Na płatny parking podjeżdża z piskiem i chrzęstem ... · Kronika ABC Liturgii Wiersz Refleksja...

Bóg zapłać! + 8 % VAT

Gazetka Parafialna

„Najboleśniej przemija to,

co chcielibyśmy,

żeby trwało”

Wszystkich Świętych

Uroczystość Wszystkich Świętych ma charakter bardzo radosny.

Wspominamy bowiem wszystkich tych, którzy żyli przed nami

i wypełniając w swoim życiu Bożą wolę, osiągnęli wieczne szczęście

przebywania z Bogiem w niebie. W tym dniu wspominamy nie tylko

oficjalnie uznanych świętych, czyli tych beatyfikowanych

i kanonizowanych, ale także wszystkich wiernych zmarłych, którzy już

osiągnęli zbawienie i przebywają w niebie. Widzimy w nich swoich

orędowników u Boga i przykłady do naśladowania. Wstawiennictwa

Wszystkich Świętych wzywa się

w szczególnie ważnych wydarzeniach życia

Kościoła. Śpiewa się wówczas Litanię do

Wszystkich Świętych, która należy do

najstarszych litanijnych modlitw Kościoła

i jako jedyna występuje w księgach

liturgicznych (m.in. w liturgii Wigilii

Paschalnej, czy w obrzędzie święceń

kapłańskich).

W pierwszych wiekach chrześcijań-

stwa w Kościele nie wspominano żadnych

świętych. Najwcześniej zaczęto oddawać

cześć Matce Bożej. Potem kultem otoczono

męczenników, nawiedzając ich groby w dniu ich narodzin dla nieba,

czyli w rocznicę śmierci. W IV wieku na Wschodzie obchodzono jednego

dnia wspomnienie wszystkich męczenników. Z czasem zaczęto pamiętać

o świątobliwych wyznawcach: papieżach, mnichach i dziewicach.

Większego znaczenia uroczystość Wszystkich Świętych nabrała

za czasów papieża Bonifacego IV, który zamienił pogańską świątynię

– Panteon, na kościół Najświętszej Maryi Panny i Wszystkich

Męczenników. Uroczystego poświęcenia świątyni wraz ze złożeniem

relikwii męczenników dokonano 13 maja 610 roku. Co roku, w rocznicę

poświęcenia tego kościoła, celebrowano uroczystą Mszę Św. stacyjną

z udziałem papieża i licznych wiernych.

W 731 roku papież Grzegorz III przeniósł tę uroczystość

z 13 maja na dzień 1 listopada. Powodem były prawdopodobnie

trudności z wyżywieniem rzesz pielgrzymów przybywających do Rzymu

Kalendarium:

01.11. Wszystkich Świętych 02.11. Dzień Zaduszny 11.11. Święto Niepodległości 11.11. Św. Wiktorii – patronki diecezji łowickiej 17.11. Cecyliada w MDK w Żyrardowie 22.11. Św. Cecylii – patronki muzyki kościelnej 23.11. 74. urodziny bpa Zawitkowskiego 24.11. Chrystusa Króla Wszechświata 24.11. Cecyliada w Międzyborowie 30.11. Imieniny bpa Dziuby 30.11. Andrzejki

Drodzy Czytelnicy! Witamy Was ponownie

i cieszymy się, że mogliśmy

przygotować dla Was kolejny

numer Gazetki. Dziś szczególnie

zachęcamy Was do lektury

historii krzyża powstańców

styczniowych znajdującego się

na wydmach oraz informacji

dotyczących udzielania Sakra-

mentu Namaszczenia Chorych.

Życzymy Wam miłej lektury

i udanej niedzieli . (dobrze poinformowana ) Redakcja.

Sentencja:

”To człowiek człowiekowi najbardziej potrzebny jest do szczęścia .”

Paul Holbach

Wszystkich Świętych – 3

Relacje – 4

Krzyż powstańców – 10

Kronika – 11

ABC Liturgii – 12

Wiersz – 14

Refleksja – 15

Opowiadanie – 16

Humor – 18

Konkurs – 19

Zakony – 20

W

N

U

M

E

R

Z

E

Redaktorzy:

Marcin – Korespondent Eryk – Siatkarz

Wspó łpraca: Ministranci i lektorzy

Adres Redakcji: [email protected], nakład: 170 egz.

Stopka redakcyjna

2 3

4 5

Aktualności Relacje Historia Kronika Liturgia Wiersz

Refleksja Opowiadanie Humor Konkurs Zakony

na wiosnę. W 837 roku Grzegorz IV rozporządził, aby odtąd 1 listopada

był dniem poświęconym pamięci nie tylko męczenników, ale wszystkich

świętych Kościoła katolickiego. Wtedy też cesarz rzymski Ludwik

obchody uroczystości Wszystkich Świętych rozciągnął na całe swoje

państwo, a w 935 r. papież Jan XI rozszerzył je na cały Kościół. W ten

sposób święto Rzymu i niektórych Kościołów lokalnych stało się

świętem Kościoła powszechnego.

W uroczystość Wszystkich Świętych na grobach naszych bliskich

zmarłych palimy znicze i świeczki, które są symbolem naszej pamięci

o nich. Niewiele osób wie, że ten zwyczaj wziął się od palenia ognisk.

Początkowo w uroczystość Wszystkich Świętych ogniska palono na

rozstajach dróg, aby wskazywały kierunek wędrującym duszom.

Wierzono również, że przy ogniu mogły się one ogrzać. Na przełomie

XVI i XVII wieku ogień zaczęto palić również na grobach zmarłych.

Początkowo uważano, że ma on pomóc duszom zmarłych znaleźć drogę

z zaświatów do nieba, dziś symbolizuje on naszą pamięć o zmarłych.

Noc Świętych

Czy wieczór Halloween można spędzić inaczej, niż na wróżeniu

i wywoływaniu duchów? Oczywiście, że tak! Przekonali się o tym

wszyscy, którzy w czwartek wieczorem przybyli do kościoła Matki

Bożej Pocieszenia w Żyrardowie na „Noc Świętych”. Tego typu

spotkania organizowane są w Polsce już od kilku lat, ale w naszej

diecezji „Noc Świętych” odbyła się dopiero po raz pierwszy.

W wieczór poprzedzający

Uroczystość Wszystkich Świętych

do żyrardowskiego kościoła

przybyło kilkaset osób z różnych

parafii diecezji łowickiej, w tym

liczna grupa reprezentująca

Międzyborów . Przedstawiciele

niektórych parafii zabrali ze sobą

relikwie świętych i błogosławio-

nych czczonych w ich miejscowościach. Dzięki temu wspólnie

z biskupem Andrzejem Dziubą oraz licznie zgromadzonymi kapłanami

mogliśmy doświadczyć obecności

świętych wśród nas i poznać ich

wpływ na nasze życie.

Spotkanie rozpoczęło się

procesyjnym wniesieniem do kościoła

relikwii poszczególnych świętych,

podczas którego mogliśmy bliżej

poznać patronów naszej diecezji oraz

innych świętych i błogosławionych.

Przy tej okazji ks. Paweł Kozakowski zwrócił się do nas z pytaniem:

dlaczego z życiu tak często zapominamy o obecności świętych wśród

nas, o opiece, jaką nas otaczają? Przecież święci są tacy jak my, nie

urodzili się doskonali, przeżywali swoje bóle i kłopoty, więc rozumieją

też nasze problemy i troski. Dlatego jeśli chcemy się kogoś poradzić,

pamiętajmy wtedy również o naszych przyjaciołach w Niebie.

Podczas „Nocy Świętych” nie zabrakło również modlitwy

tekstami Pisma Świętego, pieśni uwielbienia Pana, a także adoracji

Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Wszystko to zostało

dopełnione procesją ulicami Żyrardowa, podczas której modliliśmy się

Litanią do Wszystkich Świętych oraz radosnym śpiewem

wychwalaliśmy Boga.

Na zakończenie

ksiądz biskup podziękował

wszystkim za świadectwo

naszej wiary, jakie daliśmy

modlitwą, uwielbieniem

Jezusa w Najświętszym

Sakramencie i uczest-

nictwem w procesji oraz

życzył nam, abyśmy

dołączyli do świętych,

których relikwie tego dnia przynieśliśmy do kościoła. Biskup Andrzej

podkreślił, że było to kolejne spotkanie, które ma nas przygotować do

Światowych Dni Młodzieży w Krakowie i razem z ks. proboszczem

Adamem Bednarczykiem zaprosił na gorącą herbatę i żurek. Korespondent



Dzień Papieski

Z okazji XIII Dnia Papieskiego dzieci ze Szkoły Podstawowej

w Międzyborowie oraz nasza parafialna scholka dziecięca przygotowały

krótki program artystyczny

poświęcony pamięci Jana Pawła II.

Scholka, pod kierunkiem księdza

Roberta i Magdy Gorożankin,

zaśpiewała kilka piosenek

nawiązujących do życia naszego

wielkiego rodaka. Pomiędzy te

utwory wplecione były wiersze

o tematyce religijnej, które

zaprezentowały dzieci ze Szkoły

Podstawowej, przygotowane przez panią Beatę Kocielnik. Na

zakończenie wszyscy wspólnie pomodliliśmy się litanią do

błogosławionego Jana Pawła II oraz odśpiewaliśmy „Barkę” – utwór,

którzy wszystkim jednoznacznie kojarzy się z życiem papieża-Polaka.

Koncert organowy

Tegoroczny Dzień Papieski w naszej parafii obfitował w różne

ciekawe wydarzenia muzyczne. Po przedpołudniowym programie

przygotowanym przez dzieci,

wieczorem nadszedł czas na

zawodowych instrumentalistów.

W świat muzyki poważnej po

raz kolejny wprowadzili nas

Magdalena Gorożankin,

Marzena Muszyńska, Szczepan

Bieszczad i Adam Kuczewski,

którzy zaprezentowali nam

kilkanaście utworów nawiązują-

cych do życia i posługi błogosławionego Jana Pawła II. Mieliśmy okazję

usłyszeć fragmenty najbardziej znanych utworów klasycznych, m.in.

IX Symfonii L. van Beethovena,

czy Czterech pór roku

A. Vivaldiego, ale także np.

Moje miasto Wadowice,

stworzone w 1999 roku na

pielgrzymkę Jana Pawła II do

Polski, czy improwizację na

temat kilku pieśni maryjnych

skomponowaną i wykonaną

przez Adama Kuczewskiego. Na

zakończenie prowadzący koncert – Nikodem Muszyński, podziękował

nam za liczne przybycie, a międzyborowscy artyści zaprosili wszystkich

do wspólnego wykonania Barki.

Renowacja Misji Świętych

W dniach 17-20 października w naszej parafii miała miejsce tzw.

Renowacja Misji Świętych, czyli przypomnienie i odnowienie misji

odbytych przez nas trzy lata temu. Gościliśmy

u nas o. Piotra Piechockiego z zakonu

oo. Paulinów w Toruniu, który przywołując

postacie Zacheusza, Szymona Piotra i Maryi

pokazywał nam w jaki sposób Bóg każdego

człowieka umacnia w wierze. Bóg każdego

człowieka kocha tak samo, nie zależnie czy

jest on wielkim grzesznikiem, czy zwykłą

osobą wierzącą, dla każdego ma zawsze

otwarte swoje serce i każdemu okazuje swoje

miłosierdzie. Głosząc te rekolekcje o. Piotr

zbierał ofiary na budowę Kościoła z Toruniu.

Będzie to wyjątkowa świątynia, bo ma być

ona wynagrodzeniem Bogu za nasze grzechy

przeciw nienarodzonym dzieciom (grzechy aborcji). O. Piotr składa

wszystkim serdeczne Bóg zapłać za wsparcie i obiecuje pamiętać o nas

podczas cotygodniowych Mszy Św. w intencji ofiarodawców.

6 7



Turniej w Wiskitkach

W ostatnią sobotę października (26 listopada) na hali sportowej

w Wiskitkach odbył się turniej piłki nożnej o Puchar Ks. Proboszcza

Witolda Okrasy w ramach Dziesiątego Grand Prix Diecezji Łowickiej

w kategorii PODSTAWÓWKA. W rozgrywkach brało

udział 8 drużyn z okolicznych parafii: Wszystkich

Świętych i św. Stanisława w Wiskitkach, św. Karola

Boromeusza w Żyrardowie, Wniebowstąpienia

Pańskiego w Żyrardowie, św. Michała Archanioła

w Puszczy Mariańskiej, św. Wawrzyńca

w Sochaczewie, św. Józefa w Sochaczewie

– Chodakowie, św. Trójcy w Bolimowie. Nie

mogło tam zabraknąć także ekipy z naszej parafii .

Po rozlosowaniu grup rozpoczęła się

rywalizacja. Pierwszy mecz nasi ministranci

zremisowali (0:0) z drużyną z Puszczy Mariańskiej. W kolejnym meczu

fazy grupowej międzyborowianie podejmowali drużynę z Bolimowa.

W tym starciu nasi chłopcy wykazali się dobrymi akcjami, dzięki którym

mecz zakończył się wynikiem 1:0 na naszą korzyść. W trzeciej odsłonie

międzyborowscy ministranci grali z ekipę z Sochaczewa – Chodakowa.

Tym razem jednak zabrakło trochę szczęścia, bramek i w rezultacie

przegraliśmy 0:2. Zwycięstwo, remis i porażka. Nie pozwoliło to jednak,

aby nasza drużyna mogła walczyć w półfinałach.

Pozostaje nam nie załamywać się i liczyć na sukcesy naszych

ministrantów w pozostałych kategoriach wiekowych: GIMNAZJUM

i OPEN, których turnieje odbędą się już niedługo (GIMNAZJUM

– 16 listopada w Sochaczewie, OPEN – 30 listopada – i tu uwaga,

uwaga… w Międzyborowie!!!).

A w Wiskitkach nasi ministranci wystąpili w składzie: Jan

Biegała, Mateusz Zieliński, Bartek Orszulik, Bartek Karolak, Kamil

Grygiel, Emil Grygiel, Jeremi Lisicki, Kacper Nowakowski, Wiktor

Żuchowski, Paweł Kur.

J.

Bierzmowanie

W sobotę, 19 października, bp Andrzej Dziuba udzielił

sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej 46 młodym ludziom z naszej

parafii. Zwracając się do

bierzmowanej młodzieży

biskup Andrzej powiedział, że

chciałby, aby doświadczyli

darów, które tego dnia

otrzymali i potrafili wydobyć

z nich to, co da im wielkie

perspektywy na przyszłość, bo

to oni są przyszłości i nadzieją

Kościoła i świata. Na zakoń-

czenie ks. proboszcz podzięko-

wał biskupowi za pasterskie słowo oraz ks. Robertowi i katechetce

– pani Katarzynie Dłużnik, za przygotowanie młodzieży do sakramentu.

Przy okazji wizyty biskupa w Międzyborowie warto dodać, że od

kilku miesięcy jego kapelanem jest ks. Andrzej Sylwanowicz, który

w latach 2008-2009 pełnił funkcje wikariusza w naszej parafii.

Nie wiem czy wiecie, że…

…jeden z naszych redaktorów – Eryk

Pietrak – to nie tylko znakomity siatkarz, dobry

uczeń i wspaniały kolega, ale także utalentowany

recytator. W ZS nr 1 w Milanówku został

zorganizowany konkurs poezji „Szlakiem ks. Jana

Twardowskiego”. W konkursie recytatorskim

spośród wielu młodych, zdolnych ludzi z różnych

szkół, Eryk zajął 3 miejsce. Zaprezentował wiersz

pt. „Koło” autorstwa ks. Twardowskiego.

Erykowi serdecznie gratulujemy i życzymy

sukcesów w dalszej działalności nie tylko

artystycznej. A my cieszmy się, że mamy takich zdolnych parafian .

Paparazzi

8 9



Krzyż powstańców

Od kilku lat w Święto Niepodległości po Mszy Św. o godz. 1200

wielu naszych parafian gromadzi się przy krzyżu upamiętniającym

poległych powstańców styczniowych, aby oddać hołd wszystkim, którzy

zginęli w obronie naszej ojczyzny. Już za

osiem dni po raz kolejny spotkamy się przy

tej mogile, dlatego dziś postanowiliśmy

przybliżyć Wam historię tego miejsca.

W 1863 roku, podczas powstania

styczniowego, lasy na terenie obecnego

Międzyborowa były schronieniem dla

młodych mężczyzn uciekającym przed

poborem do wojska carskiego, tu też

następowało formowanie oddziałów

powstańczych. Bliskość torów kolejowych

była dużym atutem, gdyż umożliwiała

szybkie zaopatrywanie powstańców w broń.

Szerokim echem odbiła się m.in. próba

wykolejenia przez powstańców carskiego

pociągu z żywnością przejeżdżającego przez

teren obecnego Międzyborowa.

Prawdopodobnie podczas tej akcji zginęło

kilku powstańców.

Bezpośrednio po zakończeniu powstania nie można było uczcić

pamięci poległych powstańców, gdyż przez lata cały zabór rosyjskich objęty

był silnymi represjami uniemożliwiającymi stawianie pomników. Dopiero

po wyparciu wojsk rosyjskich z Królestwa Polskiego zaczęto stawiać krzyże

i mogiły. W 1917 roku harcerze żyrardowscy, a wśród nich mieszkający

koło stacji PKP w Międzyborowie pan Bronisław Malik, na własnych

ramionach przynieśli z Żyrardowa drewniany krzyż. Krzyż stanął na działce

pana Józefa Olczaka, w okolicach miejsca, gdzie próbowano wykoleić ów

pociąg, a towarzyszyły temu skromne uroczystości.

Z biegiem lat ramiona krzyża zaczęły próchnieć tak bardzo, że

groziło to jego przewróceniem. W latach pięćdziesiątych XX wieku

okoliczni mieszkańcy zdecydowali się na wyremontowanie krzyża, m.in.

poprzez skrócenie jego ramion. Kilka lat później przy krzyżu pojawiła się

mogiła usypana z piasku, a w 1986 roku stworzono betonową mogiłę,

w którą wmurowano marmurową tablicę upamiętniającą powstańców

styczniowych. Wtedy też cały teren ogrodzono metalowym płotem.

Przez lata to głównie harcerze regularnie upamiętniali poległych

żołnierzy. W rocznice wybuchu powstania styczniowego oraz

w uroczystości Wszystkich Świętych przy krzyżu zbierali się skauci

z Żyrardowa oraz z Międzyborowa, prowadzeni przez panią Barbarę

Siemianowską. W dniu dzisiejszym aktywną rolę w upamiętnianiu

powstańców styczniowych pełni ZSP w Międzyborowie. Co roku,

11 listopada, nasi uczniowie i nauczyciele organizują krótkie uroczystości,

w które my wszyscy możemy się włączyć i tym samym uczcić pamięć

żołnierzy poległych w obronie naszej ojczyzny.

Korespondent

PS. Bardzo dziękuję za pomoc przy zbieraniu materiałów do tego artykułu

Pani Jadwidze Malik, Panu Witoldowi Modrzejewskiemu oraz

Ks. Krzysztofowi Krawczykowi.

Kronika

Październik

Do naszej

wspólnoty parafialnej

przez Sakrament

Chrztu Świętego

zostali włączeni:

Julia Zawadzka

Piotr Ligęza

Aleksandra Szwed

Mateusz Lipner

Zuzanna Jakubczak

Igor Derengiewicz

Aniela Ryżyńska

Niech wzrastają

w Bożej łasce!

Nasza Rodzina

Parafialna

pożegnała:

Janinę Nowakowską (lat 84)

Zofię Iżycką (lat 87)

Wieczny odpoczynek

racz im dać Panie!

10 11



ABC LITURGII

Namaszczenie Chorych

Sakrament Namaszczenia Chorych jest jednym z tzw.

sakramentów uzdrowienia. Ma on pomóc choremu odpowiednio przeżyć

chorobę i przybliżyć go do Boga, aby poradził sobie

z problemami duchowymi związanymi z trudną

sytuacją. Ten sakrament ma także, gdy taka

jest wola Boża, zmniejszyć dolegliwości

fizyczne chorego lub pomóc mu

w powrocie do zdrowia. W sytuacji, gdy

człowiek chory lub starszy z powodu

stanu zdrowia nie może się wyspowiadać,

Namaszczenie Chorych odpuszcza grzechy

i staje się dopełnieniem chrześcijańskiej pokuty.

Jeśli Bóg zechce chorego powołać do siebie, Sakrament Chorych ma mu

pomóc w tej ostatniej walce i zmaganiu duchowym.

Jak widzimy, sakrament Namaszczenia Chorych, choć ciągle

niewłaściwie nazywany „ostatnim namaszczeniem”, jest przeznaczony

dla ludzi starszych i ciężko chorych – nie tylko w bezpośrednim

zagrożeniu życia. Udzielany jest on w sytuacjach, gdy z powodu choroby

zdrowie człowieka znajduje się w poważnym niebezpieczeństwie, nie

jest to zatem sakrament tylko dla umierających, ani tym bardziej dla

zmarłych. Sytuacją usprawiedliwiającą przyjęcie tego sakramentu jest

również bliskość operacji chirurgicznej, która najczęściej spowodowana

jest chorobą wiążącą się z niebezpieczeństwem utraty życia. Jeśli chodzi

o ludzi starszych, to zgoda na udzielanie im tego sakramentu wypływa

z ryzyka śmierci, jakie niesie ze sobą podeszły wiek. Sakramentu

Chorych można udzielać również dzieciom, jednak powinny one mieć

przynajmniej 7 lat.

Namaszczenie Chorych można przyjmować wielokrotnie,

wszystko zależy od stanu zdrowia, czy częstotliwości zachorowań danej

osoby. Jeśli ktoś często, z powodu takiej, czy innej choroby popada

w niebezpieczeństwo utraty życia, zawsze może przyjąć ten sakrament.

Można go przyjąć ponownie w tej samej chorobie, ale tylko, gdy

nastąpiło jej pogorszenie. W sytuacji, gdy stan zdrowia jest stabilny, nie

ma potrzeby powtarzać przyjmowania tego sakramentu. Namaszczenie

Chorych powinno się przyjmować w chorobach lekkich,

w razie wątpliwości można zasięgnąć rady lekarza

opiekującego się chorym i np. kapelana szpitala.

Kto chce przyjąć Sakrament Chorych powinien

wcześniej przystąpić do Sakramentu Pokuty

i Eucharystii. Warunek ten nie dotyczy dzieci

przed Pierwszą Komunią i osób, których stan

zdrowia uniemożliwia poprawną Spowiedź

i przyjęcie Komunii Świętej.

Pamiętajmy, że ten sakrament,

podobnie jak pozostałe, udzielany jest

osobie żyjącej, należy zatem wezwać kapłana, gdy potrzebujący jest

przytomny i świadomy. Sakramentu Chorych można udzielać się też

ludziom w stanie nieprzytomności lub tym, którzy utracili zdolność

używania rozumu, ale tylko, gdy wiadomo, że będąc świadomi życzyliby

sobie tego. Jeśli chory zmarł, nie można już udzielić mu tego

sakramentu, należy się jednak przy nim pomodlić, prosząc

o odpuszczenie grzechów. Nie wolno również udzielać Namaszczenia

Chorych tym, którzy uparcie trwają w jawnym

grzechu ciężkim.

W naszej parafii kapłani

odwiedzają chorych w ich domach

w każdy pierwszy piątek miesiąca

i dodatkowo przed Bożym

Narodzeniem i Wielkanocą. Takie

osoby należy wcześniej zgłosić

w kancelarii parafialnej bądź

bezpośrednio u któregoś z księży.

W przypadku, gdy chory umiera

można wezwać kapłana o każdej porze dnia, aby poprzez modlitwę

i Sakrament Chorych wesprzeć konającego, a także pomóc jego rodzinie

przeżyć ten trudny moment.

12 13



Uroczystość Chrystusa Króla

Uroczystość Chrystusa Króla do liturgii wprowadził papież

Pius XI encykliką Quas Primas z 11 grudnia 1925 roku. Nakazał wtedy,

aby we wszystkich kościołach tego dnia po głównym nabożeństwie

przed wystawionym Najświętszym Sakramentem odmówić litanię do

Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz akt poświęcenia rodzaju

ludzkiego Najświętszemu Sercu. Początkowo uroczystość obchodzono

w ostatnią niedzielę października, ale

w 1969 roku reforma soborowa przeniosła

tę uroczystość na ostatnią niedzielę roku

kościelnego. Chciano przez to podkreślić,

że wszystko, co rodzaj ludzki

w nadprzyrodzonym i przyrodzonym

porządku posiada i czego się spodziewa,

ma swój początek i mieć będzie swój

chwalebny koniec w Jezusie Chrystusie.

Chrystus w czasie swej publicznej

działalności podkreślał, że Jego Królestwo

nie jest z tego świata. Nikt też nie uważał

Go za króla, nie podejrzewał, że może być

królem. Ludzkie wyobrażenia dotyczące

bycia królem i królowania tak bardzo nie pasowały do Jezusa. On sam

nigdy nie godził się na to, aby Go obwołać królem.

Swoją królewską godność objawił dopiero w czasie procesu

prowadzonego przez Piłata, kiedy oznajmił: „Tak, jestem Królem”.

Wtedy to stwierdzenie stało się przedmiotem szyderstwa i kpin, ale

Chrystus godził się na to i bez protestu przyjął koronę z ciernia

i trzcinę zamiast berła. Jezus zaakceptował te swoiste insygnia

królewskie, bo wiedział, że my potrzebujemy króla w cierniowej

koronie, króla, który przyszedł na świata nie po to, aby Mu służono, lecz

po to, aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu.

Według Chrystusa królować znaczy służyć, być dla drugiego

człowieka, kochać nawet nieprzyjaciół. I takie właśnie jest Jego

królestwo. To królestwo prawdy i życia, królestwo świętości i łaski,

królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju.

Kącik poezji

14 15

16 17



Najpiękniejsze serce

Pewien młodzieniec chwalił się, że ma najpiękniejsze serce

w dolinie. Chwalił się nim na rynku i zebrał się ogromny tłum by je

podziwiać, było bowiem w swym kształcie perfekcyjne. Nie miało

żadnej skazy, było przepiękne, gładkie i błyszczące. Biło bardzo żywo.

Chłopak krzyczał na cały głos że nikt nie ma piękniejszego

serca od niego i wszyscy mu potakiwali bowiem jego

serce było idealne. Jednak w pewnym momencie

jakiś strzec z tłumu krzyknął:

- Dlaczego twierdzisz że twoje serce jest

najpiękniejsze, skoro moje jest o wiele

piękniejsze od twojego.

Młodzieniec bardzo się zdziwił słysząc te

słowa, a potem spojrzał na serce starca i się zaśmiał.

Serce starca biło bardzo żywo, być może nawet żywiej od serca

młodzieńca, ale było to serce poorane rozlicznymi bruzdami, serce,

w którym było wiele brakujących kawałków. Wiele też w nim było

kawałków, które do tegoż serca nie pasowały. Było to serce brzydkie,

które w żaden sposób nie mogło się równać z nieskazitelnym sercem

młodzieńca.

Chłopak zapytał się dlaczego starzec uważa, że jego serce jest

piękniejsze, skoro wszyscy widzą, że nie jest ono nawet w części tak

piękne, jak jego własne serce. Wtedy starzec rzekł, że w życiu nie

zamieniłby tego serca na serce młodzieńca. Powiedział też, aby

młodzieniec spojrzał na jego serce i wskazując na blizny rzekł:

- Widzisz te blizny i brakujące kawałki. Nie ma ich tu dlatego, że

ofiarowałem je z miłości dla wielu osób, a niesie to ryzyko, bo często się

zdarza, że sami ofiarowujemy uczucie dla innych, ale oni nie dają nam

nic w zamian. Stąd te blizny, bo choć dałem im cześć swojego serca, oni

nie dali mi nic. Jeśli natomiast spojrzysz uważnie dostrzeżesz, że wiele

kawałków do mojego serca niezupełnie pasuje. Są to kawałki serca

innych, które oni mi ofiarowali i które znalazły stałe miejsce w moim

sercu. Dlatego moje serce jest

piękniejsze od twojego.

Natomiast te bruzdy, które

widzisz zrobili ludzie nieczuli,

ludzie, którzy mnie zranili.

Wtedy młodzieniec

spojrzał na starca, zrozumiał

i zapłakał. Potem wziął kawałek

swojego przepięknego serca

i ofiarował go starcowi, a starzec

zrobił to samo. Padli sobie w ramiona i rozpłakali się, po czym odeszli

razem w wielkiej przyjaźni.

Młodzieniec włożył część serca starca do swojego serca

w miejsce brakującego kawałka, który dał starcowi. Ten nowy kawałek

pasował tam, choć nie idealnie, co zmąciło doskonałą harmonię serca

młodzieńca. Nigdy jednak wcześniej serce młodzieńca nie było tak

piękne, jak w tym momencie i młodzieniec dopiero teraz to zrozumiał.

ZAPROSZENIE

Nasza parafia co roku organizuje turnieje piłkarskie

dla ministrantów i lektorów. W sobotę 30 listopada

o godz. 930

w hali sportowej przy ZSP w Międzyborowie

rozpocznie się turniej eliminacyjny Grand Prix

ministrantów i lektorów w piłce nożnej halowej

o Puchar Biskupa Diecezji Łowickiej J.E.

Andrzeja F. Dziuby w kategorii OPEN (ministranci

ze szkół ponadpodstawowych i starsi). W turnieju

oczywiście wezmą udział również nasi

ministranci i lektorzy, dlatego już dziś gorąco

zapraszamy wszystkich do kibicowania naszym

chłopcom. Wielkie emocje gwarantowane !!!



HUMOR

Młody Franek zatrudnił się w kopalni. Już pierwszego dnia miał pecha,

bo wpadł do starego, zapomnianego szybu. Zbiegli się koledzy i mówią:

– Franek, jesteś tam?

– Jo.

– Nic ci się nie stało?

– Ni.

– To wyłaź stamtąd.

– Kaj nie mogę, bo jeszcze lecę…

* * *

– Proszę księdza – żali się małżonek prosząc o radę – ilekroć pokłócę się

z Kasią, ona staje się historyczna.

– Chyba histeryczna – delikatnie poprawia kapłan.

– Nie, historyczna. Bo zaczyna grzebać w mojej przeszłości.

* * *

Sprzedawca wyjaśnia klientowi zasady zakupu towaru na raty:

- Płaci pan na początku małą sumę, a potem nie płaci pan ani grosza

przez pół roku.

Klient zaskoczony:

- To pan już mnie zna?!

* * *

Dlaczego tak mało kobiet gra w piłkę nożną?

- Bo nie jest łatwo znaleźć jedenaście kobiet, które chciałyby wystąpić

w takich samych kostiumach.

* * *

Dyrektor do swojej sekretarki, która pisze jednym palcem z mozołem

odszukując właściwy przycisk na klawiaturze.

– Według jakiej metody uczyła się pani pisać?

– Według metody biblijnej: „Szukajcie, a znajdziecie”.

Krzyżówka

1 2 3

4

5 6

7

8 9

10

11 12 13 14

15

Pionowo: 2. Tam idziesz na grzyby. 3. Ewangelia to Dobra… 5. W Kanie

Galilejskiej Jezus przemienił wodę w… 6. Trwa 45 minut. 7. Ma swojego

Pana. 8. Inaczej: prezent. 10. Sto lat to jeden… 12. Ziarna, którymi obsypuje

się parę młodych. 14. Tam wyświetlane są filmy.

Poziomo: 1. Rozmowa człowieka z Bogiem. 4. Siedzi na nim król.

5. Przyjęcie po ślubie. 9. Inaczej: ksiądz. 10. Święcona w kropielnicy.

11. Sto centymetrów. 13. Maryja dla Jezusa. 15. Składane młodym po ślubie.

Z pól ponumerowanych cyframi rzymskimi należy odczytać hasło.

Wszyscy, którym uda się to zrobić, mogą do 17 listopada wysłać na nasz adres

mailowy ([email protected]) lub przekazać nam osobiście, zgłoszenie

zawierające rozwiązanie krzyżówki oraz swoje imię i nazwisko. Wszystkie

prawidłowe zgłoszenia wezmą udział w losowaniu nagrody niespodzianki.

Serdecznie zapraszamy do udziału w konkursie .

W poprzednim numerze przygotowaliśmy dla Was wykreślankę, której

prawidłowym rozwiązaniem były słowa: Śpiewajcie Panu pieśń nową, albowiem

uczynił cuda. Dostaliśmy tylko jedno zgłoszenie, więc tym razem bez

losowania nagrodę otrzymuje:

Kazik Nowak

.

18 19



Misjonarze Oblaci

Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej (OMI)

zostało założone 25 stycznia 1816 roku w Aix-en-Provence we

francuskiej Prowansji przez późniejszego biskupa Marsylii Eugeniusza

de Mazenoda. Na początku znalazł on 4 ochotników, którzy podzielali

jego zapał i chcieli poświęcić się odnowie spustoszonego przez rewo-

lucję francuską Kościoła. Ta wspólnota księży nosiła pierwotnie nazwę

„Misjonarzy Prowansji”, poświęcali się oni przede

wszystkim odnowie moralnej ludu francuskiego

poprzez głoszenie rekolekcji i misji świętych.

W 1825 roku o. Eugeniusz zaczął starać

się o zatwierdzenie Zgromadzenia. Papież

Leon XII zatwierdził je 17 lutego 1826 roku

pod nazwą „Misjonarze Oblaci Najświętszej

i Niepokalanej Panny Maryi”. Zgromadzenie

liczyło wtedy zaledwie 20 oblatów i 8 nowic-

juszy skupionych w 4 domach zakonnych.

W latach czterdziestych XIX wieku oblaci zajęli się działalności

misyjną na różnych kontynentach. Na zaproszenie biskupa Montrealu

przybyli do Kanady ewangelizować tutejszych mieszkańców.

Jednocześnie część z nich osiedliła się w Stanach Zjednoczonych

rozpoczynając pracę duszpasterską wśród francuskich emigrantów.

W dniu dzisiejszym Zgromadzenie działa na wszystkich kontynentach

i liczy około 4500 członków, w tym prawie 500 w Polsce.

W naszym kraju Zgromadzenie istnieje od 1920 roku. Wtedy to

polscy oblaci, pracujący w Niemczech i Kanadzie, przyjechali do kraju

z myślą o założeniu Prowincji Polskiej. Obecnie polscy Misjonarze

Oblaci pracują w 22 domach, m.in. w Świętym Krzyżu w Górach

Świętokrzyskich, gdzie znajduje się nowicjat zakonu, a także na misjach,

szczególnie w krajach b. ZSRR oraz w Afryce.

Strojem zakonnym oblatów jest czarna sutanna przepasana

czarnym pasem wiązanym po lewej stronie, za którym zatknięty jest

oblacki krzyż.

20

Na płatny parking podjeżdża z piskiem i chrzęstem ... · Kronika ABC Liturgii Wiersz Refleksja...

Documents

Transcript of Na płatny parking podjeżdża z piskiem i chrzęstem ... · Kronika ABC Liturgii Wiersz Refleksja...