Kolory radiestezyjne w praktyce bioenergoterapeuty · •Radiestezja umożliwia zarówno stosowanie...

Piotr Smażyński Zespół WANADA

Kolory radiestezyjne w praktyce bioenergoterapeuty

„Radiestezja stanie się nauka przyszłości.”

Jerzy Lakhovsky

Motto

P.Smażyński - Kolory radiestezyjne w praktyce bioenergoterapeuty, Rynia 15.10.2016r.

• Bioenergoterapeuci używają różnych metod: – diagnostycznych – odblokowywania kanałów energetycznych

• Radiestezja umożliwia zarówno stosowanie metod diagnostycznych, jak i oddziaływanie na kanały energetyczne

• Wniosek: bioenergoterapeuci często stosują metody radiestezyjne w celu zwiększenia skuteczności swojego działania

Wprowadzenie


Bioenergoterapia: odblokowywanie kanałów energetycznych w organizmie człowieka w celu wspomożenia osiągnięcia jego homeostazy i w efekcie samo zwalczenie choroby

Radiestezja: metoda specjalnych badań oparta na wrażliwości człowieka na promieniowanie

Trochę definicji….


Promieniowanie radiestezyjne: (inaczej radiacja)

wszelka forma (rodzaj) oddziaływań (pomiędzy dowolnymi obiektami): – na odległość w czasie i przestrzeni – nie dających się sklasyfikować metodami analitycznymi – wykorzystująca percepcję zmysłowo-ruchową

Inna definicja: szczególna własność przestrzeni możliwa do wykrycia i analizy jakościowej i ilościowej metodami radiestezyjnymi

Trochę definicji…. jeszcze ….


metoda radiestezyjna: świadome oddziaływanie radiestety z badanym obiektem następuje w wyniku nastawienia mentalnego warunkującego nawiązanie kontaktu z badanym obiektem:

– wynik badania (reakcja) zależy od nastawienia mentalnego – reakcja fizjologiczna radiestety jest odruchem warunkowym,

czyli wyuczoną reakcją na promieniowanie radiestezyjne (tu: bodziec) i zależy od nastawienia mentalnego

Nastawienie mentalne jest stanem świadomości i woli, odgrywa rolę aktywnego elementu metody radiestezyjnej.

Pojęcie „metoda radiestezyjna”


Cechy: – zdolność emisyjna i recepcyjna różnych rodzajów energii – właściwość fizyczna i fizjologiczna organizmu ludzkiego – zdolność do odbioru sygnałów podprogowych – zdolność do adaptacji do zadanych warunków

Organizm ludzki a radiestezja


Definicja koloru radiestezyjnego: – umowne pojęcie umożliwiające identyfikację

promieniowań odbieranych metodami radiestezyjnymi – stosowanie nazw podstawowych kolorów widma

słonecznego (np. zielony, niebieski, itp.) – uzupełnione o „kolory” o sztucznych nazwach, które nie

mieszczą się bezpośrednio w tym modelu (np. x, y, z, złoty, srebrny, perłowy)

Nazywane kolorami by móc je sklasyfikować w porządku kolorów widzialnych widma słonecznego (w większości przypadków)

Kolory radiestezyjne


Kolory radiestezyjne można: – widzieć (wizualizować) – wykrywać:

• wahadłem • różdżką • wahadłem z wykorzystaniem biometrów

– generować: • wahadłem • specjalnymi generatorami • innymi sposobami

Kolory radiestezyjne c.d.


Mechanizm podobny do widzenia światła: – gdy światło jest zbyt słabe, by pobudzić receptory

światłoczułe występujące w siatkówce (przestają działać czopki czyli receptory odpowiedzialne za widzenie kolorów, a uaktywniają się pręciki odpowiedzialne za widzenia czarno białe); co powoduje, że przy słabym świetle wpierw przestajemy widzieć długie promieniowanie, więc barwa czerwona jest bardziej „czarna” niż niebieska o podobnej jasności...)

– skoro czujniki są za słabe, trzeba zastosować specjalne metody obróbki sygnału przez nasz komputer – mózg

– program dla mózgu: metoda zarażania – „wirusowa”

Widzenie kolorów radiestezyjnych


Znalezienie własnej długości zawieszenia: – dopasowanie wahadła do radiestety – znalezienie punktu dla którego następują największe

obroty wahadła na dłonią (spód dłoni) – sprawdzenie:

• obrót dłoni • wahadło na grzbietem dłoni • zaczyna oscylować wzdłuż dłoni

Praca z wahadłem


Trzymanie wahadła (poprawne): – zawieszenie wahadła powinno być ujmowane w dwa palce,

najczęściej kciuk i palec wskazujący (palce te są naprzemiennie spolaryzowane, co powoduje kompensację polaryzacji)

– pozostałe palce powinny być zagięte – dłoń powinna być zamknięta, z lekko ugiętym przegubem – koniec zawieszenia powinien znajdować się w dłoni (nie może

się majtać!) – wierzch dłoni swobodnym lukiem wygięty ku górze – ręka w łokciu zgięta pod kątem prostym – przedramię prawie poziomo – zachować linię spadku: bark – łokieć – nadgarstek – wszystkie mięśnie rozluźnione – postawa ciała naturalna i swobodna

Praca z wahadłem c.d.


chromoterapia radiestezyjna: – definicja:

• wykorzystanie w celach leczniczych kolorów radiestezyjnych

– cechy i uwagi: • polega na przywróceniu oraz utrwaleniu pewnych proporcji

pomiędzy wszystkimi kolorami, jakie powinny być zachowane w organizmie

• jest poprzedzone: – ustaleniem koloru indywidualnego – określeniem koloru zakłócającego lub brakującego – określeniem koloru leczącego z uściśleniem sposobu,

intensywności oraz opisu dawkowania

W chromoterapii radiestezyjnej wykorzystuje się: – promieniowanie kolorów widzialnych – promieniowanie substancji – promieniowanie kształtów

Podstawy chromoterapii radiestezyjnej


Kolor indywidualny człowieka: – punkt wyjścia w chromoterapii radiestezyjnej – wynik kolorów składowych u danego człowieka (każdy

organ ciała, każda jego część, każda funkcja posiada określony kolor radiestezyjny)

– czynnik indywidualizujący i reprezentujący danego człowieka

– metody badania: • występuje na:

– splocie słonecznym (dwa palce poniżej mostka) – otwartej lewej dłoni (niektórzy uważają, że dla kobiet na

otwartej prawej dłoni) • badanie przy użyciu wahadła neutralnego (lub

uniwersalnego)

Kolor indywidualny człowieka


Struktura koloru radiestezyjnego w populacji: – 8O% - okolice koloru niebieskiego – 2o% - pozostałe kolory radiestezyjne, wśród których:

• najbardziej popularne: – zielony – indygo

• najrzadszy: biały

Parametr – intensywność koloru radiestezyjnego: – pomiar w konwencji intensywności obrotów wahadła – skala własna (umowna) – trudności w porównywaniu wyników pomiędzy różnymi

radiestetami

Kolor indywidualny człowieka c.d.


Procedura I: – określenie koloru indywidualnego (osoby) i jego

intensywności – poszukiwanie organu, którego promieniowanie wytrąca

organizm z równowagi: • metoda wahadła jako anteny – wskaźnika • metoda różdżki jako anteny - wskaźnika • metoda ręki jako anteny – wskaźnika

– poszukiwanie koloru wspomagającego: • przy użyciu próbek kolorów • przy użyciu wahadła uniwersalnego

Diagnostyka chromoterapeutyczna


Procedura II: – określenie koloru indywidualnego organu – porównanie z kolorem organu zdrowego podanego w tablicy

kolorów (L.Choteau) – wybrane organy i kolory wg L.Choteau:

• płuca – biały • serce i układ krążenia – czerwony • wątroba – indygo • nerki i trzustka – fiolet • tarczyca – pomarańczowy • genitalia męskie i żeńskie – niebieski • żołądek – zieleń + indygo • określone kolory dla różnych tkanek • określone kolory odpowiadające czynnościom

najważniejszych organów – korekta koloru danego organu aż do otrzymania poprawnego

koloru

Diagnostyka chromoterapeutyczna c.d.


Wykaz kolorów radiestezyjnych wg radiestetów poznańskich (B.Wyduba):

– płuca – biały – serce – niebieski – wątroba – porańczowy – nerki – zielony – trzustka – żółty – żołądek – zielony – kościec – fioletowy – mięśnie – indygo – żyły – pomarańczowy, czerwony – tętnice – niebieski – nerwy i system nerwowy – zielony – pęcherzyk żółciowy – żółty – nadnercza – indygo – śledziona – żółty – pęcherz moczowy - zielony

Diagnostyka chromoterapeutyczna c.d.


Kolory ogrzewające - dodatnie: – cechy:

• dają odczyn chemiczny kwaśny • ogólnie działają podniecająco

– przykłady: • czerwony • pomarańczowy • żółty • podczerwony • czarny

Kolory ochładzające – ujemne:

– cechy: • dają odczyn chemiczny zasadowy • ogólnie działają uspokajająco

– przykłady: • niebieski • indygo • ultrafiolet • biały

Charakterystyka terapeutyczna kolorów radiestezyjnych


Najpopularniesze: – z pomoca wahadła – z pomocą wahadeł specjalistycznych – z pomoca wahadła uniwersalnego – otrzymywanie “kolorowych” substancji – naświetlonych z

pomocą filtrów przy użyciu światła słonecznego – próbki kolorów “przenoszone” na obiekt – promieniowanie kształtów:

• wałki helokoidalne • symbol yin-yang

Aplikowanie kolorów radiestezyjnych


• Określenie własnych parametrów radiestety przed badaniem: – kolor radiestezyjny i jego intensywność – witalność – inne parametry

• Właściwe badanie • Ponowne badanie własnych parametrów radiestety • Porównanie wyników i ewentualna korekta

Wskazówki do procedur


Właściwości: – wzmacnia – ogrzewa – powiększa – poszerza – rozprowadza (poprawia krążenie) – buduje (szybko naprawia komórki i tkanki) – podtrzymuje widzialne ciało fizyczne – działa odżywczo na krew, tkanki i układ kostny – stymuluje i aktywizuje

Zastosowania: – wzmacnianie niewydolnych lub osłabionych narządów i części ciała – rozszerzanie naczyń krwionośnych i dróg oddechowych – poprawianie krążenia krwi – rany zewnętrzne i wewnętrzne – ogólne wyczerpanie lub osłabienie – paraliż – cucenie nieprzytomnych pacjentów – reanimacja lub przedłużenie życia osobom umierającym

Czerwona prana


Uwagi: – wybierać jasny odcień:

• poszerza naczynia krwionośne • poszerza drogi oddechowe

– przydatna w leczeniu astmy i chorób serca – ciemnoczerwona:

• osłabia obszar poddany leczeniu • przyczyna stanów zapalnych • przyczyna zwężenia naczyń krwionośnych • nie wolno stosować przy chorobach wenerycznych –

powoduje wzrost liczby zarazków tych chorób

Czerwona prana c.d.


Właściwości: – wydala – eliminuje – zmniejsza przekrwienie – oczyszcza – uwalnia od chorobowej energii – rozpuszcza – usuwa lub oddziela – rozszczepia, powoduje wybuch i niszczy

Zastosowania: – wydalanie lub eliminacja zbędnych produktów przemiany materii, toksyn,

zarazków i energii chorobowej – alergie – niewydolność nerek i pęcherza moczowego – zaparcia – zaburzenia w miesiączkowaniu – zatory w naczyniach krwionośnych – zapalenie stawów – cysty (torbiele) – przeziębienia, kaszel i choroby płuc

Pomarańczowa prana


Uwagi: – używać jasnopomarańczowy – wywołuje silny efekt – nie używać do leczenia narządów

delikatnych, tak jak: oczy, mózg, serce – wystrzegać leczenia takich części ciała jak:

• głowa • oczy • mózg • bezpośrednie okolice głowy • mniejsze czakry szczęki • serce • czakra serca – przednia i tylna • śledziona • czakra śledziony – przednia i tylna

– niebezpieczeństwo odklejenia siatkówki oka lub wylewu krwi do mózgu

– silny efekt oczyszczający

Pomarańczowa prana c.d.


Właściwości: – rozbija – wchłania – odblokowuje – oczyszcza – odtruwa – dezynfekuje – rozpuszcza – usuwa chorobową materią bioplazmatyczną – niszczy lub rozbija martwe i chore komórki

Zastosowania: – rozbijanie skrzepów krwi – dezynfekcja – przeziębienia – wysoka gorączka – w przypadku miejscowego oczyszczania używa się jej do

odblokowywania i usuwania „upartej” chorobowej energii

Zielona prana


Uwagi: – zwykle używana do zmniejszenia przekrwienia oraz

oczyszczenia chorej części ciała (bezpieczniejsza niż pomarańczowa)

– gdy chcemy użyć do organów wewnętrznych pomarańczowej, zwykle wcześniej dajemy zielona

– najpierw zielona, aby rozbić energię chorobową, a potem pomarańczowa – aby wydalić tę energię

– ciemniejsze odcienie zielonej (lub pomarańczowej) stosuje się w niszczeniu pewnych form nowotworów (w takich sytuacjach stosuje się najpierw niebieski, aby skoncentrować rozporoszoną energie na leczonej części ciała)

Zielona prana c.d.


Właściwości: – łączy i cementuje – asymiluje, pomnaża i rozwija – działa stymulująco na nerwy – inicjuje i rozpoczyna – wzmacnia i utrzymuje w zdrowie tkanki, narządy i kości

Zastosowania: – złamania kości – choroby skóry – odbudowa tkanek – budowa silnych i zdrowych tkanek, narządów i kości – poprawa procesu asymilacji

Żółta prana


Uwagi: – przy leczeniu ran, oparzeń i złamań nie stosować

wyłącznie żółtej, ponieważ będą się tworzyć blizny lub dojdzie do przerostu tkanek

Żółta prana c.d.


Właściwości: – dezynfekuje i usuwa stany zapalne – hamuje – lokalizuje i zawęża – łagodzi w pewnym stopniu znieczula – ochładza – uelastycznia – zwiększa krzepliwość krwi

Zastosowania: – dolegliwości spowodowane infekcją – usuwanie bólu – łagodzenie stanów zapalnych – hamowanie czakr, narządów i czynności ruchowych – wywoływanie snu i odprężenia – powstrzymywanie krwawienia – obniżanie gorączki

Niebieska prana


Uwagi: – niebieska hamuje – czerwona wzmacnia i pobudza

Niebieska prana c.d.


Właściwości: – łączy działania pozostałych pięciu – działa z dużą siłą – wzmacnia, zwielokrotnia działanie innych – nigdy nie łączyć fioletowej z czerwoną oraz fioletowej i

pomarańczowej, ponieważ daje efekt niszczący (komórki napełnione energią mogą eksplodować)

– nigdy nie łączyć fioletowej z żółtą – skutek: gwałtowny i chaotyczny rozrost komórek

– dwa rodzaje fioletu: • zwykły (lśniący) – mocniejsza od wszystkich kolorów:

szybko regeneruje uszkodzone narządy lub nerwy, posiada silne działanie dezynfekujące

• elektryczny (olśniewająca biel w otoczce jasnego fioletu) – jeszcze bardziej zwielokrotnia, używać tylko ewentualnie z niebieską – niezwykle silne działanie psychologiczne - między innymi do leczenia zaburzeń psychicznych

Fioletowa prana


Właściwości: – łagodniejsza wersja fioletowej elektrycznej – słabiej oczyszcza niż fioletowa elektryczna – do działania miejscowego złota (do ogólnego fioletowa) – zdrowe osoby odczuwają jako chłodne i przyjemne

wrażenie; osłabieni lub nie w pełni zdrowi odbierają jako forma gorąca

Złota prana


Właściwości: – lepiej używać białej pracy, w szczególności przy leczeniu

niemowląt, małych dzieci i pacjentów w podeszłych wieku – jeśli w jakimś przypadku nie jest skuteczna, połączyć z

jakąś inną jasną… – łagodniejsza wersja fioletowej elektrycznej – słabiej oczyszcza niż fioletowa elektryczna – do działania miejscowego złota (do ogólnego fioletowa) – zdrowe osoby odczuwają jako chłodne i przyjemne

wrażenie; osłabieni lub nie w pełni zdrowi odbierają jako forma gorąca

Biała prana


• Chromoterapia stanowi potężne narzędzie diagnostyczno-wspomagające: – na poziomie anatomii – na poziomie fizjologii – na innych poziomach

• Istnieje kilka standardów określania kolorów,

aczkolwiek ogólne zasady są wspólne

• Należy pamiętać, że każdy człowiek jest inny, co nie oznacza, że nie istnieją wspólne cechy dla różnych ludzi

Podsumowanie


• CHOA KOK SUI: „Uzdrawianie energią kolorów. Zaawansowane uzdrawianie praniczne”, Wydawnictwo MEDIUM, 2002

• KRÓLICKI Zbigniew: „RADIESTEZJA STOSOWANA czyli teoria i praktyka radiestezji”, Wydanie II rozszerzone, Wydawnictwo „Ravi”, Łódź 1994.

• LADORSKI Henryk: „W kręgu radiestezji”, Klub Radiestetów Poznańskich (do użytku wewnętrznego), Poznań 1984

• MATELA Leszek: „RADIESTEZJA. Nauka – praktyka – ochrona przed szkodliwym promieniowaniem”, Dom Wydawniczo-Księgarski KOS, Katowice, 1996

Bibliografia


Kolory radiestezyjne w praktyce bioenergoterapeuty · •Radiestezja umożliwia zarówno stosowanie...

Documents

Transcript of Kolory radiestezyjne w praktyce bioenergoterapeuty · •Radiestezja umożliwia zarówno stosowanie...