Liquid 01/2013 PL

PL | Liquid Magazine 1

MEANDRY AKWARYSTYKI

012013

Sylwetka Aquascapera

NorbertSabat

Wszystko o

TheTree

Krok po kroku

WybórAkwariumTest

EheimSkim 350Jak dobrać

SzklaneRurki

2 Liquid Magazine | PL

http://nacd.com.pl

Wszystko oTheTree

Sylwetka aquascapera NorbertSabat

The TreeNawożenie

Czy wszystkie są takie same?SzklaneRurki

Krok po krokuWybórAkwarium

Testy i recenzjeEheimSkim 350

6

11

24

28

34

43

W obiektywieBystrzykKolumbijski51

Jak zrobićFinałoweZdjęcie47

W numerze


http://peha68.pl

mailto:biuro%40peha68.pl?subject=Liquid%2001-2013


Słowo od Redakcji

Po wielu dniach pracy nad strukturą i planem wydawniczym, oddajemy w Wasze ręce pierwszy numer na-szego pisma, które, mamy nadzieję, stanie się także Waszym pismem. Chcemy na jego łamach prezen-tować pasje związane z akwarysty-ką naturalną i jej całym twórczym spektrum, które wyrosło na gruncie zainicjowanym i propagowanym przez Takashiego Amano. Ponie-waż ten nurt akwarystyki roślinnej, poszukując wciąż nowych formuł i środków wyrazu, podlega ciągłej ewolucji – chcemy te meandry do-kumentować na łamach „Liquid”. Dlaczego liquid w nazwie? Otóż, we-dług nas, nazwa ta oddaje ducha akwarystyki naturalnej i utożsamia się z naszym wyobrażeniem dotyczą-cym formuły tego pisma.Pierwszy numer „Liquid”, który macie przed sobą, jest naszą propozycją

ramowego układu pisma. Jesteśmy otwarci na Wasze sugestie dotyczą-ce zawartości merytorycznej i tema-tycznej, która będzie zamieszczana w kolejnych numerach. Zapraszamy także do współpracy osoby, które chcą na naszych łamach podzielić się swoimi dokonaniami i przemyśle-niami dotyczącymi akwarystyki na-turalnej. Ze swojej strony obiecujemy dołożyć wszelkich starań, aby każdy kolejny numer był na tyle wyjątkowy, by „Liquid” zasłużył sobie na bycie stałym elementem Waszej akwary-stycznej pasji.

Czekamy na Wasze komentarze, uwagi i sugestie.

Życzymy przyjemnej lektury.

Redakcja

DariuszMaśniak

KrzysztofOtrząsek

NorbertSabat

MarcinWnuk

http:// l iquid-magazine.eu | info@l iquid-magazine.eu | http://facebook.com/l iquidmagazineeu

Zespół Redakcyjny

http://facebook.com/liquidmagazineeu


TheTree Norbert Sabat

AkwariumWymiary : 120x60x50cmObjętość brutto : 360 lSzkło : Optiwhite 12mmData założena : 2012.09.22Data zdjęcia : 2013.01.03

OświetlenieOprawy : 2x Hagen GLO 2x54WŚwietlówki : 2 x Narva Biovital 960 Philips 965 Arcadia FreshwaterCzas oświetlania : 7,5 h

Filtracja i ogrzewanieFiltr : 2x Eheim 2228Wkłady : Eheim Substrate Pro gąbka Eheim EhfimechRurki : ADA Lily Pipe P-4 ADA Violet Glass VP-2Ogrzewanie : Hydor ETH200


Podłoże i dekoracjePodkład : Bims Akadama miękka torf Keto pył węgla drzewnegoSubstrat : Aquatic Nature Pro-SoilPiach : ADA Mekong SandKamienie : ADA Frodo StoneKorzenie : Red Moor Wood

Rośliny i rybyRośliny : Hemianthus callitrichoides Eleocharis parvula Hydrocotyle sp. Japan Ludwigia arcuata Hygrophila pinnatifida Ricardia chamedryfolia Rotala sp green moss sp.Ryby : Otocinclus affinis, Pterophyllum Scalare Peru, Sawbwa resplendens, Caridina multidentata

Nawożenie i CO2

Nawozy w płynie : Easy-Life Profito Easy-Life Nitro Easy-Life Fosfo Easy-Life Kalium-Potassium Eady-Life EasyCarboCO2 : Butla CO2 5kg Reduktor CO2 Aqua Medic Aqua Medic Reactor 1000


Canon 5DmkII | EF 70-200 F4 L | 87mm | F6.3 | 1/60s| ISO 500 | Bez dodatkowego oświetlenia

Canon 5DmkII | EF 24-70 F2.8 L | 38mm | F7.1 | 1/125s| ISO 320 | Lampa błyskowa 400ws + softbox

Canon 5DmkII | EF 24-70 F2.8 L | 38mm | F7.1 | 1/125s| ISO 320 | Lampa błyskowa 400ws + softbox


Rotala sp green

Światło : ŚrednieTempo wzrostu : SzybkiePochodzenie : AzjaWymagania : ŚrednieTemperatura : 20 do 28 CWysokość : do 40-50 cmCO2 : Tak

Riccardia chamedryfolia

Światło : MocneTempo wzrostu : WolnePochodzenie : AzjaWymagania : DużeTemperatura : 18 do 28 CWysokość : do 1-3 cmCO2 : Tak

Hydrocotyle sp. Japan

Światło : ŚrednieTempo wzrostu : SzybkiePochodzenie : Azja, AustraliaWymagania : ŚrednieTemperatura : 20 do 28 CWysokość : do 5 cmCO2 : Tak

Ludwigia arcuata

Światło : Średnie do mocnegoTempo wzrostu : ŚredniePochodzenie : Ameryka PnWymagania : ŚrednieTemperatura : 20 do 28 CWysokość : do 25-50 cmCO2 : Tak

Roślina znana również pod nazwą Hydrocotyle tripartita. Pochodzi z południowo wschodniej azji. Cha-rakteryzuje się szybkim wzrostem oraz jasno zielonym kolorem. Rozrasta się poprzez kłącza, z którego wypusz-cza małe listki na pionowych łody-gach. W dobrych warunkach może tworzyć dywany. Niekontrolowany wzrost sprawia, że potrafi zarosnąć wszystkie dekoracje oraz zagłuszyć inne gatunki roślin.

Roślina często mylona z Didiplis dian-dra. Posiada wąskie lancetowate liście. Potrzebuje stosunkowo dużo światła aby nabrały soczystej po-marańczowo czerwonej barwy. Naj-lepiej prezentuje swoje kolorystycz-ne walory w wodzie miękkiej i lekko kwaśnej. Może być również sadzona w terrariach.

Roślina bardzo podobna do Rotala rotundifolia, lecz jej liście pozostają jasno zielone, nawet przy bardzo in-tensywnym świetle. Najlepiej się pre-zentuje sadzona w gęstych kępach. Jej tempo wzrostu powoduje, że czę-sto trzeba ją przycinać.

Wątrobowiec, który wyglądem przy-pomina miniaturową Pelię i stąd po-chodzi jej potoczna nazwa – mini pelia. Tworzy ciemnozielone zwarte kępy. Jest to roślina idealna do obsa-dzania korzeni i skał. W Polsce moż-na odnaleźć na listach zagrożonych gatunków.


Eleocharis parvula

Światło : Słabe-MocneTempo wzrostu : Średnie-SzybkiePochodzenie : Cały światWymagania : Niskie -ŚrednieTemperatura : 10 do 29 CWysokość : do 3-10 cmCO2 : Nie

Hygrophila pinnatifida

Światło : Średnie-MocneTempo wzrostu : WolnePochodzenie : IndieWymagania : ŚrednieTemperatura : 22 do 26 CWysokość : do 15-45 cmCO2 : Tak

Hemianthus callitrichoides Cuba

Światło : MocneTempo wzrostu : ŚredniePochodzenie : KubaWymagania : ŚrednieTemperatura : 20 do 26 CWysokość : do 0,5-5cmCO2 : Tak

Jedna z najmniejszych roślin spoty-kanych w akwarium. Porasta dno tworząc gęsty jasnozielony dywan z drobnych, około jedno milimetro-wych okrągłych liści. Jest idealnym rozwiązaniem na pierwszy plan. Moż-na obsadzać ją na porowatych ska-łach.

Idealna propozycja na trawnik. Rośli-na o igiełkowatych, lekko powygina-nych liściach. Tworzy gęste trawniki, co sprawia, że idealnie nadaje się na pierwszy plan. Rozrasta się two-rząc, kłącza na których wyrastają nowe sadzonki.

Hygrophila pinnatifida świetnie się prezentuje posadzona na skałach i korzeniach, do których z łatwością się czepia. Gęstą i zwartą kępę moż-na uzyskać często przycinając łody-gi. Doskonale się rozrasta poprzez boczne pędy. Intensywne oświetle-nie pomaga uzyskać zwartą kępę.



NorbertSabat


Siedzimy w Twoim gabinecie w sąsiedztwie „The Tree”. Mamy rozmawiać o Tobie, ale zupeł-nie nie zwracamy na siebie uwagi wpatrując się w to skończone dzie-ło akwarystyki. Odnoszę wraże-nie, że wszystko, co planowałem, przygotowując się do tego wywia-du, jest w jego obecności banalne i nieistotne. No, ale nieuniknione.Zawodowo jesteś konstruktorem budowlanym, a miałeś być archi-tektem. Twoje pasje to fotografia i akwarystyczne ogrody. Kim jest Norbert Sabat?

Nie za dużo chciałbyś o mnie wie-dzieć? (śmiech). Nie lubię o so-bie gadać. Zresztą każdy, kto mnie bliżej poznał powie Ci, że jestem oszczędny w słowach, stwarzam wrażenie osoby zdystan-sowanej, skąpej w wyrażaniu emo-

cji i poważnej, przez co często odbierany jestem jako "wycofany profesor" (takie określenie wyczy-tałem kiedyś robiąc sobie test oso-bowości, a określenie to od razu przypadło mi do gustu, bo paso-wało do mnie w 100%). Oczywiście pozory mogą mylić, ale prawdę powiedziawszy, w tym krótkim opisie jest sporo prawdy o mnie. Zawsze taki byłem i raczej już się nie zmienię... No chyba, że moja przyszła żona przeprogramuje mój procesor podtrzymywany przez szyję (śmiech).Jestem raczej małomówny i za-zwyczaj własne zdanie trzymam dla siebie, ale od czasu do cza-su lubię coś napisać, bo pisanie wychodzi mi chyba dużo lepiej, niż opowiadanie.Zgadza się, jestem inżynierem bu-downictwa lądowego i zajmuję się projektowaniem budynków.

Niestety, wielu ludzi myli ten zawód z architektem, co bywa często zabawne, ale też z drugiej strony bolesne, bo ludzie nie są świadomi tego, jak odpowiedzialne jest to za-jęcie. Przeciętny człowiek, patrząc na wieżowiec, czy też most, po-dziwia jego piękno i myśli w duchu "co za wspaniała architektura", ale nie zdaje sobie sprawy, że to ludzie tacy jak my wymyślili jego konstrukcję, przeprowadzili obli- czenia, zaprojektowali stropy, słu-py, fundamenty, wybudowali, a na końcu odpowiadają karnie za to, aby dany obiekt się nie zawalił. Najzabawniejsze w tym wszystkim jest to, że miałem być architek-tem. Zdawałem nawet na Wydział Architektury Politechniki Warszaws- kiej, ale się nie dostałem i ostatecz- nie wylądowałem na przeciwległym biegunie.


NorbertSabat


Dlaczego to miała być architektura?

Od kiedy pamiętam, zawsze lubi-łem rysować i swego czasu cał-kiem nieźle mi to wychodziło. W podstawówce startowałem chyba we wszystkich możliwych konkursach plastycznych, gdzie zdobywałem wysokie lokaty lub je wygrywałem. Bardzo interesowałem się komiksa-mi, a w szczególności tymi ze stajni DC oraz Marvela z niesamowitą kre-ską Todda McFarlane'a, którego wersję Spidermana pamiętam do dziś. Sam próbowałem rysować ko-miksy, ale nigdy nie przerodziło się to

w coś większego, chociaż zdarzało mi się robić pojedyncze rysunki. To były stare dobre czasy..., ehhh.

Czyli jednak. Jeżeli będziemy chcie-li wprowadzić na nasze łamy komiks o tematyce akwarystycznej, wiemy pod jakim adresem mamy szukać potencjalnego twórcy.

Nieeee... Aż tak dobrze nie bę-dzie. Już od dawna nie rysuję, a ręka bez ćwiczeń wychodzi szybko z wprawy. Być może nieco rozwodni-łem swój rzekomy talent rysunkowy, ale z drugiej strony w pewien sposób

wykorzystuję tę umiejętności w akwarystyce. Predyspozycje artystyczne, znajomość proporcji i podstawo-wych kanonów na pewno ułatwia tworzenie podwodnych obrazów - nie zastanawiasz się nad pew-nymi rzeczami - po prostu je wiesz i już. Wracając jeszcze do Twojego pierwszego pytania, to ciężko jest mi udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Często wydaje mi się, że moja praca to jednak nie jest to, co chciałbym robić w życiu i co jakiś czas poja-wiają się chęci rzucenia wszystkiego i zajęcia się akwarystyką na poważ-nie. Są to jednak ulotne marzenia

2004 | 100x40x45cm

2005 | 64x30x25cm


i najczęściej moja analityczna oso-bowość daje mi klapsa w tył głowy, abym zszedł na ziemię i przestał bu-jać w obłokach. Moje zainteresowa-nia się zmieniają, czasami wręcz ze sobą rywalizują, więc raz wygrywa akwarystyka, raz fotografia, a raz le-nistwo (śmiech). Sam zresztą wiesz, że w polu moich zainteresowań jest akwarystyka, fotografia, bieganie, chodzenie po górach, kolarstwo oraz coraz częściej filmowanie. Ciężko jest to wszystko pogodzić i dać jednak--owe szanse każdej z nich. Na pew-no, jeżeli zajmuję się jakimś hobby, to staram się do niego podchodzić poważnie i coś w nim osiągnąć - nie tyle zdobyć jakieś laury, ale po pro-stu zaangażować siebie tak bardzo, jak to tylko możliwe. Tak samo było z fotografią, czy bieganiem.

Co było pierwsze – fotografia, czy akwarystyka?

Zdecydowanie akwarystyka. Kie-dy wracałem do tego hobby oko-ło 2003 roku, to nawet nie myślałem o tym, że można robić zdjęcia zbior-nikowi. Ba! Nie wiedziałem nawet, że

istnieje coś takiego, jak akwarium ro-ślinne. Nie wspominając już o Takashi Amano. W 2004 wszystko się zmieni-ło. Wtedy, w ekspresowym tempie przeszedłem drogę od akwarium ogólnego na grubym żwirku z deko-racjami w postaci łupin z kokosa do pełnowymiarowej aranżacji konkur-sowej. W tym samym roku spotkałem też po raz piewszy Pana Amano, co dla młodego adepta akwarystyki roślinnej było sporym przeżyciem. Później wszysko potoczyło się bardzo szybko. Pojawiły się mniejsze akwa-ria, wiele aranżacji w stosunkowo krótkim czasie, kilka konkursów, kilka sukcesów, spora aktywność w internecie i tym podobne sprawy. Natu-ralną koleją rzeczy było zaintereso-wanie się fotografią, bo chciałem, aby moje aranżacje wyglądały moż-liwie najlepiej. Nie oszukujmy się - pre-zentacja zbiornika w internecie opie-ra się na fotografii lub coraz częściej na filmie. Zaczęła się mozolna nauka zamykania obrazu na cyfrowej matrycy, próby z lampami bły-skowymi (na początku wypo-życzonymi, później własnymi), pierwsza lustrzanka, nowe obie-

ktywy, zmiana systemu itd. Fotogra-fia miała być środkiem pomocni- czym w akwarystyce, a nagle sta-ła się pełnoprawnym hobby, któ-re w pewnym okresie całkowi-cie akwarystykę zdetronizowało i prawdę mówiąc, wydaje mi się, że nadal detronizuje.

Masz za sobą epizod jurora w konkursie akwarystycznym. Jakie dałbyś sobie szanse tym zbiornikiem we współzawodnictwie konkurso-wym?

Jakieś pewnie by miał (śmiech). A poważnie mówiąc, to nie da się obiektywnie ocenić swo-jej pracy, gdyż nie ma się do niej odpowiedniego dystansu i równie dobrze mógłbyś starać się odpowiedzieć na pytanie, które ze swoich dzieci bardziej kochasz. Ja jestem pierwszym i głównym kry-tykiem swojej twórczości i nie zrobi-łem jeszcze żadnej aranżacji, któ-ra by mnie zadowoliła. Zawsze jest coś, co mi nie pasuje. Po pewnym czasie tracę cały zapał i aranżacja chyli się ku ostatecznemu upadko-

2006 | 90x45x45cm


2007| 90x45x45cm


wi. Na obecnym stadium rozwoju "The Tree" brakuje mi większego de-talu w rejonie plaży i połączenia pla-ży z drewnem. Nie jest wykształcony trawnik, łodygowce w tylnej części nie są dobrze uformowane. Widać problemy z zielenicami kolonijnymi na kamieniach, a prawy konar zmie-nił pierwotny kąt (obsypało się tro-chę podłoża). Widać, że autor nie

poświęca mu tyle czasu ile powinien.

Jaki zatem, według Ciebie czynnik decyduje o tym, że – tutaj odwołam się do Twojej pracy na konkurs IAPLC 2005 – praca zostaje oceniona przez jurorów na poziomie odległej pozy-cji, a później staje się ulubieńcem widzów, portali i serwisów tematycznych.

W sumie to nie miałeś szczęścia w konkursach ADA’y?

Nie powiedziałbym, że nie miałem szczęścia w konkursach ADA. Uwa-żam, że każde miejsce w pierwszej dwusetce jest sporym osiągnię-ciem i powodem do dumy. Oczy-wiście każdy marzy o tym, aby znaleźć się w TOP100, a już szczy-

2008 | 90x45x45cm


tem marzeń jest miejsce w Winning Works. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że w czołówce (pierwszej setce) różnice punktowe są niewielkie i o pozycji może decydować jeden punkt. Po drugie moje pra-ce zawsze były proste. Nigdy nie były dopieszczone tak, jak bym chciał i brakowało im sporo deta-li. Tym samym, w moim odczuciu,

nie zasługiwały na wysokie miejsca. Wstępna selekcja zgłoszeń, która odbywa się w kwaterze ADA roz-strzyga Twoje dalsze losy w konkursie. Jeżeli nie znajdziesz się w wyselek- cjonowanej grupie, to później rów-nie dobrze możesz być na miejscu trzysetnym jak i na sześćsetnym.Moja praca konkursowa w 2005 roku, jak na polskie warunki

w owym czasie, w moim odczuciu była na naprawdę wysokim pozio-mie. Aquascaping światowy w owym czasie był daleko w tyle i porównując go do obecnych trendów, podej- rzewam, że wiele prac z czołów-ki w tamtych latach dzisiaj byłaby daleko w tyle. Nie nazwałbym siebie popularną osobą, bo co miałoby być miarą tej popularności?

2008 | 90x45x45cm


Jak się siedzi od kilku lat w Internecie, wrzucając co jakiś czas kilka zdjęć, to ludzie może zaczną cię kojarzyć, ale nic poza tym. W Polsce mamy wielu aquadesignerów na światowym poziomie. Każdy ma swój styl, własne upodobania i jest rozpoznawalny. Przypuszczam, że w świadku akwarystów roślinnych, którzy są bardziej obeznani w tema-cie, wymienienie kilku nazwisk tych najbardziej znanych nie nastręcza kłopotów, a więc może faktycznie w pewien sposób jesteśmy popularni (śmiech).

A co zdecydowało, że zrezygnowałeś z udziału w konkursach?

Będziesz mnie namawiał abym wystartował w tym roku?

Może...

Nie ma takiej opcji, nie startuję od 2008 roku...Po prostu przemyślałem sobie kilka spraw i doszedłem do wniosku, że nie jest mi to do niczego potr-zebne i nie chcę uczestniczyć w tym całym cyrku. Akwarysty-ka roślinna w moim odczuciu ma służyć zabawie, ma nas relaksować, jej zadaniem jest stworzenie wycinka

2010 | 90x45x45cm

natury zamkniętej w szklanej bryle wypełnionej wodą. Mając zbiornik z ładną aranżacją możemy usiąść w fotelu lub klęknąć przed zbiorni-kiem i zatopić się w tym podwodnym świecie niczym widz oglądający film w kinie. Czasami dokumentujemy stan owego zbiornika i pokazuje-my go w Internecie - chociażby na forach - dzielimy się przy tym wiedzą lub szukamy tej wiedzy w razie prob-lemów.Niestety, z biegiem lat zaobser-wowałem, że coraz częściej aranżacje nie są robione dla samych siebie, ale stricte pod konkurs. Jeszcze przed zalaniem zbiornika pojawiają się pytania typu: "co będzie popularne w tym roku?", "jaki aranż zrobić aby przebić się do czołówki?", "czy mam szansę?", "czy zdążę wyrobić się w terminie?" itp., itd. Takie pytania nie pozostają jedynie w głowach autorów, ale pojawiają się w internecie na forum publicznym. W pogoni za konkursem zbliżyliśmy się bardziej do rywalizacji sportowej niż do spokojnego hobby, jakim miał być aquascaping. Często przed końcowym terminem zgłoszeń poczytasz na forach, że konkurs to przecież zabawa... Skoro zabawa to dlaczego poświęciłeś kilka miesięcy trzymając aranżację

w tajemnicy, a teraz czekasz z rozpa- lonymi polikami na wyniki, a w ra-zie niepowodzenia wylewasz żale w internecie? Udział w konkursie stał się wyznacznikiem naszego ka- lendarza. Tworzymy na konkurs i tym konkursem żyjemy. Mi to nie przypo-mina bynajmniej zabawy... Nie jesteś zbyt surowy?

Wiem, że trochę przejaskrawiam, ale mam nieodparte wrażenie (może błędne), że często piszemy, iż konkursy są zabawą, a w skrytości ducha traktujemy je śmiertelnie poważnie... Mi taka rywalizacja nie była potrzebna, bo wolę rywalizować sam ze sobą. Nie lubię ścigać się w peletonie bo najwięcej satysfakcji daje mi po-konywanie swoich barier niż po-konywanie drugiej osoby. Ow-szem, początkowo zachłysnąłem się akwarystyką i konkursami, przyznałem sam przed sobą, że mnie to pociągało i chciałem zdobyć jak najwyższe miejsce... ale ochłonąłem i dojrzałem. Zrozumiałem, że robię coś źle i postanowiłem to zmienić. Dlatego zrezygnowałem ze startów w konkursach. Zdaję sobie sprawę, że wiele osób nie zrozumie mojego punktu widzenia, a nawet może


uważać, że opowiadam głupoty, ale takie jest moje zdanie w tej kwestii i póki co, nie zamierzam go zmieniać. Chcę być dobrze zrozumiany - nie jestem przeciwnikiem konkursów i zawsze kibicuję naszym, często też składam gratulacje, robię zdjęcia niektórym uczestnikom, ale obecnie wolę stać z boku i być jedynie obser-watorem. Taką mam naturę - zresztą sam na wstępie powiedziałem Ci, że jestem raczej wycofany i zamknięty.Kolejna kwestia, która miała wpływ

na decyzję o rezygnacji z konkursów, to fakt że patrząc na albumy z po-szczególnych lat miałem wrażenie, że część zbiorników zdobyła swoje miejsca przypadkowo. Nie da się inaczej wytłumaczyć faktu, że np. dany zbiornik w opinii sędziów zasługiwać na daną lokatę, ale na forach, czy w prywatnych roz-mowach większość się z tym nie zgodziła. Pamiętam, jak na Nature Party w 2011 spośród 5 zbiorników

z czołówki, publiczność (jakieś 150-200osób) miała zagłosować piłeczkami na najlepszy według niej zbiornik. Wśród tych pięciu aranżacji był zwycięzca konkursu. Zgadnij jakie miejsce zajął? Ostatnie! Zdobył 15 punktów, podczas gdy dwie inne aranżacje po 64pkt każda. Inny zbiornik z czołówki, który był bardzo podobny do zeszłorocznego zwycięzcy, został dość mocno skry-tykowany przez uczestników NA Par-ty. To o czymś świadczy...

2012 | 120x60x50cm

2012 | 120x60x50cm


Nie podobało mi się i nadal nie podoba, że część startujących wysyła kilka swoich prac na osoby z rodziny bądź znajomych. Mimo, że większość wie kto jest autorem danej aranżacji. Jeżeli są określone reguły konkursowe (jeden autor - jedna praca) to wypadałoby być fair w stosunku do innych i przestrzegać tych reguł. Robiąc po 3 aranżacje w roku, sam mogłem wysłać kilka prac na konkurs np. na siostrę, mamę, kolegę, ale nigdy czegoś takiego nie zrobiłem. Zawsze w głowie miałem taką scenę: wysyłam dwie prace. Jedna na mnie, druga na siostrę. Moja praca zdobywa miejsce 500-tne, a wysłana na siostrę staje na podium. I co teraz? Dostanę dyplom i plakietkę z imieniem i nazwiskiem sio-stry? Wyślę siostrę do Japonii, a sam

będę siedział w domu? Jak spojrzę w oczy uczestnikom i sędziom na NA Party? Wygrana za wszelką cenę to chyba nie jest cel, do którego należy dążyć.Wiem, że skupiłem się głównie na IAPLC, ale nie oszukujmy się - to jest najważniejszy i najbardziej prestiżowy konkurs na świecie - więc siłą rzec-zy, mówiąc "konkurs na najlepszą aranżację", masz na myśli właśnie IAPLC.

Skoncentrujmy się teraz na Twoich pracach. Od pewnego momentu widać, że zrywasz z konwencjonal-nymi kompozycjami odwołującymi się do klasycznych zasad stwo-rzonych przez T. Amano i zaczynasz robić „swoje”.

Serio? Hmm... Gdybym wiedział na czym polega, ta klasyka to może bym Ci odpowiedział na to pytanie (śmiech). Nigdy nie zastanawiałem się nad tym, czy robię coś z zasadami, czy nie, bo w moim odczuciu pewne zasady są tak oczywiste, jak oddychanie czy jedzenie. Mam tu na myśli złoty podział oraz proporcje. Być może z racji, że miałem predyspozycje plastyczne, to nigdy nie zwracałem na to uwagi. Zwsze podziwiałem prace Ta-kashiego Amano, pomijając całą otoczkę mistycyzmu i biznesu, która jest nieustannie wałkowana przez internet w związku z jego osobą i firmą ADA, to uważam go za człowieka dzięki, któremu to wszystko (aquascaping) się


zaczęło. W początkowej fazie swojej przygody z akwarystyką roślinną oglądałem wiele jego zbiorników. Patrzyłem na połączenia grup roślin, styki plaży z roślinnością, układanie kamieni w aranżacjach iwagu-mi i dzięki temu bardzo dużo się nauczyłem. Nie umiem powiedzieć, czy mam jakiś charakterystyczny styl odmienny od klasyki, ale wydaje mi się, że cechą charakterystyczną moich kompozycji jest prostota i mała ilość gatunków roślin. Nigdy nie lubiłem bawić się w aranżacje wielogatunkowe, bo wiąże się to z tym, że dane gatunki trzeba od siebie separować. Wbrew pozorom, kiedy rośliny się ze sobą poprzerastają to trzeba to kontrolować, aby przerastały się w odpowiedni sposób.Nigdy nie lubiłem przypisywania wyniosłej filozofii do tego hobby. Szukanie ukrytych znaczeń, misty-cznych kątów i ubieranie tego w wyniosłe słowa zawsze traktowałem z przymrużeniem oka. Może jest to dobre w krajach azjatyckich, gdzie sztuka ogrodnicza,

a tym samym aquascaping jest po części związany z ich kulturą i religią, ale nie w Europie, nie w Polsce. Pamiętajmy, że jesteśmy Słowianami ukształtowanymi przez czasy roz-biorów, wojen, powstań więc nie róbmy z siebie na siłę Azjatów bo to zakrawa na sztuczność.

A skąd wynika Twoja skłonność do kompozycji centralnych?

Kompozycje centralne są moim zdaniem najbardziej uniwersalne... Tak na serio, to po prostu lubię mieć dostęp do boków akwarium. Rurki wlotowe są zlokalizowane najczęściej przy narożnikach, więc przy aranżacjach dwuwyspowych lub trójkątnych często są zasłonięte, przez rośliny tylnego planu. Przez to owe rośliny są zasysane itp. Kiedyś dążyło się przez takie aranżacje (oczywiście nie było to regułą) do zasłonięcia całego sprzętu znajdującego się w akwarium, ale w czasach szklanych wlotów, wylotów i grzałek przepływowych

nie jest to już konieczne. W 90tce wynikało to również z zastosowane-go światła. Jeden żarnik HQI nie doświetlał boków i rośliny łodygowe w narożnikach chyliły się ku środkowi co nie wyglądało zbyt dobrze.

Może porozmawiajmy jeszcze przez moment o rzeczach, które chyba najbardziej interesują adeptów ak-warystyki naturalnej. Mam na myśli inspiracje i warsztat akwarystyczny.

Może się zdziwisz, ale nie szukam in-spiracji, ani nie rozmyślam zbyt dużo nad tym hobby. Mam w głowie kilka szkiców przyszłych aranżacji, ale są one na tyle mętne, że trudno je na chwilę obecną ubrać w materiał. Siedząc sobie na szlaku w górach, obserwując kamienie gdzieś na łące czy też idąc lasem, nie mam bynaj-mniej przebłysków w stylu "WOW! Ta kępa wygląda świetnie - zrobię coś takiego w akwarium". Nic z tych rze-czy... Patrzę, obserwuję, szufladkuję i w razie potrzeby składam te puzzle do kupy tworząc jakąś aranżację.


Bardzo lubię chodzić po górach, ale raczej nie znajdziesz odzwierciedle-nia tego faktu w moich aranżacjach, bo żadna nie przypomina górskiego łańcucha, który spotkasz w Ta-trach. Jeszcze nigdy nie stworzyłem żadnej aranżacji, która chociażby w połowie przypominała to, co sobie zaplanowałem. Budowanie layoutu i obsadzanie roślinami jest czymś spontanicznym, a ja nie umiem tego procesu opisać. Równie dobrze mógłbyś poprosić ptaka, aby opisał Ci motorykę swojego lotu...zapewne powiedziałby, że po prostu macha skrzydłami i leci. Tak samo jest przy zakładaniu zbiornika.Warsztat rozwija się przez cały czas. Budując kolejne aranżacje oraz pracując nad ich kształtowaniem, zawsze czegoś nowego się uczyłem. Dzięki temu wypracowałem sobie pewne techniki, które usprawniają pracę przy restarcie zbiornika, schemat cotygodniowego serwisu, sposób czyszczenia korzeni itp. Kilka rzeczy, jak np. nawadnianie podłoża i podtrzymywanie wilgoci za pomocą carchera, podpatrzyłem podczas warsztatów w Japonii. Bawiąc się w kształtowanie aranżacji, prędzej czy później, będziemy mus-ieli mocno pracować nożyczkami. Początkujący akwaryści obawiają się nożyczek i często nie wiedzą, jak ciąć rośliny - a to przecież nic trudnego. Niestety, dopóki nie za-moczysz łap w zbiorniku i nie zrobisz kilku przycinek, dopóty tego się nie nauczysz. Czasami wyjdzie, czasami nie, ale zawsze trzeba obserwować i wyciągać wnioski.

Masz zacięcie artystyczne i widać, że lubisz estetyczną oprawę sprzętową. Jest to dla Ciebie ważne?

Na pewno ładny design lampy nad akwarium, szklane rurki czy innych sprzęt akwarystyczny jest ważny i miło się na to patrzy, ale wielu adeptów akwarystyki roślinnej za-pomina, że nie to jest najważniejsze. Pokazują zdjęcia szkieł, filtrów, na-wozów i innych gadżetów zamiast skupić się na wnętrzu. Zapominają, że to nie sprzęt tworzy aranżację, ale człowiek. Osobiście uważam, że najwięcej czasu trzeba poświęcić materiałom aranżacyjnym, bo cała


otoczka sprzętowa jest drugorzędna. Żyjemy w świecie, w którym ku-pno potrzebnych rzeczy możemy załatwić jednym kliknięciem, a następnego dnia kurier dostarczy nam zakupy pod drzwi. To już nie te czasy, kiedy podłoże jonowymien-ne produkowała tylko jedna firma z Japonii, z roślin w sklepach znaleźć można było anubiasy, żabienice i moczarkę, a gro butli CO2 było z za-legalizowanych gaśnic.Dobre kamienie i korzenie to podsta-wa każdej aranżacji. Tak naprawdę nie ważna jest metka, jaka na nich wisi i czy kamień kosztował 20gr czy 100pln. Ważne, aby pasował do Twojej wizji. Czasami trzeba spędzić długie miesiące na poszukiwaniach i przerzucić tony, aby znaleźć to, co Ciebie interesuje.Ktoś może powiedzieć, że łatwo mi pisać o kamieniach po 100 pln, ale czy na pewno? Dobry materiał można wykorzystywać wielokrotnie i jest to inwestycja na lata, a nie na jeden raz. Kamienie, które kupiłem w 2006 roku nadal wykorzystuję i będę wykorzystywał w swoich aranżacjach.

Wszyscy czytelnicy i Twoi wiel-biciele chcą na pewno usłyszeć od Ciebie, jak stworzyć swoje własne „The Tree”? Szukajcie czegoś nowego, niepow-tarzalnego. Powielanie z jednej strony jest dobre, bo może nas nauczyć nowych rzeczy, a starając się coś odtworzyć, stajemy przed wyzwaniami, które trzeba rozwiązać (odpowiedzieć sobie na pytanie "jak on to zrobił?", "jak poprowadził ten gatunek po pniu?" ). Można to porównać do początków naszej edukacji w szkole podstawowej, gdzie odtwarzamy to, co pokazują lub mówią nam nauczyciele. Tak tworzy się swój własny warsztat. Z drugiej zaś strony bycie tylko od-twórczym i powielanie ciągle tych samych schematów prowadzi do stagnacji twórczej, a tej nikt nie chce. Nie mam gotowej rady na to jak stworzyć swój własny dobry aranż, trzeba po prostu próbować i robić swoje.

Na zakończenie naszej rozmowy

chciałem powiedzieć że cieszę się, że zgodziłeś się współtworzyć nasze czasopismo i objąć jeden z działów.

Też się cieszę, ale jestem też pełny obaw czy podołam temu zadaniu (śmiech). Chęci są spore, ale jak wiadomo różnie w życiu bywa i szara codzienność, z którą się zmagamy często komplikuje nasze plany. Jest to spore wyzwanie bo tak jak już wcześniej wspomniałem staram się mocno angażować w swoje pro-jekty i chciałbym aby Liquid trzymał wysoki poziom zarówno merytory-czny jak i graficzny. Z racji swoich

zainteresowań zapewne będę skupiał się głównie na dziale foto-graficznym (inspiracje, sesje), ale od czasu do czasu będę pewnie zahaczał również o inne kwestie.

http://aquadesign.plhttp://sabat.aquadesign.plhttp://youtube.com/user/SuperAquadesign


Nawożenie jest jak górska rzeka - zmienna, kręta, wart-ka i niebezpieczna, bo po-dobnie jak w rzece nigdy nie możesz być pewny czy nie natrafisz na podwodny głaz, o który się roztrzaskasz, a Twoje bezwładne ciało wciągnie biała kipiel i poniesie do morza, gdzie przepadniesz bez wieści. W tej górskiej rzece można brodzić na płyciźnie, gdzie jest stosunkowo bezpiecznie, lecz nie ma tam nic ciekawego. Można też pływać i nurkować, lecz łatwo wpaść w wir, jeżeli nie jest się wytrawnym pływakiem. Można też śmiało płynąć z prądem omijając wszel-kie przeszkody, lecz niewielu to potrafi... Niestety wielu młodych akwarystów rzuca się na głębo-ką wodę, pomijając płyciznę, czy szkółkę pływacką.

Gdzie ja stoję w tej rzece? Ano chodzę sobie gdzieś, po pas w wodzie, trochę pływając, lecz

Nawożenie TheTreeNorbert Sabat

nie porywając się na większe eskapady, bo zawsze opijałem się przy nich sporo wody...

Po co te wszystkie metafory? Hmmm... Chyba po to, aby uzmy-słowić czytelnikom, że nawoże-nie zbiornika roślinnego to nie jest prosta sprawa i nie ma w nim żadnych pewników. Oczywiście, są jakieś ogólnie przyjęte zasa-dy, kanony, czy jak to nazwiemy, ale moim zdaniem nigdy nie mo-żemy się ich ściśle trzymać, gdyż przekrój koryta rzeki jest zmienny, a warunki w niej panujące co chwila się zmieniają.Czytając różne fora internetowe, strony prywatne oraz inne, po-dobne źródła o zbiornikach roślin-nych na pewno natraficie na setki, a może tysiące rad na temat “jak nawozić zbiornik”. Będą tam nie-śmiertelne stosunki azotu, fosforu i potasu (N:P:K - 10:1:20), zalecane tygodniowe dawki żela-za (0,3ppm Fe/tydzień), zale-

cane stosunki Mg:Ca, metody limitowania fosforu lub lania go do zbiornika litrami, metody li-mitowania wszystkich makro i mikroskładników jak i dozowa-nie obydwu bez najmniejszych oporów. Oczywiście każda z tych metod jest zależna od ilości światła, stężenia dwutlenku wę-gla, rodzaju podłoża itp., itd... Nie będę dawał kolejnych rad tego typu, a po prostu opiszę krótko, jak nawożę prezentowany w nu-merze zbiornik “The Tree”.

Nawożenie oparłem na linii nawozów EasyLife:

• Profito (mikroelementy)• Kalium-Potassium (potas)• Fosfo (fosforany)• Nitro (azotany)• EasyCarbo (węgiel w płynie)

Te nawozy stosowałem w poprzedniej aranżacji oraz w dwóch zbiornikach biu-


rowych i tam bardzo dobrze się sprawdzały.W mojej opinii nie jest to droga linia nawożenia. Poszczególne nawozy są dostępne w butel-kach 100ml, 250ml, 500ml, nie- które jeszcze w 1000ml i 2000ml, a EasyCarbo i Profito nawet w opakowaniu 5000ml, więc można dobrać ilość do własnych potrzeb. Na etykietach są po-dane informacje ile ml danego nawozu trzeba podać na 100l wody, aby podnieść stężenie NO3, PO4, K, Fe o konkretną ilość ppm, co ułatwia nawożenie

i pozwala na kontrolę dozowania poszczególnych pierwiastków do kolumny wody. Większość produ-centów na etykietach podaje jedynie zalecane dawki co przy braku danych na temat skła-du procentowego nawozu tak naprawdę niewiele nam mówi i każe tępo wierzyć producento-wi. EasyLife na szczęście postąpił inaczej i dał nam namiastkę kon-troli nad tym ile azotu, fosforu i potasu, a więc kluczowymi pier- wiastkami, podajemy do akwarium. To co mnie nieco irytuje w tej linii to Profito. Wy-

trąca się w nim dziwny osad na dnie butelki i przed podaniem do akwarium butelką trzeba kilka razy silnie wstrząsnąć, aby wymie-szać zawartość. Ponieważ aranżacja powsta-ła na bazie poprzedniej, która w chwili likwidacji miała 9 miesięcy, więc podłoże było już w sporej części wyjałowione. Z tego powodu nawożenie za-cząłem dość wcześnie. Przez pierwszy tydzień podawałem sam potas w dawkach około 2ppm na dobę, po czym dołączyłem Profito (2ml/dobę) oraz niewiel-


kie ilości makro (około 0,7ppm NO3 i 0,05ppm PO4 dziennie). Niestety gdzieś zbłądziłem, mia-łem zbyt mało biomasy, więc na elementach dekoracyjnych (kamienie i korzenie) pojawiły się szantrasje i zielenice kropkowe (w połączeniu z pyłem). Musia-łem przetrwać początkowy atak glonów, ale patrząc z per-spekty-wy czasu i porównując do tego, co można zobaczyć w internecie u innych akwarystów to mam nie-odparte wrażenie, że moje pro-blemy były znikome. Z szantrasjami na skałach oraz korzeniach poradziłem sobie stosując EasyCarbo. Miejscowe

dawkowanie przy każdej podmianie wody, za pomocą strzy-kawki z igłą oraz rozprowadzanie pędzelkiem na korzeniach, kiedy wystawały ponad lustro wody, zdało egzamin. Jest to dobra metoda, aby zniwelować skut-ki... mi zależało jednak na tym, by znaleźć przyczynę. W kolej-nych tygo-dniach próbowałem ograniczać mikro, zmniejszyć makro, ale nie przynosiło to po-żądanych rezultatów. Ostatnim krokiem było zwiększenie makro (przy stosunku NO3:PO4 5:1) tak, aby tygodniowa dawka fosfo-ranów zbliżyła się do 3ppm, przy żelazie na poziomie 0,25-0,3ppm. Jak na razie, takie dawkowanie daje najlepsze rezultaty zarówno patrząc przez pryzmat kondycji roślin jak i rozwoju zielenic na ska-łach, ale też nie można niczego przesądzać, gdyż zbyt krótko sto-

suję takie nawożenie (dopiero po 4-5tyg bez negatywnych obja-wów będę mógł powiedzieć, czy takie nawożenie faktycznie się sprawdza ). Oczywiście wszystko przy tygodniowych podmianach wody rzędu 40%. Nie chciałbym, aby ktoś pomyślał, że takie nawożenie za-pewni mu idealną kondycję i brak glonów. Tak jak wspomniałem na wstępie - nawożenie jest bardzo nieprzewidywalne. Startowałem wiele aranżacji i za każdym ra-zem start odbywał się nieco inaczej, schemat, który działał w jednym zbiorniku niekoniecznie sprawdzał się w drugim, a bawię

się w to od kilku ładnych lat. Nie mam pojęcia dlaczego tak jest... Akwarium to po prostu żywy or-ganizm, który za każdym razem reaguje na swój własny sposób, czasem śmiejąc się nam prosto w twarz.Zawsze z dużą dozą sceptycyzmu podchodzę do czytanych wypo-wiedzi, w których autor przedsta-wia swoje dawkowanie nawo-zów niemal jak dogmaty, bo nie raz się przekonałem, że to co się sprawdza u innych niekoniecznie musi się sprawdzić u mnie.Można powiedzieć, że w ciągu lat wypracowałem sobie kilka pod-stawowych zasad, które stosuję w początkowej fazie zbiorni-ka jeżeli chodzi o nawożenie.

Są to:• od pierwszego dnia potas

w dawkach 2-3ppm/dzień

• azot i fosfor od drugiego lub trzeciego tygodnia, gdy rośli-ny ruszą. Zaczynam od około 1ppm NO3 i 0,05-0,2ppm PO4 dziennie i zwiększam dawkę co tydzień o jakieś 20-30%

• mikro od trzeciego tygo-dnia w dawkach około 0,05-0,15ppm Fe/tydzień i zwięk-szam co dwa tygodnie dawki o 0,05-0.1ppm

• bakterie od samego począt-ku i przy każdej podmianie

• CO2 od początku na maksa. Oczywiście należy pamiętać, że mówię tu o starcie zbiornika na granulacie typowo roślinnym, jak

Pro- Soil, czy Amazonia (nie stosu-ję żwiru od 6-7lat).Nie jest to nic odkrywczego i na pewno każdy, kto złapie trochę doświadczenia w prowadzeniu akwarium dojdzie do podob-nych, ogólnych wniosków... Resz-ta to już tylko pot i łzy ;). Nigdy nie przywiązywałem zbytniej wagi do nawożenia, ani nie zgłębia-łem jej arkanów, gdyż bardziej interesowało mnie kreowanie wnętrza akwarium. Być może jest to mój błąd, bo gdybym miał zacięcie do “chemii roślin-nej” prawdopodobnie mógłbym uzyskać dużo lepsze rezultaty w ogólnej kondycji zbiornika. Nie- stety nie można mieć wszystkiego, mówi się trudno i pły-nie się dalej we własnej górskiej rzece...


Profesjonalne nawozy do uprawy roślin akwariowych

Dystrybucja :

AQUA magHurtownia Akwarystyczna05-270 MarkiPiłsudskiego 2A

tel. (22) 781 26 33kom. +48 601 38 48 58

[email protected]://www.aquamag.pl

mailto:office%40quameg.pl?subject=

http://www.aquamag.pl


SzklaneRurkiCzy wszystkie są takie same?


Rurki wylotoweRurki typu Jet Pipe

W zależności od wielkości zbior-nika, jego aranżacji i efektu jaki chcemy osiągnąć możemy za-stosować jeden z kilku najczęściej spotykanych wylotów. Producenci filtrów zewnętrznych najczęściej do zestawu dołączają odpowiednio wyprofilowany wylot o okrągłym przekroju, który zazwyczaj kieruje wyrzucany strumień tuż pod lustrem wody kierunku drugiego boku akwa-rium. Czasami zdarza się, ze w zesta-wie znajduje się dodatkowa dysza rozpraszająca strumień wody. Taki wylot możemy zastąpić podobnym szklanym zamiennikiem. Zamonto-wanie wylotu na bocznej ściance, kilka centymetrów od przedniej szyby poprawi cyrkulację wody w akwa-rium. Woda wyrzucona z rurki, prze-leci wzdłuż przedniej szyby do koń-ca akwarium, odbije się od bocznej ścianki i zostanie skierowana w kie-runku dna i tylnej szyby. Dalej, wzdłuż dna i tylnej ściany akwarium będzie kierować się w kierunku wylotu wody z filtra. Oczywiście po drodze napo-tka na różnego rodzaju dekoracje i rośliny, ale ten schemat cyrkulacji zo-stanie zachowany. W tym przypadku wymiana rurki na szklaną poprawia jedynie walory estetyczne akwarium.

Użycie szklanych rurek sprawia, że wlot i wylot z filtra nie rzuca się w oczy, a wnętrze akwarium pozo-staje niezaburzone przez elementy techniczne.Na rynku można znaleźć droższe i tańsze rozwiązania. Spróbujemy Wam wskazać na co należy zwracać uwagę przy wybieraniu szklanych rurek.


Rurki typu Ball Pipe

Rurka wylotowa zakończona szklaną kulą ściętą na wylocie. Zadaniem takiego wylotu jest zmniejszenie stru-mienia, i skierowanie go w kierun-ku lustra wody, gdzie wytraca on swą moc i powoduje falowanie tafli wody. Często spotyka się produkty tego typu, które są źle wykonane. Niewłaściwe ścięcie wylotu kuli spo-woduje, że strumień będzie skiero-wany tuż pod lustrem wody zamiast w jego kierunku.

Rurki typu Lily Pipe

Rurka wylotowa zakończona kie-lichem na wylocie o okrągłym prze-kroju, ścięta pod skosem, z dłuższą dolną częścią kielicha. Przy zastoso-waniu dobrej jakości takiego wylo-tu, nad kielichem powstaje niewielki wir, który zasysa do kielicha wodę z powierzchni. Miesza ją w kielichu i wyrzuca wraz ze strumieniem tuż pod lustrem wody. Jest to jeden z najczęściej stosowanych wylotów.

Rurki typu Violet Glass

Wylot podobny do Lily Pipe, ale o przekroju bocznie spłaszczonym. Kąt ścięcia jest inny niż w przypad-ku Lily Pipe. Spłaszczenie i zmiana konta ścięcia wylotu powoduje, ze strumień jest w większości kierowany w kierunku dna zbiornika, Dzięki temu nieczystości z dna są podrywane i dzięki cyrkulacji wody powinny tra-fić w okolice rurki zasysającej, skąd zostaną zassane do filtra.Niezależnie od typu, jaki wybierzcie,

Rurki typu Lily Pipe Spin

Lily Pipe Spin to nowość firmy ADA dedykowana do małych akwariów. Nowatorska konstrukcja i interesują-cy desich to cechy charakterystycz-ne tego wylotu. Woda wypycha-na przez filtr trafia do szklanej pętli, w której wytraca swoją siłę i wyle-wa się obszernymi, dużymi otworami umieszczonymi po bokach.

fot. Viktor Lantos

powinniście zwrócić uwagę na krzy-wizny, które nie powinny być zbyt ciasne, aby łatwo czyścić wyloty za pomocą szczoteczki na sprężynie. Zbyt ciasne zagięcia mogą być przyczyną pękania rurek przy czysz-czeniu.


Rurki zasysające

W przypadku rurek zasysających nie ma aż tak dużej różnorodno-ści, jak przy wylotowych, więc skupię się na tym, na co należy zwró-cić uwagę przy ich zakupie.

Długość rurki

Jeśli istnieje taka możliwość, to rurka powinna sięgać możliwie bli-sko dna, ale tak aby nie była zbyt-nio zasłonięta przez roślinność i dekoracje.

Otwory

Ilość otworów powinna być możli-wie duża, a głębokość w granicach 1/4 średnicy rurki. Duża ilość otworów zapewnia wolniejszy prąd zasysanej wody, co daje szanse na przeżycie rybom i krewetkom, które przypadko-wo znajdą się w strumieniu zasysanej wody. Wykończenie otworów również nie jest bez znaczenia. Spotyka się rurki, które mają wykończone obróbką termiczną, dzięki cze-mu są gładkie, a krawędzie nie spowodują przypadkowego ska-leczenia. Równomiernie rozmiesz-

czone szczeliny dodatkowo poprawiają wizualne walory rurki. Niektórzy produ-cenci w zakończeniu rurki stosują dodat-kowy otwór, który poprawia zasysanie wody z okolic dna.

Wyprofilowanie

Jeszcze większe znaczenie niż w przypadku rurek wylotowych ma promień zagięcia. Rurki zasysają-ce można czyścić tylko z jednej strony, więc wyprofilowanie zagięć powinno być na tyle duże lub okrągłe, aby głowica szczotki bez większych problemów mogła dotrzeć do końca rurki.

Przyssawki

Mały kąt zagięcia rurki zasysającej sprawi, że odległość między częścią rurki na zewnątrz i wewnątrz akwa-rium jest tak mała, że przy uwzględ-nieniu grubości szkła nie będzie już miejsca na zamontowanie trzpie-nia na przyssawkę, czy uchwytów z przyssawkami. W takim przypad-ku wąż często potrafi przechylać na boki wiszącą swobodnie rurkę.


Dobieranie rurek do wielkości zbior-nika

Oczywiste jest, że rozmiar ru-rek podyktują nam zastosowane w filtrze węże. Trzeba zwrócić uwagę, czy ich średnica nie różni się między wlotem, a wylotem. Rurki wylotowe i zasysające najczęściej sprzedawa-ne są osobno, ale czasami można spotkać komplety o tej samej śred-nicy i to bywa tańsze rozwiązanie. W przypadku śrenich zbiorników takich jak np. o długości 60 cm zastosowanie klasycznego wylotu 13mm może spowodować, że kie-lich wylotowy będzie sięgał do na-wet 1/3 długości zbiornika. W takim przypadku lepiej zastosować wylot

typu mini/nano o tej samej śred-nicy. Oczywiście w przypad-ku rurek zasysających zwra-camy uwagę na właściwe dobranie jej długości.

Konserwacja rurek

Rurki będą pięknie wyglądać, je-śli będziemy o nie regularnie dbać. Do codziennej pielęgnacji należy oczyszczanie otworów rurek zasy-sających z liści i nieczystości, które zostaną przyssane do nich. Można to wykonać za pomocą szczotecz-ki do zębów lub pincety. Czysz-czenie rurek z glonów najlepiej wykonywać przy okazji tygodnio-wych podmian wody. Po zdjęciu

można je na 30 minut umieścić w wiadrze z wodą (wody tylko tyle, aby rurki były całkowicie zanurzo-ne), dodać dowody np. trzy nakręt-ki ACE, lub środków dedykowanych do czyszczenia szklanych akceso-riów akwarystycznych zgodnie z za-leceniami producenta. Po takiej ką-pieli należy rurki wypłukać dokładnie i oczyścić z pozostałości wewnątrz szczotką na sprężynie, a z zewnątrz np. przy pomocy papierowych ręcz-ników. Jeśli dla kogoś koszty nie są problemem to posiadanie drugiego kompletu rurek znacznie skraca czas czyszczenia przy podmianach i za-bezpiecza przed unieruchomieniem filtra w przypadku stłuczenia jednej z rurek.

fot. Viktor Lantos | greenaqua.hu

WielkośćAkwariuma szklane rurki

http://greenaqua.hu


Krok po kroku

WybórAkwarium

Wybór akwarium to pierwszy krok do stworzenia podwod-nego krajobrazu w domowym zaciszu. Błędy popełnione na tym etapie będą się mściły po-przez ponoszenie dodatko-wych i niepotrzebnych kosz-tów. Na wszystko patrzymy z perspektywy akwarystyki natu-ralnej, gdzie akwarium niejedno-krotnie jest elementem wystroju wnętrza, dekoracją przyciągają-cą oko.

Krok po kroku

WybórAkwarium

Wymiary

Wielkość akwarium nale-ży dobierać w sposób bardzo ostrożny i rozważny. Duże akwaria mogą być piękne, ale wymagają również większych na-kładów finansowych na starcie i przy późniejszej opiece. Duże akwarium to także dużo czasu poświęconego na opiekę. Cza-sami trzeba sobie odpowiedzieć na pytanie: czy cenimy sobie czas spędzony na fotelu przed akwarium, czy czas poświęcony na bieganie z wiadrami wody.Przy wyborze wielkości akwarium należy zwrócić uwagę na popu-larne systemy oświetleniowe i pod ich kontem dobierać długość zbiornika. Najczęściej spotykane lampy oparte na świetlówkach T5 dedykowane są do akwariów

o długości 60, 90, 120 i 150cm. Wynika to ze znormalizowanych długości świetlówek.

Szerokość i wysokość akwarium również powinno zostać odpo--wiednio dobrane. Zbyt wysokie lub szerokie akwaria zmniejszają komfort pracy przy nim. Wysokie akwaria podnoszą również koszty zakupu, gdyż wymagają użycia grubszych tafli szkła. Większa wy-sokość spowoduje konieczność zastosowania oświetlenia HQI – droższego w zakupie i eksploata-cji.

Ważne jest, aby zostawić sobie odpowiednią ilość miejsca przy bocznych ściankach, tak by móc swobodnie poprowadzić węże i przewody, oraz czyścić je kiedy zostaną zachlapane.


Mniejszy zbiornik to także mniejsze koszty materiałów aranżacyjnych, podłoża roślin, nawozów, filtrów. Wiele osób kupuje duże akwaria, po czym zaczynają się proble-my z zapewnieniem właściwego oświetlenia, właściwej filtracji, użycia dobrego podłoża oraz ob-sadzenia akwarium odpowied-nią ilością roślin (co jest bardzo istotne na starcie akwarium). Wielu akwarystów po krótkiej przygodzie z małym akwarium w następnym kroku chce zwiększyć kilkukrotnie jego objętość rzuca-jąc się na 300, 450, 600l, jednak nie bierze przy tym pod uwagę wspomnianych powyżej proble-mów.Można zamówić akwarium o wymiarach dostosowanych do własnych potrzeb, ale my pole-camy wybranie jednego z kla-

sycznych wymiarów, gdyż jest to zazwyczaj nieco tańsze.

Polecamy zbiorniki o wymiarach :

• 30x30x30cm• 36x22x26cm• 60x30x36cm• 90x45x45cm• 120x60x50cm

Przed wyborem zbiornika warto poszukać w internecie interesują-cych aranżacji wraz z opisem wy-miarów i zastanowić się, jakiego typu układy naj-bardziej nam się podobają. Czy są to aranżacje z dużą ilością wolnej przestrzeni w stylu iwagumi, czy też gęste lasy, w których rośliny wręcz wychodzą z akwarium. Po takiej krótkiej ana-lizie może okazać się, że pocią-gają nas zbiorniki panoramiczne,

a więc takie z proporcjami przed-niej szyby 1:2.5-1:4 (stosunek wy-sokości do szerokości) i tym kryte-rium powinniśmy się kierować w dalszych swoich rozważaniach. Najbardziej uniwersalne są zbior-niki o proporcji 1:2 (np. 90x45x45), gdyż ładnie komponują się optycznie i dają spore możliwości aranżacyjne. Można w nich zro-bić zarówno rozciągnięte iwagu-mi, jak i gęsty busz, czy też mizube z wystającymi korzeniami. Trochę gorzej jest z aranżacjami wyspo-wymi, gdyż trzeba je ścisnąć i zminimalizować prześwit między dwoma wyspami. Warto zastano-wić się również nad poszerzeniem standardowego akwarium o 5, 10 lub nawet 15cm, co da nam większe pole manewru przy ukła-daniu planów. Jeżeli ułożyłeś w życiu już kilka

Porównanie szkła Optiwhite i float - tafle o grubości 10mm


aranżacji to na pewno nie raz w Twojej głowie pojawiła się myśl: “Ach, gdybym miał jeszcze 5cm mógłbym zrobić większą plażę lub powiększyć grupę łodygow-ców z tyłu po prawej”. Brzmi znajomo? Założymy się, że tak. Oczywiście nie należy popadać w przesadę, gdyż standardowe wymiary podane wyżej sprawdzi-ły się przez lata i powstało w nich wiele mistrzowskich prac.

Szkło

Obecnie na rynku najpopu-larniejsze są akwaria klejone z dwóch rodzajów szkła. Naj-tańsze i najczęściej spotykane są akwaria ze szkła float. Można je znaleźć w dużych sklepach sie-ciowych oraz mniejszych, lokal-nych sklepikach. Można je kupić w kompletnych zestawach lub oddzielnie. Cechą charaktery-styczną szkła float jest jego zielon-kawa barwa.

Największym konkurentem szkła float jest Optiwhite firmy Pilking-ton. Optiwhite to szkło o obniżo-nej zawartości żelaza, co pod-wyższa jego przepuszczalność światła i sprawia wrażenie niemal bezbarwnego. Ponadto szkło to zapewnia większą przezierność i lepsze odwzorowanie barw. Dzięki tym cechom doskona-le nadaje się na akwaria, gdzie wymagane jest zachowanie transparentności i czystości barw. Posiada delikatne niebieskie za-barwienie widoczne jedynie na

krawędziach tafli.Także inni producenci szkła po-siadają w swojej ofercie produkty będące odpowiednikiem szkła typu Optiwhite. I tak w przypadku Guardiana będzie to Extra Clear i Extra Clear Plus oraz Ultra Clear charakteryzujące się 100 procen-towym oddawaniem barw. Mniej znanym producentem jest japoń-ska firma AGC mająca w swojej ofercie szkło Planibel Clearvision będące nieomal całkowicie bezbarwne.

Wzmocnienia

Tanie akwaria od pewnego roz-miaru przeważnie posiadają wzdłużne listwy wzmacniające przyklejone na dłuższych ścian-kach kilkanaście milimetrów po-niżej górnej krawędzi akwarium. Czasami, przy długich i wysokich akwariach listwy te dodatko-wo w jednym lub większej ilości miejsc są ze sobą połączone do-datkowym kawałkiem szklanego paska. Wszystko to ma sprawić, że akwaria będą bezpieczne

i mniej narażone na pęknięcie szkła rozpieranego napierają-cą wodą. Niestety od czasu do czasu na forach internetowych można przeczytać, że mimo ta-kich zabezpieczeń i wzmocnień szyby w akwariach pękają. Dzie-je się tak dlatego, że producenci z czystej oszczędności zmniejszyli grubość tafli szkła, jakie powinny być według norm stosowane.Wklejenie wzmocnień ma tak-że inne negatywne skutki. Jeśli akwarium ma być otwarte, czyli

Różne rodzaje frezu


bez pokrywy, wzmocnienia psu-ją efekt wizualny. Osadzający się na wzmocnieniach osad (tzw. kamień) nie jest łatwy do usunię-cia. Wzmocnienia przeszkadzają często przy czyszczeniu zbiornika i umieszczaniu wewnątrz dużych elementów dekoracyjnych. Także lepiej jest wybrać akwa-rium droższe, z grubszego szkła, ale pozbawione wzmocnień. Na-wet jeżeli obecnie na akwarium jest założona pokrywa, to może się okazać, że za jakiś czas stanie ono w innym miejscu i będzie ina-czej oświetlane i prezentowane.

Szlif i frez

Dobrze wykończona tafla szkła, z którego klei się wysokiej jakości akwaria, posiada sfrezowane,

oszlifowane i wypolerowane kra-wędzie. Takiego wykończenia nie spotka się w masowo produ-kowanych akwariach, gdyż jest to drogi proces i to on decydu-je w największej mierze o różnicy w cenie zbiorników ze szkła typu Optiwhite (wykończanych w ten sposób), a zbiornikami ze szkła float, gdzie krawędzie tafli są tyl-ko lekko spolerowane, aby nie stanowiły zagrożenia.

Klejenie

Rodzaj spoiny, sposób jej nało-żenia, to elementy wpływające na estetykę akwarium. Jest to kolejna cecha charakteryzują-ca akwaria dobre jakościowo. Spoina nie powinna być ani za cienka, ani za gruba. Jej grubość

powinna być jednakowa na ca-łej długości łączenia tafli szkła. Spoina nie powinna wystawać ani wewnątrz, ani na zewnątrz akwarium. W naszym kraju tren-dem jest użycie bezbarwnej spo-iny. Należy jednak uważać na deklaracje producentów, gdyż przy odbiorze zbiornika może się okazać, że spoina jest mleczna, lekko matowa, a nie całkowicie bezbarwna i krystaliczna. W spo-inie nie powinno być żadnych widocznych wad w postaci bą-belków powietrza, czy drobnych nieczystości – może to skutko-wać obniżeniem jej trwałości i szczelności zbiorniki w akwarysty-ce morskiej stosuje się często spo-inę barwy czarnej.

Nadmierna ilość spoiny - tzw. wałekPerfekcyjny szlif, klejenie i spasowanie tafli szkła

Akwarium optiwhite sklejone za pomocą spoiny o mlecznej barwie


Spasowanie szyb

Sklejenie doskonałego akwa-rium wymaga niezwykłej zręcz-ności i doświadczenia. Perfek-cyjne spasowanie ze sobą szyb jest łatwe do oceny już przy pierwszym kontakcie z akwa-rium. Wystarczy delikatnie przesunąć palec po każdym z górnych narożników, aby stwierdzić, czy jedna z tafli nie jest wyżej lub niżej w stosunku do drugiej. W następnej kolejno-ści należy sprawdzić, czy któraś

z bocznych ścianek nie jest we-pchnięta do środka akwarium. W tym celu należy przesunąć pa-lec wzdłuż spoin, po zewnętrznej stronie akwarium.

Klejenie z różnych gatunków szkła

Decydując się sklejenie akwa-rium z różnych gatunków szkła, trzeba wiedzieć o kilku manka-mentach tego rozwiązania. Je-śli np. ze szkła Optiwhite będzie tylko przednia szyba, to przy za-

stosowaniu bezbarwnej spo-iny w miejscach łączenia tafli szkła będzie widoczna barwa szkła dopełniającego. Jedyną zaletą takiego rozwiązania jest nieznaczne obniżenie kosztów i poprawienie odwzorowanie kolorów, ale tylko dla jednego boku. Jeżeli jednak przednia ściana ulegnie zarysowaniom, które wcześniej, czy później się pojawią pozbawimy się możli-wości obrócenia zbiornika o 180 stopni.


Podsumowanie

Akwarium to inwestycja na lata. Warto w odpowiedni sposób po-dejść do jego zakupu, dobrać rozmiar i sposób wykonania od-powiedni do naszych potrzeb i możliwości. Kupując u nie-sprawdzonego dostawcy, kuszo-ny przez deklaracje sprzedaw-cy, może się okazać, że jeden mały niedorobiony detal będzie drażnić przez wiele miesięcy. Nie warto iść na kompromis i zado-walać się półśrodkami. Lepiej

dokonać wyboru mniejszego akwarium, ale pozwolić sobie, na lepszy sprzęt, lepsze podłoża i na-wozy, aby akwarium cieszyło nas swoim pięknem w całości…

Dane techniczne

Akwariwum 60x40x40cm Optiwhite 8mmOświetlenie Hagen GLO 2x24W T5, Aqua Medic Reef White 10K Aqua Medic Plant Pro 6500KFiltracja Eheim 2213Podłoże ADA Power Sand Special S ADA Amazonia NewNawożenie Tropica Plant Nutrition Liquid+

NATURALNE AKWARIUM - SYSTEMY ADA

90 x 45 x 45 cm - ADA Cube Garden + ADA Wood Cabinet + ADA Grand Solar I + ADA Super Jet ES 1200EX

www.facebook.com/paweliglewski

tel.: 506 156 999 e-mail: [email protected]

www.facebook.com/naacademy

nature aquarium ACADEMY •

nature aquarium SHOP •

www.NAacademy.pl

www.NAshop.pl

Testy i recenzje

EheimSkim 350

NATURALNE AKWARIUM - SYSTEMY ADA

90 x 45 x 45 cm - ADA Cube Garden + ADA Wood Cabinet + ADA Grand Solar I + ADA Super Jet ES 1200EX

www.facebook.com/paweliglewski

tel.: 506 156 999 e-mail: [email protected]

www.facebook.com/naacademy

nature aquarium ACADEMY •

nature aquarium SHOP •

www.NAacademy.pl

www.NAshop.pl


Masz dość błony białkowej uno-szącej się na powierzchni wody? Nie lubisz wyławiać fragmentów li-ści i roślin, które unoszą się po przy- cince? Eheim Skim 350 jest właśnie dla Ciebie!

Urządzenie jest przeznaczone do akwariów o objętości do 350l, posia-da maksymalną wydajność 300l/h, którą można regulować do wła-snych potrzeb. W naszym testowym zbiorniku 243l brutto skimer pracował z minimalną wydajnością. Urządze-nie jest bardzo mobilne i łatwe w ob-słudze. Pobór mocy do 5W.W opakowaniu znajduje się ski-mer, przyssawki oraz instrukcje w kilku językach. Jeśli skimer pocho-dzi z polskiej dystrybucji, instrukcja w języku polskim posiada pieczęć

dystrybutora. Konstrukcja skimera jest wręcz banalnie prosta i każdy jest go w stanie uruchomić bez za-glądania w instrukcję. Skimer posia-da głowice zasysającą, która unosi się swobodnie na powierzchni wody. Wycięcia w głowicy sprawiają, że woda zasysana jest z czterech stron. Błona białkowa i zanieczyszczenia zbierają sie na niewielkiej gąbce, do której jest dość łatwy dostęp. Gąb-kę należy co kilka dni profilaktyczne czyścić, gdyż osadzające się na niej kawałki liści mogą zmniejszać wydaj-ność skimera.

Porównanie skimera ze znanymi do tej pory rozwiązaniami

Najczęściej do tej pory używane były skimery Fluval, bądź

Eheim montowane na rurce zasysa-jącej wodę filtra kubełkowego. Takie rozwiązanie posiadało kilka podsta-wowych wad:Często dochodziło do zapowietrza-nia się filtra na skutek spadku pozio-mu wody a zassane szczątki z racji że wpadały do filtra kubełkowego po-zostawały tam na długie tygodnie lub miesiące , rozkładały się i zwięk-szały przy tym ilość niepożądanych związków w kolumnie wody.Rozwiązanie nie wyglądało najcie-kawiej w akwarium zwłaszcza biorąc pod uwagę spore gabaryty. Skimery tego typu nie były zbyt ła-twe w montażu i demontażu gdyż wiązało się to z wyłączeniem filtra zewnętrznego oraz częściowym ro-zebraniem skimera w akwarium.


Tych wad pozbawiony jest skimer Skim350.

Porównanie skimera Eheim Skim350 do ADA Vuppa-I

Wielkością oba urządzenia nie od-biegają znacząco od siebie. Pla-stikowy Skim350 nie prezentuje się tak okazale jak śliczny metalowy Vuppa-I, ale jest to jego jedyna wada w porównaniu do konkuren-cji. Dzięki głowicy, która swobodnie unosi się na lustrze wody Skim350 nie jest wrażliwy na spadek poziomu wody (np w wyniku odparowania wody), tak jak ma to miejsce w przy-padku Vuppy, którą trzeba dokład-nie wyregulować, aby nie zasysała powietrza. Skim350 ściąga wodę z czterech stron - Vuppa tylko od

frontu. Skim350 posiada regulację swojej wydajności, czego nie ma w Vuppie. Vuppa czasami wpada-ła w rezonans i zaczyna hałasować, ale możliwe, że jest to przypadłość konkretnego egzemplarza, a nie wszystkich. Podczas czyszczenia Skim 350 może zostać rozłożony i złożony jedną ręką. W japońskim odpowied-niku nie jest to już tak proste, gdyż po-siada on dwa metalowe sitka, które mają wycięcie na kabel biegnący wewnątrz korpusu, więc trzeba je dokładnie spasować podczas skła-dania. Jak każde urządzenie przy-stosowane do napięcia 110V Vuppa wymaga dodatkowego transforma-tora, który umożliwi pracę w Polsce, gdzie standardem jest 230-240V. W internecie pojawiły się sygnały że skim350 może zasysać krewetki

i otoski, ale w naszym przypadku nic takiego nie miało miejsca. Możliwe, że chodzi o małe krewetki karłowa-te, gdyż w przypadku np. krewetek amano nie jest to możliwe. No i jesz-cze jeden argument przemawiający na korzyść Eheima - cena.

Podsumowanie

Podsumowując krótko design na ko-rzyść ADA Vuppa-I, funkcjonalność na korzyść Eheim Skim350.

Parametry• Pobór prądu 5W• Do akwarium max. 350l• Wydajność 300l/h• Do akwarium morskiego

i słodkowodnego• Skok głowicy 3cm• Wymiary 4x5,4x13,2cm

Piękne akwarium to zdrowe i wybarwione rośliny.

Gwarantuje to linia nawozowa Ferka. Tobie pozostaje radość z uroków podwodnego świata.

Więcej informacji na:http://ferka.pl

FerkaNawozy dla roślin akwariowych

http://ferka.pl


Jak zrobić

FinałoweZdjęcie


Internet to ogromne medium, które pozwala nam prezento-wać akwaria szerokiej rzeszy odbiorców poprzez własne stro-ny internetowe, portale i fora akwarystyczne oraz portale spo-łecznościowe. Podstawowym środkiem wyrazu w tym medium jest zdjęcie cyfrowe, które w kon-kretnych ramach zamyka to, co chcemy pokazać światu. To my tworzymy te ramy i to od nas za-leży, jak dany obraz odbierze pu-bliczność.

Żyjemy w czasach, w których niemal każdy ma smartfona wy-posażonego w aparat o rozdziel-czości 2-5Mpix lub większej, więc każdy może zrobić zdjęcie gdzie chce i kiedy chce. Warto jednak zastanowić się nad tym, jak owo zdjęcie wykonać.Ponieważ chce-my skupić się na profesjonalnym podejściu do tematu fotografii z góry odrzucamy to, co oferują telefony a skupimy się na sprzęcie dedykowanym i zagadnieniu fo-tografii ogólnej akwarium.

Do wykonania dobrego zdjęcia akwarium potrzebne nam będzie dobre oświetlenie, statyw,aparat, trochę dodatkowych gadżetów i odrobina szczęścia.

Należy pamiętać, że naciśnięcie spustu migawki w aparacie to tyl-ko jedna z wielu czynności skła-dających się na sukces i wcale nie ona jest najważniejsza. Zanim zaczniemy fotografować musimy odpowiednio przygotować zbior-nik i jego otoczenie.

Pamiętać trzeba , że aparat „widzi” obraz inaczej niż oko ludz-kie i to, co nam wydaje się jasne i kontrastowe, dla naszej maszyny może być ciemne i szare. Musimy zmusić aparat, aby pracował tak, jak my chcemy a nie tak jak on chce. Większość współczesnych aparatów ma możliwość wyboru funkcji tematycznych takich jak portret, krajobraz, zdjęcia sporto-we, tryb auto i wiele innych. Tryb automatyczny zwalnia nas z my-ślenia nad takimi parametrami, jak ISO (czułość), przysłona (F), balans bieli (WB), czy czas otwar-cia migawki, ale jednocześnie pozbawia nas kontroli nad nimi. Moim zdaniem należy unikać tego trybu i posługiwać się try-bem manualnym (M) lub trybem z priorytetem przysłony (A). Wy-bierając jeden z powyższych try-bów mamy pełną kontrolę nad tym, co robi aparat, jednak po-sługiwanie się nimi wymaga pew-nej wprawy i dopiero po zrobieniu kilkuset zdjęć da się zrozumieć, o co w tym wszystkim chodzi.

NorbertSabat

Jak zrobić

FinałoweZdjęcie


Zacznijmy jednak od podstaw czyli od wyboru aparatu. Nie na-piszemy niczego odkrywczego stwierdzając, że im droższy tym lepszy, ale też nie chcemy, aby czytelnik wysnuł błędną tezę, że trzeba mieć sprzęt za kilkanaście tysięcy złotych, aby zrobić kon-kursowe zdjęcie zbiornika.

Od wielu lat na rynku fotogra-ficznym możemy znaleźć masę przeróżnych kompaktów oraz lu-strzanek kierowanych do różnych odbiorców (od amatorów po profesjonalistów). Nie chcemy su-gerować żadnych modeli, gdyż co kilka miesięcy wychodzi jakaś nowość, która w mniemaniu pro-ducenta otwiera nowy rozdział w historii fotografii. Jest to najczę-ściej nieprawda, ale wielu mło-dych adeptów fotografii łapie się na te marketingowe sztuczki.

Po pierwsze należy być świado-mym faktu, że w różnych apa-ratach mimo porównywalnej rozdzielczości matrycy wielkość

i jakość tych matryc diametralnie się od siebie różni. W kompaktach (najprostsze w obsłudze aparaty o małych gabarytach, a w żar-gonie nazywane „idiotkamera-mi”) standardem jest matryca 1/2.3” o wymiarze 6.16x4.62mm, co daje powierzchnię 28.5mm2. W lustrzankach formatu APSc (jak np. Nikon D7000, D90, D300, Canon 600D, 60D, 7D) standar-dem jest matryca 22.7x15.1mm, co daje powierzchnię 342.8mm2. Jak widać przy założeniu, że śred-nio zarówno lustrzanka jak i kom-pakt mają 16-18Mpix, to w kom-paktach upakowanie pikseli jest przeszło dziesięć razy większe. Dla porównania napiszemy, że w ma-trycach o rozmiarze pełnej klatki (tzw. FF - Full Frame) mamy ma-tryce 36x24mm co daje 864mm2, czyli trzydzieści razy większą po-wierzchnię niż w kompakcie. Do tej klasy aparatów zaliczają się Canon 5D, 1D oraz Nikon D700, D800 i D3. Z tak dużym upakowa-niem pixeli na matrycy kompaktu nie radzi sobie optyka, co obja-

wia się słabszym obrazowaniem w porównaniu z lustrzankami. Po-gorszenie obrazu skutkuje słabą rozpiętością tonalną (różnica po-między najjaśniejszym, a najciem-niejszym obszarem na zdjęciu), większą ilością szumów (zwłasz-cza w cieniach), degradacją ko-lorów oraz słabą ostrością (deta-le stają się rozmyte). Oczywiście to, co napisaliśmy powyżej nie tyczy się wszystkich kompaktów i jest to raczej ogólnikowe stwier-dzenie niż prawda objawiona. Postęp technologiczny w znacz-nym stopniu zniwelował niektóre wady kompaktów, lecz póki co, większe możliwości i lepszą jakość obrazu nadal oferuje lustrzanka cyfrowa (DSLR). Przy podejmo-waniu decyzji o zakupie lustrzanki najlepiej zrobić rozeznanie wśród znajomych, czego oni używają. W danym segmencie różnice mię-dzy dwoma najpopularniejszymi producentami (Canon, Nikon) są niewielkie, a baza sprzętowa zna-jomych w postaci obiektywów i lamp błyskowych zawsze może


http://greenaqua.hu


się przydać (taniej pożyczyć wy-sokiej klasy obiektyw od znajo-mego na czas sesji, niż kupować nowy specjalnie do tego celu).

W przypadku fotografowania zbiornika wiele cech aparatu nie jest nam zbytnio potrzebna i to, co stanowi o klasie (i cenie) sprzę-tu w terenie tutaj niewiele znaczy. Mam tu na myśli chociażby ja-kość wykonania korpusu (plastik, ogumienie, magnezowy korpus, uszczelnienia, wodoodporność itp.), stabilizację optyczną (przy zdjęciach ze statywu jest nieistot-na), szybkość i niezawodność sys-temu AF (przy ustawianiu ostrości w punkt na czas sesji zbiornika nie ma to znaczenia i równie dobrze możemy stosować optykę ma-nualną). Musimy się zastanowić, czy potrzebujemy aparat jedynie do zdjęć akwarium (co raczej nie ma miejsca w rzeczywistości), czy też chcemy go wykorzystywać również, a może przede wszyst-kim w innych celach. Generalnie można powiedzieć, że większość aparatów, które sprawdzają się w terenie zda egzamin przy fo-tografowaniu akwarium. Inną kwestią jest jakość zdjęcia, którą uzyskamy z danego aparatu przy zastosowaniu światła zastanego

lub dodatkowego zewnętrzne-go. Dobrze by było gdyby aparat posiadał gorącą stopkę (miejsce mocowania zewnętrznej lam-py błyskowej) lub inne gniazdo umożliwiające sterowanie ze-wnętrznymi lampami błyskowymi, mocowanie do statywu (gwinto-wany otwór od spodu) oraz opcję samowyzwalacza (najlepiej moż-liwość podpięcia wężyka spusto-wego).

Sam aparat to jednak nie wszyst-ko i dobrze byłoby go na czymś postawić, a najlepiej posłuży nam do tego statyw. Podobnie jak przy aparacie tu również mamy szeroką rozpiętość jakościową, a co za tym idzie cenową. Mamy produkty z aluminium oraz z włók-na węglowego, z głowicami kulo-wymi, 3D, video, z różnego rodza-ju płytkami, sprzęgłami, łożyskami itp. Jeżeli będziemy wykorzysty-wali statyw w terenie to warto za-inwestować w coś porządnego (np. Manfrotto, Velbon), co bę-dzie nam służyło przez wiele lat i będziemy mieć pewność, że nas nie zawiedzie w każdych warun-kach. W przeciwnym wypadku zakup zestawu (nogi+głowica) za 600-1000pln jest całkowicie bez sensu. Statyw na szczęście nie jest

istotnym elementem naszego ze-stawu, więc wystarczy najtańszy spełniający trzy podstawowe wy-magania: musi mieć możliwość wypoziomowania aparatu na głowicy, być wystarczająco wy-soki, aby pozwalał na wygodną pracę (minimum 150-160cm wy-sokości, ale z racji tego, że akwa-rium zazwyczaj stoi na szafce wo wysokości 70-80cm, to nigdy tego statywu nie rozłożymy) oraz musi być na tyle wytrzymały, aby utrzymać zestaw(aparat+obiek-tyw), który zamontujemy na gło-wicy. Wybór głowicy to już kwestia indywidualna, gdyż każdy może mieć swoje własne preferencje. W tanich zestawach głowica jest najczęściej narzucona odgórnie, więc nie mamy żadnego wybo-ru. Jeżeli nie chcemy inwestować w statyw, to równie dobrze mo-żemy ustawić aparat na dwóch krzesłach lub stosie książek. Taka „budowla” spełni swoje zadanie, jedynie wypoziomowanie apara-tu lub ustawienie go w płaszczyź-nie pochylonej względem frontu akwarium może nastręczać nie-co trudności.To tyle jeżeli chodzi o podstawo-wy sprzęt. W następnym numerze skupimy się na tym, w jaki sposób go wykorzystać.


http://greenaqua.hu


W obiektywe

BystrzykKolumbijskiMarcin Wnuk | Canon 40D| EF-S 17-55 F2.8 IS USM | 21mm | F3.2 | 1/100s| ISO 400 | Bez dodatkowego oświetlenia


Bystrzyk kolumbijskiHyphessobrycon columbianusRyba o srebrnej łusce, płetwach o ubarwieniu czerwonym. Od nasady ogona w kierunku pyska, wzdłuż kręgosłupa biegnie błę-kitny, mieniący się pas.Spokojna i łatwa w hodowli ryba, najlepiej czuje się w stadzie nie mniejszym niż 8 osobników i akwarium gęsto zarośniętym roślinnością. W naturze występu-

je w dorzeczu kolumbijskiej rzeki Acanti (Ameryka Południowa). Dorasta do 6-7cm. Zalecana temperatura wody od 24C do 28C, pH 6,0-7,5. Twardość ogólna w granicach 5-15 stopni niemiec-kich. Zbiornik nie powinien być mniejszy niż 100 litów. Bystrzyk Ko-lumbijski jest rybą wszystkożerną.

Marcin Wnuk | Canon 40D| EF-S 17-55 F2.8 IS USM | 55mm | F2.8 | 1/100s| ISO 400 | Bez dodatkowego oświetlenia


W obiektywe

BystrzykKolumbijskiMarcin Wnuk | Canon 40D| EF-S 17-55 F2.8 IS USM | 55mm | F2.8 | 1/100s| ISO 400 | Bez dodatkowego oświetlenia


Konkurs plastyczny dla najmłodszych

Rybki marzenie1. Wykonaj rysunek dowolną techniką plastyczną

2. Poproś rodziców lub opiekunów o sfotografowanie lub zeskanowanie pracy.

3. Prześlij pracę na nasz adres [email protected]

4. W tytule wiadomości wpisz hasło konkursowe Rybki marzenie. W treści podaj swoje imię, więk oraz tytuł pracy.

Na zgłoszenia oczekujemy do 30 kwietnia 2013 roku.

Trzy wyróżnione prace zostaną nagrodzone zestawami kredek, które prześlemy pocztą, oraz opublikowane na łamach naszego magazynu.

Zapraszamy do udziału w konkursie.

mailto:info%40liquid-magazine.eu?subject=Rybki%20marzenie


http://peha68.pl

http://elos.eu

http://blog.elos.eu

MEANDRY AKWARYSTYKI

liquid-magazine.eufacebook.com/liquidmagazineeu

[email protected]

Liquid 01/2013 PL

Documents

Transcript of Liquid 01/2013 PL