Niezgodna: Wierna

7/25/2019 Niezgodna: Wierna

1/389


2/389

Veronica Roth

Wierna


3/389

Jo, ktra mnie prowadzi i wspiera

Na kade pytanie, na ktre mona odpowiedzie,trzeba odpowiedzie

lub przynajmniej podda je analizie.

Rozumowanie niezgodne z zasadami logiki trzeba zakwestionowa.

Odpowiedzi nieprawidowe trzeba skorygowa,

a prawidowe potwierdzi.

fragment manifestu Erudycji


4/389

Rozdzia 1

Tris

Chodz w t i z powrotem po celi w kwaterze gwnej Erudytw, a sowa z nagrania

wci rozbrzmiewaj echem w mojej gowie: Bd si nazywa Edith Prior. I o wielu

rzeczach z radoci zapomn.

- To znaczy, e nigdy wczeniej jej nie widziaa? Nawet na zdjciach? - pyta

Christina. Opiera zranion nog na poduszce. Zostaa postrzelona podczas naszej karkoomnejprby zaprezentowania miastu nagrania Edith Prior. Nie wiedzielimy jeszcze wtedy, co w

nim jest ani e wstrznie podstawami naszego wiata: zburzy frakcje, zburzy nasz

tosamo. - To jaka babcia albo ciotka?

- Ju ci mwiam, e nie - odpowiadam, zawracajc spod ciany. - Mj ojciec ma...

mia na nazwisko Prior, wic to wskazywaoby na jego rodzin. Ale Edith to imi Altruistw,

a krewni mojego ojca pochodzili z Erudycji, czyli...

- Czyli Edith Prior musi by starsza - stwierdza Cara. Opiera gow o cian. W tej

pozycji wyglda dokadnie tak jak jej brat, Will... mj przyjaciel, ktrego zastrzeliam. Nagle

Cara prostuje si i jego duch znika. - O kilka pokole. Antenatka.

- Antenatka. - Sowo kojarzy mi si ze staroci, tak jak kruszca si cega. Robic

zwrot, dotykam ciany. Jest biaa i chodna.

Moja antenatka przekazaa mi nastpujce dziedzictwo: wyzwolenie z frakcji i

wiadomo, e moja niezgodno ma duo wiksze znaczenie, ni kiedykolwiek sdziam.

Moje istnienie to znak, e musimy opuci miasto i zaofiarowa swoj pomoc tym, ktrzy

mieszkaj poza jego granicami.

- Chc wiedzie... - odzywa si Cara, przesuwa domi po twarzy. - Musz wiedzie,

jak dugo tutaj jestemy. Mogaby cho na chwil przesta chodzi?


5/389

Zatrzymuj si na rodku celi i unosz brwi.

- Przepraszam - mruczy Cara.

- Dobra, nic si nie stao - agodzi Christina. - Siedzimy tu ju zdecydowanie za dugo.

Mino wiele dni, odkd za pomoc paru krtkich komend Evelyn zapanowaa nad

chaosem w siedzibie Erudycji i kazaa zaprowadzi wszystkich winiw do cel na trzecim

pitrze. Jaka bezfrakcyjna kobieta opatrzya nam rany i rozdaa rodki przeciwblowe;

dostaymy kilka posikw i kilka razy pozwolono nam wzi prysznic, ale nikt nie chcia

nam powiedzie, co si dzieje na zewntrz. Cho uparcie o to wypytywaam.

- Mylaam, e Tobias do nas przyjdzie. - Przysiadam na brzegu pryczy. - Gdzie on

jest?

- Moe jeszcze si zoci, e go okamaa i wsppracowaa za jego plecami z jego

ojcem? - podsuwa Cara.

Rzucam jej wcieke spojrzenie.

- Cztery nie jest taki maostkowy - mwi Christina i albo chce w ten sposb uciszy

Car, albo uspokoi mnie, sama nie wiem. - Co go musiao zatrzyma. Powiedzia przecie,

eby mu zaufaa.

W zamieszaniu, gdy wszyscy zaczli krzycze, a bezfrakcyjni usiowali zepchn nasw stron schodw, zapaam go za koszul, ebymy nie zostalirozdzieleni. Tobias chwyci

mnie za nadgarstki i odepchn, mwic: Zaufaj mi. Id, dokd ci ka.

- Staram si - zapewniam zgodnie z prawd. Staram si mu zaufa. Ale wszystko we

mnie, kada komrka i kady nerw, wyrywa si ku wolnoci: chce nie tylko uciec z celi, ale i

z wizienia - z tego miasta.

Musz si dowiedzie, co jest za ogrodzeniem.


6/389

Rozdzia 2

Tobias

Nie potrafi przemierza tych korytarzy i nie przypomina sobie jednoczenie dni,

ktre spdziem tu jako wizie: bez butw, z blem pulsujcym przy kadym ruchu. A

razem z tym wspomnieniem pojawia si kolejne: oczekiwania na mier Beatrice Prior, moichpici walcych w drzwi, jej ng przerzuconych przez rami Petera, gdy mwi, e zostaa

tylko upiona.

Nienawidz tego miejsca.

Nie wyglda ju tak porzdnie jak za czasw Erudycji; zostao zniszczone podczas

wojny, ciany s podziurawione przez kule, wszdzie walaj si potuczone arwki. ladybutw i migocce lampy prowadz mnie do jej celi. Zostaj wpuszczony bez sowa, bo nosz

symbol bezfrakcyjnych - puste koo na czarnej opasce - wok ramienia, a rysy Evelyn na

twarzy. Imi i nazwisko Tobias Eaton przynosiy kiedy wstyd, teraz oznaczaj wadz.

Tris kuca obok Christiny, naprzeciwko Cary. Moja Tris powinna by blada i drobna -

bo jest blada i drobna - ale mam wraenie, e wypenia sob cay pokj.

Patrzy na mnie wielkimi oczami i zrywa si na rwne nogi. Obejmuje mnie mocno w

pasie i wtula we mnie twarz.

ciskam j jedn rk za rami, a drug gadz po wosach, wci zaskoczony, gdy

kocz si powyej karku. Cieszyem si, e je cia, bo dziki temu ma fryzur onierza, a

nie dziewczyny. Wiedziaem, e jej si to przyda.

- Jak tu wszede? -pyta cicho, ale wyranie.


7/389

-Nazywam si Tobias Eaton - odpowiadam, na co Tris parska miechem.

- No tak. Cigle zapominam. - Odsuwa si troch, eby na mnie spojrze. W jej

oczach maluje si niepewno, jakby bya stert lici wystawion na podmuchy wiatru. - Co

si dzieje? Czemu nie przyszede wczeniej?

W jej gosie sycha desperacj, baganie. Cho to miejsce budzi we mnie wiele

potwornych wspomnie, w niej budzi jeszcze wicej: droga na wasn egzekucj, zdrada

brata, serum strachu. Musz j std wydosta.

Cara patrzy na nas z ciekawoci. Czuj si niezrcznie, jakby wasna skra na mnie

nie pasowaa. Nie lubi mie publicznoci.

- Evelyn zamkna miasto - informuj. -Nikomu nie wolno zrobi nawet kroku bez jej

pozwolenia. Kilka dni temu wygosia ordzie o koniecznoci zjednoczenia si przeciwko

naszym ciemicom, ludziom z zewntrz.

- Ciemicom? - pyta Christina. Wyciga z kieszeni fiolk i yka jej zawarto: to

pewnie rodek przeciwblowy na postrzelon nog.

Wkadam rce do kieszeni.

- Evelyn, i tak naprawd sporo innych osb, uwaa, e nie powinnimy opuszcza

miasta tylko po to, by pomc garstce ludzi, ktra nas tu wepchna i ktra potem znw nas

wykorzysta. Grupa Evelyn chce sprbowa uzdrowi miasto i rozwiza wasne problemy,zamiast wyjeda i rozwizywa problemy innych. Oczywicie parafrazuj. Podejrzewam,

e takie podejcie do sprawy jest dla mojej matki bardzo wygodne, bo pki wszyscy jestemy

na miejscu, ma nas pod kontrol. Z chwil, gdy opucimy miasto, straci swoje wpywy.

- Super. - Tris przewraca oczami. - Oczywicie musiaa wybra najbardziejsamolubne

rozwizanie.

- Ale to ma sens. - Christina oplata palcami fiolk. -Nie mwi, e nie chc opuci


8/389

miasta i przekona si, co jest na zewntrz, ale tu wystarczajco duo si dzieje. Jak mamy

pomc ludziom, o ktrych nic nie wiemy?

Tris zastanawia si nad tym, przygryzajc policzek od rodka.

- Nie wiem - przyznaje.

Zegarek pokazuje trzeci. Za dugo ju tu siedz - wystarczajco dugo, eby Evelyn

nabraa podejrze. Powiedziaem, e id zerwa z Tris i e nie zajmie mi to duo czasu. Nie

jestem pewny, czy mi uwierzya.

- Suchaj - odzywam si. - Przyszedem gwnie po to, eby ci ostrzec. Niedugo

zaczn si przesuchania. Podadz ci serum prawdy i jeli zadziaa, zostaniesz skazana za

zdrad. Chyba wszyscy chcielibymy tego unikn.

- Za zdrad? - krzywi si Tris. - Jakim cudem wyjawienie prawdy to zdrada?

- Okazaa swoim przywdcom nieposuszestwo - wyjaniam. - Evelyn i jej

zwolennicy nie chc opuszcza miasta. Nie podzikuj ci za puszczenie tego nagrania.

- S tacy sami jak Jeanine!- Zaciska pici, jakby chciaa w co uderzy, ale nie ma

nic pod rk. - Gotowi zrobi wszystko, by zdusi prawd. I po co? eby rzdzi swoim

maym krlestwem? To mieszne.

Nie chc mwi tego na gos, ale czciowo zgadzam si z matk. Nie mam adnych

zobowiza wobec ludzi spoza miasta, bez wzgldu na swoj Niezgodno. Nie jestempewny, czy chc ofiarowa im siebie, eby mogli rozwiza problemy ludzkoci. Cokolwiek

to znaczy.

Ale chc si z miasta wydosta rwnie rozpaczliwie jak zapane w potrzask zwierz.

Dzikie i rozwcieczone. Gotowe odgry sobie ap, byle si uwolni.

- Tak czy inaczej - podejmuj ostronie - jeli serum prawdy zadziaa, zostanieszskazana.


9/389

- Jeli zadziaa? -pyta Cara, mruc oczy.

- Jestem Niezgodna. - Tris pokazuje palcem wasn gow. - Pamitasz?

- Fascynujce. - Cara wsuwa luny kosmyk we wosy zebrane w kok nad karkiem. -

Ale nietypowe. Z tego, co mi wiadomo, wikszo Niezgodnych nie jest odporna na dziaanie

serum prawdy. Zastanawia mnie, dlaczego w twoim przypadku jest inaczej.

- Nie tylko ciebie to zastanawia, ale te wszystkich Erudytw, ktrzy szprycowali

mnie serum - rzuca ze zoci Tris.

- Skupcie si, dobrze? Wolabym nie musie odbija was z wizienia si - mwi.

Nagle bardzo potrzebuj wsparcia. Wycigam rk, a Tris splata swoje palce z moimi. Dotyk

nie jest dla nas czym zwyczajnym; kady kontakt fizyczny ma ogromne znaczenie: dodaje

nam si i przynosi ulg.

-No, ju dobrze - agodzi Tris. - Jaki masz pomys?

- Przekonam Evelyn, eby moga zeznawa pierwsza - wyjaniam. - Musisz

wymyli co, co oczyci z zarzutw Christin i Car, a potem powtrzy to pod wpywem

serum.

- Ale co mam powiedzie?

- Zostawiam to tobie. Z nas dwojga ty potrafisz lepiej kama.

Mam wiadomo, e te sowa trafiaj w czuy punkt. Tris wielokrotnie mnie

okamywaa. Obiecaa, e nie pjdzie dobrowolnie na mier do siedziby Erudycji, gdy

Jeanine zadaa, eby kto z Niezgodnych si powici, po czym i tak posza. Powiedziaa,

e zostanie w domu podczas ataku Erudytw, a ja znalazem j pniej w ich kwaterze, gdzie

wsppracowaa z moim ojcem. Rozumiem, dlaczego to wszystko robia, co nie zmienia

faktu, e jeszcze nie przestao bole.


10/389

- No tak. - Tris wbija wzrok w podog. - Dobrze, co wymyl.

Kad jej do na ramieniu.

- Porozmawiam z Evelyn o twoim procesie. Postaram si, eby odby si jak

najszybciej.

- Dzikuj.

Odczuwam ogromn potrzeb, jake ju znajom, by wyj poza swoje ciao i

przemwi bezporednio w jej umyle. To ta sama potrzeba, ktra przy kadym spotkaniu

kae mi j pocaowa, bo jakikolwiek dystans midzy nami jest dla mnie nie do zniesienia.

Nasze palce, jeszcze przed chwil luno splecione, zaciskaj si teraz mocno. Do Tris jest

mokra od potu, a moja zgrubiaa od chwytania w biegu zbyt wielu porczy, zbyt wielu

jadcych pocigw. Tris wyglda blado i mizernie, ale jej oczy przywouj mi w mylach

obraz otwartego nieba, ktre widziaem tylko w snach, nigdy w rzeczywistoci.

- Jeli macie zamiar si caowa, to bdcie askawi mnieuprzedzi, ebym moga si

odwrci - da Christina.

- Mamy zamiar - odpowiada Tris. I si caujemy.

Dotykam doni jej policzka, aby spowolni pocaunek, ale trzymam usta przy jej

ustach. Pragn poczu dokadnie wszystkie miejsca styku naszych warg i wszystkie puste

przestrzenie midzy nimi. Rozkoszuj si wsplnie wydychanym powietrzem, a na koniec

pieszczotliwie pocieram nosem o jej nos. Chc co powiedzie, ale si powstrzymuj, bo tobardzo intymne wyznanie. Po chwili jednak stwierdzam, e mao mnie to obchodzi.

- Chciabym by teraz z tob sam na sam - mwi, wychodzc z celi.

Tris si umiecha.

- Ja prawie zawsze tego chc.


11/389

Zamykajc drzwi, widz, jak Christina udaje, e wymiotuje, jak Cara si mieje, a Tris

stoi z bezwadnie opuszczonymi rkoma.

Rozdzia 3

Tris

Jestecie band idiotw. - Donie mam zacinite jak pice dziecko. Pici trzymamna kolanach. Ciao ciy mi od serum prawdy. Na powiekach zbiera si pot. - Zamiast mnie

przesuchiwa, powinnicie mi raczej podzikowa.

- Mamy ci dzikowa za to, e nie suchaa polece przywdcw swojej frakcji? e

prbowaa uniemoliwi jednemu z nich zabicie Jeanine Matthews? Twoje postpowanie

wiadczy o zdradzie. - Evelyn Johnson wypluwa z siebie sowa jak w jad.

Jestemy w salikonferencyjnej w kwaterze gwnej Erudytw. Teraz to sala sdowa.

Od co najmniej tygodnia jestem winiem.

Zauwaam Tobiasa. Stoi w pcieniu za matk, na wp ukryty. Odwraca wzrok od

chwili, gdy kazali mi zaj miejsce i przecili plastikowy pasek wok nadgarstkw. Przez

uamek sekundy patrzy mi w oczy - rozumiem: czas zacz kama.

Odkd wiem, e to potrafi, jest mi duo atwiej. Z t sam atwoci uwalniam umys

spod zasnuwajcych go oparw serum prawdy.

- Nie jestem zdrajczyni - oznajmiam. - Byam przekonana, e Marcus wykonuje

rozkazy Niezgodnych i bezfrakcyjnych. Poniewa nie mogam przyczy si do walki,

chciaam pomc w inny sposb.

- Dlaczego nie moga walczy? - Wosy Evelyn podwietlone s jarzeniwk. Nie


12/389

widz jej twarzy, poza tym nie wolno mi koncentrowa si na niczym duej ni sekund, bo

ryzykuj, e obezwadni mnie serum.

- Bo... - Zagryzam warg, jakbym prbowaa za wszelk cen zachowa dalsze sowa

dla siebie. Nie wiem, kiedy nauczyam si tak dobrze gra, ale do kamstwa zawsze miaam

talent, a rnica jest pewnie niewielka. - Bo nie byam w stanie wzi pistoletu do rki. Po

tym... jak go zastrzeliam. Jak zastrzeliam Willa. Mojego przyjaciela. Gdy tylko braam

pistolet, zaczynaam panikowa.

Evelyn mocniej mruy oczy. Podejrzewam, e nawet w najgbszych zakamarkach

swojej duszy nie znajduje dla mnie wspczucia.

- A zatem Marcus powiedzia ci, e wykonuje moje rozkazy? - pyta. - A ty mu

uwierzya, cho wiedziaa, e jego stosunki zarwno z Nieustraszonoci, jak i z

bezfrakcyjnymi s do napite?

- Tak.

- Rozumiem ju, dlaczego nie wybraa Erudycji - parska.

Czuj, e pal mnie policzki. Mam ochot j uderzy; zreszt pewnie nie tylko ja, ale

wikszo osb w tym pomieszczeniu nigdy nie odwayaby si do tego przyzna. Evelyn

uwizia nas w miecie, w ktrym ulice s patrolowane przez uzbrojone oddziay

bezfrakcyjnych. Dobrze wie, e kto ma bro, ten ma wadz. A skoro Jeanine Matthews nie

yje, nie zosta nikt, kto mgby j jej odebra.

Zamienilimy jedn tyrank na drug. Tak wyglda teraz nasz wiat.

- Dlaczego nikomu o tym nie powiedziaa? - pyta.

-Nie chciaam si przyzna do saboci - odpowiadam. - I nie chciaam, eby Cztery

wiedzia, e wsppracuj z jego ojcem. Byam pewna, e mu si to nie spodoba. - Czuj, e

serum prawdy wpycha mi do garda inne sowa. - Ujawniam prawd na temat naszegomiasta. Pokazaam, dlaczego si tu znalelimy. Jeli nie chcesz mi za to podzikowa, to


13/389


14/389

- Mylisz, e przesadziam z tymsyfem i tronem?

- Nie. Spodziewaa si, e bdziesz si stawia. Gdyby zachowaa si inaczej,

mogaby nabra podejrze.

Czuj, e wszystko we mnie a buzuje w oczekiwaniu na to, co ma si zdarzy. Jestem

wolna. Znajdziemy sposb, eby wydosta si z miasta. Koniec z wyczekiwaniem,

przemierzaniem celi w t i we w t, wypytywaniem stranikw o rzeczy, ktrych nie chcieli

mi zdradzi.

Dzi rano powiedzieli mi jednak co nieco o nowych porzdkach w miecie. Byli

czonkowie frakcji maj obowizek przeprowadzi si w okolice kwatery gwnej Erudycji i

wymiesza midzy sob; w jednym miejscu nie moe mieszka wicej ni czterech czonkw

danej frakcji. Nakazano nam te powymienia si ubraniami. W zwizku z t dyrektyw ju

wczeniej dostaam t koszul Serdecznoci i czarne spodnie Prawoci.

-No dobra, tdy... - Uriah wyprowadza mnie z windy.

To pitro kwatery Erudytw jest cae ze szka, cznie ze cianami. Przewieca przez

nie soce i maluje na pododze tczowe plamy. Osaniam doni oczy i wchodz za Uriahem

do dugiej, wskiej sali, wzdu ktrej cign si rzdy ek. Przy kadym stoi szklana szafka

na ubrania i ksiki oraz may stolik.

- To bya kiedy sypialnia nowicjuszy Erudycji - opowiada Uriah. - Zajem ju ka

Christinie i Carze.

Na ku przy drzwiach siedz trzy dziewczyny w czerwonych koszulach - chyba

Serdeczne - a na jednej z pryczy po lewej siedzi starsza kobieta: z ucha zwisaj jej okulary -

to pewnie jaka Erudytka. Wiem, e powinnam przesta przyporzdkowywa spotykanych

ludzi do frakcji, ale to gboko zakorzeniony nawyk i trudno si go pozby.

Uriah opada na ko na kocu sali. Siadam na ssiednim, szczliwa, e wreszciejestem wolna i mog odpocz.


15/389

- Zeke twierdzi, e procedura oczyszczania z zarzutw czasem troch trwa, wic

dziewczyny powinny zosta zwolnione pniej - mwi.

Przez chwil czuj ulg, e wszystkie bliskie mi osoby do wieczora bd

wypuszczone. Ale nagle przypominam sobie, e Caleb wci jest w celi, bo powszechnie

wiadomo, e by asystentem Jeanine Matthews i e bezfrakcyjni nigdy nie oczyszcz go z

zarzutw. Nie mam jednak pojcia, jak daleko si posun, eby wymaza po niej wszelki

lad.

Nic mnie to nie obchodzi, myl. Ale od razu wiem, e kami. Caleb jest moim

bratem.

- To dobrze. Dziki, Uriah.

Kiwa gow, po czym opiera j o cian.

- Jak si czujesz? - pytam. - To znaczy... Lynn...

Uriah od zawsze przyjani si z Lynn i Marlene, a teraz obie nie yj. Wydaje mi si,

e wiem, co czuje, bo sama te straciam dwch przyjaci: Ala, ktry nie wytrzyma presji

inicjacji, i Willa, ktry zgin podczas symulacji ataku na skutek moich nieprzemylanych

dziaa. Ale nie zamierzam udawa, e cierpimy tak samo. Przede wszystkim Uriah przyjani

si z Lynn i Marlene duo duej.

-Nie chco tym rozmawia. - Krci gow. - Ani o tym myle. Chc po prostu ydalej.

- W porzdku. Rozumiem. Tylko... daj zna, jeliby potrzebowa...

- Dobra - umiecha si i wstaje. - Masz wszystko, co trzeba, prawda? Obiecaem

mamie, e dzi do niej wpadn, wic musz si zbiera. Aha, bybym zapomnia: Cztery

mwi, e chciaby si z tob pniej spotka.


16/389

Prostuj si.

-Naprawd? Kiedy? Gdzie?

- Tu po dziesitej, na trawniku w Millennium. - Uriah umiecha si znaczco. - Nie

nakrcaj si tak, bo zarazwybuchniesz.

Rozdzia 4

Tobias

Moja matka zawsze przysiada na brzegu - krzesa, parapetu, stou -jakby zakadaa, e

nigdy nie wiadomo, kiedy trzeba bdzie ucieka. Tym razem przysiada na brzegu starego

biurka Jeanine w kwaterze Erudycji. Opiera siczubkami palcw o podog; za plecami ma

przymglone wiata miasta. Ta kobieta to same minie i koci.

- Chyba powinnimy porozmawia o twojej lojalnoci. - W jej gosie nie sycha

oskarenia, tylko zmczenie. Przez chwil wydaje si tak wyczerpana, e mam wraenie, i

mgbym j przejrze na wylot, ale zaraz potem prostuje si i wraenie znika. - Ostatecznie to

ty pomoge Tris odtworzy nagranie. Nikt inny o tym nie wie, ale ja wiem.

- Suchaj. - Pochylam si i opieram okciami o kolana. -Nie miaempojcia, co tam

byo. Bardziej ufaem opinii Tris ni wasnej. Nic poza tym.

Uznaem, e gdy powiem Evelyn, e rozstaem si z Tris, atwiej jej bdzie mi zaufa.

I rzeczywicie - kamstwo sprawio, e zrobia si wzgldem mnie yczliwsza i bardziej

otwarta.

- A teraz? Po obejrzeniu nagrania? - pyta. - Co sdzisz? Uwaasz, e powinnimy

opuci miasto?


17/389

Wiem, co chce ode mnie usysze: e moim zdaniem nie ma sensu wychodzi na

zewntrz. Ale nie umiem jej okamywa, wic postanawiam powiedzie cz prawdy.

- Boj si std wyj. Nie jestem pewny, czy to rozsdne, skoro za potem moe by

niebezpiecznie.

Evelyn przyglda si mi przez chwil z namysem, zagryzajc od rodka policzek.

Przejem od niej ten nawyk - potrafiem gry si do krwi, czekajc na powrt ojca, nie

wiedzc, kim bdzie tego dnia: powanym i godnym zaufania Altruist czy czowiekiem,

ktry mnie leje.

Przesuwam jzykiem po bliznach na policzku i przeykam lin, czujc gorycz

wspomnie.

Matka zsuwa si z biurka i podchodzi do okna.

- Od jakiego czasu dochodz mnie niepokojce wieci o rewolucyjnej organizacji,

ktra powstaje w naszych szeregach. - Patrzy na mnie spod uniesionej brwi. - Ludzie od

zawsze zrzeszali si w grupy. To ley w naszej naturze. Ale chyba nie spodziewaam si, e to

nastpi a tak szybko.

- Co to za organizacja?

- Zwolennicy opuszczenia miasta - odpowiada. - Dzi rano wydali co w rodzaju

manifestu. Mwi na siebie Wierni. - Widzi, e nie bardzo rozumiem, wic dodaje: - Bo sWierni wzgldem pierwotnego celu, w jakim powstao nasze miasto.

- Pierwotnego celu? Masz na myli to, co byo w nagraniu Edith Prior? e

powinnimy wypuci ludzi z miasta, gdy populacja Niezgodnych si rozronie?

- Wanie to. Ale te podzia na frakcje. Wierni twierdz, e powinnimy dalej y we

frakcjach, bo tak byo od pocztku. - Evelyn krci gow. - Niektrzy zawsze bd bali sizmian. Ale nie moemy im pobaa.


18/389

Po rozwizaniu frakcji czuem si troch jak czowiek wypuszczony po latach z

wizienia. Nie musz si ju martwi tym, czy kada moja myl albo decyzja jest zgodna z

konkretn ideologi. Nie chc powrotu frakcji.

Ale Evelyn, wbrew temu, co sama uwaa, wcale nas nie wyzwolia. Zmienia nas

tylko w bezfrakcyjnych. Boi si, na co bymy si zdecydowali, gdybymy naprawd mieli

wolno wyboru. A to oznacza, e bez wzgldu na to, co sdz o frakcjach, ciesz si, e kto

postanowi jej si przeciwstawi.

Staram si, eby moja twarz niczego nie wyraaa, ale serce zaczyna mi wali. Musz

uwaa, nie mog straci przychylnoci Evelyn. Innych atwo mi okamywa, ale nie j -

jedyn osob, ktra zna ca prawd na temat naszego altruistycznego domu, na temat tego,

co dziao si za zamknitymi drzwiami.

- I co masz zamiar w zwizku z tym zrobi? - pytam.

- Mam zamiar zaprowadzi porzdek, a co innego?

Sowo porzdek sprawia, e si prostuj, staj si sztywny jak krzeso, na ktrym

siedz. W tym miecie porzdek oznacza zastrzyki, serum i pusty wzrok; oznacza

symulacje, takie jak ta, podczas ktrej omal nie zabiem Tris, albo ta, ktra zamienia

Nieustraszonych w armi.

- Za pomoc symulacji? - pytam powoli.

Patrzy na mnie z wciekoci.

- Oczywicie, e nie! Nie jestem Jeanine Matthews!

Zoci mnie jej wybuch.

-Nie zapominaj, e praktycznie ci nie znam, Evelyn.


19/389

Krzywi si na te sowa.

- W takim razie wiedz, e nigdy nie uciekabym si do symulacji, eby dopi swego.

Ju wol mier.

I moliwe, e wanie ni si posuy: martwi na pewno bd milcze, bunt zostanie

zdawiony w zarodku. Bez wzgldu na to, kim s Wierni, trzeba ich ostrzec, i to szybko.

- Mog si dowiedzie, co to za jedni -proponuj.

- Pewnie, e moesz. Inaczej po co bym ci o tym mwia?

Powodw mogo by mnstwo. eby mnie sprawdzi. eby wprowadzi mnie w bd.

Znam swoj matk - jej zdaniem cel uwica rodki, tak samo jak zdaniem mojego ojca i

czasem moim.

- W takim razie zajm si tym. Znajd ich.

Wstaj, a jej palce, suche jak gazie, zaciskaj si wok mojego ramienia.

- Dzikuj.

Zmuszam si, eby na ni spojrze. Jej oczy s osadzone blisko siebie, a nos jest na

kocu lekko zakrzywiony, tak jak mj. Skr ma ni to ciemn, ni to jasn, ale ciemniejsz od

mojej. Przez chwil widz matk w szarym stroju Altruizmu, z wosami upitymi wsuwkami,

jak siedzi naprzeciwko mnie podczas kolacji. Widz, jak przykuca przede mn i poprawia mile zapite guziki przed wyjciem do szkoy. I jak stoi przy oknie i wypatruje samochodu

ojca; splata - nie, zaciska donie, tak e bielej jej brzowe kykcie. Wtedy czy nas strach, a

teraz, gdy ju si nie boi, jaka cz mnie chce si przekona, jakby to byo, gdyby poczya

nas jej sia.

Czuj bl w sercu, jakbym j zdradzi - kobiet, ktra bya kiedy moim jedynym

sprzymierzecem. Odwracam si, zanim ze wszystkiego si wycofam i j przeprosz.


20/389

Opuszczam kwater Erudycji wmieszany w tum. Zdezorientowany wzrok odruchowo

szuka barw frakcji, ale ju ich nie znajduje. Mam na sobie szar koszul, niebieskie dinsy,

czarne buty - ubrania nowe, ale pod nimi tatuae Nieustraszonoci. Nie da si cofn

wyborw, ktrych dokonaem. Zwaszcza tych.

Rozdzia 5

Tris

Nastawiam budzik na dziesit i natychmiast zasypiam; nie zdam nawet wygodnie

si uoy. Kilka godzin pniej nie budzi mnie zegarek, tylko czyje poirytowane krzyki.

Wyczam alarm, przeczesuj wosy palcami i na wp id, na wp biegn do jednego z

wyj awaryjnych. Drzwi na dole wychodz na uliczk, na ktrej pewnie nikt mnie nie

zatrzyma.

Na dworze budzi mnie chodne powietrze. Nacigam rkawy na donie, eby mi nie

zmarzy. Lato wreszcie dobiega koca. Przed wejciem do kwatery gwnej Erudycji krci si

kilka osb, ale nikt nie zauwaa, e wymykam si na Michigan Avenue. Niski wzrost to

czasem zaleta.

Widz Tobiasa na rodku trawnika. Ma na sobie rnokolorowe ciuchy:szary T-shirt,

niebieskie dinsy i czarn bluz z kapturem - barwy wszystkich frakcji, do ktrych

zakwalifikowa mnie test przynalenoci. O stopy opar sobie plecak.

- Jak mi poszo? -pytam, gdy jest ju w zasigu mojego gosu.

- wietnie. Evelyn nadal ci nienawidzi, ale Christina i Cara zostay zwolnione bez

przesuchania.

- To dobrze - umiecham si.


21/389

Tobias przyciga mnie do siebie za koszul i delikatnie cauje.

- Chod. - Odsuwa si ode mnie. - Mamy plany na wieczr.

- Tak?

- Tak. Uwiadomiem sobie, e nigdy nie bylimy na randce.

- Chaos i destrukcja nie sprzyjaj randkowaniu.

- Ale chciabym si przekona, co to jest prawdziwa randka. - Tobias idzie tyem w

kierunku olbrzymiej metalowej konstrukcji po drugiej stronie trawnika, a ja id z a nim. -

Zanim ci poznaem, chodziem tylko na grupowe randki, ktre zwykle byy okropne. Zawsze

koczyo si tak, e Zeke obciskiwa si z wczeniej upatrzon dziewczyn, a ja siedziaem

w niezrcznej ciszy z lask, ktr w jaki sposb obraziem.

- Bo nie jeste specjalnie miy - zauwaam z umiechem.

- I kto to mwi?

- Ej, jak chc, potrafi by mia.

- Hm. - Z namysem stuka si w brod. - W takim razie powiedz co miego.

- Jeste bardzo przystojny.

Umiecha si, byskajc w ciemnoci zbami.

- Podoba mi si to bycie miym.

Dochodzimy na skraj trawnika. Z bliska metalowa konstrukcja wydaje si wiksza i

dziwaczniejsza. To jaka scena, zabudowana ukowatym sklepieniem z masywnychmetalowych pyt, powyginanych w najrniejszych kierunkach. Przypomina rozsadzon od


22/389

rodka puszk aluminiow. Wymijamy z prawej jedn z pyt i idziemy na ty sceny, uniesiony

pod ktem nad ziemi. Pyty s od tyu podparte metalowymi wspornikami. Tobias zakada

plecak i apie si najbliszego wspornika. Zaczyna si wspina.

- Co mi to przypomina - mwi. Jedn z naszych pierwszych wsplnych akcji bya

wspinaczka na diabelski myn, ale wtedy to ja namawiaam go, eby wej wyej.

Podwijam rkawy i zaczynam wchodzi za nim. Rami jeszcze mnie boli od postrzau,

cho rana w zasadzie ju si zagoia. Ale i tak staram si obcia bardziej lew rk i w

miar moliwoci mocno wybija si stopami. Patrz w d na pltanin belek, spomidzy

ktrej przewituje ziemia. Parskam miechem.

Tobias podchodzi do miejsca, w ktrym dwie pyty cz si w ksztat litery V,

tworzc wystarczajco duo miejsca na dwie osoby. Odsuwa si w gb, wciska midzy dwie

pyty, i gdy dochodz wyej, apie mnie w pasie, eby pomc mi usi. Nie mwi mu, e

wcale nie potrzebuj jego pomocy. Dotyk jego doni sprawia mi zbyt du przyjemno.

Tobias wyciga z plecaka koc i okrywa nas, a potem wyjmuje dwa plastikowe kubki.

- Wolisz jasno myle czy chcesz, eby zaszumiao ci troch w gowie? - Zaglda do

plecaka.

- Hm... - Przechylam gow. - Wol myle jasno. Chyba mamy troch spraw do

omwienia, prawda?

- Tak.

Wyciga ma butelk z przezroczystym musujcym trunkiem i odkrca zakrtk.

- Wykradem z kuchni Erudytw. Podobno pyszne. - Nalewa nam po troch do

kubkw.

Upijam yk. Nie wiem co to, ale jest sodkie jak syrop i ma posmak cytryny. Krzywisi lekko. Drugi yk smakuje lepiej.


23/389

- Sprawy do omwienia - powtarza po mnie.

- Wanie.

- Okej... - Marszczy brwi z kubkiem przy ustach. - No wic rozumiem, dlaczego

wsppracowaa z Marcusem i dlaczego uznaa, e nie moesz mi o tym powiedzie. Ale...

- Ale jeste na mnie zy - podpowiadam. - Bo ci okamaam. I to nie raz.

Kiwa gow, ale nie patrzy na mnie.

-Nie chodzi nawet o Marcusa. To wszystko siga gbiej. Nie wiem, czy zdajesz sobie

spraw, co to znaczy obudzi si samemu i wiedzie, e posza ... - podejrzewam, e chce

powiedzie na mier, ale nie jest nawet w stanie wydoby z siebie tych sw - do kwatery

gwnej Erudytw.

- Nie, pewnie sobie nie zdaj sprawy. - Bior kolejny yk i zanim przekn, trzymam

chwil sodki napj w ustach. - Suchaj... kiedy uwaaam, e mogabym za co odda ycie,

ale nie rozumiaam tak naprawd, co to znaczy, pki nie znalazam si w sytuacji, gdy miaam

je straci.

Patrz na Tobiasa, ktry w kocu te podnosi wzrok.

- Ale teraz ju wiem - mwi. - Wiem, e chc y. Wiem, e chc by z tob szczera.

Ale... nie mog, to mi si nie uda, jeli mi nie zaufasz i jeli nie przestaniesz mwi do mnietym swoim protekcjonalnym tonem...

- Protekcjonalnym tonem? Robia gupie, ryzykowne rzeczy...

- Zgadza si - przyznaj. - Ale naprawd mylisz, e to pomagao, gdy traktowae

mnie jak gupiutkie dziecko?

- A jak miaem ci traktowa? Nie dao si przemwi ci do rozsdku!


24/389

- Bo moe to nie rozsdku potrzebowaam! - Siadam prosto, bo nie mam zamiaru

duej udawa wyluzowanej. - Zerao mnie poczucie winy i potrzebowaam twojej

cierpliwoci i yczliwoci, a nie eby na mnie wrzeszcza. Ani nie tego, eby cigle ukrywa

przede mn swoje plany, jakbym nie potrafia poradzi sobie z...

-Nie chciaem ci jeszcze bardziej obcia.

- No to jestem twoim zdaniem silna czy nie? - rzucam z wciekoci. - Bo

najwyraniej uwaasz, e dam rad znie twoj krytyk, ale ju nic poza tym, tak? Co to

waciwie oznacza?

- Oczywicie, uwaam, e jeste silna. - Tobias krci gow. - Tylko... tylko nie

umiem mwi o swoich problemach. Zwykle sam sobie ze wszystkim radz.

- Ale na mnie moesz polega. Moesz mi zaufa. I moesz pozwoli mi oceni, jak

duo mog na siebie wzi.

- Zgoda. - Kiwa gow. - Ale koniec z kamstwami. Na dobre.

- W porzdku.

Czuj, e jestem sztywna i spita, jakby kto si wcisn moje ciao gdzie, gdzie si

nie mieci. Ale nie chc, eby ta rozmowa tak si zakoczya, wic bior Tobiasa za rk.

- Przepraszam, e ci okamaam. Naprawd.

- A ja nie chciaem, eby pomylaa sobie, e ci nie szanuj - odpowiada.

Jaki czas siedzimy, trzymajc si za rce. Opieram si o metalow pyt. Niebo jest

ciemne i puste, ksiyc chowa si za chmurami. Gdy odrobin si rozchodz, dostrzegam nad

nami gwiazd, ale oprcz tej jednej nie ma chyba adnych innych. Kiedy spogldam za siebie,

widz budynki wzdu Michigan Avenue, stoj jak szereg pilnujcych nas stranikw.


25/389

Milcz, pki nie znika wewntrzne napicie. Zamiast niego pojawia si ulga.

Zazwyczaj zo nie mija mi a tak atwo, ale ostatnie tygodnie byy dla nas naprawd trudne

i ciesz si, e wreszcie mog si uwolni od uczu, ktre tak dugo mnie przepeniay: od

zoci, strachu, e Tobias mnie nienawidzi, i poczucia winy, e po kryjomu wsppracowaam

z jego ojcem.

- To jest jednak obrzydliwe - stwierdza Tobias. Oprnia kubek i go odstawia.

- Fakt. - Patrz na resztk swojego napoju.Dopijam j jednym haustem i krzywi si,

czujc w gardle pieczenie bbelkw. -Nie rozumiem, czym ci Erudyci si tak chwal. Ciasto

Nieustraszonych jest duo lepsze.

- Ciekawe, co by byo przysmakiem Altruistw, gdyby go w ogle mieli.

- Czerstwy chleb.

Tobias parska miechem.

- Owsianka.

- Mleko.

- Czasem wydaje mi si, e wierz we wszystko, czego nas uczyli - wyznaje. - Ale to

nie moe by prawda, skoro siedz tu z tob i trzymam ci za rk, cho jestemy bez lubu.

- A czego ucz w Nieustraszonoci... na ten temat? - Wskazuj skiniciem naszedonie.

- Czego ucz w Nieustraszonoci, hm? - Tobias umiecha si znaczco. - Rb, na co

masz ochot, ale pamitaj o zabezpieczeniu. Tego ucz.

Unosz brwi. Czuj, e pon mi policzki.

- Ja optujchyba za czym pomidzy - stwierdza. - Pomidzy tym, czego pragn, a


26/389

tym, co uwaam za rozsdne.

- Brzmi dobrze - urywam na chwil. - Ale czego pragniesz?

Wydaje mi si, e znam odpowied, ale chc to usysze od niego.

- No c... - umiecha si i nachyla, przyklkajc. Opiera si domi o pyt, tak e

moja gowa znajduje si midzy jego rkami, i powoli cauje mnie w usta, pod brod, tu nad

obojczykiem.

Siedz nieruchomo, bo boj si cokolwiek zrobi; jeszcze wypadnie to gupio albo mu

si nie spodoba. Ale czuj si jak posg, jakby mnie tu tak naprawd nie byo, wic niepewnie

kad mu rk na brzuchu.

Jego usta znw znajduj moje. Podciga koszulk, eby moja do dotykaa goej

skry. Oywiam si i przyciskam mocniej do niego, przesuwam palce na jego plecy, na

ramiona. Tobias oddycha coraz szybciej i ja te. Czuj sodki, cytrynowy smak napoju, ktry

przed chwil pilimy, czuj zapach wiatru na jego ciele i czuj jeszcze, e cigle mi mao.

Podcigam mu koszulk jeszcze wyej. Przed chwil byo mi zimno, ale teraz chyba

adne z nas nie odczuwa chodu. Tobias w sposb silny i zdecydowany obejmuje mnie w talii,

a woln do wsuwa mi we wosy. Spowalniam, ca sob chon te doznania: gadko jego

skry caej naznaczonej czarnymi tatuaami, namitno pocaunku, chodne powietrze

otulajce nasze ciaa.

Rozluniam si i wreszcie przestaj czu si jak onierz z Niezgodnoci, ktry stawiaopr zarwno serum, jak i rzdzcym. Czuj si agodniejsza, jest mi lej na sercu i mam

wraenie, e nic si nie stanie, jeli zamiej si cichutko, czujc na swoich biodrach i plecach

municia palcw Tobiasa. Nic si te nie stanie, jeli usyszy moje westchnienie, gdy

przytuli mnie do siebie i przycinie twarz do mojej szyi, eby mnie tam pocaowa. Czuj, e

jestem sob, jednoczenie silna i saba - e przynajmniej przez chwil wolno mi by i tak, i

tak.

Nie wiem, kiedy znw robi nam si zimno i przytuleni chowamy si pod kocem.


27/389

- Coraz trudniej zachowa rozsdek - szepcze mi ze miechem do ucha Tobias.

Umiecham si do niego.

- Ale to chyba dobrze.

Rozdzia 6

Tobias

Co wisi w powietrzu.

Czuj to, gdy przesuwam si z tac w kolejce w stowce; widz w pochylonych nad

porcjami owsianki gowach bezfrakcyjnych. Cokolwiek ma si zdarzy, zdarzy si wkrtce.

Wczoraj po wyjciu z gabinetu Evelyn zatrzymaem si jeszcze na chwil w korytarzu,

bo chciaem podsucha, o czym bdzie mowa na nastpnym spotkaniu. Zanim zamkny si

drzwi, usyszaem co na temat demonstracji. I teraz jedno pytanie nie daje mi spokoju:

dlaczego mi o tym nie powiedziaa?

Nie ufa mi. A to oznacza, e udajc jej praw rk, nie spisuj si a tak dobrze, jak

mi si wydaje.

Siadam do stou z tym samym niadaniem co caa reszta: misk owsianki posypanej

brzowym cukrem i kubkiem kawy. Jem, nie czujc waciwie smaku, i przygldam si

bezfrakcyjnym. Jedno z nich - na oko czternastoletnia dziewczyna - co chwila zerka na zegar.

Jestem w poowie niadania, gdy rozlegaj si krzyki. Nerwowa bezfrakcyjna zrywa

si z siedzenia jak poraonai caa grupka rzuca si do drzwi. Wybiegam za nimi, odpycham


28/389

okciami co wolniejszych i przedzieram si przez hol. Na pododze wci ley roztrzaskany

portret Jeanine Matthews.

Na zewntrz, na rodku Michigan Avenue, zebraa si ju gromadka bezfrakcyjnych.

Soce przesania cienka warstwa bladych chmur, przez co wiato dzienne jest troch

przytumione i jakby zamglone. Rozlega si czyj krzyk: mier frakcjom!; inne gosy

podejmuj to haso i zaczynaj je skandowa, tak e nie sysz ju nic poza tym: mier

frakcjom, mier frakcjom. Ludzie wyrzucaj w gr pici jak Nieustraszeni, gdy si czym

emocjonuj, ale bez ich radoci. Twarze wykrzywia im wcieko.

Przeciskam si do rodka i dopiero wtedy widz, wok czego si zebrali: wok

potnych mis uywanych podczas Ceremonii Wyboru. S wielkoci czowieka, a teraz le

przewrcone; wysypuje si z nich zawarto: wgle, szko, kamienie, ziemia, wylewa si

woda - wszystko miesza si ze sob na ulicy.

Pamitam chwil, gdy rozciem noem wntrze doni i poczyem swoj krew z

wglami, wtedy po raz pierwszy sprzeciwiem si ojcu. Pamitam towarzyszcy temu

przypyw mocy i poczucie niewypowiedzianej ulgi. Uciekem. Te misy pozwoliy mi uciec.

Wrd nich stoi Edward; pod stopami ma zmiadone na py odamki szka, a nad

gow mot. Wali nim w jedn z przewrconych mis, odksztacajc metal. Wzbija w

powietrze wglowy py.

Najwikszym wysikiem powstrzymuj si, eby si na niego nie rzuci. Nie moe

zniszczy tej misy, nie moe zniszczy Ceremonii Wyboru, symbolu mojego zwycistwa. Nie

wolno niszczy tych mis.

Tum gstnieje, doczaj do niego nie tylko bezfrakcyjni - na rkach maj czarne

opaski z wymalowanymi na nich pustymi biaymi krgami - ale rwnie dawni czonkowie

frakcji, bez adnego znaku rozpoznawczego. Jaki Erudyta - rwny przedziaek wskazuje na

jego przynaleno - wyskakuje z tumu w chwili, gdy Edward bierze kolejny zamach

motem. Mczyzna chwyta trzonek delikatnymi, poplamionymi atramentem domi tu

ponad miejscem, w ktrym trzyma go Edward. Zaciskaj zby i zaczynaj si siowa.


29/389

Po drugiej stronie dostrzegam jasn gow - Tris. Ma na sobie lun niebiesk koszul

bez rkaww, wida fragmenty tatuay na ramionach. Chce podbiec do Edwarda i Erudyty,

ale Christina przytrzymuje j obiema rkami.

Twarz Erudyty staje si purpurowa. Edward jest od niego wyszy i silniejszy.

Mczyzna nie ma szans; gupio robi, e w ogle prbuje. Edward wyrywa mu mot z rk i

znw bierze zamach. Ale nie stoi stabilnie, jest zalepiony wciekoci - mot z pen si

trafia w rami Erudyty. Metal roztrzaskuje ko.

Przez chwil sysz tylko wrzask mczyzny. Jakby kady wstrzyma oddech.

Nagle ludzie wpadaj w sza, rzucaj si na misy, na Edwarda, na Erudyt. Taranuj

si nawzajem, taranuj mnie. Czuj uderzenia barkw, okci i gw.

Nie wiem, dokd biec: do Erudyty, do Edwarda, do Tris? Nie jestem w stanie myle,

nie mog oddycha. Tum niesie mnie w stron Edwarda, wic api go za rk.

- Zostaw go! -prbuj przekrzycze wrzaw.

Edward wlepia we mnie swoje jedyne oko. Obnaa zby i usiuje si wyrwa.

Unosz kolano i uderzam go w bok. Puszcza mot i zatacza si do tyu. Przyciskam

mot do nogi i rozgldam si za Tris.

Jest gdzie przede mn, stara si przedosta do Erudyty. Widz, jak jaka kobieta wali

j okciem w twarz, a j odrzuca. Christina odpycha kobiet.

I wtem sycha strza. Jeden, drugi, trzeci.

Tum si rozpierzcha, wszyscy w przeraeniu uciekaj przed kulami. Prbuj

zobaczy, czy kto zosta ranny, ale w kbowisku cia to praktycznie niemoliwe.

Tris i Christina kucaj przy Erudycie z roztrzaskanym ramieniem. Ma zakrwawiontwarz, a na jego ubraniach wida lady butw. Schludnie uczesane wosy s potargane.


30/389

Mczyzna si nie rusza.

Kilka krokw dalej w kauy krwi ley Edward. Dosta w brzuch. Na ziemi le

jeszcze inni, ludzie, ktrych nie rozpoznaj, ktrzy zostali zadeptani przez motoch lub

postrzeleni. Podejrzewam, e kule byy przeznaczone wycznie dla Edwarda - pozostali

oberwali przez przypadek.

Rozgldam si niespokojnie, ale nigdzie nie widz strzelca. Ktokolwiek to by, musia

wmiesza si w tum.

Upuszczam mot obok wgniecionej misy i klkam przy Edwardzie. W kolana wpijaj

mi si kamienie Altruizmu. Jego jedyne oko porusza si pod powiek. yje. Jeszcze.

- Musimy przetransportowa go do szpitala - rzucam w przestrze. Prawie wszyscy si

rozbiegli.

Ogldam si przez rami na Tris i znieruchomiaego Erudyt.

- Czy on...?

Tris sprawdza mu puls. Spojrzenie jej wielkich oczu jest puste. Krci gow.Nie yje.

Tak mylaem.

Zamykam oczy, ale pod powiekami natychmiast pojawia si obraz przewrconych mis

i rozsypanej na ulicy zawartoci. Symbol naszego dawnego ycia zosta zniszczony, jeden

czowiek zgin, inni zostali ranni. I po co to wszystko?

Po nic. eby Evelyn moga zrealizowa swoj bezsensown, ograniczon wizj: wizj

miasta, w ktrym ludzie wbrew swojej woli stracili frakcje.

Evelyn chciaa nam da do wyboru wicej ni pi opcji. Tyle e teraz nie mamy

adnej.

Wiem ju na pewno, e nie mog z ni wsppracowa i e tak naprawd nigdy nie


31/389

byo to moliwe.

- Musimy i - mwi Tris. Zdaj sobie spraw, e nie ma na myli opuszczenia

Michigan Avenue ani zabrania Edwarda do szpitala. Chodzi jej o to, eby uciec z miasta.

- Musimy i - powtarzam.

Prowizoryczny szpital w kwaterze Erudytw pachnie dranicymi nos chemikaliami.

Zamykam oczy w oczekiwaniu na Evelyn.

Jestem tak wcieky, e nie chc nawet siada, tylko spakowa si i jak najszybciej si

std wynie. Moja matka musiaa zaplanowa t akcj, bo inaczej nie wiedziaaby o niej

dzie wczeniej. Musiaa te wiedzie, e przy takim napiciu wiszcym w powietrzu

demonstracja wymknie si spod kontroli. Ale i tak j zorganizowaa. Bardziej liczyo si dla

niej to, by zamanifestowa swoje zdanie na temat frakcji, ni bezpieczestwo czy nawet

potencjalne ofiary. Nie rozumiem, dlaczego mnie to dziwi.

Sysz dwik rozsuwanych drzwi windy, a potem gos Evelyn:

- Tobias!

Podbiega do mnie i bierze mnie za rce, lepkie od krwi. Wytrzeszcza przeraone oczy.

- Jeste ranny?

Martwia si o mnie. Ta myl wywouje iskierk ciepa - skoro si o mnie martwi, topewnie mnie kocha. Musi wci by zdolna do mioci.

- To krew Edwarda. Pomogem go przynie.

- Jak on si czuje?

Krc gow.


32/389

-Nie yje.

Nie wiem, co jej jeszcze powiedzie.

Puszcza moje donie i si cofa. Siada na jednym z krzese w poczekalni. Wzia

Edwarda pod swoje skrzyda po tym, jak wystpi z Nieustraszonoci. Musiaa go znw

nauczy, jak dalej walczy mimo utraty oka, frakcji i oparcia. Nie miaem pojcia, e byli

sobie bliscy, ale teraz to widz: w jej oczach lni zy, rce jej si trzs. Nie widziaem u niej

tak emocjonalnej reakcji od czasu, gdy byem dzieckiem, a ojciec rzuci ni o cian w

salonie.

Odsuwam od siebie to wspomnienie, jakbym wpycha je do za maej szuflady.

- Przykro mi. - Nie jestem pewny, czy mwi szczerze, czy tylko po to, eby nadal

bya przekonana, e stoj po jej stronie. Zaraz potem dodaj z wahaniem: - Dlaczego nie

powiedziaa mi o demonstracji?

Krci gow.

-Nie wiedziaam o niej.

Kamie. Wiem, e kamie. Ale postanawiam jej na to pozwoli. eby pozosta w jej

askach, musz unika konfliktw. A moe po prostu nie chc cign tematu w obliczu

mierci Edwarda. Czasem sam trac orientacj, gdzie koczy si strategia, a zaczyna

wspczucie.

- Aha. - Drapi si za uchem. - Jak chcesz, moesz go zobaczy.

- Nie. - Mam wraenie, e Evelyn odpyna gdzie bardzo daleko. - Wiem, jak

wyglda martwy czowiek. - I odpywa jeszcze dalej.

- Moe powinienem sobie pj.

- Zosta - kadzie rk na pustym krzele midzy nami. - Prosz.


33/389

Przesiadam si i cho nadal powtarzam sobie, e jestem tylko tajnym agentem, ktry

udaje posuszestwo wzgldem swojego przywdcy, to tak naprawd czuj, e jestem synem,

ktry pociesza pogron w blu matk.

Siedzimy blisko siebie, stykajc si ramionami; nasze oddechy zrwnuj si ze sob i

nie mwimy ani sowa.

Rozdzia 7

Tris

Idziemy, a Christina obraca w doniach czarny kamie. Dopiero po chwili dociera do

mnie, e to kawaek wgla z misy Nieustraszonoci.

-Naprawd nie chciaam porusza tego tematu, ale nie mog przesta o tym myle -

odzywa si. - Z dziesiciu przetransferowanych nowicjuszy tylko szeciu pozostao przy

yciu.

Przed nami wznosi si budynek Hancocka, a za nim leniwie cignie si Lake Short

Drive - droga, nad ktr poszybowaam kiedy jak ptak. Maszerujemy rami w rami

popkanym chodnikiem. Nasze ubrania s wysmarowane krwi Edwarda, teraz ju

zaschnit.

Jeszcze do mnie nie dociera, e Edward, zdecydowanie najbardziej utalentowany

transfer, jaki nam si trafi, chopak, ktrego krew zmywaam z podogi w naszej sypialni, nie

yje. Jest martwy.

- A z tych fajnych zostaymy tylko ty, ja i... moe jeszcze Myra - stwierdzam.


34/389

Nie widziaam Myry od czasu, gdy opucia siedzib Nieustraszonoci z Edwardem

tu po tym, jak od ciosu noem straci oko. Syszaam, e niedugo potem si rozstali, ale

nigdy si nie dowiedziaam, co si z ni stao. Zreszt i tak zamieniam z ni tylko par sw

na krzy.

Drzwi do budynku Hancocka s otwarte - wyrwane z zawiasw. Uriah mwi, e

przyjdzie wczeniej wczy agregat i rzeczywicie - naciskam przycisk przy windzie, a pod

moim palcem pojawia si wiateko.

- Bya tu kiedy? - pytam, gdy wsiadamy do windy.

- Nie - odpowiada Christina. - To znaczy nie w rodku. Nie zjedaam z wami

tyrolk, pamitasz?

- No tak. - Opieram si o cian. - Zanim opucimy miasto, powinna sprbowa.

- Jasne. - Usta ma umalowane czerwon szmink. Kojarzy mi si to z cukierkami,

ktre, jedzone zbyt apczywie, zabarwiaj dzieciom buzie. - Czasem rozumiem Evelyn.

Wydarzyo si tyle strasznych rzeczy, e niekiedy mi si wydaje, e to naprawd dobry

pomys zosta tu i... sprbowa uprztn cay ten bajzel, zanim wdepniemy w nastpny. -

Christina umiecha si leciutko. - Ale oczywicie id z wami - dodaje. - Nie wiem nawet

dlaczego. Pewnie z ciekawoci.

- Rozmawiaa o tym z rodzicami?

Czasem zapominam, e Christina jest w innej sytuacji ni ja i e na miejscu wcitrzymaj j rodzinne wizy. Ma matk i modsz siostr, obie z dawnej Prawoci.

- Musz si zaj siostr - wyjania. -Nie wiedz, czy za miastem jest bezpiecznie; nie

chc jej naraa.

- Ale nie bd mieli nic przeciwko temu, e std pryskasz?

- Poradzili sobie z tym, e zmieniam frakcj, to z moim odejciem te sobie poradz -


35/389

oznajmia. Wbija wzrok w ziemi. - Chc tylko, ebym ya uczciwie. A tutaj to niemoliwe.

Wiem to na pewno.

Drzwi windy otwieraj si i wita nas wiatr, jeszcze ciepy, ale spleciony ju z

podmuchami zimowego chodu. Z dachu dobiegaj czyje gosy, wic wchodz po drabinie,

by do nich dotrze. Drabina ugina si pod kadym moim krokiem, ale Christina j

przytrzymuje i puszcza dopiero, gdy jestem na grze.

Widz Uriaha i Zekego - rzucaj z dachu kamieniami i nasuchuj, czy trafili w okno.

Uriah prbuje przeszkodzi Zekemu i trci go w okie, zanim ten wykona rzut, jednak Zeke

jest szybszy.

- Cze - woaj unisono na nasz widok.

- A wy co, chopaki? Jestecie ze sob jako spokrewnieni? - pyta Christina z

szerokim umiechem.

Obaj parskaj miechem, cho Uriah wyglda troch nieswojo, jakby nie potrafi do

koca odnale si w teraniejszoci. Pewnie tak si dzieje z czowiekiem, gdy straci kogo

bliskiego w sposb, w jaki on straci Marlene - cho w moim przypadku byo inaczej.

Na dachu nie wida nigdzie uprzy do zjazdu na linie, zreszt nie po to tu

przyszlimy. Nie wiem, w jakim celu zjawili si inni, ale ja chciaam znale si wysoko -

mc jak najdalej sign wzrokiem. Ale tereny cignce si na zachd s czarne, spowite

ciemn zason. Przez chwil wydaje mi si, e dostrzegam na horyzoncie migotanie jakich

wiate, ale zaraz potem znikaj; to tylko zudzenie.

Pozostaa trjka te milczy. Zastanawiam si, czy mylimy to samo.

- Jak wam si wydaje, co tam jest? - odzywa si w kocu Uriah.

Zeke tylko wzrusza ramieniem, ale Christina dzieli si swoimi domysami.

- A jeli tam jest tak samo? Nic tylko... zrujnowane miasta, frakcje i ta caa reszta?


36/389

-Niemoliwe. - Uriah krci gow. - Musi by co innego.

- Albo nie ma nic - podsuwa Zeke. - Moe ludzie, ktrzy nas tu umiecili, ju nie yj.

Moe za miastem jest wycznie pustka.

Wstrzsa mn dreszcz. Nigdy wczeniej nie zastanawiaamsi nad tym, ale Zeke ma

racj - nie wiemy, co si dziao poza granicami miasta, odkd zostalimy w nim umieszczeni.

Nie wiemy nawet, ile pokole pojawio si od tego czasu. Moliwe, e oprcz nas na wiecie

nie ma ju nikogo.

- To bez znaczenia - mwi duo bardziej stanowczo, ni zamierzaam. - Niewane,

co tam jest, bo i tak musimy to sprawdzi. O reszt bdziemy si martwi pniej.

Dugo stoimy na dachu. Przesuwam wzrok wzdu nierwnej ciany budynkw, a

wszystkie owietlone okna rozmazuj si i tworz jedn lini. W pewnym momencie Uriah

pyta Christin o zamieszki i chwila ciszy i bezruchu znika jak za podmuchem wiatru.

Nastpnego dnia Evelyn staje w kwaterze Erudytw wrd roztrzaskanych kawakw

portretu Jeanine Matthews i obwieszcza nowe zasady. Zarwno czonkowie frakcji, jak i

bezfrakcyjni wypeniaj hol i zajmuj czciowo ulic. Wszyscy chc usysze, co powie

nowa przywdczyni. Wzdu cian stoj bezfrakcyjni onierze z palcami na spustach

pistoletw. Pilnuj nas.

- Wczorajsze wydarzenia wyranie pokazay, e nie moemy ju sobie ufa - zaczyna

Evelyn. Ma szar, zmczon twarz. - Pki sytuacja si nieco nie ustabilizuje, wprowadzimytroch wicej ogranicze. Przede wszystkim godzin policyjn: kady ma obowizek wrci

do wyznaczonego miejsca zamieszkania do godziny dwudziestej pierwszej. Wolno je opuci

nie wczeniej ni o smej rano nastpnego dnia. Na ulicach pojawi si patrole, ktre bd

dba o nasze bezpieczestwo o kadej porze dnia i nocy.

Kaszlem prbuj zamaskowa parsknicie. Christina szturcha mnie okciem i

przykada palec do ust. Nie rozumiem, dlaczego si przejmuje - przecie z takiej odlegociEvelyn i tak mnie nie usyszy.


37/389

Tori, bya przywdczyni Nieustraszonoci, zdetronizowana przez Evelyn, stoi kilka

krokw dalej ze skrzyowanymi rkami. Umiecha si szyderczo.

- Czas te przestawi si na funkcjonowanie bez frakcji. Poczwszy od dzi,

zaczniecie zapoznawa si z pracami wykonywanymi dotychczas przez bezfrakcyjnych.

Bdziemy pracowa w systemie zmianowym, a do tego wywizywa si z pozostaych

obowizkw przypisanych poszczeglnym frakcjom. - Evelyn umiecha si bez umiechu.

Nie mam pojcia, jak to robi. - Wszyscy w rwnym stopniu bdziemy suy naszemu

nowemu miastu, bo tak powinno by. Frakcje nas podzieliy, ale my na nowo si

zjednoczymy. Na zawsze.

Bezfrakcyjni wiwatuj. Czuj narastajcy niepokj. To nie tak, e si z ni nie

zgadzam, ale ci sami czonkowie frakcji, ktrzy wczoraj wystpili przeciwko Edwardow i,

teraz te nie bd milcze. Evelyn ma duo mniejsz wadz nad miastem, ni jej si wydaje.

Po zakoczonej przemowie nie chc walczy z tumem, wic klucz korytarzami i

dochodz do schodw na tyach budynku, do tych, ktrymi nie tak dawno temu szlimydo

laboratorium Jeanine. Wtedy stopnie byy zasane trupami. Teraz s czyste i chodne, jakby

do niczego tu nie doszo.

Mijajc czwarte pitro, sysz krzyk i odgosy szarpaniny. Otwieram drzwi i widz

kilka osb: maolatw, modszych ode mnie, z opaskami bezfrakcyjnych. Stoj nad lecym

na ziemi chopakiem.

To Prawy, ubrany od stp do gw w czer i biel.

Podbiegam do nich. Wysoka bezfrakcyjna przymierza si do kolejnego kopniaka.

- Ej! - krzycz.

Bez efektu. Prawy dostaje butem w bok i z jkiem stara si usun spoza zasigu ng

dziewczyny.


38/389

- Ej! - wrzeszcz znowu i tym razem bezfrakcyjna si odwraca. Jest ode mnie duo

wysza, dobre pitnacie centymetrw, ale nie czuj strachu, tylko gniew. - Zostaw go -

nakazuj. - Daj mu spokj.

- Jest nieprzepisowo ubrany. Mam pene prawo to robi, a poza tym nie wykonuj

rozkazw zwolennikw frakcji. - Patrzy na mj tatua widoczny na obojczyku.

- Becks - odzywa si stojcy obok chopak. - To ta dziewczyna od nagrania Prior -

zauwaa.

Na pozostaych robi to wraenie, ale ona tylko parska szyderczo:

- No i co z tego?

- No i to - cedz przez zby - e w nowicjacie Nieustraszonoci musiaam zrobi

krzywd wielu ludziom i to samo zrobi tobie, jeli nie bd miaa wyjcia.

Rozpinam swoj niebiesk bluz i rzucam j Prawemu, ktry patrzy na mnie z

podogi. Ma rozcit brew. Wstaje, jedn rk trzyma si za bok, drug okrywa si bluz jak

kocem.

- Prosz. Ju jest przepisowo ubrany.

Dziewczyna zastanawia si chwil, ocenia, czy warto si ze mn bi.Niemal sysz jej

myli: przeciwniczka jest maa, wic stanowi atwy cel, ale jest te Nieustraszona, wic nie

tak atwo bdzie j pokona. Moe wie, e mam na sumieniu troch osb, a moe nie chcepakowa si w kopoty, w kadym razie traci pewno siebie: wida to po jej niepewnej

minie.

- Lepiej si pilnuj - grozi.

- Uwierz, e nie musz - odpowiadam. - A teraz wynocie si std.

Czekam, a si rozejd, i sama te id dalej. Chopak z Prawoci woa za mn:


39/389

- Stj! Bluza!

- Moesz j sobie wzi! - krzycz.

Skrcam, mylc, e dojd do nastpnych schodw, ale widz kolejny lepy korytarz,

taki jak przed chwil. Sysz za sob czyje kroki i odwracam si szybko, gotowa walczy z

bezfrakcyjn, ale za mn nikogo nie ma.

Chyba wpadam w lekk paranoj.

Otwieram jedne z drzwi odchodzcych od gwnego korytarza. Licz, e znajd jakie

okno, ktre pozwoli mi zorientowa si, gdzie jestem, ale widz tylko spldrowane

laboratorium: stoy zawalone porozrzucanymi zlewkami i probwkami, podog zasypan

papierzyskami. Schylam si po jak kartk i w tej samej chwili ganie wiato.

Rzucam si do drzwi. Kto nakada mi worek na gow, a kto inny przyciska mnie do

ciany. Szamocz si i prbuj zrzuci zason z twarzy. W gowie koacze mi jedna myl:

Tylko nie znowu, tylko nie znowu, tylko nie znowu. Szarpniciem uwalniam jedn rk i

trafiam kogo w rami albo w brod, sama nie wiem.

- Ej! - woa kto. - To bolao!

- Przykro nam, e ci przestraszylimy, Tris - odzywa si inny gos. - Ale nasza

operacja wymaga zachowania bezwzgldnej anonimowoci. Nie chcemy ci zrobi krzywdy.

-No to mnie pucie! - warcz. Wszystkie przyszpilajce mnie do ciany donie cofaj

si. - Kim jestecie? - pytam.

- Mwimy na siebie Wierni. Jestemy wieloma osobami naraz i adn zarazem...

Nic nie mog na to poradzi: zaczynam si mia. Moe to szok. Albo strach. Walce

serce z kad sekund bije coraz wolniej, rce trzs mi si z poczucia ulgi.


40/389

Gos mwi dalej:

- Podobno nie jeste lojalna wzgldem Evelyn Johnson i jej bezfrakcyjnych sugusw.

- To jaki absurd.

- Duo wikszym absurdem jest odda komu bez potrzeby swoj tosamo.

Usiuj co zobaczy przez zarzucony mi na gow materia, jest jednak zbyt gruby, a

poza tym nie ma wiata. Prbuj oprze si o cian, ale trudno to zrobi z zasonitymi

oczami. Miad butem jak zlewk.

-Nie, nie jestem wzgldem niej lojalna. A jakie to ma znaczenie?

- Takie, e chcesz opuci miasto. - Odpowied budzi moje zaciekawienie. - Chcemy

prosi ci o przysug, Tris Prior. Jutro o pnocy mamy zebranie. Chodzi o to, eby

przyprowadzia na nie swoich przyjaci z Nieustraszonoci.

- Dobrze - zgadzam si. - Ale pozwlcie, e zadam jedno pytanie: skoro i tak jutro si

dowiem, kim jestecie, to czemu dzi muszz wami rozmawia z workiem na gowie?

Pytanie wprawia mojego rozmwc w chwilowe zakopotanie.

- W cigu jednego dnia moe si wiele zdarzy - odpowiada. - Do zobaczenia jutro o

pnocy w miejscu twojej spowiedzi.

Drzwi otwieraj si gwatownie i od przecigu worek przykleja si mi do twarzy.

Sysz tupot ng na korytarzu. Cichnie, zanim udaje mi si zdj nakrycie z gowy. Ogldam

je: to granatowa poszewka na poduszk z napisem: Frakcja ponad krwi.

Kimkolwiek s ci Wierni, nie mona im odmwi zamiowania do dramatyzmu.

Miejsce mojej spowiedzi.


41/389

Moe chodzi tylko o jedno: kwater gwn Prawoci, gdzie poddaam si dziaaniu

serum prawdy.

Gdy wieczorem wracam w kocu do sypialni, pod szklank wody na nocnym stoliku

znajduj licik od Tobiasa:

VI-

Rozprawa Twojego brata odbdzie si jutro rano za zamknitymi drzwiami. Nie mog

w niej uczestniczy bez wzbudzania podejrze, ale postaram si jak najszybciej przekaza Ci

werdykt. Bdziemy mogli wtedy opracowa jaki plan dziaania.

Tak czy inaczej niedugo bdzie po wszystkim.

- IV

Rozdzia 8

Tris

Jest dziewita. By moe wanie zapada wyrok w sprawie Caleba, dokadnie w tej

samej chwili, gdy sznuruj buty, gdy po raz czwarty tego ranka poprawiam pociel.

Bezfrakcyjni organizuj rozprawy za zamknitymi drzwiami tylko wtedy, kiedy uwaaj

werdykt za oczywisty, a Caleb by przecie praw rk Jeanine.

Nie powinnam si przejmowa wyrokiem. Decyzja ju zapada. Wszystkich

najbliszych wsppracownikw Jeanine czeka mier.

I co ci to obchodzi? - pytam sam siebie. Zdradzi ci. Nie zrobi nic, eby

powstrzyma twoj egzekucj.


42/389

Mam to gdzie. Mam to gdzie. Sama nie wiem...

- Cze, Tris - rzuca Christina, pukajc we framug.

Zza jej plecw wyglda Uriah. Cigle si umiecha, ale teraz jego umiech wyglda

jak zrobiony z wody, jakby zaraz mia spyn mu z twarzy.

- Masz dla nas jak wiadomo? - pyta Christina.

Jeszcze raz rozgldam si po pokoju, cho zdaj sobie spraw, e nikogo nie ma.

Wszyscy poszli planowo na niadanie. Poprosiam Uriaha i Christin, eby opucili posiek,

bo chciaabym im co powiedzie. Ju burczao mi w brzuchu.

- Tak - potwierdzam.

Siadaj naprzeciwko mnie na ku i opowiadam im o tym, e poprzedniego wieczoru

zostaam osaczona w jednym z laboratoriw; mwi o poszewce, Wiernych i spotkaniu.

- Dziwi si, e przyoya tylko jednemu - komentuje Uriah.

- Mieli przewag liczebn - odpowiadam obronnym tonem. - Moe jako Nieustraszona

nie powinnam im tak od razu ufa, ale nastay dziwne czasy. Po rozpadzie frakcji nie jestem

zreszt pewna, ile we mnie z Nieustraszonej.

Na t myl robi mi si dziwnie przykro. Z niektrymi rzeczami trudno si pogodzi.

- Jak mylisz, czego chc? - pyta Christina. - Tylko opuci miasto?

- Tak zrozumiaam, ale waciwie to nie wiem - odpowiadam.

- Skd wiadomo, e to nie ludzie Evelyn zastawiaj na nas puapk, bo zamierzaj

zrobi z nas zdrajcw?


43/389

- Nie wiadomo - przyznaj. - Ale trudno bdzie wydosta si z miasta bez niczyjej

pomocy, a ja nie mam zamiaru zostawa tu tylko po to, eby uczy si prowadzi autobus i

ka si do ka na rozkaz.

Christina z niepokojem zerka na Uriaha.

- Suchajcie - zaczynam. - Wy moecie tu siedzie, ale ja musz si std wydosta.

Musz si dowiedzie, kim bya Edith Prior i kto na nas czeka za potem. Oraz... czy czeka.

Nie wiem dlaczego, ale naprawd musz.

Cho raz na ustach Uriaha przestaje bka si umieszek.

- Ja te - mwi.

- No dobra - stwierdza Christina. W jej ciemnych oczach nadal wida niepewno, ale

wzrusza ramionami. - Czyli idziemy na spotkanie.

- wietnie. Czy ktre z was mogoby powiedzie Tobiasowi? Poniewa

zerwalimy, nie powinnam si z nim kontaktowa - wyjaniam. - Spotkajmy si w alejce o

jedenastej trzydzieci.

- Ja mu powiem - zgasza si Uriah. - Chyba jestem z nim dzi w grupie. Mamy

poznawa prac w fabryce. Ju si nie mog doczeka - umiecha si kpico. - Mog te

powiedzie Zekemu? Czy lepiej mu tak bardzo nie ufa?

- Spoko. Tylko dopilnuj, eby nikomu nic nie wypapla.

Zerkam znw na zegarek. Dziewita pitnacie. Werdykt w sprawie Caleba musia ju

zapa. Zaraz powinnimy zacz uczy si prac wykonywanych dotd przez bezfrakcyjnych.

Siedz jak na szpilkach. Nie potrafi zapanowa nad podrygujcym kolanem.

Christina kadzie mi rk naramieniu, ale o nic nie pyta, za co jestem jej wdziczna.

Nie wiem, co miaabym jej powiedzie.


44/389

W drodze na tylne schody kluczymy z Christin po kwaterze Erudycji, eby nie

natkn si przypadkiem na patrole bezfrakcyjnych. Nacigam rkaw na nadgarstek. Przed

wyjciem narysowaam sobie na rce map - wiem, jak doj std do kwatery Prawoci, ale

nie znam wszystkich bocznych uliczek, ktre pozwol nam unikn bacznych spojrze

bezfrakcyjnych.

Za drzwiami czeka Uriah. Jest ubrany na czarno, ale spod bluzy wystaje mu odrobina

szaroci Altruizmu. Dziwne widzie na moich przyjacioach z Nieustraszonoci barw

Altruizmu, jakbymy byli ze sob cae ycie. Cho czasem i bez tego mam takie wraenie.

- Mwiem Cztery i Zekemu, ale spotkaj si znami na miejscu - informuje Uriah. -

Chodmy.

Biegniemy w stron Monroe Street. Powstrzymuj si, eby si nie skrzywi na kady

goniejszy krok. Ale w tym momencie i tak bardziej liczy si szybko ni cisza. Skrcamy

w Monroe. Ogldam si, czy nie ma za nami adnych patroli. Widz ciemne ksztaty -

przemieszczaj si w kierunku Michigan Avenue, ale nie zatrzymuj si, tylko znikaj za

budynkami.

- Gdzie Cara? -pytam szeptem Christin, gdy dobiegamy do State Street i znajdujemy

si ju na tyle daleko od kwatery Erudytw, e mona bezpiecznie rozmawia.

-Nie wiem, chyba nikt jej nie przekaza wiadomoci - odpowiada. - W sumie dziwne,

bo wiem, e chce...

- ! - ucisza nas Uriah. - Gdzie dalej?

Podwietlam sobie zegarkiem zapisane na rce nazwy.

- Randolph Street!

Trzymamy tempo, podeszwy butw plaskaj o chodnik, oddechy pulsuj niemal w

jednym rytmie. Cho minie mnie pal, bieg sprawia mi przyjemno.


45/389

Gdy dobiegamy do mostu, bol mnie ju nogi, ale nagle po drugiej stronie bagnistej

rzeki zauwaam Hal Bezsercow, opustosza i pogron w ciemnoci. Umiecham si

mimo blu. Za mostem zwalniam, a Uriah obejmuje mnie ramieniem.

- A teraz czeka nas milion schodw - dyszy.

- Moe windy dziaaj?

- Zapomnij. - Krci gow. - Zao si, e Evelyn monitoruje zuycie prdu: w ten

sposb najatwiej wytropi potajemne spotkania.

Wzdycham. Biega moe lubi, ale wchodzi po schodach nienawidz.

Gdy w kocu docieramy zasapani na gr, jest za pi dwunasta. Uriah i Christina id

przodem, ja przystajprzy windach zapa oddech. Uriah mia racj: wszdzie ciemno poza

podwietlonymi znakami ewakuacyjnymi. W ich zielonej powiacie widz, e z pokoju

przesucha wychodzi Tobias.

Od randki komunikowalimy si tylko za pomoc potajemnych wiadomoci. Mam

ochot rzuci si mu w ramiona i przesuwa palcami wzdu jego ust, podunej bruzdy na

policzku, ktra tworzy si, gdy si umiecha, mocno zarysowanych linii brwi i brody. Ale jest

za dwie dwunasta. Nie mamy czasu.

Tobias obejmuje mnie i tuli do siebie przez kilka sekund. Jego oddech askocze mnie

w ucho. Zamykam oczy i wreszcie si odpram. Tobias pachnie wiatrem, potem i mydem.

Pachnie sob. Pachnie bezpieczestwem.

- Idziemy? - pyta. - Ktokolwiek to jest, przypuszczalnie zaley mu na punktualnoci.

- Tak. -Nogi mi dr z wysiku. Nie wyobraam sobie, jak zejd pniej po schodach

i pobiegn z powrotem do kwatery Erudytw. - Wiesz co z Calebem?

Tobias si krzywi.


46/389

- Pniej o tym porozmawiamy, dobrze?

Ta odpowied mwi sama za siebie.

- Zabij go,prawda? - pytam cicho.

Kiwa gow i bierze mnie za rk. Nie wiem, co powinnam czu. Staram si nic nie

czu.

Wchodzimy razem do sali, w ktrej przesuchiwano nas kiedy po podaniu serum

prawdy. W miejscu twojej spowiedzi.

Na pododze, na jednej z wymalowanych na kaflach wag Prawoci, uoono okrg z

zapalonych wiec. Widz zarwno znajome, jak i nieznajome twarze: Susan i Robert stoj

razem i rozmawiaj; Peter trzyma si na uboczu, krzyujc rce na piersi; Uriah i Zeke

doczyli do Tori i kilku innych Nieustraszonych; Christina towarzyszy matce i siostrze;

natomiast w rogu stoj dwie wyranie zestresowane Erudytki. aden strj nie zdoa zatrze

dzielcych nas rnic; s w nas zbyt gboko zakorzenione.

Christina przywouje mnie skinieniem gowy.

- To moja mama, Stephanie. - Pokazuje na kobiet o poprzetykanych siwizn,

ciemnych krconych wosach. - I siostra, Rose. Mamo, Rose, to moja przyjacika Tris i mj

instruktor Cztery.

- Wiemy - odpowiada Stephanie. - Kilka tygodni temu byymy na ich przesuchaniu,Christino.

- Pamitam, chciaam by tylko uprzejma...

- Uprzejmo to oszustwo w...

- Tak, tak. - Christina przewraca oczami.


47/389

Jej matka i siostra spogldaj po sobie z lekkim zaskoczeniem. A moe ze zoci? A

moe i z jednym, i drugim. Potem jej siostra zwraca si do mnie:

- A wic to ty zabia chopaka Christiny?

Jej sowa zmraaj mnie, s jak kawaek lodu dzielcy moje ciao na dwie czci.

Chc co odpowiedzie, jako si broni, ale mam pustk w gowie.

- Rose! - upomina siostr Christina i rzuca jej wcieke spojrzenie. Tobias prostuje si

i napina minie. Jak zawsze gotowy do walki.

- Chciaam tylko nazwa rzeczy po imieniu - stwierdza dziewczyna. - To pozwala

zaoszczdzi sporo czasu.

- I ty si zastanawiasz, dlaczego wystpiam z naszej frakcji - kwituje Christina. -

Szczero nie oznacza, e mwisz, co i kiedy chcesz. Oznacza, e to, co decydujesz si

powiedzie, jest zgodne z prawd.

- Przemilczenie to te kamstwo.

- Chcesz zna prawd? Jest mi przykro i nie mam ochoty na dalsz rozmow.

Widzimy si pniej. - Christina bierze mnie za rk i odciga mnie i Tobiasa od swojej

rodziny. Cay czas przy tym krci gow. - Bardzo was przepraszam. Wybaczenie nie

przychodzi im atwo.

- W porzdku - mwi, cho wcale tak nie myl.

Wiedzc, e Christina mi wybaczya, mylaam, e najgorsze mam ju za sob. Ale

gdy czowiek zabija kogo, kogo kocha, bl nigdy nie mija. atwiej tylko zapomnie na

chwil o tym, co si zrobio.

Mj zegarek wskazuje pnoc. Drzwi po drugiej stronie sali otwieraj si i do rodka

wchodz dwie szczupe osoby. Pierwsz jest Johanna Reyes, bya rzeczniczka Serdecznoci,charakterystyczna dziki przecinajcej jej twarz blinie i odrobinie tego koloru


48/389

wystajcego spod czarnej kurtki. Towarzyszy jej jaka kobieta, ale nie widz twarzy; widz

tylko, e jest ubrana na niebiesko.

Ogarnia mnie nage przeraenie. Ona wyglda prawie jak... Jeanine. Nie, widziaam

przecie, jak umiera. Jeanine nie yje.

Kobieta podchodzi bliej. Nosi si dumnie i ma jasne wosy jak Jeanine. Z kieszonki

na przodzie wystaj jej okulary; wosy zaplecione w warkocz. Erudytka od stp do gw, ale

to nie Jeanine Matthews.

To Cara.

Cara i Johanna przewodz Wiernoci?

- Witam - odzywa si Cara i wszystkie rozmowy cichn. Umiecha si, ale wyglda

przy tym tak, jakby si do tego zmuszaa, jakby chciaa tylko sprosta pewnej konwencji

spoecznej. - Poniewa zasadniczo nie powinno nas tu by, postaram si nie przedua.

Cz z was: Zeke, Tori, pomagaa nam przez ostatnie dni.

Gapi si na Zekego. Zeke pomaga Carze? Chyba zapomniaam, e peni kiedy w

Nieustraszonoci funkcj szpiega. I pewnie wtedy dowid Carze swojej lojalnoci -

przyjani si z ni, jeszcze zanim nie tak dawno temu opucia kwaterErudycji.

Zeke odwzajemnia moje spojrzenie, rusza brwiami i szczerzy si w umiechu.

Dalej mwi Johanna:

- Cz z was znalaza si tu, bo chcielimy prosi was o pomoc. Natomiast wszyscy

znaleli si tu dlatego, e nie ufaj Evelyn Johnson i nie chc powierzy jej losw tego

miasta.

Cara skada przed sob rce. Teraz ona zabiera gos:

- Chcemy realizowa wytyczne zaoycieli miasta, ktre sprowadzaj si do dwch


49/389

rzeczy: utworzenia frakcji i tego, co powiedziaa Edith Prior na temat misji Niezgodnych: e

kiedy ich populacja bdzie odpowiednio dua, powinnimy wysa ludzi za miasto, eby

pomogli tym, ktrych tam spotkaj. Uwaamy, e cho by moe populacja Niezgodnych nie

jest jeszcze wystarczajco dua, to sytuacja w miecie staa si na tyle trudna, e i tak

powinnimy wysa ludzi za ogrodzenie. Zgodnie z intencjami zaoycieli, mamy dwa cele:

obali Evelyn i bezfrakcyjnych i przywrci frakcje oraz wysa cz ludzi za miasto na

zwiady. Johanna bdzie kierowa pierwsz akcj, ja drug i na niej gwnie si dzisiaj

skupimy. - Cara wciska w warkocz luny kosmyk wosw. - Nie moemy opuci miasta

du grup, bo zwrcilibymy na siebie uwag. Evelyn nie wypuci nas bez walki, wic moim

zdaniem najlepiej zwerbowa dowiadczonych ludzi, ktrzy poradz sobie z

niebezpieczestwami.

Zerkam na Tobiasa. Nasza dwjka z pewnoci ma w tym wzgldzie spore

dowiadczenie.

- Zdecydowaam si na Christin, Tris, Tobiasa, Tori, Zekego i Petera - informuje

Cara. - Wszyscy w taki czy inny sposb dowiedlicie swoich umiejtnoci i dlatego

chciaabym was prosi, ebycie towarzyszyli mi w wyprawie za miasto. Oczywicie nie ma

przymusu.

- Peter? - pytam bez zastanowienia. Nie potrafi sobie wyobrazi, co takiego mg

zrobi, e dowid swoich umiejtnoci.

- Nie pozwoli Erudytom ci zabi - wyjania spokojnie Cara. - Jak mylisz, dziki

komu wiedzia, jak upozorowa twoj mier?

Unosz brwi. Nigdy wczeniej si nad tym nie zastanawiaam - za duo si wydarzyo

po mojej sfingowanej egzekucji, ebym miaa czas rozwaa, w jaki waciwie sposb

zostaam uratowana. Ale oczywicie wtedy ze znajomych tylko Cara wystpia z Erudycji.

Tylko j Peter mgby prosi o wsparcie. Kto inny miaby mu pomc? Kto wiedziaby jak?

Nie sprzeciwiam si wicej. Nie chc braudziau w akcji z Peterem, ale za bardzo mi

zaley na opuszczeniu miasta, eby si o to spiera.


50/389

- Duo Nieustraszonych - zauwaa sceptycznie stojca z boku dziewczyna. Ma grube,

czce si na rodku brwi i blad cer. Gdy si odwraca, widz za jej uchem czarny tatua. A

zatem musiaa przenie si z Nieustraszonoci do Erudycji.

- To prawda - przyznaje Cara. - Ale w tej chwili potrzebujemy ludzi, ktrzy bd

potrafili wydosta si std bez ofiar, a sdz, e dziki swojemu szkoleniu Nieustraszeni

wietnie si do tego nadaj.

- Przepraszam, ale ja chyba nie mog - odzywa si Zeke. -Nie chc zostawi Shauny.

Nie po tym, jak jej siostra... sami wiecie.

- Ja pjd. - Uriah podnosi rk. - Jestem Nieustraszony. Dobrze strzelam. I co

najwaniejsze: jestemprzystojny.

Wybucham miechem. Cara nie wydaje si rozbawiona, ale kiwa gow.

- Dzikuj.

- Caro, bdziecie musieli do szybko opuci miasto - mwi Nieustraszona

zamieniona w Erudytk. - Co oznacza, e potrzebny wam maszynista.

- Suszna uwaga - zgadza si Cara. - Czy kto z was umie kierowa pocigiem?

- Ja - odpowiada dziewczyna. - Mylaam, e to rozumiao si samo przez si.

Plan powoli nabiera ksztatw. Johanna sugeruje, ebymy wzili samochodySerdecznoci stojce na bocznicy, i proponuje, e sama nam je dostarczy. Robert mwi, e jej

pomoe. Stephanie i Rose maj monitorowa ruchy Evelyn na kilka godzin przed ucieczk i

przez krtkofalwk zgasza wszelkie podejrzane zachowania do kwatery Serdecznoci.

Nieustraszeni, ktrzy przyszli z Tori, mwi, e zorganizuj nam bro. Dziewczyna z

Erudycji zwraca uwag na wszystkie niedocignicia - podobnie zreszt Cara - wic po

krtkiej chwili wszystko zostaje dopite na ostatni guzik; czuj si, jakbymy wznieli

wanie jak bezpieczn konstrukcj.


51/389

Pozostao tylko jedno pytanie. Zadaje je Cara:

- To kiedy wyruszamy?

Tym razem ja podsuwam odpowied:

- Jutro wieczorem.

Rozdzia 9

Tobias

Wieczorne powietrze wypenia mi puca i mam wraenie, e bior swj ostatni

oddech. Jutro wyjad std w poszukiwaniu innego miejsca.

Uriah, Zeke i Christina zaczynaj i w stron kwatery Erudytw. Przytrzymuj Tris

za rk.

- Poczekaj. Chodmy gdzie.

- Chodmy gdzie? Ale...

- Tylko na chwil. - Cign j za rg. W ciemnoci mona sobie niemal wyobrazi,

jak wyglda pusty teraz kana, gdy wypeniaa go woda: ciemna i pomarszczona, miejscami

poyskujca w wietle ksiyca. - Jeste przecie ze mn. Nikt ci nie aresztuje.

Kcik jej ust drga leciutko, jest bliska umiechu.

Za rogiem Tris opiera si o cian. Staj przed ni, odwracajc si tyem do rzeki. Tris

ma oczy obwiedzione ciemn kresk, co uwydatnia ich kolor, jasny i wyrazisty.


52/389

-Nie wiem, co zrobi. - Chowa twarz w doniach i wplata palce we wosy. - Mwi o

Calebie.

- Nie wiesz?

Odsuwa jedn rk, eby na mnie spojrze.

- Tris. - Ujmuj domi jej twarz, opieram si o mur i nachylam. - Nie chcesz jego

mierci. Wiem, e nie.

- Problem w tym, e... - Zamyka oczy. - Jestem... wcieka. Staram si o nim nie

myle, bo jak zaczynam, to mam tylko ochot...

- Rozumiem. Znam to doskonale. - Cae ycie marzyem o tym, eby zabi Marcusa.

Kiedy zdecydowaem nawet, jak to zrobi: noem, ebym czu uchodzce z jego ciaa ciepo,

ebym widzia z bliska wiato gasnce w jego oczach. Ta decyzja przerazia mnie rwnie

bardzo jak przemoc, ktrej sam byem ofiar.

- Moi rodzice yczyliby sobie jednak, ebym go uratowaa. - Otwiera oczy i patrzy w

niebo. - Powiedzieliby, e to egoizm pozwoli komu umrze tylko dlatego, e wyrzdzi ci

krzywd. Przebaczenie, przebaczenie, przebaczenie.

- Ale tu nie chodzi o nich, Tris.

- Wanie e chodzi! - Odsuwa si od ciany. - Zawsze o nich chodzi. Bo Caleb ma z

nimi wicej wsplnego ni ze mn. A ja chc, eby byli ze mnie dumni. Tylko na tym mi

zaley.

Jej jasne oczy wpatruj si we mnie z determinacj. Ja nie miaem rodzicw, ktrzy

dawaliby mi dobry przykad, ktrych oczekiwania warto byoby spenia, ale Tris owszem.

Widz ich w niej: odwag i pikno, ktre odcisnli na jej duszy.

Gaszcz j po policzku i wsuwam palce w jej wosy.


53/389

- Wydostan go.

- Co?

- Wydostan go z celi. Jutro przed wyjazdem. - Kiwam gow. - Zrobi to.

-Naprawd? Jeste pewny?

- Oczywicie, e jestem pewny.

- Ja... - Marszczy brwi i patrzy na mnie. - Dzikuj. Jeste... niesamowity.

- Nie mw tak. Nie poznaa jeszcze moich ukrytych motyww - umiecham si

szeroko. - Bo widzisz, nie przyprowadziem ci tu po to, eby rozmawia o Calebie.

- Nie?

Przytrzymuj j za biodra i delikatnie znw przyciskam do ciany. Trispatrzy na mnie

jasnym, podekscytowanym wzrokiem. Nachylam si na tyle blisko, by czu na sobie jej

oddech, ale odsuwam si, gdy ona te chce si nachyli. Drocz si z ni.

Zahacza palce o szlufki przy moich spodniach i przyciga mnie do siebie tak, e

musz podeprze si na przedramionach. Prbuje mnie pocaowa, ale uchylam si i cauj j

tu pod uchem, potem wzdu linii brody a do szyi. Jej skra jest mikka i smakuje sol,

nocnym biegiem.

- Zrb co dla mnie - szepcze mi do ucha. -Nigdy nie dziaaj bezinteresownie.

Jej rce wdruj po moim ciele i dotykaj wszystkich wytatuowanych miejsc, na

plecach i bokach. Wsuwa mi leciutko palce za pasek i przytrzymuje mnie przy sobie.

Oddycham z nosem wcinitym w jej szyj, niezdolny wykona adnego ruchu.

W kocu si caujemy. To przynosi mi ulg. Tris wzdycha. Umiecham si z


54/389

satysfakcj.

Unosz j i opieram o cian, ktra przejmuje wiksz cz ciaru jej ciaa. Tris

obejmuje mnie nogami w pasie. mieje si przy nastpnym pocaunku. Czuj si silny, a le

ona te. Jej palce zaciskaj si mocno wok moich ramion. Wieczorne powietrze wypenia

mi puca i mam wraenie, e bior jeden ze swoich pierwszych oddechw.

Rozdzia 10

Tobias

Popadajce w ruin budynki w strefie Nieustraszonoci wygldaj jak z innego

wymiaru. Przede mn wznosi si przeszywajcy niebo Pire.

W palcach czuj pulsowanie, ktre odmierza kolejne sekundy. Puca wci wypeniami aromatyczne powietrze, cho lato powoli dobiega koca. Kiedy duo biegaem i

walczyem, bo zaleaomi na dobrej formie, ale moje nogi ratoway mnie ju tyle razy, e nie

potrafi oddzieli biegania i walki od tego, do czego mi su: do ucieczki przed

niebezpieczestwem, utrzymania si przy yciu.

Chwil spaceruj przed wejciem do budynku, eby wyrwna oddech. W oknach nad

moj gow wiato odbija si na wszystkie moliwe strony. Gdzie tam jest krzeso, na

ktrym siedziaem, kierujc atakiem symulacyjnym, i smuga krwi ojca Tris na cianie. Gdzie

tam gos Tris przedar si przez symulacj, pod wpywem ktrej si znajdowaem, i poczuem

na swojej piersi jej do, jak wciga mnie z powrotem do rzeczywistoci.

Otwieram drzwi do sali krajobrazu strachu i wyjmuj z tylnej kieszeni mae czarne

pudeko ze strzykawkami. Zawsze go uywaem, igy s zatopione w specjalnej poduszeczce.

To pudeeczko oznacza, e jest we mnie co chorego... lub odwanego.


55/389

Przykadam ig do szyi, zamykam oczy i naciskam tok. Czarne pudeko upada z

hukiem na podog, ale znika, gdy otwieram oczy.

Stoj na dachu budynku Hancocka, w pobliu tyrolki, na ktrej Nieustraszeni

romansuj ze mierci. Chmury s nabrzmiae od deszczu, a wiatr wypenia mi usta, gdy

prbuj wzi oddech. Tyrolka trzaska po prawej, metalowa lina szarpie si i tucze szyby

poniej.

Moje spojrzenie koncentruje si na krawdzi dachu, umiejscawia go na rodku pola

widzenia. Mimo wyjcego wiatru sysz wasny oddech. Zmuszam si, eby podej do

krawdzi. Deszcz choszcze mnie po ramionach i gowie, przygniata do ziemi. Przesuwam

nieco ciar ciaa naprzd i spadam. Zacinite szczki powstrzymuj krzyk, przytumiony

przeraeniem.

Lduj, ale nie mam nawet chwili na odpoczynek, bo w nastpnej sekundzie zaciskaj

si wok mnie drewniane ciany, miad mi najpierw krgosup, a potem gow i nogi.

Klaustrofobia. Przyciskam rce do piersi, zamykam oczy i staram si nie panikowa.

Myl o tym, co robi Eric w swoim krajobrazie strachu: o tym, jak za pomoc

gbokich oddechw i logiki odzyskiwa panowanie nad swoim przeraeniem. I o Tris, ktra

znikd wyczarowywaabro i atakowaa swoje najgorsze koszmary. Ale nie jestem ani

Erikiem, ani Tris. Kim jestem? Co musz zrobi, eby pokona swoje lki?

Oczywicie znam odpowied: nie mog im pozwoli przej nade mn kontroli.

Musz wiedzie, e jestem silniejszy.

Robiwdech i wal otwartymi domi w ciany po bokach. Skrzynia trzeszczy i pka,

deski spadaj na betonow podog. Stoj nad nimi w ciemnoci.

Amar, mj instruktor, powtarza nam, e krajobraz strachu cigle si zmienia w

zalenoci od naszych nastrojw i podszeptw naszych koszmarw. Mj jeszcze kilka

tygodni temu wyglda zawsze tak samo. Pki nie udowodniem sobie, e potrafi pokona

ojca. Pki nie odkryem, e jest kto, kogo panicznie boj si straci.


56/389

Nie wiem, co zobacz dalej.

Czekam dusz chwil i nic si nie dzieje. Pomieszczenie jest cigle ciemne, podoga

zimna i twarda, a moje serce bije szybciej ni normalnie. Chc sprawdzi godzin, ale zegarek

mam nie na tej rce, co trzeba - zwykle nosz go na lewej, a nie na prawej, a pasek nie jest

szary, tylko czarny.

Nagle zauwaam na palcach szczecink, ktrej wczeniej nie miaem. Znikna

zgrubiaa skra. Zerkam na siebie w d i widz szare spodnie i szar koszul. Jestem szerszy

w pasie, a wszy w ramionach.

Spogldam w lustro, ktre nagle pojawia si przede mn. Patrz w twarz Marcusa.

Mruga do mnie, a ja czuj w tym samym momencie skurcz mini wok oka, cho

impuls nie wyszed ode mnie. Jego - moje - nasze rce bez uprzedzenia wystrzeliwuj w

kierunku tafli i zaciskaj si wok szyi mojego odbicia. Ale nagle lustro znika i moje - jego -

nasze rce zaciskaj si ju wok naszego garda. Przed oczami pojawiaj si nam czarne

plamy. Osuwamy si na ziemi w elaznym ucisku doni.

Mam pustk w gowie. Nie potrafi wymyli, jak przerwa ten koszmar.

Instynktownie zaczynam krzycze. Dwik wprawia moje donie w wibracje.

Przywouj w mylach widok swoich prawdziwych doni: duych, o szczupych palcach i

kykciach zgrubiaych od wielu godzin walenia w worek treningowy. Wyobraam sobie, e

moje odbicie jest jak woda spywajca po skrze Marcusa - zastpuj kady kawaek jego

ciaa kawakiem siebie. Odbudowuj samego siebie we wasnej wyobrani.

Klcz na posadzce ju jako ja i z trudem api powietrze.

Trzs mi si rce. Dla pewnoci dotykam swojej szyi, ramion, rk.

Kiedy kilka tygodni temu jechalimy z Tris pocigiem na spotkanie z Evelyn,

powiedziaem jej, e w moim krajobrazie strachu wci spotykam Marcusa, ale e si zmieni.Duo si nad tym zastanawiaem: mylaem o tym kadej nocy przed zaniciem i nie dawao


57/389

mi to spokoju po przebudzeniu. Wiedziaem, e dalej si go boj, ale inaczej - nie byem ju

dzieckiem, przeraonym zagroeniem, jakie ojciec stanowi dla jego bezpieczestwa. Byem

mczyzn i baem si zagroenia, jakie stanowi dla mojego charakteru, dla mojej

przyszoci, dla mojej tosamoci.

Ale wiem, e nawet ten lk to i tak nic w porwnaniu z tym, co pojawi si za chwil.

Cho mam wiadomo tego, co mnie czeka, wolabym otworzy sobie yy i oprni swoje

ciao z serum, ni znw na to patrze.

Na pododze przede mn pojawia si plama wiata. Siga ku niej do z zacinitymi

palcami. Zaraz za ni pojawia si druga, a potem gowa z jasnymi wosami pozlepianymi w

strki. Kobieta kaszle i centymetr za centymetrem przesuwa si w kierunku wietlistego

krgu. Chc do niej podej, pomc jej, ale nie mog si ruszy.

Kobieta odwraca twarz w stron wiata... to Tris. Z jej ust cieknie krew i spywa po

brodzie. Jej nabiege krwi oczy odnajduj mj wzrok.

- Pom - charczy.

Wykasuje krew na podog. Doskakuj do niej, bo skd wiem, e jeli szybko jej nie

pomog, wiato w jej oczach zganie. Czyje donie api mnie za rce, ramiona i tors,

zamykajc mnie w klatce z ciaa i koci, ale nie przestaj si wyrywa do Tris. Prbuj

odciga od siebie przytrzymujce mnie rce, ale okazuje si, e drapi tylko samego siebie.

Woam Tris, ktra znw kaszle i wypluwa jeszcze wicej krwi. Krzyczy, eby jej

pomc, ja krzycz jej imi, ale nic nie sysz, nic nie czuj poza biciem wasnego serca, poza

wasnym przeraeniem.

Tris bezwadnie pada na podog, wzrok jej ucieka. Ju za pno.

Ciemno ustpuje. Znw robi si jasno. ciany pokoju krajobrazu strachu pokryte s

graffiti, po drugiej stronie znajduj si lustrzane szyby oddzielajce sal dla obserwatorw, a

w rogach s zamontowane kamery, ktre rejestruj kad sesj, wszystkie na swoim miejscu.Szyj i plecy mam mokre od potu. Ocieram twarz skrawkiem koszulki i id do drzwi. Czarne


58/389

pudeko ze strzykawk i ig zostawiam w sali.

Nie musz ju odtwarza swoich lkw. Czas sprbowa je pokona.

Wiem z dowiadczenia, e wystarczy pewno siebie, eby dosta si tam, gdzie

nikomu nie wolno wchodzi. Na przykad do celi na trzecim pitrze kwatery gwnej

Erudytw.

Ale najwyraniejnie tutaj. Przed drzwiami zatrzymuje mnie bezfrakcyjny i celuje do

mnie z pistoletu, a mnie a zatyka ze zdenerwowania.

- Dokd?

Odsuwam luf od swojego ramienia.

- Zabieraj to. Wykonuj rozkaz Evelyn. Id zobaczy si z winiem.

- Nic mi nie wiadomo na temat adnych wizyt po godzinach.

Zaczynam mwi ciszej, eby myla, e powierzam mu sekret.

- Bo Evelyn chciaa utrzyma to w tajemnicy.

- Chuck! - woa kto ze schodw. Therese. Macha rk i schodzi. - Przepu go. Jest

okej.

Dzikuj jej skinieniem i id dalej. Z korytarzy zosta usunity gruz, ale nikt nie

wymieni potuczonych arwek, wic w drodze do celi momentami id w cakowitej

ciemnoci, jakbym pokonywa pokryt siniakami przestrze.

W pnocnym korytarzu nie kieruj siprosto do celi, tylko podchodz najpierw do

kobiety, ktra stoi na jego kocu. Jest w rednim wieku, kciki oczu opadaj jej lekko, usta s

cignite. Wyglda tak, jakby wszystko j mczyo, cznie ze mn.


59/389

- Dzie dobry. Nazywam si Tobias Eaton. Przyszedem po winia z polecenia

Evelyn Johnson.

Wyraz jej twarzy nie zmienia si na dwik mojego nazwiska, wic przez chwil boj

si, e bd j musia znokautowa, eby dopi swego. Kobieta wyciga z kieszeni

pogniecion kartk i wygadza j na lewej doni. Jest na niej lista winiw wraz z numerami

cel, w ktrych si znajduj.

- Nazwisko? - pyta.

- Caleb Prior. 308A.

- Jeste synem Evelyn, prawda?

- No. To znaczy... tak. - Straniczka nie wyglda na osob, ktra lubiaby sowo no.

Prowadzi mnie do gadkich metalowych drzwi oznaczonych numerem 308A.

Zastanawiam si, do czego byy wykorzystywane, gdy miasto nie potrzebowao a tylu cel.

Kobieta wpisuje kod i drzwi same si otwieraj.

- Rozumiem, e mam udawa, e nic nie widz? - mruczy pod nosem.

Pewnie myli, e przyszedem go zabi. Nie wyprowadzam jej z bdu.

- Tak - odpowiadam.

- Mam prob. Szepnij Evelyn swko o mnie. Nie chc a tylu nocnych zmian. Mam

na imi Drea.

- Zaatwione.

Straniczka si oddala. Po drodze zgniata kartk i wciska j z powrotem do kieszeni.

Trzymam do na klamce i czekam, a Drea dojdzie do swojego stanowiska i si odwrci.Wyglda na to, e dla niej to nie pierwszy taki przypadek. Zastanawiam si, ile osb znikno


60/389

z tych cel za rzdw Evelyn.

Wchodz do rodka. Caleb Prior nachyla si przy metalowym biurku nad ksik.

Wosy ma zgarnite na jedn stron gowy.

- Czego chcesz? - pyta.

- Z przykroci musz ci zawiadomi... - urywam. Ju kilka godzin temu

zdecydowaem, jak to rozegra. Chc mu da nauczk. I dlatego musz troch nakama. - A

waciwie to wcale nie jest mi przykro. Twoja egzekucja zostaa przyspieszona o kilka

tygodni i odbdzie si dzisiaj.

Wiadomo nim wstrzsa. Chopak odwraca si na krzele i patrzy na mnie oszalaym

wzrokiem jak ofiara w obliczu drapienika.

- To jaki art?

-Nie umiem opowiada kawaw.

- Nie. - Krci gow. -Nie, zostao mi jeszcze kilka tygodni, to nie moe by dzisiaj,

nie...

- Jeli si zamkniesz, dam ci godzin na oswojenie si z t wiadomoci. Jeli nie ,

dostaniesz w eb i zastrzel ci w jakim zauku, zanim zdysz odzyska przytomno.

Decyduj.

Widok Erudyty przyswajajcego sobie jak wiadomo przypomina ogldanie

wntrza zegarka: przekrcanie, przesuwanie, dopasowywanie si rnych mechanizmw,

ktre maj wsplnie zrealizowa okrelone zadanie, co w tym przypadku oznacza

uwiadomienie sobie swojej rychej mierci.

Caleb zerka na otwarte drzwi za moimi plecami, apie za krzeso, robi pobrt i

bierze zamach. Dostaj mocno nogami, a cios spowalnia mnie na tyle, e Calebowi udaje siwymkn.


61/389

Wybiegam za nim. Czuj palenie w miejscu, w ktrym oberwaem. Jestem od niego

szybszy: wal go w plecy i Caleb upada twarz na ziemi. Nie ma nawet czasu podeprze si

rkami. Przygniatam go kolanem, api za nadgarstki i zaciskam wok nich plastikowy

pasek. Jczy, gdy stawiam go na nogi. Nos ma cay czerwony od krwi.

Drea zerka na mnie, ale zaraz potem odwraca wzrok.

Cign Caleba za sob, ale nie w t stron, z ktrej przyszedem, tylko w przeciwn, w

kierunku wyjcia ewakuacyjnego. Schodzimy wskimi schodami, gdzie echo naszych krokw

nakada si na siebie, puste i nieharmonijne. Na dole pukam do drzwi.

Otwiera je Zeke z gupim umiechem na twarzy.

Niezgodna: Wierna

Documents

Transcript of Niezgodna: Wierna