Najdziwniejsze rośliny na Ziemi

Kolczakówka kroplista Kolczakówka kroplista (Hydnellum peckii)Rzadki grzyb chroniony. Spotyka się ją od lata do jesieni w górach, lasach iglastych – sosnowych i świerkowych. Grzyby wyrastają pojedynczo lub zrastają się po kilka sztuk.Ma kształt stożkowaty u podstawy wąski i rozszerzający się ku górze. Średnica w najszerszym miejscu 4-10 cm. Wierzch u młodych osobników wypukły, z czasem płaski a potem wklęsły. Na powierzchni biały, z nieregularnymi guzkami i bruzdami, z odstającymi łuskami i kroplami czerwonej wydzieliny, która z wiekiem brązowieje a nawet czernieje. Hymenofor (spód) biały, pokryty kolcami, z wiekiem kolce stają się czerwonobrązowe, trzon rdzawo brązowy o pilśniowatej powierzchni, poprzerastany z podłożem. Miąższ różowy z wiekiem brązowieje, z wieloma czarnymi kropkami, przypomina konsystencją korek. Mało intensywny zapach, ostro-palący smak.

Actaea pachypoda Actaea pachypoda

Wybrana jedną z najciekawszych i najbardziej zadziwiających roślin ogrodowych 2010 roku. Wywodzi się z Ameryki Północnej, gdzie najczęściej spotykana jest na podmokłych obszarach leśnych. Ciemno zielone liście stanowią doskonałe tło dla kremowych kwiatów a następnie owoców. Owoców przypominających gałki oczne zebrane w długich gronach.Jest rośliną dość dużą, osiągającą do 75-80cm wysokości. Rozkrzewia się bardzo silnie tworząc gęste kępy.

Diabelski szpon Diabelski szpon (inaczej:

hakorośl rozesłana, diabelski pazur, wilczy pazur) to pochodząca Południowej Afryki roślina, która zawdzięcza swą nazwę haczykowatemu owocowi. Jest polecana szczególnie seniorom, bo wykazuje bardzo efektywne działanie wspomagające leczenie chorób, na które zapadają najczęściej osoby starsze – stosowana jest w przypadku reumatyzmu zwyrodnienia stawów, czy bólu pleców.

Muchołówka amerykańska Muchołówka amerykańska jest

jedynym przedstawicielem rodzaju Dionaea. Łacińska nazwa pochodzi od imienia matki Afrodyty - Dione. Natomiast nazwa angielska: Venus fly trap (muchołapka Wenus) nawiązuje do imienia odpowiedniczki Afrodyty w mitologii rzymskiej. Jest najciekawszą rośliną owadożerną, nie tylko dlatego, że jej wygląd robi wrażenie, ale również ze sposobu zdobywania pokarmu. Gdy owad dotknie liść - pułapkę, pułapka szybko się zamyka, a ofiara zostaje uwięziona w środku. Jest to niewielka roślina, która tworzy przyziemne rozetki o wielkości do 20 cm. Jest rośliną wieloletnią. Nie jest rośliną łatwą w uprawie, ale jej atrakcyjność sprawia, że warto włożyć trochę wysiłku by posiadać ją na swoim parapecie.

Rafflesia Arnoldii

Rafflesia to ciekawy gatunek rośliny i jeden z przykładów "gigantomanii" wśród roślin.Naturalny biotop tej rośliny to deszczowe lasy Jawy,Sumatry ale przedewszystkim Indonezji na której obszrze występuje niemal połowa z 16-tu znanych botanikom gatunków Rafflezji z których największa to właśnie wspomniana w tytule tematu Raflesia Arnoldi.Dotychczas niewiele wiadomo o biologii tej rośliny i jej uwarunkowaniach rozrodczych i pokarmowych.Jest jednak zaliczana przez botaników do grupy pasożytów a jej "żywicielem jest zwykle dzika winorośl z którą to Raflesia koegzystuje w symbiozie.Zapewne na zasadzie "ja coś tobie ,ty coś mi".Jest rośliną ściśle chronioną na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody wspomnianych powyżej państw.

Hydnora africana Ta niezwykła roślina

pasożytuje na korzeniach krzewów z rodziny wilczomleczowatych na jałowych pustyniach Afryki. Hydnora rośnie pod ziemią, za wyjątkiem cielistego kwiatu, który wyrasta nad ziemię i emituje odór zgnilizny. Zapach ten wabi całe stada skarabeuszy. Gdy żuk dostanie się do kwiatu, jest więziony na jakiś czas, żeby mógł spokojnie zapylić roślinę, po czym kwiat się otwiera i go wypuszcza.

Smocza lilia

Zwana też lilią voodoo, pochodzi z Europy południowej. Z okrywy kwiatu – dużej (do 1 metra) i czerwonej – wydobywa się nieprzyjemny dla człowieka zapach padliny, przyciągający muchy, które zapylają tę roślinę

Amorphophallus titanum Roślina wieloletniabędąca

największym przedstawicielem rodziny obrazkowatych – jej liść może osiągać ok. 6 m wysokości. Roślina wypuszcza z bulwy pojedynczy, okazały liść, który utrzymuje się przez okres 10-14 miesięcy, następnie zamiera. Roślina przechodzi w trwający 3 do 12 miesięcy okres uśpienia. Następnie rozpoczyna się kolejny cykl życia, w którym dziwidło olbrzymie wypuszcza kolejny liść, bądź kwiatostan – nigdy na raz.

Kwiatostan osiąga do 3 metrów wysokości. Zapach przypominający gnijące mięso, przyciąga owady zapylające kwiat. Amorphophallus titanum kwitnie po raz pierwszy w 8-10 roku życia. Po kwitnieniu następuje czas spoczynku trwający 12-18 miesięcy.

Wollemia szlachetna

Ta roślina to żywa skamielina. Przed 1994 rokiem znana była tylko ze skamieniałości pochodzących sprzed 150 mln lat. Jest to gatunek niezwykle rzadki – na naturalnym stanowisku stwierdzono tylko 43 rośliny. Miejsce występowania wollemii jest utrzymywane w tajemnicy. Drzewo osiąga wiek do 1000 lat.

Welwiczja przedziwna

Występuje na kamienistych równinach północnej Namibii i jest uważana za relikt z okresu jury. Jej żywotność szacuje się nawet na 2500 lat. Na całym świecie nazywają ją “botaniczna ośmiornicą”, “rośliną inną niż wszystkie inne” lub “najbrzydszą rośliną świata”, a mieszkańcy Namibii nazywają ją po prostu “cebulą pustyni” i zjadają. Jest ona drzewem-karłem. Jej częściowo zagłębiony w ziemi pień jest szerszy niż wyższy, a liście ma tylko dwa, za to rosnące przez całe życie rośliny i rozdzielające się wzdłuż równoległej nerwacji na poskręcane pasy.

Drakaea glyptodon Storczyk, którego kwiaty kolorem

i zapachem przypominają surowe mięso. Zapylana jest przez samców osy.

Wolffia angusta

Najmniejsza roślina kwiatowa na Ziemi, która osiąga zaledwie 0,6 mm długości i 0,33 mm szerokości. Pochodzi z Australii. To chyba jedyna roślina, której mała kolonia zmieści się na łepku od szpilki. Dwie rośliny w pełnym rozkwicie spokojnie mieszczą się we wnętrzu wydrukowanej małej litery “o”.

Mamutowiec Olbrzymi Mamutowiec olbrzymi, sekwojadendron,

mamutowe drzewo, welingtonia, sekwoja olbrzymia (Sequoiadendron giganteum) – gatunek drzew iglastych, wyróżniających się potężnymi rozmiarami. Osiągają wiek 2000-3500 lat. Współczesne drzewa dorastają do 95 m wysokości i 10 m średnicy (z Parku Narodowego Sekwoi w Kaliforni znane są pnie drzew ściętych w XIX wieku, o średnicy 12 m i wysokości szacowanej na 135 m). Do gatunku tego należą jedne z najwyższych drzew świata, obok eukaliptusa królewskiego sekwoi wieczniezielonej. Do Europy pierwsze mamutowce sprowadzono ok. połowy XIX wieku. Są często uprawiane jako drzewa ozdobne w parkach, wymagają klimatu łagodnego, morskiego, są wrażliwe na mróz. W Polsce przemarzają, dlatego większość okazów rośnie w zachodniej części kraju.

Dziękuje za Uwagę

Prace wykonał: Jakub Klukowski Kl. 1a