Lekcje Biblijne Szkoły Sobotniej 3/2012 - lekcja 12

Pierwszy i drugi list apostoła Pawła do Tesaloniczan „Antychryst”

Sobotnie Studium Biblijne Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego

LEKCJA DWUNASTA

ASBSG-SE-3Q-12-2012 ASBSG-TE-3Q-12-2012

Wydawnictwo Christ Media®

NADARZYN 2012 www.christmedia.pl

ISBN 978-83-63668-01-3

Lekcje Biblijne Szkoły Sobotniej – III kwartał 2012 Lekcja 12 – Antychryst: 15 września – 21 września

S t r o n a | 2 |

NA PODSTAWIE OPRACOWANIA

Jon Paulien (i inni)

TYTUŁ ORYGINAŁU Adult Sabbath School Bible Study Guide

(Standard & Teachers Edition) 3/2012: 1 and 2 Thessalonians

TŁUMACZENIE Walter Kaczorowski

TŁUMACZENIE I OPRACOWANIE BIBLIJNYCH TEKSTÓW ORYGINALNYCH

Adam Gołębiewski

KOREKTA Arkadiusz Piętka

REDAKCJA, TYPOGRAFIA I SKŁAD

Arkadiusz Piętka

PRZEKŁAD POLSKI ZA ZGODĄ Seventh-day Adventist Church

Office of Adult Bible Study Guide, USA

Na podstawie Przewodnika Szkoły Sobotniej przygotowanego przez Biuro Generalnej Konferencji Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, jako standardowy podręcznik dla wszystkich ogólnoświatowych

Szkół Sobotnich Lekcji Biblijnych. Opublikowany tekst odzwierciedla wkład zespołowej pracy specjalnego Komitetu Weryfikacji Manuskryptów, a zatem nie musi wyłącznie odzwierciedlać intencji autora (-ów).

Cytaty biblijne na podstawie przekładów:

Biblii Warszawskiej (BW) – Towarzystwo Biblijne w Polsce: 2004 r.,

Biblii Tysiąclecia (BT), wyd. V – Wydawnictwo „Pallottinum”: 2005 r., Biblii Warszawsko-Praskiej (BWP) – „Gaudium” Wydawnictwo Archidiecezji Lubelskiej: 2001 r.,

Biblii Gdańskiej (BG) – Towarzystwo Biblijne w Polsce: 1989 r. (1632), Septuaginty (LXX),

Textus Receptus (TR).

Sobotnie Studium Biblijne zawiera uzupełniające materiały do studiowania, zaznaczone przypisami. W opracowaniu wykorzystano program e-Biblia dla cytatów biblijnych oraz grafikę Larsa Justinena.

Numerację anglojęzycznych wydań książek Ellen G. White oparto o www.egwwritings.org.

Wszelkie uwagi do tego opracowania prosimy zgłaszać pod: [email protected].

Niniejszy przekład (public domain) można publikować i rozpowszechniać bezpłatnie, pod warunkiem podania źródła pochodzenia, np. www.christmedia.pl.


S t r o n a | 3 |

1 Także: 1 Księga Mojżeszowa. 2 Także: 2 Księga Mojżeszowa. 3 Także: 3 Księga Mojżeszowa. 4 Także: 4 Księga Mojżeszowa. 5 Także: 5 Księga Mojżeszowa. 6 Także: Księga Joba. 7 Także: Przypowieści Salomona. 8 Także: Księga Kaznodziei Salomona. 9 Także: Treny. 10 Także: List św. Pawła do Galacjan. 11 Także: Objawienie św. Jana.

Skróty nazw ksiąg biblijnych

Rdz Księga Rodzaju1 Wj Księga Wyjścia2 Kpł Księga Kapłańska3 Lb Księga Liczb4 Pwt Księga Powtórzonego Prawa5 Joz Księga Jozuego Sdz Księga Sędziów Rt Księga Rut 1 Sm 1 Księga Samuela 2 Sm 2 Księga Samuela 1 Krl 1 Księga Królewska 2 Krl 2 Księga Królewska 1 Krn 1 Księga Kronik 2 Krn 2 Księga Kronik Ezd Księga Ezdrasza Ne Księga Nehemiasza Est Księga Estery Hi Księga Hioba6 Ps Księga Psalmów Prz Księga Przysłów7 Koh Księga Koheleta (Eklezjastesa)8 Pnp Pieśń nad Pieśniami Iz Księga Izajasza Jr Księga Jeremiasza Lm Lamentacje9 Ez Księga Ezechiela Dn Księga Daniela Oz Księga Ozeasza Jl Księga Joela Am Księga Amosa Ab Księga Abdiasza Jon Księga Jonasza Mi Księga Micheasza Na Księga Nahuma Ha Księga Habakuka So Księga Sofoniasza Ag Księga Aggeusza Za Księga Zachariasza Ml Księga Malachiasza

Mt Ewangelia według św. Mateusza Mk Ewangelia według św. Marka Łk Ewangelia według św. Łukasza J Ewangelia według św. Jana Dz Dzieje Apostolskie Rz List do Rzymian 1 Kor Św. Pawła 1 List do Koryntian 2 Kor Św. Pawła 2 List do Koryntian Ga Św. Pawła List do Galatów10 Ef Św. Pawła List do Efezjan Flp Św. Pawła List do Filipian Kol Św. Pawła List do Kolosan 1 Tes Św. Pawła 1 List do Tesaloniczan 2 Tes Św. Pawła 2 List do Tesaloniczan 1 Tm Św. Pawła 1 List do Tymoteusza 2 Tm Św. Pawła 2 List do Tymoteusza Tt Św. Pawła List do Tytusa Flm Św. Pawła List do Filemona Hbr List do Hebrajczyków Jk List św. Jakuba 1 P 1 List św. Piotra 2 P 2 List św. Piotra 1 J 1 List św. Jana 2 J 2 List św. Jana 3 J 3 List św. Jana Jud List św. Judy Ap Apokalipsa św. Jana11


S t r o n a | 4 |

LEKCJA 12: 15 września – 21 września*

ANTYCHRYST

Popołudnie szabatowe

STUDIUM BIEŻĄCEGO TYGODNIA:

2 Tes 2,1-12, Mt 24,1-14, Ez 3,1; Dn 8,8-11; Dz 2,22

TEKST PAMIĘCIOWY: „Niechaj was nikt w żaden sposób nie zwodzi; bo nie nastanie

pierwej, zanim nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek niegodziwości, syn zatracenia” (2 Tes 2,3 BW)

BT Niech was w żaden sposób nikt nie zwodzi, bo [dzień ten nie nadejdzie], dopóki nie

przyjdzie najpierw odstępstwo i nie objawi się człowiek grzechu, syn zatracenia, BWP Nie dajcie się zwieść nikomu w żaden sposób. Wiadomo bowiem, że dzień Pański

nie nadejdzie, dopóki nie stwierdzi się wielkiego odstępstwa [od wiary] i nie przyj-dzie człowiek grzechu, syn zatracenia.

BG Niech was nikt nie zwodzi żadnym sposobem; albowiem nie przyjdzie on dzień, aż-by pierwej przyszło odstąpienie i byłby objawiony człowiek on grzechu, on syn za-tracenia.

TR12 μη τις υμας εξαπατηση ABY KTOŚ WAS NIE OSZUKAŁ κατα μηδενα τροπον W ŻA-DEN SPOSÓB οτι εαν JEŚLI μη NIE ελθη PRZYJDZIE η αποστασια ODSTĘPSTWO πρωτον NAJPIERW και I αποκαλυφθη ZOSTANIE ODSŁONIĘTY ο ανθρωπος CZŁOWIEK της αμαρτιας GRZECHU ο υιος SYN της απωλειας ZAGŁADY

MYŚL PRZEWODNIA: Wyjaśniając Tesaloniczanom nieprawdziwą teologię

wydarzeń końcowych dni ziemi, Paweł odkrywa prawdę na temat czasów ostatecznych.

prócz wszystkich słów otuchy i napomnienia, Paweł poruszył w swoim liście kwestię wydarzeń czasów końca, w tym przede wszystkim największego i najważniejszego z nich – powtórnego przyjścia Chrystusa.

Jednak w lekcji tego tygodnia apostoł pisze o czasach końca, akcentując inne zagad-nienia niż wcześniej. Z jednej strony, wiele szczegółów przekazał Tesaloniczanom, 12 Nowotestamentowy tekst grecki oparto o Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ z 1957 r. z aparatem krytycznym ze szczegól-nym uwzględnieniem zapisu Textus Receptus (przyp. tłum.).

O


S t r o n a | 5 |

kiedy był jeszcze razem z nimi. Z drugiej – jego celem w tym fragmencie była posłu-ga duszpasterska: chciał ich uspokoić i przekonać, aby cierpliwie czekali na wydarze-nia czasów ostatecznych, a także ostrzec przed fałszywymi naukami, jakie krążyły na ten temat w ich środowisku. Początek studiowanego w tym tygodniu fragmentu (2 Tes 2,1-2) zawiera kilka grec-kich słów kierujących nas z powrotem do 1 Tes 4,13-5,11, takich jak: przyjście na-szego Pana (1 Tes 4,15), spotkanie (1 Tes 4,17) oraz dzień Pański (1 Tes 5,2). W pewnym stopniu, wersety, które będziemy studiować w tym tygodniu, są wyja-śnieniem tego, co Paweł napisał już wcześniej. Apostoł ponownie objawia tutaj prawdy, które my także powinniśmy dobrze zrozumieć. * – Przestudiuj w bieżącym tygodniu wszystkie lekcje, aby przygotować się na szabat, 22 września.


S t r o n a | 6 |

Niedziela – 16 września

PROBLEM (2 Tes 2,1-3)

akie zagadnienie Paweł poruszył w drugim rozdziale 2 Listu do Tesalo-niczan? W jaki sposób te słowa dotyczą nas dzisiaj? W jakim sensie współczesny Kościół musi stawić czoła podobnym – chociaż różniącym

się pod względem kontekstu historycznego – wyzwaniom dotyczącym wy-darzeń czasów końca (ustalanie daty przyjścia Jezusa, teorie spiskowe itp.)? Jaką podobną zasadę, z którą my również stale mamy do czynienia, możemy odnaleźć w tych wersetach? Zob. 2 Tes 2,1-3. _____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________

Studiowany fragment nie zawiera jednoznacznych dowodów na to, że zbór w Tesalo-nice zadawał pytania dotyczące drugiego przyjścia Jezusa. Paweł sam dostrzegł ten problem i starał się go rozwiązać, pisząc o nim w swoim liście. Pojęcie „spotkania z Nim” przywodzi na myśl to, co Paweł napisał w poprzednim liście (1 Tes 4,15-17). W tym fragmencie Słowa Bożego Paweł przypomina ostrzeżenie, jakie Jezus dał swo-im uczniom (Mt 24,1-13). Wiara Tesaloniczan została dosyć „szybko” zdestabilizowa-na w świetle sprzecznych informacji, jakie otrzymali w krótkim czasie, zaraz po pierwszym liście apostoła. Paweł nie precyzuje źródła ich niepewności i zagubienia. Być może nawet nie zostało mu to objawione. Słowo „wyrocznie” (2 Tes 2,2) prawdopodobnie odnosi się do na-uczania proroków – chodzi tutaj albo o fałszywego proroka, albo o niezrozumienie pierwszego listu apostoła. Drugie możliwe źródło, to słowo mówione – nauka przeka-zywana z ust do ust pomiędzy wyznawcami. Wspominając o liście „rzekomo przez nas pisanym”, Paweł nawiązuje do listu fałszywie podpisanego jego imieniem lub niewłaściwego wykorzystania jednego z jego autentycznych listów. Niezależnie od tego, jak starannie duszpasterz czuwa nad swoim zborem, istnieje wiele sposobów, za pomocą których fałszywe idee mogą zapuścić korzenie wśród wyznawców. Czasami członkom wspólnoty łatwiej jest przyjąć jakieś sprawozdanie lub plotkę za prawdę, niż osobiście i starannie przestudiować Pismo Święte i znaleźć zapisana tam prawdę. Niekiedy nawet nowe pomysły mogą wydawać się w pewnym

J


S t r o n a | 7 |

stopniu zgodne z Biblią, ale są promowane bez starannego wyważenia prawdy w na-wiązaniu do prawdziwej nauki biblijnej. Wydaje się, że na tym właśnie polegał problem ówczesnych Tesaloniczan. Posiadali oni dużo właściwej wiedzy na temat drugiego przyjścia Jezusa i poprzedzających je wydarzeń. Mieli jednak tendencję do popadania w skrajności bez zachowania odpo-wiedniego dystansu i równowagi. Nie potraktowali poważnie ostrzeżenia Jezusa o znakach Jego powtórnego przyjścia (Mt 24,4-8). W rezultacie w 1 Liście do Tesaloni-czan ubolewali z powodu opóźnienia powrotu Jezusa (1 Tes 4,13-15). Ze studiowa-nego przez nas rozdziału wynika, iż doszli do mylnego wniosku, że jakoby wtedy zna-leźli się w samym środku wydarzeń czasów końca.


S t r o n a | 8 |

Poniedziałek – 17 września

KRÓTKA ODPOWIEDŹ PAWŁA (2 Tes 2,3-4)

krótkim okresie, jaki upłynął pomiędzy napisaniem 1 i 2 Listu do Tesaloni-czan, członkowie zboru w Tesalonice zatracili sens tego, co Paweł napisał w liście pierwszym. Doszli do wniosku, że powtórne przyjście Jezusa (dzień

Pański) jest już w zasięgu ręki lub już się dokonało w jakiś tajemniczy sposób (2 Tes 2,2). W jaki sposób Paweł krótko i wyraźnie odpowiedział na ten problem? „To nie może być prawda. Jest zbyt wiele rzeczy, które jeszcze się nie wydarzyły”. Dezorientacja Tesaloniczan spowodowała zamieszanie i zmusiła Pawła do przedsta-wienia najobszerniejszego zarysu końcowych wydarzeń. Gdyby tego nie zrobił, te informacje nie zostałyby dla nas zachowane. Przeczytaj 2 Tes 2,3-4. Co Paweł chciał nam powiedzieć w tych wersetach na temat „człowieka niegodziwości, syna zatracenia”? Jakie zasady zawar-te w tym fragmencie pomagają nam zrozumieć to, co przedstawia nam Paweł? _____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________

W języku oryginalnym wiersze 3. i 4. stanowią niekompletne w zdanie. W greckim manuskrypcie brakuje wyrażenia „bo nie nastanie pierwej”, jest więc ono uzupełnia-ne przez większość tłumaczeń. Paweł wymienia rzeczy, które mają się wydarzyć, za-nim przyjdzie Jezus. Nastąpi „odstępstwo” (gr. apostasia), a następnie „objawi się człowiek niegodziwości”. Jego objawienie się zostało opisane w 2 Tes 2,8-10 jako rezultat działania szatana przed powrotem Jezusa (tę kwestię przestudiujemy głębiej w lekcji na środę). Zanim jednak nikczemność zostanie objawiona, nastanie okres działania „tajemnej mocy nieprawości”, która przez jakis czas będzie powstrzymywa-na (2 Tes 2,6-7). W wierszu 4. znajdujemy opis „człowieka niegodziwości”, który przez pewien czas działa potajemnie, a następnie przy końcu czasu zostanie ujawniony. Sprzeciwia się on Bogu, wywyższa się ponad Niego, zasiada w świątyni i sam ogłasza się Bogiem. Wiersz ten zawiera wyraźne odniesienia do tekstów Starego i Nowego Testamentu.

W


S t r o n a | 9 |

„Przeciwnik” przypomina szatana z Za 3,1. Wywyższając się ponad Boga i uzurpując sobie Jego miejsce w niebiańskiej świątyni odstępca przypomina mały róg z Dn 8. Podając się za Boga przypomina szatana z Iz 14 i Ez 28, a także wskazuje na bluź-nierstwo władzy opisane w Dn 11,36-39. Pawłowy opis człowieka grzechu zawiera elementy wskazujące zarówno na samego szatana, jak i nikczemnego przedstawiciela szatana na przestrzeni całej historii chrześcijaństwa. Jakie subtelne elementy naszego postępowania mogą świadczyć o tym, że przejawiamy postawę podobną do tej, jaka została ujawniona u „człowie-ka grzechu”?


S t r o n a | 10 |

Wtorek – 18 września

TEN, KTÓRY POWSTRZYMUJE (2 Tes 2,5-7)

akie dwie cechy charakteryzowały według Pawła sytuację świata w czasie, gdy pisał ten list? Jakie przejawy wielkiego boju dostrzega-my w tych wersetach? (2 Tes 2,6-7).

_____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________

Łącząc te wersety z poprzednimi, możemy zauważyć, że Paweł przedstawia nam trzy etapy historii, począwszy od jego czasów aż do czasu końca. Ostatni etap zaczyna się od powtórnego przyjścia Chrystusa. Przed tym czasem musi objawić się człowiek nie-godziwości (2 Tes 2,3), nazywany również niegodziwcem (2 Tes 2,8). Jednak zanim to nastanie, nastąpi czas tajemnego działania i powstrzymywania (2 Tes 2,6-7). Chociaż bardzo chcielibyśmy w pełni zrozumieć znaczenie słów Pawła, wersety te przynoszą wiele niewiadomych. W języku greckim powstrzymująca moc występuje w wersecie 6. w rodzaju nijakim jako rzecz, natomiast w wersecie 7. – w rodzaju mę-skim jako osoba. „Człowiek niegodziwości” (rodzaj męski w wersecie 8.) jest rodzaju nijakiego w wersecie 7. („tajemna moc nieprawości”). Nie jest też jasne, czy po-wstrzymująca moc z wersetu 7. Zostanie usunięta z drogi czy posiada moc i autorytet do usunięcia się sama („dopóki ten, który teraz powstrzymuje, nie zejdzie z pola"). Kim jest ten, który powstrzymuje lub ta powstrzymująca moc? Jest obecny w czasach Pawła, strzeże przestrzegania prawa (moc, która powstrzymuje bezprawie w werse-cie 7.), pełni wyznaczoną przez Boga misję i jest wystarczająco silny, aby powstrzy-mywać działania szatana (werset 9.). Co według innych fragmentów Nowego Testamentu powstrzymuje po-wtórne przyjście Chrystusa? Zob. Mt 24,14; Mk 13,10; Ap 14,6-7. _____________________________________________________________________

_____________________________________________________________________

J


S t r o n a | 11 |

Wiele tekstów Nowego Testamentu mówi o tym, że wydarzenia, które doprowadzą do powtórnego przyjścia Jezusa rozpoczną się, między innymi, od ostatecznego ogło-szenia ewangelii (Mt 24,14; Mr 13,10; Ap 14,6-7). W tym przypadku możliwe jest, że to sam Bóg powstrzymuje końcowe wydarzenia do czasu, aż wszyscy będą mieli możliwość usłyszeć ewangelię zbawienia.

Jak dużo powstrzymywania potrzebujesz jeszcze w swoim życiu? Kiedy jesteś kuszony, jak możesz nauczyć się prosić o Bożą moc, aby powstrzy-mać się od czynienia tego, co wiesz, że jest złe?


S t r o n a | 12 |

Środa – 19 września

UJAWNIENIE ANTYCHRYSTA

(2 Tes 2,8-10)

rzeczytaj 2 Tes 2,8-10. W jaki sposób powinniśmy rozumieć te wyda-rzenia? Dlaczego szczególnie ważne jest w tych wersetach wyrażenie „ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić”?

_____________________________________________________________________ _____________________________________________________________________

Człowiek niegodziwości został przedstawiony w 2 Tes 2,3-4. Przez większość historii chrześcijaństwa działał on po to, aby podważyć prawo Boże (szczególnie przykazanie o sobocie) i uzurpował sobie władzę należącą tylko do Chrystusa. We fragmentach takich jak Dn 7,20-25 (mały róg) i Ap 13,1-7 (bestia z morza) ta sama moc działa po upadku pogańskiego cesarstwa rzymskiego, łącząc władzę religijną i świecką, aby prześladować świętych Boga. Jedyna taka moc w historii, pasująca do wszystkich wymienionych w proroctwach cech, to papiestwo. Począwszy od czasów średniowie-cza aż do współczesności wielu teologów interpretowało papiestwo jako antychrysta (dopiero na przestrzeni dwóch ostatnich wieków większość chrześcijan odeszła od tej interpretacji, co samo w sobie stanowi ciekawe posunięcie w świetle rozumienia wy-darzeń czasów końca). Ta identyfikacja papiestwa pasuje do opisu z 2 Tes 2, pokazu-jącego, że „człowiek niegodziwości” będzie jednocześnie występował w rodzaju mę-skim jako osoba, jak i w rodzaju nijakim jako mocarstwo lub instytucja. „Tajemna moc nieprawości” z wersetu 7. stanowi właściwe określenie dla charakteru jego działalności. Jednak przy końcu historii dziejów, tuż przed powtórnym przyj-ściem Chrystusa, pojawi się jeszcze szersza i bardziej otwarta opozycja przeciwko Bogu i Jego prawu. Przepowiednie zawarte w tym fragmencie listu, a także w innych miejscach Pisma Świętego (Dn 7 i Ap 13) wskazują na fakt, że papiestwo będzie od-grywać główną rolę także w czasach końca. Jakie wcześniejsze działania Boga w minionej historii zostaną sfałszowane podczas ostatecznego zwiedzenia? Porównaj Dz 2,22 z 2 Tes 2,9. Dzisiejszy fragment podnosi kurtynę na scenie świata, odsłaniając jeszcze większego antychrysta niż ten, który na przestrzeni wieków działał wśród narodów (papiestwo). Autorem i wykonawcą oszustwa w czasie końca jest sam szatan. W miarę zbliżania

P


S t r o n a | 13 |

się powrotu Chrystusa, wydarzenia zmuszą szatana do ostatecznego aktu desperacji. Porzuci on swoją ostrożność i wychodząc z ukrycia, stawi się osobiście, aby naślado-wać ziemską posługę Jezusa (zobacz lekcję piątkową). Poprzez fałszowanie cudów, będzie próbował odwrócić uwagę ludzi od ewangelii (życia, śmierci i zmartwychwsta-nia Jezusa), a nawet podważy obietnicę Jego powtórnego przyjścia. Zastanów się nad ideą „miłości prawdy”. W jaki sposób ją „przyjmujemy”? Dlaczego jest ona tak istotna dla każdego, kto nie chce ulec duchowemu zwiedzeniu, zwłaszcza w czasach końca? Jak możemy nauczyć się już teraz „przyjąć miłość prawdy”?


S t r o n a | 14 |

Czwartek – 20 września

PRAWDA I KŁAMSTWA (2 Tes 2,10-12)

rzeczytaj 2 Tes 2,10-12. Dlaczego Bóg dopuszcza, aby tak wielu ludzi zostało zwiedzionych? Co według tego fragmentu odrzucają bezboż-ni?

___________________________________________________________________________

___________________________________________________________________________ Wiele osób uważa, że werset 11. jest bardzo trudny. Paweł mówi wprost: „I dlatego zsyła Bóg na nich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu” (2 Tes 2,11 BT). Odruchowa reakcja każdego z nas jest mniej więcej następująca: „Jak Bóg prawdy może zsyłać obłęd? Czy w czasach końca może postępować tak, jak postępuje szatan?” (zob. 2 Tes 2,11 i 2 Tes 2,9). W studiowanym dzisiaj fragmencie Paweł podnosi zasłonę i daje nam wgląd w wielki bój pomiędzy Chrystusem a szatanem, obejmujący swoim zasięgiem znacznie więcej niż tylko sprawy tej ziemi i jej historii. Szatan oskarżył Boga o nierozsądek, tyranię i oszustwo. W ostatecznym kryzysie w dziejach świata Bóg „zsyła obłęd” na bezboż-nych nie dlatego, że chce ich okłamywać, ale dlatego, że daje grzesznikom prawo wyboru pomiędzy prawdą i fałszem, a tym samym ujawnia konsekwencje podjętych przez nich decyzji (2 Tes 2,12). On po prostu od samego początku pozwala im zbie-rać owoce ich złych czynów. Wydarzenia czasów końca wyraźnie ujawnią zamysły i charakter szatana oraz jego zwolenników. Proces zwiedzenia zaczyna się, kiedy ludzie odrzucają ewangelię Jezusa Chrystusa. W wersecie 10. jest mowa o tym, że bezbożni odmówią przyjęcia miłości prawdy. Oferta zbawienia zawarta w ewangelii stanowi tło do apokaliptycznych wyrażeń opi-sanych w 2 Tes 2. Poprzez swoje nauki i praktyki papiestwo podważyło Bożą ewan-gelię. Ta „praca” nadal trwa, dopóki nie zostanie obnażona podczas końcowych wy-darzeń opisanych w 2 Tes 2,8-12. Zatem ostateczne głoszenie ewangelii (Mt 24,14; Ap 14,6-7) wyznacza kontekst zarówno dla sądu ostatecznego, jak i zwiedzenia cza-sów końca. Ostatecznie – niezależnie od zewnętrznych politycznych i religijnych przejawów wiel-

P


S t r o n a | 15 |

kiego boju, który rozgrywa się tutaj na ziemi – to ewangelia Jezusa Chrystusa, która stanowi drogę do zbawienia, a nie wydarzenia polityczne, zawsze wskazywała na klu-czowy podział między dobrem a złem. Antychryst ujawnia swój prawdziwy charakter, próbując przejąć władzę nad życiem, śmiercią i niebiańskim panowaniem Jezusa. Wszyscy inni aktorzy tego ostatecznego dramatu (poza Bogiem i szatanem) będą odgrywać podrzędne role, które sami sobie wybrali, opowiadając się po stronie dobra lub zła.

Przeczytaj dokładnie 2 Tes 2,12. Jaki jest główny powód, dla którego lu-dzie nie przyjmują prawdy ewangelii? W jaki sposób doświadczyłeś tej za-sady w swoim życiu? Inaczej mówiąc, czy przyjemność niesprawiedliwości, nawet tej subtelnej, powstrzymywały twój umysł od przyjęcia prawdy?


S t r o n a | 16 |

Piątek – 21 września

DO DALSZEGO STUDIUM

postoł Paweł ostrzegał zbór w Tesalonice, aby nie oczekiwał przyjścia Chrystusa za swoich dni: »Dzień Pański (...) nie nastanie pierwej, zanim nie przyjdzie odstępstwo i nie objawi się człowiek niegodziwości« (2 Tes

2,2-3). Dopiero po wielkim odstępstwie, po długich rządach człowieka niegodziwości, można oczekiwać powrotu naszego Pana. Człowiek niegodziwości, określony także jako tajemnica nieprawości, syn zatracenia i ów niegodziwiec symbolizuje papiestwo, które według proroczej przepowiedni miało sprawować rządy przez 1260 lat”13. „Głównym momentem tego wielkiego dramatu zwiedzenia będzie chwila, gdy sam szatan ukaże się ludziom jako Chrystus. (...). Łagodnym i współczującym tonem wy-powie niektóre prawdy nieba, których kiedyś uczył Zbawiciel, uzdrowi chorych, a potem w przybranej postaci Chrystusa powie, że zmienił święcenie soboty na święcenie niedzieli i nakaże wszystkim czcić dzień, który on błogosławi. (...). Tylko ci, którzy pilnie badali Biblię i umiłowali prawdę, zostaną ustrzeżeni przed potężnymi zwiedzeniami, jakie przyjdą na świat”14. „Głosząc poselstwo, nie występujcie z żadnymi osobistymi atakami na inne Kościo-ły, a zwłaszcza na Kościół rzymskokatolicki. Aniołowie Boga dostrzegają wśród innych wyznań wielu, których można pozyskać, podchodząc do nich ostrożnie. Dlatego uwa-żajmy na nasze słowa i wypowiedzi. (...). Przemilczenie jest nieraz wskazane. Wielu ludzi jest zwiedzionych. Mówcie im o prawdzie głosem i słowami pełnymi miłości”15.

Pytania:

1. Obecnie wiele osób wierzy, że papiestwo się zmieniło i rzeczywiście – pod pewnymi względami tak się stało. Jednak podstawowych kwestiach dotyczą-cych zbawienia wciąż stara się uzurpować sobie rolę, jaką może odgrywać tyl-ko Chrystus na podstawie tego, co dla nas uczynił i nadal czyni. Papiestwo ca-ły czas jest mocą przedstawioną w proroctwie. W jaki sposób możemy trwać przy naszym biblijnym stanowisku w kwestii Rzymu, a jednocześnie okazywać miłość chrześcijańską, wyrozumiałość i takt?

13 Ellen G. White, Wielki bój, s. 187 (GC 356.1). 14 Tamże, s. 332-333 (GC 624.2). 15 Ellen G. White, Ewangelizacja, s. 366 (Ev 576.1).

„A


S t r o n a | 17 |

2. W Kościele nieustannie mamy do czynienia z ludźmi, którzy ustalają nowe terminy wydarzeń czasów, tworzą wykresy i kolejne teorie spiskowe na temat różnych grup. Chociaż powinniśmy być otwarci na nowe światło, w jaki sposób należy radzić sobie z takimi wyzwaniami?

Podsumowanie: Poprzez sprostowanie niektórych błędnych poglądów Tesaloniczan dotyczących wy-darzeń czasów końca, Paweł przekazał nam cenną prawdę na ten temat. Musimy jednak zawsze pamiętać, że kluczowa kwestia nie dotyczy czasu wydarzeń lub nawet wszystkich istotnych lub mniej ważnych szczegółów, ale naszego osobistego wyboru, po której stronie wielkiego boju zdecydujemy stanąć.


S t r o n a | 18 |

Uwagi dla nauczyciela16

LEKCJA W SKRÓCIE

Kluczowy tekst: 2 Tes 1,1-1217 Student powinien:

Wiedzieć: Rozpoznać, że jedynym ratunkiem przed zwiedzeniem szatana jest krzewienie miłości duchowej prawdy w swoim życiu.

Doświadczyć: Odczuć potrzebę wzrastania w poznaniu i miłości do prawdy objawionej w Piśmie Świętym.

Wykonać: Postanowić studiować Słowo Boże każdego dnia i pozwolić, aby przekształciło jego życie.

Schemat nauczania: I. WIEM: Boża prawda zawsze chroni przez zwiedzeniem

A. W celu skorygowania błędnego mniemania o powtórnym przyjściu Mesja-sza, który w mniemaniu Tesaloniczan przybył potajemnie już w czasach apo-stoła, Paweł wymienia szereg zdarzeń, które muszą nastąpić, zanim Chrystus powróci na ziemię. Jakie wydarzenia umieścił na tej liście?

B. W jakim stopniu wymienione przez Pawła wydarzenia wypełniają się dzi-siaj?

C. Zanim Chrystus powróci, szatan będzie próbował oszukać świat. Jakie sło-wa ze studiowanych w bieżącej lekcji wskazują na to kłamstwo lub oszustwo? Jaka jest jedyna ochrona przed zwiedzeniem?

II. DOŚWIADCZAM: Pragnienie poznania prawdy

A. Jezus powiedział: „I poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi" (J 8,32). O jakiej prawdzie mówi Jezus? W jaki sposób Boża prawda wspomaga cię w wyzwoleniu od grzechu?

16 Opracowano na podstawie Adult Sabbath School Bible Study Guide (Teachers Edition) 3/2012: 1 and 2 Thes-salonians autorstwa Jona Paulien’a (sygnatura ABSG-TE-3Q-12-2012). Materiały wydania dla nauczycieli, w sekcjach „Lekcja w skrócie” i „Cykl nauki”, zostały napisane przez Carla P. Cosaert'a, adiunkta Nowego Te-stamentu i Wczesnego Chrześcijaństwa, na wydziale teologii Uniwersytetu Walla Walla w College Place w Waszyngtonie w USA (przyp. tłum.). 17 Pełny tekst biblijny znajdziesz w poszczególnych częściach lekcji tego tygodnia (przyp. red.).


S t r o n a | 19 |

B. Jakie powody ma ktoś, kto nie chce poznać prawdy? Dlaczego takie postę-powanie może być niebezpieczne?

III. WYKONUJĘ: Nauczanie w miłości prawdy

A. Jak wygląda miłowanie prawdy w codziennym życiu?

B. W jaki sposób możemy przejść od zwykłego posiadania prawdy do jej mi-łowania?

Podsumowanie: Nauka miłowania prawdy Słowa Bożego jest jedyną prawdziwą ochroną przed oszustwami szatana, która może przynieść nam zwycięstwo.


S t r o n a | 20 |

CYKL NAUKI

Krok 1:

MOTYWACJA

Kluczowe pojęcie dla duchowego wzrostu: Umiłowanie prawdy będzie chronić wyznawców Boga przed potężnymi oszu-stwami, za których pomocą szatan będzie starał się zwieść ludzi tuż przed po-wrotem Chrystusa.

zy większość mieszkańców świata mogłaby ulec zwiedzeniu, za pomocą które-go szatan będzie chciał oszukać ludzi w czasie końca? Zapewne trudno uwie-rzyć nam w to, że ta idea mogłaby stać się rzeczywistością, ale w historii świa-

ta pojawiały się przecież osoby – z pewnością mniej zdolne niż sam mistrz oszustwa – którym udało się oszukać nasz wyrafinowany i wysoko rozwinięty świat świat. Jed-nym z przykładów takiej sytuacji jest ogłoszenie w kwietniu 1983 roku, że odnalezio-no Dzienniki Hitlera. Według doniesień prasowych odręczne pamiętniki Hitlera zostały uratowane przez niemieckiego generała z samolotu hitlerowskiego, który rozbił się niedaleko Drezna w 1945 roku. Niemiecki magazyn Stern dowiedział się o odkryciu w 1980 roku i zapłacił 5 milionów dolarów, aby dokumenty te zostały przemycone z Niemiec Wschodnich. Prawa do angielskiej publikacji były następnie odsprzedawane do Newsweeka i The Sunday Times. Aby ustalić autentyczność dzienników, Stern zlecił ekspertom w Europie i Stanach Zjednoczonych przeprowadzenie trzech oddzielnych analiz pisma pochodzącego z tej samej strony jednego z dzienników. W każdym przypadku eksperci stwierdzili, że by-ło to pismo Adolfa Hitlera. Chcąc uzupełnić wykonane testy, The Sunday Times po-prosił Hugh’a Trevor-Rope’a, światowej klasy eksperta od historii Hitlera, o dokładne zbadanie woluminów. Po przejrzeniu dzienników Trevor-Rope powiedział na łamach The Sunday Times, że jego zdaniem jako specjalisty pamiętniki są autentyczne. Dwa dni przed pierwszym wydaniem Dzienników w The Sunday Times Hugh Trevor-Rope zaczął wyrażać swoje wątpliwości co do autentyczności dokumentów. Przepro-wadzono dodatkowe badania, na podstawie których ustalono, że Dzienniki Hitlera są fałszywe. Ślady oszustwa doprowadziły ostatecznie do osoby o nazwisku Konrad Kuj-au, małomiasteczkowego oszusta, który był bardzo zdolnym fałszerzem. Kujau wyja-śnił później, w jaki sposób oszukał ekspertów. Przestudiował opublikowane biografie Hitlera i zebrał wszelkie dane na temat jego życia, wynalazł przypadkowe szczegóły,

C


S t r o n a | 21 |

naśladował jego pismo i wylewając na zapisane kartki herbatę, uderzał nimi o stół, aby stworzyć wrażenie, że są stare i zużyte. Został aresztowany i skazany na prawie pięć lat więzienia (Konrad Kujau, [w:] The London Times, 14 września 2000).

Rozważ: Skoro małomiasteczkowy oszust potrafił tak doskonale wyprowadzić w pole wielu ekspertów, możemy sobie tylko wyobrazić, jak pomysłowe i sprytne bę-dzie oszustwo, za pomocą którego szatan będzie próbował zwieść ludzi w cza-sach końca. Co możemy zrobić, aby się upewnić, że nie zostaniemy podstępnie oszukani?

Krok 2:

BADANIE

Komentarz biblijny

I. Trzymanie właściwego kursu (Przestudiuj w klasie 2 Tes 2,1-3)18

hociaż chcielibyśmy od razy przeskoczyć do czasów ostatecznego zwiedzenia, przed którym Paweł ostrzega w tych wersetach, ważne jest, abyśmy najpierw zrozumieli kontekst wypowiedzi apostoła. W pierwszych trzech wersetach roz-

działu 2. dowiadujemy się, że najważniejszą troską Pawła jest duchowe dobro no-wych wierzących w Tesalonikach. Dzięki pierwszym naukom Pawła mieli dobry start, ale potem pojawiły się wśród nich spekulacje dotyczące wydarzeń czasów końca, któ-re martwią apostoła. Dostrzega on, że grozi im niebezpieczeństwo, iż utracą ostrość duchowego widzenia i przestaną koncentrować się na właściwym życiu chrześcijań-skim, które powinni prowadzić już teraz. Paweł opisuje rodzaj takiego duchowego pobudzenia w dwóch słowach: wstrząsnąć i zaniepokoić. Słowo wstrząsnąć odnosi się do rodzaju kołyszącego ruchu generowa-nego przez wiatr lub falę. Wydaje się, że Paweł ma tutaj na myśli obraz statku prawie gotowego do zacumowania w porcie lub innego, który jest miotany przez burzę. Sło-wo zaniepokojony odnosi się bardziej do wewnętrznych emocji i strachu, których do-świadczamy, gdy zaskoczy nas burza. Ten rodzaj duchowego niepokoju jest bardzo

18 Pełny tekst biblijny znajdziesz w części na niedzielę (przyp. red.).

C


S t r o n a | 22 |

destrukcyjny dla życia chrześcijańskiego. Ludzie są tak wyczerpani myśleniem o tym, co wydarzy się w przyszłości, że ciężko im żyć z wiarą w teraźniejszość. Jezus ostrze-gał przed takim niebezpieczeństwem w Mt 24, gdzie powiedział: „Potem usłyszycie o wojnach i wieści wojenne. Baczcie, abyście się nie trwożyli, bo musi się to stać, ale to jeszcze nie koniec” (Mt 24,6). Co jest źródłem niepokoju Tesaloniczan? Niektórzy z nich doszli do wniosku, że Chry-stus już powrócił. Niezależnie od tego, jak dziwnie to brzmi, tak naprawdę nie powin-niśmy być tym zaskoczeni. Nowi wierzący są zawsze bardziej podatni na fałszywe nauki, zważywszy, że nie mieli czasu, aby dobrze ugruntować się w Piśmie Świętym. Ponieważ wykładnia Pisma dotycząca powtórnego przyjścia zdecydowanie sprzeciwia się idei, że Jezus już powrócił, można stwierdzić tylko, że niektórzy z Tesaloniczan założyli, że Chrystus powrócił na ziemię w duchowej formie. Coś podobnego, być może odnosi się do nowoczesnej wiary Świadków Jehowy, którzy twierdzą, że drugie przyjście Jezusa miało charakter duchowy i nastąpiło w 1914 roku.

Rozważ: Paweł obawia się, że Tesaloniczanie za bardzo skoncentrowani na wydarze-niach czasów końca, przestaną żyć dla Chrystusa w dniu teraźniejszym. Po-nieważ spodziewamy się wkrótce powrotu Chrystusa, jak możemy za-bezpieczyć się w naszej wierze przed przechodzeniem od jednej skrajności do drugiej?

II. Wielki bunt (Przestudiuj w klasie 2 Tes 2,3-12)19

ając w pamięci to, co już wcześniej napisał Tesaloniczanom – że powrót Chrystusa będzie nagły i nieoczekiwany (1 Tes 5,2) – apostoł wyjaśnia teraz, że Chrystus nie może jeszcze powrócić, ponieważ istnieją pewne zdarzenia,

które muszą pojawić się w pierwszej kolejności. Pierwsza wydarzeniem będzie wielkie „odstępstwo” (2 Tes 2,3) lub „bunt” (gr. „apostazja”) przeciwko Bogu zaaranżowany przez siły zła (por. Mt 24,10-12; Dz 20,29-30; 1 Tm 4,1; 2 Tm 3,1-5; 4,3-4). Paweł dodaje także, że człowiek grzechu (lub bezprawia) musi zostać ujawniony publicznie. Fakt, że musi się tak stać wskazuje na to, że jest to ktoś, kto do pewnego czasu chce ukryć swoją tożsamość. Chociaż Paweł nie identyfikuje konkretnie tej osoby, podaje

19 Pełny tekst biblijny znajdziesz w częściach od poniedziałku do czwartku (przyp. red.).

M


S t r o n a | 23 |

jej cechy i kilka wskazówek. Po pierwsze, jego działania są podobne do nikczemnego i niegodziwego zachowania samego szatana. Podobnie jak diabeł człowiek grzechu twierdzi, że jest Bogiem i pragnie zasiąść na Bożym tronie (Iz 14; Ez 28). Tak samo jak szatan sprzeciwia się Bogu i Jego zwolennikom (Za 3,1-2), człowiek niegodziwości przeciwstawia się Bogu i Jego dziełom. Lekcja wskazuje także na to, że człowiek grzechu z terminologii Pawła, występujący w 2 Tes 2,8-10 stanowi paralelę dla opisu małego rogu z Księgi Daniela, za pośrednictwem którego szatan próbował przeszko-dzić Bożym zwolennikom i zniszczyć Jego dzieło (por. Dn 8,9-12.23-25). Te dwa tro-py wskazują na samego szatana, a także jego reprezentantów, których przez całe wieki wykorzystywał, aby wykonywać swoją misternie oszukańczą działalność. Przy końcu czasu szatan będzie próbował zdobyć uznanie całego świata, dokonując największego oszustwa, jakie kiedykolwiek miało miejsce – spróbuje podrobić po-wtórne przyjście Chrystusa! Paweł mówi o tym, używając tego samego słowa, które-go używa w opisie powrotu Jezusa (gr. paruzja), a także opisując objawienie się człowieka grzechu (2 Tes 2,9). Aby uwiarygodnić swoje ostateczne i największe zwiedzenie, szatan posłuży się „cudami, znakami i kłamstwami” – apostoł używa tutaj zdań bardzo podobnych do tych, za pomocą których zaświadczał o prawdziwości mi-sji Jezusa (Dz 2,22). Paweł wyraża się tutaj bardzo jasno. Końcowe oszustwo będzie tak przekonujące, że tylko ci, którzy są gotowi, gdyż „przyjęli miłość prawdy” (2 Tes 2,10) nie dadzą się zwieść (por. Mt 24,24; Mr 13,22). Rozważ:

Zgodnie z nauką reformatorów protestanckich, adwentyści dnia siódmego hi-storycznie zidentyfikowali człowieka grzechu jako papiestwo. Dlaczego niebez-pieczne jest koncentrowanie swojej uwagi wyłącznie na roli papiestwa w wy-darzeniach czasów końca? Chociaż nie powinniśmy zapominać o tym, jaką rolę odgrywa ono na arenie dziejów, kwestia ostatecznego zwiedzenia obejmuje coś więcej niż tylko jego znaczenie i działalność.


S t r o n a | 24 |

Krok 3:

ZASTOSUJ

Do przemyślenia: 1. Jakie inne historie biblijne – oprócz historii Jakuba, który oszukał swojego ojca, Izaaka – opisują sytuację, w której jedna osoba oszukuje drugą? Czego możemy nauczyć się na podstawie tych przykładów w zakresie sposobów uniknięcia oszustwa?

2. Paweł mówi, że ci, którzy zginą, „nie przyjęli miłości prawdy” (2 Tes 2,10). Choć los tych osób jest godny pożałowania, jaką „dobrą nowinę” możemy do-strzec w użyciu słowa „nie przyjęli” (odmówili)?

3. Piłat zapytał Jezusa: „Co to jest prawda?” (Jan 18,38). W jaki sposób po-winniśmy odpowiedzieć na to pytanie w świetle znaczenia, jakie Paweł przypi-suje „prawdzie” w 2 Tes 2,10-12?

Pytania do zastosowania:

1. Pismo Święte opisuje Boga jako tego, który powstrzymuje zło poprzez gło-szenie swojego Słowa. W jaki sposób powstrzymująca Boża moc przejawia się w twoim życiu?

2. Wiele osób da się zwieść oszustwom szatana. Co możesz zrobić, aby chro-nić przed zwiedzeniem siebie, a także tych, którzy znajdują się w twoim naj-bliższym otoczeniu?


S t r o n a | 25 |

Krok 4:

TWORZENIE

Dla nauczyciela:

Piątkowa część lekcji zwraca uwagę na to, jak wiele osób dzisiaj nie traktuje papiestwa jako zagrożenia, a na pewno nie uważa go za głównego uczestnika wielkiego boju, występującego przeciwko ludowi Bożemu w końcowych wyda-rzeniach historii ziemi. Chociaż powinniśmy cały czas mieć przed oczami ad-wentystyczny pogląd na papiestwo (który jest silnie wspierany przez Biblię i Ducha Proroctwa), musimy wykazać się szczególną wrażliwością i mądrością w przekazywaniu tych treści innym ludziom. Następujące ćwiczenie może po-móc nam się tego nauczyć.

Do wykonania:

Zwróć uwagę członków swojej klasy na to, że od zmartwychwstania Chrystusa szatan bardzo aktywnie działa, aby podważyć Jego dzieło na tym świecie i w codziennym życiu Jego wyznawców. Podziel klasę na grupy i poproś, aby stworzyli listę osób i instytucji, które mogą być postrzegane jako „manifestacja” „człowieka grzechu” w czasach końca.


S t r o n a | 26 |

Lekcje Biblijne Szkoły Sobotniej 3/2012 - lekcja 12

Documents

Transcript of Lekcje Biblijne Szkoły Sobotniej 3/2012 - lekcja 12