 s 60
6 zwana dalej bdquoUErdquo
7 Por T Twardowski A Michalska Dylematy wspoacutełczesnej biotechnologii Toruń 2000 s 59
M Sękowski B Gworek Genetycznie modyfikowane organizmy w środowisku Warszawa 2008
s 7
8
Wykorzystywanie GMO ma tylu zwolennikoacutew ilu przeciwnikoacutew
Zwolennicy GMO wyliczają szereg korzyści jakie płyną z wykorzystywania
GMO min w zakresie produkcji żywności i upraw roślin Podkreśla się iż
wprowadzanie GMO do środowiska jest praktycznie nieodwracalne i z
biologicznego punktu widzenia zuboża globalną bioroacuteżnorodność i naturalną pulę
genową biosfery8 Dotyczy to zwłaszcza oddziaływań długoterminowych i
kumulatywnych Naukowa niepewność co do GMO dotyczy zwłaszcza takich
kwestii jak skutki transferu GMO do innych niemodyfikowanych odmian i
gatunkoacutew szkodliwość GMO o modyfikacji nadającej im właściwości
pestycydalne (dla organizmoacutew nie będących szkodnikami) czy problem
koegzystencji upraw genetycznie modyfikowanych9 z roślinami i uprawami
niezmodyfikowanymi10
Wspoacutecześnie na milionach hektaroacutew poacutel rosną rośliny
poddane modyfikacjom a w obrocie w znacznej części znajduje się żywność
zawierająca genetycznie zmodyfikowane organizmy Z tego też względu problem
modyfikacji genetycznych od wielu lat nie jest już tylko problemem naukowcoacutew
ale stał się zagadnieniem bliskim każdemu człowiekowi11
Nie można roacutewnież
pominąć faktu iż podejście do GMO kształtowane jest także pod wpływem
poglądoacutew natury etycznej i społeczno-ekonomicznej12
Organizmy genetycznie zmodyfikowane (z ang Genetically Modified
Organism) są to takie organizmy ktoacutere charakteryzują się zmienionym
materiałem genetycznym skutkiem czego uzyskują nowe cechy odmienne od
naturalnie występujących w środowisku Ich materiał genetyczny jest zmieniony
w taki sposoacuteb że wyposaża się je w obce geny pochodzące od innego
organizmu13
Są one nazywane inaczej organizmami transgenicznymi
(przenoszony gen to tzn transgen)14
Modyfikacja genetyczna jest to ściśle
8 L Tomiałojć GMO ndash zagrożenia dla gatunkoacutew i ekosystemoacutew źroacutedło
httpzielonewiadomoscipltematyekologiagmo-zagrozenia-dla-gatunkow-i-ekosystemow z
dnia 20022016 r 9 zwane dalej bdquouprawy GMrdquo
10 J Jendrośka M Bar Wspoacutelnotowe prawo ochrony środowiska i jego implementacja w Polsce
trzy lata po akcesji Centrum Prawa Ekologicznego 2008 s 281 11
M Sękowski B Gworek Genetycznie modyfikowane organizmy w środowisku Warszawa
2008 s 7 12
J Jendrośka M Bar Wspoacutelnotowe prawo ochrony środowiskahellip s 281 13
wwwgmopl z dnia 20042013 r 14
httpwwwbiotechnologplco-to-jest-gmo-organizmy-transgeniczne z dnia 20042013 r
9
określone i kontrolowane działanie człowieka polegające na chemicznej zmianie
fragmentoacutew DNA w organiźmie15
Modyfikacjami organizmoacutew zajmuje się
inżynieria genetyczna ktoacutera na dzień dzisiejszy stanowi głoacutewne narzędzie w
rozwiązywaniu problemoacutew XXI wieku takich jak głoacuted na świecie nadmierne
stosowanie środkoacutew chemicznych w produkcji rolnej ochrona zdrowia usuwanie
zanieczyszczeń występujących w środowisku itd16
Genetyczne modyfikacje
wykonywane są głoacutewnie na roślinach o dużym znaczeniu gospodarczym tj
kukurydza soja rzepak ziemniaki pomidory pszenica tytoń bawełna i buraki
cukrowe17
Ponad 90 rolnikoacutew uprawiających rośliny genetycznie
zmodyfikowane gospodaruje na małych działkach w krajach rozwijających się18
Łączny obszar takich upraw wynosi już ok 180 milionoacutew hektaroacutew19
W Unii
Europejskiej można uprawiać jeden gatunek roślin transgenicznych ndash kukurydzę
MON810 ktoacutera stanowi poniżej 1 areału upraw kukurydzy w Europie i uprawia
się ją głoacutewnie w Hiszpanii20
W 2013 roku Europejski Trybunał Sprawiedliwości
unieważnił zezwolenie na uprawę na obszarze Unii Europejskiej
zmodyfikowanego genetycznie ziemniaka Amflora firmy BASF21
To właśnie z
możliwością wprowadzenia w Europie komercyjnej uprawy GMO na szeroką
skalę wiąże się aktualnie szczegoacutelnie wiele obaw i kontrowersji22
Niewątpliwie w analizowanej problematyce istotna jest opinia
przedstawicieli nauki dotycząca potrzeby stosowania genetycznych modyfikacji
jednak niemniej ważne są poglądy społeczeństwa ktoacuterego aprobata może
doprowadzić do stosowania GMO na szeroką skalę Ograniczenie źroacutedeł
uzyskania wiedzy o GMO głoacutewnie do środkoacutew masowego przekazu skutkuje
wzrostem obaw społeczeństwa co może prowadzić do braku akceptacji dla
15
M Sękowski B Gworek Genetycznie modyfikowane organizmy w środowisku Warszawa
2008 s 11 16
Por S Michalczyk Inżynieria genetyczna httpwwwe-biotechnologiaplArtykulyinzynieria-
genetyczna z dnia 20042013 r 17
Horoś M GMO-szansa czy zagrożenie Warszawa 2008 s 10 18
httpcsrforbespluprawy-gmo-na-swiecieartykuly19061411html z dnia 31082016 r 19
httpwwwfarmerplagroskopanalizy-i-komentarzepo-raz-pierwszy-mniej-upraw-gmo-na-
swiecie63804html z dnia 31082016 r 20
httpwwwgreenpeaceorgpolandplco-robimystop-gmoSytuacja-GMO-w-Polsce-a-prawo-
krajowe-i-unijne z dnia 31082016 r 21
Ibidem 22
T Twardowski Legal and social aspcets of biotechnology in Poland Acta Biochmicia Polonica
vol 52 no 32005 s III M Talik Czarna biotechnologia - prawo międzynarodowe wobec
zagrożeń związanych z jej rozwojem Prawo i Środowisko nr 2207 s 73-85
10
działań władzy publicznej w zakresie stanowienia i stosowania prawa
regulującego wykorzystywanie GMO
Podstawową ustawą ktoacutera reguluje sprawy związane z GMO jest ustawa z
dnia 22 czerwca 2001 r o mikroorganizmach i organizmach genetycznie
zmodyfikowanych23
W świetle art 3 pkt 13 umogz organizm genetycznie
zmodyfikowany to organizm inny niż organizm człowieka w ktoacuterym materiał
genetyczny został zmieniony w sposoacuteb nie zachodzący w warunkach naturalnych
wskutek krzyżowania lub naturalnej rekombinacji Ustawa o mikroorganizmach i
organizmach genetycznie zmodyfikowanych określa podstawy następujących
procedur z użyciem mikroorganizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych24
i GMO
1) procedury związanej z uzyskaniem zezwolenia na prowadzenie zakładu
inżynierii genetycznej (art 3 pkt 19 umogz)
2) procedury związanej z uzyskaniem zgody na zamknięte użycie GMM i GMO
(art 3 pkt 21 i 22 umogz)
3) procedury związanej z uzyskaniem zgody na zamierzone uwalnianie GMO do
środowiska (art 3 pkt 20 umogz)
4) procedury związanej z uzyskaniem zezwolenia na wprowadzenie produktu
GMO do obrotu (art 3 pkt 18 umogz)
Należy zauważyć iż rozwoacutej systemu prawa ochrony środowiska
spowodował nagromadzenie nowych metod i technik prawodawczych oraz wzrost
liczby regulacji prawnych Dzieje się tak roacutewnież w sferze regulacji spraw
związanych z GMO Ustawa o mikroorganizmach i organizmach genetycznie
zmodyfikowanych łączy elementy regulacji horyzontalnej z regulacjami
normowanymi w innych aktach prawnych w związku z czym zawarte są w niej
roacutewnież przepisy odsyłające w tym do ustawy z dnia 3 października 2008 r o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko25
W tym
kontekście zasadniczym dostrzeżonym problemem jest brak kompatybilności
23
Dz U tj z 2017 r poz 2134 z poacuteźn zm zwana dalej bdquoumgozrdquo 24
dalej zwane bdquoGMMrdquo 25
dalej zwana bdquouuiśrdquo
11
pomiędzy przepisami obu wskazanych ustaw co ostatecznie powoduje że owa
specyfika przedmiotu regulacji nie jest uwzględniana W konsekwencji powoduje
to powstawanie kwestii spornych ktoacutere uniemożliwiają osiągnięcie celu w postaci
zagwarantowania społeczeństwu skutecznego dostępu do informacji oraz udziału
w postępowaniach administracyjnych w sprawach dotyczących organizmoacutew
genetycznie zmodyfikowanych
Z uwagi na istniejące na tej płaszczyźnie problemy należy rozważyć czy
na gruncie obowiązującego prawa występuje normatywny model udziału
społeczeństwa w sprawach organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych ktoacutery
pozwola zapewnić w dostatecznym stopniu ochronę wartości gwarantowanych
zaroacutewno na gruncie prawa międzynarodowego prawa Unii Europejskiej jak i
Konstytucji RP z 1997 r26
w tym min prawa do zdrowia i życia prawa do
informacji czy też dostępu do wymiaru sprawiedliwości odzwierciedlonych
następnie w postanowieniach ustaw zwykłych
W niniejszej dysertacji autorka pragnie postawić hipotezę badawczą iż na
gruncie obowiązującego prawa normatywny model udziału społeczeństwa w
sprawach dotyczących GMO nie istnieje chociaż były podejmowane proacuteby jego
stworzenia zaś obowiązująca metoda legislacyjna przyjęta przez ustawodawcę
nie uwzględnia szczegoacutelnego charakteru przedmiotu regulacji jakim są
organizmy genetycznie zmodyfikowane W konsekwencji wpływa to negatywnie
na skuteczność stosowania instrumentoacutew udziału społeczeństwa w ochronie
środowiska w sprawach dotyczących organizmoacutew genetycznie modyfikowanych
Przeprowadzone w rozprawie rozważania przyczynią się do weryfikacji
powyższej hipotezy w oparciu o dokonaną analizę instrumentoacutew prawnych
udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych W celu ustalenia zasadności przyjętej hipotezy autorka
pragnie także sformułować hipotezę szczegoacutełową iż kwestie sporne istniejące na
gruncie przepisoacutew w ktoacuterych unormowane zostały instrumenty prawne udziału
społeczeństwa w ochronie środowiska uniemożliwiają osiągnięcie celu w postaci
zagwarantowania społeczeństwu skutecznego dostępu do informacji oraz udziału
26
Konstytucja RP Rzeczpospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r DzU z dnia 16 lipca 1997 r
Nr 78 poz 483 zwana dalej bdquoKonstytucjąrdquo
12
w postępowaniach administracyjnych w sprawach dotyczących organizmoacutew
genetycznie zmodyfikowanych a ponadto iż normy prawne ktoacutere odnoszą się do
tego przedmiotu regulacji nie są kompatybilne ze sobą Zweryfikowanie
przyjętych w rozprawie hipotez będzie miało miejsce poprzez ustalenie
elementoacutew modelu normatywnego a następnie zidentyfikowanie problemoacutew
prawnych występujących na gruncie wskazanych powyżej przepisoacutew prawa
Autorka podejmie także proacutebę ustalenia czy obowiązujące przepisy prawa tworzą
normatywny model oraz czy zapewniają skuteczne wykorzystywanie
instrumentoacutew udziału społeczeństwa w ochronie środowiska w sprawach
dotyczących organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych W oparciu o
prowadzone rozważania autorka sformułuje wnioski de lege lata i de lege ferenda
Celem rozprawy jest tym samym ustalenie czy na gruncie
obowiązującego prawa istnieje normatywny model udziału społeczeństwa w
sprawach organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych W przypadku
ewentualnego ustalenia że takiego modelu nie ma celem jest podjęcie proacuteby
oceny czy zasadne jest jego stworzenie i jakie winny być jego elementy Aby
określić normatywne składniki modelu udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących GMO niezależnie od uznania czy model ten już funkcjonuje czy
powinien być stworzony zasadnym będzie rozważenie jak taki model winien być
zbudowany i na jakich podstawach W kontekście rozważań zawartych w
niniejszej pracy autorka przyjmuje że oacutew model normatywny powinien zapewnić
uzyskanie pożądanego w świetle podstawowych zasad prawa tj prawa do
zdrowia i życia prawa do informacji dostępu do wymiaru sprawiedliwości
poziomu świadomości społecznej w ochronie środowiska przy jednoczesnym
przyjęciu w prawie kryterioacutew umożliwiających realizację celoacutew zakładanych
przez ustawodawcę w przedmiocie stosowania i wykorzystywania GMO
Czynnikiem pozwalającym na ocenę skuteczności regulacji normujących
udział społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO będzie ocena istnienia
integralności tych norm prawnych dokonana poprzez ustalenie elementoacutew ktoacutere
mogą w założeniu składać się na normatywny model udziału społeczeństwa w
sprawach GMO
13
Obszary badawcze ktoacutere pozwolą na sformułowanie ostatecznych
wnioskoacutew obejmować będą problematykę związaną z dostępem do informacji o
środowisku oraz udziałem społeczeństwa w postępowaniach administracyjnych z
zakresu ochrony środowiska zaś zagadnienia udziału społeczeństwa w
przygotowywaniu dokumentoacutew strategicznych z zakresu ochrony środowiska oraz
dostępu społeczeństwa do wymiaru sprawiedliwości w przedmiocie ochrony
środowiska zostaną poruszone w sposoacuteb szczątkowy gdyż jak wynika z
dokonanej analizy treści aktoacutew prawnych i poglądoacutew zawartych w literaturze
przedmiotu na gruncie prawa polskiego uprawnienia te po części nie istnieją bądź
konstrukcja przepisoacutew nie pozwala na ich realizację
Gruntowne poszukiwania dostępnej w przedmiotowym zakresie literatury
wykazały iż wskazana materia nie została do tej pory w sposoacuteb wszechstronny i
kompleksowy zbadana i opracowana Należy przypuszczać iż wątliwości
interpretacyjne i powstałe kwestie sporne istniejące na gruncie przepisoacutew w
ktoacuterych unormowany został udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących
organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych wynikają z faktu iż materia ta
uregulowana jest w rozległej ilości aktoacutew prawnych
Problematyka objęta niniejszą pracą została ujęta w pięciu rozdziałach
Rozdział pierwszy otwiera rys historyczny ewolucji regulacji prawnych
normujących kwestię wykorzystywania GMO pod kątem nadania ram prawnych
roli społeczeństwa w sprawach związanych z GMO oraz w zakresie prawnego
kształtowania zjawiska wykorzystywania GMO w Polsce Ukazanie historii
prawodawstwa w tym zakresie ma znaczenie z uwagi na możliwość wskazania
kontekstu problemoacutew poruszanych w kolejnych rozdziałach pracy Następnie
wyjaśnieniu poddane zostanie pojęcie bdquonormatywnego modelurdquo oraz podjęta
zostanie proacuteba stworzenia założeń koncepcyjnych normatywnego modelu udziału
społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO w oparciu o dotychczas
ustanowione regulacje prawne z zakresu udziału społeczeństwa w ochronie
środowiska na gruncie prawa międzynarodowego prawa Unii Europejskiej oraz
prawa krajowego Założenia te stanowić będą punkt wyjścia dla dalszych
prowadzonych rozważań nad ustaleniem istnienia bądź możliwości
14
sformułowania normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących GMO
Rozdział drugi obejmuje swym zakresem problematykę udziału
społeczeństwa w sprawach ochrony środowiska na gruncie prawa
międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej Rozdział ten ma na celu wskazanie
modelowych założeń udziału społeczeństwa w ochronie środowiska aby
następnie moacutec wykazać czy zostały one roacutewnież sformułowane na płaszczyźnie
postępowań związanych z wykorzystywaniem GMO Powyżej wskazane
rozdziały będą stanowiły swoistą płaszczyznę odniesienia do analizy prawnej
unormowań obejmujących udział społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO i
ich konstruktywnej oceny
W rozdziale trzecim i czwartym przeprowadzona zostanie analiza prawna
prawa krajowego w zakresie regulacji prawnych normujących dostęp
społeczeństwa do informacji oraz udział społeczeństwa w postępowaniach
administracyjnych w sprawach dotyczących organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych Rozważania na tym gruncie przyczynią się do wykazania
elementoacutew normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących GMO ktoacutere składają się bądź mogą się na ten model składać
W obrębie prowadzonych analiz wykorzystana zostanie metoda formalno-
dogmatyczna a cząstkowo także historyczno-poroacutewnawcza Zastosowanie tych
metod nastąpi poprzez analizę aktualnie obowiązujących przepisoacutew regulujących
udział społeczeństwa w sprawach dotyczących organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych zawartych w kluczowych aktach prawnych regulujących
omawianą problematykę począwszy od przepisoacutew prawa międzynarodowego
poprzez przepisy prawa Unii Europejskiej Konstytucji oraz ustaw krajowych
pod kątem zbadania czy metoda legislacyjna przyjęta przez ustawodawcę
polegająca na stosowaniu odsyłań do odrębnej ustawy uwzględnia szczegoacutelny
charakter przedmiotu regulacji jakim są organizmy genetycznie zmodyfikowane
Zidentyfikowanie problemoacutew i sformułowanie wnioskoacutew na gruncie niniejszej
rozprawy nastąpi poprzez wykazanie czy obowiązujące regulacje krajowe
gwarantują realizację praw jednostki zagwarantowanych w Konstytucji Zostanie
15
roacutewnież poruszona kwestia udziału społeczeństwa w sprawach GMO na gruncie
przepisoacutew niektoacuterych innych ustaw tj ustawy o nasiennictwie z dnia 9 listopada
2012 r27
a także ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia z dnia 25 sierpnia
2006 r28
Z uwagi na obszerność regulacji prawnych normujących
wykorzystywanie GMO autorka przyjęła określone sfery graniczne
podejmowanej analizy odnosząc się do tych regulacji prawnych znajdujących się
na gruncie prawa międzynarodowego Unii Europejskiej i prawa krajowego ktoacutere
stanowić będą podstawę do weryfikacji postawionych hipotez z pominięciem
natomiast regulacji prawnych odnoszących się do GMO normujących obszar
innych obszaroacutew stosunkoacutew społecznych (np prawo rolne czy prawo
farmaceutyczne)
W rozprawie zostanie dokonana analiza stanowisk nauki prawa i
judykatury Autorka analizując poszczegoacutelne problemy będzie także na
marginesie odnosić się niekiedy do historycznej ewolucji danej instytucji prawnej
aby wykazać kierunek zmian i ocenić jego zasadność Należy także dodać że w
niniejszej pracy autorka nie zastosowała metody prawno-poroacutewnawczej z uwagi
na obszerność tematyki oraz mając na względzie fakt iż celem pracy jest przede
wszystkim ustalenie istnienia normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach GMO nie zaś ocena kształtu tego modelu w stosunku do innych
funkcjonujących na świecie tego typu modeli Dokonywanie poroacutewnania tego
modelu z modelami stosowanymi w innych krajach wymaga odrębnej
szczegoacutełowej analizy wykraczającej poza tematykę niniejszej pracy doktorskiej
Jednocześnie realia społeczno-gospodarcze innych krajoacutew mogą także
potencjalnie narzucać odmienne uwarunkowania prawne Mnogość czynnikoacutew w
tym zakresie powoduje iż niniejsza praca byłaby zbyt rozległa i odbiegałaby od
zasadniczych przyjętych w niej założeń zaś autorce moacutegłby być postawiony
zarzut braku umiejętności selekcjonowania problemoacutew
Należy podkreślić iż w Polsce jak i w całej Europie biotechnologię oraz
inżynierę genetyczną traktuje się jako pewne potencjalne zagrożenie Tym samym
ich bezpieczne wykorzystywanie wymaga stworzenia kompleksowej regulacji
27
DzU tj z 2017 poz 633 z poacuteźn zm 28
Dz U tj z 2017 poz 149 z poacuteźn zm
16
prawnej tak aby zapewnić odpowiednie środki kontroli procedury
zabezpieczające nadzoacuter ze strony właściwych służb i urzędoacutew a także
instrumenty prawne pozwalające na sankcjonowanie naruszeń tych przepisoacutew
obejmujących swym zakresem poszczegoacutelne sektory działań związanych z GMO
Legislator unijny a także polski uznał że istotny jest sam proces modyfikacji
genetycznej a nie jedynie jego efekt w postaci produktu29
Ważne więc aby już
na etapie procedur związanych z wykorzystywaniem GMO prawo mogło w
istotny sposoacuteb ingerować w te mechanizmy Dotychczasowa ścieżka legislacyjna
jaką podążał polski ustawodawca wskazuje na dążenie do urzeczywistniania
podejścia horyzontalnego w analizowanej materii30
Badany na gruncie niniejszej
pracy model normatywny osadzony jest wyraźnie w systemie prawa
administracyjnego w tym prawa ochrony środowiska w związku z czym to
przepisy wynikające z tej gałęzi prawa stanowić będą głoacutewny kontekst rozważań
Wyprowadzone z rozważań wnioski pozwolą uporządkować zagadnienia do tej
pory nie poddanej głębszej analizie w literaturze przedmiotu
29
J Jendrośka Prawne aspekty kontroli GMO [w] Genetycznie modyfikowane organizmy Kto ma
rację autor K Kamieniecki i in Wydawnictwo Fundacji na Rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa
oraz Instytutu na Rzecz Ekorozwoju Warszawa 2001 s 73 30
Dla poroacutewnania warto wspomnieć o prawodawstwie USA gdzie przyjmuje się odmienną
strategię i stosuje się podejście sektorowe W USA GMO poddane są kontroli w ramach
istniejących odrębnych systemoacutew dotyczących żywności środkoacutew ochrony roślin kontroli
fitosanitarnej itp Oparte są one na odmiennych mechanizmach działania a stworzone zostały
jeszcze zanim pojawił się problem GMO Z punktu widzenia legislacji polskiej jak podkreśla się
w literaturze prawo USA z racji wertykalnego podejścia jest niespoacutejne i niepełne źroacutedło J
Jendrośka Prawne aspekty kontroli GMOhellip s 73
17
1 Założenia koncepcyjne i historyczna ewolucja normatywnego
modelu udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO
11 Uwagi wstępne
Sformułowanie założeń normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach GMO stanowi wyraz dążenia do ujęcia w prawne ramy
skomplikowanego i dynamicznie rozwijającego się obszaru regulacji prawnych
chroniących środowisko Historia podejmowanych działań prowadzących do
zapewnienia spoacutejności przepisoacutew z zakresu prawa ochrony środowiska w tym
regulacji normujących kwestie wykorzystywania GMO oraz ocena aktualnego
stanu prawa w tym przedmiocie jest niewątpliwie tematem nad ktoacuterym warto się
pochylić Proces tworzenia prawa i jego stosowania winien opierać się na
modelach ktoacutere urzeczywistniać będą pewien zakres wartości poprzez
odzwierciedlenie tych wartości w przepisach prawa
Zasadnicze podstawy prawne z ktoacuterych można wyodrębnić elementy
koncepcyjne normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach GMO w
pierwszej kolejności wyprowadzone zostaną z unormowań prawnych będących
podstawą do tworzenia regulacji na gruncie prawa krajowego ndash będzie to więc
prawo międzynarodowe i prawo Unii Europejskiej Ponadto udział społeczeństwa
w sprawach dotyczących GMO na płaszczyźnie prawa krajowego regulowany
jest poprzez odpowiednie odesłania przepisami ustawy o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko co de facto oznacza iż
do udziału społeczeństwa w sprawach GMO stosuje się przepisy ogoacutelne o udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska uwzględniając konieczne odrębności
Należy podkreślić iż zaroacutewno w prawie międzynarodowym w prawie
Unii Europejskiej jak i w prawie polskim sygnalizuje się istotną rolę
społeczeństwa w zapewnieniu właściwej ochrony środowiska Udział
społeczeństwa wpływa bowiem na wzrost społecznej świadomości w zakresie
zagadnień ochrony środowiska zwiększenie zaufania obywateli do organoacutew
administracji publicznej i odpowiednio wzrost poczucia odpowiedzialności
organoacutew administracji publicznej za dokonywane czynności Ostatecznie wpływa
18
to na zwiększenie jakości działań administracji publicznej Realizacji tych celoacutew
służyć ma ustanowienie w prawie instrumentoacutew udziału społeczeństwa w
ochronie środowiska
Autorka rozprawy w celu przyjęcia określonego kierunku wnioskowania
potrzeba podjęła się proacuteby ustalenia definicji pojęć kluczowych dla weryfikacji
hipotez sformułowanych na gruncie tej pracy Analiza wartwy terminologicznej
umożliwi ustalenie kierunku w jakim podążać powinna prowadzona analiza
prawa W rozdziale tym autorka dokona interpretacji takich pojęć jak norma
prawna model normatywny instrumenty prawa ochrony środowiska
Niezbędnym w tym kontekście jest ponadto wyjaśnienie takich terminoacutew jak
społeczeństwo organizacja społeczna organizacja ekologiczna informacja
partycypacja społeczna Bazując na przytoczonych definicjach w dalszych
częściach pracy dokonana zostanie ocena obowiązujących norm prawnych
regulujących udział społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO i na tej
podstawie wskazane zostaną rozwiązania i kierunki działania ktoacutere mogą w
konsekwencji wyznaczyć określony sposoacuteb postępowania możliwy do
odzwierciedlenia w przepisach prawa
Na gruncie niniejszego rozdziału warto przytoczyć na początek szereg
faktoacutew historycznych ktoacutere wskazują jaki był kierunek ustawodawcy polskiego
w tworzeniu podstaw prawnych służących regulacji działań związanych z
wykorzystywaniem GMO Pozwoli to na udzielenie odpowiedzi na podstawowe
pytanie - czy dotychczas ustawodawca tworzył rozwiązania prawne prowadzące
do prawnego modelowania problematyki wykorzystywania GMO
19
12 Ewolucja prawa krajowego w zakresie tworzenia normatywnego
modelu udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących organizmoacutew
genetycznie zmodyfikowanych - rys historyczny
Pierwsze regulacje dotyczące GMO pojawiły się w ustawie o ochronie i
kształtowaniu środowiska z 1980 r31
Zostały one wprowadzone w wyniku
nowelizacji tej ustawy w 1997 r Do tego roku w prawie polskim problematyka
GMO nie była normowana w żadnych regulacjach sektorowych gdyż nie istniały
takie akty prawne ktoacuterych przepisy uwzględniałyby dynamiczny postęp
naukowo-techniczny32
Ponadto organy administracji publicznej prowadzące
kontrole w ramach poszczegoacutelnych sektoroacutew działania administracji nie posiadały
dostatecznej wiedzy i środkoacutew aby sprawować kontrolę nad GMO W niedługim
czasie pojawiły się sygnały o zupełnie niekontrolowanym uwolnieniu GMO do
środowiska na obszarze Polski w celach eksperymentalnych oraz o
wprowadzaniu do obrotu produktoacutew GMO nigdy nie sprawdzanych przez
wyspecjalizowane w tym zakresie podmioty33
Regulację w zakresie wykorzystywania GMO określono w treści art 37a
ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska Wprowadzono w nim obowiązek
uzyskania zezwolenia Ministra Środowiska na zamierzone uwolnienie GMO do
środowiska w celach eksperymentalnych lub wprowadzenie do obrotu produktu
GMO Przepis był sformułowany w sposoacuteb horyzontalny i miał na celu wdrożenie
zasad Dyrektywy Rady 90220EWG z dnia 23 kwietnia 1990 r w sprawie
zamierzonego uwalniania genetycznie zmodyfikowanych organizmoacutew do
środowiska34
Jednakże z racji swojej fragmentaryczności wprowadził tylko
niewielką część tej regulacji do prawa polskiego Należy dodać iż celem
ustawodawcy było jedynie wprowadzenie tej problematyki do prawa ochrony
środowiska bowiem zaczęły być już dostrzegalne w Polsce negatywne tendencje
w podejściu do wykorzystywania GMO35
31
DzU tj z 1994 r Nr 49 poz 196 ze zm 32
J Jendrośka Prawne aspekty kontroli GMOhellip s 74 33
Ibidem 34
Dz Urz WE L 117 z 851990 zwana dalej bdquoDyrektywą 90220EWGrdquo 35
Jendrośka Prawne aspekty kontroli GMOhellip opcit s 74
20
Kolejnym przełomowym aktem prawnym dotyczącym problematyki GMO
było rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska Zasoboacutew Naturalnych i
Leśnictwa z dnia 8 października 1999 r w sprawie organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych36
Dopiero wejście w życie tego rozporządzenia pozwoliło na
urzeczywistnienie regulacji zawartych w ustawie o ochronie i kształtowaniu
środowiska37
Podobnie jak art 37a ustawy o ochronie i kształtowaniu
środowiska opisane rozporządzenie roacutewnież miało horyzontalny charakter Oba
akty prawne powstały w oderwaniu od regulacji sektorowych To właśnie brak
powiązań prawnych i instytucjonalnych z regulacjami sektorowymi w ktoacuterych to
unormowane są kompetencje organoacutew administracji publicznej sprawujących
kontrolę na działalnością podmiotoacutew spoza administracji w sposoacuteb i w formach
tam ustanowionych spowodował iż kontrola GMO w Polsce była nieskuteczna i
niespoacutejna38
Potrzeba stworzenia kompleksowej regulacji była nieodzowna a
owocem tego stała się wspomniana ustawa o organizmach genetycznie
zmodyfikowanych z 2001 r
Ważnym bdquogłosem społeczeństwardquo odnoszącym się do GMO było
sporządzone w 2006 r Ramowe Stanowisko Polski dotyczące organizmoacutew
genetycznie zmodyfikowanych39
opracowane przez Ministerstwo Środowiska
Głoacutewny Inspektorat Sanitarny oraz Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Zostało ono przyjęte przez Radę Ministroacutew dnia 18 listopada 2008 r Z
dokumentu tego wynika iż oacutewczesna Rada Ministroacutew miała podzieloną opinię co
do działań w ktoacuterych wykorzystywane jest GMO Rada Ministroacutew popierała
prowadzenie prac zamkniętego użycia GMO odbywających się zgodnie z
warunkami określonymi w przepisach prawa ale już w przypadku zamierzonego
36
DzU tj z 1999 r nr 86 poz 962 z poacuteźn zm 37
Rozporządzenie ustanowiło
1) wymagania jakim powinny odpowiadać wnioski o wydanie zezwoleń na zamierzone
uwolnienie genetycznie zmodyfikowanych organizmoacutew do środowiska w celach
eksperymentalnych lub wprowadzenie do obrotu produktu zawierającego organizmy genetycznie
zmodyfikowane lub składającego się z takich organizmoacutew albo ich części
2) wymagania jakim powinna odpowiadać ocena zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzi
załączona do wskazanych powyżej wnioskoacutew oraz zakres badań i analiz nizbędnych do jej
sporządzenia
3) wymagania jakim powinny odpowiadać oznakowanie i opakowanie produktu wprowadzonego
do obrotu zawierającego GMO lub składającego się z takich organizmoacutew lub ich części 38
Jendrośka Prawne aspekty kontroli GMOhellip op cit s 75 39
źroacutedło httpicppcplantygmoplikigmo_ramowe_stanowisko_polskipdf
21
uwolnienia GMO do środowiska w celach doświadczalnych oceniała przepisy je
regulujące jako mało precyzyjne Rada Ministroacutew podkreślała iż wszelkie
dążenia władz publicznych mają na celu podtrzymanie statusu Polski jako bdquokraju
wolnego od GMOrdquo zaś procesy ktoacutere ingerowałyby w środowisko naturalne są a
priori negowane Tożsame stanowisko Rada Ministroacutew przyjęła w stosunku do
pozostałych procesoacutew z użyciem GMO min w stosunku do wprowadzania GMO
do obrotu jako produktu lub w produktach Negatywną ocenę w tym przedmiocie
argumentowano tym że GMO wprowadzone do obrotu może być następnie
dowolnie przetwarzane i wykorzystywane we wszystkich gałęziach przemysłu
Rada Ministroacutew poinformowała iż dopuszcza możliwość importu żywności
GMO spoza Unii Europejskiej oraz sprowadzania jej z krajoacutew członkowskich
Unii Europejskiej pod warunkiem wyraźnego jej znakowania i bez dalszej
możliwości jej przetwarzania w Polsce Natomiast zdecydowanie skrytykowano
pomysł wprowadzania do obrotu pasz genetycznie modyfikowanych czy upraw
roślin genetycznie modyfikowanych Ramowe Stanowisko Polski w sprawie
GMO było odzwierciedleniem negatywnego podejścia przedstawicieli
społeczeństwa do prawie wszystkich procesoacutew wykorzystujących GMO jednak
nie stanowiło ono źroacutedła powszechnie obowiązującego prawa i nie mogło być
podstawą orzekania o prawach i obowiązkach obywateli40
Na chwilę obecną za zasadne uznaje się przede wszystkim wykonywanie
doświadczeń mających na celu uzyskanie wynikoacutew rolno-środowiskowych
dotyczących wpływu organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych na środowisko
w warunkach klimatycznych Polski prowadzonych przez jednostki naukowe i
szkoły wyższe41
Należy dodać iż w stosunku do ustawodawstwa Unii
Europejskiej polska regulacja jest bardziej restrykcyjna w zakresie kontroli GMO
Wynika to przede wszystkim z faktu niewielkich doświadczeń Polski w dziedzinie
GMO braku zaufania obywateli oraz uwarunkowań przyrodniczych w Polsce -
40
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26112008 r sygn akt IV SAWa 135608 LEX nr 548115 41
Uzasadnienie do projektu ustawy o zmianie ustawy o organizmach genetycznie
zmodyfikowanych oraz niektoacuterych innych ustaw Druk sejmowy nr 2394 s 22 źroacutedło
httpwwwsejmgovplsejm7nsfdrukxspnr=2394 z dnia 06092016 r
22
cechą charakterystyczną polskiego rolnictwa jest jego tradycyjny proekologiczny
charakter42
W 2009 r do Sejmu wpłynął rządowy projekt nowej ustawy
kompleksowo regulującej problematykę GMO - ustawy Prawo o organizmach
genetycznie zmodyfikowanych ktoacutera uchylałaby obowiązującą ustawę o
organizmach genetycznie zmodyfikowanych z 2001 r43
Roacutewnież w 2012 r
podjęto proacutebę uchwalenia Prawa o organizmach genetycznie zmodyfikowanych44
Asumptem do stworzenia nowej ustawy była potrzeba pełnego transponowania
dyrektyw unijnych regulujących zagadnienia dotyczące GMO oraz zapewnienia
stosowania na terytorium RP przepisoacutew rozporządzeń Unii Europejskiej w tym
zakresie W Projekcie z 2009 r zdecydowano się roacutewnież na uwzględnienie
projektach wytycznych zawartych w opisanym powyżej Ramowym Stanowisku
Rządu RP z 2006 r dotyczącym GMO Nowa ustawa miała roacutewnież na celu
doprecyzowanie przepisoacutew już istniejących na gruncie obowiązującej ustawy a
budzących wątpliwości interpretacyjne Z powodu zakładanej znacznej ilości
zmian oraz ich wpływu na charakter i kształt instytucji prawnych istniejących na
gruncie umogz ograniczenie się jedynie do nowelizacji ustawy nie
gwarantowałoby realizacji przyjętych przez organy władzy publicznej zamierzeń i
celoacutew Projekt ustawy zakładał przede wszystkim zmiany w zakresie zasad i trybu
działania organoacutew kontrolnych precyzując zakres zadań tych organoacutew w ramach
kontroli i nadzoru przestrzegania przepisoacutew o organizmach genetycznie
zmodyfikowanych Dezaprobata społeczeństwa wobec upowszechniania działań
wykorzystujących organizmy genetycznie zmodyfikowane za wyjątkiem ich
zamkniętego użycia ktoacutera została uwzględniona w Ramowym Stanowisku Rządu
z 2006 r miała swoje odbicie we wprowadzonych w projektach regulacjach
dotyczących systemu kontrolnego będącego gwarantem bezpieczeństwa w
dziedzinie wykorzystywania GMO Projekty zakładały precyzyjne rozdzielenie
42
A Zyśk O GMO u Prezydenta Środowisko nr 42012 43
Uzasadnienie do projektu ustawy Prawo o organizmach genetycznie zmodyfikowanych z dnia
24112009 r (druk nr 2547) 44
Uzasadnienie projektu ustawy Prawo o organizmach genetycznie zmodyfikowanych z dnia
20122012 r (druk nr 2995)
23
kompetencji właściwych inspekcji45
co do zakresu przeprowadzanej kontroli
Zamiarem projektodawcy było stworzenie efektywnego i koherentnego systemu
kontrolnego w obszarze organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych Projekty
zakładały roacutewnież zmiany w przepisach z zakresu udziału społeczeństwa w
sprawach dotyczących GMO ktoacutere miały być umiejscowione w odrębnym dziale
ustawy a także odrębną regulację w przedmiocie dostępu społeczeństwa do
informacji w sprawach GMO Argumentowano iż takie rozwiązanie ułatwi
społeczeństwu dotarcie do odpowiednich przepisoacutew i procedur a tym samym
zwiększy kontrolę społeczną w dziedzinie organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych Treść projektu ustawy Prawo o organizmach genetycznie
zmodyfikowanych z 2009 r spotkała się z licznymi głosami krytyki Wskazywano
się iż podstawą tworzenia ustawy były przesłanki ideologiczne a nie
merytoryczne co istotnie odroacuteżnia polskie unormowania od unijnych ktoacutere
powstały w oparciu o przesłanki naukowe46
Pomimo powtoacuterzenia procedury
uchwalenia ustawy Prawo o organizmach genetycznie zmodyfikowanych
w 2012 r (głoacutewnie z uwagi na liczne błędy we wdrożeniu przepisoacutew Unii
Europejskiej) ustawa ta dotąd nie weszła w życie Tym samym kwestia zmiany
ustawodawstwa regulującego sprawy GMO pozostaje nadal otwarta
Z dniem 15 czerwca 2015 r obowiązująca ustawa o organizmach
genetycznie zmodyfikowanych z 2001 r uległa nowelizacji z uwagi na potrzebę
transpozycji do polskiego porządku prawnego dyrektywy Parlamentu
Europejskiego i Rady 200941WE z dnia 6 maja 2009 r w sprawie
ograniczonego stosowania mikroorganizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie47
regulującej zamknięte użycie mikroorganizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych
W zakresie wykonania odpowiednich przepisoacutew rozporządzeń Unii Europejskiej
przepisy powoływanej ustawy wprowadzają regulacje prawne mające na celu
zapewnienie stosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rozporządzenia
(WE) nr 19462003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca 2003 r w
45
W szczegoacutelności między Państwową Inspekcją Pracy Państwową Inspekcją Sanitarną
Inspekcją Ochrony Środowiska Inspekcją Handlową Inspekcją Jakości Handlowej Artykułoacutew
Rolno-Spożywczych Państwową Inspekcją Ochrony Roślin i Nasiennictwa oraz Inspekcją
Weterynaryjną 46
Por E Lubiatowska-Krysiak T Twardowski bdquoGMO A D 2009 Agroprzemysł 62009
12010 s 26-31 47
Dz Urz UE L 125 z dnia 21052009 r str 75
24
sprawie transgranicznego przemieszczania organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych48
Ze względu na zakres regulacji objęty umogz niezbędne
było dokonanie nowelizacji szeregu ustaw szczegoacutelnych w celu dostosowania ich
treści do nowych lub zmienionych przez umogz instytucji prawnych i
zapewnienia spoacutejności w ramach całego systemu prawnego Dotyczyło to min
ustawy z dnia 14 marca 1985 r o Państwowej Inspekcji Sanitarnej49
ustawy z
dnia 20 lipca 1991 r o Inspekcji Ochrony Środowiska ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r Prawo ochrony środowiska50
czy ustawy z dnia 3 października 2008 r o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
Dostrzegalna jest więc ustawiczna zmiana przepisoacutew prawa regulujących
problematykę GMO ich ewolucja i dostosowywanie do obowiązujących
wymogoacutew Unii Europejskiej Z pewnością rozwoacutej technologiczny i zwiększanie
zapotrzebowania na wykorzystywanie GMO w roacuteżnych dziedzinach życia
wpłynie na powiększanie sfery prawnej w ktoacuterej działania z użyciem GMO
winny być uregulowane
Powyższa dotychczasowa ścieżka prawna w tej dziedzinie wskazuje na
dążenie do ciągłego dopasowywania przepisoacutew prawa w przedmiotowym zakresie
do zmieniających się warunkoacutew prawnych Historia pokazuje że proces
udoskonalania przepisoacutew prawa regulujących problematykę GMO jest
dynamiczny i podlega ciągłym przemianom Jest to więc wyraźny sygnał że ta
sfera wciąż się rozwija zaś umieszczenie jej w określonych ramach prawnych
wymaga poddawania obowiązujących przepisoacutew prawa dogłębnej analizie
Świadczy o tym przede wszystkim fakt podjęcia przez ustawodawcę proacuteby
stworzenia bdquoprawa o organizmach genetycznie zmodyfikowanychrdquo a więc
potrzebę konsolidacji norm prawnych regulujących działania związane z
wykorzystywaniem GMO Poprzez konsolidację należy rozumieć zespolenie w
jednym nowym akcie normatywnym dwu lub więcej uchylonych aktoacutew
48
Dz Urz UE L 287 z dnia 05112003 r str 1 Dz Urz UE Polskie wydanie specjalne rozdz
15 t 7 str 650 49
DzU z tj z 2017 r poz 1261 ze zm 50
DzU z tj z 2016 r poz 1688 ze zm
25
normatywnych regulujących określoną dziedzinę stosunkoacutew społecznych51
Zjednoczenie w określonym akcie prawnym obowiązujących dotychczas
przepisoacutew prawa normujących daną dziedzinę stosunkoacutew społecznych prowadzi
do uporządkowania redakcyjnego przepisoacutew według określonej kolejności ale
przede wszystkim jest krokiem ku ich kodyfikacji a wieć najwyższej formie
systematyzacji przepisoacutew52
Dążenia organoacutew władzy publicznej do stworzenia
prawa o organizmach genetycznie zmodyfikowanych wskazują na chęć ujęcia
regulacji prawnych w tym przedmiocie jako odrębnego działu prawa a więc
ujęcie tych regulacji jako części całego system prawa rozumianego jako
bdquocałokształt gałęzi prawa zroacuteżnicowanych ze względu na właściwe im cechy
odpowiadające specyfice stosunkoacutew społecznych (hellip)rdquo53
Należy zauważyć że ukształtowanie szeregu przepisoacutew prawa w sposoacuteb
ktoacutery formułuje je jako wyodrębnioną przedmiotowo część systemu prawa
prowadzi do potwierdzenia jego odmiennego od innych grup przepisoacutew prawa
charakteru OS Joffe i M Szargorodski wskazywali że gałęzie prawa są
bdquowydzielone i odgraniczone ze względu na cechy obiektywne charakterystyczne
dla danych stosunkoacutew społecznychrdquo W ich przekonaniu najważniejsze znaczenie
posiada tutaj treść normowanych stosunkoacutew Uważali oni iż bdquopoprzez kierowanie
się treścią tych czy innych stosunkoacutew społecznych to znaczy przedmiotem
unormowania można byłoby stworzyć wiele roacuteżnorodnych gałęzi np prawo
wodne leśne goacuternicze (hellip) bowiem klasyfikowany przedmiot można dzielić bez
końcardquo54
Na chwilę obecną w polskim ustawodawstwie istnieje szereg tego typu
aktoacutew prawnych klasyfikowanych w ten sposoacuteb jak przykładowo wskazali to
powołani Autorzy Tym samym zauważalne jest dążenie ustawodawcy do takiego
właśnie szeregowania czy też klasyfikowania regulacji prawnych aby ujmowały
one kompleksowo dany przedmiot regulacji Należy zauważyć że kluczowe jest
nie sumaryczne połączenie pewnej grupy przepisoacutew prawa ale stworzenie
kompleksu norm ktoacuterym przyświecają określone wartości Chodzi więc o
powołanie bdquonowej jakościrdquo korelujacej z innymi zbiorami przepisoacutew
51
H Rot Jedność i podziały systemu prawa socjalistycznego Wrocław 1971 s 157 52
Ibidem s 157-158 53
OS Joffe M Szargorodski Zagadnienia teorii prawa przeł J Kowalski Warszawa 1963 s
298 54
Ibidem s 304
26
Dążenie do stworzenia bdquoprawa o organizmach genetycznie
zmodyfikowanychrdquo wskazywać może na fakt podjęcia proacuteby niesfinalizowanej
jednak wyodrębnienia tej dziedziny stosunkoacutew społecznych od pozostałych
dziedzin stosunkoacutew społecznych na płaszczyźnie przedmiotowej (bowiem
reguluje dziedzinę stosunkoacutew społecznych w ochronie środowiska w trybie
szczegoacutelny odmiennym od tryboacutew uregulowanych w innych ustawach z zakresu
ochrony środowiska) podmiotowej (bowiem dotyczy szczegoacutelnej grupy
podmiotoacutew tych stosunkoacutew społecznych tj użytkownikoacutew GMO) i funkcjonalnej
- kwestia GMO odnosi się jednocześnie problematyki związanej z prowadzeniem
badań naukowych rolnictwem bezpieczeństwem żywności środkami żywienia
zwierząt farmaceutykoacutew itd jak roacutewnież dotyczy zagadnień gospodarczych w
ochronie środowiska Przedmiot regulacji ma więc wpływ jednocześnie na
ochronę zdrowia życia ludzi oraz środowiska (przede wszsytkim pod kątem
zapewnienia bezpieczeństwa biologicznego) ale także na rozwoacutej zaroacutewno w
aspekcie przyrodniczym jak i naukowym w tym medycznym
27
13 Podstawowe założenia konstrukcji normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach GMO
W celu zdefiniowania pojęcia normatywnego modelu należy w pierwszej
kolejności wyjaśnić znaczenie pojęcia bdquonormy prawnejrdquo Norma prawna
rozumiana jest jako bdquorodzaj reguły postępowania czyli wypowiedzi wskazującej
komuś jak powinien postąpić w określonej sytuacji obowiązująca na tej
podstawie że została ustanowiona lub uznana przez państwo (kompetentny
organ) mająca przeważnie sformalizowaną postać przepisu prawnegordquo55
Na gruncie doktryny prawa mają miejsce obszerne rozważania nad
pojęciem funkcją i konstrukcją normy prawnej W tym miejscu warto przywołać
kilka jej definicji Z Ziembiński uznał normę za generalną i abstrakcyjną regułę
postępowania rozumianą jako znaczenie przepisoacutew prawnych56
Istnieje szereg
poglądoacutew ktoacutere wskazują na potrzebę wyraźnego rozroacuteżnienia przepisu prawa i
normy prawnej a przy tym postrzeganie normy prawnej jako bdquookreślonego
znaczenia zwrotoacutew prawnych zawartych w obowiązujących aktach
normatywnychrdquo57
Niektoacuterzy przedstawiciele nauk prawnych za praktyczniejszą
teorię normy prawnej uznali zaś przyjęcie koncepcji terminologicznej wedle
ktoacuterej normą prawną nazywa się bdquopewien rodzaj wypowiedzirdquo58
W świetle tej
idei normy prawne są bdquozakodowanerdquo w przepisach prawnych natomiast
bdquowykładnia zespołu przepisoacutew polega na odkodowaniu zawartych w tych
przepisach normrdquo59
Jednakże roacutewnież i w tej koncepcji ostatecznie jako efekt
bdquodekodowaniardquo przepisu prawnego następuje ustalenie (wyboacuter) bdquoznaczeniardquo
interpretowanego tekstu prawnego60
55
U Kalina-Prasznic Encyklopedia prawa Wrocław s 374 56
Z Ziembiński Przepis prawny a norma prawna Ruch Prawniczy i Ekonomiczny 1960 r z 1
s 105 57
J Śmiałowski W Lang A Delorme Z zagadnień nauki o normie prawnej Warszawa 1961 r
s 12-13 58
Z Ziembliński Logiczne podstawy prawoznawstwa Wybrane zagadnienia Warszawa 1996 r
s 122 59
Z Ziembiński Teoria prawa Warszawa-Poznań 1972 s 30 95 podobnie Z Ziembliński
Problemy podstawowe prawoznawstwa Wybrane zagadnienia Warszawa 1966 s 158 60
J Nowacki Przepis prawny a norma prawna Katowice 1988 s 61
28
Norma prawna pojmowana jest wielopłaszczyznowo bądź to jako reguła
zachowania dana w naturalnym porządku świata61
bądź też jako reguła -
uogoacutelnienie wyprowadzana z naturalnej egzystencji człowieka62
jak roacutewnież jako
wytwoacuter procesoacutew historycznych świadomości lub ducha narodu63
a niekiedy
jako przejaw pewnej regularności czy prawidłowości zachowań64
Analiza
poglądoacutew przedstawicieli nauk prawnych pozwala na sformułowanie wniosku iż
pomimo występującego w doktrynie prawa zroacuteżnicowania koncepcji dotyczącej
zdefiniowania normy prawnej w poglądach tych norma prawna przejawia się jako
reguła ustalająca należny (powinny) sposoacuteb postępowania jest więc rozumiana
jako dyrektywa zachowania się
W miarę postępu cywilizacyjnego dostrzegalna jest tendencja
powstawania norm prawnych nakazujących osiągnięcie przez odpowiednio
dobrane działania wyznaczonych do zrealizowania stanoacutew rzeczy nie zaś tylko
nakazujących wykonywanie pewnych ściśle wskazanych czynności65
Jak wskazał
Z Ziembiński konwencja terminologiczna wedle ktoacuterej za normy prawne uważa
się w określony sposoacuteb ustanowione lub uznane normy generalne i abstrakcyjne a
odpowiadające im normy indywidualne i konkretne uważa się za konsekwencje
norm prawnych jest przejawem ideologii postulującej roacutewność wobec prawa i
dążenie do przeciwstawiania się prawu ustanawiającemu szczegoacutelne obowiązki
wobec poszczegoacutelnych osoacuteb i dla poszczegoacutelnych osoacuteb66
Określenie adresatoacutew i
okoliczności w ktoacuterych norma prawna ma zastosowanie w sposoacuteb generalny a
przy tym rodzajowe określenie osoacuteb wobec ktoacuterych wyznacza ona obowiązki
stwarza formalną roacutewność wobec prawa67
Analiza pojęcia normy prawnej prowadzi roacutewnież do rozważań na temat
samego pojęcia bdquonormatywnościrdquo ktoacutere niewątpliwie ma istotne znaczenie w
61
G Cohn Ezistensializmus und Rechswissenschaft Basel 1955 s 36 i n 51-59 cyt za J
Nowacki Przepis prawny a norma prawna Katowice 1988 s 61 62
Ibidem 63
FK von Savigny O powołaniu naszych czasoacutew do ustawodawstwa i nauki prawa Warszawa
1964 r s 56 i n 64
Por K Opałek Z teorii dyrektyw i norm Warszawa 1974 r s 226 65
Z Ziembiński Problemy podstawowe prawoznawstwa Wybrane zagadnienia Warszawa 1966
s 153 66
Ibidem 67
Ibidem
29
kontekście zdefiniowania czym jest bdquonormatywny modelrdquo Termin
bdquonormatywnośćrdquo pojmowany jest w rozmaity sposoacuteb Przypisuje się mu takie
cechy jak nadawanie określonym stanom rzeczy ktoacutere w okolicznościach
pozaprawnych mogą mieć charakter neutralny znaczenia ukierunkowanego na
realizację określonych roszczeń Jeżeli więc dana reguła czy przyjęty standard ma
charakter normatywny to oznacza że zgłasza wobec określonych podmiotoacutew
roszczenia rozkazuje zobowiązuje rekomenduje kieruje68
Tym samym poprzez
słuszność jakiegoś działania winno się rozumieć powinność postąpienia w
określony sposoacuteb poprzez uznanie czegoś za właściwe winno się rozumieć
zarekomendowanie tego Jak stwierdza ChM Korsgaard bdquopojęcia takie jak
wiedza piękno i znaczenie a także cnota i sprawiedliwość mają wymiar
normatywny bo moacutewią nam jak mamy myśleć co lubić co powiedzieć co zrobić i
czym byćrdquo69
Istotne jest roacutewnież zdefiniowanie pojęcia modelu Na gruncie
wspoacutełczesnej nauki pojęcie bdquomodelurdquo i bdquomodelowaniardquo jest wykorzystywane w
rozmaitych kontekstach w związku z czym pojęciom tym nadawane są
niejednorodne znaczenia w zależności od dziedziny nauki w ramach ktoacuterej
dokonuje się analizy (pojęcie te wykorzystywane jest np w metodologii70
logice71
naukach społecznych i humanistycznych72
) W znaczeniu słownikowym
bdquomodelrdquo to konstrukcja schemat lub opis ukazujący działanie budowę cechy
zależności jakiegoś zjawiska lub obiektu73
Modelem określa się więc system
założeń pojęć i zależności między nimi pozwalający opisać (modelować) w
przybliżony sposoacuteb jakiś aspekt rzeczywistości Modelem określa się roacutewnież
proacutebny egzemplarz prototyp czy szablon74
Pojęcie modelu rozprzestrzeniło się
68
Ch M Korsgaard The Sources of Normativity Cambridge University Press 1996 s 8-9 cyt za
M Hohol Naturalne podstawy normatywności Hobbes i Hume [w] Naturalizm prawniczy
Stanowiska (22-33) red J Stelmach B Brożek Ł Kurek K Eliasz Warszawa 2015 69
Ibidem patrz też W Załuski Three Senses of Moral and Legal Normativity [w] Studies in the
Philosophy of Law The Normativity of Law red J Stelmach B Brożek Krakoacutew 2011 s 51-62 70
W Sztoff Modelowanie i filozofia Warszawa 1971 rozdz 1 71
R Suszko Logika formalna a niektoacutere zagadnienia teorii poznania [w] Logiczna teoria nauki
red T Pawłowski Warszawa 1966 72
S Nowak Metodologia badań socjologicznych Warszawa 1970 rozdz 7 pkt 9 73
httpsjppwnplslownikimodelhtml z dnia 25042013 r 74
M Szymczak Słownik języka polskiego PWN t II Warszawa 1979 s 199
30
w metodologii badań naukowych za sprawą min Kartezjusza czy I Newtona75
Jak twierdzi J Supernat model przedstawia określony fragment rzeczywistości w
uproszczony ale zorganizowany sposoacuteb zaś w konkretnym przypadku relewantne
informacje mogą zostać poddane strukturalizacji i formalizacji76
Model
normatywny należy zdaniem J Supernata pojmować jako poddany formalizacji
poprzez system norm prawnych precyzyjnie wyznaczony fragment
rzeczywistości z pominięciem mniej istotnych elementoacutew tej rzeczywistości77
Model normatywny w opinii J Supernata służy ocenie dostępnych kierunkoacutew
działania i wskazaniu tego ktoacutery w danej sytuacji jest najlepszy czyli optymalny
co odroacuteżnia go od modelu opisowego ktoacutery ogranicza się do przedstawienia
fragmentu rzeczywistości z pominięciem proacuteby jej oceny78
Modele opisowe to
inaczej modele teoretyczne ktoacutere stanowią opis generalizujący tworzenie prawa
w ktoacuterym rozważania pomijają aspekty uznane z punktu widzenia modelowania
za nieistotne (modele generalizująco-opisowe) lub też opis tworzenia prawa jako
elementu funkcjonującego systemu czy też stanowią typ procesoacutew decyzyjno-
informacyjnych (modele teoretyczne sensu stricte)79
Przeciwieństwem modelu
opisowego jest zaś model normatywny ktoacutery wskazuje jak powinno się tworzyć
prawo z punktu widzenia określonych wartości i reguł80
Owe reguły i wartości
mogą być zawarte np w przepisach obowiązującego prawa (normatywny model
prawny) w określonej ideologii politycznej (normatywny model polityczny) czy
też formułowane przez doktrynę (normatywny model doktrynalny)81
Jednocześnie nie jest wykluczone że dany model będzie miał cechy zaroacutewno
teoretycznego jak i normatywnego jeśli jednocześnie będzie on spełniać zaroacutewno
funkcje poznawcze jak i praktyczne Oznacza to ujęcie w jednym modelu
75
K Duraj-Nowakowa Modelowanie w badaniach pedagogicznych [w] Podstawy badań w
pedagogice red S Pałka Gdańsk 2010 s 146 76
J Supernat Modelowanie i modele Instytut Nauk Administracyjnych Uniwersytet Wrocławski
wwwsupernatplwykladyplki_9_0_Modelowanie_i_modeleppt z dnia 25042013 r 77
Ibidem 78
Ibidem 79
J Wroacuteblewski Teoria racjonalnego tworzenia prawa Wrocław 1985 s 66-67 80
T Spyra Granice wykładni prawa Znaczenie językowe tekstu prawnego jako granica wykładni
Warszawa 2006 s 19 81
J Wroacuteblewski Teoria racjonalnego tworzenia prawa op cit s 66-67
31
wskazoacutewek jak powinno się tworzyć prawo w ramach analizowanego przedmiotu
regulacji a przy tym zawarcie w nim opisu o charakterze teoretycznym82
Możemy też moacutewić o podziale modeli na proceduralne i materialne w
zależności od tego czy model odnosi się do treści tworzonych norm prawnych
czy do procedur tworzenia prawa83
W niniejszej dysertacji modelowanie odnosić
się będzie do aspektoacutew materialnych prawa a więc analiza skupiać się będzie na
ocenie treści norm prawnych ktoacutere tworzą standardy prawne określające
uprawnienia społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO oraz sankcje za ich
nieprzestrzeganie
Zdaniem K Opałka modelowy opis rzeczywistości nie oznacza prostego
jej odwzorowania Twierdzi on iż model odzwierciedla bdquopewne konstrukcje
myślowe porządkujące i segregujące w określony sposoacuteb zjawiska rzeczywistości
ndash nie wnoszące niczego nowego do rzeczywistości lecz dające jej skoordynowany
obraz w celu lepszego objęcia jej myślą i poznaniardquo84
W ocenie M Sawczuka
bdquomodelrdquo winno się rozumieć bdquoistotę procesurdquo (w rozumieniu procesu prawnego)
czyli pewien spoacutejny zbioacuter twierdzeń idealizujących charakteryzujących i
wyodrębniających jego cechy i właściwości85
Konstruowanie określonych modeli ma też pewien swoacutej cel Możemy
moacutewić o funkcjach poznawczych modeli i funkcjach praktycznych co jest
adekwatne do podziału modeli na teoretyczne i normatywne86
Jak stwierdził
J Wroacuteblewski funkcja praktyczna modeli normatywnych przejawia się w tym że
bdquomodele te dostarczają kryterioacutew oceny praktyki prawodawczej i jej wytworoacutew
określają wartości ktoacutere po przyjęciu przez prawodawcę wyznaczają cele i
częściowo sposoby jego działania Formułują warunki minimalne ktoacutere
prawodawstwo powinno spełniać i (hellip) podają konkretne kierunki rozwiązań gdy
82
Ibidem 83
Ibidem 84
K Opałek Problemy metodologiczne nauki prawa Warszawa 1962 s 164 85
M Sawczuk Modele kodeksoacutew prawa sądowego cywilnego o znaczeniu międzynarodowym
(proces i ustroacutej) [w] Aktualne problemy prawa międzynarodowego we wspoacutełczesnym świecie
Księga pamiątkowa poświęcona pamięci Profesora Mariana Iwanejko (oprac M Banach)
Krakoacutew 1995 s 169 86
J Wroacuteblewski Teoria racjonalnego tworzenia prawa opcit s 74
32
zakładają przyjęcie określonych wartości w ujęciu materialnymrdquo87
Należy
zauważyć że model jako rezultat poznania pozwala uzyskać pewną sensowną
idealizację badanej rzeczywistości88
Przyjmując szeroką koncepcję modelu
zaczerpniętą z nauk humanistycznych model winno się traktować jako pewien
obiekt odwzorowujący obrazujący opisowo-wyjaśniający dający w miarę
możliwości pełny obraz badanej rzeczywistości przy ktoacuterego budowaniu stosuje
się optimum informacyjne89
Jednocześnie w naukach humanistycznych ani sam
opis ani wyjaśnienie nie wyczerpują jeszcze badanej rzeczywistości Roacutewnie
istotne jest wartościowanie Model normatywny będzie się przejawiał właśnie
poprzez owe wartościowanie
Na gruncie niniejszej rozprawy nie można wykluczyć występowania
roacutewnież elementoacutew perspektywy opisowej modelu w celu podjęcia proacuteby
zrozumienia i wyjaśnienia istoty danego zjawiska poprzez przeciwstawienie go
wolnemu od założeń czystemu opisowi W literaturze przedmiotu utrzymuje się
bowiem że dokonanie opisu zjawiska nie jest możliwe bez jego zrozumienia a
zrozumienie bez wiedzy dotyczącej jego faktycznego przebiegu90
Można też
utrzymywać że sformułowanie norm byłoby trudne do wykonania bez
zrozumienia istoty zjawiska i odwrotnie aspekt normatywny wydaje się
niezbędny do ustalenia istoty zjawiska do jej zrozumienia i wyciągnięcia
wnioskoacutew91
Tym samym normatywno-opisowe modele są obecnie powszechnie
stosowane
Powstaje pytanie w jaki sposoacuteb instytucje prawne łączą lub wiążą przepisy
w całość ktoacutera dzięki nim tworzy jedność zebranych w ten sposoacuteb elementoacutew
składowych W tak postawionym pytaniu chodzi o ustalenie czy zbioacuter norm
prawnych odnoszących się do udziału społeczeństwa w ochronie środowiska i
regulujących udział społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO wykazuje
87
Ibidem 88
K Duraj-Nowakowa Modelowanie w badaniach pedagogicznych opcit s 16 i n 89
R Frigg S Hartmann Models in Science [w] Stanford Encyclopedia of Philosophy Spring
2012 Edition s 201 httpplatostafordeduarchivesspr2012entriesmodels-science cyt za T
Barankiewicz W poszukiwaniu modelu standardoacutew etycznych administracji publicznej w Polsce
Lublin 2013 s 19 90
K Płeszka Uzasadnienie decyzji interpretacyjnych poprzez ich konsekwencje Krakoacutew 1996 s
31 i n 91
T Spyra Granice wykładni prawa op cit s 21
33
cechy normatywnego modelu oraz czy zbioacuter elementoacutew składających się na ten
potencjalny normatywny model ze względu na ich charakter przesądza o
przyjęciu twierdzenia o istnieniu normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach GMO Konieczne jest roacutewnież w tym kontekście ustalenie roli zasad
prawa w konturowaniu normatywnych modeli co z pewnością nie jest obojętne
dla przyjętego w tej rozprawie toku rozważań rozpoczynającego się od analizy
podstawowych aktoacutew prawa międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej Z
analizowanych aktoacutew prawnych zostanie wyprowadzony bowiem szereg zasad
mających znaczenie dla ukształtowania regulacji z zakresu udziału społeczeństwa
w sprawach dotyczących GMO na gruncie prawa krajowego
R Dworkin ujął zasady jako nie tylko reguły dyrektywy o charakterze
funkcjonalnym ale też wartości o istotnym znaczeniu na płaszczyźnie logiki w
stosowaniu prawa92
R Dworkin wywodził swe rozważania z rzeczywistości
społecznej Nie ograniczał się więc jedynie do badania zjawisk na płaszczyźnie
prawnej Wskazywał że zasady prawa niejako wypełniają w praktycznym
stosowaniu prawa te miejsca w ktoacuterych potrzebne jest zastosowanie właśnie
logiki93
Sąd badając trudny przypadek i nie znajdując wzorca rozstrzygnięcia
wśroacuted reguł prawnych ma obowiązek sięgnąć po stosowaną zasadę gdyż jest nią
tak samo związany jak normami ktoacutere przeszły pozytywistyczny test rule of
recognition94
Zasady w ujęciu R Dworkina chroniąc określone prawa jednostki
nakładają powinności osiągania pewnych stanoacutew rzeczy tylko w takim zakresie
w jaki nie narusza to roacutewnowagi w systemie albo jego fragmencie w
szczegoacutelności poprzez wkraczanie w sferę praw innych podmiotoacutew95
R Alexy
przedstawia z kolei zasady jako bdquonakazy optymalizacyjne o charakterze
idealizacyjnymrdquo96
Zasady prawa nie są więc jeszcze jednym rodzajem norm a
stanowią pewną postać zbioru elementoacutew należących do odmiennej kategorii
ontologicznej do kategorii wartości Jak stwierdziła M Kordela wartości
wprowadzane do systemu prawa wyraźną bądź dorozumianą wolą prawodawcy
92
H L A Hart The Concept of Law Oxford 1994 s 94-95 93
Ibidem 94
Ibidem 95
Ibidem cyt za M Kordela Zasady prawa jako normatywna postać wartości Ruch Prawniczy
Ekonomiczny I Socjologiczny 2006 zesz 1 s 39-40 96
R Alexy Theorie der Grundrechte Baden-Baden 1985 cyt za M Kordela Zasady prawa jako
normatywna postać wartości Ruch Prawniczy Ekonomiczny I Socjologiczny 2006
34
nadają zasadom kształt normatywny ktoacutere pojawiają się wtoacuternie wobec
istniejących już unormowań i są reakcją porządku normatywnego na swoistą
nowość ktoacutera wymaga normatywnego uznania97
Oznacza to więc że jeżeli
wartość danego rodzaju zostanie uznana przez prawodawcę za konieczny element
porządku prawnego włączy on do systemu prawa taką wypowiedź doktrynalną
ktoacutera następnie przybierze postać zasady i zostanie niejako odtworzona przez
podmiot interpretujący i stosujący prawo98
Rozpatrywane na gruncie niniejszej rozprawy wartości umiejscowione są
w ramach tzw sfery publicznej rozumianej jako bdquoobszar działań wielu ludzi
grup instytucji dla przedyskutowania i rozwiązywania wspoacutelnych problemoacutewrdquo
do ktoacuterej to można stosować kryteria aksjologiczne lub normatywne99
To
wartości właśnie warunkują ustanawianie konkretnych celoacutew działań ludzi oraz
wyboacuter sposoboacutew ich osiągania przybierającą min normatywną postać poprzez
uznanie ich za ważne i obowiązujące100
T Buksiński wyroacuteżnia wartości konstytutywne ktoacutere stanowią wartości
najwyższe dla danej dziedziny określające jej tożsamość i specyfikę Jako
podstawową definicyjną wartość w sferze publicznej wyroacuteżnia suwerenność
obywateli101
Kolejną podgrupą wartości wyroacuteżnioną w ramach tej koncepcji są
wartości naczelne ktoacutere precyzują treść znaczeniową wartości konstytywnych i
same konstytuują roacuteżne części wspoacutelnego obszaru aksjologicznego wyznaczone
przez pojęcie wartościujące nadrzędne W ramach tej kategorii podstawowymi
wartościami w sferze publicznej będą min wolność zewnętrzna roacutewność pokoacutej
wewnętrzny102
Wartości naczelne stanowią podstawę aksjologiczną dla
formowania norm regulujących wspoacutełdziałanie oraz celoacutew ważnych dla życia
publicznego Wartości te stanowią płaszczyznę do tworzenia struktur
normatywnych i zasad działania publicznego Stoją one w opozycji do wartości
97
M Kordela Zasady prawa jako normatywna postać wartości Ruch Prawniczy Ekonomiczny I
Socjologiczny 2006 zesz 1 s 42 98
Por Z Ziembiński Logika praktyczna op cit s 22-23 99
T Buksiński Podstawy aksjologiczne sfery publicznej Filo-Sofija nr 24 (20141) s 21 100
Ibidem s 24 101
Ibidem s 28 102
Ibidem s 30
35
osobistych prywatnych103
W sferze publicznej realizacja wartości prowadzić
będzie do wytwarzania doacutebr ważnych publicznie Mają one charakter pochodny
od wartości konstytutywnych i naczelnych Pozwalają na ich urzeczywistnienie w
określonej postaci materialnej bądź duchowej Dobra moga przybrać postać norm
reguł przepisoacutew prawnych instytucji T Buksiński określa je mianem struktur
organizacyjnych104
W związku z tym iż proces wytwarzania doacutebr publicznych
skorelowany jest z wartościowaniem na najniższym poziomie można wyroacuteżnić
tzw publiczne wartości operacyjne (takie jak jawność życia publicznego
demokratyczne podejmowanie decyzji itp)105
Jednym z założeń tej koncepcji jest
uznanie że bdquokażda instytucja organizacja i osoba publiczna posiada swoistą
istotę (czyli swoiste wartości ją konstytuujące) oraz związany z nią zbioacuter funkcji i
zadań głoacutewnych do ktoacuterych realizacji jest powołana Ta istota to model idealny
wyrażony za pomocą pewnych pojęć charakteryzujących daną strukturę
organizacyjnąrdquo106
Oczekiwania społeczeństwa wyrażane są za pomocą zasad
normatywnych poprzez żądanie zapewnienia uprawnień należnych
społeczeństwu w danej kulturze O ile w społeczeństwach nie prowadzi się
polemiki co do wartości konstytutywnych i naczelnych o tyle ustalenie ich
zgodnej interpretacji i implementacji w zastosowaniu do określonych instytucji
czy organizacji przejawiające się w formie wartości operacyjnych stwarza
problem107
Warto wspomnieć iż teoria publicznych wartości powstała jako
reakcja przeciwko ekonomizacji życia publicznego W świetle tej teorii struktury
organizacyjne życia publicznego muszą być oceniane za pomocą innych
kryterioacutew niż przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą Nie oznacza to
deprecjonowania podmiotoacutew należących do sfery gospodarczej ale wymaga się
od nich że będą bardziej efektywnie niż instytucje publiczne i zgodnie z
wartościami publicznymi dostarczali usług publicznych Wymaga to jednak
103
Ibidem s 31-32 por T Pangle Uszlachetnienie demokracjiwyzwania epoki
postmodernistycznej przeł M Klimowicz Krakoacutew 1994 104
T Buksiński Podstawy aksjologiczne sfery publicznej op cit s 35-36 105
RS Hartman The Structure of Value Foundations of Scientific Axiology Wipf of Sock
Publishers Washington 2011 J Alexander The Civil Sphere Oxfor Univeristy Press New York
2006 106
T Buksiński Podstawy aksjologiczne sfery publicznej opcits 35-36 107
Por M Weber Gospodarka i społeczeństwo Zarys socjologii rozumiejącej przeł D
Lachowska Warszawa 2002 za T Buksiński Podstawy aksjologiczne sfery publicznej opcit s
39
36
kontroli publicznej108
Należy podkreślić iż w dzisiejszych czasach w dobie
rozwoju kapitalizmu istnieje silny związek polityki z ekonomią przy
jednoczesnym umniejszaniu sfery etyki Wskazuje się więc na doniosłą rolę opinii
publicznej w zachowaniu harmonii w działalności chociażby państwa w sferze
publicznej109
Formułowanie założeniem normatywnego modelu udziału społeczeństwa
w ochronie środowiska nie może odbyć się bez wyjaśnienia pojęcia
bdquospołeczeństwordquo Tradycyjnie rozumiane pojęcie bdquospołeczeństwordquo oznacza ogoacuteł
mieszkańcoacutew danego kraju lub jego wyroacuteżnionego obszaru Tak społeczeństwo
postrzegane jest w publicystyce i w takim znaczeniu posługujemy się nim w
mowie potocznej110
Natomiast w socjologii społeczeństwo rozumie się jako
zorganizowaną zbiorowość ktoacuterą charakteryzuje stosunkowo wysoki stopień
złożoności poczucie odrębności oraz względna intensywność oddziaływań
wzajemnych pomiędzy jego członkami połączonymi podobieństwem warunkoacutew
życia podziałem pracy normami postępowania111
Termin bdquospołeczeństwordquo
niejednokrotnie bywa uzupełniany określeniami go wartościującymi Takim
określeniem jest min bdquospołeczeństwo obywatelskierdquo Ideę społeczeństwa
obywatelskiego opracował w swoim czasie John Locke112
i David Hume113
podążając za wzrocami myśli starożytnej Następnie idea ta była rozwijana przez
kolejnych myślicieli i filozofoacutew prawa przede wszyskim Georga Wilhelma
Friedricha Hegelrsquoa114
(1770-1831) a poacuteźniej włocha Antonio Gramsci115
(1891-
1937) Ich wspoacutelna cechą jest koncepcja względnej samodzielności społeczeństwa
w relacji z państwem W myśl tej idei społeczeństwo zachowuje swą
podmiotowość niezależnie od podmiotowości państwa ma też zdolność do
samoorganizacji - bez względu na to jaki panuje system władzy (czy to
108
T Buksiński Podstawy aksjologiczne sfery publicznej op cit s 41-42 109
E Nowak KM Cern Ethos w życiu publicznym Warszawa 2008 s 53 110
encyklopediapwnpl z dnia 31032013 r 111
Ibidem 112
zob J Locke Dwa traktaty o rządzie przeł Z Rau Warszawa 1992 s 21 113
H Sasinowski Społeczeństwo obywatelskie i jego rola w budowie demokracji Economy nad
Managment nr 12012 s 31 114
zob GWF Hegel Wykłady z filozofii dziejoacutew Warszawa 1958 przeł T Kroński s 181 i n 115
Łączył on społeczeństwo obywatelskie z z nadbudową oraz tworzy z niego stopień pośredni
między bazą ekonomiczną a państwowymi instytucjami politycznymi A Szczap Koncepcje
społeczeństwa obywatelskiego w filozofii społecznej liberalizmu i komunitaryzmu praca doktorska
Zielona Goacutera 2016 s 81
37
monarchia czy republika) interesy społeczeństwa są zawsze nadrzędne Jak
wskazuje H Sasinowski warunkiem powstania i prawidłowego funkcjonowania
wspoacutełczesnego społeczeństwa obywatelskiego jest istnienie efektywnych
mechanizmoacutew zapewniających roacutewnowagę społeczną i kulturę obywatelską116
Co istotne mechanizmy zapewniające roacutewnowagę społeczną to właśnie regulacje
prawne instytucje organizacje ktoacuterych celem jest integracja roacuteżnych interesoacutew
społeczeństwa Społeczeństwo może przejąć od państwa pewne prerogatywy
poprzez grupowanie się w formie określonych organizacji stosowanie
mechanizmoacutew pozwalających na integrację wspoacutelnych interesoacutew Będą to
samorządy lokalne czy organizacje pozarządowe Kluczowe jest przyjęcie że
skuteczne i efektywne funkcjonowanie społeczeństwa obywatelskiego może mieć
realnie miejsce wtedy gdy państwo wypełnia swoje konstytucyjne zadania117
W
kontekście prowadzonych na gruncie tej rozprawy rozważań pojęcie
społeczeństwa obywatelskiego ma o tyle znaczenie iż wspoacutełcześnie w państwach
demokratycznych społeczeństwo obywatelskie stanowi pewien wzoacuter do ktoacuterego
państwa te dążą czego wyrazem sa roacutewnież postanowienia Konstytucji
Organizacje społeczeństwa obywatelskiego są uznawane za najlepsze podłoże
rozwoju wspoacutełczesnej demokracji Stanowią one nie tylko wzmocnienie i
urzeczywistnienie prawa obywateli do uczestnictwa w życiu publicznym ale
roacutewnież umożliwiają właściwe wypełnianie roacutel społecznych oraz samorealizację
we wszystkich sferach życia
Pojęcie społeczeństwo można zdefinionować w zestawieniu z określeniem
bdquospołecznośćrdquo czy bdquogrupa społecznardquo bdquoSpołecznośćrdquo oznacza zbiorowość ludzi
należących do pewnego środowiska społecznego i powiązanych ze sobą np
wspoacutelnym obszarem zamieszkania (społeczność lokalna) czy wyznawanymi
wartościami (społeczność chrześcijańska)118
Roacuteżnica pomiędzy społeczeństwem
a społecznością polega więc przede wszystkim na tym że społeczność jest
pojęciem węższym i charakteryzuje się pewnym szczegoacutelnym typowym dla danej
grupy ludzi rodzajem więzi bdquoGrupa społecznardquo oznacza z kolei zbiorowość ludzi
116
H Sasinowski Społeczeństwo obywatelskie i jego rola w budowie demokracji Economy nad
Managment nr 12012 s 31-32 117
Ibidem 118
Słownik języka polskiego sjppl z dnia 31032013 r encyklopediapwnpl z dnia 31032013 r
38
zespolonych więzią społeczną przejawiającą się w poczuciu łączności
przynależności grupowej i działaniu na rzecz realizacji wspoacutelnych celoacutew119
Z
kolei społeczeństwo to zbiorowość zorganizowana o stosunkowo wysokim
stopniu złożoności
Reasumując społeczeństwo postrzega się głoacutewnie w kontekście jego
relacji z państwem Niewątpliwie wszelkie analizowane definicje społeczeństwa
prowadzą do jednego kluczowego wniosku ndash społeczeństwo utożsamiane jest z
działalnością w tych obszarach w ktoacuterych państwo winno pozostawiać pewien
zakres swobody w celu urzeczywistniania podstawowych postulatoacutew państwa
demokratycznego opartego na takich wartościach jak wolność czy roacutewność
Jednocześnie aktywność społeczeństwa gwarantują odpowiednio sformułowane
regulacje prawne prawidłowe działanie struktur państwowych ktoacutere jest spoacutejne z
wolą społeczeństwa a nie występuje w opozycji do niej Społeczeństwo jest
swoistą bdquomateriąrdquo ktoacutera w sposoacuteb niejako spontaniczny buduje państwo i
jednocześnie jest wyrazem woli tego państwa Jak stwierdza H Sasinowski
skuteczność działań struktur państwowych i społecznych może wzajemnie się
warunkować jeżeli nastąpią między nimi właściwe relacje oparte na zasadach
pomocniczości przejrzystości sprawności odpowiedzialności wiarygodności
oraz społecznej partycypacji120
Należy zgodzić się z tym stwierdzeniem przy
czym winno się jednocześnie zauważyć że już brak realizacji jednej z tych zasad
może skutkować uniemożliwieniem osiągnięcia efektoacutew zakładanych przez
ustawodawcę w danym obszarze regulacji stosunkoacutew społecznych Istotne jest
więc dążenie do podejmowania spoacutejnych i daleko idących działań przez organy
stanowiące i stosujące prawo w jego tworzeniu i stosowaniu Konstruowanie
modeli stanowić może uosobienie tworzonych przez państo koncepcji prawnych
W kontekście niniejszej pracy i prowadzonej analizy należy pochylić się
nad definicją społeczeństwa zawartą w podstawowych aktach prawnych
regulujących tematykę udziału społeczeństwa w ochronie środowiska Aktem
prawnym ktoacutery taką definicję wprowadził jest Konwencja z Aarhus o Dostępie
do Informacji Dotyczących Środowiska i Udziale Społeczeństwa w
Podejmowaniu Decyzji Dotyczących Środowiska i Dostępie do Sprawiedliwości
119
encyklopediapwnpl z dnia 31032013 r 120
H Sasinowski Społeczeństwo obywatelskie i jego rola w budowie demokracji op cit s 42
39
w Sprawach Dotyczących Środowiska 121
Konwencja z Aarhus w art 2 ust 4
definiuje społeczeństwo jako bdquojedną lub więcej osoacuteb fizycznych lub prawnych
oraz zgodnie z krajowym ustawodawstwem lub praktyką ich stowarzyszenia
organizacje lub grupyrdquo Zgodnie więc z definicją zawartą w Konwencji z Aarhus
za społeczeństwo możemy uznać choćby jedną osobę fizyczną lub prawną
abstrahuje ona więc od liczby podmiotoacutew składających się na bdquospołeczeństwordquo
Konwencja z Aarhus w art 2 ust 5 stworzyła roacutewnież pojęcie bdquozainteresowanej
społecznościrdquo ktoacutere oznacza bdquoczęść społeczeństwa ktoacutera jest lub może być
dotknięta skutkami lub ma interes w podejmowanej decyzji dotyczącej
środowiskardquo Zgodnie z przepisem dla potrzeb tej definicji organizacje
pozarządowe działające na rzecz ochrony środowiska i spełniające wymagania
przewidziane w prawie krajowym uważa się za posiadające interes w tym
zakresie Ustawodawca precyzuje tu krąg podmiotoacutew ktoacutere mają prawo brać
udział w postępowaniach administracyjnych lub sądowych Zakres podmiotowy
tego pojęcia jest węższy niż pojęcia bdquospołeczeństwordquo a termin ten został
wprowadzony w celu ograniczenia liczy potencjalnych uczestnikoacutew postępowań
tylko do tych ktoacutere narażone są na negatywne skutki podejmowanej decyzji bądź
posiadają w danym postępowaniu inny interes prawny Co ważne Konwencja z
Aarhus wskazuje że organizacje pozarządowe ktoacutere spełniają wymogi formalne
przewidziane prawem krajowym uznane są za mające interes w tym zakresie122
bdquoUdział społeczeństwardquo oznacza natomiast partycypowanie wraz z
innymi w sprawach publicznych123
Celem wspoacutelnego działania jest potrzeba
dbania o środowisko naturalne oraz zdrowie i warunki życia ludzi potrzeba
zapobiegana potencjalnym negatywnym skutkom decyzji podejmowanych przez
organy państowe bdquoPartycypacja społecznardquo jest terminem szerszym niż bdquoudział
społeczeństwardquo124
Oznacza ona udział obywateli w zarządzaniu sprawami
121
Konwencja o Dostępie do Informacji Dotyczących Środowiska i Udziale Społeczeństwa w
Podejmowaniu Decyzji Dotyczących Środowiska i Dostępie do Sprawiedliwości w Sprawach
Dotyczących Środowiska DzU z 2003 r Nr 78 poz 706 zwana dalej bdquoKonwencją z Aarhusrdquo 122
M Micińska Udział społeczeństwa w ochronie środowiska Instrumenty administracyjno-
prawne Toruń 2011 s 235 123
J Jabłoński Udział społeczeństwa w ochronie środowiska w świetle prawa międzynarodowego
i wewnętrznego Warszawa 2002 s 554 124
A Haładyj A Kozińska K Sobieraj J Trzewik Rozwiązania horyzontalne w prawie ochrony
środowiska [w] red M Rudnicki Organizacja ochrony środowiska Lublin 2011 s 196
40
społeczności ktoacuterej są członkami125
Partycypacja społeczna ujmowana szeroko
stanowi podstawę społeczeństwa obywatelskiego bowiem urzeczywistania
postulaty dobrowolnego i inicjowanego przez obywateli udziału w sprawach
publicznych ich dotyczących mających wpływ na życie społeczności w ramach
ktoacuterej funkcjonują Pomocne w zrozumieniu istoty partycypacji będzie odwołanie
się do znanego powiedzenia bdquonic o nas bez nasrdquo W tym rozumieniu partycypacją
będzie każde niewykraczające poza granice prawa działanie organoacutew
administracji ktoacutere umożliwia społeczeństwu wpływ na rozstrzygnięcie sprawy
Może ono mieć charakter roacutewnież działania nieformalnego np przybierać formy
edukacji ekologicznej spotkania tzw ekomediacja itp Dwa ostatnie przykłady
stanowią uczestnictwo wykraczające poza standardową przewidzianą prawem
procedurę udziału społeczeństwa126
Partycypacja społeczna obejmuje przede
wszystkim sprawy o charakterze społecznym ekonomicznym gospodarczym
kulturowym zdrowotnym i środowiskowym127
Głoacutewnym jej celem jest
oferowanie podmiotom ktoacutere reprezentują interes społeczeństwa wpływu na
decyzje podejmowane przez organy państwa a przez to uwzględnienie interesoacutew i
perspektyw dotyczących w szczegoacutelności przestrzegania i akceptacji ryzyka
wynikającego z przyjęcia określonych rozwiązań technicznych128
Obowiązek
inicjowania partycypacji społecznej spoczywa na władzach publicznych jednak
zdarza się iż ich aktywność w tym zakresie jest niewielka lub niedostateczna
wobec czego inicjatywę taką podejmują często sami obywatele albo specjaliści w
dziedzinach ktoacuterych w danym przypadku partycypacja dotyczy Na dzień
dzisiejszy w stosunku do stanu prawnego sprzed kilku bądź kilkunastu lat nie
ulega wątpliwości iż istnieje znaczna ilość aktoacutew prawnych ktoacutere obowiązek
włączenia społeczeństwa w działania organoacutew administracji uwzlędniają Będzie
to chociażby ustawa z dnia 27 marca 2003 r o planowaniu i zagospodarowaniu
125
J Hausner Komunikacja i partycypacja społeczna Krakoacutew 1999 s 41 126
A Haładyj A Kozińska K Sobieraj J Trzewik Rozwiązania horyzontalne w prawie ochrony
środowiska op cit s 196 127
Ibidem 128
J Ciechanowicz-McLean Leksykon prawa ochrony środowiska Warszawa 2009 s 379 M
Strumińska Konfilkty ekologiczne a dostęp do informacji o środowisku i udział społeczny w
podejmowaniu decyzji środowiskowych [w] red C Starczewski Konflikt ekologiczny Materiały
pokonferencyjne Warszawa 2007 s 38
41
przestrzennym129
ustawa z dnia 14 grudnia 2012 r o odpadach130
ustawa z dnia
20 lipca 2017 r Prawo wodne131
ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r o ochronie
przyrody132
Wskazana tendencja wydaje się być naturalną konsekwencją
zwięszkonych możliwości szybkiego i efektywnego dostępu do informacji o
działaniach organoacutew administracji chociażby za pomocą Internetu ktoacutery
dodatkowo ułatwił oddolną samoorganizację społeczeństwa133
Nie ulega
wątpliwości iż jedną z największych korzyści płynących z partycypacji
społecznej jest uniknięcie bądź zminimalizowanie tzw konfliktoacutew
ekologicznych134
Zjawisko poszerzenia partycypacji społecznej w procesach
decyzyjnych związanych z ochroną środowiska jest cześcią długofalowego
procesu tworzenia się tzw demokracji uczestniczącej W zakresie prawa ochrony
środowiska proces ten nazwać można bdquoupodmiotowieniemrdquo obywateli w
pozytywnym tego słowa znaczeniu Ich stanowisko staje się istotne w zakresie
rozwiązywania problemoacutew związanych z ochroną środowiska135
Czynnikiem warunkującym zaistnienie zjawiska udziału społeczeństwa w
postępowaniu jest realność wpływu społeczeństwa na podejmowane decyzje
Pozwala to odroacuteżnić udział społeczeństwa od konsultacji społecznych136
Konsultacje społeczne są bowiem procedurą w ktoacuterej organy administracji
przedstawiają obywatelom swoje plany dotyczące zamierzonych działań Plany
tych działań mogą być zawarte w projektach aktoacutew prawnych programach
publicznych czy budżetach jednostek publicznych W procesie konsultacji
obywatele są uprawnieni do przedstawienia opinii na temat proponowanych
działań a następnie wraz z organami administracji rozważają najlepsze w danej
sytuacji rozwiązanie Konsultacja społeczna stwarza podmiotom społecznym
129
Dz U tj z 2017 r poz 1073 z poacuteźn zm 130
Dz U tj z 2018 poz 21 z poacuteźn zm 131
Dz U tj z 2017 poz 1566 z poacuteźn zm 132
Dz U tj z 2018 poz 142 z poacuteźn zm 133
K Pawłowska Partycypacja społeczna w podejmowaniu decyzji dotyczących przyrody w
mieście Politechnika Krakowska 2009 s 53 134
Konflikt ekologiczny to konflikt społeczny ktoacuterego przedmiotem jest stan środowiska a jedną
ze stron a zaraz arbitrem jest państwo cyt za J Runc Ochrona środowiska a konflikty społeczne
w Polsce Poznań 1998 s 23 135
M Strumińska Konfilkty ekologiczne a dostęp do informacji o środowisku i udział społeczny w
podejmowaniu decyzji środowiskowych [w] red C Starczewski Konflikt ekologiczny Materiały
pokonferencyjne Warszawa 2007 s 38 136
Ibidem
42
możliwość uzyskania wpływu na treść rozwiązań a administracji szereg
możliwości ulepszenia jej działań Optymalnym zakończeniem konsultacji byłoby
podjęcie wspoacutelnej decyzji organu administracji i obywateli jednak ostateczna
decyzja spoczywa w rękach tych pierwszych Cechą konsultacji ktoacutera umożliwia
w klarowny sposoacuteb odroacuteżnienie jej od partycypacji społecznej jest fakt iż
odpowiedzialność za kształt i treść dokumentu poddanego konsultacji spoczywa
na autorze dokumentu - instytucji a uwzględnienie przekazanych mu opinii nie
jest jego obowiązkiem a jedynie prawem mdash o ile uzna to za wskazane i cenne dla
merytorycznej zawartości dokumentu bądź jego społecznej akceptacji137
Tymczasem w przypadku udziału społeczeństwa w postępowaniach określanych
mianem partycypacji społecznej możemy moacutewić o rzeczywistym wpływie na
decyzje organoacutew administracji z racji istnienia instrumentoacutew prawnych temu
służących Podkreślenia wymaga fakt iż od momentu uchwalenia ustawy z dnia 9
listopada 2000 r o dostępie do informacji o środowisku i jego ochronie oraz
ocenach oddziaływania na środowisko138
pojęcie bdquoudziału społeczeństwardquo
należy do terminologii prawa ochrony środowiska139
Taki kierunek działania
ustawodawcy winno się oceniać jako prawidłowy bowiem partycypację
społeczną w ochronie środowiska należy uznać za jeden z podstawowych
elementoacutew tworzenia i funkcjonowania społeczeństwa obywatelskiego Wszelkie
podejmowane w tej sferze działania mogą bowiem mieć ndash pozytywny lub
negatywny ndash wpływ zaroacutewno na stan środowiska jak i na status obszaroacutew ktoacutere
dane działanie obejmuje czy ktoacuterego dotyczy a także na życie mieszkańcoacutew
przeznaczenie terenoacutew możliwości inwestycyjne rozwoacutej społeczno-gospodarczy
itp Dlatego poznawanie opinii mieszkańcoacutew w poszczegoacutelnych sprawach czy
chociaż umożliwienie im wypowiedzenia się bądź zasięgnięcia informacji o
określonych działaniach pozwola na zwiększenie odpowiedzialności społecznej
poczucie wspoacutelności celoacutew pomiędzy państwem i społeczeństwem a także
uniknięcie konfliktoacutew a co za tym idzie wzmocnienie poczucia podmiotowości
społeczeństwa w tym społeczności lokalnych Potrzeba stworzenia gwarancji
137
D Długosz JJ Wygnański Obywatele wspoacutełdecydują Przewodnik po partycypacji
społecznej Warszawa 2005 138
DzU tj z 2000 r nr 109 poz 1157 z poacuteźn zm 139
M Micińska Udział społeczeństwa w ochronie środowiskahellip opcit s 20
43
prawnych udziału społeczeństwa w ochronie środowiska pojawiła się już
kilkadziesiąt lat temu jednakże skonkretyzowanie przewidzianych przez państwa
uprawnień nastąpiło stosunkowo poacuteźno z punktu widzenia okresu czasu w jakim
prawo ochrony środowiska się rozwijało140
Normatywny model udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących
GMO winien zakładać realizację społecznej funkcji prawa jako spełniającej rolę
ochrony interesoacutew społecznych Podjęcie proacuteby ustalenia takowego modelu
związane jest z ustaleniem elementoacutew tworzących ten model i rzeczywiście
funkcjonujących w ramach polskiego porządku prawnego
140
Ibidem
44
14 Uwagi końcowe
Powyższe rozważania prowadzą de facto do jednego kluczowego wniosku
ndash model normatywny to pewnego rodzaju wyidealizowana struktura oparta o
określone wartości ktoacutere uformowane są w zespoacuteł powinności i zakazoacutew
tworzących kierunki działania adresatoacutew tych norm w ramach danej dziedziny
stosunkoacutew społecznych Biorąc zaś pod uwagę tematykę poruszaną w niniejszej
rozprawie ustalenie założeń normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach dotyczacych GMO stanowić będzie swoistą proacutebę ustalenia metody
harmonizowania czy też systematyzowania regulacji prawnych i stworzonych w
oparciu o nie instytucji prawnych ktoacutere urzeczywistniać będą przyjęte w ramach
tego modelu wartości poprzez praktyczną i skuteczną ich realizację Ustalenie
założeń tego modelu pozwoli także na wykazanie korelacji pomiędzy
obowiązującymi regulacjami prawnymi normującymi sferę wykorzystywania
GMO a rzeczywistymi możliwościami realizacji zakładanego przez ustawodawcę
celu jaki jest skuteczna partycypacja społeczeństwa w sprawach związanych z
wykorzystywaniem GMO
Istnienie normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach GMO
powinno w założeniu ograniczać możliwości nadużywania uprawnień ze strony
podmiotoacutew ktoacuterych działania nastawione są na osiągnięcie efektu
ekonomicznego Stosowanie inżynierii genetycznej nie powinno być w
znaczącym stopniu podporządkowane regułom rynkowym a winno podlegać
mechanizmom stabilizująco-kontrolnym Reasumując modelowanie winno być
ukierunkowane na ustalenie rozwiązań ktoacutere zapewnią harmonię pomiędzy
rozwojem wspoacutełczesnych technologii a realizacją uprawnień społeczeństwa
ugruntowanych w obowiązującym prawie
Można a priori przyjąć że sama złożoność struktury prawa
administracyjnego czy prawa ochrony środowiska wpływać będzie na złożoność
czy trudność w ustaleniu szczegoacutełowych założeń normatywnego modelu udziału
społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO Niekiedy założenia te przybiorą
więc charakter prognoz Badanie tej dziedziny stosunkoacutew społecznych poprzez
modelowanie jest oparte o abstrakcyjne wnioskowanie osadzone w
45
uwarunkowaniach prawa administracyjnego i prawa ochrony środowiska
Modelowanie rozumiane jako symulacja rzeczywistych procesoacutew elementarych
składających się na funkcjonowanie badanej sfery141
w przypadku analizowanej
problematyki opierać się będzie o następujące zamierzenia 1) ustalenie w aktach
źroacutedłowych modułoacutew tego modelu rozpoczynając od zidentyfikowania wartości
będących podstawą aktywności społecznej w dziedzinie ochrony środowiska
przyjęte wartości pozwolą na zidentyfikowanie zakresu norm prawnych ktoacutere
ujmą istotę tych wartości w postaci normatywnej 2) odniesienie się do treści
norm prawnych ktoacutere oacutew model tworzą w zgodzie z przyjętą ich hierarchią 3)
analizę procesoacutew opartych o ustalone normy prawne wraz z wykazaniem
istniejących problemoacutew konfliktoacutew i luk w prawie 4) uszeregowanie tych
procesoacutew z punktu widzenia ich doniosłości i skuteczności 5) zbadanie korelacji
między poszczegoacutelnymi elementami i procesami zawartymi w tym modelu 6)
wskazanie zagrożeń wraz ze sformułowaniem postulatoacutew
W ramach modelowania winno się postawić pytanie ndash jakie istnieją
możliwości kontroli społecznej wykorzystywania GMO w sytuacji gdy z uwagi
postęp techniczny niejako narzucona została ingerencja inżynierii genetycznej w
środowisko Ponadto czy założenia prawidłowego funkcjowania takiego modelu
są realne i dadzą się urzeczywistnić w postaci normatywnej Nie można bowiem
abstrahować od istnienia w tej dziedzinie stosunkoacutew społecznych także sfery
technicznej i ekonomicznej Model ktoacutery z założenia jest kontrukcją teoretyczną
pozwoli ukazać relacje pomiędzy poszczegoacutelnymi aktami regulującymi sferę
udziału społeczeństwa w ochronie środowiska oraz sferę wykorzystywania GMO
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania analiza założeń normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach dotyczącyh GMO powinna umożliwić
wyodrębnienie tych elementoacutew prawa ochrony środowiska w tym regulującego
wykorzystywanie GMO ktoacutere bądź gwarantują bądź stają na drodze do realizacji
celoacutew urzeczywistniających społeczną aktywność w sprawach dotyczących GMO
Tym samym w prowadzonych rozważaniach nie można abstrahować od analizy
141
Por K Gąska Modelowanie zintegrowanych systemoacutew gospodarki odpadami z
wykorzystywaniem teorii zorientowanej obiektow [w] Efektywne zarządzanie gospodarką
odpadami VII Międzynarodowe Forum Gospodarki Odpadami Kalisz - Poznań Polska 2007 r s
491
46
przepisoacutew prawa ochrony środowiska rozpoczynając jednakże od analizy
przepisoacutew prawa międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej
47
II Udział społeczeństwa w ochronie środowiska jako podstawa do
tworzenia struktury normatywnego modelu udziału społeczeństwa
w sprawach dotyczących GMO Analiza udziału społeczeństwa w
ochronie środowiska na gruncie prawa międzynarodowego prawa
Unii Europejskiej i prawa krajowego
21 Uwagi wstępne
Do intrumentoacutew prawnych udziału społeczeństwa w ochronie środowiska
na gruncie prawa międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej należą dostęp
społeczeństwa do informacji udział społeczeństwa w postępowaniach
zakończonych wydaniem rozstrzygnięcia w indywidualnej sprawie udział w
przygotowywaniu planoacutew programoacutew określaniu wytycznych polityki oraz w
przygotowywaniu przepisoacutew wykonawczych lub powszechnie obowiązujących
aktoacutew normatywnych a ponadto dostęp do wymiaru sprawiedliwości Udział
społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO regulowany jest poprzez
odpowiednie odesłania przepisami ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko Na wstępie należy poruszyć ową
problematykę aby zaprezentować zagadnienie w sposoacuteb kompleksowy i dokonać
proacuteby identyfikacji problemoacutew ktoacutere występują na gruncie uuiś a ktoacutere mogą
wpływać na skuteczność partycypacji społeczeństwa w sprawach z zakresu GMO
Należy podkreślić iż zaroacutewno w prawie międzynarodowym w prawie
Unii Europejskiej jak i w prawie polskim sygnalizuje się istotną rolę
społeczeństwa w zapewnieniu właściwej ochrony środowiska Udział
społeczeństwa wpływa bowiem na wzrost społecznej świadomości w zakresie
zagadnień ochrony środowiska zwiększenie zaufania obywateli do organoacutew
administracji i działań przez nią podejmowanych i odpowiednio wzrost poczucia
odpowiedzialności organoacutew administracji za podejmowane przez nich działania
Ostatecznie wpływa to na zwiększenie jakości działań administracji publicznej
Realizacji tych celoacutew służyć ma ustanowienie w prawie instrumentoacutew udziału
48
społeczeństwa w ochronie środowiska Niniejszy rozdział zawierać będzie analizę
tych instrumentoacutew prawnych
W pierwszej kolejności przedstawione zostaną unormowania udziału
społeczeństwa w ochronie środowiska zawarte w przepisach prawa
międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej co wynika z faktu iż w hierarchii
aktoacutew prawnych są one nadrzędne w stosunku do ustaw krajowych i determinują
ich kształt oraz treść Pełna analiza regulacji ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko wydaje się być niemożliwa bez odwołania
się do aktoacutew ktoacutere pierwotnie stworzyły instrumenty prawne udziału
społeczeństwa w ochronie środowiska Jednym z celoacutew analiz zawartych w
niniejszym rozdziale jest więc wskazanie regulacji prawa międzynarodowego i
prawa Unii Europejskiej ktoacutere stanowią fundament do tworzenia i stosowania
instrumentoacutew udziału społeczeństwa w ochronie środowiska Następnie zostanie
dokonana charakterystyka regulacji dostępu do informacji udziału społeczeństwa
w postępowaniach administracyjnych z zakresu ochrony środowiska na gruncie
prawa krajowego tj w Konstytucji oraz wspominanej ustawy o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
Reasumując celem niniejszego rozdziału jest scharakteryzowanie
intrumentoacutew prawnych udziału społeczeństwa w zakresie ich wykorzystywania w
szeroko rozumianej ochronie środowiska a także podmiotoacutew ktoacutere z tych
instrumentoacutew mogą na mocy prawa korzystać a jednocześnie wykazanie czy
wymienione instrumenty rzeczywiście spełniają przypisaną im przez prawodawcę
rolę Analiza w tym zakresie pozwoli na wyodrębnienie podstawowych wartości
ktoacutere docelowo winny stanowić składniki normatywnego modelu udziału
społeczeństwa w sprawach GMO Pozwoli to ostatecznie na ustalenie w oparciu
o jakie założenia stworzony został bądź winien być stworzny normatywny model
udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO
49
22 Koncepcja udziału społeczeństwa w ochronie środowiska na
gruncie prawa międzynarodowego
Międzynarodowe prawo ochrony środowiska umożliwia wspoacutełpracę
Państw na poziomie globalnym a więc niezbędnym z punktu widzenia ochrony
środowiska traktowanego jako niepodzielny zbioacuter elementoacutew przyrodniczych
Przełomem w uznaniu roli i znaczenia społeczeństwa w ochronie środowiska była
Konferencja organizowana przez ONZ bdquoŚrodowisko i Rozwoacutejrdquo ktoacutera odbyła się
w Rio de Janeiro w dniach 3-14 czerwca 1992 r Konferencja z uwagi na jej
fundamentalne dla ochrony środowiska znaczenie określana jest roacutewnież jako
Szczyt Ziemi Podczas konferencji w wyniku długotrwałych negocjacji i
porozumienia wszystkich uczestniczących stron przyjęto trzy dokumenty o
charakterze deklaratywnym Deklarację w Sprawie Środowiska i Rozwoju142
Agendę 21 (Globalny program działań) oraz Deklarację o lasach a także dwie
umowy o charakterze wiążącym Konwencję o roacuteżnorodności biologicznej143
oraz
Konwencję ramową w sprawie zmian klimatu144
Konferencja stanowiła punkt zwrotny i zapoczątkowała nową epokę w
historii ochrony środowiska na świecie Konferencja uwidoczniła ryzykowny
względem środowiska naturalnego kierunek w jakim podąża społeczeństwo
nastawione na rozwoacutej gospodarczy i technologiczny w celu zaspokajania potrzeb
konsumpcyjnych ludzkości145
Potrzeba sformułowania strategii na rzecz
ograniczenia i przeciwdziałania globalnym zagrożeniom środowiska
doprowadziła do stworzenia polityki zroacutewnoważonego rozwoju a na jej gruncie
sformułowania zasady zroacutewnoważonego rozwoju ktoacutera stanowi iż bdquona obecnym
poziomie cywilizacyjnym możliwy jest rozwoacutej zroacutewnoważony to jest taki rozwoacutej
w ktoacuterym potrzeby obecnego pokolenia mogą być zaspokojone bez umniejszania
szans przyszłych pokoleń na ich zaspokojenierdquo146
Prawo do zadowalających
142
zwana dalej bdquoDeklaracjąrdquo 143
DzU 2002 nr 184 poz 1532 zwana dalej bdquoKonwencją o roacuteżnorodności biologicznejrdquo 144
J Ciechanowicz-McLean Międzynarodowe Prawo Ochrony Środowiska Wydawnictwo
Prawnicze PWN Warszawa 1999 145
Ibidem 146
Zdanie to wywodzi się z raportu WECD (Światowa Komisja Środowiska i Rozwoju zwana też
Komisją Bruntland) Komisja wypracowania szerokiej koncepcji politycznej zroacutewnoważonego
50
warunkoacutew życia w środowisku jako uznawane za jedno z prawa człowieka
rozumiane był coraz częściej jako prawo do informacji o stanie środowiska o
jego zagrożeniach istniejących i planowanych prawo do wspoacutełuczestniczenia w
podejmowaniu decyzji mających wpływ na wygląd jakość czy stan
środowiska147
Wyjątkowe znaczenie Deklarcji przejawia się przede wszystkim w
tym iż sformułowano w niej zasady ktoacutere na dzień dzisiejszy stanowią nadrzędne
zasady prawa ochrony środowiska min zasada zanieczyszczający płaci zasada
kompleksowości zasada prewencji przezorności a także zasada uspołeczniania
procesu decyzjnego w ochronie środowiska148
Deklaracja stanowi zbioacuter 27 zasad określających prawo narodoacutew do
rozwoju oraz ustalających ich zobowiązania chroniące wspoacutelne środowisko
Wśroacuted wszystkich zasad zawartych w Deklaracji zasada 10 odnosi się do dostępu
do informacji traktowanego jako udział społeczeństwa w ochronie środowiska jak
i do udziału społeczeństwa w postępowaniach z zakresu ochrony środowiska i
stanowi iż zagadnienia środowiskowe są najlepiej rozwiązywane na
odpowiednim poziomie z udziałem wszystkich zainteresowanych obywateli a
państwa powinny zapewnić efektywny i rzeczywisty dostęp do prawnych i
administracyjnych środkoacutew służacych tej ideii Zasada ta w treści swej odnosi
się do dostępu do informacji dotyczących niebezpiecznych substancji i
niebezpiecznej dla zdrowia działalności oraz do możliwości podejmowania
decyzji Roacutewnocześnie zadaniem władzy państwowej jest zapewnienie
efektywnego dostępu do środkoacutew prawnych i administracyjnych w tym zakresie
oraz podejmowanie działań mających wpłynąć na zwiększenie świadomości
ekologicznej obywateli149
Artykuł 10 konstytuuje zasadę uspołeczniania procesu
rozwoju oraz opublikowania w kwietniu 1987 roku raportu Nasza Wspoacutelna Przyszłość
Działalność Komisji przyczyniła się do zwołania Szczytu Ziemi w 1992 w Rio de Janeiro Raport
oacutew dostrzega że cywilizacja osiągnęła poziom dobrobytu możliwy do utrzymania pod warunkiem
odpowiedniego gospodarowania Model takiej gospodarki zakłada odpowiednio i świadomie
ukształtowane relacje pomiędzy wzrostem gospodarczym dbałością o środowisko (nie tylko
przyrodnicze ale także sztuczne ndash wytworzone przez człowieka) oraz jakością życia (w tym
zdrowiem człowieka) 147
Cyt za D Kałuża MPłoszka R Robaczewska P Wach Decyzje środowiskowe WK2015 148
Dokumenty końcowe Konferencji Narodoacutew Zjednoczonych Środowisko i rozwoacutej przeł P
Błaszczyk I Kulisz Warszawa 1993 s 13-18 149
bdquoZagadnienia środowiskowe są na każdym poziomie najlepiej rozwiązywane przy udziale
wszystkich zainteresowanych obywateli Na poziomie państwa każdy obywatel powinien mieć
zapewniony odpowiedni dostęp do informacji dotyczącej środowiska ktoacutera jest w posiadaniu
51
decyzyjnego w dziedzine ochrony środowiska i daje wyraz przekonaniu państw
iż szeroko pojmowana i skuteczna partycypacja społeczeństwa w ochronie
środowiska stanowi jeden z fundamentoacutew zroacutewnoważonego rozwoju150
Reasumując podczas Konferencji w Rio de Janeiro stworzono po raz
pierwszy zasady udziału społeczeństwa w ochronie środowiska tworząc w ten
sposoacuteb ogoacutelne standardy tego udziału Należy dodać iż sformułowano woacutewczas
zaroacutewno zasady odnoszące się do społeczeństwa jako ogoacutełu oraz szczegoacutełowe
postulaty mające zastosowanie do konkretnych grup społecznych W
szczegoacutelności chodzi tu o organizacje pozarządowe związki zawodowe
naukowcoacutew grupy etniczne kobiety dzieci młodzież i rolnikoacutew Szczegoacutełowe
rozwiązania odnoszące się do wskazanych grup społecznych zostały
sformułowane w treści programu Agenda 21 Natomiast Deklaracja z Rio
ustanowiła dwa filary partycypacji społecznej w ochronie środowiska a
mianowicie dostęp do informacji i udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji
Kolejne międzynarodowe akty prawne stanowiły rozwinięcie zagadnień
zawartych w Deklaracji z Rio151
Obok Deklaracji z Rio de Janeiro omawianą tematykę kompleksowo
ujmowały ponadto Wytyczne w sprawie dostępu do informacji o ochronie
środowiska oraz udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji w sprawach
związanych z ochroną środowiska uchwalone w 1995 r w Sofii na III
Konferencji Ministroacutew Ochrony Środowiska odbywającej się w ramach procesu
bdquoŚrodowisko dla Europyrdquo Jednakże wymienione akty mają charakter
instrumentoacutew typu bdquosaft lawrdquo152
W latach 90 akty prawnie wiążace istniały
tylko w zakresie poszczegoacutelnych zagadnień ochrony środowiska Mowa tu np o
władzy publicznej Dotyczy to informacji o niebezpiecznych substancjach i niebezpiecznej
działalności w rejonie zamieszkiwania społeczności jak roacutewnież możliwości uczestniczenia
społeczeństwa w procesie podejmowania decyzji Państwa powinny to ułatwić jak roacutewnież
zwiększyć świadomość społeczeństwa przez stworzenie szerokiego dostępu do informacji
Powinien zostać zapewniony efektywny i rzeczywisty dostęp do prawnych i administracyjnych
środkoacutew w tym zakresie włączając w to środki kompensujące i zaradcze Tekst w J Boć E
Samborksa-Boć Ochrona środowiska Źroacutedła Wrocław 1994 r 101-105 150
Dokumenty końcowe Konferencji Narodoacutew Zjednoczonych Środowisko i rozwoacutej przeł P
Błaszczyk I Kulisz Warszawa 1993 s 13-18 151
M Micińska Udział społeczeństwa op cit s 35 152
Zob J Jerzmański Co-operation Between Environmental Authorities and ECOs in the Light of
International Instruments [w] Co-operation Between Environmental Authorities and Ecological
NGOs A Comparitive Review (red) J Jendrośka Wrocław 1998 r s 11-19
52
Konwencji Helsińskiej o ochronie Bałtyku z 1992 r czy Konwencji o
transgranicznych skutkach awarii przemysłowych z 1992 r Regulowały one
jedynie uprawnienia do dostępu do informacji wydawanych na wniosek
zainteresowanego podmiotu153
Dokonując analizy regulacji prawa międzynarodowego dostrzec można iż
odmiennie uregulowano w nim udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji w
zależności od tego czy chodziło o decyzje o znaczeniu strategicznym czyli
procedury dotyczące tworzenia prawa wytycznych polityki planoacutew programoacutew
itp czy też chodziło o indywidualne decyzje administracyjne wydawane w
konkretnych sprawach Kwestia partycypacji społeczeństwa w realizacji zadań
organizatorskich uregulowana została przede wszystkim poprzez wytyczne bądź
zalecenia przy tym ogoacutelnie sformułowane154
Państwa-strony umoacutew
międzynarodowych za głoacutewny cel przyjęły zapewnienie udziału społeczeństwa w
postępowaniach w przedmiocie wydania decyzji indywidualnej W tym zakresie
w latach 90 istniał szereg instrumentoacutew międzynarodowych tworzacych
rozbudowany system procedur Wciąż jednak były to unormowania tylko w
obrębie określonych dziedzin ochrony środowiska (np Konwencja EKG ONZ o
Ocenach Oddziaływania na Środowisko w Kontekście Transgranicznym z 1991 r
tzw Konwencja z Espoo)155
Kompleksową regulację w tym przedmiocie ustanowiono w 1998 r Jest to
wspomniana już w niniejszej rozprawie Konwencja o dostępie do informacji
udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości
w sprawach dotyczących środowiska (Konwencja z Aarhus) Głoacutewnym celem
stworzenia Konwencji z Aarhus było sprecyzowanie i określenie w formie
wiążących postanowień traktatowych deklaracji politycznych ogłoszonych w
1995 roku przez Ministroacutew na III Paneuropejskiej Konferencji bdquoŚrodowisko dla
153
J Jendrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacji udziale społeczeństwa w
podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska z
komentarzem Wrocław 1999 r s 5 154
Ibidem s 6 155
J Jerzmański Konwencja Espoo a porozumienia międzynarodowe Konkretyzacja modelowego
wzorca ocen oddziaływania na środowisko w porozumieniach międzynarodowych Biuletyn
Komisji ds OOŚ nr 17 1995 r s 20-21
53
Europyrdquo w Sofii156
W negocjowaniu tekstu Konwencji brały udział pozarządowe
organizacje ekologiczne co stanowiło precedens w dotychczasowej historii prawa
ochrony środowiska157
Konwencja z Aarhus normuje trzy typy instrumentoacutew udziału
społeczeństwa Należą do nich dostęp do informacji udział społeczeństwa w
podejmowaniu decyzji i dostęp do wymiaru sprawiedliwości w ochronie
środowiska Natomiast w udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji zostały
dodatkowo wyodrębnione udział społeczeństwa w rozstrzygnięciach dotyczących
konkretnych przedsięwzięć udział społeczeństwa w odniesieniu do planoacutew
programoacutew i wytycznych polityki mających znaczenie dla środowiska oraz udział
społeczeństwa w przygotowywaniu przepisoacutew wykonawczych ilub powszechnie
obowiązujących aktoacutew normatywnych Przedstawiciele literatury
międzynarodowej wskazywali iż Konwencja z Aarhus jest pierwszy w historii
aktem prawnym w ktoacuterym prawo do życia w zdrowym środowisku zostało
ukonstytuowane w sposoacuteb wiążący158
Winno się w tym miejscu przytoczyć
roacutewnież art 3 ust 5 i 6 Konwencji ktoacutere umożliwiają Stronom utrzymanie lub
wprowadzenie środkoacutew przewidujących w sprawach dotyczących środowiska
swobodniejszy dostęp do informacji zwiększony udział społeczeństwa w
podejmowaniu decyzji oraz szerszy dostęp do wymiaru sprawiedliwości niż jest
przewidywane w Konwencji Konwencja ustala więc jedynie niezbędne
minimalne standardy udziału społeczeństwa w ochronie środowiska
W ramach pierwszego filaru Konwencja określa czym jest dostęp do
informacji o środowisku oraz formułuje zasady dostępu do informacji
wprowadzając podział na dostęp na bierny i czynny Należy podkreślić iż dostęp
do informacji traktowany jest jako osobna instytucja prawna Odnosi się on
bowiem do stworzenia gwarancji jawności administracji i stworzenia możliwości
dostępu do urzędowych dokumentoacutew bez powiązywania tego z konkretnym
156
Decyzja Rady z dnia 17 lutego 2005 r w sprawie zawarcia w imieniu Wspoacutelnoty Europejskiej
Konwencji o dostępie do informacji udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie
do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska DzUrz z dnia 17052005 r L 1241 157
REC IUCN GLOBE J Jendrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacji udziale
społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących
środowiska z komentarzem Wrocław 1999 r s 8 158
Por K Brady New Convention on Access to Information and Public Participation in
Environmental Matters Environmental Policy and Law Nr 228 s70
54
postępowaniem (sądowym czy administracyjnym) bądź łączenia z istnieniem
tego typu uprawnień wynikających z członkowsta w określonym organie czy
instytucji159
Z kolei czynne udostępnianie informacji o środowisku nakłada na państwa
Strony obowiązek gromadzenia uaktualniania opracowywania i udostępniania
roacuteżnego rodzaju informacji min informacji o zagrożeniach informacji o
planowanych i prowadzonych przedsięwzięciach mających wpływ na środowisko
wytycznych polityki a także planoacutew i programoacutew itp Konwencja z Aarhus
nakazuje mobilizowanie podmiotoacutew gospodarczych prowadzących działalność
mającą znaczący wpływ na środowisko do regularnego informowania
społeczeństwa o wpływie ich działalności i produktoacutew przez nich wytwarzanych
na środowisko (także w ramach znakowania ekologicznego i przeglądoacutew
ekologicznych)160
Drugim filarem Konwencji z Aarhus jest udział społeczeństwa w
podejmowaniu decyzji pojmowany w sposoacuteb szeroki tzn dotyczy udziału w
postępowaniach w przedmiocie wydania przez organ konkretnych rozstrzygnięć
oraz udziału w przygotowywaniu planoacutew programoacutew określania wytycznych
polityki a ponadto do przygotowywania przepisoacutew aktoacutew wykonawczych lub
powszechnie obowiązujących aktoacutew normatywnych Należy podkreślić iż wśroacuted
instrumentoacutew udziału społeczeństwa w ochronie środowiska ten rodzaj
partycypacji traktowany jest jako kluczowy a dostęp do informacji i do wymiaru
sprawiedliwości stanowią niejako narzędzia do osiągnięcia głoacutewnego celu właśnie
w postaci uczestnictwa społeczeństwa w sprawach publicznych
Na marginesie warto dodać że przez długi czas udział społeczeństwa w
ochronie środowiska kojarzony był w przeważającej mierze z procedurą oceny
oddziaływania na środowisko (OOŚ) natomiast w innych kategoriach pozwoleń
nie dostrzegano potrzeby udziału społeczeństwa Roacutewnież konstrukcja przepisoacutew
Konwencji z Aarhus na pierwszy rzut oka wskazuje że oacutew akt prawny odnosi się
159
J Jędrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacji udziale społeczeństwa w
podejmowaniu decyzjihellip op cit s 64 Por J Jendrośka M Stoczkiewicz Dostęp do informacji
o środowisku Warszawa 2002 s 28 160
J Jędrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacji udziale społeczeństwa w
podejmowaniu decyzjihellip op cit s 64
55
przede wszystkim do procedury OOŚ161
Jak podkreśla J Jendorśka i W Radecki
jest to wrażenie mylne albowiem udział społeczeństwa na mocy art 6 Konwencji
z Aarhus wymagany jest w stosunku do określonych tam przedsięwzięć
niezależnie od tego czy prawo krajowe przewiduje jednocześnie w stosunku do
nich obowiązek przeprowadzenia procedury OOŚ Istnieje natomiast odwrotne
powiązanie ndash postanowienia art 6 Konwencji należy stosować roacutewnież do
wszystkich nieujętych w niej rodzajoacutew działalności o ile prawo krajowe
przewiduje w stosunku do nich procedurę OOŚ z udziałem społeczeństwa162
Autorka rozprawy uznaj tą koncepcję za trafną Nie można zaprzeczyć iż w treści
Załącznika numer 1 do Konwencji z Aarhus wymienione są rodzaje przedsięwzięć
wymagających udziału społeczeństwa i Załącznik ten obejmuje w większości
przedsięwzięcia bdquoinwestycyjnerdquo Nawet wymienione pozwolenia bdquośrodowiskowerdquo
wydawane sa głoacutewnie na przedsięwzięcia związane z realizacją określonych
inwestycji Jest to wyraz tradycyjnego podejścia ustawodawcy Niemniej jednak
rozwoacutej technologiczny i gospodarczy stwarza nowe wyzwania w zakresie ochrony
środowiska i tradycyjne podejście wydaje się być niewystarczające Twoacutercy
Konwencji postanowili więc zmierzyć się z tym problemem a wyrazem tego jest
ustęp 11 artykułu 6 Konwencji ktoacutery stanowi iż bdquoKażda ze Stron w ramach
swojego prawa krajowego w miarę możliwości odpowiednio stosuje
postanowienia niniejszego artykułu w odniesieniu do decyzji o wydaniu
pozwolenia na zamierzone uwolnienie genetycznie zmodyfikowanych organizmoacutew
do środowiskardquo Ustawodawca postanowił więć wyodrębnić a przez to podkreślić
znaczenie udziału społeczeństwa w roacuteżnego rodzaju procedurach163
Tym samy
należy uznać że udział społeczeństwa na mocy art 6 Konwencji z Aarhus
wymagany jest w stosunku do określonych tam przedsięwzięć niezależnie od
tego czy prawo krajowe przewiduje jednocześnie w stosunku do nich obowiązek
przeprowadzenia procedury OOŚ Zasadność tego poglądu potwierdza także treść
obowiązujących przepisoacutew prawa krajowego regulujących zagadnienia związane
161
J Jendrośka Ocena oddziaływania na środowisko (OOŚ) Fachowa ekspertyza czy procedura z
udziałem społeczeństwa Sytuacja w Polsce na tle tendencji światowych Wrocław 1997 s 65 162
J Jędrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacji udziale społeczeństwa w
podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliości w sprawach dotyczących środowiska z
komentarzem Centrum Prawa Ekologicznego Wrocław 1999 s86 163
Ibidem
56
z wykorzystywaniem GMO Przepis art 6 Konwencji z Aarhus został
sformułowany w taki sposoacuteb w akcie prawnym takiej rangi że uznać należy za
racjonalne i uzasadnione przyjęcie szerokiego zakresu jego stosowania
uwzględniającego zmieniające się warunki społeczno-gospodarcze w tym
rozwijające się technologie w zakresie ochrony środowiska
Jednocześnie można postawić pytanie dlaczego w pkt 11 art 6 Koncencji
z Aarhus odniesiono się wyłącznie do zamierzonego uwolnienia GMO do
środowiska zaś pominięto pozostałe procedury z użyciem GMO Niemniej jednak
Konwencja z Aarhus jest aktem stanowiącym pewien wyraz kompromisu
pomiędzy szeregiem państw ktoacutere ją podpisywały a tym samym właściwym
byłoby przyjęcie że wytacza ona jedynie kierunek dla państw w tworzeniu prawa
krajowego Z pewnością taka interpretacja pozwala na urzeczywistnienie celoacutew
jakim przyświecało powstanie Konwencji z Aarhus i zwiększa
prawdopodobieństwo ochrony interesoacutew społeczeństwa Potwierdzają to także
obowiązujące unormowania zawarte w umogz co zostanie wskazane w
kolejnych rozdziałach pracy
Odnosząc się zaś do uregulowania procedury udziału społeczeństwa w
Konwencji z Aarhus kładzie ona nacisk na przeprowadzenie kolejnych etapoacutew
procedury w terminie dającym możliwość skutecznego poinformowania
społeczeństwa o postępowaniu tj takiego ktoacutere zapewnia czas na odpowiednie
przygotowanie się a w konsekwencji efektywne uczestnictwo w podejmowaniu
decyzji Ponadto Konwencja z Aarhus stanowi iż organy władzy państwowej
winny zachęcać przyszłych wnioskodawcoacutew do przeprowadzenia wstępnych
konsultacji czy dyskusji publicznej Artykuł 6 Konwencji stanowi iż
społeczeństwo w stosunku do planowanych przedsięwzięć może składać wszelkie
uwagi informacje analizy i opinie w formie pisemnej lub ustnej w trakcie
rozprawy publicznej albo podczas przesłuchania z udziałem wnioskodawcy
Strony powinny w sposoacuteb należyty uwzględnić rezultaty uzyskane w wyniku
udziału społeczeństwa tak więc udział ten nie powinien być traktowany jedynie
jako formalność a jako jednakowo ważny w stosunku do innych etap
postępowania Natomiast sama decyzja powinna być niezwłocznie podana do
publicznej wiadomości
57
Na marginesie wspomnieć należy iż w kwestii zakresu podmiotowego
udziału społeczeństwa Konwencja z Aarhus pozostawia jego określenie uznaniu
Stron Nie wymaga ona powszechnego udziału co oznacza że przykładowo
konsultacja jedynie z organizacją ekologiczną spełniałaby wymogi Konwencji z
Aarhus co jednak wydaje się być niecelowe i nie spełniać ideii jaka przyświęcała
jej powstaniu Jednakże jak podkreśla się w literaturze regulacje zawarte w art 6
Konwencji z Aarhus stanowią przede wszystkim praktyczne ujęcie problematyki
a mniejsze znaczenie mają tu gwarancje prawne udziału społeczeństwa164
Podejście takie wydaje się być zrozumiałe bowiem cel umoacutew międzynarodowych
jest odmienny od funkcji jaką pełni prawo bezpośrednio stosowane w danym
państwie Prawo międzynarodowe ma w tym wypadku nadać kierunek działania
stronom Konwencji z Aarhus Ponadto pełni ona rolę ukierunkowania roacutewnież na
przyszłość a więc przy uwzględnieniu zmieniających się warunkoacutew społeczno-
gospodarczych Konwencja z Aarhus ma więc stanowić swego rodzaju nadrzędną
gwarancję i generalne zobowiązanie do uregulowania tej problematyki na gruncie
prawa wewnętrznego poszczegoacutelnych stron Konwencji To strony Konwencji
mają poprzez sformułowane przez nie instrumenty prawne zagwarantowane
niezbędne środki ustawodawcze administracyjne jak roacutewnież właściwe środki
egzekucyjne dla ustanowienia i utrzymania jasnych przejrzystych i spoacutejnych ram
dla realizacji jej postanowień
Z kolei udział społeczeństwa w tworzeniu planoacutew programoacutew strategii a
także w przygotowywaniu przepisoacutew (art 7 i 8 Konwencji z Aarhus) regulowany
jest w sposoacuteb niewiążący Nie wprowadzają one obowiązku podejmowania przez
państwa działań legislacyjnych a skupiają się na wskazaniu odpowiednich działań
praktycznych i rozwiązań organizacyjnych jakie państwa powinny wdrożyć
Trzecim filarem Konwencji jest dostęp do wymiaru sprawiedliwości (art 9
Konwencji z Aarhus) Z jednej strony stanowi on gwarancję realizacji pozostałych
dwoacutech filaroacutew Konwencji ponieważ stwarza możliwość ochrony prawnej w
przypadku naruszenia przez organy władzy publicznej obowiązkoacutew wynikających
z Konwencji z drugiej strony jest swoistą gwarancją realizacji prawa do
164
J Jędrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacji udziale społeczeństwa w
podejmowaniu decyzji hellip op cit s 1
58
środowiska ustanowionego w art 1 Konwencji ponieważ daje możliwość
występowania do sądu z roszczeniami w interesie publicznym165
Bez możliwości
egzekwowania przez społeczeństwo przyznanych im uprawnień organy władzy
publicznej do ktoacuterych skierowane są obowiązki nie miały by w gruncie rzeczy
motywacji do zapewnienia społeczeństwu skutecznej realizacji opisywanych
instrumentoacutew O ile więc niniejsza rozprawa skupia się na analizie regulacji w
zakresie dostępu do informacji i udziału w postępowaniach o tyle niezbędnym
jest wyjaśnienie jakie środki prawne przysługują społeczeństwu w przypadku
naruszenia przez władze publiczne poszczegoacutelnych jego uprawnień
Kwestię tę reguluje art 9 Konwencji z Aarhus Istotne jest iż powołany
art 9 obejmuje swoim zakresem postępowania w sprawach wynikających z
naruszenia prawa do informacji i udziału w podejmowaniu decyzji w sprawach
dotyczących środowiska166
Dostęp do wymiaru sprawiedliwości docelowo
dotyczy sądoacutew jednak Konwencja Konwencji z Aarhus nie wyklucza także
innego niezależnego i bezstronnego organu powołanego z mocy ustawy
Gwarancje te dotyczą trzech kategorii podmiotoacutew tj podmiotoacutew ktoacuterym
odmoacutewiono (w całości lub w części) dostępu do informacji lub ktoacuterych żądanie
udostępnienia informacji nie zostało rozpatrzone niewłaściwie rozpatrzone czy
generalnie załatwione niezgodnie z postanowieniami art 4 Konwencji
podmiotom ktoacutere uczestniczyły bądź mogły uczestniczyć w postępowaniach
przewidzianych art 6 Konwencji ktoacutere to podważają legalność podjętego
rozstrzygnięcia lub też zgodność z prawem określonego działania lub zaniechania
członkom społeczeństwa spełniającym wymagania określone w prawie krajowym
ktoacuterzy kwestionują działania lub zaniechania osoacuteb prywatnych lub władz
publicznych naruszających wymagania prawa krajowego w dziedzinie ochrony
środowiska167
165
M Micińska Udział społeczeństwahellip op cit s 47 166
Por MM Kenig-Witkowska Prawo środowiska Unii Europejskiej Zagadnienia systemowe
Warszawa 2011 s 30 A Knade-Plaskacz Dostęp do wymiaru sprawiedliwości w sprawach
dotyczących ochrony środowiska-transpozycja Trzeciego Filaru Konwencji z Aarhus do prawa
Unii Europejskiej Przegląd Prawa Ochrony Środowiska nr 12014 str 222 167
Por K Brandy New Convention on Access to Information and Public Participation on
Environmental Matters bdquoEnvironmental Policy and Lawrdquo 1998 nr 228 s 73
59
Konwencja zawiera przepisy materialne i proceduralne co podkreśla
wyjątkowy jak na okres wejścia w życie Konwencji kompleksowy charakter jej
regulacji nie mający precedensu168
Stanowi ona swego rodzaju kodeks
demokracji w dziedzinie ochrony środowiska połączony z gwarancjami praw
człowieka ktoacutere w oacutewczesnym czasie były już silnie ugruntowane w prawie Z
tych też względoacutew postanowienia Konwencji z Aarhus określane są niekiedy jako
bdquonastępna generacjardquo praw człowieka169
Odzwierciedlenie wymogoacutew Konwencji z Aarhus w ustawodawstwie
polskim stanowi jeden z gwarantoacutew skutecznego udziału społeczeństwa w
sprawach dotyczących GMO w związku z czym ustalenie czy gwarancje zawarte
w Konwencji z Aarhus zostały urzeczywistnione na gruncie prawa krajowego
pozwoli na ocenę czy w prawie polskim istnieje normatywny model udziału
społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO Jednocześnie dotychczas
przeprowadzona analiza pozwala stwierdzić iż na gruncie prawa
międzynarodowego stworzono rozbudowane podstawy zapewnienia
społeczeństwu gwarancji udziału w ochronie środowiska Z zasadami tymi
korelują roacutewnież zasada prewencji i przezorności ktoacutere to zostaną omoacutewione w
kolejnych rozdziałach dysertacji Zasady te mogą posłużyć jako nadrzędne
założenia normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących
GMO i pozwalają na ustalenie kierunku rozważań prowadzonych w dalszej części
niniejszej rozprawy
Jak zostało wspomniane w tym rozdziale w celu ustalenia założeń modelu
udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO winno się w pierwszej
kolejności ustalić moduły tego modelu rozpoczynając od zidentyfikowania
wartości będących podstawą aktywności społecznej w dziedzinie ochrony
środowiska Prawo międzynarodowe wychodzi na przeciw tym rozważaniom
bowiem już na obecnym etapie prowadzonej analizy się można wyodrębnić szereg
zasad mogących stanowić wytyczne do dalszych przemyśleń obejmujących
przedmiot niniejszej pracy Do zasad tych należy zasada zroacutenoważonego
168
Zob szerzej J Jendrośka M Bar Mechanizmy kontroli i egzekwowania Konwencji z Aarhus
bdquoPrawo i środowiskordquo 2004 nr 3 s 43 169
J Jędrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacji udziale społeczeństwa w
podejmowaniu decyzjihellip opcit s1
60
rozwoju a także stanowiąca jeden z jej fundamentoacutew zasada uspołeczniania
procesu decyzjnego w ochronie środowiska170
Obecnie uznaje się że prawo do
informacji o środowisku oraz do udziału w podejmowaniu decyzji o środowisku
wchodzi w zakres bdquoprawa do środowiskardquo171
Uznawane jesto ono za jedno z praw
człowieka Prawa człowieka są to prawa wynikające z właściwości natury
ludzkiej172
W świetle Deklaracji Wiedeńskiej z 1994 r173
przyjmuje się iż są to
prawa uniwersalne niepodzielne wzajemnie zależne i powiązane ze sobą Istotne
jest iż prawa te istnieją ponad prawem stanowionym ktoacuterego zadaniem jest
zagwarantowanie możliwości ich realizacji174
Prawo do środowiska winno być w
prowadzonych rozważaniach swoistym drogowskazem ku opracowaniu założeń
modelowych udziału społeczeństwa w sprawach dotyczacych GMO Z prawem do
środowiska wiąże się jednak wiele dylematoacutew Po pierwsze środowisko ma
wymiar indywidualny bowiem poszczegoacutelni członkowie społeczeństwa posiadają
roacuteżne upodobania i potrzeby związane ze swoim otoczeniem w jego
środowiskowym aspekcie175
W doktrynie nauki prawa formułuje się więc tezy w
świetle ktoacuterych z uwagi na indywidualizm jednostek ludzkich w sferze potrzeb
środowiskowych system prawa nie jest w stanie zapewnić indywidalnego prawa
do środowiska w pełnym zakresie176
Wydaje się iż można rozumieć to w ten
sposoacuteb że prawo do środowiska można odnieść w najszerszym zakresie do
społeczności międzynarodowej zaś w najwęższym społeczności lokalnej To
implikuje tezę iż prawo do środowiska może być urzeczywistnione przede
wszystkim wobec ludzi jako gatunku i w założeniu ma stanowić przede
wszystkim opozycję wobec działalnosci gospodarczej ktoacutera może naruszać
roacutewnowagę w środowisku Prawo do środowiska jest w tym sensie ściśle
skorelowane z zasadą zroacutewnoważonego rozwoju Mając na względzie powyższe
nasuwa się wniosek iż prawo do środowiska jako takie winno być zrealizowane
170
Dokumenty końcowe Konferencji Narodoacutew Zjednoczonych Środowisko i rozwoacutej przeł P
Błaszczyk I Kulisz Warszawa 1993 s 13-18 171
J Jendrośka (red) [w] Prawo ochrony środowiska Komentarz Wrocław 2001 s 132 i n 172
M Piechowiak Filozofia praw człowieka Lublin 1999 cyt za L Karski Prawa człowieka i
środowisko Studia Ecologiae et Biothicae nr 42006 s 309 173
Deklaracja Wiedeńska Wiedeń 9 października 1993 r 174
W Jakimowicz Publiczne prawa podmiotowe Krakoacutew 2002 s 30 175
B Hołyst Promocja zdrowia psychicznego w zjednoczonej Europie [w] Człowiek a tożsamość
w procesie integracji Europy materiały III Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka
Olsztyn 29-30 maja 2003 r B Sitek i inni (red) Olsztyn 2004 s 39-54 176
L Karski Prawa człowieka i środowisko Studia Ecologiae et Biothicae nr 42006 s 315
61
wobec społeczeństwa rozumianego jako zbioacuter ludzi o indywidualnych potrzebach
ktoacuteremu nadano normatywną podmiotowość W nawiązaniu do tej kwestii
autorka rozprawy podziela postulat uznania liberalnej realizacji interesoacutew
jednostkowych w ramach ktoacuterej suma interesoacutew jednostkowych umożliwia
realizację interesu ogoacutełu177
zaś ochrona środowiska jako dobra wspoacutelnego jest
roacutewnoznaczna z podejmowaniem jej ze względu na interes publiczny a nie
prywatny178
Na gruncie prowadzonych rozważań jest to o tyle istotne że zasięg
oddziaływania GMO jako składnika w uprawach bądź jako składnika w
produktach żywnościowych jest niejednorony i niekiedy niemożliwy do
sprecyzowania Z powyższego wynika iż prawo do środowiska mające zapewnić
każdemu człowiekowi możliwość zdrowego życia w harmonii ze środowiskiem
może być realizowane tylko w takim stopniu w jakim ustawodawca jest w stanie
te prawo do środowiska wdrożyć w istniejące realia społeczno-gospodarcze W
przypadku spraw związanych z wykorzystywaniem GMO realia te wydają się
być szczegoacutelnie skomplikowane i wymagające wyjątkowego potraktowania
Należy więc rozważyć czy w uprawnienia przysługujące społeczeństu w
odniesieniu do udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO zapewniają
faktyczne urzeczywistnianie prawa do środowiska a przynajmniej w stopniu
wystarczającym w istniejących uwarunkowaniach środowiskowych
177
J Stelmasiak Wybrane zagadnienia ochrony interesu indywidualnego w prawie ochrony
środowiska (analiza teoretyczno-prawna) [w] Prawne gwarancje ochrony praw jednostki wobec
działań administracji publicznej red E Ura Rzeszoacutew 2003 cyt za E Czech Szkoda w obszarze
środowiska i wina jako determinant odpowiedzialności administracyjnej za szkodę Białystok
2008 s 173 178
B Rakoczy Komentarz do art 323 [w] J Ciechanowicz McLean Z Bukowski B Rakoczy
Prawo ochrony środowiska Komentarz Warszawa 2008 s 515 cyt za E Czech Szkoda w
obszarze środowiska i wina jako determinant odpowiedzialności administracyjnej za szkodę
Białystok 2008 s 173
62
23 Podstawy funkcjonowania modelu udziału społeczeństwa w
ochronie środowiska na gruncie prawa Unii Europejskiej
Polityka ochrony środowiska Unii Europejskiej oparta jest przede
wszystkim o wieloletnie programy ramowe ktoacutere tworzą podstawę działań w tej
dziedzinie179
Pierwszy program ramowy obejmował okres lat 1973-1975 i został
utworzony pod wpływem osiągnięć Konferencji Sztokholmskiej na sesji Rady
Ministerialnej EWG w Brukseli w 1973 r Programy ochrony środowiska są z
powodzeniem tworzone do dziś i stanowią odzwierciedlenie przyjętych przez UE
idei i celoacutew a przy tym mają charakter prawotwoacuterczy180
Szoacutesty program
ramowy obejmujący lata 2011-2010 podkreślił szczegoacutelne znaczenie Konwencji
z Aarhus i potrzebę jej pełnego wdrożenia do porządku państw członkowskich181
W niniejszej analizie należy jednak sięgnąć do aktoacutew UE z
wcześniejszego okresu bo już w latach 70 UE ustanowiła dyrektywy ktoacutere w
sposoacuteb cząstkowy odnosiły się do dostępu do informacji Będzie to min
dyrektywa 78319EWG z dnia 20 marca 1978 r w sprawie odpadoacutew toksycznych
i niebezpiecznych182
czy też dyrektywa 89369EWG z dnia 8 marca 1989 r w
sprawie zapobiegania zanieczyszczeniu powietrza przez nowe zakłady spalania
odpadoacutew komunalnych ktoacutera ustanawiała obowiązek udostępniania
społeczeństwu wynikoacutew pomiaroacutew zanieczyszczenia powietrza183
Kompleksowa
regulacja w zakresie dostępu do informacji nie pojawiła się w ustawodawstwie
UE aż do końca lat 80 regulacje występowały w sektorowych aktach prawnych
Natomiast pierwsza taka dyrektywa pojawiła się w 1990 r Była to
dyrektywa Rady 90313EWG z dnia 7 czerwca 1990 r w sprawie swobodnego
dostępu do informacji o środowisku184
Głoacutewnym zadaniem tej dyrektywy było
usprawnienie działań na rzecz ochrony środowiska a jej przyjęcie w wielu
179
Zob szerzej R Paczuski Prawo ochrony środowiska Unii Europejskiej zarysie Toruń 1999 s
36 180
Por Ibidem s 52-53 181
Zob szerz A Lisowska Polityka ochrony środowiska Unii Europejskiejpodstawy
instytucjonalne i programowe Wrocław 2005 s 55 182
Dz Urz L 84 z 31031978 r s 43 183
Dz Urz L 163 z 14061989 r s 32 zob szerz J Jabłoński Udział społeczeństwa w ochronie
środowiska w świetle prawa międzynarodowego i wewnętrznego Warszawa 2002 s 111 184
Dz Urz L 158 z 23061990 r s 56-58
63
krajach znacznie przyczyniło się do rozwoju instytucji jawności działania
administracji185
Był to pierwszy akt Unii Europejskiej w ktoacuterym zdefiniowano
pojęcie informacji o środowisku a w kontekście obowiązkoacutew związanych z
udostępnianiem informacji pojęcie władzy publicznej186
Ze względu na swoacutej
prekursorski charakter większość jej postanowień zostało przeniesionych do
Konwencji z Aarhus
Konwencja z Aarhus wprowadziła jednak wiele nowatorskich regulacji w
związku z czym zaistniała potrzeba nowelizacji prawa Unii Europejskiej w tym
zakresie Wyrazem tego jest dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady
20034WE z dnia 28 stycznia 2003 r w sprawie dostępu społeczeństwa do
informacji dotyczących środowiska i uchylajaca dyrektywę 90313EWG187
Ponadto po 13 latach doświadczeń uznano że poprzednia dyrektywa obarczona
jest wieloma wadami utrudniającymi stosowanie przepisoacutew w praktyce Co
więcej dynamiczny rozwoacutej technologii informacyjnych determinował konieczne
zmiany w ustawodawstwie Unii Europejskiej Zasadniczą zmianą w stosunku do
poprzedniej dyrektywy jest nadanie uprawnieniu do dostępu do informacji rangi
podmiotowego prawa człowieka co roacutewnież miało miejsce na gruncie Konwencji
z Aarhus188
W zakresie regulacji normujących udziału społeczeństwa w
postępowaniach stworzono natomiast odrębne akty prawne Pierwszą Dyrektywą
ktoacutera stworzyła w UE model postępowania prowadzonego z udziałem
społeczeństwa była dyrektywa Rady 85337EWG z dnia 27 czerwca 1985 r
skutkoacutew wywieranych przez niektoacutere przedsięwzięcia publiczne i prywatne na
środowisko naturalne189
Model ten został następnie odzwierciedlony w
185
J Jędrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacji udziale społeczeństwa w
podejmowaniu decyzjihellip op cit s66 186
Dyrektywa definiuje je jako wszelkie organy władzy na poziomie krajowym regionalnym lub
lokalnym ktoacuterych obowiązki i posiadane informacje dotyczą środowiska z wyjątkiem instytucji
działających w ramach kompetencji sądowniczych lub ustawodawczych 187
DzUrz WE L 41 z 14022003 s26-32 zwana dalej bdquoDyrektywa 20034rdquo por Z Bukowski
Nowe przepisy Unii Europejskiej o dostępie do informacji Ochrona Środowiska Przegląd 2003
nr 4 s 28-37 188
M Micińska Udział społeczeństwahellip op cit s 54 189
Dz Urz Dz UE L 175 z 571985 dalej zwana bdquoDyrektywą 85337EWGrdquo
64
Konwencji z Aarhus190
Dyrektywa wprowadziła wiele ważnych definicji takich
jak procedura oddziaływania na środowisko przedsięwzięcie wykonawca i inne
Z drugiej strony legislator pozostawił niedoprecyzowane takich pojęć jak bdquoopinia
publicznardquo bdquospołeczeństwordquo bdquospołecznośćrdquo pozostawiając inicjatywę w tym
zakresie ustawodawcy krajowemu191
W dyrektywie tej ustawodawca przede
wszystkich nadaje pewien kierunek legislacyjny partycypacji społecznej i tworzy
powinność wobec państw członkowskich określania w procedurze takich
elementoacutew jak wskazanie społeczności ktoacuterej sprawa dotyczy miejsca
zapoznania się z informacją sposobu w jaki społeczeństwo będzie informowane
sposobu konsultowania się ze społeczeństwem określenie ram czasowych w
poszczegoacutelnych etapach procedury
Opisane powyżej akty prawne Unii Europejskiej tworzą model
partycypacji społecznej ktoacutery wspoacutełgra z modelem skonstruowanym na gruncie
Konwencji z Aarhus Jednakże jak dotąd Unia Europejska nie przyjęła
dyrektywy ktoacutera regulowałaby kompleksowo kwestie dostępu do wymiaru
sprawiedliwości odnośnie spraw wymagających udziału społeczeństwa W efekcie
stwarza to barierę w pełnym realizowaniu zamierzeń Konwencji z Aarhus co
powoduje swoisty brak efektywności udziału społeczeństwa w ochronie
środowiska Jak twierdzi M Micińska wydaje się iż brak stosownej regulacji w
tym zakresie może wynikać z istnienia prywatnych jednostkowych i finansowych
interesoacutew w nie dopuszczaniu do egzekwowania realizacji unormowań prawa
ochrony środowiska Można nawet pokusić się o stwierdzenie iż istnieje swoisty
konflikt pomiędzy interesami podmiotoacutew gospodarczych ktoacutere odzwierciedlają
wartości jednostkowe a ochroną środowiska ktoacutere jest dobrem publicznym Jest
to szczegoacutelnie widoczne zwłaszcza w obszarze funkcjonowania rynkoacutew
wewnętrznych w ramach działalności opartej na konkurencji gdzie liczy się
przede wszystkim zysk a nie dobro ogoacutełu192
Niejednolite unormowania w
zakresie ochrony środowiska z pewnością stwarzają korzystne warunki
190
Por J Sommer Nowelizacja Dyrektywy 85337EEC w sprawie ocen oddziaływania na
środowisko Ochrona Środowiska Prawo i polityka 1998 nr 3 s 59 i n 191
M Miciśka Udział społeczeństwahellip op cit s 62 192
Ibidem
65
konkurencji dla podmiotoacutew ktoacutere osiągają duże korzyści ekonomiczne kosztem
niespełnienia zobowiązań wynikających z ochrony środowiska193
Proacuteby kompleksowego unormowania tej problematyki zostały podjęte w
2003 r Komisja Europejska w dniu 24 października 2003 r przedstawiła
Parlamentowi Europejskiemu i Radzie ostateczną wersję dyrektywy w sprawie
dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska
jednakże proces decyzyjny dotyczący przyjęcia projektu dyrektywy został
wstrzymany w roku 2004 Być może prace nad tego typu aktem prawnym zostały
odłożone w czasie niewykluczone jednak że na tę chwilę organy Unii
Europejskiej całkowicie z nich zrezygnowały194
Wobec tego powstaje pytanie czy można stosować bezpośrednio prawo
międzynarodowe w tym zakresie Konwencja z Aarhus ma charakter umowy
międzynarodowej mieszanej tj jej stronami są zaroacutewno Unia Europejska jak i
państwa członkowskie Unii Europejskiej Jest to słuszne z punktu widzenia
kompetencji Unii Europejskiej w dziedzinie ochrony środowiska ktoacutera zgodnie z
art 4 ust 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej195
dzieli uprawnienia
prawodawcze w tym obszarze z państwami członkowskimi W konsekwencji
zgodnie z art 216 ust 2 TFUE jej postanowienia wiążą zaroacutewno instytucje Unii
jak i państwa członkowskie196
Zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art 5 ust 3 TFUE UE
wdrażając postanowienia w dziedzinach ktoacutere nie należą do jej wyłącznej
kompetencji podejmuje działania legislacyjne wyłącznie w sytuacji gdy są one
bardziej efektywne niż indywidualne działania państw członkowskich Tym
samym jeśli jakaś dziedzina stosunkoacutew społecznych uregulowana jest na
poziomie prawa UE państwa członkowskie nie mają już de facto możliwości
autonomicznego uregulowania tego obszaru197
193
Ibidem 194
M Micińska O realizacji trzeciego filaru Konwencji z Aarhus Prawo i Środowisko nr 42009
s 25 195
zwana dalej bdquoTFUErdquo 196
M Niedźwiedź Umowy międzynarodowe mieszane w świetle prawa Wspoacutelnoty Europejskiej
Warszawa 2004 197
J Kranz A Wyrozumska Powierzenie Unii Europejskiej niektoacuterych kompetencji a traktat
fiskalny bdquoPaństwo i Prawordquo 2012 nr 7 s 20
66
W doktrynie podnosi się iż do obszaroacutew ktoacutere mogą być efektywniej
realizowane na poziomie UE można także zaliczyć wynikające właśnie z
art 9 Konwencji z Aarhus obowiązki zapewnienia zainteresowanym podmiotom
dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sprawach z zakresu środowiska198
Unia
Europejska podjęła szereg działań mających na celu wprowadzenie na poziomie
unijnym regulacji obejmujących dostęp do wymiaru sprawiedliwości
Zobowiązania określone w art 9 ust 2 i 4 Konwencji z Aarhus zostały włączone
do prawa Unii Europejskiej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
26 maja 2003 r 200335WE199
W celu wypełnienia zobowiązań ktoacutere wynikają
z art 9 ust 3 Konwencji z Aarhus przyjęte zostało natomiast rozporządzenie nr
1367200612200
ktoacutere obejmuje jednak wyłącznie instytucje Unii Europejskiej
Niemniej jednak najwięcej trudności wiązało się z przygotowaniem regulacji UE
nakładającej analogiczne zobowiązania na państwa członkowskie W załączonej
do Konwencji z Aarhus deklaracji określającej zasady podziału
odpowiedzialności pomiędzy Wspoacutelnotę Europejską a państwa członkowskie za
wypełnienie wynikających z niej zobowiązań wskazano że bdquoobowiązujące
instrumenty prawne nie obejmują w pełni realizacji obowiązkoacutew wynikających z
art 9 ust 3 Konwencji jako że odnoszą się one do procedur administracyjnych i
sądowych mających na celu kwestionowanie działań i zaniechań osoacuteb prywatnych
i władz publicznych innych niż instytucje Wspoacutelnoty Europejskiej objęte art 2 ust
2 lit d) Konwencji (hellip) W wyniku tego () państwa członkowskie są
odpowiedzialne za wykonanie tych obowiązkoacutew w momencie zatwierdzenia
Konwencji przez Wspoacutelnotę Europejską i nie zmieni się to o ile i do czasu gdy
198
M M Kenig-Witkowska Prawo środowiska hellip op cit s 119 i n A Knade-Plaskacz Dostęp
do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska-transpocyja trzeciego filaru
konwencji z Aarhus do prawa Unii Europejskiej Przegląd prawa ochrony środowiska nr 12014 r
s 223-224 199
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003 r przewidująca udział
społeczeństwa w odniesieniu do sporządzania niektoacuterych planoacutew i programoacutew w zakresie
środowiska oraz zmieniająca w odniesieniu do udziału społeczeństwa i dostępu do wymiaru
sprawiedliwości dyrektywy Rady 85337EWG i 9661WE DzUrz UE L 156 25062003 s 17
zwana dalej bdquoDyrektywą 200335WErdquo 200
Rozporządzenie (WE) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r w sprawie
zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji udziale społeczeństwa w
podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do
instytucji i organoacutew Wspoacutelnoty (DzUrz UE L 26413 2592006 s 13) zwane dalej
bdquorozporządzeniem nr 1367200612rdquo
67
Wspoacutelnota wykonując swoje uprawnienia na mocy traktatu WE przyjmie
przepisy prawa wspoacutelnotowego obejmujące wykonanie tych obowiązkoacutewrdquo201
Mając na względzie powyżej wskazane problemy powstaje pytanie w jaki
sposoacuteb rozgraniczyć spoczywające na Unii Europejskiej i ciążące wyłącznie na
państwach członkowskich obowiązki zapewnienia dostępu do wymiaru
sprawiedliwości Szczegoacutelnie zaś warto rozważyć czy postanowienia Konwencji
z Aarhus określone w art 9 mogą wywołać skutek bezpośredni a w związku z
tym czy jednostka może powołać się na tą regulację przed sądem krajowym
Ponadto powstaje kolejne trudne zagadnienie - ktoacutery sąd czy unijny czy
krajowy ma kompetencję do wykonywania jurysprudencji w odniesieniu do
postanowień Konwencji z Aarhus W tym kontekście kluczowy jest wyrok
Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-24009 Lesoochranaacuterske zoskupenie202
Orzeczenie wydane zostało na skutek pytania prejudycjalnego dotyczącego
wykładni art 9 ust 3 Konwencji z Aarhus z ktoacuterym zwroacutecił się Słowacki Sąd
Najwyższy w ramach rozstrzygania sporu między stowarzyszeniem
Lesoochranaacuterske zoskupenie VLK a Ministerstwem Ochrony Środowiska
Republiki Słowackiej Pod rozważania poddano kwestię uznania legitymacji
procesowej stowarzyszenia w postępowaniu administracyjnym w sprawie
przyznania odstępstw od systemu ochrony niedźwiedzia brunatnego
Stowarzyszenie kwestionowało prawidłowość decyzji wydanej przez
Ministerstwo Ochrony Środowiska Republiki Słowackiej w ktoacuterej odmoacutewiono
mu statusu strony postępowania administracyjnego wywodząc prawo do
uczestnictwa w tym postępowaniu bezpośrednio z art 9 ust 3 Konwencji z
Aarhus Trybunał Sprawiedliwości wyraził pogląd iż art 9 ust 3 Konwencji nie
może być stosowany bezpośrednio na gruncie prawa UE Podkreślił natomiast
szczegoacutelną rolę sądu krajowego ktoacuterego zadaniem jest dokonanie ndash w zakresie w
jakim jest to tylko możliwe ndash wykładni krajowych przepisoacutew proceduralnych
dotyczących przesłanek ktoacutere winny zostać spełnione aby moacutec wszcząć
201
Załącznik do decyzji 2005370 zawierający deklarację Wspoacutelnoty (Unii) złożoną zgodnie z art
19 ust 5 Konwencji z Aarhus cyt za A Knade-Plaskacz Dostęp do wymiaru sprawiedliwości w
sprawach dotyczących środowiska-transpocyja trzeciego filaru konwencji z Aarhus do prawa Unii
Europejskiej Przegląd prawa ochrony środowiska nr 12014 r s 225 202
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 8 marca 2011 r w sprawie C-24009
Lesoochranaacuterske zoskupenie Zb Orz TE [2011] Indash1255
68
postępowanie administracyjne lub sądowe zgodnie z celami art 9 ust 3
Konwencji z Aarhus Wykładnia prawa krajowego powinna zatem zapewniać
skuteczną ochronę sądową uprawnień wynikających z prawa Unii Europejskiej a
w konsekwencji umożliwiać podmiotom wskazanym w art 9 ust 3 Konwencji z
Aarhus zaskarżenie do sądu decyzji wydanej po przeprowadzeniu postępowania
administracyjnego ktoacutere mogło być sprzeczne z prawem ochrony środowiska UE
Wśroacuted przedstawicieli nauki prawa poglądy na temat słuszności tej tezy są jednak
zroacuteżnicowane203
Jak zauważyła A Knade-Plaskacz Trybunał Sprawiedliwości
nie wskazał żadnej podstawy prawnej z ktoacuterej wynikałby tenże obowiązek
Ponadto tak sformułowane stanowisko Trybunału Sprawiedliwości zaciera
roacuteżnicę pomiędzy bezpośrednią skutecznością normy prawnej a obowiązkiem
tzw zgodnej interpretacji204
Trybunał Sprawiedliwości stwierdził także w sposoacuteb
tak naprawdę skroacutetowy i zdawkowy że bdquodany przepis może znaleźć zastosowanie
zaroacutewno do sytuacji objętych prawem krajowym jak i do sytuacji objętych
prawem Unii niewątpliwe znaczenie ma to by w celu uniknięcia przyszłych
rozbieżności interpretacyjnych oacutew przepis był interpretowany w jednolity sposoacuteb
niezależnie od warunkoacutew w jakich ma być stosowanyrdquo Tym samym Trybunał
Sprawiedliwości nie określił wprost do jakiego stopnia wykonywanie
kompetencji przez Unię Europejską jest wystarczające aby uznać że wydała ona
przepisy w danej dziedzinie Jednocześnie pojawia się wątpliwość czy oacutew proces
jednolitej wykładni dotyczy tzw wykładni prounijnej czy też jest to swoiste
przyzwolenie na to aby bezpośrednio stosować art 9 ust 3 Konwencji z Aarhus
przed sądami krajowymi Ten pierwszy bowiem może prowadzić do rezultatoacutew
sprzecznych z obowiązującym prawem krajowym Zdaniem M Woźniak od
strony przedmiotowej Konwencja z Aarhus spełnia wszelkie warunki aby mogła
być bezpośrednio stosowana składa się bowiem z konkretnych norm prawnych
przyznających społeczeństwu dość jasno określone uprawnienia i nakładających
203
D Krawczyk Case Note The Slovak Brown Bear Case The ECJ Hunts for Jurisdiction and
Environmental Plaintiffs Gain the Trophy bdquoEnvironmental Law Reviewrdquo 2012 vol 14 s 57 J
H Jans Who is the Referee Access to Justice in a Globalised Legal Order bdquoReview of European
Administrative Lawrdquo 2011 Vol 4 Issue 1 s 85ndash97 204
A Knade-Plaskacz Dostęp do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska-
transpocyja trzeciego filaru konwencji z Aarhus do prawa Unii Europejskiej Przegląd prawa
ochrony środowiska nr 12014 r s 228
69
na organy administracji precyzyjnie sformułowane obowiązki205
Przytoczone
orzeczenie nie rozwiewa więc jednoznacznie istniejących wątpliwości206
Reasumując Unia Europejska nie wdrożyła w pełni postanowień
Konwencji z Aarhus w zakresie dostępu do wymiaru sprawiedliwości w sprawach
dotyczących środowiska zaś dokonywana przez Trybunał Sprawiedliwości
wykładnia art 9 ust 3 Konwencji z Aarhus jest wyrazem dążenia do zwiększenia
gwarancji proceduralnych skarżących w postępowaniach przed sądami państw
członkowskich Z pewnością jej stosowanie może w konsekwencji przyczynić się
do skuteczniejszego egzekwowania przepisoacutew dotyczących ochrony środowiska
jednak bezsprzecznie ostatecznym zagwarantowaniem społeczeństwu
przysługujących mu praw byłoby wprowadzenie odpowiednich regulacji
krajowych w tym zakresie
Pozostaje także jeszcze droga pozalegislacyjnych działań ułatwiających
realizację określonych w niej celoacutew Szczegoacutelną rolę może w tym obszarze
odegrać Komisja Europejska wykorzystując niewiążące instrumenty prawne (soft
law) w ramach wspoacutełpracy z sądami krajowymi podobnie jak to czyni np w
sprawach z zakresu konkurencji207
Nie można roacutewnież pominąć zagadnienia
ochrony interesoacutew jednostki bezpośrednio przed organami Unii Europejskiej
Osobom fizycznym i organizacjom pozarządowym będącym osobami prawnymi
przysługuje w tym zakresie prawo do składania petycji i skarg do Komisji
Europejskiej i do Parlamentu Europejskiego oraz prawo wystąpienia ze skargą
sądową do Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu Kolejną ewentualność
stanowi złożenie petycji do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich na
mocy art 195 Traktatu ustanawiającego Wspoacutelnotę Europejską 208
Podmioty
mają roacutewnież prawo do złożenia skargi bezpośrednio do Trybunału
Sprawiedliwości (art 230 232 235 TWE) Mogą one roacutewnież przyczynić się do
wszczęcia postępowania na wniosek Komisji Europejskiej Należy jednak zwroacutecić
205
M Woźniak Miejsce i stosowanie umoacutew międzynarodowych w polskim prawie
administracyjnym Toruń 2005 s 158-159 inaczej WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 11
października 2012 w sprawie IV SAPo 35312 LEX nr 1242170 206
A Knade-Plaskacz Dostęp do wymiaru sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska-
transpocyja trzeciego filaru konwencji z Aarhus do prawa Unii Europejskiej Przegląd prawa
ochrony środowiska nr 12014 r s 229 207
Ibidem 208
Traktat ustanawiający Wspoacutelnotę Europejską DzUrz UE 2006 C 321E3 zwany dalej bdquoTWErdquo
70
uwagę na fakt iż jak stanowi art 230 TWE osoba fizyczna może wszcząć
postępowanie tylko w wypadku kiedy decyzja odnosi się bezpośrednio do niej
bądź odnosi się do innej osoby z ktoacutera zainteresowany ma bezpośredni i
indywidualny związek Natomiast adresatami dyrektyw ktoacutere są podstawowym
źroacutedłem regulacji udziału społeczeństwa w ochronie środowiska są państwa
członkowskie a dyrektywy co do zasady nie mają bezpośredniego skutku wobec
jednostek Omoacutewione powyżej uprawnienia przysługujące jednostkom i
organizacjom społecznym są więc w gruncie rzeczy niemożliwe do
zrealizowania209
Już na tym etapie rozważań dostrzegalny jest więc brak uregulowań ktoacutere
pozwoliłyby na uznanie że na gruncie prawa krajowego istnieje kompleksowy
normatywny model udziału społeczeństwa w ochronie środowiska w tym w
sprawach dotyczących GMO Przyjmując że ustawodawca krajowy winien
kierować się konsekwencją we wdrażaniu prawa Unii Europejskiej brak
szczegoacutełowych wytycznych w tym przedmiocie może prowadzić do
niejednoznacznych wnioskoacutew i niespoacutejnych rozwiązań prawnych Przyjmując
ponadto że działania z wykorzystywaniem GMO charakteryzują się szczegoacutelną
specyfiką problem egzekwowania obowiązkoacutew w zakresie umożliwiania
społeczeństwu dostępu do udziału w sprawach GMO może wrastać
Analiza prawa krajowego w tym zakresie przeprowadzona w kolejnych
rozdziałach pozwoli na ustalenie czy ustawodawca krajowy potraktował
regulację tej dziedziny stosunkoacutew społecznych w sposoacuteb szczegoacutelny czy nadal
jest to sfera wymagająca dopracowania
209
Por J Sommer Uprawnienia organizacji społecznych w postępowaniu przed organami
Wspoacutelnoty Ochrona środowiska Prawo i polityka 1999 nr 1 s 56-60
71
24 Gwarancje udziału społeczeństwa w ochronie środowiska w
świetle Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r ze szczegoacutelnym
uwzględnieniem prawa jednostki do środowiska oraz prawa do
informacji o środowisku
W celu zachowania konsekwencji w rozważaniu poszczegoacutelnych szczebli
aktoacutew prawnych zanim zostanie dokonana analiza ustaw zwykłych niezbędne
jest omoacutewienie regulacji zawartych w Konstytucji RP z 1997 r To właśnie
przepisy w niej zawarte determinują kształt ustawodawstwa krajowego w zakresie
udziału społeczeństwa w ochronie środowiska
Na wstępie w nawiązaniu do powyżej prowadzonych rozważań w
zakresie prawa do środowiska jako jednego z podstawowych praw człowieka
warto podkreślić iż w przeciwieństwie do Konstytucji PRL z dnia 22 lipca
1952 r210
nie zawarto w treści obowiązującej Ustawy Zasadniczej prawa
obywatela do bdquokorzystania z wartości środowiskardquo Tym samym to ze
szczegoacutełowej analizy treści Konstytucji z 1997 r można ewentualnie wywieść
czy takie prawo na gruncie prawa krajowego istnieje w taki sposoacuteb jak jest ono
rozumiane na gruncie prawa międzynarodowego211
Natomiast odpowiedź na
pytanie czy w prawie polskim ma ono charakter deklaratywny czy też jest
traktowane jako rzeczywiście obowiązujące prawo podmiotowe wymagałaby
szerszej analizy ktoacutera jednak pozostaje poza zakresem rozważań w niniejszej
rozprawie
Warto jedynie nadmienić iż już w samej preambule Konstytucji pojawiają
się twierdzenia ktoacutere świadczą dbałości o prawo przyszłych pokoleń do
środowiska ndash wyrazem tego jest zobowiązanie suwerena aby przekazać
przyszłym pokoleniom bdquohellipwszystko co cenne z ponad tysiącletniego dorobkuhelliprdquo
Prawodawca w preambule wzywa roacutewnież do uznania ndash zachowania przyrodzonej
godności człowieka czy prawa do wolności oraz obowiązku solidarności z
innymi co de facto byłoby niemożliwe bez poszanowania prawa do czystego
210
DzU tj z 1976 r Nr 7 poz 36 211
Szerzej na ten temat A Haładyj Konstytucyjne prawo do korzystania z wartości środowiska
Prawo i Środowisko nr 22002
72
nieskażonego środowiska212
Analiza treści Konstytucji pozwala stwierdzić iż
wiele zawartych w niej zasad można odnieść do prawa człowieka do środowiska
min zasadę sprawiedliwości społecznej przestrzegania wiążącego Polskę prawa
międzynarodowego czy zasadę zroacutewnoważonego rozwoju ktoacutera przez część
przedstawicieli doktryny uważana jest za zasadę ustrojową213
Jednak chyba
najbardziej przekonującym argumentem za uznaniem iż prawo do środowiska jest
pośrednio sformułowane w obowiązującej Konstytucji jest fakt iż Trybunał
Konstytucyjny214
w orzeczeniu z dnia 17 grudnia 1991 r uznał iż bdquoPrawo do
korzystania przez obywateli ze środowiska naturalnego należy do podstawowych
praw obywateli naszego krajurdquo215
Z punktu widzenia prowadzonych rozważań istotne jest ustalenie czy
poszczegoacutelne postanowienia Konstytucji zapewniają ochronę wartości i zasad
wykazanych w analizie prowadzonej w poprzednim rozdziale rozprawy Wśroacuted
norm Konstytucji zapewniających jednostkom poszczegoacutelne prawa istotne
znacznie ma art 61 Konstytucji ktoacutery uprawnia obywateli min do uzyskiwania
informacji o działalności organoacutew władzy publicznej oraz osoacuteb pełniących
funkcje publiczne Ograniczenie tego prawa bdquomoże nastąpić wyłącznie ze względu
na określone w ustawach ochronę wolności i prawrdquo Prawo dostępu do informacji
ustanowione jest także na gruncie art 74 ust 3 Konstytucji ktoacutery ustanawia
prawo każdego do informacji o stanie i ochronie środowiska Dodatkowo należy
roacutewnież wspomnieć o art 54 Konstytucji ktoacutery przewiduje powszechną wolność
wyrażania poglądoacutew oraz pozyskiwania i rozpowszechniania informacji
Unormowanie powszechnego prawa do informacji ma więc dość złożoną
formę216
Należy dodać iż do czasu uchwalenia Konstytucji w polskim systemie
prawnym nie istniały regulacje zapewniające powszechny dostęp do akt
212
L Gardjan-Kajwa Administrowanie zasobami środowiska po reformie ustrojowej Warszawa
2000 s 24 L Karski Prawa człowieka i środowisko Studia Ecologiae et Biothicae nr 42006 s
322 213
M Kallas Konstytucja RP Rzeczpospolitej Polskiej Warszawa 2001 s 30-31 R Paczuski
Zroacutewnoważony rozwoacutej w prawie i polityce ochrony środowiska Unii Europejskiej oraz jako
zadanie państwa polskiego w świetle obowiązującego ustawodawstwa [w] Zeszyty Naukowe
WSHE tom VI Ochrona środowiska Włocławek 2000 s 32 214
Zwany dalej bdquoTKrdquo 215
Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 grudnia 1991 r Nr U 291 OTK 1991110 216
Por T Goacuterzyńska Prawo do informacji i zasada jawności administracyjnej Krakoacutew 1999 s
91 i n
73
dokumentoacutew i danych Wskazane uprawnienia dzięki temu iż znalazły się w
Ustawie Zasadniczej mają rangę publicznych praw podmiotowych217
Konstytucyjna koncepcja praw jednostki zakłada ich wiodącą rolę w
kształtowaniu obiektywnego systemu wartości przyjętego w polskim systemie
prawnym i ustroju państwowym218
Prawa jednostki w zakres ktoacuterych wchodzi
prawo do informacji wskazują kluczowe kierunki działalności państwa i jego
organoacutew a także zakreślają granice decyzyjności państwa w procesach
społecznych Jednocześnie stanowią roacutewnież głoacutewne cele państwa (natury
politycznej ekologicznej socjalnej itp)219
Przepis art 61 ust 1 Konstytucji stanowi iż bdquoobywatel ma prawo do
uzyskiwania informacji o działalności organoacutew władzy publicznej oraz osoacuteb
pełniących funkcje publiczne Prawo to obejmuje roacutewnież uzyskiwanie informacji
o działalności organoacutew samorządu gospodarczego i zawodowego a także innych
osoacuteb oraz jednostek organizacyjnych w zakresie w jakim wykonują one zadania
władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu
Państwardquo Przepis ten w swej treści odnosi się do uprawnień o charakterze
politycznym i skierowany jest jedynie do obywateli W literaturze podnosi się
jednak że użycie przez ustrojodawcę w normie konstytucyjnej sformułowania
wskazującego iż dane prawo lub wolność należy do kategorii praw i wolności
obywatela nie oznacza że ustawodawca nie może rozszerzyć jego zakresu
podmiotowego i objąć nim pozostałe kategorie podmiotoacutew Trybunał
Konstytucyjny w wyroku z dnia 11 maja 2005 r220
stwierdził iż nie można
moacutewić o tym że prawa obywateli bdquocharakteryzuje swoista ekskluzywność (hellip)
rozumiana w ten sposoacuteb że jeżeli dane prawo przyznane jest obywatelowi
polskiemu to nie można go ponadto przyznać obywatelom innych państw w tym
obywatelom Unii Europejskiej Tak pojmowana bdquoekskluzywnośćrdquo konstytucyjnych
praw obywateli nie znajduje uzasadnienia w postanowieniach samej Konstytucji
W szczegoacutelności nie każde rozciągnięcie określonego prawa obywatelskiego
prowadzi do naruszenia gwarancji konstytucyjnej udzielonej temu prawurdquo Z
217
M Micińska Udział społeczeństwahellip op cit s 91 218
Zob wyrok TK z 12011999 r sygn P 298 OTK 1999 Nr 1 poz 2 OTK 199912 219
B Banaszak Konstytucja RP Rzeczpospolitej Polskiej Komentarz Warszawa 2012 s 200 220
Wyrok TK z 11052005 r K 1804 OTK-A 2005 nr 5 poz 49
74
drugiej strony M Jabłoński zauważa iż obowiązujący katalog praw i wolności
jest tak skonstruowany iż odnosi się w głoacutewnej mierze do tych wolności i praw
ktoacutere utożsamiane są ze sferą wolności i praw politycznych czyli takich ktoacutere
zapewniają jednostce możliwość czynnego udziału w rządzeniu państwem221
Przyjmując ta koncepcję roacutewnież prawo do informacji w tym informacji o
środowisku winno się traktować jako prawo polityczne Niemniej jednak
odchodzi się coraz bardziej od takiego pojmowania prawa do informacji na rzecz
uznania że prawo do informacji przysługuje każdemu kto poddany jest władzy
określonego państwa222
W ocenie autorki rozprawy rozwoacutej społeczno-
gospodarczy wskazuje na konieczność rozumienia prawa do informacji w tym
drugim znaczeniu
Kolejny aspekt podmiotowy wskazanych uprawnień wymagający
rozważenia to możliwość korzystania z nich przez osoby prawne Konstytucja RP
nie zawiera bowiem regulacji ktoacutere uprawnienia te rozciągałyby na osoby
prawne223
W tym zakresie Trybunał Konstytucyjny wypowiedział się w wyroku z
dnia 8 czerwca 1999 r224
Trybunał uznał iż osoby prawne roacutewnież powinny być
objęte zakresem podmiotowym praw konstytucyjnych jako że bdquoKonstytucja
statuuje prawa i wolności podmiotoacutew zbiorowych (np partii politycznych
związkoacutew wyznaniowych)rdquo Roacutewnież Sąd Najwyższy podzielił tę opinię
argumentując ją tym iż bdquotylko taka interpretacja przepisoacutew Konstytucji jest
zgodna z wyrażoną w art 2 Konstytucji zasadą demokratycznego państwa
prawnegordquo225
Z drugiej strony w innym wyroku Sąd Najwyższy226
stwierdził iż
zasada proporcjonalności określona w art 31 ust 3 Konstytucji odnosi się
wyłącznie do osoacuteb fizycznych i nie ma zastosowania do partii politycznych co
wskazuje na znaczne trudności w jednoznacznym ujęciu tej kwestii De facto
221
M Jabłoński (red) Wolności i prawa jednostki w Konstytucji RP t I Warszawa 2010 s 99 222
M Bernaczyk Funkcja prawa do informacji w polskim porządku prawnym Repozytorium
Uniwersytetu Wrocławskiego s 366 źroacutedło
httpwwwrepozytoriumuniwrocplContent5366822_Michal_Bernaczykpdf 223
Tendencja ta występuje np w Niemczech gdzie uznaje się iż służy to nie tylko wzmocnieniu
ochrony tych osoacuteb ale także wzmocnieniu ochrony jednostek wchodzących w ich skład cyt B
Banaszak Konstytucja RP Rzeczpospolitej Komentarz Warszawa 2012 s 204 224
Wyrok TK z 08061999 r SK 1298 OTK 1999 Nr 5 poz 96 225
Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 05042002 r III RN 13301 OSNP 2002 Nr 12 poz
281 226
zwany dalej bdquoSNrdquo
75
uznanie uprawnień konstytucyjnych za przysługujące osobom prawnym zależne
jest od rodzaju uprawnienia jaki poddany jest rozważaniom
Drugie ze wspomnianych uprawnień uregulowane jest w art 74 ust 3
Konstytucji i brzmi następująco bdquoKażdy ma prawo do informacji o stanie i
ochronie środowiskardquo Oacutew przepis znajduje się w rozdziale obejmującym
wolności i prawa ekonomiczne socjalne i kulturalne Informacji o środowisku
zgodnie z przepisem może domagać się bdquokażdyrdquo a więc osoba fizyczna osoba
prawna oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej bez względu
na miejsce zamieszkania siedzibę obywatelstwo itp Ponadto nie ma znaczenia
czy zainteresowanemu informacją przysługują jakiekolwiek prawa podmiotowe
do elementoacutew środowiska będących przedmiotem omawianej informacji i czy ma
on interes prawny w uzyskaniu informacji Należy zwroacutecić uwagę iż jest to
stosunkowo nowa koncepcja prawa do informacji pojmowanego w tak szeroki
sposoacuteb ktoacutera została przyjęta w wyniku wdrożenia zobowiązań prawa
międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej227
Prawo do informacji o środowisku na dzień dzisiejszy uznawane jest za
jeden z fundamentoacutew praw człowieka związanych ze środowiskiem korzystaniem
z niego i jego ochroną W ustawodawstwie może być ono postrzegane dwojako -
albo jako jedno z praw człowieka składające się na szersze prawo ekologiczne
albo jako odrębne prawo jednostki Ustrojodawca polski przyjął drugą ze
wskazanych koncepcji W związku z wyroacuteżnieniem tego prawa w odrębnym
przepisie a nawet w odrębnym rozdziale w stosunku do ogoacutelnego prawa do
informacji prawo te traktowane jest jako odrębne prawo podmiotowe co więcej
nawet nie wynikające z prawa do informacji i z nim nie powiązane228
Zdaniem J
Ciechanowicz-McLean bdquooacutew element informacji o środowisku ma na tyle istotne
znaczenie ze prawo to ma swoacutej samodzielny byt prawny i nie musi wynikać z
prawa do sprzyjającego środowiska choć nie ma przeszkoacuted aby je łączyćrdquo229
Ponadto prawo do informacji o środowisku stanowi de facto jedyne
sformułowane wprost w Konstytucji prawo jednostki związane z ochroną
227
Por A Lipiński Prawo powszechnego dostępu do informacji o środowisku Państwo i Prawo
nr 9 2001 r s 67 228
J Ciechanowicz-McLean Leksykon prawa ochrony środowiska Warszawa 2009 s270 229
Ibidem
76
środowiska Przytoczone poglądy wskazują na ogromne znaczenie informacji o
środowisku ktoacutera w swej istocie spełnia nieco inną rolę niż szeroko rozumiana
informacja publiczna Istota informacji o środowisku opiera się bowiem na
umożliwieniu społeczeństwu należytej ochrony ich życia i zdrowia albowiem
informacje o środowisku często mogą mieć bezpośredni wpływ na te właśnie
dobra osobiste230
Odpowiednio zapewniony dostęp do informacji zwiększa
poczucie bezpieczeństwa jednostki oraz poziom zaufania jednostki do państwa
Pozostałe poza osobami fizycznymi podmioty prawne mają ponadto interes w
uzyskaniu informacji o środowisku i jego stanie ze względu na prowadzoną
działalność gospodarczą231
Kolejnym przepisem Konstytucji o zasadniczym znaczeniu dla
realizowania przez społeczeństwo możliwości udziału w ochronie środowiska jest
art 74 ust 4 ktoacutery stanowi iż władze publiczne wspierają działania obywateli na
rzecz ochrony środowiska Niestety zaobserwować można brak spoacutejności
pomiędzy regulacją zawartą w Konstytucji a przepisami zawartymi w ustawach
zwykłych Przykładem jest art 45 uuiś ktoacutery konstytuuje możliwość
wspoacutełpracy pomiędzy organizacjami ekologicznymi a organami administracji
Jednakże ustęp 3 wzmiankowanego artykułu stanowi iż organy administracji
mogą udzielać pomocy organizacjom ekologicznym w ich działalności w
dziedzinie ochrony środowiska Z wykładni przepisu wynika iż jest to obowiązek
ujęty faklutatywnie gdy tymczasem Konstytucja formułuje go w sposoacuteb
obligatoryjny232
Dla pełnej i skutecznej realizacji praw konstytucyjnych
niezbędna jest więc spoacutejność przepisoacutew
Nie można roacutewnież zapominać o ogoacutelnych instytucjach ustanowionych na
gruncie Konstytucji ktoacutere gwarantują społeczeństwu wpływ na decyzje
podejmowane przez organy władzy państwowej do ktoacuterych należą referendum
obywatelska inicjatywa ustawodawcza prawo składania petycji oraz wolność
organizowania pokojowych zgromadzeń i uczestniczenia w nich
230
Ibidem 231
Ibidem 232
Z Bukowski Opinia o projekcie ustawy o udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko i o projekcie ustawy o zmianie ustawy o ochronie przyrody
oraz niektoacuterych innych ustaw [w] Zmiany w systemie ochrony środowiska Biuro Analiz
Sejmowych Kancelarii Sejmu pod red M Sobolewskiego Zeszyt 52008 s 20
77
Słowem zakończenia trzeba roacutewnież podkreślić iż Konstytucja
gwarantuje powszechny dostęp do wymiaru sprawiedliwości co jest istotne w
kontekście trzeciego filaru Konwencji z Aarhus Podstawowym środkiem ochrony
prawa do informacji jest art 45 Konstytucji RP (prawo do sądu) oraz art 80
Konstytucji (prawo wystąpienia na zasadach określonych w ustawie do
Rzecznika Praw Obywatelskich z wnioskiem o pomoc w ochronie prawa do
informacji) Ponadto skarżącemu przysługuje skarga konstytucyjna (art 79
Konstytucji
Reasumując treść Konstytucji pozwala na przekrojowe ustalenie zasad
prawnych mających zasadnicze znaczenie w konstruowaniu normatywnego
modelu udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO a także
przyznanych społeczeństwu praw ktoacutere wpływają na kształtowanie tego modelu
Są nimi min zasada sprawiedliwości społecznej zasada przestrzegania
wiążącego Polskę prawa międzynarodowego zasada zroacutewnoważonego rozwoju
prawo do informacji o stanie i ochronie środowiska czy obowiązek władz
publicznych wspierania działań obywateli na rzecz ochrony środowiska
Prawo do informacji o środowisku stanowi niewątpliwie swoisty
fundament w partycypacji społeczeństwa w sprawach z zakresu ochrony
środowiska Jak zostało wspomniane uznawane jest ono za odrębne prawo
podmiotowe i jednocześnie nawet nie powiązane z prawem do informacji233
Jednak nie budzi wątpliwości iż funkcja tego prawa jest zbliżona do funkcji
bdquoogoacutelnegordquo prawa do informacji Prawo do informacji jest bowiem instytucją
daleko bardziej złożoną niż wynika to tylko z samej treści Konstytucji W
doktrynie wskazuje się że podział w Konstytucji na prawo uzyskiwania
informacji bdquoo działalności organoacutew władzy publicznej i osoacuteb pełniących funkcje
publicznerdquo od wolności pozyskiwania informacji (art 54 Konstytucji) prawa do
ochrony informacji dotyczących własnej osoby (art 51 Konstytucji ) prawa do
informacji o stanie środowiska (art 74 Konstytucji) staje się coraz bardziej
anachroniczny234
Prawu dostępu do informacji o środowisku można więc
przypisać zaroacutewno funkcję bdquospołecznej kontrolirdquo jak i funkcję prowadzącą do
233
J Ciechanowicz-McLean Leksykon prawa ochrony środowiska Warszawa 2009 s270 234
M Bernaczyk Funkcja prawa do informacji w polskim porządku prawnym op cit s 363-366
78
zobowiązania organoacutew władzy publicznej do informowania społeczeństwa o
informacjach ktoacutere zapewniają im realizację prawa do środowiska Prawo to
wykracza więc poza jedynie bdquowolnościowerdquo jego ujęcie W tym kontekście
istotne znaczenie odgrywa art 10 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i
Podstawowych Wolności235
W Konstytucji jego odpowiednikiem pozostaje
przede wszystkim art 54 jednak dynamiczny rozwoacutej orzecznictwa Europejskiego
Trybunału Praw Człowieka zmienił pojmowanie tego postanowienia Konwencji o
Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności właśnie w kierunku
nakładania na organy władzy publicznej czynnego obowiązku informowania
społeczeństwa236
W świetle rozważań prowadzących do ustalenia założeń
normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach GMO jest to ważne z
uwagi chociażby na obowiązki rejestrowe organoacutew władzy publicznej czy
obowiązki w zakresie systemu śledzenia i znakowania produktoacutew GMO a także
obowiązki w zakresie odpowiednio wczesnego informowania o prowadzonych
postępowaniach administracyjnych Powyższa analiza prowadzi bowiem do
wniosku że prawo do informacji winno się traktować jako złożony element
normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO
Dalsza prowadzona analiza nie będzie więc ograniczać się tylko do unormowań
uuiś a będzie obejmować roacutewnież i pozostałe aspekty prawa do informacji o
środowisku a więc roacuteżne formy zasięgania przez społeczeństwo i udostępniania
przez organy władzy publicznej tych informacji
235
Dz U z 1993 r Nr 61 poz 284 236
Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 19 lutego 1998 r w sprawie Guerra i
inni przeciwko Włochom skarga nr 1496789 cyt za M Bernarczyk Funkcja prawa do
informacji w polskim porządku prawnym op cit s 363-365
79
25 Dostęp do informacji o środowisku na gruncie ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania
na środowisko jako jeden z filaroacutew udziału społeczeństwa w
ochronie środowiska
Na wstępie warto zaznaczyć że Konstytucja nie definiuje pojęcia
bdquoinformacjardquo Zostało ono sprecyzowane na gruncie ustaw zwykłych
Zdefiniowanie pojęcia należy rozpocząć od wskazania jego potocznego
rozumienia Informacja w rozumieniu powszechnym to przede wszystkich
bdquopowiadamianie o czymś zakomunikowanie czegoś wiadomość wskazoacutewka
pouczenierdquo237
Bazując na opisanym już prawodawstwie międzynarodowym i
Unii Europejskiej należałoby zauważyć że informacja stanowi wiadomość o
środowisku i stanie jego elementoacutew oraz o działaniach związanych z jego ochroną
i wykorzystywaniem238
Ustawodawca w art 9 ust 1 uuiś w sposoacuteb kazuistyczny i opisowy
wymienienia informacje ktoacutere mogą być udostępniane społeczeństwu Brzmienie
przepisu wskazuje iż jest to katalog otwarty a wyliczenie elementoacutew ma
charakter przykładowy Podkreślenia wymaga fakt iż ustawodawca jako
integralną część środowiska traktuje roacutewnież organizmy genetycznie
zmodyfikowane i wymienia je wprost w tym przepisie Wskazuje to na doniosłość
problematyki GMO i ich roli w kształtowaniu środowiska pojmowanego jako
zespoacuteł elementoacutew dynamicznie na siebie oddziaływujących
Zgodnie z definicją zawartą w ustawie z dnia 27 kwietnia 2001 r Prawo
ochrony środowiska239
środowisko to bdquoogoacutel elementoacutew przyrodniczych w tym
także przekształconych w wyniku działalności człowieka a w szczegoacutelności
powierzchnia ziemi kopaliny wody powietrze krajobraz oraz pozostałe elementy
roacuteżnorodności biologicznej - a także wzajemne oddziaływania pomiędzy tymi
237
httpwwwpwnpl z dnia 15042013 r 238
A Lipiński Prawo powszechnego dostępu do informacji o środowisku Państwo i Prawo nr 9
2001 r s 68 239
DzU tj z 2017 poz 519 ze zm zwana dalej bdquopośrdquo
80
elementamirdquo (art 3 pkt 39 poś) Definicja ta obejmuje zaroacutewno elementy
przyrodnicze powstałe w sposoacuteb pierwotny w wyniku działań natury jak i te
wykształcone w wyniku działalności człowieka Roacuteżnorodność biologiczna
traktowana jest przez ustawodawcę jako jeden z elementoacutew środowiska
Z redakcji art 9 uuiś wynika natomiast iż GMO stanowią element
składowy roacuteżnorodności biologicznej Według M Goacuterskiego roacuteżnorodności
biologicznej wyrażonej w definicji środowiska w ustawie Prawo ochrony
środowiska nie powinno w ogoacutele uznawać się za element środowiska ale jego
cechę240
uznamy takie rozumienie roacuteżnorodności - jako pewnego atrybutu
środowiska - wskazuje kierunek w jakim powinien podążać ustawodawca
regulując sprawy GMO Z naukowego punktu widzenia GMO stanowić może
duże zagrożenie dla zroacuteżnicowania gatunkowego roślin i zwierząt Wskazanie
GMO w otwartym katalogu informacji podlegających udostępnieniu podkreśla
wolę uznania przez ustawodawcę znaczenia i wpływu GMO na stan
roacuteżnorodności biologicznej ktoacutera podażając za rozumieniem M Goacuterskiego jest
ważną cechą środowiska jako ogoacutełu elementoacutew przyrodniczych
Analizę problematyki dotyczącej dostępu do informacji o środowisku
należy rozpocząć od zwięzłej charakterystki instytucji dostępu do informacji o
środowisku unormowanej na gruncie uuiś Wypada na wstępie nadmienić iż
unormowanie dostępu do informacji o środowisku na przestrzeni ostatnich 16 lat
miało ono miejsce na gruncie trzech ustaw Pierwszym aktem prawnym ktoacutery
zajmował się tą tematyką była ustawa z dnia 9 listopada 2000 r o dostępie do
informacji o środowisku i jego ochronie oraz ocenach oddziaływania na
środowisko241
Regulacje tę stworzono głoacutewnie ze względu na możliwość
korzystania przez Polskę z funduszy przedakcesyjnych w związku z czym była
ona niedoskonała i uchwalona z uwzględnieniem jej tymczasowego charakteru242
Kolejny akt prawny ktoacutery przejął część regulacji ze wskazanej powyżej
ustawy po jej uchyleniu była ustawa z Prawo ochrony środowiska ktoacutera w dziale
240
M Goacuterski Opinia dotycząca projektu ustawy o udziale społoczeństwa w ochronie środowiska
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko [w] Zmiany w systemie ochrony środowiska Biuro
Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu pod red M Sobolewskiego Zeszyt 52008 s 13 241
DzU z 2000 r nr 109 poz 1157 242
M Micińska Udział społeczeństwa op cit s 110
81
IV normowała całościowo tematykę dostępu do informacji o ochronie środowiska
W 2008 r ponownie wyodrębiono omawianą tematykę i stworzono ustawę o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
Uzasadnieniem tej decyzji była konieczność usunięcia naruszeń prawa Unii
Europejskiej243
Ustawa stanowi transpozycję Dyrektywy 20034WE Parlamentu
Europejskiego Ustawa wdraża roacutewnież postanowienia Konwencji z Aarhus
Istotny z punktu widzenia tematyki wykorzystywania GMO jest fakt iż
jak twierdził ustawodawca w projekcie ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko wydzielenie przepisoacutew dotyczących
dostępu do informacji udziału społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocen
oddziaływania na środowisko było niezbędne zaroacutewno ze względu na obszerność
tematyki jak roacutewnież z uwagi na jej horyzontalny charakter co jest istotne w
świetle zagadnień do jakich przepisy te mają zastosowanie czyli min do spraw
wykorzystywania GMO244
Nowa regulacja wywołała też jednak głosy krytyki
bowiem nie sformułowano w niej przepisoacutew ktoacutere wiązały by tę ustawę jako akt
szczegoacutełowy z ustawą generalną dotyczącą ochrony środowiska ktoacuterą jest ustawa
Prawo ochrony środowiska co w efekcie prowadziło do pominięcia nadrzędnej
roli zasad ogoacutelnych oraz ustaleń terminologicznych zawartych w poś245
Co
więcej część zasad ogoacutelnych zawartych w poś mimo iż związana jest ściśle z
procedurami dotyczącymi udziału społeczeństwa nie została umieszczona w
nowej ustawie246
np ważne z punktu widzenia tematyki wykorzystywania GMO
zasady prewencji i przezorności (art 6 poś) ale roacutewnież zasada
kompleksowości (art 5 poś) czy legalności (art 11 poś)
243
Z Bukowski Opinia o projekcie ustawy o udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko i o projekcie ustawy o zmianie ustawy o ochronie przyrody
oraz niektoacuterych innych ustaw [w] Zmiany w systemie ochrony środowiska Biuro Analiz
Sejmowych Kancelarii Sejmu pod red M Sobolewskiego Zeszyt 52008 s 18 244
Uzasadnienie do projektu ustawy o udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko druk sejmowy nr 768 245
M Goacuterski Opinia dotycząca projektu ustawy o udziale społoczeństwa w ochronie środowiska
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko [w] Zmiany w systemie ochrony środowiska Biuro
Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu pod red M Sobolewskiego Zeszyt 52008 s 8 246
Ibidem
82
W opinii A Lipińskiego zasady prawa ochrony środowiska są to takie
normy prawne ktoacutere muszą być uznane za wiodące a rozwiązania z nich
wynikające powinny być uznawane za kryteria interpretacyjne dla całej ustawy247
Oznacza to więc że sformułowanie takich zasad determinuje następnie kierunek
stosowania przepisoacutew zawartych w danej ustawie a ich brak może wywoływać
zagrożenie zachwiania spoacutejnego i całościowo ujętego systemu przepisoacutew ktoacutere
normują daną grupę stosunkoacutew społecznych Z punktu widzenia spraw
dotyczących wykorzystywania GMO i odpowiedniego stosowania przepisoacutew
uuiś wskazane powyżej zasady są niezmiernie ważne chociażby zasada
legalności ktoacutera warunkuje skuteczne dochodzenie uchylenia lub zmiany decyzji
i ewentualnych roszczeń odszkodowawczych248
Reasumując kwestie te z pozoru
drugorzędne mają istotne znaczenie w praktycznym stosowaniu prawa a przepisy
uuiś do ktoacuterych odsyła umogz mają zasadniczy wpływ na wprowadzanie
unormowań umogz w życie Odwołując się do poglądoacutew nauki prawa
M Goacuterski w opinii dotyczącej projektu uuiś zaproponował aby do art 1 tej
ustawy dodać ustęp drugi w następującym brzmieniu bdquoPrzepisy ustawy nie
naruszają postanowień działu II w tytule I ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r -
Prawo ochrony środowiskardquo (dział definicje i zasady ogoacutelne) W ten sposoacuteb
przepisy uuiś wyraźnie nawiązywałyby i wskazywałyby na ścisłe powiązania
pomiędzy nadrzędnymi zasadami prawa ochrony środowiska a regulacjami
zawartymi w uuiś Taka zmiana pozwoliłaby na podkreślenie doniosłej roli
zasad prawa ochrony środowiska ktoacutere muszą pozostać nienaruszalne249
Kwestia
znaczenia zasad prawa ochrony środowiska zawartych w poś rodzi na gruncie
nauki prawa liczne wątpliwości dotyczące tego czy zasady te powinny odnosić
się tylko do spraw uregulowanych tą ustawą czy też odwołują się one do całego
prawa ochrony środowiska Zdaniem J Boć i E Sambroskiej-Boć w sytuacji gdy
ustawa poś w całości lub niemal w całości reguluje daną problematykę (np
emisje) rozwiązania zawarte w tej ustawie mają zastosowanie tylko do tej
247
A Lipiński Prawne podstawy ochrony środowiska Krakoacutew 2004 s 34-35 248
Z Bukowski Opinia o projekcie ustawy o udziale społeczeństwa w ochronie środowiskahellip op
cit s 22 249
M Goacuterski Opinia dotycząca projektu ustawy o udziale społoczeństwa w ochronie środowiska
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko [w] Zmiany w systemie ochrony środowiska Biuro
Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu pod red M Sobolewskiego Zeszyt 52008 s 8
83
ustawy Tam natomiast gdzie regulacja swoim zasięgiem obejmuje też inne
sprawy (np prawo wodne) to zasady zawarte w poś będą miały szersze
zastosowanie i znaczenie250
Jest to rozwiązanie optymalne i pozwala na
ujednolicenie interpretacji przepisoacutew z zakresu prawa ochrony środowiska
jednocześnie niwelując problemy związane z powielaniem tych samych zagadnień
w poszczegoacutelnych ustawach Warto na marginesie dodać iż w zasadzie wśroacuted
przedstawicieli nauki prawa zgodnie uznaje się iż prawo ochrony środowiska
rozumiane jako ogoacuteł przepisoacutew przedmiotem ktoacuterych jest ochrona i
kształtowanie środowiska stanowi gałąź prawa wyodrębnioną na przestrzeni
ostatnich dziesięcioleci wskutek pojawienia się licznych problemoacutew
cywilizacyjnych i potrzeby ich rozwiązania251
Uznanie ustawy poś za ustawę
kluczową dla tej gałęzi prawa w efekcie upraszcza wszelkie postępowania
aczkolwiek niejednolitość poglądoacutew w tej kwestii umożliwia przyjęcie roacuteżnych
droacuteg interpretacji Na tle systemowości prawa ochrony środowiska wysuwane
są oczekiwania i postulaty jego integracji wewnętrznej oraz integracji
zewnętrznej Z ich wypełnieniem wiążą się jednak w praktyce legislacyjnej roacuteżne
problemy ktoacutere w przypadku nowo wyodrębnianych kierunkoacutew regulacji prawnej
jeszcze się nasilają252
Niewątpliwie ciekawym zagadnieniem jest umiejscowienie
prawa regulującego wykorzystywanie GMO w systemie prawa ochrony
środowiska Tego typu problemy rozpatrywane są chociażby w odniesieniu do
prawa wodnego prawa budowlanego czy prawa goacuterniczego i geologicznego253
Rozważania te wykraczają jednak poza zakres niniejszej dysertacji Należy także
przy tym dodać iż uuiś wprowadziła pewien terminologiczny chaos ze względu
na zmiany niektoacuterych definicji w stosunku do tych zawartych w poś
powtoacuterzenie niektoacuterych definicji a co do części zastosowanie odwołania do
definicji zawartych w poś Z kolei co do niektoacuterych norm ustawodawca ani ich
nie przenioacutesł ani nie zastosował odwołania Świadczy to więc o braku
250
J Boć E Samborska-Boć [w] Ochrona środowiska Wrocław 2005 (red) J Boć K
Nowacki E Samborska-Boć s 77 251
J Rotko Ustawa Prawo wodne w systemie prawa ochrony środowiska (red) P Korzeniowski
[w] Zagadnienia systemowe prawa ochrony środowiska Łoacutedź 2015 s 102 252
Zob A Bator W Gromski A Kozak S Kaźmierczyk Z Pulka Wprowadzenie do nauk
prawnych Leksykon tematyczny Warszawa 2006 s 149 i n 253
zob J Rotko Ustawa Prawo wodne w systemie prawa ochrony środowiska (red) P
Korzeniowski [w] Zagadnienia systemowe prawa ochrony środowiska Łoacutedź 2015 s 102-114
84
konsekwencji i pośpiechu w tworzeniu ustawy Działania chaotyczne mogą
negatywnie wpłynać na roacutewnomierny i harmonijny rozwoacutej prawa ochrony
środowiska254
Swoista przypadkowość regulacji w uuiś mogła roacutewnież
wpłynęłąć na jej stosowanie w procedurach dotyczących GMO
W odniesieniu do szczegoacutełowej procedury udostępniania informacji o
środowisku na gruncie uuiś na potrzeby niniejszej pracy poniżej poruszone
zostaną te kwestie ktoacutere uznawane są na gruncie nauk prawnych i orzecznictwa
za budzące wątpliwości i problematyczne a ktoacuterych analiza pozwoli ustalić
istnienie bądź potrzebę istnienia określonych rozwiązań warunkujących
kształtowanie normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach GMO
Jak stanowi art 8 uuiś władze publiczne są obowiązane udostępnić
każdemu informacje o środowisku i jego ochronie znajdujące się w ich posiadaniu
lub ktoacutere są dla nich przeznaczone Warto zwroacutecić uwagę iż na chwilę obecną
definicja podmiotu udzielającego informacji publicznej odpowiada wymogom
Dyrektywy 20034WE255
Dotychczas obowiązek ten dotyczył organoacutew
administracji (definicja obejmowała naczelne i centralne organy administracji
rządowej terenowe organy administracji rządowej organy jednostek samorządu
terytorialnego oraz inne podmioty ktoacutere wykonują zadania publiczne z mocy
prawa lub na podstawie porozumień) Na dzień dzisiejszy definicja obejmuje
także sądownictwo oraz władzę ustawodawczą Pojęcie organu władzy publicznej
ma ustalone znaczenie na gruncie Konstytucji w związku z czym ewentualna
interpretacja przepisu byłaby jednoznaczna256
jednak mimo wszystko
ustawodawca sformułował definicję tego pojęcia roacutewnież na gruncie uuiś
Zgodnie z art 3 pkt 15a uuiś poprzez władze publiczne rozumie się Sejm
Senat Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej organy administracji sądy
trybunały oraz organy kontroli państwowej i ochrony prawa Przed nowelizacją
tego przepisu w nauce prawa proponowano dodanie sformułowanie bdquoorgany
254
Por Z Bukowski Opinia o projekcie ustawy o udziale społeczeństwa w ochronie
środowiskahellip op cit s 12 255
Nastąpiło to w wyniku nowelizacji ustawy o mikroorganizmach i organizmach genetycznie
zmodyfikowanych dokonaną ustawą z dnia 15 stycznia 2015 r o zmianie ustawy o organizmach
genetycznie zmodyfikowanych oraz niektoacuterych innych ustaw DzU z 2015 r poz 277 256
Por Z Bukowski Opinia o projekcie ustawy o udziale społeczeństwa w ochronie środowiska
op cit s 12
85
administracji oraz inne organy władzy publicznejrdquo257
Analizując warstwę
terminologiczną tej ustawy za budzące wątpliwości można uznać objęcie wprost
definicją organoacutew administracji w art 3 pkt 9 w punkcie b) umogz innych
podmiotoacutew wykonujących zadania publiczne dotyczące środowiska i jego
ochrony Nie można bowiem jednoznacznie przyjąć że każdy podmiot
wykonujący zadania publiczne należy do władzy publicznej Należy mieć na
uwadze że zadania publiczne mogą wykonywać roacutewnież np podmioty prywatne
niekoniecznie w sferze bdquoimperiumrdquo co mając na względzie konstytucyjne
znaczenie pojęcia władzy publicznej winno być istotne przy kwalifikacji danego
podmiotu jako organu władzy publicznej Jak wskazuje K Wojtyczek
bdquoRozroacuteżnienie działań władczych i niewładczych może rodzić poważne
komplikacje praktyczne (hellip) W literaturze przedmiotu zwraca się uwagę na
sprawowanie roacuteżnych rodzajoacutew władzy przez podmioty prywatne a w
szczegoacutelności na roacuteżne formy władzy ekonomicznejrdquo258
Tym samym wydaje się
iż powstały chaos terminologiczny o ktoacuterym wspomniano powyżej nie zmniejsza
się a nawarstwia Pozostaje więc to obszarem wymagającym dopracowania
Niemniej jednak dogłębna analiza w tym przedmiocie wykraczałaby poza obszar
prowadzonych rozważań
Powstaje także pytanie o zakres przedmiotowy obowiązku udzielenia
informacji przez podmioty realizujące zadania publiczne z zakresu ochrony
środowiska Na gruncie doktryny prowadzono bowiem rozważania pod kątem
tego czy obowiązek udostępniania przez nie informacji w trybie powoływanej
ustawy obejmuje wszystkie posiadane przez nie informacje o środowisku i jego
ochronie czy też tylko te związane w realizowanymi przez nie zadaniami
publicznymi Przepisy uuiś nie formułują wprost tego zagadnienia Warto
przytoczyć tutaj orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego259
z dnia 27
257
M Bar J Jendrośka Komentarz do art 8 ustawy z dnia 3 października 2008 r o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz
ocenach oddziaływania na środowisko [w] M Bar J Jendrośka Komentarz do ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko LEXel 2014 258
K Wojtyczek (red) L Garlicki Konstytucja Rzeczpospolitej Komentarz Tom II wyd II
Wydanie Sejmowe 2016 komentarz do art 77 259
zwany dalej bdquoNSArdquo
86
kwietnia 1983 r260
w ktoacuterym to NSA wskazuje że podmiot realizujący zadania
publiczne nie ma obowiązku udostępniać wszystkich posiadanych przez siebie
informacji a tylko te związane z realizowanymi przez niego zadaniami
publicznymi Za tego typu interpretacją przemawia też sformułowanie art 61
Konstytucji ktoacutery dość wyraźnie ograniczył przewidziane tam prawo do
informacji o działalności podmiotoacutew wykonujących zadania władzy publicznej do
zakresu w jakim wykonują te zadania261
Jak wskazują J Jendrośka i M Bar na
przykład informacje o środowisku posiadane przez jednostkę badawczo-
rozwojową w związku z wykonywaniem przez nią zadań publicznych (jeśli takie
zostały jej powierzone) będą więc podlegały udostępnianiu ale już wyniki badań
naukowych niezwiązanych z wykonywaniem zadań publicznych prowadzonych
przez jej pracownikoacutew nie są objęte tym obowiązkiem262
Kolejna kwestia warta omoacutewienia dotyczy terminoacutew załatwiania spraw w
przedmiocie udostępnienia informacji o środowisku Zgodnie z wymogami prawa
międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej procedury dostępu do informacji
powinny zapewnić szybkie i skutecznej udzielenie informacji Stosownie do tych
wymogoacutew wniosek powinien być rozpatrzony bez zbędnej zwłoki nie poacuteźniej niż
w ciągu miesiąca od dnia otrzymania wniosku Rozpatrzenie wniosku oznacza co
do zasady udostępnienie informacji ewentualnie wydanie decyzji odmawiającej
odstępu Ze względu na stopień skomplikowania sprawy wskazany termin może
zostać przedłużony do 2 miesięcy (art 14 uuiś) Wypada wskazać w tym
kontekście art 14 ust 3 uuiś ktoacutery stanowi iż dokumenty o ktoacuterych dane są
zamieszczane w publicznie dostępnych wykazach władze publiczne powinny
udostępnić niezwłocznie jednak niepoacuteźniej niż w terminie 3 dni od dnia złożenia
wniosku Można w tym przypadku domniemywać iż chodzi o okoliczności kiedy
zainteresowany we wniosku wyraźnie wskazał o dostęp do jakiego dokumentu i
260
Postanowienie NSA z dnia 27 kwietnia 1983 r sygn akt II SA 66083 ONSA 1984 nr 1 poz
28 261
M Bar J Jendrośka Komentarz do art 3 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i
jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na
środowisko [w] M Bar J Jendrośka Komentarz do ustawy z dnia 3 października 2008 r o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko LEXel 2014 262
M Bar J Jendrośka Komentarz do art 8 ustawyhellip opcit
87
informacji w nim zawartych mu chodzi263
Warto podkreślić że rozwiązanie
przyjęte w uuiś jest odmienne od regulacji ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r
Kodeks postępowania administracyjnego264
w tym przedmiocie ponieważ na
gruncie uuiś termin dwumiesięczny jest de facto terminem ostatecznym zaś na
gruncie kpa nie wyklucza się kilkakrotnego przedłużania terminu ani nie określa
maksymalnego uzyskanego w ten sposoacuteb terminu załatwienia sprawy (art 36
kpa)265
Komentowana ustawa także nie wyklucza kilkakrotnego wydłużania
terminu udostępnienia informacji byleby w sumie udostępnienie (lub wydanie
decyzji o odmowie udostępnienia) nastąpiło w ciągu dwoacutech miesięcy Wynika to
nie tylko z brzmienia komentowanej ustawy ale także z powołanych w
poprzednich rozdziałach przepisoacutew prawa międzynarodowego i prawa Unii
Europejskiej266
Znaczna część organoacutew administracji publicznej w ogoacutele nie
prowadzi wykazu danych o dokumentach zawierających informacje o środowisku
i jego ochronie Zgodnie z art 8 uuiś organy te mają jednak taki obowiązek -
nie mogą więc od niego odstąpić niezależnie od tego czy w praktyce faktycznie
wnioskodawcy zwracają się do organoacutew o udostępnienie informacji267
Odnosząc całość rozważań do analizowanych na grunie niniejszej
rozprawy założeń normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
GMO instytucja dostępu do informacji stanowi jeden z kluczowych elementoacutew
tego modelu Prawo międzynarodowe prawo Unii Europejskiej oraz prawo
krajowe stworzyły rozbudowany zespoacuteł regulacji ktoacutere zapewniają dostęp do
informacji o środowisku przy tym obowiązek udostępniania informacji o GMO
został nawet przez ustawodawcę polskiego podkreślony w ramach katalogu
informacji sformułowanego na gruncie gruncie art 9 ust 1 pkt 1 uuiś Na
szczegoacutelną potrzebę ochrony środowiska w związku z wykorzystywaniem GMO
wskazuje roacutewnież rozważanie uznania jej za cechę ochrony środowiska a tym
263
M Goacuterski Dostęp do informacji op cit s 5 264
DzU tj z 2017 poz 1257 ze zm zwana dalej bdquokpardquo 265
M Bar J Jendrośka Komentarz do art 14 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i
jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na
środowisko [w] M Bar J Jendrośka Komentarz do ustawy z dnia 3 października 2008 r o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko LEXel 2014 266
Ibidem 267
M Goacuterski Dostęp do informacji op cit s 4
88
samym za immanentny warunek jej funkcjonowania268
Kolejne rozdziały
niniejszej dysertacji pozwolą na wykazanie istotnej roli bioroacuteżnorodności w
zapewnieniu ochrony środowiska co pozwoli także na ukazanie potrzeby
znalezienia szczegoacutelnego miejsca w systemie prawa dla regulacji odnoszących się
do wykorzystywania GMO Powyższe rozważania pozwoliły na wykazanie że
regulacje odnoszące się do dostępu do informacji o środowisku same w sobie
stanowią szczegoacutelny model regulacji stosunkoacutew prawnych pomiędzy władzą
publiczną a społeczeństwem Świadczą o tym chociażby wskazane powyżej
odmienności w stosunku do kpa w terminach załatwiania spraw czy rozważania
wśroacuted przedstawicieli nauki prawa dotyczące znaczenia wyodrębnienia tych
regulacji z ustawy Prawo ochrony środowiska Ostatecznie powstaje pytanie o
miejsce regulacji dotyczących udziału społeczeństwa w ochronie środowiska w
systemie prawa ochrony środowiska a co za tym idzie o umiejscowienie i kształt
unormowań regulujących udział społeczeństwa w sprawach GMO w ramach
istniejącego systemu prawa w ogoacutele Dostęp do informacji o środowisku jest
instytucją prawną ktoacutera stanowi swoisty fundament w realizacji udziału
społeczeństwa w ochronie środowiska Od skuteczności tej instytucji zależy
rzeczywisty wpływ społeczeństwa na działania związane z ochroną środowiska
na zahamowanie zjawisk społeczno-gospodarczych mogących mieć negatywny
wpływ na środowisko na weryfikowanie przez społeczeństwo działań władz
publicznych Co istotne za pomocą dostępu do informacji społeczeństwo może
inicjować proces zmian w ochronie środowiska i tworzenia nowych norm w
obszarze prawa ochrony środowiska Im większe zainteresowanie społeczeństwa
tym większa kontrola podejmowanych w środowisku działań
Jednocześnie przeprowadzona powyżej analiza wskazuje na istniejący
wciąż pomimo licznych nowelizacji przepisoacutew prawa chaos terminologiczny i
brak ustalenia precyzyjnych granic pomiędzy poszczegoacutelnymi obszarami regulacji
na gruncie poś i uuiś Mające miejsce ustawiczne rozważania nad ustalaniem
miejsca uregulowania poszczegoacutelnych dziedzin stosunkoacutew społecznych
(wymienionych w niniejszym rozdziale) w systemie prawa ochrony środowiska
niewątpliwie może się przekładać na piętrzenie się problemoacutew w pratycznym
268
M Goacuterski Opinia dotycząca projektuhellip opcit s 13
89
stosowaniu przepisoacutew roacutewnież w odniesieniu do ustawy o mikroorganizmach i
organizmach genetycznie zmodyfikowanych
Mając na względzie powyższe w dalszych rozdziałach dysertacji istotne
będzie ustalenie czy model udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO
przewiduje dostęp do informacji unormowany w sposoacuteb zapewniający realną
kontrolę działań związanych w wykorzystywaniem GMO a przy tym
umożliwiający zwiększenie świadomości społecznej oraz budowanie
społeczeństwa obywatelskiego
90
26 Udział społeczeństwa w postępowaniach z zakresu ochrony
środowiska na gruncie ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko jako istotny
przejaw partycypacji społecznej w ochronie środowiska i szczegoacutelny
rodzaj procedury administracyjnej
Przepisy ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko tworzą odrębną od standardowej zawartej w Kodeksie postępowania
administracyjnego procedurę ktoacuterą stosuje się na odpowiednim etapie bądź
etapach określonych procedur decyzyjnych i ktoacuterą określa się mianem
bdquowymagającej udziału społeczeństwardquo Należy nadmienić iż nie istnieje definicja
legalna tego określenia Pomimo iż każda procedura decyzyjna posiada właściwe
dla niej reguły proceduralne procedura udziału społeczeństwa jest niezależna od
konstrukcji danego postępowania269
Stanowi ona swoistą sub-procedurę ktoacuterą
organy mają obowiązek przeprowadzić w przypadkach wskazanych w
odpowiednich ustawach270
Jak wskazuje NSA w wyroku z dnia 1 lutego 2012 r bdquopostępowaniem
wymagającym udziału społeczeństwa jest tylko takie postępowanie co do ktoacuterego
wymoacuteg zapewnienia udziału społeczeństwa jest przewidziany konkretnym
przepisem administracyjnego prawa materialnegordquo271
Jak stwierdził
Z Bukowski postępowanie z udziałem społeczeństwa bdquostanowi integralny
aspekt demokracji i jest jednym z podstawowych elementoacutew budowy
społeczeństwa obywatelskiego czemu służy włączanie społeczeństwa do działań
politycznych i procesoacutew decyzyjnych w sprawach związanych z ochroną
środowiskardquo272
Odrębność postępowania wymagającego udziału społeczeństwa
269
M Bar J Jędrośka Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji dotyczących organizmoacutew
genetycznie zmodyfikowanych [w] Księga pamiątkowa Profesora Ryszarda Paczuskiego (red Z
Bukowski Toruń 2004 s 53 270
M Micińska Udział społeczeństwa w ochronie środowiskahellip op cit s 147 271
Wyrok NSA z 1 lutego 2012 r sygn akt II OSK 258011 LEX nr 1138184 por wyrok WSA
w Szczecinie z dnia 27 marca 2013 r sygn akt I SASz 5313 LEX nr 1322726 272
Z Bukowski Prawo ochrony środowiska Unii Europejskiej Warszawa 2007 s 55
91
wynika z faktu iż etapy jego procedury uregulowane są na gruncie uuiś i
organy prowadzące postępowanie mają obowiązek zastosować te przepisy
niezależnie od procedury głoacutewnej prowadzonej w danej sprawie Jest więc ona
niejako wdrażana do klasycznych etapoacutew danego postępowania
Sztandarowym postępowaniem w ktoacuterym wykorzystywana jest procedura
udziału społeczeństwa w ochronie środowiska jest postępowanie w sprawie
oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko Ponadto na gruncie ustawy
Prawo ochrony środowiska zawarty jest szereg bdquoprocedur głoacutewnychrdquo gdzie
wymagane jest postępowanie z udziałem społeczeństwa Będą to min program
ochrony powietrza (art 91 ust 3a poś) program ochrony przed hałasem (art
119 ust 2a poś) wydanie pozwolenia zintegrowanego lub decyzji o jego
zmianie (art 218 poś) Postępowanie wymagające udziału społeczeństwa nie
funkcjonuje in abstracto a zawsze przeprowadzane jest w powiązaniu z ktoacuterąś z
konkretnych procedur głoacutewnych ktoacutere stanowią zamkniety katalog
postępowań273
w tym postępowań uregulowanych na gruncie ustawy o
mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych
Zgodnie z art 5 uuiś każdy ma prawo uczestniczenia na warunkach
określonych w ustawie w postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa
Prawo uczestniczenia w postępowaniu realizowane jest poprzez możliwość
składania uwag i wnioskoacutew (art 29 uuiś) Zakres podmioty jest tu taki sam jak
w przypadku prawa do informacji o środowisku regulowanego w art 4 uuiś
Zdaniem B Rakoczego prawo społeczeństwa do udziału w
postępowaniach z zakresu ochrony środowiska jest kontynuacją czy też
przedłużeniem prawa do informacji o środowisku Dopiero bowiem umożliwienie
jednostce wykorzystania pozyskanych uprzednio informacji o środowisku i jego
ochronie w stosownym postępowaniu nadaje prawu do informacji pełen
wymiar274
Jest tu więc dostrzegalna ścisła korelacja pomiędzy tymi instytucjami
prawnymi co prowadzi do wniosku iż ustalenie założeń normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO nie może odbyć się bez
273
M Micińska Udział społeczeństwa op cit s 147 274
B Rakoczy Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku jego ochronie udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska Komentarz LexisNexis 2010 komentarz do art 5
92
weryfikacji treści przepisoacutew ktoacutere mają zapewnić udziału społeczeństwa w
sprawach z zakresu ochrony środowiska
Zgodnie z art 32 uuiś do uwag i wnioskoacutew zgłaszanych w ramach
postępowania wymagającego udziału społeczeństwa nie stosuje się przepisoacutew
działu VIII Kodeksu postępowania administracyjnego kroacutere regulują
postępowanie administracyjne w sprawie skarg i wnioskoacutew Wykładnia językowa
pojęcia bdquouwagirdquo wskazuje iż są to bdquowypowiedzi spostrzeżenia na jakiś temat
komentarze krytyka czyjegoś postępowania pouczenie napomnienie
wymoacutewkardquo275
Wniosek definiuje się jako bdquoprzemyślenie twierdzenie
postulatrdquo276
Uwagi i wnioski mogą dotyczyć zaroacutewno kwestii proceduralnych
jak i materialnych Ich zakres nie został w żaden sposoacuteb ograniczony obejmuje
więc problematykę danej sprawy administracyjnej Uwagi należy rozumieć w ten
sposoacuteb że w danym postępowaniu każdy może wyrazić swoje stanowisko co do
wniosku jego zasadności czy nawet przebiegu postępowania Wnioski natomiast
oznaczają formułowanie żądań wobec organu administracji (np przeprowadzenia
dowodu podjęcia określonej czynności procesowej itp)277
Zasadnicza roacuteżnica w składaniu uwag i wnioskoacutew w myśl ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko w stosunku do
Kodeksu postępowania administracyjnego polega na tym że podmiot ktoacutery je
złożył nie staje się stroną postępowania ani też uczestnikiem na prawach strony
jeżeli nie wykaże swojego interesu prawnego w tym postępowaniu W tym
kontekście należy nadmienić iż w przypadku organizacji ekologicznych sytuacja
wygląda nieco inaczej Zostanie to omoacutewione w dalszej cześci rozprawy Podmiot
składający uwagi czy wnioski co do zasady nie posiada uprawnień strony
postępowania ponieważ nie jego praw czy obowiązkoacutew dotyczy postępowanie
Konsekwencją wyłączenia stosowania całego rozdz VIII kpa do postępowań
uregulowanych na gruncie uuiś jest brak prawa podmiotoacutew składających uwagi
i wnioski do indywidualnej odpowiedzi organu w tym zakresie a także
275
E Polański (red) Wielki słownik języka polskiego Krakoacutew 2008 s 876 276
wwwsjppl z dnia 25042013 r 277
J Ciechanowicz-McLean ZBukowski BRakoczy Prawo ochrony środowiska Komentarz
Warszawa 2008 s101
93
niemożność odwołania się do organu wyższej instancji Udział społeczeństwa w
postępowaniach może polegać na udziale w podejmowaniu decyzji bądź
partycypacji w opracowywaniu dokumentoacutew Partycypację w opracowywaniu
dokumentoacutew regulują przepisy art 39-43 uuiś W wypadku tego postępowania
organ prowadzący postępowanie bez zbędnej zwłoki podaje do publicznej
wiadomości informacje min o rozpoczęciu opracowywania danego projektu
ktoacuterym mogą być np polityki strategie plany lub programy oraz jego
przedmiocie możliwościach zapoznania się z niezbędną dokumentacją
Poniższe rozważania skupiać się będą na procedurze udziału
społeczeństwa w postępowaniach zakończonych indywidualnym
rozstrzygnięciem z uwagi na fakt iż analizowane w rozdziale IV niniejszej
dysertacji procedury uregulowane na gruncie umogz w ktoacuterych zapewniony
jest udział społeczeńsywa dotyczą wyłącznie wydawania zezwoleń w
indywidualnych sprawach
W pierwszej kolejności zgodnie z art 33 uuiś przed wydaniem decyzji
organ właściwy do jej wydania bez zbędnej zwłoki278
podaje do publicznej
wiadomości określony zakres informacji dotyczących postępowania Niezbędne
jest aby organ podał do publicznej wiadomości iż istnieje możliwość składania w
postępowaniu uwag i wnioskoacutew miejscu gdzie można je składać oraz
poinformował o 30-dniowym terminie ich składania a także wskazał jaki organ
jest właściwy do ich rozpatrzenia W wypadku przekroczenia terminiu na złożenie
wniosku lub uwagi organ pozostawia je bez rozpatrzenia (art 35 uuiś) Poprzez
realizację obowiązkoacutew wynikających z art 33 uuiś organy administracji
278 Przepis art 13 ustawy o dostępie do informacji publicznej ustanawia zasadę udostępniania
informacji publicznej na wniosek bez zbędnej zwłoki Należy przyjąć iż pojęcie bez zbędnej
zwłoki nie jest tożsame z pojęciem niezwłocznie użytym w art 10 ust 2 ustawy Jak wskazuje
WSA we Wrocławiu w wyroku z dnia 19122005 r sygn akt IV SABWr 4705 LEX nr
887699 bdquoPrzemawia za tym nie tylko reguła wykładni zgodnie z ktoacuterą roacuteżne terminy w ramach
jednego aktu prawnego powinny posiadać odmienne znaczenia ale także wykładnia celowościowa
przepisu art 10 ust 2 i art 13 W przypadku art 10 ust 2 chodzi o natychmiastowe udostępnienie
informacji publicznej Jest to możliwe jedynie w sytuacji gdy podmiot udostępniający dysponuje
taką informacją w wymaganej przez wnioskodawcę formie już w momencie złożenia wniosku (hellip)
We wszystkich innych przypadkach znajdzie zastosowanie regulacja art 13 zgodnie z ktoacuterą
ewentualna zwłoka w udostępnieniu informacji publicznej musi mieć charakter niezbędny tj
uzasadniony Takie uzasadnienie będzie stanowić w pierwszej linii konieczność udostępnienia
żądanej informacji w sposoacuteb lub w formie wskazanej we wnioskurdquo Tak też należy rozumieć do
określenie na gruncie uuiś
94
publicznej urzeczywistniają bdquofunkcję gwarancyjnąrdquo postępowania z udziałem
społeczeństwa tj podejmują decyzje urzędowe w warunkach pełnej wiedzy
społeczeństwa o stanie środowiska przy tym zasięgając informacji co do
oczekiwań społecznych względem władzy publicznej Tym samym funkcja
gwarancyjna zapewnia wzmocnienie odpowiedzialności i jawności w
podejmowaniu decyzji i społecznego poparcia dla nich a więc w założeniu
pozwala na zwiększenie zaufania społeczeństwa do władz publicznych279
Zgodnie z 36 uuiś organ administracji publicznej może zdecydować o
przeprowadzeniu rozprawy administracyjnej otwartej dla społeczeństwa W takim
wypadku informuje społeczeństwo o termienie i miejscu rozprawy Zgodnie z art
91sect3 kpa do ktoacuterego w niniejszym uregulowaniu odwołuje się ustawodawca
informację o rozprawie ogłasza się w drodze obwieszczenia w sposoacuteb
zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości lub przez udostępnienie
zawiadomienia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej
właściwego organu administracji publicznej
Koniecznym działaniem organu prowadzącego postępowanie jest podanie
do publicznej wiadomości iż postępowanie zostało wszczęte Tryb
powiadamiania społeczeństwa reguluje art 3 pkt 11 uuiś Jest to etap
warunkujący zasięgnięcie przez społeczeństwo informacji o tym że dana sprawa
ma miejsce Bez tego elementu z pewnością przystąpienie społeczeństwa do
postępowania byłoby niezwykle utrudnione ponieważ poszczegoacutelne podmioty
musiałyby z własnej inicjatywy zasięgnąć informacji o konkretnych sprawach
Następnym etapem postępowania wymagającego udziału społeczeństwa
jest zapoznanie się przez zainteresowane podmioty z niezbędną dokumentacją
sprawy ktoacuterą stanowi wniosek o wydanie decyzji wraz z wymaganymi
załącznikami oraz postanowienia organu właściwego do wydania decyzji czy też
stanowiska innych organoacutew jeżeli są one dostępne w terminie składania uwag i
wnioskoacutew Należy przyznać iż charakterystyka niezbędnej dokumentacji sprawy
jest na tyle ogoacutelna iż nie ma problemoacutew z zastosowaniem się do wskazanego
przepisu w stosunku do każdego rodzaju decyzji wydawanych w postępowaniach
279
M Kasiński Sprawiedliwość i zaufanie do władz publicznych w prawie administracyjnym Lex
2015
95
wymagających udziału społeczeństwa w tym roacutewnież decyzji dotyczących
GMO280
Ustawodawca dopuszcza następujące formy wnioskoacutew i uwag forma
pisemna ustnie do protokołu lub też za pomocą środkoacutew komunikacji
elektronicznej jednak bez konieczności opatrywania ich bezpiecznym podpisem
elektronicznym (art 34 uuiś) W praktyce przyjmuje się bowiem iż zaroacutewno
uwaga jak i wniosek nie muszą koniecznie zawierać żądania pomimo iż ogoacutelne
przepisy postępowania administracyjnego dotyczące podań ktoacutere stosuje się
odpowiednio do uwag i wnioskoacutew stanowią iż podanie powinno zawierać co
najmniej wskazanie osoby od ktoacuterej pochodzi jej adres i żądanie (art 63 ust
2kpa)281
Natomiast w przypadku uwag i wnioskoacutew składanych w postępowaniu
wymagającym udziału społeczeństwa w ktoacuterym jak zostało wspomniane
powyżej podmiot je składający nie staje się stroną ani też uczestnikiem na
prawach strony jego sytuacja proceduralna przypomina bardziej sytuację
podmiotu ktoacutery je składa w trybie postępowania skargowego pomimo iż nie
stosuje się w tym wypadku przepisoacutew Kodeksu postępowania administracyjnego
dotyczących uwag i wnioskoacutew282
Kolejnym potencjalnym etapem postępowania z udziałem społeczeństwa
jest przeprowadzenie przez organ rozprawy otwartej dla społeczeństwa Etap ten
ma charakter fakultatywny Należy zwroacutecić tutaj uwagę na redakcję przepisu
art 36 uuiś ktoacutery stanowi iż organ bdquomoże przeprowadzić rozprawę otwartą dla
społeczeństwardquo Regulacja ta nie jest jednoznacza bowiem powstaje pytanie czy
chodzi o dowolność w przeprowadzeniu rozprawy w ogoacutele czy przeprowadzeniu
rozprawy otwartej dla społeczeństwa Kodeks postępowania administracyjnego
nie dzieli rozprawy na roacuteżne jej rodzaje tzn nie została w nim uregulowana taka
instytucja jak bdquorozprawa publicznardquo natomiast jednoznacznie stanowi kiedy
przeprowadzenie rozprawy jako takiej jest wymagane (art 89 kpa) Niemniej
jednak jak wskazuje B Rakoczy art 36 uuiś jest daleko bardziej liberalny niż
art 89 kpa gdyż nie wymaga od organu przeprowadzenia rozprawy nawet w
280
M Micińska Udział społeczeństwa op cit s 163 281
Z Bukowski Opinia do projektu op cit s 65 282
M Micińska Udział społeczeństwaop cit s 163-164
96
przypadku ziszczenia się przesłanek o ktoacuterych mowa w tym ostatnim przepisie283
B Rakoczy twierdzi iż bdquomożna nawet powiedzieć że rozprawa z art 36 uuiś
jest przeprowadzana przede wszystkim dla społeczeństwa a nie dla stron gdyż
jest to jedyny sposoacuteb na bezpośrednie uczestnictwo społeczeństwa w czynności
procesowej podejmowanej przez organ Jest to też jedyny sposoacuteb na bezpośredni
kontakt z organem i możliwość bezpośredniego przekonywania go do swoich
racjirdquo284
Z kolei W Dawidowicz stwierdził iż jeżeli organ uzna że
przeprowadzenie rozprawy umożliwi zebranie w jednym czasie i miejscu
wszystkich uczestnikoacutew postępowania w danej sprawie ktoacuterzy mogą
bezpośrednio dopełnić czynności procesowych powinien z tego prawa
skorzystać285
Rozprawa otwarta dla społeczeństwa jest więc instytucją stworzoną
na potrzeby postępowania z udziałem społeczeństwa i jej regulacja znajduje się w
przepisach ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko natomiast co do stosowania określonych przepisoacutew z Kodeksu
postępowania administracyjnego poglądy w doktrynie są podzielone Jak twierdzi
M Micińska instytucja ta jest wciąż niedoskonała zbyt zwięzła a przez to
regulacja ta stwarza problemy interpretacyjne286
Szczegoacutełowa analiza prawna tego etapu procedury w tym zasadność
przywołanych tu poglądoacutew zostanie dokonana w rozdziale odnoszącym się
bezpośrednio do procedur dotyczących wykorzystywania GMO w uwagi na
potrzebę oceny zasadności przeprowadzania rozprawy jako elementu
normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO
Niniejszy rozdział ma bowiem na celu jedynie nakreślić instytucje jakie mogą
wchodzić w zakres normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących GMO
Po przeprowadzeniu rozprawy w myśl art 68 sect 1 kpa powinien zostać
sporządzony zwięzły protokoacuteł z jej przebiegu Zgodnie zaś z art 68 sect 2 kpa
283
B Rakoczy Ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku op cit s 106ndash107 wyrok
WSA w Poznaniu z dnia 13042001 r sygn akt IV SAPo 13011 httporzeczeniansagovpl 284
B Rakoczy Ustawa o udostępnianiu informacji o środowiskuhellip LexisNexis 2010 285
W Dawidowicz Ogoacutelne postępowanie administracyjne Zarys systemu Warszawa 1962 s 154 286
M Micińska Udział społeczeństwa op cit s 163-164
97
protokoacuteł powinien być odczytany wszystkim obecnym osobom biorącym udział w
czynności ktoacuterej on dotyczy a następnie przez nie podpisany Odmowa lub brak
podpisu muszą być w protokole omoacutewione Wskazane tutaj obowiązki odnoszą
się jednakże do stron postępowania oraz podmiotoacutew uczestniczących w nim na
prawach strony nie zaś do uczestniczącego w rozprawie reprezentantoacutew
społeczeństwa bowiem udział społeczeństwa nie ma wpływu na ewentualną
prawidłowość utrwalenia przeprowadzonych czynności Z punktu widzenia
reprezentantoacutew społeczeństwa istotne jest aby wskazane powyżej obowiązki
zostały zrealizowane bowiem w innym wypadku nie będą mogli oni odnieść się
do zgłoszonych przez siebie uwag i wnioskoacutew Nierzadko zdarza się że organy
administracji ograniczają się do złożenia podpisu przez pracownikoacutew
przeprowadzających rozprawę lub proacutebują utrwalić rozprawę w innej formie niż
protokoacuteł (np elektronicznej)287
Przedstawiciele społeczeństwa winni więc na ten
aspekt zwroacutecić szczegoacutelną uwagę Praktyka pokazuje jednak że organy
administracji mogą swoim nierzetelnym zachowaniem utrudnić społeczeństwu
realizację jego uprawnień288
Rozprawa administracyjna w piśmiennictwie
uznawana jest za formę wyjątkową289
Należy jednak zgodzić się z poglądem G
Łaszczyca iż nie może być traktowana jako forma drugorzędna290
Roacuteżnicą w odniesieniu do prowadzenia rozprawy w postępowaniu z
udziałem społeczeństwa w stosunku do postępowań prowadzonych na ogoacutelnych
zasadach jest wynikająca z art 36 ustawy konieczność zastosowania art 91 sect 3
kpa ktoacutery przewiduje że bdquoJeżeli zachodzi prawdopodobieństwo że oproacutecz
wezwanych stron uczestniczących w postępowaniu [] w sprawie mogą być
jeszcze inne strony nie znane organowi administracji publicznej należy ponadto
o terminie miejscu i przedmiocie rozprawy ogłosić w drodze obwieszczeń albo w
sposoacuteb zwyczajowo przyjęty w danej miejscowościrdquo W sprawach z zakresu
ochrony środowiska w ktoacuterych musi być zagwarantowany udział społeczeństwa
287
K Gruszecki Udostępnianie informacji o środowisku i jego ochronie udział społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz oceny oddziaływania na środowisko Komentarz wyd II LEXel 2013 288
Ibidem 289
A Wiktorowska [w] M Szubiakowski M Wierzbowski A Wiktorowska Postępowanie
administracyjne ndash ogoacutelne podatkowe egzekucyjne i przed sądami administracyjnymi Warszawa
2004 s 95 290
G Łaszczyca Istota rozprawy administracyjnej w ogoacutelnym postępowaniu administracyjnym
Roczniki Administracji i Prawa rok VIIVIII s 101
98
wydaje się iż organ administracji decydujący się na przeprowadzenie rozprawy
powinien przyjąć że takie prawdopodobieństwo występuje Niewątpliwie
ustalenie kręgu podmiotoacutew będących stronami postępowania z udziałem
społeczeństwa jest mocno utrudnione (poza tymi sytuacjami gdy sam
ustawodawca precyzyjnie określa jakim podmiotom przysługują przymioty
strony w danej kategorii spraw)291
Rozprawa otwarta dla społeczeństwa tylko
wtedy wpłynie na realizację postulatu efektywnego udziału społeczeństwa w
postępowaniach z zakresu ochrony środowiska gdy stanie się ona swoistym
forum wymiany myśli i poglądoacutew pomiędzy stronami postępowania a
reprezentantami społeczeństwa Rozprawa pozwala na realne przekazanie sedna
problemu stanowi przestrzeń do dialogu i negocjacji co sprzyja osiągnięciu
kompromisu Rzeczywisty wymiar uczestnictwa nieograniczający do biernego
przysłuchiwania się może społeczeństwu zapewnić jedynie czynne uczestnictwo
poprzez zadawanie pytań świadkom i biegłym czy wypowiadanie opinii Wariant
ten byłby racjonalny i uzasadniony z punktu widzenia istoty udziału
społeczeństwa w postępowaniach Dodać należy iż rozprawa powinna być
obligatoryjnym elemetem postępowań z udziałem społeczeństwa tak bowiem
wynika z Konwencji z Aarhus Polska regulacja nie dostosowuje się w tym
względzie do przepisoacutew prawa międzynarodowego
W tym kontekście należy także przytoczyć art 90 sect 3 kpa ktoacutery
stanowi iż bdquoorgan zawiadamia o rozprawie państwowe i samorządowe jednostki
organizacyjne organizacje społeczne a także inne osoby jeżeli ich udział w
rozprawie jest uzasadniony ze względu na jej przedmiotrdquo a następnie wskazuje
alternatywę w postaci albo wzięcia udziału w rozprawie albo złożenia przed
rozprawą oświadczenia i dowodoacutew dla jego poparcia Osoby zawiadomione o
rozprawie na podstawie art 90 sect 3 kpa nie stają się wskutek zawiadomienia
stronami postępowania albo uczestnikami na prawach strony w szczegoacutelności
uczestnikami na prawach strony nie stają się organizacje społeczne zawiadomione
o rozprawie chyba że spełniają przesłanki określone w art 31 kpa w tym
wypadku są jednakże wzywane do udziału w rozprawie
291
K Gruszecki Udostępnianie informacji o środowisku i jego ochronie udział społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz oceny oddziaływania na środowisko Komentarz wyd II LEXel 2013
99
Po rozpatrzeniu uwag i wnioskoacutew organ ma obowiązek powiadomienia
społeczeństwa o podjęciu rozstrzygnięcia oraz o możliwości zapoznania się z nim
(art 38 uuiś) W samym zaś uzasadnieniu do decyzji organ podaje informacje o
udziale społeczeństwa w postępowaniu oraz o tym w jaki sposoacuteb zostały wzięte
pod uwagę i w jakim zakresie zostały uwzględnione uwagi i wnioski zgłoszone w
związku z udziałem społeczeństwa (art 37 uuiś) Należy jednak dodać iż
organ ma jedynie obowiązek rozważyć złożone uwagi i wnioski nie musi
natomiast ich uwzględniać przy podjęciu rozstrzygnięcia jeżeli uzna ze ich treść
nie wpłynie na decyzję końcową Organ nie musi też jak już było wspomniane z
racji wyłączenia stosowania przepisoacutew Kodeksu postępowania administracyjnego
dotyczacych skarg i wnioskoacutew dokonywać indywidualnej odpowiedzi na
poszczegoacutelne skargi i wnioski Skutkuje to brakiem możliwości odwołania się do
wyższej instancji a przez to nie jest realizowany wynikający z Konwencji z
Aarhus dostęp do wymiaru sprawiedliwości
Powstaje pytanie o efektywność udziału społeczeństwa w postępowaniu
bowiem jak wynika z obowiązujących regulacji organ nie ponosi żadnych
konsekwencji rozstrzygnięcia sprawy nieadekwatnego do woli członkoacutew
społeczeństwa Przejawia się to po pierwsze tym że członkowie spoleczeństwa
nie mogą powziąć dokładnych informacji o jednostkowych rozważaniach organu
dotyczących poszczegoacutelnych uwag i wnioskoacutew a po drugie z powodu braku
indywidualnych odpowiedzi na uwagi i wnioski członkowie społeczności nie
mają możliwości odwołania się od decyzji Z art 50 ustawy z dnia 30 sierpnia
2002 r Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi292
wynika
jednoznacznie iż polska procedura sądowoadministracyjna nie statuuje instytucji
zwanej często w doktrynie skargą powszechną co skutkowałoby możliwością
zaskarżenia każdego aktu administracyjnego przez dowolną osobę w interesie
publicznym W przepisie tym wskazano warunki jakie muszą być spełnione dla
skutecznego wniesienia skargi przez podmioty spoza wskazanych enumeratywnie
tj prokuratora Rzecznika Praw Obywatelskich Rzecznika Praw Dziecka
292
Dalej zwana bdquoppsardquo Zgodnie z tym przepisem uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy
kto ma w tym interes prawny prokurator Rzecznik Praw Obywatelskich Rzecznik Praw Dziecka
oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności w sprawach dotyczących
interesoacutew prawnych innych osoacuteb jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym
100
Wniesienie skargi przez organizację społeczną jest dopuszczalne gdy brała ona
udział w postępowaniu i pozostaje to w zakresie jej statutowej działalności
natomiast - gdy chodzi o inne podmioty - wniesienie skargi jest możliwe
wyłącznie gdy posiadają one interes prawny293
Skarżący musiałby więc
wykazać że skutki prawne kwestionowanego orzeczenia (wyrażenia zgody)
dotyczyły sfery jego prawnie chronionych praw i obowiązkoacutew z uwagi na jego
sytuację indywidualną Jak orzekł WSA w Warszawie w wyroku z dnia 16 maja
2012 r294
bdquoprzyznanie praw osobom trzecim (dostęp do informacji możliwość
wnoszenia uwag i obowiązek ich rozpatrzania) nie oznacza automatycznie
ustanowienia szerszych praw procesowych np możliwości żądania zbadania
prawidłowości działania organoacutew co do wykonywania stosownych obowiązkoacutew w
tym zakresie w konkretnych trybach W ocenie WSA osoba trzecia pomimo iż
uczestniczyła w pewnym zakresie w postępowaniu nie nabywa automatycznie z
tego tylko tytułu uprawnienia do wniesienia odwołania czy wniosku o ponowne
rozpatrzenie sprawy (przywilej zastrzeżony dla strony ndash art 127 sect 1 w zw z sect 3
ppsa) jak i poacuteźniej skargi do sądu administracyjnego Zdaniem Sądu gdyby
taka byłaby wola prawodawcy zostałoby to wyrażone w przepisach expressis
verbis Takie jednoznaczne unormowanie istnieje w stosunku do organizacji
społecznych ktoacutere działają na prawach stronyrdquo Trudno się z powyższym
twierdzeniem nie zgodzić bowiem w judykaturze funkcjonuje pogląd iż interes
prawny uprawniający do uczestniczenia w postępowaniu musi być interesem
bezpośrednim i indywidualnym (własnym) a nie ogoacutelnym interesem
społecznym295
Jak stwierdza NSA w postanowieniu z dnia 13 listopada 2012 r
bdquoKryterium bdquointeresu prawnego ma charakter materialnoprawny Innymi słowy
interes prawny podmiotu wnoszącego skargę do sądu przejawia się tym że działa
on bezpośrednio we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie uprawnienia
lub zwolnienia z nałożonego obowiązkurdquo296
W świetle poglądoacutew NSA interes
prawny musi być własny co oznacza że nie można opierać go na sytuacji
prawnej innego podmiotu nawet jeżeli w konkretnej sprawie charakter związkoacutew
293
Wyrok WSA w Warszawie z 16052012 r sygn akt IV SAWa 18112 LEX nr 1272687 294
Ibidem 295
Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 kwietnia 2017 r sygn akt III SAŁd 107316 LEX nr 2281845 296
Postanowienie NSA z dnia 13 listopada 2012 r sygn akt I OSK 263312 LEX nr 1325020
101
tych podmiotoacutew byłby nie tylko faktyczny ale i prawny297
Tak restrykcyjnie
wyznaczone granice interesu prawnego ktoacuterego istnienie jest warunkiem
wniesienia skargi do sądu administracyjnego nie pozostawiają pola do polemiki w
kontekście oceny możliwości wniesienia skargi przez reprezentanta ogoacutelnie
rozumianego społeczeństwa
Ostatnim etapem procedury z udziałem społeczeństwa jest podanie przez
organ rozstrzygnięcia do publicznej wiadomości Informacje dane sugestie
opinie ekspertoacutew złożone w trybie uwag i wnioskoacutew - zgodnie z art 7 77 i 80
kpa traktowane są jako materiał dowodowy w sprawie i funkcjonują na roacutewnych
prawach z innymi dowodami a więc wymagają weryfikacji Pominięcie zbadania
zasygnalizowanych faktoacutew nieuwzględnienie tych z nich ktoacutere powinny mieć
wpływ na rozstrzygnięcie stanowi przesłanki odwoławcze prowadzące do
uchylenia decyzji w wyższej instancji Obowiązujące ustawodawstwo umożliwia
wniesienie odwołania jedynie podmiotom ktoacutere mają w sprawie indywidualny
interes prawny Członkowie społeczeństwa natomiast nie otrzymują
indywidualnych odpowiedzi na złożone uwagi i wnioski wobec czego nie mają
podstaw do odwoływania się od decyzji organu Biorąc to pod uwagę należy
uznać iż są to uprawnienia słabsze niż te ktoacutere wynikają z rozdz VII kpa
dotyczącego skarg i wnioskoacutew
Konkludując wśroacuted instrumentoacutew zapewniających udział społeczeństwa
wiele z nich jest uregulowane w sposoacuteb niedostateczny co w konsekwencji nie
daje możliwości egzekwowania przez społeczeństwo jego uprawnień Z
pewnością z punktu widzenia społeczeństwa negatywnym aspektem tego
postępowania jest fakt iż zgłoszone wnioski i uwagi mają charakter wyłącznie
konsultacyjny a organ prowadzący postępowanie nie jest nimi związany i w
zakresie podejmowanego rozstrzygnięcia może zająć odmienne stanowisko Sam
sposoacuteb wykorzystania przez organ złożonych uwag i wnioskoacutew został przez
ustawodawcę określony lakonicznie Z kolei pozytywnie należy ocenić regulację
ktoacutera nakazuje organowi rozpatrzenie przed wydaniem decyzji każdego
spełniającego formalne wymogi wniosku czy uwagi Powyższe wskazuje że
297
Postanowienie NSA z dnia 25 stycznia 2012 r sygn akt II GW 1511 LEX nr 1244907
102
roacutewnież na poziomie prawa krajowego dostęp społeczeństwa do wymiaru
sprawiedliwości jest znaczenie ograniczony i jako taki nie występuje w kontekście
udziału społeczeństwa w ochronie środowiska Tym samym nie można roacutewnież
moacutewić o jego istnieniu w ramach zakładanego normatywnego modelu udziału
społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO Niemniej jednak w ramach
kolejnych rozdziałoacutew autorka rozprawy podejmie proacutebę ustalenia założeń takiego
modelu roacutewnież w tym zakresie
103
27 Rola i pozycja prawna organizacji ekologicznych w
postępowaniach wymagających udziału społeczeństwa
W celu efektywnego wpływu społeczeństwa na sprawy publiczne
jednostki samoorganizują się i zrzeszają w określone struktury ktoacuterych istnienie
warunkuje zaangażowanie przynajmniej kilkuosobowej grupy osoacuteb w daną
dziedzinę spraw publicznych Zrzeszenia takie określane są mianem bdquoorganizacji
pozarządowychrdquo lub też bdquoorganizacji społecznychrdquo Działanie w tego typu
zrzeszeniach pozwala na rzeczywiste wpływanie na sprawy ochrony środowiska
poprzez uczestniczenie w postępowaniach administracyjnych na prawach strony
Uprawnienia te dzielimy w zależności o tego czy dana organizacja
zamierza uczestniczyć w bdquopostępowaniu wymagającym udziału społeczeństwardquo
czy w innym postępowaniu administracyjnym takiego udziału nie wymagającym
W sytuacji kiedy moacutewimy o tej drugiej kategorii postępowań stosowane są
przepisy ogoacutelne Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące uprawnień
organizacji społecznej w postępowaniu administracyjnym natomiast do
postępowań wymagających udziału społeczeństwa stosuje się przepisy ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko
W pierwszej kolejności wyjaśnienia wymaga pojęcie organizacji
pozarządowej i organizacji społecznej Organizacje pozarządowe stanowią
alternatywę wobec sektora państwowego i stwarzają możliwość gromadzenia się
środowisk reprezentujących określone interesy Są prywatne i powstają z
inicjatywy ich założycieli jednak działają w interesie publicznym a nie
prywatnym298
Pojęcie organizacji pozarządowej niekiedy jest używane zamiennie
z terminem bdquoorganizacja społecznardquo jednak w toku stosowania prawa przez
organy administracji publicznej zrodziły się na tym tle pewne problemy Pojęcie
bdquoorganizacja społecznardquo jak i pojęcie bdquoorganizacja pozarządowardquo należą do
zagadnień formalnie zdefiniowanych jednak używane są w roacuteżnych znaczeniach i
kontekstach przez naukę prawa i ustawodawcę co powoduje trudności w ich
298
A Haładyj Społeczeństwo obywatelskie Natura2000orgpl
104
prawidłowym zrozumieniu299
Każde z tych pojęć ma inną definicję formalną
zawartą w odrębnych aktach prawnych w nauce prawa są one jednak używane
zamiennie Wynika to z faktu mało precyzyjnych sformułowań obu tych pojęć
oraz nieustannie ewoluujących poglądoacutew doktryny i orzecznictwa Według A
Skoczylas i M Swory w zakresie procedury administracyjnej i
sądowoadministracyjnej pojęcie organizacji społecznej w zasadzie odpowiada
pojęciu organizacji pozarządowej300
Organizacja pozarządowa jest terminem
szerszym niż organizacja społeczna i używany jest głoacutewnie w prawie
międzynarodowym (określana mianem non-governmental organization) min w
Konwencji z Aarhus W najprostszym rozumieniu jest to organizacja założona
przez obywateli i działająca z własnej inicjatywy na rzecz wybranego interesu
publicznego301
W prawie krajowym definicja organizacji pozarządowej znajduje się w
ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r o działalności pożytku publicznego i
wolontariacie302
Zgodnie z art 3 ust 2 tej ustawy organiazację pozarządową
stanowią bdquopodmioty niebędące jednostkami sektora finansow publicznych w
rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r o finansach publicznych303
lub
przedsiębiorstwami instytutami badawczymi bankami i spoacutełkami prawa
handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi a
także niedziałające w celu osiągnięcia zyskurdquo Będą nimi soby prawne lub
jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej ktoacuterym odrębna
ustawa przyznaje zdolność prawną w tym fundacje i stowarzyszenia
Natomiast termin organizacja społeczna wskazany jest w art 5 sect2 pkt 5
kpa Pod pojęciem tym należy rozumieć organizacje zawodowe samorządowe
spoacutełdzielcze i inne organizacje Same pojęcie organizacji społecznej poprzez
wskazanie jej cech nie zostało jednak zdefiniowany prawnie Analiza przepisoacutew
pozwala jednak na określenie podstawowych cech organizacji społecznej
299
A Gronkiewicz Organizacja społeczna w ogoacutelnym postępowaniu administracyjnym
Warszawa 2012 s 15 300
M Skoczylas M Swora Organizacje społeczne (pozarządowe) w postępowaniu
administracyjnym i sądowoadministracyjnym Administracja TDP 2006 nr 3 s 14ndash24 301
Ibidem 302
DzU tj z 2016 r poz 1817 z poacuteźn zm 303
Dz U tj z 2013 r poz 885 z poacuteźn zm
105
Rozbudowana definicja pojęcia organizacji społecznej w oparciu o poglądy
doktryny rozwiązania prawne przyjęte w polskim prawie oraz orzecznictwo
sądowe obejmuje bdquowszelkie trwałe zrzeszenia osoacuteb fizycznych a także prawnych
tzn takie grupy tych podmiotoacutew ktoacutere związane są wspoacutelnym celem i stałą więzią
organizacyjną niewchodzące w skład aparatu państwowego i niebędące zarazem
spoacutełkami prywatnymirdquo304
W polskim prawie nie istnieją regulacje ktoacutere
określałyby wzajemną relację pomiędzy pojęciem organizacji pozarządowej i
organizacji społecznej Ustawodawca generalnie wyłączając pewne wyjatki
posługuje się w przepisach materialnych terminem bdquoorganizacja pozarządowardquo
natomiast w prawie procesowym zazwyczaj używa sformułowania organizacja
społeczna305
Z kolei przepisy prawne regulujące postępowanie
sądowoadministracyjne nie roacuteżnicują form zrzeszania obywateli mających status
organizacji społecznej Pojęcie bdquoorganizacja społecznardquo występujące w
przepisach procesowych w sposoacuteb całościowy odnosi się do podmiotoacutew
mogących przystąpić do tych postępowań w formach procesowych właściwych
dla strony w celu przedstawienia interesu grupowego dzięki czemu realizują
przyznaną im przez prawo możność do przedstawienia stanowiska w sprawie w
ktoacuterą dany podmiot spoza administracji publicznej chce się zaangażować306
Z
procesowego punktu widzenia prawidłowe zdefiniowanie czy dana grupa osoacuteb
stanowi organizację społeczną jest kluczowe bowiem warunkuje możliwość
uczestniczenia w postępowaniu i realizację zasady subsydiarności
Z racji braku legalnej definicji organizacji społecznej poprzez określenie
w prawie jej cech można stwierdzić iż to rzeczywistość ukształtowała określone
struktury i formy wspoacutelnych działań obywateli ktoacutere następnie zostały poddane
analizie przez przedstawicieli nauk prawnych307
Na potrzeby stosowania w
praktyce terminu organizacja społeczna i dopuszczaniu zreszeń do udziału w
określonych postępowaniach w doktrynie uznano iż jest to pojęcie podlegające
nieustannej ewolucji Jak zostało wskazane już w obrębie jednej dyscypliny
naukowej formułuje się roacuteżne znaczenia tego pojęcia a jego zdefiniowanie polega
304
E Smoktunowicz Prawo zrzeszania się w Polsce R Michalska-Badziak [w] Prawo
administracyjne Pojęcia instytucje zasady w teorii i orzecznictwie Warszawa 2000 str 200 305
A Haładyj Społeczeństwo obywatelskie Natura2000orgpl 306
Ibidem 307
A Gronkiewicz Organizacja społeczna w ogoacutelnymhellip op cit s 25
106
przede wszystkich na wskazaniu pewnego zespołu cech ktoacutery wspoacutelny jest dla
większości stworzonych definicji308
Posługując się ogoacutelną typologią możemy
moacutewić o następujących grupach organizacji społecznych stowarzyszenia i
organizacje do nich podobne partie polityczne związki zawodowe społeczno-
zawodowe organizacje rolnikoacutew samorządy i związki wyznaniowe309
W
znaczeniu szerokim do organizacji społecznych zaliczane są wszystkie formy
zrzeszania się wymienione w art 12 Konstytucji Będą to więc związki
zawodowe organizacje społeczno-zawodowe rolnikoacutew stowarzyszenia ruchy
obywatelskie i inne dobrowolne zrzeszeń oraz fundacje W ujęciu wąskim będą to
natomiast organizacje typu korporacyjnego czyli takie ktoacuterych głoacutewnym
substratem są jej członkowie a nie kapitał jak w przypadku organizacji typu
zakładowego do ktoacuterych należą fundacje310
Opierając rozważania o poglądy
nauki prawa i judykatury organizacją społeczną ktoacutera ma przymiot strony w
postępowaniu w rozumieniu art 28 i 29 kpa nie są komitety rodzicielskie czy
kolektywy mieszkańcoacutew ulicy ponieważ nie stanowią one wystarczająco
sformalizowanego bytu prawnego Organizacjami społecznymi nie będą roacutewnież
wszelkie zrzeszenia ktoacutere zależne są w określonym stopniu od struktur aparatu
państwowego np jednostki budżetowe czy związki i stowarzyszenia gmin311
Problem klasyfikacji pewnych podmiotoacutew jako organizacji społecznych został
zauważony także w stosunku do takich podmiotoacutew jak ruchy obywatelskie czy
komitety powoływane do wykonywania roacuteżnych zadań Nie istnieje bowiem
odrębna regulacja ktoacutera pozwalałaby uznać je za organizacje społeczne poza tym
często nie posiadają one cech przypisywanych organizacjom społecznym312
Są
jednak i tacy przedstawiciele nauk prawnych ktoacuterzy ruch obywatelski uznają za
organizację społeczną313
308
E Smoktunowicz Prawo zrzeszania się w Polsce Warszawa 1992 s 9 309
R Michalska-Badziak [w] Z Duniewska B Jaworska-Dębska R Michalska-Badziak E
Olejniczak-Szałowska M Stahl Prawo administracyjnepojęcia instytucje zasady w teorii i
orzecznictwie Warszawa 2002 s 26-227 310
Ibidem 311
M Micińska Udział społeczeństwaop cit s 22 312
A Gronkiewicz Organizacja społecznaop cit s 72 313
M Uliasz uznaje komitety za formę organizacji samorządowej R Szarek uznaje że komitety
można uznać za stowarzyszenia zwykłe cyt za A Gronkiewicz Organizacja społeczna op cit
s 72-73
107
Konkludując jak stwierdził J Starościak można moacutewić o tylu
organizacjach społecznych ile jest samych organizacji314
Z kolei
E Smoktunowicz uznawał iż należy brać pod uwagę tyle stanowisk
ustawodawcy ile jest aktoacutew normatywnych uwzględniających pojęcie
organizacji społecznej Dodatkowo wskazuje on iż zdarzają się sytuacje kiedy to
ustawodawca w jednym akcie prawnym używa terminu bdquoorganizacja społecznardquo
w więcej niż jednym znaczeniu Stanowisko E Smoktunowicza pochodzi z
okresu kiedy nie stosowano jeszcze pojęcia organizacja pozarządowa co dziś
dodatkowo komplikuje tę problematykę315
Z punktu widzenia omawianej tematyki istotne jest scharakteryzowanie
organizacji społecznej ktoacutera zajmuje się reprezentowaniem społeczeństwa w
sprawach z zakresu ochrony środowiska w tym w sprawach organizmoacutew
genetycznie modyfikowanych a więc organizacji ekologicznej Organizacja
ekologiczna jest organizacją społeczną ktoacuterej statutowym celem jest ochrona
środowiska Definicja ta określona jest zaroacutewno w ustawie o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko a także w ustawie
Prawo ochrony środowiska Literalne brzmienie definicji organizacji ekologicznej
sugeruje iż zaliczyć do nich można tylko te ktoacutere posiadają statut a więc
stowarzyszenia zarejestrowane Na potrzeby niniejszej analizy należy jednak
posłużyć się art 43 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r Prawo o
stowarzyszeniach316
ktoacutery stanowi że ilekroć w ustawie jest mowa o statucie
należy przez to rozumieć roacutewnież regulamin stowarzyszenia zwykłego
Stanowisko to zostało poparte w nauce prawa i judykaturze317
Tożsamy pogląd
istnieje w stosunku do fundacji Mogą one tym samym być objęte pojęciem
organizacji ekologicznej pod warunkiem że do ich celoacutew statutowych należy
ochrona środowiska Organizacje ekologiczne działają w Polsce zaroacutewno jako
stowarzyszenia jak i fundacje Wiele z nich uzyskało też status organizacji
314
J Starościak Problemy wspoacutełczesnej administracji Warszawa 1972 s 113 315
E Smoktunowicz Ogoacutelne problemy wspoacutełdziałania terenowych organoacutew władzy i
administracji państwowe z organami pozarządowymi PRN 1987 nr 70 str 10 cyt za A
Gronkiewicz Organizacja społeczna w ogoacutelnymhellip op cit s 30 316
DzU tj z 2017 poz 210 ze zm 317
A Haładyj Społeczeństwo obywatelskie Natura2000orgpl
108
pożytku publicznego318
Tworzenie organizacji ekologicznych w formie fundacji
ma istotne znaczenie z tego punktu widzenia iż stanowią one zaplecze
organizacyjno-ekonomiczne dla przygotowywania rozmaitych projektoacutew oraz
wspierania inicjatyw podejmowanych przez inne podmioty np działające w
ramach aparatu państwowego Fundacje zajmujące się ochroną przyrody
wspoacutełpracują min z innymi organizacjami pozarządowymi z przedsiębiorcami
czy jednostkami naukowymi Dzięki wsparciu finansowemu fundacji niewielkie
przedsięwzięcia mają możliwość rozwinąć się w trwałe działania przeprowadzane
na wielką skalę319
W związku z bezosobowym charakterem fundacji istniał spoacuter w
orzecznictwie co do faktu czy fundację można traktować jako organizację
społeczną Postanowienie NSA z 1993 r zawierało stwierdzenie iż bdquoza
organizację społeczną nie można uznać fundacji gdyż nie jest ona korporacją
obywateli lecz wyodrębnioną masą majątkowąrdquo320
Tymczasem w 2005 r
uchwałą siedmiu sędzioacutew NSA zmieniono ten pogląd Skład orzekający przyjął
że zagadnienie to budzi wątpliwości ponieważ nie ma legalnej definicji pojęcia
bdquoorganizacja społecznardquo Za stanowiskiem iż fundacja powinna być traktowana
jako organizacja społeczna może przemawiać art 12 Konstytucji ktoacutery wskazuje
formy samoorganizacji społeczeństwa obywatelskiego i zalicza do nich expressis
verbis także fundacje Jak stwierdził NSA roacutewnież względy celowościowe
przemawiają za udziałem fundacji w postępowaniu sądowym ponieważ jej udział
powinien zależeć od celu i zakresu działania organizacji a nie od prawnej formy
jej utworzenia Ostatecznie NSA wydał uchwałę w ktoacuterej stwierdził że fundacja
jako organizacja społeczna może na podstawie art 33 sect 2 w zw z art 25 sect 4
ppsa zgłosić udział w postępowaniu sądowym w charakterze uczestnika
postępowania w sprawie dotyczącej interesu prawnego innej osoby Fundacja
posiada bowiem wszystkie najważniejsze cechy wyodrębnione i przypisane
organizacjom społecznym a ktoacutere wynikają z art 12 Konstytucji321
NSA uznał
318
Ibidem 319
L Stecki Fundacja Toruń 1996 s 181 320
Por Postanowienie NSA z dnia 12 stycznia 1993 r I SA 176292 ONSA 1993 Nr 3 poz 75
zob także postanowienie NSA z dnia 6 maja 1998 r IV SA 89896 LEX nr 43351 321
Będzie to wyodrębniony zespoacuteł osoacuteb dobrowolność przynależności do organizacji odnosi się
do nich właściwy zespoacuteł przepisoacutew określających ich strukturę zakres praw i obowiązkoacutew
109
iż wolność tworzenia organizacji to także wolność wyboru prawnej formy
realizacji tej wolności322
Konkludując podkreślić należy iż zagadnienie prawnych form organizacji
społecznych w tym organizacji ekologicznych jest zagadnieniem złożonym
Niejednolity kierunek interpretacji rodzi więc potrzebę sformułowania przez
ustawodawcę jednoznacznego pojęcia organizacji społecznej Niejasności w
przepisach mogą bowiem powodować niedopuszczenie określonego podmiotu do
postępowania w danej sprawie Istnienie coraz większej liczby podmiotoacutew ktoacutere
pretendują do miana organizacji ekologicznej a ktoacutere przyjmują roacuteżnorodne
formy prawne rodzi pytanie o znaczenie i wpływ danego podmiotu na
kształtowanie się działań państwa w zakresie ochrony środowiska w konfrontacji
z podmiotami ktoacutere w świetle prawa jednoznacznie stanowią organizacje
ekologiczne
Dla celoacutew niniejszej pracy istotne jest rozważenie sytuacji prawnej
organizacji ekologicznych w postępowaniach wymagających udziału
społeczeństwa Status organizacji w tych postępowaniach na dzień dzisiejszy
reguluje ustawa o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko ktoacutera częściowo odwołuje się roacutewnież do przepisoacutew Kodeksu
postępowania administracyjnego i stanowi iż organizacje ekologiczne ktoacutere
powołując się na swoje cele statutowe zgłoszą chęć uczestniczenia w określonym
postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa uczestniczą w nim na
prawach strony jeżeli prowadzą działalność statutową w zakresie ochrony
środowiska lub ochrony przyrody przez minimum 12 miesięcy przed dniem
wszczęcia tego postępowania (art 44 uuiś) W celu dokonania pełnej analizy tej
kwestii należy na początek nakreślić unormowania zawarte w Kodeksie
stanowiący o ich organizacyjnej odrębności i samodzielności działalność i cele organizacji
określone są przede wszystkim statutem i muszą pozostawać w zgodzie z celami państwa organy
tych organizacji pochodzą z wyboru tych ktoacuterzy te organizacje tworzą organizacje o ktoacuterych
powyżej mowa pozostają pod kontrolą lub nadzorem organoacutew władzy publicznej 322
Uchwała 7 sędzioacutew NSA z dnia 12 grudnia 2005 r II OPS 405 ONSAiWSA 2006237 zob
roacutewnież P Sarnecki Wolność zrzeszania się Warszawa 1998 str 29 i J Boć Prawo
administracyjne Kolonia Limited 2000 str 163 i n
110
postępowania administracyjnego aby następnie skonfrontować je z zakresem
uprawnień organizacji ekologicznych w postępowaniach w sprawach GMO
Na początek wyjaśnienia wymaga pojęcie bdquouczestnika na prawach stronyrdquo
Wprowadzenie do postępowania tej kategorii podmiotoacutew stanowi niejako
odstępstwo od generalnej zasady występowania w postępowaniu
administracyjnym dwoacutech podmiotoacutew związanych stosunkiem o charakterze
materialnoprawnym Podmiotami tymi są organ administracji i podmiot spoza
administracji Natomiast uczestnik na prawach strony nie posiada w postępowaniu
interesu prawnego ani obowiązku w rozumieniu art 28 kpa Uczestnicy na
prawach strony występują od niej niezależnie a nie zamiast niej z tego też
względu nie należy tych podmiotoacutew ze sobą utożsamiać323
Przyczyną
dopuszczenia tej kategorii podmiotoacutew do udziału w postępowaniu jest więc
przede wszystkim ochrona i reprezentacja interesoacutew publicznych czy
społecznych Działaniem na rzecz interesu publicznego będzie uczestniczenie w
postępowaniu takich podmiotoacutew jak Rzecznik Praw Obywatelskich czy Minister
Kultury i Dziedzictwa Narodowego natomiast interes społeczny realizowany jest
w pierwszej kolejności przez organizacje społeczne Interes społeczny obejmuje
bowiem wartości ważne dla ogoacutełu społeczeństwa i co do zasady odroacuteżnia się je
od wartości urzeczywistniających interes publiczny Jak twierdzi jednak
A Gronkiewicz można uznać że organizacje społeczne mogą chronić
jednocześnie wartości objęte ineteresem społecznym i interesem publicznym324
Na zwroacutecenie uwagi wymaga fakt iż nie zawsze interes społeczny
reprezentowany przez organizacje występujące na prawach strony pokrywa się z
interesem prawnym strony postępowania administracyjnego Organizacje
społeczne mogą roacutewnież pozostać bezstronne Kodeks postępowania
administracyjnego nie nakłada na uczestnikoacutew występujących na prawach strony
obowiązku określenia swojego stanowiska w sprawie czy przynależności ktoacuterejś
ze stron do organizacji325
Ustawodawca na gruncie obowiązujących przepisoacutew
prawa nie wprowadza regulacji na podstawie ktoacuterych organy administracji
323
A Gronkiewicz Organizacja społeczna w ogoacutelnym hellip op cit s 219 324
Ibidem 325
Por J Borkowski J Jendrośka R Orzechowski A Zieliński Kodeks Postępowania
Administracyjnego Komentarz Warszawa 1985 s 121
111
publicznej czy sądy miałyby dokonywać oceny zgodności celoacutew działania
organizacji społecznych z interesem indywidualnym W postanowieniu z dnia 28
września 2009 r NSA stwierdził jedynie iż bdquoudział organizacji społecznej w
postępowaniu administracyjnym nie może powodować naruszenia sfery
prywatności innej osoby - strony postępowania administracyjnego Strony
powinny być chronione przed swoistym bdquowścibstwem organoacutew takiej organizacji
czy też chęcią wywarcia presji przez bezpodstawne upublicznienie sprawyrdquo326
Rozważenia wymagają przesłanki jakie organizacja społeczna musi
spełnić by być uczestnikiem postępowania na prawach strony Zgodnie z art 31
kpa organizacja społeczna musi spełnić łącznie dwa warunki przystąpienie do
sprawy musi być uzasadnione celami statutowymi organizacji oraz za jej
przystąpieniem musi przemawiać interes społeczny Pojęcie interesu społecznego
rozumiane jest w dwojaki sposoacuteb - w znaczeniu wąskim i szerokim Interes
społeczny sensu stricto oznacza doniosłe znaczenie pewnej sprawy dla grupy
jednostek zrzeszonych w ramach określonej organizacji natomiast interes
społeczny sensu largo to interes ważny dla społeczeństwa rozumianego jako ogoacuteł
jednostek związanych określonymi więzami społecznymi w ramach danego
państwa Interes ten urzeczywistniany jest poprzez działania konkretnych
organizacji327
W nauce prawa uznaje się iż z potrzebą ochrony interesu
społecznego mamy do czynienia wtedy gdy skutki decyzji administracyjnej
wydanej przez organ wpływać będą zaroacutewno na sytuację prawną strony
postępowania jak i na inne podmioty oraz ich otoczenie328
Jednakże samo
oddziaływanie na szerszy krąg podmiotoacutew nie oznacza automatycznie iż oacutew
interes społeczny w danej sprawie wystąpi Kolejną więc czynnością organu
administracji powinno być sprecyzowanie o jaki w danej sprawie interes
społeczny chodzi oraz czy rzeczywiście uczestniczenie w tej sprawie organizacji
społecznej na prawach strony spowoduje że zdefiniowany przez organ interes
326
Postanowienie 7 Sędzioacutew NSA z dnia 28 września 2009 r sygn akt II GZ 5509 ONSAiWSA
2010223 327
Por A Gronkiewicz Organizacja społeczna w ogoacutelnym op cit s 230 328
K Gruszecki Udział organizacji ekologicznych w postępowaniu administracyjnym w sprawach
ochrony środowiska PiP 2002 z2 s89
112
będzie lepiej chroniony329
Pojęcie interesu społecznego jest bowiem szerokie i
zawiera w sobie roacuteżne wartości w zależnosci od rozpatrywanej sprawy Organ
administracji musi więc zbadać związek pomiędzy interesem społecznym
ustalonym dla rozstrzyganej sprawy a działaniami organizacji Konkludując
organy administracji publicznej podejmując decyzję o dopuszczeniu bądź
niedopuszczeniu organizacji do postępowania powinny swoje działania opierać na
zasadzie proporcjonalności czyli we właściwy sposoacuteb zroacutewnoważyć interes
społeczny i słuszny ineteres strony opierając swoje rozważania na występujących
w sprawie okolicznościach faktycznych330
Jak zostanie wskazane w dalszej cześci omawianego wątku organizacje
ekologiczne działające w postępowaniach wymagających udziału społeczeństwa
nie muszą wykazywać bdquointeresu społecznegordquo co niesie za sobą roacuteżnorakie
konsekwencje prawne i faktyczne Zanim jednak wątek ten zostanie rozważony
istotne jest roacutewnież wskazanie jakie uprawnienia i obowiązki przysługują
organizacjom społecznym na mocy przepisoacutew Kodeksu postępowania
administracyjnego Uprawnienia podmiotoacutew występujących w postępowaniu jako
uczestnnicy na prawach strony ze względu na ich roacuteżnorodny status prawny nie
zawsze są jednakowe Rzecznik Praw Obywatelskich czy też prokurator ktoacuterzy
pełnią szczegoacutelne funkcje i stoją na straży przede wszystkim praw publicznych
posiadają bowiem szczegoacutelne prerogatywy ktoacuterymi nie są obdarzone np
organizacje społeczne Jednakże co do zasady wszystkie te podmioty posiadaja
następujące uprawnienia
1) wnoszenie środkoacutew dowodowych
2) udział w czynnościach dowodowych
3) przeglądanie akt sprawy i sporządzanie z nich odpisoacutew i notatek
4) żądanie sprostowania rozstrzygnięć podjętych w postępowaniu
5) wnoszenie środkoacutew zaskarżenia
Udział organizacji społecznych obejmuje także etap wspoacutełdziałania (art 106
sect1 kpa) Organizacja społeczna może więc złożyć zażalenie na postanowienie
329
Por J Borkowski J Jendorska R Orzechowski A Zieliński Kodeks postępowania
administracyjnego op cit s121 330
Wyrok NSA z dnia 23 września 2010 r II OSK 133909 Lex nr 746474
113
wydane przez organ wspoacutełdziałający Organizacja społeczna jest tez uprawniona
do zaskarżenia postanowienia o zatwierdzeniu bądź odmowie zatwierdzenia
ugody (art 118 sect3 kpa)331
Uczestnicy na prawach strony posiadają większość
uprawnień przyznawanych przez przepisy Kodeksu postępowania
administracyjnego stronom jednak występują tu pewne ograniczenia Organizacje
ekologiczne nie są uprawnione min do żądania zawieszenia postępowania
administracyjnego o ktoacutere wnosić może strona na żądanie ktoacuterej postępowanie
zostało wszczęte (art 98 sect1 kpa) umorzenia postępowania administracjnego o
ktoacutere może wnosić strona na wniosek ktoacuterej postępowanie zostało wszczęte (art
105 sect2 kpa) zawarcia ugody (art 114 kpa) żądania wznowienia
postępowania gdy strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu (art
145 sect1 pkt 4 kpa) uprawnienie do żądania wznowienia postępowania w
sytuacji gdy zostało wydane orzeczenie sądu stwierdzające naruszenie zasady
roacutewnego traktowania jeżeli naruszenie tej zasady miało wpływ na rozstrzygnięcie
sprawy zakończonej decyzją ostateczną (art 145b kpa) wyrażenia zgody na
zmianę lub uchylenie decyzji ostatecznej na mocy ktoacuterej strona nabyła prawo
jeżeli przepisy szczegoacutelne nie sprzeciwiają się uchyleniu i zmianie a przemawia
za tym interes społeczny lub słuszny interes strony (art 155 kpa)332
W nauce prawa przeważają poglądy iż uprawnienia uczestnikoacutew na
prawach strony mają charakter wyłącznie procesowy a sama instytucja została
stworzona na potrzeby postępowania wobec czego występowanie w procesie na
prawach strony jest uzależnione wyłącznie od spełnienia procesowych przesłanek
określonych w kpa333
Jednak jak zostało wskazane powyżej w odniesieniu do
organizacji społecznych sytuacja ta uregulowana jest nieco inaczej bowiem
uczestniczenie organizacji społecznej w postępowaniu administracyjnym
warunkują przesłanki ktoacutere można zaliczyć do kategorii prawa materialnego334
Podsumowując nasuwa się wniosek iż organizacje ekologiczne jako uczestnicy
postępowania na prawach strony bezsprzecznie mogą mieć znaczący wpływ na
331
A Gronkiewicz Organizacja społeczna w ogoacutelnym hellip op cit s 246 332
Ibidem 333
A Wroacutebel [w] K Chorąży W Taras A Wroacutebel Postępowanie administracyjne egzekucyjne
i sądowoadministracyjne Warszawa 2009 s 54 334
A Gronkiewicz Organizacja społeczna w ogoacutelnym postępowaniu administracyjnym
Warszawa 2012 s 222
114
przebieg postępowania bowiem w gruncie rzeczy ich uprawnienia w stosunku do
uprawnień strony nie są nadmiernie ograniczone
Warto zwroacutecić uwagę że zdarzają się przy tym przypadki kiedy to organ
administracji uwzględnił wnioski organizacji kierował do niej pisma oraz
przyjmował wnioski i oświadczenia pomimo braku formalnego postanowienia o
uczestnictwie organizacji na prawach strony Zgodnie z poglądem NSA zawartym
w wyroku z dnia 17 listopada 1988 r organ dopuścił organizację społeczną do
postępowania w sposoacuteb dorozumiany335
W świetle wyroku WSA w Gdańsku z
dnia 15 czerwca 2000 r brak formalnego postanowienia organu pierwszej
instancji nie może być przyczyną niedopuszczenia do udziału w postępowaniu
organizacji ktoacutera złożyla wniosek spełnia ustawowe przesłanki dopuszczenia
oraz składała w postępowaniu pisma i oświadczenia merytoryczne336
W skutek
przyjęcia takiej interpretacji M Szałkiewicz twierdzi iż organizacja społeczna
ktoacutera została uznana jedynie w sposoacuteb faktyczny roacutewnież ma prawo do złożenia
odwołania od decyzji organu I instancji337
Poglądy te jednak nie są jednolite
Wojewoacutedzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 10 sierpnia
2006 r stwierdził iż nie podziela stanowiska NSA wyrażonego w powołanym
wyroku z 1988 r o możliwości istnienia dorozumianego postanowienia o
dopuszczeniu organizacji społecznej do postępowania w sytuacji przyjmowania
jej oświadczeń i doręczania jej decyzji i postanowień bez formalnego
postanowienia338
Za takim stanowiskiem przemawia roacutewnież większość
poglądoacutew doktryny i orzecznictwa339
Należy zgodzić się z poglądem NSA w
świetle ktoacuterego we wszystkich tych przypadkach w ktoacuterych ustawodawca
przewidział w Kodeksie postępowania administracyjnego konieczność wydania
aktu administracyjnego (postanowienie decyzja) nie ma możliwości prawnej
335
Por wyrok NSA z dnia 17 listopada 1988 r IV SA 85588 ONSA 1990 nr 1 poz 3 Lex nr
101112 336
Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 czerwca 2000 r II SAGd 79098 Lex nr 44215 337
M Szałkiewicz glosa do wyroku NSA z dnia 20 stycznia 2005 r OSK 175504 Gdańskie
Studia Prawnicze 2007 nr 2 poz 5 338
Zob wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 sierpnia 2006 r sygn akt I SAWa 86206 Lex nr
282557 339
J Borkowski [w] J Borkowski B Adamiak Kodeks postępowania administracyjnego
Komentarz Warszawa 2005 s 259 wyrok NSA z 16 listopada 2007 r sygn akt I OSK 159506
wyrok NSA z dnia 20 kwietnia 2010 r sygn akt II OSK 61109 LEX nr 597721
115
odstąpienia od tego wymogu gdyż takie działanie należy zakwalifikować jako
działanie pozbawione podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa
Przechodząc zaś do analizy statusu procesowego organizacji
ekologicznych w postępowaniach wymagających udziału społeczeństwa na
początek należy odnieść się do treści art 44 uuiś Zgodnie z tym przepisem
organizacje ekologiczne aby przystąpić do postępowania muszą wykazać
zbieżność swoich celoacutew statutowych z przedmiotem postępowania oraz zgłosić
chęć uczestnictwa w postępowaniu jednakże pod warunkiem że prowadzą
działalność statutową w zakresie ochrony środowiska lub ochrony przyrody przez
minimum 12 miesięcy przed dniem wszczęcia tego postępowania W
przeciwieństwie więc do postępowania przeprowadzanego na podstawie
przepisoacutew kpa organizacja nie musi spełnić przesłanki występowania interesu
społecznego Na zwroacutecenie uwagi wymaga roacutewnież druga część art 44 ust 1
uuiś ktoacutery wyłącza obowiązek organu administracji indywidualnego
powiadamiania organizacji ekologicznych o wszczętym postępowaniu Zdanie in
fine tego przepisu wyłącza bowiem stosowanie art 31 sect 4 kpa Przepis ten
nakłada na organ administracji prowadzący postępowanie obowiązek
zawiadamiania organizacji o jego wszczęciu jeżeli uzna że organizacja może być
zainteresowana udziałem w postępowaniu ze względu na jej cele statutowe oraz
jeżeli przemawia za tym interes społeczny
Organizacja ekologiczna aby przystąpić do postępowania powinna we
własnym zakresie zasięgać informacji o interesujących ją sprawach Z pewnością
wiąże się to ze wzmożoną aktywnością takich organizacji Można też uznać iż
rozwiązanie takie jest logiczne mając na względzie fakt że informacje o
wszczęciu postępowania zgodnie z art 33 ust 1 uuiś ustawy muszą być
podane do publicznej wiadomości Tak więc zainteresowana organizacja
ekologiczna ma zagwarantowaną możliwość powzięcia informacji o
prowadzonym postępowaniu bez konieczności oddzielnego powiadamiania jej o
tym Należy także zauważyć iż ustawodawca wprowadził szereg przepisoacutew ktoacutere
rozwiązują potencjalne problemy w tym zakresie Wyrazem tego są dalsze
przepisy zawarte w art 44 uuiś na mocy ktoacuterych przyznano organizacjom
ekologicznym prawo wniesienia odwołania od decyzji wydanej w postępowaniu
116
wymagającym udziału społeczeństwa a także prawo złożenia skargi do sądu
administracyjnego roacutewnież w przypadku gdy nie brały one wcześniej udziału w
postępowaniu Wniesienie odwołania jest roacutewnoznacze z chęcią uczestnictwa
organizacji w postępowaniu odwoławczym na prawach strony Przepisy te
stanowią transpozycję art 10 Dyrektywy 85337EWG Na postanowienie o
odmowie dopuszczenia do udziału w postępowaniu przysługuje organizacji
zażalenie
Wyłączenie w art 44 uuiś przepisu art 31 sect 4 kpa wydaje się być
zamierzonym działaniem ustawodawcy ktoacutere ogranicza krąg organizacji
przystępujących do postępowania do tych ktoacutere są najbardziej zaangażowane w
daną dziedzinę spraw związanych z ochroną środowiska Stanowi to wyraz
realizacji zasady ekonomiki procesowej bowiem zdejmuje z organu administracji
obowiązek gromadzenia informacji na temat organizacji ekologicznych i ich
celoacutew statutowych oraz analizowania w stosunku do każdej z organizacji czy jej
cel statutowy pokrywa się z przedmiotem postępowania Organ bada to dopiero
wtedy gdy organizacja sama zgłosi chęć uczestnictwa Z drugiej strony
ustawodawca roacutewnoważy ten przepis szeregiem regulacji ktoacutere dają
organizacjom szansę wpływu na rozstrzygnięcie postępowania w kolejnych jego
instancjach Ostatecznie należy jednak rozważyć czy takie uregulowanie
przepisoacutew nie powoduje naruszenia podstawowych zasad postępowania
administracyjnego takich jak zasada pogębiania zaufania do obywateli czy
pośrednio zasada jawności postępowania Nie ulega bowiem wątpliwości że na
mocy tego przepisu zachodzi jednak pewne ograniczenie aktywności organizacji
ekologicznych ktoacutere utrudnia im wykonywanie ich zadań statutowych340
Jednakże zdaniem E Smoktunowicza praktyka pokazuje że art 31 sect 4 kpa
często bywa nieprzestrzegany przez organy administracji ponieważ nie ma
sankcji ktoacutere gwarantowałyby egzekwowanie tego przepisu341
Wynika to z faktu
iż organizacja społeczna działa jedynie na prawach strony a przesłanką do
wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną jest nie branie
udziału w postępowaniu przez stronę bez jej winy (art 145 sect 1 pkt 4 kpa) W
340
Por J Wroacutebel [w] M Jaśkowska A Wroacutebel Kodeks s 314 341
E Smoktunowicz Udział organizacji społecznej s 197
117
związku z powyższym w judykaturze ugruntował się pogląd że organizacja
społeczna nie ma możliwości żądać wznowienia postępowania na podstawie
art 145 sect1 pkt 4 kpa342
Odmienne stanowisko przyjął NSA w wyroku z dnia 23
listopada 1999 r w ktoacuterym stwierdza że bdquoprzepis art 145 sect 1 pkt 4 kpa należy
odnosić roacutewnież do organizacji społecznych mogących się ubiegać o status
podmiotoacutew na prawach strony ktoacutere zostały pozbawione możliwości
uczestniczenia w postępowaniu przez to że zignorowano ich wniosek o
dopuszczenie do udziału w postępowaniu i nie wydano żadnego postanowienia w
sprawie tego dopuszczenia Inna interpretacja art 145 sect 1 pkt 4 kpa godziłaby
w istotę instytucji podmiotoacutew na prawach strony ktoacutere mają prawo do otrzymania
zaskarżalnego postanowienia w sprawie ich dopuszczenia do udziału w
postępowaniu byłaby sprzeczna z zasadą ochrony interesu społecznego i
całkowicie uniemożliwiałaby organizacji społecznej obronę i argumentacjęrdquo343
Biorąc pod uwagę spoacuter w orzecznictwie co do powyższej kwestii i mając
na uwadze że w postępowaniach z udziałem społeczeństwa organy administracji
publicznej nie mają obowiązku powiadamiania organizacji ekologicznych o
toczących się postępowaniach istotnych z puntu widzenia celoacutew statutowych tych
organizacji wydaje się iż zagadnienie te nie pozwala na wyprowadzenie
jednoznacznych wnioskoacutew Ostatecznie jednak biorąc pod uwagę wzorcowy
model udziału społeczeństwa w sprawach z zakresu ochrony środowiska w tym
dotyczących GMO wyłączenie art sect 4 kpa należałoby ocenić krytycznie
Mając na uwadze odmienność regulacji ustawy o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz
o ocenach oddziaływania na środowisko i Kodeksu postępowania
administracyjnego w zakresie udziału organizacji społecznych w postępowaniach
oraz wynikające z tego odrębności w klasycznych postępowaniach
administracyjnych i tych wymagających udziału społeczeństwa powstaje
zagadnienie czy do postępowania wymagającego udziału społeczeństwa mogą
342
Wyrok NSA z dnia 4 grudnia 2012 r sygn akt II OSK 190512 wyrok NSA z dnia 17 czerwca
2008 r sygn akt II OSK 64107 wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 stycznia 2013 r sygn akt
IV SAWa 205112 343
Odmienne stanowisko przyjął NSA w wyroku z dnia 23 listopada 1999 r II SAKr 119199
OSP 2000 z 7ndash8 poz 112
118
przystępować na prawach strony inne organizacje społeczne nie należące do
kategorii organizacji ekologicznych a jeżeli jest to możliwe to czy organ
administracji powiadamia indywidualnie te organizacje Problem ten został
dostrzeżony już na gruncie regulacji normujących udział społeczeństwa w
postępowaniach zawartych w ustawie Prawo ochrony środowiska Obecnie
przeważa pogląd iż skoro nie są to organizacje ekologiczne to powinno się do
nich stosować art 31 sect 4 kpa344
Konsekwentnie więc wyłączenie obowiązku
indywidualnego powiadamiania organizacji ekologicznych o postępowaniach
wymagających udziału społeczeństwa dotyczy wyłącznie organizacji
ekologicznych co wydaje się stawiać organizacje ekologiczne w gorszym
położeniu niż inne organizacje społeczne Z powyższych uregulowań wynika iż
organ administracji wszczynając postępowanie wymagające udziału
społeczeństwa ma obowiązek powiadomić wszystkie organizacje społeczne
oproacutecz organizacji ekologicznych ktoacutere o postępowaniu dowiadują się za pomocą
podawania informacji do publicznej wiadomości Co ciekawe pomimo iż już na
gruncie ustawy Prawo ochrony środowiska uznano iż rozwiązanie te nie jest do
końca prawidłowe i wydaje się być nielogiczne na gruncie ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko przepis ten
pozostał w tym zakresie w niezmienionym kształcie345
Nie ulega wątplwości iż
głoacutewnym motorem uczestniczenia organizacji społecznych w postępowaniach jest
ich własna inicjatywa a odmienna od przyjętej w Kodeksie postępowania
administracyjnego regulacja postępowań wymagających udziału społeczeństwa
stwarza lepsze warunki do tego aby organizacje ekologiczne zasięgnęły
informacji o toczącym się postępowaniu Niemniej jednak w obliczu
dokonywanej oceny założeń normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach dotyczących GMO aprobowanie takich rozwiązań prawnych stanowi
kolejny krok ku ograniczaniu możliwości wpływu społeczeństwa na działania w
sferze wykorzystywania organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych Zasadność
odrębnego uregulowania tej kwestii w sprawach dotyczących GMO zostanie
344
M Micińska Udział społeczeństwa w ochronie środowiska op cit s 185 345
Ibidem
119
oceniona w rozdziale IV niniejszej rozprawy biorąc pod uwagę potrzebę
dokonania uprzedniej analizy specyfiki tych postępowań
Warto podkreślić iż pozycja procesowa organizacji ekologicznej
zmieniała się dynamicznie na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat Na mocy
ustawy z 1980 r o ochronie i kształtowaniu środowiska organizacje ekologiczne
posiadały szereg silnych uprawnień tj możność występowania do organoacutew
administracji publicznej z żadaniem zastosowania środkoacutew zmierzających do
usunięcia zagrożenia środowiska legitymację procesową umożliwiającą
wystąpienie do sądu przeciwko podmiotom dopuszczającym się naruszeń
środowiska prawo do zgłaszania wnioskoacutew i zastrzeżeń w postępowaniu
związanym z inwestycjami prawo do uczestniczenia na prawach strony w
postępowaniu administracyjnym w sprawach związanych z ochroną środowiska
Co więcej organizacje były indywidualnie powiadamiane o wszczęciu każdego
postępowania ktoacutere dotyczyło ich celoacutew statutowych Natomiast kiedy udział
społeczeństwa w postępowaniach administracyjnych został uregulowany w
ustawie o dostępie do informacji o środowisku z 2000 r a następnie w ustawie
Prawo ochrony środowiska uprawnienia procesowe organizacji społecznych i
ekologicznych systematycznie malały Z punktu widzenia niniejszej pracy warto
wspomnieć iż po nowelizacji poś w 2006 r i 2007 r organizacje aby moacutec
uczestniczyć w postępowaniu administracyjnym obowiązane były przestrzegać
21-dniowego terminu na składanie uwag i wnioskoacutew a do nich dołączyć
roacutewnoczesnie wniosek o dopuszczenie do udziału w postępowaniu na prawach
strony Konsekwencją niezachowania terminu było bowiem pozostawienie
wniosku bez rozpoznania zaś skutkiem nie złożenia wniosku o dopuszczenie do
udziału w postępowaniu na prawach strony było utracenie takiej możliwości346
Co więcej organizacja musiała wykazać iż obszar ktoacuterego dotyczy postępowanie
pokrywa się z zasięgiem terytorialnym jej działalności347
Następstwem
wprowadzenia tak licznych ograniczeń było więc znaczne zmniejszenie ilości
postępowań z udziałem organizacji społecznych i ekologicznych a tym samym
346
K Gruszecki Prawo ochrony środowiska Komentarz op cit s 123 347
M Micińska Udział społeczeństwa op cit s 184
120
spadek efektywności wpływu społeczeństwa na istotne dla niego sprawy348
Organizacje nie były bowiem w stanie w odpowiednim czasie zadeklarować
swojego udziału w postępowaniu a restrykcyjne ustawodawstwo w tym zakresie
znacznie utrudniało realizację ich celoacutew statutowych i zwiększało pole do
nadużyć ze strony organoacutew państwa349
Poroacutewnując więc poprzednią regulację do
aktualnie obowiązującej niewątpliwą zmianę in plus stanowi usunięcie
obowiązku zachowania 21-dniowego terminu na składanie uwag i wnioskoacutew oraz
usunięcie wymogu terytorialności
Do udziału organizacji ekologicznych w sprawach wymagających udziału
społeczeństwa stosuje się natomiast art 31 sect 5 kpa ktoacutery umożliwia organizacji
przedstawienie organowi administracji publicznej za jego zgodą swojego
poglądu w danej sprawie ktoacutery wyrażony jest w uchwale lub oświadczeniu jej
organu statutowego Jest to istotne uprawnienie ktoacutere w efektywny sposoacuteb
wpływa na przebieg postępowania w momencie gdy z takiej możliwości
korzystają organizacje eksperckie Co więcej zgodnie z art 45 uuiś
organizacje ekologiczne mają możliwość wspoacutełdziałania z organami administracji
w dziedzinie ochrony środowiska a dodatkowo organy administracji mogą
udzielać im pomocy w ich działalności w dziedzinie ochrony środowiska
Reasumując zakres uprawnień przysługujących organizacji ekologicznej
jako uczestnikowi na prawach strony w świetle przepisoacutew ustawy o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko i Kodeksu postępowania
administracyjnego pozostaje problematyczna i rodzi wątpliwości
interpretacyjne Z pewnością udział organizacji ekologicznych w postępowaniach
wymagających udziału społeczeństwa stwarza im szerokie spektrum możliwości
wpływu na rozstrzygnięcie postępowania jednak istnieje też wiele kwestii ktoacutere
poddane zostały polemice a ktoacutere zostały opisane powyżej
Dodatkowo w opozycji do zwiększania udziału społeczeństwa w ochronie
środowiska wskazuje się na ryzyko iż udział organizacji społecznych jako
uczestnika na prawach strony może powodować wydłużenie postępowania min z
348
Por J Jendorśka M Bar Zmiany w regulacji prawnej udziału społeczeństwa w ochronie
środowiska Prawo i środowisko 2005 nr 3 s 78 349
Ibidem
121
uwagi na obciążanie organu administracji prowadzącego postępowanie
dodatkowymi obowiązkami350
Wydaje się jednak iż jest to zbyt daleko idący
wniosek ponieważ zdarzają się sytuacje kiedy to przewlekłość postępowania jest
spowodowana nieumiejętnymi działaniami samych organoacutew prowadzących
postępowanie głoacutewnie w wypadku postępowania incydentalnego351
Nieuniknionym jest także zaistnienie sporoacutew na gruncie prawidłowego
zdefiniowania organizacji społecznej ktoacutere rodzi następnie problemy w
dopuszczeniu danego podmiotu do postępowania jako uczestnika na prawach
strony Wynika to przede wszystkim z faktu iż pozycja procesowa organizacji
społecznej w postępowaniu wynika w głoacutewnej mierze z regulacji
materialnoprawnych i ustrojowych W przypadku więc gdy przepisy te nie są
jasne i klarowne trudność sprawia przypisanie wskazanej roli procesowej
niektoacuterym podmiotom352
Powyższe rozważania prowadzone na tle analizy założeń normatywnego
modelu udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO prowadzą do
konkluzji iż obszar regulacji ktoacutere określają pozycję organizacji społecznych w
tym organizacji ekologicznych w postępowaniach administracyjnych a w
konsekwencji także sądowoadministracyjnych pozostawia pewien margines
ktoacutery warty jest doprecyzowania (chociażby w odniesieniu do jednoznacznego
ustalenia czy organizacja społeczna ma możliwość żądać wznowienia
postępowania na podstawie art 145 sect1 pkt 4 kpa jeżeli nie brała udziału w
postępowaniu na prawach strony bez swojej winy) i ktoacutery nie wyklucza przyjęcia
odrębnych rozwiązań przy konstruowaniu założeń normatywnego modelu udziału
społeczeństwa w sprawach GMO Już bowiem na gruncie ustawy o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko i Kodeksu postępowania
administracyjnego istnieją odrębności ktoacuterych zasadność przyjęcia jest oceniania
bardzo roacuteżnie Ustalenie więc rozwiązań prawnych ktoacutere wprowadzenie zasadne
byłyby właśnie w obszarze postępowań dotyczących wykorzystywania GMO
350
A Gronkiewicz Organizacja społeczna w ogoacutelnym postępowaniu administracyjnym op cit s
255 351
Ibidem 352
Ibidem
122
wymaga dalszej analizy podjętej wraz z rozważaniami w zakresie istniejących
unormowan postępowań w przedmiocie wydania zezwoleń na wykorzystywanie
GMO
123
28 Uwagi końcowe
W celu ustalenia założeń normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach dotyczących GMO autorka rozprawy w pierwszej kolejności dążyła do
ustalenia elementoacutew tego modelu rozpoczynając od zidentyfikowania wartości
będących podstawą partycypacji społecznej w dziedzinie ochrony środowiska
Analiza prawa międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej wykazała iż w
fundamenty w konstruowaniu wyżej wskazanego normatywnego modelu tworzą
takie zasady jak zasada zroacutenoważonego rozwoju a także wywiedziona z prawa
międzynarodowego zasada uspołeczniania procesu decyzjnego w ochronie
środowiska353
Z zasadami tymi korelują roacutewnież zasada prewencji i przezorności
W prowadzonych rozważaniach nie można było także abstrahować od bdquoprawa do
środowiskardquo uznanego za kompleks praw w ktoacuterych zakres wchodzi prawo do
informacji o środowisku oraz do udziału w podejmowaniu decyzji o
środowisku354
Wyprowadzone z zawartej w tym rozdziale analizy zasady prawa
spełniały rolę wytycznych w dalszych rozważaniach i stanowiły zasadniczy
kontekst ustalenia elementoacutew ktoacutere składają się na założenia normatywnego
modelu udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO Elementy te
zostały wywiedzione w oparciu o przepisy prawa międzynarodowego prawa Unii
Europejskiej i ostatecznie wskazane jako instrumenty udziału społeczeństwa w
ochronie środowiska funkcjonujące w ramach polskiego porządku prawnego
Do modułoacutew formułowanego normatywnego modelu należy zaliczyć
dostęp społeczeństwa do informacji o środowisku udział społeczeństwa w
podejmowaniu decyzji oraz dostęp do wymiaru sprawiedliwości w ochronie
środowiska Dostęp do informacji pojmowany jako osobna instytucja prawna
odnosi się do tworzenia gwarancji jawności administracji i tworzenia możliwości
dostępu do urzędowych dokumentoacutew w oderwaniu od konkretnego postępowania
(sądowego czy administracyjnego) a także uprawnień wynikających z
353
Dokumenty końcowe Konferencji Narodoacutew Zjednoczonych Środowisko i rozwoacutej przeł P
Błaszczyk I Kulisz Warszawa 1993 s 13-18 354
J Jendrośka (red) [w] Prawo ochrony środowiska Komentarz Wrocław 2001 s 132 i n
124
członkowsta w określonym organie czy instytucji355
Natomiast wśroacuted
instrumentoacutew udziału społeczeństwa w ochronie środowiska udział w
podejmowaniu decyzji traktowany jest jako kluczowy a dostęp do informacji i do
wymiaru sprawiedliwości stanowią niejako narzędzia do osiągnięcia głoacutewnego
celu właśnie w postaci uczestnictwa społeczeństwa w sprawach publicznych
Podwaliny do stworzenia instrumentoacutew prawnych udziału społeczeństwa
w ochronie środowiska zostały stworzone na gruncie Deklaracji z Rio de Janeiro
w 1992 r ktoacutera sformułowała ogoacutelne standardy owego udziału co następnie w
formie skonkretyzowanej zostało ujęte w wiążących aktach prawa
międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej wśroacuted ktoacuterych szczegoacutelne i
przełomowe znaczenie miała Konwencja z Aarhus - akt prawny formułujący tzw
bdquotrzecią generację praw człowiekardquo356
To na gruncie Konwencji z Aarhus
wprowadzono podstawowe zasady realizacji udziału społeczeństwa w ochronie
środowiska ktoacutere następnie zostały przeniesione roacutewnież na grunt prawa Unii
Europejskiej Dotychczas przeprowadzona analiza pozwala stwierdzić iż na
gruncie prawa międzynarodowego stworzono rozbudowane podstawy
zapewnienia społeczeństwu gwarancji udziału w ochronie środowiska
Unia Europejska nie uchwaliła jednak dyrektywy ktoacutera regulowałaby
kompleksowo kwestie dostępu do wymiaru sprawiedliwości odnośnie spraw
wymagających udziału społeczeństwa W efekcie stwarza to barierę w pełnym
realizowaniu zamierzeń Konwencji z Aarhus Unia Europejska podjęła co prawda
szereg działań mających na celu wprowadzenie na poziomie unijnym regulacji
obejmujących dostęp do wymiaru sprawiedliwości Zobowiązania określone w
Konwencji z Aarhus zostały włączone do prawa Unii Europejskiej Dyrektywą
200335WE oraz Rozporządzeniem nr 1367200612 ktoacutere obejmują jednak
wyłącznie instytucje Unii Europejskiej Adresatami dyrektyw ktoacutere są
podstawowym źroacutedłem regulacji udziału społeczeństwa w ochronie środowiska są
państwa członkowskie a dyrektywy co do zasady nie mają bezpośredniego skutku
355
J Jędrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacjihellipop cit s 64 Por J Jendrośka
M Stoczkiewicz Dostęp do informacji o środowisku Warszawa 2002 s 28 356
J Jędrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacji udziale społeczeństwa w
podejmowaniu decyzjihellip opcit s1
125
wobec jednostek Omoacutewione w tym rozdziale uprawnienia przysługujące
jednostkom i organizacjom społecznym prowadzą do wniosku że dostęp do
wymiaru sprawiedliwości wobec jednostki jako reprezentanta szeroko
rozumianego społeczeństwa jest ograniczony a sfera ta wciąż jeszcze wymaga
dopracowania Tak więc już na tym etapie rozważań dostrzegalny jest brak
pewnych elementoacutew ktoacutere składałoby się na całościowy normatywny model
udziału społeczeństwa w sprawach GMO Wywiedzione wnioski prowadzą do
konkluzji iż niektoacutere obszary regulacji prawa międzynarodowego i prawa Unii
Europejskiej wymagają doprecyzowania na gruncie prawa krajowego Analiza
przepisoacutew prawa krajowego doprowadziła natomiast do ustalenia że istniejące
instrumenty prawne udziału społeczeństwa w ochronie środowiska sformułowane
są na gruncie przepisoacutew prawa w sposoacuteb ktoacutere niejednokrotnie spotyka się z
polemiką i prowadzi do wątpliwości interpretacyjnych Przyjmując że
ustawodawca krajowy winien kierować się konsekwencją we wdrażaniu prawa
Unii Europejskiej brak szczegoacutełowych wytycznych w tym przedmiocie może
prowadzić do niespoacutejnych rozwiązań prawnych co roacutewnież będzie przekładać się
na problem egzekwowania wobec organoacutew władzy publicznej realizacji
nałożonych na nich obowiązkoacutew w zakresie umożliwiania społeczeństwu
skutecznej partycypacji w sprawach dotyczących GMO
Z racji istnienia szeregu regulacji nadrzędnych normujących omawianą
materię należało skonfrontować je z ustawodawstwem krajowym pod kątem tego
jak skonstruowane jest prawo i czy pozwala ono na realizację zapewnionych
społeczeństwu uprawnień
Rozważania w zakresie unormowań zawartych na gruncie prawa
krajowego zgodnie z przyjętą hierarchią autorka rozprawy rozpoczęła od analizy
treści Konstytucji Opisane w niniejszym rozdziale uprawnienia tj dostęp do
informacji i udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji zostały
odzwierciedlone w licznych postanowieniach Ustawy Zasadniczej ktoacutera
wprowadziła prawo każdego podmiotu do informacji o stanie i ochronie
środowiska a także do informacji o działalności organoacutew władzy i osoacuteb
pełniących funkcje publiczne Prawa te pojmowane są jako dwa odrębne prawa
podmiotowe niemniej jednak jak zauważa autorka ich funkcje są do siebie
126
zbliżone zaś podział na prawo uzyskiwania informacji bdquoo działalności organoacutew
władzy publicznej i osoacuteb pełniących funkcje publicznerdquo (art 74 Konstytucji)
wolność pozyskiwania informacji (art 54 Konstytucji) prawo do informacji o
stanie środowiska (art 74 Konstytucji) staje się umowny Prawu dostępu do
informacji o środowisku można więc przypisać zaroacutewno funkcję bdquospołecznej
kontrolirdquo (wolnościową) jak i funkcję zobowiązującą organy do określonych
działań związanych z udostępnianiem informacji Przeprowadzona analiza
doprowadziła do wniosku że prawo do informacji winno się traktować jako
złożony element normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących GMO czego konsekwencją jest odniesienie się w niniejszej
rozprawie zaroacutewno do unormowań ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko jak roacutewnież do obowiązkoacutew rejestrowych
organoacutew władzy publicznej czy systemu znakowania produktoacutew GMO
Analiza treści Konstytucji pozwoliła na przekrojowe ustalenie zasad
prawnych mających szczegoacutelne znaczenie w konstruowaniu normatywnego
modelu udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO a także
przyznanych społeczeństwu praw ktoacutere wpływają na kształtowanie tego modelu
takich jak zasada sprawiedliwości społecznej zasada przestrzegania wiążącego
Polskę prawa międzynarodowego zasada zroacutewnoważonego rozwoju prawo do
informacji o stanie i ochronie środowiska czy obowiązek władz publicznych
wspierania działań obywateli na rzecz ochrony środowiska Bezsprzecznie
Konstytucja stanowi swego rodzaju drogowskaz w formułowaniu przepisoacutew
ustaw zwykłych O ile więc wyodrębnienie wartości nadrzędnych pozwala na
ukierunkowanie dalszych wywodoacutew prawnych o tyle analiza przepisoacutew ustawy
zwykłych prowadzić ma do wyodrębnienia konkretnych elementoacutew
normatywnego modelu będącego przedmiotem niniejszej rozprawy Gruntowane
rozważania w zakresie przepisoacutew ustaw zwykłych uwidoczniły szereg
problemoacutew ktoacutere stawiają pod znakiem zapytania tezę o potencjalnym
funkcjonowaniu normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących GMO i wskazała na potrzebę wypracowania jednolitych rozwiązań
prawnych
127
Analiza przepisoacutew ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach
oddziaływania na środowisko wskazuje na brak precyzyjnego określenia relacji
pomiędzy postanowieniami ustaw Konstytucji a uuiś szczegoacutelnie w obszarze
roli zasad ogoacutelnych oraz ustaleń terminologicznych Jak wskazała autorka w
niniejszym rozdziale na gruncie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku
i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko wątpliwości budzi objęcie wprost definicją władzy
publicznej ndash podmiotu zobowiązanego do udostępniania informacji - organoacutew
administracji ktoacutere ustawodawca w art 3 pkt 9 w punkcie b) tej ustawy definiuje
jako min inne podmioty wykonujące zadania publiczne dotyczące środowiska i
jego ochrony Należy postawić pytanie czy każdy podmiot wykonujący zadania
publiczne określa się jako władzę publiczną Należy mieć na uwadze że zadania
publiczne mogą wykonywać roacutewnież np podmioty prywatne niekoniecznie w
formie władczej właściwej dla organoacutew administracji publicznej
Zagadnienie to koresponduje roacutewnież z problematyką zakresu
przedmiotowego obowiązku udzielenia informacji przez podmioty realizujące
zadania publiczne z zakresu ochrony środowiska Na gruncie doktryny
prowadzono bowiem rozważania pod kątem tego czy obowiązek udostępniania
przez nie informacji w trybie powoływanej ustawy obejmuje wszystkie posiadane
przez nie informacje o środowisku i jego ochronie czy też tylko te związane w
realizowanymi przez nie zadaniami publicznymi Przepisy uuiś nie formułują
wprost tego zagadnienia Wypracowane dotychczas wnioski prowadzą do
uznania iż w zasadzenie nie ma wątpliwości że prawo do informacji ogranicza
się do zakresu wykonywanych przed te podmioty zadań publicznych Niemniej
jednak konsekwentnie potęgowany chaos terminologiczny może mieć swoje
przełożenie na stosowanie tych przepisoacutew w ramach stosunkoacutew prawnych
regulowanych odrębnymi ustawami takimi jak ustawa o mikoroorganizmach i
organizmach genetycznie zmodyfikowanych
Nie można wykluczyć tym samym iż brak konsekwencji w
wyodrębnianiu regulacji w ustawie o udostępnianiu informacji o środowisku i
jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
128
oddziaływania na środowiskow wpływa roacutewnież na jej stosowanie w procedurach
dotyczących GMO Analiza dokonana w kolejnych rozdziałach pozwoli na
wykazanie ewentualnych zależności w tej materii Warto także zwroacutecić uwagę na
relacje pomiędzy przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego i ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Regulacja
przyjęta w art 14 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko dotycząca kwestii terminu udostępnienia informacji
winna być interpretowana zgodnie z intencją prawodawcy unijnego oraz
postanowieniami Konwencji z Aarhus a więc wskazany w przepisie termin
dwumiesięczny winien być de facto terminem ostatecznym odmiennie od
regulacji Kodeksu postępowania administracyjnego w tym przedmiocie ktoacutery nie
wyklucza się kilkakrotnego przedłużania terminu ani nie określa maksymalnego
uzyskanego w ten sposoacuteb terminu załatwienia sprawy357
Niemniej jednak samo
brzmienie art 36 uuiś daje uprawnienie do elastycznego określenia terminu
załatwienia sprawy
Odnosząc całość rozważań do analizowanych na grunie niniejszej
rozprawy założeń normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
GMO instytucja dostępu do informacji stanowi jeden z kluczowych elementoacutew
tego modelu Prawo międzynarodowe prawo Unii Europejskiej oraz prawo
krajowe stworzyły rozbudowany zespoacuteł regulacji ktoacutere zapewniają dostęp do
informacji o środowisku przy tym obowiązek udostępniania informacji o GMO
został nawet przez ustawodawcę polskiego podkreślony w ramach katalogu
informacji sformułowanego na gruncie art 9 ust 1 pkt 1 uuiś Na szczegoacutelną
potrzebę ochrony środowiska w związku z wykorzystywaniem GMO wskazują
roacutewnież rozważania odnoszące się do uznania roacuteżnorodności biologicznej za
357
M Bar J Jendrośka Komentarz do art 14 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i
jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na
środowisko [w] M Bar J Jendrośka Komentarz do ustawy z dnia 3 października 2008 r o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko LEXel 2014
129
cechę ochrony środowiska a tym samym za immanentny warunek jej
funkcjonowania358
W zakresie udziału społeczeństwa w postępowaniach kończących się
wydaniem indywidualnego rozstrzygnięcia niewątpliwie najbardziej widocznym
problemem w skutecznym wpływie społeczeństwa na podejmowane przez organ
administracji decyzje jest fakt iż dany podmiot będący reprezentantem
społeczeństwa składający uwagi bądź wnioski nie staje się stroną postępowania
ani też uczestnikiem na prawach strony (z wyjątkiem organizacji społecznych
przy spełnieniu wymaganych prawem przesłanek) Podmioty te nie mają
uprawnienia do domagania się indywidualnej odpowiedzi organu na złożone
przez nich uwagi i wnioski co w konsekwencji powoduje niemożność odwołania
się od dokonanego przez organ rozstrzygnięcia Ponadto organ ma jedynie
obowiązek rozważyć złożone uwagi i wnioski nie musi natomiast ich
uwzględniać przy podjęciu rozstrzygnięcia jeżeli uzna że ich treść nie wpłynie na
decyzję końcową Oznacza to że taki podmiot nie ma prawnych narzędzi do tego
aby skorzystać z wymiaru sprawiedlowści jego udział w postępowaniu jest więc
marginalny i w pewnym sensie prowizoryczny W gruncie rzeczy już na etapie
postępowania przed organem administracji pierwszej instancji bardzo często
pojawiają się bariery w partycypacji podmiotoacutew rozumianych jako reprezentanci
społeczeństwa Chodzi tu przede wszystkim o ustanowioną możliwość
przeprowadzenia przez organ rozprawy otwartej dla społeczeństwa Regulacja
tego etapu procedury jest sformułowana w sposoacuteb nie wykluczający roacuteżnych jej
interpretacji Ponadto organy administracji nie są odpowiednio przygotowane do
prowadzenia tego rodzaju rozpraw ktoacutere formą zbliżone są do rozpraw w
postępowaniach cywilnych czy karnych Stwarza to barierę w realizacji tego etapu
postępowania ktoacutery najpełniej odzwierciedla udział społeczeństwa w
postępowaniu Jest to tym bardziej istotne że Konwencja z Aarhus ustanowiła
rozprawę otwartą dla społeczeństwa obligatoryjną
Rozważania przeprowadzone na gruncie niniejszego rozdziału pozwoliły
na wykazanie że regulacje odnoszące się do dostępu do informacji o środowisku
358
M Goacuterski Opinia dotycząca projektu ustawyhellipopcit s 13
130
formułują szczegoacutelny model wzajemnych relacji pomiędzy władzą publiczną a
społeczeństwem Świadczą o tym chociażby wskazane powyżej odmienności
pomiędzy regulacjami zawartymi w ustawie o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko a unormowaniami Kodeksu postępowania
administracyjnego co do terminoacutew załatwiania spraw Istotne są roacutewnież
prowadzone na tym tle wśroacuted przedstawicieli nauki prawa rozważania dotyczące
znaczenia wyodrębnienia regulacji uuiś z ustawy Prawo ochrony środowiska
wskazane w niniejszym rozdziale
W odniesieniu zaś do postępowań administracyjnych w ramach ktoacuterych
wymagany jest udział społeczeństwa należy uznać iż przepisy w tym
przedmiocie w większym stopniu zapewniają społeczeństwu zasięgnięcie
informacji o sprawach będących przedmiotem postępowań aniżeli rzeczywistą
partycypację w postępowaniach Na dzień dzisiejszy ciężar bdquoodpowiedzialnościrdquo
za aktywny udział społeczeństwa w postępowaniu spoczywa nie na organie
administracji a na podmiotach zainteresowanych min ze względu na
ograniczony termin na składanie uwag i wnioskoacutew czy z uwagi na
fakultatywność przeprowadzenia rozprawy otwartej dla społeczeństwa Brak
konsekwencji w kształtowaniu obowiązujących przepisoacutew dotyczacych udziału
społeczeństwa w postępowaniu może wpływać na zwiększenie konfliktoacutew
ekologicznych Społeczeństwo najczęściej aktywizuje się dopiero w momencie
nagłośnienia sprawy przez media ktoacutere z reguły przekazują informacje w sposoacuteb
cząstkowy i powierzchowny
Inaczej przedstawia się natomiast sytuacja prawna organizacji
ekologicznych Organizacje ekologiczne mogą uczestniczyć w postępowaniach
wymagających udziału społeczeństwa na prawach strony Ponadto aby przystąpić
do postępowania nie muszą wykazywać interesu społecznego co w przypadku
innych organizacji społecznych jest obligatoryjne Organizacje ekologiczne mogą
też przystąpić do postępowania w dowolnym momencie pod warunkiem że
prowadzą działalność statutową w zakresie ochrony środowiska lub ochrony
przyrody przez minimum 12 miesięcy przed dniem wszczęcia tego postępowania
Muszą jednak we własnym zakresie zasięgać informacji o interesujących ją
131
postępowaniach gdyż organ prowadzący postępowanie nie ma obowiązku
powiadamiania indywidualnie każdej organizacji ekologicznej Takie rozwiązanie
należy ocenić jako co najmniej dyskusyjne Przede wszystkim dlatego że jak
zostało wskazane w niniejszym rozdziale wyłączenie obowiązku indywidualnego
powiadamiania organizacji dotyczy wyłącznie organizacji ekologicznych Takie
bdquoutrudnieniardquo trudno jest jednoznacznie ocenić z punktu widzenia zapewnienia
skutecznego udziału społeczeństwa w ochronie środowiska Wydaje się być to
zamierzonym działaniem ustawodawcy ktoacutere ogranicza krąg organizacji
przystępujących do postępowania do tych najbardziej zaangażowanych w daną
dziedzinę spraw związanych z ochroną środowiska Stanowi to wyraz realizacji
zasady ekonomiki procesowej Niemniej jednak przedstawiciele nauki prawa już
na etapie kiedy przepis ten uregulowany był w ustawie Prawo ochrony
środowiska stwierdzali że rozwiązanie te nie można uznać za jedoznacznie
prawidłowe359
Mimo to na gruncie ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko przepis ten pozostał w tym zakresie w
niezmienionym kształcie Takie rozwiązanie prawne prowadzi do naruszenia
podstawowych zasad prawa administracyjnego tj zasady pogębiania zaufania do
obywateli do władzy publicznej (art 8 kpa) czy zasady jawności postępowania
(art 9 i 10 kpa) Na tle prowadzonych rozważań autorka odniosła się także do
kontrowersji związanych z uznaniem czy organizacja społeczna ma możliwość
żądać wznowienia postępowania na podstawie art 145 sect 1 pkt 4 kpa jeżeli nie
brała udziału w postępowaniu na prawach strony bez swojej winy Poglądy w tym
zakresie są podzielone i pokazują jak złożone jest zagadnienie uczestnictwa
organizacji społecznych w postępowaniach administracyjnych
i sądowoadministracyjnych Stawianie przed organizacjami ekologicznymi
dodatkowych utrudnień w reprezentowaniu społeczeństwa w sprawach ochrony
środowiska autorka ocenia więc jako negatywne i wymagające gruntownego
przemyślenia W obliczu dokonywanej oceny założeń normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO aprobowanie takich
rozwiązań prawnych stanowi krok ku ograniczaniu możliwości wpływu
359
M Micińska Udział społeczeństwa w ochronie środowiska op cit s 185
132
społeczeństwa na działania w sferze wykorzystywania organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych Ustalenie rozwiązań prawnych ktoacuterych wprowadzenie
zasadne byłyby właśnie w obszarze postępowań dotyczących wykorzystywania
GMO wymaga dalszej analizy bowiem obszar regulacji ktoacutere określają pozycję
organizacji ekologicznych w postępowaniach wymagających udziału
społeczeństwa pozostawia pewien margines ktoacutery winien być dopracowany i
ktoacutery nie wyklucza przyjęcia odrębnych rozwiązań założeń odniesieniu do
normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach GMO
133
III Założenia normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach dotyczących organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych
31 Uwagi wstępne
Niniejszy rozdział zgodny jest z przyjętą w planie rozprawy systematyką
opisu poszczegoacutelnych szczebli aktoacutew prawnych w zakresie udziału społeczeństwa
w ochronie środowiska Ma on na celu usystematyzowanie i scharakteryzowanie
podstawowych regulacji prawa międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej
odnoszącego się do problematyki GMO ktoacutere umożliwią dokonanie w kolejnych
rozdziałach rozprawy analizy szczegoacutełowej prawa krajowego pod kątem
zapewnienia skuteczości udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO
Po raz pierwszy temat udziału społeczeństwa w sprawach GMO został
poruszony na wspomnianej już Konferencji bdquoŚrodowisko i Rozwoacutejrdquo ktoacutera odbyła
się w Rio de Janeiro w 1992 r oraz w Globalnym Programie Działań zwanym
Agendą 21360
Kluczowym aktem prawnym wydanym podczas Szczytu Ziemi w
Rio była Kowencja o roacuteżnorodności biologicznej361
sporządzona dnia 5 czerwca
1992 r i ratyfikowana przez Polskę w 1996 roku oraz omoacutewiona szczegoacutełowo we
wcześniejszych rozdziałach Konwencja z Aarhus Natomiast na gruncie prawa
Unii Europejskiej najważniejsze akty to dyrektywa 90219EWG z dnia 23
kwietnia 1990 r w sprawie ograniczonego stosowania mikroorganizmoacutew
zmodyfikowanych genetycznie362
dyrektywa 9881WE zmieniająca dyrektywę
90219EWG z dnia 26 października 1998 w sprawie ograniczonego stosowania
mikroorganizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie363
oraz dyrektywa 200118WE
dnia 12 marca 2001 r w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska
organizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie i uchylająca dyrektywę
90220EWG364
Unia Europejska stworzyła szereg aktoacutew prawnych ktoacuterych
360
Szczyt Ziemi Rio 92 Agenda 21 Przewodnik dla samorządoacutew Wrocław 1993 s 6 361
DzU z 2002 r Nr 184 poz 1532 362
DzUrz WE L 117 z 8051990 zwana dalej bdquoDyrektywą 219EWGrdquo 363
DzUrz WE L 117 z 5121998 zwana dalej bdquoDyrektywą 9881WErdquo 364
DzUrz WE L 106 z 17042001 zwana dalej bdquoDyrektywą 200118WErdquo
134
głoacutewnym celem jest długofalowe zapewnienie bezpieczeństwa i zagwarantowanie
obywatelom UE informacji o dostępnych na rynku produktach GMO
Na początek należy podkreślić iż przepisy prawa pierwotnego UE nie
zawierają bezpośrednio postanowień dotyczących inżynierii genetycznej jednak
w 2003 roku Komisja Europejska wydała zalecenie w sprawie wskazoacutewek na
temat opracowania narodowych strategii i najlepszych praktyk na rzecz
wspoacutełistnienia upraw zmodyfikowanych genetycznie upraw tradycyjnych i upraw
ekologicznych Zalecenie te stanowi iż żaden rodzaj rolnictwa tzn rolnictwo
tradycyjne ekologiczne bądź wykorzystujące organizmy genetycznie
zmodyfikowane nie powinien być wykluczony w UE Zalecenie to nadało
ustawodawstwu UE w sprawach GMO określony cel jakim jest utrzymanie
roacutewnowagi i harmonijnego wspoacutełistnienia roacuteżnego rodzaju elementoacutew
środowiska czy to naturalnych czy wytworzonych w drodze ingerencji człowieka
z roacutewnoczesnym zagwarantowaniem ochrony środowiska i zdrowia ludzi
zwierząt i roślin365
Tym samym wszelkie regulacje UE w sprawach GMO oparte
są właśnie na kryterium celowościowym366
Prawo Unii Europejskiej dotyczące
techniki genetycznej zawiera regulacje zaroacutewno o charakterze wertykalnym jak i
horyzontalnym Kryterium wyroacuteżnienia stanowi tutaj przedmiot regulacji
Koncepcja horyzontalna odnosi się bowiem do metody postępowania (process
approach) natomiast koncepcja wertykalna zakłada stanowienie prawa
skoncentrowanego na określonej dziedzinie czy też określonym produkcie
(product approach)367
W odniesieniu więc do organizmoacutew genetycznie modyfikowanych
przedmiotem regulacji horyzontalnej jest postępowanie techniczno-genetyczne
traktowane jako źroacutedło potencjalnego zagrożenia wobec środowiska Z kolei
koncepcja wertykalna ktoacutera skupia się na danym produkcie reguluje kwestie
ktoacutere ściśle związane są z właściwościami tego produktu a jej głoacutewnym celem
jest zapewnienie odpowiedniej jakości produktu oraz zasad bezpiecznego
365
A Erechemla Regulacje wspoacutelnotowe dotyczące organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych
Prawo i Środowisko nr 4 (48)2006 s 87 366
B Iwańska Podstawy prawne działania Wspoacutelnoty Europejskiej w prawie techniki genetycznej
[w] Studia z prawa Unii Europejskiej red S Biernat Krakoacutew 2000 s 528 367
Ibidem
135
korzystania z produktu Mowa tu min o wytwarzaniu produktu wprowadzaniu
go do obrotu czy unieszkodliwianiu Metoda wertykalna regulacji polega więc na
ustanawianiu standardoacutew bezpieczeństwa ze względu na określoną dziedzinę czy
oznaczony produkt Reguluje ona standardy takich produktoacutew jak leki środki
ochrony roślin czy środki spożywcze368
Celem koncepcji horyzontalnej jest
stworzenie kompleksowej regulacji ktoacutera w sposoacuteb generalny normowałaby
omawianą tematykę i miała chrakter ponadsektorowy369
Uznaje się iż swoistość problematyki GMO wymagała stworzenia
przekrojowej regulacji ktoacutera odnosiłaby się każdorazowo do poszczegoacutelnych
sektoroacutew regulujących kwestie GMO Stwierdzono iż wykorzystywanie GMO
wymaga jednolitych ram prawnych niezależnie od rodzaju produktu Jednakże
oznacza to jednocześnie brak uwzględniania specyfiki poszczegoacutelnych
produktoacutew co w konsekwencji moze powodować praktyczne problemy z
zapewnianiem kontroli370
Ostatecznie zaroacutewno podejście sektorowe jak i
horyzontalne w czystej postaci nie gwarantują pełnej kontroli GMO co skłania do
stosowania podejścia mieszanego W koncepcji mieszanej pewne ogoacutelne zasady
kontroli GMO mają zastosowanie we wszystkich rodzajach kontroli
systemowej371
Niemniej jednak podejście horyzontalne okazuje się być w tym
zakresie niezbędne gdyż podejście jedynie wertykalne byłoby niewystarczające i
stwarzałoby znaczne luki prawne372
Sposoacuteb regulacji wykorzystywania GMO był więc gruntownie
przemyślany Tworzenie aktoacutew prawnych odnoszących się wyłącznie do tych
aspektoacutew ochrony środowiska ktoacutere związane są z wykorzystywaniem GMO
ukazuje wagę tego zagadnienia i potrzebę rozważenia możliwości czy nawet
konieczności wyodrębniania i ukształtowania modelu bdquokontroli społecznejrdquo w tym
zakresie Poniższe rozdziały mają na celu scharakteryzowanie tej problematyki z
zachowaniem systematyki pracy Analiza przepisoacutew prawa międzynarodowego i
prawa Unii Europejskiej przyczyni się do skonfrontowania dotychczas
368
Ibidem 369
Ibidem 370
Jendrośka Prawne aspekty kontroli GMO s 69 371
Ibidem 372
B Iwańska Podstawy prawne działania Wspoacutelnoty Europejskiej o cit s 527
136
wypracowanych założeń normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach GMO z szczegoacutełowymi regulacjami ktoacutere wykraczają poza jedynie
ogoacutelnie pojmowaną ochronę środowiska Dalsze rozważania pozwolą stwierdzić
czy przyjęte dotychczas założenia są urzeczywistnianie w prawie czy też
wymagają dopracowania bądź przyjęcia odmiennych od dotychczas
mechanizmoacutew udziału społeczeństwa w ochronie środowiska
137
32 Przepisy prawa międzynarodowego w sprawach dotyczących
GMO jako podstawa ustalenia istnienia normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO w prawie
krajowym
Kluczowym aktem prawnym wydanym podczas Szczytu Ziemi w Rio była
Kowencja o roacuteżnorodności biologicznej sporządzona dnia 5 czerwca 1992 r i
ratyfikowana przez Polskę w 1996 roku Był to pierwszy akt prawa
międzynarodowego ktoacutery stanowił podstawę do uregulowania problematki
bioroacuteżnorodności w skali globalnej373
Celem tej Konwencji jest ochrona
roacuteżnorodności biologicznej zroacutewnoważone użytkowanie jej elementoacutew oraz
uczciwy i sprawiedliwy podział korzyści wynikających z wykorzystywania
zasoboacutew genetycznych w tym przez odpowiedni dostęp do zasoboacutew
genetycznych i odpowiedni transfer właściwych technologii z uwzględnieniem
wszystkich praw do tych zasoboacutew i technologii a także odpowiednie
finansowanie374
Podstawową zasadą przyjętą w Konwencji o roacuteżnorodności biologicznej
jest uznanie suwerennego prawa państw do wykorzystywania swoich zasoboacutew
zgodnie z ich własną strategią ochrony środowiska375
Konwencja o
roacuteżnorodności biologicznej w wyraźny sposoacuteb wskazuje trzy poziomy
funkcjonowania przyrody ktoacutere powinny być chronione w celu zachowania
bioroacuteżnorodności a mianowicie poziom genetyczny gatunkowy i krajobrazowy
na co wskazuje art 2j Konwencji ktoacutery stanowi iż roacuteżnorodność biologiczna
oznacza zmienność wewnątrzgatunkową (bogactwo puli genowej) wszystkich
żyjących populacji międzygatunkową (zroacuteżnicowanie gatunkoacutew) oraz
373
MM Kenig-Witkowska Międzynarodowe prawo ochrony środowiska Zagadnienia
systemowe Warszawa 2011 s 259 374
httpwwwmosgovplartykul2498_konwencja_o_roznorodnosci_biologicznej z dnia 0701
2013 r 375
J Jendrośka Prawne aspekty kontroli GMO op cit s 69
138
ponadgatunkową (roacuteżnorodność ekosystemoacutew i krajobrazoacutew)376
GMO jest z
kolei zjawiskiem ktoacutery na tę naturalną roacuteżnorodność biologiczną ma zasadniczy i
wciąż jeszcze niedostatecznie przewidywalny wpływ bowiem wprowadzanie do
środowiska organizmoacutew genetycznie modyfikowanych może zaburzyć
funkcjonowanie naturalnych ekosystemoacutew i spowodować zubożenie szerokiego
spektrum gatunkoacutew roślin i zwierząt Postanowienia Konwencji o roacuteżnorodności
biologicznej dotyczą także zasad dostępu do zasoboacutew genetycznych oraz
sprawiedliwego i roacutewnego podziału korzyści poprzez min dostęp do wynikoacutew
badań naukowych transfer nowoczesnych technologii i wspoacutełpracę naukowo-
techniczną W świetle omawianej tematyki istotnymi kwestiami ktoacutere porusza
Konwencja o roacuteżnorodności biologicznej jest konieczność włączenia do działań
warunkujących istnienie roacuteżnorodności biologicznej nie tylko sektoroacutew
gospodarczych ktoacutere z racji przewagi ekonomicznej charakteryzują się zazwyczaj
istotnym wpływem na ukształtowanie określonych mechanizmoacutew społeczno-
gospodarczych ale przede wszystkim wypracowanie szeregu bodźcoacutew
ekonomicznych i społecznych wspierających działania na rzecz roacuteżnorodności
biologicznej oraz wprowadzenie mechanizmoacutew wpływających na podnoszenie
świadomości ekologicznej wszystkich mieszkańcoacutew Ziemi377
Konwencja kładzie
więc nacisk na działania o charakterze stymulującym co oznacza kształtowanie
świadomości społecznej w zakresie ochrony środowiska nie tylko poprzez
władcze działania organoacutew państwowych ale roacutewnież oddolnie poprzez
zamierzony aktywizujący społeczeństwo wpływ na jego zachowania i decyzje
Sama Konwencja o roacuteżnorodności biologicznej porusza tematykę udziału
społeczeństwa w sprawach związanych z GMO w sposoacuteb jedynie pośredni
poprzez regulacje dotyczące propagowania zagadnienia roacuteżnorodności
biologicznej za pomocą środkoacutew masowego przekazu i programoacutew edukacyjnych
oraz wspoacutełpracy państw wraz z organizacjami międzynarodowymi w tym zakresie
(art 13 Konwencji) Konwencja odwołuje się roacutewnież do potrzeby zapewnienia w
określonych okolicznościach udziału społeczeństwa w procedurach
wymagających wykonania oceny oddziaływania na środowisko proponowanych
376
J Ciechanowicz-McLean Zasada ekorozwoju w konwencji o roacuteżnorodności biologicznej
Państwo i Prawo 1997 z 6 s 45 377
Ibidem
139
projektoacutew ktoacutere mogą mieć istotne negatywne skutki dla roacuteżnorodności
biologicznej (art 14 ust1 pkt a Konwencji)
Konwencja stworzyła więc ramy instytucjonalno-prawne dla realizacji
postawionych w niej celoacutew i zadań a jej postanowienia mają charakter zaleceń i
rekomendacji i nie tworzą wiążacych zobowiązań opatrzonych terminami czy
sankcjami378
Ramowy charakter Konwencji o roacuteżnorodności biologicznej wynika
przede wszystkim z faktu iż stanowi ona kompromis pomiędzy interesem
poszczegoacutelnych państw a wspoacutelnym interesem ludzkości jakim jest zachowanie
naturalnej roacuteżnorodności biologicznej środowiska Ponadto na kształt Konwencji
o roacuteżnorodności biologicznej wpłynęły takie czynniki jak dysproporcje w
rozwoju gospodarczym i technologicznym pomiędzy poszczegoacutelnymi państwami
Kolejną kwestią wymagającą zbalansowania było z jednej strony uwzględnienie
ochrony człowieka i środowiska w związku z rozwojem biotechnologii ktoacutera
niesie niebezpieczeństwo nieodwracalnego negatywnego wpływu na środowisko
a z drugiej strony uwzględnienie postulatoacutew nauki dotyczących prowadzenia
badań i stosowania ich wynikoacutew właśnie w kwestiach środowiskowych379
Na uwagę zasługuje pierwszy protokoacuteł uszczegoacuteławiający Konwencję o
roacuteżnorodności biologicznej z Cartageny tj Protokoacuteł Kartageński o
bezpieczeństwie biologicznym380
sporządzony dnia 29 stycznia 2000 r w
Montrealu381
Podstawą do wydania Protokołu był art 19 ust 3 Konwencji o
bioroacuteżnorodności w ktoacuterym postanowiono iż strony rozważą potrzebę
sporządzenia oraz założenia protokołu określającego odpowiednie procedury
dotyczące uzyskiwania uprzedniej zgody w sprawie bezpiecznego
przemieszczania przekazywania i wykorzystania wszystkich żywych organizmoacutew
zmodyfikowanych w rezultacie biotechnologii ktoacutere mogą wywierać negatywny
wpływ na ochronę i zroacutewnoważone użytkowanie roacuteżnorodności biologicznej
Artykuł 1 Protokołu podkreśla doniosłość Zasady 15 Deklaracji z Rio - zasadę
przezorności i wskazuje że jest ona podstawą wszelkich rozwiązań prawnych
378
J Jendrośka Prawne aspekty kontroli GMO op cit s 70 379
M M Kenig-Witkowska Międzynarodowe prawo ochrony środowiska op cit s 259 380
zwany dalej bdquoProtokołemrdquo 381
W tym też roku Polska podpisała Protokoacuteł natomiast ratyfikowała go w 2003 r
140
zawartych w Protokole a ktoacutera to zasada ma roacutewnież niebagatelne znaczenie w
konteśkcie regulacji kontrolnych dotyczących GMO Warto w tym miejscu te
ważne zagadnienie kroacutetko omoacutewić Zasada przezorności inaczej określna jako
zasada ostrożności w Deklaracji z Rio de Janeiro formułuje wobec wszystkich
państw uczestniczących postulat stosowania zapobiegawczego podejścia w celu
ochrony środowiska co roacutewnozancze jest z przyjęciem przez państwo
odpowiedzialności za przewidywanie ewentualnych skutkoacutew podejmowanych
przez organy państwa działań oraz dostrzeganie długofalowych efektoacutew tychże
czynności Co więcej brak kompleksowej wiedzy naukowej na dany temat
potwierdzonej oficjalnymi wynikami badań nie stanowi przeszkody do tego aby
ograniczyć bądź zakazać prowadzenia działalności mogącej spowodować szkody
w środowisku Należy nadmienić iż wypracowanie formuły prawnej dla zasady
prewencji i przezorności jest kwestią wciąż jeszcze kłopotliwą i poddaną
nieustannej dyskusji382
Zasada przezorności została roacutewnież uregulowana w
ustawodawstwie UE w art 191 TFUE (przed wejściem w życie Traktatu z
Lizbony w art 174 Traktatu stanawiającego Wspoacutelnotę Europejską)383
oraz w
ustawie Prawo ochrony środowiska Przepis art 6 ust 2 poś stanowi iż każdy
kto planuje wyraża zgodę lub podejmuje działalność ktoacuterej negatywne
oddziaływanie na środowisko nie jest w pełni rozpoznane kierując się
przezornością obowiązany jest podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze
Brak rozeznania działań może wynikać np ze względu na niedostatki w wiedzy
deficyt informacji brak pełnych danych statystycznych niemożność wykonania
analiz niemożność wykonania symulacji rozbieżność stanowisk zwłaszcza
stanowisk ekspertoacutew Zasada ta powinna być uwzględniana przy interpretacji
wszystkich innych przepisoacutew ochrony środowiska przy opracowywaniu i
zatwierdzaniu planoacutew i programoacutew podejmowaniu decyzji w sprawach
administracyjnych związanych z ochroną środowiska a także przy ich
382
P Korzeniowski pod red M Goacuterski Prawo ochrony środowiska pod red M Goacuterski
Warszawa 2009 s 61 383
Traktat z Lizbony zmieniający Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspoacutelnotę
Europejską sporządzony w Lizbonie dnia 13122007 r (Dz Urz UE C z 17122007 r s 1
wersja polska opublikowana w DzU z 2009 r Nr 203 poz 1569) Traktat ustanawiający
Wspoacutelnotę Europejską sporządzony w Rzymie dnia 25031957 r (tekst skonsolidowany Dz Urz
UE C z 24122002 r s 33 wersja polska opublikowana w Dz U z 2004 r Nr 90 poz 8642)
141
wykonywaniu to jest przy realizacji wszelkich działań ktoacutere mogą oddziaływać
na środowisko
Z pewnością proces podjęcia decyzji dotyczących GMO powinien być
oparty o specjalistyczną wiedzę naukową powinien roacutewnież opierać się o
ostrożne i rozważne działania a decyzje związane z GMO powinny być poddane
rzetelnej ocenie pod kątem zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzi i zwierząt
Przepis art 23 Protokołu Kartageńskiego zawiera szereg obowiązkoacutew w
zakresie edukacji i zapewnienia udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących
ochrony środowiska w odniesieniu do zapewnienia roacuteżnorodności biologicznej
Kwestia partycypacji społeczeństwa została tu podjęta w sposoacuteb nieco bardziej
rozbudowany niż w samej Konwencji o roacuteżnorodności biologicznej Należy
nadmienić iż Protokoacuteł generalnie odnosi się do kwestii przekazywania
stosowania i wykorzystywania żywych zmodyfikowanych organizmoacutew (living
modified organism - LMO) Są to regulacje odnoszące się pośrednio do śledzenia
i znakowania produktoacutew mogących zawierać GMO Protokoacuteł określa obowiązki
w zakresie identyfikacji LMO oraz dokumentacji jaką należy posiadać w
przypadku ich transgranicznego przemieszczania Protokoacuteł reguluje więc przede
wszystkim działania podmiotoacutew obejmujące handel międzynarodowy
Szczegoacutelnie istotna na gruncie tego aktu jest kwestia identyfikacji LMO
przeznaczonych do uwolnienia do środowiska Dokumentacja w tym wypadku
musi jednoznacznie określać że są to organizmy genetycznie zmodyfikowane a
także wskazywać ich tożsamość cechy i właściwości W przypadku zaś LMO
nieprzeznaczonych do uwolnienia do środowiska a wykorzystanych bezpośrednio
w postaci żywności paszy lub do przetworzenia (tzw LMO-FFP - intended for
direct use as food or feed or for processing) przyjęto tu mniej restrykcyjne
rozwiązanie Wystarczy aby dokumentacja stwierdzała że towar bdquomoże zawierać
LMOrdquo Nie istnieje więc w tym wypadku obowiązek ścisłej segregacji produktoacutew
GM i produktoacutew tradycyjnych384
Regulacja tej problematyki budziła
kontrowersje już w trakcie negocjacji nad Protokołem Państwa Członkowskie
Unii Europejskiej były zdecydowanymi zwolennikami aby wszystkie regulacje
384
M Talik Wspoacutelnotowy system śledzenia i znakowania GMO s 67
142
odnoszące się do LMO były jednakowe bez względu na to czy dojdzie do
ingerencji LMO w środowisko naturalne czy też nie Państwa te opowiadały się za
ścisłymi restrykcjami w tym zakresie Z kolei państwa będące głoacutewnymi
producentami i eksporterami GMO dbając o swoje interesy optowały za
ustanawianiem odmiennych regulacji dla LMO uwalnianych do środowiska i dla
pozostałych argumentując iż LMO wykorzystane bezpośrednio w postaci
żywności paszy lub do przetworzenia nie stwarzają zagrożeń dla
bioroacuteżnorodności Jednakże jak podnosili zwolennicy pierwszej wskazanej
koncepcji nie ma żadnej gwarancji iż LMO-FPP nie zostaną mimo to do
środowiska uwolnione np w sposoacuteb niezamierzony podczas transportu bądź użyte
jako nasiona385
Wszelkie działania związane z międzynarodowym handlem
organizmami genetycznie zmodyfikowanymi de facto obarczone są dużym
ryzykiem nieprzewidzianych skutkoacutew ubocznych jako że obejmują one szeroki
zakres roacuteżnorodnych czynności i zdarzeń jakie mogą mieć miejsce np podczas
transportu produktoacutew czy też ich dystrybucji oraz ze względu na liczbę
potencjalnych podmiotoacutew ktoacutere będą uczestnikami wymiany handlowej Wydaje
się więc iż bezpiecznym rozwiązaniem byłoby ustanowienie jednolitych
unormowań jednakże (nie poraz pierwszy) ze względu na fakt iż opisywany akt
ma charakter międzynarodowy stanowi on wyraz kompromisu pomiędzy dwoma
ścierającymi się koncepcjami wykorzystywania organizmoacutew genetycznie
modyfikowanych pogodzenie dwoacutech wartości ochrony roacuteżnorodności
biologicznej oraz liberalizacji handlu
Reasumując Protokoacuteł Kartageński stanowi zbioacuter przepisoacutew ktoacuterych
celem jest zagwarantowanie odpowiedniego poziomu ochrony w dziedzinie
przemieszczania prowadzenia prac i stosowania żywych zmodyfikowanych
organizmoacutew ktoacutere są produktem nowoczesnej biotechnologii i mogą mieć
szkodliwy wpływ na ochronę i zroacutewnoważone użytkowanie roacuteżnorodności
biologicznej uwzględniając także zagrożenie dla zdrowia człowieka
Postanowienia Protokołu zmierzają także do zapewnienia bezpiecznych
385
Zob szerz C Bail R Falkner H Marquard (red) The Cartagena Protocol n Biosafety
Reconciling Trade in Biotechnology with Environment and Developments Earthscan London
2002 s 338-343
143
warunkoacutew transgranicznego transportu żywych zmodyfikowanych organizmoacutew z
wyłączeniem niektoacuterych farmaceutykoacutew386
W Protokole w formie rekomendacji
i zaleceń zachęca się Strony do działań mających na celu promowanie i
wprowadzanie mechanizmoacutew ułatwiających podnoszenie świadomości
społecznej edukację tak aby obejmowały one dostęp do informacji o
organizmach modyfikowanych oraz udział społeczeństwa w postępowaniach
dotyczacych bezpiecznego przekazywania stosowania i wykorzystywania
organizmoacutew modyfikowanych Dodaje się iż strony czyniąc to powinny
odpowiednio wspoacutełpracować z innymi Państwami i instytucjami
międzynarodowymi
Na zwroacutecenie uwagi wymaga fakt iż zobowiązania zawarte w Protokole
nie mają jednolitego charakteru prawnego niektoacutere z nich stanowią bowiem
jedynie rekomendacje inne z kolei mają postać wiążących zobowiązań To
właśnie w odniesieniu do udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji
Protokoacuteł wprowadza wiążące zobowiązania z tym że sformułowane są one w taki
sposoacuteb ktoacutery pozostawia Stronom duży margines swobody w ich realizacji tzn
państwa samodzielnie określają formę tryb i zakres włączania społeczeństwa w
procedury decyzyjne387
Należy roacutewnież zaznaczyć iż Protokoacuteł nie ogranicza
prawa stron do wprowadzania unormowań gwarantujących jeszcze lepszą ochronę
środowiska i życia ludzkiego pod warunkiem że działania te są zgodne z celami i
postanowieniami przepisoacutew Protokołu oraz innymi zobowiązanami wynikającymi
z prawa międzynarodowego (art 2 ust 4 Protokołu) Na sposoacuteb realizacji
zobowiązań wynikających z opisanego art 23 Protokołu Kartageńskiego
zasadniczy wpływ w Europie w tym także w Polsce mają rozwiązania przyjęte w
Konwencji z Aarhus oraz w prawie Unii Europejskiej388
Konwencja z Aarhus już
w art 2 w definicji bdquoinformacji dotyczących środowiskardquo wymiania GMO i
wskazuje iż informacje ich dotyczące mogą być udostępniane tylko na zasadach
386
Uzasadnienie wniosku w sprawie ratyfikacji Protokołu kartageńskiego o bezpieczeństwie
biologicznym do Konwencji o roacuteżnorodności biologicznej
httpwwwmosgovpl2materialy_informacyjneraporty_opracowaniaprotokol_kartagenskiinde
ksshtml 387
J Jendrośka M Bar Z Bukowski Protokoacuteł Kartageński o bezpieczeństwie biologicznym do
Konwencji o roacuteżnorodności biologicznej komentarz Wrocław 2004 s 127-128 388
J Jendrośka M Bar Z Bukowski Protokoacuteł Kartageński opcit s 128
144
określonych w kolejnych przepisach Konwencji (art 4 i 5 Konwencji) Zasady te
odnoszą się min do zapewnienia środkoacutew o charakterze ustawodawczym i
admnistracyjnym a więc Konwencja wskazuje potrzebę opracowania
gruntownego systemu państwowego podejmowania działań z udziałem
społeczeństwa dotyczących GMO Skoro więc Konwencja wskazuje iż udział
społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO powinien być uwzględniany to
oznacza to roacutewnież zapewnienie udziału społeczeństwa w przygotowywaniu
planoacutew programoacutew polityk czy propozycji legislacyjnych mających znaczenie
dla środowiska (art 7 Konwencji z Aarhus) Zauważyć należy iż art 7 ma
charakter wiążący co nadaje wyraźny kierunek działaniom państwa i nakłada na
nie konkretne zobowiązania389
Odwołując się do planoacutew i programoacutew mających znaczenie dla
środowiska należy w kontekście GMO zwroacutecić uwagę na plany i programy
bezpieczeństwa biologicznego ktoacutere z pewnością uznać można za znaczące dla
środowiska jako że zajmują się one min opracowywaniem systemu
monitorowania i kontroli GMO i jego produktoacutew czy kwestiami obrotu
transgranicznego GMO390
Wskazana forma wspoacutełdecydowania o sposobach
wykorzystywania i tworzenia GMO jest kluczowa z tego powodu iż w sposoacuteb
prewencyjny chroni środowisko a przy tym zdrowie ludzi i zwierząt
Skonstruowanie i zatwierdzenie strategii bezpieczeństwa biologicznego przez
odpowiednie organy państwowe jest swego rodzaju autoryzacją sposoboacutew
użytkowania GMO wydaną na podstawie zaawansowanej procedury oraz
wiarygodnej analizy ryzyka wpływu genetycznie zmodyfikowanego organizmu na
ludzi zwierzęta i środowiska391
Wskazane powyżej działania stanowią przejaw
realizacji zasady przezorności Zasada przezorności w kontekście GMO
realizowana jest więc poprzez zapewnienie że produkty wytworzone w łańcuchu
produkcyjnym w ktoacuterym została użyta biotechnologia są tak samo samo
bezpieczene dla ludzi zwierząt i środowiska jak produkty tradycyjne poprzez
389
J Jędrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacji op cit s 89 390
A Anioł J Zimny W Podyma B Janik-Janiec Krajowy Program Bezpieczeństwa
Biologicznego w Polsce Radzikoacutew 2002 s 7 391
A Anioł A Dalbiak M Woźniak Krajowa Strategia Bezpieczeństwa Biologicznego w Polsce
(projekt) Radzikoacutew 2005 s 5
145
zagwarantowanie wszelkich środkoacutew oceny ryzyka danego produktu i
zagwarantowanie kontroli na każdym etapie produkcji392
Zagadnienia podejmowania indywidualnych decyzji związanych z GMO
zostały w Konwencji z Aarhus określone w sposoacuteb niewiążący (art 6 ust 11
Konwencji) Sposoacuteb w jaki została ujęta ta problematyka w Konwencji był de
facto przedmiotem burzliwej dyskusji w trakcie trwania negocjacji a ostatecznie
efekt w postaci zapisu ustępu 11 nie zadowolił przeważającej części uczestnikoacutew
negocjacji Brak satysfakcjonującego rozwiązania w tym zakresie postanowiono
więc zrekompensować dodatkowym zapisem w preambule oraz podjęciem decyzji
o utworzeniu Grupy Zadaniowej do rozpatrzenia problemu393
Na pierwszym
spotkaniu Stron Konwencji przyjęto Wytyczne w sprawie dostępu do informacji
udziału społeczeństwa i dostępu do sprawiedliwości w odniesieniu do
organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych394
będące rezultatem prac specjalnej
Grupy Zadaniowej Wytyczne w pierwszym rzędzie zalecały wprowadzenie
zasady udziału społeczeństwa w procedurze wydawnia decyzji w sprawie GMO
Mowa tu o zamierzonym uwolnieniu GMO do środowiska wprowadzeniu
produktu GMO do obrotu jak roacutewnież zamkniętym użyciu GMO Dodaje się przy
tym iż udział społeczeństwa powinien dotyczyć w szczegoacutelności pierwszego
zamierzonego uwolnienia danego typu GMO w każdym nowym miejscu
pierwszego wprowadzenia produktu GMO do obrotu procedur zmierzających do
określenia czy przy zamierzonym uwolnieniu określonego rodzaju GMO do
danego ekosystemu można zastosować uproszczoną procedurę a także
zamkniętego użycia GMO co do ktoacuterego przewidziane jest tworzenie
odpowiednich planoacutew na wypadek awarii395
Wytyczne określone podczas drugiego spotkania396
w 2005 r Stron
Konwencji z Aarhus koncentrowały się przede wszystkim na udziale
społeczeństwa w podejmowaniu decyzji w sprawie zamierzonego uwalniania
392
A Anioł A Dalbiak M Woźniak opcit s 6 393
J Jędrośka W Radecki Konwencja o dostępie do informacji op cit s89 394
dalej zawane bdquoWytycznymirdquo 395
M Bar J Jędrośka Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji op cit s 42 396
ktoacutere odbyło się w miejscowości Ałmaty w Kazachstanie [w] Raport z drugiego spotkania
stron Decyzja II1 Organizmy genetycznie zmodyfikowane źroacutedło
httpsbipkprmgovplftpkprmdokumenty080814u7zal1pdf z dnia 10102016 r
146
organizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie do środowiska oraz wprowadzania
ich do obrotu Zmieniony Wytycznymi art 6 ust 11 Konwencji z Aarhus nadał
regulacjom dotyczacym wskazanych postępowań charakter wiążacy Wytyczne
wprowadzały swobodę wyboru metod przekazywania informacji i udziału
społeczeństwa wskazując jednocześnie wyjątki od owej procedury Na mocy
wprowadzonego załącznika Ia do Wytycznych w przypadku zamierzonego
uwolnienia organizmu zmodyfikowanego genetycznie do środowiska w celu
innym niż wprowadzenie go do obrotu Strona Kowencji mogła odstąpić od
wymaganej procedury udziału społeczeństwa jeżeli uwolnienie takie w
poroacutewnywalnych warunkach biogeograficznych zostało już zatwierdzone w
ramach prawnych tej Strony i Państwo zdobyło już wystarczające doświadczenie
w odniesieniu do uwalniania danego organizmu zmodyfikowanego genetycznie w
poroacutewnywalnych ekosystemach W opisanym przypadku należy uznać iż celem
Stron było usprawnienie procedury zamierzonego uwolnienia organizmu
zmodyfikowanego genetycznie do środowiska w celu innym niż wprowadzenie go
do obrotu oraz wyeliminowanie zjawiska powtarzania tych samych czynności
postępowań w wypadku kiedy przesłanki tego postępowania byłby tożsame bądź
zasadniczo zbliżone W omawianym kontekście państwo może odstąpić od
wymaganej procedury udziału społeczeństwa gdy zamierzone działanie ma odbyć
się na obszarze niemal identycznym pod względem oddziaływania na zdrowie i
życie ludzkie
Powstaje jednak pytanie co należy rozumieć poprzez określenie
bdquoporoacutewnywalne warunki biogeograficznerdquo oraz czy owe podobieństwo jest w
każdym wypadku wystarczające aby zapewnić bezpieczeństwo i utrzymanie
bioroacuteżnorodności danego obszaru ktoacutere wymagane są Konwencją z Aarhus o
roacuteznorodoności biologicznej Z pewnością postulaty te mogą być spełnione jeżeli
państwo posiada skuteczne mechanizmy prawne umożliwiające precyzyjne
określenie stopnia w jakim dopuszczalne jest na danym terenie ingerowanie w
środowisko Kolejną racją przemawiającą za tym iż dokonanie takich unormowań
nie zawsze jest właściwe jest fakt iż każde państwo charakteryzuje się innymi
warunkami społecznymi politycznymi i gospodarczymi wobec czego praktyczne
metody określania warunkoacutew biogeograficznych oraz dopuszczalności ingerencji
147
GMO w środowisko nie zawsze są jednakowe Ponadto przy podejmowaniu tak
ważnej i powodującej poniekąd bdquonieodwracalnerdquo skutki decyzji należałoby
uzyskać opinię społeczeństwa w tej kwestii
Kolejną kwestią jest zdefiniowanie bdquowystarczającego doświadczeniardquo
państwa w odniesieniu do uwalniania danego organizmu zmodyfikowanego
genetycznie w poroacutewnywalnych ekosystemach Wydaje się iż należy przez to
rozumieć wielkrotnie dokonanie procedury uwalniania GMO do środowiska z
zachowaniem odpowiednich warunkoacutew Wyjątek od zasady udziału
społeczeństwa zgodnie z Załącznikiem do art 6a Kowencji z Aarhus może być
zastosowany gdy obie przesłanki zostaną spełnione łącznie Wydaje się jednak iż
zostały one zdefiniowane w sposoacuteb nazbyt ogoacutelny i ich wprowadzenie do
przepisoacutew krajowych może powodować wątpliwości interpretacyjneW
przypadku wprowadzenia GMO do obrotu Wytyczne ustanawiają dwa stosowane
jako alternatywa rozłączna wyjątki a mianowicie kiedy wprowadzenie do obrotu
zostało już zatwierdzone w ramach prawnych Strony lub gdy wprowadzenie do
obrotu ma na celu przeprowadzenie badań naukowych lub tworzenie kolekcji
kultur
Powyższe rozważania wskazują na uznanie w prawie międzynarodowym
problematyki wykorzystywania GMO za istotną czego wyrazem jest odniesienie
się do niej wprost w samej Konwencji z Aarhus czy wydanie aktoacutew ktoacutere
odnoszą się wyłącznie do tej tematyki W analizowanych dokumentach
międzynarodowych szczegoacutelnie wyeksponowane jest dokonywanie działań ktoacutere
mają na celu realizację zasady przezorności Niemniej jednak postanowienia
zawarte w tych dokumentach mają charakter zaleceń bądź nawet jeśli są wiążące
to ich treść jest zbyt ogoacutelna aby moacutec skutecznie stosować je wprost w prawie
krajowym Na pierwszy plan wysuwają się postulaty edukowania społeczeństwa
w ochronie środowiska i oddziaływania GMO na środowisko a także postulaty
zapewnienia udziału społeczeństwa w ocenie projektoacutew ktoacutere mogą mieć istotne
negatywne skutki dla roacuteżnorodności biologicznej Czynności z
wykorzystywaniem GMO mieszczące się w zakresie biotechnologii z pewnością
możemy zaliczyć do tej kategorii działań ktoacutere są jeszcze na etapie rozwoju i
badań Działania o charakterze zapobiegawczym pozwalają więc zwiększyć
148
prawdopodobieństwo obrania właściwego kierunku rozwoju biotechnologii i
uniknąć zaniechań spowodowanych obawą przez kosztownymi i długotrwałymi
badaniami oraz niechęcią roacuteżnorodnych instytucji do podejmowania aktywności
na rzecz ochrony środowiska
149
33 Ramy prawne udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących
organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych stworzone na gruncie
przepisoacutew prawa Unii Europejskiej ndash dyrektywy unijne jako
wyznaczniki normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach GMO
Na wstępie należy nadmienić iż etap przed wprowadzeniem GMO na
rynek zaroacutewno unijny jak i krajowy oraz związany z tym zakres udziału
społeczeństwa w poszczegoacutelnych działaniach organoacutew administracji oraz etap po
wprowadzeniu GMO na rynek gdzie zasadniczym elementem kontroli GMO jest
system śledzenia i znakowania GMO i produktoacutew GM są w gruncie rzeczy
najbardziej rygorystyczne na świecie a sam system śledzenia i znakowania jest
silnie krytykowany przez USA ktoacutere z kolei jest państwem w pełni akceptującym
i wykorzystującym na szeroką skalę nowoczesne rozwiązania
biotechnologiczne397
Jednakże UE przyjmując strategię wykorzystywania GMO
w oparciu o zasadę ostrożności i celu jakim jest jest osiągnięcie wysokiego
poziomu ochrony środowiska naturalnego oraz życia i zdrowia ludzkiego398
poprzez między innymi ograniczanie działań z GMO do minimum a także ze
względu na niepewność naukową odnośnie oddziaływań GMO wprowadziła
obowiązek monitorowania oddziaływań każdego GMO po dokonaniu jego
uwolnienia do środowiska399
Pierwszymi aktami prawnymi ustanowionymi przez Unię Europejską
mającymi podstawowe znaczenie w zakresie regulacji unijnych dotyczących
GMO były Dyrektywa 90219EWG ograniczonego stosowania
mikroorganizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie oraz Dyrektywa 90220EWG
w sprawie zamierzonego uwalniania genetycznie zmodyfikowanych organizmoacutew
do środowiska Dyrektywy te nakazują przed rozpoczęciem stosownych działań
397
M Talik Wspoacutelnotowy system śledzenia i znakowania GMO op cit s 60 398
zob art 2 art 95 ust 3 i art 174 ust 2 TWE 399
Badania Eurobarometru z 2003 r pokazują że 94 6 Europejsczykoacutew domagało się
znakowania GMO cyt za I Wrześniewska-Wal Znakowanie żywności genetycznie
zmodyfikowanej (GMO) [w] Studia z prawa żywnościowego Warszawa 2006 s 180
150
podjąć odpowiednie czynności zabezpieczające ktoacutere polegają min na
przeprowadzeniu oceny potencjalnego zagrożenia zastosowania odpowiednich
środkoacutew i poziomoacutew zabezpieczenia wskazania planoacutew ratowniczych oraz
uwzględnienia opinii publicznej przy podejmowaniu decyzji dotyczących GMO
W prawie Unii Europejskiej regulacje dotyczące jawności i udziału
społeczeństwa w zakresie kontroli działań związanych z GMO po raz pierwszy
ukazały się w Dyrektywie 90219EWG Dyrektywa ta jest przykładem regulacji
horyzontalnej w unijnym prawie techniki genetycznej400
Należy nadmienić iż w
odniesieniu do aktoacutew prawnych regulujących dostęp do informacji o środowisku
oraz dotyczących ocen oddziaływania na środowisko najczęściej stosuje się
prawodawstwo horyzontalne bowiem co do zasady odnosi się ono do środowiska
jako całości401
Kwestie partycypacji społecznej właściwe zostały w tej
Dyrektywnie pominięte Zagadnienie jawności zostało uregulowane w
Dyrektywie 90219EWG w sposoacuteb niekompletny bowiem prawo do informacji
w zakresie spraw związanych z GMO nie zostało wyraźone wprost
skoncentrowano się natomiast na określeniu procedury zabezpieczającej poufność
owych informacji402
Jednym z powodoacutew niedoskonałości Dyrektywy
90219EWG był z pewnością fakt iż jej treść bazowała na oacutewczesnej skromnej
wiedzy naukowej na temat GMO ktoacutera w bardzo kroacutetkim czasie się
zdezaktualizowała403
W 1998 r uchwalono Dyrektywę 9881WE z dnia 26 października
1998 r zmieniająca Dyrektywę 90219EWG w sprawie ograniczonego
stosowania mikroorganizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie Powstała ona w
wyniku długiego i skomplikowanego procesu uzgadniania Jej unormowania mają
charakter wertykalno-horyzontalny (mieszany)404
Dyrektywa 90219EWG
uzupełniła postanowienia poprzedniej Dyrektywy a jej treść koncentorwała się
400
A Erechemla Regulacje wspoacutelnotowe dotyczące organizmoacutewhellip op cit s 87 401
J Jendorśka J Jerzmański Prawo ochrony środowiska dla praktykoacutew Warszawa 2000 402
M Bar J Jędrośka Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji dotyczących organizmoacutew
genetycznie zmodyfikowanych [w] Księga pamiątkowa Profesora Ryszarda Paczuskiego Toruń
2004 s 42 403
Jendrośka Prawne aspekty kontroli GMO [w] Genetycznie modyfikowane organizmy Kto ma
rację Wydawnictwo Fundacji na Rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa oraz Instytutu na Rzecz
Ekorozwoju Warszawa 2001 s 71 404
A Erechemla Regulacje wspoacutelnotowe dotyczące organizmoacutewhellip op cit s 93
151
głoacutewnie na zapobieganiu zagrożeniu wynikającemu ze sposobu prowadzenia prac
labolatoryjnych nad GMO niż samego efektu tych prac405
Wprowadzono do niej
uznaniową możliwość konsultacji społecznych w przypadku decyzji odnośnie
zamkniętego użycia GMO Dyrektywa zapewniła roacutewnież respektowanie
postanowień Protokołu kartageńskiego o bezpieczeństwie biologicznym oraz
Konwencji o roacuteżnorodności biologicznej406
Dopiero w Dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 200118WE z
dnia 12 marca 2001 r w sprawie zamierzonego uwalniania do środowiska
organizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie i uchylenia dyrektywy 90220EWG
wprowadzono rozbudowane regulacje dotyczące GMO w zakresie jawności i
udziału społeczeństwa Prawodawstwo UE w zakresie GMO po raz pierwszy
położyło szczegoacutelny nacisk na działania o charaketrze prewencyjnym ktoacuterych
najlepszym przykładem jest właśnie włączenie społeczeństwa w podejmowanie
decyzji Dyrektywa 200118WE w sposoacuteb wszechstronny poruszyła kwestie
zamierzonego uwalniania GMO do środowiska oraz wprowadzania do obrotu
produktoacutew GMO Dyrektywa przewiduje istnienie jawnych rejestroacutew decyzji
dotyczących pozwoleń na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska oraz
wprowadzenie produktoacutew GMO do obrotu (art 31 ust 2) Dyrektywa
200118WE nakłada także obowiązek przeprowadzenia konsultacji społecznych
w przypadku podejmowania wskazanych powyżej decyzji407
Udział
społeczeństwa w wydawaniu pozwoleń na zamierzone uwolnienie GMO bądź
wprowadzenie do obrotu produktoacutew GMO staje się więc od momentu wejścia w
życie opisywanej Dyrektywy 200118WE stałym elementem procedury w
sprawach GMO Zakres podmiotowy konsultacji i zasady ich odbywania zasięg
czas trwania i sposoacuteb przeprowadzenia ustala państwo W przypadku
zrealizowania podjętych działań zgłaszający składają stosowne sprawozdania a
państwa upubliczniają na swoim terytorium informacje o uwolnieniu GMO408
405
Jendrośka Prawne aspekty kontroli GMO op cit s 71 406
Ibidem 407
J Jendrośka M Bar Z Bukowski Protokoacuteł Kartageński o bezpieczeństwie biologicznym do
Konwencji o roacuteżnorodności biologicznej komentarz Wrocław 2004 s 130 408
A Erechemla Regulacje wspoacutelnotowe dotyczące organizmoacutewhellip op cit s 98
152
W tym kontekście warto także nadmienić iż dnia 11 marca 2015 r
wydana została dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015412 z
dnia 11 marca 2015 r w sprawie zmiany dyrektywy 200118WE w zakresie
umożliwienia państwom członkowskim ograniczenia lub zakazu uprawy
organizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie (GMO) na swoim terytorium409
Ograniczenie upraw już zatwierdzonych jest możliwe w oparciu o tzw klauzulę
ochronną zamieszczoną w art 23 Dyrektywy 200118WE W świetle tej
klauzuli jeżeli państwo uzyska nowe informacje mające wpływ na ocenę ryzyka
lub inaczej oceni dotychczasowe może tymczasowo ograniczyć lub zakazać
stosowania lub sprzedaży zatwierdzonego już GMO Państwo obowiązane jest
przy tym zawiadomić o tym fakcie inne państwa członkowskie i Komisję
Europejską ktoacutera wszczyna woacutewczas właściwe procedury Organy Unii
Europejskiej uznały za właściwe przyznanie państwom członkowskim zgodnie z
zasadą pomocniczości większej swobody decydowania czy chcą one uprawiać
GMO na swoim terytorium bez zmieniania procedury oceny ryzyka
przewidzianej w unijnym systemie zatwierdzania GMO w celu zapobieżenia
niezamierzonemu występowaniu GMO w innych produktach Przyznanie
państwom członkowskim takich możliwości może poprawić proces zatwierdzania
GMO a zarazem zagwarantować swobodę wyboru konsumentom i podmiotom
gospodarczym zapewniając jednocześnie zainteresowanym stronom większą
przejrzystość w odniesieniu do uprawy GMO w Unii Przedmiotowa Dyrektywa
powinna ułatwić zatem sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego Na mocy
tej Dyrektywy w zakresie gatunkoacutew GMO dopuszczonych do uprawy w UE
państwa członkowskie mogą wprowadzić zakazy ich uprawy lub środki
ograniczające powołując się na cele polityki ochrony środowiska
zagospodarowanie przestrzenne użytkowanie gruntoacutew skutki społeczno-
gospodarcze unikanie obecności GMO w innych produktach cele polityki rolnej
lub politykę publiczną Przepisy wprowadzone przez zmianę Dyrektywy
zobowiązują państwa członkowskie w ktoacuterych uprawia się GMO do
409
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015412 z dnia 11 marca 2015 r w
sprawie zmiany dyrektywy 200118WE w zakresie umożliwienia państwom członkowskim
ograniczenia lub zakazu uprawy organizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie (GMO) na swoim
terytorium DzU L 68 z 1332015
153
podejmowania na obszarach przygranicznych środkoacutew zapobiegających
skażeniom transgranicznym (stref buforowych) czyli uniemożliwiających
przedostanie się GMO za granicę ale tylko do państw członkowskich w ktoacuterych
genetycznie zmodyfikowane uprawy są zakazane410
Zmiany wprowadzone do
Dyrektywy 200118WE dotyczą jedynie upraw a nie wprowadzania do obrotu i
przywozu zatwierdzonych nasion zmodyfikowanych genetycznie
W kontekście informowania społeczeństwa o wykorzystywaniu GMO
warto roacutewnież odnieść się do wprowadzonego w Unii Europejskiej systemu
śledzenia i znakowania GMO System śledzenia i znakowania organizmoacutew
genetycznie zmodyfkowanych (system traceability411
) oparty jest na zasadzie
ostrożności oraz na analizie ryzyka i polega na monitorowaniu produktoacutew w ich
drodze od producenta do konsumenta Zgodnie z definicją zawartą w art 3 pkt 3
rozporządzenia (WE) nr 18302003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22
września 2003 r dotyczącego możliwości śledzenia i etykietowania organizmoacutew
zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia żywności i produktoacutew
paszowych wyprodukowanych z organizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie i
zmieniającego dyrektywę 201118WE412
traceability stanowi przekazywanie i
przechowywanie informacji wskazujących że żywność została wytworzona z
GMO Na mocy Rozporządzenia 18302003 od producenta wymaga się więc aby
posiadał on systemy i procedury do identyfikacji nadawcy i odbiorcy produktoacutew
System ten umożliwia przedsiębiorcom ukierunkowane i precyzyjne wycofanie
wadliwego produktu z obrotu bądź odebranie produktu od konsumentoacutew jeżeli
taki obowiązek istnieje Jest to korzystne dla przedsiębiorcoacutew gdyż koszty
opisanych działań dzięki temu systemowi znacznie się zmniejszają a czas
zlokalizowania produktu na rynku jst znacznie szybszy Jednocześnie w obliczu
410
httpwwwteraz-srodowiskoplaktualnosciEuropa-wolna-reka-GMO-670html z dnia
21102016 r 411
Traceability oznacza możliwośc poacutejścia śladem i odszukania pochodzenia żywności paszy
zwierząt hodowlanych lub substancji przeznaczonej do dodania lub ktoacutera może być dodana do
żywności lub paszy na wszystkich etapach produkcji przetwarzania i dystrybucji Podstawą tej
regulacji jest rozporządzenie 1782002 ustanawiające ogoacutelne zasady prawa żywnościowego
powołujące Europejski Urząd ds Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w
zakresie bezpieczeństwa żywności 412
Dz Urz L 2681 z 18102003 r zwane dalej bdquoRozporządzeniem 18302003rdquo
154
możliwości sprawnego wycofywania produktoacutew z rynku konsument może czuć
się pewniej i bezpieczniej413
Dzięki wprowadzeniu systemu śledzenia proces monitorowania jest
odpowiednio ukierunkowany co ułatwia skuteczne rozpoznanie wszelkich
negatywnych bezpośrednich lub pośrednich długofalowych lub
natychmiastowych oraz kumulatywnych oddziaływań GMO na środowisko ktoacutere
ujawniają się właśnie po wprowadzeniu do obrotu414
System śledzenia stanowi
więc swego rodzaju sieć bezpieczeństwa415
ktoacutera umożliwia sprawowanie
kontroli na każdym z etapoacutew wprowadzania GMO do obrotu oraz odpowiednio
wczesnego wdrażania środkoacutew zarządzania ryzykiem w razie wykrycia
nieprzewidywanych zagrożeń416
System śledzenia ma ponadto umożliwiać
szybkie i efektywne wyeliminowanie GMO kiedy jest to konieczne ze względu
na nieskuteczność w danym wypadku środkoacutew zarządzania ryzykiem417
Podstawą do wdrożenia systemu jest art 4 ust 6 Dyrektywy 200118418
Na gruncie niniejszej pracy kluczowy jest drugi roacutewnorzędny cel
wykorzystywania systemu śledzenia a ktoacuterym jest zapewnienie prawidłowości
znakowania poprzez umożliwienie kontroli i weryfikacji oświadczeń na
etykietach Z pewnością taka forma udzielania społeczeństwu informacji służy
zapewnieniu mu faktycznej możliwości wyboru i podjęciu świadomej decyzji Nie
można roacutewnież pominąć faktu iż drugim nadrzędnym celem wprowadzenia
przepisoacutew regulujących kwestie oznakowania żywności było zagwarantowanie
swobodnego przepływu towaroacutew
W świetle niniejszej rozprawy kluczowym aktem prawnym ustanowionym
na gruncie prawa Unii Europejskiej jest dyrektywa 200013WE z 20 marca
2000 r w sprawie zbliżenia ustawodawstwa Państw Członkowskich odnoszących
413
I Wrześniewska-Wal Znakowanie żywności genetycznie zmodyfikowanej (GMO) [w] Studia
z prawa żywnościowego Warszawa 2006 s 175 414
Direct or indirect immediate or delayed or cumulative long-term effects - załącznik II do
Dyrektywy Nr 200118 415
European Commission Explanatory Memorandum (do Rozporządzenia Nr 18302003)
europaeu 416
M Talik opcits 63 417
ust 3 preambuły Rozporządzenia 418
Patrz też D Franzone Polityka Wspoacutelnoty Europejskiej dotycząca organizmoacutew
modyfikowanych genetycznie referat wygłoszony podczas konferencji pt GMO poznajmy swoje
poglądy Warszawa 11-12 kwietnia 2003 r
155
się do etykietowania prezentacji i reklamy środkoacutew spożywczych419
ktoacutera ma
charakter horyzontalny Zgodnie z Dyrektywą 200013WE znakowaniem
żywności określa się wszelkie wykazy dane szczegoacutełowe znaki towarowe
nazwy marek ilustracje lub symbole odnoszące się do środkoacutew spożywczych i
umieszczone na każdym opakowaniu dokumencie uwadze etykiecie obwoacutedce
lub pierścieniu towarzyszącym środkowi spożywczemu lub odnoszącym się do
niego Konsumentowi umożliwione zostaje zasięgnięcie informacji dotyczących
producenta składu produktu oraz metod przechowywania i przygotowywania w
zakresie niezbędnym do zapewnienia konsumentowi odpowiedniego poziomu
bezpieczeństwa oraz zagwarantowania realizacji zasad uczciwej konkurencji
Znakowanie takie określane jest jako znakowanie funkcjonalne420
Podkreśla się
iż informacja powinna być czytelna a więc jej treść nie powinna być zbyt
obszerna i nadmiernie szczegoacutełowa aby przekaz kierowany do konsumenta był
jasny i jednoznaczny421
Oznakowanie produktu winno charakteryzować się
następującymi cechami identyfikować produkt informować o produkcie oraz być
narzędziem marketingu422
Aby wymogi te mogły być zrealizowane oznakowanie
musi być łatwo rozpoznawalne czytelne proste zrozumiałe interesujące i
niewprowadzające w błąd423
Co więcej wszystkie podane informacje muszą być
trwale widoczne a także łatwe do odczytania w normalnych warunkach
sprzedaży Nie mogą być więc zasłonięte ani zaciemnione dodatkowymi
napisami czy obrazkami Ponadto język w ktoacuterym są podane informacje na
etykiecie lub opakowaniu powinien być zrozumiały dla odbiorcy detalicznego424
Zgodnie z rozporządzeniem 18302003 w przypadku mieszanin produktoacutew
zawierających lub składających się z mieszanek GMO ktoacutere mają być
wykorzystane wyłącznie i bezpośrednio jako żywność lub w celu przetworzenia
powinny one posiadać niepowtarzalny identyfikator lub deklarację użycia wraz z
wykazem niepowtarzalnych identyfikatoroacutew wszystkich GMO ktoacuterych użyto w
419
Dz Urz WE L 10929 z 652000 zwana dalej bdquoDyrektywą 20013WErdquo 420
A Patkowska Znakowanie żywności [w] E Nitecka M Obiedziński Prawo żywnościowe
Unii Europejskiej Warszawa 2002 s 26 421
A Jurcewicz Wybrane problemy op cit s 41 422
R ORourke European Food Law Londyn 2005 s 30 423
cyt za I Wrześniewska-Wal Znakowanie żywności genetycznie zmodyfikowanej (GMO) [w]
Studia z prawa żywnościowego Warszawa 2006 s 154 424
R ORourke European Foodhellip op cit s 41-42
156
celu wytworzenia mieszanki Ponadto w przeciwieństwie do poprzednio
obowiązujących rozporządzeń przewidziany jest zakaz oznakowania produktoacutew
zawierających GMO jako ekologiczne Progi zawartości przypadkowego GMO w
produktach ekologicznych powinny być takie same jak dla produktoacutew użytych do
produkcji w rolnictwie ekologicznym poza nasionami Obowiązujące regulacje
dotyczące znakowania żywności GMO znajdują się w Dyrektywie 200118 i
opierają się na wspomnianych dwoacutech zasadach analizie ryzyka i zasadzie
ostrożności
Wielokrotnie przywoływane Rozporządzenie 18302003 reguluje
wymagania dotyczące możliwości śledzenia GMO ułatwiające zaroacutewno
wycofywanie produktoacutew w przypadku ustalenia nieprzewidzianych skutkoacutew
szkodliwych dla zdrowia ludzi zwierząt czy środowiska a ponadto
ukierunkowanie monitorowania w celu badania potencjalnych skutkoacutew dla
zdrowia i środowiska Unormowania te zobowiązują w konsekwencji do tego
żeby cała żywność produkowana z GMO była oznakowana nawet jeśli nie
zawiera ona wykrywalnego DNA lub białka pochodzenia genetycznie
modyfikowanego Ponadto Rozporządzenie 18302003 po raz pierwszy
wprowadza wymoacuteg znakowania paszy modyfikowanej genetycznie analogicznie
do zasad dotyczących genetycznie modyfikowanej żywności Jednak omawiane
przepisy nie obejmują produktoacutew otrzymanych za pośrednictwem GMO czyli
takich ktoacutere są pozyskiwane z pomocą materiału genetycznie modyfikowanego
lecz nie zawierają go w produkcie końcowym (np ser produkowany za pomocą
enzymu modyfikowanego genetycznie ktoacutery nie występuje jednak w produkcie
końcowym) To samo dotyczy mleka mięsa lub jaj pozyskanych ze zwierząt
karmionych paszą genetycznie modyfikowaną lub ktoacutere poddawano terapii lekami
genetycznie modyfikowanymi Te produkty nie muszą być specjalnie
oznakowane Należy uznać to za niespoacutejne z pozostałymi regulacjami UE ktoacutere
mającą na celu kontrolę żywności w całym łańcuchu żywnościowym425
425
Patrz też M Ambrizio Inicjatywy ustawodawcze dotyczące organizmoacutew genetycznie
modyfikowanychw Unii Europejskiej referat wygłoszony podczas konferencji pt GMO poznajmy
swoje poglądy Warszawa 11-12 kwietnia 2003 r
157
Znakowanie GMO ma charakter obowiązkowy i warunkuje dopuszczenie
produktoacutew do obrotu Wskazuje na to art 6 Rozporządzenia 18302003 a także
art 26 Dyrektywy 200118 Zgodnie z wymienionymi regulacjami wszystkie
GMO i produkty GM tj zawierające składające się a w przypadku żywności i
paszy także wyprodukowane z GMO podlegają systemowi śledzenia i muszą być
oznakowane słowami bdquoTen produkt zawiera organizmy genetycznie
zmodyfikowanerdquo W tym kontekście należy odpowiedzieć na pytanie czy w
każdym przypadku podmiot wprowadzający GMO do obrotu (określony w prawie
unijnym operatorem) obowiązany jest taką informację podawać nawet gdy ilości
GMO są śladowe W wielu przypadkach kiedy tworzony jest produkt mający
docelowo nie zawierać materiału GM taki materiał się w nim znajduje ze
względu na praktyczne niemożliwe do pokonania trudności w całkowitym
zniwelowaniu materiału GMO choćby z uwagi na bdquopojawienie sięrdquo takiego
materiału w ktoacuterymś z etapoacutew produkcji np podczas uprawy zbioru plonoacutew
transportu czy przetwarzania Ustawodawca wziął takie sytuacje pod uwagę i
wprowadził w tym zakresie wyjątek Podmiot wprowadzający GMO do obrotu
może nie stosować wskazanego oznaczenia w przypadku kumulatywnego
spełnienia trzech przesłanek
1) ilość materiału GMO musi być śladowa tzn nie przekraczać ustalonego
prawem UE progu - w stosunku do produktoacutew przeznaczonych do
bezpośredniego przetwarzania oraz do użytku w charakterze żywności lub
paszy został on ustalony na poziomie 09 przy czym dotyczy to obecności
tylko tych GMO ktoacutere zostały zatwierdzone w UE proacuteg GMO ustalony został
na mocy art 21 ust 1 Dyrektywy nr 200118 w sprawie zamierzonego
uwalniania GMO do środowiska istnieje jednak prawdopodobieństwo iż
wyniku postępu technologicznego i naukowego w przyszłości proacuteg ten może
zostać obniżony
2) obecność materiału GM musi być technicznie niemożliwa do uniknięcia
3) obecność materiału GM musi być efektem ubocznym niezamierzonym przez
operatora
Ciężar udowodnienia iż obecność materiału GM jest niemożliwa do uniknięcia
spoczywa na operatorze
158
Istotna jest roacutewniez kwestia możliwości wycofania produktu z rynku
Zgodnie z art 19 rozporządzenia (WE) nr 1782002 Parlamentu Europejskiego i
Rady z dnia 28 stycznia 2002 r ustanawiającego ogoacutelne zasady i wymagania
prawa żywnościowego powołujące Europejski Urząd ds Bezpieczeństwa
Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności426
jeżeli producent uważa lub ma podstawy aby sądzić że środek spożywczy przez
niego przewożony wyprodukowany przetworzony lub wprowadzany nie jest
zgodny z wymogami w zakresie bezpieczeństwa żywności powinien natychmiast
rozpocząć postępowanie w celu wycofania danej żywności z rynku Jeśli
wycofany produkt dotarł już do konsumentoacutew producent musi skutecznie i
dokładnie poinformować ich o przyczynach wycofania produktu a w razie
konieczności odebrać od konsumentoacutew produkty już im dostarczone Co więcej
gdy producent uważa że środek spożywczy ktoacutery wprowadził na rynek może być
szkodliwy dla zdrowia ludzi lub ma podstawy aby tak sądzić musi niezwłocznie
poinformować o tym właściwe władze Musi roacutewnież poinformować o wszelkich
działaniach ktoacutere podjął w celu ochrony konsumenta ustalić odbiorcoacutew
poszczegoacutelnych produktoacutew oraz ich partii produkcyjnych Dzięki sprawnemu
mechanizmowi identyfikacji producenci na żądanie właściwych władz mogą bez
zbędnej zwłoki przedstawić informacje o produkcie zgromadzone w ramach
systemu a w przypadku wystąpienia niepożądanych skutkoacutew ubocznych istnieje
możliwość szybkiego wycofania produktoacutew GMO z rynku427
Należy jednak
nadmienić iż rozporządzenie nie precyzuje w jaki dokładnie sposoacuteb
przedsiębiorcy mają spełniać wskazane obowiązki Praktyczne aspekty wdrożenia
systemu traceability sformułowano bowiem w formie niewiążących wytycznych
Komisji Europejskiej ktoacutere wskazują min rodzaj informacji czas ich
udostępniania czy okres przechowywania danych Przedsiębiorcy mają więc duża
swobodę przy wdrażaniu systemu i jego procedur Wprowadzenie systemu
śledzenia wiąże się z koniecznością przeszkolenia pracownikoacutew zaroacutewno w
magazynach jak i pracujących przy liniach produkcyjnych Powodzenie
przedsięwzięcia zależy więc de facto od ciężkiej pracy i zaangażowania
426
DzUrz L 311 z 1022002 r zwane dalej bdquoRozporządzeniem 1782002rdquo 427
I Wrześniewska-Wal Znakowanie żywności genetycznie zmodyfikowanej (GMO) [w] Studia
z prawa żywnościowego Warszawa 2006 s 181
159
pracownikoacutew danego przedsiębiorstwa428
Wdrożenie systemu śledzenia i
znakowania GMO wiąże się roacutewnież z wymogami ścisłej segregacji produktoacutew
GM i produktoacutew konwencjonalnych na każdym szczeblu ich produkcji i
dystrybucji Zgodnie z rozporządzeniem 18292003 przy wydawaniu zezwolenia
na wprowadzenie do obrotu żywności GMO obowiązuje procedura konsultacji ze
społeczeństwem Jest to przepis bardzo pożądany przez organizacje
konsumenckie a związany z szerszą tendencją wprowadzania elementoacutew
demokracji do wspoacutełczesnych regulacji prawnych429
Jednak w przypadku
żywności GMO Komisja Europejska nie musi brać pod uwagę komentarzy
zgłaszanych w ramach tych społecznych konsultacji W ten sposoacuteb zaufanie
społeczeństwa do przejrzystości omawianych regulacji jest zachwiane Konieczne
jest zatem sprecyzowanie praw konsumenta w zakresie skuteczności zgłaszanych
do Komisji Europejskiej zastrzeżeń w ramach konsultacji społecznych
W Unii Europejskiej śledzenie i znakowanie uważane są za instrumenty
niezbędne dla osiągniecia określonego poziomu ochrony środowiska naturalnego
oraz życia i zdrowia ludzkiego a także co jest ważne w kontekście rozważań
niniejszej rozprawy są to instrumenty niezbędne do realizacji prawa
społeczeństwa do informacji Prawodawca unijny wychodzi na przeciw
oczekiwaniom społeczeństwa i tworzy regulacje ktoacutere wpływają na wzrost
poziomu świadomości ekologicznej społeczeństwa
Reasumując prawodawstwo unijne bardzo szybko ewaluowało w zakresie
tworzenia regulacji włączających społeczeństwo w sprawy GMO Ostatecznie
legislator UE położył szczegoacutelny nacisk na działania o charaketrze
prewencyjnym ktoacuterych najlepszym przykładem jest właśnie włączenie
społeczeństwa w podejmowanie decyzji mocą Dyrektywy 200118WE Ponadto
to własnie w ramach aktoacutew prawa UE odnaleźć można regulacje ktoacutere wprost
odnoszą się do obowiązku prowadzenia jawnych rejestroacutew decyzji dotyczących
pozwoleń na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska oraz wprowadzenie
428
Ibidem 429
W literaturze zjawisko to określane jest jako proceduralizacja prawa publicznego ktoacutera zakłada
brak sztywnych rozwiązań z goacutery determinowanych przez samego ustawodawcę E Łętowska
Bariery naszego myślenia o prawie w perspektywie integracji z Europą bdquoPaństwo i Prawordquo z
1996 4-5 51
160
produktoacutew GMO do obrotu Z kolei dzięki wprowadzeniu systemu śledzenia
proces monitorowania jest odpowiednio ukierunkowany co ułatwia skuteczne
rozpoznanie wszelkich negatywnych bezpośrednich lub pośrednich
długofalowych lub natychmiastowych oraz kumulatywnych oddziaływań GMO
na środowisko ktoacutere ujawniają się właśnie po wprowadzeniu do obrotu System
śledzenia stanowi więc swego rodzaju sieć bezpieczeństwa zaś obowiązujące
regulacje dotyczące znakowania żywności GMO ktoacutere znajdują się w Dyrektywie
200118 i opierają się na ocenie ryzyka i zasadzie ostrożności
161
34 Uwagi końcowe
Można pokusić się o stwierdzenie iż problematyka organizmoacutew
genetycznie zmodyfikowanych i związanego z nimi potencjalnego zagrożenia
zachowania roacuteżnorodoności biologicznej na gruncie prawa międzynarodowego i
prawa Unii Europejskiej została poruszona bardzo wcześnie bo już na początku
lat 90430
Problem GMO nie był bagatelizowany a kwestie wykorzystywania
GMO w środkowisku starano się na bieżąco regulować i stworzyć ramy prawne
ktoacutere zapewniłyby przynajmniej minimalny poziom bezpieczeństwa dla
środowiska i zdrowia ludzi i zwierząt Podejście do kwestii inżynierii genetycznej
na gruncie prawa międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej ma charakter
wielopłaszczynowy ponieważ uwzględnia nie tylko środowiskowy aspekt
wykorzystywania zasoboacutew genetycznych ale także aspekty ekonomiczne
gospodarcze i technologiczne Potraktowano inżynierę genetyczną zaroacutewno jako
potencjalne zagrożenie ktoacuteremu odpowiednimi środkami prawnymi można
zapobiec ale jednocześnie jako szansę na rozwiązanie wielu problemoacutew ktoacutere
osiągnęły skalę światową na przestrzeni poacutełwiecza np problem walki z głodem na
świecie
Opisane w niniejszym rozdziale akty prawne nie zamykają więc drogi do
rozwoju nowych technologii wykorzystywania zasoboacutew genowych Dobitnym
tego przykładem są postanowienia Konwencji o roacuteżnorodności biologicznej ktoacutere
formułują zasadę uznania suwerennego prawa państw do wykorzystywania
swoich zasoboacutew zgodnie z ich własną strategią ochrony środowiska czy zasadę
dostępu do zasoboacutew genetycznych oraz sprawiedliwego i roacutewnego podziału
korzyści przejawiające się min w dostępie do wynikoacutew badań naukowych
430
Warto nadmienić iż pierwsze wprowadzenie na rynek genetycznie modyfikowanej żywności
(pomidora Flar Savr) miało miejsce dopiero w 1994 r natomiast uwolnienie do środowiska
genetycznie modyfikowanej bawełny i kukurydzy w 1995 r źroacutedło M Sękowski B Gworek
Genetycznie modyfikowane organizmy w środowisku Warszawa 2008 s 7
162
Ustawodawstwo międzynarodowe i Unii Europejskiej sygnalizuje także
konieczność włączania społeczeństwa w działania przyczyniające się do
zachowania roacuteżnorodności biologicznej dla zachowania przeciwwagi wobec
lobbingu sektora gospodarczego kierującego się w swej działalności względami
ekonomicznymi
Opisane w niniejszym rozdziale akty tworzą określone ramy postępowania
z organizmami genetycznie zmodyfikowanymi i ich kontroli w konsekwencji
wskazując ich rolę i miejsce w środowisku Jednocześnie akty te pozostawiają
państwom dość dużą swobodę w kształtowaniu regulacji w zakresie GMO biorąc
pod uwagę zroacuteżnicowanie społeczno-gospodarcze poszczegoacutelnych państw a także
ich odmienność pod względem stanu i uwarunkowań środowiskowych
Problematyka GMO w każdym z tych aktoacutew pozostaje w ścisłej zależności z
uprawnieniami społeczeństwa tj dostępem społeczeństwa do informacji i
udziałem w podejmowaniu decyzji ktoacutere są gwarantem realizacji zasady
przezorności
Natomiast w odniesieniu do znakowania żywności GMO prawodawcy
Unii Europejskiej przyświecały dwa głoacutewne cele w stworzeniu regulacji
normujących oznakowanie tej żywności Z jednej strony była to ochrona
interesoacutew konsumentoacutew z drugiej zaś zagwarantowanie swobodnego przepływu
towaroacutew W związku z tym iż przeciętny obywatel UE jest nastawiony
negatywnie do wszelkich ingerencji genetycznych w spożywane przez niego
produkty spożywcze oznakowanie żywności oproacutecz oferowania konsumentowi
możliwości wyboru produktu pozwala na podjęcie finalnej decyzji i oceny jako
ostatniego podmiotu w łańcuchu produkcyjnym co do tego czy chce aby
spożywać żywność genetycznie modyfikowaną W literautrze podkreśla się
szczegoacutelne znaczenie Dyrektywy 200118 gdyż w sposoacuteb kompleksowy
uregulowała ona problematykę GMO w odniesieniu do ochrony konsumentoacutew
uwzględniając szybki rozwoacutej technologii431
Wskazana Dyretywa nakłada na
Państwa Członkowskie obowiązek podejmowania środkoacutew w celu zapewnienia
możliwości śledzenia i etykietowania wprowadzonych na rynek produktoacutew GMO
431
C McMaolain The new genetically modified food s 872
163
na wszelkich etapach tego procesu co wymaga harmonizacji przepisoacutew
ustawodawczych wykonawczych i administracyjnych poszczegoacutelnych państw
Śledzenie i znakowanie to instrumenty prawne ściśle ze sobą powiązane
stworzone przede wszystkim dla zagwarantowania wysokiego poziomu ochrony
środowiska naturalnego UE Mechanizmy rynkowe mogą odgrywać bardzo dużą
rolę w kształtowaniu się na danym obszarze zjawiska wykorzystywania GMO a
preferencje konsumentoacutew stają się niejako wyznacznikiem działań w zakresie
GMO Znakowanie GMO w tym sensie może być postrzegane jako rodzaj
znakowania środowiskowego432
Podsumowując jak pokazuje historia przebiegu formułowania regulacji
dotyczących GMO w aktach prawa międzynarodowego już od początku było to
zagadnienie kontrowersyjne a w zależności od danego państwa czy określonej
grupy społecznej istniały inne poglądy na temat rozwiązań prawnych w tej
kwestii Wszelkie więc ostateczne unormowania stanowią wypracowany przez
długi okres czasu kompromis ktoacuterego rezultat jest następnie dostrzegalny w
prawie UE
Powyższy rozdział pozwolił na wskazanie głoacutewnych kierunkoacutew jakimi
podąża legislator Unii Europejskiej W ocenie autorki przyjęcie tych regulacji
wskazuje na możliwość istnienia normatywnego modelu działu społeczeństwa w
sprawach GMO a przynajmniej jednego z jego elementoacutew na poziomie prawa
międzynarodowego i Unii Europejskiej Nie jest to jednak roacutewnoznaczne z
istnieniem całościowego modelu ktoacutery pozwoliłby na uznanie że hipoteza
autorki rozprawy nie znalazła potwierdzenia Dotychczas przeprowadzone
rozważania wskazują że istniejące regulacje prawne pozwalają ustawodawcy
krajowemu na stworzenie normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach dotyczących GMO jednakże wiele zależy od inicjatywy samego
ustawodawcy ktoacutery kierując się zasadami prawa wyrażonymi w prawie
międzynarodowym i prawie Unii Europejskiej winien doprecyzować oacutew model w
sposoacuteb zapewniający harmonię z innymi przepisami prawa ochrony środowiska
Analiza przepisoacutew prawa krajowego pozwoli na ustalenie jakie stanowisko w
432
M Talik Wspoacutelnotowy system śledzenia i znakowania GMO s 63
164
tym przedmiocie przyjął polski ustawodawca i w jakim zakresie na dzień
dzisiejszy uwzględnione są rekomendacje aktoacutew prawa międzynarodowego i
prawa Unii Europejskiej a to pozwoli doprowadzić do całościowej weryfikacji
przyjętej przez autorkę rozprawy hipotezy o nieistnieniu normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO
165
IV Dostęp do informacji i o środowisku jako zasadniczy element
normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach GMO ndash
formy realizacji konstytucyjnego prawa do informacji o
środowisku
41 Uwagi wstępne
Autorka rozprawy w dotychczasowych rozważaniach wskazała iż prawo do
informacji o środowisku ma charakter złożony i obejmuje zaroacutewno obowiązek
organoacutew udostępniania informacji jak i możliwość pozyskiwania przez
społeczeństwo informacji (aspekt wolnościowy) W związku z powyższym w
niniejszym rozdziale poruszona zostanie problematyka dostępu do informacji
uregulowanego zaroacutewno w odniesieniu do ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz
ocenach oddziaływania na środowisko ale także w kontekście rejestracji odmian
roślin genetycznie modyfikowanych i funkcjonowania systemu śledzenia i
etykietowania produktoacutew GMO
Tytułem wstępu do regulacji problematyki dostępu społeczeństwa do
informacji w sprawach GMO w ustawodawstwie polskim należy zaznaczyć iż w
samej ustawie o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych
ustawodawca nie zawarł przepisu ktoacutery odsyłałby do regulacji zawartych w
ustawie o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na
środowisko dotyczących dostępu do informacji o środowisku Należy jednakże
zauważyć że przed nowelizacją ustawy z dnia 15 czerwca
2015 r odesłanie takie miało miejsce bowiem ustawodawca w art 14 ust 2
uuiś wskazywał iż przepisy o dostępie do informacji o środowisku stosuje się
odpowiednio w sprawach dostępu do informacji w zakresie GMO Przepis ten
jednak wspomnianą nowelizacją został uchylony zaś ustawodawca wprowadził
przepis art 14a na mocy ktoacuterego w ust 1 uregulował możliwość (wobec
zgłaszającego dokonywanie działań z użyciem GMM lub GMO bądź też
166
wnioskodawcy starającego się o uzyskanie zgody czy zezwolenia na określone
czynności z użyciem GMM lub GMO) wskazania w zgłoszeniu lub wniosku
informacji innych niż określone w ust 2 ktoacutere mają zostać wyłączone z
udostępnienia podając przyczyny uzasadniające konieczność ich wyłączenia Z
kolei w ust 2 analizowanego przepisu ustanowiony został katalog informacji
dotyczących GMM i GMO ktoacutere nie podlegają wyłączeniu z udostępnienia
Wprowadzona zmiana determinuje dokonanie analizy pod kątem rozważenia w
jakim zakresie należy stosować przepisy ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko dotyczące dostępu do informacji o
środowisku a także czy brak odniesienia przez ustawodawcę do przepisoacutew tej
ustawy wpływa na sposoacuteb ich stosowania Analiza art 14a umogz pozwoli
także na ustalenie specyfiki dostępu do informacji w kontekście wykonywania
działałań z użyciem GMM i GMO a tym samym sprecyzowanie czy istnieje
swoista kompatybilność pomiędzy tymi instytucjami uregulowanymi w obu
ustawach
Istotne z punktu widzenia niniejszej pracy jest więc ustalenie czy technika
prawodawcza zastosowana przez ustawodacę jest zasadna i pozwala na efektywny
dostęp społeczeństwa do informacji w sprawach GMO Niniejszy rozdział
stanowić będzie po części dopełnienie rozważań na temat istoty dostępu do
informacji w ochronie środowiska z uwzględnieniem specyfiki czynności
dokonywanych z wykorzystywaniem GMO Przeprowadzony wywoacuted prawny
pozwoli na sformułowanie wnioskoacutew dotyczących tego czy instytucje ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko w zakresie
dostępu do informacji mogą być w skuteczny sposoacuteb stosowane w zakresie
dostępu do informacji w sprawach dotyczących GMO
Dodatkowo zasygnalizowana zostanie problematyka rejestracji odmian
roślin genetycznie zmodyfikowanych na gruncie ustawy o nasiennictwie i podjęta
proacuteba rozstrzygnięcia kontrowersji z tym związanych z uwzględnieniem
znaczenia rejestroacutew odmian roślin GM w realizacji prawa dostępu społeczeństwa
do informacji
167
Natomiast na etapie po wprowadzeniu GMO na rynek zasadniczym
elementem kontroli społecznej w zakresie wykorzystywania GMO (realizowanej
poprzez korzystanie z prawa do informacji) jest znakowanie produktoacutew GMO
Znakowanie daje możliwość dokonania swobodnego i świadomego wyboru
nabywanego produktu a dzięki temu umożliwia kontrolę i weryfikację wskazań
znajdujących się na etykietach Nabywca odpowiednio i kompleksowo
poinformowany o właściwościach produktoacutew może świadomie zadecydować
ktoacutery produkt spełnia jego oczekiwania i wybrać ten ktoacutery uważa za bezpieczny
dla środowiska i własnego zdrowia433
Weryfikacja produktoacutew przez nabywcoacutew w
sposoacuteb bieżący powoduje iż nabycy produktoacutew mogą swoim zachowaniem
wpływać na sytuację GMO na rynku Poprzez dokonywanie wyboru pomiędzy
produktem GMO a produktem tradycyjnym nabywcy mogą kształtować popyt a
tym samym wpływać na podaż produtkoacutew ponieważ los producenta będzie w ich
rękach Potencjalnie może wystąpić sytuacja w ktoacuterej w danym regionie lub
państwie konsumenci w przeważającym zakresie przychylni produktom wolnym
od GMO odrzucając te drugie przyczynią się do zmniejszenia ilości GMO
wprowadzanych do obrotu a nawet zminimalizowania upraw GMO434
Prawo do informacji może być więc urzeczywistniane w roacuteżnorodny
sposoacuteb i w zroacuteżnicowanych formach Niniejszy rozdział ma na celu wykazanie
czy mechanizmy prawne zapewniające dostęp do informacji o wykorzystywaniu
GMO i produktach GMO rzeczywiście istnieją czy też wymagają dopracowania i
czy w związku z tym możemy moacutewić o istnieniu zintegrowanych struktur
normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO
433
European Legislative framework for GMOs is now in place IP031056 Bruksela 22 lipca
2003 r źroacutedło httpeuropaeurapidpress-release_IP-03-1056_enhtm z dnia 20052013 r 434
Por A Appleton Tge labelling of GMO products pursuant to international trade rules New
York University International Law Jurnal vol 8 200 s 568
168
42 Spoacutejność przepisoacutew z zakresu dostępu do informacji o ochronie
środowiska w tym w sprawach dotyczących organizmoacutew
genetycznie zmodyfikowanych jako gwarant istnienia podstaw do
funkcjonowania normatywnego modelu udziału społeczeństwa w
sprawach GMO
Instytucją uregulowaną w ustawie o mikroorganizmach i organizmach
genetycznie zmodyfikowanych ktoacutera w głoacutewnej mierze urzeczywistnia gwarancje
jawności informacji są publicznie dostępne rejestry ewidencjonujące działania
ktoacutere dotyczą organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych435
Rejestry
prowadzone są przez Ministra Środowiska ktoacutery zgodnie z art 10 pkt 7 i 8
umogz obowiązany jest do monitorowania działalności regulowanej tą ustawą
oraz do koordynacji gromadzenia i wymiany informacji dotyczących zapewnienia
bezpieczeństwa ludziom i środowisku w zakresie uregulowanym w umogz
Rejestry zawierają min dane zawarte we wnioskach o wydanie zgody lub
zezwolenia na wskazane działalności oraz kompletną dokumentację dołączoną do
wniosku lub zgody Ponadto rejestry ujawniają opinie Komisji do spraw GMM i
GMO oraz informacje o ewentualnych awariach i zagrożeniach dla zdrowia ludzi
lub środowiska Rejestry zawierają roacutewnież dane zawarte w zgodach i
zezwoleniach wydawanych w przedmiotowych sprawach Rejestry te
udostępniane są na stronie internetowej Ministerstwa Środowiska tak więc każdy
zainteresowany może się z nimi zapoznać bez konieczności przeglądania
publicznie dostępnego wykazu i bez składania wniosku Rozwiązanie takie należy
uznać za właściwe ponieważ ułatwia dostęp do informacji czyni go całkowicie
bezpłatnym (zainteresowany nie musi uiszczać nawet opłaty skarbowej od
wniosku ponieważ go nie składa) Jest to zgodne z przepisami Konwencji z
Aarhus i Dyrektywy 20034WE ktoacutere zachęcają czy wręcz nakazują
435
Rejestry stanowią odpowiednio Rejestr Zakładoacutew Inżynierii Genetycznej (art 6b ugmo)
Rejestr Zamkniętego Użycia GMO (art 34 umogz) Rejestr Zamierzonego Uwalniania GMO
do Środowiska (art 40 umogz) Rejestr Produktoacutew GMO (art 50 umogz)
169
przechowywanie i udostępnianie informacji w formie elektronicznej436
Umieszczenie rejestroacutew w Internecie nie zwalnia jednak od obowiązku
umieszczania informacji o nich w publicznie dostępnych wykazach danych o
dokumentach Zgodnie z art 25 ust 1 pkt e) uuiś powyższe rejestry są
udostępniane w Biuletynie Informacji Publicznej
Warto nadmienić że do momentu uchwalenia ustawy o udziale
społeczeństwa w 2008 r przepisy ustawy Prawo ochrony środowiska były
niekomaptybilne z przepisami ustawy o mikroorganizmach i organizmach
genetycznie zmodyfikowanych w kwestii rejestroacutew wymienionych w umogz a
wykazoacutew danych z poś Ustawodawca podjął się proacuteby rozwiązania tego
problemu w 2003 r zmieniając ustawę Prawo ochrony środowiska437
Ta zmiana
także była niedostateczna ponieważ ograniczała się jedynie do powołania w
wykazie danych wszystkich przewidzianych w umogz rejestroacutew Dodatkowo
wydano też rozporządzenie w sprawie publicznych wykazoacutew438
jednakże ani
nowelizacja ani akt wykonawczy nie przedstawiły w jaki sposoacuteb w praktyce
uwzględnia się GMO w publicznie dostępnych wykazach danych439
Analizując zagadnienie dostępu do informacji o GMO warto odwołać się
do historii art 14a umogz w brzmieniu przed nowelizacją z dnia 15 czerwca
2015 r W poprzedniej wersji przepisu ustawodawca wskazywał jakie informacje
muszą być udostępniane440
W założeniu oacutew przepis odpowiadać miał przepisom
prawa Unii Europejskiej ktoacutere określają katalog danych wobec ktoacuterych istnieje
bezwzględny obowiązek udostępniania Nie został on jednak wyrażony w sposoacuteb
dostateczny o czym świadczy sformułowanie pkt 5 wskazanego przepisu w
świetle ktoacuterego na jakiejkolwiek podstawie nie mogły być wyłączone z
udostępniania informacje bdquoinne niż wymienione w pkt 1-4 mające znaczenie dla
436
Por art 5 ust 3 Konwencji i art 7 Dyrektywy 20034WE 437
Ustawa z dnia 3 października 2003 r o zmianie ustawy Prawo ochrony środowiska oraz
niektoacuterych innych ustaw (DzU Nr 190 poz 1865) 438
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 17 czerwca 2003 r w sprawie określenia wzoru
publicznie odstępnego wykazu danych o dokumentach zawierających informacje o środowisku i
jego ochronie (DzU Nr 110 poz 1058) 439
M Bar J Jędrośka Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji op cit 45 440
Chodziło o następujące informacje1) dotyczące ogoacutelnej charakterystyki GMO 2) dotyczące
nazwiska i adresu lub nazwy i siedziby użytkownika GMO 3) dotyczące miejsca zamkniętego
użycia GMO lub zamierzonego uwolnienia GMO do środowiska 4) dotyczące miejsca zakresu i
charakteru wprowadzenia produktu GMO do obrotu 5) inne niż wymienione w pkt 1-4 mające
znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia ludzi i środowiska
170
zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia ludzi i środowiskardquo Przepis
ten nie zawierał wystarczająco sprecyzowanej dyspozycji dotyczącej tego jakie
rodzaje informacji mają znaczenie dla zapewnienia bezpieczeństwa
biologicznego Ustawodawca moacutegł bowiem na przykład wymienić informacje
ktoacutere zawarte są w raporcie bezpieczeństwa Nie zrobił tego jednak a pozostawił
w tej kwestii swobodną ocenę organowi odpowiadającemu za udzielenie
informacji441
Co więcej przepis zredagowano w taki sposoacuteb ktoacutery sugerował iż
udostępnianiu podlegają jedynie wymienione w nim rodzaje informacji442
Niewłaściwa redakcja przepisu skłaniała ku postrzeganiu tych informacji jako
wyłącznych Wydaje się więc iż zabrakło tu określenia bdquoudostępnieniu zawsze
podlegają następujące informacjerdquo Chodzi tu bowiem o dane ktoacutere nigdy nie
mogą być wyłączone z udostępniania Warto odnieść się tu do sformułowania
zawartego w art 25 ust 4 Dyrektywy 200118WE ktoacutere brzmi bdquow żadnym
wypadku nie mogą być uważane za poufne następujące informacjerdquo W tym
przepisie jako jeden z rodzajoacutew informacji podana jest ocena ryzyka dla
środowiska naturalnego ktoacutera z pewnością ma istotne znaczenie w kontekście
zapewnienia bezpieczeństwa oraz ochrony zdrowia ludzi i środowiska powinna
była być więc wymieniona w omawianym przepisie na gruncie umogz
Sformułowanie tego przepisu jest ponadto istotne ze względu na wyrażony w
Konwencji z Aarhus a następnie w Dyrektywie 20034WE postulat
interpretowania w sposoacuteb zawężający katalogu powodoacutew umożliwiających
organom administracji odmoacutewienie udzielenia informacji mając na względzie
społeczny interes przemawiający za udzieleniem informacji (art 4 ust 4
Konwencji z Aarhus)443
W obowiązującym art 14a ust 2 umogz
ustawodawca ograniczył się więc jedynie do wskazania ktoacuterych informacji nie
można wyłączyć z udostępnienia Należy ocenić tą zmianę jako pozytywną i
zgodną ze wskazanymi powyżej powinnościami ustanowionymi w przepisach
prawa międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej Katalog ten jest bardziej
szczegoacutełowy w stosunku do tego ktoacutery obowiązywał przed nowelizacją Pod
441
M Bar J Jędrośka Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji op cit s 46 442
Ibidem 443
M Goacuterski Opinia dotycząca projektu ustawy o udziale społoczeństwa w ochronie środowiska
oraz o ocenach oddziaływania na środowisko [w] Zmiany w systemie ochrony środowiska Biuro
Analiz Sejmowych Kancelarii Sejmu pod red M Sobolewskiego Zeszyt 52008 s 13
171
kątem uszczegoacutełowienia zakresu informacji ktoacuterych nie można wyłączyć z
udostępnienia jest to zmiana korzystna Niemniej jednak art 14a umogz
wprowadza de facto zupełnie nowe uregulowania w odniesieniu do udostępniania
informacji o GMO Zakres informacji wyłączonych z udostępnienia może być
poszerzony na wniosek zgłaszającego działania z użyciem GMM lub GMO bądź
wnioskodawcy starającego się o zgodę czy zezwolnienie na działania z użyciem
GMO Zgłaszający lub wnioskodawca może w zgłoszeniu lub wniosku wskazać
informacje inne niż określone w art 14a ust 2 umogz ktoacutere mają zostać
wyłączone z udostępnienia jednak musi on podać przyczyny uzasadniające
konieczność ich wyłączenia (art 14a ust 1 umogz) Następnie minister
właściwy do spraw środowiska występuje do zgłaszającego lub wnioskodawcy o
opinię co do tego ktoacutere informacje zostaną wyłączone z udostępnienia
Zgłaszający lub wnioskodawca obowiązany jest przedstawić swoją opinię w
terminie 7 dni od dnia otrzymania wystąpienia ministra właściwego do spraw
środowiska (art 14a ust 3 umogz) Po zasięgnięciu opinii zgłaszającego lub
wnioskodawcy minister właściwy do spraw środowiska postanawia ktoacutere
informacje zostaną wyłączone z udostępnienia kierując się potrzebą ochrony doacutebr
intelektualnych Na postanowienie przysługuje zażalenie (art 14a ust 4
umogz)
Ustawodawca nie wskazuje już w treści przepisu że do regulacji z ustawy
o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych stosuje się
wprost bądź odpowiednio przepisy ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko regulujące kwestię dostępu do informacji o
środowisku Powstaje tym samym pytanie w jakim zakresie powinno się
korzystać z zapisoacutew tej drugiej ustawy Jak zostało wykazane w niniejszej
rozprawie organizmy genetycznie zmodyfikowane wchodzą w zakres pojęcia
bdquośrodowiskardquo uregulowanego art 3 pkt 39 ustawy Prawo ochrony środowiska a
także mieszczą się w katalogu informacji podlegających udostępnieniu na gruncie
art 9 ust 1 uuiś Prowadzi to do wniosku iż ustawodawca uznał brak
konieczności ustanowienia wprost w umogz obowiązku udostępnienia
informacji o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych a
172
tym samym powielania uregulowań zawartych w uuiś Jednoznaczna ocena
dokonanej zmiany wymaga dalszej analizy pod kątem ustalenia możliwego
dopuszczalnego zakresu udostępnienia informacji o mikroorganizmach i
organizmach genetycznie zmodyfikowanych W świetle art 16 ust 1 uuiś
władze publiczne mogą odmoacutewić udostępnienia informacji o środowisku i jego
ochronie po rozważeniu interesu publicznego przemawiającego za
udostępnieniem informacji w konkretnym przypadku jeżeli udostępnienie tych
informacji może naruszyć 1) ochronę danych przewidzianą przepisami o
ochronie informacji niejawnych 2) przebieg toczącego się postępowania
sądowego dyscyplinarnego lub karnego 3) prawa własności intelektualnej o
ktoacuterych mowa w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach
pokrewnych444
lub w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r - Prawo własności
przemysłowej445
4) ochronę danych osobowych dotyczących osoacuteb trzecich
jeżeli jest ona przewidziana odrębnymi przepisami prawa 5) ochronę informacji
lub danych dostarczonych przez osoby trzecie jeżeli osoby te nie mając
obowiązku ich dostarczenia i nie mogąc być takim obowiązkiem obciążone
dostarczyły je dobrowolnie chyba że wyraziły zgodę na ich udostępnianie 6) stan
środowiska ktoacuterego informacja dotyczy w szczegoacutelności przez ujawnienie ostoi
lub siedliska roślin zwierząt i grzyboacutew objętych ochroną gatunkową 7) ochronę
informacji o wartości handlowej w tym danych technologicznych dostarczonych
przez osoby trzecie i objętych tajemnicą przedsiębiorstwa jeżeli osoby te złożyły
wniosek o wyłączenie tych informacji z udostępniania zawierający szczegoacutełowe
uzasadnienie dotyczące możliwości pogorszenia ich pozycji konkurencyjnej 8)
obronność i bezpieczeństwo państwa 9) bezpieczeństwo publiczne 10) ochronę
tajemnicy statystycznej przewidzianą przepisami o statystyce publicznej Analiza
powyższego katalogu prowadzi do wniosku iż pomiędzy regulacją zawartą w art
14a umogz a powyższym unormowaniem występują odrębności ktoacutere mogą
rzutować na praktyczne stosowanie tej pierwszej Po pierwsze art 16 ust 1
uuiś wskazuje na konieczność rozważenia przez władze publiczne interesu
publicznego przemawiającego za udostępnieniem informacji w konkretnym
przypadku zanim odmoacutewią udostępnienia informacji Innymi słowy informacja
444
Dz U z 2017 r poz 880 i 1089 445
Dz U z 2017 r poz 776
173
nie podlega udostępnieniu wtedy gdy nie koliduje to z interesem publicznym W
przypadku zaś informacji o GMM i GMO rozważeniu przy ograniczeniu
udostępniania informacji podlegają konkretne wymienione w danym przypadku
przez samego wnioskodawcę przyczyny oraz potrzeba ochrony doacutebr
intelektualnych Tym samym odmowa udostępnienia informacji następuje wtedy
gdy mogłoby to doprowadzić do naruszenia doacutebr samego wnioskodawcy jednak
wskaznie przyczyn odmowy udostępnienia informacji jest w tym drugim
wypadku określone mniej precyzyjnie niż na gruncie art 16 ust 1 uuiś Należy
więc zadać pytanie co ustawodawca rozumie przez podanie przyczyn
uzasadniających konieczność wyłączenia określonych informacji z udostępnienia
i czy w związku z treścią art 14a ust 4 umogz zgłaszający bądź
wnioskodawca może odwołać się tylko do takich przyczyn ktoacutere związane są z
ochroną doacutebr intelektualnych Ustawodawca nie sformułował tego jednoznacznie
Z treści obu tych przepisoacutew winno się de facto wnioskować iż tylko wtedy
określone informacje zostaną wyłączone z udostępnienia gdy mogą one
potencjalnie naruszać dobra intelektualne podmiotu zainteresowanego Tym
samym zgłaszający bądź wnioskodawca miałby ograniczone możliwości w
zakresie wyłączonenia określonego katalogu informacji z udostępnienia Z drugiej
strony analizowany przepis sformułowany jest w ten sposoacuteb że minister
właściwy do spraw środowiska ma się jedynie kierować potrzebą ochrony doacuteb
intelektualnych nie zaś podejmować decyzję pozytywną dla wnioskującego tylko
w tych wypadkach kiedy może potencjalnie dojść do naruszenia tych doacutebr
Warto w tym kontekście odnieść się do pojęcia doacutebr intelektualnych W
przepisach prawa nie znajdziemy definicji legalnej bdquodoacutebr intelektualnychrdquo
funkcjonuje natomiast pojęcie doacutebr osobistych czy doacutebr niematerialnych Pojęcie
doacutebr osobistych odnajdziemy na gruncie ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r
Kodeks cywilny446
ktoacutery w art 23 stanowi iż dobrami osobistymi człowieka są
w szczegoacutelności zdrowie wolność cześć swoboda sumienia nazwisko lub
pseudonim wizerunek tajemnica korespondencji nietykalność mieszkania
twoacuterczość naukowa artystyczna wynalazcza i racjonalizatorska Pojęcie to jest
więc sformułowane poprzez przykładowe wyliczenie Regulacja art 23 Kodeksu
446
Dz U tj z 2017 r poz 459 z poacuteźn zm dalej zwana bdquokcrdquo
174
cywilnego nie jest klauzulą generalną aczkolwiek zawiera deklarację i częściowe
unormowanie ochrony doacutebr osobistych człowieka przez prawo cywilne oraz
wyjaśnia że ochrona ta nie wyłącza ochrony przewidzianej w innych gałęziach
prawa447
Doktryna i orzecznictwo wypracowały pogląd iż dobra osobiste są
bdquowartościami o charakterze niemajątkowym wiążącymi się z osobowością
człowieka uznanymi powszechnie w społeczeństwierdquo Jest to tzw koncepcja
obiektywna Dla istnienia dobra osobistego i uznania że doszło do jego
naruszenia znaczenie mają oceny społeczne analiza z punktu widzenia
rozsądnego człowieka nie ma tu znaczenia subiektywne przekonanie
zainteresowanego448
Pojęcie doacutebr osobistych ma charakter dynamiczny449
Zdaniem Sądu Najwyższego bdquoPojęcie to należy odnosić do określonego poziomu
rozwoju technologicznego i cywilizacyjnego przyjętych w społeczeństwie zasad
moralnych i prawnych istniejącego rodzaju stosunkoacutew społecznych
gospodarczych nawet politycznychrdquo450
Niewątpliwie dobra intelektualne mają charakter niematerialny W prawie
funkcjonuje roacutewnież pojęcie własności intelektualnej ktoacuterą stanowią dobra
niematerialne tj wszelkie wytwory ludzkiego umysłu W tym kontekście należy
wspomnieć o samym prawie własności intelektualnej ktoacutere jest prawem na
dobrach niematerialnych w tym tych wymienionych powyżej Prawo własności
intelektualnej pozwala na zapewnienie sobie wyłączności właśnie w zakresie
niematerialnych składnikoacutew przedsiębiorstwa Obejmuje dość szeroki zakres
przedmiotowy Najczęściej wskazuje się na patenty prawa ochronne obejmujące
wzory przemysłowe znaki towarowe (własność przemysłowa) prawa autorskie i
prawa pokrewne451
Cechą wspoacutelną wszystkich praw własności intelektualnej jest
to że dają uprawnionemu możliwość zakazania innym pewnych czynności
związanych zazwyczaj z gospodarczą eksploatacją doacutebr będących przedmiotem
ochrony Z pewnością ochronę prawa własności zapewnia także możliwość
447
P Nazaruk Komentarz do art 23 Kodeksu cywilnego [w] J Ciszewski (red) Kodeks cywilny
Komentarz wyd II LexisNexis 2014 448
Ibidem 449
P Książak Komentarz do art 23 Kodeksu cywilnego [w] (red) P Książak M Pyziak-
Szafnicka Kodeks cywilny Komentarz Część ogoacutelna Wyd II LEX 2014 450
Uchwała siedmiu sędzioacutew SN z dnia 16 lipca 1993 r I PZP 2893 OSNC 1994 nr 1 poz 2 451
httpwwwwlasnosc-intelektualnaplwlasnosc-intelektualnahtmlstart=1 z dnia 10092016 r
175
odmowy udostępnienia informacji ktoacutere prawa te mogłyby naruszać
Podstawowymi przepisami regulującymi prawo własności intelektualnej w Polsce
są w szczegoacutelności ustawa z dnia 30 czerwca 2000 r Prawo własności
przemysłowej452
oraz ustawa z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach
pokrewnych453
Z powyższego wynika iż dobra intelektualne posiadają szeroką
ochronę prawną
Natomiast zgodnie z art 16 ust 1 uuiś władze publiczne mogą odmoacutewić
udostępnienia informacji o środowisku i jego ochronie po rozważeniu interesu
publicznego przemawiającego za udostępnieniem informacji w konkretnym
przypadku jeżeli udostępnienie tych informacji może naruszyć prawa własności
intelektualnej o ktoacuterych mowa w ustawie o prawie autorskim i prawach
pokrewnych lub w ustawie prawo własności przemysłowej Wydaje się nie
podlegać polemice że ustawodawca miał w tym wypadku na myśli właśnie dobra
intelektualne zgodnie z powyżej dokonaną analizą Warto także zwroacutecić uwagę
na pkt 7 analizowanego przepisu ktoacutery odnosi się do ochrony informacji o
wartości handlowej w tym danych technologicznych dostarczonych przez osoby
trzecie i objętych tajemnicą przedsiębiorstwa jeżeli osoby te złożyły wniosek o
wyłączenie tych informacji z udostępniania zawierający szczegoacutełowe
uzasadnienie dotyczące możliwości pogorszenia ich pozycji konkurencyjnej Nie
można wykluczyć iż w ramach informacji ktoacutere miałaby wartość handlową w
tym danych technologicznych znajdowały by się takie ktoacutere stanowiłyby dobra o
charakterze intelektualnym
Niemniej jednak pojęcie doacutebr intelektualnych może wykraczać poza
zakres przedmiotowy art 16 ust 1 pkt 3 uuiś Dodatkowo w przypadku reżimu
prawnego odmowy udostępnienia informacji na gruncie uuiś organ
odmawiający udostępnienia informacji obowiązany jest uzasadnić iż ujawnienie
informacji mogłoby naruszyć prawa podmiotu ktoacuterego informacje dotyczą Jak
stwierdził WSA w Łodzi w wyroku z dnia 26 kwietnia 2017 r bdquoNie jest możliwe
do przyjęcia zapatrywanie z ktoacuterego wynika iż to wyłącznie wola przedsiębiorcy
miałaby decydować o utajnieniu określonej informacji publicznej Opowiedzenie
452
DzU tj z 2017 r poz 776 ze zm 453
DzU tj z 2017 r poz 880 ze zm
176
się za takim stanowiskiem czyniłoby fikcyjnym konstytucyjnie chronione (art 61
Konstytucji RP) prawo obywatela do uzyskania informacji publicznej gdyż dla
pozbawienia dostępu do szerokiego katalogu informacji publicznych
wystarczająca byłoby formalna deklaracja przedsiębiorcy iż określone
informacje stanowią tajemnicęrdquo454
Wydając na podstawie art 16 uuiś decyzję
administracyjną organ administracji nie jest zwolniony z obowiązku
wynikającego z art 7 i art 77 sect 1 oraz art 80 kpa samodzielnego i
obiektywnego ustalenia stanu faktycznego sprawy Ma to istotne znaczenie w
przypadku wnioskowania przez szeroko pojmowane społeczeństwo o
udostępnienie informacji ktoacutere postanowieniem ministra właściwego do spraw
środowiska zostaną wyłączone z udostępnienia455
Należy pamiętać że zgodnie z
art 107 sect 1 i 3 kpa decyzja odmawiająca udzielenia informacji winna posiadać
uzasadnienie faktyczne i prawne wobec czego pozorność argumentacji organu
władzy publicznej odmawiającego udzielenia informacji o środowisku stanowić
będzie naruszenie tych przepisoacutew456
Widoczny jest na tym tle kolejny problem bowiem w przypadku wyjątku
zawartego w umogz kiedy to ustawodawca posługuje się pojęciem
niedookreślonym roacutewież samemu organowi trudno będzie uzasadnić wydane
przez niego rozstrzygnięcie jeśli nie będzie ono dotyczyło wprost praw własności
intelektualnej o ktoacuterych mowa w ustawie o prawie autorskim i prawach
pokrewnych lub w ustawie Prawo własności przemysłowej Warto nadmienić iż
jeśli chodzi o ochronę praw patentowych to należy wskazać że zgodnie z ustawą
Prawo własności przemysłowej ochrona praw z patentu polega na konieczności
uzyskania zgody właściciela patentu na wykorzystanie opatentowanego
wynalazku a nie na zachowaniu wynalazku w tajemnicy a przecież wynalazek
jako taki stanowić będzie dobro intelektualne wynalazcy457
Powstaje więc
454
wyrok WSA w Łodzi z dnia 26 kwietnia 2017 r sygn akt II SAŁd 14017 LEX nr 2342256 455
Por wyrok NSA z 5 kwietnia 2013 r sygn akt I OSK 19213 LEX nr 1336339 456
Por wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 maja 2017 r sygn akt IV SAGl 9017 LEX nr
2299750 457
M Bar J Jendrośka Komentarz do art 16 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i
jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na
środowisko [w] M Bar J Jendrośka Komentarz do ustawy z dnia 3 października 2008 r o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko LEXel 2014
177
pytanie czy w takim razie na gruncie ustawy o mikroorganizmach i organizmach
genetycznie zmodyfikowanych wnioskodawca będzie miał szersze uprawnienia
niż na gruncie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko i czy nie narusza to podstawowych zasad prawa Winno sie więc
rozważyć zakwestionowanie celowości stworzenia takiej konstrukcji prawnej w
przepisach umogz w ktoacuterej brak jest odniesienia wprost do zapisoacutew uuiś
czy też sformułowania treści przepisoacutew tak aby jasnym była relacja pomiędzy
przesłankami wyłączenia z art 16 uuiś a przepisami umogz regulującymi tą
materię
Warto też zwroacutecić uwagę na podobne problemy prawne występujące w
innym obszarze prawa ochrony środowiska W praktyce spotykane jest
opatrywanie raportoacutew lub prognoz środowiskowych (ale roacutewnież i niektoacuterych
innych dokumentoacutew wymaganych na cele procesoacutew decyzyjnych w ochronie
środowiska) zastrzeżeniem ich autoroacutew by bez ich wyraźnej zgody nie
udostępniać tych dokumentoacutew Zastrzeżenie takie jest bezprawne i organy nie
tylko że nie mają obowiązku ndash ale wręcz nie mają prawa ndash się do niego stosować
Zostało to stwierdzone w orzecznictwie Komitetu ds Przestrzegania Konwencji z
Aarhus ktoacutery w sprawie ACCCC200515 Rumunia stwierdził iż bdquodokumentacja
oceny oddziaływania na środowisko jest przygotowana w celu jawnego jej
złożenia na potrzeby postępowania administracyjnego Z tego też powodu autor
czy wykonawca nie powinien być uprawniony do uniemożliwiania społeczeństwu
wglądu do niej ze względu na prawo własności intelektualnejrdquo458
Uzasadniając to
stanowisko Komitet podkreślił że wprawdzie Konwencja z Aarhus bdquozezwala na
oddalenie wnioskoacutew społeczeństwa o udostępnienie niektoacuterych informacji w
pewnych okolicznościach na podstawie przesłanek wynikających z prawa
własności intelektualnej może to jednak mieć miejsce wyłącznie woacutewczas gdy w
danym konkretnym przypadku właściwy organ uzna że udostępnienie informacji
będzie w negatywny sposoacuteb wpływało na te prawardquo459
Z tego też powodu
458
Raport by the Complience Committee ndash Complience by Romania with its obligations under the
Convention (Romania ACCCC200515) ECEMPPP20085Add7 16042008 pkt 28 459
ECEMPPP20085Add7 16 April 2008 pkt 30
178
Komitet wyraził bdquozasadniczą wątpliwość co do tego czy wyjątek ten w ogoacutele
znajduje w praktyce zastosowanie do dokumentacji oceny oddziaływania na
środowisko Nawet gdyby tak było to przyczyny odmowy należy interpretować w
sposoacuteb zawężający uwzględniając interes publiczny przemawiający za
udostępnianiem informacji Decyzje wyłączające części informacji spod
udostępniania winny w sposoacuteb jasny i przejrzysty uzasadniać przyczyny odmowy
Co więcej zasadą winno być udostępnianie całości dokumentacji oceny
oddziaływania na środowisko natomiast wyłączenie części z niej spod
udostępniania należy traktować jako wyjątek od tej reguły W związku z
powyższym generalne wyłączenie dokumentacji sporządzanej na potrzeby oceny
oddziaływania na środowisko jest niezgodnie z artykułem 4 ustęp 1 w związku z
artykułem 4 ustęp 4 oraz artykułem 6 ustęp 6 w związku z artykułem 4 ustęp 4
Konwencjirdquo460
Analizowana regulacja rodzi także pytania o zakres przyczyn
uzasadniających konieczność wyłączenia informacji na gruncie art 14a umogz
tj czy muszą one de facto ograniczać się tylko do takich ktoacutere mają związek z
dobrami intelektualnymi Redakcja przepisu jest niejednoznaczna co może
powodować powstawanie problemoacutew w praktyce w przypadku złożenia zażalenia
na postanowienie ministra właściwego do spraw środowiska Dopiero praktyka
organoacutew odwoławczych może nadać określone ramy działania ministrowi
właściwemu do spraw środowiska Niemniej jednak warto byłoby takie
niejasności niewelować już u źroacutedła De lege ferenda winno się rozważyć
sformułowanie analizowanego przepisu w taki sposoacuteb ktoacutery wskazywałby ogoacutelny
zakres przedmiotowy przyczyn wyłączenia informacji z udostępnienia na
wniosek a przy tym jednoznaczne określenie czy możliwość naruszenia doacutebr
intelektualnych stanowi tu warunek konieczny do wydania rozstrzygnięcia
pozytywnego dla wnioskodawcy W innym wypadku brak jednoznacznej
interpretacji przepisoacutew może powodować trudności w ustaleniu jak zintegrować
460
M Bar J Jendrośka Komentarz do art 16 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i
jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na
środowisko [w] M Bar J Jendrośka Komentarz do ustawy z dnia 3 października 2008 r o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko LEXel 2014
179
reżimy prawne obu wskazanych ustaw Co więcej brak jednoznacznego
sformułowania przepisoacutew odnoszących się do możliwości odmowy udostępniania
informacji o środowisku może powodować naruszenie podstawowych zasad
prawa tj prawa obywatela do informacji o środowisku czy zasady ochrony
zaufania obywateli do państwa i tworzonego przez nie prawa Odnosi się to także
do zasady pewności prawa i bezpieczeństwa prawnego461
Przejawem realizacji
zasady określoności przepisoacutew prawa jest formułowanie przepisoacutew w sposoacuteb
poprawny pod względem językowym logiczny i precyzyjny tak aby intencja
ustawodawcy co do kręgu podmiotoacutew i okoliczności zastosowania danej normy
prawnej nie budziła u jej adresatoacutew wątpliwości462
Wśroacuted powszechnie stosowanych technik legislacyjnych szczegoacutelne
miejsce w kontekście zasady określoności przepisoacutew prawa zajmuje często
używane sformułowanie w ktoacuterego myśl niektoacutere przepisy bdquostosuje się
odpowiedniordquo Jak podkreśla Sąd Najwyższy bdquow piśmiennictwie trafnie zauważa
się że pojęcie bdquoodpowiedniościrdquo stosowania określonego przepisu oznacza że
niektoacutere jego postanowienia będzie można stosować bez żadnej modyfikacji inne
trzeba będzie odpowiednio zmodyfikować a jeszcze innych w ogoacutele nie będzie
można stosowaćrdquo463
Odesłanie do przepisoacutew innej ustawy może przybrać postać
odesłania do stosowania wprost oraz odesłania do stosowania odpowiednio
Odesłanie do stosowania wprost stosuje się wtedy gdy przepis do ktoacuterego jest
odesłanie zachowa ten sam sens w kontekście ustawy odsyłającej Natomiast
odesłanie do stosowania odpowiedniego zakłada że treść przepisu do ktoacuterego
zastosowano odesłanie może zostać zmieniona464
W analizowanym przypadku
zasadnym wydaje się takie sformułowanie przepisoacutew ktoacutery tworzyłyby pewne
ramy postępowania podmiotoacutew stosujących prawo w odniesieniu właśnie do
wskazywanego problematycznego zagadnienia doacutebr intelektualnych Na gruncie
obowiązujących przepisoacutew prawa samo zastosowanie pojęcia bdquodoacutebr
intelektualnychrdquo może być traktowane nazbyt szeroko a tym samym stwarzać
461
Wyrok TK z dnia 18 marca 2010 r sygn akt K 808 OTK-A 2010323 462
Por wyrok TK z dnia 10 stycznia 2012 r sygn akt P 1910 OTK-A 201212 463
Uchwała składu siedmiu sędzioacutew SN z dnia 17 stycznia 2013 r sygn akt III CZP 5712 OSNC
2013669 464
S Wronkowska M Zieliński Zasady techniki prawodawczej Komentarz Wydanie sejmowe
1997 s 25
180
pole do nadużyć Warto w tym kontekście także dodać że na dzień dzisiejszy
wśroacuted wyjątkoacutew ktoacutere zwalniają z obowiązku udostępnienia informacji o GMO
najczęściej w praktyce stosuje się wyjątek dotyczący nieujawniania informacji ze
względu na ochronę praw patentowych Wydaje się jednak że w przedstawionych
okolicznościach ochrona praw patentowych może okazać się ryzykowna bowiem
patentowanie odkrytych sekwencji genowych i organizmoacutew stworzonych w
drodze działań biotechnologicznych może być czynnikiem wpływającym na
zdominowanie sfery bioroacuteżnorodności przez zamierzone działania
przedsiębiorcoacutew nastawionych na osiągnięcie zysku i monopolizację rynku w tym
zakresie465
Z kolei w świetle Dyrektywy 20034WE bdquow każdym przypadku
publiczny interes ujawnienia informacji nie jest poroacutewnywalny z interesem
dyktującym odmowę ich udostępnieniardquo Przepis ten akcentuje potrzebę
kompromisu pomiędzy sprzecznymi ze sobą prawem chronionymi interesami466
Reasumując istotnym jest aby ustawodawca formułował przepisy w taki
sposoacuteb ktoacutery jednoznacznie pozwala na ustalenie nie tylko katalogu informacji
ktoacutere nie mogą być wyłączone z udostępnienia ale roacutewnież unormowań
skonstruowanych w sposoacuteb bdquootwartyrdquo ktoacutere pozwalają na podejmowanie
rozstrzygnięć przez organy administracji co do możliwości odmowy
udostępnienia informacji Redakcja tych przepisoacutew jest kluczowa właśnie ze
względu na wskazany w aktach międzynarodowych i akatach Unii Europejskiej
wymoacuteg wykładni zawężającej wobec informacji ktoacutere nie mogą być
udostępniane Dostrzega się więc tutaj podwoacutejne znaczenie przepisu co daje
powoacuted do rozważenia jego zmiany w celu zapobiegania problemom w jego
praktycznym stosowaniu Nie zmienia to jednak faktu że ustawodawca kładzie
nacisk na stosowanie odmowy udzielenia informacji jak odstępstwa od reguły
powszechnej do niej dostępności Należy pamiętać że prawo do tych informacji
jest gwarantowane konstytucyjnie (art 74 ust 3 Konstytucji) Oznacza to że
udostępnianie informacji o środowisku jest regułą a odstępstwa od niej mają
charakter wyjątkowy i powinny wynikać wprost z przepisoacutew prawa
465
M Micińska Prawne aspekty społecznej kontroli w sprawach dotyczących organizmoacutew
genetycznie zmodyfikowanych Cz I Ochrona środowiska Przegląd 2002 nr 2 s 18-29 466
M Micińska Udział społeczeństwa op cit s 120
181
jednoznacznie określających jakiego rodzaju informacje nie podlegają
udostępnieniu467
Kolejnym instrumentem prawnym stanowiącym gwarancję jawności
informacji jest obowiązek upublicznienia przez wojewodę (właściwego ze
względu na miejsce położenia zakładu inżynierii genetycznej w ktoacuterym ma być
prowadzone zamknięte użycie GMM zaliczonych do III lub IV kategorii) projektu
planu postępowania na wypadek awarii w ktoacuterym wskazane są zagrożenia jakie
z położenia zakładu inżynierii genetycznej w ktoacuterym ma być prowadzone ww
zamknięte użycie GMM wynika dla zdrowia ludzi lub dla środowiska (art 15p
ust 5 umogz) Zgodnie z art 3 pkt 1 umogz przez awarię rozumie się każdy
przypadek niezamierzonego uwolnienia GMM w trakcie ich zamkniętego użycia
ktoacutery może stanowić natychmiastowe albo opoacuteźnione zagrożenie dla zdrowia
ludzi lub dla środowiska Projekt planu postępowania na wypadek awarii
otrzymuje min wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia zakładu
inżynierii genetycznej w ktoacuterym ma być prowadzone zamknięte użycie GMM
zaliczonych do III lub IV kategorii Wojewoda w terminie 7 dni od daty
otrzymania projektu planu udostępnia go do publicznego wglądu podaje do
wiadomości w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty na obszarze wojewoacutedztwa
udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej
obsługującego go urzędu i informuje o możliwości składania uwag do tego
projektu we wskazanym miejscu oraz w terminie nie kroacutetszym niż 21 dni od dnia
jego udostępnienia Następnie wojewoda przekazuje uwagi zgłoszone do projektu
planu postępowania na wypadek awarii podmiotowi ktoacutery zamierza prowadzić
zamknięte użycie GMM zaliczonych do III lub IV kategorii (art 15p ust 6
umogz) Co więcej zgodnie z art 15q ust 2 umogz podmiot ktoacutery
zamierza prowadzić zamknięte użycie GMM zaliczonych do III lub IV kategorii
przygotowując plan postępowania na wypadek awarii rozpatruje wyniki
konsultacji o ktoacuterych mowa w art 15p ust 3 oraz uwagi o ktoacuterych mowa w art
15p ust 2 i 6 a w przypadku nieuwzględnienia uwag i wynikoacutew konsultacji
467
B Rakoczy Ustawa o udostępnianiu informacji o udostępnianiu informacji o środowisku jego
ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na
środowisko Komentarz do art 4 LexisNexis 2010
182
przekazuje ministrowi właściwemu do spraw środowiska wyjaśnienie przyczyn
ich nieuwzględnienia Plan postępowania na wypadek awarii przechowuje się w
miejscu dokonywania zamkniętego użycia GMM zaliczonych do III lub IV
kategorii oraz w siedzibie dokonującego zamkniętego użycia GMM zaliczonych
do III lub IV kategorii w sposoacuteb umożliwiający swobodny dostęp do tego planu
w szczegoacutelności w przypadku awarii Należy przyjąć że postępowanie wymagane
tymi przepisami obowiązuje roacutewnież w przypadku zmiany planu w wyniku
okresowej weryfikacji ktoacuterą podmiot prowadzący zamknięte użycie GMM ma
obowiązek dokonać nie rzadziej niż co 2 lata Instrumentem służącym dostępowi
do informacji w analizowanym zakresie jest roacutewnież obowiązek zawiadomienia o
wystąpieniu awarii w Dzienniku Urzędowym bdquoMonitor Polskirdquo a także w drodze
obwieszczenia wojewody właściwego ze względu na miejsce wystąpienia awarii
przez rozplakatowanie w miejscach publicznych a ponadto w sposoacuteb zwyczajowo
przyjęty na danym obszarze Co więcej redaktorzy naczelni dziennikoacutew oraz
nadawcy programoacutew radiowych i telewizyjnych są obowiązani do niezwłocznego
nieodpłatnego podania do publicznej wiadomości komunikatu ministra
właściwego do spraw środowiska o wystąpieniu awarii (art 15t ust 5 i 6 ugmo)
Wskazane powyżej unormowania mają na celu zapewnienie należytej
ochrony i zabezpieczenia przed potencjalnym negatywnym skutkom działań z
użyciem GMM i GMO Gwarancje jawności w tym wypadku łączą się ściśle z
realizacją zasady prewencji (art 6 ust 1 poś) do ktoacuterej autorka odwoływała się
już w niniejszej rozprawie W kontekście prowadzonych w tym rozdziale
rozważań warto dodać że nie ma tu znaczenia czy działaność mogącą
negatywnie oddziaływać na środowisko rzeczywiście spowoduje negatywne
konsekwencje dla zdrowia ludzi lub środowiska jednak skoro istnieje taka
możliwość i jest to poparte analizą z wykorzystaniem fachowej wiedzy to
obowiązkiem podmiotu z ktoacuterego działanością wiąże się możliwość negatywnego
oddziaływania na środowisko jest dołożenie wszelkich starań aby takim
oddziaływaniom zapobiec468
W okolicznościach w ktoacuterych dany podmiot nie jest
w stanie zapobiec ewentualnemu zagrożeniu powinien dążyć do zmniejszenia
468
B Wierzbowski B Rakoczy Prawo ochrony środowiska Zagadnienia podstawowe
Warszawa 2010 s 92-93
183
skutkoacutew negatywnego oddziaływania poprzez min uświadomienie
społeczeństwa że po pierwsze może być ono narażone na zagrożenie pośrednio
bądź bezpośrednio a po drugie w jaki sposoacuteb można chronić się przed tym
zagrożeniem Obowiązek ochrony skierowany jest przede wszystki do służb
fachowych tzn do służb ratowniczych
W omawianych regulacjach powinność zapobiegania negatywnym
oddziaływaniom ściśle powiązana jest z potrzebą informowania zaroacutewno
społeczeństwa jak i odpowiednich organoacutew administracji o fakcie ze takie
zagrożenie istnieje i jak się przed nim chronić Po raz kolejny dostrzega się tu
więc doniosłą rolę udostępniania informacji jako środka o charakterze
prewencyjnym W literaturze zauważa się iż terminy bdquoprewencjardquo czy
bdquozapobieganierdquo w gruncie rzeczy w prawie ochrony środowiska stosowane są
zamiennie z określeniami bdquoochronardquo bądź bdquoprzeciwdziałanierdquo469
Na płaszczyźnie
teorii prawa w odniesieniu do pojęcia prewencja dostrzega się jednak w nauce
prawa roacuteżne koncepcje i poglądy Zdaniem M Goacuterskiego zasada prewencji
powinna zobowiązywać podmioty oddziaływujące na środowisko do
bdquouwzględnienia wymogoacutew ochrony jeszcze przed podjęciem działalnościrdquo przy
tym bdquostosowania metod i technologii dla środowiska najkorzystnejszych oraz
przestrzegania zasad szczegoacutelnej ostrożności przy podejmowaniu działań o
nieznanym wpływie na środowiskordquo470
Oznacza to więc że zasada prewencji
roacutewnoznaczna jest z zapobieganiem szkodom na etapie planowania działania oraz
kładzie nacisk na zachowanie wyjątkowej rozwagi przy rozpoczynaniu
przedsięwzięcia Z kolei J Sommer stwierdził iz zasada prewencji oznacza
konieczność podejmowania działań ktoacutere zapobiegną powstawaniu szkoacuted i
spowodują wstrzymanie się od działań ktoacutere szkody mogą spowodować471
Zdaniem J Sommera prewencja oznacza w większym stopniu niepodejmowanie
działań ktoacutere mogą spowodować szkodę bądź gdy bdquopowstanie szkody jest
wysoce prawdopodobne w świetle doświadczeniardquo472
Oznacza to w pierwszej
469
P Korzeniowski pod red M Goacuterski Prawo ochrony środowiska pod red M Goacuterski
Warszawa 2009 s 59 470
M Goacuterski Ochrona środowiska jako op cit s 124 471
P Korzeniowski Prawo ochrony środowiska (red) M Goacuterski Warszawa 2009 s 60 472
J Sommer Zasady ogoacutelne i pojęcia niedookreslone w prawie ochrony przyrody [w]
Teoretyczne podstawy prawa ochrony przyrody red W Radecki Wrocław 2006 s 95
184
kolejności w miarę możliwości powstrzymywanie się od wszelkich działań a
dopiero jeśli nie ma alternatywy podjęcie decyzji o szczegoacutełowym planowaniu
danego działania
Majać na względzie powyższe de lege ferenda korzystnym rozwiązaniem
byłoby sprecyzowanie przez ustawodawcę relacji pomiędzy zapisami ustawy o
mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych a ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko w zakresie
dostępu do informacji bądź też całkowte wyodrębnienie na gruncie tej pierwszej
ustawy tej instytucji prawnej Stanowisko te uzasadnione jest przede wszystkim
faktem iż pomiędzy regulacją dotyczącą warunkoacutew udostępniania informacji o
organizmach genetycznie zmodyfikowanych zawartą w umogz a
unormowaniem katalogu informacji wyłączonych z udostępnienia na gruncie
uuiś występują odrębności ktoacutere mogą rzutować na praktyczne stosowanie tej
pierwszej Rozważania przeprowadzone w tym rozdziale prowadzą do wniosku iż
na gruncie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie
udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko wprowadzane są ciągłe zmiany ktoacutere w ocenie autorki nie rozwiązują
problemoacutew powstających w kontekście relacją pomiędzy przepisami ustawy o
mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych a ustawą o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko Niewątpliwie
dostrzegalne jest szczegoacutelne podejście w konstruowaniu przez ustawodawcę
instytucji prawnej służącej dostępowi do informacji o organizmach genetyczmie
zmodyfikowanych jednak trudno jest w oparciu o analizę treści tych przepisoacutew
zawartych w ustawie o mikroorganizmach i organizmach genetycznie
zmodyfikowanych uznać jednoznacznie zasadność sformułowania ich w
opisanym kształcie Analiza wyżej wymienionych przepisoacutew prowadzi do
wniosku iż ustawodawca dąży do połączenia dwoacutech reżimoacutew prawnych niemniej
jednak nie nakreśla wyraźnych granic w ich stosowaniu O ile więc można uznać
że dostęp do informacji o GMO jest rzeczywistym i ukonstytuowanym elementem
zakładanego normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
185
dotyczących GMO o tyle istnieje szereg wątpliwości co do tego jak w praktyce
przedstawiać się będzie skuteczność ich stosowania Dotychczasowa analiza
wskazuje na ryzyko ograniczenia dostępu społeczeństwa do informacji nawet
przy przyjęciu że mające miejsce zmiany w przepisach ocenić należy jako
korzystne
186
43 Problematyka rejestracji odmian roślin genetycznie
modyfikowanych na gruncie ustawy z dnia 28 stycznia 2013 r o
nasiennictwie ndash skuteczność pozyskiwania przez społeczeństwo
informacji o uprawach genetycznie modyfikowanych
W kontekście omawianej problematyki należy omoacutewić kwestię rejestracji
odmian gatunkoacutew roślin genetycznie modyfikowanych w Krajowym Rejestrze
odmian gatunkoacutew roślin uprawnych473
ktoacuterego organizacja regulowana jest
przepisami ustawy o z dnia 28 stycznia 2013 r nasiennictwie474
Krajowy Rejestr
prowadzony jest przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych
dla odmian gatunkoacutew roślin uprawnych z wyłączeniem odmian użytkowanych w
celach ozdobnych Stanowi on urzędowy wykaz odmian roślin rolniczych
warzywnych i sadowniczych ktoacuterych materiał siewny może być wytwarzany i
może znajdować się w obrocie w Polsce jak i na obszarze Unii Europejskiej przy
czym w przypadku odmian roślin rolniczych i warzywnych po ich wpisaniu do
Wspoacutelnotowego Katalogu Krajowy Rejestr o statusie dokumentu urzędowego
wydawany jest rokrocznie przez wskazany podmiot go prowadzący w formie list
odmian roślin (oddzielnie dla roślin rolniczych warzywnych i sadowniczych)475
Internetowe wersje wykazoacutew nie stanowią zaś urzędowych publikacji
Zainteresowani członkowie społeczeństwa mogą więc znaleźć w
Krajowym Rejestrze informacje na temat tego jakie rośliny są potencjalnie
uprawiane w Polsce i w całej Unii Europejskiej oraz jakie ich odmiany mają oni
prawną możliwość zakupić czy też sprzedać Do Krajowego Rejestru wpisuje się
ponadto odmiany regionalne i odmiany amatorskie roślin warzywnych Odmiany
regionalne stanowią bdquopopulacje miejscowe lub odmiany naturalne przystosowane
do warunkoacutew lokalnych zagrożoną postępującą z czasem utratą roacuteżnorodności
genetycznej () lub ograniczeniem bazy genetycznej gatunku spowodowanym
ingerencją człowieka lub zmianami warunkoacutew środowiskowych nie
przystosowaną do warunkoacutew lokalnychrdquo (art 3 ust 1 pkt 4 un) Głoacutewnym
473
zwany dalej bdquoKrajowym Rejestremrdquo 474
DzU tj z 2017 r poz 633 zwana dalej bdquounrdquo 475
httpwwwcoboruplPolskaRejestrrejestr_KRaspx z dnia 20052013 r
187
celem ich rejestracji jest zachowanie bioroacuteżnorodności Natomiast odmiany
amatorskie roślin warzywnych są to bdquoodmiany ktoacutere nie mają znaczenia dla
towarowej produkcji warzywrdquo ale roacutewnież mają istotne znaczenie dla zachowania
bioroacuteżnorodności (art 3 ust 1 pkt 5 un)
Kluczowym celem prowadzenia katalogu odmian roślin jest istnienie
uporządkowanego usystematyzowanego wykazu informacji ktoacutere umożliwiają
zainteresowanym podmiotom dokonywanie określonych działań z
wykorzystaniem wymienionych gatunkoacutew Z kolei wpis odmiany do unijnego
katalogu odmian krajowych umożliwia polskim hodowcom i przedsiębiorstwom
nasiennym wprowadzenie ich do obrotu w innych krajach członkowskich Z
drugiej strony należy liczyć się z napływem odmian zagranicznych wpisanych do
unijnego katalogu nie zawsze przydatnych do warunkoacutew klimatyczno ndash
glebowych Polski Wykaz gatunkoacutew roślin uprawnych jest także niezbędnym
narzędziem do wykonywania przez określone prawem podmioty ich zadań
statutowych czyli w głoacutewnej mierze przez Centralny Ośrodek Badań Odmian
Roślin Uprawnych (prowadzenie księgi ochrony wyłącznego prawa do odmian
wyrażanie zgody na obroacutet materiałem siewnym z przeznaczeniem na prowadzenie
testoacutew i doświadczeń polowych odmian przyjętych do badań urzędowych itp) ale
także przez Państwową Inspekcję Ochrony Roślin i Nasiennictwa samorządy
wojewoacutedzkie i rolnicze itd 476
Jednocześnie Krajowy Rejestr stanowi źroacutedło
informacji dla szeroko rozumianego społeczeństwa w zakresie przeprowadzanych
przez uprawnione podmioty działań
W kontekście niniejszej rozprawy kluczowym zagadnieniem są zmiany
wprowadzone w wyniku nowelizacji ustawy o nasiennictwie ktoacutera weszła w
życie 28 stycznia 2013 r bdquoNowardquo ustawa o nasiennictwie wprowadziła dwie
zasadnicze regulacje dotyczące roślin genetycznie zmodyfikowanych ktoacutere od
wejścia Polski do UE były przez ustawodawcę pomijane z obawy przed
ingerencją roślin transgenicznych w materiał genetyczny roślin i zwierząt Spoacuter o
uprawę roślin GMO toczy się od 15-20 lat Dotychczasowa ustawa o
nasiennictwie zabraniała obrotu i rejestracji GMO w Polsce jako bdquokraju wolnego
476
httpwwwcoboruplPolskaRejestrrejestr_KRaspx z dnia 20052013 r
188
od GMOrdquo Ustawa była jednak niezgodna z prawem Unii Europejskiej co orzekł
Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 16 lipca 2009 r477
i ostatecznie
musiała być zmieniona W wyroku tym Trybunał Sprawiedliwości stwierdził iż
Polska zakazując swobodnego obrotu materiałem siewnym odmian genetycznie
zmodyfikowanych oraz ich wpisu do krajowego rejestru odmian uchybiła
zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art 22 i 23 Dyrektywy 200118WE
jak roacutewniez na mocy art 4 ust 4 i art 16 Dyrektywy Rady 200253WE z dnia 13
czerwca 2002 r w sprawie wspoacutelnego katalogu odmian gatunkoacutew roślin
rolniczych478
Można w tym miejscu podnieść argument iż w przypadku braku
implementacji Dyrektywy 200118WE zgodnie z podstawowymi zasadami
prawa Unii Europejskiej podmiot zainteresowany ma uprawnienie i obowiązek
zastosowania przepisoacutew Dyrektywy 200118WE bezpośrednio pod warunkiem
że są one bezwarunkowe i dostatecznie precyzyjne Zgodnie bowiem z art 91 ust
2 i 3 Konstytucji RP umowa międzynarodowa ratyfikowana za uprzednią zgodą
wyrażoną w ustawie ma pierwszeństwo przed ustawą jeżeli ustawy nie da się
pogodzić z umową Jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską
umowy konstytuującej Unię Europejską prawo przez nią stanowione jest
stosowane bezpośrednio mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami
Od chwili wstąpienia Polski do Unii Europejskiej polski porządek prawny ma
charakter dualistyczny pod względem podmiotowym (prawodawca krajowy i
prawodawca unijny) jednakże monistyczny pod względem przedmiotowym co
oznacza iż prawo Unii Europejskiej stanowi część krajowego porządku
prawnego479
Zobowiązania państw członkowskich są wiążące z mocy prawa tzn
że państwo musi nie tylko stosować ale także wiernie wprowadzać w życie we
własnym systemie dany przepis prawa unii Europejskiej Zgodnie z art 189 TWE
dyrektywy wiążą gdy chodzi o zamierzony ich skutek każde państwo
członkowskie do ktoacuterego są skierowane zostawiając jednak władzom państwa
wyboacuter formy i metod wdrażania dyrektywy Każda dyrektywa zakreśla ostateczny
termin w czasie ktoacuterego musi zostać dokończone wdrożenie i wykonanie w
477
Komisja Wspoacutelnot Europejskich przeciwko Rzeczpospolitej Polskiej sprawa C-16508
European Court Reports 2009 I-0684 2009C 22016 478
DzU L 193 z 20072002 zwana dalej bdquoDyrektywą 200253WErdquo 479
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 stycznia 2007 r sygn akt IV SAWa 204406 LEX nr
332445
189
ramach krajowego porządku prawnego W ocenie Trybunału Sprawiedliwości
jeśli przepisy dyrektywy wydają się być odnośnie ich treści bezwarunkowe i
wystarczająco precyzyjne jednostka może polegać na treści takich przepisoacutew
względem Państwa gdy Państwo to nie wprowadziło tych przepisoacutew do prawa
wewnętrznego w terminie przewidzianym w dyrektywie lub też wprowadziło
dyrektywę nieprawidłowo W tym drugim przypadku konflikt powinien zostać
rozwiązany zgodnie z zasadą pierwszeństwa480
Jednak aby skutecznie stosować przepisy dyrektywy zanim zostały one
implementowane do polskiego porządku prawnego organy administracji musiały
mieć realną możliwość zastosowania ich w paktyce Jak wynika z orzecznictwa
sądoacutew administracyjnych organy administracji powoływały się na brak
dostatecznej konkretyzacji przepisoacutew w tym zakresie min ze względu na fakt iż
zgodnie z art 4 ust 4 Dyrektywy 200253WE w przypadku odmian
zmodyfikowanych genetycznie zatwierdza się celowe uwolnienie do środowiska
danej odmiany tylko po podjęciu wszystkich właściwych środkoacutew pozwalających
uniknąć ujemnych skutkoacutew dla zdrowia ludzkiego i dla środowiska Zdaniem
organoacutew administracji ani Dyrektywa 200253WE ani ustawodawstwo krajowe
nie precyzowało jakie są właściwe środki a zatem nie można uznać że przepisy
te są na tyle precyzyjne by Dyrektywa 200253WE wywołała bezpośredni skutek
w płaszczyźnie wertykalnej Z drugiej strony sąd podnosił argument iż organy nie
uwzględniały Załącznika nr II do powołanej Dyrektywy 200118WE ktoacutery
reguluje zasady przeprowadzania oceny ryzyka dla środowiska naturalnego i
precyzuje de facto warunki jakie muszą być spełnione aby daną odmianę
zarejestrować i wprowadzić do obrotu481
Brak jednolitości w przepisach
powodował więc problemy praktyczne i stwarzał po stronie zainteresowanych
podmiotoacutew oraz organoacutew administracji liczne wątpliwości Z racji mnożących się
problemoacutew nieuniknionym było więc implementowanie ww Dyrektywy
Konsekwencją bezczynności ustawodawcy w tym przedmiocie byłoby
wystosowanie przez Komisję Europejską zarzutoacutew formalnych w trybie art 260
480
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 stycznia 2007 r sygn akt IV SAWa 204406
httporzeczeniansagovpl 481
Ibidem
190
TFUE ktoacutere uruchamiły procedurę prowadzącą do ewentualnego nałożenia kar
finansowych na Polskę482
Nowa ustawa wdrożyła przepisy Dyrektywy 200890WE483
regulującej
kwestie związane z obrotem materiałem szkoacutełkarskim roślin sadowniczych
Dyrektywy 2009145WE484
normującej kwestie związane z populacjami
miejscowymi oraz tradycyjnymi odmianami warzyw a także Dyrektywy
201060UE485
regulującej wprowadzanie do obrotu mieszanek roślin pastewnych
dla ochrony środowiska Ustawa zapewnia hodowcom odmian roślin
przedsiębiorcom nasiennym oraz użytkownikom materiału siewnego takie same
prawa i obowiązki jak podmiotom nasiennym w innych państwach Unii
Europejskiej Natomiast odbiorcy materiału siewnego mają dostęp do
wyprodukowanego w Polsce materiału szkoacutełkarskiego roślin sadowniczych
tradycyjnych odmian warzyw oraz mieszanek roślin pastewnych dla ochrony
środowiska486
W zakresie GMO na mocy ustawy o nasiennictwie dopuszcza się
rejestrację nasion GMO a także legalizuje obroacutet nimi na terenie Polski Zmiany w
prawie były przedmiotem wielu dyskusji spowodowały powszechne
niezadowolenie społeczeństwa Rząd postanowił więc przychylić się do
postulatoacutew społeczeństwa wydając jednocześnie dwa rozporządzenia
wprowadzające zakaz stosowania materiału siewnego kukurydzy MON810 i
ziemniaka Amflora W przypadku zakazu uprawy genetycznie zmodyfikowanych
ziemniakoacutew Amflora ministerstwo powołało się na zagrożenia dla ludzi i
482
Opinia o zgodności z prawem UE projektu ustawy o nasiennictwie zawartego w sprawozdaniu
Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 25 maja 2011 r (druk nr 4213) 483
Dyrektywa Rady 200890WE z dnia 29 września 2008 r w sprawie obrotu materiałem
rozmnożeniowym roślin sadowniczych oraz roślinami sadowniczymi przeznaczonymi do
produkcji owocoacutew DzUrz L 2678 z 8102008 484
Dyrektywa Komisji 2009145WE z dnia 26 listopada 2009 r przewidująca pewne odstępstwa
w odniesieniu do zatwierdzania populacji miejscowych i odmian warzyw tradycyjnie uprawianych
w poszczegoacutelnych miejscach i rejonach zagrożonych erozją genetyczną DzUrz L 31244 z
27112009 485
Dyrektywa Komisji 201060UE z dnia 30 sierpnia 2010 r przewidująca pewne odstępstwa
dotyczące wprowadzania do obrotu mieszanek materiału siewnego roślin pastewnych
przeznaczonych do wykorzystania w ramach ochrony środowiska naturalnego DzUrz L 22810 z
3182010 486
httpwwwminrolgovplpolMinisterstwoBiuro-PrasoweInformacje-PrasoweUstawa-o-
nasiennictwie z dnia 16052013 r
191
środowiska wynikające z jego produkcji487
Zakazy te nie naruszają przepisoacutew
prawa Unii Europejskiej ponieważ zakaz upraw GMO może być wprowadzony w
drodze decyzji ministra rolnictwa jedynie z powiadomieniem Komisji
Europejskiej488
W Polsce zakaz ten został wprowadzony rozporządzeniami
wydanymi na podstawie art 104 ust 10 un Stanowi on realizację tzw bdquoklauzuli
bezpieczeństwardquo wyrażonej w art 23 dyrektywy 200118WE Zgodnie z tą
klauzulą państwo członkowskie może tymczasowo ograniczyć lub zakazać
stosowania lub sprzedaży tego GMO w charakterze lub w składzie produktu na
swoim terytorium Niemniej jednak państwo musi wykazać na podstawie danych
naukowych że GMO w charakterze lub w składzie produktu stanowi ryzyko dla
zdrowia ludzkiego lub środowiska Jednocześnie rozporządzenia te nie nie
rozwiązują zaistniałego problemu albowiem dopuszczono roacutewnocześnie do
obrotu nasiona wszystkich genetycznie zmodyfikowanych roślin wymienionych w
katalogu wspoacutelnotowym na ktoacutere to rozporządzeń nie wydał489
Kwestia upraw
wymiar krajowy regionalny i lokalny ze względu na związki z użytkowaniem
gruntoacutew lokalnymi strukturami rolniczymi oraz ochroną lub utrzymaniem
siedlisk ekosystemoacutew i krajobrazoacutew Znalazło to odzwierciedlenie w postaci
Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015412 z dnia 11 marca
2015 r w sprawie zmiany dyrektywy 200118WE w zakresie umożliwienia
państwom członkowskim ograniczenia lub zakazu uprawy organizmoacutew
zmodyfikowanych genetycznie na swoim terytorium Jak autorka wskazała w
rozdziale 33 niniejszej dysertacji ten akt prawny przyznaje państwom
członkowskim swobodę decydowania czy chcą one uprawiać GMO na swoim
terytorium bez zmiany procedury oceny ryzyka przewidzianej w unijnym
systemie zatwierdzania GMO Polska skorzystała z możliwości jakie daje
znowelizowana dyrektywa 200118WE i we wrześniu 2015 r zgłosiła chęć
wyłączenia swojego terytorium spod możliwości uprawy zmodyfikowanej
kukurydzy Oznacza to że nawet po wprowadzeniu ww produktoacutew GMO do
487
httpwwwstefczykinfowiadomoscigospodarkazakaz-gmo-zgloszony-do-ke6536044475 z
dnia 16052013 r 488
httptransgeniczneorganizmywordpresscomtagnielegalne-uprawy-gmo z dnia 16052013 r 489
httpgmonetpl201303szyszko-rzad-oszukal-w-sprawie-gmo z dnia 16052013 r
192
obrotu z możliwością uprawy stosownymi regulacjami UE nie będzie można ich
legalnie uprawiać na terytorium Polski490
Niemniej jednak same zakazy wynikajace z wprowadzonych aktoacutew
prawnych będą trudne do wyegzekwowania ponieważ za łamanie zakazu
przewidywane są zbyt niskie kary ktoacutere nie przeszkodzą rolnikom w osiąganiu
dochodoacutew z prowadzonej działalności491
Polska zgodnie z przepisami Unii
Europejskiej powinna stworzyć rejestr upraw GM Wskazana Dyrektywa
wprowadza wymoacuteg by o miejscach upraw GMO były informowane odpowiednie
władze Miejsca te powinny być zapisane w rejestrach a informacje o tym należy
podawać do publicznej wiadomości Polska nie wprowadziła wymaganych
regulacji w wyniku czego KE pozwała Polskę przed Trybunał Sprawiedliwości
Zdaniem KE pomimo wprowadzonego zakazu upraw roślin GM Polska ma
obowiązek wdrożyć przepisy Dyrektywy 200118WE w całości492
Dnia 12
kwietnia 2018 r Prezydent podpisał ustawę nowelizującą ustawy o
mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych Jej
następstwem będzie utworzenie rejestru upraw genetycznie modyfikowanych493
Wypada nadmienić iż znowelizowana w 2013 r ustawa o nasiennictwie
rozszerzyła kompetencje Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa w
zakresie sprawowania nadzoru nad stosowaniem materiału siewnego Oznacza to
poddanie kontroli upraw ktoacutere mogą pochodzić z zastosowania materiału
siewnego genetycznie zmodyfikowanego i w konsekwencji możliwością
nałożenia sankcji pieniężnych oraz wydania nakazu zniszczenia uprawy494
W
odroacuteżnieniu od poprzedniej ustawy o nasiennictwie wykaz gatunkoacutew roślin
ktoacuterych dotyczą przepisy analizowanej ustawy został ogłoszony w drodze
490
Opinia do ustawy o zmianie ustawy o mikroorganizmach i organizmach genetycznie
zmodyfikowanych oraz niektoacuterych innych ustaw z dnia 28 lutego 2018 r Kancelaria Senatu druk
nr 734 s 2 491
httpwwwportalspozywczyplzboza-oleistewiadomoscikary-za-lamanie-zakazu-uprawy-
roslin-gmo-sa-za-niskie81382html z dnia 16052013 r por K Frączak Glosa do wyroku TS z
dnia 6 września 2011 r C-44209 LEXel 2014 492
wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 2 października 2014 r sygn Cndash47813 CELEX nr
62013CJ0478 httpwwwtvn24plwiadomosci-ze-swiata2gmo-nikt-nie-uprawia-ale-rejestr-
musi-byc-polska-pozwana-przed-unijny-trybunal334272html z dnia 16052013 r 493
httpwwwsejmgovplSejm8nsfPrzebiegProcxspnr=1424 z dnia 14042018 r 494
httpwwwminrolgovplpolMinisterstwoBiuro-PrasoweInformacje-PrasoweUstawa-o-
nasiennictwie z dnia 16052013 r
193
obwieszczenia ministra rolnictwa w dzienniku urzędowym jego resortu495
Wyeliminowało to na przyszłość konieczność częstych zmian w ustawie
wynikających z obowiązku wdrażania przepisoacutew Unii Europejskiej dotyczących
zmian nazewnictwa gatunkoacutew oraz dopisywania lub skreślania gatunkoacutew
Reasumując zmiana ustawy o nasiennictwie nie spowodowała
rozwiązania kluczowych dylematoacutew dzielących społeczeństwo Polskie Z jednej
strony bowiem Polska przystępując do Unii Europejskiej wzięła na siebie
odpowiedzialność ponoszenia wszelkich konsekwencji z tym związanych czyli
także wdrażania prawa ktoacutere jest wolą większości Państw Członkoacutew Unii
Europejskiej ale niekoniecznie budzi uznanie obywateli Polski Zobowiązania
Państw Członkowskich są wiążące z mocy prawa tzn że państwo musi nie tylko
stosować ale także wprowadzać w życie we własnym systemie dany przepis
prawa UE Należy nadmienić iż głoacutewnym celem powoływanej Dyrektywy
200118WE jest stworzenie wspoacutelnego katalogu roacuteżnych odmian gatunkoacutew
roślin rolniczych co jest możliwe jedynie na podstawie katalogoacutew krajowych
Zgodnie z przepisami UE wszystkie Państwa Członkowskie powinny zatem
stworzyć jeden lub kilka katalogoacutew krajowych roacuteżnych odmian zatwierdzonych
do kwalifikacji i sprzedaży na ich terytorium Katalogi te muszą być sporządzone
według jednolitych zasad tak aby odmiany zatwierdzone odroacuteżniały się były
stałe i wystarczająco jednolite oraz miały taką wartość by warto je było uprawiać
i robić z nich użytek Materiał siewny objęty omawianą Dyrektywą 200118WE
może bowiem być przedmiotem wolnej wymiany handlowej wewnątrz Unii
Europejskiej po publikacji we Wspoacutelnotowym Katalogu
Wydaje się więc iż problem ten nigdy nie będzie do końca rozwiązany ze
wzgędu na istnienie roacutewnoważnych interesoacutew ndash prawnych gospodarczych i
społecznych Po raz kolejny pojawia się więc pytanie czy kierunek w jakim
podąża ustawodawca rzeczywiście stanowi realizację zasady zroacutewnoważonego
rozwoju i czy w kwestii GMO da się pogodzić rozwoacutej gospodarczy i
technologiczny z zachowaniem pierwotnego stanu środowiska Ostatecznie na
495
Obwieszczenie Ministra Rolnictwa w sprawie wykazu gatunkoacutew roślin ktoacuterych odmiany
podlegają rejestracji oraz ktoacuterych materiał siewny może być wytwarzany oceniany i
kontrolowany (Dz Urz MRiRW z 2013 r poz 33)
194
chwilę obecną na gruncie przepisoacutew prawa krajowego dostęp społeczeństwa do
informacji o uprawach GM ogranicza się w głoacutewnej mierze do zasięgania
informacji o zarejestrowanych odmianach a w przypadku chęci wyrażenia przez
społeczeństwo dezaprobaty ogranicza się do korzystania z instytucji
uregulowanych w Konstytucji RP tj składania petycji i wnioskoacutew
44 Znakowanie produktoacutew GMO w strukturze normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach GMO
Znakowanie produktoacutew GMO w prawie polskim uregulowane jest na gruncie
umogz Obowiązek oznakowania produktoacutew wynika z art 47 umogz496
Zgodnie z art 65e umogz kto będąc obowiązanym w imieniu własnym albo
jako osoba uprawniona z mocy ustawy lub upoważniona do działania w imieniu
innego podmiotu nie przekazuje na piśmie na pierwszy etapie a także na
kolejnym etapach wprowadzania do obrotu informacji podmiotowi
gospodarczemu otrzymującemu produkt o wprowadzonym do obrotu GMO
przeznaczonym do przetwarzania niebędącym żywnością lub paszą tj nie
wskazuje że produkt zawiera lub składa się z GMO nie przekazuje informacji o
niepowtarzalanym identyfikatorze nadanym tym GMO a także nie przechowuje
tych informacji przez okres 5 lat po każdej transakcji podmiotu gospodarczego
ktoacutery otrzymał ww produkty GMO i podmiotu gospodarczego ktoacutery je
udostępnił podlega karze grzywny Gwarancje jawności informacji zawarte są
roacutewnież w ustawie z dnia 26 sierpnia 2006 r o bezpieczeństwie żywności i
żywienia497
Jest to podstawowym akt prawny z zakresu prawa żywnościowego w
Polsce Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia określa wymagania i
496
Ustawa stanowi iż oznakowany produkt powinien zawierać następujące informacje 1) nazwę
produktu GMO i nazwy zawartych w nim GMO 2) imię i nazwisko lub nazwę producenta lub
importera oraz adres 3) przewidywany obszar stosowania produktu GMO przemysł rolnictwo
leśnictwo powszechne użytkowanie przez konsumentoacutew lub inne specjalistyczne zastosowanie 4)
zastosowanie produktu GMO i dokładne warunki użytkowania wraz z informacją w
uzasadnionych przypadkach o rodzaju środowiska dla ktoacuterego produkt jest odpowiedni 5)
szczegoacutelne wymagania dotyczące magazynowania i transportu jeżeli zostały określone w
zezwoleniu 6) informacje o roacuteżnicy wartości użytkowej między produktem GMO a jego
tradycyjnym odpowiednikiem 7) środki jakie powinny być podjęte w przypadku
niezamierzonego uwolnienia GMO niezgodnego z wymaganiami dotyczącymi wprowadzenia
produktu GMO do obrotu jeżeli zostały określone w zezwoleniu 8) numer zezwolenia 497
Dz U tj z 2017 poz 149 z poacuteźn zm zwana dalej bdquoubżżrdquo
195
procedury niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa żywności i żywienia
zgodnie z przepisami Rozporządzenia 1782002WE Ustawa wdraża także
opisane w niniejszej dysertacji Rozporządzenie 18292003WE Ustawa
wprowadza jawność informacji w odniesieniu do produktoacutew spożywczych
Głoacutewny Inspektor Sanitarny ktoacutery jest organem urzędowej kontroli żywności
oraz zgodnie z właściwością określoną przepisami ustawy z dnia 14 marca 1985 r
o Państwowej Inspekcji Sanitarnej dokonuje kontroli żywności GM oraz GMO
przeznaczonych do wykorzystania jako żywność prowadzi na mocy ustawy
rejestr w ktoacuterym zawarte są decyzje w zakresie produkcji lub wprowadzania do
obrotu nowej żywności w szczegoacutelności chodzi o informacje dotyczące
przedsiębiorcy produktu warunkoacutew wykorzystywania i przeznaczania nowej
żywności (art 73 ust 4 ubżż) Dodatkowo rejestr ten obejmuje dokumentację
postępowania w sprawie stwierdzenia że nowa żywność nie stanowi zagrożenia
dla zdrowia lub życia człowieka oraz dla środowiska Ustawa w art 30 ust 5
stanowi iż dane z rejestru są publikowane na stronie internetowej Głoacutewnego
Inspektoratu Sanitarnego z wyłączeniem danych stanowiących tajemnicę
przedsiębiorcy
Jak pokazuje praktyka do obrotu często trafiają produkty źle lub
nieprawidłowo oznakowane Z przeprowadzanych kontroli wynika iż
nieprawidłowości dotyczące znakowania wynikają zaroacutewno z nieznajomości
przepisoacutew nieprawidłowej ich interpretacji jak roacutewnież z celowego działania
producentoacutew ktoacuterzy świadomie wprowadzają w błąd konsumenta poprzez
zamieszczanie na opakowaniu nieprawdziwych informacji498
Organami właściwymi do podjęcia kontroli w tym zakresie są Inspekcja
Jakości Handlowej Artykułoacutew Rolno-Spożywczych Inspekcja Handlowa
Inspekcja Ochrony Roślin i Nasiennictwa Zatem w dziedzinie nadzoru i kontroli
żywności GMO nie brakuje wyspecjalizowanych organoacutew kontrolnych Jednakże
istnieją trudności we właściwym wprowadzeniu mechanizmoacutew administracyjnych
zapewniających odpowiednie ich funkcjonowanie w ramach tych przepisoacutew
Organizacje ekologiczne prowadzące badania w tej dziedzinie wskazywały na
niepotrzebne nakładanie się kompetencji poszczegoacutelnych inspekcji co powoduje
498
httpwwwijhar-sgovpl z dnia 16042016 r
196
opieszałość ze strony urzędoacutew odpowiedzialnych za nadzorowanie i
kontrolowanie GMO w Polsce499
Społeczeństwo ma coraz większą świadomość
iż produkty przez nich nabywane nie są oznaczane rzetelnie i nie wykazują
rzeczywistych właściwości produktoacutew Efektem tego było złożenie pod koniec
2012 r petycji w sprawie oznakowania produktoacutew GMO Podpisy pod Petycją
były zbierane w ramach kampanii pod hasłem bdquoNaturalne genyrdquo Prawie 18
tysięcy osoacuteb podpisało się pod tą petycją domagającą się dokładnego oznaczania
produktoacutew spożywczych zawierających organizmy modyfikowane genetycznie500
Znakowanie produktoacutew GMO jako jeden z elementoacutew normatywnego modelu
udziału społeczeństwa w sprawach GMO stanowi instrument wciąż jeszcze
niedoskonały niemniej jednak ciężar odpowiedzialności za jego skuteczne
stosowanie spoczywa przede wszystkim na producentach i importerach
wprowadzający do obrotu produkty GMO Z drugiej strony brak spoacutejnych
przepisoacutew w zakresie oznakowania produktoacutew i ich kontroli tworzy pole do
nadużyć i zmniejsza efektywność wykrywania nieprawidłowości i karania
podmiotoacutew nieprzestrzegających przepisoacutew Poprawę wadliwych mechanizmoacutew
dotyczących nadzoru i kontroli żywności GMO na rynku przewidywał projekt
ustawy Prawo o organizmach genetycznie zmodyfikowanych Projekt ustawy
zakładał precyzyjne rozdzielenie kompetencji właściwych inspekcji co do zakresu
przeprowadzanej kontroli Jak wynika z uzasadnienia do projektu ustawy501
zamiarem projektodawcy było stworzenie szczelnego i skutecznego systemu
kontrolnego w obszarze organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych Niemniej
jednak z uwagi na to iż nie wszedł on w życie problemy te wciąż pozostają
aktualne
499
Społeczny Instytut Ekologiczny program bdquoMonitoring GMO w Polscerdquo finansowany przez
Fundację Batorego wwwsiemostorgplgmo z dnia 16042013 r 500
httpwwwbiokurierplaktualnosci1863-prawie-18tys-polakow-podpisalo-petycje-w-sprawie-
oznakowania-gmo z dnia 16042013 r 501
s 3 Projektu ustawy Prawo o organizmach genetycznie zmodyfikowanych druk Sejmowy nr
2547
197
45 Uwagi końcowe
Przeprowadzona w niniejszym rozdziale analiza prawna wykazała iż w
zakresie udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO istnieje szereg
instrumentoacutew prawnych ktoacutere w założeniu mają zapewnić społeczeństwu
realizację konstytucyjnego prawa do informacji Niemniej jednak są to narzędzia
wciąż niedoskonale zaś dotychczasowe rozważania wskazują na potrzebę
pochylenia się nad zasadnością istnienia przepisoacutew w zakresie dostępu do
informacji o GMO niejako bdquorozsianychrdquo pomiędzy roacuteżnymi aktami prawnymi
Brak spoacutejnych rozwiązań w tym przedmiocie tworzy bariery ku zapewnieniu
warunkoacutew do skutecznego realizowania przyznanych społeczeństwu uprawnień
Głoacutewnym instrumentem realizacji dostępu społeczeństwa do informacji o
organizmach genetycznie zmodyfikowanych uregulowany na gruncie ustawy o
mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych są publicznie
dostępne rejestry Ich funkcja oparta jest na wykorzystywaniu czy budowaniu
świadomości ekologicznej społeczeństwa Rejestry te bez wątpienia stanowią
obszerne źroacutedło informacji o działaniach ktoacuterych przedmiotem są GMO
Wspierają one instrumenty prawne udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych Pozytywnym
rozwiązaniem jest udostępnienie rejestroacutew w formie elektronicznej Ponadto
informacje są bezpłatne i dostępne bez potrzeby składania wniosku Jednakże
przeprowadzona w latach 2005-2008 kontrola NIK wykazała że w prowadzonych
przez Ministra Środowiska rejestrach wydanych decyzji nie zamieszczano opinii
Komisji do spraw GMM i GMO ndash w formie uchwał do poszczegoacutelnych wnioskoacutew
złożonych przez podmioty zainteresowane użyciem GMO pomimo takiego
obowiązku wynikającego z oacutewczesnych art 34 ust 2 pkt 4 art 40 ust 2 pkt 3 i
art 50 ust 2 pkt 4 umogz Opinie Komisji do spraw GMM i GMO były
natomiast zamieszczone poza rejestrami na stronie internetowej Ministerstwa502
Z raportu NIK wynika więc że rejestry nie zawsze są prowadzone w prawidłowy
sposoacuteb
502
Najwyższa Iza Kontroli Informacja o wynikach kontroli doraźnej postępowania z
organizamami genetycznie modyfikowanymi 2008 r
198
W obowiązującym art 14a ust 2 umogz ustawodawca wskazał
ktoacuterych informacji nie można wyłączyć z udostępnienia Katalog ten jest
sformułowany bardziej precyzyjnie w stosunku do tego ktoacutery obowiązywał przed
nowelizacją tej ustawy Z pewnością jest to korzystna zmiana Co istotne art 14a
umogz wprowadza nowy reżim prawnym w odniesieniu do udostępniania
informacji o GMO bowiem zakres informacji wyłączonych z udostępnienia może
być poszerzony na wniosek uprawnionego podmiotu Postanowienie o wyłączeniu
informacji z udostępnienia wydaje minister właściwy do spraw środowiska po
zasięgnięciu opinii zgłaszającego lub wnioskodawcy a przy tym kierując się
potrzebą ochrony doacutebr intelektualnych Przy tym ustawodawca nie wskazuje już
w treści przepisu że do regulacji z ustawy o mikroorganizmach i organizmach
genetycznie zmodyfikowanych stosuje się wprost bądź odpowiednio przepisy
ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko regulujące kwestię dostępu do informacji o środowisku Powstaje tym
samym szereg wątpliwości co do tego w jakim zakresie powinno się korzystać z
norm tej drugiej ustawy Wnikliwe rozważania w odniesieniu do katalogu
informacji wyłączonych z udostępnienia wymienione w art 16 uuiś prowadzą
do wniosku iż pomiędzy regulacją zawartą w art 14a umogz a powyższym
unormowaniem występują odrębności ktoacutere mogą rzutować na praktyczne
stosowanie tej pierwszej Po pierwsze art 16 ust 1 uuiś wskazuje na
konieczność rozważenia przez władze publiczne interesu publicznego
przemawiającego za udostępnieniem informacji w konkretnym przypadku zanim
odmoacutewią udostępnienia informacji Innymi słowy informacja nie podlega
udostępnieniu wtedy gdy nie koliduje to z interesem publicznym W przypadku
zaś informacji o GMM i GMO rozważeniu przy ograniczeniu udostępniania
informacji podlegają konkretne wymienione w danym przypadku przez samego
wnioskodawcę przyczyny oraz potrzeba ochrony doacutebr intelektualnych Tym
samym odmowa udostępnienia informacji następuje wtedy gdy mogłoby to
doprowadzić do naruszenia doacutebr samego wnioskodawcy jednak wskaznie
przyczyn odmowy udostępnienia informacji jest w tym drugim wypadku
określone mniej precyzyjnie niż na gruncie art 16 ust 1 uuiś Niewątpliwie w
199
przypadku regulacji zawartej w art 14a umogz wiele zależy od samego
wnioskującego o wyłączenie określonych informacji Sformułowanie obu
omawianych przepisoacutew wskazywałoby na większy liberalizm po stronie
uregulowań dotyczących GMO Autorka ocenia to jako co najmniej
kontrowersyjne biorąc pod uwagę specyfikę tej dziedziny i nietypowe
zagrożenia jakie wiążą się z wykorzystywaniem GMO
W analizie prawnej przeprowadzonej na gruncie niniejszego rozdziału
postawiono pytanie co ustawodawca rozumie przez podanie przyczyn
uzasadniających konieczność wyłączenia określonych informacji z udostępnienia
i czy w związku z treścią art 14a ust 4 umogz zgłaszający bądź
wnioskodawca może odwołać się tylko do takich przyczyn ktoacutere związane są z
ochroną doacutebr intelektualnych Z treści obu tych przepisoacutew winno się de facto
wnioskować iż tylko wtedy określone informacje zostaną wyłączone z
udostępnienia gdy mogą one potencjalnie naruszać dobra intelektualne podmiotu
zainteresowanego Tym samym zgłaszający bądź wnioskodawca miałby
ograniczone możliwości w zakresie katalogu informacji mogących być
wyłączonymi z udostępnienia Z drugiej strony analizowany przepis
sformułowany jest w ten sposoacuteb że minister właściwy do spraw środowiska ma
się jedynie kierować potrzebą ochrony doacutebr intelektualnych nie zaś podejmować
decyzję pozytywną dla wnioskującego tylko w tych wypadkach kiedy może
potencjalnie dojść do naruszenia tych doacutebr Ustawodawca nie sformułował tego
jednoznacznie co winno się ocenić krytycznie Analiza pojęcia doacutebr
intelektulanych doprowadziła natomiast do podjęcia rozważań na temat korelacji
pomiędzy tym pojęciem a prawami własności intelektualnej o ktoacuterych mowa w
ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych i ustawie Prawo własności
przemysłowej oraz informacjami o wartości handlowej (w tym danymi
technologicznymi objętymi tajemnicą przedsiębiorstwa) Nie można wykluczyć
mając na względzie wyżej przeprowadzoną analizę iż pojęcie doacutebr
intelektualnych może wykraczać poza zakres przedmiotowy art 16 ust 1 uuiś
Co więcej w przypadku reżimu prawnego odmowy udostępnienia informacji na
gruncie uuiś organ odmawiający udostępnienia obowiązany jest zbadać
faktyczne podstawy do uznania za zasadną odmowę udzielenia informacji W
200
przypadku zaś wyjątku zawartego w ustawie o mikroorganizmach i organizmach
genetycznie zmodyfikowanych kiedy to ustawodawca posługuje się de facto
pojęciem niedookreślonym roacutewież samemu organowi trudno będzie uzasadnić
wydane przez niego rozstrzygnięcie jeśli nie będzie ono dotyczyło wprost
uprawnień ze wspomnianych powyżej ustaw Powoduje to sytuację w ktoacuterej nie
można wykluczyć że wnioskodawca czy zgłaszający będzie miał szersze
uprawnienia na gruncie ustawy o mikroorganizmach i organizmach genetycznie
zmodyfikowanych niż na gruncie ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko Generuje to możliwość naruszenia
podstawowych zasad prawnych takich jak prawa obywatela do informacji o
środowisku czy zasady ochrony zaufania obywateli do państwa i tworzonego
przez nie prawa Odnosi się to także do zasady pewności prawa i bezpieczeństwa
prawnego Redakcja tych przepisoacutew jest kluczowa właśnie ze względu na
wskazany w aktach międzynarodowych i aktach Unii Europejskiej wymoacuteg
wykładni zawężającej wobec informacji ktoacutere nie mogą być udostępniane503
Winno sie więc rozważyć zakwestionowanie celowości stworzenia takiej
konstrukcji prawnej w przepisach ustawy o mikroorganizmach i organizmach
genetycznie zmodyfikowanych z jednoczesnym brakiem odniesienia przez
ustawodacę do zapisoacutew ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko Wydaje się że na chwilę obecną przepisy te w
omawianych zakresie są niekompatybilne Analizowana regulacja tworzy także
pytania o zakres przyczyn uzasadniających konieczność wyłączenia informacji na
gruncie art 14a umogz tj czy muszą one de facto ograniczać się tylko do
takich ktoacutere mają związek z dobrami intelektualnymi Redakcja przepisu wydaje
się być bowiem niejednoznaczna co może powodować powstawanie problemoacutew
w praktyce Niemniej jednaj dopiero praktyka organoacutew odwoławczych może
nadać określone ramy działania ministrowi właściwemu do spraw środowiska
Jak zostało wskazane w niniejszym rozdziale de lege ferenda winno się
rozważyć sformułowanie analizowanego przepisu w taki sposoacuteb ktoacutery
503
Art 4 Konwencji z Aarhus art 4 ust 2 Dyrektywy 20034WE
201
wskazywałby ogoacutelny zakres przedmiotowy przyczyn wyłączenia informacji z
udostępnienia na wniosek a przy tym jednoznaczne określenie czy możliwość
naruszenia doacutebr intelektualnych stanowi tu warunek konieczny do wydania
rozstrzygnięcia pozytywnego dla wnioskodawcy W innym wypadku brak
jednoznacznej interpretacji przepisoacutew może powodować trudności w ustaleniu
jak zintegrować reżimy prawne obu wskazanych ustaw
Przeprowadzone w niniejszym rozdziale rozważania prowadzą do
wniosku iż dotychczasowe częste zmiany analizowanych przepisoacutew odnoszące
się do dostępu do informacji nie rozwiązują problemu braku sprecyzowanej
zależności pomiędzy przepisami ustawy o mikroorganizmach i organizmach
genetycznie zmodyfikowanych a ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz
ocenach oddziaływania na środowisko Podejście ustawodawcy do formułowania
instytucji dostępu do informacji o organizmach genetyczmie zmodyfikowanych
trudno jest w oparciu o analizę treści przepisoacutew umogz ocenić je jako
jednoznacznie pozytywne Ustawodawca poprzez przyjęte rozwiązania prawne
łączy unormowania znajdujące się w dwoacutech odrębnych ustawach jednakże ich
sformułowanie pozostawia wątpliwości interpretacyjne Dotychczasowa analiza
wskazuje na ryzyko ograniczenia dostępu społeczeństwa do informacji nawet
przy przyjęciu że mające dotychczas miejsce zmiany w przepisach ocenić należy
jako korzystne Autorka de lege ferenda wskazuje iż korzystnym rozwiązaniem
byłoby sprecyzowanie przez ustawodawcę relacji pomiędzy zapisami ustawy o
mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych a ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko w zakresie
dostępu do informacji bądź też całkowte wyodrębnienie na gruncie ugmo tej
instytucji prawnej
Analiza prawna w niniejszym rozdziale dotyczyła także kwestii rejestracji
odmian roślin genetycznie modyfikowanych na gruncie ustawy z dnia 28 stycznia
2013 r o nasiennictwie Należy nadmienić że w Polsce na chwilę obecną nie
prowadzi się wymaganego prawem Unii Europejskiej rejestru upraw genetycznie
modyfikowanych czym naraża się na niebezpieczeństwo kar finansowych
202
nałożonych przez Unię Europejską Brak rejestru powoduje też
niemożność zasięgnięcia informacji przez społeczeństwo Należy uznać iż
dokonana w 2013 r zmiana ustawy o nasiennictwie nie doprowadziła do
rozwiązania problemu wykorzystywania GMO w uprawach co jednocześnie
wiąże się także z brakiem dostatecznych instrumentoacutew służących partycypacji
społecznej w tym obszarze
W odniesieniu zaś do oznakowania produktoacutew GMO ktoacutere ma na celu
maksymalne ograniczenie ryzyka związanego z wykorzystywaniem
biotechnologii i umożliwia konsumentom podejmowanie ostatecznej decyzji co
do stosowania GMO w obrocie i tutaj autorka podniosła liczne słowa krytyki
Pomimo istnienia szeregu regulacji ktoacutere w założeniach powinny umożliwiać
zasięgnięcie pełnych i kompleksowych informacji o danym produkcie wadliwe
unormowania sprawiają że oacutew model bezpieczeństwa jest niespoacutejny i w praktyce
umożliwia nadużywanie przez producentoacutew i importeroacutew ich uprawnień Do
najbardziej istotnych brakoacutew w obowiązującym systemie oznakowania produktoacutew
GMO należą brak precyzyjnych i jednoznacznych uregulowań ktoacutere
wskazywałyby jaką formę powinno mieć oznaczenie na danym produkcie np
kolorystyki miejsca oznaczenia itp Z pewnością niwelowałoby to wątpliwości
interpretacyjne po stronie stosujących przepisy czy zmniejszałoby
prawdopodobieństwo nadużyć Korzystną zmianą byłoby wprowadzenie ścisłego
podziału kompetencji pomiędzy poszczegoacutelnymi organami kontrolnymi tak aby
usprawnić ich pracę i uczynić ją bardziej skuteczną Wpłynęłoby to na
zwiększenie prewencyjnej kontroli importeroacutew i producentoacutew ktoacuterzy w
większym stopniu obawialiby się konsekwencji prawnych niezgodnych z prawem
działań Dopiero rozwiązanie wskazanych powyżej problemoacutew mogoby
przyczynić się do stworzenia wzorcowego normatywnego modelu udziału
społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO opartego min o gwarancje
bezpieczeństwa wprowadzania na rynek produktoacutew GMO
Odnosząc rozważania dokonane w niniejszym rozdziale do kwestii
ustalenia założeń normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących GMO dotychczas dokonana analiza wskazuje na istnienie
rozwiniętych instrumentoacutew prawnych ktoacutere mają zagwarantować społeczeństwu
203
dostęp do informacji niemniej jednak jednocześnie rozwiązania te nie wskazują
na dążenie ustawodawcy do powiązania poszczegoacutelnych narzędzi prawnych w
taki sposoacuteb aby w konsekwencji można było postawić tezę o istnieniu
normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO
Nie ulega wątplwiości iż przedmiot tych uregulowań a więc zapewnienie
dostępiu do informacji o GMO charakteryzuje się pewna specyfiką ktoacuterej sposoacuteb
uregulowania został niejako narzucony na gruncie prawa międzynarodowego i
prawa Unii Europejskiej przy czym rozwiązania zastosowane w prawie
krajowym charakteryzują się pewnym stopniem chaotyczności Ponadto
wskazują one na nie do końca przemyślaną proacutebę wdrażania unijnych dyrektyw
przy jednoczesnym bdquołączeniurdquo regulacji z zakresu dostępu do informacji o GMO z
już istniejącymi unormowaniami w zakresie udziału społeczeństwa w ochronie
środowiska O ile więc można moacutewić o dążeniach ustawodawcy do formułowania
modelu udziału społeczeństwa w sprawach GMO w zakresie dostępu do
informacji o GMO o tyle należy ocenić go jako wciąż niedoskonały
niekonsekwentnie ujmujący wartości przyświecające jego funkcjonowaniu
204
V Udział społeczeństwa w postępowaniach administracyjnych w
sprawach dotyczących organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych
na gruncie prawa krajowego ndash specyfika postępowań z punktu
widzenia konieczności zapewnienia w prawie krajowym
skuteczności stosowania przepisoacutew z zakresu udziału
społeczeństwa w ochronie środowiska
51 Uwagi wstępne
Prawne uregulowanie udziału społeczeństwa w sprawach dotyczących
GMO stanowi najbardziej problemowy aspekt poruszany w niniejszej rozprawie
Ma to związek ze stosowaniem regulacji zawartych w ustawie o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko do postępowań
administracyjnych unormowanych bezpośrednio na gruncie ustawy o
organizmach genetycznie zmodyfikowanych Zgodnie z art 14 umogz
postępowania o wydanie zgody na zamknięte użycie GMM zamknięte użycie
GMO lub zamierzone uwolnienie GMO do środowiska oraz zezwolenia na
prowadzenie zakładu inżynierii genetycznej lub wprowadzenie do obrotu
produktu GMO prowadzi się przy zapewnieniu udziału społeczeństwa w trybie i
na zasadach określonych ustawą o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko
Niniejszy rozdział ma na celu zidentyfikowanie problemoacutew powstałych na
tym gruncie wynikających z nieuwzględnienia przez ustawodawcę swoistości
problematyki GMO i mogących prowadzadzić do powstawania kwestii spornych
Analiza prowadzona w niniejszym rozdziale pozwoli ustalić czy możliwe jest
osiągnięcie celu w postaci zagwarantowania społeczeństwu skutecznego udziału
w postępowaniach administracyjnych w sprawach dotyczących organizmoacutew
genetycznie zmodyfikowanych a tym samym czy można w tym kontekście
205
twierdzić iż udział społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO stanowi
element zakładanego normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
GMO Należy nadmienić iż każde z opisanych w tym rozdziale postępowań ma
nieco odmieny charakter a to wpływa na zroacuteżnicowanie każdej z procedur W
związku z tym niezbędnym jest nawiązanie do każdej z nich Poszczegoacutelne
rozważania dotyczyć będą tych samych elementoacutew procedury udziału
społeczeństwa uregulowanych w uuiś na ktoacutere składają się podanie informacji
o postępowaniu do publicznej wiadomości zapoznanie się z dokumentacją
sprawy złożenie uwag i wnioskoacutew rozpatrzenie uwag i wnioskoacutew przez organ
powiadomienie o podjęciu rozstrzygnięcia (wraz z uzasadnieniem faktycznym i
prawnym jeżeli jest wymagane) i możliwości zapoznania się z nim wraz z
towarzyszącą mu informacją o zgłoszonych uwagach i wnioskach oraz o sposobie
ich wykorzystywania oraz możliwość przeprowadzenia publicznej rozprawy
administracyjnej
Rozważania w zakresie wskazanej problematyki winno się więc rozpocząć
od nakreślenia istoty stosowania przepisoacutew prawa poprzez zastosowanie metody
legislacyjnej polegającej na odniesieniu się przez ustawodawcę do regulacji
zawartych w odrębnym akcie prawnym Tytułem wstępu podkreślić należy iż
stosowanie prawa w formie odniesienia przez ustawodawcę do określonych
przepisoacutew prawnych nie oznacza wnioskowania per analogiam Stwierdził to Sąd
Najwyższy w uchwale 7 sędzioacutew z 29 września 2009 r ktoacutery orzekł iż przyczyną
odesłania przez ustawodawcę do regulacji odrębnej są zabiegi techniki
legislacyjnej niwelujące zbyt dużą ilość powtoacuterzeń oraz konieczność pewnych
modyfikacji danej regulacji ze względu na odmienny jej przedmiot Stosowanie
zaś przepisoacutew w drodze analogii oznacza że brak jest w ogoacutele odpowiedniej
regulacji w tym przedmiocie a organ stanowiący po prostu uzupełnia na
podstawie istniejących przepisoacutew lukę ktoacuterą prawodawca pozostawił choć moacutegł
i powinien uzupełnić ją właściwą regulacją504
Ustawodawca nie posłużył się
także w tym przypadku pojęciem bdquoodpowiedniegordquo stosowania przepisoacutew Jak
stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 18 października 2006 r bdquoodpowiednie
504
Uchwała Sądu Najwyższego w składzie 7 sędzioacutew z 29 września 2009 r sygn KT III CZP
4109 wwwtrybunalgovplOTK
206
stosowanierdquo następuje z woli ustawodawcy zawartej w przepisie odsyłającym
przy czym wymoacuteg odpowiedniości oznacza że przepis odnoszący się do innej
wyraźnie uregulowanej sytuacji wymaga dostosowania a więc przekształcenia na
potrzeby danej tematyki pewnych aspektoacutew regulacji ze względu na roacuteżnice
zachodzące pomiędzy dwoma abstrakcyjnie hipotetycznie określonymi stanami
faktycznymi505
Odpowiednie zastosowanie przepisu może oznaczać nie tylko
jego zastosowanie z uwzględnieniem ewentualnych roacuteżnic pomiędzy instytucjami
do ktoacuterych należy przepis odsyłający i przepis odesłania Może ono polegać także
na jego zastosowaniu wprost albo też nawet na odmowie jego zastosowania ze
względu na określone roacuteżnice Posłużenie się ktoacuterymś z wymienionych rozwiązań
wymaga dokonania wykładni systemowej i funkcjonalnej506
czyli odwołania się
do funkcji roli i celu jaki ma spełnić akt normatywny podejmowany przez
prawodawcę oraz do tego co chciał osiągnąć prawodawca wydając dany akt507
a
ponadto do miejsca jakie ma ta norma w akcie w jakim się znajduje oraz w całym
systemie prawa508
Jeśli więc założeniem ustawodawcy nie było odpowiednie
stosowanie przepisoacutew winno się przyjąć iż przepisy te należy stosować wprost
Odesłanie do stosowania wprost stosuje się wtedy gdy stosowany przepis
zachowa ten sam sens w kontekście ustawy odsyłającej w szczegoacutelności pełna
jego treść da się dokładnie zastosować w korzystającym z odesłania przypadku509
Trybunał Konstytucyjny w wielu swoich orzeczeniach podkreślał że stosowanie
odesłań jest normalną techniką prawodawczą podyktowaną takimi względami
jak zwięzłość tekstu zapewnienie niesprzeczności (z zachowaniem możliwości
regulacji wyjątkowej) i roacuteżnorodność szczebla aktoacutew normatywnych regulujących
to samo zagadnienie510
bdquoZe składających się na zasadę państwa prawnego reguł
prawidłowej legislacji nie wynika [] nakaz wyrażania wszystkich norm
bdquowprostrdquo co [] oznaczałoby konieczność formułowania każdej obowiązującej
normy w jednej jednostce redakcyjnej aktu prawnego Realizacja takiego
505
Uchwała Sądu Najwyższego z 18 października 2006 r sygn akt I UZP 206 wwwsnpl 506
L Morawski Zasady wykładni prawa Toruń 2006 s 215 wwwsnpl 507
Ibidem 508
Ibidem 509
Ibidem 510
Por wyrok TK z dnia 27 listopada 2006 r K 4704 OTK-A 2006 nr 10 poz 153
207
postulatu jest technicznie niemożliwa prowadziłaby do niezwykłej kazuistyki i
nadmiernego rozbudowywania aktoacutew prawnych511
Dokonana analiza ma na celu wykazanie czy obowiązująca konstrukcja
przepisoacutew w dostateczym stopniu zapewnia społeczeństwu realizację jego
uprawnień Natomiast jeżeli regulacja ta nie spełnia swej roli to należy podjąć się
rozważań w jaki sposoacuteb skonstruować przepisy aby ich realizacja była
zapewniona Należy poddać pod rozwagę czy rozwiązaniem ktoacutere zapewniłoby
skuteczne stosowanie instrumentoacutew udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych nie byłoby ustanowienie
odrębnych norm je regulujących w ustawie o organizmach genetycznie
zmodyfikowanych tak aby usunąć wszelkie wątpliwości interpretacyjne
We wstępie do niniejszego rozdziału warto także odnieść się chociaż
jedynie marginalnie do kwestii udziału społeczeństwa w tworzeniu dokumentoacutew
strategicznych Jak zostało wspomniane udział społeczeństwa w ochronie
środowiska na gruncie prawa międzynarodowego i prawa Unii Europejskiej
rozumiany jest nie tylko jako prawna możność uczestniczenia w postępowaniach
zakończonych wydawaniem rozstrzygnięć w indywidualnych sprawach co do
konkretnych przedsięwzięć mających znaczenie dla środowiska ale także jako
uczestnictwo w przygotowywaniu planoacutew programoacutew określania wytycznych
polityki oraz w przygotowywaniu przepisoacutew wykonawczych lub powszechnie
obowiązujących aktoacutew prawnych W zakresie spraw dotyczących GMO
dokumentem takim jest Krajowa strategia bezpieczeństwa biologicznego512
oraz
wynikający z niej program działań W świetle art 10a ust 1 umogz projekt
Krajowej strategii bezpieczeństwa biologicznego oraz wynikającego z niej
programu działań sporządza minister właściwy do spraw środowiska będący
jednocześnie organem administracji rządowej właściwym do spraw GMO (art 9
umogz) Strategię zatwierdza Rada Ministroacutew w drodze uchwały (art 10a ust
2 umogz) Przepisy więc wprost stanowią iż opracowywaniem Strategii
zajmuje się organ administracji publicznej natomiast społeczeństwo nie ma
wpływu na jego kształt Pomimo więc zaleceń wynikających z art 7 Konwencji z
511
Por wyrok TK z dnia 11 stycznia 2000 r K 799 OTK 2000 nr 1 poz 2 512
zwana dalej bdquoStrategiąrdquo
208
Aarhus polskie ustawodawstwo nie zapewnia społeczeństwu możliwości
uczestnictwa w opracowywaniu dokumentoacutew strategicznych w sprawach GMO
Wspomniany przepis stanowi bowiem iż każde z Państw-Stron podejmuje
odpowiednie praktyczne lub inne postanowienia umożliwiające społeczeństwu
udział w przygotowywaniu planoacutew i programoacutew mających znaczenie dla
środowiska w ramach przejrzystych i bezstronnych mechanizmoacutew otrzymując
uprzednio niezbędne informacje Procedury to urzeczywistniające zawierają
ponadto rozsądne terminy ktoacutere zapewniają dostateczny okres czasu na
poinformowanie społeczeństwa na przygotowanie się i skuteczne jego
uczestnictwo Co więcej każda z Państw-Stron umożliwia udział społeczeństwa
na tyle wcześnie aby udział ten był skuteczny a rezultaty udziału były
uwzględnione w podjęciu ostatecznej decyzji Mając na względzie powyższe
kwestia udziału społeczeństwa w tworzeniu dokumentoacutew strategicznych
dotyczących GMO zostanie poruszona jedynie śladowo Należy zastanowić się
czy biorąc pod uwagę cele utworzenia Strategii brak stosownej regulacji
dotyczącej udziału społeczeństwa jest istotnym naruszeniem prawa
międzynarodowego i czy oacutew brak wpływa na ostateczną treść Strategii oraz
faktyczne jej realizowanie
Kluczowym celem Strategii jest utworzenie krajowego systemu
zabezpieczeń przed niepożądanymi skutkami związanymi z uwalnianiem do
środowiska i wprowadzaniem do obrotu GMO a także udział w globalnym
systemie zabezpieczeń W związku z tym upoważnione do tego organy
administracji powinny tworzyć mechanizmy prawne organizacyjne i
ekonomiczno-finansowe ktoacutere owe bezpieczeństwo by gwarantowały Zgodnie z
art 10a ust 3 umogz zasady bezpieczeństwa biologicznego wraz z
wynikającym z niej programem działań wdrażają właściwi ministrowie w
stosunku do działoacutew gospodarki będących w zakresie działania tych ministroacutew O
pomyślnej realizacji Strategii decyduje de facto efektywna wspoacutełpraca i sprawna
komunikacja pomiędzy poszczegoacutelnymi resortami jednakże realna
odpowiedzialność za koordynowanie i kreowanie przedsięwzięć realizowanych na
podstawie Strategii spoczywa na ministrze właściwym do spraw środowiska
209
Wydaje się iż w związku z faktem że samo przygotowanie założeń
Strategii wymaga profesjonalnej wiedzy i merytorycznego gruntowanego
rozeznania w problematyce udział społeczeństwa w jej tworzeniu de facto nie
determinowałby jej kształtu Z drugiej strony taki argument możnaby wysunąć
odnośnie wszelkich dokumentoacutew strategicznych gdyż zawsze dotyczą one spraw
ważkich i wymagających szczegoacutełowego i rozważnego planowania Ustawodawca
międzynarodowy wyznaczył jednak wyraźny kierunek prawodawstwu Państ-
Stron ktoacutere nie powinny bagatelizować zaleceń zawartych w ratyfikowanych
aktach
Reasumując rozwiązanie przyjęte przez ustawodawcę polskiego narusza
zasadę udziału społeczeństwa w opracowywaniu dokumentoacutew strategicznych w
ochronie środowiska wynikającą z art 7 Konwencji z Aarhus Wobec jego braku
w przepisach krajowych zgodnie z art 91 Konstytucji RP należałoby stosować
bezpośrednio postanowienia Konwencji Zacytowany art 7 Konwencji z Aarhus
jest jednak sformułowany nazbyt ogoacutelnie aby moacutec stosować go bezpośrednio a
polskie ustawodawstwo nie przewiduje odpowiednich narzędzi prawnych z
ktoacuterych społeczeństwo mogłoby w tym przypadku skorzystać Konstruowany
model udziału społeczeństwa w ochronie środowiska powinien więc przewidywać
opisaną w niniejszym rozdziale formę udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących GMO Brak tego elementu należy ocenić negatywnie
Z uwagi na powyższe analiza dokonana w tym rozdziale ograniczać się
będzie do istniejących instrumentoacutew udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących GMO a więc do udziału w postępowaniach kończacych się
rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach
210
52 Problematyka postępowań administracyjnych w sprawach
dotyczących organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych ndash
charakter prawny i wpływ na skuteczność realizacji
normatywnego modelu udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących GMO
Do postępowań administracyjnych zakończonych wydaniem
indywidualnego rozstrzygnięcia dotyczącego wykorzystywania GMO należą
procedura w przedmiocie wydania zgody na zamknięte użycie mikroorganizmoacutew
i organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych procedura związana z uzyskaniem
zgody na zamknięte użycie GMM i GMO procedura związana z uzyskaniem
zgody na zamierzone uwalnianie GMO do środowiska oraz procedura związana z
uzyskaniem zezwolenia na wprowadzenie produktu GMO do obrotu
W pierwszej kolejności analizie zostanie poddana procedura udziału
społeczeństwa w przedmiocie wydania zgody na zamknięte użycie
mikroorganizmoacutew i organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych Zgodnie z art 3
pkt 21 umogz zamknięte użycie GMM to poddawanie mikroorganizmoacutew
modyfikacji genetycznej lub prowadzenie hodowli komoacuterkowej GMM ich
magazynowanie transport w obrębie zakładu inżynierii genetycznej niszczenie
usuwanie lub wykorzystywanie w jakikolwiek inny sposoacuteb podczas ktoacuterego są
stosowane zabezpieczenia w celu skutecznego ograniczenia kontaktu GMM z
ludźmi lub środowiskiem oraz zapewnienia wysokiego poziomu ich ochrony
Natomiast zamknięte użycie GMO oznacza oddawanie organizmoacutew modyfikacji
genetycznej lub hodowanie kultur GMO ich magazynowanie transport w obrębie
zakładu inżynierii genetycznej niszczenie usuwanie lub wykorzystywanie w
jakikolwiek inny sposoacuteb podczas ktoacuterych są stosowane zabezpieczenia w celu
skutecznego ograniczenia kontaktu GMO z ludźmi lub środowiskiem oraz
zapewnienia wysokiego poziomu ich ochrony (art 3 pkt 22 ugmo)
Należy jednakże podkreślić że zamknięte użycie GMM i GMO odbywa
się w zakładach inżynierii genetycznej W myśl art 3 pkt 19 umogz przez
zakład inżynierii genetycznej należy rozumieć pomieszczenia budynki
211
laboratoria lub ich zespoły przystosowane i przeznaczone do dokonywania
zamkniętego użycia GMM lub zamkniętego użycia GMO Zanim więc podmiot
zainteresowany dokonywaniem działań z użyciem GMM i GMO rozpocznie
starania o uzyskanie zgody bądź zanim zgłosi użycie GMM I kategorii winien on
więc uzyskać zezwolenie na prowadzenie zakładu inżynierii genetycznej
Zezwolenie takie wydaje minister właściwy do spraw środowiska (art 10
umogz) Zamknięte użycie GMM lub GMO prowadzi się wyłącznie w
zakładach inżynierii genetycznej Minister właściwy do spraw środowiska wydaje
zezwolenie na prowadzenie zakładu inżynierii genetycznej jeżeli są spełnione
warunki w zakresie bezpieczeństwa wymagane dla prowadzenia tego rodzaju
działalności (art 15 a umogz)
Procedurę wydania zezwolenia na prowadzenie zakładu inżynierii
genetycznej prowadzi się przy zapewnieniu udziału społeczeństwa w trybie i na
zasadach określonych w uuiś zaś termin wydania zezwolenia na prowadzenie
zakładu inżynierii genetycznej przedłuża się o okres konsultacji wymaganych na
podstawie przepisoacutew uuiś Jednakże z uwagi na fakt że uzyskanie zezwolenia
na prowadzenie zakładu inżynierii genetycznej jest tylko koniecznym etapem w
drodze do starania się o zgodę na dalsze działania z użyciem GMM i GMO i nie
wpływa bezpośrednio na możliwość ingerencji GMM i GMO w zdrowie ludzi i
środowisko tym samym procedura ta w niniejszej rozprawie nie będzie
szczegoacutełowo analizowana Warto jedynie podkreślić że w planie postępowania na
wypadek awarii ktoacuterego charakter prawny będzie rozważany poniżej musi być
zawarte wskazanie zagrożenia jakie z położenia zakładu inżynierii genetycznej w
ktoacuterym ma być prowadzone zamknięte użycie GMM zaliczonych do III lub IV
kategorii wynika dla zdrowia ludzi lub dla środowiska Niemniej jednak sam
projekt planu postępowania na wypadek awarii przygotowuje się w przypadku
składania wniosku o wydanie zgody na zamknięte użycie GMM zaliczonych do
III lub IV kategorii
Przechodząc więc do sedna analizowanej tematyki zamknięte użycie
GMM zaliczanych do I kategorii (działania niepowodujące zagrożeń lub
powodujące znikome zagrożenia) wymaga zgłoszenia do ministra właściwego ds
środowiska W przypadku zaś pozostałych kategorii GMM i wszystkich kategorii
212
GMO wymagana jest zgoda ministra właściwego do spraw środowiska ktoacutera
wydawana jest na wniosek Zgodę na zamknięte użycie GMM zaliczonych do II
kategorii wydaje się w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie
(art 15j ust 2 pkt 1 umogz) Zgodę na zamknięte użycie GMO roacutewnież
wydaje się w terminie 45 dni od dnia złożenia wniosku o ich wydanie (art 24 ust
1 umogz) W przypadku zaś zamkniętego użycia GMM III lub IV kategorii
będzie to 90 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie (art 15j ust 2 pkt 2
umogz) Wnioskodawca w przypadku działań związanych z zamkniętym
użyciem GMM III i IV kategorii załącza do wniosku dokumentację oceny
zagrożenia oraz plan postępowania na wypadek awarii W przypadku zaś
zamkniętego użycia GMO wnioskodawca załącza do wniosku dokumentację
oceny zagrożenia
Jak zostało wskazane w poprzednim rozdziale wojewoda właściwy ze
względu na miejsce położenia zakładu inżynierii genetycznej w ktoacuterym ma być
prowadzone zamknięte użycie GMM zaliczonych do III lub IV kategorii w
terminie 7 dni od dnia otrzymania projektu planu postępowania na wypadek
awarii udostępnia go do publicznego wglądu podaje do wiadomości w sposoacuteb
zwyczajowo przyjęty na obszarze wojewoacutedztwa udostępnia w Biuletynie
Informacji Publicznej na stronie podmiotowej obsługującego go urzędu i
informuje o możliwości składania uwag do tego projektu we wskazanym miejscu
oraz w terminie nie kroacutetszym niż 21 dni od dnia jego udostępnienia (art 15p ust 5
umogz)
Zanim zostanie omoacutewiona problematyka stosowania przepisoacutew
regulujących postępowania z udziałem społeczeństwa do postępowań w zakresie
wydania pozwolenia na zamknięte użycie GMM i GMO należy zwroacutecić uwagę
na przepisy dotyczące udziału społeczeństwa w postępowaniach dotyczących
działań realizowanych na terenach zamkniętych ktoacutere należy odroacuteżnić od
podejmowania działań polegających na bdquozamkniętym użyciurdquo Zgodnie z art 4
pkt 40 poś przez teren zamknięty należy rozumieć teren a w szczegoacutelnych
przypadkach obiekt budowlany lub jego część dostępny wyłącznie dla osoacuteb
uprawnionych oraz wyznaczony w sposoacuteb określony w ustawie z dnia 17 maja
213
1989 r ndash Prawo geodezyjne i kartograficzne513
Ustawa Prawo geodezyjne i
kartograficzne stanowi z kolei że tereny zamknięte są ustalane przez właściwych
ministroacutew i kierownikoacutew urzędoacutew centralnych w drodze decyzji decyzja taka
wyznacza roacutewnież granice terenu Natomiast w ustawie o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko znajduje się
uregulowanie ktoacutere umożliwia organowi prowadzącemu postępowanie
wyłączenie stosowania przepisoacutew o udziale społeczeństwa w odniesieniu do
przedsięwzięć realizowanych na terenach zamkniętych jeżeli zastosowanie tych
przepisoacutew mogłoby mieć niekorzystny wpływ na cele obronności i
bezpieczeństwa państwa (art 79 ust 2 uuiś) Biorąc pod uwagę ww definicje
dostrzegalne jest tu jedynie podobieństwo na płaszczyźnie językowej Tak więc
art 79 ust 2 uuiś w żaden sposoacuteb nie wyłącza jedynie z racji nazewnictwa
stosowania przepisoacutew uuiś do zgody na zamknięte użycie GMM i GMO Z
drugiej strony nie wyklucza to roacutewnież sytuacji w ktoacuterej zastosowanie
wskazanego przepisu jest możliwe jeżeli zamknięte użycie GMO będzie
odbywało się na terenie zamkniętym514
Co natomiast budzi wątpliwości to kwestia czy opisywana procedura
powinna być stosowana roacutewnież w przypadku cofnięcia zezwolenia na
prowadzenie zakładu inżynierii genetycznej w ktoacuterym jest lub ma być
prowadzone zamknięte użycie GMM oraz zgody na zamknięte użycie GMM i
GMO Powstaje w tym miejscu pytanie o celowość takiego postępowania i jego
praktyczne zastosowanie Podkreślenia wymaga fakt iż wymoacuteg taki nie istnieje w
prawie międzynarodowymi i prawie Unii Europejskiej Umieszczenie informacji
o cofnieciu tych uprawnień zamieszcza się w Rejestrze Zamkniętego Użycia
GMO oraz w wykazie danych wydaje się logiczną konsekwencją umieszczania
tam także danych o wydaniu zgody bądź odmowie jej wydania Zastanowienia
wymaga natomiast przydatność udziału społeczeństwa w tych procedurach Skoro
konieczność stosowania wyżej wymienionej procedury we wskazanym zakresie
nie istnieje w prawie międzynarodowym i prawie Unii Europejskiej należy
513
Dz U tj z 2017 poz 2101 z poacuteźn zm 514
M Bar J Jędrośka Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji op cit s 70
214
zbadać celowość ich stosowania jedynie w kontekście krajowym pod kątem
prawnych i społecznych uwarunkowań Odwołując się do sytuacji w Polsce
można formułować merytoryczne argumenty zaroacutewno za tym iż procedura
udzialu społeczeństwa jest wymagana jak roacutewnież za tym że jest ona zbędna515
Cofnięcie zezwolenia i zgody następuje w drodze decyzji administracyjnej Skoro
więc cofnięcie zezwolenia i zgody jest decyzją administracyjną organ
odpowiedzialny za wydanie decyzji musi roacutewnież dokonać szeregu czynności
proceduralnych ktoacutere pozwolą mu na ustalenie stanu faktycznego i prawnego w
sprawie Organ musi więc zbadać czy zaistniały poszczegoacutelne przesłanki do tego
aby zgodę czy zezwolenie cofnąć Rodzi się w tym miejscu pytanie o charakter
prawny przesłanek tzn czy organ podejmuje decyzję uznaniową czy też decyzję
związaną w tym drugim przypadku udział społeczeństwa jest de facto
pozbawiony zasadności
W świetle art 15m ust 1 umogz minister właściwy do spraw
środowiska cofa zezwolenie na prowadzenie zakładu inżynierii genetycznej w
ktoacuterym jest lub ma być prowadzone zamknięte użycie GMM gdy stwierdził że
przestały być spełnione warunki w zakresie bezpieczeństwa niezbędne do
prowadzenia tego zakładu
Z kolei w myśl art 15m ust 2 umogz minister właściwy do spraw
środowiska cofa zgodę na zamknięte użycie GMM jeżeli
a) na podstawie przeprowadzonej kontroli stwierdził że
- dokonujący zamkniętego użycia GMM narusza warunki w zakresie
bezpieczeństwa określone w zgodzie albo nie doprowadził stanu faktycznego do
stanu określonego w zgodzie w terminie wyznaczonym przez podmiot
przeprowadzający kontrolę
- zastosowane środki bezpieczeństwa nie stanowią wystarczającej
gwarancji uniknięcia poważnych lub niemożliwych do naprawienia skutkoacutew
awarii
b) zamknięte użycie GMM przestało spełniać warunki w zakresie
bezpieczeństwa wymagane do prowadzenia danego rodzaju działalności
515
Ibidem s 71
215
Powyżej wymienione przesłanki odnoszą się w zasadzie w całości do
kwestii spełnienia warunkoacutew w zakresie bezpieczeństwa a realizacja tych
warunkoacutew konfrontowana jest z treścią wydanej przez ministra zgody bądź też z
ogoacutelnymi standardami w zakresie stosowania środkoacutew bezpieczeństwa przy tego
rodzaju działalności Wydaje się więc iż ustawodawca formułuje ustanowione w
art 15m umogz przesłanki w sposoacuteb ktoacutery odnosi się do formalnych aspektoacutew
działalności Ponadto obowiązek cofnięcia zezwolania czy zgody przez organ
wskazuje na konieczność jego obligatoryjnego realizowania w przypadku
zaistnienia przesłanek wskazanych w przepisie Tym samym winno się przyjąć
iż przesłanki te mają charakter jednoznaczny i nie podlegają swobodnej ocenie
przez organ administracji Przyjęcie założenia że udział społeczeństwa w
sprawach w przedmiocie cofnięcia zgody na zamknięte użycie GMM nie ma
swojego uzasadnienia prawnego wynika z kilku przyczyn Po pierwsze sposoacuteb
sformułowania przesłanek w zakresie obowiązku cofnięcia zgody na zamknięte
użycie GMM wskazuje na konieczność rozpatrywania ich w sposoacuteb wąski
Ponadto z treści przepisu wynika iż organ podejmuje decyzje na podstawie
przeprowadzonej kontroli a więc w oparciu o konkretnie ustalone fakty min w
odniesieniu do terminu czy wymogoacutew bezpieczeństwa wymienionych w treści
przyznanej zgody
Po drugie nie można tutaj abstrahować od celu tej regulacji a mianowicie
dążenia do nałożenia na podmiot wykonujący działania z użyciem GMM
obowiązku zaprzestania tych działań a więc zaprzestania potencjalnej ingerencji
w środowisko Mając na względzie cel udziału społeczeństwa w sprawach
dotyczących szeroko rozumianej ochrony środowiska nie ulega wątpliwości iż
jego udział jest wtedy zasadny gdy chodzi o możliwość spowodowania
zagrożenia a nie wtedy gdy organ administracji podejmuje rozstrzygnięcia takie
zagrożenie niwelujące Tym samym mając na względzie cel tej regulacji oraz
założenia stworzenia instrumentoacutew udziału społeczeństwa w sprawach z zakresu
ochrony środowiska winno się przyjąć iż społeczeństwo co do zasady optować
będzie za zaprzestaniem tego typu działalności a nie za jej kontynuowaniem
Z kolei powracając jeszcze do kwestii tego jak omawiany przepis został
sformułowany warto zauważyć iż w przeciwieństwie do tych regulacji
216
odnoszących się do wydania zgody na działania z użyciem GMM czy GMO czy
zezwolenia na prowadzenie zakładu inżynierii genetycznej przepis ten nie
posiada zapisu dotyczącego obowiązku przedłużania postępowania o okres
konsultacji wymaganych na podstawie przepisoacutew ustawy o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko zaś sam art 14 uuiś
odnosi się do postępowań o wydanie zgody bądź zezwolenia Taka konstrukacja
przepisoacutew sugeruje iż wolą ustawodawcy nie było prowadzenie postępowania w
przedmiocie cofnięcia zgody na zamknięte użycie GMM z udziałem
społeczeństwa516
Analogicznie należy rozpatrywać uregulowania dotyczące cofnięcia
zezwolenia na prowadzenie zakładu inżynierii genetycznej w ktoacuterym jest lub ma
być prowadzone zamknięte użycie GMO czy zgody na zamknięte użycie GMO
biorąc pod uwagę treść art 24a umogz normującego przesłanki do wydania
decyzji o cofnięciu przedmiotowej zgody Zgodnie z tym przepisem minister
właściwy do spraw środowiska cofa
1) zezwolenie na prowadzenie zakładu inżynierii genetycznej w ktoacuterym
jest lub ma być prowadzone zamknięte użycie GMO gdy stwierdził że przestały
być spełnione warunki w zakresie bezpieczeństwa wymagane do prowadzenia
danego rodzaju działalności
2) zgodę na zamknięte użycie GMO jeżeli na podstawie przeprowadzonej
kontroli stwierdził że dokonujący zamkniętego użycia GMO narusza warunki
określone w zgodzie albo nie doprowadził stanu faktycznego do stanu
określonego w zgodzie w terminie wyznaczonym przez podmiot
przeprowadzający kontrolę o ktoacuterej mowa w art 11 ust 1 umogz
De lege ferenda korzystnym rozwiązaniem byłoby wprowadzenie
odrębnego przepisu ktoacutery w sposoacuteb jednoznaczny stwierdzałby obowiązek bądź
jego brak w zakresie udziału społeczeństwa w analizowanych postępowaniach
Wart także podkreślić że omoacutewione powyżej regulacje są sformułowane
odmiennie od tych normujących przedmiot cofnięcia zgodny na zamknięte użycie
516
M Bar J Jędrośka Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji s 70
217
GMO a ustanowionych na gruncie umogz przed nowelizacją z 15 czerwca
2015 r W poprzedniej wersji ustawy dostrzegalny był dwojaki charakter
przesłanek Z jednej strony cofnięcie zgody uwarunkowane było zaistnieniem
określonych faktoacutew Z drugiej strony przyczyny cofnięcia zgody określone były
także w sposoacuteb nadający im subiektywny charakter - powodem cofnięcia zgody
mogło być istnienie uzasadnionych powodoacutew do przypuszczeń iż przewidziane
zabezpieczenia nie stanowią gwarancji uniknięcia skutkoacutew awarii bądź możliwość
awarii przekraczała granice dopuszczalnego ryzyka Ta przesłanka pozwalała na
ocenę sytuacji przez organ na podstawie okoliczności niedających się
jednoznacznie ustalić Należy jednak wziąć pod uwagę iż zazwyczaj osoby
reprezentujące społeczeństwo nie mają wystarczającej wiedzy i doświadczenia w
tak specjalistycznym temacie Tak więc roacutewnież i w tym przypadku wydaje się że
nie było zasadności we włączaniu społeczeństwa w to postępowania
Przechodząc zaś do poszczegoacutelnych elementoacutew procedury z udziałem
społeczeństwa rozważania winno się rozpocząć od kwestii obowiązku podania
przez organ prowadzący postępowanie informacji o wszczęciu danego
postępowania do publicznej wiadomości W rozdziale 26 niniejszej rozprawy
zostało wskazane iż podanie przez organ do publicznej wiadomości informacji o
wszczęciu postępowania i o możliwości złożenia uwag i wnioskoacutew powinno
nastapić bez zbędnej zwłoki Ustawodawca nie wskazał więc precyzyjnie w jakim
momencie powinno mieć to miejsce Należałoby uznać że obowiązek
powiadomienia społeczeństwa będzie konkretyzował się w chwili
skompletowania materiałoacutew niezbędnych do przeprowadzenia postępowania517
Winno się także zwroacutecić uwagę na fakt że uzyskiwanie informacji o wydawaniu
decyzji wymagającej udziału społeczeństwa ma charakter wieloetapowy zgodnie
bowiem z postanowieniami art 33 ust 1 uuiś organ prowadzący postępowanie
powinien oddzielnie powiadomić o podjęciu każdej wskazanej w tym przepisie
czynności procesowej Jeżeli zatem w toku prowadzonego postępowania
zachodziły będą zmiany np co do przedmiotu postępowania to społeczeństwo
powinno być o tym poinformowane W przeciwnym razie będzie można postawić
517
K Gruszecki Udostępnianie informacji o środowisku i jego ochronie udział społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz oceny oddziaływania na środowisko Komentarz do art 33 wyd II
LEXel 2013
218
organowi zarzut przepisoacutew prawa stanowiących podstawę udziału społeczeństwa
w postępowaniach518
Jednak z racji faktu iż termin nie został skonkretyzowany
organ ma w zasadzie pełną swobodę w działaniu W celu przedstawienia
przysługujących organowi uprawnień niezbędne jest przedstawienie etapoacutew
procedury wydania zgody na zamknięte użycie GMM i GMO
Warunkiem rozpoczęcia postępowania jest złożenie przez wnioskodawcę
wniosku do ministra właściwego do spraw środowiska o wydanie zgody na
zamknięte użycie GMM lub GMO
Zgodnie z art 15g ust 2 umogz do wniosku o wydanie zgody na
zamknięte użycie GMM zaliczonych do II kategorii dołącza się
1) ocenę zagrożenia
2) kopie wewnętrznych regulaminoacutew bezpieczeństwa dla osoacuteb biorących
udział w zamkniętym użyciu GMM ze szczegoacutelnym uwzględnieniem środkoacutew
bezpieczeństwa ktoacutere powinny być zastosowane w przypadku awarii
3) kopie oświadczeń osoacuteb biorących udział w zamkniętym użyciu GMM
o zapoznaniu się z treścią regulaminoacutew bezpieczeństwa o ktoacuterych mowa w pkt 2
4) szczegoacutełowe informacje o sposobach przeciwdziałania skutkom awarii
w tym o środkach alarmowych
Do wniosku o wydanie zgody na zamknięte użycie GMM zaliczonych do
III lub IV kategorii oproacutecz elementoacutew o ktoacuterych mowa w art 15g ust 2
umogz dołącza się plan postępowania na wypadek awarii (art 15o umogz)
Przed wydaniem zezwolenia na prowadzenie zakładu inżynierii genetycznej w
ktoacuterym ma być prowadzone zamknięte użycie GMM lub zgody na zamknięte
użycie GMM minister właściwy do spraw środowiska dokonuje kontrolnego
sprawdzenia danych podanych we wniosku o wydanie zezwolenia lub zgody w
celu stwierdzenia czy wnioskodawca spełnia warunki w zakresie bezpieczeństwa
wymagane do prowadzenia danego rodzaju działalności (art 15i ust 1 umogz)
Natomiast do wniosku o wydanie zgodny na zamknięte użycie GMO dołącza się
518
Ibidem
219
ocenę zagrożenia (art 21 ust 3 umogz) Wniosek ten jest kierowany do
Komisji do spraw GMM i GMO519
ktoacutera obraduje zgodnie z rozporządzeniem
ministra właściwego do spraw środowiska w sprawie szczegoacutełowego sposobu
funkcjonowania Komisji do spraw organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych520
Komisja ds GMM i GMO wydaje opinie w sprawie przedmiotowych wnioskoacutew
w formie uchwał
Wydaje się więc iż minister właściwy do spraw środowiska może
powiadomić społeczeństwo w momencie wszczęcia postępowania bądź też na
etapie opiniownia przez Komisję ds GMO i GMM np po otrzymaniu opinii tej
Komisji lub wstępnej opinii zespołu roboczego De facto ograniczeniem jest tu
moment wydania decyzji oraz ustawowy okres czasu na składanie uwag i
wnioskoacutew ktoacutery wynosi 30 dni Najbardziej odpowiednim momentem na
powiadomienie wydaje się być moment kiedy zespoacuteł roboczy Komisji ds GMM i
GMO stworzy wstępną opinię Będzie to na tyle wczesny etap iż pozwoli
społeczeństwu skutecznie zapoznać się ze wstępną treścią wniosku i opinii dzięki
czemu będzie miało ono możliwość przygotowania merytorycznego ktoacutere
następnie wykorzysta składając uwagi i wnioski bądź też uczestnicząc w
rozprawie521
Chwila wszczęcia postępowania może bowiem być zbyt wczesna
aby członkowie społeczeństwa z reguły laicy w dziedzinie biotechnologii mogli
w merytoryczny sposoacuteb odnieść się do treści wniosku De lege ferenda warto
rozważyć wprowadzenie obowiązku powiadamiania społeczeństwa dopiero w
momencie wydania przez Komisję ds GMM i GMO wstępnej opinii Byłoby to
zasadne z punktu widzenia realizacji uspołeczniania procesu decyzjnego w
ochronie środowiska a więc wpisywałoby się w normatywny model udziału
społeczeństwa w sprawach dotyczących GMO Niewątpliwie taka wstępna opinia
stanowi niezbędny punkt odniesienia ktoacuterego zazwyczaj społeczeństwo nie ma
zapoznając się z samym wnioskiem bez dołączonej do niego opinii grupy
fachowcoacutew wskazujących konkretne problemy w danej sprawie W skład Komisji
ds GMM i GMO wchodzą min minister właściwy do spraw środowiska
519
zwana dalej bdquoKomisją ds GMM i GMOrdquo 520
Roporządzenie Ministra Środowiska w sprawie szczegoacutełowego sposobu funkcjonowania
Komisji do spraw organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych DzU Nr 19 poz 196 521
Patrz też M Micińska Prawne aspektyhellip op cit s 22-35
220
minister właściwy do spraw zdrowia minister właściwy do spraw rolnictwa czy
też przedstawiciele nauki uznanym autorytecie i kompetencjach w dziedzinach
ochrony środowiska ochrony zdrowia bezpieczeństwa biologicznego
biotechnologii hodowli roślin oraz etyki W gruncie rzeczy taka opinia jest wiec
niezbędna z punktu widzenia dokonania oceny przez społeczeństwo ponieważ
charakteryzuje problem i bada sprawę pod roacuteżnymi aspektami Co więcej z racji
tego iż członkami Komisji ds GMM i GMO są także przedstawiciele
społeczeństwa (przedstawiciele pozarządowych organizacji ekologicznych i
przedstawiciel organizacji konsumenckich) już na tym etapie uwzględniany jest
bdquogłosrdquo społeczeństwa ktoacutery potencjalnie może odzwierciedlać opinie
społeczności składającej uwagi i wnioski Należy jednak uznać iż jest to
potencjalna możliwość jako że reprezentacja społeczeństwa w Komisji jest
niewielka
Podanie do publicznej wiadomości winno nastąpić poprzez
a) obwieszczenie na tablicy ogłoszeń oraz na stronie internetowej
Ministerstwa Środowiska
b) obwieszczenie informacji w pobliżu miejsca zamkniętego użycia GMM czy
GMO
Miejscem obwieszczenia może być więc słup ogłoszeniowy budynek danej
jednostki badawczej Istotne jest aby miejsce to było ogoacutelnie dostępne dzięki
czemu dokonanie obwieszczenia spełnia swoacutej cel Nieefektywnym działaniem
będzie np ogłoszenie informacji wewnątrz budynku522
W przypadku zamkniętego użycia GMM lub GMO podanie do publicznej
wiadomości może nastąpić także poprzez
1) ogłoszenie we właściwej dla zamkniętego użycia prasie lokalnej czy też
regionalnej lub
2) w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty w miejscowości lub miejscowościach
właściwych ze względu na miejsce zamkniętego użycia
W zakresie postępowania w przedmiocie wydania pozwolenia na
zamknięte użycie GMM i GMO istotną rolę odgrywa określenie momentu
522
M Bar J Jędrośka Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji op cit s 73
221
początku biegu terminu na składanie uwag i wnioskoacutew ktoacutery powinien
uwzględniać uprzednie skuteczne dokonanie podania informacji do publicznej
wiadomości w drodze wszystkich wymaganych przez ustawodawcę sposoboacutew
Należy w tym kontekście dokonać analizy charakteru prawnego terminu na
składanie uwag i wnioskoacutew ktoacutery zgodnie z 33 ust 1 pkt 7 uuiś wynosi 30 dni
Winno się bowiem postawić pytanie czy termin ten ma charakter
materialnoprawny czy procesowy Został on wprowadzony w akcie prawnym
systemowo przynależnym do prawa materialnego jednakże dotyczy czynności
podejmowanej w ramach prowadzonego postępowania administracyjnego
Jak twierdzi K Gruszecki ustalenie charakteru prawnego tego terminu
można oprzeć o analizę charakteru czynności dla ktoacuterej termin został
przewidziany oraz podmiotu ktoacutery ma uprawnienie ograniczone owym
terminem523
Jak zostało już wielokrotnie wspomniane w niniejszej rozprawie
przyjmuje się iż członkowie społeczeństwa nie mają statusu strony w
postępowaniu administracyjnym uregulowanym na gruncie ustawy o
udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko a co się z tym
wiąże poprzez składanie uwag i wnioskoacutew nie dokonują oni czynności
procesowych Wśroacuted przedstawicieli nauk prawnych dominuje pogląd
ugruntowany już na gruncie wcześniejszych uregulowań w tym przedmiocie
zawartych w poś iż termin ten nie ma charakteru instrukcyjnego Przekroczenie
więc tego terminu wywołuje negatywne konsekwencje dla podmiotu ktoacutery
dopuścił się takiego przekroczenia524
Tak więc w myśl tego poglądu
analizowany 30-dniowy termin będzie miał charakter materialnoprawny Za takim
jego charakterem przemawiają roacutewnież postanowienia art 35 uuiś ktoacutery
przewiduje że uwagi lub wnioski złożone po upływie terminu wynikającego z art
33 ust 1 pkt 7 uuiś pozostawia się bez rozpoznania określono tu więc
następstwo prawne o charakterze materialnoprawnym ktoacutere uniemożliwia
523
K Gruszecki Udostępnianie informacji o środowisku i jego ochronie udział społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz oceny oddziaływania na środowisko Komentarz do art 33 wyd II
LEXel 2013 524
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 listopada 2008 r IV SAWa 159708 LEX nr 521846
222
merytoryczne rozpoznanie uwag i wnioskoacutew zgłoszonych z przekroczeniem
terminu525
Należy zwroacutecić uwagę że obowiązujący w ustawie o udostępnianiu
informacji o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie
środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko 30-dniowy termin na
złożenie uwag i wnioskoacutew jest de facto bardzo kroacutetki co więcej jest on
najkroacutetszym terminem w stosunku do terminoacutew obowiązujących w innych
państwach Unii Europejskiej w podobnych postępowaniach526
Ponadto w
postępowaniach w ktoacuterych dokumentacja jest rozbudowana termin ten stwarza
barierę czasową w prawidłowym i kompletnym zapoznaniu się ze sprawą nie
wspominając o wypracowaniu stanowiska w sprawie ktoacutere byłoby na tyle
konkretne i rzetelnie opracowane aby w danym przypadku moacutec podważyć
stanowisko wnioskodawcy czy chociaż się do niego ustosunkować527
W tym kontekście należy uznać że w ustawie o udostępnianiu informacji
o środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz
o ocenach oddziaływania na środowisko brakuje przepisu ktoacutery odzwierciedlałby
postanowienia Konwencji z Aarhus i dyrektyw unijnych (przede wszystkim
Dyrektywy 85337EWG) co do wymogoacutew czasowych jakie powinny być
spełnione w zakresie powiadamiana społeczeństwa o postępowaniu Zgodnie ze
wskazanymi aktami w postępowaniach z udziałem społeczeństwa powinny być
przewidziane rozsądne ramy czasowe z uwzględnieniem roacuteżnych faz
postępowania a przede wszystkim dające wystarczającą ilość czasu dla
poinformowania społeczeństwa oraz zainteresowanej społeczności aby
przygotowały się i skutecznie uczestniczyły w podejmowaniu decyzji
dotyczących środowiska Żaden z tych wymogoacutew nie jest w polskim
ustawodawstwie spełniony bowiem obowiązujący termin z punktu widzenia
realnej możliwości zasięgnięcia informacji przez tak szeroko określony podmiot
jak społeczeństwo jest zdecydowanie zbyt kroacutetki
525
K Gruszecki Udostępnianie informacji o środowisku i jego ochronie udział społeczeństwa w
ochronie środowiska oraz oceny oddziaływania na środowisko Komentarz do art 33 wyd II
LEXel 2013 526
Por M Micińska Udział społeczeństwa op cit s 163 527
Ibidem
223
Ponadto polski ustawodawca nie uwzględnia uwarunkowań każdego z
rodzajoacutew postępowań oraz poszczegoacutelnych etapoacutew postępowania Czy będzie to
więc postępowanie dotyczace np wydania pozwolenia zintegrowanego czy też
postępowanie dotyczące pozwolenia na zamkniete użycie GMM bądź GMO
termin jest jednakowy Odzwierciedlającym prawodawstwo Unii Europejskiej
rozwiązaniem byłoby więc takie sformułowanie przepisoacutew ktoacutere pozwalałoby na
indywidualne określenie terminu składania uwag i wnioskoacutew w każdym z
postępowań Dzięki takiemu rozwiązaniu organ moacutegłby wziąć pod uwagę
uwarunkowania danego przedsięwzięcia i ustalić bdquorozsądnyrdquo termin w danej
sprawie
Dokonując analizy procedury wydania pozwolenia na zamknięte użycie
GMM i GMO uwidacznia się stopień złożoności tejże procedury w ramach ktoacuterej
wnioskodawca obowiązany jest złożyć obszerną dokumentację składającą się
min z dokumentacji oceny zagrożenia i planu postępowania na wypadek awarii
Treść wniosku i dołączonej do niego dokumentacji ma charakter specjalistyczny
We wniosku podawane są takie informacje jak cechy fenotypowe i genetyczne
biorcy wektory patogenności możliwe wektory wpływ na organizmy nieobjęte
celowym oddziaływaniem GMO możliwość aktywacji wirusoacutew utajonych
(prowirusoacutew)528
Osobami zainteresowanymi tego rodzaju przedsięwzięciem jaki
jest zamknięte użycie GMM bądź GMO są osoby ktoacuterych przedsięwzięcie może
w sposoacuteb bezpośredni bądź pośredni dotyczyć np poprzez reakację GMO z
najbliższym otoczeniem (powstawanie określonego rodzaju odpadoacutew i ściekoacutew
podczas zamkniętego użycia mikroorganizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych
potencjalna możliwość wywołania choroacuteb u ludzi zwierząt lub roślin w tym
objawy alergiczne lub skutki toksyczne spowodowanie szkodliwych skutkoacutew
wynikających z niemożności leczenia choroby lub prowadzenia skutecznej
profilaktyki)529
a więc będą to z reguły osoby niezwiązane z tą działalnością a
ktoacutere zamieszkują otaczający obszar bądź prowadzą na nim swoją działalność
Aby udział społeczeństwa w postępowaniu dotyczacym wydania pozwolenia na
zamknięte użycie GMM lub GMO był realizowany efektywnie ustawodawca
528
httpwww1ibbwawpl~bhpbiologiczneInstrukcja_skladania_wnioskow_zamknietepdf z
dnia 28042013 r 529
Ibidem
224
powinien uregulować problematykę udziału społeczeństwa w postępowaniach w
sposoacuteb elastyczny biorąc pod uwagę przedmiot i stopień skomplikowania
sprawy objętość dokumentacji sprawy oraz konieczność zapewnienia zaroacutewno
wystarczającej ilości czasu na skuteczne podanie informacji do publicznej
wiadomości jak i na kompleksowe zapoznanie się z informacją przez
zainteresowanych uwzględniając stopień zrozumienia tychże informacji
Dodatkowo ustawodawca powinien uwzględnić potrzebę odpowiedniego
przygotowania się społeczeństwa do skutecznego uczestniczenia w postępowaniu
Wszystkie wymienione etapy odznaczają się roacuteżnym stopniem zaangażowania
społeczeństwa w zależności od przedmiotu postępowania
Konkludując w zakresie omawianej problematyki słusznym wydaje się
dodanie przez ustawodawcę w ustawie o udostępnianiu informacji o środowisku i
jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko przepisu ktoacutery uzależniałby długość terminu na
dokonanie uwag i wnioskoacutew od przedmiotu i stopnia skomplikowania danej
sprawy bądź też wprowadziłby podział terminoacutew uwarunkowany wyżej
wymienionymi czynnikami Z pewnością rozwiązaniem ktoacutere w aktualnym stanie
prawnym nie mogłoby być wprowadzone jest przypisanie określonych terminoacutew
do konkretnego rodzaju spraw bowiem legislator nie wylicza enumeratywnie w
ustawie o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie udziale
społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na
środowisko jakie postępowania wymagają udziału społeczeństwa Klasyfikacja
spraw ze względu na stopień ich skomplikowania byłaby więc możliwa w
przypadku gruntownej zmiany konstrukcji ustawodawstwa w tym zakresie
Gdyby natomiast przyjąć koncepcję całościowego uregulowania problematyki
udziału społeczeństwa w postępowaniach administracyjnych dotyczących GMM i
GMO w ustawie o mikroorganizmach i organizmach genetycznie
zmodyfikowanych korzystnym byłoby wprowadzenie dłuższego terminu na
składanie uwag i wnioskoacutew a przy tym roacuteżnicowanie terminoacutew w zależności od
rodzaju postępowania dotyczącego GMO
Warto w tym kontekście zwroacutecić uwagę na treść art 15p ust 5 umogz i
związaną z tym niekonsekwencję ustawodawcy Zgodnie bowiem z tym
225
przepisem wojewoda właściwy ze względu na miejsce położenia zakładu
inżynierii genetycznej w ktoacuterym ma być prowadzone zamknięte użycie GMM
zaliczonych do III lub IV kategorii w terminie 7 dni od dnia otrzymania projektu
planu postępowania na wypadek awarii udostępnia go do publicznego wglądu
podaje do wiadomości w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty na obszarze wojewoacutedztwa
udostępnia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej
obsługującego go urzędu i informuje o możliwości składania uwag do tego
projektu we wskazanym miejscu oraz w terminie nie kroacutetszym niż 21 dni od dnia
jego udostępnienia Tym samym ustawodawca ustalił bardziej elastyczne terminy
w przypadku samych konsultacji ze społeczeństwem co do treści i kształtu planu
postępowania na wypadek awarii zaś przy kluczowych postępowaniach
regulowanych ustawą o GMO już takiego rozwiązania nie zastosował Wydaje się
to pewnym zaniedbaniem ze strony ustawodawcy
Istotnym elementem w procedurze udziału społeczeństwa w sprawach
zamkniętego użycia GMO i GMM jest roacutewnież podanie w powiadomieniu
miejsca w ktoacuterym można zapoznać się z dokumentacją sprawy (wnioskiem
dokumentacją oceny zagrożeń i planem na wypadek awarii) oraz złożyć uwagi i
wnioski Podanie dokładnego miejsca jest niezbędnym warunkiem skutecznego
udziału społeczeństwa W związku z tym że organem wydającym decyzję w
sprawie jest minister właściwy do spraw środowiska miejscem złożenia
dokumentacji będzie odpowiednia komoacuterka Ministerstwa Środowiska Co więcej
jak zostało wspomniane część dokumentacji ndash plan postępowania na wypadek
awarii ndash znajduje się roacutewnież w miejscu wskazanym przez wojewodę
właściwego ze względu na miejsce położenia zakładu inżynierii genetycznej w
ktoacuterym ma być prowadzone zamknięte użycie GMM zaliczonych do III lub IV
kategorii a także w siedzibie organu Takie rozwiązanie wydaje się przeczyć idei
dostępu społeczeństwa do informacji Tutaj optymalną regulacją byłoby w tym
wypadku umożliwienie społeczeństwu zapoznania z całą dokumentacją sprawy
zaroacutewno w Ministerstwie Środowiska jak i udostępnienie kopii dokumentacji w
siedzibie właściwej miejscowo gminy gdzie lokalna społeczność mogłaby
bezpośrednio zapoznać się ze sprawą Niewątpliwie w dzisiejszych czasach
najpowszechniejszym środkiem zdobywania informacji będzie Internet jednakże
226
biorąc pod uwagę podstawowe zasady prawa administracyjnego nie należy
społeczeństwu zamykać drogi do zasięgania informacji roacutewnież tradycyjnymi
metodami Mając na względzie że zamknięte użucie GMM czy GMO ma miejsce
na konkretnie określonym obszarze tym bardziej zasadne jest sprecyzowanie
uprawnień społeczeństwa w tym zakresie tak by ustanowione prawo mogło
spełniać swoja funkcję Racjonalne wydaje się więc stworzenie w przypadku
postępowania w sprawie zgody na zamknięte użycie GMM lub GMO regulacji
ktoacutera konstruowałaby podwoacutejne rozwiązanie w tej kwestii Roacutewnolegle więc
społeczeństwo mogłoby zapoznawać się z dokumentacją a także składać uwagi i
wnioski w Ministerstwie Środowiska oraz w siedzi właściwej miejscowo gminy
Regulacja taka z racji uwzględnienia jej w danej problematyce powinna być
umieszczona w ustawie dotyczącej mikroorganizmoacutew i organizmoacutew genetycznie
zmodyfikowanych530
Następnie minister właściwy do spraw środowiska rozpatruje złożone
uwagi i wnioski oraz dokonuje zbiorczego ustosunkowania się do nich w
uzasadnieniu do decyzji Zdaniem B Rakoczego obowiązku tego nie należy
rozumieć w ten sposoacuteb że organ powinien odnieść się w uzasadnieniu decyzji do
każdej uwagi lub każdego wniosku odrębnie Wynika to bowiem z samego
rozumienia pojęcia bdquospołeczeństwordquo jako pewnej grupy ludzi nie wyodrębnionych
jako indywidualne strony w postępowaniu Ustawodawca nie wymaga odniesienia
się do uwag i wnioskoacutew w stosunku do każdego podmiotu ktoacutery je złożył i
konsekwentnie wskazuje na udział społeczeństwa a nie jego poszczegoacutelnych
reprezentantoacutew Jak zostało wspomniane składający uwagi lub wnioski nie stali
się przez złożenie tychże uwag lub wnioskoacutew stronami postępowania Nie ma
więc potrzeby indywidualizowania elementoacutew uzasadnienia decyzji Dlatego
organ może w miarę możliwości odnieść się do poruszanych w uwagach i
wnioskach kwestii kompleksowo z zachowaniem odrębności poszczegoacutelnych
stanowisk w celu usystematyzowania zebranych stanowisk531
W tym kontekście
warto także przywołać wyrok NSA z dnia 20 lipca 2016 r w ktoacuterym sąd orzekł
530
M Bar J Jędrośka Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji op cit s 74 531
B Rakoczy Ustawa o udostępnianiu informacji o udostępnianiu informacji o środowisku jego
ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na
środowisko Komentarz do art 31 LexisNexis 2010
227
że bdquobrak jest normatywnej podstawy do badania przez właściwy organ na
podstawie opinii biegłego czy (hellip) obawy społeczności lokalnej mają uzasadnione
podstawy (hellip) nie przeprowadza się tego rodzaju dodatkowego dowodu na
okoliczność czy stanowisko tej społeczności jest uzasadnione okolicznościami
obiektywnymirdquo532
Kolejnym obowiązkiem ministra jest powiadomienie społeczeństwa w
sposoacuteb omoacutewiony powyżej o wydaniu decyzji i o miejscu gdzie można się z nią
zapoznać Ten etap jako niebudzący wątpliwości nie wymaga rozwinięcia
Ostatnim wymagającym rozważenia elementem procedury jest rozprawa
administracyjna W tym kontekście należy odwołać się do regulacji Kodeksu
postępowania administracyjnego dotyczących rozprawy administracyjnej
tj art 89 kpa Jak zostało wspomniane wcześniej w doktrynie istnieją
zroacuteżnicowane poglądy co do tego czy w odniesieniu do rozprawy z udziałem
społeczeństwa obowiązują regulacje Kodeksu postępowania administracyjnego
ktoacutere wskazują w jakich przypadkach organ ma obowiązek przeprowadzić
rozprawę Z uwagi więc na rozbieżne poglądy w tym zakresie w kontekście
działań z użyciem GMM i GMO należy zastanowić się czy zasadnym w tym
wypadku byłoby stosowanie wspomnianych przepisoacutew Kodeksu postępowania
administracyjnego i czy być może korzystnym byłoby aby ustawodawca w
odniesieniu do spraw związanych z GMO sformułował te regulacje wprost w
ustawie o mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych
W myśl art 89 kpa organ przeprowadza rozprawę gdy zapewni to
przyspieszenie lub uproszczenie postępowania lub gdy wymaga tego przepis
prawa Organ zaś powinien przeprowadzić rozprawę gdy zachodzi potrzeba
uzgodnienia interesoacutew stron oraz gdy jest to potrzebne do wyjaśnienia sprawy
przy udziale świadkoacutew lub biegłych albo w drodze oględzin W doktrynie
funkcjonuje pogląd zgodnie z ktoacuterym art 89 kpa nie daje podstaw do
rozroacuteżnienia między obligatoryjnym a fakultatywnym przeprowadzeniem
rozprawy533
W myśl tego poglądu zaistnienie ktoacuterejś z wymienionych przesłanek
532
Wyrok NSA z dnia 20072016 r sygn akt II OSK 60815 LEX nr 2102281 533
Z Janowicz Komentarz 1995 s 229 B Adamiak (w) Komentarz 1996 s 399
228
determinuje powinność organu do przeprowadzenia rozprawy534
W
piśmiennictwie podkreśla się że rozprawa jest zjawiskiem dynamicznym na
ktoacuterego kształtowanie się oddziałują wszystkie naczelne zasady postępowania w
szczegoacutelności zaś zasada jawności bezpośredniości kontradyktoryjności prawdy
materialnej swobodnej oceny dowodoacutew i koncentracji materiału dowodowego535
Wydaje się iż należy ten pogląd uznać za trafny bowiem przesłanki wymienione
w art 89 kpa mają stanowić swego rodzaju ramy postępowania organu i
wskazują jaki był cel ustawodawcy przy tworzeniu w ramach postępowania
administracyjnego intrumentu prawnego w postaci rozprawy Przyjęcie takiego
poglądu pozwala też jednocześnie dokonać oceny znaczenia art 36 uuiś w
kontekście postępowań uregulowanych na gruncie ustawy i mikroorganizmach i
organizmach genetycznie zmodyfikowanych Przepis art 36 uuiś stanowi
bowiem tylko że organ bdquomożerdquo przeprowadzić rozprawę otwartą dla
społeczeństwa Treść przepisu wskazuje więc na możliwość istniejącą po stronie
organu nie zaś jego obowiązek Przyjmując jednocześnie iż art 89 kpa stwarza
po stronie organu administracji publicznej obligatoryjną powinność do
przeprowadzenia rozprawy nie można wykluczyć iż analizowane przepisy
wzajemnie się uzupełniają Wobec powyższego rozważenia wymaga każda z
przytoczonych przesłanek
Po pierwsze organ administracji publicznej jest obowiązany
przeprowadzić rozprawę gdy zapewni to przyspieszenie lub uproszczenie
postępowania Ocena czy przeprowadzenie rozprawy przyczyni się do
przyspieszenia lub uproszczenia postępowania należy do prowadzącego je
organu W ramach tej oceny organ powinien wziąć pod uwagę takie czynniki jak
to że koncentracja materiału dowodowego w jednym miejscu i czasie pozwoli
uprościć i przyspieszyć postępowanie administracyjne Opierając rozważania na
wykładni językowej przyspieszenie postępowania jest to po prostu skroacutecenie
534
por E Iserzon J Starościak (w) Kodeks postępowania administracyjnego Komentarz
Warszawa 1970 s 182 ktoacutery na podstawie poprzednio obowiązującego przepisu art 82 doszedł
do wniosku że użyty w sect 1 tego przepisu czasownik może oznacza w istocie obowiązek organu
ktoacutery doszedł do przekonania że przeprowadzenie rozprawy jest celowe według kryterium
przyspieszenia i uproszczeniardquo 535
J Jodłowski Postępowanie cywilne 1996 s 284
229
czasu jego trwania a więc przybliżenie terminu wydania decyzji536
Biorąc pod
uwagę fakt że termin na składanie uwag i wnioskoacutew przez społeczeństwo jest
kroacutetki tym samym zwołanie rozprawy w sprawach dotyczących GMO
pozwoliłoby na realizację postulatoacutew ustawodawcy co do urzeczywistniania
zasady szybkości postępowania i ekonomiki procesowej Rozprawa pozwoliłaby
także na koncentrację materiału dowodowego w jednym miejscu co jest istotne
biorąc pod uwagę poczynione rozważania co do możliwości zapoznania się z
dokumentacją sprawy Zamknięte użycie GMM i GMO ma przecież miejsce w
ściśle określonym miejscu zaś dokumentacja sprawy znajduje się de facto
częściowo w ministerstwie środowiska i w miejscu wyznaczonym przez
właściwego miejscowo wojewodę (plan postepowania na wypadek awarii) Biorąc
zaś pod uwagę przyjęty termin 45 bądź 90 dni na wydanie decyzji wraz z 30-
dniowym czasem na przeprowadzenie konsultacji termin ten i tak jest zasadniczo
odmienny od przyjętego przez ustawodawcę za pożądany na przeprowadzenie
postępowania administracyjnego w przepisach kpa tj terminu 2-miesięcznego
wynikającego z art 35 kpa
Po drugie organ powinien przeprowadzić rozprawę gdy zachodzi
potrzeba uzgodnienia interesoacutew stron tzn wtedy gdy jak stwierdził NSA bdquow
sprawie biorą udział co najmniej dwie strony o sprzecznych interesach ktoacutere
organ powinien uzgodnić537
Jeżeli niewątpliwie zachodzi potrzeba uzgodnienia
interesoacutew stron wobec zupełnie odmiennych poglądoacutew uczestniczących w
postępowaniu podmiotoacutew to organy orzekające powinny wyjaśnić z jakich
przyczyn nie zdecydowały się na przeprowadzenie rozprawy administracyjnej na
ktoacuterej mogłoby dojść do owego uzgodnienia interesoacutew538
W wyroku z dnia 11
marca 2008 r WSA w Rzeszowie przyjął że bdquoskoro w sprawie uczestniczyła
wyłącznie jedna strona a organ umożliwił jej zapoznanie się z opinią
rzeczoznawcy majątkowego ktoacuterej to opinii strona nie kwestionowała tak w
postępowaniu przed I jak i II instancją administracyjną to trudno przyjąć aby
przeprowadzenie rozprawy mogłoby być potrzebne do wyjaśnienia stanu
faktycznego sprawy Ocena konieczności przeprowadzenia rozprawy za
536
Słownik języka polskiego żroacutedło sjppwnpl z dnia 20042013 r 537
Wyrok NSA w Warszawie z dnia 19 grudnia 1983 r I SA 80683 LexPolonica nr 328960 538
Wyrok NSA z dnia 12 października 2005 r II OSK 10305 LEX nr 201331
230
wyjątkiem gdy obowiązek ten wynika z przepisu prawa należy do samego
organurdquo539
Mając na względzie powyższe zaistnienie tejże przesłanki zależeć
będzie od konkretnego stanu faktycznego sprawy Tym samym trudno jest się
formułować jednoznaczne wnioski co do jej ogoacutelnego znaczenia w odniesieniu do
spraw związanych z GMO
Po trzecie powinność przeprowadzenia rozprawy wynika z potrzeby
wyjaśnienia sprawy przy udziale świadkoacutew lub biegłych albo w drodze oględzin
Potrzeba taka pojawi się w szczegoacutelności w sytuacji wielości osobowych środkoacutew
dowodowych (zeznań świadkoacutew opinii biegłych) zwłaszcza gdy zachodzą
między nimi rozbieżności ktoacutere powinny zostać rozstrzygnięte w drodze
konfrontacji540
B Adamiak twierdzi bdquoPrzeprowadzenie rozprawy ze względu na
konieczność wyjaśnienia sprawy przy udziale świadkoacutew lub biegłych albo w
drodze oględzin jest uzasadnione rodzajem środkoacutew dowodowych niezbędnych do
ustalenia stanu faktycznego sprawyrdquo541
W odniesieniu do spraw dotyczących
dokonywania działań z użyciem GMM i GMO w tym co do zamkniętego użycia
GMM i GMO warto zwroacutecić uwagę na specyfikę tego postępowania Jak zostało
wspomniane termin do wydania decyzji jest określony precyzyjnie ponadto
jedym z etapoacutew postępowania jest opiniowanie wniosku przez Komisję ds GMM
i GMO Tego typu ciało doradcze nie występuje co do zasady w postępowaniach z
udziałem społeczeństwa Charakter prawny Komisji ds GMM i GMO oraz opinii
przez nią wydanej będzie omoacutewiony w rozdziale 53 niniejszej rozprawy Warto
rozważyć czy nie zasadnym byłoby w tym wypadku takie skonstruowanie
przepisoacutew ktoacutere zapewniałyby reprezentację Komisji do spraw GMM i GMO
podczas rozprawy Jego obecność pozwoliłaby na bezpośrednie ustosunkowanie
się do postępowania i przedstawienie stanowiska przyjętego przez Komisję do
spraw GMM i GMO w sposoacuteb i w formie ktoacutera byłaby przystępna dla
społeczeństwa i pozwoliłaby na bieżące wyjaśnianie wątpliwości Tym bardziej
więc zasadnym wydaje się uznanie iż przepisy Kodeksu postępowania
administracyjnego stanowią uzupełnienie regulacji z art 36 uuiś i wyznaczają
539
Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 11 marca 2008 r II SARz 58007 LEX nr 480469 cyt za
H Knysiak-Molczyk Kodeks postępowania administracyjnego Komentarz WK 2015 540
por wyrok NSA z dnia 22 listopada 2007 r I OSK 163506 LEX nr 417729 541
B Adamiak (w) B Adamiak J Borkowski Kodeks s 424
231
ramy postępowania organu biorąc pod uwagę podstawowe zasady postępowania
administracyjnego ktoacuterych nie można także w przypadku spraw związanych z
GMO pomijać Będą to zasady takie jak zasada prawdy obiektywnej (art 7 kpa)
czy zasada pogłębiania zaufania obywateli do organoacutew państwa (art 8 kpa)
Niemniej jednak de lege ferenda warto rozważyć precyzyjne określenie w
przepisach ustawy o mikroorganizmach i organizmach genetycznie
zmodyfikowanych przesłanek zwołania rozprawy biorąc pod uwagę swoistość
tego postępowania jego znaczenie dla społeczeństwa oraz mając na względzie
rozbieżność poglądoacutew co do stosowania art 89 kpa w zw z art 36 uuiś
Wypada nadmienić iż z racji braku skonkretyzowanej regulacji odnośnie
rozprawy otwartej dla społeczeństwa a pozostawiania decyzji co do jej zwołania
organowi administracji publicznej instytucja ta stosowana jest w praktyce bardzo
rzadko Jak stwierdza M Micińska powodem takiego stanu rzeczy może być brak
profesjonalnie przygotowanej pod tym kątem kadry urzędniczej ktoacutera
posiadałaby odpowiednie przygotowanie merytoryczne ale także psychologiczne
(w kontekście społecznego odbioru danej sprawy) do poprowadzenia takiej
rozprawy Poroacutewnując przygotowanie urzędnikoacutew i organoacutew prowadzących
postępowanie w sądach powszechnych do rozwiązywania spraw w takiej formie
uwidacznia się przepaść w merytorycznym przygotowaniu do rozpraw Urzędnicy
nie mają obowiązku przechodzenia odpowiednich szkoleń ich edukacja w tym
zakresie jest wybioacutercza i znikoma podczas gdy pracownicy organoacutew prowadzący
postępowania cywilne i karne przechodzą wieloletnie i kompleksowe
przygotowanie do swojej pracy do pełnionych przez nich roacutel w postępowaniu542
Postępowanie w sprawie wydania zgody na zamknięte użycie GMM czy
GMO stwarza najlepsze warunki do przeprowadzenia rozprawy otwartej dla
społeczeństwa Poroacutewnując je z pozostałymi postępowaniami administracyjnymi
w zakresie GMO ktoacutere nie odnoszą się do wykorzystywania GMO na określonym
obszarze w tym wypadku udział społeczeństwa ograniczałby się z reguły do
społeczności lokalnej Rozprawa stanowiłaby forum wymiany poglądoacutew
pomiędzy ekspertami znajdującymi się w Komisji do spraw GMM i GMO ktoacuterzy
542
M Micińska Udział społeczeństwa op cit s 166
232
oceniliby okoliczności sprawy głoacutewnie od strony merytorycznej a miejscową
społecznością ktoacutera mogłaby w bezpośredni sposoacuteb opisać jakie ma obawy i
obiekcje w danej sprawie W tym sensie rozprawa otwarta dla społeczeństwa
wpływa na rozwoacutej społeczeństwa obywatelskiego i urzeczywistnia zasady
demokratycznego państwa prawnego Przeprowadzenie rozprawy daje
niewątpliwie społeczeństwu poczucie rzeczywistego wpływu na podejmowane
decyzje
Powyższa analiza pozwoliła na wykazanie zasadniczych problemoacutew
powstałych na gruncie udziału społeczeństwa w postępowaniach dotyczących
organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych pod kątem wykorzystywania GMM i
GMO na ściśle określonym obszarze Dalsza analiza skupiać się będzie natomiast
na wykazaniu problemoacutew ktoacutere mogą mieć miejsce w pozostałych procedurach
dotyczących GMO uregulowanych w umogz ktoacuterych przedmiot dotyczy
wydania zezwoleń na wykorzystywanie GMO w warunkach wykraczających poza
ściśle określony obszar
Pierwszym z nich jest postępowanie w przedmiocie wydania zezwolenia
na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska ktoacutere oznacza każde działanie
polegające na planowanym wprowadzeniu do środowiska GMO bez zabezpieczeń
mających na celu ograniczenie kontaktu GMO z ludźmi lub środowiskiem oraz
zapewniających wysoki poziom ich ochrony (art 3 pkt 20 umogz) Powołany
przepis jest transpozycją przepisu zawartego w Dyrektywie 200118 ktoacutery w
swojej treści zawiera dodatkowo zwrot iż zamierzone uwolnienie wykonywane
jest w celach doświadczalnych Tak też należy rozumieć to działanie Organem
wydającym zgodę na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska jest minister
właściwy do spraw środowiska Zgodę wydaje się na wniosek zainteresowanego
(art 36 ust 1 umogz) Zgodę na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska
wydaje się w terminie 90 dni od dnia złożenia wniosku o jej wydanie na czas
określony nie dłuższy niż 5 lat (art 36 ust 1a umogz)
Celem uwolnienia GMO do środowiska jest określenie jaki wpływ mają
organizmy genetycznie zmodyfikowane na zdrowie ludzi i środowisko zanim
produkty GMO zostaną wprowadzone do obrotu Pozwalają one na sporządzenie
wynikoacutew na podstawie ktoacuterych można orzec o bezpieczeństwie bądź zagrożeniu
233
ze strony danego GMO Działania te stanowią więc swoisty test poziomu
bezpieczeństwa GMO wobec szeroko pojmowanego środowiska albowiem
wyłącznie na ich podstawie władze państwa mogą starać się (zgodnie z
przepisami Dyrektywy 200118WE jak też Dyrektywy 200253WE) o pełne
bądź czasowe ograniczenia użytkowania danego organizmu genetycznie
zmodyfikowanego na swoim terytorium543
Podkreślenia wymaga roacutewnież fakt iż uwolnienie do środowiska GMO
jest obarczone zdecydowanie większym ryzykiem dla zdrowia ludzi i dla
środowiska niż działalność polegajaca na zamkniętym użyciu GMO Przede
wszystkim ze względu na to iż uwolnenie do środowiska ma pokazać w jaki
sposoacuteb GMO wpływa na środowisko a więc nie jest wskazane stosowanie tutaj
zabezpieczeń ktoacutere izolowałyby GMO od środowiska Zwiększa się tym samym
prawdopodobieństwo protestoacutew lokalnych społeczności wynikających z
niepewności co do wynikoacutew tychże czynności544
Prowadzenie doświadczeń polowych (tak te czynności są określane)
pozwala na
- testowanie w warunkach polowych transgenicznych roślin uprawnych w
celu uzyskania niezbędnych wynikoacutew jeżeli będzie planowane ich
zarejestrowanie w Krajowych Katalogach
- uzyskanie wynikoacutew rolno-środowiskowych dotyczących wpływu
organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych na środowisko w warunkach
klimatycznych danego kraju
- prowadzenie krajowych badań naukowych z poszczegoacutelnymi roślinami
tylko wyniki uzyskane podczas przeprowadzania testoacutew krajowych ktoacutere
wskazują na niebezpieczeństwo danego organizmu są uznawane przez właściwe
organy Unii Europejskiej podczas starań państwa o wprowadzanie czasowego
bądź całkowitego zakazu stosowania i ewentualnej uprawy w danym kraju roślin
genetycznie zmodyfikowanych
543
gmoekoportalpl
httparchiwumekoportalgovplopencmsexportsitesdefaultekoportalnasza_propozycjaSzkole
niaDokumentyPORADNIK_GMOpdf z dnia 30042013 r 544
Ibidem
234
- zbadanie faktycznych możliwości ograniczenia stosowania środkoacutew
ochrony roślin w przypadkach doświadczeń z roślinami transgenicznymi czy
zwiększenie skuteczności pobierania składnikoacutew pokarmowych przez rośliny np
przy badaniu mikroorganizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych545
Głoacutewnym elementem odroacuteżniającym zamierzone uwolnienie GMO do
środowiska od zamkniętego użycia GMO jest brak zabezpieczeń przed wpływem
GMO na środowisko Z reguły jednak oba te działania odbywają się na
określonym obszarze z tym że zamierzone uwolnienie najczęściej lokalizowane
jest w miejscach niezamieszkałych w znacznej odległości od terenoacutew
zurbanizowanych po to właśnie aby zminimalizować niebezpieczeństwo dla
zdrowia ludzi Z racji więc pewnego podobieństwa pomiędzy tymi działaniami
procedura udziału społeczeństwa w postępowaniu w przedmiocie wydania zgody
będzie wyglądała podobnie
W celu analizy dalszych etapoacutew postępowania należy pokroacutetce przybliżyć
procedurę wydania zgody na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska ktoacutera
nieco roacuteżni się od procedury wydania zgody na zamknięte użycie GMM i GMO
Jak zostało wspomniane zamierzone uwolnienie wymaga zgody ministra
właściwego do spraw środowiska Zezwolenie na zamierzone uwolnienie GMO
do środowiska wydawane jest na wniosek (art 36 ust 2 umogz) Zgodnie z art
36 ust 3 umogz wnioskodawca dołącza do wniosku
1) dokumentację oceny zagrożeń wraz ze wskazaniem metod
przeprowadzenia oceny
2) techniczną dokumentację zamierzonego uwolnienia GMO do środowiska
3) program działania na wypadek zagrożenia zdrowia ludzi lub środowiska
Jednocześnie zgodnie z obowiązującymi przepisami w sprawach
testowania organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych w warunkach
środowiskowych zawsze opracowywana jest opinia Komisji do spraw GMM i
GMO Następnie minister przesyła streszczenie dokumentoacutew do Komisji
Europejskiej w terminie 30 dni od jego otrzymania (art 36a umogz)
Informacja o wniosku przekazywana jest roacutewnież do wiadomości każdemu
545
Ibidem
235
państwu członkowskiemu Komisja Europejska jest ponadto informowana o
udzieleniu zgody czy odmowie jej udzielenia i otrzymuje od ministra wyniki
zamierzonych uwolnień GMO do środowiska ktoacutere przedkłada mu użytkownik
GMO w terminie 3 miesięcy od zakończenia działań (art 39a umogz)
Roacuteżnica pomiędzy zamierzonym uwolnieniem GMO a zamkniętym
użyciem GMM czy GMO polega na tym że w przypadu zamierzonego
uwolnienia GMO do środowiska Komisja Europejska ma wgląd we wszelkie
informacje istotne przy prowadzeniu postępowania i jego zakończeniu
Uwidacznia się w tym miejscu znaczenie opisywanego postępowania i znaczenie
konsekwencji wydania w przedmiotowych sprawach decyzji pozytywnej ktoacutera
ma wpływ na procesy wykorzystywania GMO na obszarze całej Unii
Europejskiej Z przepisoacutew nie wynika jednak obowiązek ustosunkowania się
Komisji Europejskiej do przesłanej dokumentacji Z uwagi na to moment
powiadamiania społeczeństwa o możliwości składania uwag i wnioskoacutew należy
rozpatrywać analogicznie jak przy zamkniętym użyciu GMO a więc optymalne
byłoby powiadomienie społeczeństwa tuż po wstępnej ocenie merytorycznej
wniosku dokonanej przez Komisję do spraw GMM i GMO
Z racji odmiennej lokalizacji przedsięwzięcia nieco inaczej będzie w tym
przypadku wyglądał sposoacuteb powiadomienia o postępowaniu Zgodnie z
przepisami powiadomienie powinno nastąpić w pobliżu miejsca planowanego
przedsięwzięcia Powiadomienie aby było skuteczne w myśl Konwencji z
Aarhus musi być dokonane w taki sposoacuteb aby umożliwiać realne zapoznanie się
z nim Jak więc powinno wyglądać podanie do wiadomości informacji o
wszczęciu postępowania w przypadku kiedy miejsce planowanego
przedsięwzięcia znajduje się w dużej odległości od jakichkolwiek zabudowań czy
ośrodkoacutew miejskich ale z drugiej strony może wpłynąć na życie ich
mieszkańcoacutew Zdaniem M Bar i J Jendrośki w tym wypadku najlepszym
sposobem na skuteczne powiadomienie będzie umieszczenie obwieszczenia np
na domu sołtysa na tablicy ogłoszeń na przystanku na drzwiach kościoła a
nawet w takich miejscach jak płoty czy specjalnie do tego celu wywieszone
236
tablice na granicy nieruchomości będącej miejscem uwolnienia GMO546
Organy
odpowiedzialne za wywieszenie obwieszczenia powinny więc wykorzystywać
wszelkie możliwe metody co do ktoacuterych wysoce prawdopodobne jest że
informacja dotrze do zainteresowanych podmiotoacutew Nie ma w tym wypadku
ograniczenia jedynie do konwencjonalnych sposoboacutew przekazywania informacji
a liczy się przede wszystkich skuteczność ich dotarcia do docelowej grupy
Kolejną roacuteżnicą w obu postępowaniach są odmienne wymogi co do
zakresu dokumentacji w sprawie W przypadku zamierzonego uwolnienia nie
mamy bowiem do czynienia z planem awarii a z programem działania na
wypadek zagrożenia zdrowia ludzi lub środowiska Ustawa nie wprowadza
jednakże tak jak w przypadku planu awarii odrębnej regulacji ustanawiającej
min wymoacuteg podania do publicznej wiadomości przez wojewodę
przedmiotowego programu Wydaje się iż mając na względzie prawo
społeczeństwa do informacji a także powinność realizacji zasady prewencji
winno się stworzyć takie regulacje roacutewnież odnośnie programu działania na
wypadek zagrożenia zdrowia ludzi lub środowiska W tym kontekście warto
zwroacutecić uwagę na art 37 umogz ktoacutery konstytuuuje ewentualność wydania
zgody w formie jednej decyzji na uwolnienie do środowiska tego samego GMO w
roacuteżnych miejscach określonych w zgodzie lub roacuteżnych kombinacji GMO w tym
samym miejscu jeśli uwolnienia mają ten sam cel i następują w określonym w
decyzji przedziale czasu Po pierwsze powiadomienie nastąpić musi z
uwzględnieniem roacuteżnorodnego zasięgu działania po drugie w tym wypadku już
nie jeden a kilka organoacutew administracji właściwych miejscowo powinno
przekazać społeczeństwu stosowne informacje Jednakże aby takie wnioski
skonstruować należałoby stworzyć jednoznaczną i klarowną regulację odnośnie
udostępniania przez wojewodę programu działania na wypadek zagrożenia
Byłoby to wysoce pożądane ze względu na zwiększenie bezpieczeństwa zdrowia i
życia ludzi i położenie nacisku na prewencyjną ochronę
Kwestią ktoacutera na gruncie opisywanego postępowania wymaga głębszego
rozważenia jest rola w jakiej społeczeństwo może uczestniczyć w postępowaniu
546
M Bar J Jędrośka Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji s 75
237
O ile bowiem w przypadku zamkniętego użycia GMM i GMO już samo pojęcie
wskazuje że ma ono charakter ograniczony i że działania wchodzące w jego
zakres są wykonywane jedynie w określonych warunkach a pomiędzy obszarem
zamkniętego użycia a obszarem występującym bdquona zewnątrzrdquo istnieje bariera
zapewniająca izolację działań z GMM i GMO o tyle zamierzone uwolnienie
może potencjalnie negatywnie wpłynąć na obszary znajdujące się w pobliżu
terenu gdzie działania są wykonywane Co więcej przy zamierzonym uwolnieniu
nie są stosowane żadne bariery ograniczające jego rozprzestrzenianie wobec
czego oddziaływanie może mieć znaczny zasięg W tym kontekście warto
zastanowić się czy istnieje możliwość aby poszczegoacutelni członkowie
społeczeństwa występowali w roli strony postępowania z uwagi chociażby na
możliwość wpływu zamierzonego uwolnienia GMO do środowiska na
wykonywanie przez nich prawa własności na należących do nich
nieruchomościach znajdujących się w sąsiedztwie terenoacutew poddanych
zamierzonemu uwolnieniu GMO do środowiska Aby ocenić czy faktycznie
podmiot składający uwagi czy wnioski ma możliwość uczestniczenia w
postępowaniu jak strona winno się odwołać do samego pojęcia interesu prawnego
i definicji strony postępowania administracyjnego
Zgodnie z art 28 kpa stroną jest każdy czyjego interesu prawnego lub
obowiązku dotyczy postępowanie albo kto żąda czynności organu ze względu na
swoacutej interes prawny lub obowiązek Należy wziąć pod uwagę że twoacutercy Kodeksu
postępowania administracyjnego rozumieli pojęcie strony postępowania
administracyjnego w sposoacuteb subiektywny tj założeniem jest by regulacje
Kodeksu postępowania administracyjnego gwarantowały osobom ktoacutere w ich
mniemaniu mają nie zaspokojone roszczenie prawne możność uzyskania jego
zaspokojenia W myśl intencji twoacutercoacutew Kodeksu postępowania
administracyjnego strona jest pojęciem procesowym a nie kategorią prawa
materialnego Stroną jest każdy kto twierdzi wobec organu administracyjnego że
postępowanie administracji dotyczy jego interesu prawnego (obowiązku lub
uprawnienia) albo kto żąda czynności organu powołując się na istniejący
238
zdaniem jego interes prawny lub obowiązek547
Tym samym Kodeks
postępowania administracyjnego dopuszcza zawiązanie stosunku procesowego
niezależnie od tego czy w konkretnym przypadku istnieje rzeczywiście interes
oparty na prawie548
Jak twierdził J Zimmermann skoro treścią pojęcia bdquointeresu
prawnego jest tylko możliwość uzyskania decyzji można je pojmować jako
kategorię czysto procesową549
Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 1 grudnia
1994 r550
przychylił się do tej koncepcji stwierdzając że bdquoprzymiot strony w jej
aspekcie procesowym uzyskuje każdy kto żąda czynności organu ze względu na
swoacutej interes prawny lub obowiązek Z kolei ten kto na skutek swego żądania
czynności organu administracyjnego uczestniczy w tym postępowaniu w
charakterze strony nie traci tego procesowego statusu tylko dlatego że w decyzji
organu administracyjnego zostanie ustalone (rozstrzygnięte) że nie przysługuje
mu żadna ochrona Negatywna dla strony decyzja administracyjna nie kończy
procesowego bytu strony ktoacutera może kwestionować takie rozstrzygnięcie min w
ramach zwykłego postępowania odwoławczego w ramach nadzwyczajnych
postępowań administracyjnych () a wreszcie poprzez zaskarżenie decyzji do
sądu administracyjnego (hellip) Kompetencji sądu administracyjnego nie odpowiada
uchylenie się od kontroli decyzji administracyjnej zaskarżonej przez osobę
uczestniczącą w postępowaniu administracyjnym w charakterze strony poprzez
oderwane od oceny legalności tej decyzji ustalenie że skarżącemu nie przysługują
prawa w świetle materialnego przepisu prawa administracyjnego Takie
oderwane od kontroli zaskarżonej decyzji rozstrzygnięcie staje się w istocie
swoistą formą bezpośredniego zastosowania przez sąd administracyjny przepisu
prawa materialnegordquo551
Nie jest to jednak jedyna przyjęta w doktrynie i
orzecznictwie koncepcja W świetle wyroku NSA z dnia 2 czerwca 1999 r interes
prawny pojawia się woacutewczas gdy istnieje związek między obowiązującą normą
prawa materialnego a sytuacją prawną konkretnego podmiotu prawa polegający
547
E Iserzon J Starościak Kodeks postępowania administracyjnego Komentarz s 90 548
J Jendrośka Sytuacja prawna strony AUW 1964 Prawo XII nr 19 s 33 549
J Zimmermann Z rozważań nad postępowaniem jurysdykcyjnym i pojęciem strony w kodeksie
postępowania administracyjnego (w) Księga pamiątkowa ku czci Kamila Stefki (oprac W
Berutowicz i in) Warszawa 1967 s 442 550
Wyrok SN z dnia 1 grudnia 1994 r sygn akt III ARN 6494 OSNAPiUS 1995 nr 10 poz
118 551
Ibidem
239
na tym że akt stosowania tej normy może mieć wpływ na sytuację tego podmiotu
w zakresie prawa materialnego552
Roacutewnież w wyroku z 23 marca 1999 r NSA
stwierdził że cechami interesu prawnego jest to że jest on indywidualny
konkretny aktualny i sprawdzalny obiektywnie a jego istnienie znajduje
potwierdzenie w okolicznościach faktycznych będących przesłankami stosowania
przepisu prawa materialnego553
NSA w wyroku z dnia 26 października 1999 r
wypowiadał się także za uznaniem obiektywnej koncepcji interesu prawnego w
rozumieniu ktoacuterej warunkiem dopuszczenia danego podmiotu do udziału w
postępowaniu administracyjnym jest stwierdzenie iż podmiot ten ma interes
prawny w sprawie nie zaś to że takie jest jego przekonanie Jak stwierdza NSA
bdquoInteres prawny powinien być rozumiany jako zobiektywizowana czyli realnie
istniejąca potrzeba ochrony prawnej Jest to interes o charakterze osobistym
przez to że jest własny zindywidualizowany i skonkretyzowany Ponadto musi on
aktualnie istnieć w sprawie w ktoacuterej organ administracji władny jest wydać
decyzjęrdquo554
Wśroacuted przedstawicieli doktryny funkcjonuje także pogląd że
przeciwstawianie sobie koncepcji subiektywnej i obiektywnej strony jest
zabiegiem sztucznym oraz że spoacuter ten dotyczy kwestii drugorzędnych555
lub
wręcz jest bezprzedmiotowy556
W odniesieniu zaś do ustalenia czy interes
prawny ma charakter materialny czy procesowy w ocenie autorki rozprawy
przyjęcie koncepcji mieszanej wydaje się być rozwiązanem najbardziej
optymalnym i zasadnym Jak uznał NSA w wyroku z dnia 8 kwietnia 1998 r bdquoO
charakterze strony nie może decydować jedynie wola osoby Pojęcie strony w
postępowaniu administracyjnym ma charakter zaroacutewno procesowy jak i
materialny Charakter procesowy bo tylko osoba uczestnicząca faktycznie w
sprawie może być stroną i materialny gdyż musi być określony przepis prawny
ktoacutery by chronił jej interesrdquo557
552
Wyrok NSA z dnia 2 czerwca 1999 r sygn akt IV SA 216497 LEX nr 1684491 553
Wyrok NSA z dnia 23 marca 1999 r sygn akt I SA 118998 LEX nr 47969 554
Wyrok NSA z dnia 26 października 1999 r sygn akt IV SA 169397 LEX nr 48702 555
J Zimmermann Polska jurysdykcja administracyjna Warszawa 1996 s 80 cyt za PM
Przybysz Kodeks postępowania administracyjnego Komentarz wyd XII WKP 2017 556
PM Przybysz Kodeks postępowania administracyjnego Komentarz wyd XII WKP 2017 557
Wyrok NSA z dnia 8 kwietnia 1998 r sygn akt IV SA 81597 LEX nr 43367
240
Pojęcie interesu prawnego zawarte w art 28 kpa nie ma swojej definicji
legalnej i stanowi de facto pojęcie niedookreślone Tym samym w przypadku
interesu prawnego na gruncie prawa administracyjnego sąd ma możliwość
indywidualnego jego ustalenia w konkretnym przypadku Przepis art 28 kpa
nie wymaga aby postępowanie administracyjne dotyczyło interesu prawnego
jednostki w sposoacuteb bezpośredni558
Związek normatywny między interesem
prawnym lub obowiązkiem danego podmiotu a postępowaniem administracyjnym
wyraża się w tym że postępowanie bdquodotyczy interesu prawnego lub obowiązku
tego podmiotu min w tym sensie że w wyniku takiego postępowania wydaje się
decyzję ktoacutera wpływa na prawa i obowiązki innego podmiotu Postępowanie
może więc dotyczyć interesu prawnego lub obowiązku innego podmiotu w sposoacuteb
pośredni tj w taki że decyzja nie rozstrzyga wprost o jego prawach i
obowiązkach lecz jedynie oddziaływa na jego prawa i obowiązki wskutek
powiązania sytuacji prawnej adresata decyzji z tym podmiotem559
Użycie jednego określenia bdquostronardquo w celu określenia wszystkich osoacuteb
ktoacutere mogą wystąpić w postępowaniu administracyjnym prowadzonym w
konkretnej sprawie nie oznacza że sytuacja prawna tych osoacuteb jest identyczna a
jej treść ma być ustalana z odwołaniem się do jednakowych kryterioacutew dla
wszystkich osoacuteb ktoacutere mogą wystąpić w tej roli procesowej Rozstrzygnięcie
ktoacutere zostanie wydane w postępowaniu jurysdykcyjnym może mieć roacuteżne
znaczenie dla sfery prawnej tych osoacuteb ze względu na roacuteżne formy
bezpośredniego lub pośredniego oddziaływania na nią560
Nie można także przyjąć argumentu przemawiającego za brakiem
przymiotu strony ze względu na możliwość ochrony takiego podmiotu w innych
postępowaniach (np w postępowaniu cywilnym) na co wskazują liczne
orzeczenia w sprawach dotyczącyh stanoacutew faktycznych w ktoacuterych określona
działalność mogła negatywnie wpływać na wykonywanie prawa własności na
nieruchomościach znajdujących się w pobliżu miejsca wykonywania działalności
558
por A Wroacutebel Komentarz do art 28 [w] A Wroacutebel M Jaśkowska Komentarz
aktualizowany do Kodeksu postępowania administracyjnego LEXel 2016 559
Ibidem 560
M Romańska Komentarz do art 28 [w] H Knysiak-Molczyk Kodeks postępowania
administracyjnego KomentarzWK 2015
241
np bdquowłaściciel użytkownik wieczysty zarządca nieruchomości działki znajdującej
się w obszarze oddziaływania inwestycji jest stroną postępowania w przedmiocie
pozwolenia na budowę Przy tym nie ma znaczenia czy został naruszony jego
interes prawny a jedynie to czy interes taki mu w ogoacutele przysługiwałrdquo561
czy też
bdquowłaściciele i użytkownicy wieczyści działek sąsiadujących z działką podlegającą
podziałowi są stroną postępowania administracyjnego w takim zakresie w jakim
organ dokonujący podziału ingeruje swoim działaniem w wykonywanie przez nich
prawardquo562
W orzecznictwie oraz doktrynie przeważa pogląd że norma prawa na
ktoacuterej dany podmiot opiera swoacutej interes prawny może być norma nie tylko
wywodząca się z prawa administracyjnego ale należąca do każdej gałęzi prawa
w tym do prawa cywilnego Powinna to być norma dająca się określić
indywidualnie i wyodrębnić spośroacuted innych norm Taką normę prawa konstytuuje
art 140 kc zgodnie z ktoacuterym w granicach określonych przez ustawy i zasady
wspoacutełżycia społecznego właściciel może z wyłączeniem innych osoacuteb korzystać z
rzeczy zgodnie ze społeczno - gospodarczym przeznaczeniem swego prawa w
szczegoacutelności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy W tych samych
granicach może rozporządzać rzeczą563
Wydaje się iż wynik postępowania w
sprawie wydania zgodny na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska może w
określonych przypadkach wpływać na wykonywanie praw właścicielskich na
nieruchomościach znajdujących się w obszarze oddziaływania uwolnionego GMO
na środowisko
Nie można w tym kontekście pominąć unormowania zawartego w art 36b
umogz ktoacutery reguluje kwestię wniesienia zabezpieczenia przed podmiot
dokonujący działań z użyciem GMO w przypadku gdy z oceny zagrożenia
wynika że GMO będące przedmiotem zamierzonego uwolnienia GMO do
561
Por wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 sierpnia 2014 r II OSK 45113
Legalis nr 1187670 562
Por wyrok Wojewoacutedzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 15 lipca 2014 r II
SARz 37614 Legalis nr 1105026 563
Por postanowienie NSA z dnia 13102009 r sygn akt II OZ 86509 LEX nr 573628 wyrok
WSA w Poznaniu z 13052010 r sygn akt II SAPo 95509 wyrok NSA z 15092009 r sygn
akt II OSK 135708 ONSAiWSA 2011233 J Zimmermann Glosa do wyroku NSA z
02021996 r IV SA 84695 OSP 1997483 i B Adamiak J Borkowski Kodeks postępowania
administracyjnego Komentarz Warszawa 2008 tezy do art 28 kpa
242
środowiska może spowodować poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi lub dla
środowiska W takim wypadku minister właściwy do spraw środowiska w zgodzie
na zamierzone uwolnienie GMO do środowiska określa wysokość i termin
wniesienia zabezpieczenia na pokrycie ewentualnych roszczeń z tytułu
wyrządzenia szkody Zabezpieczenie ustala się w wysokości zapewniającej
pokrycie roszczeń z tytułu wyrządzenia szkody Ustanowienie takiego
instrumentu prawnego wskazuje na przewidywanie przez ustawodawcę
ewentualnej możliwości wyrządzenia szkody ze względu na poważne zagrożenie
dla zdrowia ludzi lub dla środowiska
Uwzględnienie stanowiska mieszkańcoacutew terenoacutew sąsiadujących z
obszarem zamierzonego uwolnienia GMO do środowiska pozwoliłoby także na
realizację takich uprawnień jak prawo do integralności cielesnej oraz
poszanowania mienia (art 6 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka
i Podstawowych Wolności z dnia 4 listopada 1950 r) oraz z praw
konstytucyjnych prawa do życia (art 2 art 38 68 ust 1 Konstytucji RP) prawa
do poszanowania życia prywatnego i rodzinnego (art 8 Konwencji art 47
Konstytucji) prawa do ochrony własności (art 1 Protokołu nr 1 do Konwencji
oraz art 64 Konstytucji RP) Powyższe wskazuje że nie można wykluczyć że na
tym etapie udział innych stron niż podmiot wnioskujący o udzielenie zgody na
zamierzone uwolnienie GMO do środowiska nie byłby uzasadniony
Kolejny postępowaniem z wykorzystaniem GMO jest postępowanie w
przedmiocie wydania zezwolenia na wprowadzenie GMO do obrotu Przez
wprowadzenie GMO do obrotu rozumie się udostępnienie osobom trzecim
odpłatnie lub nieodpłatnie produktu GMO nie jest wprowadzeniem do obrotu
udostępnienie osobom trzecim
a) GMM w celu wykorzystania w zamkniętym użyciu GMM
b) produktu GMO w celu wykorzystania w zamkniętym użyciu GMO lub
do zamierzonego uwolnienia GMO do środowiska (art 3 pkt 18 umogz)
Produkt GMO jest to GMO lub każdy wyroacuteb składający się z GMO lub
zawierający GMO ktoacutery jest wprowadzany do obrotu (art 3 pkt 16 umogz)
Decyzję w tej sprawie roacutewnież wydaje minister właściwy do spraw środowiska
243
Wprowadzenie GMO do obrotu jest w pewnym sensie kolejnym etapem
wykorzystywania GMO przez użytkownika ponieważ jeżeli planuje on
wprowadzić GMO do obrotu musi w pierwszej kolejności użyć GMO z ktoacuterych
składa się produkt lub ktoacutere są zawarte w produkcie w procesie zamkniętym
bądź dokonać zamierzonego uwolnienia do środowiska Czynności te mają na
celu uzyskanie pewności iż produkt GMO nie wpłynie negatywnie na zdrowie
ludzi i na środowisko Wnioskodawca dołącza więc w przedmiotowym
postępowaniu dokumentację potwierdzającą dokonanie ktoacuteregoś ze wskazanych
procesoacutew wraz z dokumentacją potwierdzającą bezpieczeństwo stosowania GMO
Wnioskodawca dołącza roacutewnież tak jak w poprzednich postępowaniach
dokumentację oceny zagrożeń (art 44 umogz)
Dokonując analizy każdego z postępowań uwidacznia się znaczenie w
postępowaniu dokumentacji oceny zagrożeń ktoacutera jest niezbędna w każdym z
opisanych postępowań i bez ktoacuterej nie mogłoby dojść do wydania decyzji
zezwalającej na dokonanie wnioskowanych działań W związku z tym kwestia ta
zasługuje na głębsze rozważenie Problematykę oceny zagrożeń regulują przepisy
art 6 umogz Ocenę zagrożenia przeprowadza podmiot ktoacutery zamierza
prowadzić działanie zamkniętego użycia GMM zamkniętego użycia GMO
zamierzonego uwolnienia GMO do środowiska lub wprowadzenia do obrotu
Ocenę taką przeprowadza się odrębnie dla każdego typu GMM lub GMO W
ocenie zagrożeń podmiot wskazuje środki bezpieczeństwa niezbędne do
uniknięcia tego zagrożenia Ocena zagrożenia obejmuje określenie możliwych
szkodliwych skutkoacutew działań z użyciem GMM i GMO a w szczegoacutelności
chorobotwoacuterczy wpływ GMM lub GMO na ludzi zwierzęta lub rośliny w tym
objawy alergiczne lub skutki toksyczne niepożądane efekty wynikające z
a) niemożności leczenia choroacuteb spowodowanych przez GMM lub GMO
lub prowadzenia skutecznej profilaktyki
b) przedostania się GMM lub GMO do środowiska i rozprzestrzeniania
się w nim
244
3) zdolność naturalnego przenoszenia materiału genetycznego zawartego
w GMM lub GMO do mikroorganizmoacutew lub organizmoacutew innych niż GMM lub
GMO
Głoacutewnym celem przygotowania oceny zagrożenia jest wstępna analiza i
określenie stopnia wpływu GMO na zdrowie ludzi warunki ich życia oraz na
środowisko Jest to więc charakterystyka problemoacutew jakie mogą wystąpić przy
podejmowanej działalności a na tej podstawie oszacowanie wartości
przedsięwzięcia i jego zyskowności w świetle obowiązku ochrony środowiska
Ocena zagrożenia dokonywana jest w formie szczegoacutełowego i
specjalistycznego opisu uwzględniajacego wszelkie możliwe do przewidzenia
skutki przedsięwzięcia w związku z czym stanowi merytoryczną podstawę do
podjęcia przez organ administracji publicznej właściwej decyzji Sam wniosek
stanowi jedynie techniczne informacje o przedsięwzięciu bez odniesienia do
wpływu na środowisko Ocena zagrożenia jest bazą do polemiki do formułowania
argumentoacutew bdquozardquo i bdquoprzeciwrdquo podejmowaniu powyższych działań ukazuje
najważniejsze ich aspekty i pozwala na ustosunkowanie się do sprawy także
laikom Uwidaczania się tutaj pewne podobieństwo pomiędzy oceną zagrożenia a
raportem oddziaływania na środowisko ktoacutery jest jednym z dokumentoacutew
istotnych w postępowaniu w przedmiocie oceny oddzialywania przedsięwzięcia
na środowisko564
Raport oddziaływania na środowisko stanowi bowiem także
podstawę formułowania treści decyzji (decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia) Warto w tym miejscu
dokonać zwięzłej prezentacji problematyki sporządzania raportoacutew i
skonfrontować to z problemami występującymi bądź mogącymi wystąpić na
gruncie konstruowania i zapoznawania się z oceną zagrożeń
Na początek rozważenia wymaga charakter prawny oceny zagrożeń Za
wykonanie oceny zagrożeń odpowiedzialny jest wnioskodawca i to on w świetle
prawa ocenę sporządza Podobnie jak raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na
środowisko ocenę zagrożenia z racji swojej treści i celu dla jakiego jest tworzona
należy uznać za nienazwany środek dowodowy do ktoacuterej zastosowanie będą
564
Patrz M Micińska Udział społeczeństwa s 237
245
miały wszystkie zasady postępowania dowodowego określone w Kodeksie
postępowania administracyjnego565
Jak stwierdził WSA w Lublinie w wyroku z
dnia 31 marca 2011 r bdquoraport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko ma
charakter dokumentu prywatnego inwestora będącego dowodem w postępowaniu
administracyjnym Raport oceniany jest przez organ wydający decyzję
określającą uwarunkowania środowiskowe a uczestnicy postępowania mają
możliwość zgłoszenia zastrzeżeń dotyczących tego dowodurdquo566
Charakterystyka
oceny zagrożeń wskazuje na jej zbliżony do raportu o oddziaływaniu
przedsięwzięcia na środowisko charakter przy postępowaniach dotyczących
działań z użyciem GMO Oznacza to że organy administracji uczestniczące w
procesie wydawania decyzji powinny weryfikować gruntownie informacje
zawarte w ocenie zagrożeń
Z ustawy o mikroorganizmach i organizmach genetycznie
zmodyfikowanych podobnie jak z ustawy o udostępnianiu informacji o
środowisku i jego ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o
ocenach oddziaływania na środowisko w przypadku raportu o oddziaływaniu
przedsięwzięcia na środowisko nie wynika że podmiot ubiegający się o zgodę czy
zezwolenie ktoacutery jednocześnie sporządza ocenę zagrożenia traktowany będzie
jako biegły w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego Biegłym w
znaczeniu potocznym jest osoba posiadająca wiedzę fachową w danej dziedzinie
(znawca rzeczoznawca ekspert)567
Biegłym w znaczeniu proceduralnym jest
natomiast osoba powołana na biegłego przez organ orzekający568
Z punktu widzenia prowadzonych rozważań najbardziej istotną jest zasada
swobodnej oceny dowodoacutew Zasada swobodnej oceny dowodoacutew polega na tym
bdquoby organ przy ustalaniu prawdy na podstawie materiału dowodowego nie był
skrępowany żadnymi przepisami co do wartości poszczegoacutelnych rodzajoacutew
dowodoacutew i moacutegł swobodnie tj zgodnie z własną oceną wynikoacutew postępowania
dowodowego (wyjaśniającego) w danej sprawie ustalić stan faktyczny569
Przyjąć
565
W Radecki Charakter prawny raportu s 36 566
Wyrok WSA w Lublinie z dnia 31 marca 2011 r II SALu 84510 LEX nr 993489 567
Słownika języka polskiego źroacutedło sjppwnpl z dnia 20042014 r 568
E Iserzon J Starościak (w) Kodeks postępowania administracyjnego Komentarz s 176 569
Ibidem s 155
246
należy że wiedza i doświadczenie życiowe połączone z zasadami logiki to te
kryteria ktoacutere winny być stosowane przez organ przy dokonywaniu oceny
zebranego materiału dowodowego570
W wyroku NSA w Warszawie z dnia 23
września 1998 r przyjęto że bdquoZgodnie z zasadą prawdy obiektywnej w
sprawach w ktoacuterych na stronie spoczywa ciężar wskazania konkretnych faktoacutew i
zdarzeń z ktoacuterych wywodzi ona dla siebie określone skutki prawne a twierdzenia
strony w tym zakresie są ogoacutelnikowe lub lakoniczne obowiązkiem organu
prowadzącego postępowanie jest wezwanie strony do uzupełnienia i
sprecyzowania tych twierdzeń Dopiero gdy strona nie wskaże takich konkretnych
okoliczności można z tego wywieść negatywne dla niej wnioski571
Zastanowienia wymaga kwestia czy ocena zagrożenia powinna być
sporządzana przez samego wnioskodawcę i czy wpływa to pozytywnie na
rzeczywistą ocenę sprawy przez podmioty biorące udział w postępowaniu Skoro
bowiem ocena zagrożenia stanowi jeden z kluczowych elementoacutew na ktoacuterych
organ opiera swoją decyzję kwestia poprawnego jej sformułowania jest
niezwykle istotna a jej nieprawidłowe skonstruowanie może prowadzić do
naruszenia zasady przezorności572
Ocena zagrożenia z pewnością spełnia swoją rolę jeżeli jest sporządzona
we właściwy i rzetelny sposoacuteb przez kompetentną sobę Z zasady przezorności
wynika ponadto iż w przypadku kiedy pewne jest na podstawie akutalnej
wiedzy i naukowych dowodoacutew iż przy wykorzystaniu najlepszych i
najnowocześniejszych rozwiązań technologicznych nie uniknie się potencjalnych
zagrożeń wobec środowiska wynikających z planowanej działaności to podmiot
ktoacutery taką działalność chce rozpocząć powinien we własnym zakresie dołożyć
należytych starań aby wszelkie potencjalne zagrożenia wykazać573
Ocena
zagrożenia stanowi więc ważny punkt odniesienia w przypadku składania przez
społeczeństwo uwag i wnioskoacutew a na wnioskodawcy ciąży odpowiedzialność za
jakość merytoryczną tej oceny W przeciwieństwie do raportu o oddziaływaniu
570
Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 7022013 r I SAGo 29212 LEX nr
1277885 571
Wyrok NSA w Warszawie z dnia 23 września 1998 r sygn akt III SA 279297 LEX nr 44742 572
Por wyrok NSA w Warszawie z dnia 19 stycznia 2012 r sygn akt II OSK 61511 LEX nr
1123134 573
Patrz K Gruszecki Prawo ochrony środowiskaWarszawa 2008 s 36
247
przedsięwzięcia na środowisko w ustawie o mikroorganizmach i organizmach
genetycznie zmodyfikowanych brakuje przepisu ktoacutery wprowadzałby w
określonym zakresie kontrolę nad treścią oceny zagrożenia Ustawa o
mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych nie przewiduje
wymogu poświadczenia kwalifikacji przez osoby sporządzające ocenę zagrożenia
i nie wprowadza szczegoacutełowych rozwiązań kontrolnych w stosunku do treści
oceny zagrożenia Dopiero kiedy wnioskodawca otrzyma zgodę na działalność
jest ona nadzorowana i kontrolowana przez odpowiednie organy administracji
Wnioskodawca co prawda jest w tym wypadku osobą specjalizującą się w danej
dziedzinie jednak ze względu na fakt iż zależy mu na decyzji zezwalającej nie
można wykluczyć iż może on tak skonstruować ocenę zagrożeń aby
przemawiała ona na jego korzyść Istnieje więc prawdopodobieństwo braku
obiektywnej oceny sytuacji Przyjmując nawet że taki wnioskodawca następnie
zostałby pociągnięty do odpowiedzialności za sporządzenie oceny zagrożenia
niezgodnej z rzeczywistym stanem rzeczy jednakże wciąż wpływało by to na
brak realizacji zasady przezorności i prawa do informacji a także udziału
społeczeństwa w postępowaniu w sprawach GMO Co więcej w przypadku
raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko wnioskodawca nie
przygotowuje takiego raportu sam a zleca go fachowemu podmiotowi Widoczne
są tu więc znaczne roacuteżnice ktoacutere wpływają na realizację podstawowych zasad
postępowania w sprawach z zakresu ochrony środowiska
Warto także nadmienić iż właśnie w odniesieniu do kwestii autorstwa
raportoacutew o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko ustawodawca
postanowił wprowadzić zmiany w uuiś Poprzedni stan prawny nie regulował
kto może być autorem prognozy oddziaływania na środowisko raportu o
oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko czy też raportu o oddziaływaniu
przedsięwzięcia na obszar Natura 2000 Efektem tego było wiele prognoz i
raportoacutew ktoacutere charakteryzowały się bardzo niską wartością merytoryczną
nieznajomością prawa czy obowiązujących norm W wyniku tego cały proces
administracyjny ulegał wydłużeniu ponieważ organy ktoacutere weryfikują te
dokumenty (np regionalny dyrektor ochrony środowiska) wzywały kilkukrotnie
do uzupełnienia raportoacutew Jeśli autorzy nie byli wstanie wyjaśnić i uzupełnić
248
brakoacutew kończyło się to odmową wydania decyzji o środowiskowych
uwarunkowaniach bądź koniecznością powtoacuterzenia badań przez innego
wykonawcę co wiązało się z dodatkowym czasem i kosztami inwestora574
Zmiany w tym zakresie zostały wprowadzone ustawą z dnia 9 października
2015 r o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego
ochronie udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach
oddziaływania na środowisko oraz niektoacuterych innych ustaw575
W nowych
przepisach wskazany jest szereg wymogoacutew wobec potencjalnego autora raportu o
oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko (art 74a uuiś)
De lege ferenda w przypadku oceny zagrożeń uregulowanej na gruncie
umogz powinny być stworzone unormowania wprowadzające obowiązek
potwierdzenia oceny zagrożeń a nawet całej dokumentacji dołączonej do wniosku
przez odpowiednio do tego wyznaczone podmioty Spowodowałoby to podwoacutejny
korzystny skutek - po pierwsze zwiększyłoby skuteczność partycypacji
społeczeństwa ktoacutere mogłoby odnieść się do rzetelnych obiektywnych danych
po drugie wpłynęłoby to na zmniejszenie nieprawidłowości w wykonywaniu
działań z GMO na ktoacutere została wydana zgoda
W ramach prowadzonych rozważań na temat oceny zagrożeń należy
odpowiedzieć na pytanie czy forma dokumentacji dołączanej do wniosku o
udzielenie zezwolenia na wykorzystywanie GMO jest odpowiednia w stosunku i
do realizacji celu jej udostępniania czyli umożliwienia skutecznej partycypacji
społeczeństwa w postępowaniu Tutaj roacutewnież jako przykładem warto posłużyć
się raportem o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko W przypadku
raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko zgodnie
z art 66 ust 1 pkt 18 uuiś powinien on zawierać streszczenie informacji w
języku niespecjalistycznym Nie ulega wątpliwości iż reprezentanci szeroko
rozumianego społeczeństwa są w stanie tylko wtedy odnieść się merytorycznie do
treści wniosku kiedy sami mają szansę na zrozumienie procesoacutew wchodzących w
zakres wnioskowanej działalności Wydaje się więc że dla rzeczywistego
574
M Roszyk Autor raportu środowiskowego Zmiany w ustawie o udostępnianiu informacji o
środowisku ndash cz3 Ansee Consulting 20052016 r źroacutedłohttpwwwanseeplautor-raportu-
srodowiskowego z dnia 18102016 r 575
Dz U tj z 2015 r poz 1936 z poacuteźn zm
249
uczestnictwa społeczeństwa w postępowaniu niezbędne jest sporządzenie
dokumentacji w języku zrozumiałym dla przeciętnej osoby nie będacej specjalistą
w danej dziedzinie W przypadku oceny zagrożenia w ustawie i
mikroorganizmach i organizmach genetycznie zmodyfikowanych takiego rodzaju
regulacja nie występuje Wnioskodawca nie ma więc obowiązku tłumaczenia
dokumentacji na język niespecjalistyczny co tworzy wyraźną barierę w
przystąpieniu członkoacutew społeczeństwa do postępowania Społeczeństwo nie
mając możliwości adekwatnego wypowiedzenia się co do poszczegoacutelnych kwestii
związanych z działalnością wnioskodawcy z reguły będąc też nastawionym
negatywnie do działań związanych z GMO może nawet wbrew własnym
przekonaniom zrezygnować z partycypacji nie mając rzeczowych argumentoacutew w
sprawie Taka regulacja a raczej jej brak wpływa na wzrost prawdopodobieństwa
powstania konfliktoacutew ekologicznych Z pewnością wprowadzenie analogicznego
do wskazanego przepisu w ustawie i mikroorganizmach i organizmach
genetycznie zmodyfikowanych wpłynęłoby roacutewnież na bardziej pozytywne
postrzeganie organoacutew administracji i umożliwiłoby efektywny dialog pomiędzy
państwem a obywatelami W efekcie przyczyniłoby się to do zwiększenia
zaufania obywateli do państwa i pozwoliłoby obywatelom na wyrobienie sobie
popartych rzetelnymi informacjami poglądoacutew na temat działań związanych z
GMO Jeżeli taka regulacja zostałaby stworzona istotnym byłoby roacutewnież aby
streszczenia w języku niespecjalistycznym nie formułowano lakonicznie bez
odwoływania się do poszczegoacutelnych elementoacutew oceny Niestety aktualnie jest to
dość często praktykowane w przypadku raportoacutew o oddziaływaniu
przedsięwzięcia na środowisko576
Stosowną regulacją w odniesieniu do prowadzonych rozważań byłoby
wprowadzenie tożsamego do art 66 ust 1 pkt 15 uuiś przepisu o ujęciu w
dokumentacji sprawy analizy możliwych konfliktoacutew społecznych związanych z
planowanym przedsięwzięciem Za proponowaną zmianą stoją argumenty w
postaci ogromnej skali kontrowersji dyskusji publicznych oraz społecznego
niezadowolenia wobec jakiejkolwiek aktywności państwa związanej z GMO
576
M Micińska Udział społeczeństwa op cit s 156
250
Analiza możliwych konfliktoacutew społecznych pozwoliłaby organom administracji
publicznej na podjęcie działań profilaktycznych w postaci np zwiększenia
aktywności w celu poinformowania społeczeństwa o toczącym się postępowaniu
określenia najbardziej dogodnego terminu na powiadomienie społeczeństwa i być
może także zastosowanie elastycznych i preferencyjnych terminoacutew na złożenie
uwag i wnioskoacutew co wymagało opisanych juz wcześniej zmian w przepisach
regulujących terminy składania uwag i wnioskoacutew Analiza wystąpienia
możliwych konfliktoacutew stworzyłaby fundament do podjęcia decyzji o zwołaniu
rozprawy otwartej dla społeczeństwa
Ostanią z analizowanych w tym rozdziale procedur jest postępowanie w
przedmiocie wprowadzenia GMO do obrotu Analizę tej procedury rozpocząć
należy od wskazania zasadniczej roacuteżnicy pomiędzy tym postępowaniem a
opisanymi dotychczas postępowaniami w sprawie zamkniętego użycia GMM i
GMO oraz zamierzonego uwalniania GMO do środowiska Omawiane
postępowanie roacuteżni się przede wszystkim tym iż nie jest ono zlokalizowane
miejscowo Przedmiotem zezwolenia jest więc wprowadzenie GMO do obrotu na
terytorium całego kraju Będzie się to niewątpliwie wiązało z innym sposobem
powiadomienia społeczeństwa o postępowaniu niż w przypadku opisanych
powyżej postępowań Nie będą miały więc zastosowania wymogi umieszczenia
informacji o planowanym postępowaniu bdquow pobliżu miejsca planowanego
przedsięwzięciardquo oraz bdquomiejscowościach właściwych ze względu na przedmiot
ogłoszeniardquo Przydatnym w tych okolicznościach byłoby roacutewnież ogłoszenie
informacji o postępowaniu w prasie ogoacutelnopolskiej Wydaje się więc że na
potrzeby postępowania w zakresie wydania zezwolenia na wprowadzenie do
obrotu można w pewnym zakresie zmodyfikować art 3 ust 1 pkt 11d uuiś
ktoacutery stanowi o podaniu do publicznej wiadomości w przypadku gdy
przedsięwzięcie ma miejsce na terenie innej gminy577
Specyfika procedury
determinuje także miejsce zapoznania się z dokumentacją i składania uwag i
wnioskoacutew - będzie to jedynie Ministerstwo Środowiska Należy pamiętać iż
wprowadzenie do obrotu nie wiąże się z oddziaływaniem na konkretny możliwy
do określenia obszar a polega na dostarczaniu lub udostępnianiu GMO
577
M Bar J Jędrośka Udział społeczeństwa w podejmowaniu decyzji op cit s 77