Przedszkole Miejskie nr 21w Zespole Szkolno-Przedszkolnym nr 1 w Łodzi

*„Mamo, Tato, pij wodę!”

1. Mamo, Tato, pij wodę, bo daje życie

Miejsce realizacji i wiek dzieci: sala przedszkolna, grupa dzieci 3- letnich Czas realizacji: 28. 04. 2014 r. Metody pracy: słowna, czynna, działalność praktyczna. Forma pracy: indywidualna, grupowa. Przebieg zajęć:

„List od Zdrojka”- Nauczyciel pokazuje dzieciom kopertę mówiąc, że otrzymały list, zaprasza dzieci, by usiadły w kółku. Nauczyciel pokazuje dzieciom pacynkę Zdrojka i czyta list powitalny. „Co wiemy o wodzie?”-Nauczyciel nalewa wodę mineralna do kubeczków, rozdaje dzieciom i zachęca do skosztowania wody. Nauczyciel prosi dzieci, aby powiedziały, co wiedzą o wodzie, zadaje pytania pomocnicze (jakiego koloru jest woda? jaki ma zapach? jaki ma smak? komu potrzebna jest woda?). „Chodzi Zdrojek kolo drogi..”- zabawa inspirowana tradycyjną zabawą „Chodzi lisek kolo drogi..”. Chodzi Zdrojek koło drogi, potrzebuje łyka wody, trzeba Zdrojka poratować, szklanką wody poczęstować.

„Ile wody jest w ciele człowieka?”- Nauczyciel rozdziela dzieci na grupy. Jedno dziecko kładzie się na arkuszu papieru, drugie je obrysowuje przy pomocy nauczyciela, kolejne dziecko zaznacza miejsce poniżej linii ramion. Po obrysowaniu ciała dzieci wspólnie zamalowują farbami kontury od stóp do zaznaczonej linii nad klatka piersiową. Nauczyciel prosi dzieci, aby dokładnie przyjrzały się pracy. Zamalowana część na rysunku pokazuje, ile wody jest w ciele człowieka. Nauczyciel informuje dzieci, że woda podróżuje po naszym ciele i dostarcza mu ważnych składników. Woda i wszystko, co się w niej rozpuszcza jest jak paliwo dla samochodu. Dzięki paliwu samochód może jechać, a dzięki wodzie mamy ochotę na naukę, zabawę i sport.

„Wędrówka wody”- eksperyment. Nauczyciel stawia pusta szklankę na podwyższeniu, do drugiej nalewa wodę i stawia ją obok podwyższenia. Wkłada pasek materiału do pustej szklanki, a drugi koniec umieszcza w szklance z wodą. Dzieci obserwują, jak woda wędruje wzdłuż paska materiału. Nauczyciel tłumaczy, że woda tak samo podróżuje po naszym ciele, dociera do mózgu i do serca i pozwala nam żyć.

„Czy kwiatki też pija wodę?”- eksperyment. Nauczyciel wlewa do naczynia wodę i atrament, później wstawia do niej kwiatka. Dzieci obserwują, jak płatki kwiatka zabarwiają się na kolor atramentu. „Zdrojkowy slalom”- Nauczyciel dzieli dzieci na drużyny i rozkłada przed nimi butelki, na końcu zaznacza metę. Na hasło start, pierwsze dziecko biegnie slalomem miedzy butelkami, aż do linii mety, następnie rusza kolejne dziecko. Wygrywa drużyna, która pierwsza zakończy bieg. „Wodna zasada Zdrojka- szklanka wody po przebudzeniu”- praca plastyczna. Nauczyciel rozdaje dzieciom obrazki z sylwetką szklanki. Dzieci wyklejają wodę w szklance kawałkami niebieskiego papieru wycinankowego.

2. Mamo, Tato, pij wodę, na zabawę miej ochotę

Miejsce realizacji i wiek dzieci: sala przedszkolna, grupa dzieci 3- letnich Czas realizacji: 29. 04. 2014 r. Metody pracy: słowna, czynna, działalność praktyczna. Forma pracy: indywidualna, grupowa. Przebieg zajęć:

„Mokra zagadka”- Nauczyciel wita dzieci wiadomością od Zdrojka, następnie czyta wiersz Grzegorza Dobieckiego pod tytułem „ Mokra zagadka”. Nauczyciel prosi, żeby dzieci powiedziały, kto jest bohaterem wiersza (woda) i w jakiej postaci woda w nim występuje. Następnie zaprasza dzieci do przeprowadzenia eksperymentów. „Z czego zrobiony jest lód?”- eksperyment. Nauczyciel rozdaje dzieciom kubeczki, w których znajdują się kostki lodu. Dzieci zaznaczają na kubeczku flamastrem miejsce, do którego sięga lód. Nauczyciel pokazuje dzieciom, co dzieje się z lodem- lód topnieje i zmienia się w wodę. Nauczyciel tłumaczy dzieciom, że woda przybiera różne postaci i zmienia objętość.

„Fabryka chmur”- eksperyment. Nauczyciel zagotowuje wodę i przelewa ją do szklanki. Na talerz wkłada kawałki kostek lodu. Ustawia talerz z lodem na szklance. Dzieci przyglądają się i mówią, co zaobserwowały- gorąca woda w przykrytej talerzem szklance paruje. Para wodna unosi się ku górze, gdzie po zetknięciu z zimną powierzchnią skrapla się, tworząc pod talerzykiem „chmurę” „Małe niebieskie cząsteczki”- zabawa ruchowa organizacyjno- porządkowa. Kiedy nauczyciel unosi do góry sylwetę słońca, kropelki wody zaczynają parować- dzieci biegają swobodnie po sali. Kiedy nauczyciel chowa sylwetę słońca, para zaczyna się skraplać- dzieci przestają biegać i kucają nieruchomo. „Kto pierwszy?”- zabawa ruchowa. Dzieci wykonują polecenia nauczyciela w jak najszybszym tempie ( kto pierwszy wstanie, kto pierwszy usiądzie, kto pierwszy podskoczy, kto pierwszy tupnie, kto pierwszy klaśnie, itp.)

„Rajd”- zabawa naśladowcza. Dzieci stoją w różnych miejscach w Sali, a nauczyciel wymienia miejsca, które mijają uczestnicy rajdu. Dzieci reagują właściwym rucham na polecenia: - przepływamy morze- szybkie ruchy ramion- kraul, - biegniemy przez równiny- bieg w miejscu, - wspinamy się na góry- naprzemienne unoszenie rąk i nóg, - przeskakujemy strumyk po kamieniach- podskoki obunóż, itp. „Zaprzęgi”- zabawa ruchowa. Dzieci dobierają się w pary, tworząc zaprzęgi. Nauczyciel włącza muzykę, dzieci poruszają się w różnych kierunkach. Gdy nauczyciel wyłączy muzykę, zaprzęgi zatrzymują się. Dzieci zamieniają się rolami. Po zabawie nauczyciel częstuje dzieci wodą. Tłumaczy, że podczas ćwiczeń tracimy wodę z organizmu- poprzez parowanie. „Wodna zasada Zdrojka- szklanka wody po zabawie”- praca plastyczna. Nauczyciel rozdaje dzieciom obrazki do pokolorowania. Dzieci kolorują obrazek.

3. Mamo, Tato, pij wodę, zyskasz zdrowie, energię i urodę

Miejsce realizacji i wiek dzieci: sala przedszkolna, grupa dzieci 3- letnich Czas realizacji: 12. 05. 2014 r. Metody pracy: słowna, czynna, działalność praktyczna. Forma pracy: indywidualna, grupowa. Przebieg zajęć:

„Ostatnie spotkanie ze Zdrojkiem”- nauczyciel czyta dzieciom list od Zdrojka. Dzieci swobodnie wypowiadają się na temat wspólnego wykonywania zadań domowych z rodzicami. Następnie nauczyciel czyta dzieciom bajkę. Po przeczytaniu bajki nauczyciel zadaje pytania: kto występował w bajce? Co robił Zdrojek przechadzając się wzdłuż strumyka? Dlaczego Krzyś nie miał siły do wędrówki? Co pozwoliło Krzysiowi odzyskać energię i siłę? Jak się czujemy, gdy w naszym organizmie jest za mało wody? Jak się zmieniła twarz Krzysia, gdy uzupełnił wodę? „Woda w wydychanym powietrzu”- eksperyment. Nauczyciel rozdaje dzieciom zimne łyżeczki, prosi, by na nie chuchnęły. Łyżeczka pokrywa się rosą- wodą, która powstała ze skroplenia pary wodnej znajdującej się w wydychanym powietrzu.

„Czy wszystkie ciecze wyparowują?”- eksperyment. Nauczyciel ustawia na stole 3 spodki. Wlewa do każdego spodka po kilka kropel cieczy ( do pierwszego olej, do drugiego mleko, do trzeciego wodę). Następnie ustawia spodki na parapecie. Po godzinie nauczyciel i dzieci wracają do eksperymentu obserwując skutki. Woda wyparowała, mleko pozostawiło lepką warstwę, olej pozostał w formie pierwotnej. „Jak woda działa na naszą skórę?”- zmysłowe poznanie różnicy pomiędzy nawilżoną i suchą skórą. Nauczyciel rozdaje dzieciom próbkę materiału atłasowego i próbkę materiału o szorstkiej powierzchni. Dzieci dotykają raz jedną raz drugą próbkę. Przykładają każdy z materiałów do buzi, rąk, przekładają między palcami. Dzieci pokazują (podnoszą odpowiednia próbkę materiału) jak wygląda skóra, gdy w ciele brakuje wody i jak wygląda skóra, kiedy uzupełnimy wodę w organizmie.

Zabawy ruchowe. Nauczyciel prosi, aby dzieci wykonały kilka okrążeń wokół Sali biegiem, wykonały okrążenie Sali skacząc obunóż, zrobiły 10 pajacyków, 10 przysiadów i 10 skłonów. Po ćwiczeniach pyta, jak się czują, jak wygląda ich ciało, czego potrzebują. Naprowadza dzieci na odpowiedzi. Nauczyciel proponuje dzieciom odpoczynek i napicie się wody. Nauczyciel podkreśla jak ważne jest regularne uzupełnianie utraconych płynów. „Kropelka”- praca plastyczna. Dzieci wypełniają sylwetę kropelki niebieskimi punkcikami farby- cząsteczkami wody. „Czysta woda”- eksperyment. Nauczyciel wypełnia szklankę wodą do pełna aż powstanie menisk wypukły i kładzie na powierzchni spinacz biurowy- unosi się on na wodzie. Następnie wpuszcza do wody kropelkę mydła w płynie- spinacz tonie. Nauczyciel uświadamia dzieciom, że woda jest potrzebna nie tylko ludziom ale też zwierzętom i roślinom i nie wolno jej zanieczyszczać. „Jak się zmienia buzia?”- drama. Dzieci pokazują jaką mają minę, kiedy są zmęczone (smutna mina), a jaką minę mają, kiedy napiją się wody (uśmiechnięta mina).

„ Źródlana woda”. Kiedy co dzień rano wstajemyszklankę wody „Żywiec Zdrój” pijemy. Woda ta zdrowia i urody nam dodai z nią świetna zaczyna się przygoda. Woda źródlana to skarb na całym świecie, lepszej niż w Żywcu nigdzie nie znajdziecie.  Mamo, tato, każdy przedszkolak wodę tę pijei dzięki temu wszystkim nam się lepiej żyje.

WYSTAWA PRAC